Wie was Augustinus
Aurelius Augustinus Op 1 juli a.s. wordt de Augustinusparochie opgericht. Eind november is tijdens een parochieavond voor de vier samenwerkende parochies verteld over de Heilige Augustinus. Hieronder een beknopte weergave van het verhaal van 28 november. De levensloop van Augustinus Augustinus is de eerste westerling die een autobiografie heeft nagelaten. In 386 is Augustinus bekeerd tot het christendom en heeft hij zich laten dopen. Jaren later, inmiddels bisschop geworden, beschrijft hij in zijn boek ‘ De Confessiones’ vooral hoe hij de jaren tot aan zijn bekering heeft doorgebracht. De fouten uit zijn jeugd zet hij dan ook zwaar aan, om te laten zien hoe groot het verschil is tussen zijn vroegere zondige leven en zijn celibataire leven vanaf zijn bekering. Augustinus is geboren in 354 n. Christus in het plaatsje Thagaste, een stadje in NoordAfrika. De zeer getalenteerde Augustinus krijgt de kans te gaan studeren in de grote stad, in zijn geval Carthago. In Carthago leidt hij, zegt hij zelf, een losbandig leven. Van het christendom moet hij niet veel hebben. De Bijbel is voor de intelligente Augustinus een veel te simpel boek, hij zoekt de weg naar de waarheid liever in diverse filosofische stromingen. In 383 besluit Augustinus naar Italië te gaan, om uiteindelijk leraar in de retorica te worden in Milaan. Hij wordt vergezeld door zijn partner (haar naam is onbekend), zijn zoontje en (later) zijn moeder, Monica. In Milaan ontmoet hij bisschop Ambrosius, die een grote indruk op Augustinus maakt. Niet zozeer door zijn uitdragen van de Christelijke leer, maar door zijn fantastische manier van vertellen. De innerlijke zoektocht van Augustinus gaat verder. Steeds als hij in een bepaalde filosofie geen antwoord krijgt op zijn diepste vragen en
2 verlangens, zoekt hij verder. Totdat hij in de tuin van zijn huis een meisjes hoort zingen ‘ Tolle lege’ (til op en lees). Hij stormt naar binnen, pakt het boek dat op een tafeltje ligt (de Bijbel!) en leest de passage die hem het eerst onder ogen komt, Romeinen 13 13-14: ‘Laten we daarom zo eerzaam leven als past bij de dag en ons onthouden van bras-en slemppartijen, ontucht en losbandigheid, tweespalt en jaloezie. Omkleed u met de heer Jezus Christus en geef niet toe aan uw eigen wil, die begeerten in u opwekt’. Meteen breekt Augustinus met zijn oude manier van leven, hij geeft zijn beroep op en bereidt zijn terugkeer naar Afrika voor. Tot aan zijn doop trekt hij zich terug op een landgoed en zet hij zich aan het schrijven van filosofische en theologische werken. Tot zijn grote verdriet overlijdt moeder Monica vlak voor het vertrek naar Afrika. Zijn zoon Adeodatus gaat mee naar Afrika. De doop van Augustinus Terug in Afrika sticht Augustinus in Thagaste een geloofsgemeenschap, naar het voorbeeld van de eerste Christenen in Jeruzalem. Ook schrijft hij een leefregel: de Regel van Augustinus. Bij een bezoek aan de kerk van Hippo wordt Augustinus door de gelovigen bij acclamatie tot het priesterambt geroepen. Korte tijd later wordt hij hulpbisschop van Hippo. Van 397 tot aan zijn dood in 430 is Augustinus bisschop van Hippo.
Wie was Augustinus
3
Wat maakt Augustinus zo bijzonder? Augustinus is een eeuwig zoekende mens. In de Confessiones schrijft hij hoe hij zicht voelt, na zijn bekering tot het christendom: inquietum est cor nostrum, donec requiescat in Te (onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in u). Een recent boek over Augustinus kreeg de mooie titel: ‘Stellig maar onzeker’. Augustinus is een bruggenbouwer. Overtuigd van zijn eigen stevig fundament probeert hij bruggen te slaan tussen het christendom en andere stromingen, met name de filosofische stromingen. Ook in onze tijd wordt Augustinus gelezen en bestudeerd door zowel roomskatholieken als Protestanten. Augustinus is een groot catecheet. Honderden preken van Augustinus zijn bewaard gebleven, over allerlei onderwerpen. Daarbij probeert hij zich steeds aan te passen aan het niveau van zijn publiek. Augustinus is een echte herder. Ook de tientallen jaren als bisschop staat Augustinus dichtbij de gelovigen van zijn parochie/bisdom. Dagelijks gaat hij voor, zorgt hij voor de verkondiging en is hij in gesprek met de (anders)gelovigen. Niet voor niets heeft het mooie boek over Augustinus van F. van de Meer de titel ‘Augustinus de zielzorger’ gekregen. Augustinus is een man van zijn tijd. Hij heeft een scherp inzicht in de menselijke ziel, probeert voortdurend zijn eigen twijfels en zwakten te verwoorden, en weet zicht omringd door een snel veranderende samenleving. Op zijn sterfbed hoort hij dat de Vandalen de stad Hippo belegeren.
Wie was Augustinus
4
Augustinus als inspirator voor onze nieuwe parochie Onze nieuwe parochie wordt vernoemd naar Aurelius Augustinus. Dat is voor ons nieuwe parochie een grote uitdaging. Augustinus roept ons op tot: Christen zijn in een tijd waarin we het gevoel hebben dat de wereld om ons heen verandert, de crisis voortduurt, zekerheden afbrokkelen en de toekomst ongewis is. het verdedigen en verkondigen van het geloof. bruggen slaan naar anders denkenden, anders gelovigen en niet-gelovigen. oog hebben voor de eigen zwakten van onszelf als mens. altijd op zoek zijn naar andere vormen van het beleven van ons geloof. Ik sluit graag af met een andere beroemde spreuk van Augustinus: het begint met geloven, het eindigt met zien. Als wij geloven in de nieuwe Augustinusparochie, zullen wij dat inderdaad moeten laten zien. We gaan ervoor! René de Waal
Wie was Augustinus
5
Enkele overpeinzingen van Augustinus Genees mijn oren en open ze, zodat ik Uw woorden mag horen. Genees mijn ogen en open ze, zodat ik Uw aanwijzingen kan zien. Het geschenk van God is de warmte van Zijn liefde. Dat is het echte leven, dat zal het eeuwige leven zijn. De rechtvaardige God heeft de mens veroordeeld, de genadevolle God heeft de mens vergeven. Laat iemand die door God gehoord wil worden, eerst maar eens naar God luisteren. Wegens zijn innerlijke rijkdom was Job rijk. Hij was al zijn kinderen en al zijn bezittingen kwijtgeraakt, maar zijn haar was en bleef rijk. God zelf woonde daar. God volgen is een zoektocht naar het geluk. God vinden is het geluk. Geef ons vrede: de vrede van de stilte, de vrede van de sabbat, de vrede zonder einde. Als ze van God houdt, ben je al in de hemel, ook al leef je nog op aarde.
