NIEUWSBRIEF 26 26
RECEW
Voor de vrijwilligers van Hospice Thuis van Leeghwater - maartPagina 2015
TIJD De eerste Nieuwsbrief van 2015 is klaar om gelezen te worden. Terwijl ik dit schrijf denk ik “Wat gaat de tijd toch snel”. Het begrip tijd is in ons werk iets dat zeer nauwkeurig telt en aan de andere kant heeft tijd aan onze bewoners nog zo weinig te bieden.
Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe Martin Bril
Vrijwilligers die in het hospice en in de thuissituatie ondersteuning bieden daarbij is tijd van groot belang. Het geeft structuur, aanwezigheid en nabijheid. Voor de mantelzorger betekent het even tijd voor zichzelf zodat de zorgtaak langer volgehouden kan worden. Tijd om samen te zijn met de mensen die je lief en dierbaar zijn. Tijd om met elkaar indien gewenst de losse eindjes te helen. Tijd om stapje voor stapje het leven af te ronden, ieder op zijn of haar eigen manier. Op tijd als vrijwilligers elkaar aflossen. Het geeft de mogelijkheid er gedurende vier uur volledig te zijn voor de bewoners en hun naasten die zorg vragen. Het is tijdelijk en dat is goed. Soms staat de tijd stil, als je in gesprek bent, verbaal of non-verbaal en emoties worden aangeraakt. Momenten die zo kort duren en voor lange tijd indruk achterlaten. Een stervensproces dat zich over meerdere dagen heen beweegt, waarbij iedere ademhaling of de tijd ertussendoor soms tijden kan duren. De tijd gaat snel als je gezond en wel door het leven gaat, zo ook het leven en alle activiteiten binnen Hospice Thuis van Leeghwater. Deze Nieuwsbrief die boordevol informatie staat is hier het bewijs van. Een nieuw seizoen staat te trappelen om te beginnen. TIJD van nieuw leven dat zich ieder jaar in de lente opnieuw aan ons laat zien. Dit geeft kracht en vertrouwen dat de tijd een verbindende factor is voor alles wat leeft. Veel leesplezier gewenst.
Astrid Koot, coordinator
Stichting Hospice Het Thuis van Leeghwater. Prins Mauritsstraat 4, 1462 JJ Middenbeemster.
Telefoon: 0299 - 68 20 20, E-mail: info @ hospiceleeghwater.nl, Website: www.hospiceleeghwater.nl Grafische vormgeving: DUODECIMO grafische vormgeving. Inleveren kopij: piep @ duodecimo.nl
26
Pagina 2
POUL DOETS Vrijdag 16 januari bereikte ons het trieste bericht dat Poul Doets is overleden. Een bericht dat ons heeft geraakt in onze emoties. Poul zijn aandacht voor de bewoners in de vorm van een heerlijke maaltijd bereiden, een autorit door de Beemster of een wandeling over de kermis is zeer gewaardeerd en wordt door zijn overlijden ervaren als een groot gemis. Het was bij velen bekend dat het leven van Poul de laatste tijd zwaar is geweest, uiteindelijk te zwaar voor Poul om te dragen. Tijdens de crematie en condoleance zijn er veel mensen geweest om Poul te herdenken in herinneringen en om het medeleven uit te spreken. Gedurende de crematie is er een bredere inkijk in het leven van Poul gegeven. Een sociaal mens die het voor iedereen goed wilde doen. Zo willen wij Poul herinneren en zullen wij in gedachten en gesprek met elkaar Poul nog regelmatig tegenkomen. Wij wensen Poul zijn naasten kracht en sterkte om met dit verlies om te gaan en voor Poul vrede en rust.
“Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering.” - Salvador Dalí -
Laat mij vrij vliegen
tussen de wolken wil ik zijn
verlost van het duister
de chaos en de pijn
Je hoeft het niet te snappen
dat doe ik zelf ook niet
maar ik moet weg van hier
al doe ik je verdriet...
26
Pagina 3
KENGETALLEN
Het bestuur wil graag een paar kengetallen met u delen. Te weten: het aantal bewoners; de gemiddelde ligdagen; de bezettingsgraad. Deze laatste is vanzelfsprekend afgeleid vanuit de twee eerstgenoemde getallen.
NÓG MEER PR VOOR ONS HOSPICE Op 8 december 2014 stond onderstaand artikel op www.groot-waterland.nl categorie: Edam-Volendam. Steeds meer Volendammers die in hun laatste levensfase verkeren en niet meer thuis kunnen blijven, weten de weg naar het Hospice in de Middenbeemster te vinden. Een zeer warme omgeving waar het motto luidt: “Kan niet bestaat niet” In dit Hospice probeert men de zorg zoveel mogelijk af te stemmen op de wensen en behoeften van de gasten. Persoonlijke aandacht, pijn- en symptoombestrijding staan hierbij voorop. Er zijn verpleegkundigen aanwezig die verantwoordelijk zijn voor deskundige zorg en begeleiding en zorgvrijwilligers die de verpleegkundigen ondersteunen bij de werkzaamheden, maar ook ingezet worden om met de bewoner naar buiten te gaan, samen de krant te lezen of er gewoon te zijn voor hun bewoners. Heel goed om te weten dat er zo goed voor onze naasten gezorgd wordt op een steenworp afstand van ons Volendam.
2014 Aantal bewoners 42 Gemiddeld aantal ligdagen 18,69 Bezettingsgraad 53,5%
2013 30 21,87 45,0 %
2012 29 29,8 59,0%
Afgelopen jaar waren er 12 bewoners meer dan in 2013. Een stijging van 40% waar wij heel blij mee zijn. Wij merken dat ons initiatief, om ons meer te profileren in een wat wijdere omgeving, zijn vruchten begint af te werpen. Met name uit Volendam merken wij dat er meer bewoners de weg naar de Middenbeemster weten te vinden. De ligdagen zijn in 2014 wat achteruit gegaan. Daar is verder weinig invloed op uit te oefenen. Het aantal bewoners en de gemiddelde ligdagen resulteren er in dat de bezettingsgraad met 18,9% is gestegen van 45% in 2013 naar 53,5% in 2014. Ons streven is een bezettingsgraad van 75%. Daar bedoelen wij mee dat gemiddeld over het jaar 3 van de 4 kamers permanent gevuld zijn. Het bestuur blijft zich inzetten om hierop te blijven sturen. Dat begint met de kwaliteit van verzorging van onze bewoners. Die is ronduit goed te noemen. Dat blijkt ook wel uit de positieve berichten die ons bereiken tijdens het verblijf van de bewoners in ons Hospice en tijdens het evaluatiegesprek. Belangrijk is dat wij allemaal ambassadeur zijn van ons Hospice en dat wij blijvend uitdragen wat wij voor onze medemens in de laatste levensfase mogen en kunnen betekenen. Namens het Bestuur Peter Knook, penningmeester
26
Pagina Pagina4
GESCHENK VAN MEVROUW COEVERT Mevrouw Coevert heeft het Hospice een boek geschonken. Onderstaand haar brief
.
DOOD GEWOON DOOD GEWOON DOOD GEWOON DOOD
De straatstenen in de Torenstraat hebben het allemaal gezien. Touwtje springen, hoepelen, tollen, haasje-over, tikkertje, hinkelen en natuurlijk ook belletje trekken. Tijdens het spel moet je echter wel oppassen voor de handkarren en de paard-en-wagens die ratelend voorbijkomen, maar verder is er nog alle ruimte in de straat. ‘Het is al lang geleden, maar ik zal het nooit vergeten. Ze was een vriendinnetje van me en ze woonde ook in de Torenstraat. Ze werd ziek en is na enige tijd overleden.’ Dit zijn de herinneringen van mijn moeder, die in april negenennegentig jaar hoopt te worden. We hebben hele gesprekken met elkaar. Ze vervolgt: ‘Ik zie nog het koetsje de straat inkomen. De mensen eromheen waren allemaal in het zwart gekleed en het koetsje waar ze in kwam te liggen, had ook zwarte draperieën. Dat beeld is mij m’n hele leven bijgebleven. Ik was zelf nog een kind en ik weet nog dat bij het weggaan uit de Torenstraat, ik zo lang mogelijk naast het koetsje heb meegelopen, want ik wilde haar niet loslaten.’ Terwijl mijn moeder dit vertelt, denk ik aan mijn grootouders; mijn ouders zijn altijd bij elkaar gebleven, dus gaat het om het overzichtelijke aantal van vier. De vader van mijn moeder overleed in negentiennegenenveertig, toen ik anderhalf jaar was en bij de andere drie was ik tien en elf en veertien jaar. Geen van de begrafenissen heb ik bijgewoond en dat geldt ook voor mijn twee zusjes en broer. Als ik haar dit voorleg, zegt ze: ‘Zelf heb ik er zulke nare herinneringen aan. Dit wilden pappa en ik jullie besparen.’ De beweegredenen begrijp ik wel en in de jaren vijftig en zestig, waarin ik opgroeide, werd er over veel onderwerpen, waaronder ook ‘de dood’ niet of nauwelijks gesproken. Dat was nu eenmaal zo en niet alleen bij ons.
Nu is het een andere tijd. Alles wordt besproken en je hoort en leest over fysieke en psychische ziekten tot in de kleinste details en dit geldt ook voor het praten over de dood. Kortgeleden hoorde ik een vraaggesprek op Radio 1 met de schrijfster Bette Westera. Zij heeft een voorleesboek, dus voor jonge kinderen, geschreven met gedichten over de dood. In dit programma las ze een paar gedichten voor. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en eenmaal in de boekwinkel zag ik, hoe licht, soms zelfs humorvol, vanuit diverse situaties en met mooi taalgebruik deze gedichten voor kinderen zijn geschreven. Daarbij mag ik niet vergeten te vermelden de bijzondere illustraties van Sylvia Weve; ze zijn als een weegschaal volkomen in balans met elkaar. Ook al ben ik allang geen kind meer, het boek heb ik gekocht om zelf te lezen en om voor te lezen aan de kinderen van nu. Er ligt nu ook een exemplaar in het hospice Thuis van Leeghwater. Ik hoop, dat het boek op tafel ligt in de huiskamer, zodat eenieder die er komt, steun kan vinden in de gedichten die de dood gewoon benoemen. Lies Coevert februari 2015
26
Pagina 5
KEUKENMACHINE VOOR HOSPICE
Gulle gift van Art en Flowers Alkmaar Art en Flowers uit Alkmaar heeft bedacht dat zij in het kader van maatschappelijk ondernemen ons hospice elke 2 weken op maandag gaan verrassen met een opgemaakte pot (of vaas )bloemen.
Ageet Blom: “Ik liep in december 2014 op de Kerstmarkt in Ilpendam en zag daar de wens-kerstboom van de RABO bank Purmerend staan. Men mocht daar een kaart invullen /ophangen met een wens voor een goed doel. Ik heb zo’n kaart meegenomen en bij thuiskomst telefonisch met Sanneke overlegd. Die was (dinsdag midddag) in het Hospice aan het werk met Adrienne Klaver. Sanneke wist wel iets; want Adrienne maar ook andere vrijwilligers, bakken altijd koekjes, cakes en taarten, en Adrienne heeft het er altijd over dat zij een goede gedegen keukenmachine mist. Ik heb toen de wens ingevuld dat wij in ons hospice onze bewoners, in hun laatste levensfase, vaak verwennen met eigen gemaakte lekkernij en dat wij voor onze ‘keukenprinsessen’ een keukenmachine wensten. Zo gezegd zo gedaan, hoog ingezet op een Kitchenaid. En wat denk je? Werd ik gebeld door de RABO dat wij op 7 januari onze prijs in ontvangst mochten komen nemen. Ik heb meteen gebeld naar het Hospice, het was weer dinsdag; en heb onze keukenprinses meteen blij gemaakt met dit bericht. Leuk he?!!! Ageet Blom, bestuurslid
Overhandiging met Henny Maes, directievoorzitter van de RABO bank Purmerend en Hospice bestuursleden Sanneke Fennet (links), Ageet Blom (midden)
26
Pagina 6
ELSA TOL IS GOED BEZIG! “HET MEDICIJN TEGEN VELE VORMEN VAN PIJN ZIT VAAK NIET IN EEN DOORDRUKSTRIP MAAR NAAST JE OP DE STOEL”
Op 19 februari 2015 schreef Elsa mij een mailtje met de vraag of het iets was voor de nieuwsbrief. Nou Elsa, ik vind het meer dan de moeite waard om met iedereen te delen. Hallo Piep, Ik ben een PR-actie begonnen in Volendam voor het Hospice en heb enkele bedrijven gemaild met foto’s die vorig jaar bij ons in de Nivo hebben gestaan, om zo meer naamsbekendheid voor ons Hospice te krijgen op Volendam. Op vrijdag 13 februari was ik genomineerd door de firma Molenaar en Zwarthoed voor het stimuleringsfonds en heb het mooie bedrag van 500 euro gekregen. Geweldig! Namens ons hospice ook een woordje gezegd, misschien leuk voor de nieuwsbrief? Intussen hebben al 5 bedrijven iets geschonken en de teller staat nu op 1000 euro. Het motto van deze bedrijven: ”Ieder bedrijf heeft een economische verantwoordelijkheid. Daarnaast vinden we het belangrijk op bescheiden schaal een bijdrage te leveren aan waardevolle maatschappelijke initiatieven. Van onze winst doneren we jaarlijks 5% aan doelen die hieraan beantwoorden”. Groetjes Elsa Tol, vrijwilliger
- Volendam d e o h t r a w Z Molenaar en nd a m le o V m a d n Mooijer Vole nd a m le B o on - E d a m o V s k c a er Vissn Freek Schild Volendam 9 1 1 D V l e Vishand
c 500,00 c 200,00 c 1 5 0,00 c 100,00 c 50,00
26
DONATIE VAN VROUWEN VAN NU AFDELING BEEMSTER Onderstaand de brief die Sanneke Fennet namens het bestuur stuurde aan de gulle gevers, “Vrouwen van Nu, afdeling Beemster”.
INSCHRIJVEN VOOR INTERVISIE Heb je interesse om een intervisiebijeenkomst bij te wonen? Je kunt inschrijven op het formulier in de map “scholing en training”. Deze map ligt in de vrijwilligerskamer. De komende bijeenkomsten zijn op: 13 april van 15.30 tot 17.30 uur 15 april van 19.30 tot 21.30 uur 11 mei van 15.30 tot 17.30 uur 13 mei van 19.30 tot 21.30 uur Je bent van harte welkom!
Middenbeemster, 23 januari 2015
Geachte heer, mevrouw, Onlangs ontvingen wij van u een contant bedrag van 120 euro, opgehaald bij de kerstcollecte Vrouwen van Nu, afdeling Beemster. Dat bedrag is inmiddels overgedragen aan onze penningmeester en zal bijgeschreven worden op onze Hospice rekening. Graag wil ik u namens de bewoners, het bestuur en de vrijwilligers bedanken voor deze gift aan ons Hospice Thuis van Leeghwater. Wij zijn erg blij verrast!
Renee Baltus en Bep van den Assem
Mede door dit soort giften kunnen we onze doelstelling: “Het ondersteunen van mensen in de laatste levensfase en zijn/ haar partner, familie en vrienden” realiseren. Nogmaals, hartelijk dank voor uw mooie gebaar.
Met vriendelijke groeten, Namens het Bestuur Hospice Thuis van Leeghwater Sanneke Fennet secretaris
[email protected]
Pagina Pagina7
26
Pagina 8
Hallo allemaal, leuk idee om in de nieuwsbrief vrijwilligers aan het woord te laten, die iets over zichzelf vertellen, maar vooral de motivatie en inzet in het hospice willen delen. Iemand moet daarmee beginnen en dat doe ik dan maar bij deze.
KOPJE xxx xxx xxx xxx xxx xxxx Lees verder op de site..... KOPJE Korte tekstjes over onderwerpen die te lang zijn om in de nieuws-brief te zetten.
Lees verder op de site.....
Ik ben Tineke Reijne, getrouwd met Klaas, we hebben vier kinderen die allemaal uit huis zijn en redelijk ver weg wonen. Vandaar ook dat wij de weekenden vaak ergens door Nederland rijden om de dochters op te zoeken. We wonen in de Starnmeer, een kleine polder bij De Woude en het Alkmaardermeer, en runnen daar een melkveehouderij met 140 koeien. Vijf jaar geleden ben ik behandeld voor borstkanker en daarna was ik ruim een jaar bij inloophuis “Wij Allemaal“ actief als vrijwilliger, tot ik ruim twee jaar geleden bij het hospice ben begonnen. Ik heb geen zorgachtergrond, alhoewel 140 koeien….hebben ook zorg nodig! De eerste dienst van de dag is voor mij lastig omdat ik dan nog thuis aan het werk ben. Koken vind ik geweldig leuk, en helemaal mooi was het met Surinaamse, Vietnamese en Volendammer recepten, alles tegelijk in de keuken. En niet te vergeten de Hollandse pot voor meneer Rossen. Wat kon die man eten!
Het werken in het hospice vind ik heel zinvol, je bent echt vier uur uit je eigen wereld en probeert iets te betekenen voor iemand die nog maar kort te leven heeft. Dat leert je relativeren en ik ga altijd weer opgewekt richting Starnmeer. Ik vond het fijn om iemand uit onze polder enthousiast te maken voor het hospice, hij werd al maanden goed verzorgd door zijn kinderen, maar na een nachtelijke valpartij was het niet meer verantwoord alleen in huis te blijven. En zo kwam hij kijken in Middenbeemster en had ik toevallig dienst. Heb een rondleiding gegeven en de familie was enthousiast. Hij is tien dagen bij ons geweest, en ook op het moment van overlijden had ik dienst. Over toeval gesproken. De uitgeleide raakte me meer dan ik dacht, juist omdat je iemand persoonlijk kent. De kinderen waren ontzettend goed te spreken over ons hospice, ze vonden het fijn niet meer te hoeven zorgen zodat ze in alle rust afscheid van hun vader konden nemen. Ook het beeld van het Vietnamese echtpaar, zo snel na elkaar overleden, en samen opgebaard. Het verdriet van de dochter. Dat went nooit. Zoveel mensen, zoveel gezichten, zoveel levensgeschiedenissen, het blijft boeien. Er zijn; luisteren naar de verhalen en met een beetje humor de lach weer terug zien te krijgen. Nu onze zoon zijn opleiding heeft afgerond, kan hij het werk overnemen als wij met vakantie gaan. Afgelopen najaar zijn we met de camper naar Noorwegen geweest en begin april gaan we met 26 mensen van onze Rotaryclub twee weken naar China. Reizen is onze passie, en gelukkig hebben we de gelegenheid. Geniet van het heden en maak plannen voor de toekomst! Ik wil graag het stokje doorgeven aan Yolanda v.d. Arend. Wil jij wat over jezelf schrijven voor de volgende nieuwsbrief? Hartelijke groet en tot ziens in het hospice, Tineke Reijne, vrijwilliger
Onze Rotaryclub Purmerend Polderland was actief bij de totstandkoming van het hospice betrokken en we willen dit jaar ook graag weer een bijdrage doen. We denken nog na over een leuke actie, en houden jullie op de hoogte!
26
Pagina 9
GOLFVERENIGING BEEMSTER STEUNT ONS HOSPICE VOOR 4e KEER
DOE MEE met het Benefiet Golfevenement t.b.v. Hospice “Thuis van Leeghwater” op woensdag 20 mei 2015 op de golfbaan Volgerweg 42 te Middenbeemster.
L F 5 G O N
! R E V O IGH T S
Wat in 2012 begonnen is als een speciaal golftoernooi voor leden van de golfclub in Middenbeemster is inmiddels uitgegroeid tot een regionaal evenement waarvan de opbrengst bestemd is voor het Hospice “Thuis van Leeghwater” in Middenbeemster. De doelstelling van het Hospice is “het ondersteunen van mensen in de laatste levensfase en zijn/haar partner, familie en vrienden” te realiseren. De kosten zijn € 40,00 per deelnemer (waarvan € 10,00 voor het Hospice). PROGRAMMA: 11.00 uur starten we met koffie en gebak 12.00 uur start 18 holes golfwedstrijd met versnaperingen in de baan 17.00 uur prijsuitreiking en daarna gezamenlijk diner. Greenfee voor de hele dag is inbegrepen Er wordt gegolfd in “flights” van 4 personen Voor partners, die ook wel eens kennis willen maken met de golfsport worden er “clinics” gegeven, waarvan de kosten voor de hele dag ook € 40,00 zijn. Organisatie: Ria Sas en Joke Mars. Opgeven bij Joke Mars:
[email protected], telefoon: 075 - 6169422
[email protected] [email protected]
26
Pagina 10
GESLAAGDE OPKOMST BIJ THEMABIJEENKOMST DINSDAG 10 MAART 2015 ‘Betekenis verlenen aan het naderende levenseinde’ De religieuze gemeenschappen uit de regio dragen ons Hospice regelmatig een warm hart toe en steunen ons ook financieel in de vorm van o.a. donaties. Vanuit het HOT overleg ontstond een initiatief deze groep een bijzondere themamiddag aan te bieden. In totaal 19 personen gaven response aan de uitnodiging: Pastoors, diakens, dominees, predikanten, ouderlingen van o.a. van RK Parochie HH Maria en Vincentius Volendam, de Nicolaas Kerk Purmerend, Hervormde Gemeente ‘de Purmer’, Hervormde Gemeente Wester-Koggenland
De bakkersdochter (Marijke Pronk) uit Avenhorn heeft het kerstbroodje gemaakt. Hij was heerlijk!!!
Levenseinde rituelen Goed afscheid nemen van het leven is onze laatste en moeilijkste opgave. Leven met de dood in het vooruitzicht, hoe doe je dat? Talloze gedachten en gevoelens kunnen ons bezighouden. Soms lijkt de tijd te kort om nog tot een goede afronding te komen. In het hospice wordt een goede afronding desgewenst ondersteund door een persoonlijk levenseinde ritueel. Wat zijn dit voor rituelen? Wanneer en hoe ze worden ingezet? Dat was het onderwerp van deze themamiddag. Onze ritueelbegeleider Marian van der Veen (psychologe en docent in rituelen) vertelde over de kracht van rituelen en deelde haar praktijkervaring met de aanwezigen tijdens deze bijeenkomst. Na de indrukwekkende presentatie van Marian werden de belangstellenden rondgeleid door ons Hospice. Namens het bestuur waren aanwezig: Marieke Zwart, Ageet Blom, Klaas Kwadijk en Sanneke Fennet en namens de Vrienden gaf Frits Jansen acte de présence. Astrid Koot verwelkomde onze gasten namens de coördinatie.
26
Pagina 11
SCHOLING Vandaag 14 januari zijn we met 5 nieuwe vrijwilligers naar het regio college geweest Om daar de praktische verzorging te trainen. We hebben de hulpmiddelen geoefend ook bij elkaar uit geprobeerd. Blij dat Petra Pieters er was om alles uit te leggen. Binnenkort komt er een thema hoe gebruik ik de hulpmiddelen.
LAATSTE AVONDMAAL HET PLEISTEREN SMOEL VAN DE TIJD, IN TEMPERA HUIVEREN ONTDANE KLEUREN LANDSCHAP DAT ZICH OP DRINGT EN IN HET LAATSTE LICHT DEGEEN DIE ACHTERBLEEF NAAR VOREN SCHUIFT LIGGEN IS ZITTEN GEWORDEN, DOORSTAAN DE TAFEL GEDEKT VOOR HET EINDE HET BROOD IN ZIJN HANDEN VERKRUIMELD EN WIJN HEEFT ZIJN LIPPEN GEVERFD HIJ GRAAIT NAAR EEN SLIP VAN HET LAKEN EN VALT, VALT DAN VOOROVER BEDERF VULT DE RUIMTE TOT OVER DE RANDEN HANS TENTIJE, 1944 UIT: GEDENKPLAATSEN. GEDICHTEN 1975-1987, A’DAM, 1994
KERSTWORKSHOP MET JOSÉ BERNHARD Rozen met een tang knippen? Liever niet, daarmee sluit je de steel af. Oase met de hand onderdompelen in water? Niet doen, dan komt er lucht (en dus zuurstof) in de oase waardoor het groen en de bloemen minder vocht krijgen. Beter is de oase langzaam in een bak water te laten zinken zodat het zich helemaal met water vult. Deze en talloze tips kregen we van José Bernhard die de Kerstworkshop verzorgde. Met haar voortvarende optreden, kundige adviezen en haar creatieve tips lukte het iedereen om een prachtig, eigen kerstwerkstuk te maken. Op de materialen had José duidelijk niet bezuinigd. De mooiste en meest bijzondere materialen had zij voor ons meegenomen: grillige takken, veel verschillend groen, bloemen, rozen, bollen, schors en accessoires hadden wij royaal tot onze beschikking om helemaal ‘los’ te gaan. Het gezelschap, 12 dames in totaal, kregen het stuk voor stuk voor elkaar om van hun meegebrachte vaas, schaal, bak of pot iets bijzonders te maken. José, bedankt voor deze inspirerende en gezellige avond. Trots op onze kerstcreaties en een ervaring rijker verlieten we de Keyserin. We hebben veel van je geleerd. Tot ziens op een volgende (Paas?)workshop!
Anne van Straalen
Anneke Goede, vrijwilliger
26
Pagina 12
VRIJWILLIGERS HELPEN VRIJWILLIGERS Op woensdag 4 en 11 februari was ik als vrijwilliger uitgenodigd deel te nemen aan de introductie cursus voor vrijwilligers en omdat ik vrijwilliger wilde worden heb ik vrijwillig meegedaan. Moest daar van alles vrijwillig doen en heb me daar vrijwillig van de ene kant naar de andere kant van het bed laten draaien en omdat ik meewerkte ging dit vrij willig.
Gedicht van Hein Stufkens Ik was op Schiermonnikoog, aan het strand, getuige van ‘n misverstand. ik hoorde twee golven spreken, precies, voordat ze zouden breken, de een riep: ‘het is gedaan, wij zullen te pletter slaan.’ maar de ander zei: ‘welnee, je bent de golf niet, je bent de zee.’
Maar nu even zonder gekheid. Ik heb daar, en ik denk dat ik vanuit de groep praat en om maar even een cliché te gebruiken twee fantastische dagen meegemaakt en ontzettend veel opgestoken wat er allemaal bij komt kijken als je vrijwilliger wilt worden. Nou hadden we de mazzel dat we een geweldige groep hadden, en natuurlijk roepen nu de andere vrijwilligers dat zij ook een fantastische groep hadden maar dit was echt een hele goede groep, iedereen was geslaagd zonder her. We hadden van te voren af gesproken dat alles wat in die kamer (ons leslokaal boven) besproken was ook in die kamer zou blijven en tot op heden heb ik nog niemand kunnen betrappen die iets naar buiten heeft gebracht wat daar besproken is maar er is wel een hele goede groep enthousiaste vrijwilligers bijgekomen wat weer een rijkdom voor het hospice is. Onze docentes (want het waren alleen dames) hadden erg veel ervaring die ze met ons deelden en hebben ons verschillende keren in groepjes bij elkaar gezet om een bepaald onderwerp te bespreken om dat daarna weer met de totale groep te bespreken. Met name het voorstellingsrondje sprak mij heel erg aan. Diverse onderwerpen zijn er aan bod gekomen en allemaal werden ze op een hele mooie en duidelijke manier aan ons voorgelegd. Menig onderwijsinstituut kan nog een voorbeeld nemen aan de manier waarop hier geëduceerd werd. Ook de innerlijke mens werd prima verzorgt alhoewel ik eerlijk moet zeggen dat de knoflookboer in de Beemster door zijn voorraad heen moet zijn gezien de soep die Annemieke ons voorschotelde maar hij vond gretig aftrek, bovendien waren er mensen die zelf gebakken hadden en voor ons hadden laten bakken met name het brood uit Avenhorn ging erin als koek, hetzelfde gold voor de appeltaart en de kwarktaart (vergeef me als het monchou taart was). Zoals ik al zei twee fantastische dagen waarin we veel geleerd hebben heel veel gelachen hebben en toch ook heel serieus aan het werk zijn geweest. Afgesloten met een foto en een glaasje drinken werd er nog even nagepraat en kijk(en) ik (wij) al weer uit naar de volgende cursus.
Frans Schoute, vrijwilliger
