ARTEMISPROEF KOTTERBOS ALMERE. Henk Verhoeven Op zaterdag 31 oktober 2015 was het aan het regiobestuur Utrecht/Flevoland van de NOJG om in samenwerking met de JTGH de eerste Artemisproef van dit seizoen te organiseren. Als locatie voor deze spannende wedstrijd werd het Kotterbos in Almere gekozen, een prachtig natuurterrein van Staatsbosbeheer, grenzend aan de Oostvaardersplassen. Voor de 30 deelnemers echter voorwaar geen sinecure om deze prachtige plek te bereiken en er weer weg te komen – de A27 bijvoorbeeld was het hele weekend afgesloten – maar de inspanningen werden beloond met een prachtige dag. Het weer zat mee – zonnetje, weinig wind, geen regen – de natuur was op haar mooist, de honden hadden er zin in, de keurmeesters stonden op scherp en het team van Richard Bosch had vijf uitdagende proeven neergezet. Alle ingrediënten dus voor een onvergetelijke dag jachthondenwerk. NAZOEK Zelf deed ik mee met mijn Draadhaar Idefix. Inmiddels hebben we samen al weer heel wat Artemisproeven achter de rug, maar elke wedstrijd weer komen er nieuwe verrassingen tevoorschijn, zijn de proeven toch net weer iets anders dan ze op het eerste gezicht lijken en is de uitdaging nooit ver weg. Hans Klein keurde proef 3 waar onze groep moest beginnen. De opdracht leek eenvoudig. Een drijfjacht en in het bos liggen nog twee apporten te wachten (een kraai en een duif). Complicerende factor in deze opgave was de dichte en onoverzichtelijke dekking waarin gewerkt moest worden. Zeker de eerste hond heeft het niet gemakkelijk; de geur van het wild heeft zich nog niet verspreid en er lopen nog geen paadjes naar het wild waar de latere honden gebruik van kunnen maken. Een prestatie het vermelden waard dus die van Inge van Niel met haar gele labrador Avance Floor van het Lingegat. Zij haalde ruim binnen de tijd de twee apporten binnen en plaveide zo de weg voor de combinaties na haar. Mijn hondje had er dan ook weinig moeite mee de twee apporten vlot binnen te brengen; twee maal 25 punten (het maximum) en 19 van de 20 punten voor de wijze van voorjagen. Een mooie aftrap dus.
MARKEREN EN NAZOEK Na proef 3 togen wij verder naar proef 1. Volgens keurmeester Richard Bosch zou dit geen moeilijke proef moeten zijn; een markeerapport op een kleine honderd meter met vervolgens een verloren zoek naar een meerkoet. Inderdaad lijkt het op papier erg eenvoudig. Maar wat niet op papier stond was dat het terrein waar de honden overheen moesten dichtbegroeid was met lage, zeer harde braamtakken die het lopen extreem moeilijk maakten. Vele honden kwamen dan ook niet verder dan tien of twintig meter om vervolgens mankend met pijnlijke voetzoelen de proef op te geven. Het vroeg nogal wat van de hardheid van de hond of van zijn gehoorzaamheid en de onverbiddelijkheid van zijn geleider om het markeerapport helemaal aan de andere kant van het terrein op te halen. Mijn Idefixje is toch al geen bikkel als het om dichte dekkingen gaat, dus hij zal inwendig zijn baasje menigmaal vervloekt hebben toen hij weer een dwingend commando kreeg verder het spijkerbed op te gaan om de kraai op te halen. Gelukkig kwamen kraai en meerkoet binnen de tijd binnen en leverde de proef ons 62 van de maximale 70 punten op. In ieder geval één hond pakte het een stuk slimmer aan dan ondergetekende en de meeste andere combinaties. Draadhaar Greno vom Sprakeler Holz ging niet door het bramenveld maar nam een zeer wijde boog om het veld heen, vond daar de kraai en maakte dezelfde enorme omweg terug om die bij zijn baasje af te leveren. Een slimme, effectieve en vooral – ondanks de afstand – zeer snelle manier. De meerkoet moest vervolgens op de conventionele manier geapporteerd worden, maar daar had deze kortbehaarde draadhaar weinig moeite mee. Uiteindelijk bleek proef 1 wel de scherprechter van de wedstrijd en elimineerde ingrijpend het aantal kanshebbers op een podiumplaats. (..terwijl verwacht was dat proef 5 dit zou doen,maar die werd weer opvallend goed gelopen. Daarover dadelijk meer..).
NAZOEK EN MARKEREN OP SCHOT Bij proef 2 had keurmeester Jantinus Reinds de leiding. Zijn proef werd door de meeste honden succesvol afgerond. Voorjager en hond staan voor een open veld. Rechtsvoor op de hoek van een bos en dichte begroeiing is een konijn zoekgeraakt. Aan de hond die te vinden. Idefix liet zich gemakkelijk naar die hoek dirigeren maar begon daarna het bos links af te zoeken terwijl later bleek dat het konijn rechts lag. Na een paar minuten kwam hij dan ook leeg terug uit het bos. Een commando naar rechts was echter voldoende om hem naar het juiste zoekgebied te sturen en na korte tijd kwam hij triomfantelijk met het konijn in zijn bek naar me toe rennen. Zodra hij uit de
dekking kwam werd er links, op zo’n 50 meter een nerts geschoten die de hond op geluid kon markeren. Nadat het konijn afgegeven was kon die vrij eenvoudig binnengebracht worden. Zoals gezegd werd de proef goed gelopen. De moeilijkheid zat er soms in dat honden die voortijdig de nertsengeur in de neus kregen daar niet meer weg te krijgen waren om eerst het konijn op te halen (..want de nerts werd pas gelegd nadat de hond het konijn gevonden had…).
WATERWILDJACHT. Op naar proef 5. Vooraf had de JTGH aangekondigd dat de Artemisproeven moeilijker gemaakt zouden worden om de selectie voor de Hubertusfinale aan te scherpen. In plaats van 6 proeven worden er voortaan 5 proeven gelopen waarbij één proef echter van een hogere moeilijkheidsgraad zou zijn en uit drie in plaats van twee apporten zou bestaan. In Almere de Waterwildjacht-proef, gekeurd door Ries van Wanrooij en Jannie Baan. We konden de borst dus natmaken! Maar dat viel uiteindelijk allemaal reuze mee (..behalve voor de honden dan, die twee maal te water moesten..). De proef begon met een blind verloren zoek apport over water, waar in een brede rietkraag een eend gezocht moest worden. Op de weg terug viel, met schot, een tweede eend een paar meter van de hond vandaan. Hier werd uiteraard getest of de hond niet tot wildwisselen zou overgaan. Op een enkele hond na, trapte eigenlijk geen enkele jachthond in deze verleiding. Nadat deze twee apporten waren binnengebracht moest de hond op het land door een dichte bramen- en rietkraag gestuurd worden op zoek naar een flinke gans in het bosperceel achter de riet- en bramenmuur. Naast het zoeken lag hier de moeilijkheid in het terugbrengen van de zware gans die soms met kracht door de dikke brij van riet en bramen geduwd moest worden. Mijn hondje had weinig moeite met de twee eenden maar kwam tot twee keer toe leeg terug uit het bosperceel; pas bij de derde keer inzetten vond hij de gans en kon die gelukkig nog ruim binnen de tijd aan mij afgeven. Proef 5 binnen. En dan wordt het spannend; alle proeven binnen alleen proef 4 nog te gaan.
SLEEP EN VERLOREN ZOEK Proef 1, 2 en 3 werden in de ochtend gelopen. Proef 5 vroeg meer tijd en Jannie en Ries zijn vrijwel de hele dag met het keuren ervan zoet geweest. Proef 4 werd in de middag gelopen, en vroeg nogal wat tijd; een sleep en een verloren apport van een vossendummy. De proef begon met een markeer op schot. Op zo’n honderd meter van de voorjager werd een schot gelost en op het pad bij de jager begon een fazantensleep van zo’n kleine 120 meter. Hoe de hond de sleep uitwerkte, was lastig te zien omdat dit achter een bos plaatsvond en er maar één nauwe opening was waardoor de spoorvolgende hond even zichtbaar was. Veel hulp kon de voorjager de hond dus niet bieden (..en dat is maar goed ook, want we willen naast gehoorzaamheid vooral natuurlijk zelfstandigheid en jachtverstand van de hond zien..). Wanneer de fazant binnen was, moest de hond naar een tweede bosperceel gedirigeerd worden waar hij vrij zoekend een vossendummy kon vinden om binnen te brengen. Traditioneel zat er in elke Artemisproef wel een apport met een echte vos, maar het is voor de organisatie natuurlijk niet altijd even eenvoudig tijdig voldoende vossen voor een proef bij elkaar te brengen. Vandaar dat een dummy zeker geen slechte optie is, onder voorwaarde natuurlijk dat die voldoende naar echte vos riekt en even zwaar is. Dat laatste was zeker het geval. Het eerste misschien wat minder; waar bij een echte vos altijd wel een deel van de honden weigert het stinkende karkas op te pakken, leverde dat bij de dummy eigenlijk geen problemen op. Dus waar dat mogelijk is, zou ik toch een pleidooi willen houden zoveel mogelijk van echte vossen gebruik te maken (..waarbij meteen vermeld moet worden dat in deze proef ook kraaien, meerkoeten en nertsen geapporteerd moeten worden; wildsoorten die niet bij alle honden even geliefd zijn en soms ook apportweigeringen opleveren. De apporteerwil van de honden werd dus zeker voldoende getest..). Omdat deze proef nogal wat tijd vergde en pas in de namiddag kon aanvangen, dreigde de laatste deelnemers in het donker hun proef te moeten afwerken. Flexibel ingrijpen van de keurmeesters kon dit echter voorkomen. Bij de laatste groep deelnemers werd de proef in tweeën geknipt; Ries van Wanrooij – net klaar met het keuren van proef 5 – nam het deel van het vossenapport voor zijn rekening en keurmeester Hans Klein beoordeelde tegelijkertijd een andere hond op het sleeponderdeel. Hierdoor kon flink vaart gemaakt worden en eindigden de laatste deelnemers niet in het donker maar in de schemer. Complimenten voor deze flexibele aanpak van de organisatie.
Voor mij verliep deze proef verder perfect; 70 uit 70 punten. Mijn hond pakte vlot het spoor op, werkte die als een razende uit en kwam binnen no-time met de fazant terug. Ook de vossendummie vormde geen enkel probleem. De handjes konden omhoog dus: alle apporten binnen! Beretrots was ik. Nu wachten op de uitslag om te horen wat de finale plaatsing zou zijn, wetende dat alleen de nummers één en twee een uitnodiging voor de Hubertus ontvangen..
UITSLAGEN De deelnemers hoefden na de laatste proef niet lang te wachten op de uitslagen. Vijf combinaties (van de dertig die deelnamen) haalden alle apporten binnen, en dit betekent dat de proeven op de juiste moeilijkheidsgraad lagen. Hieronder de volledige uitslag. Derde werd mijn hondje met 338 van de 375 te scoren punten, een prestatie waar ik natuurlijk geweldig trots op ben. Er komen nog enkele Artemisproeven aan, en mijn doel is een Hubertuskwalificatie te verwerven. De twee honden die op deze wedstrijd de begeerde uitnodiging in de wacht sleepten waren twee kennelgenoten van elkaar, de labrador Bryan van het Muntenbos – eerder winnaar van de Hubertusfinale – van Harm Nuis werd tweede met 343 punten en eerste werd Frans Dingenouts met zijn zwarte labrador Max van het Muntenbos. Proficiat voor deze twee winnaars! Tot slot natuurlijk; heel veel dank aan het organiserende team en de keurmeesters die deze prachtige dag mogelijk gemaakt hebben. Zonder hen: geen wedstrijden! Op naar de volgende Artemisproeven: in november in Drenthe, in januari in Brabant, in februari in Friesland en in maart in Zeeland. De Hubertusfinale zal in april plaatsvinden. Hou de site in de gaten voor meer informatie over de exacte datum en locatie. Henk Verhoeven.
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30.
Uitslag Artemisproef Flevoland 31 oktober 2015 Naam voorjager Naam hond Frans Dingenouts Max van het Muntenbos Harm Nuis Bryan (Thijs)van het Muntenbos Henk Verhoeven Langs de Beek Idefix Rita M.M. Lemke Gyssmo van Danekermolen Cockie van Dieten Gompie Hans van Alphen Bento Natascha Ripzaad Nev ’s Dream Shendor v d Hooydamhoeve Bram Lesterhuis Greno vom Sprakeler Holz Thijs van Dieten Joris Ronald Strous Boris v.d. Mennink Weide Nico Koster Oukje v.h. Meekenesch Peter van Laar Donja van de Bovensluis G.J. IJsseldijk Kim Inge van Niel Avance Floor van het Lingegat Bep van den Berge-Klazinga Jake van de Veedokter (Kees) Greet van Soest June van Danekermolen Femme de Boer Baaron Linda Weijnans Gento v.d Verre Hoeve John.theiwissen Tosa v.d boomgaard Fred van der Meulen Sira Wim van Aalst Mira Hanneke Raats Hidde v.h.Eppenzolder Bob Balje Fienorro fan it Heidehiem Harrie de Lang Flora van Wold en Aa Annita Lageweg Meander Claire Sophie Michel Weglage Doris van 't Reuseldal Sarina Lammerts Lois Lane from Luna’s Legacy (Tess) Rikus Leehuis ( uitgevallen) Arko Hans Swart ( uitgevallen) Kiebitz’s Lasse Gerard Steenbeek Bente
** = Alle apporten binnen.
Totaal punten ** 348 ** 343 ** 338 ** 336 ** 316 332 321 302 290 277 274 261 257 250 249 222 213 210 200 198 197 171 161 157 143 139 136 67 21 21
