allround blauw qxd :23 Pagina 1

allround blauw 02 2010.qxd

15-04-2010

17:23

Pagina 1


15-04-2010

Colofon

17:23

Pagina 3

Heeft u nog ideeën of kopij die u graag in Allround Blauw zou willen zien? Neem dan contact op met Ter Hoeve Uitgevers!

Website:

www.terhoeveuitgevers.nl Hoofdredactie: Foeke Wagenaar MPA Eindredactie: Gerda Preusting

www.preustingcommunicatie.nl

Redactionele bijdragen van:

Gerda Preusting, Foeke Wagenaar, Susan Swaters en Eric Korver

Redactie: Ter Hoeve Uitgevers

e-mail: [email protected] Antwoordnummer 175 • 6880 VB Velp

Fotografie:

Edwin Edens, Christian van der Meij, Willem van Walderveen, Sander Nieuwenhuys en ANP

Uitgeverij:

Ter Hoeve Uitgevers Kerkallee 43 c 6882 AM Velp tel: 026 - 361 59 59 fax: 026 - 388 23 12 e-mail: [email protected]

Concept realisatie: Willian Ter Hoeve

Vormgeving:

Maarten Brugman

Advertentieverkoop:

Soraya Janssen, Ton Odijk en Rianne van Vogelpoel Ter Hoeve Uitgevers tel: 026 - 361 59 59

Prijzen:

Abonnementsprijs per jaar (6 edities), abonneeservice tel: 026 - 361 59 59 € 19,95 nu introductieprijs € 14,95. Losse verkoop € 4,95 De redactie behoudt zich het recht voor om artikelen te wijzigen of te weigeren. Voor overname van artikelen, advertenties en foto’s is toestemming nodig van de redactie, uitgevers en van de oorspronkelijke rechthebbende.

Ter Hoeve Uitgevers Kerkallee 43 b/c 6882 AM VELP Postbus 154 6880 AD VELP Telefoon: 026 - 36 15 959 Fax: 026 - 38 82 312 E-mail: [email protected] www.allroundblauw.nl www.terhoeveuitgevers.nl

Inlevering kopij voor 1 juni 2010!

Allround Blauw Prijsvraag Uitslag De winnaars van de prijsvraag in het vorige nummer hebben inmiddels het boek thuis ontvangen!


15-04-2010

17:23

Pagina 5

IN DIT NUMMER VAN ALLROUND BLAUW...

inhoud

Pagina

08

07

Voorwoord

08

Eén-tweetje Welten en Van Breukelen

15

Korpschef Martin Sitalsing: Hindoestaans ‘rolmodel’

23

Het blauwe hart van Laetitia Griffith

33

Collega Tine Veenstra: Olympiër bij toeval

39

Blauwe fietstocht door Zuid-Zes

45

Gelezen / Kort Nieuws

46

In het volgende nummer / cartoon


15-04-2010

17:23

Pagina 7

VOORWOORD VERTROUWEN IN DE POLITIE “Vertrouwen komt te voet en gaat te paard” is een bekend gezegde. Hoe snel het vertrouwen in de politie ter discussie kan worden gesteld is weer eens gebleken na de bekendmaking van de dood van Milly Boele. Eerst was er nog slechts sprake van een discussie over de opsporingsmethoden: had men eerder een amber alert moeten afgeven of had men eerder tot aanhouding moeten overgaan? Toen bleek dat een politieman de dader was werd het vertrouwen in de politie, maar vooral in de politieambtenaar, onderwerp van discussie. Lang geleden heb ik mijn buren aangesproken op het feit dat zij, als hun kinderen niet naar bed wilden, dreigden met de komst van de buurman want die was bij de politie. Wat zouden hun kinderen doen als ze eens echt in nood verkeerden? De kans dat ze dan naar de politie zouden stappen zou, als gevolg van die ervaring vanuit hun jeugd, gering zijn. Het was voor mijn buren in ieder geval voldoende reden om er mee te stoppen. Onze kinderen moeten als ze angstig zijn of verdwaald, als ze bedreigd worden of worden bestolen, naar een politieambtenaar kunnen stappen vanuit het vertrouwen dat ze dan veilig zijn en worden geholpen. De meeste ouders in ons land brengen dat hun kinderen bij. In vele landen in deze wereld zullen ouders dat nooit doen. In die landen zou ik ook nooit bij de politie hebben kunnen werken. Vanuit dat vertrouwen is Milly Boele mogelijk met haar buurman mee gegaan. Hij was tenslotte niet alleen een buurman, maar werkte ook nog eens bij de politie. Dat vertrouwen heeft haar het leven gekost. Een afschuwelijke constatering. Vertrouwen in de politie was ook tijdens de vele nieuwsuitzendingen rond de dood van Milly Boele een item. Natuurlijk overheerste de afschuw haar dood, maar steeds kwam het onderwerp: 'vertrouwen in de politie' in de interviews terug. Velen en vooral ook kinderen reageerden geschokt bij de constatering dat juist een politieman had bekend de dood van Milly op zijn geweten te hebben. Zij reageerden vanuit de beleving dat je dat juist van een politieman niet verwacht. In zekere zin is dat een mooie constatering: in ons land verwacht het publiek zoiets in niet van een politieambtenaar. In de discussie kwam ook de selectie van politieambtenaren aan de orde, vooral gericht op de vraag of die wel streng genoeg was. De toelichting vanuit de politie werkte kennelijk voldoende vertrouwen en die discussie verstomde. De selectie van een politieambtenaar is op zich echter slechts een momentopname in zijn leven.Voorbij wordt gegaan aan het feit dat iedereen in het leven geconfronteerd wordt met ingrijpende ervaringen met alle gevolgen voor het dagelijks functioneren. Er lijkt daarbij een merkwaardige aanname te bestaan dat politiemensen ideaaltypisch zijn en ongevoelig voor traumatische ervaringen. Bij de politie werken echter ook mensen die als kind slachtoffer of getuige zijn geweest van ernstige incidenten. Die als volwassene ook privé geconfronteerd zijn met het 'normale' menselijk leed van alledag. De meesten hebben die ervaringen, soms met begeleiding, een plaats kunnen geven en worden er in hun functioneren niet door gehinderd. Dat lukt helaas niet iedereen. Soms hebben ze het goed kunnen verbergen. Het zou naar mijn mening goed zijn om politiemensen periodiek juist op dat aspect te toetsen. Foeke Wagenaar


15-04-2010

17:23

Pagina 8

EÉN-TWEETJE TUSSEN BERNARD WELTEN EN HANS VAN BREUKELEN

Tekst: Susan Swaters Foto’s: Edwin Edens Piloot, topsporter of politieman. Bernard Welten had als jongetje drie dromen, waarvan hij er één verwezenlijkte. Na een opleiding aan de Nederlandse Politie Academie, zette hij de pet op die ons allemaal past. Sinds 2004 is de 55-jarige Welten korpschef van de politie Amsterdam-Amstelland, het meest fitte korps van Nederland. Hans van Breukelen is ex-topsporter en eigenaar van een managementbureau. Voldoende stof voor een een-tweetje tussen beide heren. Over sport, management en politiewerk: de overeenkomsten en verschillen.

wordt veiliger”. Dat is exact hetzelfde als de beleidsbepalers bij Ajax, die ieder jaar schreeuwen “we worden kampioen”. Want de oorzaak dat het met Ajax al jarenlang sportief slecht gaat, is dat het organisatorisch een puinhoop is. Jij komt structureel mensen tekort om de zaken te doen zoals je ze zou willen doen. Jij speelt altijd negen tegen elf. En als je te lang op je tenen moet lopen gaat het verkeerd en krijg je kramp. Jij moet wel over een topsportmentaliteit beschikken om jouw werk te kunnen doen. Alles wat je goed doet is normaal. Maar o wee als het fout gaat. Dat heb ik als keeper ook ervaren', refereert hij aan het befaamde polletjesincident. 'Hoe red jij het om je iedere keer weer op te richten en het maximale uit je te halen na weer een klap voor je kop of omdat je in de pers wordt neergesabeld? Hoe ga je daar als mens en professional mee om?'

'Bernard, laat ik maar met de deur in huis vallen', richt Hans van Breukelen zich tot de korpschef van de politie Amsterdam-Amstelland. 'Je hebt te maken met enorme bezuinigingen vanuit Den Haag. Daar roept iedereen “er komt meer blauw” en “het

Blauw van de binnenkant 'Ik kan veel energie verliezen aan bestuurlijke drukte, nare mediaberichten en verkeerde beeldvorming', antwoordt Bernard Welten. 'Maar als ik dienders enthousiast bezig zie met hun werk, hun


15-04-2010

17:23

Pagina 9

passie zie om succesvol te zijn, daar slurp ik energie uit. Bij een groot evenement in het weekend zul je me altijd in de Uniformdienst Commandokamer (UCK) vinden. Dan komt er zoveel los. Ik ben blauw aan de binnenkant. Ik wil de samenleving echt veiliger maken, heb een grote ambitie om maatschappelijk van betekenis te kunnen zijn. Nee, ik ben geen korpschef geworden, omdat het een erebaan is. Dat suggereert dat als je er eenmaal zit, je alles los kunt laten. Het is wel eervol dat ze jou voor die baan vragen, maar dan begint het pas. In dit vak ben je altijd korpschef, ook privé. Er kan op elk moment iets gebeuren waar jij op wordt aangesproken en dan weten ze altijd wel iets te vinden wat je in de dagen ervoor niet hebt georganiseerd. Dat maakt dat je een soort pathologische alertheid krijgt om er voor te zorgen dat het systeem werkt als er een beroep op wordt gedaan en tegelijkertijd maakt het ook dat je meer dan gemiddeld oplettend bent op zaken die in de nabije toekomst eventueel fout zouden kunnen gaan.' Vergrootglas Bernard Welten schetst onbewust het lot van een topsporter, wiens gedrag ook voortdurend onder een vergrootglas ligt. 'Daarom wil ik niet met een glas wijn in de hand gefotografeerd worden. Ook al kennen mensen mij niet, toch heeft iedereen een opvatting klaar als er iets gebeurt, want ik zag hem

laatst nog met een wijntje. In zijn algemeenheid vind ik dat er veel te laatdunkend over ons vak wordt gedaan. Mensen hebben geen idee hoe complex het politiewerk is. Fysiek en mentaal kunnen we als politiemensen de vergelijking met topsporters zeker doorstaan, al valt er op het gebied van lifestyle nog wel wat te leren,' erkent hij. 'Als een diender nachtdienst heeft, neemt hij al gauw een vette hap en eet hij een maaltijd extra per dag. Net zoals een voetballer zich richt op een wedstrijd zou je ook bij onregelmatige diensten je voorbereiding inclusief voeding daar op aan moeten passen. Maar als politieman of -vrouw moet je er fysiek en mentaal wél altijd klaar voor zijn. Een vrouw van 83 die haar dochter met het syndroom van Down vermoordt, omdat ze de zorg zelf niet meer aankan. Een man die op Valentijnsdag ruzie krijgt met zijn vrouw en haar en hun kindje door het hoofd schiet. Twee recente praktijkvoorbeelden. Daar kom je als diender bij, 23 jaar jong en dan moet je optreden. Dan moet je toch op zijn minst waardering krijgen van de buitenwacht, anders hou je het niet vol.' Smeltkroes De grootste uitdaging van Bernard Welten is dat de vrede bewaard blijft. 'Dit werk is zo allesomvattend dat je per definitie mensen tekort komt. De spelregel is dat je het met elf man doet', gooit Bernard Welten er een voetbalmetafoor tegenaan. 'Dat is


15-04-2010

17:23

Pagina 11

een gegeven.Als de UEFA volgende week beslist dat het er dertien worden of zes, dan maakt dat voor mij niet uit. De vraag is: wil je problemen beheersbaar maken of wil je in alle opzichten voorkomen dat ze kunnen ontstaan? Het korps Amsterdam is een smeltkroes van mensen die elkaar moeten verdragen. Hier leven maar liefst 170 nationaliteiten met en naast elkaar. Hoe doe je dat?' Als voorbeeld geeft hij de film Fitna van Geert Wilders. 'Wat kan dat met de mensen doen? In Brabant worden er scholen in de fik gestoken, dat is bij ons niet gebeurd.Wij hebben geprobeerd veel te investeren in al die relaties in de wijken. Dat de buurtregisseurs alle pappenheimers kennen en met de bestuurders van al die culturen relaties onderhouden.' Familiegevoel De samenleving zelf verantwoordelijkheid laten dragen bij het oplossen van problemen.Welten is er een voorstander van. 'De essentie van beschaving bestaat voor mij uit vier dingen: dat je elkaar durft aan te spreken op gedrag, zelfwerkzaamheid, betrokkenheid en dat je elkaar op een gelijkwaardige manier behandelt. De enige manier om dat te ervaren is voelen. Dat doe ik ook bij mijn mensen. Je mag soms best voor je zelf kiezen, maar je speelt met de club mee, anders nemen we afscheid van je. Iedereen is op zijn manier hoofdcommissaris, maar ik wil niet hebben dat iedereen alleen maar met zichzelf bezig is, maar goed voor ogen heeft wat de concrete doelstelling is. Om in voetbaltermen te spreken: daar mag de bal niet in en daar wel. Ik kan er niet de hele tijd achter gaan staan, nee, ik zit in de dugout. Ze weten wat de kaders zijn waarbinnen ze moeten opereren, maar ze moeten het zelf doen. En ik wil het familiegevoel creëren. Dienders moeten trots zijn op het feit dat ze hier werken.'

Meest fitte korps In de ogen van Bernard Welten levert de Amsterdamse Politie Gymnastiek- en Sportvereniging daar een belangrijke bijdrage aan. 'Voor de zevende keer zijn we het meest fitte korps van het land en daar speelt APGS een belangrijke rol in. Als ik als erevoorzitter die trofee elk jaar weer in ontvangst mag nemen, dan doet me dat wel wat ja. Dan komen de verhalen los over wat we met elkaar gepresteerd hebben. In ons vak is het zo dat als wij samen één keer in de loop van een pistool gekeken hebben, wij dat samen nooit meer vergeten. Hans, jij weet nog precies wie er in het Nederlands elftal van 1988 zat, dat het EK won. Dat komt omdat je iets creëert waar je een gemeenschappelijk gevoel bij hebt en dat maakt een band voor het leven. Ik

̵ ǡ ̵ heb dat met grote zaken zoals de Bijlmerramp. Dat je nog precies weet op welk moment je waar was en met wie. Dat gevoel kan APGS creëren, dat je met z'n allen tot die prestatie komt. Dat slaat profijtelijk terug op het korps. De vereniging heeft bijna vijfduizend leden, allemaal politiemensen binnen onze regio of familieleden van hen. Die zo negentien sporten kunnen beoefenen, waaronder enkele beroepsgerelateerde bezigheden. Ideaal om je fysieke en mentale vaardigheden verder te ontwikkelen en/of je collega's in een informele sfeer te ontmoeten. De kunst is om als bedrijf te investeren in sport en faciliteiten beschikbaar te stellen voor je mensen. Het ziekteverzuim daalt, de teamspirit gaat omhoog, er ontstaat trots, een gevoel van “ik ben niet alleen in het op mijn tenen lopen, we moeten het samen doen”.' Guus Hiddink Hans van Breukelen knikt instemmend en legt een link met het PSV uit 1988, dat verrassend de Europa Cup 1 won. Met Guus Hiddink als beginnend coach. 'Teambuilding, Guus Hiddink was er een meester in. Uit 24 eigenheimers met ego's van hier tot Tokyo wist hij een eenheid te smeden. Later flikte hij dat ook met andere elftallen. Hij had het altijd over een familiair professioneel klimaat: het creëren van het goede gevoel, maar wel die lat hoog leggen. Hij stak energie in zaken die je kunt beïnvloeden zoals houding en gedrag. Topmanagers en -coaches


15-04-2010

17:23

Pagina 13

kunnen dat. Daar herken ik jou wel in, Bernard. Managen is topsport bedrijven. De juiste instelling en werkplezier zijn beslissende factoren, die bepalend zijn voor het gewenste resultaat. Jouw rol als manager is daarbij doorslaggevend. Jouw kracht is dat je precies je positie hebt bepaald in het krachtenveld waarin je zit. Je roeit met de riemen die je hebt. Daar haal je het maximale uit. Dan ben je een winnaar. Een winnaar kan ook een succesvolle onderwijzer zijn. Mijn vrouw is vorig jaar overleden na een ziekbed van tien maanden. Als ik zie hoe zij met haar ziekte is omgegaan, dan is ook zij een winnaar.' Topsport politie De drieluik sport, politiek en management. Uren kunnen Bernard Welten en Hans van Breukelen er over blijven praten. Als de oud-doelman van het Nederlands elftal dan toch afscheid neemt in de hal van de sportaccommodatie van AGPS aan de Ouderkerkerdijk, gebeurt er iets opvallends.

Hoewel zijn roem aan het eind van de jaren tachtig op het hoogtepunt was, blijkt Hans van Breukelen twintig jaar na dato nog steeds een gewilde verschijning. 'Zie je Hans. Succes heeft aanhang', besluit Bernard Welten. 'Iedereen wil je aanraken en met je op de foto. Mede daarom nemen wij topsporters in dienst. De Nederlandse politie heeft een convenant gesloten met het NOC*NSF om tot de Olympische Spelen van 2012 in Londen om veertig topsporters in dienst te nemen. Het mes snijdt aan twee kanten. Topsporters kunnen een maatschappelijke carrière opbouwen, terwijl wij baat hebben bij de mentaliteit en de voorbeeldfunctie van de topsporters. Ik ben wel eens op de fiets gezet naast Teun Mulder. Ik heb me het licht uit de ogen gefietst, ik kon het niet bijbenen, maar ik had wel het idee dat ik aardig in de buurt bleef. Onzin natuurlijk, maar zulke mensen inspireren wel en kunnen na hun sportieve loopbaan nog tientallen jaren heel nuttig zijn in onze organisatie.'


15-04-2010

17:23

Pagina 15

MARTIN SITALSING: INPASSEN IN PLAATS VAN AANPASSEN Tekst: Foeke Wagenaar Foto’s: Willem van Walderveen en Christian van der Meij Sinds 1 oktober 2009 is Martin Stanley Reza Sitalsing (48) korpschef van de politieregio Twente. Van alle beginnende korpschefs kreeg hij de meeste mediaaandacht. Daarbij ligt en lag het accent vooral op het carrière maken als allochtone politieman. Tijd om de mens Martin Sitalsing wat meer aandacht te geven. Voor de Hindoestaanse gemeenschap in Nederland is hij een rolmodel. Een voorganger uit de Hindoestaans-Surinaamse gemeenschap in Enschede noemde zijn benoeming een erkenning voor de Surinaamse Hindoestanen. Bij zijn installatie kreeg hij bloemen uit het hele land. 'In het begin vond ik dat wel lastig. Het legt ook wel een druk op je. Ik heb er echter mee leren omgaan'.Vooral moeders met een allochtone achtergrond noemen hem vaak een voorbeeld voor hun zonen. 'Zelfs op straat word ik daarover aangesproken. Naar hun mening heb ik laten zien dat je met hard werken iets kunt bereiken. Het leuke is dat Twente mij nu ook claimt. Of je nu Blaise N'Kufo (de spits van FC Twente) heet of Martin Sitalsing, als het goed met je gaat of je bent succesvol dan ben je plotseling een Twent. Ik probeer in ieder geval altijd mezelf te zijn'. Schaatskampioen Suriname De Twentse korpschef is een sportliefhebber. In zijn vorige korps Fryslân werd hem natuurlijk de vraag gesteld of hij ook kon schaatsen. Zijn antwoord was steevast: 'Ik ben schaatskampioen van Suriname'. Lachen natuurlijk totdat hem bij zijn afscheid een schaatsclinic werd aangeboden in Thialf. De verwachting was dat hij er niets van terecht zou brengen. Voordat de Friese collega's er erg in hadden, draaide hij echter zijn rondjes in de binnenbaan en op snelheid achter Wopke de Vegt. 'Ik vond het wel prachtig om dat beeld over mij eens op zijn kop te zetten'. Roots De roots van zijn familie liggen in Radjastan, in het noordwestelijk deel van India. Rond 1900 vertrokken zijn grootouders, zoals zo velen na de afschaffing van de slavernij, naar Suriname om daar op de plantages te werken. 'Mijn grootvader gaf les

'Of je nu Blaise N'Kufo heet of Martin Sitalsing. Als je succesvol bent, dan ben je plotseling een Twent'


15-04-2010

17:23

Pagina 17

aan de kinderen van de arbeiders. In Nickerie staat nog steeds de Sitalsingschool. In 2004 ben ik er met mijn gezin naar toe gegaan. In Nederland konden we onze kinderen vertellen en laten zien waar mama naar school was gegaan en waar ze had gespeeld als kind. Ik was blij dat ik de kinderen toen kon laten kennis maken met mijn historie. Mijn opa trouwde met een vrouw, wel afkomstig uit India, maar van moslimhuize. In die tijd en in die wereld was dat een moeizame combinatie. Zij hebben toen hun geloof afgezworen en zijn katholiek geworden. Mijn vader is dus beïnvloed vanuit het hindoeïsme en de islam. Die geschiedenis heeft zich in mijn ouders in zekere zin herhaald. Ook mijn moeder had een moslim achtergrond en voor haar familie was mijn vader dus geen interessante partij. Ook zij hebben het geloof los gelaten om samen te kunnen zijn. Binnen de hindoestaanse gemeenschap is het gebruikelijk dat je een partner kiest binnen die gemeenschap. Binnen mijn familie is dat stramien doorbroken en ik ben er natuurlijk zelf ook een voorbeeld van. Ook in mijn naam kun je zien dat ze hun achtergrond echt hebben losgelaten. Alleen als tegemoetkoming naar de islamitische kant van de familie hebben we allemaal een moslimnaam meegekregen.’ Meervoudige identiteit 'Vanuit die achtergrond heb ik meegekregen dat je respect moet hebben voor ouderen en voor een ander geloof. Dat is overigens iets van beide culturen. De nadruk ligt in onze samenleving vooral op de extremistische kant van de islam.Via mijn moeder heb ik kennis gemaakt met de milde kant

̵ van dat geloof. Ik heb wat ik noem een meervoudige identiteit. Veel mensen verwarren dat met gemakkelijk aanpassen. Wat ik echter zie is dat ik heel gemakkelijk kan schakelen tussen die verschillende identiteiten. Toen wij in Suriname waren sprak en bewoog ik als een Surinamer op een manier die Karin niet van mij kende. In Nederland spreek en beweeg ik als een Nederlander. Ik zing gewoon Nederlandse liedjes en ik schaats. Surinamers noemen mij soms dan ook een bounty. In Twente word ik zo nu en dan aangeduid als die Fries. Ik noem het dan ook inpassen: het gemakkelijk schakelen tussen identiteiten. Onze kinderen kunnen dat ook.

Toen ik bij de politie solliciteerde kreeg ik te horen dat ik niet authentiek genoeg was en ze bedoelden daarmee dat in niet Surinaams genoeg was'. Hij kan zich geweldig ergeren aan mensen die hem een specifiek stempel op willen drukken. 'Het feit dat ik verschillende identiteiten in mij heb is mijn identiteit. Die verschillende identiteiten in mij zal ik ook niet verloochenen'.

Keuzes maken In 1970 kwam het gezin Sitalsing naar Nederland. De eerste herinneringen aan die periode hadden vooral te maken met ordelijkheid en netheid. Een lopende band waar je de bagage afhaalde in plaats van een kar, geen vuil langs de weg.' Vooral die brede en verlichte A-4 tussen Schiphol en Amsterdam maakte op mij een geweldige indruk'. Martin, de derde van vier kinderen, doorliep het atheneum. Al op de middelbare school wilde hij bij de politie, maar die organisatie stond bij vader en moeder Sitalsing niet in hoog aanzien en bovendien werd er door de politie in hun ogen gediscrimineerd. Arts en advocaat waren in de ogen van zijn ouders bijvoorbeeld zeer gerespecteerde beroepen, maar Martin koos voor economie en ging werken op een accountantskantoor in Zaandam. In 1984 overleed zijn moeder op 50-jarige leeftijd. In dat jaar stopte hij met zijn studie en solliciteerde bij de politie. 'Ik realiseerde mij toen dat het leven kort kan zijn en dat je je eigen keuzes moet volgen. Ik wilde niet meer voldoen aan verwachtingen die mij door anderen werden


15-04-2010

17:23

Pagina 19

dochters en een blond 5-jarig jongetje. Dat het een hele zorg is zal duidelijk zijn. In een interview in de Tubantia zei Martin daarover: 'Het is op het niveau van de korpsleiding ongebruikelijk, maar ik ga gewoon regelen dat ik in de toekomst één dag per week thuis ben'.

opgelegd. Mijn moeder heeft tijdens haar leven niet altijd de goede keuzes gemaakt: wel of niet werken, wel of niet terug naar Suriname enzovoorts. Daarbij werd ze vooral geleid door het gezinsbelang. Haar overlijden bracht mij tot de vraag of ik zelf wel de goede keuzes maakte. Ik wilde mijn eigen weg volgen'. Tot verdriet van zijn vader solliciteerde hij op de functie van agent. 'Ik wilde de straat op en boeven vangen. Na het vroegtijdig overlijden van mijn broer in 1990 heb ik besloten dat ik in mijn leven vooral ook plezier wilde hebben. Wat we redelijkerwijze kunnen doen proberen we ook te realiseren en dat stellen we dan ook niet uit'. Na een korte periode in de praktijk werd Martin middels een studie aan de Politieacademie inspecteur. Daarna ging het snel.Tien jaar later was hij districtschef in Groningen en in 2005 werd hij plaatsvervangend korpschef in Fryslan. Martin als vader Martin Sitalsing is getrouwd met Karin. Samen hebben zij vier kinderen: drie dochters en een zoon Met Karin had hij drie dochters toen zij besloten om ook anderen te laten delen in het feit dat ze het goed hadden. 'We hebben een groot huis en voldoende ruimte. Karin heeft een HBO-opleiding jeugdhulpverlening gevolgd en in de kinderpsychiatrie gewerkt. Dat speelde zeker een rol in het besluit om kinderen op te vangen, die bij de crisisopvang waren binnengebracht.' Bij Martin speelde ook de wetenschap dat er iedere week een kind overlijdt als gevolg van mishandeling. Na het zijn van opvanggezin volgde een opleiding tot pleegouder. Zo kwam in 2005 Gio in hun leven en hij ging niet meer weg. Hij maakte het gezin compleet: drie knappe, donkere en intelligente

Het korps 'Ik heb het gevoel dat ik hier welkom ben. Het is een mooi korps en men is trots op de resultaten. Mijn toegevoegde waarde is dan dat ik vanuit mijn achtergrond een paar vraagtekens bij de werkwijze kan zetten. Ook hier hebben de sterke punten van de Twentse samenleving een mindere keerzijde waardoor ontwikkelingen worden bemoeilijkt of belemmerd. Op zich zou ik me daarin moeiteloos kunnen inpassen, maar ik wil ook de vrijheid hebben om er buiten te treden om op die manier met het korps nieuwe wegen te kunnen inslaan'. De invloeden uit zijn opvoeding zijn merkbaar. 'Men merkt dat ik gemakkelijk kan relativeren en problemen kan verkleinen, waardoor die problemen weer behapbaar worden en het voor mensen weer mogelijk wordt een eerste stap te zetten.’ ‘Op dit moment is er natuurlijk veel discussie over de bezuinigingen of het tekort aan capaciteit. Er ontstaat dan een tendens waarin men denkt dat er niets meer kan. In die discussie probeer ik dan iets van vrolijkheid en luchtigheid te brengen. Van daaruit probeer ik de discussie dan positief te beïnvloeden: Wat kan er wel in plaats van wat kan er niet.' Over de toekomst 'Ik zal hier zeker niet tot mijn pensioen blijven, maar ik ben voldoende politieman om de politie niet zo snel los te laten. Zo lang mijn functie met het politievak verbonden blijft, blijf ik bij de politie. Is dat niet langer het geval, dan ga ik iets anders doen.'


15-04-2010

17:23

Pagina 23

HET BLAUWE HART VAN LAETITIA GRIFFITH Tekst: Gerda Preusting Foto's: Sander Nieuwenhuys en Edwin Edens Natuurlijk heeft ze het boek gelezen dat de Socialistische Partij heeft uitgebracht. Het boekwerk met de titel 'de Agent aan het woord' verscheen naar aanleiding van een enquête onder executieve politiemensen over de aangekondigde miljoenenbezuinigingen. Laetitia Griffith, huidig woordvoerder politiezaken van de VVD-fractie in de Tweede Kamer, wil eigenlijk wel iets meer kwijt over dat bezuinigingsbeleid van de voormalige minister ter Horst. 'De voorstellen van de minister staan haaks op de visie van de VVD.' Een gesprek met een politica die de taal spreekt van het volk. Laetitia Griffith (44) oogt zonnig en warm, als ze op deze maartse maandag vol sneeuw (!) binnenstapt in het Amsterdamse volkscafé Maritiem aan het Kattenburgerplein. Het café is vandaag een ontmoetingsplek voor defensieveteranen. Laetitia is door hen uitgenodigd om van gedachten te wisselen over enkele VVD-standpunten. Dat doet het Tweede Kamerlid graag, want Griffith is een echt mensenmens. Daarom ruimt ze ook met plezier tijd in voor de redactie van Allround Blauw. Eerst maar eens de 'gevoelstemperatuur' meten. Bezuinigen op de politiesterkte? Het Tweede Kamerlid kijkt bedenkelijk. 'Al decennia lang is de VVD eensluidend als het gaat om de politiesterkte. Nooit inkrimpen op organisaties die ervoor moeten zorgen dat de mensen zich veilig voelen en 's avonds rustig kunnen gaan slapen. De bezuinigingen bij de politie zijn onverantwoord en een bijl aan de wortel van onze rechtshandhaving. De VVD heeft zich altijd ingezet voor de politie. Niet alleen voor een goed salaris, maar ook ten aanzien van het hele beleid. Wij zijn altijd vóór uitbreiding van de politie geweest, de voorstellen van de minister stonden derhalve haaks op onze visie.'

Charme Televisiekijkend Nederland mailt Laetitia. Vrouwen herkennen zichzelf in haar en mannen vinden dat zij een voorbeeld voor hun dochters is. Er hangt een soort eigentijdse charme om haar heen, toch is ze gewoon zichzelf. In het debat, in een interview of zoals vandaag - in een spontane ontmoeting met Amsterdamse veteranen. Griffith voelt haarfijn aan waar het bij de mensen thuis om draait. Veilig zijn, je veilig voelen. Op straat, maar vooral in je eigen huis. Dat vertrouwen wil ze de mensen thuis geven. Het Tweede Kamerlid is met hart en ziel verbonden aan justitie en politie, zoals ze het zelf zegt. De liefde voor het vak ontstond in de jaren negentig toen zij tijdens haar studie rechten (straf-, staats- en


15-04-2010

17:27

Pagina 25

'De bezuinigingen bij de politie zijn onverantwoord en een bijl aan de wortel van onze rechtshandhaving'

bestuursrecht) drie maanden stage liep bij het parket van de Procureur-Generaal in haar woonplaats Amsterdam. 'De theorie die ik geleerd had, begon er te leven, het jargon kreeg betekenis. Ik las processen-verbaal, woonde zittingen bij en had contacten met aangevers.' De justitiewereld liet haar niet meer los. Griffith flitste in no-time door haar studie heen en keerde terug als juridisch medewerker op het Ministerie van Justitie. In de jaren negentig werkte ze in verschillende functies bij het ministerie van Justitie en was ze secretaris van de voorzitter van het College van ProcureursGeneraal. In 2005 werd ze, op verzoek van de partij, wethouder in Amsterdam door het vertrek van Frits Huffnagel die kort daarvoor zelf Geert Dales had opgevolgd wegens diens vertrek naar Leeuwarden. Het belang en de nood waren hoog, één jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen. Financiën en economische zaken verbreedden haar taakveld. Een andere wereld. 'Als parlementslid ben je volksvertegenwoordiger en controleer je de regering, een wethouder is zelf bestuurder en wordt gecontroleerd door de gemeenteraad.' Na de verkiezingen in 2006 maakte de VVD geen onderdeel meer uit van de Amsterdamse coalitie en werd Griffith gemeenteraadslid. Maar de partijtop van de VVD verloor haar niet uit het oog en vroeg haar terug in de Tweede Kamer bij de verkiezingen in 2007. Met ruim 67.000 persoonlijke stemmen kwam ze terug, nu met de portefeuille Staatsrecht, Veiligheid en Politie. Een hele prestigieuze portefeuille,'vindt ze. 'De bestuurlijke ervaringen van Amsterdam kwamen goed van pas, ze hebben me rijker gemaakt.' Op surveillance Laetitia maakte zich de politiewereld eigen en sprak met dienders. Ze ging mee in de surveillance, liep met wijkagenten mee en sprak ondernemers over de veiligheid op straat en in hun winkels. 'Ik wilde weten wat hun beleving was als het gaat om bezuinigingen op het blauw op straat.' Tijdens haar politieoriëntatie deed het parlementslid een onthutsende ontdekking. 'Vacatures werden niet opgevuld, de contracten van de vrijwillige politie niet verlengd, politieposten gesloten en overwerk werd alleen in vrije tijd vergoed.Terecht dat politiemensen zich grote zorgen maken. Over enkele jaren heeft dit beleid onherstelbare schade aangericht, want een gevoel van onveiligheid raak je niet 1-2-3 kwijt. '


15-04-2010

17:27

Pagina 27

Oneigenlijke taken De VVD heeft ingezet op het controversieel verklaren van de voorstellen over het politiebestel, de herijking van het budget verdeelsysteem en de bezuinigingen. Dat wil zeggen dat het huidige demissionaire kabinet niets met de voorstellen mag doen. Verder wil de partij dat voor 1 januari 2011 zeker 90% van alle oneigenlijke politietaken zijn overgedragen aan anderen. 'Zeker nu de politie onder druk van bezuinigingen staat, zou iedere agent maximaal tijd moeten kunnen besteden aan het echte politiewerk. Dat betekent de straat op en zorgen voor veiligheid.' Er ligt een waslijst aan taken. 'Het indammen van de formulierenstroom, het afstoten van de zorg voor psychiatrische patiënten en het afschaffen van het bonnenquota zijn er enkele voorbeelden van.' Griffith wil nog wel haar teleurstelling kwijt als het gaat om het CDAstandpunt inzake de bezuinigingen. 'Deze partij heeft ook ingestemd met het Ter Horst-beleid en laat daarmee de agent in de kou staan. Zij zouden beter moeten weten. Met de VVD in het kabinet was er nooit voor een bezuiniging van deze omvang gekozen.'

Het verkiezingsprogramma, dat tijdens het VVD-congres in het weekend van 24/25 april is vastgesteld, vermeldt ook een passage over de politie. Daar wil ze in dit vraaggesprek nog niet op vooruit lopen. Griffith is pragmaticus en reëel. 'Wij beloven de politie geen koe met gouden horens, maar we huilen ook niet met de wolven mee. Dat heeft te maken met de geloofwaardigheid van de VVD-politici.' Nieuwe verkiezingen betekent nieuwe kansen.Wat als de VVD straks gaat regeren? Wat als een VVD-minister de politieportefeuille gaat beheren? 'Op de politie wordt niet bezuinigd,' klinkt het heel beslist. 'Sterker nog, een uitbreiding van 3500 agenten is op z'n plaats: 2500 in de probleemwijken en 1000 op het platteland.' Woordvoering Als het gaat om de persoonlijke woordvoering vanuit haar fractie over politiezaken is maatgevend welke minister verantwoordelijk is. Haar collega Fred Teeven is woordvoerder aangaande justitiezaken, de zaken die vallen onder het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkszaken vallen onder haar portefeuille. 'Zeg maar, de meer beheersmatige zaken.' De defensieveteranen waar ze vandaag op bezoek gaat, druppelen binnen tijdens het interview. In afwachting van de ontmoeting met Laetitia drinken zij een eerste borreltje. Een mooie gelegenheid om nog even van gedachten te wisselen over de vraag waarom politieambtenaren na een uitzending niet de veteranenstatus krijgen. Daarvan is ze niet op de hoogte, maar haar opvatting is duidelijk: 'Ik ben van mening dat in vergelijkbare gevallen dezelfde regels moeten gelden. Erkenning en waardering zijn tenslotte ook voor politieagenten belangrijk voor de verwerking van de ervaringen tijdens de uitzending'. Laetitia is een politica pur sang. Pragmatisch, denkt in oplossingen en spreekt de taal van de straat. Ze is van just-do-it. Hollands, maar ook oer-Surinaams. Handen uit de mouwen, zo ging het ook bij haar thuis. In 1987 nam ze het vliegtuig naar Amsterdam met één koffer, een VWO-diploma en 350 gulden op zak. 'Ik heb nooit genoegen genomen met wat er was. Ik wilde altijd verder komen. Dat had ik al tijdens mijn jeugd in Suriname' Een sterke vrouw met een winnaarsmentaliteit. De politie had aan Laetitia Griffith een waar volksvertegenwoordiger met het blauwe hart op de juiste plek. Reageren? Dat kan via: www.politiebezuinigingen.nl

Kort na dit interview werd bekend dat Laetitia Griffith na de verkiezingen op 9 juni niet meer terugkeert in de Tweede Kamer.


NU

:

6X

r voo

€

9 14,

15-04-2010

17:27

Pagina 31

5

ALLROUND BLAUW E

T

A

N

D

E

R

E

N

I

E

U

W

S

Anniko van Santen

H

Peter R. de Vries

Teun Visscher

Frans Heeres

Alberto Stegeman

U?

? Bent u onze volgende lezer? Ja ik wil graag een abonnement op de Allround Blauw voor de introductieprijs van €14,95 voor 6 nummers:

Naam: Adres: Postcode:

Handtekening:

Woonplaats: Telefoonnummer: E-mail: DEZE BON KUNT U ONGEFRANKEERD STUREN NAAR ANTWOORDNUMMER 175, 6880 VB VELP (GLD)


15-04-2010

17:27

Pagina 33

TINE VEENSTRA GENIET VAN GROOTSHEID WINTERSPELEN Tekst: Eric Korver Foto's: ANP Met bonzend hart paradeerde Tine Veenstra half februari door het Olympisch Stadion van Vancouver. Eindelijk was de hoofdagente uit Hoorn daar waar ze altijd al wilde zijn: bij het grootste mondiale sportspektakel dat er bestaat, de Olympische Spelen. Alleen niet de versie die ze in eerste instantie in gedachten had. Haar atletiekloopbaan strandde te vroeg om een kans te maken op de Spelen. Maar als remmer in de bobslee haalde ze wel de Winterspelen. In die Olympische parade voelde Veenstra aan alle kanten de grootsheid van de Spelen. De 26-jarige West-Friezin komt eigenlijk superlatieven te kort om te vertellen hoe ze zich voelde op het moment dat ze met de Nederlandse ploeg tijdens de openingsceremonie het Canadese publiek begroette. Supergaaf, zegt ze. En onbeschrijflijk. 'Het was echt zó mooi dat eens mee te maken. Al denk dat het op televisie zelfs visueel nog mooier is geweest omdat wij een deel van de special effects niet konden zien. Maar als je daar zo loopt, met al die mensen die kijken, met die geweldige show; dat is echt fantastisch om mee te maken.' Ze deelde dat gevoel met de schaatsers die op dat moment in haar buurt waren, Mark Tuitert en Arjan van der Kieft. 'Ontzettend aardige jongens', vindt ze. 'We hebben samen genoten van alles wat er gebeurde, en ondertussen heel lekker gekletst over van alles en nog wat. Was echt heel leuk. We hebben elkaar later tijdens de Spelen ook weer gesproken, maar toen had Tuitert een gouden medaille op zijn naam. Gunde ik hem echt enorm.' Al die Olympische belevenissen waren niet waar Tine Veenstra direct aan dacht toen ze werd benaderd door Esme Kamphuis. De stuurvrouwe van de Nederlandse tweemansbob had een probleem. Haar remmers waren stuk voor stuk geblesseerd. 'En vervolgens kwam ze vragen of ik bij haar achterin wilde stappen. Eigenlijk alleen maar om haar uit de brand te helpen.' Die vraag had alles te maken met het atletiekverleden van Veenstra. Atleten zorgen met hun explosiviteit immers voor

Olympiër bij toeval een grotere snelheid bij de voor bobben zo cruciale start. Veenstra moest met die loopbaan stoppen nadat ze anderhalf jaar met blessureleed had gekampt. 'Ik heb er even over nagedacht', vertelt Veenstra. 'En vervolgens heb ik besloten het een kans te geven, en de zomer mee te trainen. Misschien wel het hele seizoen als ik het leuk zou vinden.' Topsport Maar er was wel meer ongepland aan het bobavontuur van Tine Veenstra. Aanvankelijk dacht ze de klus met onbetaald verlof te kunnen klaren. Ook dat liep anders. 'Het ging zo goed dat ik al snel in aanmerking kwam voor betaald verlof. Ik viel onder de topsportregeling.' Dat was een beetje de omgekeerde weg. 'Normaal is het zo dat de politie topsporters aantrekt, die vervolgens onder de regeling komen te vallen. Maar bij mij was het andersom. Ik zat al bij de politie en kwam door mijn prestaties ineens onder de regeling te vallen.' Toch keken haar collega's in Hoorn aanvankelijk wat sceptisch aan tegen de activiteiten van de hoofdagente uit Enkhuizen. Dat lieten ze merken ook, zeker als Veenstra weer eens op pad ging voor een trainingskamp. 'Wensten ze me prettige vakantie en zo. Maar naarmate de Spelen dichterbij kwamen, veranderde dat. Zagen ze toch wel in dat ik serieus bezig was met de sport.' Een Olympische nominatie bracht de Spelen vorig jaar opeens een stuk dichterbij. Op de baan in Vancouver sleepte de tweemansbob een knappe achtste plaats in de wacht, en daarmee lag de weg naar Vancouver ineens wagenwijd open. 'Het enige dat we nog hoefden te doen, was vormbehoud tonen. Het gevoel dat je opeens zo dicht bij uitzending naar de Spelen bent, is echt geweldig. Ik hoef niet te zeggen hoe gelukkig we waren toen de nominatie werd omgezet in een ticket.' Veenstra stak al vroeg de oceaan over. Eind januari reisde ze naar San Diego, voor een warmtetraining. Daarna ging het door naar Calgary, om op de oude Olympische baan daar nog wat afdalingen te maken. Belangrijk, zegt ze. 'Want als je een maand geen


15-04-2010

17:27

Pagina 35

afdaling hebt gemaakt, is dat niet goed. Je moet gewend blijven aan het gevoel, aan de snelheid.' Maar daarna ging het toch naar Vancouver.Veenstra is enthousiast, maar had aanvankelijk wel het gevoel dat de Spelen iets aan haar voorbij gingen. 'Want na de opening heb ik nog wel de gouden race van Sven Kramer gezien, maar daarna gingen wij naar Whistler, waar het Olympisch dorp was voor de sneeuwsporters, voor de skiërs, de bobbers, de langlaufers. En de Olympische sfeer hing toch meer in Vancouver. Maar ik moet wel zeggen dat onze accommodatie gezelliger was. Echt een dorpje in de sneeuw, terwijl het in Vancouver echt hoogbouw was.' Knop om Veenstra besefte echter donders goed dat het om de prestaties ging, en niet om het onderkomen. 'Je weet 'dit is het', hier moet het gebeuren. En dus probeer je je draai te vinden. Daar heb je een dag of twee voor nodig, maar zeker vanaf het moment dat we mochten trainen op de baan, ging de knop echt om.' Over die baan in Whistler was natuurlijk wel een en ander te doen. Hij was te snel, werd er gezegd, en te gevaarlijk. Het dodelijk ongeval van de Georgische rodelaar Koemaritasjvili versterkte die vrees nog eens.Veenstra en stuurvrouwe Kamphuis hadden daar echter geen last van. 'We hebben misschien al wel vijftig afdalingen op die baan gemaakt. En natuurlijk gaat het niet altijd goed. In de allereerste run op de baan gingen we om, en ook in de allereerste trainingsrun voor de Spelen. Maar dat kan gebeuren. Esme Kamphuis houdt van snelle banen, heeft geen angst. En ik daardoor ook niet.' Edwin van Calker wel. De stuurman van de viermansbob haakte zelfs af, durfde het niet aan met zijn bob naar beneden te gaan. Veenstra heeft daarover best wel een beetje leedvermaak, al baalt ze zeker ook van de gang van zaken. 'Dat hele gedoe met Van Calker vond plaats op onze wedstrijddag en heeft onze prestatie overschaduwd. Dat is echt jammer.' Verder is ze vrij uitgesproken. 'We zijn met de vrouwenbob drie jaar lang ongelooflijk dwarsgezeten met allerlei mentale spelletjes. En die kwamen met name van de piloot van de viermansbob. Maar achteraf kunnen we lachen.Van Calker is uit angst afgehaakt, en wij hebben het veel beter gedaan.' Want Veenstra mag een achtste plaats op de Olympische Spelen bijschrijven op haar erelijst. En daarmee heeft de tweemansbob, vindt ze, maximaal gepresteerd. Ook al omdat de regels waren veranderd, waardoor de toplanden nog eens met

een derde bob mochten aantreden. 'Als je het zo bekijkt, zijn we zelfs zesde geworden. Bovendien ook nog eens het vierde land. Dat is een evenaring van de beste prestatie ooit.Waanzinnig eigenlijk, en soms besef ik dat zelfs nog niet eens.' Evenementen In de dagen na hun optreden greep Veenstra de kans nog even te genieten van de Olympische atmosfeer. 'We verkasten naar het Olympisch dorp in Vancouver, hebben daar nog even gewoond en wat evenementen bezocht. De ploegenachtervolging van de dames, wedstrijden van de shorttrackers. Heel leuk. Toen we daar zaten, viel me ook pas op dat het tussen de schaatsers onderling absoluut niet botert. De ene ploeg zat in de ene kant van de eetzaal, de andere aan de andere kant. Heel opmerkelijk. Maar ik heb me verder prima vermaakt.' Terug in Nederland deed Tine Veenstra dat ook weer, maar dan met het werk waarvoor ze is opgeleid. 'Ik vond het heerlijk mijn uniform weer aan te trekken en aan het werk te gaan. Ik was er alles bij elkaar toch vijf maanden uit geweest, keek er echt naar uit, omdat ik mijn werk met plezier doe.' En haar collega's? 'Die hebben geweldig meegeleefd. Ik kreeg mailtjes, berichtjes. Toen ik terugkwam, merkte ik pas echt hoe het leefde. Hoe vaak ik niet heb gehoord dat ze me gezien hadden. Fantastisch, want het had ook anders gekund.'


15-04-2010

17:28

Pagina 39

BLAUWE FIETSTOCHT DOOR ZES ZUIDELIJKE REGIOKORPSEN 'Hopelijk kunnen we ons initiatief volgend jaar over heel politie Nederland uitrollen' Tekst: Gerda Preusting 'TOUR DE BLAUW BESTAAT NIET ZONDER JOU.' Onder deze slogan wordt dit jaar vanuit het korps Limburg-Noord een sponsorfietstocht georganiseerd ter ondersteuning van de doelstellingen van Stichting Blauw. De tocht is een vervolg op een fietstocht in 2008 die zes fietsende politiemensen over 1500 kilometer naar Polen voerden. Stichting Blauw en Tour de Blauw zijn uitgegroeid tot een begrip en daarom krijgt de tocht een vervolg, niet naar Polen dit keer maar door heel zuidelijk Nederland en zelfs tot in Duitsland en België . De Stichting komt vooral op voor kinderen en zorgt door het daadwerkelijk ondersteunen van projecten voor een veiligere samenleving. Kortom, de doelstelling van de Stichting Blauw in een notendop.

Gerard Loose is beleidsmedewerker van het korps Limburg-Noord en sinds 2008 voorzitter van de Stichting Blauw. Het interview vindt plaats in het bureau aan de Rijnbeekstraat in Venlo. Hét zenuwcentrum als het gaat om de voorbereidingen voor de krachtmeting die een grote groep dienders te wachten staat. Op 4 juni vertrekken veertig fietsers voor een monsterfietstocht die hen voert door het bewakingsgebied van de zes zuidelijke regiokorpsen. 'Plus België en Duitsland,' vult Gerard aan. 'Er haken dus ook buitenlandse collega's aan.Tevens sluit elke dag een groep fietsers aan die een dagetappe meerijden. In totaal kunnen een 250 fietsers aan de tocht deelnemen. Samen met de overige twee leden van het dagelijks bestuur vormt Loose de coördinerende motor achter een grote groep collega's die vrijwillig en onbaatzuchtig achter de schermen werken aan de voorbereiding van de tocht. Doel is geld inzamelen voor de kinderafdeling van het ziekenhuis in Ustrzyki Dolne in Polen.


15-04-2010

17:28

Pagina 41

Feestelijk tintje Per dag wordt zo'n 150 kilometer afgelegd. Een enorme logistieke operatie. De groep overnacht voor een groot deel in kazernes. De zes korpschefs Dragen Tour de Blauw een warm hart toe en hebben hunnen medewerking toegezegd in de vorm van middelen en materialen. De korpschef van Limburg-Noord Bryan Rookhuijzen fietst zelf twee dagen mee. Het Stichtingsbestuur krijgt tevens ondersteuning van zes studenten van de Hogeschool Arnhem-Nijmegen die in het kader van een evenementenstudie handen spandiensten verrichten. Zij zorgen voor een sponsoren een communicatieplan. Studenten en Tour de Blauw worden mede geadviseerd en gesponsord door reclameadviesbureau KitReclame uit Utrecht. Zoals het er nu uitziet wordt de groep pedaleurs overal met warmte ontvangen. Er zijn verschillende korpsen die de aankomst een extra feestelijk tintje geven. 'De finish in Brabant Zuid-Oost is op de atletiekbaan in Stiphout waar ook de jaarlijkse Tom Kustersloop wordt gehouden. In Middelburg wordt de toerkaravaan ontvangen door de regionale driehoek tijdens het korenfestival Vol-Koren en in Tilburg valt de aankomst samen met het Festival van het Levenslied. Ook in 's-Hertogenbosch en Maastricht worden activiteiten georganiseerd zoals een fit en gezondheidsmarkt en doeactiviteiten.

beklijfde en kreeg vorm. Iets ondernemen voor kinderen. 'Bovendien stelden we de voorwaarde dat ons doel op een dusdanige afstand zou moeten liggen dat we er zelf naar toe konden rijden. Zelf kijken, constateren en ter plekke handelen.' Nieuwe keuken De ambitieuze Limburgse dienders kwamen via de Nederlandse Ambassade in Warschau terecht bij een kinderinternaat in Ustrzyki Dolne 'We zijn er eerst zelf een kijkje gaan nemen. De leiding stond wat sceptisch tegenover onze plannen. Zij hadden wat minder goede ervaringen met dit soort initiatieven, want van de diverse organisaties die er geweest waren, hadden ze nooit meer iets gehoord. In het internaat wonen tachtig kinderen tussen acht en achttien jaar. Weeskinderen, kinderen met het Syndroom van Down en kinderen die in de steek gelaten zijn. Letterlijk alles in het

Bij de definitieve finish op 11 juni in de regio Limburg Noord wordt op het IBT centrum te Sevenum een "Apres fiets party' georganiseerd met levende muziek, uitdagende activiteiten en lekker eten. De fietstocht wordt gehouden van vrijdag 4 juni tot en met vrijdag 11 juni 2010. Elke dag rijdt de fietskaravaan een afstand van ongeveer 150 kilometer met een gemiddelde snelheid van 28 km/u. Vanuit Venlo via 's-Hertogenbosch naar Middelburg. Daarna worden achtereenvolgens Tilburg, Maastricht en het Belgische Leopoldsburg aangedaan. Na Eindhoven en Mönchengladbach wordt op 11 juni de thuisbasis in Venlo bereikt. Lunchpauze Eigenlijk ontstond het initiatief voor het oprichten van Stichting Blauw in 2002 uit een spontaan idee tijdens een lunchpauze op het bureau in Herkenbosch. 'Het is inderdaad zo gegaan,' beaamt Gerard. 'Al brainstormend over al het voedsel wat wij Nederlanders in dit rijke land weggooien, ontstond het idee om wat te kunnen betekenen voor de ander die het minder heeft dan wij.' Het idee

pand was kapot. Meubels, vloerbedekking, kasten, bedden,' somt Gerard op. 'We zijn met de keuken begonnen omdat er iedere dag op twee pitjes voor alle kinderen werd gekookt.' Na het bezoek aan het internaat kwamen er veel initiatieven op gang. Een spanningmarathon, een wijnactie; scheidend korpschef Burg van Baarle deed ook een duit in het zakje. Bij zijn afscheid wilde hij alleen donaties voor het project. De groep had al snel het geld bijeen voor een nieuwe keuken. Het enthousiaste team wist zelfs topkok Herman den Blijker te strikken om naar Polen af te reizen. Niet alleen om in de nieuwe keuken te koken. 'Hij heeft ook de lokale koks uitgelegd hoe zij met gebruik van de plaatselijke producten een voedzame maaltijd voor de


15-04-2010

17:28

Pagina 43

kinderen kunnen koken. Daarnaast werden leuke activiteiten georganiseerd en kregen de kinderen leuke cadeaus. Op de nationale televisie werd met twee uitzendingen hier ruim aandacht aan besteed. Een lokale aannemer knapte de vloeren en wanden van het internaat op. Er kwamen nieuwe bedden en kasten. Vanaf 2003 is het pand stukje voor beetje opgeknapt dankzij de gulle gaven van de sponsors, maar uiteraard nog meer dankzij de inspanningen van de dienders van Limburg-Noord. Alles gebeurde onder hun supervisie. 'Er waren geen overheadkosten en er bleef niks aan de strijkstok hangen,' verzekert Gerard. Met de sponsorgelden werden ook straatkinderen in Warschau ondersteund. Met een nieuwe verwarmingsketel afgelopen winter was het er min twintig graden - en

Anno 2010 financiert de Algemene Nederlandse Politie Vereniging (ANPV) samen met Hendrix2wielers de fietskleding. Ook uitzendbureau OTTO Workforce, dat veel Poolse werknemers in dienst heeft, en het beveiligingsbedrijf Intergarde hebben een flink financieel steentje bijgedragen. Gerard en zijn collega's hopen met al hun activiteiten een bedrag van 20.000 á 25.000 euro op te halen. Na het kinderinternaat en het tehuis voor straatkinderen kan ook het kinderziekenhuis hopelijk rekenen op nieuwe materialen en medische producten. Ook dit jaar wordt in de media ruime aandacht aan Tour de Blauw geschonken. 'We hopen op een inzet van Hermans den Blijker omdat we weten dat hij ons een warm hart toedraagt.' Samen met collega's uit Europa geeft de Stichting Blauw vorm aan de fietstocht, waardoor uitdrukking wordt gegeven aan maatschappelijke betrokkenheid, verbondenheid en vriendschap. 'Tour de Blauw bestaat niet zonder jou. 'Het klinkt bijna als een mantra… Bovendien biedt het samen fietsen de mogelijkheid om tijdens de tocht ervaringen uit te wisselen tussen collega's. Een fietstocht over een afstand van 1200 kilometer en de activiteiten die daarbij georganiseerd worden, sluit perfect aan bij het bevorderen van fit en gezondheid.

Gerard Loose met twee kinderen uit het internaat in Ustrzyki Dolne voedsel- en kledingpakketten werden de kinderen in de warme watten gelegd. Chemie De Tour de Blauw 2 van deze zomer is, zoals gezegd, een vervolg op de in 2008 gehouden sponsorfietstocht naar Polen. Het gemeenschappelijke doel zorgt voor de chemie binnen de fietsploeg. Naast fysieke inzet is iedere financiële bijdrage klein of groot hard welkom. Dit begint al bij de fietsers zelf die geld inzamelen onder familie en vrienden, daarnaast zijn er sponsors die ieder op hun wijze een warme bijdrage leveren. Tot nu toe heeft een aantal sponsoren toegezegd om Tour de Blauw te ondersteunen.

Tevens wordt door Tour de Blauw de onderlinge band tussen de zuidelijke zes korpsen weer een stukje aangehaald. Het succes van de fietstocht: dat zijn alle dienders die zich vrijwillig en belangeloos inzetten voor de jonge medemens die het een eindje verderop beduidend minder heeft dan wij. Materialen, eten en drinken en een stukje warmte. Kindervreugde. 'Dat is waar we het voor doen.' Gerard Loose telt zijn zegeningen. 'Wie weet,' klinkt het verwachtingsvol, 'kunnen we ons initiatief volgend jaar wel over heel politie Nederland uitrollen.' Fietsers kunnen zich nog opgeven om mee te doen en natuurlijk is elke steun aan Tour de Blauw of Stichting Blauw van harte welkom. Meer informatie is te vinden op de site: www.stichtingblauw.nl


15-04-2010

17:28

K O R

Pagina 45

T

Eerste Kamer akkoord met wetsvoorstel veiligeidsregio's De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel veiligheidsregio's unaniem aanvaard. De wet regelt de instelling van 25 veiligheidsregio's. De gemeenten werken hierdoor in hetzelfde gebied, met dezelfde grenzen, samen met politie, brandweer en ambulancezorg. Hierdoor gaat vooral in de crisisbeheersing en rampenbestrijding de bestuurlijke en operationele slagkracht omhoog. Daarnaast regelt het wetsvoorstel de organisatie van de brandweerzorg, de geneeskundige hulpverlening en de organisatie van rampen- en crisisbeheersing. Nadere kwaliteitseisen komen in aparte besluiten. De wet Veiligheidsregio's zal de Brandweerwet 1985, de Wet geneeskundige hulpverlening bij ongevallen en rampen (Wghor) en de Wet rampen en zware ongevallen (Wrzo) vervangen. De burgemeesters van de gemeenten binnen een regio vormen samen het bestuur van de veiligheidsregio. De gemeenten financieren voor het grootste deel hun regio. De voorzitter van de veiligheidsregio is de burgemeester die ook de korpsbeheerder van de regiopolitie is. Bron: website VMHP Campagne Meer veiligheid op straat weer van start Op 15 maart 2010 heeft het ministerie van BZK de landelijke massamediale campagne: “Meer veiligheid op straat” een vervolg gegeven. Aanleiding van deze campagne is het hoge aantal meldingen en incidenten van agressie en geweld tegen werknemers met een publieke taak. Met televisiecommercials en interactieve banners wordt een beroep gedaan op iedereen die getuige is van agressie en geweld. Ook worden tips aangedragen hoe men in zo'n situatie kan handelen. Iedere werkgever met een publieke taak kan een bijdrage leveren aan het terugdringen van agressie en geweld, door aan te haken bij de campagne. Met ondersteunend campagnemateriaal wordt de campagne doorvertaald naar de verschillende sectoren met een publieke taak. Iedere sector of gemeente kan hieraan een eigen invulling geven. Vanaf de website www.nederlandveilig.nl kunnen informatie en campagnemateriaal gedownload worden. Bron: RBenW.nl Burgernet wordt landelijk ingevoerd De komende twee jaar wordt Burgernet landelijk ingevoerd. Daarvoor is vier miljoen euro uitgetrokken. Met Burgernet kan de politie het publiek betrekken bij een zoekactie naar een verdachte, een voertuig of een vermist persoon. De deelnemers krijgen een ingesproken mededeling over een gezocht persoon of voertuig te horen op hun vaste of hun mobiele telefoon, of ze krijgen een sms-bericht. Als zij vervolgens iets zien of horen dat overeenkomt met het signalement, bellen zij direct naar een gratis telefoonnummer in de meldkamer van de politie. Zo kan de politie gerichter en sneller zoeken. Na afloop van de zoekactie krijgen alle deelnemers weer een bericht met informatie over het resultaat. Tussen november 2008 en mei 2009 is een proef met Burgernet gehouden in vijf politieregio's: Utrecht, Hollands-Midden, Haaglanden, Friesland en Gelderland-Midden. Bron: RBenW.nl

G E

L

E

N

I

E U W S

Onderzoek naar de inzet van de krijgsmacht als medehandhaver van openbare orde bij grootschalige crises Onderzoek naar de inzet van de krijgsmacht (uitgezonderd Koninklijke Marechaussee) als medehandhaver van de openbare orde bij grootschalige crises. Het onderzoek is in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en het ministerie van Defensie gezamenlijk uitgevoerd door de Politieacademie, Nederlands Instituut Fysieke Veiligheid en Nederlandse Defensieacademie. Doel van dit onderzoek is het verkrijgen van inzicht in de precieze behoefte aan bijstand van de krijgsmacht voor de handhaving van de openbare orde tijdens grootschalige crises, aanvullend aan die van de politie en de Koninklijke Marechaussee. De mogelijke inzet van de krijgsmacht bij de handhaving van de openbare orde heeft tot doel het voorzettingsvermogen van de politie en Koninklijke Marechaussee te vergroten. Bron: RBenW.nl Dertien politiekorpsen onder versterkt financieël toezicht Minister Hirsch Ballin (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) heeft dertien van de vijfentwintig regionale politiekorpsen onder versterkt financieel toezicht gesteld. Het gaat om de politiekorpsen Groningen, Friesland, Drenthe, Flevoland, Gelderland-Zuid, Utrecht, NoordHolland-Noord, Zaanstreek-Waterland, Haaglanden, Rotterdam-Rijnmond, Zuid-Holland-Zuid, Midden- en West-Brabant en Limburg-Zuid. De korpsen hebben slechte financiële vooruitzichten en onvoldoende reserves. Door de maatregel mogen de korpsen alleen maar gewone uitgaven doen die passen binnen hun lopende begroting voor de komende maanden. Per korps wordt vastgelegd voor welke andere uitgaven speciale toestemming van het Ministerie van BZK nodig is. Het ministerie gaat in overleg met de korpsen onderzoeken hoe hun financiële situatie weer gezond kan worden. Bron: RBenW.nl Benefiettoernooi voor Rob Oostrom Op dinsdag 18 mei 2010 wordt in Lienden (gemeente Buren) op het Sportpark De Abdijhof het Rob Oostrom Benefiet Voetbal Toernooi gehouden! WWW.WIJLOPENVOORROB.NL Programma: 18.15 uur Landt familie Oostrom per helicopter van de KLPD op de middenstip 18.30 - 19.00 uur Nederlands Politie elftal - F.C. Lienden 19.00 - 19.15 uur Optreden Frans Bauer 19.15 - 19.45 uur Nederlands Politie elftal - F.C. Utrecht 19.45 - 20.00 uur Optreden Frans Bauer 20.00 - 20.30 uur F.C. Lienden - F.C. Utrecht

Z E N


15-04-2010

17:28

Pagina 46

In het volgende nummer: - Interview Tweede Kamerlid Fred Teeven (VVD) - Strandrellen Hoek van Holland: politieman D. was erbij - Kennismaking nieuwe korpschef Zeeland - Onderzoek Emma ONDERZOEK EMMA: KETENAANPAK WITGOEDFRAUDE 'Greenpeace heeft ons ondersteund. Sommige collega's zeiden dat ik daarmee de vijand in huis haalde. Maar niets was minder waar.'

allround blauw qxd :23 Pagina 1

Recommend Documents