Alle IJT-acties voor 100 jaar scouting

E E DR MP L gRoEPsbLAD vAn scouTInggRoEP ‘DE IJMonDTREkkERs’

OKTOBER2009 2011 novEMbER

In deze Drempel onder andere:  Alle IJT-actiesSCOUTS voorEN100 jaar scouting ➤ ZOMERKAMPVERSLAGEN EXPLORERS  Zomerkampverslagen van alle speltakken ➤ NIEUWS VAN DE KLUSSENPLOEG  Jota-verslag ➤ KABOUTERS MAKEN PINDAKAAS

Contactadressen

Inhoudsopgave

Welpen: Richard van der Kloet Fidelishof 53 1971 PC IJmuiden [email protected]

Van de redactie Klussenploeg IJT Academy Kabouternieuws Zomerkamp welpen en Kabouters in foto’s Van de raadsrots Troepologie: zomerkamp 2011 Loenen RSA Zomerkamp 2011 Tenzing Norgay Jaaragenda Adressenlijst leiding

Kabouters: Marlies Ebbinge Planetenweg 298 1974 BN IJmuiden [email protected] Scouts: Paul van de Runstraat Javastraat 1 1944 WB Beverwijk [email protected] Rowans/sherpa’s: Kirsten Vermeulen Julianapark 4 2022 AA Haarlem [email protected]

3 4 5 6 11 12 15 24 28 29 30

Redactieadres: Deborah Koolen Deukelven 106 1963 ST Heemskerk 0251-258152 [email protected]

Telefoonnummer clubhuis: 0255-522622

Stichtingssecretaris: Deborah Koolen Deukelven 106 1963 ST Heemskerk 0251-258152 [email protected] Groepssecretaris: Patricia Engelhart-van Ikelen Venusstraat 43 1973 XK IJmuiden 0255-518422 [email protected] Ledenadministratie: Aernout Koolen Louise de Colignylaan 12 2082 BN Santpoort 023-5490561 [email protected]

2

Hallo allemaal, Een nieuw seizoen vol scoutingplezier is van start gegaan. We zijn al een paar weken bezig en er staan op korte termijn een aantal leuke activiteiten op stapel. Vandaag als je deze Drempel krijgt zijn een paar welpen, kabouters en scouts overgevlogen naar een nieuwe speltak. Ook is Erik naar de welpenleiding gegaan. We wensen iedereen een fijne tijd bij zijn nieuwe speltak! Volgende week staat er weer een grote toren op het terrein vanwege de Jamboree on the Air. Een internationaal scoutingevenement waarbij scouts over de hele wereld met elkaar in contact komen. Dat wil je niet missen! In deze Drempel kijken we terug op de afgelopen weken. Wat kun je in deze Drempel allemaal verwachten? • De Drempel staat vol met kampverslagen van afgelopen zomer. De lol spat ervan af. Zowel de scouts als explorers hebben een mooi verslag gemaakt. • De klussenploeg is ook alweer volop in actie om onze clubhuizen te onderhouden en verbeteren. • De kabouters hebben laatst zelf pindakaas gemaakt. Een verslag en het recept vind je in deze Drempel. • Als leiding doen we niet zo maar wat, we worden ook echt getraind. In deze Drempel staat een kort verslag wat het nieuwe trainingsprogramma van Scouting Nederland inhoudt en hoe wij onze leiding trainen in de IJT Academy. • En natuurlijk hebben de welpen en kabouters weer mooie tekeningen gemaakt en leuke verhaaltjes geschreven. Veel leesplezier! Groeten Deborah

3

Klussenploeg Na de grote vakantie heeft de klussenploeg niet stil gezeten. In de doucheruimtes en de keuken zijn de plafonds aangepakt. De oude plafondplaten waren zacht en poreus en al heel oud. Deze zagen er niet zo fris meer uit. Deze zijn nu vervangen door gipsplaten met een vinyllaag. Dit is lekker makkelijk schoon te houden. Ziet er weer superfris uit. Zaterdag 1 oktober waren er een paar ouders en oud-leden opgetrommeld voor de nodige klussen. De moeders en dames hebben het clubhuis grondig schoon gemaakt (lekker rolbevestigend), en de vaders en de mannen hebben 2 grote klussen aangepakt. Aan de zijkant van het clubhuis is een aantal jaren geleden de dakgoot vernield. Hierdoor werd de zijgevel onnodig nat, een natte gevel verouderd sneller. Daardoor is er nu een steviger versie aangebracht. In het leiderskamertje is een nieuw plafond aangebracht. Het oude plafond zag er namelijk ook niet meer zo fris uit. De komende tijd zullen we ook niet stilzitten! Aan het welpen- en kabouterhok moet ook het een en ander gedaan worden. Dit gebouw staat er ook al weer sinds 1981. Een aantal mensen dat toen geholpen heeft, helpen nu nog steeds, anderen hebben het stokje overgenomen van hun vader. De voordeur van het groene gebouw moet nodig vervangen worden, de dakgoot hersteld. Aan de achterzijde (welke het natst blijft) hebben we de gevelbekleding al vervangen, aan de voorzijde zal dit ook moeten gebeuren. De manier waarop we de nieuwe gevelbekleding hebben aangebracht blijkt te werken. De gevel blijft niet zo lang nat doordat deze geventileerd is aangebracht, dit verhoogt de levensduur. Aan de voorzijde zullen we het op dezelfde manier doen. Uiteraard wordt er ook isolatie aangebracht. Voor de nieuwe klussen kunnen we uiteraard ouders gebruiken, het maakt niet uit of u handig bent. Meldt u aan bij Menno of Maurice: [email protected] of [email protected].

4

IJT Academy: Hoe leer je nog beter leiding geven? De leiding bij de IJmondtrekkers is al goed, maar toch proberen we nog steeds de kwaliteit te verhogen. In het verleden organiseerde de regio de basistraining, kamptraining en bivaktraining, zodat de leidinggevenden leerden om voor een groep te staan, spelletjes uit te leggen, programma’s te verzinnen, kampen te organiseren en ga zo maar door. Maar bij Scouting Nederland is vorig jaar het hele trainingsprogramma veranderd. De leiding krijgt nog steeds trainingen, maar die worden niet alleen maar door de regio georganiseerd. De scoutinggroepen zelf gaan ook een deel van de trainingen organiseren. Niet iedereen binnen de leiding heeft dezelfde training nodig: er zijn grote verschillen in ervaring, in aanleg en in kwaliteiten. Afgelopen seizoen zijn de IJmondtrekkers begonnen met de IJT Academy. Bijna iedere maand staat er een trainingsavond op het programma met de meest uiteenlopende thema’s. Het onderwerp speluitleg kwam al snel aan bod, maar ook kinderen met een labeltje, EHBO, veiligheid, routetechnieken en ga zo maar door. Binnenkort staat er een avond over knopen en pionieren op het programma. Tijdens deze avonden leert de leiding niet alleen nieuwe dingen, het gaat ook om uitwisseling van ervaringen. Als een leidinggevende aan alle kwalificaties van Scouting Nederland voldoet, mag hij/zij zich gekwalificeerd leidinggevende noemen. We gaan ook dit seizoen weer hard aan het werk om dit voor elkaar te krijgen. Deborah en Max Groepsbegeleiders/praktijkbegeleiders

5

Beste kabouters, Jaa, het nieuwe seizoen is weer begonnen. De grote verandering dit jaar is dat Broer wolf heeft besloten om bij de welpen leiding te gaan geven, maar als we hem nodig hebben staat hij altijd voor ons klaar. Tot zo ver blijven Oe en Chil dus met z’n tweeën, ook gezellig toch? Verder gaan we volgend jaar natuurlijk gewoon weer op kamp. Zomerkamp is volgend jaar van 21 juli 2012 tot 28 juli 2012, zet de datum maar alvast in je agenda en ook bij papa en mama. Ook willen we weer tussenkampjes doen, en zelf proberen om weer een kampje in een tent te doen. Die plannen moeten nog even worden uitgedacht. Ook vinden we het beste gezellig als jullie nieuwe meiden meenemen. Alleen rond de Sinterklaas- (3 december) en Kerstopkomsten is dit niet zo handig. Dit jaar gaan we ook proberen meer in de jungle te zijn, dit zal niet elke zaterdag zo zijn maar wel veel vaker. Broer wolf, Bagheera en Thuu en de welpenhorde komen we daar vast ook nog wel tegen , super gezellig toch? Oe en Chil hebben er super veel zin in dit nieuwe scoutingjaar. Tot zaterdagmiddag Groetjes Oe en Chil

6

De enige echte YT-Pindakaas Onder het motto ‘zelfgemaakt is altijd lekkerder dan gekocht‘ hebben de kabouters zelfgemaakte pindakaas en pindarotsjes gemaakt. Na een spelletje in het bos kon werd de groep in drieën verdeeld. Een groepje begon met het maken van de eigen pindakaas om het meegenomen potje mee te vullen. Een ander groepje ging met hulp van Broer Wolf pindarotsjes maken. De anderen konden buiten in het zonnetje hun eigen pindakaaspot-etiket maken, want een eigen product is natuurlijk niet compleet zonder logo. Ook kon je hier een bakje vouwen om je pindarotsjes in te doen, hierna wisselde de groepjes. Het was nog even spannend of we alles op tijd af zouden krijgen maar uiteindelijk ging iedereen met z’n eigen pindakaas/-rotsjes naar huis. We zijn natuurlijk erg benieuwd naar de uitslag van de smaaktest. Is de IJT-versie net zo lekker of misschien nog wel lekkerder dan die uit de winkel of misschien kan je er wel fantastische satésaus van maken, laat het ons weten. Tot • • • • •

slot nog het recept: 500gr ongezouten pinda’s (of gezouten, schoongewassen en gedroogd) 250gr gezouten pinda’s Enkele eetl. neutrale/pindaolie Een blender Een kabouter om te helpen en voor te proeven

Doe alle ingrediënten, (met uitzondering van de kabouter) in de blender en mix tot een homogene en gladde massa. Voeg naar smaak nog extra zout of olie toe. Oe

7

8

9

10

Zomerkamp welpen en kabouters in foto’s

11

Kamplied Op de wijs van: Advocaatje 1) Welpen gaan dit jaar op kamp Tierelierelieren In Ursem zijn ze gestrand Tierelierelieren Refrein Met hun dassie om hun nek Tierelieren lom 2X 2) Eeste dagen was het nat Tierelierelieren Later kwam toch echt de zon Tierelieren Refrein 3) Neptunus had een groot probleem Tierelierelieren Hij verloor wat in de zee Tierelierelieren Refrein 4) Toen kwamen zeeheks 1 en 2 Tierelierelieren Maar het zat hun niet mee Tierelierelieren Refrein 5) Welpen deden goed hun best Tierelierelieren Hebben het voor de heksen verpest Tierelierelieren lom 2x Refrein 6) Zo kregen de heksen hun straf Tierelierelieren En voor neptunus liep het goed af Tierelierelieren Refrein

12

13

14

Zomerkamp 2011, Loenen Mijn eerste (leiding)kamp. Met een zeer uiteenlopende groep bestaande uit Menno, Marcel, Charles, Barend en Saskia zijn we de uitdaging aangegaan om samen een zomerkamp te organiseren. Na een zeer enerverende voorbereiding, maanden geleden, en wat moeizame vervolgmeetings kwam het programma tot stand. Tijdens deze meetings bleek al snel dat deze groep voor mijzelf de grootste uitdaging zou worden. 6 Verschillende mensen, 12 verschillende meningen. Maar blijkbaar is dit normaal want plotseling, ik had zelf allang de hoop opgegeven, was daar een programma waarin iedereen zich kon vinden. De week voor het kamp met elkaar de spullen inpakken en klaar zetten. Toch wel een apart iets die scouting. Alles door elkaar heen en dan plotseling een plan en alles bij elkaar geraapt en klopt ook nog alles. De borden werden geplakt en gesneden, de kisten gecompleteerd. Donderdagavond 21 juli De eerste kar en auto volgeladen. Daar werd ik plotseling geconfronteerd met een heel merkwaardig verschijnsel. Ik dacht dat dit alleen in een TV-serie voorkwam, maar plots werd er iemand groen. Anderen verzekerden mij dat dit een vrij normaal verschijnsel is en dat dit vanzelf weer zou overgaan. Aldus geschiedde en de eerste auto en kar ging met Charles op weg naar Loenen. Vrijdag 22 juli “D” day. De dag begon vroeg met een ritje naar Haarlem om de grote aanhanger op te halen en weer terug naar het clubhuis om deze “vol” te laden. Echter het groene mannetje had zoveel in de “kleine“ aanhanger en in zijn auto weten te proppen, dat er niet veel in te pakken overbleef. Er was zelfs genoeg ruimte om mijn fietsen in de aanhanger te doen. Nog even een lekker broodje gegeten en toen iets voor op schema met 4 man op weg naar Loenen. Saskia zou pas zaterdag tegen de middag komen en Charles had die dag nog even wat familiezaken en zou pas ‘s avonds in Loenen arriveren. Aangekomen op de Vrijenberg stond de kleine aanhanger reeds op zijn plek en de grote werd door de aanwezige kampleiding met een jeep naar zijn plek gebracht. Snel alles uitpakken en snel de keukentent opgezet. Ook ons bivaktentje stond, mede dankzij jarenlange ervaringen, voordat ik kon knipperen met mijn ogen. Oef, ik heb nog veel te leren. Charles werd, gelet op eerdere ervaringen, geweerd uit onze tent en sliep in een eigen tentje. Dat bleek in de loop van de week een juiste keus te zijn geweest. ‘s Avonds een broodje Döner gegeten. Hiervoor zijn we bijna de halve Veluwe over geweest. We waren op weg naar een Chinees in Loenen, maar hier kon je alleen afhalen. De volgende, 20km verderop, was op vakantie. Weer terug naar Eerbeek, alwaar we ergens een Döner zaak tegenkwamen, waar we hongerig een broodje gegeten hebben. Terug naar het kamp voor een eerste korte nachtrust.

15

Zaterdag 23 juli Vroeg uit de veren en alles in gereedheid brengen voor de aankomst van de kids. Wederom, in mijn ogen, giga chaotisch, maar plots was alles klaar om de eerste kinderen te ontvangen, die trouwens een uur te vroeg arriveerden. Ook dit schijnt normaal te zijn. Er stond een incheckbalie, een douanepost en een vertrekhal te wachtten op de eerste passagiers. Met “slechts” een kleine vertraging kon er geboard worden. Tickets werden ingeleverd en geknipt en de passagiers stapten in en waren klaar voor vertrek. Tijdens dit gedeelte kreeg ik al een mooi inzicht waar ik mee te maken zou krijgen de komende week. Sommige heel stoer en sommige iets minder werd er afscheid genomen van de ouders. Na een korte veiligheidsinstructie vertrok het vliegtuig naar Nairobi. Zonder al te grote problemen landde de KL2307 iets later dan gepland op het vliegveld van Nairobi. Wilson Airport. Hier stond de douane te wachtten op de passagiers en werd de bagage uitgebreid doorzocht. Diverse verboden zaken werden door de douane in beslag genomen. Naar ik vernomen heb, heeft de douane met de gehele familie hier een week van kunnen eten en drinken. Na de douane werden de passagiers opgewacht door de plaatselijke reisleider de heer Sjaak Afari. De passagiers werden verwelkomd op een cocktail en ook werd er reeds een tipje van de sluier opgelicht over het komend programma. Helaas begonnen toen ook de eerste problemen. Het geboekte hotel was failliet en we moesten noodgedwongen een andere locatie zoeken. We vonden deze in het Nairobi Park alwaar we zelf de tenten moesten opzetten. Gelukkig hadden we dit geoefend en stond alles vrij snel en strak. De locaties bleken helaas niet helemaal doordacht, maar daar kwam men later wel achter. Blijkbaar waren we midden in de moesson tijd aangekomen, want het regende onophoudelijk. We lieten ons hier niet door van de wijs brengen en gingen stug door. Ondertussen was Saskia (samen met Menno ) begonnen met het bereiden van de nasi met saté. Eerlijk is eerlijk, maar dat smaakte veel beter dan dat ik van te voren bedacht had. Ik had over het eten de verschrikkelijkste verhalen gehoord, maar blijkbaar waren die vreselijk overdreven of was er ondertussen een kookcursus gevolgd. Het smaakte echt lekker. Samen met de kids en leiding werd er heerlijk gesmuld tot en met de laatste korrel. Samen de afwas doen, opruimen en daarna het avondspel. Daarna samen met de PL’ers de dag doornemen. Daarna was het de beurt ons om nog even stil te staan bij de afgelopen dag en de volgende dag door te nemen. Toen was het ook voor ons lekker naar bed en slapen. Zondag 24 juli Vroeg op, koffie en thee zetten. Het slapen viel niet tegen. Het was niet goed, maar zeker niet zo slecht als het eerste nachtje proefdraaien tijdens het uitzetten van de Hikes. Nadat het water bijna kookte lieten ook Menno en Charles zich zien gevolgd door Saskia. De jongelui Marcel en Barend kwamen als laatstem tevoorschijn gekropen. Deze volgorde bleef eigenlijk zo de gehele week. Helemaal goed dus.

16

Als wij bijna klaar waren werden de groepen zachtjes, doch doordringend wakker gemaakt. Na ons ontbijt gingen Saskia en ik op pad om de wilde dieren uit te zetten voor de ochtendwandeling/speurtocht. Met de kaart in de hand bleek dit al een lastig karwei. Ondertussen werd er een lekker ontbijt genuttigd en daarna mochten de patrouilles op pad om de wilde beesten te spotten en letters te verzamelen waarmee een woord gemaakt kon worden. Sommigen raakten hopeloos verdwaald en vonden slechts drie dieren, maar wisten toch het woord te raden. Anderen liepen het gehele kampterrein rond, vonden slechts 1 dier/letter niet en konden toch het woord niet raden. Na de terugkomst werden de palen verzameld voor de opbouw van de keukens. Ik hield hier mede toezicht op en hielp hier en daar een handje mee. Helaas werd dat niet in zijn geheel gewaardeerd. Tijdens mijn helpende hand, of voet in dit geval, brak een dwarsbalk en het hele bovengedeelte stortte in. Daar kwam ook Nick mee omlaag en viel op dusdanige vervelende manier, dat wij even vreesden of hij nog wel een jongetje was. Gelukkig geen gewonden en viel het allemaal mee. Voor mij nu de uitdaging om het vernielde te herstellen. Onder toezicht van enkele scouts werden de herstelwerkzaamheden uitgevoerd en werd tevens de hoogte van de tafel aangepast. Nadat alles klaar was, werd het tijd voor een knutselmoment. Saskia had speksteen geregeld, waarmee na veel schuren en poetsen mooie amuletten gemaakt konden worden. Ook werd er door sommigen een begin gemaakt met het maken van speren. Toen was het alweer tijd voor ETEN! De kids konden nu voor het eerst zelf aan de gang. Op het menu stonden gekookte aardappelen, wortelen met doperwtjes en een hamburger. Na het eten afwassen en een slaappakketje klaarmaken voor de Hike. Matje en slaapzak konden worden ingeleverd en een rugtasje met drinken en wat snoep en andere nachtbenodigdheden werden zelf meegenomen. Rond 7 uur vertrok de eerste groep en ongeveer een half uur later de laatste. De Hike bestond uit een rondje om het kamp en eindigde op camping reeëndal. Als je vanaf onze plek goed liep, kon je dit doen in 15 minuten. De ronde duurde echter, als je goed liep,1,5 uur. De eerste groep deed hier iets langer over, maar kwam helemaal goed aan, nog steeds in de stromende regen op bungalow resort Reeëndal, alwaar een warme douche stond te wachtten. Ook was er de mogelijkheid tot het drogen van de natte kleren en schoenen op de speciaal voor ons aan gezette vloerverwarming. De tweede en derde groep was een heel ander verhaal. Tot en met de laatste post verliep de Hike voor beide groepen bijzonder goed. Vanaf daar, nog ongeveer 10 minuten lopen, ging het vreselijk mis. Vlak voor het eind liep men langs de erebegraafplaats Loenen en dat was voor sommige tere kinderzieltjes iets teveel van het goede. Met grote spoed liep men terug tot bijna post twee en kwam terecht op ons eigen terrein bij de scoutinggroep DWD uit Beverwijk, waar ze perfect werden opgevangen met een warme bak thee en een knetterend warm kampvuur. Marcel was ondertussen in het nu zeer donkere bos de speurtocht begonnen naar de verdwenen scouts. Ik werd ondertussen gebeld door de DWD en begon mijn speurtocht naar Marcel. Gelukkig vond ik Marcel vrij snel, dankzij zijn felle koplamp en samen fietsten we in 5 minuten naar de DWD. Hier zat onze verloren groep gezellig bij het kampvuur. Na even op adem gekomen te

17

zijn namen we afscheid en gezamenlijk liepen we richting bivak. Wat normaal gesproken in slechts een half uurtje gepiept zou zijn geweest. Helaas was het donkere bos echt donker en mistten we een afslag, waardoor ook wij wederom verdwaalden. We kwamen uit op de weg en vanaf daar was het zeker nog drie kwartier lopen. We regelden snel een pendeldienst en binnen no-time was iedereen op het bivak. Helaas te laat voor de beloofde warme chocolademelk, maar nog wel op tijd voor de warme douche. Marcel, Barend en Menno bleven achter op het bivak. Een groot stuk zwart zeildoek een halve meter boven de grond. Ik had van te voren niet gedacht dat daar ook maar iemand onder zou slapen. Iedereen lag daar knus, warm en door elkaar heen en er werd geen onvertogen woord geuit. Ongelooflijk. Saskia, Charles en ik reden terug naar het basiskamp om ook te gaan genieten van een wederom korte nacht. Maandag 25 juli ‘s Morgens weer vroeg op en terug naar de Reeënberg waar de kids alweer klaar stonden om te vertrekken voor het tweede gedeelte van de hike. Marcel en ik als controleurs op de fiets. Toch zijn uitzetten en lopen van een hike twee totaal verschillende zaken. Wat voor ons uitzetters een duidelijke afslag leek, was voor de lopers toch niet zo heel duidelijk. Meteen al, nog geen 5 meter vanaf het begin, liepen de eerste twee groepen verkeerd. Alleen de derde groep, de dames, vonden het pad wel. Gelukkig verliep het eerste gedeelte verder zonder problemen waarna iedereen bij de schaapskooi arriveerden voor een lekkere lunch. Na de lunch werd er nog geoefend met speergooien en moest het mooie portret van S. Afari het ontgelden. Hierna ging een ieder weer op pad voor het tweede gedeelte. Hierbij ging het over de hei, waar zich een wel heel bijzonder probleem voordeed. De schaapskudde was op weg terug naar de schaapskooi en belemmerde de groepjes de doorgang, maar na een kleine discussie met de herder kon toch iedereen zijn/haar weg vervolgen op weg naar post 2. Hier allemaal even uitrusten en wat eten en drinken en toen op weg naar post drie. Hier op post twee heb ik even heerlijk kunnen relaxen, want de meiden deden er wel hééééééél lang over. Bang dat ze verkeerd liepen, zijn ze diverse malen teruggelopen en het weer opnieuw bekeken. Op zich helemaal niets mis mee, want ze liepen het uiteindelijk zonder fouten. Marcel was ondertussen doorgefietst naar post 3, boven op een uitzichtheuvel, waar hij een vlaggenspel deed met de eerste twee groepen. De dames arriveerden een beetje te laat op deze heuvel, zodat zij dit spel moesten overslaan. Wel even wat snaaien en drinken en toen op weg voor het laatste stukje terug naar het kamp. Daar aangekomen was het ondertussen alweer tijd voor het avond eten. Chili Con Carne. Elke patrouille zijn eigen eten maken. Dat was op z’n milds gezegd erg verrassend ☺. Na de afwas was het tijd voor het avondspel georganiseerd door de groep van Pim. Wat dit precies was ben ik nu een beetje kwijt. Ik geloof iets met een bal en daarna een zaklampzoekspel (of zoiets). Sommige van de spellen welke ik deze week heb moeten ondergaan ontgingen me

18

totaal. Daar moet je toch echt een scout voor zijn. We eindigden de avond met het weerwolvenspel. Hoe zo’n simpel spel toch zo leuk kan zijn. Zeker of mede door een goede spelleider (Pim). Daarna wassen, plassen en naar bed. Nog even een PL-raad en daarna ook wij weer genieten van onze welverdiende nachtrust. Dinsdag 26 juli Vandaag lekker uitgeslapen. Om negen uur het ontbijt en verder met het aankleden van het kampterrein. Wat knutselen, schilderen en gewoon even lekker rustig bezig zijn. Ook ik heb mijn crea kant gevonden. Over mijn creatie (schilderij) werd de rest van de week uitvoerig gesproken. Doordat het net niet droog hing, zag het er elke dag iets anders uit en zag iedereen er elke keer weer wat anders in. Na de lunch op weg naar Beekbergen alwaar de African express op ons zou wachten. Zoals verwacht, was ook hierbij iets niet helemaal goed gegaan. We moesten het doen met een plaatselijke gids die ons zeer kleurrijk vertelde over het ontstaan van de spoorlijn. Over hout voor de mijnen en over de types locomotieven. Op het station stonden diverse modellen opgesteld. Na de rondleiding mochten we even alleen op pad. Ook waren we getuige van het binnenlopen van de door ons geboekte African express. Helaas vertrok deze zonder ons . Aan het eind van de middag werden we weer opgehaald en afgezet bij de Victoria watervallen. Dit werd voor een van de scouts bijna noodlottig, toen hij probeerde te voet de watervallen over te steken. Gelukkig “slechts” een nat pak. Na een korte wandeling waren we weer terug op het kamp. Hier stond alweer de volgende uitdaging te wachten. In plaats van een 5 sterren menu kregen de groepen een pakje beslag, melk, spek, boter en eieren. Hiermee moest men overheerlijke pannenkoeken maken. Helaas hadden wij de hoeveelheid beslag en de eetlust van de scouts iets verkeerd ingeschat. Ze moesten het doen met een minimale hoeveelheid. Maar of dit nu echt zo’n probleem was. Het leek wel of sommigen toch wat moeite hadden met de eetlust. Al gedurende de gehele dag was er wat voelbaar. Was het spanning? Er gingen geruchten. Waren deze waar? Er was een knuppel gesignaleerd. Er gingen verhalen in de rondte over dopingen in beekjes en meer van dat soort wilde verhalen. Ook ik had er wel een beetje last van. Af en toe werd ik buiten bepaalde dingen gehouden. Zeker na het avondeten. Ik werd met de patrouilles op pad gestuurd voor het avondspel, terwijl de rest van de leiding “ iets” anders moest doen. Niets vermoedend speelden we onder leiding van Yen diverse door hun bedachte spellen. We sloten af met het nu bijna beruchte weerwolvenspel. Ondertussen was het al aardig donker geworden en stond er plots een duister figuur (Menno) ons op te wachtten. Hij vertelde ons dat er een bijzondere vogel gesignaleerd was en over een enge vogelziekte (ik ben de naam even kwijt). Menno verzocht ons hem te volgen het nu toch zeer donkere bos in. Hij drukte ons op het hart om toch maar vooral rustig aan te doen en stil te zijn. We moesten deze bijzondere vogel toch maar vooral niet bang en boos maken. Hier stonden wij dan. Toch wel kriebels in de buik door alle wilde verhalen en onwetend over wat ons te wachten stond. Eindelijk was het zover. Menno kreeg een teken en één voor één werden we meegenomen het donkere bos in. Telkens keerde Menno terug. Alleen. De groep werd kleiner en kleiner en we werden stiller en stillier. Wie zou de volgende zijn. Ik bleef als laatste over. In de verte hoorde ik soms alleen wat vage geluiden alsof iedereen compleet verdwenen was. Eindelijk was ik aan de beurt. Menno wenkte mij om hem te volgen het donkere bos in. Wat er toen gebeurde zal altijd een geheim blijven. Ik kan alleen zeggen dat ik de gehele groep gedurende deze hele week niet zo rustig en respectvol heb gezien als tijdens deze

19

ceremonie. Helemaal super. De kampdeken had dit ook nog nooit meegemaakt en was hier zeer tevreden over. Ondertussen was het voorbij middernacht en gingen we snel onder de wol. Woensdag 27 juli Ondanks het late slapen er toch weer vroeg uit. Om 8 uur ontbijten. Deze ochtend stond het jaagspel op het programma. Er werden een aantal spelletjes gedaan met een knipoogje naar de jacht. Ikzelf kon het even rustig aan doen. Na een vroege lunch konden we ons klaarmaken voor wat waterpret. We hadden een prachtig meer op het oog, maar hier bleken iets teveel krokodillen te zijn. Ook het weer liet ons weer eens in de steek liet werd er uitgeweken naar iets overdekt. Ook zoiets speciaals. Op de Vrijenberg waren negen scoutinggroepen en al deze groepen waren op deze woensdag in het bad. Dat schijnt ook normaal te zijn. Heerlijk het vuil van de afgelopen dagen van je afspoelen en even lekker onder de douche en haren wassen. Na een heerlijk middagje in het water, waarbij al het vuil weer losgeweekt is, was het weer tijd om terug te keren naar het kamp. Het was alweer tijd om eten te koken. Ditmaal bloemkool met aardappelen. Dit varieerde van bloemkoolpapje tot “had wel gekookt mogen worden”. Na de afwas, was het de beurt aan de Panda’s om het avondspel te organiseren. En ook hier werd ik weer geraakt door het simpele van deze spellen. En wat verbaasde ik me wederom dat echt iedereen hier vol enthousiasme aan meedeed. En dat in het tijdperk van videogames, computers en andere high tech zaken. Ter afsluiting, je raadt het al, waren er weer de weerwolven. Nog even de PL-raad en daarna was het tijd voor iedereen om naar bed te gaan. Wij, als leiding, hadden nog even overleg over de dag van morgen. Op het programma stond eigenlijk een dropping. Gezien de gesteldheid van sommige scouts leek het ons niet verstandig om dit te gaan doen. We hebben diverse mogelijkheden doorgenomen en besproken en kwamen eigenlijk tot de conclusie dat een dropping deze nacht in ieder geval niet te doen zou zijn. Morgen zouden we het opnieuw bekijken. Nu maar lekker slapen. Donderdag 28 juli Na heerlijk uitgeslapen te hebben was het zo rond 10 uur tijd voor een brunch. Ook alle kids hadden moeite met het wakker worden en we konden lekker langzaam aan doen. Even relaxen. In de middag vertrok ons reisgezelschap voor een excursie naar het nabij gelegen Eerbeek. Hier konden inkopen gedaan worden voor een surprise feestmaal die avond. Ook was er tijd om op eigen gelegenheid de stad te verkennen.

20

Ondertussen was er een heerlijk zonnetje door gebroken en konden we lekker genieten. Lekker een terrasje opzoeken en lekker in het zonnetje. Zo kan het dus ook. Zo rond vier uur verzamelen op het plein. Van alle kanten kwam iedereen op het plein af. Allemaal met de mooiste verhalen. Er waren er zelfs, die een bezoek hadden gebracht aan een expositie. Ook waren er allerlei zaken gekocht en zelfs heb ik een paar souvenirs gezien. We trakteerden iedereen nog op een ijsje en toen was het alweer tijd om terug te gaan. Ondertussen kwamen er zeer donkere wolken opzetten en werden we getrakteerd op een wolkbreuk en onweer. Bijna iedereen kwam droog aan op het kampterrein. Bijna iedereen. Bella, Nandy, Kiki en ik waren net de auto uit en liepen nog even naar het kantoor om badges te halen, toen de bui los barstte. Gelukkig hadden ze een heel gezellige kampvuurkuil overdekt met zeil, waar wij de bui hebben uitgezeten. Wat een water kwam er naar beneden. Op een gegeven moment liep de kuil vol met water en ontstonden er wilde stroomversnellingen. We werden door de terreinleiding getrakteerd op verse kersen en hebben heerlijk zitten kletsen. Nadat het enigszins droog werd, bood de terreinleiding ons een lift aan naar ons terrein. Hier zeiden we uiteraard geen nee tegen. Zo werden we heerlijk droog teruggebracht. Aangekomen op het kamp, ontdekten we dat het water daar ook op plekken gekomen was, wat niet helemaal de bedoeling was. Zoals ik al eerder meldde sommige tenten stonden niet helemaal goed. Dit resulteerde in twee zeer natte slaapzakken. Nu bleek ook dat onze waarschuwing om toch maar vooral de tentflappen goed te doen als je weggaat, niet helemaal voor niets is. Ook de ingang naar onze eigen keuken tent was veranderd in een grote modder poel, waardoor de krokodillen vrij binnen konden zwemmen. Ondanks deze tegenvaller stond er toch gewoon een kook wedstrijd op het programma. De gouden pollepel kon gewonnen worden. De drie patrouilles moesten met de door hun ingekochte waren een drie gangen menu maken. De leiding zou dit dan keuren. Er werd gekeken naar de presentatie, de smaak, de hygiëne en het budget. De patrouille van Yen beet de spits af. Wij werden getrakteerd op: Heldere soep uit zak, een hamburger en als dessert fruitsafari. Met dit simpele, risicoloze maar smaakvolle menu scoorde men gemiddeld een 8. Daarna was het de beurt aan de dames. Hier werden we getrakteerd op: Een fruitbowl, hamburgers à la panda en als dessert aardbei/vanillevla met hagelslag en kers. Hier werden echter wel enige serieuze missers geconstateerd op het gebied van hygiëne. Hier zal ik verder niets over zeggen, maar een hamburger die vliegles kreeg en een noodlanding maakte in het water??? Ook was die (eerste) hamburger niet warm. Ondanks dit was het verder zeer smakelijk en scoorde de dames met name hoog op presentatie. Het uiteindelijke cijfer werd gemiddeld een 8. Na lang, heel lang wachten kwam uiteindelijk het menu van Pim. Als voorgerecht was daar tomatensoep, gevolgd door een pasta en als toetje een banaan speciaal. Ik moet zeggen dat dit het wachten waard was. Wat een heerlijk menu. Jammer dat dit zo lang moest duren. Hierdoor kwam het gemiddelde cijfer ook uit op een 8. Toen keken we nog even naar het budget en toen bleek dat de Arenden van Pim dit overschreden hadden. Dit resulteerde in diskwalificatie. De Vossen en de Panda’s waren wel netjes onder budget gebleven en gaf uiteindelijk de “vliegende“ hamburger de doorslag. De

21

patrouille van Yen won de gouden pollepel. Zelf hadden we het ons wel erg gemakkelijk gemaakt. Wij hadden ons getrakteerd op een heel lekkere afhaal Chinees. Na de afwas was het weer tijd voor het avondspel. Ditmaal onder de regie van Menno en mijzelf. We deden een soort slagbal. Lekker tegen een bal slaan en rennen. Na afloop was het weer tijd voor bed. Na lang en zorgvuldig overleg hebben wij, de leiding, besloten om toch een dropping te doen. Dit mede op verzoek van de patrouilles. Wel hadden wij een aangepaste dropping uitgezet. Ze zouden worden afgezet bij de “spreng” het begin van de beek. Vanaf hier zou men binnen een half uur weer terug kunnen zijn. Rond 11 uur werd iedereen wakker gemaakt en werd er verteld dat er toch een dropping zou zijn. Dit werd met groot gejuich ontvangen. Binnen een half uur was iedereen klaar en konden we op weg naar de auto’s. Via de weg het bos in naar een verlaten parkeerplaats. Hier was het verzamelen en werden de patrouilles afgezet bij de startplek. Marcel en Menno lieten ze hier alleen. Helaas, zoals zoveel vaker deze week, ging het wederom niet volgens plan. De groep liep terug naar de weg en liep via de weg terug naar het kamp. Ook spannend. Nu liepen ze hier bijna anderhalf uur over, maar het was voor velen een niet te vergeten belevenis. Uiteindelijk was iedereen weer terug en kroop weer lekker onder de wol. De dropping was toch nog een succes geworden. Vrijdag 29 juli Nu hadden we gister duidelijke afspraken gemaakt over de dag van vandaag. Met name over het opstaan. Dit bleek toch door sommigen vergeten, maar hier hadden we wederom Menno voor, die de treuzelaars er met een wel heel irritant muziekje, toch nog snel hun bed uit kreeg. Na het ontbijt was het tijd voor het laatste spelelement. Men moest met een kar de heuvel op, met een teil op het hoofd om pionnen heen, stenen gooien en wilde beesten vangen. Lekkere doe-spellen, waaraan iedereen met veel enthousiasme aan meedeed. Het was alweer tijd voor de lunch. Lekker alles opmaken. Na de lunch ging ik met Saskia naar Eerbeek om “wild “ te kopen voor de avondbarbecue. Op het kampterrein werd er begonnen met de afbraak van de keukententen van de patrouilles. Ook werden alle losse spullen weer netjes opgeborgen. Toen, aan het eind van de middag, wij terugkwamen van boodschappen doen was alles netjes aan kant. We konden beginnen met de voorbereiding van het laatste feestmaal en de bonte avond. Het vuur voor de BBQ werd ontstoken met behulp van prima aanmaakblokjes en al snel zat iedereen rond het kampvuur. Alle patrouilles hadden iets voorbereid. De één een leuk dansje en de ander een sketch. Er tussendoor werden de laatste stickers voor het paspoort uitgedeeld. Marcel las nog een paar zeer leuke passages voor uit het logboek. Ook

22

werden er aan de PL’s nog wat bedankjes uitgedeeld voor hun inzet en werden ze beloond met een aardigheidje. De worsten en hamburgers en ook de kippenpootjes smaakten zeer goed en gecombineerd met salade en stokbrood was het een zeer geslaagde barbecue. Voor we het wisten was het donker en laat. Nog even opruimen en daarna gingen we moe maar voldaan weer richting onze lekkere bedjes. Zaterdag 30 juli De laatste dag. Iedereen vroeg op en vroeg ontbijten. Er moest begonnen worden met afbreken van de tenten. Wederom geen pardon voor de treuzelaars. De tenten werden afgebroken met sommigen er nog in. Ook begon de dag met een heerlijk buitje regen. Heerlijk. Sneller dan iedereen gedacht had was alles aan kant. De koffers en tassen waren weer ingepakt en er kon begonnen worden aan de terugvlucht. Voor de vlucht werden er nog enige bijzondere “prijzen“ uitgedeeld. Zoals de “teek van de week” voor Kevin W. ( voor een teek op een heel bijzondere plek ) en de prijs voor beste safari scout aan Nandy. Ook werd er een speciale “paraatheids” prijs uitgedeeld aan Nick. De terugvlucht ging veel sneller dan op de heenweg en na een zeer voorspoedige vlucht werd er ruim voor schema geland in Loenen. Hier stonden sommige ouders hun kroost alweer op te wachten. Na een hartelijk afscheid was bijna iedereen weg. Bijna, ja bijna. Iedereen behalve Bella, Nick en David. Beide moeders waren namelijk verdwaald op het kampterrein. Na een korte zoekactie werden de moeders gevonden en konden Bella, Nick en David toch ook vertrekken. Nu was het aan de leiding om de rest op te ruimen en in de aanhangers te laden. Ook dit lukte zonder tegenslag en ruim voor op schema stond alles klaar voor vertrek. Het wachten was nu op de trekkers die de aanhangers naar voren zouden brengen. Zo rond het middaguur was ook dit gelukt en kon er begonnen worden aan de terugreis. Zonder problemen arriveerden we weer in IJmuiden. Even snel alles uitladen en opruimen. We kregen hierbij hulp van Yen en Pim. En ook de moeder van Pim bleef nog even om te helpen. Helaas waren al de tenten nat en moesten uitgehangen worden om te drogen. Maar voor dit soort zaken draaiden wij onze hand niet om. Klaar!!! Ik kan alleen maar terug kijken op een, voor mij, zeer geslaagd zomerkamp. Het was mijn eerste, en wat mij betreft zeker niet de laatste. We hebben gelachen, gehuild en gezongen. Gespeeld, gelopen en geslapen. Het was droog, het regende en we hebben de zon gezien. Het ging over water, door de lucht en via het spoor. Ik vond het helemaal top René

23

RSA ZOMERKAMP 2011 Dit jaar gingen wij weer op zomerkamp ( joh… ) de reis ging dit jaar naar België !. Iets anders dan vorige jaren hadden we nu een busje gehuurd om mee te reizen. En dit was ons eersten kamp met onze nieuwe leiding. (Kirsten en Mathijn ) De reis met het busje beviel super goed. En het feestje in de bus barsten dan ook al snel los. Halverwege de “zware” reis maakten we even een pit stop bij een tankstation. “Even een ijsje eten” Toen we weer verder wilden rijden vanaf het tankstation. Stonden daar 2 meisje te liften naar Brussel, en als “goede” scouts met een goede karma gingen we even overleggen of we deze twee armen zielen mee zouden nemen. Gelukkig voor hun, zijn ook wij de beroerdste niet ( don’t be a drag, just be a Queen ) dus wij namen deze twee arme zielen mee. Hun reis was helemaal in Tsjechen begonnen. En zij waren na 2 dagen al in Nederland beland. We moesten hun naar Antwerpen brengen, maar dit konden zij natuurlijk wel schudden. We hebben hun in de middle of nowhare uit het busje gegooid en zijn snel weggereden…. ( dat is natuurlijk een grapje ) we hebben hun netjes in Antwerpen afgezet, en zijn zelf nog even boodschappen gaan doen. Aan het einde van de middag kwamen wij aan op ons kampterrein. Natuurlijk regende het, en moesten we de tent in de regen opzetten. ( maar daar hebben we gelukkig ervaring mee ) toen na kleine irritaties de tenten stonden, hebben we lekker een patatje gehaald. En zijn lekker Party&Co gaan spelen.

Zondag Na een lawaaiige eerste nacht weet uiteindelijk iedereen aan de ontbijttafel de weg naar de ontbijttafel te vinden. Vandaag staat er een bezoek aan de grotten van Hotton op het programma. Maar we kunnen natuurlijk niet de grotten in zónder eerst langs de supermarkt te zijn gereden. Toen we uiteindelijk bij de grotten waren aangekomen mochten we nog even een lange tijd wachten tot we ook echt naar binnen konden. Toen we eenmaal ín de grotten waren, maakte die wel hele rare geluiden, en het rook er ook een beetje raar….Maar we hebben er een leuke tocht van gemaakt en daar gaat het natuurlijk om!Toen we eindelijk allemaal uit de grot waren, gingen we nog even verderop het dorp in, want daar was een festival aan de gang.Dit bleek dus een zigeunerfestival te zijn, met acts die typerend waren voor zigeuners zoals acrobatiek (door wel hele jonge kids).Nadat we het festival hadden gezien (en dat was redelijk snel) was het weer tijd om terug te gaan om te eten en natuurlijk af te wassen.En na het eten mocht de pret eindelijk echt beginnen: er was een nieuwe groep aangekomen, en hiermee hebben we een tijdje rond het kampvuur gezeten, niet wetend dat er één iemand uit die groep, onze fijne kampdeken Youri wel heeeel veel te vertellen had en dat het wel een heel lang nachtje werd voor sommigen....

Maandag Vandaag heerlijk wakker geworden met dank aan de vrolijke ochtend muziek van Mathijn ( BobMarley- get up stand up). Toen we ons tentje uit gekropen waren zagen we wonder boven wonder een zonnetje. Jawel het was zowaar mooi weer na een vlugge douche onder een pis straaltje, want ja het blijft kamperen gingen we dan ontbijten. En na enige mentale voorbereiding konden we dan gaan beginnen. Want vandaag stond op het programma hiken een aantal van de groep waren hier iets minder blij mee maar, zoals altijd is het uiteindelijk altijd toch wel lekker om een stukje te lopen. Dus daar gingen we op pad met de kaart en een lekker muziekje. Het eerste stuk was meteen een heel mooi stuk door de bergen met een lekker zonnetje want het was inmiddels echt mooi weer geworden. Zelfs de mensen die er geen zin in hadden vonden het nu wel oke om te lopen. We mochten ook nog even bij een familie in de tuin kijken. Nou ja tuin, het was een complete spoorbaan. Bij de eerste post bleek de leiding verdwaalt te zijn voor de verandering. Dus wij gingen even luieren en wachten tot de leiding ons zou vinden. Dit duurde zo lang dat we nog maar even belde en uiteindelijk een stukje verder afspraken. Toen we de eerste post hadden gedaan kregen wij 3 etuitjes mee met cijferslootjes er aan en elke keer als we de post goed zouden doen kregen we een cijfercode. Nu was de leiding alleen vergeten dat wij Emiel mee hadden die al na 5 minuten de eerste code gekraakt had en al gauw ook de andere 2. Na de 2de post liepen we vrolijk verder tot dat Ida opeens er achter kwam dat ze haar camera kwijt was, deze had ze laten liggen op de plek waar de eerste post zou zijn gelukkig wilde Mathijn hem weleven ophalen. Dus wij gingen verder naar de 2de post na een klein foutje ging alles goed. En bij de 2de post had Ida haar camera weer terug en hebben we allemaal even lekker gegeten de weg naar de derde post ging lekker en we liepen vrolijk verder. De 3de post was bij een asielzoekerscentrum hier werden we ingewikkeld als mummie en gingen we op weg voor ons laatste stukje van de wandeling. En zoals het hoort als wij gaan wandelen ging het toch nog is even heel erg fout. We waren verdwaalt en niet zo een beetje ook we wilde over een weiland heen lopen maar werden tegen gehouden door 2 opgefokte Belgische meiden en dus moesten we weer terug. Toen hebben we besloten om recht door te steken in het begin was er nog wel een beetje een pad maar daarna was het over en onder bomen heen klimmen toen we dachten nu moeten we toch wel in de goede richting komen. Kwamen we uit bij jawel het asielzoekers centrum. En hadden we dus een uur voor niks gelopen na dit stukje zakte de moed naar de schoenen maar we moesten verder. Gelukkig hebben we de weg daarna wel gevonden. Het ging allemaal goed tot dat we een rivier in liepen die zo droog stond dat we het niet eens door hadden. De jongens konden natuurlijk zo het muurtje op klimmen maar voor de meisjes zat dat er niet in. Gelukkig hadden we daar onze sterke Nick die alle meisjes even naar boven heeft geholpen Nick

die hier toen helemaal vertrapt is maar, onze Nick gaf geen kick. Ondertussen was Mathijn ons komen zoeken met het busje en heeft ons toen weer mee naar huis genomen. Toen heerlijk gegeten en bij het kampvuur gezeten en toen heerlijk weer ons bedje in.

Dinsdag Dinsdag 26 juli gingen we een bomen parcour doen. Toen we daar kwamen kregen we eerst nog een lesje hoe we ons moesten zekeren. Daarna mochten we allemaal in bomen klimmen. We hadden 5 parcoursen die we konden doen van makkelijk naar moeilijk. Toen we daarmee klaar waren moest Mathijn natuurlijk weer klieren met de gordels die we om hadden. Wij vonden het erg leuk. Daarna toen we allemaal uitgeklommen waren gingen we naar het stadje Durbuy, daar gingen we pitpatten. Dat is een soort midgetgolf met biljardstokken op een tafel. We kregen nog een wafel van het geld wat we van Chris hadden gehad (Ida’s vader) Toen we terug kwamen werd er besproken hoe ze de doping zouden doen voor Kirsten, Mathijn en Marloes. Na al die tijd wachten was de avond aangebroken tijd voor de doping…… als eerst moest Mathijn een bikini aan en jhaa ik en Kirsten moesten een boxer op ons hoofd doen even voor de duidelijk het was een schone boxer! Dus wij naar de doping lopen ondertussen had Mathijn sjans gekregen van de automobilisten. Aangekomen bij de opdracht moesten we op een zeil kruipen maar zonder handen. We werden zeiknat en het was heel koud. Marloes dacht we zijn klaar niet dus moesten we het aapje zoeken, wist echt niet waar hij lag. Wij zoeken naar dat aapje op ons kampterrein geen aapje, weetje waar hij lag, onderaan de brug midden in een rivier jhaa we gingen dus het water in om het aapje te pakken Nou ik (Marloes) het aapje gepakt samen met Mathijn en Kirsten. Maar het aapje was niet aangekleed. Moesten we ook nog de kleding zoeken en dat lag weer boven op de brug uiteindelijk was het aapje compleet konden we eindelijk gedoopt worden door een jongen die ook op het terrein kampeerde. Kirsten en ik kregen maar 1 lepel water met limonade en jhaa Mathijn kreeg een hele pan met limonade over zich heen maar we hadden een probleem we konden niet meer douchen toen ben ik samen met Mathijn maar het rivier ingegaan en hebben we ons effe gewassen daarna warme kleren aangetrokken en en niet om het kampvuur gezeten maar bij onze tenten.

Woensdag We gingen naar de stad Namen. Iedereen mocht zijn eigen weg gaan. Na driekwartier rondlopen moesten we op een plaats afspreken Mathijn en Kirsten en Milou hadden sushi’s meegenomen. Na proeven, terrasje pakken en chillen zijn we boodschappen wezen doen. ’s Avonds hadden we de dropping. We werden met zijn alle de bus ingepropt met een blindoek om ons hoofd heen. Het was wel een eindje rijden of Mathijn kan gewoon niet rijden, want iedereen werd misselijk in de bus. Maar goed naar het lange rit waren we eindelijk aangekomen in een plaatsje

iets verder op bij ons kampterein. nou.. we werden de bus uitgezet en we moesten de weg zelf terug vinden maar we waren net een wijk uit en Mathijn moest ons weer laten schrikken ne een hartverzakking en de meiden konden we verder lopen we kwamen in een bos terecht waar we wel 2 keer verdwaalt raakten eenmaal later kwmaen een paar kampers tegen die wijsden een beetje de weg naar de bewoonde wereld na minuten lopen zijn we dan eindelijk in een dorpje aangekomen we hadden wel veel discussis over welke kant we opmoesten maar gelukkig gingen we de goeden weg op ondertussen keken we ook welker boord we zouden meenenem we hadden wel een leuke gezien maar die konden we er niet af halen :( na een tijdje werd ik best wel moe moest me best om wakker te blijfen na wandelen wandelen en nog eens wandelen kwamen we eindelijk op ons kampterein aan.

Donderdag We zijn naar het safari park geweest. Het was erg leuk. Vooral toen de auto ermee stopte en we hem tussen de bizons en zebra’s aan moesten aanduwen. We hebben een foto gemaakt bij een olifant. We zijn ook bij de zeehonden geweest, ze deden allerlei trucjes. Ze sprongen van een meters hoge rots naar beneden. Een baby ijsbeertje speelde met een bakje en gooide dat overal tegen aan zoooooooooo lief. Er waren ook roofvogels en die vlogen echt boven je hoofd langs. En er zat er ook een naast ons, echt eng. Er waren ook leeuwen en leeuwinnen en panters en cheeta’s en uilen en wolven en struisvogels en een soort mini struisvogels emoe’s ofzo. We mochten ze geen eten geven. Toen gingen we weer naar huis en hopen dat de bus het deed, gelukkig deed hij het nog. Na snel gegeten te hebben gingen we naar de Biljart wedstrijd. Niels en Milou deden mee. Ze hebben een paar wedstrijden gespeeld maar helaas verloren, maar ik vond eigenlijk wel dat ze gewonnen hadden. Het was allemaal super leuk.

Vrijdag Op vrijdag gingen we mountain biken. Het was erg leuk om te doen maar voor sommige mensen ook best wel zwaar. We moesten over een paar heuveltjes en soms ook off the road. Het was echt een enorme blubber zooi. We volgende een vaste route die aangegeven was met rode bordjes. Tegen het einde aan reden we even verkeerd maar kwamen na veel zoeken weer terug op de goede weg en konden we zo terug rijden naar het camping terrein. Eenmaal daar aangekomen hebben we daar nog een lekker biertje gedronken op het terras. Nadat iedereen zichzelf had opgefrist van de mountain bike rit gingen we barbecueën. We hebben lekker gegeten iedereen had namelijk erge honger. Toen we klaar waren met eten gingen we gezellig bij het kampvuur zitten. En hebben we een gezellige laatste avond gehad. En zaterdag helaas weer inpakken en naar huis. Zomerkamp had best 2 weken mogen duren!!! Groetjes de RSA, Marloes, Irini, Niels, Emiel, Milou, Nick, Inge, Ida, Benjamin, Mathijn en Kirsten!

RSA nieuws Na een erg gezellig zomerkamp gaan we nu met de Explorers ook dit seizoen weer aan de slag om geld te verdienen voor het zomerkamp van 2010. Het is al bekend waar we heen gaan volgend jaar, namelijk naar een scoutingterrein in Luxemburg. We zijn dit seizoen meteen begonnen met het meehelpen aan de pierloop, waar we onze eerste centjes al weer verdient hebben. Ook zullen we weer een pubquiz en bingo gaan organiseren. De data hiervoor volgen zo snel mogelijk! En op 16 oktober is er voor de Linneaushof, paddestoelendag. De Explo’s helpen hier ook een handje, ze gaan namelijk broodjes bakken. Dus kom langs als je zin hebt! En we krijgen er twee nieuwe jongens bij. Pim en Thomas komen van de scouts naar ons toe. Dus we zijn nu met een groep van 11 en 2 begeleiding! Er zijn al een hoop opkomsten gepland tot aan Sinterklaas! We hopen dat het weer een goed en vooral gezellig seizoen zal worden.

Wist je dat:

en op kamp. acht hadden gekreg dr op n ee A RS le Al • evoerd. het beste heeft uitg • En Marloes deze seerd heeft. • Zij iedereen gemas . gens kan versieren • Irini heel goed jon nomen. ge ee m en tsters hebb lif he isc ch Tje 2 We • agen. n berg afwas kan dr ee ed go el he in am • Benj 9 persoons bus. met 11 man in een n ste fee n ka ed go een jongetje van 7. • Dat je n met poulen door zij en lag rs ve u ilo der de douche. • Niels en M t hebben gegeven on er nc co ed sli lk vo n • Ida en Inge ee es. spinnen als een po • Dat Marloes kan ot zit. ere mannen op scho • En graag bij donk bij de hand) s kan doen. en met wasbenzine • Mathijn heel man lle (a n ke sto n ka heel goed fik • En denkt dat hij broek aan had • Emiel een spijker r kontje had. hij daarin een lekke • En Ida vond dat kan het ook wippen t kan schommelen he als is, to ot m s • Benjamin heeft eft gelopen • Mathijn deze gejat ck op haar hoofd he Ni n va ek ro rb de • Kirsten met de on faripark l stonden in het sa herten en zebra’s • We met de bus sti n tussen de buffels, we du n ste oe m n aa • We de bus heuvel op • Dat erg lastig is or Irini • Nick vertrapt is do he wilden loes onder de douc met gekke geluiden • Iedereen met Mar k hebben gemaakt ge n te ot gr de in s de gid • Niels en Benjamin per leuk was! su p m • Het zomerka

Oktober 15-16 Jamboree on the air (JOTA) 22 Geen opkomst (2e zaterdag herfstvakantie)

April 14 Geen opkomst (leidingweekend) Mei 05

December 03 Sinterklaas 31 Geen opkomst (oudejaarsdag)

Geen opkomst (2e zaterdag meivakantie) 25-28 Pinksterkamp scouts

Januari 07 Geen opkomst (kerstvakantie) 14 Boerenkoolmaaltijd

Juli 14

Maart 03 Geen opkomst (2e zaterdag voorjaarsvakantie)

21 28

Laatste opkomst seizoen 20112012 Start zomerkamp 2012 Einde zomerkamp 2012

29