Agenda september Werkvergadering, Driebergen. 25 september School voor Theologie, module oktober Rapha Individuele Retraite

Kijk ook eens op

www.rafael.nl

Agenda 2008 13 september Werkvergadering, Driebergen

25 september School voor Theologie, module 6

4 – 10 oktober Rapha Individuele Retraite

9 oktober

School voor Theologie, module 6

30 oktober School voor Theologie, module 6

7-10 november Rapha echtpaarretraite

13 november School voor Theologie, module 6

22 november Impact – trainingsdag, Driebergen

27 november School voor Theologie, module 6

16

4plus | Nieuwsblad van Rafaël Nederland

JULI 2008 | JAARGANG 13 | NUMMER 1

Nieuwsblad van Rafaël Nederland

Anders evangeliseren dan we gewend waren Ted Roberts: de strijd aangaan met seks- en pornoverslaving Carnisselande strategische wijk voor gemeentestichting

In dit nummer

Colofon 13e Jaargang, nummer 1, juni 2008

Anders evangeliseren dan we gewend waren

Blz 3

Ted Roberts: de strijd aangaan met seks- en pornoverslaving

Blz 5

Carnisselande strategische wijk voor gemeentestichting

Blz 6

Ronaldo Didini verloor positie en bezit maar niet vuur en plannen

Blz 8

Maike van Baalen -Vink: eerste vrouwelijke voorganger

Blz 9

‘Vanaf dat moment konden we samen de dag met God beginnen’

Blz 10

Nettie Vissers: ‘Mijn gevoelens kwamen weer tot leven’

Blz 11

‘Vader, wie ben ik?’ opnieuw uitgegeven

Blz 12

School voor Theologie met module 6 over de ‘dingen die komen gaan’

Blz 13

Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen

Blz 13

Agenda

Blz 16

Uitgave:

Redactieadres:

Rafaël Nederland Postbus 51022, 1007 EA Amsterdam Telefoon 088-0019100

E-mail: [email protected]

Redactie:

Lay-out en druk:

Regenmakers Reclamestudio www.regenmakers.nl

Piet Brinksma, Ap Verwaijen, Jan Radder

2

Rafaël Nederland is aangesloten bij 4plus | Nieuwsblad van Rafaël Nederland

‘The International Church of the Foursquare Gospel’

Laat het Zien! (Presentatie Laat het zien)

Anders evangeliseren dan we gewend waren Want het koninkrijk van God bestaat niet uit woorden maar uit kracht!

‘Laat het zien!’Dit is het jaarthema van Rafaël Nederland en het was de titel van de jaarconferentie in februari. De kerk staat in iedere periode en in iedere plaats voor de geweldige uitdaging om haar verleden en traditie te omarmen en tegelijkertijd het goede nieuws van het Koninkrijk te vertalen naar haar eigen context. De geestelijke kaart van ons land is de laatste jaren sterk veranderd: meer secularisatie, sterke opkomst van de Islam en persoonlijke spiritualiteit, die een mix is van allerlei oosterse elementen met een wes– terse invulling. In mijn persoonlijke ervaring betekent dit in een stad als Amsterdam dat we vaak niet kunnen aansluiten op een aanwezig fundament van Bijbelse waarden en principes,bij het communiceren van het onwankelbare Koninkrijk van God. Dit maakt het evangeliseren anders dan we gewend waren, maar misschien wel duidelijker. Wat laten we zien? Matteüs 5:16 zegt: “Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.” Toen ik mijn baan verliet om voor Rafaël Nederland te gaan werken was het grootste compliment dat ik ontving een opmerking van een collega die zei: “Je weet niet half hoeveel dit bedrijf is veranderd sinds je komst, er is veel meer ‘vrede’ en ‘respect’.’’

Ook van anderen hoorde ik dergelijke geluiden. Het was duidelijk dat mijn gebed om de invloed van het Koninkrijk uit te oefenen vrucht had gedragen. Ze hebben allemaal gezien en geproefd dat de God die ik dien vol goedheid en genade is; een fantastisch begin! Helaas heeft dit er niet toe geleid dat collega’s Jezus persoonlijk zijn gaan volgen; althans nog niet. Er zijn vaak meerdere elementen van openbaring nodig om iemand die

buiten staat zich tot een discipel van Jezus te laten ontwikkelen. Uit de missie van de Jezus en de eerste discipelen kunnen we een paar van deze noodzakelijke ele– menten herkennen: HOOP: God is er en Hij is goed en betrokken (tekenen en wonderen van het Koninkrijk) Het laten zien van het Koninkrijk houdt in dat we namens de Vader

Nieuwsblad van Rafaël Nederland | 4plus

3

ingaan op de gevoelde nood van mensen, met de compassie en kracht van de heilige Geest (vertroosting, lichamelijke, geestelijke en emotionele genezing, voeding, kleding, liefde, verzorgen, opkomen voor gerechtigheid, etc.).

invloed die we zien bij de bediening van Johannes de Doper. Er is behoefte aan profetisch spreken in de maatschappij en op persoonlijk vlak, waardoor Gods licht valt en openbaar wordt wat de echte conditie van het hart is. Misschien is dit wel een van de gebieden waar ons land de meeste behoefte aan heeft: besef dat we er niet komen in eigen kracht en gerechtigheid. Als gevolg van het optreden van Johannes lezen we in Lukas 3:10: ‘De mensen vroegen Hem: Wat moeten we dan doen?’ Deze vraag werd ook aan Petrus gesteld na zijn eerste toespraak, na de uitstorting van de Heilige Geest. De Geest die overtuigt van zonde en gerechtigheid, opdat mensen de noodzaak van het Koninkrijk zullen erkennen.

Geen woorden óver, maar ván het koninkrijk foto: Piet Brinksma

Ik geloof dat we in de naam van Jezus tekenen van Gods aanwezigheid, liefde en gerechtigheid mogen laten zien, die tonen dat Gods Koninkrijk nabij is (Lukas 4:18-21)! Hierdoor wordt de hoop bij mensen om ons heen geboren: zou er toch een God zijn die goed en genadig is en die de kracht heeft om de duisternis te overwinnen? OVERTUIGING: help, ik loop op een dood spoor (profetie en gebed) Er is een profetische impact nodig om de noodzaak van het Koninkrijk van God en van persoonlijke redding te laten doordringen. Dit is de

4


UITLEG: wat houdt het goede nieuws in? (onderwijs en proclamatie) Naast het demonstreren van de werken van het Koninkrijk was Jezus bezig met het pro– clameren en onderwijzen van het goede nieuws. Hij onderwees in het openbaar en in synagogen. Ook onderwees hij één op één. Wij zijn ook geroepen om het goede nieuws te proclameren en om vanuit Gods Woord mensen te onderwijzen wat het inhoudt om een discipel te zijn (Matteüs 28:19-20). We mogen mensen de weg te wijzen van bekering, doop, vervulling met en wandelen in de Heilige Geest en alle andere zaken

die we van Jezus hebben geleerd, zodat ze de weg met Jezus kunnen bewandelen. VRUCHT: Jezus kan levens echt veranderen! (herstel en transformatie) Niets laat zo krachtig het Koninkrijk zien dan transformatie in levens van mensen. Het is de vrucht van Gods regering in ons leven en dat spreekt boekdelen voor mensen in onze nabijheid. Jezus onderwees minstens zoveel door Zijn voorbeeld als door Zijn woorden. Hij toonde barmhartigheid, dienstbaarheid, nederigheid, etc. (Johannes 13:15). Hierdoor laten we anderen zien dat je niet hoeft te blijven waar je bent; het Koninkrijk betekent verandering. Geen afwachtende, maar een missionaire houding De wereld zit niet zo te wachten op woorden óver het Koninkrijk, maar op de kracht, de liefde en woorden ván het Koninkrijk. We mogen vrijmoedig zoeken naar mogelijkheden om in ons persoonlijke leven en bedieningen als kerk midden in de wereld te staan en deze elementen gestalte te geven, zodat mensen het goede nieuws van het Koninkrijk horen en ontvangen. Doe je mee? Piet Brinksma

Ted en Diana Roberts

Ted Roberts: de strijd aangaan met seks- en pornoverslaving ‘De meerderheid van de mannen en veel vrouwen in kerken en gemeenten is aan de verliezende hand in hun strijd om seksueel zuiver door het leven te gaan.’ Deze schokkende conclusie is van de Amerikaan Ted Roberts. Geen uit de lucht gegrepen bewering, want hij baseert het op dertig jaar counseling van mannen en vrouwen die worstelden met porno- en/of seksverslaving. Hij was de hoofdspreker in de jaarconferentie van Rafaël Nederland van 3 tot en met 8 februari. Ted Roberts (een ex-gevechtspiloot bij de Amerikaanse marine, die diende in Vietnam) was 23 jaar voorganger van een gemeente in het noordwesten van de Verenigde Staten. Bij zijn aantreding als voorganger stond de gemeente op de nominatie om gesloten te worden. Maar het werd een van de grootste gemeenten in het noordwesten. De cultuur van die streek lijkt op die in Nederland. Er heerst een vrij– zinnig klimaat. Vier procent van de bevolking gaat naar de kerk. Dat deel van de V.S. kent het hoogste percentage pornoverslaafden, er is veel homosexualiteit en de meeste mensen zijn atheïst. Een recent onderzoek toonde aan dat 66 procent van de Amerikaanse mannen tenminste een-

maal per maand een pornosite bezoekt. En de gemiddelde tijd dat zij op een pornosite verblijven is twee tot drie uur. Dat betekent dat de gemiddelde man die op zondagmorgen in de kerk zit meer porno op zijn netvlies krijgt dan het Woord van God! En het zijn niet alleen mannen die pornoverslaafd zijn. Veertig procent van de vrouwen op internet klikt op een site met ‘cyber-sex’! De komende generatie neemt dit gedrag in rap tempo over. De leeftijdsgroep die het meest pornosites bezoekt zijn de twaalf- tot zeventienjarigen. Ted Roberts: ‘We zijn de volgende generatie aan het verliezen.’ Uit onderzoek dat hij deed onder een grote groep evangelische voorgangers bleek dat 58 procent van hen seksueel verslaafd waren.

‘Tenzij we afrekenen met deze zaak, is er geen enkele manier dat God opwekking kan geven in Amerika.’ Wat voor Amerika geldt, gaat ook op voor ons land. Ted noemde een interessante statistiek over Nederland. Onze bevolking vormt zes procent van die van Amerika, maar wij zijn de derde producent van porno in de wereld. De pro– blemen zijn aan deze kant van de Atlantische Oceaan even groot. Ted Roberts heeft veel bekende mensen uit de sport, de politiek en de christelijke wereld zien vallen. Roberts beschrijft dit proces aan de hand van drie niveaus: verleiding, gedrag dat wortel schiet en gedrag dat tenslotte volgroeid is.


5

Jakobus 1:14 en 15 begint deze cyclus met verleiding door de eigen begeerte van de mens die leidt tot zonde en eindigt in de dood. Aanval Ted Roberts zette de aanval in. ‘Ons doel is atheïsten te nemen en dat ze vurige evangelisten van Jezus Christus mogen worden. We willen de onkerkelijken hoe dan ook bereiken. We hebben heel radicale dingen gedaan. Ontdekten dat mensen dol waren op Valentijnsfeestjes. We zetten tafels neer en we zorgden voor lekkere hapjes. We lieten onze mensen hun vrienden uitnodigen en onze muziekgroep speelde rockmuziek. We veranderden laatst het podium in een set van Start Trek Enterprise. En ik was kapitein Kirk. En ik spreek dan vier of vijf minuten over de liefde van God. En de mensen begonnen binnen te stromen.’

De Bijbel belooft een uitweg ‘Als we ergens in de gemeen– schap zagen dat er een bepaalde nood was begonnen we daarvoor een bediening. Voor mensen die gescheiden zijn, mensen die in de rouw zijn. Maar de groep die onze hoogste belangstelling had was de groep die kampte met seksuele verslaving. Dat begon vijftien jaar geleden en sindsdien zijn er enkele duizenden mensen doorheen gegaan. Mannen en vrouwen. Tachtig tot vijfentachtig procent komt daar heel goed doorheen en

6


herstelt. Dan hebben we het over verkrachters en mensen die aan pornografie verslaafd zijn. En de staat Oregon stuurt mensen naar ons toe want ze beseffen dat mensen bij ons tot herstel komen.’ ‘Pure Desire’ Het bleef niet beperkt tot de plaatselijke gemeente waar Ted voorganger was. Zo’n tien jaar geleden richtte hij ‘Pure Desire (‘zuiver verlangen) ’Ministry International’ op, gericht op de ‘genezing van mannen en vrouwen die verslaafd zijn geraakt aan seksueel gedrag dat schade toebrengt aan hun sociale, familiale en geestelijke welzijn’. PDMI wil dit bereiken door seminars te geven in gemeenten en het uitgeven van materialen voor kleine groepen. Het programma richt zich niet alleen op de individuele persoon, maar ook op diens gezin. De vrouw die ontdekt dat haar man een dubbel leven leidt op seksueel gebied heeft net zo goed hulp nodig, zodat een huwelijk nog kan worden gered. Het zal duidelijk zijn dat be– vrijding van seks- en pornoverslaving een intensief proces is. ‘Alleen maar vertellen: dat mag niet, lees meer in je Bijbel, bid meer, werkt niet. De Bijbel belooft een uitweg uit seks- en pornoverslaving. Maar: ‘Wij moeten deze strijd aangaan.’ ‘Zonder de genezende kracht van Christus kunnen we nooit de mens worden die we hadden moeten zijn. Jezus Christus wil mensen genezen, dat is Zijn hart.’ Jan Radder

Investeren in mensen

Geen gemeentestichting zonder gebed. Ook in Barendrecht werd eerst in de onzienlijke wereld een fundament gelegd. Vanaf 2001 werd drie jaar lang iedere zon– dagavond intensief gebeden voor Barendrecht en ook gebedswandelingen gemaakt. Waarom viel de keuze op deze Vinexwijk, die in zo’n tien jaar uit de grond is gestampt en waar nu 7.500 huizen staan? Pieter: ‘We gingen daar wonen omdat het voor ons een centrale locatie was, gunstig gelegen voor werk, familie en vrienden. Eenmaal daar gevestigd ontdekten we dat het ook een strategische locatie was voor gemeentestichting. Er was maar één PKN-kerk in de wijk.’

Carnisselande strategische wijk voor gemeentestichting Wat is het gevolg als je een stel jonge, enthousiaste gemeentestichters naar een snelgroeiende Vinex-wijk stuurt?Rafaël Gemeenschap Giessenlanden zond in 2004 Pieter (43) en Petra ’t Hart (42) uit om in Carnisselande (gemeente Barendrecht) een gemeente te stichten en anno 2008 komen er in WaterPort Christian Community Centre Carnisselande (W4C) zo’n 150 mensen samen, met uitschieters naar 200 mensen, binnen de muren! In de conferentie van Rafaël Nederland werd W4C officieel een erkende Rafaël Gemeenschap en werd de daarbij behorende akte van erkenning uitgereikt aan Pieter en Petra en het team van oudsten. Rafaël Giessenlanden verdient een compliment voor de durf om mensen uit te sturen (die je zelf nog zo goed zou kunnen gebruiken!) om een gemeente te stichten. Dat is wel even slikken, ja. Maar het werkte naar twee kanten: de opengevallen plaatsen (Pieter en Petra leidden er de jeugd) werden snel weer opgevuld. Maar het meest waardevolle: de gemeente heeft zich aan de Grote Opdracht gehouden. Koffie vooraf Ik was een zondag te gast in W4C. Wat een feest! Meteen al merkte ik dat ze ook een beetje (leuk) tegendraads zijn. Ze beginnen met koffie, nota bene! Oudste Jaap Barendregt: ‘Koffie vooraf is een middel om met meer mensen in

contact te komen. Er zijn mensen die er expres vroeg voor komen.’ Voorlopig kan de gemeente nog flink groeien. Het deel voor de samenkomsten in de gigantisch grote Sporthal Waterpoort moet nu nog met grote schermen worden afgescheiden. De toestroom van nieuwe mensen wekt verwondering. Het is altijd ietwat riskant om een verklaring te zoeken waarom een gemeente snel groeit. Kennelijk trekt de dynamiek nieuwe bezoekers aan. Die dienen zich ‘als uit het niets’ aan. Komen voor een keer, blij– ven dan weer een poos weg om toch weer terug te komen en te blijven! Heeft Pieter een verkla– ring voor de groei? ‘We hebben een hecht team, een heldere visie, zijn naar buiten gericht en willen

graag naast mensen staan. We geloven dat God ons gezegend heeft, omdat we eenheid en eenparigheid uit willen leven in onze gemeenschap en ook naar andere kerken in onze omgeving.’ Wat is de bedoeling? Doorgroei– en of splitsen? Pieter: ‘We willen graag groeien, maar denken zeker na en bidden voor mogelijkheden voor nieuwe gemeentestichting in onze omgeving.’ Hier spreekt de gemeentestichter! Maar ook de man die vanaf het begin is begonnen in mensen te investeren. Dat betaalt zich uit! Jan Radder


7

Eerste vrouw in bestuur van Rafaël Nederland

Ronaldo Didini verloor positie en bezit maar niet vuur en plannen Pieter en Petra ‘t Hart

Een beweging die bij de tijd wil blijven en over een breed draagvlak beschikken, doet er verstandig aan plaats in te ruimen voor twee cate– gorieën: vrouwen en jonge mensen. In het bestuur van Rafaël Nederland zijn beide groepen nu vertegenwoordigd in de persoon van Petra ’t Hart (42). Met haar man Pieter vormt zij het voorgangersechtpaar van WaterPort Christian Community Centre Carnisselande (W4C) in Barendrecht. In de jaarvergadering 2008 van Rafaël Nederland werd zij gekozen tot bestuurslid en in een plenaire dienst daarna ingezegend.

8


In Spanje, in het najaar, ontmoetten Anita en ik Ronaldo Didini. Het klikte tussen ons en we werden uitgenodigd om naar Lissabon te komen waar hij een gemeente leidt. Onlangs waren we een lang weekend bij hem. Je hebt van die activiteiten die je uitputten. Maar van dit bezoek kwamen we verfrist terug. Ronaldo is 50 jaar oud, getrouwd met Carmen (44) en ze hebben twee dochters, Debora (21) en Ester (15). Hij werkte in het Braziliaanse leger, maar kreeg een ongeluk en werd arbeidsongeschikt. Nu is hij een onvermoeide werker in het Koninkrijk. Ronaldo werd voorganger van een grote gemeente in Brazilie, had een radio- en tv-bediening, en was een groot leider in twee grote denominaties. Hij heeft tientallen gemeentes gesticht in Brazilië, Afrika en Portugal. Enkele jaren geleden heeft hij zijn huis en bezit in Brazilië verkocht, en is in Portugal gaan wonen. Het geld heeft hij geïnvesteerd in het werk voor de Heer. Hij woont op een flatje, heeft een paar meubeltjes, heeft een invaliditeitsuitkering en verder niets. Zelfs geen positie, behalve voorganger

van een gemeente van nog geen 100 mensen, als je dat een positie kunt noemen. De gemeente Igreja Do Caminha komt bijeen in een voormalige bioscoop, die ze eigenhandig hebben opgeknapt. We spraken in zijn gemeente in Lissabon, en `s middags in een bevriende gemeente in Casem. De voorganger van die gemeente is Jolly. Deze zat ooit in de gevangenis, na een roofoverval, hoorde de boodschap die Ronaldo op de radio uitsprak, bekeerde zich en is nu voorganger van twee gemeenten.

Ronaldo Didini: alles opgeven

Geloof behouden Wat sprak ons aan in Ronaldo? Hij is warmbloedig, relationeel sterk. Hij is een goed communicator. Hij kent de Bijbel, is vol van de Heilige Geest. Hij is ‘er geweest’, d.w.z. heeft alles ervaren wat je in het Lichaam van de Heer kunt tegenkomen, zowel het goede als het slechte. Hij heeft het geloof behouden. Hij is integer en heeft onderscheid. Hij is nog

steeds vol vuur en plannen. Hij verlangt geen positie, geen geld, geen macht, hij wil slechts die– nen, liefst in een geestelijk familieverband. Daarom spreekt onze denominatie hem aan. Hij wil met ons en anderen in Foursquare samenwerken om in Portugal een aantal gezonde gemeentes te stichten. Hij is een voorbeeld voor mij en vele anderen.

Je hebt van die mensen die uit de lucht komen vallen. Mensen die alles opgeven voor God en Zijn Koninkrijk. Net als Paulus, van wiens achtergrond we maar weinig weten. Net als Jezus, die zijn positie opgaf en de gestalte van een dienstknecht aannam. Zo te zijn, dat is een uitdaging. Voor mij, en ook voor jou. Denk ik. Ap Verwaijen

Maike van Baalen-Vink

eerste vrouwelijke voorganger Sinds november vorig jaar is er een Rafaëlgemeenschap met een vrouwelijke voorganger. Maike van Baalen-Vink (49) leidt ‘Zout en Licht’ die op zondagmorgen samenkomt in het gebouw De Prinsenhof aan de Eikmanlaan (dat wordt gehuurd van de PKN) in Utrecht-Tuindorp Oost. Deze gemeente is gesticht vanuit Rafaël Gemeenschap Zout en Licht in Hilversum. Maike en haar man Coen (55) zijn daar ook deel van het oudstenteam. Coen heeft een leraarsbediening en Maike ziet een bediening in het leiden van een gemeente. In september 2004 werd de sprong gewaagd vanuit Hilversum naar het Utrechtse met een samenkomst op de zondagmiddag. Maar de ambities in de Domstad gaan verder. Er zijn inmiddels twee (open) kringen; op de donderdagavond in het huis van een echtpaar in Rivieren– wijk, meer een ‘handel en wandelkring’, en één huiskring op de woensdag in Houten.

Maike: ‘We willen met de ‘handel en wandelkring’ op een ontspannen manier het evangelie brengen aan de buurtbewoners in Rivierenwijk. Dat zijn avonden voor mensen die teleurgesteld zijn in kerk en geloof, of de kerktaal niet begrij– pen, veel vragen hebben, tegen blokkades aanlopen en meer willen dan alleen op zondag kerkzijn. Maar het doel is vooral dat we ze Jezus willen laten ont– moeten. Het motto is: ‘Doormiddel van samen eten en praten, met elkaar bezig zijn om in praktijk te brengen wat de Bijbel zegt’. Jezus is het fundament van deze avonden.

Het is veel belangrijker voor de bouw van het Koninkrijk van God dat ongelovigen tot geloof komen, en dat uiteindelijk Utrecht – om het in bijbelse termen te vatten – vol zal worden van de heerlijkheid des Heren.’ J.R.

Maike: ‘In Houten is het meer een ‘gewone huiskring’, maar ook die staat open voor belangstellenden van buitenaf. Waar we als gemeente in hoofdzaak naar streven is die mensen bereiken die het evangelie nog niet kennen. We zoeken niet naar gelovigen die uit een andere gemeente komen; immers zij kennen de weg al. Doel: Jezus ontmoeten


9

Rick en Tineke Voorthuis

‘Vanaf dat moment konden we samen de dag met God beginnen’ Toen Rick en Tineke Voorthuis eind vorig jaar de Rapha Retraite voor echtparen deden waren ze vijf jaar getrouwd. Tineke was 38 jaar en Rick 41 jaar. ‘We zagen het als een soort huwelijkscadeau aan onszelf bij ons eerste lustrum en als een moment om de balans op te maken. Toen we trouwden, was Tineke 33 jaar en Rick 36 jaar. Het leven als alleenstaande was voor Tineke prima; voor Rick was dit minder vanzelfsprekend.’ ‘De eerste twee jaar waren intensief. Het leren ‘samen’ leven en hoe elkaar tot bloei te laten komen, was best wel moeilijk. Daar kwam na verloop van tijd bij dat we ontdekten geen kinderen te kunnen krijgen. De dingen gingen niet zoals we verwacht hadden. Daardoor moesten we een weg zoeken in hoe elkaar de ruimte te geven om dit verdriet een plek

10


te geven. We deden dat elk heel anders. Hoe moesten we elkaar tegemoet komen terwijl we bei– den met pijn en verdriet zaten? Ik, Tineke, was gewend alles zelf op te lossen, maar Rick gaf aan dat hij me nodig had. Daar wist ik geen raad mee.’ Rick: ’lk heb op zoveel manieren geprobeerd Tineke aan de praat te krijgen. Uiteindelijk moest ik constateren: het is zo.’

verbondenheid te krijgen.’ ‘Toen we ons opgegeven hadden voor de retraite kregen we een aantal vragen aangereikt om alvast thuis mee aan de gang te gaan. Dat heeft al een proces in gang gezet. Het gaf inzicht in elkaars denken. Bij aankomst in het weekend voelden we ons met– een welkom en bovenal ervoeren we: God is hier. Het hele weekend bleef dat, God is hier!’

‘Na vijf jaar huwelijk ontstond het plan om de echtparenretraite te doen. We hadden geen slecht huwelijk, maar we hadden wel het idee dat er manieren moesten zijn waardoor het leuker kon worden en we sterker verder zouden kunnen zonder onze eigen identiteit te verliezen. Dichter bij elkaar met de vrijheid om jezelf te zijn. Daarvoor moest ook wat in onze communicatie veranderen. We hadden twee verschillende stij– len, daar liepen we tegen aan. We zochten handvatten om daar anders mee om te gaan om zodoende een bredere basis van

Het weekend begon met onderwijs over bolwerken (een diepgeworteld denkpatroon over jezelf en je waarde, gebaseerd op leugens) en een oefening hiervoor. ‘Dit gaf bij ons een enorme doorbraak naar een dieper niveau van elkaar begrijpen. We konden verder kijken dan de symptomen en de oorzaak zien. Vooral zien wat je eigen onvolmaaktheid is van waaruit je reageert en niet alleen maar het stuk van de ander zien. Tineke, zag hoe ze vanuit haar bolwerk een leefregel had ontwikkeld, namelijk: ik zal dingen zelf oplossen. Rick, ontdekte de bol-

werkgedachte: ik mag er niet zijn. We waren ons er niet van bewust dat deze dingen er zaten maar reageerden wel hier uit. We beseften dat we hiermee aan de slag moesten om verder te groeien en dat wilden we ook. We proefden de vrijheid die dat zou brengen.’ Ruimte geven ‘Een ander belangrijk onder– werp in de retraite was communicatie. Dat onderwijs was een eye– opener. Opeens begrepen we onze verschillen en konden die benoemen. Rick leerde hierdoor Tineke niet op te jagen, maar haar ruimte te geven om na te denken. Tineke leerde dat als Rick iets zegt dat geen eindconclusie is, zoals dat bij haar was, maar een stap in zijn denkproces. Het onderwijs over vergeving en de sfeer waarin we aan het werk gezet werden, maakte dat het

uitspreken van waar je vergeving om vroeg, kon gebeuren in een diep besef van Gods aanwezigheid. Er was geen veroordeling, alleen liefde en het besef dat je de ander pijn had gedaan. Zo kon er vergeving gevraagd en vergeving geschonken worden. De vrijheid die dát gaf! Ruimte voor echt gesprek We gingen weg met een gevoel van ruimte. Iets fundamenteels was veranderd en daar konden we mee verder. De opdrachten voor thuis hebben we trouw gedaan. Onze communicatie was veranderd. Er was geen strijd meer in de gesprekken maar ruimte om echt in gesprek te zijn. Op moei– lijke momenten begrepen we veel beter van waaruit we reageerden. We waren beter in staat elkaar zo nodig aan te spreken maar ook om elkaar te bemoedigen. We konden beiden meer onszelf zijn.

We kwamen meer tot ons recht en konden veel meer van elkaar genieten. Onze gezamenlijke relatie met God is er ook door veranderd. Vanaf dat moment konden we echt samen de dag met God beginnen. We kunnen beter onze vragen, behoeften en worstelin– gen samen bij God brengen. En we weten ons nu samen geliefd door God als we bij Hem komen. We kunnen samen gewoon bij Hem zijn, zoals we nu ook bij elkaar kunnen zijn.’ ‘In een latere fase, een en twee jaar na de echtparenretraite, zijn we naar de individuele retraite gegaan omdat we echt wilden afrekenen met de bolwerken in ons leven. Voor ons is dat enorm aanvullend geweest. Maar dat is een ander verhaal.’

Nettie Vissers: ‘Mijn gevoelens kwamen weer tot leven’

Nettie Vissers

In 1995 en 2000 kreeg Nettie Vissers (54), lid van Jefta Breda, te kampen met zeer ernstige psychoses. Vooral na de tweede psychose veranderde haar leven totaal. Daarvoor was ze vol levenslust, gelukkig in haar gezin en met haar twee dochters, beschikte ze over een redelijke intelligentie en was creatief. Dat alles werd weggevaagd. Het ontbrak haar aan energie om te leven. Haar geest was niet langer helder. Ze had veel problemen om zich te concentreren. Ook had ze grote moeite met vaardigheden die ze eerst wel had, zoals zich mondeling goed kunnen uitdrukken, gedachten op papier zetten en zich creatief uitleven. Haar emoties waren afgevlakt. Ze kon niet meer lachen, maar ook niet huilen. Ze voelde zich geestelijk dood. Deze toestand heeft bijna zeven jaar geduurd!


11

‘Van U wil ik getuigen, Vader, U heeft voor mij de duisternis verdreven en mij in Uw licht gezet. Dank U, Vader.’ In de jaren 1995 en 2000 kreeg ik een zeer ernstige psychose. Vooral na mijn laatste psychose veranderde mijn leven totaal. Ik voelde me als het ware geestelijk gestorven.’ Open over Jezus praten In die donkere tijd van haar ziekte leerde ze Ben van Buitenen (ook lid van Jefta) kennen, bij wie ze werkte als hulp in de huishouding. ‘Door toeval kwam ik met hem in gesprek over mijn situatie. Ben (hij en zijn vrouw Carin waren zelf ook nog maar iets meer dan een jaar daarvoor tot bekering gekomen!) vroeg of ik gelovig was. Ik antwoordde: ‘Ja, maar niet praktiserend’.

Daarop bood hij aan mij mee te nemen naar Jefta. Wat een hartelijke mensen ontmoette ik daar. Wat mij diep trof, was de open manier waarop mensen over Jezus spraken. Ik merkte dat door het zingen van opwekkingsliederen mijn gevoelens weer tot leven kwamen. Ik kon mijn tranen weer vrij laten stromen. Bij Jefta leerde ik dat je een persoonlijke relatie met Jezus kunt hebben, wat ik vanuit mijn katholieke achtergrond niet kende. Ik leerde te bidden; God te vragen mij te leiden en te genezen. Ik bad om vergeving en vroeg God mij te leren anderen te vergeven. Naarmate de tijd verstrijkt (gene– zing zie ik als een proces) beginnen er inzichten door te breken.

DVD’s seminar crossculturele gemeentestichting

Op 12 en 13 oktober 2007 was er een seminar over het stichten van gemeenten en het bereiken van andere culturen in ons land. Het was voor onze beweging een aanzet om daar samen mee bezig te zijn. Van het seminar zijn DVD’s gemaakt. Je kunt deze nog bestellen bij Rafaël Nederland.

12


Mijn geest begint weer helder te worden; de nevel trekt op. Nu ik met Jezus op pad ga, heb ik het gevoel dat ik met Zijn hulp ‘schatten’ aan het delven hen. Vaardigheden die ik verloren had gewaand komen stukje bij beetje weer terug. In plaats van mij af te vragen waarom mij dit alles is overkomen, is er aanvaarding gekomen. In mij leeft de overtuiging dat ik het duister heb moeten doorleven om God te kunnen ervaren zoals ik Hem nu ervaar. Ik beschouw het als een zeer indringende levensles. Dit wil ik nog zeggen: niet ík heb God gevonden, maar God heeft mij gevonden. Als goede Herder was Hij op zoek naar Zijn ver– dwaalde schaap (Lucas 15). Mijn loflied is nu lied 451 uit de bundel Opwekkingsliederen: Ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan?’

‘Vader, wie ben ik?’ opnieuw uitgegeven door Gideon Het boek ‘Vader, wie ben ik?’ van Henk Rothuizen heeft voor veel mensen een zegen betekend en hen geholpen hun identiteit te ontdekken en geborgenheid en zekerheid gegeven. De uitgever, Gideon, meldt dat er nog vaak naar werd gevraagd en heeft het daarom opnieuw uitgegeven. De paperback van 126 pagina’s wil christenen die wors– telen met hun identiteit helpen. Problemen in gezin, gemeente en op het persoonlijke vlak zijn vaak terug te voe– ren op onzekerheid over identiteit. Zekerheid daarover is pas te vinden in een relatie met God, de Vader. ‘Naar de mate dat je de Vader leert kennen, leer je jezelf kennen’, zegt Henk Rothuizen, voorganger van Rafaël Gemeen– schap Church on the Way in Rotterdam. ISBN 978-90-6067-8404. Prijs € 7,95.

School voor Theologie met module 6 over de ‘dingen die komen gaan’ In september gaat Module 6, onderdeel van de School van Theologie van Rafaël Nederland in samenwerking met Yellowstone Valley Bible Institute, van start. Dit onderdeel gaat over de eschatologie, de ‘dingen die komen gaan’. De schoolleiding meldt: ‘Onze perceptie van ‘de leer aangaande de laatste dingen’ bepaalt in hoge mate hoe we ons op de toekomst voorbereiden. Zullen de gemeenten klaar zijn voor wat komen gaat? God wil in ieder geval niet dat wij in het ongewisse blij– ven. Daarom verklaart het eerste vers van het boek Openbaring dat Jezus Christus aan de dienaren van God wil laten zien wat binnenkort gebeuren moet. ‘Want’, voegt vers drie er aan toe, ‘de tijd is nabij’. God wil dat wij onze gemeenten klaar maken voor de eindtijd. In twaalf lessen nemen wij je mee op een duizelingwekkende ontdekkingsreis door de wereld van het boek ‘Openbaring’ en de verwachtingen die we op grond

van de schriften mogen koesteren. Maar dat is niet alles! We helpen je ook om hier en nu meer grip te krijgen op onderwerpen als gebed en de onzienlijke wereld zodat jij klaar bent voor de dingen die komen gaan. De laatste verzen van de Bijbel worden gewijd aan een bijzondere uitwisseling van pas– sie en verlangen: Jezus belooft dat Hij spoedig zal wederkomen en Johannes reageert namens de gemeente met het gebed: ‘Amen. Kom, Heer Jezus!’ De School voor Theologie bestaat sinds 1998 en is ontstaan uit een verlangen om mannen en vrouwen op betrouwbare wijze toe te rusten voor hun bediening in de volvoe– ring van de Grote Opdracht. Men kan op twee manieren deel nemen aan het onderwijs: studeren voor persoonlijke verdieping en verrijking, zonder deel te nemen aan het examen, of studeren voor een waardevol diploma. Hoe werkt het? Ieder jaar wordt een van de zes

(op zichzelf staande) modules aangeboden. Elk studiejaar omvat twaalf lesavonden die worden gegeven in het Rafaël Evangelisch Centrum te Amersfoort. Iedere module wordt afgerond met een examen, dat bij goed gevolg recht geeft op een deelcertificaat. Na het behalen van zes deelcertificaten ontvangt de student het Diploma Basisopleiding Theologie. Studeren in je eigen tempo De modules zijn zo samengesteld dat de lesavonden en het huis– werk goed te combineren zijn met een baan, gezin en bediening in de thuisgemeente. Het is mogelijk om in een drukkere levensfase de studie voor een jaar te onderbreken. Het lerarenteam bestaat uit: Richard Klomp, Jaap Schep, Peter Rothuizen, Riek Brinksma en Mark Peter van der Bijl. Daarnaast zal een extra les worden verzorgd door Gary Matsdorf. Opgave Je kunt je opgeven via de website van Rafaël Nederland: www.rafael.nl. Voor nadere informatie kun je contact opnemen met het secre– tariaat: Inge de Vries (dinsdagmorgen): telefoon 033 - 4620393 of per e-mail: [email protected].

Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen Rafaël Almere Frank en Sandra Obdam verruilen het leiden van een gemeente voor het zendingsveld. Op 16 maart droegen zij de gemeente over aan Ronald en Ineke Kruis. Ronald gaat als voorzitter van het oudstenteam tijdelijk leiding geven, tot het moment dat er een nieuwe voorganger kan worden ingezegend.

Frank en Sandra doen eerst een DTS bij Jeugd met een Opdracht. In oktober vertrekken ze voor JmeO naar Lichinga in Mozambique. Na een taal- en cultuurstudie gaat Frank plaatselijke voorgangers onderwijs geven en gaat Sandra een kliniek opzetten met een ‘primary health school’.


13

Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen De Schuilplaats Bergen op Zoom Peter Nieuwkerk schrijft: ‘Sinds 1991 had De Schuilplaats uit Bergen op Zoom een fantastisch onderkomen in het Mollerlyceum. Met een gemiddeld bezoekersaantal van rond de 185 personen was de aula mooi vol. In mei 2007 werd bekend dat er een verbouwing zou plaatsvinden die geen ruimte zou creëren, maar ruimte zou kosten, vanwege een uitbreiding van de cateringactiviteiten. Dit betekende dat we op zoek moesten naar een nieuwe locatie. Maar wat het nog spannender maakte was dat we al vanaf 1 juli 2007 een nieuwe locatie moesten hebben, welgeteld hadden we 10 weken! Al langere tijd waren we vanwege groei van de gemeente passief op zoek naar een nieuwe locatie, maar tot die tijd zonder succes. Toen we onze nood bekend maakten in de gemeente kregen we een tekst van één van onze gemeenteleden, namelijk. Jesaja 54:2: ‘Vergroot de plaats voor je tent, span het tentdoek wijder uit, zonder enige terughoudendheid’ (NBV). We hebben op dat moment ons vertrouwen volledig op de Heer gesteld en zijn actief op zoek gegaan naar een nieuw onderkomen, een plaats waar de Heer ons zou brengen. Het is een spannende, maar zeer leerzame weg ge– weest. Al snel kwamen er een aantal opties op ons

pad, maar geen van alle voldeed aan al onze wensen (aula voor ca. 400 personen, minimaal zes bijruimtes, lage huur, eigen opslagruimte voor gemeentespullen en verzorging van eigen catering, dit alles in Bergen op Zoom). Met nog twee weken te gaan voor de deadline van 1 juli hadden we alvast een verhuisdatum gepland, namelijk 30 juni, en een oproep in de gemeente gedaan voor een verhuisteam. We zouden gaan verhuizen, maar we wisten nog niet waar naar toe! We voelden onszelf gezegend met een rotsvast geloof dat het goed zou komen, maar er was nog geen oplossing... God heeft geweldig voorzien! Direct na deze zondag kwam er een nieuwe kans: het Markiezaatcollege, Nobellaan 50, een prachtig schoolgebouw in Bergen op Zoom, met een zeer ruime aula met basisplaatsen voor minimaal 300 mensen, maar uit te breiden tot 500 mensen. Er zijn diverse lokalen die we konden huren, een zeer welwillende manager Facilitaire Dienst van de school. We mochten in eigen catering voorzien en er was zelfs een aparte ruimte om iedereen van koffie en thee te voorzien. De aula blijft zodoende beschikbaar voor nazorg en gesprekken. En niet geheel onbelang– rijk: we konden er per 1 juli in! Al schrijvend komen bijna opnieuw de tranen in mijn ogen. God heeft op zo’n geweldige manier voorzien dat we onszelf nog af en toe in de armen knijpen of het allemaal wel werke– lijkheid is. Wat fantastisch!’

Gideons Missie Heeze

Werken vanuit vermeniguldigingsprincipe

14


In januari 2006 ging in het Brabantse Heeze (bij Eindhoven) de Gideons Missie Heeze van start, geleid door het echtpaar Regie (61) en Janneke (53) de la Parra. De groep bestaat uit acht tot twaalf personen die samenkomen in een seniorenflat. Daarin worden ook Alpha-cursussen gegeven en op zondag is er een huissamenkomst die begint met samen ontbijten. Er wordt gewerkt vanuit het vermenigvuldigingsprincipe: zodra de groep boven de vijftien personen komt wordt er gesplitst. Op de foto een viertal deelnemers aan de Rafaël Conferentie uit Heeze.

Jefta Breda

Jefta, Breda bevindt zich in een boeiend seizoen. Op zondag 16 maart werd het nieuwe voorgangers– echtpaar, Hans en Marina van der Meulen ingezegend. Op hetzelfde moment traden Ap en Anita Verwaijen terug als voorgangersechtpaar van Jefta. Zij hebben ruim 22 jaar de gemeente gediend. In een feestelijke dienst werd deze mijlpaal gevierd, samen met diverse genodigden.

en Paulien de Bruin werden op deze dag ingezegend als oudsten van Jefta. Reeds jaren is toegewerkt naar deze overdracht. De voorgangers en oudsten die betrokken waren bij de oprichting en verdere groei van Jefta zetten bewust deze stappen om de continuïteit van Jefta verder te waarborgen, door de leiding over te dragen aan een volgende generatie leiders. Jefta kan gebruik blijven maken van de ervaring en wijsheid van de echtparen Verwaijen, Van der Meulen en Oei. Zij zullen als adviseurs optreden van het nieuwe oudstenteam. Paulien de Bruin is gevraagd om bestuurslid te worden. Ap Verwaijen treedt ook als bestuurslid terug; het voorgangerschap en het voorzitterschap van het bestuur zijn statutair gekoppeld aan elkaar.

Op zondag 9 maart legden Frans en Marion van der Meulen en John en Anna Oei het ambt van oudste neer. Vanaf het ontstaan van Jefta zijn zij betrokken ge– weest en hebben mede vormgegeven aan Jefta. Marco

Ap en Anita voelen een sterk verlangen om voorgan– gers en leiders toe te rusten. Hun activiteiten op dit terrein, in Nederland en in Europa, zullen zij dan ook voortzetten. Het bestuur ondersteunt deze visie.

Volgende generatie leiders

Rafaël Goes De afgelopen twee maanden is Rafaël Goes druk geweest met het opknappen van een nieuw onderkomen aan de Zuidervlietstraat 37 in Goes. Krijn Verhage, de voorganger van de gemeenschap: ‘Half april hebben we de sleutel gekregen. Dit nieuwe pand, dat we hebben kunnen huren van de Regionale Woningbouwvereniging, is bestemd voor onze doordeweekse activiteiten en het kantoor kan daar ook gehuisvest worden. De gemeente Goes heeft ook haar medewer– king verleend, omdat er een wijziging van het bestemmingsplan voor nodig was.

Zaterdag 7 juni was de grote verhuisdag. Maandag 16 juni moesten we de sleutel inleveren van het oude pand (een voormalig ROC-gebouw) en 18 juni begon de sloper. We zijn vanaf het voorjaar 2007 op zoek geweest naar een nieuwe locatie voor onze activiteiten. Dat viel niet mee en het werd best spannend met de geplande sloop van onze huidige locatie in het vooruit– zicht. Het is dan ook geweldig om te zien dat de Heer op Zijn tijd, en voor ons precies op de valreep, voorzien heeft in een nieuwe locatie. We zijn heel dankbaar.’

Christengemeente Veghel e.o. Christengemeente Veghel e.o. is sinds vorig jaar een zogenoemde bevriende gemeente. Er ontstonden contacten met Rafaël na het lezen van ‘Liefde, Aanvaarding en Vergeving’ van Jerry Cook. De samenkomsten op zondag 10.00 uur in Muziekschoool Veghel, Mr. Van Coothstraat 11, worden bezocht door 65 perso– nen, inclusief de kinderen. Het oudstenteam bestaat uit drie personen: Frans van der Staak, Irene van Berkel en Jacqueline Bergmann. De gemeente heeft ook drie diakenen. We vroegen aan Frans in de Rafaëlconferentie: Waarom bij Rafaël Nederland? Daar hoefde hij niet lang over na te denken. ‘Raad kunnen vragen, coaching’, was het antwoord. Intensieve con-

tacten met mede-Brabanders Albert en Sjannie van Brunschot (Rafaël Den Bosch) deden de rest. Rafaël Nederland en Foursquare worden gewaardeerd als gezonde denominatie, om de discipelschapstraining– en, de familieband, waar de mens centraal staat. Dat alles biedt veiligheid, aldus Frans. Christengemeente Veghel heeft vanouds een sterke bediening voor kinderen en tieners. De jaarlijkse Kindervakantieweek ‘Schatgravenweek’, met maar liefst 100 medewerkers uit de Baptistengemeente en de PKN is voor kinderen van Veghel en omgeving (in 2007 250 kinderen!) tot grote zegen. Het evangelie, vriendschap en gezelligheid staan in die week centraal. Nieuwsblad van Rafaël Nederland | 4plus

15

Agenda september Werkvergadering, Driebergen. 25 september School voor Theologie, module oktober Rapha Individuele Retraite

Recommend Documents