Wist u dat de afgelopen weken ruim 50 mensen door Ton Niessen en Suzan Feukkink van De Gelderhorst geholpen zijn bij het invullen van de belastingaangifte 2005. Wilt u dit ook neem dat contact op met Suzan: Email:
[email protected] Teksttelefoon: 0318 – 69 81 30
Wij zijn heel blij dat zoveel verschillende fondsen in Nederland de ideeën en activiteiten van PODIA belangrijk vinden. Dankzij de financiële ondersteuning van onderstaande fondsen kan het project PODIA uitgevoerd worden! Deze fondsen zijn: • Oranje Fonds • Skanfonds • Nationaal Fonds Ouderenhulp • Stichting Sluyterman van Loo • RCOAK Met veel enthousiasme gaan we de actiepunten uitwerken en worden de fondsen regelmatig door ons op de hoogte gehouden van de voortgang van het project.
Heeft u vragen of opmerkingen over deze nieuwsbrief, of heeft u zelf informatie voor een volgende nieuwsbrief? Neem dan contact op met Alie Hooijer, Hoofd Welzijn van De Gelderhorst: teksttelefoonnummer 0318-698130 Fax: 0318-698120 e-mail:
[email protected] Het Platform is te bereiken op postadres: Postbus 323, 3500 AH Utrecht of per e-mail:
[email protected]
16
1
APRI L 2006
Op de ouderendag voor Doven op 9 juni 2005 in Ede is het Platform Doven 55+ opgericht. Het Platform bestaat uit Joke Bloem, Carmen van Hoesel, Johan Huisjes, Berend Dekker, Paul Wagenaar en Martie Koolhof. Ze gaan zich bezighouden met een aantal knelpunten voor oudere doven en het Dovenschap adviseren. De Gelderhorst zal het platform ondersteunen waar nodig. Eén van de knelpunten die genoemd is, is de informatievoorziening aan doven. Er is toen een voorstel gedaan een Nieuwsbrief voor oudere doven te ontwikkelen. Hierbij ontvangt u het 3e nummer
Even voorstellen In deze serie stelt het bestuur van het Platform 55+ zich voor. Het volgende bestuurslid is Berend Dekker uit Leeuwarden. Ik ben op 3 november 1943 doof geboren in Nieuwlande bij Hoogeveen (Drenthe). Omdat mijn ouders Christelijk waren, hebben ze me in september 1947 naar Effatha gebracht. Op Effatha volgde ik het lager onderwijs, UDO (uitgebreid dovenonderwijs) en het vakonderwijs (fijnmetaalbewerken). In juli 1961 verliet ik Effatha met diploma’s . Ik was 42 jaar werkzaam bij de Postbank als administratief medewerker. In juni 2004 ben ik daar gestopt met werken. Jarenlang zat ik in de verschillende besturen o.a.: 1982 – 1992 als voorzitter van de Bond NCBD en 1992 – 2005 als voorzitter van de Stichting Frido (Friese doven in Leeuwarden). Vanaf 1975 tot nu nog toe zit ik in het bestuur van de NCBD afdeling Leeuwarden (eerst als secretaris en vanaf 1983 als voorzitter) Vorig jaar juni trad ik af als voorzitter van St.Frido en als bestuurslid van het FCDS (Fries Centrum voor Doven en Slechthorenden). Voor Frido blijf ik me wel inzetten als voorlichter over doofheid. Na dit terugtreden dacht ik, dat ik 2
genoeg heb gedaan voor de dovenwereld en ik niet meer in het andere bestuur ging zitten. Het Platform 55+ heeft me echter vorig jaar gevraagd om ook in het bestuur te gaan zitten. In het belang van dove ouderen heb ik me toch maar voor een paar jaar aangemeld tot het bestuurslid van het Platform 55+. Vooral om de belangen van de dove ouderen uit het noorden te kunnen behartigen wil ik me samen met Johan Huis jes te Emmen inzetten. Ik hoop, dat het Platform 55+ goede resultaten gaat halen. Johan Huisjes Ik ben geboren op een boerderij in de buurt van Hoogeveen en ben doof geworden toen ik 9 jaar was.’k Heb tot mijn 12 jaar de horende school afgemaakt en ben toen op de SH school in Groningen gekomen. Toen ik 22 jaar was kon ik pas zeggen: ik ben doof, nou en? Ik heb verschillende bestuursfuncties bekleed in verschillende belangenorganisaties van en voor doven en ben momenteel nog secretaris van de welzijnsstichting in Drenthe. Het platform 55+ is weer wat nieuws en wat nieuw is trekt me aan. Ik hoop op mijn bescheiden manier hier ook iets aan bij te dragen want echt er is nog genoeg te doen in dovenland. 3
Dagrecreatie voor Doven nu ook in Zoetermeer
Wilt u ook meedoen? Dat kan natuurlijk. Een indicatie is wel nodig maar dat kunnen we samen aanvragen. Aan deelname zijn geen kosten verbonden. Als u meer wilt weten kunt u contact opnemen met Alie Hooijer, hoofd Welzijn van De Gelderhorst. Email:
[email protected] teksttelefoon 0318-69 81 30 Laatste nieuws over de dagrecreatie in Zoetermeer Per mei zijn er twee nieuwe medewerkers aangenomen om de dagrecreatie te begeleiden. Yvette Lenting, voor sommige bekend als voorzitter van het bestuur van Westeindo en ook al werkzaam bij De Zonnebloem, de dagrecreatie in Eindhoven. Wilma Leeflang uit Zoetermeer wordt haar collega. We wensen beide dames en deelnemers veel plezier en succes samen.
Na Ede, Eindhoven en Rotterdam is er nu ook in Zoetermeer een officiële Dagrecreatie voor Doven. WeZoDo en De Gelderhorst zijn samen al enkele maanden bezig met de opzet en sinds februari zijn we nu echt van start. één keer in de 14 dagen komen we aan het Nicolaasplein in Zoetermeer bij elkaar. De groep is groot: ongeveer 20 deelnemers per keer. We zijn nu tweemaal samen geweest: veel spelletjes gedaan, veel gelachen, lekker gegeten en een boeiende lezing gehad van Slachtofferhulp. De groep bepaalt samen wat zij graag willen doen onder leiding van 2 activiteitenbegeleiders. Yvette 4
Wilma 5
Verslag open dag 27 januari 2006 De dag begon mooi, het weer was aangenaam. De medewerkers van Activiteitencentrum voor doven en slechthorenden “De Schelp” hebben de zaal van wijkzorgcentrum Greunshiem alles klaargelegd. De bezoekers kregen een foldertje uitgedeeld bij het binnenkomen van de nieuwe zaal “t Wijkplein”. Er kwamen veel bezoekers op af. Het programma begon met koffie/thee met lekker gebakje met praatje tussendoor. Ook wordt er veel lootjes voor de draaiend rad weggekocht aan de bezoekers. Na de koffie/thee was er een optreden van zanger Friese Frans Bauer, Appie. Die is eigenlijk speciaal bedoeld voor groep verstandelijke gehandicapten Talant die samen met De Schelp aan het programma doen. De bewoners van Greunshiem konden ook mee genieten. Na het optreden van Appie konden wij aan de slag met de draaiend rad. Er liep veel prijzen weg binnen half uur. Ook de hoofdprijs koffiezetapparaat Senseo was bij een gelukkige winnaar gebracht. Om 12 uur hadden wij een verrassing! Tussen het warme eten was er een act van mimespeler Arthur de Zwaan. Hij hielp mee met het warme eten uitdelen, hij had wel beetje diep in het glaas je gekeken. Maar het was wel leuk om naar te kijken. Iedereen kreeg een lekkere stampot met worst. Na de warme maaltijd eten was er 6
weer een act van Arthur. Hij ging als glazenwasser verkleed. Hij waste de ramen die niet echt waren. Hij spoot ook het water naar het publiek. Lachen was dat zeg. Even later was er een nog leukere act van hem: Hij kon niet verder slapen en wilde zichzelf even opmaken. Hij nam plaats tussen het publiek. Hij waste zijn gezicht, scheerde zich, poetste zijn tanden en wilde zich nog een keer scheren omdat hij nog paar stoppeltjes had. Maar de scheerschuimbus wilde niet open, hij probeert het openen met het nepgeweld. Als gevolg kregen hijzelf en 2 anderen die naast hem zaten scheerschuim over zich heen. Dat was erg lachen. Na de acts van de mimespeler Arthur konden de bezoekers het activiteitencentrum bezichtigen. Ze vonden het erg prachtig. Toen gingen ze weer terug naar`t wijkplein om het verhaal van dhr. Koot te horen, hij vertelde hoe hij bij De Schelp terecht was gekomen. Dat was interessant. Om drie uur was er weer koffie en thee met lekker koekje erbij. Toen kwam er weer een draaiend rad. Ook gingen de prijzen snel weg met als hoofdprijs een DVD player. Er waren veel blije gezichten. Om 4 uur gingen de bezoekers weer naar huis. Er werd ook gebruik gemaakt van de bus van Greunshiem. Zo ging de dag snel voorbij. Het was een zeer geslaagde dag. De bezoekers, cliënten van De Schelp en de bewoners hebben ervan genoten. 7
Omdat het bij aankomst al tegen middaguur aan liep, mochten we een van de restaurants binnen gaan voor een korte lunch. De tafels waren voorzien heel deftig servies. Het eten bestond uit soep, een paar broodjes met divers beleg en vruchtenbowl toe. Er was een korte onderbreking bij het eten, doordat de heer Rouvoet, Tweede Kamerlid en fractievoorzitter van Christen Unie aan kwam lopen. Hij wilde met ons als dove mensen in grote groep komen kennismaken. En tegelijk ook mocht hij het eerste boek van mevr. Drs. Corrie Tijsseling (SH) in ontvangst nemen.
Een uitstapje naar de Tweede Kamer Dinsdag 28 maart 2006 Rond 9 uur in de vroege morgen stapten een deel van de deelnemers bij De Gelderhorst de bus in voor de reis naar Den Haag. Het doel was het bezoek aan de Tweede Kamer. De rest van de deelnemers, vooral afkomstig van Noordelijk Nederland en van dichtbij in de Hollanden, stonden al daar op ons te wachten.In totaal waren er ruim 50 mensen bijeen.
8
Het boek heeft als titel “Anders Doof zijn”. Tijsseling wil met het boek zeggen dat doofgeboren kinderen vooral het moeten hebben van het zien in de omgeving en al helemaal niet van het horen. Dat wil zeggen dat de kinderen een beeld kunnen vormen van het leven die zij waarnemen. En daar moeten anderen (ook horenden) mensen rekening mee houden bij hun opgroeien, hun onderwijs en contacten en omgang met hen. Dat betekent wel zeker een hele ommezwaai wat betreft visie op het Doof-zijn. Hoewel ik (nog) niet dat boek heb gelezen, geloof ik er in. Ik ben blij met zo’n vrouw als Tijsseling, die heeft gedurfd om haar ideeën naar buiten te brengen. 9
De heer Rouvoet heeft toegezegd dat hij het boek echt zal lezen en hopelijk ook door zal geven aan zijn medeKamerleden. Daar rekenen we erop, want er is al zo weinig bekend over doofheid ondanks over vele jaren strekkende en groots opgezette studies door diverse beroemde persoonlijkheden. Ik heb gevoel dat men in dat boek een eindoplossing zal vinden. En dat de doofheid een grote zo niet de grootste handicap in de mensheid moet betekenen. We werden vervolgens geleid naar de Klompézaal, waar een dvd werd getoond over het reilen en zeilen van de Tweede Kamer. Deze dvd werd voor het eerst ondertiteld vertoond. De heer Raymond Kruijer (van AnnieS die de dvd hadden ondertiteld) had alles in begrijpelijke woorden uitgelegd. Het is echt interessant te weten hoe de volksvertegenwoordiging er toe gaat. We begrijpen en beseffen nu beter dan eerst hoe belangrijk het is van verkiezingen, posities van de leden, van de ministers en van de Koningin. Ook mede dankzij de twee gebarentolken.
10
We zaten in de zaal op de oude 2e kamerbankjes. Deze zijn erg ongemakkelijk om op te zitten!
11
Daarna gingen we direct naar de publieke tribune van de Tweede Kamer, om een deel van het wekelijkse vragenuurtje mee te maken. Deze ruimte is zo groot dat er 150 Kamerleden met al die secondanten, ambtenaren en niet de vergeten ook ongeveer 150 mensen als publiek tegelijk kan bergen. Het programma van deze middag betreft maar 3 punten, die toch de hele middag moet beslaan. De tweede vraag betrof de misstanden bij de Marine. We konden goed zien aan de hand van gebarentolk hoe moeilijk de Staatssecretaris Knaapen het had door felle vragen van het Kamerlid Karimi. Maar de voor ons vastgestelde dagindeling liet het niet toe verder te luisteren. Na een half uur moesten we de publieke tribune weer af. Er werd vooraf ons gezegd dat we zo mogelijk stilletjes weg moeten gaan ter wille van nodige stilte. Of het dat gebeurde met het “stille” lawaai van klapstoelen weet ik niet te zeggen. We gingen daarna rechtstreeks naar de fractiekamer van het CDA waar we werden ontvangen door het CDA-Kamerlid mevr. J. Aasted-Madsen. Deze mevrouw stelt namelijk zich
goed op de hoogte over het leven van gehandicapte mensen. We mochten door ons vooraf vastgestelde vragen op haar richten over gebreken bij hulpvoorzieningen, persoonlijke alarmering, Wet Maatschappelijke Ondersteuning, enz. Ook in de voorgaande maanden aangegeven knelpunten zouden hier worden besproken.
Na een klein half uurtje werd mevrouw Aasted echter weggeroepen om te stemmen. Het is regel dat ieder kamerlid persoonlijk zijn of haar stem moet uitbrengen. We zagen haar helaas niet meer terug. Jan Tempelaar stelde voor door te gaan met vragen. De vragen konden dan op papier gezet worden om later samen met nog te volgen vragen op 7 april aan haar te bieden. We hadden nog gelegenheid genoeg om de rest van het gebouw rond te kijken. Het oude deel als het nieuwe deel. We merken wel, dat het oude gedeelte heel oud moet zijn. Zeker een paar honderd jaar. Dat alles dwong ons veel respect af. Onze gedachten gingen uit naar rijkelijk uitgedoste heren in
12
13
de historische jaren, die daar dwalen of rond wandelen. En daar dan ook ijverig bezig met het lobbyen. Maar waar blijven de dames dan? Ja, in die tijd hoorden vrouwen niet aanwezig te zijn, want deze hadden toen geen stemrecht met als gevolg dat zij geen plaats konden bezetten in de overheid. Precies om 6 uur kwam de bus in Ede aan. Vlak voordat we Ede bereikten, kregen we van Jan Tempelaar rondgaand in de bus een vraag voorgelegd, wat voor vlees of vis en met bijpassende drank we wilden hebben. Bij een diner aangeboden in De Gelderhorst. We hebben hem nog gevraagd wat het ons mocht kosten, maar er kwam een ontkennend antwoord. Even later dachten we bij ons zelf dat de keuze op wijn ons niet goed uitgevallen was, omdat we nog een autoreis moesten maken naar Eindhoven. Maar de door ons veel gebezigde woorden volgden hierop: “Laat maar”. Eenmaal binnen in de Gelderhorst vroegen we aan Tempelaar waar we nog heen moesten voor het eten. We zagen nergens een gedekte tafel. Nee, zei deze toch even beminnelijke man: “Neen, er is er helaas helemaal niets”. Opeens lichtte bij ons iets op: “Zeker een 1 aprilmop”. Een consternatie volgde daarop en de reactie was niet ten voordele van Jan Tempelaar. Deze aardigheid vonden we en anderen ook nogal grof van aard. Dus wij zijn er aardig ingetrapt. Maar het mag gezegd worden dat de dag heel geslaagd is. Alles liep vlekkeloos en ordelijk, maar toch ging het gemoedelijk af. Dus van hier gaat een heel hartelijk dank uit naar Jan Tempelaar, Alie Hooijer en hun assistenten. “Een beminnelijke man” Veldhoven, 29 maart 2006
Lily en Jo Vermeulen 14
15
