9270

België – Belgique P.B. 9120 BEVEREN 1 3/9270

Jaargang 13, nr.50, oktober –november – december 2010, driemaandelijks

Inhoud 50ste uitgave Wildlife oktober

Rony, Luc, Freddy en Frank tevreden met het 50ste clubblad.

Maatschappelijke zetel vzw, Laurierstraat 44, 9120 Melsele Rekeningnr. : 73-6033484-30 Tel : 03/775 42 85 Web : www.vlacan.be e -mail : [email protected]

Get Together

Afgiftekantoor Beveren 1

De 50ste uitgave. 12 jaar geleden werd de Canadese vriendenkring over de doopvont gehouden. Een riskante zaak. Want bij het verschijnen van de eerste nieuwsbrief wisten wij niet of er wel geïnteresseerden waren. Ja, van enkele vrienden wisten wij wel dat zij een familiale band hadden met Canada. Wij wisten ook dat wanneer er over Canada gesproken werd hun hart iets sneller sloeg. Dat zij door de gastvrijheid en door die wondermooie natuur een stukje van hun hart aan dat “beloofde land” verloren hadden. Bij de start van de vriendenkring kregen wij gelukkig de hulp van Guido Dutry, de toenmalige directeur van Vlamingen in de Wereld. Hij bezorgde ons heel wat adressen van oud tabaksplukkers. Samen met Vlamingen in de Wereld hebben wij de eerste tabaksplukkers reünie in Beveren georganiseerd. Een waar succes. Daaruit vloeiden onze eerste leden. Bij de 2e uitgave van het clubblad hadden we dus een adressenlijst en het werk kon beginnen. Na elke nieuwe uitgave steeg het ledenaantal. Het driemaandelijks tijdschrift maakte dus indruk en werd graag gelezen. Dit ondervonden wij vooral door de vele positieve commentaren die wij mochten ontvangen. Vandaag mogen wij fier zijn op de vereniging. Het vroegere kleine clubje is uitgegroeid tot een vriendenkring tot ver buiten de grenzen van Vlaanderen. Denk ook maar aan de tentoonstellingen “Go West” en “Studenten plukten tabak bij Vlaams Canadese boeren” die wij zowel in Melsele als in Antwerpen opbouwde. De Vlaams Canadese Vriendenkring zal er zorg voor dragen dat dit erfgoed niet verloren gaat. Vandaag, verschijnt de 50ste editie van het ledenblad, een jubileum uitgave. Bij het eerste verschijnen van onze nieuwsbrief, hadden wij nooit durven hopen dit te bereiken. Het bestuur is blij en tevreden dit verwezenlijkt te hebben. Gelukkig hebben wij onder de Vlaams Can adese vriendenkring leden die klaar staan om de handen uit de mouwen te steken. Gelukkig hebben wij ook leden sponsors en firma’s die onze werking financieel steunen . De 50 ste editie moest verschillend zijn van de vorige, Met een gekleurd voorblad zijn wij in dit opzet geslaagd. Het bestuur,

Jagers schieten helft te veel grizzlyberen in Canada

Canadese natuurbeschermers roepen op tot de bescherming van de grizzlybeer nu het jachtseizoen opnieuw begonnen is. Uit een rapport van biologen blijkt immers dat het jachtquotum vorig seizoen overschreden werd waardoor de beren -die een sleutelrol spelen in het ecosysteem van het land- met uitsterven bedreigd zijn. "Het aantal grizzly's dat in British Colombia gedood werd, is te groot", zegt Faisal Moola van de David Suzuki Foundation. "Uit cijfers van de overheid blijkt duidelijk dat mensen meer grizzlyberen doden dan toegelaten is." Precieze cijfers over de berenpopulatie zijn niet voor handen maar een optimistische schatting gaat uit van een halvering van het bestand. Een eeuw geleden liepen er nog 35.000 exemplaren rond op Canadese bodem. Het is moeilijk om de dieren te tellen omdat beren een solitair leven leiden en ze vaak duizenden kilometers bestrijken. De cijfers van de provinciale overheden variëren van 6.600 beren halfweg de jaren tachtig tot 16.000 in 2008. De activisten dringen dan ook aan op een jachtverbod in parken en andere beschermde gebieden. "Helft te veel grizzly's gedood" "Het aantal grizzly's dat door mensen gedood werd, is twee keer hoger dan toegestaan door de overheid", luidt het bij de Raad voor Bescherming van Natuurlijke Bronnen. Een rapport van twee organisaties maakt ook duidelijk dat de meerderheid van de Canadezen gewonnen is voor een jachtverbod op de bruine beren. Het rapport bevat ook een brief van acht biologen waarin ze waarschuwen dat niet alleen het aantal maar ook de soorten beren al sterk uitgedund zijn. Bovendien zijn ook hun natuurlijke biotopen bedreigd. "De grizzly's zijn al uitgeroeid of uitgestorven in ongeveer achttien procent van British Columbia", weten de biologen. Scott Ellis, woordvoeder van de professionele jagers zegt dat er jaarlijks 339 grizzly's geschoten worden in British Columbia. Hij vecht de bewering aan dat het 'trofeeënjagen' een bedreiging vormt voor de beren in de provincie. "Het verhaal is genuanceerder en bovendien wordt de jacht op grizzly's sterk gecontroleerd." De overheid van British Columbia heeft het rapport van de biologen onder ogen gekregen. Milieuminister Barry Penner zegt intussen dat er jaarlijks niet meer dan twee procent van de grizzlypopulatie geschoten wordt. Niet alleen jagers bedreigen de beren in hun voortbestaan. Het aanleggen van wegen en kappen van bossen vormen evenzeer een bedreiging. Ook het omvormen van de habitat van de beren tot landbouwgronden, dorpen en steden zijn nefast, net als de slinkende voorraden verse zalm. (vsv) Bron:HLN

Trage narwallen bedreigd door opwarming klimaat

Narwallen zijn de marathonlopers van de oceaan, zo hebben wetenschappers ontdekt. De walvissoort kennen een enorme uithouding en beschikt over een grotere dichtheid aan trage vezels in hun spieren. Het zorgt er ook voor dat ze bij de traagste zwemmers in de oceaan horen. En de klimaatverandering dreigt de narwal weldra in te halen. De narwallen leven in de buurt van de Noordpool en zullen het lastig hebben als de klimaatverandering zich blijft doorzetten. Ze worden wel eens de "eenhoorns van de zee" genoemd, omdat ze over een lange slagtand beschikken. Wetenschappers van de Universiteit van Californië willen de dieren nu echter omdopen tot de marathonlopers van de oceaan. Ze zijn in staat om de hoogste hoeveelheid myoglobine van alle zeezoogdieren op te slaan. Daardoor kunnen ze ook veel zuurstof opnemen. Atleten Daarnaast hebben ze een extreem hoog percentage trage spiervezels. Waar bij een narwal ongeveer 87 procent van hun spiervezels van dat type zijn, ligt die hoeveelheid bij dolfijnen bijvoorbeeld maar tussen 40 en 50 procent. Bij een menselijke atleet ligt het percentage rond 90 procent waardoor de narwal redelijk vergelijkbaar is. Het jachtluipaard, een supersnel landdier, heeft meer snelle spiervezels. Die reageren dus veel sneller op bewegingen, maar ze raken ook sneller uitgeput. Dat betekent dus echter ook dat de narwal één van de traagste zwemmers van de zee is. En die eigenschap kan een probleem worden in een veranderend klimaat, zo waarschuwen de wetenschappers. De narwallen staan al op de IUCN-lijst met bedreigde dieren als 'bijna bedreigd tot kwetsbaar'. Rond Canada en Groenland zouden nog ongeveer 75.000 narwallen leven. In dat gebied moeten de narwallen gaten in het ijs zoeken om adem te halen. Ademnood Ondanks hun enorme uithouding blijkt dat de narwallen na ongeveer 1,4 kilometer al naar lucht moeten happen aan het wateroppervlak. De klimaatverandering maakt de omstandigheden behoorlijk lastig aangezien grote ijsbergen zich over het oppervlak bewegen. In dat ijs is het niet eenvoudig om gaatjes te vinden. Experts vermoeden dat slechts 10 procent van het water onder bewegend ijs over luchtgaten beschikt. En dat is een probleem als de narwal na bijna anderhalve kilometer in ademnood geraakt. Wind verandert regelmatig van richting zodat ook de ijsbergen van koers veranderen. Dat maakt het nog moeilijker te voorspellen hoe het ijs zal bewegen. Daar komt

uiteraard bij dat narwallen traag zwemmen. Een verkeerde beslissing of een draaiende wind kan dus fataal zijn voor de narwal. (gb) Habitat

Groenland - Canada

Lengte

4 tot 5 meter

Gewicht

1.000-1.600 kilogram

Graad bedreiging

Kwetsbaar

Voedsel

Heilbot, kabeljauw, garnalen,...

Vijanden

IJsbeer, orka, walrus

Draagtijd

15 maanden

_____________________________________

2010 op weg om warmst jaar ooit te evenaren

Het jaar 2010 is op weg om wereldwijd het warmste jaar ooit te evenaren. De gemiddelde temperatuur in de eerste acht maanden komt overeen met het record voor dezelfde periode in 1998, meldt het US National Climatic Data Center. De land- en oceaantemperaturen waren wereldwijd gemiddeld 14,7 graden Celsius. Dat is 0,67 graden boven het gemiddelde voor de twintigste eeuw. De meeste delen van de planeet waren dit jaar bovengemiddeld warm. Uitschieters waren Oost-Europa, Oost-Canada en delen van Oost-Azië. Daarentegen waren Australië, Rusland en het zuiden van Zuid-Amerika juist koeler dan normaal. Tegelijk blijkt er vorige week zeldzaam veel Noordpoolijs te zijn gesmolten. Er was 'nog maar' 4,76 miljoen vierkante kilometer over. Alleen in 2007 en 2008 daalde de oppervlakte met ijs tot onder de 5 miljoen vierkante kilometer, meldde het US National Snow and Ice Data Center. (anp/sps) Bron: HLN

CANADA 1914-1918 YPRES 4 tot 11 november 2010 Canada 1914-1918 Ypres is een Canadees project waarbij de namen van de 68.000 gesneuvelde Canadezen van de Eerste Wereldoorlog op een symbolische plaats geprojecteerd worden. Vanaf donderdag 4 november, bij zonsondergang (17.15 uur), kun je gedurende zeven nachten op de muur aan het Belgische monument (Jules Coomansstraat, hoek Boterstraat - Neermarkt) de namen één voor één zien oplichten. De laatste naam wordt getoond net voor zonsopgang op de symbolische datum van 11 november. De projectie is live te volgen via de website www.1914-1918.ca. Elke verwante kan via deze website opzoeken op welke dag en tijdstip de naam van hun gesneuveld familielid te zien zal zijn. In 2008 was deze gigantische project ie al te zien op Trafalgar Square in Londen en in acht verschillende steden in Canada. www.1914-1918.ca Organisatie: R.H. Thomson - Martin Conboy (productie), Veteran's Affairs Canada, Commonwealth War Graves Commission, Stad Ieper

Is de wereld klaar voor 'Frankenfish'?

Je kan prutsen met de genetica van de zalm en zo misschien een nieuwe revolutionaire voedingsbron creëren, die het milieu ten goede zou komen én de hongerigen zou kunnen spijzen. Of, misschien schep je wel iets als een onvoorspelbare 'frankenfish' die onbekende allergische reacties zal veroorzaken en die de wilde zalmpopulatie uiteindelijk zal decimeren. Hierover zal deze week het US Food en Drug Administration debateren tijdens een tweedaagse bijeenkomst tijdens dewelke moet worden nagegaan of het op de markt brengen van genetisch gemanipuleerde vis zal toegestaan worden of niet. De vis zou zo het eerste gemanipuleerde dier worden dat goedgekeurd werd voor menselijke consumptie. De zalm, die dubbel zo snel groeit als de 'normale' zalm, is in elk geval even veilig om te eten als de traditionele soort. Als de goedkeuring er komt, dan opent die de deur tot verscheidene andere genetisch gemanipuleerde diersoorten. Zoals een milieuvriendelijk varken, dat in Canada 'ontwikkeld' werd. Of vee dat bestand is tegen de dollekoeienziekte. "Voor toekomstige toepassingen is the sky the limit", zegt David Edwards van de Biotechnology Industry Association. "Wat je je ook kan inbeelden, wetenschappers kunnen het proberen maken." Bezwaren Ondanks de vele voordelen blijven er ook vele bezwaren. Genetisch gemanipuleerde dieren (GG-dieren) zijn geen klonen. Klonen zijn kopieën van een levend wezen. Bij GGdieren werd het DNA zodanig aangepast dat een gewenst kenmerk geproduceerd wordt. In het geval van de zalm heeft de firma AquaBounty een groeihormoon van een Chinookzalm toegevoegd, zodat de vissen hun groeihormonen een jaar lang aanmaken. Wetenschappers slaagden erin het hormoon actief te houden door een ander gen van een aalachtige vis te gebruiken, dat dienst doet als een soort schakelaar dat het groeihormoon in werking zet. De traditionele zalm kweekt dat groeihormoon maar voor een bepaalde tijd aan. Perfect eetbaar Verder zijn er geen biologisch relevante verschillen tussen de GG-zalm en de 'normale' versie en kan met redelijke zekerheid gesteld worden dat er geen gevaar voor de

volksgezondheid is. Maar tegenstanders hebben toch twee bekommernissen: de voedselveiligheid voor de mens en de invloed van de zalm op het milieu. Omdat de veranderde vis nooit voorheen werd gegeten, zouden er gevaarlijke allergenen kunnen losbreken, zeker omdat eten uit de zee daaraan gevoelig is. En de nieuwe vissoort zou kunnen uitbreken en zich vermengen met de traditionele wilde zalm, die sowieso al bedreigd is. Ze groeien snel en moeten daardoor meer eten, wat de wilde zalm niet ten goede zal komen. Duurzaam Allerlei groeperingen vragen meer openbare studies over de GG-zalm. Ron Stotish, de baas van AquaBounty, zegt dan weer dat dit product meer onderzocht werd dan welk eten dan ook. "Dit is waarschijnlijk de meest bestudeerde vis ooit in de geschiedenis. Wat het milieu betreft, is dit een zeer duurzame technologie." Het bedrijf laat nog weten dat er enkel vrouwelijke, onvruchtbare vissen zullen gekweekt worden, hoewel een klein percentage ervan zich toch zou kunnen voortplanten. De zalmen zouden ook in goed afgescheiden wateren gekweekt worden, zodat de kans op ontsnappen miniem is. (jv) Bron: HLN

IJsbeer liefhebber koprol 25/09 In Canada heeft een gekke ijsbeer kunstjes opgevoerd voor de ogen van enkele avonturiers. Het beestje hoopte onder de poedersneeuw wat voedsel aan te treffen. Tot de grote verbazing van de groep mensen die de beer in de gaten had gekregen, stopte het dier vervolgens plots zijn kop tussen zijn benen en voerde ie een perfecte koprol uit. De ijsbeer vond het zo fijn dat ie het kunstje nog eens drie keer herhaalde. Na elke rol leek het dier naar zijn publiek te kijken en te denken: "En knap?". De avonturiers aarzelden dan ook niet om het jonge beest op een applaus te trakteren. Beeld: DailyExpress

Verontreiniging in de Athabasca Rivier Een onderzoek, onder leiding van Dr. David Schindler en verschillende collega's van de Alberta Universiteit, heeft aangetoond dat er een hoge concentratie mercurochroom, lood en arsenicum in de Athabasca Rivier te vinden was. De resultaten van het onderzoek staat in schril contrast met de metingen die in de rapporten van de regering staan en zijn een indicatie dat de teerzand industrie een serieuze impact heeft op de fauna en flora van de Athabasca rivier. De plaatselijke vissers hebben al opgemerkt de trekvogels, zoals de eend, niet meer neerstrijken waar ze dat jaarlijks gewoon waren, door de verontreiniging. Alsook halen ze regelmatig misvormde vissen boven. Het onderzoeksteam raad dan ook aan dat er frequenter moet gecontroleerd worden om de impact van de industrie op het ecosysteem beter op te volgen. Tijdens een persconferentie zei Dr. Schindler; Het is onmogelijk dat de industrie ieder jaar honderden kilo's giftig afval uitspuwt en dat dit niet merkbaar zou zijn in de controleprogramma's, dan schort er uiteraard iets aan het controlesysteem. Dit is een overtreding van de 'Fisheries Act', een wet ter bescherming van de rivieren en oppervlaktewateren. Deze wet is niet gebaseerd over de hoeveelheid of concentraties de industrie mag lozen in de rivieren, zij stelt gewoonweg dat er totaal niets in de rivier mag terecht komen en zelfs niet in de nabijheid van een rivier. Ik vraag mij af waarom de Canadese overheid, de milieudienst zich hiermee niet bemoeit. Je stelt je ook de vraag waarom ze meer geld kunnen spenderen aan propaganda dan aan degelijk wetenschappelijk onderzoek. De overheid heeft steeds geld gestoken in hun propaganda campagne om de mensen te vertellen dat alles in orde is. Ik denk dat dit niet de werkwijze van een democratie betaamt. Als de mensen konden zien wat er echt gaande was en ze zouden toch voor die bepaalde vervuilende industrie kiezen, dat is democratie. Zowel het 'regionale waterwegen monitoring program'(RAMP) en de Alberta milieudienst proberen nu de cijfers van Dr. Schindler te weerleggen. Alberta's milieudienst wil ook eerst nog bijkomende data voordat ze beginnen te vergelijken. Volgens Dr. Schindler zou RAMP, een controleorgaan voorgezeten door mensen uit de industrie, moeten vervangen worden door een meer neutrale onderzoekscommisie geleid door Environment Canada.

Canada houdt opnieuw jobbeurs in België

Canada organiseert op 20 november 2010 de vijfde editie van de job- en informatiebeurs "Destination Canada". De beurs is bedoeld om Canadese werkgevers en Belgische kandidaat-sollicitanten in contact te brengen. Hoewel grotendeels gericht op Franstaligen, kunnen ook Vlamingen zich kandidaat stellen. Dat kondigde de Canadese ambassade vandaag aan.. "De beurs is niet voor iedereen toegankelijk", benadrukt Louis de Lorimier, ambassadeur van Canada. "De kandidaten moeten eerst een aanvraag indienen en daarna gebeurt een selectie op basis van hun profiel." Vorig jaar verstuurden 3.000 geïnteresseerden een aanvraag in en kregen uiteindelijk 700 mensen een uitnodiging. De beurs brengt de kandidaten in contact met Canadese werkgevers of met vertegenwoordigers van de Canadese provincies en steden. De sollicitanten krijgen daarnaast informatie over de visummogelijkheden, de verschillende stappen die ondernomen moeten worden en over het leven in Canada. De Waalse arbeidsbemiddelingsdienst Forem en zijn Brusselse tegenhanger Actiris organiseren op voorhand ook enkele briefings in Brussel en Wallonië met als thema "Zin om te wonen en werken in Canada?". Deze handelen over de verschillende tijdelijke of definitieve immigratieformules en vinden aanstaande dinsdag en donderdag plaats in Brussel en volgende week woensdag in Namen en Luik. "Meer belang aan vaardigheden dan aan diploma's"

Het zijn ook Forem en Actiris die de geschikte profielen selecteren die de Canadese werkgevers kunnen interesseren. "Canada hecht meer belang aan vaardigheden dan aan diploma's, nationaliteit of leeftijd", onderlijnt Nicolas Dardenne van het Forem. Canada heeft een reputatie van een land met selectieve immigratie. Jaarlijks immigreren 220.000 à 250.000 mensen uit heel de wereld. Men kan het land binnen als men aan een aantal voorwaarden voldoet -vaak is een kennis van het Engels of het Frans vereist- en als men past in vacatures. www.destination-canada-forum -emploi.ca Bron: HLN

Canada een Onherbergzaam Verweggistan? Vergeet het! Redacteur Kathleen trok met haar man fotograaf Daniel naar Montréal en Quebec, en kwam dolenthousiast terug. Het allereerste wat ons verwondert is dat Montréal maar 6,5 uur vliegen van Brussel is. En wij dachten dat Canada aan de andere kant van de wereld lag. De jetlag van 6 uur na het landen negeren we gewoon, de beste remedie. Op het programma staan Franstalige steden Montréal en Québec en omgeving en hebben geen tijd om moe te zijn.

Bevers & beren

Montréal, de grootste stad van de provincie Québec, heeft zich genesteld op een soort eiland tussen Sait-Lawrence-river en de Rivières des Prairies. De beste plek voor een verkenning van de stad is op de groene berg midden in de stad, Mont Royal, waaraan de stad trouwers haar naam te danken heeft. Berg? Het is eerder een stevige heuvel, weliswaar met een mooi park er bovenop ontworpen door dezelfde tuinarchitect als die van het Central Park in New York. De Montréaliens gaan er wandelen, fietsen, skaten of joggen rond het Lac aux Castors of Bevermeer. Bevers zitten er niet meer, maar de natuur is er nog altijd dichtbij, zo bewijst het wasbeertje dat komt bedelen aan een eetcafé en zich gewillig laat fotograferen. Van op de berg hebben we een prachtig uitzicht over de stad. In een lappendeken van een twintigtal wijken overheerst niet het grijs van de gebouwen, maar het groen van de 350 parken. De natuur is overal!

Waar is iedereen?

In het historische stadcentrum is het puffen vandaag. 35 graden is ook voor Montréal echt tropisch heet. Op normale zomerdagen is het aangename 25°C. We wandelen door het oude centrum dat er vrij Europees uitziet met degelijke, statige gebouwen van enkele decennia tot een paar eeuwen oud. Een trekpleister Notre-Dam, waar Céline Dion in het huwelijk trad. De brede, heuvelachtige straten doen ons denken aan Brussel. Het is hier alleen wat ruimer, groener ,

wat vriendelijker en ;;; zo rustig! Waar zijn al die inwoners naartoe? We hadden toch wel wat shoppers, pendelaars of terrasjesmensen verwacht. Maar die zien we dus niet. Tot we ergens een glazen deur openduwen en we een overdekt plein oplopen. Hier zitten dus al die stadsbewoners! Niet alleen het plein is ondergronds, er blijkt een hele stad onder de grond te liggen hier in Montréal .Dit Réseau werd in de jaren zestig bedacht om te ontsnappen aan de lange winter. Het eigenlijk een netwerk van 38 km2 met gebouwen waarvan de kelderverdiepingen met elkaar verbonden zijn. Ondergronds klinkt als ‘donker en muf’, maar niets is minder waar. De daken van deze centra werden opengewerkt, zodat het zonlicht tot beneden schijnt. We flaneren langs boulevards, over pleinen en langs terrasjes met alleen het geroezemoes van de wandelaars en het watergeklater van de fontein op de achtergrond. Het is ‘another way of life’. Aha, misschien daarom dat die Montéaliens altijd zo goed geluimd lijken. Ze hebben geen last van guur weer.

Stukje fietsen

Of zijn de inwoners vriendelijk omdat er ruimte zat is? De auto’s op de brede boulevards van de stad horen we nauwelijks toeteren. En nee, we worden niet van onze sokken gereden als we een voet van het voetpad durven te zetten. Wat een verademing! Het prima onderhouden metronetwerk helpt natuurlijk om de verkeersdrukte te beperken. En tot onze verbazing wordt er ook heel wat afgefietst, dikwijls over royaal brede paden, afgescheiden van het autoverkeer. Met zowat 400 Km fietspaden heeft Montréal de ambitie om een fietsstad zoals Amsterdam te worden. Bovendien heeft de stad een knap systeem van Bixihuurfietsen, die gewoon uit een van de vele fietsrekken kunt nemen; Je betaalt met je kredietkaart: het eerst half uur is gratis. We maken een heerlijk fietstochtje over de kade, met een mooi uitzicht op de oude stad, het water en de tenten van Cirque du Soleil, dat hier zijn thuisbasis heeft.

Lekker gezond

Dat de Montréaliens levensgenieters zijn merken we ook aan tafel. We proeven duidelijk de Franse origine, maar met regionale producten uit de provincie Québec: kazen,foiegras,eend,zalm, kreeft, wijn en cider… Sinds de burgemeester enkele jaren geleden gezonde voeding aanmoedigde, hebben de Montréaliens zin in gezonde hapjes. In de Bistro Le Pavillon bij het Lac Castor is het dus niet meer aanschuiven voor onsmakelijke kost uit de grootkeuken. Nee, een meisje dat er vrolijk op los babbelt in een zangerig Frans, serveert verrukkelijke biohapjes. Ook in trendy loungebar restaurant Newton verschijnen streekproducten op tafel: garnalen van Gaspésie, vis met kreeftensaus en als afsluiter een ‘cider de glacé’, een zoete ciderlikeur gemaakt van appels die pas na de eerste vorst worden geplukt.

Montréal modestad

Een plek waar we meteen verliefd op worden is de trendy wijk Plateau Mont Royal, oftewel ‘Le Plateau’ voor de locals. Het is een gezellige, groene buurt met mooie Victoriaanse huizen in rustige straten vol Bomen. Aan de voorkant van de

huizen leiden trappen naar de eerste verdieping. Dat levert mooie plaatjes voor de fotograaf, al die keurige rijen houten trappen met leuningen in alle soorten, soms strak en modern, soms zwierig en krullerig. Onderweg ontdekken we trendy straten met vintagewinkeltjes, designboetieks en restaurantjes. Hier zouden we wel willen wonen! Montréal en mode? We hadden die link nog niet gelegd, maar Emanuela Lolli, een enthousiaste Italiaanse die nooit meer weg wil uit Montréal, wil tonen dat haar stad tussen de grote modesteden thuishoort. Ze neemt ons mee op sleeptouw, eerst naar de Mode Academie dan bezoeken we de ontwerpers Marie St Pierre en Philippe Dubuc. De kleding in sobere kleuren doet me erg denken aan de Antwerpse modeontwerpers. Dat het niet allemaal duur hoeft te zijn bewijst het modemerk Tritan, opgericht door voormalige rockster. Hij heeft nu filialen in Montréal en andere Canadese steden. De winkels zijn leuk ingericht, met onder andere kunstzinnige lampen gemaakt van gerecycleerd materiaal. De kleding is draagbaar en toch erg origineel. Ontworpen en voor een groot deel gemaakt in Canada, maar toch oogt het heel erg …Belgisch.

Idyllisch groen

Ons ‘te doen in Montréal’ lijstje is nog erg lang: musea bezoeken, wandelen in parken, flaneren langs de openbare kunstwerken. Maar een ding wil ik zeker niet missen, de Olympische wijk. De indrukwekkende toren boven het voormalig stadion wijst de weg. In het stadion leven nu honderden planten en dieren in verschillende ecosystemen, ondergebracht in één Biodome. Maar ik wil de ernaast gelegen botanische tuin in. En die is prachtig! De Chinese tuin lijkt zo weggeplukt uit het echte China,met bloeiende bomen en idyllische brugjes die zich spiegelen in het verzilte water. Wat een rust en stilte! In een dertigtal thematuinen groeien 22. 000 plantensoorten uit de hele wereld. Hier zou ik een hele vakantie kunnen rondwandelen!

Citadel op een rots

Het groene, vriendelijke Montréal heeft ons betoverd en gecharmeerd. Hoe zal de kleinere stad Qué bec zijn? We hebben een treinreis van 3 uur tijd om ons erop te verheugen. Zodra we uitstappen, merken we het verschil. Montréal lijkt op Brussel, Québec voelt aan als een Ardens stadje, compleet met rivier, steile straatjes, oude huizen van grijze steen en een statige citadel bovenop een stevige rots. Het centrum binnen de stadsmuren oogt erg Europees en charmant, en is sinds 1985 volledig beschermd als werelderfgoed door Unesco. Maar gelukkig is Québec geen openluchtmuseum. De 500 000 inwoners verbroederen met de duizenden toeristen in de vele cafés en restaurants, boetiekjes en musea. Wij overnachten in één van de charmante boetiekhotels, Le Priori, met mooi gerenoveerde kamers in trendy kleuren. Maar we gaan ook even kijken in het reusachtige kasteel dat boven de stad uittorent, met zijn groen koperen dak. Dit luxehotel Chateau Frotenac, gebouwd tussen 1899 en 1924, telt meer dan 600 kamers en erg gelieft bij Amerikanen.

Dromen van walvissen

Een van de mooiste plekjes van Québec is ongetwijfeld de houten promenade. We flaneren er langs nostalgische kiosken en een rij zwarte kanonnen die ooit de citadel moesten verdedigen. Het uitzicht over de weidse rivier doet dromen, niet alleen van een boottocht naar het witte kerkje aan de overkant, maar ook van de walvissen verder weg. Wie inscheept voor een tocht richting oceaan kan enkele uren later deze reuzengrote zeedieren spotten. Ook hoog op de lijst, mooiste plekje van Québec staat rue du Petit-Champlain, een steegje met eeuwenoude huizen, bestraat met kinderkopjes. Enkele decennia geleden werd de straat gered van de sloophamer door een handjevol kunstenaars en ambachtslui. Die stellen nu hun werken te koop in tientallen boetiekjes aan de duizenden toeristen die elke dag voorbij komen. We ontdekken er ook een typische ‘Cabane à sucre’ met allerlei lekkernijen op basis van esdoornsiroop. Een zoet souvenir. Na het flaneren door de historische straten, duiken we enkele musea in. Handig, zo’n museumkaart die toegang geeft tot diverse attracties ! In Musée de la Civilisation willen we nu eindelijk weten hoe het zit met die boeiende maar ingewikkelde geschiedenis van Québec, dat vroeger onder Franse heerschappij stond. Ik begrijp vooral dat de strijd tussen de Engels- en Franstaligen in Québec al even ingewikkeld is als onze eigen taalstrijd. Zelfs de spreuk van Québec ‘je me souviens’ is niet zo duidelijk uit te leggen. Het betekend vooral: Ik zal de geschiedenis van mijn land en mijn afkomst nooit vergeten. Er wacht ons nog een mooi stukje de terugreis naar Montréal per huurwagen. We maken een ommetje naar de Montmorecy waterval. De Brede rivier stort zich van een hoogte van 83 m brullend naar beneden om daar uit te monden in de Saint-Lawrence-riveir. Een prachtig natuurspektakel! Vanaf Québec volgen we de chemin du roy of route 138, de oudste verharde weg van Canada. Hier ratelden in 1737 voor het eerst de huifkarren van de kolonialisten over. Onderweg zijn er mooie verrassingen: een prachtig stuk bos of pittoresk dorp met houten huizen in pasteltinten. We houden halt in zo’n historisch dorpje om te kijken hoe de brede Saint-Lawrence-rivier traag tussen de dikke rotsen stroomt. En dan zijn we opeens toeschouwer van een bizar natuurfenomeen. Een Witte nevel bedekt het landschap, een misthoorn van een schip blaast een lange noot. De zon is alleen nog te zien als een rode bol en alles baadt op een mysterieuze manier in een roodachtig licht. E precies op dat moment schiet het antwoord op de vraag ‘ waarom ga je naar Montréal en Québec?’ me te binnen. Om je hart te verliezen! Dat land vol verrassingen, met zijn prachtige natuur en levenslustige mensenheeft zich in mijn hart genesteld. Achteraf zullen we in het journaal horen dat de nevel rook was, afkomstig van bosbranden enkele honderde n Km verderop. Ik zal Canada nooit meer vergeten. Info, weerberichten en brochures Kun je aanvragen bij het Ministère du Tourisme du Québec, 0800 78 532 (gratis),elke dag van 14 tot 23 uur Zie ook www.bonjourquebec.com Air Transat biedt van april tot oktober voordelige vluchten rechtstreeks vanuit Brussel naar Montréal, te boeken vanaf 399 € voor een retourticket www.airtransat.be Bron: Libelle

Verlichting Ground Zero brengt 10.000 vogels in de war

Meer dan 10.000 vogels zijn in de war geraakt door de verlichting die op 11 september op Ground Zero werd ingeschakeld om het drama van 2001 te herdenken. De lichten moesten al vijf keer gedoofd worden zodat trekvogels veilig langs New York konden vliegen. Twee enorme lichtstralen schieten uit de grond van Manhattan. De 'Tribute of Light' wordt ieder jaar ingeschakeld om het drama van 9/11 te herdenken. In deze periode van het jaar vliegen trekvo gels ook van Canada naar de Caraïben en ZuidAmerika waar ze de wintermaanden doorbrengen. Vorige week moest de verlichting vijf keer uitgeschakeld worden om de vogels niet te storen. De vogels vliegen niet ieder jaar over New York. De laatste keer dat ze op 11 september langs The Big Apple vlogen is al van 2004 geleden. Dit jaar lichtten experts de organisatie in dat de vogels op komst waren. "We hebben een protocol voor het geval een situatie als deze zich voor zou doen", zegt een woordvoerder van beschermingsorganisatie Audubon. "Er vlogen enorme aantallen vogels voorbij en veel dieren hadden moeilijkheden om te navigeren." Iedere keer werden de lichten ongeveer 20 minuten gedoofd tot de vogels overgevlogen waren. Jaarlijks sterven 90.000 vogels in New York als gevolg van de verlichting of omdat ze tegen de wolkenkrabbers vliegen. Eigenaars van gebouwen doven daarom steeds vaker de verlichting tijdens de trekperiode. (gb)

Na Melsele en Antwerpen nu te zien in Tielt

“Studenten plukten tabak bij Vlaams-Canadese boeren”. Een initiatief van ‘Vlaams Canadese Vriendenkring’ en ‘Vlaamse Verenging voor Familiekunde afdeling Tielt’ Met de logostieke steun van het Stadsbestuur Van Tielt . Van vrijdag 10 december 2010 tot zondag 02 januari 2011 De tentoonstelling gaat door in de gebouwen van het vroegere Sint-Jozefscollege, Kortrijkstraat 59, 8700 Tielt. Gratis parking op de Collegesite (inrit naast Kortrijkstraat 61) en op de Patersparking (inrit naast Kortrijkstraat 19). Opening: vrijdag 10 december 2010 om 19 uur. Open op: zaterdag 11 december, zondag 12 december, zaterdag 18 december, zondag 19 december, zondag 26 december 2010 en zondag 02 januari 2011 telkens van 14.00 tot 17.00 uur. Gratis toegang.

Zondag 14 november 2010 ‘Get Together + Reünie Oud-Tabaksplukkers’ brunch voor leden, oud-tabaksplukkers, vrienden en sympathisanten van de Vlaams Canadese Vriendenkring te Beveren-Waas. Waar: feestzaal ‘Olympia’ Kruibekesteenweg 8 9120 Beveren Wij beginnen stipt om 11 uur tot 16 uur. Aperitief Ontbijtgerechten Koude gerechten Warme gerechten Dessert Koffie en Thee. Water naar believen Inschrijven kan tot dinsdag 09 november door storting op reknr: 737-6033484-30 van VlaCan Vriendenkring met vermelding ‘Brunch en het aantal personen’. Prijs p/p 33 €, tot 12 jaar 16 €, tot 6 jaar gratis.

Naar Canada ? Natuurlijk met Air Transat !

E 459*  vanaf E 509* vanaf E 679* vanaf E 689*

Brussel - Montreal

vanaf

Amsterdam - Toronto Amsterdam - Vancouver Amsterdam - Calgary

Op basis van beschikbaarheid, H/T, alle taxen, brandstoftoeslag en reserveringskosten inbegrepen. Al onze vluchten zijn rechtstreeks en non-stop en kunnen vrij combineerd worden (bvb Brussel-Montreal heen en Toronto-Amsterdam terug)

• Brussel-Montreal • Amsterdam-Toronto • Amsterdam-Vancouver • Amsterdam-Calgary

4 x per week 4 x per week 3 x per week 1 x per week

• 81 centimeter beenruimte in economy class • Geniet van de extra service van Club Class voor een kleine meerprijs • Stoelreservering Als reguliere IATA-luchtvaartmaatschappij is Air Transat gespecialiseerd in vakantievluchten. Jaarlijks brengen wij circa 2,5 miljoen passagiers naar 90 bestemmingen in 25 landen. Air Transat beschikt over een vloot van 17 Airbus-toestellen A-330 (4 toestellen) en A-310 (13 toestellen). Air Transat is een dochteronderneming van Transat A.T. Inc., de belangrijkste en grootste touroperator en vakantiegroep in Canada.

www.airtransat.be

Reserveringen Tel.: 03 239 00 65 of contacteer uw reisagent

WINTERTIME 2010/2011

Explore Canada Yours to discover

Met een breed reisaanbod is Explore Canada dé one-stop-shop voor reizen naar Canada. Of u nu informatie zoekt over dit prachtige land, een typisch Canadese lodge zoekt in de Rockies, een retourtje Montreal wil boeken of het plan heeft met de personeelsvereniging naar Quebec te gaan: Explore Canada is hét adres!

Ontdek onze nieuwe winterbrochure met tal van mogelijkheden Voor meer informatie surf naar www.explorecanada.be mail naar [email protected] of contacteer ons op 059274787 Wenst u de brochure thuis te ontvangen. Mail naar [email protected]

Explore Canada is a division of Q-Travel. Lic A7127

•

lidmaatschap Vlaams Canadese Vriendenkring, lid 10 euro, steunend lid 15 euro. rekeningnummer: 737-6033484-30 van VlaCan Vriendenkring.

•

Zondag 14 november 2010 jaarlijkse ‘Get Together Brunch’. Feestzaal ‘Olympia’ Kruibeksesteenweg 8, 9120 Beveren. Meer informatie in het clubblad.

•

Tentoonstelling: “Studenten plukten tabak bij Vlaams-Canadese boeren”. Een initiatef van ‘Vlaams Canadese Vriendenkring’ en ‘Vlaamse vereniging voor Familiekunde afdeling Tielt’. Van 10 december 2010 tot 02 januari 2011

•

Voor meer informatie over de club, bezoek regelmatig onze website: www.vlacan.be

Bekijk het poollicht in Canada live op internet Liefhebbers van poollicht, ook noorderlicht of aurora borealis genoemd, kunnen vanaf afgelopen maandag terecht op het internet om dit natuurfenomeen live te bekijken. Op een site van het Canadian Space Agency wordt de hemel boven Canada in beeld gebracht met de bewegende lichtsluiers. "We hopen dat het dansende poollicht bezoekers zal aanzetten om de wetenschap die aan de basis ligt van de interactie tussen de aarde en de zon te ontdekken", aldus Steve MacLean, voorzitter van het CSA. Poollicht vormt zich wanneer zonnewind in botsing komt met de aardatmosfeer. In Canada is het noorderlicht - meestal groene of rode lichtsluiers die bewegen in de wind - tussen augustus en mei te bewonderen. Het fenomeen zal de komende jaren intenser worden omdat we in 2013 de top bereiken van de 11-jaar durende cyclus in zonneactiviteit. Je vindt hem op :

http://www.asc-csa.gc.ca/eng/astronomy/auroramax/default.asp