50 jaar WSVW. Jubileumkrant

50 jaar WSVW

Jubileumkrant

1961-2011

2

50 jaar WSVW Jubileumkrant

Colofon Deze Jubileumkrant is een éénmalige uitgave ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van de WSVW opgericht op 13 maart 1961, in een oplage van 1000 exemplaren.

Ter gelegenheid van het jubileum is door het bestuur een speciale feestcommissie in het leven geroepen. De commissie is een afspiegeling van de vereniging en haar commissies en bestaat uit de volgende personen: Rene Poortvliet = Havenmeester Jeroen van Broekhoven = Recreatiecommissie Nancy Hendriksen = Jeugdcommissie Arjan Rijnaard = Lid Vereniging Hugo de Werd = Wedstrijdcommissie Sjoerd de Vries = Bestuur

Redactie, samenstelling en vormgeving: De jubileumcommissie. Druk: Drukkerij Van Velzen BV Zuidweg 19 4413NL Krabbendijke Bronvermelding: * Zelf het weer voorspellen in het vaarseizoen aan de hand van windrichting, het gedrag van dieren en spreuken: www.scholieren.com http://www.meteo-maarssen.n * Woordzoeker: Van Dale / Waterkampioen * Foto’s en overige artikelen: Diverse commissies WSVW, Archief WSVW en vele foto’s, films en andere relevante zaken uit de oude doos van betrokken leden. Voor reacties op deze uitgave kunt u contact opnemen met: Secretariaat van de WSVW Zandkreekweg 4A 4471 NG Wolphaartsdijk

Secretariaat bereikbaar via: [email protected] of tel. 0113 - 58 60 89 Na wat speurwerk in de computer van Tiny kwamen de namen naar voren van de heer H. Jansen, als erelid en de heer W. Kernebeek die in de ledenadministratie de datum 13 maart 1961 als lidmaatschapsdatum hebben.


1961-2011

De voorzitter De Watersportvereniging Wolphaartsdijk viert haar 50 jarig bestaan en biedt u daarom deze jubileumkrant aan, graag voldoe ik aan het verzoek van de jubileumcommissie om het voorwoord van deze jubileumkrant te schrijven. De leden van de Watersportvereniging Wolphaartsdijk kunnen trots zijn op hun vereniging, want het is ook na 50 jaar nog een springlevende dynamische vereniging, met actieve leden die aan de clubactiviteiten deelnemen, met mooie havens voorzien van goede voorzieningen en een uitstekend team van havenmeesters en secretariaat welke op veilige en doelmatige wijze de havens runnen. Het verenigingsleven kan alleen maar floreren doordat vele actieve leden bij de WSVW in de commissies erg veel werk verrichten met het organiseren van clubactiviteiten voor de leden, zoals jeugdzeilen en wedstrijdzeilen, maar ook lezingen over maritieme onderwerpen alsmede de mosselen zomerfeesten. Buiten deze activiteiten zijn er ook diverse leden welke zich met het technisch en financieel beheer van de haven en de vereniging bezighouden, hetgeen met de huidige omvang ook een hele opgave is. Juist deze activiteiten en inzet van leden geven de WSVW een heel speciaal karakter welke ook de gestage groei tot een huidig ledenaantal van 960 leden verklaart, hierdoor behoort de WSVW nu bij

de 10 grootste watersportverenigingen van het Watersportverbond in Nederland. De 38 leden die de eerste vergadering op 13 maart 1961 in het dorpshuis te Wolphaartsdijk bijwoonden zullen het enthousiasmeren en faciliteren van watersportactiviteiten zo bedoeld hebben, al zullen ze zich wellicht niet bedacht hebben dat dit ooit op deze schaal vanuit de WSVW zou plaatsvinden! Verderop in deze jubileumkrant ziet u de presentielijst van deze eerste vergadering in 1961, evenals een artikel over hoe destijds de oprichting van de WSVW tot stand gekomen is. In de geschiedenis van de WSVW zijn veel leden al op jonge leeftijd met een open bootje begonnen, zij zijn vervolgens doorgegroeid naar grotere schepen, zijn wedstrijdzeiler geworden, hebben lange zeilreizen gemaakt, maar zij zijn vooral ook WSVW’er gebleven en hebben dat ook overgedragen op volgende generaties , wat er aan bijgedragen heeft dat de WSVW een echte familievereniging is gebleven. Met zoveel enthousiasme en inzet van haar leden zie ik voor de WSVW ook de komende 50 jaar een mooie toekomst weggelegd, met veel watersportplezier en een mooi verenigingsleven.

3

Jaaroverzicht van de activiteiten in het jubileumjaar 2011 De receptie op 13 maart 2011 Deze receptie is voor genodigden en commissieleden. Jeugdfeest “Meer nog eens aan” 16 april 2011 Op 16 April wordt er onder regie van de JC een bijeenkomst van Jeugdleden gehouden. Het idee is dat deze reünie is voor iedereen tot 35 jaar. Voor jongeren die zeilen, niet zeilen, trainers en oud JC leden. Jubileumjaar Zeilwedstrijd 21 mei 2011 Op deze dag wordt een Valkenrace, een simpele wedstrijd ook voor de niet-wedstrijdzeiler, gehouden. Jubileumfeest 25 juni 2011 Dit jaarlijkse zomer evenement staat met zijn activiteiten geheel in het teken van het 50- jarig jubileum. Mosselfeest 27 augustus 2011 Het overbekende feest op de laatste zaterdag van augustus. Optifun weekend 10 september 2011 Dit afsluitende evenement voor alle zeilende jeugd tot 12 jaar staat in het teken van Bastiaan de Lange als het jubileumjaar. Sluitingstocht 24 en 25 september Afsluiting van het jubileumjaar.

Ik wens u veel leesgenoegen en veel plezier bij de jubileumsactiviteiten. Louis Krijger voorzitter

Op 5 mei 1966 werd de eerst paal geslagen voor de Schorhaven te Wolphaartsdijk. De eerste klap werd gegeven door de nestor van de toenmalige Wolphaartsdijkse gemeenteraad de heer Koert. Gevolgd door een klap van de voorzitter van de WSVW de heer A.

Uit de vele reactie die wij als jubileum commissie mochten ontvangen zat o.a. bijgaande foto die wij ontvingen van oud burgermeester van Wolphaartsdijk de heer B.H.G. ter Haar Romeny.

21 mei 1975 bezoek Hr MR Patrouilleschip Hefring.

Birkhoff in samenwerking met burgermeester Jkr. drs. P.A.C. Beelaerts van Blokland. Hierna volgde een receptie in `De Boei` waar de burgermeester dank bracht aan alle medewerkers en toosten op dat de haven snel klaar zou mogen komen.

1961-2011

4


WSVW 50 jaar, van het secretariaat Voor diegene die het niet weten, ik ben Tiny van de administratie en mij is gevraagd of ik een stukje wil schrijven in deze jubileumkrant. Met, op een half jaar na, 30 dienstjaren bij de vereniging moet dat lukken. Over jullie mooie vereniging zou er na al die jaren, zomaar een boekwerkje uit te voorschijn kunnen komen maar dat wil ik jullie besparen. In augustus 1981, om precies te zijn 17 augustus 1981 ben ik begonnen bij de WSVW, zo gezegd als herintreder. Ik herinner me dat natuurlijk nog als de dag van gisteren. Ik was 10 jaar uit de roulatie, je weet wel trouwen, kinderen krijgen en daarna voorzichtig proberen of je nog terug past in de arbeidsmarkt. Het was in die tijd nog niet zo “in” om weer te gaan werken en ik kan jullie vertellen dat in 10 jaar tijd veel verandert. Ik zie me de eerste dag nog fietsen over de kasseien van de loswal, met een lichtelijk, (lichtelijk is zwak uitgedrukt), zeg maar zware steen in mijn maag. Eerst mijn meisjes naar school gebracht en om 09.00 stond ik aan de achterdeur van de sociëteit ( nu het Kraaienest) te wachten op Jo Ruisaard, alias Ome Jo. Hij zou me rondleiden en voorstellen aan mijn nieuwe collega’s, de havenmeesters Dies Schipper, Ries Sinke, Kees Westerweele en Herman Sinke van de sociëteit. Na deze kennismakingsronde stond ik in één van de kamertjes van de woning onderin het gebouw, dat was mijn kantoor. Verder had ik nog de beschikking over de bestuurskamer, de naam zegt het al, die was voor het bestuur en vergaderingen van de commissies. Na de rondleiding kwam het echte werk. Mijn voorganger had ontslag gekregen dus die was in geen velden of wegen te zien en kon mij niet inwerken. Er stond een immens grote computer midden in de kamer, met twee kaartenbakken ernaast één voor de leden- en één voor de financiële administratie. De computer keek me totaal niet vriendelijk aan en het was eigenlijk wederzijds. De opkomst van de computer was in de baby- en

peutertijd geheel aan me voorbij gegaan. Enfin, in een schriftje hield ik de ledenadministratie bij en dat heb ik bewaard uiteraard. Het ligt voor me en ik kijk erin, (wat schreef ik toen nog mooi, zou het aan de computer liggen dat ik nu zo lelijk schrijf…. ) het ledental per 1 januari 1982 was 601 en nu per 1 januari 2011 899. Bijna driehonderd nieuwe leden zijn er door mijn vingers gegaan maar ook veel leden hebben opgezegd in deze periode en/of zijn inmiddels overleden. Wat mij ook altijd geïntrigeerd heeft zijn de namen van de boten, hoe komen ze erop dacht ik dan. Kijk sommige namen liggen voor de hand, van een geliefde, kinderen, goden, godinnen, watergeesten enz. Er zijn erbij die kan ik tot op de dag van vandaag niet thuisbrengen. Zo gebeurde het dat ik in het begin van mijn “WSVW-carrière”, ooit van het schip “Bacchus” een mens gemaakt hebt, de heer Bacchus. De notulen moest ik destijds uitwerken en steeds kwam ik de naam Bacchus tegen. Ik dacht werkelijk dat ze het over een lid hadden en heb er fatsoenshalve de heer Bacchus van gemaakt. Uiteraard tot hilariteit van het bestuur. Mijn eerste bestuur bestond uit, in mijn ogen toen, 7 “oudere” leden die veel tijd voor de vereniging hadden. Om een beetje thuis te geraken in de toen 20 jaar oude verenging heb ik veel energie moeten stoppen door goed te luisteren en soms op mijn te bek gaan. Ik wilde uiteraard niet terug naar het aanrecht gestuurd worden. Een jaar na mijn intrede bij de vereniging, werd er een motie van wantrouwen tegen het toenmalige bestuur ingediend, ik wist amper wat het was maar stond eind 1982 zonder bestuur. In no time waren er 7 nieuwe leden gevonden die zich als bestuurslid aangemeld hadden. Dat moet natuurlijk wel met een vereniging als de WSVW. Toch heeft deze zaak flink indruk op me gemaakt, net als andere kwesties in die 30 jaar WSVW. Na de bewuste ALV van 1982, werd ik door één van de nieuwe bestuursleden de andere

dag al gebeld, dat was Frans Don, voor een spoedvergadering op zaterdagmorgen in de soos en of ik hun wegwijs wilde maken, wat een mop… ik wist toen nog niet een fractie van wat ik nu weet. Maar goed, na het delen van alle ins en outs die ik wist, kon de kar weer getrokken worden. Daarna zijn nog veel nieuwe bestuursleden de revue gepasseerd, allemaal stuk voor stuk verenigingsmensen die hun vrij tijd op wilden offeren voor de vereniging. Petje af… echt waar. Want als geen ander weet ik hoeveel tijd en energie deze mensen in de vereniging stoppen. Dat geldt uiteraard ook voor de commissieleden die de nodige tijd stoppen in hun club. Zij zorgen er toch maar voor dat er naast gewoon een ligplaats hebben nog andere leuke dingen gebeuren op de haven. In het kantoortje onder het Kraaienest heb ik ruim 17 jaar gewerkt. Na Frans Don kwam het bestuur Wim Dominicus. Deze voorzitter had samen met zijn medebestuursleden veel nieuwe toekomst ideeën die nu zo zachtjes aan allemaal verwerkt zijn. De vereniging heeft na lang te hebben gereserveerd in 1998 een nieuwe loods gebouwd met secretariaat en havenkantoor onder één dak. De grote boze computer van het eerste uur is vervangen (dat was al vrij snel want wij konden letterlijk en figuurlijk niet door één deur) door eerst een moderne typemachine met display en een automatische correctieknop, wat een luxe. Voorzitter Wim D. kwam met mijn eerste PC op de proppen, al heeft hij me eerst moeten beloven mijn mooie typemachientje hiervoor niet in te ruilen. Later hebben we daar altijd om moeten lachen enne…. ik heb hem nog steeds hoor, nu voor de sier. Ik heb diverse computercursussen mogen volgen, in ieder geval alles wat van belang was voor mijn werk bij de vereniging. De financiele- en ledenadministratie werden in de eerste periode door mij voorbereid bij Schipper Accountants, later bij ASC Van Westen en van lieverlee alles in eigen huis. Er is een prachtig programma geschreven voor de vereniging waarmee wij (ook de havenmeesters) heel fijn

Havenpraatjes Extra editie In deze rubriek probeer ik altijd wat leuke en positieve dingen onder de aandacht van de leden te brengen. Ook nieuwe ontwikkelingen komen aan de orde, het is belangrijk dat er een open sfeer is. Nu onze vereniging 50 jaar bestaat is mij gevraagd een stukje te schrijven over mijn ervaring. Het W.S.V.W. verhaal begint voor mij in februari 1991, aangenomen als assistent havenmeester uit 65 sollicitanten. De beslissing om van baan te veranderen was nog best lastig, bij mijn vorige baas was ik meewerkend voorman en ik had het er prima naar mijn zin. Op aandringen van Jan Dekker, de toenmalige secretaris, heb ik voor de W.S.V.W. gekozen. In die tijd waren de zondagdiensten heel rustig, het advies van mijn toenmalige collega Kees Westerweele om de krant of een boek mee te nemen, was een goede tip. Het kraanwerk stelde nog niet zo veel voor, in de winter stonden er een stuk of 80 schepen op de wal, het parkeerterrein was half bos, half moeras en er lagen wat sintels van de Hoechst. Het jukkenterrein was nog van de gemeente Goes en openbaar parkeerterrein. Een heftruk was er nog niet en de jukken stonden op blokken. Er waren stille periodes waarin je op je gemak wat onderhoud kon doen en de zondaag- en avonddiensten, als het goed weer was, op het bankje voor het havenkantoor. De rekeningen werden met het bonnenboekje gemaakt en alles werd contant afgerekend. Eind jaren negentig deed de computer zijn intrede, er werd een haven en een boekhoudprogramma aangeschaft, de registratie en het overzicht werd veel eenvoudiger.

Rond het jaar 2000 werden de milieuzaken een speerpunt van het Rijk en lagere overheden, ook onze vereniging heeft in die tijd gemeend forse investeringen te doen voor de toekomst, alle terreinen werden geasfalteerd (vloeistof kerend), voorzieningen werden gemaakt voor alle soorten afval. Het terrein van de winterstalling werd uitgebreid met het stuk waar de jukken (bootstoelen) stonden. Vanaf 2000 heeft de stalling een grote vlucht genomen, de schepen werden talrijker en groter. Was in 1991 de boot van Steenhuis sr. een van de grotere, als u nu over het terrein loopt is het aantal van de 11, 12 en 13 meter de grootste hap. Voorjaar 2010 hebben we de grootste boot eruit gehaald 15,40 meter. Met een kleine vierhonderd schepen op de wal en 115 in het water (deze gaan er in het voorjaar nog een keer uit) is het best druk, de rustige momenten zijn er bijna niet meer, plannen, regelen, noteren, rapporteren, administreren en alles goed controleren, het onderhoud in de winter(volgens planning) en dan weer het voorjaar in. Er is geen moment dat je je hoeft te vervelen, ik kan er nog steeds enthousiast over worden wanneer ze vragen wat ik zoal doe als havenmeester. Als je zolang bij dezelfde werkgever bent krijg je een band, met je werk, maar ook met de leden die je al jaren kent en ook privé zaken deelt. We hebben op het ogenblik een team dat elkaar goed aanvult, de communicatie lijnen zijn kort, de sfeer is goed en dat merken ook de mensen om je heen. Binnen de vereniging doen wij, de collega’s en alle vrijwilligers, ons best om leden bij de club te betrekken. Zonder vrijwilligers kun je een vereniging niet levendig houden en er is een grote groep leden die allerlei

dingen organiseert, bedenkt en begeleid. Op de jachthaven gebeurt van alles, leuke en minder leuke dingen. Ik zou een boek kunnen schrijven met wat ik in de loop der jaren meegemaakt heb. Zo waren er de twee ervaren zeilers, die in een valk gingen zeilen, voorjaar, watertemperatuur 10 à 12 graden en geen zwemvest aan, omgeslagen en lachend naar de steiger gezwommen, op een afstand van 20 meter van de Noordsteiger. Op 4 meter van de steiger gingen ze kopje onder waar iedereen op stond te kijken. Met een aantal mannen de drenkelingen uit het water gehaald ( zwaar onderkoelt ) per ambulance naar het ziekenhuis, goed afgelopen. En dan was er de Belgische meneer die met zijn vriend een stukje kwam zeilen. In de hal bij het havenkantoor ging de man op de grond zitten, hij had last van zijn buik, dokter Arnoutse uit Nieuwdorp gebeld (die had weekend dienst), bij aankomst bloeddruk opgenomen. Op dat moment wordt de meneer helemaal paars en stopt hij met ademhalen. Kun je reanimeren, uh ja! Daar gaan we. Voor je het eigenlijk in de gaten hebt ben je een mens aan het beademen, dat is toch even wat anders als op een pop blazen. Ook deze meneer loopt nog steeds rond, maar het voorval vergeet je nooit meer. Dit is allemaal in het verleden gebeurd, maar als je je in de vereniging interesseert en er met veel plezier werkt kijk je naar de toekomst, naar nieuwe ontwikkelingen en ideeën die onze vereniging naar een hoger niveau kunnen brengen. U weet stilstand is achteruitgang. Ik hoop nog jaren met veel plezier bij de W.S.V.W. te mogen werken. Havenmeester Hans Colijn

werken. Daarvoor moesten we naar RMData te Diemen en bij het zien van het totaalplaatje van de haven waren we heel enthousiast. Zoals met alle nieuwe dingen was het even wennen maar nu weten we niet beter. In de navolgende periode van 1998 is er veel veranderd, alles economischer en sneller, zeker als je bijna op elkaars lip zit weet je gewoon veel meer. Alles wordt besproken met mijn collega’s havenmeesters zodat, als er iemand uitvalt, alles door kan gaan. Nou ja alles, ik kan uiteraard de kraan niet bedienen, maar wel het uitgeven van de ligplaatsen, kraanafspraken maken, mutaties enz. Ik kan leden nu zelf in de kraag grijpen als ik iets moet weten en vergeet niet het digitale tijdperk! Dat is zeker het secretariaat niet voorbij gegaan. Met bijna 900 leden krijg ik veel post per e-mail en die kan ik meestal gelijk beantwoorden. Een ander hoogtepunt in mijn WSVW loopbaan is toch wel, niet zo lang geleden, de renovatie van de Middendam en de uitbreiding van de haven tijdens het huidige bestuur van Louis Krijger. Wat een werk was dat en wat een tijd is hieraan besteed en zo fijn dat bestuursleden hier hun schouders onder hebben willen steken. Ik denk dat dit voor mij het laatste grote project geweest is wat ik heb mogen meemaken. Net als jullie ben ik er heel erg trots op. Dit bestuur heeft alweer nieuwe plannen voor de toekomst, mooie plannen maar er moet nog veel denkwerk aan vooraf gaan. Ik weet niet of ik de realisatie ervan zal meemaken want mijn langste tijd bij de vereniging zit erop. Ik ben niet van plan direct op te stappen, ik zit tenslotte nog aan de goede kant van de 65 maar dat duurt niet zo lang meer. Tot die tijd, als het me gegund is, blijf ik met veel enthousiasme mijn werk doen. Bestuur en leden van deze prachtige vereniging, van harte gefeliciteerd met dit 50-jarig jubileum. Tiny van den Dries. Secretariaat.

Uit de vele reactie die wij als jubileum commissie mochten ontvangen zat o.a. bijgaande foto die wij ontvingen van oud burgermeester van Wolphaartsdijk de heer B.H.G. ter Haar Romeny.

Schorhaven


1961-2011

Midden jaren 70 De eerste Kerstmiddag WSVW mmw De Ke man en Piet Westv eer. rst-

5

esterweele. venmeester Kees W

nk Blok Kraan ha Cycloop voordek He

Het leven begint bij 50... De mens is een individu. Iedereen heeft zo zijn eigen bestaan en het egocentrische gevoel neemt hand over hand toe. Ieder heeft zijn eigen voorkeuren, eigenschappen en belangen waar hij voor opkomt en waar hij voor staat. Toch zijn er ook af en toe gemeenschappelijk voorkeuren, eigenschappen en vooral gemeenschappelijke belangen. Die kunnen verenigd worden. Als ik nu naga waarom ik destijds lid wilde worden van deze vereniging, dan is dat niet zo moeilijk te achterhalen. Ik wilde een ligplaats hebben aan het Veerse Meer en had al lang belangstelling voor watersport. Op dat moment lag mijn boot in Terneuzen, waar ik, omdat ik ook daar woonde, nooit op mijn boot overnachtte, omdat dat zo dicht bij huis was. Er was ook nooit een vakantiegevoel in die haven, misschien om dezelfde reden maar vooral ook omdat Terneuzen toch vooral een werkhaven is. Van collega Frits, die al lang in Wolphaartsdijk lag, hoorde ik altijd positieve verhalen over die haven en ik heb me dan maar ingeschreven als lid en op de wachtlijst laten zetten. Dat duurde dus een jaar of zes, maar dat wachten heeft me toch een fijne ligplaats opgeleverd. Wel eerst lid worden natuurlijk… Want een vereniging is toch vooral een verzameling van mensen met dezelfde belangen. Of ze nu normaal vergelijkbaar zijn en een gezamenlijke hobby hebben zoals watersport, of ze hebben allemaal iets verschillends, maar wel een gezamenlijke belangenbehartiging, zoals de politieke partijen of ze voetballen bijvoorbeeld allemaal, door hun vereniging kunnen ze hun droomwensen op een gezamenlijke manier waar laten worden. In de statuten van de vereniging staat ook hun gezamenlijke doelstelling. Bij ons is dat natuurlijk het genieten en bevorderen van watersport. En dat in de ruime zin, want sport is het niet alleen. Ook waterplezier en het beleven van de voordelen van “op het water zijn” hoort daarbij. En dat begint bij

velen net als bij mij, bij het hebben van een goede ligplaats. Dat je daarnaast, als de vereniging groeit, ook vele bijzaken tot hoofdzaken kan maken, zien we ook bij ons. Het voordeel van de kraan, de loodsen, de parkeerplaats, de vergaderlocatie, het Oorlam, alles draagt bij tot het genot van het lidmaatschap. En zo hoort het ook. Toen mijn Stoffelien in het voorjaar van 1953 in de landbouwhaven lag met het overslagschip van haar vader, had ze nooit kunnen beseffen dat ze nu in de aanpalende haven op haar eigen scheepje erg kan genieten. Ze was erbij toen de toenmalige koningin Juliana kwam kijken naar de werkers aan het herstel van de dijken na de overstromingsramp. Het overslagschip van mijn schoonvader heeft daar lang gelegen en heel veel zand en grint van de ene plaats naar de andere gezet. Ze vertelt ook nog steeds graag over het varen op de toenmalige Zandkreek, met het schone water, de flinke stroming, het zicht tot op de bodem en de vele zeehonden. Toen lagen er niet veel jachtjes…. Dat het dan begint bij één of twee bootjes en zo vijftig jaar later een bloeiende club met honderden boten wordt, is eigenlijk ongelooflijk. De afgelopen halve eeuw laat voor iedereen niet alleen meer welvaart zien maar ook veel groei. Aantallen boten, maar ook de lengte van de boten groeit. Ook wij zijn natuurlijk gestart met net geen zeven meter. Dat is tegenwoordig wel eens anders, maar de meest mensen beginnen klein. En dan komt de groei. Niet alleen aantallen boten, ook aantallen mensen. Want wat is het druk geworden. Nee, watersport is niet meer een klein elitair gebeuren van de happy few, nee, gelukkig niet, het is nu een hele aardige bezigheid voor velen. En dan zie je dat het de gewoonste zaak van de wereld is dat er ook grote verenigingen ontstaan. In mijn watersportleven ben ik lid geweest van vier clubs. De eerste twee waren erg klein. ’t Sas en de Honte hadden maar 50

De voorzitters door de jaren heen: Dhr. A. Birkhoff

De jaren 60

Dhr. G.P. Eerten

De jaren 70

Dhr. F.J. Don

De jaren 80

Dhr. W. Dominicus

Begin jaren 90

Dhr. G.W. Eijssens

Eind jaren 90

Dhr. J. Schuis

Begin jaren 2000

Dhr. L.W. Krijger

Eind jaren 2000

leden, de Neuzen was al groter met honderden leden. Maar de WSVW met zijn bijna duizend leden is een echte grote vereniging. En dat vergt organisatie en een goed bestuur met een goed beleid. Jammer dat de meeste leden niet begrijpen dat het bestuur er voor en namens hen is. De leden vormen de vereniging, niet het bestuur. Die welwillende bestuursleden zitten daar ook maar hun beperkte privé-tijd te besteden om ons, de andere leden te helpen hun belangen te verdedigen. Jammer dat dit niet altijd beseft wordt en dat er dan alleen maar achteraf negatief commentaar komt. Terwijl het hier toch zo goed gaat als je alles op een rijtje zet. Inmiddels ben ik al weer heel wat jaren lid. Ik heb in de Vaan met alle plezier ook al zo’n 20 stukjes mogen bijdragen. De belevenissen in de haven zijn ook leuk. Toevallig hebben we al vele jaren dezelfde buren, maar op andere steigers zie je wel wat meer wijzigingen. Die standvastigheid op de G steiger houdt wel in dat de gemiddelde leeftijd in onze buurt elk jaar stijgt, maar de vriendschappen en de herkenning zijn groot. In de loop der jaren hebben drie van onze kinderen ook hun boot in de haven gehad. Die zijn op één na inmiddels al weer uitgevaren naar andere havens of zijn ermee gestopt, maar dat was een hele leuke periode om met vier boten tegelijk vakantie te vieren op het meer. Onze vakanties waren trouwens altijd al familiebijeenkomsten, altijd kinderen en kleinkinderen bij ons. En de boot is ook al voorbestemd om later in de familie te blijven. Gelukkig, dan kunnen we er altijd op blijven varen. De afgelopen jaren hebben we ook wel het een en ander zien veranderen. Van de eigen havenmeesters Kees en Hans naar Hans en zijn kornuiten, van zoet naar zout water, van stil naar licht stromend water, van de ene discussie naar de andere over het winterpeil, van een paar tentjes naar een grote camping in het achterland, van een campingwinkel naar een grote supermarkt, van oude naar

Bestuur 1985

mooie nieuwe steigers, van een kleine naar een grote watersportwinkel van John, tja, wat is er eigenlijk nog hetzelfde? (nou ja, de friet van Willem smaakt bij het verlaten van het terrein nog steeds als vanouds: prima). En dan is de vraag: hoe gaat het verder in de toekomst? Ik heb natuurlijk ook geen glazen bol en mijn voorspelling is maar net zo goed als elke andere. Een beurscrisis, een bankencrisis, een kredietcrisis, een kwakkelende economie, dit duidt op een vermindering van de groei in de toekomst. Maar, je weet het maar nooit, alles heeft zijn invloed. Zeker is dat we met velen zijn op een betrekkelijk klein stukje binnenwater. Er zal niet alleen theoretisch, ook praktisch wel een eind aan de groei zijn. De diepte en de breedte van het meer beperken de groei van de schepen gelukkig ook. De kleinschaligheid is er al lang niet meer, maar het wateroppervlak blijft even groot (of klein?). De zomers lijken wel warmer, maar de winters lijken ook kouder en dat alles heeft zijn beperkingen, ook op het water. Misschien moeten we ook niet meer willen dan dat we nu al hebben. We zijn nog nooit een eliteclubje geweest en dat moeten we ook nooit worden. De vereniging zou vooral “gewoon” moeten blijven. Maar natuurlijk wel met de tijd meegaan en niet verworden tot een clubje van oude mannen die nog zo nodig mee moeten doen….Laten we proberen alles wat we hebben zodanig te onderhouden dat we over een aantal decennia nog steeds van een bloeiende vereniging kunnen spreken. En dan hoeven we alleen maar de aanpassingen aan de tijd te doen. Wat zwaardere elektrische schakelingen voor het hogere stroomgebruik, mooie jukken voor de winterstalling, en verder eigenlijk niet zo veel. Dan kunnen we de contributie laag houden en daarmee de club aantrekkelijk voor jeugdige leden. Want niet alleen de jeugd heeft de toekomst, ook voor een oudere vereniging geldt dat het leven begint bij vijftig. Henk Mos

1961-2011

6


Wat is en wat doet de Wedstrijdcommissie van de WSVW??? Voor zover we nog hebben kunnen nagaan is de wedstrijdcommissie opgericht in 1965, ruim 4 jaar na de oprichting van de vereniging. Althans dit hebben we kunnen terugvinden en een oude Vaan waarin het bestuur een mededeling deed aan de leden dat een wedstrijdcommissie was opgericht. De mensen in deze commissie zijn begonnen met het organiseren van wedstrijden op het Veerse Meer, en dan voornamelijk in open boten. Ik die tijd waren de boten OK, 420, 470 etc in ruime maten aanwezig. Later werd in samenwerking met een aantal andere verenigingen, de RYCB, RBSC en Jachtclub Veere de organisatie op poten gezet van de Pinksterwedstrijden en Augustuswedstrijden op het Veerse Meer. De Pinksterwedstrijden werden voornamelijk gehouden nabij Veere en de Augustuswedstrijden bij Wolphaartsdijk met een start en finish vanaf de oude veersteiger. Deze wedstrijden waren specifiek voor open boten. De opkomst van wedstrijden voor kajuitboten kwam pas later aan de orde. De deelnemers kwamen ook vooral uit België en voeren voornamelijk in OK, 420, 470, 505, Fireball, FD en Vauriën, stuk voor stuk populaire klassen in die dagen. Dat bleek ook wel uit het overweldigende aantal van 150 tot 200 deelnemers. Aan het eind van de 60er jaren ging de wedstrijdcommissie de blik verruimen naar wat groter water. De commissie kwam in contact met de commissie van Noord-Beveland en ging daarmee in combinatie de Veronicarace organiseren, een zeewedstrijd voor kajuitjachten met de start nabij Colijnsplaat op de Oosterschelde en als rondingspunt het zendschip Verionica voor de NoordHollandse kust. De finish van deze wedstrijd lag buiten nabij de Zuid Steenbanken, Dit was gedaan in verband met de stroming op de toen nog geheel open Oosterschelde. In diezelfde periode organiseerde de KRZV De Maas uit Rotterdam jaarlijks vanuit Zierikzee de Zeelandwedstrijden, eveneens voor kajuitjachten op de Oosterschelde. Uit deze 2 evenementen, de Zeelandwedstrijden en de Veronicarace is in 1970 de Deltaweek ontstaan. Deze evenementen werden toen samengesmolten tot een hele zeilweek op de Oosterschelde met, tot op de dag van vandaag, nog steeds een zeewedstrijd onder de naam Veronicarace. De Deltaweek bestaat inmiddels ook al weer 40 jaar en is uitgegroeid tot een 10-daags evenement met

meer dan 200 deelnemers. Deze week wordt georganiseerd door de Stichting Deltaweek, waarin 7 watersport-verenigingen zijn vertegenwoordigd, waaronder uiteraard de WSVW. Dat betekent ook dat tijdens de Deltaweek een groot aantal vrijwilligers, leden van de wedstrijdcommissie van de WSVW en van andere verenigingen, actief zijn om een en ander in goede banen te leiden. Omstreeks 1985-1990 is bij WSVW op groter schaal begonnen met zeiltrainingen voor de jeugd. Hierdoor heeft de wedstrijdcommissie de organisatie van wedstrijden voor de jeugd fanatiek opgepakt en werd een aanzet gegeven voor de organisatie van de jaarlijkse Pannenkoekrace en de Opticup. Het grootste wedstrijdveld bestond in die jaren uit de Optimist en voor de oudere jeugd de Laser. Later is ook de Splash en voor ouderen de Flash in gang gekomen. Ook de commissie van de WV Arne begon deze wedstrijden te organiseren. Om een en ander goed te kunnen coördineren is met een aantal verenigingen een samenwerking gezocht en kreeg de wedstrijdserie al snel de naam Delta Combi. Zo worden de wedstrijden o.a. georganiseerd bij Wolphaartsdijk, Oostwatering, Colijnplaat, Brouwershaven, Breskens, de Braakman en Bergen op Zoom. In 2004 bestond bij de toenmalige commissie de uitdaging om een echt grote wedstrijd voor open boten te organiseren op open water. Hiertoe is contact gezocht met de Splash Klasse Organisatie Nederland en Roompot Marina. Door de organisatie in samenwerking met de SKON waren we verzekerd van een deelname van allen al zo’n 125 splashes. In totaal waren op dat evenement, dat is gehouden onder de naam ZeelandRegatta, ongeveer 200 deelnemers en tevens werd er een Nederlands Kampioenschap 420 gevaren. Dit evenement is gehouden nabij Roompot Marina op de Oosterschelde. Uiteraard kon de commissie dit niet alleen. Hiervoor zijn in totaal zo’n 50 vrijwilligers ingeschakeld zowel van binnen als van buiten de WSVW. Denk hierbij aan de bemensing van starten finishschepen, rescue, administratie, wedstrijdleiders, jury en beachmasters. Naarmate de organisatie van jeugdwedstrijden grotere vorm ging aannemen is de wedstrijdcommissie ook gestart met het organiseren van een rescuecursus. De commissie geeft er de voorkeur aan om bij jeugdevenementen zo veel als mogelijk gecertificeerde

mensen in te zetten in de rescue. Hiervoor zijn de afgelopen jaren al meerdere cursussen georganiseerd, welke zijn verzorgd door opleiders van het Watersportverbond. Tot de jaarlijkse activiteiten van de wedstrijdcommissie behoren o.a.: -organisatie van de zomer- en wintercompetitie op het Veerse Meer -organisatie jeugdwedstrijden op het Veerse Meer -medeorganisatie van de Deltaweek -organisatie en ondersteuning van diverse grote wedstrijden, w.o. Charity Cup -medeorganisatie Viking-OCC Valkenrace op de woensdagavonden -Veerse Meer Kampioenschap in Valken De commissie heeft binnen haar gelederen ook enkele door het Watersportverbond opgeleide “erkende” wedstrijdleiders. Zij en ook leden van de commissie met andere specialismen geven dan ook regelmatig ondersteuning aan andere watersport-verenigingen bij de organisatie van hun wedstrijden.

op rolletjes of liever gezegd met de wind in de zeilen te laten verlopen. De commissie bedankt dan ook deze mensen voor hun regelmatige inzet en rekent erop dat zij op hen in de toekomst een beroep kan blijven doen. Verder kan natuurlijk deze commissie niet bestaan zonder deelnemers aan wedstrijden. Daarvoor zijn de leden nodig die daaraan deelnemen en uiteraard staan de wedstrijden van de WSVW ook open voor deelname door leden van de ons omliggende verenigingen, Daarvan wordt ook met veel plezier gebruik gemaakt. Een wedstrijddag in de winterperiode schept veel gezelligheid op de haven.

Ter gelegenheid van dit jubileum gaat de commissie op zaterdag 21 mei a.s. een Jubileumwedstrijd voor de leden organiseren in Valken. Hoe deze wedstrijd er precies uit komt te zien wordt momenteel nader uitgewerkt. Wel staat vast dat het een laagdrempelig evenement wordt zonder moeilijke procedures waaraan een ieder kan meedoen. Nadere informatie wordt te De wedstrijdcommissie anno 2011 bestaat zijner tijd op de website www.wsvw.com uit de volgende leden: Adrie Paauwe, Bob gepubliceerd. Grondman, Bram Schuit, Erik Bul, Jan Lamper, Hugo de Werd, Marcol de Klerk en Willy Mus Voorzitter van de commissie is de wedstrijdcommissaris in het bestuur. Binnen de commissie zijn de verschillende taken ook weer onderverdeeld, zoals het regelen van de rescue en catering, secretariaat en uitslagverwerking, beheer materialen etc. Deze commissie is er best trots op dat zij ook voor de organisatie van grotere evenementen een beroep kan doen op een groot aantal vrijwilligers uit de vereniging die nodig zijn om b.v. een jeugdwedstrijd

Watersportvereniging Wolphaartsdijk wint de Veerse Meer Bokaal Zondag 26 september was het Veerse Meer bij Oostwatering het toneel van een felle strijd. Watersportvereniging Arne organiseerde op die datum namelijk voor het eerst sinds vele jaren weer de wedstrijd om de Veerse Meer Bokaal. Bij deze zeilwedstrijd wordt er gevaren in open boten van het type Valk. De bemanning van de boten bestaat uit drie of vier personen. Bijzonder aan deze wedstrijd is dat er niet alleen gestreden wordt om de individuele eerste plaats, maar daarnaast ook om het verenigingsklassement. De vereniging die met twee boten overall het best presteert, wordt de winnaar van de Veerse Meer Bokaal. De wedstrijdcommissie van de Arne had gezorgd voor mooi weer: droog, zonnig en een lekker windje. Met zestien deelnemende boten was er een sterk deelnemersveld. De boten waren ter beschikking gesteld door verschillende zeilscholen aan het Veerse Meer. Bemanningen waren afkomstig van watersportverenigingen uit onder andere Breskens, Kortgene, Veere, Wolphaartsdijk en natuurlijk van de Arne zelf. ‘s Morgens om tien uur werden de messen geslepen tijdens het palaver. Vervolgens

was om elf uur de start van de eerste wedstrijd. Team Viking 1, varend namens de Watersportverening Wolphaartsdijk (WSVW) en bestaande uit Joep de Klerk, Erik Bul en Chris Hendriksen, deed goede zaken door de wedstrijd ruimschoots te winnen. De tweede plaats was voor het seniorenteam van Jachtclub Veere, derde werd de Damesboot (Marcol de Klerk, Georgette Stam, Marja Tavenier en Jet Dominicus), eveneens WSVW . Ook de tweede wedstrijd werd gewonnen door Team Viking 1, met een vierde plaats voor de Damesboot. Na de goed verzorgde lunch in ‘De Roergangershut’, werden nog twee wedstrijden gezeild. In de afnemende wind zette Team Viking 1 wederom twee mooie resultaten neer met een eerste en een tweede plaats. De Damesboot had meer moeite met de veranderde weersomstandigheden en moest genoegen nemen met een zevende en een tiende plaats. Uiteraard was de eerste prijs in het individuele klassement voor Team Viking 1. Het seniorenteam van Jachtclub Veere werd tweede, gevolgd door Team Breskens 1 op de derde plaats.

Ondanks de mindere prestatie in de middag behaalde de Damesboot de vierde plek.

bezichtigen is het clubhuis van de WSVW. Zoals op de foto te zien is, zal er nog een plaatsje moeten worden vrijgemaakt!

De prestaties van de beide WSVW-boten samen waren goed genoeg voor de eerste plaats in het verenigingsklassement, zodat de Veerse Meer Bokaal het komende jaar te

Op de foto van links naar rechts: Marja Tavenier, Joep de Klerk, Georgette Stam, Jet Domnicus, Erik Bul, Marcol de Klerk en Chris Hendriksen.


1961-2011

7

Van Jeugdcommissie tot Recreatie Commissie Jubileren betekent voornamelijk “Trugkieken”. Waarom dat zo is weet ik niet, maar het is een gewoonte om de jubilaris voor het voetlicht te brengen door zijn levensloop door te nemen. Nu is het ook de gewoonte om van de jubilaris niets dan goeds ten gehore te brengen, maar dat zal deze keer niet het geval zijn! U bent dus gewaarschuwd! De kop boven het artikel roept vermoedelijk bij deze of gene al vraagtekens op. Ik zal u niet langer in spanning houden en volgt u mij door de afgelopen 50 jaar van de WSVW: “Van jeugdcommissie tot recreatie commissie”. Toen onze vereniging net 4 jaar oud was en de melktandjes volledig waren ontwikkeld diende zich een eerste wisseling aan. Lezende de briefwisseling is dit toen zonder al teveel pijn scheuten gepaard gegaan. Want wat gebeurde er? Een aantal jeugdige WSVW leden had bij het toenmalige bestuur een schriftelijk, verzoek ingediend om een “jeugdcommissie” te mogen oprichten. Het bestuur reageerde “op bijzonder prettige wijze”, zo wordt vermeld. Een vergadering volgde met de initiatief nemers, bestuur en leden van de vereniging. Er wordt melding gemaakt van een succesvolle avond, die resulteerde in een gesprek waarin de initiatiefnemers ruimschoots de gelegenheid kregen hun stand punten uiteen te zetten. Het bestuur verzocht de initiatief nemers om de naam om te zetten in: “Activiteiten Commissie” en wel om de volgende reden: “om de basis te verbreden en om de bedaagden, jong van hart ook een kans te geven”. Het bestuur trok zich daarop terug en de overige aanwezigen kwamen na een “levendige discussie” overeen om de naam in “Activiteiten Commissie” om te zetten die dan vooral zijn activiteiten tot de jongeren zou moeten richten. Met als voornaamste doel “een verenigings band te kweken bij de jeugd, te bereiken door het houden van trainingswedstrijden, zeiltochten en andere evenementen”. Verder wordt in de allereerste Vaan vermeld: “Over uitbreiding van het werkterein kan altijd nog gepraat worden! Au! De eerste barst. Als u de moed heeft verder te lezen zult u zien dat deze uitspraak uiteindelijk verregaande gevolgen zou hebben. De allereerste daad van de Activeteiten Commissie, A.C. genoemd, was het op opzetten van een verenigings bulletin: De Vaan. Ook hier zal de oplettende en kritische lezer onder u zien, of wellicht reeds lang gezien hebben, dat de commissie niet braaf aan de hand van het bestuur wenste te lopen. Wat is n.l. het geval: de commissie veranderde het logo, de Griffioen, van de WSVW: De klauwen gingen dicht en de staart vertoonde een sierlijke krul! Symbolisch? Ik denk van wel. “Hebbes en van plezier gaat mijn staart in een krul!” Overigens vermeldt het, geheel gestencilde en aan elkaar geniete blad, op de voorpagina: “Een op onregelmatige tijden verschijnend bulletin van de WSVW in leven geroepen en in stand te houden door de Activiteitencommissie”! Daar had men alvast een ontsnappings clausule ingevoerd. Op de ALV van 26 febr. 1965 maakte het bestuur de boreling bekend met de volgende woorden: “De voorzitter van de vereniging deeldt mee dat het bestuur een activiteiten commissie heeft opgericht”! (De commissie kreeg overigens een proeftijd van een jaar). De zojuist opgerichtte Activiteiten Commissie vermeldt later in de 1e Vaan dat zij “vanwege de summiere informatie de commissie in dit eerste bulletin wat uitgebreider zullen introduceren”. Het kraakt al een beetje.

Is dit nu allemaal zo belangrijk? Jawel, want het loopt als een rode draad door al onze 50 mooie verenigingsjaren heen. In aug 1966 werd de omslag van de Vaan, die tot dan net zoals trouwens de rest, bestond uit gestencild papier, van een kleuren druk voorzien. In de begin jaren waren de hoofd aktiviteiten van de A.C.: feesten, zeiltrainingen/ wedstrijden en u leest het goed, een auto puzzelrit organiseren! In oktober 1967 was het bestuur van de commissie dusdanig uitgedund vanwege studie en overige drukke werkzaamheden dat het bestuur van de WSVW de taken tijdelijk op zich zou nemen. In december van datzelfde jaar deed het bestuur een verzoek, om ons clubgebouw vaker te bezoeken, meer suggesties van de leden te krijgen m.b.t evenementen en deelde tevens mede dat zij: het betrekken van motorboten in evenementen in studie heeft. (Dit stond overigens “tussen haakjes” in de Vaan) Het mosselfeest, georganiserd door de A.C. zag in 1969 het levenslicht. Dit werd toen georganiserd n.a.v. de “internationale zeilwedstrijden”. Er wordt melding gemaakt van 500 tot 600 belangstellenden! Er was ook veel eigen initiatief van de leden. Zo was er een cursus “zeeland varen” waar de deelnemers navigatie en het veilig varen in Zeeland werd bijgebracht. We zijn dan inmiddels in de jaren 70 beland. Het kerstfeest in de “soos” was niet te vergelijken met het huidige kinder kerstfeest, maar was weldegelijk een voorloper hiervan. Deze kerst bijeenkomst werd omschreven als een “gezellig oorlam-uurtje” en werd opgeluisterd met films. Tegelijkertijd werd men in de gelegenheid gesteld om kennis met andere (gevorderde) cursisten te hebben. Wat deed de A.C. zo in het algemeen. Behalve de Vaan hield men zich in hoofdzaak bezig met het organiseren van feesten en zeiltrainingen/wedstrijden. Het was een echte Zeilvereniging! Motorboten werden er niet of slechts bij hoge uitzondering en dan m.n.voor het verlenen van assistentie bij wedstrijden (slepen en bergen) bij betrokken. In juli 1970 werd aan de A.C. voorgesteld om een tochtje rond het eiland Walcheren te organiseren. (De Oosterschelde was toen nog open) Of dit ooit is doorgegaan wordt niet vermeld. Viel vermoedelijk onder het hoofdstuk: “Uitbreiding werkterrein”, waar nog over gesproken moest worden. Wel werd er een voetbalwedstrijd en autopuzzeltocht georganiseerd! In sept. 1970 werd de omslag de omslag van de Vaan vernieuwd i.p.v. een foto v.h. huidige Kraaijennest naar die met een foto van een FD onder zeil, later werd dit een Vaurien. Tevens wordt er nu op de voorpagina vermeld dat het bulletin “ten minste een maal per kwartaal zal verschijnen” De wedstrijden werden georganiseerd door de toenmalige secretaris/penningmeester. In 1971 kwam er een commissaris in het bestuur, zonder portefeuille, de latere wedstrijd commissaris. Alhoewel er wel over een wedstrijd commissie werd gesproken in de Vaan, werden de leden van deze commissie, die al in 1961 is opgericht, nergens genoemd! De leden van de A.C. daarintegen werden wel genoemd maar hadden geen “eigen” vertegenwoordiger (commissaris) in het bestuur! In 1972 zag naast het “verenigings bal, de Oude knarrenwedstrijd, het groot zeilersbal (mosselfeesten), mogelijke wedstrijd voor motorboten en de puzzelrit, het midzomerfeest het daglicht.

Dit “midzomerfeest” was, vanwege het grote succes, een herhaling van het feest dat een jaar eerder georganiseerd was door de A.C. ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan van de WSVW. In juni 1972 kwam er een nieuwe functie in het bestuur bij en wel die van: Commissaris Societeit, Communicatie, Coordinatie. In zijn introductie brief zegt de kersverse commissaris dat: “een zekere coordinatie tussen de activiteiten van de verschillende commissies uit de leden en het bestuur gewenst is”. (“een zekere”?). Er werden regelmatig aktiviteiten buiten de commissies om door individuele clubleden verzorgd of opgezet. Later zijn veel van deze activiteiten door e.o.a. commissie overgenomen. In mei 1977 verscheen het eerste bericht in de Vaan over een tocht voor motorboten die “buitenom” wilden varen in clubverband. In de informatie brief wordt vermeld: Voor zeilers zijn er altijd tal van evenementen en misschien kunnen we op deze manier ook komen tot iets dergelijks voor motorboot vaarders”. Au! Het was nog immer een echte Zeilvereniging! De A.C. zat in zwaar weer want in de Vaan van dat jaar lezen we: Men zal proberen de A.C. nieuw leven in te blazen en wel door enkele niet aktieve leden eruit te knikkeren. In mei 1977 werd, zo zou men kunnen zeggen, de eerste Engeland tocht georganiseerd in clubverband. Tijdens het nuttigen van een alcoholische versnapering (altijd goed voor nieuwe ideeen) werd besloten om met een groep in te schepen op de “Sea Star” een sabrina van 11.85 mtr. Niet zo spectaculair zou je zeggen, maar dat wordt het wel als je bedenkt dat men met 11 man aan boord ging. In maart 1978 wordt gemeld dat de vorig jaar georganiseerde tocht voor motorboot vaarders in goede aarde is gevallen en wellicht herhaald kan worden.Hierbij werd een oproep gedaan om zich te melden bij een van de redactie leden. Het betrof hier dus kennelijk geen aktiviteit van de A.C. Een Vaan nieuwe stijl verschijnt in december 1978. Het betrof een nieuwe omslag en tevens gedrukt in “off-set”. Dus geen gestencil, gevouw en geniet meer! Het kerstfeest was toen nog zeker geen “kinder kerstfeest”, maar werd inmiddels wel door de A.C. georganiseerd. In de Vaan van ’79 wordt een hiervan kort verslag gedaan: Een puzzeltocht voor de kinderen en tijdens deze (uit)tocht hielden de ouderen zich bezig met het nuttigen van een “oorlam”. Verder werden er (zeil) films vertoond, erwten soep met echte zeeuwse boterhammmen gegeten en werd het geheel afgesloten met een bingo en verloting. Toch werd het tijd dat er meer invulling zou worden gegeven aan de naam “Water Sport Vereniging W’dijk”. In de Vaan van 1979 lezen we: “N.a.v. de vele vragen die gesteld zijn betreffende het organiseren van toertochten voor motoren zeiljachten in het komende seizoen heeft het bestuur van de WSVW de toezegging gedaan om in principe de medewerking te willen verlenen aan de Activiteiten Commissie bij het organiseren ervan”. Aarzelend, maar er zit beweging in de ontwikkeling van Zeilvereniging naar water-

Optimisten weekend 7 – 8 juni 1975. sport vereniging! In mrt 1981 zou het er dan van komen want er staat een oproep in de Vaan om een gezamenlijke tocht te organiseren. Een PinksterZeiltocht. De reden voor deze oproep was omdat tijdens bezoeken aan andere havens groepen schepen varende in verenigings verband tegen was gekomen en men vond dit eigenlijk best een goed idee. Let wel het betrof hier een initiatief van een van de leden, dus niet van de A.C.! Tegelijkertijd werd een oproep gedaan aan motor-boot vaarders om deel te nemen aan een tocht naar N.Holland alwaar men zou worden ontvangen door de Zaanlandse Zeilvereniging in Zaandam die een aparte afdeling motorbootvaarders heeft! Au! Ook dit was een initiatief van de leden zelf! De A.C vermeldt in de Vaan van 1981 dat de volgende aktiviteiten hadden plaatsgevonden dat afgelopen jaar: Een voorjaars ruilmarkt, het midzomerfeest, het mosselfeest en de kerstmiddag voor jong en oud. De A.C bestond toen inmiddels uit 11 leden! In Juni 1982 barstte dan uiteindelijk de bom. Wat precies de aanleiding is geweest vermeldt de Vaan niet, maar het hele bestuur stapte eensgezind op. Vrijwillig of niet. We lezen in deze Vaan dat er een Commissie recreatie Vaart wordt opgericht “omdat er duidelijk behoefte is aan meer onderlinge communicatie in zowel sportief opzicht als in voorlichting en aan het organiseren van toertochten in verenigings verband enz” Communicatie, voorlichting en toertochten!? De commissaris van “societeit, communicatie en coordinatie vermeldde in zijn afscheids woordje: “dat de benaming van de functie nog lang in de oren zal klinken als het geluid van een scheepsbel, waar een flinke scheur in zit”, Au! De Commissie Recreatie vaart zet de “vaart” er goed in en betrekt direkt de motorbootvaarders bij de aktiviteiten van de club door een cursus speciaal voor hen te starten. De cursus hield in: manoeuvreren, achteruit varen en allerlei dingen die verbandhouden met het varen in een motorboot. Hier bestond kennelijk behoefte aan. Ook wijst men erop dat een van de leden van de WSVW wederom een cursus navigatie zal verzorgen hetgeen de Commissie Recreatie Vaart van harte aanbeveelt. De commissie vermeld verder “dat deze aanbeveling mede uit eigen belang wordt gedaan want het wordt steeds drukker op het water”!? Of dat ook op de cursus voor de motorboot vaarders sloeg wordt niet vermeld, maar het staat wel in hetzelfde hoofdstuk!

1961-2011

8 (Als zeilvereniging blijven we achterdochtig) De Commissie Recreatie vaart krijgt ook per direct een commissaris in het bestuur van de WSVW. Dit was tot dan toe nog steeds niet het geval voor de A.C. In febr. 1983 lezen we in de Vaan dat de Activiteiten Commissie zich niet kan verenigen met het door het bestuur gevoerde en nog te voeren beleid en leggen per direct hun functies neer. De leden van de A.C. worden in dat zelfde artikel uitvoerig door de voorzitter van de WSVW bedankt voor hun vele werk en opoffering tevens wordt er melding gemaakt dat met teleurstelling is kennis genomen van hun besluit. De in 1964 door enkele jeugdleden in het leven geroepen jeugdcommissie, die op verzoek van het toenmalige bestuur het levenslicht zag als activiteiten Commissie met een proeftijd van 1 jaar, was na 18 jaar ter ziele. Om aan te geven dat het bestuur volledig verrast is en het ook niet begrijpt (dat laatste moge duidelijk zijn) plaatst men onder het bericht een antwoord strook waarin men een oproep doet aan de leden om zich aan te melden als kandidaat voor de Activiteiten Commissie??? In dezelfde Vaan wordt de Activiteiten Commissie al niet meer bij de commissie genoemd maar staat er een nieuwe commissie: “ de Commissie recreatievaart”. Tegelijkertijd wordt in deze Vaan melding gemaakt dat het bestuur opdracht heeft gegeven om een aanvang te maken van de gesprekken m.b.t. herstructuering van de

verschillende commissies. In de daarop volgende Vaan staat in het artikel “van De Bestuurstafel” een opmerkelijke mededeling n.l.: Activiteiten zomer 1983 georganiseerd door de WSVW! en doet het bestuur een oproep aan de leden om mee te werken aan de organisatie van het e.e.a. Tsja zonder een A.C. moet je zelf aan de bak. Kennelijk is het gelukt, en waarom ook niet want zo zit onze vereniging nu eenmaal in elkaar, want er wordt melding gemaakt van: een ouderwets gezellige avond die hartverwarmend moet zijn geweest voor de organisatoren vanwege zoveel spontane hulp, waarvan trouwens dankbaar gebruik gemaakt werd. In 1984 wordt de naam van commissie recreatievaart omgedoopt in die van “recreatie Commissie” Reden: “men denkt met deze naamsverandering meer raakvlakken te hebben om te functioneren” (What’s in the name?) In 1984 word de “eerste” Engeland tocht, beter bekend als Hemelvaart tocht in de huidige vorm, naar Engeland georganiseerd. Er zouden toen toen 50 schepen deelnemen! Tekenend of niet: men kwam niet in Engeland hetgeen werd veroorzaakt door dichte mist. Het volgend jaar had men meer succes er gingen toen 20 schepen mee uit Wolphaartsdijk, later aangevuld met schepen uit Colijnsplaat wat het totaal op 40 bracht. In het programma van de recreatie Commissie begon zich een herkenbare structuur af te tekenen: Snertrace, Hemelvaartstocht, Pinkstertocht, Midzomerfeest, Mosselfeest en Sluitingstocht. Het mosselfeest in aug. 1985 trok tussen de


500 en 600 mensen. Mogen er een paar meer of minder zijn geweest maar alla. Mosselen, verloting, muziek en dansen. De kerstman had intussen zijn intrede gedaan en langzaam aan kreeg het Kerstfeest het predikaat kinder-Kerstfeest want de commissie had besloten de middag geheel in het teken van de jeugd te plaatsen. Het mosselfeest werd niet meer georganiseerd i.v.m. internationale wedstrijden, lees wedstrijden met de R.Y.C.B. want hiermee lag men in onmin, maar als een “feest voor de vereninging en tevens zeilwedstrijden WSVW voor alle klassen” In November 1988 wordt er melding gemaakt van een nieuwe commissie en wel “Commissie Jeugdzeilen” Welliswaar nog zonder commissaris in het bestuur. Pas in mei 1990 werd deze “nieuwe commissie” ondergebracht bij de wedstrijd commissaris. Later, in nov. 1992 wordt de naam veranderd in: “Jeugd Commissie” De cirkel is rond! Epiloog. Had het bestuur nu geleerd van de ontwikkelingen uit het verleden? Niet direct want pas in febr. 1995, 6 jaar na de oprichting, kreeg deze commissie een eigen vertegen-

Van de havencommissaris 50 jaar WSVW, Als ik in het Oorlam op de wanden de foto’s zie van het begin van de haven dan is er toch in de loop van de jaren behoorlijk wat werk verzet om te komen tot waar we nu zijn met onze, goed geoutilleerde haven. Voor al mijn voorgangers neem ik mijn petje, of muts, af. Zeker nu ik weet wat voor werk er verricht moet worden om tot een paar (ca. 50) ligplaatsen meer te komen. Ik hoop dat men in het begin toch niet met zoveel regeltjes en wetten te maken heeft gehad als waar we nu mee te maken hebben en dat men zijn energie vooral kon steken in het bouwproces. Tegenwoordig is dat helaas een beetje anders en moet je zeer grote inspanningen verrichten om aan te tonen dat je de natuur en het milieu niet te kort doet, soms

Beste WSVW-ers, Hartelijk gefeliciteerd met het 50 jarig bestaan van de vereniging. Hoe kom je nu vanuit Veghel bij de WSVW, het begon met een zeilkamp in de herfstvakantie op de Viking. Nico de Pree organiseerde het en ik kwam daar met mijn zus en vriendinnen vanuit Lithoyen. Na die week vertelde Nico en Christoffel tegen mijn ouders dat we hartstikke goed gingen en selectie zeilen een leuke uitdaging zou zijn. Na wat overleg en nadenken besloten mijn ouders dat we het een half jaar zouden gaan proberen, maar nu moesten ze de begeleiding nog regelen. Bij team Zeeland, oftewel Nancy Hendriksen, is altijd plek voor zeilers met helpende ouders. Dus de wintertraining voortaan in Wolphaartsdijk, zondag vroeg weg en laat weer terug (gelukkig kon mijn vader overdag slapen in de auto). Het eerste seizoen, het begon met de United 4 in Muiderzand. Er waren ook Duitsers, Belgen en zelfs Engelsen, dat was spannend. Na het ONK vonden mijn ouders het inmiddels zo gezellig met de Hendriksen en

tot op het belachelijke af, maar ja we hebben blijven investeren ( moet ook van de penkennelijk met z’n allen afgesproken dat dit de ningmeester, anders dragen we bij aan ’sregeltjes zijn. lands schatkist en dat doen de meeste van ons al genoeg) zodat er elke keer wat valt Met mijn commissieleden is het goed en voor te bereiden of uit te voeren zodat we bij soms zelfs inspirerend werken en dan merk je de tijd blijven en/of wensen van leden kundat het best prettig is om in een team met vo- nen uitvoeren. gels van verschillende pluimage (disciplines) Jammer dat we niet iedereen zijn wensen of te werken zodat een ieder zijn inbreng kan ideeën kunnen honoreren maar met ruim 900 hebben en die op deze manier recht doet aan leden kan dat ook niet hoewel we wel een de variëteit aan leden die onze vereniging grote perfectie willen benaderen. telt. Commissieavonden cq de vergaderingen duren meestal lang vanwege de onderwer- Het tijdsbeeld veranderd van kleine jachtjes pen en projecten die besproken en voorbe- naar steeds grotere. Deze nemen wel meer reid moeten worden en uiteraard de derde plek in en de vraag naar grotere boxen is dan helft, die altijd gewonnen wordt. ook groot, terwijl de wachtlijst voor de kleineGelukkig hebben we een financieel gezonde re slinkt. Waren er vroeger een paar stekkers vereniging die in staat is om voortdurend te per steiger voor walstroom, tegenwoordig

andere families dat we doorgingen. In het najaar ging het steeds beter en onder begeleiding van Ben Botterweg haalde ik de jeugdploeg van de OCN. Voor mij betekende dat minder trainen in Wolphaartsdijk maar gelukkig bleef Hanneke, mijn zus, nog wel bij team Zeeland en op alle evenementen zagen we elkaar ook weer allemaal. Ik ben van de jeugdploeg in de kernploeg gekomen en heb aan 3 EK’s deelgenomen. Het EK in 2006 in Workum was mijn laatste evenement in de Optimist en de allerlaatste wedstrijd heb ik toen afgesloten met een eentje. De volgende boot was een 29er, een high performance dinghy, dat was even heel wat anders. Met z’n tweeën en erg wiebelig maar wel super snel en heel gaaf. In 2008 werden wij Wereld Kampioen Dames in Australië en 2e tijdens het ISAF Jeugd WK in Denemarken. Afgelopen zomer ben ik nog Europees Kampioen geworden in de 29er. Nu ik dit schrijf zit ik in Miami en zeil ik de Rolex Miami OCR in de Elliot 6M, de Olympische dames matchrace klasse. Het is voor het eerst en weer heel anders als de 29er,

ben erg benieuwd hoe het gaat. En dit alles dankzij het zeilkamp van Nico en Zeilteam Zeeland/Nancy. Helaas kom ik niet zo vaak meer maar elke keer dat ik er weer

Optifun-weekend 2010 woordiger in het bestuur. De Jeugd Commissie bloeit en groeit, maar dat mag ook wel als men eindelijk na 28 jaar de oorspronkelijke opzet kan invullen. De huidige Recreatie Commissie is gewaarschuwd! Als we het programma bekijken van de afgelopen jaren vanaf, zeg 1991, is er niet zoveel nieuws onder de zon. Waarachtig een hele uitdaging voor de huidige enthousiaste Recreatie Commissie. Duidelijk is geworden dat zonder te luisteren naar de stem uit de vereniging het niet lukt. Dat heeft de geschiedenis wel duidelijk gemaakt. Een stem moet natuurlijk wel hoorbaar zijn en daarom: laat u horen, kom met vragen, voorstellen etc! Ik wens tenslottte deze, zeer vitale, 50 jarige nog vele mooie jaren toe. Frits Sant, Recreatie Commissaris. (toch wel nuttig om een jubilaris te hebben)

heeft praktisch elke ligplaats de beschikking over een aansluitpunt. Om aan de vraag voor walplaatsen te voldoen worden op dit moment nog ideeën ingebracht, maar omdat voor voortschrijdende regelgeving wordt gevreesd mogen we misschien blij zijn als we het huidige aantal van ca. 400 kunnen handhaven. Plannen voor de toekomst zijn er genoeg. Op elke ALV presenteren we wel een paar aanpassingen, uitbreidingen of vernieuwingen. Ik hoop dat ik dat nog een tijdje mag doen omdat ik het leuk vind en omdat ik een bijdrage wil leveren aan het verenigingsleven. m.vr.gr. Sander Verspuij Havencommissaris

ben, is het altijd fijn bij WSVW. Iedereen bedankt en veel plezier met WSVW. Groetjes, Annemiek Bekkering.

Team Zeeland ONK Optimist 2003. (ik zit 3e van links)


1961-2011

9

Even trug kieke op 50 jaar WSVW WOLPHAARTSDIJK - In vijftig jaar tijd van 29 leden en één kleine haven naar bijna 900 leden, 200 leden op de wachtlijst en 478 ligplaatsen. Watersportvereniging Wolphaartsdijk (WSVW) is hard gegroeid. Een terugblik op de vijftig jaar. De Oude Landbouwhaven die voornamelijk werd gebruikt voor de afvoer van suikerbieten werd te slecht en te klein. Daarom werd er een nieuwe Landbouwhaven gemaakt waardoor de Oude Landbouwhaven als jachthaven ingericht kon worden. Zodoende werd op 13 maart 1961 de WSVW opgericht. Het bestuur bestond uit voorzitter Gillis de Jager, secretaris Jo Ruisaard en penningmeester Piet Kik. In 1962 is Huib Jansen toegetreden. Na de oprichting zijn er direct plannen gemaakt om de Oude Landbouwhaven opnieuw in te richten. Er werden contacten gelegd met de Belgische yachtclub Royal Club de Belgique (R.Y.C.B.). Deze had veel kennis van het inrichten van een haven. Zo kwam in september 1961 de Westhaven gereed die met name bedoeld was voor de leden van de R.Y.C.B. Er ontstond echter wel een gentlemen’s agreement waarbij ligplaatsen werden uitgeruild tussen de WSVW en de R.Y.C.B.. Die afspraak is nog steeds van kracht. Ook organiseerden zij samen wedstrijden. In 1962 werden voor de eerste keer de Pinksterwedstrijden gehouden. In 1963 werd de Oude Landbouwhaven heringericht en vernieuwd. Er moesten ondermeer nieuwe steigers komen. De vakmensen wilden een vaste steiger maar de gemeenteopzichter wilde een drijvende, gedragen door lege olievaten. Die constructie werd hem door velen sterk afgeraden maar de opzichter was vastberaden en er werd een drijvende steiger gemaakt. Bij de opening van de vernieuwde haven vertrouwde de burgemeester de nieuwe steiger niet en zag het niet zitten om er overheen te lopen. De opzichter wilde dat wel doen. Dat ging niet helemaal goed, binnen een seconde kantelde de steiger en viel de opzichter in het water. De steiger is vervangen door een vast exemplaar en de opzichter heeft zich nooit meer laten zien. Succes De WSVW groeide snel en er was behoefte aan een grotere haven. Zo kwam in 1963 de oostelijke haven, de Schorhaven, tot stand. Compleet met toiletten, douches en een laadmast. Al na een aantal maanden verzandde de Schorhaven waardoor de diepgang te klein werd en de haven niet geschikt was voor grotere boten. De Schorhaven werd heringericht. Ook was er behoefte aan een sociëteit en werd in 1964 op de plaats van de aardappelloods het eerste clubhuis gebouwd. Boven bevond zich het clubgedeelte en op de begane grond de woning van de eerste beheerder Lies van Kempen. In 1967 volgde een tweede uitbreiding van de Schorhaven waarbij er twee loodsen gebouwd werden. In 1970 kwam er een derde loods bij. Ook de sociëteit werd uitgebreid met een bestuurskamer en een dakterras. Inmiddels had Annie van Staveren het beheer van het clubhuis overgenomen terwijl haar man Wim van Staveren eerste havenmeester was. Er werden steeds meer wedstrijden georganiseerd en het eerste mosselfeest werd in augustus 1970 gehouden. In 1972 namen

Jeanette Boel en Herman Sinke de exploitatie van de sociëteit over en maakte er zo’n succes van dat de boel grondig verbouwd moest worden. De vrijdag voor Pinksteren 1974 werd het gebouw feestelijk geopend. In datzelfde jaar werd het 12 1/2 jarig bestaan van de WSVW gevierd. Inmiddels had de vereniging ruim 500 leden. Er waren toen twee havenmeesters: Dies Schipper en Kees Westerweele. In 1977 kwam er een derde bij: Ries Sinke. In datzelfde jaar kwam er een nieuwe loods bij en zijn er douches en toiletten gebouwd en werd ook de speelweide gerealiseerd. Inmiddels kwamen er zoveel bezoekers in het clubhuis dat er in de zomermaanden zo’n 150 maaltijden of meer werden geserveerd. In de jaren ‘80 werd de Schorhaven voor de derde keer aangepakt. Karwei In 1981 startte Tiny van den Dries haar loopbaan op het secretariaat van de WSVW, wat voorheen bemand werd door een administrateur en daarvoor door vrijwilligers. Haar werkplek was een kantoor onder restaurant ‘t Kraaienest. Het jaar erop werd een moeilijk jaar voor de WSVW: het hele bestuur trad af en Tiny kreeg ineens met zeven nieuwe bestuursleden te maken die van haar verwachtten dat ze alles van de WSVW wist. Het nieuwe bestuur bestond uit F.J. Don, voorzitter, J.A. Groen, secretaris, Piet Leendertse, penningmeester, H. Kampman, commissaris sociëteit en communicatie, R. Ploeg, havencommissaris, P.M.E. Bilterijst, wedstrijdsecretaris en W. Danker, vice voorzitter en commissaris recreatievaart. In 1983 werd door het toen zittende nieuwe bestuur een eind gemaakt aan het sociëteitsgebeuren en werd gekozen voor verpachten. Dat was niet zo’n succes, het gebouw bleef zelfs een aantal jaren ongebruikt. Na een aantal jaren zag Marjan van Wilgenburg, van restaurant de Boei, het wel zitten om het clubhuis te runnen en dat heeft zij enkele jaren gedaan. Nu wordt het al weer vele jaren gerund door Rob en Eshter van Gaalen. In 1986 werd het 25 jarig jubileum van de WSVW gevierd met een groot feest. In de jaren erna steeg het aantal leden gestaag evenals de wachtlijst. In 1998 werd een oude loods afgebroken en werd er een gloednieuwe voor in de plaats gezet. Dat is de loods waar nu het Oorlam en de kantoren van de havenmeesters en het secretariaat gevestigd zijn. De huidige havenmeesters zijn Hans Colijn, op 1 februari 1991 gestart bij de WSVW en René Poortvliet, sinds 1 mei 2009 havenmeester en Erwin Beije sinds 1 juli 2009 werkzaam bij de WSVW . Het laatste grote project is de renovatie van de loswal met daaraan gekoppeld uitbreiding in de haven rondom restaurant ‘t Kraaienest. In juli 2009 was de nieuwe haven klaar. Gezien de wachtlijst konden de plaatsen zo uitgegeven worden. Om alle leden van informatie te voorzien werd clubblad de Vaan uitgegeven. Het eerste exemplaar verscheen in 1965. In de beginjaren was het een heel karwei om het clubblad te maken. De tekst werd uitgetypt op een stencilvel en de adressen werden met de hand geschreven. Met de huidige techniek en automatisering is het gelukkig heel wat eenvoudiger geworden om de Vaan te maken. Na vijftig jaar hoort de WSVW bij de tien grootste watersportverenigingen van het land. Ook internationaal gezien telt de WSVW behoorlijk goed mee. Op naar de volgende vijftig jaar!

Ad Kik in de OK H12

Jeugdzeilen Ik doe nu 5 jaar mee met het jeugdzeilen en ik vind het superleuk en doe ook ieder jaar met het Optifun kamp mee. Dan slapen we in tenten een weekend. Het was jammer ik het 3e jaar niet helemaal kon meedoen omdat mijn arm in het gips zat maar nu doe ik gewoon weer mee. Mijn bootje heet Aqua. Eerst was hij wit en niet mooi maar nu is hij blauw geschilderd. Nu is hij dus super mooi. Omdat hij blauw is, en ik veel van water houd, heet hij nu Aqua. Bij de zeiltraining leer je van alles, je leert de knopen, vaarregels en natuurlijk zeilen. De belangrijkste knopen zijn de 8 knoop, de platte knoop en de paalsteek want daar leg je je boot mee vast. De zwembadles is het eerste wat je doet als je mee gaat doen aan de zeiltrainingen. Dat is een les die je met een heel grote groep doet in het zwembad met maar een bootje. Daar leer je dat je onder je bootje kan ademen en je mag aan het einde nog even vrij zwemmen. Als je met je groep het water op gaat komen je leiders ook mee in een speedboot als je dan omgaat, komen ze je uit het water halen en dan mag je in de speedboot zitten. Omgaan is minder leuk maar in de speedboot is het wel mega leuk. Een van de leukste dingen aan zeilen is het

Optifun kamp, daar doe je zoveel leuke dingen zoals de bonte avond dat is altijd lachen, het nacht spel is super spannend en het is ook echt super leuk als je met je vrienden in een tent slaapt. In de tent is het super gezellig want meestal heeft bijna iedereen snoep mee en dan ga je in de tent heel veel kletsen en snoepen met degene die bij je in de tent slapen. De nacht spellen zijn altijd leuk maar ook heel spannend maar vooral gezellig om samen met je groepje een nachtspel te doen. We hebben ook wel eens ‘s nachts gezeild. Dat is echt super leuk en mooi want je ziet allemaal mooie lichtjes en gekleurde licht strepen gezien dat was echt super mooi. Bij het Herfstevent zaten we in een grote boot. Dat was echt super we zaten met een paar kinderen in de boot en je mocht ook een keer zelf aan het roer. Dat was echt grappig want zo’n roer is super groot. Ik heb ook een paar keer in een valk gezeild. Dat was best raar want ik had er nog nooit in gezeild maar het was echt super leuk. Je zeilt vaak in een valk als het slecht weer of het water koud is. Zeilen is gewoon heel gaaf. Anouk Esman

1961-2011

10

W.V. De Schelde Bij de realisatie van de Jubileumkrant hebben diverse leden van de commissie bij andere omliggende watersport verenigingen gevraagd om een reactie te schrijven hoe zij de WSVW als vereniging zien. Hierop kwamen enkele response zoals vanuit Middelburg en Bergen op Zoom.

Het vijftigjarig bestaan van de Watersportvereniging Wolphaartsdijk is ook een feest voor de Belgen De viering naar aanleiding van het 50-jarig bestaan heeft voor de Belgen een toch meer dan bijzondere betekenis. Teruggaande naar het ontstaan van onze vereniging blijkt dat het de Belgische watersportvereniging RYCB was die aan de oorsprong ervan ligt. Het was namelijk op vraag van de toenmalige burgemeester van Wolphaartsdijk, de jonkheer B.H.C. ter Haar-Romeny, dat met de hulp van hogergenoemde RYCB de Watersportvereniging van Wolphaartsdijk gesticht werd.

Geachte leden en bestuur van WV Wolphaartsdijk. Namens Watersportvereniging ‘De Schelde’ breng ik hierbij de hartelijke felicitaties over aan WV Wolphaartsdijk met jullie 50-jarig jubileum. Tussen onze twee watersportverenigingen is al jaren een innige band. Al meer dan twintig jaar gaat onze openingstocht vanuit Bergen op Zoom in mei richting Wolphaartsdijk. Daar waar wij ondanks onze luidruchtigheid toch altijd met open armen worden ontvangen. Het weer kan in deze periode wel eens een spelbreker zijn, maar wij als echte krabben uit Berge kunnen ons hier goed

Beide clubs kwamen vrij snel tot een intense samenwerking, de legendarische wedstrijden die samen werden georganiseerd met deelname van tientallen Belgen zijn hiervan het bewijs. Om verschillende redenen zijn er steeds meer Belgen blijven aankloppen bij de WSVW. Om er maar enkele te noemen: een steeds verbeterende havenuitrusting, onmiddellijk bij mooi vaarwater, een brede waaier van watersportactiviteiten zoals wedstrijden, opleidingen, enz. Tot zover de praktische kant. Maar laten we niet vergeten dat de club zich vooral ontpopte tot een familiehaven bij uitstek waar ouders en

50 jaar WSVW Jubileumkrant tegen wapenen. De gastvrijheid die wij van jullie vereniging mochten en mogen ontvangen is bijzonder en warm. En menig Bergse watersporter van WV De Schelde is gesneuveld boven in jullie Arendsnest. Het vermaarde clubhuis waar de ambiance en gezelligheid steeds weer hoogtij vieren. Een opvallend feit is dat de wedstrijdleiding van jullie vereniging een Bergenaar blijkt te zijn. Die ook bij ons actief is bij zowel de wedstrijdleiding als bij het jeugdzeilen, maar daarnaast zeer goed voor Sinterklaas kan spelen, en dat alles doet hij met verve. Wat nog niet in Bergen op Zoom kon worden gerealiseerd gebeurde wel in Wolphaartsdijk; uitbreiding van de jachthaven. Het is knap bestuurswerk om het gemeente bestuur zover te krij-

kinderen samen konden genieten van het water. In de loop der jaren werden de schepen groter waardoor het overnachten aan boord steeds minder een probleem werd. Dit bracht mee dat er op mooie weekendavonden soms meer Belgische leden in de haven waren dan Nederlandse. Het bevorderde het samenhorigheidsgevoel tussen hen in de haven, wat niet betekende dat zij zich afzonderden, wel integendeel. Het grote aantal dat tijdens alle activiteiten die de vereniging organiseerde aanwezig waren, is daarvan een bewijs. Het Belgische aandeel in het ledenaantal van onze club is immers opgelopen tot 20%.

De havenmeesterboot

In 1973 is er door het pe rsoneel en met name Die s Schipper, Kees Westerw Alie Westerweel en Jeann eele, ette Sinke een fotoalbu m, Leve de WSVW, aan lige bestuur aangebode het toeman. Uit dit album komt onde rstaande foto.

gen dat uitbreiding van de jachthaven noodzakelijk is. In Brabant en dan speciaal Bergen op Zoom hebben ze jammer genoeg nog niet in de gaten dat een jachthaven een wezenlijke bijdrage levert aan het locale economisch leven. Wij hopen nog vele jaren bij jullie langs te komen en te genieten van jullie geneugten des levens aan de Zeeuwse waterkant en wij wensen WV Wolphaartsdijk nog prachtige jaren toe. Maak er een mooi feest van! Namens alle leden en het bestuur van Watersportvereniging “De Schelde” . Met ZeeZoute groeten, Bram Aertssen, Voorzitter Watersportvereniging “De Schelde”

Als Belgen hebben wij ons altijd bijzonder welkom gevoeld in deze vereniging. De club droeg gastvrijheid steeds hoog in het vaandel en dat hebben wij gedurende deze halve eeuw vaak mogen ondervinden. De laatste jaren werden en worden we mee betrokken in het organiseren en besturen van onze vereniging tot op het hoogste niveau. Het gaat deze vijftigjarige tante voor de wind in de volgende halve eeuw. Aan inzet en dynamiek zal het haar niet ontbreken. De Belgen willen daar graag hun steentje toe bijdragen. Willy Mus

g altijd actief binnen de

boot no Na ongeveer 30 jaar is de

vereniging.

Door de ogen van een Belg Het is nu stilaan een dertig jaar dat ik de evolutie van de WSVW meemaak, mijn ouders lagen met hun boot in het haventje van Paal aan de Westerschelde en kwamen van 1970 in vakantie naar het Veerse meer en er werden dan een paar overnachtingen in de WSVW gedaan dat beviel hen zeer goed zelfs beter en beter. In 1980 besloten mijn ouders te vergroten van bootje en toevallig was dat in Wolphaartsdijk bij de toenmalige botenwinkel van Colijn en daar was ineens een ligplaats in de vissershaven te krijgen en dat werd in dank aanvaard, hun oude boot werd aan mij gegeven ik vaarde toen nog in de kleinzeilerij met een schakel en in wedstrijden met een FJ en nu werd ik de trotse bezitter van een kajuitbootje van 6 meter lang en 2 meter breed toen in mijn ogen een heel schip maar ja dat was toen zo hè. Nu moest er nog een ligplaats gevonden worden, ook al een probleem in die tijd, in de WSVW geen plaats in de vissershaven ook niet in de Belgische haven RYCB misschien, maar dat kwam uiteindelijk wel in orde toen was er nog een overeenkomst tussen RYCB en de WSVW dat als ge lid was van RYCB dat je winterstalling bij de WSVW kon doen dat heb ik verschillen-

de jaren gedaan maar op een bepaalde moment kwam er een meningsverschil tussen de beide verenigingen en kon dat niet meer en moesten we lid worden van de WSVW voor de winterberging. De voorzieningen waren toen al bij deWSVW veel beter dan bij de RYCB daar was 1 toilet en 1 douche voor heel de haven terwijl voor de WSVW al een groot veelvoud van dit comfort. Wolphaartsdijk is voor de mensen die rond het Antwerpse wonen een ideale plaats om te liggen daar het goed bereikbaar is 80 kilometer rijden en geen files op zondagavond uitgezonderd met verlengde weekends met goed weer en dat zijn er maar een paar per jaar, als we naar de Belgische kust moeten dat is 120 kilometer rijden en file zowel vrijdagavond als Zondagavond men kan direkt gaan varen en moeten niet afrekenen met het getij op het Veerse meer, de mensen die aan de kust liggen zien wel een beetje neerbuigend naar ons maar ik zie ze hier altijd wel motor varen of vast zitten. Zo vond ik het wel gezellig tijdens de winterberging bij die Hollanders ieder jaar naast andere buren samen afzien bij het schuren, polieren enin de antifouling zetten en wat klussen,we gebruiken wel heel

andere woorden voor dezelfde dingen maar bedoelen wel hetzelfde zo kregen wij er wel een deel vrienden bij en besloten we om een ligplaats hier bij de WSVW aan te vragen, wat wel na een paar jaar lukte je ziet dat het altijd een probleem is geweest met wachtlijsten en dat het nog altijd zo is na verschillende uitbreidingen en ik denk persoonlijk dat het zo zal blijven hoe groot we ook worden je ziet dat ik mij als een WSVW-er begin te gedragen want zo voel ik mij ook als ik in een vreemde haven kom zal ik eerst eens rondkijken of geen clubvlaggetje van de vereniging zie alhoewel ik geen groot prater ben zal ik wel even goedendag gaan zeggen of mij toch even te laten zien, spijtig genoeg kom je ook leden tegen zonder clubvlag in het buitenland en dat zou niet mogen tenslotte moeten we wel fier op onze vereniging zijn. De Belgen hebben wel onderling een goed kontakt vind ik, dat wil niet zeggen dat ze altijd allemaal samen hangen maar wel in kleine groepjes vrienden zoals dat wel in alle verenigingen gebeurd maar in de winter houden wij over het algemeen voor de mensen rond het Antwerpse eenmaal een samenkomst dat houd in van een wandeling of een

etentje laatst hadden we een zangavond ook leuk, dat is wel in trek want ook leden die niet meer in de haven liggen doen daar aan mee, daar word dan ook bijgepraat en nieuwtjes uitgewisseld. Natuurlijk is de WSVW ook een beetje slachtoffer van de hedendaagse samenleving en is het verenigingsleven niet meer zoals het vroeger was,ook zie je hoe de jeugdcommissie hun best doet er bijna geen jongeren doorstromen naar het grotere werk maar dat is wel overal zo. Doordat we zo groot worden komen er ook allerhande regeltjes en veranderingen maar ik besef ook dat het nodig is om alles in goede banen te leiden en de dagelijkse beslommeringen tot een goed einde te brengen en commentaar is gemakkelijk te geven maar alle veranderingen stuiten altijd op tegenstand.Als wij meer in het noorden van Nederland komen worden we bijna altijd in het Duits aangesproken hier is dat niet zo maar wij zelf hebben toch wel wat problemen met de dialecten maar dat is evenzo in Belgie. Kortom gezegd voelen wij ons in de WSVW thuis en welkom en trachten we zoveel mogelijk aan het clubleven mee te doen. Groetjes, Guy Van den Branden


1961-2011

11

Het ontstaan van het Jeugdzeilen bij de WSVW waren die zouden willen leren zeilen. Na zo hier en daar eens gepolst te hebben of er inderdaad belangstelling was heb ik op de Nieuwjaarsreceptie van 1988 de voorzitter mijn idee over het Jeugdzeilen voorgelegd. Frans Don bleek direct “in” voor het idee en ook Bram Schuit zag het wel zitten en vervolgens is er na het fiat van het bestuur een klein comité gevormd met o.a. Siewert Bijlsma, Bram Schuit, Hans Platteuw en mijn persoon hebben toen de eerste schreden gezet om te komen tot het Jeugdzeilen bij de WSVW.

In de jaren 80 was de haven een keurige jachthaven die door secure havenmeesters werden beheerd. De focus was een haven die dienst deed als lighaven en de belangrijkste taak was dan ook om te zorgen dat de schepen in en uit het water gehesen konden worden, de terreinen en de loodsen schoon waren en er geen rommel rondzwierf. Kinderen kwamen met hun ouders mee om met hun aan boord een tochtje te gaan varen of één van de naburige eilandjes te bezoeken. Als de boot in de haven bleef dan was er de ruime speelweide met enige speeltoestellen die wat vertier bracht. Een enkel kind

had een bootje of voer met een wat ouder broertje of zusje in een tweemans boot als een schakel, een spanker of een vrijheid. Ook mijn kinderen gingen zo mee naar de haven om er op de speelweide of een eilandje te spelen. Soms zelfs konden ze er zwemmen. Na eigen ervaringen in het geven van cursussen aan assistent vereniging instructeurs voor het KNWV bij andere verenigingen vroeg ik mij af of er in Wolphaartsdijk ook potentie was om met Jeugdzeilen te starten. De WSVW was toch een grote vereniging waar toch wel wat kinderen te vinden

Wat was er nodig om e.e.a. te kunnen realiseren naast kinderen die enthousiast waren om te gaan beginnen? Bootjes, Instructeurs en wat lesmateriaal. De bootjes weren geleend, gekocht door de vereniging of door ouders van kinderen. Een oproep in de Vaan van het voorjaar 1988 om deel te nemen aan de opleiding tot assistent vereniging instructeur leverde een respons van 12 namen op. In de zelfde Vaan was er een aankondiging van het Jeugdzeilen en konden kinderen zich aanmelden. We hadden ongeveer 10-12 kinderen verwacht maar het bleken er wel 24 te zijn. We hebben zelfs nog nee verkocht omdat de capaciteit eigenlijk al overtroffen was en we bij meer de veiligheid niet meer konden borgen. Het format van de organisatie was als volgt: 12 instructeurs die onderverdeeld in 4 groepjes van 3 aan een groep van 6 kinderen

les gaven. Dit gedurende 6 zondagmorgens van 10 – 12.00 uur in de maanden mei en juni. De gedachte hierachter was dat er op zondag geen concurrentie was van andere sporten. De jeugd sportte daar meestal op zaterdag. Verder de morgen zodat de middag nog vrij was om met Pa en Ma een rondje te gaan zeilen. Verder was et motto dat de kinderen spelenderwijs het zeilen moesten leren en er voor ieder niveau een goede opvang was. Later is het CWO systeem ingevoerd om doelen te hebben en men bij het voldoen van die eisen een diploma/getuigschrift kon ontvangen. Kortom het Jeugdzeilen is vanaf dat jaar een structureel onderdeel van het WSVW verenigingsleven geworden en heeft voor dynamiek, gezelligheid saamhorigheid, bekendheid, erkenning en watersporttoekomst van haar Jeugd gezorgd. De KNWV cursus tot assistent verenigings instructeur is ook van groot belang gebleken voor de continuïteit van het Jeugdzeilen, Van de cursisten van het eerste uur hebben nog velen jarenlang zich ingezet voor het reilen en zeilen van de jeugdzeilactiviteiten. De groep van 12 die de eerste AVI cursus hebben gevolgd bestond uit: Siewert Bijlsma, Lenie Dominicus, Alwin Don, Gilbert de Dreu, Hans van Esseveld, Hans van de Hoven, Ad Kik, Hans Platteuw, Martin Rijk, Henk Sprong, Doede Willebrands Bakker en BibbiAnne Wits. Joop de Looff

Door de ogen van een Duitser Hallo, WSVW Wolpaartsdijk!! Herzlichen Glückwunsch zum 50 jährigem Jubiläum. „Gentle“ So fing es an. Ich bin 11 Jahren auf dem Camping De Veerhoeve groß und stark geworden. Habe so mit ca. 13 – 14 Jahren mit Adri Driedijk die Heu und Kartoffelernte gemacht. Dann war ich jedes Jahr wieder auf dem Campingplatz. Es gefiel mit einfach gut, in und um Wolphaartsdijk herum. Dann kam Elke in mein Leben. Mit 18 Jahren kauften wir uns ein Zelt, etwas später einen kleinen Wohnwagen. Aber das reichte uns nicht. Hinter dem Deich liegt das Wasser, und es ruft!!! Das erst Boot wurde für ƒ 300,– gekauft, siehe Foto. Die Jollen waren uns nicht genug. Wir beantragten einen Liegeplatz beim WSVW. Dazu brauchten wir zwei Freunde aus dem Hafen, die für uns sprachen. Es war 1986, die Clubmitglieder so wie der Vorstand trugen noch alle blaue Jacken und Hosen. Der WSVW wurde 25 Jahre alt, und wir kauften eine Alloa 21 (Primvent) und lagen an Steiger F. Mit dem Club machten wir dann auch oft Fahrten nach Blankenberge, St Annaland, Breskens, Zeebrugge usw. Wir lernten den Hafenmeister Kees und seine Frau Erna kennen, Wim Dominicus mit Frau von der Maleachi, so wie Ilse und Merien von der Hardebolle. Mittlerweile kennen wir auch die Leute von der Kokkel, Kaimiloa, Kick, Wilde und noch einige mehr. Deutsche, Belgier und Niederländer. Der Hafenmeister Kees geht und Hans wird die Nr. 1. Bei uns hat sich auch was getan. Nach der Puma 24 und Tapper 500 sind wir nun auf Steiger E mit einer Winner. Es sind alte Freunde da, Bruno und Lydia, Joop und Elly, so Jan und Hilbert. Es ist Freitag, endlich wieder Wochenende. Bis 21 Uhr habe ich gearbeitet. Ab ins Auto, Elke abholen. Dann nach 300 km mit dem Auto, sind wir ca. 24 Uhr im Hafen. Bei Erna im Oorlam

brennt noch das Licht. Auf der Moskito und der Taifun ist alles dunkel. Sie liegen gegenüber und schlafen schon. Noch eine Dose Bier im Cockpit, dann gehen auch wir schlafen. Dann ist es morgens 8 Uhr 30, der Hafen erwacht, unser Freund Bruno geht pfeifend über den Steg zur Dusche. Auch wir beginnen den Tag. Jungs und Mädchen machen ihren kleinen Segelschein auf Opti und 420 er, das werden die Segler von morgen. Kinder spielen im Hafen, es gibt einen kleinen Tierpark mit Ziegen, Gänsen, Hühnern und Enten. Auch andere Spielgelegenheiten sind vorhanden. Es wird so einiges für Kinder organisiert. So verbringen wir viele Wochenenden hier. Aber wenn dann unser Urlaub beginnt, verlassen wir den Hafen und das Veersemeer. Den Liegeplatz überlassen wir dem Club für Gäste. So waren wir schon in Belgien, Frankreich und England. Oft waren wir schon in Haringvliet und am Grevelingenmeer, um nur mal diese 2 zu nennen. Wenn sich der Urlaub dem Ende nähert, und wir wieder Richtung Zandkreek , oder Veereschleuse, unser Veersemeer befahren, haben wir bald „Unseren Hafen“ erreicht. Leinen fest machen, Stromkabel legen. Jan Boogarde von de Winner Impala kommt an Bord. Dann reden wir, wo und wie weit wir gewesen sind. Langsam geht der Tag zu Ende. Viel müssen wieder nach Hause fahren. Uns bleibt noch etwas Zeit. Es wird dunkel. Bei Erna im Oorlam geht das Licht an. Vor Kortgene klingt Musik zu uns herüber, Nun sind wir endlich wieder in „Unserem Hafen“, der uns im Laufe der Jahre zur „Zweiten Heimat“ geworden ist. Wir fühlen uns sehr wohl hier, und hoffen das wir noch eine lange Zeit hier sein können. Bald wird es wieder mit segeln los gehen. Wir freuen uns wieder darauf in Unserem Hafen“

beim WSV Wolpaartsdijk an zu kommen. Nochmals „Herzlichen Glückwunsch zum 50 jährigem Jubiläum“. Macht weiter so! Elke und Lothar Priebe „Gentle“

12 Allereerst namens het Watersportverbond hartelijk gefeliciteerd met het 50-jarig jubileum van WSV Wolphaartsdijk. Watersportverbond Ik ben Roel Harbers en ik ben districtsconsulent en ik werk bij het Watersportverbond. Vanuit het kantoor in Nieuwegein onderhoud ik nauwe contacten met het regioteam van de regio Deltawateren. De redactie van uw clubblad heeft mij gevraagd een stuk voor de jubileumeditie te schrijven. En deze kans wil ik graag aangrijpen om eens te belichten welke rol uw vereniging in de regio speelt en wat de WSV Wolphaartsdijk en het Watersportverbond voor elkaar hebben betekend en nog steeds betekenen. Wolphaartsdijk belangrijke vereniging Wolphaartsdijk is een prominente vereniging in de regio Deltawateren. En de ver-

1961-2011 eniging is ook een belangrijke samenwerkingspartner van het Watersportverbond. Dit is niet alleen vanwege de grootte van de vereniging – wsv Wolphaartsdijk is de op één na grootste in de regio Deltawateren (de Arne staat op nummer 1) en de 10e vereniging van alle bij het Watersportverbond aangesloten verenigingen. Maar WSVW is niet alleen belangrijk om zijn grootte, maar ook om de activiteiten die er worden georganiseerd. Al dan niet in samenwerking met het Watersportverbond. De organisatie van de wintercompetitie Veerse Meer moet hier natuurlijk worden genoemd. Leverancier van vrijwilligers Wsv Wolphaartsdijk leverde in de geschiedenis verschillende bestuursleden. Zo is er nu al sprake van de tweede generatie Dominicus die de watersport niet alleen beoefenen maar ook een bijdrage leveren


aan de instandhouding, ontwikkeling en promotie ervan. Wolphaartsdijk leverde ook regiovertegenwoordigers (voorzitters van het regioteam). Om er één te noemen: Willem Danker. Jeugdopleiding en wedstrijdtraining Wolphaartsdijk heeft het sterkste jeugdopleidingsteam van de regio. De vereniging beschikt over veel kader. Dat is zeer belangrijk, maar zeker zo belangrijk is continuïteit. En hierover hoeft de vereniging ook niet te klagen. Eén en ander heeft natuurlijk ook te maken met de manier waarop de vereniging haar zaken voor elkaar heeft. Hiermee is Wolphaartsdijk het centrum voor de jeugdwedstrijdzeilers in Zeeland. Er worden zowel zomertrainingen en als wintertrainingen verzorgd. De jeugdzeilers met ambitie kunnen het zich niet permitteren deze trainingen te missen!

andere verenigingsactiviteiten Ook wat betreft niet-wedstrijd en opleiding gerelateerde onderwerpen is er altijd wel wat te doen bij Wolphaartsdijk. Het is een levende vereniging. Momenteel zijn er weer bouwplannen. De plannen omvatten onder andere de uitbreiding van clubhuis binnen de bestaande loods. Hoe dit precies uit gaat pakken is nog niet duidelijk, maar bij het volgende jubileum weten we vast meer! Nogmaals van harte gefeliciteerd en nog een succesvol jubileumjaar met veel watersportactiviteiten en goede samenwerking toegewenst! Met vriendelijke groet, Roel Harbers Districtsconsulent Zuid Watersportverbond

De Sociëteit, op 8 november 1975 de heer en mevrouw Sinke achter de bar.


1961-2011

13

Mijn bestuursperiode in de WSVW Een terugblik Als je wordt gevraagd iets te schrijven over de vereniging in het kader van een jubileum, dan ligt het voor de hand dat je vooral de blik richt op de periode waarin je zelf in het bestuur hebt gezeten. Ik wil me dus concentreren op, ongeveer, 1985-1995. Een vereniging als de onze heeft eigenlijk twee verschillende functies, die soms moeilijk te verenigen zijn. Enerzijds zijn we een vereniging van mensen met gezamenlijke belangen op het gebied van de beoefening van de watersport in een goede sociale en amicale context, anderzijds zijn we een bedrijf dat als werkgever en als investeerder moet opereren, en wel zo, dat de leden zo goedkoop mogelijk uit zijn. Begin jaren tachtig van de vorige eeuw bevond de WSVW zich in een roerige periode. Dat is op zich niets bijzonders, het komt in iedere vereniging wel eens voor dat er verschillen van mening ontstaan tus-

De vraag van Sjoerd de Vries of ik als een betrokken watersporter een bijdrage wilde leveren aan de jubileum uitgave zette me aan het denken. Ik ben eerst maar eens terug gegaan in het “verre” verleden van het jeugdzeilen. In 1988 startte Joop de Looff samen met Hans Platteeuw en anderen leden bij de vereniging Wolphaartsdijk met het opzetten van zeiltrainingen voor de jeugd van de vereniging. Daarbij werden leden van de vereniging als assistent trainers betrokken. In 1989 startten Joop en Hans net zo’n traject bij de watersportvereniging Arne in Middelburg. In het verleden waren bij de Arne ook trainingen georganiseerd maar dat was in de loop van jaren ingezakt. Bij de Arne werd het stokje na de start met Joop en Hans overgenomen door een commissie Jeugdzeilen. Bij beide verenigingen zijn sinds die tijd jaarlijks trainingen voor beginners en gevorderden jeugdzeilertjes georganiseerd. Daarnaast was er aandacht voor het opleiden van instructeurs en begeleiders. Bij

sen groepen van leden, of tussen leden en het bestuur. Bij de WSVW had die onrust uiteindelijk ook zijn invloed op de bedrijfsvoering, zodanig zelfs, dat het voortbestaan van de WSVW in gevaar kwam. Gelukkig zijn na verloop van tijd de gemoederen weer wat tot bedaren gekomen. Toen moest allereerst de zaak bedrijfseconomisch weer op orde worden gebracht. Toen ik voor het bestuur gevraagd werd was dit proces in volle gang, het WSVWschip lag weer op koers. Zowel de vereniging als het bedrijf zaten weer in de lift. Zo werd er een gezonde basis gelegd voor allerlei nieuwe ontwikkelingen.

almaar groter werden (zoals nu ook nog steeds). Dus werd een aantal projecten ter hand genomen om de ligplaatsen aan te passen aan de eisen van de tijd. Bijvoorbeeld: Herinrichting van de Nieuwe Landbouwhaven Herinrichting van de Schorhaven (de nieuwe A- en B-steiger) Maar ook: Verharding van het parkeerterrein Een tweede trailerhelling tbv het jeugdzeilen Het in eigendom verkrijgen van de havens en de terreinen Verbetering van de sanitaire voorzieningen

Het maximum aantal ligplaatsen aan het Veerse Meer was bereikt, de provincie stond niet toe dat er nog meer bijkwamen, dus uitbreiding van het aantal ligplaatsen om de lange wachtlijsten weg te werken was niet mogelijk. Het was wel toegestaan bestaande (kleinere) ligplaatsen te vergroten. Dat was ook nodig omdat de schepen

De ontwikkelingen in de vereniging stonden ook niet stil. Ik wil hier met name de ontwikkeling van het jeugdzeilen noemen. In deze periode is het jeugdzeilen in de vereniging geïncorporeerd. Er kwam een bestuurslid bij met de portefeuille jeugdzeilen. Accommodaties werden opnieuw ingericht mede met het oog op de behoeften

Wolphaartsdijk ontstond de mogelijkheid om ’s winters te trainen. Een luxe die we bij de Arne nog niet hebben kunnen realiseren. De trainingen staan echter open voor andere deelnemers. Daarmee wordt ook een band tussen verenigingen gesmeed. In de herfstvakantie kwamen de trainingen voor gevorderde zeilertjes en deze verbleven dan enkele dagen in de zeilschool. Naast het weer stevig op poten zetten van de jeugdzeiltrainingen bij beide verenigingen zelf werden andere verenigingen gestimuleerd het zelfde te doen. Vanuit Wolphaartsdijk en Arne werd dan vaak ondersteuning geboden.

legenheid stellen om ervaring op te doen en dat trachten te versterken door een goede begeleiding plus verzorging (eten en drinken) en voor iedere deelnemer een herinnering aan de deelname. Ouders mochten dan met het moederschip gratis in de haven liggen. De Delta-combi was een serie van wedstrijden met een overall klassement en prachtige prijzen als je aan voldoende wedstrijden had meegedaan. Sponsoren waren toen bijvoorbeeld Zuidschor, Zwemer, Scaldis sails maar ook de zeilschool in Wolphaartsdijk. In het begin kostte het de nodige energie om sponsoren over de streep te trekken maar de benadering liever meer kleinere dan een grote pakte goed uit. Dankzij de sponsoren konden dan de mooie prijzen beschikbaar worden gesteld.

De twee verenigingen startten samen met het organiseren van wedstrijden voor hun jeugd in de Optimist en later in andere boten met in gedachte de elders in het land bekende combi’s om te komen tot een “Zeeuws kampioenschap”. Jeugdzeilers van andere Zeeuwse verenigingen werden in de gelegenheid gesteld mee te doen. De bezetting van het “wedstrijdcomité” en de begeleidingsboten kwamen van beide verenigingen. Zo ontstonden de Opticup in Wolphaartsdijk en de Combicup in Oostwatering. Het leidde tot het instellen van de Veersemeer bekers als overall prijs en later tot een breder erkende Delta-combi. Toen waren er ondertussen meer verenigingen in Zeeland actief geworden met trainingen, enz. in Colijnsplaat, Zierikzee, Herkingen, Breskens en op de Braakman. Uitgangspunt: jeugdige zeilers in de ge-

De haven in de jaren ’60

Naast de Optimist en een enkele Piraat kwamen andere boten in beeld voor de jeugdtrainingen: Laser, Cadet, 420. In dat verband is wel gesproken over het volgen van de voorkeurslijn van het Verbond en beelden van ouders binnen de verenigingen. De opkomst van de Splash werd versneld doordat de bouwer als kennismaking boten ter beschikking stelde van een vereniging. Zo kwam ik in de uitslagenlijst van 1993 Jet Dominicus in een Splash tegen. Het gemeenschappelijk organiseren van wedstrijdtrainingen voor de jeugd was weer een volgende stap die er gezet werd. Ook voor begeleiders hebben we trainingen georganiseerd. Naast het lesgeven ook

van het jeugdzeilen. Er werd samenwerking gezocht (en gevonden) met andere watersportverenigingen in de regio. Het succes van de jeugdzeilerij heeft zeker ook invloed op gehad op de rest van de vereniging. In luttele jaren groeide het aantal leden van iets meer dan 400 naar een dikke 700! Tot zover deze korte beschrijving van een stukje geschiedenis van onze WSVW. Met genoegen kijk ik terug op de periode dat ik actief mee mocht helpen dingen tot stand te brengen. Steeds was ik mij ervan bewust dat we voortbouwden op de fundamenten die anderen voor ons gelegd hadden. En nu, weer zo’n twintig jaar later, zie ik met genoegen wat er daarna weer door anderen tot stand is gebracht. WSVW, het ga je goed!

Wim Dominicus

het varen met een begeleidingsboot en verrichten reddingen. In 1997 en 2000 organiseerden Wolphaartsdijk en de Arne samen een Nederlands kampioenschap voor de Splash. Prachtige evenementen met ruim 175 en meer deelnemers. Het kampioenschap wordt afgesloten met het defilé van alle deelnemers langs de kampioen. Een waardig slot van een mooi evenement. Waarbij de beide verenigingen met succes het Veerse meer ook op de landelijke agenda van Splash zeilers en in de kijker zetten. Nu terugkijkend op ruim 20 jaar jeugdzeilen is mijn beeld dat vanuit Wolphaartsdijk vaak het voortouw werd genomen om het jeugdzeilen met succes te stimuleren. Naast het genieten van zeilen als sport, gezelligheid daar omheen was er de aandacht voor het stimuleren van het wedstrijdzeilen. Ook al hoorde je binnen de verenigingen ook wel eens negatieve geluiden over het jeugdzeilen. Lang niet altijd zaten de commissies jeugd zeilen van de verenigingen op een lijn. Toch is er door de inzet van vele mensen (naast de namen die ik hiervoor heb genoemd) veel goeds tot stand gekomen. Ik kijk nog steeds met plezier naar de evenementen die voor de jeugd worden georganiseerd. Ik hoop dat Wolphaartsdijk en Arne dat nog lang blijven doen. Maarten Sjouke, lid van de watersportvereniging Arne.

De haven in 1971

1961-2011

14

De haVen in 1991

50 jaar WSVW Als ze je vragen iets te schrijven over de beginjaren van de WSVW besef je dat je bij de oude garde begint te horen. Voor de afdamming van de Zandkreek, het latere Veerse Meer,voeren we al met 5 zeilbootjes vanuit de landbouwhaven. Tijdens laagwater kon je niet weg want dan viel de haven droog. De aanleiding tot de oprichting van de WSVW was een stuk in de PZC van 14 mei 1960. Het artikel ‘”Markante figuren in kleine Zeeuwse gemeenschappen’’ ging over mijn vader Piet Kik die in Wolphaartsdijk in heel veel verenigingen een bestuursfunctie vervulde. Ik citeer de verslaggever: “Toch heeft hij alweer iets nieuws op het oog; een zeilclub. Hij heeft


De haVen in 2010

bedacht dat er in de toekomst in de Zandkreek een goed zeilgebied zal ontstaan,dat het haventje zich goed voor jachten zal lenen en “wat is er voor de jeugd mooier dan zeilen’’: einde citaat. Nog dezelfde dag belde Gilles de Jager dat hij als het zover was mee wilde doen. Samen met Jo Ruissaard (voor ons ome Jo omdat hij in het weekend altijd bij ons was) werden de plannen verder ontwikkeld. In de burgemeester vonden ze een goede medestander. Hij probeerde de RYCB naar Wolphaartsdijk te halen om na het wegvallen van de veerdienst wat leven in dorp te houden. Een gevolg van deze samenwerking is dat er nu nog steeds boten van de WSVW in de Westhaven liggen en boten van de RYCB in de Oude landbouwhaven. Het was een compromis waar de WSVW moest en mee kon leven

want ze hadden de gemeente nodig om de Oude landbouwhaven in erfpacht te krijgen. Geld was er niet ,de eerste palen werden in eigenbeheer geslagen. Een voordeel was dat ome Jo de gemeentesecretaris was en er voor zorgde dat er voor ons goed bruikbaar oud gemeente materiaal naar de haven verhuisde. De RYCB bracht de OK jol mee als eenmans wedstrijdboot. Om mee te kunnen trainen en het wedstrijd zeilen te leren lieten Wim van Kernebeek, Adrie van Strien en ik de OK ’s met de nummers H 11, H 12 en H 13 bij Mallentjer in Belgie bouwen. De eerste zomerbotenstalling was de oude aardappelsorteerloods op de havendam. Door zelfwerkzaamheid van de zeilers kwam er een helling en een piertje met vlot voor de loods. In 1964 deden van Kernebeek en ik

Miljaar! wel als je maar +- 1meter 60 bent is het een hele toer om eruit te klauteren, enfin al bij al was het douchen geen overbodige luxe! De bijna wekelijkse verkleedpartijen en optredens, polonaise waren vaste prik en zorgde voor hilarische taferelen, soms wel eens zorgelijk als Andre het in zijn hoofd haalde om weer eens voor pompier te moeten spelen en met de brandlans te dreigen om ons te redden. Kees benutte ook wel eens zijn positie om op een bloedhete dag te voorspellen aan bepaalde heren die in optimistjes puffend verkoeling zochten dat het ging regenen die is gek, Keesje pakte de waterslang en sproeide de heren nat, ik zei het toch zegt die dan leuk dat het ging regenen enfin die gasten konden toch niet weg dus vond hij het nodig om ze betere afkoeling te geven door me de speedboot eventjes langszij te scheuren, toen moesten de heren nogal hozen om niet te zinken, na droge kleren en even de benen strekken nieuw bootje kijken bij de kraan, Kees kon het niet laten en gaf een kontje? en plons weer nat commentaar was, van zooo dichtbij hoefde het ook niet! 2 weken later was de kans er eindelijk voor de heren, ze stonden met gekruiste armen op de steiger Kees op te wachten die kon zwemmend naar huis, eindelijk wraak. De mosselfeesten toen waren meestal DE afsluiter van de zomer de grote loods op het parkeerterrein was dan goed gevuld en het grootste aantal kilo’s(650) mossels sprak voor zich, ook het midzomer feest was grandioos, vele ploegen werden gevormd, alle leeftijden; touw trekken, water gevechten, ringsteken en volwassenen in de optimist opdrachten vervullen waar natuurlijk de nodige extra hindernissen voor bepaalde mensen gemaakt werden, conclusie niemand ontsnapte aan een nat pak! na de BBQ werd er dan aan de nachttocht begonnen en steevast werd er voor Veere massaal

op de toeters geblazen, we zijn ook nog wel in de potdichte mist terug gekomen, niet erg zeiden de ervaren onder ons, alleen met natuurlijk het nodige vocht(door de keel)uiteraard was de eerste zoetwatermatroos vast komen te zitten en jawel hoor alle schapen volgen, dus een ongeregeld gezellig zootje. Het 25 jarig jubileum was ook grandioos, de haven werd wakker gemaakt met een Dweilband meegetrokken op een vlot door de haven, daarna eeeen groots ontbijt tussen het huis en de loods, s avonds groots feest en optredens van o.a. De Gigantjes en Donna Lynton, Kees werd op het podium gevraagd en kreeg een kus van haar, zijn tenen krulde om in zijn schoenen en prompt werd de nieuwe boot van de haven DONNA gedoopt! Er zijn in de loop der jaren heel wat lief en leed voorbij gekomen, maar wat ons betreft waren het gouden jaren met veel werken maar geweldig veel plezier. Ik ben hier gekomen toen was Ries er en de brave man sprak Zeeuws tegen Kees, wel er zijn behoorlijk wat miscommunicaties geweest met Ned. België kan ik zeggen, een voorbeeld; ik ging het toiletgebouw schoonmaken en kon niet vinden wat ik nodig had, dus naar kantoor en vragen waar de aftrekker was? Die twee lagen in een deuk en Ries vraagt WAT willen ze? Kees zei wij noemen dat een vloertrekker, ik weer, stom woord wie trekt er nu een vloer af? Onbegrijpelijk dat ik ze van de vloer moest oprapen en terug in hun stoel helpen toch! Zo zijn er tal van idiote voorvallen geweest, en ook veel uitstappen met vaste kliek uit, t Oorlam zoals in de winter met ongeveer 24 personen naar gastronomisch weekend Ardennen, langlaufen, bergen beklimmen, verloren lopen in het bos(verkeerde piste) natuurlijk, niet te vergeten raften dat was super vooral omdat ik in een pak gehesen

mee aan de wereld kampioenschappen OK in Roskilde(Denemarken).Koppen in de PZC ‘’twee Zeeuwen zeilen mee om wereldtitel OK’’ hoge uitslagen hebben we helaas daar niet gehaald. Door de extra aandacht kwam de kleinzeilerij in een stroomversnelling. In de uitslagenlijst van de internationale wedstrijden van augustus 1965 staan al 10 WSVW OK jollen op 35 deelnemers. De Sneekweek werd dat jaar door 3 OK’s en een Vaurien bezocht. Na dat jaar ging ik de grote vaart op en elke keer als ik thuis kwam zag ik de WSVW gegroeid was. Van de kleine vereniging waarin mijn vader als havencommissaris moest bedelen om geld bij het bestuur voor een roltouw tot de bloeiende rijke vereniging van nu met nog steeds een actieve kleinzeilerij. Ad Kik

’t Oorlam Het begon in juli 1986, een paar stoeltjes &tafeltjes, oude koelkast en wat tierelantijntjes in de loods en ervoor. De winter erna kreeg ik 60 m2 in de loods beschikbaar door het bestuur, de ruimte werd gebouwd, Kees maakte de bar, de oude Heuga tegels uit het Kraaienest werden geschrobd met staalborstels, oude stoelen, tafels, krukken werden 6 weken lang geschuurd, geschilderd en al wat opgeknapt kon worden werd benut, flessenrek werd gemaakt en geschonken de start kon gemaakt worden. In de loop der jaren werden er vlaggetjes, lampen, stuurwielen, boten en zoveel geschonken door de leden om, t Oorlam in te richten, deze staan er nu nog omdat er overal wel een verhaal achter zit. In de 11 jaar clubhuis beneden is menig feest georganiseerd wat zeg ik neen spontaan geboren ter plekke, er was toen een echte band met leden omdat de meeste elke week naar de boot gingen en er een paar feestneuzen bij waren die de hele meute meetrok. De mascotte van toen was ons Dreke! en zijn grote vriend Toon deze waren altijd wel te vinden voor een geintje, een (kleine)greep Dreke was in vervroegt pensioen en het mooiste moment was als iedereen op zondag inkluis zijn vrouwtje naar huis moesten om te werken en hij had de boot en de haven helemaal voor hem, heel lief zwaaide hij iedereen uit, Angele zegt hier tegen Andre staan 2 zakjes ene voor de vuilbak de andere je spullen om te gaan douchen daaaag onze vriend stapt vrolijk naar de container, piert er de vuilzak in, staat in zijn adamskostuum onder de douche en???de shampoo foetsie alleen afval, oei verkeerde zak terug aangekleed, mopperend naar de container, verdorie ligt die zak helemaal beneden, rekken strekken en hebbes maar verloor zijn evenwicht en boem, Andre in de container!

Begin van het Oorlam begin 1981. ben(achterstevoren!)en het veel te moeilijk was op het opnieuw te proberen dus moest het zomaar, gevolg was dat ik gelijk achterover kukelde in de boot omdat mijn evenwicht niet klopte, niks van aantrekken zeiden ze peddelen, kan U verzekeren das ni simpel! Er is in Antwerpen nog eens een complete reuze poppenkast in touw gezet, in evenbeeld van, t Oorlam dat was grandioos gedaan de beruchte figuren en voorvallen werden nagemaakt geweldig gedaan, maar wat ze niet wisten was dat wij (Louise, Elly, Erna)ook een verassing voor die club hadden, wij hebben een optreden verzorgd van dans en (namaak)zang waar we trouwens heel de winter voor gerepeteerd hadden, daar wist maar een klein aantal mensen van en was dus compleet geslaagd. Zo dit was een greep uit de gouden jaren, zo kunnen we nog wel wat vullen maar vele voorvallen moet je bijna bij geweest zijn of degene kennen waar het om gaat anders is het maar half zo leuk toch. Wij zijn allebei heel blij dat we overal deel aan gehad hebben, je kunt nog zoveel plannen als je wilt maar als het niet van de twee kanten komt, kan je er niets mee, Groetjes, Kees en Erna


1961-2011

15

WSVW, wat nu? Een vooruitblik Op verzoek van de jubileumcommissie heb ik mijn gedachten eens laten gaan over hoe de toekomst van de WSVW er uit zou kunnen zien. Voorspellen is lastig, vooral wanneer het de toekomst betreft, heeft een econoom eens gezegd. Daar komt nog bij dat ik geen aspiraties heb een tweede Jules Verne te worden. Ik ga me dus niet wagen aan voorspellingen. We kunnen wel proberen een visie te ontwikkelen. Dus niet: hoe DENKEN wij dat de WSVW eruit zal zien, maar hoe WILLEN wij dat de WSVW eruit ziet over, pakweg, 25 jaar. Mijn visie Structuur WSVW In mijn visie blijft de structuur van de WSVW

onveranderd: een combinatie van een vereniging en een bedrijf, geleid door een uit en door de leden democratisch gekozen bestuur dat verantwoording schuldig is aan de leden. De bestuursleden vertegenwoordigen de commissies waarvan zij voorzitter zijn in het bestuur. De ledenvergadering is het hoogste orgaan. De vereniging Ook de WSVW zal vergrijzen. Dat zal en moet invloed hebben op de gang van zaken in de vereniging. Er zullen meer motorbootvaarders komen. De recreatiecommissie zal nieuwe activiteiten moeten bedenken om ook oudere leden aan de vereniging te (blijven) binden. Er zullen meerdaagse tochten op binnenwateren buiten de schoolvakanties komen,

Onofficiële clubtocht? Al 31 jaar is het vaste prik: begin september gaat een groot aantal boten van de WSVW op onofficiële clubtocht naar Goes. Onofficieel? Ja, want deze tocht wordt niet georganiseerd door de Recreatiecommissie van de vereniging, maar door Arti Carnaval! Maar een clubtocht kan het inmiddels wel genoemd worden, met zo’n 25 deelnemende boten! De tocht gaat altijd naar Goes. Dat zal ook niet veranderen. Niet omdat alle deelnemende schippers niet van verandering houden hoor! Nee, deze schippers stellen op de tweede zaterdag van september hun boot belangeloos beschikbaar voor de bewoners en cliënten van verschillende instellingen voor verstandelijk gehandicapten in Goes en omstreken. En omdat het zo geweldig leuk is om deze mensen een mooie dag te bezorgen, staat bij veel WSVW-leden de datum al voor jaren vooruit in de agenda vastgelegd. Wat houdt deze vaartocht met gehandicapten precies in? De deelnemers verzamelen zich op zaterdag aan het begin van de middag op de kade in Goes bij de Ringbrug. Nadat iedereen is ingescheept, waarbij de rolstoelen door de sterke mannen van Arti en de scouting aan boord worden gezet, varen we naar het Goese Sas. Onderweg is vanaf veel boten (carnavals-)muziek te horen. Bij het Goese Sas gaat iedereen weer van boord, want bij Het Loze Vissertje worden pannenkoeken gebakken door

Combi C Rotterdam Na in 2000 de Combi C Rotterdam te hebben gewonnen in de optimist besloot ik in 2001 ook de Combi Zeeland te gaan zeilen. Zeeland, wat een vrijheid en wat een aardige mensen. Al snel nam ik deel aan trainingen op de WSVW. Zelfs s’winters gingen de trainingen door om in het seizoen weer optimaal te kunnen presteren. Na een jaar trainen ontstond er al een hechte groep en al snel was ‘Zeilteam Zeeland’ geboren. Onder begelei-

mensen van Arti. En er treedt nog een carnavalsband op! Daarna schepen we weer in en varen we terug naar Goes, waarbij sommige van de deelnemers zo moe zijn dat ze in slaap vallen..... Deze vaartocht is voor de deelnemers een uitje waar ze lang naar uitkijken, maar ook zeker lang van nagenieten. Zonder de leden van de WSVW zou het niet mogelijk zijn om alle (soms wel 170!) deelnemers mee te kunnen laten varen. Ik wil dan ook vanaf deze plaats alle schippers en hun bemanningen nogmaals heel hartelijk bedanken voor hun inzet!

ook naar buitenlandse bestemmingen. Denk niet alleen aan België, maar ook aan Frankrijk en Duitsland. De accommodaties Oudere leden hebben soms andere wensen en behoeften. Daaraan zullen de accommodaties moeten worden aangepast. De toegankelijkheid zal nadrukkelijk aandacht moeten krijgen. Denk bijvoorbeeld aan liften in gebouwen, maar ook aan ligplaatsen met de mogelijkheid langszij af te meren. Dit laatste betekent een herindeling van de havens; een ingrijpende maar noodzakelijke operatie. Het verblijf op de haven zal in toenemende mate ook buiten de weekeinden gaan plaatsvinden. Dat zal gefaciliteerd moeten worden, bijvoorbeeld met een steunpunt

Op 6 februari jl heeft de Jeugdcommissie een workshop dag. Een van de workshops werd verzorgd door de KNRM onderleiding van Peter van Es. De workshop was bedoeld om actief kennis te maken met het werk, de mensen, het materieel van de KNRM en om mee te varen aan boord van de reddingsboot de Oranje. De dag duurde van 10.00 tot 15.30 uur. De dag was er een om nooit te vergeten voor onze jonge wedstrijdzeilers met ronkende motoren, stoere mannen in overlevingspak-

van een supermarkt. En wat te denken van een Praathuis? Overige voorzieningen De computerisering van de maatschappij is zeker nog niet voltooid. Ik waag me niet aan voorspellingen, maar de WSVW moet alert zijn op dit gebied en nieuwe ontwikkelingen volgen. Relatie met andere verenigingen Uiteraard krijgen ook de zusterverenigingen in het wolphaartsdijkse havengebied met dit soort problemen te maken. Het is nu tijd om met elkaar aan tafel te gaan zitten om de mogelijkheden te onderzoeken om samen te werken aan oplossingen. Februari 2011,

Wim Dominicus

ken, een plekje aan boord naast de schipper, een praatje met een echte redder of onvergetelijk fotomoment op de reddingboot. Een belevenis! De reddingboot Oranje, een 9 meter lange reddingboot van de Nikolaas-klasse met waterjetaandrijving. Deze boot kan relatief veel mensen aan boord hebben , een capaciteit van 20 personen, exclusief bemanning. Ten tweede biedt deze boot een hoge snelheid (34-35 knopen) en een grote trekkracht. Op 7 mei 2011 is het weer reddingbootdag. Alle donateurs van de KNRM zijn van harte welkom op de reddingstations voor een kennismaking en een vaartocht.

Wilt u ook eens meevaren? Dan bent u natuurlijk van harte welkom! U kunt zich bij mij aanmelden via e-mail ([email protected]) of per telefoon (06-10735129). Natuurlijk kunt u ook bij mij terecht voor meer informatie. Maar u zou ook kunnen informeren de schipper van één van de schepen die de afgelopen jaren hebben meegevaren: Wilde, Siejoe Toe, Kokkel, Maleachi, Hardebolle, Ventus, Alca, Splendid!, Zeeuwmeeuw, l’Escroc, C’est la Vie, Senang, Kaimiloa, Verso il Vento, Mardy, Bonvievent, Solution, Harrewar, Dinges, La Principessa, Lucky, Wyntwirre, Breeveertien, Weerlicht, Butskop, Cyrano, Flamingo, Ventriosa, Stapper, Fermate XL, Kick, Mayflower, Annemaart, Fintan, Seadazzle en Bella Mosa (en dan ben ik er vast nog een paar vergeten....) Jet Dominicus

ding van een diverse trainers gingen we gedurende velen jaren door heel het land heen om alle wedstrijden te varen. Vooral de United4’s en het ONK waren hierbij de hoogtepunten. Zeilteam zeeland was al snel goed te herkennen aan de teamkleding en iedereen kende die groep die trainde in Wolphaartsdijk. Toen voor mij de tijd kwam dat ik uit de optimist moest wegens mijn lengte kon ik me al snel aansluiten bij de groeiende groep Splashes die inmiddels was ontstaan op de WSVW. Zeilteam Zeeland zette zich voort in de Splash en de Flash. Elke winter doorhalen en tussen de middag pizzabroodjes met warme chocomelk drinken bij Erna om op te warmen. WSVW was en is de voedingsbodem voor grote ambities. Ook bij mij kwamen deze omhoog en al snel kwam voor mij de overstap naar de Laser Standaard. Olympisch voor mannen, dus daar valt wat in te behalen. De jaren dat ik laser heb gevaren was ik niet vaak meer op de WSVW te vinden omdat er groter groepen Lasers trainde in het midden

van het land. Een aantal jaar lang heb ik me vol gefocust op de Laser. Vaak naar het buitenland en s’winters niet meer trainen op het koude water van het Veersemeer, maar op de warmere gedeeltes van de Middellandse Zee. 2010 was voor mij het officiële debuutjaar in de Olympische Finn-klasse, de boot waar ik vroeger in mijn optimist op de WSVW al over droomde. De ambitie is nog steeds groot en alle tijd die er over is naast mijn studie word aan mijn grote passie besteed. Het eerste jaar in de Finn is goed verlopen met als hoogtepunt het Wereld Kampioenschap in San Francisco. Dit is voor mij het mooiste en zwaarste evenement uit mijn zeilcarrière tot nu toe geweest. Het was zeer leerzaam om tegen al die Olympische toppers te varen. In San Francisco ben ik dus goed terug op mijn plek gezet en heeft mijn lichaam laten merken dat dit een stapje te ver was voor mij op dat moment. Op de tweede trainingsdag een elleboog blessure en het NK heb ik moeten afzeggen wegens problemen met

mijn rug. Dit doet pijn, maar het maakt me sterk voor het seizoen 2011. Inmiddels heb ik alweer een winter in de sportschool gezeten onder begeleiding van de fysio en de rug voelt nu stabieler en sterker dan ooit te voren. De WSVW blijft voor mij de club waar mijn grote avontuur begon en waar de voedingsbodem ligt voor mijn ambities om het ver te gaan schoppen in de wedstrijdzeilwereld. Hopelijk gaat dit ook gelden voor de nieuwe garde Zeeuwse topzeilers en zeilsters! Hein van Egmond

16

Verslag Charity cup 2010

Op zaterdag 15 en zondag 16 mei werd op de Oosterschelde vanuit het Goese Sas de 4e aflevering van de Charity Cup gehouden. De Charity Cup is een jaarlijks terugkerend zeilevenement waarvan de opbrengst bestemd is voor het goede doel. Dit jaar is dat het Sophia ¿kinderziekenhuis. Het was de eerste keer in het bestaan van dit evenement dat de races plaatsvonden op zowel de zaterdag als de zondag. Zaterdag 15 mei: Na een druilerige regenachtige week is het zaterdag strakblauw en staat er een licht briesje. De organisatie heet iedereen welkom met gratis koffie en een gratis Zeeuwse Bolus. Na de skippersmeeting gaat iedereen het water op voor de wedstrijd. Omstreeks 11 uur klinkt het startschot na een uitstel van ongeveer 20 minuten. In dit veld zijn in totaal 21 schepen vertrokken waaronder een aantal sportboten. Twee Melges24›s, een J-24, twee J-80’s en een X-79. Ook van start gaan o.a Harfang, een First 40.7 van Frank Meulemeester, de First 34.7 Wemeldinges van Rinus de Jonge, de Sailforce SunFast 40 van Marco van Dijke en twee 31.7’s, de Sea Dazzle en de Bloody Mary. In de SW A klasse zijn er met dit windje 2 tot 3 bft. meerdere favorieten, waaronder de Dehler DB2 van Team vd Visse en de Shamrock (X one ton) van de gebroeders van de Sande. De Wemeldinges neemt echter al rap de leiding, maar wordt op de hielen gezeten door de 2 Melges24›s. De Sailforce, de DB-2 en de Harfang volgen kort daarachter. De Hanse 400 Grand Cru van

1961-2011


uit. De deskundigen verwachten een toene- plaats wederom de goed voorbereide Orata vanSpirit Piet Germing die uiteindelijk ook het tomende wind vanuit hetInzuidwesten. Om 11 de SW B klasse pakt de 28 Vivat van Fedde v.d Velde de dagtitel! Op de wint. einduitslag vanuiteindelijk de u. vertrekt het veld voor plaats een baan van17de mijl. wederom goed taalklassement voorbereide Orata vanDe Piet Germing die ook SWeinduitslag B klasse ziet als volgt De gekozen baan voert het veld naar de Zeetotaalklassement wint. De vanerdedan SWook B klasse zietuit: er dan ook als volg landbrug en dan al reachend terug voorbij De X-one ton Shamrock is erg goed weg, Naam Punten 1 2 het Goese Sas en via een lus uiteindelijk te- samen met de Melges 24 van Theun Hage. No Zeilno ORATA 1 19 4,0 2 2 rug naar de finish voor het Goese Sas. De line Bij het eerste merkteken ligt de Melges op P. Germing, Optima 92 honors plek 1, kort daarachter de Wemeldinges, X VIVAT 2 4 10,0 dnc 1 Fedde van de Velde, Spirit 28 zijn voor de Melges 24 van Theun Hage. De one ton, de Harfang, de DB-2 en de andere VONDELING wind die toch aangetrokken is tot Melges van Matthias Lambrecht. De J-24 van 3 23 10,0 1 dnc Dirk Kloosterman, Dullia D25 een 14 knopen zorgt ervoorDedat er rap gehavenmeester Hasse (die zich aan het voorX-one ton Shamrock is erg goed weg, samen met de Melges 24 van Theun Hage. Bij het DIRICAWL 12,0 3 dnc finisht wordt. Een aantal eerste fanatiekelingen bereiden zijnplek op1,het J-24) volgt sterk. De X4 one2 ton, de Jet Idskes, Brin de Folie merkteken ligt de Melges op kortEK daarachter de Wemeldinges, hebben aansluitend nog eenHarfang, koers uitgezet wind zit iets meer in de Westhoek dus de BIKOLO de DB-2 en de andere Melges van Matthias Lambrecht. De J-24 van5havenmeester 3 13,0 4 dnc John van om verder te trainen voor deHasse race van zijnzijn genoodzaakt meer mijlen (die de zichvolaan hetgennakers voorbereiden op het EK J-24) volgt sterk.teDe wind zit iets meer in Nunen, Dufour 27 FIZZER de Westhoek dus de gennakers zijn genoodzaakt mijlenDe temaken door hoeken gende dag. maken door hoeken te meer branden. Melges 6 7 te 14,0 5 dnc Ron Legemaate, First 22 branden. De Melges 24 Theun Hage paktpakt ook op zondag de line honors. 24van van Theun Hage ook op zondag de Uiteindelijk NARDUS 15 trekt teamvan vd Dirk Visse (DB2) zich terugUiteindelijk uit de wedstrijd na een verkeerde boeironding 7 439en ziet de 15,0 6 dnc In de SW B klasse doet de Vondeling line honors. Ben Lebeau, Kelt 620 einduitslag van de SW A klasse er als volgt uit: Kloosterman prima zaken in het eerste aan trekt team vd Visse (DB2) zich terug uit de HOOGEWINT 8 27 18,0 dnf dnc Winthagen, Halcyon 27 de windse rak door heel hoog te starten. wedstrijd na een verkeerde boeironding en Daarachter onstaat een felle strijd tussen de ziet de einduitslag van de SW A klasse er als ORC winnaar wordt de Wemeldinges met op Orata (Optima 92), de Bikolo (Dufour 2800) volgt uit: de 2e en 3e plaats respectievelijk de Bloody en de Diricawl (Brin de Folie). Aanvankelijk met op de 2e en 3e plaats respectievelijk de Naam ORC winnaar Punten wordt 1 2 de Wemeldinges Mary en de SailForce. komt de Fizzer van Ron Legemaate goed No Zeilno Mary9 76 en de3,0SailForce. JACHTWERF RUYTEN 1 NED 117 2 1 mee maar mist power in het voor de windse Teun Hage, Melges 24 Sail4Charity wenst o.a hartelijk te bedanken: rak. JEETJE 40 2 50 6,0 wenst 3 3 o.a hartelijk te bedanken: Sail4Charity Hasse van Opbergen, J-24 De Bikolo en de dames van de Diricawl vaWEMELDINGES 3 NED 7696 8,0 6 2 Alle deelnemers, de wedstrijdcommissie van ren een sterk spi rak en daardoor maakt Piet Rinus de Jonge, First 34.7 Alle deelnemers, de wedstrijdcommissie vanwedstrijdleiding, de WSVW voor alle de wedstrijdleiding de WSVW voor de vrijGerming van de Orata zich na afloop terecht EL NIÑO 4 BEL 451 14,0 alle 10 sponsors, 4 Hansa watersport, Gemeente de familie Hendrik Matthias Lambregt,vrijwilligers, Melgen 24 willigers, alle sponsors, Hansa Goes, watersport, zorgen om de uitslag. Hij is net achter de daSHAMROCK 13 beschikbaar Rib, Anusjka en iedereen dit prachtige ev 5 BEL 1270 18,0stellen 13 5 van hun Gemeente Goes, Martens de familie Hendriksdievoor mesboot over de finish gegleden en weet Wim Vandesande, X-1 ton verder mogelijk hebben gemaakt. het beschikbaar stellen van hun Rib, Anusjka niet hoe hij dit thuis moet gaan vertellen. BLOODY MARY 6 NED 8120 20,0 14 6 J. van de Plasse, First 31.7 Martens en iedereen die dit prachtige eveneGelukkig voor Piet stijgt hij in het dagklasseUILENSPIEGEL 18 Sail4Charity 2010verder in voor het Sophia Kinderziekenhuis en zal eind 2 7 NED 7829 20,0 zet9 zich 11 heel ment mogelijk hebben gemaakt. ment op rating (zonder spi) naar een tweede Rob Nagelkerke, Pretorien 2011 bekend maken welk bedrag er naar “Vrienden van het Sophia” kan worden HARFANG 14 plaats. Vondeling is dagwinnaar! 8 BEL 1293 22,0 15 7 Frank Meulemeester, First 40.7 overgemaakt. Sail4Charity zet zich heel 2010 in voor het TEAM DB2 9 22 23,0 1 dnf Sophia Kinderziekenhuis en zal eind 2010/ Nadat iedereen afgemeerd ligt aan de buiJo van de Visse, Dehler 34db Graag tot volgend jaar enbegin kijk aub regelmatig op http://www.sail4charity.nl ! SEA DAZZLE 2011 bekend maken welk bedrag er tensteiger voor de sluis kan het naborreleren 10 5 25,0 16 9 Chris Hendriksen, First 31.7 naar “Vrienden van het Sophia” kan worden of «evalueren» starten. In de feesttent achter DAME BLANCHE 26,0 4 dnc overgemaakt. de dijk vindt ook de prijsuitreiking en de tra- 11 16 Edwin Verhorst, Finngulf 36 JOIE DE VIVRE ditionele verloting plaats. Daarna is het tijd 12 NED 831 27,0 5 dnc Laura Vroon, J-80 Graag tot volgend jaar en kijk aub regelmaom te eten. Eerst Soep van Gisteren (bedankt JELLYFISH 8 13 NED 7988 29,0 7 dnc tig op http://www.sail4charity.nl ! M. Vlamings, J-80 Marijke) en daarna een gezellige en overGRAND CRU heerlijke Barbecue. Voor de uitgehongerde 14 6 30,0 dnf 8 B. Wohrmann, Hanse 400 zeilers is zelfs een frietkar neergezet, waar AXIE 15 21 30,0 8 dnc Jeroen van Eerten, X-79 Jo en Ineke de patatten voor iedereen bruin HERB bakken! 16 1 32,0 dns 10 Willy Voordeckers, Dufour 34P Voor de kleintjes staan er 2 springkussens SAIL FORCE 39 17 NED 7788 33,0 11 dnc Marco van Dijke, SunFast 40 en is er een volleybalveld uitgezet. Tijdens BOX-3 4 34,0 12 dnc de avond treed de gerenommeerde band 18 Gertjan de Werd, Spirit 36 «El Combo» op en zijn de prachtige foto›s, WILD THING 12 19 BEL 9090 39,0 17 dnc Erik van den Broeck, 11 M od belangeloos gemaakt door Anusjka Martens TOUCH 20 20 40,0 18 dnf van Objectivo.nl, reeds te bezichtigen. Bert Heijmans, Spirit 32 Kortom een erg geslaagde eerste cup dag! SIXPACK 21 NED 5390 44,0 dns dnc Ben Wohrmann en de Shamrock sluiten aan en een soort kopgroep is gevormd.

M. Goddijn, X-99

Zondag 16 mei: De dag begint weer in de tent met een gratis kop koffie, wederom laat de wind het wat afweten, maar de voorspelling ziet er gunstig

In de SW B klasse pakt de Spirit 28 Vivat van Fedde v.d Velde de dagtitel! Op de tweede

SPeeLtUin in De haVen in 2010


1961-2011

WATERGETIJDEN 2011

50 WSVW Watersportvereniging Wolphaartsdijk Zandkreekweg 4a 4471 NG Wolphaartsdijk Secretariaat Tel. 0113-586089 Fax 0113-586093 E-mail [email protected]

WATERSPORT VERENIGING WOLPHAARTSDIJK

www.wsvw.com

Ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum zijn er voor dit jaar getijdenboekjes gedrukt zoals hier boven getoond. Deze zijn gratis af te halen op het havenkantoor. Let op: op = op.

17

Zelf het weer voorspellen in het vaarseizoen aan de hand van windrichting, het gedrag van dieren en spreuken Windrichting en het weer De windrichting kan je veel vertellen over het weer. Komt de wind uit het westen of zuidwesten dan heb je kans op regen. Omdat de wind dan van zee komt en daar veel waterdamp van heeft meegenomen.

buiten zijn en ze gaan niet schuilen voor een bui dan blijft het lang regenen, gaan ze meteen een schuilplaats zoeken dan duurt het meestal niet zo lang. Vissen komen bij mooi weer naar boven omdat het zuurstofgehalte in het water dan afneemt.

Noorden- en oostenwind geven in de zomer mooi weer, maar in de winter vorst of sneeuw. De lucht komt dan uit de poolstreken of uit het koude Siberië.

Verder: • Dansende muggen voorspelt hitte • Eenden die zich zeer veel invetten voorspelt regen • Vogels en dieren worden stil voorspelt regen op zeer korte termijn • Luid kwakende kikkers voorspellen mooi weer

Bij zuiden- of zuidoostenwind volgen er warme dagen. Dit komt omdat de wind dan warme lucht over land aan voert uit het Middellandse Zee gebied. Eigenlijk kun je dus zeggen dat als de wind uit een windrichting komt waar oost in voorkomt, je goed weer krijgt. Als de wind dan door het noorden richting oost gaat blijft het weer zelfs langere tijd goed. Men noemt dit een ruimende wind. Tegenovergesteld bij een krimpende wind zal het weer slechter worden. De aarde wordt omringd door een laag die bestaat uit allerlei gassen: de atmosfeer of dampkring. Zonder deze laag zou het leven op aarde onmogelijk zijn. De atmosfeer geeft ons lucht, water, warmte en beschermt ons tegen de schadelijke stralen van de zon en tegen meteorieten. De dampkring is een kleurloze, reukloze, smaakloze “zee” van gassen, water en fijne stof. De atmosfeer bestaat uit verschillende lagen met verschillende eigenschappen. Zonder atmosfeer zou de temperatuur overdag heel hoog en ‘s nachts heel laag worden, gemiddeld een 33° Celsius lager dan de huidige 15° Celsius. Dat komt doordat de atmosfeer werkt als een beschermende deken die zorgt voor een evenwicht tussen de zonnestralen en de warmte onder de e vorm van infrarode straling. Dit evenwicht zorgt voor het smalle temperatuurbereik waarin het leven op aarde kan bestaan. Dieren en het weer Dieren reageren op veranderingen in het weer. Dat kunnen mensen zonder meetinstrumenten niet doen. Dieren reageren op; veranderingen in -vochtigheid, -temperatuur, -luchtdruk, -wind, en onweer. Als het weer gaat veranderen, veranderen deze elementen vaak van te voren al. Dieren kunnen dan maatregelen nemen om te overleven of om aan voedsel te komen. Zo kunnen wij zien wat er gaat veranderen. Als je wilt weten wat er gaat veranderen moet je goed op het gedrag van de dieren letten. Als zwaluwen hoog vliegen is het mooi en droog weer, vliegen ze laag dan is het regen voor vandaag. Dat komt omdat er met mooi weer opwaartse bewegingen in de lucht zijn die nemen insecten mee omhoog. De zwaluwen gaan dan omhoog om voedsel te zoeken. Wanneer koeien, kippen en schapen

Er bestaat ook nog een biologische windschaal. Bij een zwakke wind (kracht 1 of 2) vliegen de bladluizen en zweven jonge spinnen aan herfstdraden. Bij windkracht 3 verplaatsen spinnen, luizen en sprinkhanen zich niet meer en bij windkracht 4 blijven ook de kevers aan de grond. Windkracht 5 is voor alle vliegen teveel, behalve voor horzels. De nachtelijke vogeltrek stopt dan ook. Bij windkracht 6 stoppen de nachtvlinders en bijen en vliegen nog maar weinig vogels in de lucht. Windkracht 7 is aanleiding voor kleine vogels om een schuilplaats te zoeken en bij kracht 8 zijn er nauwelijks nog vogels in de lucht. Als het stormt (kracht 9) zien we alleen nog zwaluwen of eenden vliegen en in een zware storm (kracht 10) blijven alle vogels aan de grond. oude spreuken en het weer Er zijn ook oude spreuken die hun waarde nog niet verloren hebben, omdat ze dikwijls wel kloppen. Voor de maand juli zijn bekende spreuken: * In juli moet van hitte braden, wat in augustus moet worden geladen. * Vliegen de zwaluwen laag, dan nadert een regenvlaag * In juli de morgen rood, ’s avonds verkeert het weer in nood. Voor de maand augustus zijn bekende spreuken: * Geeft augustus veel noordenwind, dan blijft ‘t weer lang goed gezind. * Begin augustus regenvlagen, regen in de laatste dagen. * Vliegen de zwaluwen hoog, dan blijft het meestal droog. Voor de maand september zijn bekende spreuken: * Een warme september, een droge oktober. * Blijven de zwaluwen lang, wees voor de winter niet bang. * Vorst in september, zacht in december.

1961-2011

18


Wij als adverteerders van de Vaan feliciteren de WSVW met hun 50-jarig jubileum

C. M. Dijke Havelaarstraat 61, 4486 BA Colijnsplaat Tel./Fax: 0113-695959 Mobiel : 06 - 53220535 Email: [email protected]

Indien u te verrichte werkzaamheden hebt aan uw zeil- of motorjacht. Een greep uit de werkzaamheden die wij voor u kunnen verzorgen. - motoronderhoud en revisie alle merken - onderwaterschip- en osmosebehandelingen -compleet cleanen en waxen van het schip - levering en inbouwen van nieuwe motoren-boegschroeven-ankerlieren enz. - constructie- en laswerk ook in RVS (diesel- en watertank, radarmast, preekstoel, enz.) - lak en schilderwerk - schadereparatie en polyesterwerk - levering en inbouw van alle elektronica -dealer van Lombardini Marine motoren Dus voor een vaarseizoen zonder zorgen kunt u bij ons altijd terecht.


1961-2011

19


20

1961-2011



50 jaar WSVW. Jubileumkrant

Recommend Documents