40 jarig jubileum. 40 jarig jubileum Pagina 1

40 jarig jubileum Inmiddels is ons kluppie alweer 40 jaren oud. De afgelopen jaren hebben we al meerdere bijzondere clubbladen in het kader van een 40 jarige leeftijd gemaakt en we zijn trots op het feit dat we dat voor onze vereniging zelf nu ook eens kunnen doen! Tijdens het 25 jarig jubileum is er een jubileumblad gemaakt, of eigenlijk twee, ook voor de jeugd. Wij vonden het leuk om hier een vervolg aan te geven. Je doet immers je best bij het maken van clubbladen om het reilen en zeilen van de club op papier te zetten. Dat hebben wij het grootste deel van de afgelopen 15 jaar gedaan en we willen hier graag eens op terugkijken. Dit doen we echter niet alleen, maar ook met de voorzitters van de afgelopen 15 jaar: John, Ben en René. Maar hoe is onze club ook alweer ontstaan? Onze verenging werd opgericht op 1 juni 1972. Voor de goede orde: Linquenda bestond net als wijk, maar Welgelegen was er nog niet. Laat staan Getsewoud. De kinderboerderij bestond trouwens toen nog niet… De eerste echte speellocatie was de gymzaal van basisschool Op Dreef. Er waren echter als snel plannen voor een eigen clubgebouw. In 1977 werd, in samenwerking met de duivenvereniging en de ijsbaanvereniging, aan de Zuiderdreef ons huidige gebouw tot stand gebracht. Deels afgebrand in 1987, maar gelukkig staat ons gebouwtje er, na een opknapbeurt, nu nog steeds! Zoals ook uit dit jubileumblad blijkt heeft het recentelijk wel wat veranderingen ondergaan. We zijn als vereniging onlangs weer gestart met een nieuw bestuur. De vereniging kent de bekende uitdagingen zoals elke vereniging waar de leden niet als vanzelf binnen komen lopen zoals bij voetbal. Dit ondanks dat bijvoorbeeld Getsewoud voor een toename in het dorp heeft gezorgd. Als altijd steken we veel tijd in het werven van met name jeugdleden. Die zijn immers het gemakkelijkste binnen te krijgen. Binnen houden is daarbij altijd de uitdaging, maar de Technische Commissie en Jeugd Commissie verzetten belangrijk werk! Zoals men zegt begint het leven bij 40. Zou dit betekenen dat het vanaf nu makkelijker wordt voor onze vereniging? Wij weten het niet, we doen er in ieder geval ons best voor! Alleen u kunt ook helpen, denk eens aan onze vereniging als u iemand kent die nog een leuke en gezellige sport zoekt. Voor u ligt een verzameling van stukjes uit de clubbladen van de afgelopen 15 jaar. De eerdere jubileum versies staan online zoals dat heet, gescand in PDF formaat op onze site www.ttvnieuwvennep.nl. In 15 jaar is er veel gebeurd en veranderd. Meerdere voorzitters hebben de hamer ter hande genomen en leuke mensen zijn onze vereniging komen versterken of hebben onze vereniging verlaten. In dit jubileumblad krijgt u een goed beeld van de ontwikkelingen en de sfeer van de afgelopen 15 jaar. Het waren wat ons betreft 15 topjaren en we kijken nu al weer uit naar de komende jaren. We wensen u veel leesplezier. En bedenk dat er ook veel oude clubbladen op onze site staan. Goed leesvoer voor een typische regenachtige Nederlandse zomerdag En oja, de antwoorden van de ‘TTV cryp’ staan worden later op het jubileumfeest opgehangen of via e-mail of de website gecommuniceerd.

Jos van Haeringen – redacteur Allert Bolhuis – voorzitter

http://www.ttvnieuwvennep.nl

40 jarig jubileum

Pagina 1

Oud leden puzzel 1 2

3

4

Een Cryptogram waar Meulendijk

5

nog een puntje 6

7

8

aan kan zuigen. De antwoorden zijn de namen

9 10 12

van (oud)-leden, succes 

11

13 14 15

16 17

18

19

20 21 22

23

24

25 27

26 28

29

30

31

Horizontaal

EclipseCrossword.com

Verticaal

1.

Vloeibaar (5)

1.

Duits wit (5)

3.

Héééél donker (5)

2.

Het meervoud vind je bij Fred (4)

6.

Ambacht met dislexie (10)

4.

Dubbel in Hoofddorp (12)

8.

Als dan (4)

5.

Corné andersom (9)

9.

Slecht in vrouwelijk meervoud (5)

7.

Van appels (4)

10. Staat voor paal (5)

11. Type Plasterk (8)

12. Minder koud dan John (9)

13. Altijd geblesseerd (6)

15. Veel bomen (3)

14. Niet oud (4)

17. Doen waar het jeukt (7)

16. Zoals gezegd, je kunt haar breken (4)

20. Man van de straat (5)

18. Dit gebrouw klinkt niet hol (7)

21. Is dit Doe Maar? (5)

19. Pistoolhouder (7)

23. Padvinder (6)

20. Val me niet lastig! (7)

26. Ontduikt het zelf regelmatig (3)

22. Bankvervoer? (6)

27. Stop! (3)

24. 1000x altijd (7)

28. Mag ik overvaren? (8)

25. Poetin (6)

29. Deze plaats heeft meerdere partijen (6) 30. Chineze recreant (4) 31. Surrogaatouder (5) © DeWerker productions


40 jarig jubileum

Pagina 2

1997

1999 Ter nagedachtenis aan Rob Burgers Op 22 juli 1999 is Rob Burgers overleden. We bewaren Rob in onze gedachten als een altijd opgewekt persoon en die met menigeen binnen onze vereniging in goed contact stond. Rob heeft veel voor onze vereniging betekend, zowel als persoon maar zeker ook vanwege zijn (bestuurlijke) activiteiten. Het is niet voor niets dat Rob lid van verdienste was. Rob was thuis opgebaard, en de belangstelling was groot. Datzelfde geldt voor de begrafenis die voorafgegaan werd door een dienst in de Rank. Dennis Moes heeft namens de vereniging Rob bedankt voor de jaren die wij met hem mochten delen. Daarna is er koffie geschonken in ons clubgebouw, dit was de wens van Rob. Het bestuur dankt iedereen die meegeholpen heeft om binnen en buiten ons clubgebouw alles zo netjes te laten verlopen. We wensen Sita, Saskia, Erik en Ellen alle kracht met het verlies van hun lieve man/vader. Het bestuur


40 jarig jubileum

Pagina 3

@pest@@rtje W@t mij de l@@tste tijd niet @lleen opv@lt, doch ook in uiterst hoge m@te irriteert tijdens mijn korte loopb@@n @ls bestuurslid binnen de vereniging, is het misselijkm@kende gescherm tijdens de bestuursverg@deringen met m@il@dresjes. Strontziek word ik erv@n. Ook in 'Het Klubbl@d, met n@me bij het lezen v@n de terugkerende p@gin@ met melding v@n de bestuursleden, st@@t @chter de meesten die een bestuursfunctie bekleden veel@l een @pest@@rtje met een bep@@lde code. @@n het koppelen v@n een code @@n een persoon zijn we ondertussen wel gewend. Toen het w@t drukker werd in onze s@menleving moest -om duidelijk te l@ten zijn over wie we het h@ddenieder een n@@m hebben, hetgeen @ls een begrijpelijke ontwikkeling v@lt te zien. Nu ook het woon@dres en telefoonnummer @l @chter de n@men v@n de bestuursleden st@@n vermeld, lijkt het mij duidelijk genoeg d@t de lezer v@n 'het Klubbl@d' weet wie bedoeld wordt, zeker gelet op het toch rel@tief gering @@nt@l leden binnen onze vereniging. W@@rom d@n toch? Bereikb@@rheid! Bereikb@@r zijn dient voor degenen die erbij willen horen tot@l @cces to pl@net internet met zich mee te brengen. De slecht- en onbereikb@ren zijn 'outc@sts'; 'einzelg@ngers' in ogen v@n de m@ss@. Deze goedbereikb@re m@ss@ ziet echter niet d@t ze zelf gebukt g@@t onder de tir@nnie v@n de bereikb@@rheid, die de glob@l computerverbindingen en de door Leslie 'n@ked-dutchtone-gun' Nielsen en -nee, niet onze w@@rde- "BEN" @@ngesmeerde mobiele telefoons met zich meebrengt. Deze tir@nnie zorgt voor een zichtb@@r j@chtig leven met een overvolle, soms zelfs dubbele, @gend@ en breekt de meerw@@rde die een rustig en onbezorgd best@@n met zich mee k@n brengen @f. Zol@ng deze m@ss@ hiervoor echter blind is z@l het goed g@@n met de zogen@@mde 'IT-bedrijven' en 'providers (=de profiteurs)' (gr@tis koop@dvies voor de vele @@ndelenh@ndel@ren binnen onze vereniging). Een code is een beperkte toeg@ng tot een bep@@lde beperktheid. Gerel@teerd @@n een n@@m suggereert het een rel@tie tussen de beperktheid en de persoon die schuil g@@t @chter deze code. De liefhebbers v@n @bsurdistische science-fiction films herinneren zich wellicht de 'Cherry-2000', een gecodeerde liefdesrobot met roterende heupen. Ook zij h@d h@@r -u weet wel welke- beperkingen. Willen de gebruikers v@n een @pest@@rtjescode d@n hun beperkingen blootgeven? Ik denk het niet. Mijn conclusie luidt d@t dit het directe gevolg is v@n een bep@@lde ondoord@chtheid, gevormd door het meevoeren op het gevoel 'erbij te willen horen'. Is het d@n zo d@t ik het gevoel heb er niet meer bij te horen? Welnee, het gevoel te hebben tot de m@ss@ te behoren m@@kt een mens op de l@nge duur ongelukkig. Erbij willen horen is voor mij niet v@n bel@ng. Sn@pt U het? Voorzover U in Uw beperktheid deze vr@@g nog met nee k@n be@ntwoorden hoop ik d@t uw begrip zich nog dusd@nig positief weet te m@nifesteren d@t U beseft d@t U nog niet verloren bent. Een te@mgenoot v@n mij merkte tijdens de l@@tste bestuursverg@dering treffend op (Ik z@l uit bescherming v@n zijn persoonlijke levenssfeer zijn n@@m niet noemen, doch hem slechts kenmerken met de initi@len @.J.B., woon@chtig te Hoofddorp): "Het begint nu p@s tot me door te dringen". Tot zover deze tot bezinning uitlokkende bl@dvulling, Ron@ld Hoefn@gel

Over knaken en andere nagels Na een kortstondig avontuur in de 1e klas was team 2 (Allert, Ronald en Peter) weer terug waar het eigenlijk thuishoort. De 2e klas dus. Met als gevolg dat het weer een “net wel of net niet” seizoen beloofde te worden. Iedere keer draaien wij namelijk volop mee voor het kampioenschap, maar meestal is er een team dat net iets sterker of constanter is. Toch begonnen we weer vol goede moed. De voorbereiding was dan ook optimaal. Allert had de hele winter doorgetraind, en ook Ronald en Peter hadden nog voor de competitie een keer een paar gamepjes gespeeld. Maar bovenal: om de druk en de motivatie maximaal te houden hadden we afgesproken dat iedere verliespartij een knaak (2,50) zou gaan kosten. Idee: of kampioen, of lekker eten uit een goed gevulde team-pot. Al dan niet gestimuleerd door de financiële consequenties van een verloren partij begon het seizoen redelijk voorspoedig met een paar regelmatige overwinningen. Hoewel: duidelijk was dat Ronald niet de juiste vorm te pakken had. Zelfs van zijn beruchte eindspel en vechtlust was weinig te bekennen. Al snel kwam de aap uit de mouw: hij had (heeft) een vriendin. Leuk voor hem, maar duidelijk minder voor het team. Dieptepunt was dat Ronald in de thuiswedstrijd tegen VTC/Tornado van Allert had begrepen dat we met 6-3 voorstonden. Hij ging er dus vanuit dat de


40 jarig jubileum

Pagina 4

winst al binnen was en toonde zich zonder al te veel strijd bereid weer een donatie van 2,50 te doen (de man met de meeste bijnamen in de TT-wereld heette dit seizoen vooral Knaaknagel). Helaas, het stond 5-4, wat ons het eerste gelijke spel opleverde. Gelukkig stak Allert in een bloedvorm, waarmee hij lange tijd de 100% wist vast te houden. Zijn muggespin liep als een trein, en Ronald en Peter zaten wedstrijd na wedstrijd enigszins jaloers te kijken naar zijn lichtvoetige (en dus weinig vermoeiende) voetenwerk. In de schaduw van de op dat moment onbetwiste kopman Allert wist Peter met veel gewerk de schade beperkt te houden. Dat was ook wel nodig , want al snel bleek dat we een concurrent hadden die steeds net nog iets dikker won dan wij deden: Integer. Door uitstel van de heenwedstrijd zouden we echter pas in de allerlaatste week van de competitie twee keer in die zelfde week - tegen elkaar spelen. Van andere teams hoorden we angstaanjagende verhalen over allemaal 4e divisie spelers met minstens vier kantjes lange noppen. Hoe dan ook: ondanks dat wij meerdere keren met 10-0 hadden gewonnen had Integer halverwege het seizoen een voorsprong opgebouwd van zo’n 10 punten. Opgeven is er echter niet bij in team 2. Belangrijk was dat Vechtnagel weer terug was. Bij US vloog er uit frustratie over een misser zelfs weer als vanouds een stoel door de sporthal. Een emotioneel moment voor Allert en Peter. Langzaam maar zeker begonnen we in te lopen op Integer. Met de twee wedstrijden tegen de concurrent nog te gaan was het verschil teruggelopen tot 6 punten. Het kon dus nog. Maar dan moesten we thuis natuurlijk wel van ze winnen. Integer bleek een team met twee oude mannen, vorig jaar inderdaad nog 4e divisie en met lange noppen. Lekker dus. Voor de zekerheid besloten we van de 2,50 een tientje per verloren partij te maken (Joetnagel). We begonnen ook niet slecht: we wisten Integer het eerste dubbel van het seizoen afhandig te maken, en Peter haalde de beide oudjes van hun 100%. Maar wat de vele toeschouwers vooraf al vreesden: Allert bezweek onder de druk (sportief, financieel of misschien wel allebei). De wedstrijd kostte hem in ieder geval 30 piek. We kwamen wel met 5-3 voor, maar Integer wist nog gelijk te maken. Dus moest het de laatste wedstrijd gebeuren, uit bij Integer. Met 8-2 winst zouden we het alsnog redden. Een klein kansje, maar niet onmogelijk. Maar wat de oplettende lezer dit hele stukje al voelt aankomen: het werd natuurlijk “net niet”. Na het dubbel maakte Integer 3-2, waarmee de zaak beslist was. Uiteindelijk werd het na een leuke wedstrijd opnieuw 5-5. Weer geen kampioen dus. Dan de aandacht maar gericht op het team-etentje. Met precies f 150,- in kas (Ronald f 77,50, Allert f 47,50 en Peter f 25,-) hebben we toch een leuk beginnetje. Maar wat blijkt: moeten de vrouwen weer mee (en dat zijn er nu dus drie). Ook op dit vlak dreigt dus “net niet”. Volgend seizoen dus maar een geeltje per verliespartij? Peter Wiechman

2000-2006 Verbouw en opbouw John van der Meij Aanleiding tot het voorzitterschap? Op dat tijdstip ben ik gevraagd door Erik Burgers die mij vanwege het hebben van enige vrije tijd en mijn “doe” instelling wel graag zag als voorzitter, ik heb toen ja gezegd met voorwaarde dat Ben Tax mee zou doen. Uiteraard wilde ik ook graag dat de club die in mijn ogen aftakelde wel weer meer leden zou krijgen en dat het er gezellig moest worden.


40 jarig jubileum

Pagina 5

Wie zaten er in het bestuur? In het begin; Ben Tax, Erik Burgers, Ronald Hoefnagel, Allert Bolhuis, Peter Tolen, Marnix Harbers. Later zijn er vanwege allerlei onenigheid o.a. over beleid en invulling van taken en vrijwilligerswerk etc, een aantal wisselingen doorgevoerd met als trieste dieptepunt het overblijven van een bestuur van 2 personen.

Beleid 1) Financieel sterke club maken (middels acties en sponsoren etc). 2) Jeugd aantrekken en motiveren (tafeltennissport breder bekend maken, werving middels flyers en marktdeelnames). 3) Het tafeltennisniveau (speltechnisch), door middel van een gezellige club en ondersteuning te bieden, op een hoger plan te krijgen. Het beleid was gericht om een gezellige club te zijn, met de mogelijkheden om vooral de jeugd te laten excelleren in de tafeltennis sport en niet zozeer een jeugdhonk te zijn. Waarbij niet moest worden vergeten dat wij een stevige kaspositie moesten opbouwen om het vele zeer benodigde achterstallige onderhoud te kunnen doen. Het financiële verhaal is eigenlijk de rode draad geweest in mijn periode. Wij hebben door het aanstellen van een aantal sleutelfiguren als trainer (in de loop der jaren) geprobeerd om een motiverende kracht te vinden die de jeugd vast kon houden. Waardoor de groei (sportief alsook financieel) van de vereniging moest worden gewaarborgd. Eerst was daar Vincent van Beek toen een hele poos niets. Toen heeft Hans Allis zich bereid verklaard om die taak op zich te nemen. In de periode daarna hebben wij enkele leden de mogelijkheid geboden om de trainers cursus te volgen en dat hebben gelukkig ook een aantal gedaan die nu goed ondersteuning bieden aan de huidige staf. Uiteindelijk, en daar ben ik wel trots op, dat het een beetje is overgehaald op onze huidige trainer (René de Graaf) die goed werk doet.

Hoogtepunten Toch wel het bereiken van overeenstemming met René dat hij trainer zou worden en zich voor de club zou gaan inzetten als technisch hoofd waardoor de jeugd echte kennis van de tafeltennis sport kon gaan opdoen. Verder de acties om geld binnen te halen, zoals het bemannen van de buitenmarkt tijdens de Vennepse feestweek. Het hele verhaal van de verbouwingen die door toch wel enthousiaste leden tot een goed einde zijn gebracht. Ook heb ik in herinnering (en met mij meerdere Vennepers) de ijsperiode waarbij een vuurkorf zorgde voor de vrolijke noot en enige verwarming. Dit op ons bijzonder grote terras voor de container waarbij vele liters chocolademelk en glühwein zijn getapt met gevulde koeken. Helaas was dit maar 1 jaar. En uiteraard als hoogtepunt de fijne samenwerking met Ben Tax.

Dieptepunten De wijze waarop het trieste einde van dit bestuur is gekomen. Het gekonkel achter de rug van mensen om.

Tenslotte of anekdote Tijdens een van de feesten die ongeveer 4 jaar geleden in het clubgebouw gehouden werd, zei een bezoeker uit Nieuw Vennep dat hij niet wist dat er zo’n mooi gebouw met goede faciliteiten was en hij wist al helemaal niet dat er tafeltennis gespeeld werd. Als ik hem nu tegen kom herinnert hij zich dat nog steeds. Hij is bezig met het opbouwen van een gezin dus waarschijnlijk komt daar wel een lid vandaan.

2000 De bal wordt niet groter De nieuwe, grotere bal komt er, althans voorlopig, niet. De Algemene Vergadering van de ITTF heeft dinsdag het plan om de bal van 38 naar 40 mm te vergroten afgewezen. Het plan van het hoofdbestuur van de ITTF kwam uiteindelijk twee stemmen tekort. Een grote meerderheid was vóór, maar met 84 tegen 30 stemmen haalde het plan juist geen 3/4 meerderheid, tot frustratie van degenen die de voorstellen hadden ontwikkeld.


40 jarig jubileum

Pagina 6

Een flink aantal Europese landen stemde tegen. Ook Japan wilde het bij de oude 38 mm ballen houden. Achter de schermen hebben bepaalde fabrikanten van tafeltennisattributen gelobbyd tegen de nieuwe voorstellen. Ze zouden bang zijn met de 38 mm ballen te blijven zitten en ze zouden vooral het verlies van marktaandeel vrezen aan de firma's die al wel de technologie voor de grotere bal in huis hebben. Het plan voor een grotere bal die minder snelheid en minder effect tot gevolg zou hebben was gericht op het verhogen van de aantrekkelijkheid van tafeltennis. Voor toeschouwers en tv-kijkers zou de sport attractiever moeten worden. Het nieuwe ITTF-bestuur wil al bij de volgende algemene vergadering het voorstel opnieuw indienen, in februari volgend jaar in Kuala Lumpur. De nieuwe president Sharara hoopt dan een 3/4 meerderheid te verwerven.

Kersttournooi Recreanten Maandagavond 20 dec. 1999. De lijst bevatte 14 namen van deelnemers aan dit tournooi. Helemaal niet slecht ten opzichte van de laatste jaren. Door blessures en andere gegronde redenen vielen er een paar mensen af. We hielden twee poultjes van zes over. De deelnemers hadden er duidelijk zin in. Sommigen hadden wel driemaal ingespeeld. Er stond misschien ook iets te gebeuren wat de eerste plaats betrof. Jarenlang was Bennie Portier met de grootste beker richting huis gegaan, maar nu was er een kaper op de kust verschenen luisterend naar de naam Hans Allis. De finale zou het uitwijzen. We gingen om 20.40 uur van start verdeeld over zes tafels. Er waren leuke en mooie partijen te zien. Herman Baay tegen Hans Allis bijv. was een leuke open partij. Herman verloor in drieën, maar scoorde wel een heel goed punt. Een andere goede ook wel eigenaardige partij was te zien tussen de gebroeders Wismeijer. Rob sloot deze broederstrijd winnend af en werd uiteindelijk derde in de B-Poule. Cor Schavemaker speelde als in z`n glorie-jaren en verloor in de B-Poule slechts één partij. Dirk Wismeijer versloeg hem in twee games en deed net of dat heel normaal was. Cor werd eerste in de B-Poule en Ton Bosch werd tweede, beiden goed voor een beker. Ik heb hen meteen genoteerd voor promotie naar de A-Poule voor de komende tournooien. In de A-Poule speelde Ron van Ling een beetje op overhouden, maar hij komt er weer aan. John v/d.Meij stal toch wel de show door z`n tomeloze inzet en z’n emotionele [ theatrale ] gebaren na ieder punt van winst of verlies. Helaas het geluk was niet geheel met hem, maar toch ging alles naar z’n zin en had hij alles onder controle. De grote finale ging zoals verwacht tussen Ben en Hans. Het duel ging om de Best of five, dus om drie gewonnen games. Deze finale was een mooie en zeer spannende wedstrijd, welke uiteindelijk in een 3-1 winst omgezet werd door Hans Allis. Het had ook andersom kunnen zijn want Ben ging steeds beter spelen. Dus nu hebben we sinds jaren een nieuwe Kerstkampioen. Dit kan natuurlijk tijdelijk zijn. Het is mogelijk dat Ben en de rest zich gaan optrekken aan het spel van Hans en een volgende keer voor verrassingen gaan zorgen. De prijsuitreiking was een gezellige boel, de bekers en andere prijzen vlogen in het rond. Dankzij de sponsors had iedere deelnemer een leuke prijs. Na het laatste woord gesproken door organisator Theo Tebbens, nam John v.d.Meij de gelegenheid te baat om de recreanten barkrukken te laten adopteren. Ik ken John’s verkoop prestaties een beetje en was dus niet verbaasd dat er binnen 2 minuten zeven barkrukken in een soort Foster Parents plan onder gebracht werden. Daarna werd er nog wat nagepraat en geslikt zoals te doen gebruikelijk. Ook werd serieus gepraat over de club in 2000, en zo te horen krijgen we geen Millennium probleem. Alles kom goe en reg in het jaar 2000. We zullen het zien, de wil om er weer wat van te maken is momenteel sterk aanwezig. Dat bleek naderhand dan ook want de vergadering duurde tot in de kleine uurtjes. Theo Tebbens


40 jarig jubileum

Pagina 7

Groot onderhoud september 2000 Tijdens de zomermaanden is er door een aantal leden groot onderhoud uitgevoerd op ons clubgebouw. De noodzaak hiervan was reeds aangekondigd in de nieuwsbrief van juni 2000 welke jullie allen hebben ontvangen. Door een aantal zeer ijverige personen is de zijkant van het gebouw van trespa voorzien. Daarnaast is de dakbedekking volledig vervangen ter hoogte van de speelzaal, kantine en hal. Hiervoor moest al het grind en oude dakbedekking verwijderd worden. Een flinke klus die ook snel uitgevoerd diende te worden om te profiteren van de droge periode van 19 tot en met 22 juli. Herhaalde e-mail oproepen hebben niet de toestroom opgeleverd waarop het bestuur rekende, maar een vaste kern vrijwilligers heeft er voor gezorgd dat we voor de komende 15 jaar geen lekkage problemen hoeven te verwachten. De buitenkant van het gebouw is nu dus weer keurig netjes. Niet alleen voorzien van een likje verf maar ook van trespa plaatwerk en nieuwe dakbedekking. Zorgen over lekkage zijn hiermee voorlopig van de baan. Dit biedt de mogelijkheid om over de vloer in de zaal na te gaan denken. Immers het aanpakken van deze vloer terwijl je kans loopt op lekkage is geen verstandige volgorde. Er zijn nog geen concrete plannen voor de vloer, maar gezien de snelheid waarmee in dit bestuur wordt gehandeld kan dit zomaar een onderwerp worden. Om maar te zwijgen over het sanitair waarover gesproken is in de nieuwsbrief. Wanneer de financiën hier de ruimte voor biedt, wil dit bestuur ook hiervoor de handen uit de mouw gaan steken. Het is wel jammer om te moeten constateren dat het uitbrengen van een nieuwsbrief en het sturen van e-mail geen extra vrijwilligers oplevert voor groot onderhoud. Ook niet wanneer duidelijk is hoeveel besparingen dit geeft wanneer door een aantal leden een avond wordt geholpen. Door een kleine groep mensen is voor de gehele club een enorme hoeveelheid werk verzet en een enorme hoeveelheid kosten bespaart. Laten we met z’n allen hopen dat er altijd mensen blijven zijn die bereid zijn vrijwillig hun bijdrage te leveren. Dat we nooit in de situatie terecht komen waarin we enkel met betaalde arbeid dit soort klussen kunnen realiseren. Dat zou het einde van onze vereniging betekenen. De volgende leden worden dan ook bij deze extra in het zonnetje gezet voor hun bijdrage aan het groot onderhoud van deze zomer: Cor Schravemaker (hielp nagenoeg iedere dag mee), Erik Burgers, John v/d Meij (zelfde verhaal), Peter Tolen, Ben Tax (zelfde verhaal), Peter Wiechmann, Piet van Steeg, Allert Bolhuis, Wil Meeuwig, Léon Tebbens, Frank Stolker, Patrick Kapteijn.

Timing is everything Zaterdag 13 mei zijn de clubkampioenschappen gehouden. De organisatie hiervan was onder de strakke leiding van Ronald Hoefnagel en mijn persoontje. Nadat we eerst net zolang met de uiteindelijke datum hadden geschoven totdat o.a. Erik Burgers en Léon Tebbens verstek moesten laten gaan, konden we tenminste een voor onszelf gunstig toernooi organiseren. Timing is everything. De inschrijvingslijst was veelbelovend, de opkomst redelijk. In totaal namen 13 mensen deel aan de eerste clubkampioenschappen van 2000. Nadat er eerst een voorronde gespeeld was, ging daarna de bekende poule A en poule B van start. In poule A zaten: Dennis, Peter Tolen, Peter Wiechmann, Allert, Ronald en Vincent. In poule B: Nick, Wil, Cor Overbeek, Ruud, Theo, Piet en John. John van de Meij wel te verstaan, dat niet een aantal leden denken dat het zo snel gedaan is met John Dam. Het tempo zat er goed in, veel wedstrijden in 2 games. Weinig verrassingen, enkel een matchpoint van mij op Dennis maar ook die werd door mij verprutst. Zoals ik al zei, geen verrassingen. Ook voor Peter Tolen die in de finale tegen Dennis in 2 games onderuit ging. De nieuwe term “first loser” als eeuwige tweede is door Peter zelf aan de dikke van dale toegevoegd. Gelukkig omarmde Peter zijn verlies met de voor hem gebruikelijke zelfbeheersing. In poule B was de finale wat spannender. Deze ging tussen Wil en Nick. In een spannende 3 setter ging Wil uiteindelijk onderuit.Ter afsluiting van het seizoen was na afloop de slotavond. Met gratis eten heeft het bestuur gepoogd wat meer leden de gang naar het clubhuis te laten maken. Het was niet bijzonder druk, maar daarom niet minder gezellig.


40 jarig jubileum

Pagina 8

Het weer zat goed mee. Met een graadje of 25, was het heerlijk buiten eten met z’n allen. Om maar te zwijgen van het bier dat rijkelijk vloeide. Nadat de voorzitter van dronkenschap zijn Groningse accent niet langer meer de baas kon, was hij helemaal klaar voor zijn zorgvuldig voorbereide speech. Als Beatrix voor haar troonrede zoveel A4-tjes voorgeschoteld zou krijgen zou zij zich direct inschrijven bij Randstad uitzendbureau. Maar ere wie ere toekomt, de speech stond als een huis, met een groot lofwoord voor iedereen die zich inzet voor onze vereniging. Ook een passage over grote uitgaven (al dan niet onvermijdbaar) die ons te wachten staan, maar daarover in dit clubblad meer. Het eerste heren team werd gehuldigd i.v.m. hun kampioenschap en er werd afscheid genomen van Dave, die stopt met training geven. Al met al was het een geslaagde dag en avond. De volgende ochtend moest ik tennissen terwijl in mijn hoofd nog een afzakkertje werd genuttigd. Allert

2001 Team 2 kampioen! Na vorig seizoen leuk te hebben meegedraaid in de sterke eerste klasse luidde voorafgaand aan de komende najaarscompetitie het motto: handhaven. Allert had zich namelijk onverhoopt en zonder voorafgaand overleg met zijn teamgenoten de vrijheid genomen om midden in het seizoen samen met zijn lieftallige vriendin Caroliene gedurende een volle maand het verre Australië te gaan ontdekken. De dure verlofdagen bij zijn werkgever CMG kunnen immers toch niet gevuld worden met een midweekje Centerparcs of een dagje dierentuin? De eerste competitiewedstrijd tegen Amstelveen, welke werd verloren met 6-4, deed ons direct al vermoeden waar we stonden. De topfitte en vroeg in vorm zijnde Allert stelde zo vlak voor zijn langdurige vakantie toch enigszins teleur door slechts één partij te winnen. Wouter oogde zo vlak na de vakantie-periode wat log en traag en had bovendien de Dam tot Dam-loop in de benen. De volgende week zou onze sterkste man Wouter uitvallen tegen het uit de vierde divisie terugkomend HTC 2. Tegen alle verwachting in werd dit sterker geachte team met 7-3 verslagen. Een hoofdrol in de totstandkoming van deze overwinning kan Peter Wiechmann toebedeeld worden. Hij wist met grote inzet en fanatiek spel alle drie de tegenstanders op de knieën te krijgen. Een week later zouden wij TOP-Ellermeijer ontvangen; dit maal zonder Allert. Na later bleek zou Allert’s vertrek naar het buitenland een ware victoriereeks inluiden met overwinningen tegen Top-Ellermeijer, Victory en Amsterdam ‘78. Zo halverwege de competitie was het duidelijk dat er kansen lagen om het kampioenschap te grijpen. We stonden met 32 uit 5 immers gelijk met HTC aan kop. Allert, lichamelijk afwezig, maar geestelijk on-line, werd – vergevingsgezind als Wouter is - van de verwikkelingen door laatstgenoemde op de hoogte gebracht. De komende wedstrijd leken we echter serieus in de problemen te komen. Allert bevond zich immers nog steeds in gezelschap van Crocodile Dundee en ook Ronald was verhinderd voor een met hard werken verdiend lang weekend Centerparcs. Redding werd gezocht bij Vincent van Beek, die samen met Wouter en Peter tevergeefs klaar stonden om Amstelveen te ontvangen. Dit team bleek zich echter onverhoopt te hebben teruggetrokken uit de competitie. In het de week daarop verschijnende TTR-magazine stond het nieuws officieel aangekondigd met daarbij de mededeling: “Alle gespeelde en nog te spelen wedstrijden komen hiermee te vervallen.” Met een lichte gniffel op het gezicht kon naar concurrent HTC worden vertrokken. Onze verliespartij tegen Amstelveen was immers uit de boeken geschrapt, maar ook de overwinning van HTC 2 tegen Amstelveen met 7-3. Dit hield in dat wij zonder te spelen 3 punten waren


40 jarig jubileum

Pagina 9

uitgelopen op de concurrent. Jelmer, Vincent en Gerben van HTC gooiden er met dit nieuws in hun achterhoofd een extra schepje bovenop en wisten ons te verslaan met 6-4. Het beloofde een spannend competitieslot te worden. Wederom moest tegen TOP worden aangetreden. Het was dinsdag en Peter kon zijn oefenavond met de band niet afzeggen. Ronald moest ondanks een zeurende rugblessure toch spelen. Een 7-3 overwinning werd voorafgaande aan de wedstrijd voldoende geacht. Na een ruime voorsprong begon het echter minder te gaan. Ronald verloor van de zwakste man van TOP en Wouter verloor onverwacht van een sluwe verdediger op leeftijd, hetgeen resulteerde in een tussenstand van 5-3. Allert, sinds de return tegen HTC weer van de partij, won vervolgens eenvoudig van hun zwakste man. En de zwakste man van Nieuw-Vennep moest nu tegen de sterkste man van TOP. Wouter pepte de zwakste man van Nieuw-Vennep echter dusdanig op dat hij de sterren van de hemel speelde. Op de beslissende momenten werd - na taai verdedigend spel - met snoeiharde scorende backhands de wedstrijd binnengesleept; toch nog 7-3, wat een opluchting. Wat leek deze overwinning belangrijk. Het belang ervan zou echter meevallen, want kort na de wedstrijd bereikte ons het ongelofelijke nieuws dat HTC gefaald had bij Victory. En wie faalt, die baalt en wie baalt, die faalt en zo geschiedde. De week erop verloor HTC wederom. Na een regelmatige overwinning onzerzijds op Victory was het kampioenschap een feit. De laatste wedstrijd tegen Amsterdam ’78 zou voor ons nog slechts een formaliteit zijn; voor de tegenstander echter niet. Zij hadden 6 punten nodig om er in te blijven. Het werd ze niet gegund, Ronald mocht ‘het nekschot afvuren’. Na de degradatie van het eerste team naar de vierde divisie lijkt de jaren zo onaantastbare positie van dit team in korte tijd een flinke deuk te zijn opgelopen. De teamindelingscommissie zal er nog een zware dobber hebben aan de beslissing welk team volgend jaar de vaandeldrager van Nieuw-Vennep mag zijn en hoe ligt het met de positie van de onderscheidenlijke teamleden, met name die van ... nee, niet die van mij, Ronald Hoefnagel.

Nieuwe spelregels voor tafeltennis De ITTF heeft tijdens de jaarlijkse algemene vergadering, gehouden in Osaka samen met de Wereldkampioenschappen, zijn 2 voorstellen met een grote meerderheid van stemmen aangenomen. A. GAME EINDIGT BIJ 11 PUNTEN Een game eindigt voortaan als een speler 11 punten behaalt. Een speler moet nog steeds winnen met 2 punten verschil. De service wisselt iedere 2 punten. Er wordt gespeeld om 4 gewonnen games uit 7 of 5 gewonnen games uit 9 wedstrijden. Deze nieuwe regel zal per 1 september 2001 worden ingevoerd. Het is de bedoeling om daarmee elk te spelen punt belangrijker te maken. B. VERANDERING VAN DE SERVICE-REGEL Er mag zich niets bevinden tussen de bal en het gehele net vanaf het moment dat de service begint totdat de serveerder de bal raakt. Deze nieuwe regel zal per 1 september 2002 worden ingevoerd. De regel is bedoeld om de bal voor de ontvanger zichtbaar te maken tijdens de service. Veel spelers verbergen nu namelijk de bal met hun lichaam of hun arm op het moment dat zij de bal raken. Daardoor kan de ontvanger zeer moeilijk het effect in de service beoordelen. De president van de ITTF is zeer ingenomen met de veranderingen: "Ik ben erg blij dat wij nu het gehele pakket veranderingen in de regels kunnen invoeren, dat wij ons enkele jaren geleden hadden voorgenomen. Wij hebben reeds de grotere bal ingevoerd (van 38 naar 40 mm doorsnee). Nu is de tijd aangebroken om ons met deze volgende stappen voor te bereiden op de toekomst". "Ik geloof dat het spel zal verbeteren. Ik weet dat sommige spelers en coaches mogelijk tegen de veranderingen zijn, maar dit is een natuurlijke reactie. Als je ze vandaag de dag een 38 mm bal geeft, kunnen zij zich niet voorstellen ooit met zo'n bal gespeeld te hebben".


40 jarig jubileum

Pagina 10

"Het heeft eigenlijk te lang geduurd voordat er veranderingen in het tafeltennis kwamen. Maar dit heeft misschien met de aard van de mens te maken. Wij praten heel wat af over hoe het spel te veranderen en te verbeteren, maar als wij moeten beslissen slaat de angst toe". Per 1 september 2001 zal er een nieuwe puntentelling van kracht worden en per 1 september 2002 verandert de service-regel. Niet zeker is of deze wijzigingen ook per genoemde data gaan gelden voor de landelijke en de afdelingscompetitie in Nederland. De nationale bonden kunnen hierover zelfstandig beslissen.

Interview met Germa Wels Hoe lang ben je al lid van TTVN ? Ik was volgens mij 12 jaar toen Monique Busing mij vroeg of ik bij haar op zolder een potje wilde tafeltennissen. Ik vond het meteen erg leuk en een paar weken later was ik lid van de club. Ik ben nu 32 dus ben ik zo’n 20 jaar lid.

Hoe komt het dat je al zo lang lid bent. Wat is er zo leuk aan onze vereniging ? Vroeger toen ik nog jeugdlid was ik bijna iedere avond op de club te vinden. We hadden een grote hechte groep jeugd en we deden ook buiten de club veel met elkaar. Nu kom ik minder op de club: op dinsdagavond speel ik competitie en daar naast kom ik op de club voor vergaderingen van de jeugd commissie en voor jeugd activiteiten. Ik vind het nog steeds erg gezellig op de club gezellig met iedereen kletsen daar hou ik van.

Ben je recreant of competitiespeler ? Ik ben een competitie speelster

Wat doe je voor werk ? Ik werk als ziekenverzorgster in een verpleeghuis voor demente bejaarden.

Je bent een tijdje “uit beeld” bij je team door je werk. Wat kan er nou belangrijker zijn dan de tafeltenniscompetitie? Kortom, wat ben je aan het doen voor je werk? Ik ben sinds januari 2001 een opleiding aan het volgen voor verpleegkundige naast mijn normale werk. Het is 10 jaar geleden dat ik op school zat dus het leren valt een beetje tegen en daar gaat heel veel tijd in zitten. Daardoor kan ik ook iets minder tijd besteden aan mijn taken die ik heb bij de jeugdcommissie. Maar ik geloof niet dat ze daar veel van gemerkt hebben.

Wat is je favoriete drankje ? Ik heb (na heel lang denken) eigenlijk geen favoriet drankje.

Wat heb je allemaal aan vrijwilligerswerk gedaan voor TTVN of wat doe je voor onze vereniging ? Eigenlijk ben ik de laatste jaren pas echt actief geworden voor de club. Toen Cor Overbeek me vroeg om bij de jeugdcommissie te komen dacht ik:” o maar daar heb ik helemaal geen tijd voor en vind ik dat wel leuk?”. Maar ik heb er geen spijt van, we hebben een leuke enthousiaste groep en het is heel gezellig met elkaar.

Wat vind jij het hoogtepunt van TTVN ? Het 25 jarig jubileum. Ik vond het geweldig om al die oude bekende weer terug te zien.

Wat het dieptepunt ? Ik zou geen dieptepunt weten. De club bestaat toch nog!!!!!!!!


40 jarig jubileum

Pagina 11

Stel dat je voorzitter zou zijn, wat zou je willen aanpakken ? Ik weet dat het moeilijk is maar ik zou de leden die we hebben nog meer stimuleren om zich in te zetten voor de club. Het zijn vaak dezelfde mensen die het doen en als die ermee ophouden dan heb je een probleem. Ik weet ook dat het belangrijk is dat er nieuwe leden bij de club komen, wij als jeugdcommissie doen daar erg ons best voor. Maar ik denk dat het niet goed is om daar al je energie in te steken. Steek je energie in de leden die je hebt ik denk dat je daarmee ook wat uitstraalt naar andere verenigingen en zo ook misschien wat nieuwe leden aan kan trekken.

Wat zou je doen met 3 miljoen ? Er staat hier in Leiden een heel mooi grachtenpand te koop voor 2 miljoen, dus daar hoef ik niet lang over na te denken. En een nieuwe auto kan ik ook wel gebruiken.

Heb je nog meer hobby's dan tafeltennis ? Ja hoor, winkelen en op vakantie gaan.

Wat vind je van de graffiti tekening op ons gebouw ? Balen al dat werk voor niks. Ik hoop maar dat ze die gasten kunnen pakken. Gelukkig hebben ze niet alles onder gespoten moeten we maar denken.

De vereniging heeft hard nieuwe leden nodig. Wat is volgens jou een goed idee om wat meer aanwas te krijgen ? Ik heb deze vraag al een beetje geantwoord bij vraag 10. Maar bijv folders uitdelen in een nieuwe wijk lijkt mij ook wel een idee.

Van welke lid zou je het volgende interview willen lezen ? Ik zou wel wat meer willen weten over Gervas die eerste is geworden in de B-poule van de clubkampioenschappen.

Wil je zelf nog iets kwijt ? Ik hoop dat we nog heel lang kunnen blijven tafeltennissen met z’n allen!!!!!!!!

2002 Persbericht NTTB Invoering games tot 11 punten bij alle landelijke evenementen Het Hoofdbestuur van de Nederlandse Tafeltennisbond heeft in haar vergadering van 9 oktober 2001 besloten dat met ingang van 1 januari 2002 bij alle wedstrijden in de landelijke competitieklassen en alle nationale evenementen games tot 11 punten worden gespeeld. Dit in navolging van de reglementswijziging van de ITTF. Het betreft hier de volgende evenementen: 

alle landelijke klassen in de senioren- en jeugdcompetitie



de Nederlandse Kampioenschappen voor A-licentiehouders (inclusief kwalificatietoernooi)



de Nederlandse Kampioenschappen voor B- en C-licentiehouders



de Nationale B-meerkampen



de Nationale Jeugdmeerkampen



de Nederlandse Jeugdkampioenschappen voor A- en B-licentiehouders



de B- en C-jeugdranglijsttoernooien

In alle genoemde evenementen zullen de wedstrijden in best-of-five worden gespeeld, met uitzondering van het hoofdtoernooi van de Nederlandse Kampioenschappen voor A-licenties, waar in best-of-seven zal worden gespeeld. In de eredivisie, de Nationale A-meerkampen, de Masters en de A-jeugdranglijsttoernooien worden alle wedstrijden reeds in games tot 11 punten gespeeld. Dit blijft ook na 1 januari 2002 zo.


40 jarig jubileum

Pagina 12

In de afdelingscompetities en -toernooien zullen vooralsnog de bestaande regels (games tot 21) worden gehandhaafd. In de Bondsraadvergadering van mei 2001 is afgesproken dat over het al dan niet invoeren van de regel voor games tot 11 punten in de afdelingscompetities pas na het afsluiten van de dialoog met de afdelingen, in het voorjaar van 2002 besloten zal worden. Het hoofdbestuur beveelt de afdeling aan de games tot 11 punten ook in te voeren in de Hoofdklasse, de hoogste klasse van de afdeling. hebben de afdelingen wel de vrijheid om in afdelingstoernooien en competities te experimenteren met het spelen van games tot 11 punten. Toelichting Het besluit tot invoering in alle landelijke klassen en evenementen is genomen op grond van de navolgende overwegingen: 

het uitgangspunt dat zoveel als mogelijk op nationaal niveau de internationale spelregels worden doorgevoerd. Dit in verband met de herkenbaarheid en uitstraling van onze sport.



meer spannings- en beslissingsmomenten tijdens de wedstrijden. Dit geldt in beginsel voor alle niveau`s.


40 jarig jubileum

Pagina 13

Renovatie clubgebouw In de zomer is onze speelzaal de vloer verwijderd door een aantal van onze leden en daarna is er een nieuwe vloer “gegoten”.

Het klinkt als een klusje maar het was een mega karwei. De vloer bleek dusdanig af te lopen dat er geëgaliseerd moest worden. Onze voorzitter en penningmeester (John en Ben) hebben hier menig uurtje in zitten. In dezelfde vaart der volkeren zijn de “natte groepen” ook gerenoveerd door dezelfde genoemde personen. Meer dan petje af voor deze heren. Uiteraard ook voor de hulp van de (weinig) toegeschoten leden. Voorlopig kunnen we er weer tegen aan, en denk aan deze heren als je staat te douchen.

2003 Erik Burgers kerstkampioen Op zaterdag 21 december is het kerstontbijttoernooi gehouden. Om 10:00 uur was er een gezamenlijk ontbijt om aansluitend om 11:30 uur met gevulde maag aan het toernooi te beginnen. Het ontbijt was een groot succes met zo’n 16 eters. Er was genoeg want Erik had het boodschappenlijstje gemaakt. Aan het toernooi deden 20 mensen mee. Winnaar van de C poule was Eric Wiesener met Ton Bosch als 2e en Cor Overbeek als 3e. In de B poule was Irma Henzen de winnaar met Niels Kroon als 2e en Piet van Steeg als 3e. De “echte” kerstkampioen in de A poule was


40 jarig jubileum

Pagina 14

onze eigen kerstman Erik Burgers met Allert Bolhuis als 2e en Marnix Harbers als 3e. Na afloop zijn John en Ben extra in het zonnetje gezet voor hun vele werk afgelopen jaar voor de vereniging.

Jeugd afdelingskampioenschappen Zaterdag 22 februari 2003, 8.15 uur. Tien jeugdleden verzamelden zich op de parkeerplaats van de vereniging om naar de sporthal in Beverwijk te gaan, want daar zouden de afdelingskampioenschappen van Holland Noord gehouden worden. Om ongeveer 9.00 uur kwamen we bij de sporthal aan. Daar bleek dat er in twee sporthallen gespeeld zou gaan worden. Naast sporthal Beverwijk ook in sporthal Kinheim, een paar honderd meter verderop. Eerst moest er worden gedubbeld. In sporthal Kinheim moesten Rudi/Ronald en Michel/Bob spelen en in sporthal Beverwijk Timo/Rogier, Sjors/Bart en Patricia/Wendy. Iedereen vond het maar zwaar klote dat er op twee locaties werd gespeeld, omdat je dan niet bij iedereen kon kijken. Susan besloot om in sporthal Beverwijk te blijven kijken. Er was ook veel commentaar op het feit dat de meisjes bij de jongens moesten dubbelen. Alleen de winnaars van de voorrondepoule gingen door. Alleen Bart en Sjors kregen dit voor elkaar. Zij verloren daarna wel meteen en lagen eruit. Om 12.30 moest er worden ge-enkeld. Rudi besloot om hier niet aan mee te doen vanwege een blessure. In sporthal Kinheim moesten Ronald, Michel, Bob, Timo, Sjors en Bart en in sporthal Beverwijk Rogier, Patricia en Wendy. De nummers één en twee zouden doorgaan naar de doorronde. Bij de meisjes was er maar één poule per categorie en zouden dus de nummers één, twee en drie gelijk een beker krijgen. Er zouden zeven meisjes in de poule zitten, maar er waren er maar vier. Wendy werd eerste door al haar wedstrijden te winnen en Patricia derde door één partij te winnen. Ronald, Rogier en Sjors wonnen allemaal hun poule en gingen samen met Bob, die tweede in zijn poule werd, door naar de volgende ronde. Bob wist net niet te winnen in de achtste finales. Ronald, Sjors en Rogier wisten tot de finale door te dringen. Sjors won vrij eenvoudig met 3-0. Ronald verloor met 3-2 van iemand waar hij in zijn voorrondepoule nog met 3-0 van had gewonnen. Ook Rogier verloor van Hans van HBC. Het werden dus vijf bekers. Een erg goed resultaat voor de totaal tien mensen. HBC won de beker voor de beste club. Het was een leuke dag met een goed resultaat.

Zomerkamp 2003 Met Niels, Danny en Marnix in de auto op zoek naar mooie dames zoals Danny dat zegt. Niels gebruikt andere taal. Op weg naar Oss. Onze zomerkamp locatie voor 2003. Gelukkig had men in Brabant de A50 omgenummerd naar A59 dus reed zelfs Peter Tolen verkeerd. Adrie had jammer genoeg geen oudere jeugd bij haar in de auto dus zij kwam als laatste het scoutingterrein op rijden. Welkom in Brabant. De greppeltocht kon beginnen. Een 4,5 km lange weg vol met verlichting. Eitje voor de rijders dus. Alleen de groep van Peter werd niet gepakt, maar kwamen dan ook het minst ver. Er gaan gerucht dat ze in een greppel in slaap zijn gevallen. De leiding ging vervolgens de “asshole” traditie voortzetten en kaartte tot vroeg in de ochtend. ’s Morgens om 9:45 uur gewekt door de telefoon en het snurken van Dennis en de glimlach van Michel die uiteraard al wakker was. Ook Jos en Casey schijnen boven flink gesnurkt te hebben.


40 jarig jubileum

Pagina 15

Na een lekker ontbijtje volgde een potje voetbal met een mooi beslissend doelpunt van Arno. Een schitterend lobje over “de buik” (Erik). Een verkoelend buitje luidde de fotospeurtocht in. De Gasunie werd daarbij regelmatig gebeld omdat hun nummer op één van de foto’s stond. De speurtocht werd gewonnen door de groep van Peter. Aansluitend voetbal, waarbij het team van Dennis door subliem voetbal volledig werd opgerold. Als hoogtepunt een wereldgoal van Bart. Dit maal een kopbal over “de buik”. Het werd eentonig. Casey en Dio hielden het bij toneelstukjes boven in het magnifieke scoutinghuisje. Uiteraard moest er gegeten worden, de huidige jeugd loopt alleen nog warm voor patat of chinees. Voetbal kon niet meer omdat de plaatselijke voetbalvereniging het hek had dichtgemaakt. Opgelucht kon Erik zijn after dinner slaapje maken. Er waren meer dertigplussers die even de luiken sloten. Rene de Graaf was inmiddels ook gearriveerd en ook hij was verkeerd gereden. Hiermee hadden we een snelle sprinter voor het douanespel wat nu kon beginnen. Dit was in donker bos. Echt iets voor Donny die er dit keer niet bij was. Even voor 24:00 uur waren we terug in het huisje om de verjaardagen van Rudi (16 jaar) en Niels (21 jaar) te vieren. Na de overhandiging van cadeaus kon het intro-spel beginnen. Volgens verwachting werd dit gewonnen door ondergetekende met dank aan Rene die met weemoed het nummer spiegelbeeld van Willeke Alberti herkende. Op de heenreis was Nederland net vogelpestvrij verklaard, maar Peter ging als een vergeten te ruimen kip de vogeltjesdans uitvoeren bij het horen van dit intro. Op zondag zwemmen in het golfbad met snelle glijbanen en een hoge duikplank voor Arno en Peter. Niels gaf zijn ogen goed de kost om zijn 21ste verjaardag met een “Osse dame” te vieren, maar het bleef bij kijken. Tot slot nog wat trefbal waarbij ondergetekende de woede van zijn team op zijn hals haalde met een iets te sportieve actie. Tijd om weer terug naar huis te gaan. Het was weer een geslaagd weekend met een eervolle vermelding voor Eric Wiesener die er niet bij kon zijn maar wel veel geregeld had. Allert

2004 Een seizoen om niet gauw te vergeten… Heren 1, bestaande uit Peter, Dennis en Erik, dachten een zwaar seizoen tegemoet te gaan. De jaartjes beginnen toch te tellen voor deze dertigers. Dennis en ondergetekende moeten hun kilo’s in de gaten gaan houden, terwijl Peter (alias De Werker) steeds meer last krijgt van hinderlijke pijntjes tijdens het spelen. Van deze hinderlijke pijntjes hebben we echter weinig kunnen merken dit jaar. Peter trad in de voetsporen van zijn teamgenoot met een illustere actie: Het is de eerste wedstrijd van het seizoen, we spelen tegen US. Op zich best een belangrijke wedstrijd, want dat is een team dat we “onder ons” moeten houden. Peter verliest de eerste game, wint de tweede game en gaat vervolgens even naar de kantine om wat te drinken te halen. Het drinken valt op de grond, hij pakt het op, maar stoot daarbij zijn


40 jarig jubileum

Pagina 16

hoofd. Pijnlijk. Wat doe je in zo’n geval? Natuurlijk, je reageert je af. Maar op wie of wat? De muur? Je slaat niet zomaar tegen een muur. Nee, je wikkelt eerst een handdoek om je hand. De muur kan immers hard zijn… Laat het nu gebeuren dat tijdens het slaan tegen de muur de handdoek van zijn hand afglijdt. Au! Dat doet pijn ja. Intussen staan Dennis en ondergetekende geduldig in de zaal te wachten om Peter te coachen. We hebben alle reden tot vrolijkheid, Peter heeft zojuist de tweede game gewonnen en mag nu aan de derde game beginnen. Als Peter weer in de zaal terug is, het voorval duurde nog geen minuut, staat hij een beetje schaapachtig naar zijn rechterhand (= speelhand) te kijken. “Ik denk dat ik niet verder kan spelen”, zegt hij. Dennis en ik kijken elkaar aan en snappen er helemaal niets van. Peter legt vervolgens uit wat er gebeurd is en het is duidelijk, het seizoen is bij de allereerste wedstrijd al gedoemd een mislukking te worden. Vervelend voor het team, maar nog vervelender voor Peter natuurlijk. Over enkele weken gaat Peter op vakantie, het is maar de vraag of zijn hand weer op tijd te gebruiken is. En wat moet hij Kim vertellen? “Ik kwam tijdens een spin met mijn hand tegen de tafel?”, of “Mijn tegenstander kneep te hard in mijn hand, bij aanvang van de wedstrijd?” of gewoon de waarheid? De waarheid dan maar. Kim pakte het goed op en week geen moment van Peter’s zijde. Allert, bedankt voor de goede zorgen. Erik Burgers

Brabantse nachten zijn lang Vrijdag 20 feb 2004 was het dan zo ver. Ik ging voor het eerste in mijn leven carnavallen met de grote mannen (behalve Allert dan want die kwam weer wat later). Ik werd door Frank S. en Melanie om 1500u opgehaald en we moesten Dennis M nog even ophalen in Zandvoort. Na Dennis M opgehaald te hebben konden we onze reis voortzetten richting Oosterhout. Onderweg nog even pisstop en wat eten en drinken genomen. Om 1700u waren we in het Golden Tulip hotel in Oosterhout waar we ons gereed konden maken. Nog even de tv aan zetten en zagen we dat Bayern Munchen 3 minuten voor tijd met 1-0 won (blijven toch Duisters he!!!). Om 1800u spraken we met de andere feestbeesten Marnix H en gabber Piet om even wat te eten en een goed buikje te hebben voor de rest van de avond (Erik was overigens niet mee). Na deze heerlijke maaltijd zijn we naar de 1e kroeg gegaan waarvan ik de naam niet meer weet (hoe zou dat nou komen). Het was er nog vrij rustig maar ja wat wil je het was ook pas 1830u. Iedereen was nog aan het eten of gingen veel later pas. Hierna zijn we naar nog een stuk of 5 a 6 tenten geweest (namen weet ik niet meer) Ik kon me nog wel herinneren dat ik om 2145u op mijn mobieltje zag dat SC-HEERENEVEEN-PSV met 3-2 HAD GEWONNEN. Wij Dennis M, Frank S en Niels K hebben toen nog even een extra biertje genomen op Foppe de H. Ze zeggen dus altijd die Brabantse nachten zijn lang maar waarom sluit dan alles om 2 uur!!. Natuurlijk nog even een lekker broodje scoren en dan naar de kamer om daar rond 3 uur ‘s nachts nog even te kijken hoe PSV verloor van Heerenveen. De volgende morgen hadden we belooft om te gaan ontbijten maar als ik iets niet kan na ZO WEINIG DRINKEN IS HET WEL ONTBIJTEN!! Dus beetje duf aan het ontbijt tafel te hebben gezeten verlieten we onze tafel om 1130u omdat Claudia met haar kinderen Maxim en Julliet kwam om naar de optocht te gaan kijken. Frank en Melanie! en Niels gingen richting Amsterdam omdat daar onze cluppie moest spelen tegen FC Twente. Niels had nog geen kaartje en met veel geluk kreeg ik er een. Vervolgens zat ik naast de lelijke Henk Spaan naar de wedstrijd te kijken. Ajax won met


40 jarig jubileum

Pagina 17

1-0 en daar was ook alles mee gezegd. Hiermee was het Carnaval weekend weer overleefd en het was zeker voor herhaling vatbaar. Het was wel apart om op zondag te horen dat feestbeest Marnix voortijdig zijn aftocht naar Hoofddorp maakte. Hij was ziek geworden. Een Brabander die niet tegen drank kan. Geen wonder dat hij naar het westen is vertrokken. Niels

Slotdag puzzelrit 1 mei 2004, Nieuw-Vennep ‘Piet! De telefoon gaat!’ ‘Ik ben bezig’, schreeuwt Piet vanuit de tuin, ‘neem jij hem boven maar!’ Marry is nog net op tijd om de een voicemail bericht te voorkomen en hoort het blijde nieuws. Een grote glimlach verschijnt op haar gezicht en enthousiast rent ze naar beneden. ‘Piet, Piet, ze zijn begonnen Piet! Pak de boekjes, we moeten klaarzitten!’ Piet laat direct zijn schoffel staan en sluit zich aan bij Marry, zet de telefoon op tafel en wacht vol verwachting af tot-ie weer overgaat…. De telefoon gaat, de zoveelste klant, pfff. ‘Hakom, goeiemiddag. Kan ik u helpen?’ ‘Hajo! Is het druk? Ik heb een probleempje met mijn kilometerteller, ik kom zo ff langs. De leerlingmonteur begint te zweten, hij weet dat rommelen met kilometertellers illegaal is. De baas is er niet, misschien kan-ie er wel een slaatje uitslaan. ‘Om 17:00 kun je komen, dan heb ik wel even tijd voor u’. ‘Shit’ wordt er gemompeld. Da’s te laat. ‘Laat maar!’ Zomaar een willekeurige dag in het Nieuw-Vennep city. Stoplicht op rood, stoplicht op groen, altijd wat te doen (vrij vertaald….). Echter, het is niet zomaar een dag, het is de dag van de autorally van TTV Nieuw-Vennep! Na een intensieve campagne is de organisatie erin geslaagd een schitterend startveld bij elkaar te krijgen, maar liefst 11 auto’s gingen van start. Grootste afwezige was onze voorzitter die ondanks zijn enorme voorliefde voor autorally’s verstek liet gaan, maar ja, life is all about priorities. Dat het geen liefdadigheids rally was bleek wel uit het fanatisme van de deelnemers. Team Burgers & Co. had een volledig team van secondanten klaarzitten, familie Moes en aanverwanten hebben een eventueel huwelijk wat verder in de toekomst gezet na de opmerking ‘Ach, het is maar een spelletje’. Er schijnen teams de verkeerstoren van Schiphol te zijn binnengedrongen om de hoogte van de toren te kunnen bepalen. De identiteit van de betrokkenen is tot op heden een raadsel, maar enkele teams hebben zeer lang over hun puzzelrit gedaan. De keuze om de autorally pas te starten na het sluiten van de garages bleek ook zijn vruchten af te werpen. De afstand werd deze keer zeer scherp gereden, er zijn weinig kilometers verspild. Echter, waar team Strikkers de extra 43 (!) kilometer aan heeft besteed is


40 jarig jubileum

Pagina 18

nog steeds niet uit. Naar verluidt zal Mars vele jaren later gekoloniseerd worden met dank aan het door team Strikkers opgeworpen vraagstuk. Opvallend was ook dat de teams met beschikking over mobieltjes, vrienden & vage bekenden met een internetverbinding de vragen opvallend goed wisten te beantwoorden. Het enige team met een breedbandverbinding scoorde zelfs zo goed dat zij geen strafkilometers ontvingen, dankzij een gebrekkig opgesteld in de reglement konden Arno en Susan helaas niet gediskwalificeerd worden. Enkele opmerkelijke feiten: 

Het team volledig gevuld met vrouwelijk schoon reed slechts 9 kilometer om;



Slechts één team kwam met een slechter humeur terug, dit mag u de organisatie kwalijk nemen;



Het team met de grootste ouwehoer aan boord was als snelste (na twee uur) weer binnen, de stereo moet heel hard gestaan hebben. (red: later vernam de organisatie dat zijn stereo een paar dagen daarvoor ontvreemd was, er zal een nader onderzoek worden ingesteld naar alle andere deelnemers);



Er zijn tot op heden geen huwelijken ontbonden ten gevolge van de puzzelrit.

Tot slot, de eindrangschikking: Pos

Team

Tijd

Km

Straf

Tot.

1

Susan / Arno

3:42

63

km 0

km 63

2

Burgers & Co

3:56

63

3

66

3

Marc / Lida

3:09

64

3

67

3

Ben / Olga / Wil

2:48

65

2

67

5*

Ronald / Jantien

3:13

64

3

67

6

Eric / A3 / Corine / René

2:00

64

6

70

7

Germa / Kim / Lia

3:28

70

2

72

8

Walter / Niels / Ronald

3:22

69

6

75

9

Donny / Kim

2:52

65

15

90

10

Moes & co

3:29

90

7

97

11

Ruud / Nel / Steven

3:39

104

13

117

Grtx, Peter

2005 Embassy TTV 2004 Aan de vooravond van de Sinterklaasviering was al duidelijk dat er geen cadeau’tjes zouden worden uitgedeeld. De 2e jaargang van de Embassy TTV darts kende een groter deelnemersveld dan ooit en vele favorieten waren aanwezig. De grootste favoriet deed zelf de toernooileiding, hetgeen dan ook gevolgen voor de uiteindelijke uitslag, daarover later meer… Er werd in 3 twijfelachtig ingedeelde poules gespeeld om een plaats in de kwartfinales. De eerste 2 van elke poule ging door de kwartfinale, aangevuld met 2 nummers 3. Zo geschiedde het dus dat John Dam, Ton en Ron onderling moesten uitvechten wie er door zouden gaan naar de kwartfinales. De verliezend finalist van de vorige jaargang bezweek onder de druk en Ton moest vroegtijdig afscheid nemen van het toernooi.


40 jarig jubileum

Pagina 19

Vanaf de kwartfinales werd er door middel van een knock-out systeem verder gespeeld. In de kwartfinales moest de verrassende winnaar van editie 2003 afhaken. ‘Een titel winnen is al heel moeilijk, een titel behouden is vrijwel onmogelijk. Met alle media op je gericht en in je ooghoek de TTV Embassy trofee van 2003 aan de muur is de druk enorm. Eigenlijk ben ik heel opgelucht dat het voorbij is’, aldus het commentaar van Arno. Na de kwartfinales bleven nog 4 kemphanen over: Erik, Marnix, Niels en John van de Mey. Een dartsleek zou op basis van fysieke kenmerken John en Erik tot finalist bestempelen, maar ‘een dart kan raar vallen’ zou Johan zeggen. Erik schaarde weliswaar Niels achter zich, maar John moest zijn meerdere erkennen in Marnix. ‘Ach ja’, zegt John, ‘die jongen hoeft de pijlen 43 centimeter minder ver te gooien. Als ze hem nou 43 centimeter verder van het bord laten staan dan was een heel ander potje geworden’. In de finale wist Marnix zijn zorgvuldig uitgestippelde route naar de finale vakkundig af te maken. Erik was mentaal moegestreden door zijn zwaar bevochten weg naar de finale. ‘Mijn poulewedstrijden waren verreweg de zwaarste partijen terwijl Marnix zijn eigen poule zorgvuldig had uitgezocht. Daar is toch geen kruid tegen gewassen’, aldus de verbouwereerde Erik na afloop. Terwijl hij mopperend een biertje bestelde kon het publiek hem nog horen mompelen…‘De vorige Embassy TTV trofee hing 8 maanden na de overwinning pas aan de muur, je zal zien dat het er nu binnen een maand hangt.’ Voor diegenen die denken dat het toernooi ieder jaar sterker wordt heb ik een teleurstelling. Na een avondvullend programma van statistieken bijhouden met tussendoor een pijltje gooien is de onderstaande onthutsende grafiek ontstaan. De verbeteringen cq. verslechteringen van de pijlgemiddeldes zijn marginaal en zelfs tegenstrijdig. De kampioen van vorig gooide een hoger gemiddelde maar reikte niet verder dan de kwartfinale, de kampioen van dit jaar gooide een slechter gemiddelde. Opvallend is de verslechtering van de het pijlgemiddelde van ondergetekende, ik heb dan ook besloten om niet langer de statistieken bij te houden. Ik weet dat dit voor velen van jullie als een grote schok komt, maar na twee geweldige jaren lijkt het me beter dat ik er mee ophoud. Voor de liefhebbers de statistieken, trek je conclusies  Grtx,

Pijlgemiddelde

Peter 12,00 10,00 8,00

2004

6,00 2003

4,00 2,00 0,00 Arno

Niels Corine John D Ben


Ton Ronald Theo Marnix John vd M

40 jarig jubileum

Erik

Hans

Peter

Allert

Pagina 20

Ron

Team 5 een verslag Nadat we vorige keer kampioen zijn geworden en promoveerde naar de 4e klasse (vroeger 3e klasse) hoopten we dat we in deze klasse zouden kunnen blijven. De eerste wedstrijden liepen geweldig we wonnen met 91, 8-2 en 7-3 en begrepen er niets van dat het zo goed ging. Totdat we tegen AMVJ moesten en daar een aardig pak slaag kregen. We werden met 9-1 verslagen en dachten nou ja deze zijn zo sterk die horen hier eigenlijk niet in thuis. Maar hadden weer goede hoop voor volgende wedstrijd tegen Amstelveen waar we met 7-3 werden verslagen en dus weer met beide benen op de grond stonden. Daarna ging het wel wat moeilijker maar we hadden er toch wel zin in. Het kampioenschap in deze klasse was niet voor ons haalbaar. Maar uiteindelijk zijn we toch nog op een 2e plaats geëindigd doordat we in de laatste wedstrijd Amstelveen met 7-3 versloegen terwijl we daar met 7-3 verloren hadden. Dus we vinden dat het uiteindelijk toch heel goed is gegaan in de 4e klasse. Ruud had 70% 27-19, Mario 53% 30-16 en ikzelf had 60% 30-18. Stand: Amstelveen 10-74, Nieuw-Vennep 10-55, Amstelveen 10-52, ASSV 10-44, Tazano 10-41 Combi 10-34. Alleen de percentages van AMVJ waren hoger Peres 100% 6-6, v.d.Velden 90% 21-19 en Arends 73% 30-22. Maar degene die bovenaan staan hebben minder wedstrijden gespeeld dan wij dus toch wel vertekend. Maar AMVJ was echt een klasse beter dus verdient kampioen geworden terwijl ze volgens ons ook meteen in de 3e klasse geplaatst hadden kunnen worden. Verder wil ik graag Ben Tax bedanken voor het voortreffelijke buffet ‘s avonds na de clubkampioenschappen. Ik vind het een prestatie om dat zelf allemaal voor elkaar te krijgen. Allerlei aparte dingen en er was voldoende voor iedereen terwijl we toch met een aardig koppel ‘s avonds waren. Alles smaakte uitstekend en het zag er allemaal perfect uit. Ook Niels die Ben heeft geholpen reuze bedankt. Zo zie je wat fijn het is om zulke mensen in je club te hebben. Ben heeft volgens mij heel wat dagen doorgebracht bij de club. Nogmaals ik vond het super en nogmaals bedankt. Tevens wil ik ook nog even degene bedanken die het ontbijt en het toernooi hebben georganiseerd het was weer heel gezellig. Vooral omdat er senioren en jeugd meedoet waardoor je kunt zien of je zelf nog kunt tafeltennissen of dat de jeugd al met sprongen vooruit gaat en de senioren weg mept. Ik vond het een heel gezellig en leuk toernooi en hoop dat het de volgende zeker weer zo gezellig is. Bedankt voor degene die dit allemaal mogelijk hebben gemaakt. Wasgetekend Wil Meeuwig


40 jarig jubileum

Pagina 21

Dam tot Damloop Op uitnodiging van de werkgever van Dennis (Numerando) verschenen Dennis, Wouter en ik op zondag 18 september aan de start van de Dam tot Damloop. Een 16,1 km hardloopevenement van Amsterdam naar Zaandam. Voor Dennis en Wouter een nagenoeg jaarlijks terugkerende pijnbank. Voor mij de spreekwoordelijke ontmaagding. Dennis had vooraf flink lopen bluffen op z’n werk dat hij 1:15u zou gaan lopen en dronk dan ook geen druppel alcohol de week voor de loop. Hij moest nog 2 kilo gewicht lozen dus zelfs op mijn verjaardagsfeest op de vooravond van de loop liet hij de drank staan. Wel tekenend voor deze masochist die toch best van een biertje houdt. Van Amsterdam naar Zaandam langs allerlei leuke wijken met versierde straten en overal muziek. Je moest wel een beetje je weg banen tussen de langzame en snelle lopers om je eigen pas er in te houden. Goed op je tijd letten om niet te verslappen en tandjes op elkaar. Of achter iemand aan gaan lopen die een lekker tempo loopt. De haas, zoals dat heet in de loopwereld. Een chip in je schoen registreerde je tijden op de 5, 10, 15 en 16,1 km dus dat was uitstekend geregeld.

Al met al was het een leuke, en vooral sportieve dag waar later ook Jos van de partij bleek te zijn. Aansluitend een gezamenlijk geel sportdrankje die Dennis toen wel met beide handen aangreep. Dennis

Wouter

Jos

Allert

5 km

0:22:42

0:28:35

0:28:18 0:24:40

10 km

0:47:54

1:01:16

0:55:25 0:49:41

15 km

1:13:01

1:33:38

1:26:29 1:14:25

16,1 km

1:18:20

1:40:03

1:33:44 1:19:29

gem. km/u 0-5

13,22

10,50

10,60

12,16

gem. km/u 5-10

11,90

9,18

11,06

11,99

gem. km/u 10-15

11,94

9,27

9,66

12,13

gem. km/u 15-16,1 12,41

10,29

9,10

13,03

gem. km/u totaal

12,33

9,66

10,31

12,15

tijd 0-5

0:22:42

0:28:35

0:28:18 0:24:40

tijd 5-10

0:25:12

0:32:41

0:27:07 0:25:01

tijd 10-15

0:25:07

0:32:22

0:31:04 0:24:44

tijd 15-16,1

0:05:19

0:06:25

0:07:15 0:05:04

Allert


40 jarig jubileum

Pagina 22

Overgang telregel van 21 naar 11 Mededeling van het bestuur afdeling Holland Noord Tijdens de ALV van 26 april 2005 werd de enquête bekend gemaakt welke werd gehouden om te bezien of er voldoende steun onder de leden aanwezig was om voor de telling tijdens competitiewedstrijden en toernooien onder auspiciën van de NTTB afdeling Holland-Noord over te gaan naar de telregel tot 11.

2006-2007 Overbruggen Ben Tax Aanleiding tot het voorzitterschap? Nadat John van der Meij niet langer beschikbaar was ontstond de situatie dat er geen voorzitter meer was. Ik was al penningmeester vanuit het vorige bestuur en het voorzitterschap heb ik toen ook op me genomen maar zie mijzelf eigenlijk als penningmeester.

Wie zaten er in het bestuur? Ton Hopman, Ine Röther, Susan van Aarle en René de Graaf.

Beleid We hebben knipkaarten ingevoerd om het probleem van de soms hoge openstaande rekeningen op te lossen. We hebben een beleidsplan geschreven en probeerde met een soort zaterdagavondeetcafé aan de baromzet te werken. Ook kwam in die periode de vernieuwde website in de lucht.

Hoogtepunten Ik zou het eigenlijk niet weten. Geen bijzonderheden. René zorgde voor de trainingen dus alles liep prima.

Dieptepunten Ook hier heb ik niets te melden. Ik was uiteindelijk ook maar een jaartje voorzitter om daarna weer alleen penningmeester te zijn. Dat laatste past mij meer als een jas.

Tenslotte of anekdote De club stond er financieel goed voor. Mede door de diverse initiatieven binnen het vorige bestuur om geld te genereren. Ook is toen veel aan onderhoud gedaan. Even dreigde de gemeente ons geen subsidie meer te verlenen. Gelukkig is dat toen opgelost.

2006 Zomerkamp Reacties senioren: Germa: Een top locatie in Lelystad. Veel leuke, gezellige en enthousiaste kinderen. We zaten lekker midden in het bos, zodat we vooral lekker veel lawaai konden maken. Hier heeft Michel S. gebruik van gemaakt en zijn muziek goed laten horen. Het weer zat mee en we hebben dus heerlijk op het strandje gezeten na een makkelijke speurtocht. Mag ook wel een keertje! Ik heb voor het eerst meegedaan met het douanespel


40 jarig jubileum

Pagina 23

(was meestal post). Heerlijk in het gras gelegen en vooral hard naar de post van Suus gerend met Daniëlle en onze gids Shirley. Vandaag hebben Eric en Peter een sportmiddag georganiseerd: helemaal top! Jammer was dat Dennis naar huis moest met een waarschijnlijk zwaar gekneusde teen. Ik heb genoten! Volgend jaar weer zo’n kamp! Rogier: Het is een bijzonder kamp dit jaar! In vergelijking met vorige jaren is het aantal jeugd flink toegenomen! De avonden waren weer ouderwets gezellig: tot diep in de nacht spelletjes doen onder het genot van een drankje! De ochtend erna was, zoals eigenlijk ieder jaar, weer veel te vroeg. Een originele speurtocht bracht al snel verandering in mijn gemoedstoestand. Na de speurtocht hebben we de middag gevuld met leuke spellen aan het water. Het overkoppen met Dennis zal ik niet snel vergeten, uiteindelijk haalden we zo rond de 220! Al met al weer een mooi tafeltennisweekend! Allert: Leuk om te zien dat er veel nieuwe kids bij zijn. Zou het KTTF dan toch haar vruchten afwerpen? Er gingen uiteindelijk 38 personen heen en 34 terug! Heel veel geluk met het weer gehad: na de warmste maand juli en de natste maand augustus was het weekend van 8/9/10 september heerlijk zonnig. Mijn 37e verjaardag gevierd met 37 man, dat is ook wel eens leuk! Jammer genoeg geen greppeltocht, daar heb ik wel wat kids over gehoord. De locatie was prima met een groot speelveld voor de deur voor de voetbal en de sprotmiddag. Volgens mij weer een geslaagd geheel. Ronald: Ik ga op vakantie en neem mee: koffer, tandenborstel, 25 kinderen, Allert, teddybeer, roze t-shirt, behang, raad van Timo, radio, batje, sokken, kratje bier, niet lek luchtbed, PS2 met GT3, kampvuur, lekker wijf, nog een kratje bier, condooms, schoenen, zonnebrandcrème, tandpastá, vulpen, plastic bekertjes, dagrème, hout voor op het kampvuur, reservebatterijen, GT4, prullenbak, baksteen, stoel en een nummerplaat. Eric: Vrijdag 8 september was het weer zo ver, het zomerkamp ging weer van start! Het beloofde een super kamp te worden omdat er sinds jaren weer een heleboel kinderen mee gingen. Met 25 kinderen en 15 man leiding was het gezellig druk in het gebouw van de scouting in Lelystad. Na een lang weekend met zeer korte nachtjes kan volgens mij iedereen terug kijken op een gezellig kamp! Arno: Vandaag houden we een alternatieve sportdag. Het wordt veelbelovend, volgens mij is er niemand die zich onbewust is van het feit dat hij spieren heeft. Met ons team (Dylan, Gabriëlle, Sjors en Kachun) heb ik het volste vertrouwen dat we vandaag gaan winnen. Vive la victoire! Susan: Het kamp is dit jaar weer super leuk geweest! Heel veel nieuwe kinderen mee dit jaar! Top! Heb alleen maar positieve geluiden gehoord. Veel gedaan; intro-spel, dierengeluidenspel, speurtocht, zwemmen, kampvuur, douanespel, sportdag etc. Teveel om op te noemen eigenlijk. Als leiding hadden we niets te klagen. Iedereen deed fanatiek met alles mee iedereen was prima


40 jarig jubileum

Pagina 24

te spreken, ondanks het korte slapen. Zie jullie hopelijk volgend jaar allemaal weer! Reacties jeugd: Max: Ik vind het heel erg leuk op kamp: vooral het slapen en de spelletjes. Het leukste vond ik met z’n allen naar het strand en het lang opblijven. Ik viel alleen steeds in slaap! Tara: Ik vond kamp heel erg leuk en vooral het douanespel heel erg leuk! Het opblijven ook, maar ik heb toch wel zin om weer naar huis te gaan. Patrick T: Het kamp was vet leuk! Ik vond wel jammer dat er geen greppeltocht was, maar dat geeft niets. Shirley: Ik heb het erg leuk gehad met al die spellen, alleen de laatste dag niet echt. Ik vond het douanespel wel erg leuk, maar het is jammer dat we geen greppeltocht gingen doen! Loïs: Ik vond het erg leuk! We hebben ook erg lekker weer gehad, alleen jammer dat we geen greppeltocht en weerwolvenspel hebben gedaan. We hebben de eerste nacht in de slaapzaal doen-durf-of-de-waarheid gespeeld met zes mensen. Het zwemmen was het leukst: we zijn met een stuk of acht mensen naar de overkant gezwommen. Timo: Dit is de laatste keer dat ik meegegaan ben met het kamp. Ik ben in totaal zes keer mee geweest en elk jaar was het weer super. Ik heb allerlei spelletjes geleerd, waar ik nog nooit van had gehoord, zoals greppeltocht, intro-spel en het weerwolvenspel. Over de organisatie en de leiding kan ik alleen maar zeggen dat ze het heel goed doen. Ik was graag lid gebleven, maar nu ik naar Veenendaal verhuisd ben, gaat dat niet meer. Magnus: Het is de eerste keer voor mij op kamp en ik vind het echt gaaf. Van veel spelletjes heb ik heel erg genoten, vooral van het douanespel. De speurtocht was absurd: het was niet zo fijn om met Dio vastgebonden te zitten. De leiding was erg aardig en er was lekker veel te snoepen. Kortom, het was super! Oscar: Het is de eerste keer dat ik met tafeltenniskamp meegedaan heb en ik vond het super (behalve dat ik mijn mobiel verloren ben). De spelletjes waren geweldig en op de laatste dag mochten we zelfs uitslapen! De leiding deed het ook prima. Kortom, het kamp was leuk! Bob: Ik vond het weer een heel leuk en gezellig kamp. We hebben veel leuke dingen gedaan. Ik vond het met het douanespel wel lastig om sneaky naar de andere kant te komen, maar het is gelukt!!! Wel jammer vond ik dat we geen greppeltocht hebben gedaan, misschien de volgende keer weer! We hadden een heel leuke groep en ik vond het kamp helemaal super! Michel P: Ik vond het erg leuk, mijn eerste kamp. Ik vond de spelletjes die we deden erg leuk en het slapen ook. Kevin: Ik vond het erg leuk, vooral de spelletjes en het lang opblijven. In de avond was iedereen wakker en dan gingen we praten. Sjors: Ik vind het kamp erg gezellig, alleen de regels met het slapen kunnen misschien soms wat duidelijker. Verder vind ik dat alles geweldig is geregeld! Michel S: Ik wilde eigenlijk een 24-vels verslag maken over dit weer geweldig verlopen zomerkamp, maar helaas is dit niet mogelijk dankzij de inzet van Adrie. Ze had een leuk introductiespel bedacht, waarbij je een aantal velletjes wcpapier moest pakken. Later werd er pas verteld dat je per velletje iets over je zelf moest vertellen. Bij 24 velletjes is dat dus bijzonder lastig! Sindsdien zit ik op de wc en ben ik heel zuinig met wc-papier, want stel je voor de Adrie aanklopt...


40 jarig jubileum

Pagina 25

Dylan: Ik vond het heel leuk. Ik wil nog meer dagen op kamp, zo leuk was het. Op het strandje was het leuk! Gabriëlle: Ik vond het kamp heel erg leuk. Het allerleukste spel vond ik het douanespel. Maar ik ben wel blij dat ik weer naar Wollie kan, maar ik wil niet naar school! Nu kan ik wel weer Wollie eten geven, want ik mis hem heel erg!!! Over een paar uurtjes ben ik thuis en kan ik hem knuffelen. Seve: Ik vond het heel leuk. Het leukste spel was het douanespel. Alleen het slapen was niet leuk, want iedereen zat te praten. Het was superleuk! Gilbert: Ik was pas voor de tweede keer mee en vond het net als vorig jaar heel leuk. Best jammer dat we geen greppeltocht konden doen, maar het douanespel was een goede vervanger. Het leukst vond ik het douanespel en het weerwolvenspel op de eerste avond! Kachun: Ik vond dit kamp erg leuk, vooral de spelletjes in de avond: het douanespel en het levend kwartet. Volgend jaar nog een keer! Yorick: Ik vond het wel leuk! Ik vond de eerste keer slapen niet leuk, maar de tweede keer was wel lekker. Ik vond het kampvuur echt superleuk en de leiding was super. De spellen waren super en ik vond de speurtocht leuk. Net als het zwemmen. Dio: Het kamp was leuk, ik vond het jammer dat ik vorig jaar niet meeging. Dat we de greppeltocht niet gingen doen was jammer, maar het douanespel heeft het weer goedgemaakt. Het kampvuur was gezellig, de nachten waren leuk en ik heb lekker geslapen. Bij het zwemmen was ik natuurlijk één van de idioten die in het ijskoude water gingen zwemmen. Samen met Shirley, Loïs, Oscar, Magnus, Tara, Patrick en Jetske ben ik naar de overkant gezwommen. De spellen zijn leuk en ik vind het jammer dat we naar huis moesten. Daniëlle: Ik vond het heel leuk! Het leukste vond ik het douanespel en het slapen was lachen! Alicia: Ik vond het een leuk kamp, we hebben nauwelijks geslapen. We moesten wel vroeg opstaan (dat was iets minder). We hebben heel veel dingen gedaan. Gelijk toen we er waren deden we al spelletjes. Alleen deden we jammer genoeg geen greppeltocht en weerwolvenspel. Het leukste wat we gedaan hebben, was het douanespel. Dat was een spel dat je in het donker moest rennen, sluipen en verstoppen. We hadden ook een speurtocht (waarbij twee mensen de hele tijd met allebei één been aan elkaar gebonden moest lopen. Twee moesten met een ei op een lepel, zonder dat hij viel. En ook nog twee met een waterballon die ook niet moest vallen.) Ik vond het kamp hartstikke leuk! Jetstke: Het was heel leuk, alleen maar spelletjes, spelletjes en nog eens spelletjes! De tweede dag hadden we een kampvuur en dat was heel heet. Eigenlijk was het koud, maar bij het kampvuur niet! Mike: Dit kamp was erg leuk, vooral het douanespel. Alleen het slapen was vervelend, want mijn luchtbed was lek.


40 jarig jubileum

Pagina 26

2007-2012 Tijd voor verjonging René de Graaf Na zevenentwintig miljoen wielomwentelingen, tweehonderd veertig a4-tjes notulen en bijlagen, 2640 km dus uit en naar Zaandam en 935 telefoontjes heb ik na vijf jaar in maart 2012 afscheid genomen als voorzitter van de familie TTV Nieuw-Vennep. Familie, want een vereniging is toch als een grote familie. Met een groot voordelig verschil: een gekozen familie. Voor een luttel bedrag aan jaarlijks kostgeld ben je lid van deze familie en als een waar puber kun je komen en gaan wanneer je maar wilt en word je altijd weer als verloren zoon verwelkomd. Voor mij als voorzitter – zeg maar stamoudste – was het de laatste vijf jaar zaak , zoals dat zo mooi heet, een goed huisvader te zijn. En wat doe je dan zoal: je zorgt dat het familiehuis onderhouden wordt; schilderen, repareren etc., je zorgt om anarchie te voorkomen voor regels en taken in het huis, je zet dus corvee diensten op (schoonmaak-, afwasbeurten etc.), iedereen moet z’n steentje bijdragen nietwaar. Het interieur pas je aan; andere tijden, andere kleuren. Je legt geld opzij voor evt. calamiteiten, lekkende daken, verzakkende vloeren etc. Je zorgt voor een oranjegroene website; andere tijden, zelfde kleuren! Je bewaakt natuurlijk ook de (goede) familietradities. De grootste: we lossen alles zelf binnen de familie op. Geen externe familieconsultancy, interim-managers of relatiecoaches, die voor veel geld het wel even oplossen en na twee jaar een ravage achterlaten. Dus in ons geval geen betaalde trainers, maar opgeleide eigen trainers.


40 jarig jubileum

Pagina 27

Maar de hoofdzaak was en is toch wel te zorgen voor continuïteit van de familie, verjonging dus, die er voor zorgt dat we in 2052 (over de volgende 40 jaar) nog steeds bestaan. Zorgen dus voor steeds weer een nieuwe generatie, die zich met hun nieuwe ideeën thuis moeten voelen. In deze verarmde tijd van individualisering niet makkelijk, maar zeker niet onmogelijk. En natuurlijk, de oudere generatie begrijpt de jongere niet meer, vinden dat het vroeger beter was en verlaat de familie. Klassiek, dus begrijpelijk. Met de onmisbare bestuurlijke hulp van Ben Tax, Niels Kroon, Marnix Harbers, Jos van Haeringen, Allert Bolhuis en Ger Slop hebben we geprobeerd dit alles onder controle te houden. Ook de tientallen gezellige uren hulp van Sandra en Margot bij het ontwerpen en realiseren van de vernieuwde kantine kan ik niet onvermeld laten. Een zwarte bladzij was er ook. Het overlijden van Wil Meewig, een clubicoon, heeft diepe sporen nagelaten. Wil belichaamde alles waar een club voor staat: onbaatzuchtigheid, zorgzaamheid, sociale betrokkenheid. Het best kan ik zijn teamgenoten citeren: “het wordt nooit meer zoals het was”. Als u mij vraagt naar de hoogtepunten kan ik niets anders bedenken dat uit oogpunt van verjonging mijn afscheid als voorzitter hier zeker voor in aanmerking komt. Ik was tenslotte slechts een voorbijganger, die na 3539 e-mailtjes en 650 uur aan verbruikte vrije tijd ruimte wil geven aan de jongeren, een voorbijganger in dit familiefeuilleton die nog lang niet halverwege is… Rene de Graaf

2007 Van slag Het is 19 november 2006 en de ijscoman rijdt door mijn straat. Ik maak geen geintje, dit is bittere ernst. Met een irritant ringtone-achtig melodietje bonkt hij van afstand op je deur. Ik zeg nog tegen mij dochter Merel, die ijscoman weet niet van ophouden. Maar dat is het natuurlijk niet. Hij heeft gewoon hoge koorts. Alles en iedereen is een beetje van het padje af. Het weer, de politiek. Alweer een warmte record gebroken, nu de warmste herfst. En tomaten gedijen prima bij voldoende warmte, zie de uitslag van 22 november. Zelf heb ik pas sinds kort m’n winterjas aan. Daarvoor kon ik nog lange tijd met een dun windjack van mijn parkeerplekkie 10 minuten naar mijn werk lopen. Zonder opgenomen te hoeven worden in het AMC met een longontsteking om daar vervolgens spontane botbreuken op te lopen. Alles en iedereen is in de bonen. Marnix Harbers vond het nodig om de allrisk verzekering aan te moeten spreken van zijn auto en boorde zich in een stilstaande auto op de A10. Gelukkig liep het relatief goed af. Last van z’n rug had hij al, nu komen er wat hoofd en nekklachten bij. Over Niels Kroon maar te zwijgen. Het is alweer een tijdje terug, maar ook hij heeft kennis gemaakt met de kreukelzone van zijn Nissan. Niels loopt er nog mank van en dat is op z’n zachts gezegd onaangenaam. Ook Niels had net als Marnix die bewuste dag gewoon een black-out. Dennis Moes, de draver tegenwoordig. Hij bereidde zich tot in de puntjes voor op de 16 kilometer van de Dam tot Damloop. Verzekerd van een startbewijs. Dat voor deze editie op zich al een prestatie was gezien de snelheid waarmee dit evenement vol was. Iedereen wil lopen tegenwoordig. Niks gezondheids toerisme, men is gewoon de weg kwijt. Maar terug naar Dennis. Weer


40 jarig jubileum

Pagina 28

weken afvallen, trainen, niet drinken en al het andere afslaan wat Dennis een gezellige jongen maakt. Met ongekende discipline gaan voor een recordtijd die dan jammer genoeg niet gelopen wordt. Uit cadans. Vul het maar in, Dennis mag het zeggen. Het beste tafeltennis voorbeeld wat ik kan geven is Wouter Rusman. Jawel mijn eigen teamgenoot. Hij is letterlijk van slag. Ik heb hem nog niet eerder zo weinig ballen zien raken als dit seizoen. Goed, we spelen (of speelden is beter) 1e klasse. Maar in ieder geval Wouter zou dit niveau toch wel aan moeten kunnen. Toch werd het al snel duidelijk dat zijn prioriteiten niet bij de 40mm ballen lagen. Zoiets hebben we eerder gezien wanneer een nieuwe vriendin op het toneel verschijnt. Meer woorden zijn overbodig. Peter Tolen daarentegen was afgelopen seizoen wel aan slag. Met uiteindelijk een exact gelijk percentage (88%) als zijn teamgenoot en dartsking 2006 Erik. Maar hij was weer eens de uitzondering op de regel. Tegendraads zoals hij graag wil zijn. Op naar een nieuw seizoen. Terug in de klasse waar we weer aan slag kunnen geraken. Allert Bolhuis


40 jarig jubileum

Pagina 29

2008 Ben’s Kookcorner Eend met whisky (uit: De Telegraaf 24 november 2007) Benodigdheden o

1 eend van ongeveer 5 kilo

o

spekreepjes

o

olijfolie

o

zout en peper

o

2 grote flessen Schotse whisky

Bereiding De eend een beetje opensnijden en het vlees larderen met de spekreepjes. De eend aan de binnenzijde inwrijven met zout en peper. De oven 10 minuten voorverwarmen op 180 graden. Een longdrinkglas voor de helft vullen met whisky. De whisky vlotjes opdrinken tijdens het voorverwarmen van de oven. De eend op een vuurvaste schaal leggen. Een tweede glas whisky inschenken, soepeltjes opdrinken, de eend in de oven zetten. Na 20 minuten de oven op 200 graden zetten en 2 glazen vutten met whisky. De glaven opdinken en de scherven ommillijk oplaape. Een naiff glav insjenke en direct opdlinke. Blantwondenzalf in de padkamer gaannale en oppe boovkand van je linkeand smeejre. Na een haif uui de ooffe opedoe om deend te sjekkn. Geev denove nen gsop tot de deuj opevalt. Twee glave whiskyinsjenke en tmiddelste glaf leegdwinke. De nove opedoe naadattet eerdste glaf leegis en de sjotel vaspakke. De blantwondesjalf nu ook op de binnenkant van de regtehantoen. Deend oprape. Met nun hanttoek de bwantwondesaiv van deent vege. De hande ontbette mee whisky, de ttube ssalv veer oprape. Tkapotte glazzopvege en deent terug in de nove doen. Noggis probere. Deent oprape en dove eers opedoe. De twiedde fjes biski opedoen. Tvet van de vjoer vege ent vetspek ondj kast vege. Opstaan van de vjoer, o, tochma bijive zitte. De bles opde grond zette. Uude bles djinke, wande glave sjijn op of kabot. Denove aftette, deooge sluite en omvalle. Afmaken De volgende dag in de late namiddag de eend aansnijden. De rotzooi in de keuken opruimen. Muren en plafond reinigen. De glasscherven en de lege flessen naar de glasbak brengen. Voldoende paracetamol en maagzout kopen om de volgende dag weer fris naar je werk te kunnen gaan en realiseer dan, dat alle begin moeilijk is. Europese Top 12 Zaterdag 2 februari om 5:00 uur vertrekken Ronald, Sjors, Rogier, Nigel en ikzelf met de auto naar Frankfurt. Dit jaar dus geen carnaval voor Sjors en mij, de Europese Top 12 dit keer. Na 4:45 uur rijden, komen we aan in Frankfurt en al snel vinden we de speelhal. Het staat allemaal goed aangegeven. Om 11:00 uur begint het toernooi met de poulerondes. Dit gebeurt op vier tafels en vanaf onze plek kunnen we alle tafels goed zien. Rond half 12 halen we René eventjes op van het vliegveld. Door het winterse weer had zijn vlucht vertraging.


40 jarig jubileum

Pagina 30

De poules bestonden uit drie mensen en de beste twee gingen telkens door naar de kwartfinale. Deze kwartfinales werden dezelfde dag nog gespeeld, op zondag waren de halve finales en de finales op één tafel. We kwamen er al snel achter dat HTC er ook was, in het oranje nog wel! Ze zijn jaloers op ons oranje...! Ze waren later ook nog op Studio Sport te zien. In de poules waren er één grote verassing: Timo Boll werd uitgeschakeld. Hoe hij het in zijn Boll(e) hoofd haalde... Hij maakte veel eigen fouten en dat leverde dus een uitschakeling op. Kijk voor meer informatie op zijn website www.boll.com. Hij schijnt ook graag een bepaald merk koekjes te eten. De andere favorieten van ons hadden weinig problemen. Samsonov (Samson of Gert?) en Schlager (slacht vaak zijn tegenstanders af...) gingen ‘gewoon’ door naar de kwartfinales. Ook in de kwart- en halve finales staken ze er met kop en schouders boven uit. Het waren dan ook de terechte finalisten. In de finale werd het 8-11, 11-8, 11-13, 11-9, 111, 11-8 voor Schlager. Backhand overspinnen in de opstuit is geen probleem voor deze man. Een aantal mensen van de club spreekt al over een ‘Schlagertje’ bij een onmogelijke backhandbal. De keuze tussen Samson ov Schlager werd dus Schlager. Bij de dames werd onze vlag verdedigd door de Li Jiao. De Nederlandse (nou ja, Nederlandse...) verdedigde haar titel. Ze was oppermachtig in elke wedstrijd (ook tegen Ni Xia Lian uit Luxemburg (4-1). Ni Xia Lian speelt met gras en gravel op haar batje...) en kwam dan ook volkomen terecht in de finale. Deze finale won ze met 11-7, 11-2, 7-11, 4-11, 11-5, 3-11, 11-5 van de Poolse (nou ja, Poolse...) Li Qian. Hiermee won ze voor de tweede keer op rij de Europese (nou ja, Europese... met 8 (!!!) Chinese vrouwen...) Top 12. Wat opviel bij de kraampjes die er in de sporthal stonden, was de lage prijs. Sjors, Rogier en ik kochten een trainingspak voor twee tientjes. Sjors kocht verder nog schoenen, velletjes, een tas, shirts en een broekje (hoezo arme student...). Ronald kocht schoenen en een shirt. Nigel kocht een shirt en twee velletjes en Rogier kocht ook twee velletjes. Ik kocht nog twee shirts. Onze voorzitter René de Graaf had een kleiner gat in zijn hand en kocht de indrukwekkende hoeveelheid van nul spullen, de krent! Volgend jaar naar het EK in Stuttgart, dit keer hopelijk niet in het carnavalsweekend! Jos


40 jarig jubileum

Pagina 31

Voetballende tafeltennissers Gespannen zit ik te wachten bij de brievenbus. Al weken ben ik aan het trainen voor het hoogst bereikbare in de pingpong voetbalwereld. Wederom geblesseerd in de aanloop van het toernooi, het is alsof het lot het zo gewild heeft. Desondanks de trainingen bijgewoond, een selectie dwing je niet af op krediet. Maar gelukkig, de brief valt op de mat, ik zit erbij!!! Geachte Selectiespelers, Na 4 weken van hard trainen is het dan eindelijk zover. Zaterdag moeten we er staan. we zijn ingedeeld in groep B met als tegenstanders A De bierbuikjes ( the backhands) 2e vorige jaar als het goed is B Dat zijn wij ( als 2e geplaats.) C Veldhoven ( veldhoven) D Valkenswaard ( Valkenswaard) E Open die trukendoos ( ODT) F eenentwintig ( 21) Over de training kan ik voor grootte deels tevreden zijn. Opkomst was altijd wel goed. Sommige hebben 3x getraind Sommige 1x en Ook zijn er spelers die Geen training hebben gemist. Onze Voorzitter Had beloofd zijn conditie goed op peil te houden, Hij is namelijk Geen training gesignaleerd. Ik heb na de laatste training van vandaag met captain moes tot de volgende basis elftal gekomen Die van start gaan in de 1e wedstrijd. niels peter

jos dennis

arno

Sjors rogier

De volgende mensen zullen gaan rouleren in de wedstrijd Dennis- arno-ronald Peter - Jos -Rene Rogier - Sjors-Nigel CLUBTENUE : CLUBSHIRT ZWARTE BROEK. OVER HET WISSEL BELEID KAN IK KORT ZIJN: ALS JE NIET MEER KAN WISSEL DAN ZO SNEL MOGELIJK MAAR ALLEEN ALS HET KAN . DUS NIET BIJ BALBEZIT CORNERS INGOOI OF VRIJE TRAP VAN TEGENSTANDER. VERDER WILLEN WE ER EEN LEUKE DAG VAN MAKEN. DUS GEEN GESCHELD OP ELKAAR.. TEGENSTANDER OP DE GOEDE MANIER BEHANDELEN, BEHALVE DIE GASTEN VAN BELCRUM EN THE BACKHANDS. Ik zie iedereen fris en met een goed humeur op zaterdag met vriendelijke groet De Bondscoach


40 jarig jubileum

Pagina 32

Geheel volgens traditie wordt vanaf dit moment de bevoegdheid van de bondscoach ondermijnd. Het begint al met de opstelling verkeerd om neer te zetten (zie brief); voor de duidelijkheid – Niels staat in doel… De opstelling wordt dus voor elke wedstrijd gemaakt volgens het poldermodel en de enige taak van de officiële bondscoach is het in gareel houden van de manschappen. Bij winst is dat natuurlijk geen enkel probleem, maar bij verlies wacht de bondscoach de zware opgave om de beschuldigingen over het verlies te voorkomen. Gevleugelde uitspraken als ‘elk doelpunt komt voort uit een fout van de tegenstander’, ‘foutloos voetbal bestaat niet’ en ‘zonder fouten eindigt alles 0-0’ zijn vooraf ingestudeerd. Maar waren ze nodig? Voor we beginnen met het verslag, eerst even de spelerspresentatie.

Naam

Dennis

Nigel

Rogier

Waarom opstellen

Geniale momenten

Waarom niet

Verdedigende linkspoot, voor niets of niemand bang Weinig scorend vermogen

Spillepoot met supersnelle bewegingen in huis Kan niet tegen water

Naam

Jos

Ronald

Sjors

Waarom opstellen Waarom niet

Robuuste verdediger, zeer taakbewust Gebrek aan creativiteit

Grote stoorzender met enorm loopvermogen Lage startsnelheid

Verrassende technicus, straatvoetballertje Snel moe


Kort lontje

40 jarig jubileum

Pagina 33

Naam

Niels

Peter

Arno

René

Waarom opstellen Waarom niet

Betrouwbare sluitpost, moraalbooster Komt zijn doel niet uit

Snelle mandekker met goed loopvermogen Kan eigenlijk niets verzinnen 

Goeie gatentrekken met dito schot Rendement neemt af naarmate toernooi vordert

Enorm spelinzicht Laconiek in verdedigende taken

1e wedstrijd – Open die trukendoos De openingswedstrijd begon zonder René, die heeft voor straf de hele dag moppen moeten tappen. Tot 2 keer toe werd een achterstand weggewerkt door doelpunten van Nigel en Rogier. In het fluitsignaal schopte Arno de winnende erin. Uiteraard gemopper over de gatenkaas achterin, ontstaan door oplopende mensen die achterin niet werden overgenomen. Na deze supersnelle analyse waar zelfs Hugo Borst niet tussen zou komen ging het direct beter. 2e wedstrijd – Valkenswaard Tegen een team dat niet de creativiteit op kon brengen voor een leuke naam kon weinig tegenstand worden verwacht. Na de snelle 1-0 door Rogier gaf Sjors een voorzet vanaf de cornervlag die rechtstreeks het doel in vloog. Helaas onvoldoende geld neergelegd voor TV-rechten, maar hij was echt mooi…De afsluiter van Arno was voor de statistieken. Later blijkt dat Valkenswaard de finale haalt  3e wedstrijd – Eenentwintig Conservatief vastgeroest team. Ze wilden zelfs met een bruine leren knikker spelen, maar we hebben ze fijntjes gewezen op de vooruitgang. Tot de 11, met grote bal en incasseren maar! Wederom een royale 3-0 overwinning met doelpunten van Ronald, Rogier en Peter. 4e wedstrijd – Argentinië Argentinië werd vooraf behoorlijk gevreesd, maar in praktijk viel het tegen. Hun dispensatiespelers konden dit keer het verschil niet maken en Argentinië werd met maar liefst 4-0 aan de kant geschoven. Dennis kwam dicht bij zijn doelpunt, maar officieel werd een eigen doelpunt genoteerd. De andere doelpunten kwamen voor rekening van Arno, Sjors en Nigel. 5e wedstrijd – Bierbuikjes De kwalificatie was reeds een feit, maar door de brede selectie kon niemand ongestraft verslappen zonder zijn basisplaats te verspelen. Wederom vol er tegen aan en wederom 3 goals zonder tegendoelpunten te incasseren. Jos en Sjors tekenden voor de eerste 2 goals en Rogier besloot Maradonna eens na te doen en begon zijn slalom vanaf het middenveld en legde na enkele flitsende acties de bal in het netje. ¼ finale - Olderhorst De ¼ finale was bereikt, vanaf nu is het erop of eronder. In de ¼ finale wachtte Olderhorst, een taaie tegenstander met sterke spitsen. De verdediging moest vol aan de bak en had flinke ondersteuning nodig van de voorhoede. Gelukkig


40 jarig jubileum

Pagina 34

werd de 0 wederom gehouden en tekende René voor het enige doelpunt van de wedstrijd. De prestatie van vorig werd hiermee verbeterd (5e), maar we roken goud! ½ finale - Shot De ½ finale bleek ons op te breken. Inmiddels was de hemel opgebroken en teisterde een mini Gustav de speelvelden. Ons scorend vermogen bleek slechts zijn tafeltennisgympies bij zich te hebben en kon geen potten breken. Hij is inmiddels aangesproken op zijn naïeve gedrag en heeft voor volgend jaar beterschap beloofd… Maar goed, we hebben het dus niet gered. Op de 0-1 viel weinig aan te merken en eigenlijk was er weinig zicht op de gelijkmaker. Op dat moment besloot Nigel te excelleren en knalde met een weergaloze volley de gelijkmaker binnen. Het doelpunt leek het keerpunt in de wedstrijd en de druk op het doel van de tegenstander nam toe, maar in de slotminuut moesten we alsnog de 1-2 incasseren. Het team bleek uiteindelijk een compleet zaalvoetbal te zijn waarvan enkele vroeger getafeltennist hadden. Omgekeerde wereld en niet iets om ons over te schamen. Troostfinale De troostfinale was een raar potje. Met slecht voetbal van beide kanten werd uiteindelijk met 1-0 gewonnen. Nigel werd in zijn nootjes geknepen en nam 30 seconden later wraak met een schopje. Zijn tegenstander ging volledig door het lint. Hij schreeuwde moord en brand en rende het hele veld over om te melden dat-ie 5 jaar geleden aan zijn knieën was geopereerd. Als Nigel dat had geweten dat had-ie ‘m vast over zijn bol geaaid in plaats van schopje gegeven  De finale werd uiteindelijk gewonnen door Shot, waarbij ze Valkenswaard net aan versloegen. In de poule hadden wij die al met 3-0 aan de kant gezet, dus we eindigden het toernooi als morele nr. 2. De hoop was nog gevestigd op de fairplay cup, maar aangezien we reeds een prijs hadden gepakt achtten we de kans klein dat we wederom de fairplay cup gingen pakken. Na een goedverzorgde BBQ werd de lange thuisreis weer tevreden aanvaard.


40 jarig jubileum

Pagina 35

2009 Er kan en maar één … de winnaar zijn Hennie Huisman zong dit bij zijn playbackshows voor kinderen en Erik moest dit gedacht hebben toen hij tóch clubkampioen werd. Daar zag het namelijk eerst niet naar uit. De organisatie was eerst nog opgeschrikt door een blessuregeval. Ben Tax was, door een nekblessure, niet in staat het toernooi te leiden. René ontfermde zich hierover en dit had duidelijk invloed op zijn spel. De A-poule was in tweeën gesplitst, waardoor kruisfinales voor een spannend einde zorgden. Verassende uitslagen waren dat Rogier 5e werd in zijn poule, achter bijvoorbeeld Ka Chun en Jos. Te weinig training heet dat. In de andere poule werd Allert ook 5e, achter bijvoorbeeld Marnix en Sjors. Waarschijnlijk begint de leeftijd toch effect te hebben, want na een avondje bekeren had hij het niet makkelijk die dag. In de kruisfinales voor plaats 5 tot en met 8 won Ka Chun zijn beide wedstrijden (lekker hè Ka Chun, die fles wijn die je hebt gewonnen?). Waar Jos nog in de poule van hem won, was Ka Chun dit maal de sterkere. Het begint er toch op te lijken dat de nieuwe generatie (langzaam maar zeker) doorkomt. Om de plaatsen 9 tot en met 12 trok Rogier aan het langste eind. In de strijd om de finaleplaatsen won Erik met 3-0 van Peter en won Lennart ter nauwer nood van Dennis met 3-2. De finale waar al op was ingezet, was een feit. In de strijd om de derde plaats wist Peter van Dennis te winnen, waar weinig speelritme ook toe kan leiden, Rogier. In de finale kwam Lennart met 2-1 in games en 10-7 voor. Na een goede (fout)service stond het 10-8. Uiteindelijk wist Erik deze game nog te winnen. Ook de vijfde game was erg close, maar toch wist Erik hem te winnen. Een prachtige wedstrijd als afsluiter van de dag. Erik had deze wedstrijd denk ik al 15 keer gespeeld, en misschien gelooft u het niet maar het helpt. Uiteindelijk was de conclusie aan het eind: er kan er maar één … de winnaar zijn… Maar we laten ons niet kennen, we gaan gewoon door. Als we niet tegen ons verlies kunnen, zijn we zielig. Aldus ene Hennie H. In de B-poule was Arno Nordmann (had u ook een Arno Nordmann-spar als kerstboom?) topfavoriet. Hij wist dit volledig waar te maken en wist al zijn partijen te winnen. Daar waar Ronald ging voor een podiumplek, werd het een iets mindere score. Maar daar zullen we niet over uitweiden Ronald… Good old Wil wist het Arno het erg lastig te maken, maar ondanks aanmoedigingen van Theo Warmerdam moest hij het onderspit delven. Onze zwoeger Mario wist beslag te leggen op de derde prijs, die hij maar wat graag vroeg mee naar huis nam. Alle Lof voor hem.


40 jarig jubileum

Pagina 36

In de C-poule blonken jeugdspeelster Annika en recreant Joël uit. Joël wist verassend van Donny te winnen, maar verloor weer van Annika. Omdat Annika verloor van de andere jeugdspeelster Alicia en van Donny, moest zij genoegen nemen met een prachtige derde plaats. Joël werd dus als recreant winnaar van de C-poule. Het was al weer een tijdje terug dat een recreant winnaar werd van de C-poule. De recreanten zijn ook drager van de rode lantaarn. Corine wist namelijk geen wedstrijd te winnen. Het lot verblijdde haar met een stuk lampenkap die van het plafond op haar viel. Tijdens de prijsuitreiking ontpopte Ton zich weer als ware showmaster. Door ook de mannen te zoenen, grappen te maken, onze voorzitter te verblijden met een nieuwe vaas (u weet wel, die ‘mooie’ van John), Vera te bedanken voor het tappen van het bier, aanmoedigingsprijzen uit te delen (wijn en bloemen) kreeg hij het publiek op zijn hand.

Hoe win je een Opel Antara Temptation 2.4 in 168 uur tijd? Simpel. Gebruik je netwerk! Op vrijdagmiddag 19 december 2008 was ik op weg naar het altijd gezellige NieuwVennep. Vanaf mijn huidige woonlocatie pak ik voor het gemak wel eens de bus. Ik ben ook geen tweeëntwintig meer. Helaas net iets te laat van huis vertrokken, bus gemist, balen natuurlijk. Lopend richting NS station Leiden Centraal (dat overigens grote overeenkomsten vertoond met de Matheus Passion, in dit muziekstuk staat ook het lijden centraal…) stond daar onze toekomstige auto. Een paar gladde promotors probeerden zoveel mogelijk mensen mee te laten doen aan een wedstrijd. In de auto kreeg iedere deelnemer drie vragen over mobiel bellen in de auto. KPN wilde hun nieuwe product op de markt brengen, evenals Opel, want wie kent de Antara niet…. De uitdaging was begonnen. Zoveel mogelijk personen uitnodigen om een quiz in te vullen was de opdracht. Ieder goed beantwoorde vraag betekende een punt voor mij. Het werd een race tegen de klok, want iedere deelnemer had slechts een week de tijd. Kerst wordt door een aantal mensen in 2009 pas gevierd! 2050 mailadressen later stond mijn naam bovenaan in de top 10. Het mooiste van alles was voor mij de weg ernaar toe. Met 12 vrienden uit Leiden (herengezelschap Het AC) hebben we de schouders eronder gezet. Wat een verbondenheid toen we de nummer 2 in de top 10 definitief voorbijstreefden! Op 6 januari kregen we definitief de uitslag te horen, deze dag is daarom omgedoopt tot Twaalf Koningendag. rank

Naam

totaal score

1

Rogier Groen

2080

2

Rob Daniels

1185

3

Linda van Loo

1052

De uitreiking was een formaliteit. Bijna nog aan de stok gekregen met de wedstrijdorganisatie; waarom doe je immers mee aan een wedstrijd om een auto te winnen als je geen rijbewijs hebt?! Verkopen natuurlijk!! Gelukkig hielp mijn vader mee door de auto op zijn naam te laten zetten. De verkoop is gelukt, een hele opluchting kan ik je zeggen. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Iedereen die een bijdrage heeft geleverd wil ik via deze weg ongelofelijk bedanken! Top!


40 jarig jubileum

Pagina 37

Vanaf oktober 2009 bevind ik me aan het andere eind van de wereld: ZuidAfrika. Een droom die werkelijkheid wordt. Als afgestudeerd SPH’er (Sociaal Pedagogisch Hulpverlener) ga ik 6 maanden vrijwilligerswerk doen in een jeugdcentrum en een kindertehuis. Tegelijkertijd een belangrijk onderdeel uit mijn leven dat (tijdelijk) op de achtergrond komt te staan: dat zijn jullie namelijk. Dit zal zeker even wennen worden. Vrijdagavond 17 april 2009 wordt mijn voorlopig laatste tafeltenniswedstrijd. Thuis met Jos en Marnix in de basis tegen Amsterdam ’78. Bij deze ben je van harte uitgenodigd om een borrel (of een cola, neem jij de Bacardi zelf mee Ronald?) te komen drinken. Ik zal een afscheidsspeech houden. Hartelijke groet, Rogier Groen

Zomerkamp 2009 Santpoort-Zuid is dit jaar de bestemming, dichtbij dus. We gaan dan ook lekker fietsen, alhoewel er zat mensen zijn die het woord ‘lekker’ niet op zijn plaats vinden. Al voordat we vertrekken vraagt Alicia Niels via MSN of ze ook moet fietsen. “Ik vind fietsen niet leuk”. Niels toont zijn sterke pedagogische eigenschappen en zwicht niet. Tijdens de fietstocht heeft iedereen last van zadelpijn, verder gaat het prima. Zelfs het geklaag valt mee. “Het is dichterbij dan ik dacht” zei Alicia nog. Na twee uurtjes zijn we er en Germa en Michel (die een karretje kon lenen) zijn er al met de bagage. Na het uitpakken beginnen we met een voorstelrondje en het introspel. De vraag was wie Michel kon verslaan. De wedstrijdleiding had programma’s en reclames toegevoegd aan de fragmenten, maar ook dit mocht niet baten. Michel, maar vooral zijn teamgenoten Max, Charlotte en Jake, wisten erg veel. Zelfs de verlate entree van Rogier (die op vakantie zijn scheerapparaat was vergeten…) mocht niet baten voor de andere teams. Rogier verklaarde later dat hij zijn baard laat groeien voor de ontgroeningsweek van de studentenvereniging. Jaja… Het was inmiddels te donker voor het douanespel, zelfs tijdens het verkennen van het bos gingen er mensen onderuit. Dan maar een dropping/avondwandeling. Sander had last van lucht in z’n darmen, zijn team had het niet getroffen. Toen iedereen terug was een potje Levend Kwartet spelen. Ons concentratiewonder Sjors (met een spanningsboog van 2 seconden) wist te winnen met Ali B. De jeugd ging toen naar bed, de senioren gingen een potje kaarten. Jos had een zware avond en was de Sjaak… Sjors had een zware nacht, naast Niels en op een te klein matje en onder een te klein dekentje.


40 jarig jubileum

Pagina 38

Zaterdag, de dag van de vossenjacht. Onder leiding van René fietsen we naar het centrum van Haarlem. Alles ging prima en we zetten de fietsen bij het provinciehuis. Niels, Erik B, Peter, Allert en Martijn waren verkleed en liepen door het centrum van Haarlem. Aan ons de taak om ze te vinden en door opdrachten uit te voeren letters te verdienen. Niels klaagde weer eens steen en been dat het zo warm was, wat wil je met zwarte pij en baard. Moet je maar niet op de Grote Markt in de zon gaan lopen. Die jurk stond je trouwens goed Allert. Peter als Arabier had ook een mooi compleet outfit (zie foto). Na 2 uurtjes was iedereen klaar en wisten een paar teams het woord. De winnaar is echter nog niet bekend… Charlotte was vergeten haar fiets op slot te doen, dus haar fiets is helaas gestolen. Niet heel handig dus… Als iedereen weer terug bij het huisje is, hebben Allert en Peter een goed veldje in een bos gevonden. Een potje voetbal mag natuurlijk niet ontbreken en vooral Tom maakte veel indruk. Ronald had zichzelf trouwens haast gekloond, op zoveel verschillende plaatsen in het veld was hij te bekennen. Het schijnt dat Ronald nog steeds buiten adem is… Na de drankjes en de frietjes tijd voor het Douanespel. In een groot (!) bos gaan de drie teams knus dicht bij elkaar zitten, dus eigenlijk zijn er te veel douaniers. Dan moet je maar niet zo dicht op elkaar gaan zitten… Het kampvuur dat vervolgens wordt gemaakt wil niet echt branden, tot grote schaamte van Peter moet de Zippo er aan te pas komen. Het Grote Chaos Spel wordt uiteindelijk niet gespeeld en de avond wordt afgesloten met het vertellen van verhalen en het ophalen van herinneringen. Zondag is de dag van vertrek. Het gezeur over het fietsen en de zadelpijn begint al vroeg, maar daar kom je niet thuis mee. Het huisje wordt schoongemaakt. Twee fietssleutels raken kwijt, altijd handig. Eentje wordt er trouwens weer gevonden. Op het veldje in het bos wordt er een kleine sportdag georganiseerd. Eerst een potje voetbal om warm te worden, daarna het echte werk.

Te beginnen met kogelslingeren. U zult het niet geloven, maar Rogier wist dit te winnen. Zou die baard dan toch helpen? Vervolgens het kogelstoten, gewonnen door Michel. Hij maakt echter geen kans op het klassement, hij was bij het kogelslingeren niet aanwezig. Donny is erg constant en staat samen met Jos, Rogier en Ronald in de top van het klassement. Tijd voor de estafette. Door een niet zo duidelijk uitleg van Jos loopt dit in de soep, handig. Tot slot het touwtrekken, waar de sportdag zal worden beslist. Het team van Ronald, het team van Donny en het team van René weten alledrie twee wedstrijden te winnen. Team Germa wint er geen één. Hierdoor krijgen de meeste mensen nauwelijks minpunten en verandert er weinig in de top van het klassement. Jos wint uiteindelijk, met Donny en Rogier op de tweede plaats.


40 jarig jubileum

Pagina 39

Daarna tijd voor de terugreis. In Bennebroek scoren we nog een ijsje met Germa en rond 17:15 zijn we weer terug. Het is niet te geloven, maar er zijn geen lekke banden of gewonden. Toch die voorbereiding he… Tot volgend jaar! Jos

Kluskabouters In het weekend van 29 en 30 augustus heeft de vereniging bezoek gehad van heuse kluskabouters. Er lagen al vanaf het vorige bestuur 3 ventilatoren om op te hangen maar die schijnen niet vanzelf op hun plek te gaan zitten.

Er kwam wat sloopwerk aan te pas bij de achterkant van het gebouw waar verrotte platen weggehaald moesten worden. Ondertussen werd binnen gewerkt aan de voorbereiding. Gaten zagen. Stroom aangelegd in een keurig pvc buisje en aangesloten op onze bekende schakelaar waar de andere apparaten ook op aangesloten zijn. Met de bovenste schakelaar kun je deze 3 ventilatoren bedienen. Actiepunt 11 is gereed.

2010 Mijn eerste competitiepunt Jullie hebben het inmiddels al gehoord: op 24 november j.l. was mijn eerste punt in de competitie een feit. Die ervaring is zo leuk, dat smaakt naar meer. Het lag die dag niet geheel in de lijn der verwachting. Ik zou namelijk in eerste instantie helemaal niet meespelen. Ruud, Ger en Gilbert zouden spelen. Daar kwam echter verandering in toen Ger mij ’s middags belde: Ruud kan niet meespelen vanavond, want hij moet oppassen op zijn kleinkinderen omdat zijn dochter op het punt staat te bevallen. Of ik wil invallen? Geen probleem, natuurlijk, het spelletje blijft leuk. Om 19.00 uur hadden we bij Ger afgesproken om vervolgens richting Amsterdam Arena te vertrekken. De locatie van ASSV, onze tegenstanders van die avond, was daar vlakbij, met aan weerskanten het spoor. Voorheen zaten ze vlakbij het perron, nu op een nieuwe locatie vlakbij het spoor. Een heel nieuwe accommodatie met mooie zalen, waar ook meerdere sporten in dezelfde vereniging zijn ondergebracht.


40 jarig jubileum

Pagina 40

In de thuiswedstrijd hadden we met 7-3 gewonnen, dus met op z’n minst dezelfde verwachting gingen we daarheen. In de thuiswedstrijd had ik tegen één van hen bijna een punt te pakken, ik verloor die partij, met de nodige matchpoints, in 5 games. Ze hebben een 4-mans team, dus het hing nog wel van hun opstelling af of ik die kans ook nu weer zou hebben. Bij aankomst bleek al meteen dat dit niet het geval was. Hij was er wel bij, maar speelde niet mee. Toen begreep ik: dat gaat dus niet lukken, maar elke game is er wel eentje. Met deze instelling begon ik aan de wedstrijd. Mijn eerste en tweede partij verloor ik in 3-en. Ik had ook absoluut niet de illusie dat ik iets zou winnen. Daardoor voelde ik me wel erg relaxed. Inmiddels zorgden Ger en Gilbert ervoor dat de nodige punten binnenkwamen. Ook de dubbel wonnen ze. De voorlaatste partij was mijn laatste partij. Die ging erg goed. De eerste game won ik met 11-7, de tweede verloor ik met dezelfde cijfers, de 3e game won ik zelfs met 11-4. Ondertussen was ik ook druk doende om de goede tips van de avond ervoor van Erik Burgers m.b.t. forehand en service uit te voeren, en dat lukte ook erg goed. Ook andere tips als veel tijd nemen voor de service en tussen de games (Dennis) en rustig blijven (Ger) werden zo goed mogelijk uitgevoerd. Mede daardoor kwam ik in de 4e game zelfs met 8-0 voor te staan. Mijn tegenstander speelde haast alles op mijn backhand. Dat was voor mij natuurlijk alleen maar voordelig, dus geregeld kon ik stevig uithalen en alle slagen goed terugbrengen. Even verslapte mijn aandacht, waardoor hij kon terugkomen tot 10-10. Achter mijn tegenstander zag ik Ger met het bekende gebaar: blijf nou rustig. Oeps, ik schrok. Ik was inderdaad de controle kwijt. Snel kon ik me herpakken en weer helemaal scherp zijn. Hierdoor won ik de game met 12-10 en was mijn eerste punt een feit. Even een korte juichkreet door de zaal geslingerd van emotie. Wat was dat een ontlading. Dat voelt echt super om ook eens een keertje te winnen. Alle trainingsarbeid heeft z’n vruchten afgeworpen. Mijn tegenstander was nou niet bepaald amused. Vorige keer won hij in 3-en van mij. Tja, en verliezen van een vrouw is nu eenmaal niet leuk, tenminste, dat merk ik soms bij jullie ook wel eens. De einduitslag werd 7-3 winst voor ons, waaraan ik nu ook eens een punt heb kunnen bijdragen. Gilbert won er 3, Ger won er 2, ik 1 en de dubbel was voor ook ons. En toen wilde ik het wel van de daken schreeuwen, wat was ik blij. Gelukkig brengt een mobieltje uitkomst. Meteen heb ik Eric en Dennis van het heuglijke feit op de hoogte gebracht met een sms-je. Ook het mobieltje van Gilbert heeft niet stilgestaan. Ik heb er niets van gemerkt, maar Gilbert had het laatste gedeelte van de 4 e game gefilmd met zijn mobieltje. Dat vond ik wel grappig. Inmiddels heb ik het filmpje zelf ook gezien. Je kunt goed zien dat hij verdekt stond opgesteld, maar bepaalde momenten kun je leuk terugzien, ook het laatste punt. Nog bedankt, Gilbert. En nu ik toch aan het bedanken ben, wil ik iedereen bedanken die op alle mogelijke manieren heeft bijgedragen aan de totstandkoming van dit punt. Allereerst mijn trainingsmaatje en teamgenoot Ger. Vele maandagavonden trainen wij samen, waarbij ook humor en het psychologische aspect niet ontbreken. Daarnaast zijn ook de vele, zeer intensieve 1 op 1 trainingen met René de Graaf, Eric Wiesener, Ronald Bouterse, Jos van Haeringen, Sjors Alderlieste, Allert Bolhuis, Erik Burgers en Dennis Moes voor mij zeer leerzaam en motiverend. En dat terwijl ik, toen ik in 2002 hier begon, geen forehand had. Ik heb in al die jaren veel van jullie geleerd. Ik heb dus een superavond gehad, dat moge duidelijk zijn. Ik draag dit eerste punt op aan mijn overleden vader. Hij leefde altijd mee met mijn vorderingen in de tafeltenniskunst. Hij wist ook dat ik erg toeleefde naar het competitiespelen. Hij heeft het alleen niet meer mogen meemaken toen het uiteindelijk begon. Tenslotte, om het met een variant op de reactie van Jos te zeggen: als er 1 punt gescoord is, volgen er meer. Zijn punten dan net zo volgzaam als schapen? Ik hoop van wel en ik ga ervoor. Op naar het volgende seizoen. En ik hoop dat jullie me dan ook weer zo goed willen helpen. In elk geval wens ik iedereen veel geluk en gezondheid in 2010 en veel succes en speelplezier in het volgende competitieseizoen. Groetjes, Corine van Minnen Team 6


40 jarig jubileum

Pagina 41

Overlijden Wil Meeuwig Op dinsdag 16 maart is Wil Meeuwig plotseling overleden aan een hartstilstand. Vele mensen waaronder leden en oud leden waren bij de kerkdienst en/of bij de crematie plechtigheid aanwezig. Een prachtig eerbetoon aan een geweldige persoonlijkheid. Mario deed de volgende speech samen met Germa tijdens de crematie plechtigheid namens onze vereniging.

Namens alle leden van de Tafeltennisvereniging Nieuw-Vennep, mogen wij met u delen wat ons lid van verdienste, Wil Meeuwig voor onze vereniging betekend heeft. Het onverwachte bericht van dinsdag heeft bij ons allemaal: jeugdleden, senioren, recreanten en oud-leden een enorme schok teweeggebracht. Een paar uur voor de thuiswedstrijd tegen MEO kwam de schok die werd opgevolgd door leegte, ongeloof en verdriet. En langzaam, langzaam wordt die leegte gevuld met herinneringen die vertellen wie jij voor ons was en voor de vereniging betekend. Allereerst was Wil een ander woord voor feest: als Wil binnen kwam, werden mensen blij. Hij maakte met iedereen een praatje, had voor iedereen een goed woordje over, nooit zeuren, nooit saai. Het was gezellig als Wil er was! Ook was het een feest om Wil tafeltennis te zien spelen; hij had bijvoorbeeld zo z’n eigen kijk op wedstrijdvoorbereiding: twee biertjes vooraf, “Dan word ik sneller warm”, was z’n stellige overtuiging. De strijdvaardigheid en verbetenheid waarmee hij de wedstrijd vervolgens speelde is door niemand evenaart. Daar kwam bij dat Wil fameus was om z’n geluksballen: “Sooorry, sorry, sorry, sorry”, zei hij dan telkenmale fijntjes, z’n tegenstander langzaam tot wanhoop drijvend en met een vette knipoog voor de teamgenoot achter het telbord. Maar het waren geen geluksballen, dit zat in zijn spel opgesloten kan ik u vertellen. Natuurlijk had Wil ook een schaduwkant. Hij verloor niet graag en kon dan vreselijk mopperen. Het batje smeet hij dan z’n tas in met de woorden “geef mij maar een biertje”en mopperde dan nog wat na. Maar we kennen niemand die mooier over tafeltennis kan mopperen dan Wil. Hij was ook meelevend en had de gave om met een paar simpele woorden alles weer in de juiste proporties terug te brengen en onze prestaties achter de tafel te relativeren. Als teamgenoten van Wil, zijn Germa en ik als we bij herhaling een wedstrijd hadden verloren, vaak getroost met de woorden “Ach we zijn toch gezond!” en daar sloeg hij de spijker mee op z’n kop. “Het is maar een spelletje”, voegde hij er fijntjes aan toe. Als team-4 zijn we onze coach en aanvoerder kwijt.. Maar bovenal was Wil van onschatbare waarde voor de club. Er zijn weinig mensen die zoveel gedaan hebben voor onze vereniging, veel meer dan iedereen voor mogelijk kan houden. Hij was de motor, die de boel draaiende hield, de stille kracht die nooit in de schijnwerpers hoefde en wilde staan. Hij was niet voor niets lid van verdienste, maar wilde ondanks dat toch contributie betalen. Je mocht hem niet bedanken. Maar, dat doen wij toch Wil, sorry. Bedankt voor al die jaren, die je belangeloos achter de bar stond, bedankt voor het regelen van feestjes, de chocolademelk wanneer er ijs was, bedankt voor het beheren van het bargeld, het halen van AA-tjes bij Dirk omdat ze volgens jou daar 10 cent goedkoper waren, de clubbladen die je rondbracht, de jaren die je in het bestuur zat, het beheren van de recreantenavonden, het zo lang lid zijn van de vereniging dat de bond niet eens meer weet vanaf wanneer, bedankt voor het elke week, samen met Ineke schoonmaken van het gebouw. We zullen waarschijnlijk meer dan de helft vergeten zijn…


40 jarig jubileum

Pagina 42

Hoe nu verder? Allereerst zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. In de auto op weg naar de tegenstander vertelde Wil vaak vol trots over zijn kinderen. Wil was zo trots als een pauw op zijn gezin. Vóór jullie ligt de zware opgave om met dit verlies verder te leven. Namens alle clubleden van tafeltennis vereniging Nieuw-Vennep wensen wij jullie heel veel kracht en sterkte toe met dit verlies. Tot slot, Wil, de herinneringen zullen talrijker worden en daarom zal je altijd bij ons zijn. Je bent een icoon van tafeltennis vereniging Nieuw Vennep en dat zal je altijd blijven.. We zullen je nooit vergeten en bovenal zullen we je allemaal vreselijk missen. Het ga je goed.

Van klussendag tot make-over Op zaterdag 26 juni hebben vele leden en niet-leden meegewerkt aan de klussendag. Er lag een flinke lijst met klussen waarbij het verven van de kantine de grootste was. De bruin rode kleur werd vervangen door crème wit en oranje. We begonnen op 9u met koffie en een lekkere koek. Het moet immers wel leuk blijven. Iedereen werd vervolgens aan het werk gezet waarbij Mario zich vooral richtte op de iets meer technische zaken zoals verlichting en elektra. Om maar te zwijgen over z’n lasapparaat om het ijzerwerk van de voordeur te repareren. Voor die gene die het nog niets is opgevallen: de binnenkant van de douches is ook opnieuw gewit. De meegenomen lunch werd door Ger voorbereid zodat iedereen kon aanvallen in de middag. Vanwege het warme weer (zo’n 27gr) mocht een ijsje niet ontbreken en precies op dat moment kwam Erik Burgers een kijkje kwam nemen. Sommigen hebben overal een neusje voor. Gelukkig miste hij wel de bittergarnituur die Marvin Meeuwig gratis had aangeboden. Die smaakte erg goed na al het gezwoeg. Het was een zeer geslaagde dag. Veel zaken zijn opgeknapt. Uiteraard was er nog voldoende te doen maar van mijn kant enorm veel dank aan degene die hebben meegeholpen.


40 jarig jubileum

Pagina 43

Ondertussen kreeg de voorzitter de smaak te pakken. Het vermoeden bestaat dat hij regelmatig in het Arsenaal inspiratie opdoet met als gevolg dat we het met een likje verf niet meer redden. Een nieuw interieur werd samengesteld en het oude aan straat gezet (letterlijk; gelukkig is dit inmiddels ook afgevoerd). Ook werd er even geopperd om de houten vloer een kleurtje te geven, “dan komt de boel beter tot z’n recht”, bladerend in z’n Vivenda. De vloer staat nog even op de lijst.

Maar zonder gekheid is de boel aardig opgeknapt met de hulp van vele handen. Wordt vervolgd. Allert Bolhuis

De karavaan trekt verder Vrijdag 22 januari 2010. We bleken met het bekeren ons geplaatst te hebben voor de volgende ronde. Tegen de planning in omdat we immers ingeschreven hadden in de 1e i.p.v. 2e klasse en eigenlijk alleen wat extra training wilde hebben. Marnix had aangegeven om enkel in uiterste nood te willen spelen, dus moesten we ieder zo’n 10 wedstrijden (totaal 14) gaan afwerken deze helft. Team 1 begon al gelijk over invallers vanuit ons team omdat bij de meeste van hen de onvermijdelijke lichamelijke ongemakken alleen door tijd geheeld kunnen worden. Team 2 bestaat immers alleen uit jonge zielen en waarschijnlijk daarom dat ik de eerste competitiewedstrijd kon starten met een heuse puist op de neus. Ook het lichaam zoekt steeds meer aansluiting bij de jong adolescenten in mijn team. We moesten uit tegen Stedebroec. Deze vereniging is een fusie tussen Dito en de Treffers en hun gemeente heeft letterlijk kosten nog moeite gespaard om ze van een prachtaccommodatie te voorzien. Inclusief apart rookhok met afzuiginstallatie (in een sportgebouw?) en projectiescherm en beamer op hoogte met afstandbediening. Het rookhok blijkt zelden gebruikt te worden en het projectiescherm wordt enkel gebruikt voor de films van de voorzitter met beperkte verhaallijn die hij thuis van z’n vrouw niet mag kijken..... Sport moet maximaal gefaciliteerd worden, maar tegen welke prijs mag je je gerust afvragen. Er schijnt een bedrag met zes nullen gesponsord te zijn door de gemeente. Maar we kwamen om te spelen. Sjors deed niet mee, terwijl hij nu eindelijk een keer indoor kon roken. Van de 4 5setters gingen er 3 naar Stedebroec. Beetje jammer. Om 22:30u was de 5e wedstrijd pas afgelopen. Zeer knap was de 0-3 overwinning van onze penhouder op de Bruijn. Een dame in de kantine vroeg me of er meer bij ons met penhouder spelen. Ik antwoordde haar met een glimlach dat we ze kweken. Met een 4-6 overwinning gingen we weer terug. Jos was apart gekomen inclusief de gehele boekhouding van de klant waar hij vandaan kwam in speciale koffertassen op wieltjes. In z’n nieuwe leasebakje reed hij voorop, en in z’n kenteken de letters KP. Jammer dat MG ontbreekt. Het leven draait immers om de details. Vrijdag 5 februari. Sjors en ik hadden goede zaken gedaan met het bekeren in de rustweek. Maar al snel bleek dat Sjors niet alleen qua tafeltennis goede zaken had gedaan. Ik viel uit met de thuiswedstrijd tegen Amsterdam ’78 maar de belofte van Sjors en Jos om z’n nieuwe vriendin respectievelijk zus mee te nemen deed mij samen met Marnix op de


40 jarig jubileum

Pagina 44

fiets naar de Vennip begeven. De jonkies hadden een goede tegenstander volgens de rating, maar met een juiste testosteron spiegel is geen klus te groot. Met een 0-2 achterstand leek het een zware avond te worden maar Ka Chun haalde het eerste punt binnen. Dat deze jongen van het spelletje houdt is geen geheim, maar deze avond had hij 20 games voor 4 wedstrijdpunten (inclusief het dubbel met Jos). Gelukkig kon hij de volgende dag nog bij team 1 invallen voor wat extra ritme. Sjors liet nog wat gallery play zien met een permanente grijs op z’n gezicht. Al met al een erg goede avond voor deze heren met 7-3 op het bord. Sjors werd 20 jaar die avond maar hoefde geen cadeautje, want dat bracht hij zelf hand in hand naar huis. Vrijdag 12 februari. De kersverse loverboy had een dikke knie en wilde uitvallen. Helaas voor hem lukte dat niet omdat Jos uit eten ging met z’n familie. Het werd een snelle avond. Alleen Sjors won van Arno Henzen. Ka Chun werd een paar keer boos, maar dat hielp hem niet. Gelukkig stond het carnaval weer voor de boeg om met een grote groep richting Kaaiendonk af te reizen. 2 avonden feest. Even de boel de boel laten. Het jaarlijkse Katholieke feestje was weer erg geslaagd. Wel was de Brabander in ons midden op de fiets onderuit gegaan terug naar z’n slaapadres. Flink gebutst stond hij op zondagavond weer in de Mexicaanse kantine. Alleen nu wat minder los in de heupen maar met een prachtig blond kapsel en ik in m’n roze pak. Vrijdag 26 februari. Ik was een weekje op wintersport naar Winterberg. Voor het eerst met de kinderen, dus dichtbij met prima oefenpistes. Sjors, Ka Chun en Jos moesten thuis tegen Nootweer. Per SMS gaf ik nog wat spelersinfo door maar de teller bleef uiteindelijk steken bij 3-7. Allen 1 wedstrijd gewonnen. Thuis keek ik de Olympische Spelen hoe snowboardster Nicolien Sauerbreij in Vancouver Olympisch goud binnensleepte. Zij maakte ijskoud haar favorietenrol waar en pakte de 100ste gouden sneeuw plak voor NL. Vrijdag 12 maart. Dankzij een irritant speelschema met veel rustweken zijn we wederom 2 weken later. We moesten tegen de hekkensluiters DOV. Maar al gauw bleek de poule geen slechte teams te kennen. Sjors had al een tijdje geen batje meer aangeraakt. Z’n dikke knie was weer genezen maar hij bleek dan ook uitgekeken op z’n verjaardagscadeautje. Ondoorgrondelijk, maar over smaak valt niet te twisten. Elk nadeel heeft z’n voordeel want met 3 gewonnen wedstrijden was direct zijn reactie “nu ben ik weer kopman zoals het hoort”. Ka Chun voorbij die niet mee deed. Het werd 4-6 voor ons. Een 3-7 had erin gezeten, met een net aan verloren dubbel en Jos die net niet won in 5 games. Hoe dan ook, met 6 punten stevig op plek 4. Vrijdag 19 maart. De week van het plotselinge overlijden van Wil Meeuwig. Iedereen verbijstert achterlatend. Op de dinsdag 16 maart dat het gebeurde werden de wedstrijden afgelast maar op de vooravond van zijn crematie moesten we dan toch spelen. René deed een praatje voorafgaand aan de start, inclusief een minuut stilte. Z’n slechtste scenario als voorzitter kwam toch uit, het overlijden van een lid van de vereniging tijdens zijn wacht. En wat voor lid. Ik had er vooraf niet veel zin in en Jos zei dit ook. Overdag had ik nog wat voorbereidingen gedaan in verband met overlijden van Wil en een brok in je keel kost ongemerkt toch veel energie. Maar de karavaan trekt verder, ook Wil weet dat, dus troffen we Stedebroec thuis. Ka Chun leek niet in beste spinvorm maar wist zich in zijn 2e wedstrijd te herpakken. Ik won van Eric de Bruijn met zoveel mazzelballetjes dat Wil knipogend aan de bar moet hebben gezeten. Uiteindelijk wonnen we wederom met 6-4. Een goede uitslag in een pikzwarte week. De volgende dag was de crematie. Wat een hoop mensen, veel leden maar ook oud leden. Mario had mooi gesproken samen met Germa namens de club. Na afloop stond ook het bier koud en heb ik nog gezellig met een aantal (oud)leden kunnen kletsen met een biertje in de middag. Volgens Marvin had z’n vader ook wel bij dit feestje willen zijn, en zo was het. Proost Wil. Dinsdag 23 maart. Amsterdam ’78. We wilden minstens 5 punten pakken. Dat moest mogelijk zijn. Sjors deed niet mee, want hij moest werken. Ka Chun had de vorige keer 3 gewonnen tegen dit team. We kwamen al snel op achterstand. Ka Chun leek af en toe de wanhoop nabij. Jos en ik pakten samen het eerste punt in de dubbel. Uiteindelijk kon alleen ik nog 2 enkels winnen en reden we met 7-3 verlies naar huis. Alleen HBC stond veilig aan kop, en de rest kon nog alle kanten op.


40 jarig jubileum

Pagina 45

Vrijdag 2 april. Peter had die week aangegeven niet meer op zaterdag te willen spelen. Er zal dus wat geschoven moeten gaan worden in de teams. Dat zal nog een puzzeltje worden. Zeker nu Rogier ook had aangegeven om te willen komen spelen in z’n oude team. We moesten thuis tegen HBC. Gedurende de week had Maarten van HBC al contact gezocht met Jos om een lift terug naar Amsterdam te kunnen krijgen. Ze zouden met 2 man komen en hun chauffeur Arno Henzen stond op de mono ski in Zwitserland. Ze waren al een paar keer met een incompleet team op komen dagen, deze aanstaande kampioenen, en nu kregen wij dit cadeautje. Uit verloren we 9-1 en nu konden we 5 punten op het formulier zetten. Sjors en ik wonnen het dubbel in 3 games. Geconcentreerd gespeeld tegen een paar lacherige aanstaande kampioenen. Maar wij hadden alle punten nodig. Onze penhouder speelde erg goed, en zeker tegen Maarten om een bonuspunt bij te schrijven. Josko Maaskant ging direct met z’n vriendin per bus naar huis, Maarten mopperend achterlatend. Maarten vroeg of ik hem wellicht naar Amstelveen wilde brengen. Maar aangezien deze student zichzelf hoorbaar een hele stoere bink vond moest hij z’n eigen boontjes kunnen doppen, en dus kon ook hij z’n OV chipkaart trekken. Vrijdag 9 april. Uit naar Nootweer in Purmerend. We vetrokken op tijd en stonden dan ook voor een dichte deur daar. Ik wilde tenminste 4 punten halen om de laatste wedstrijd er wat beter voor te staan in onze strijd om behoud tegen DOV. Het werden er slechts 3. Ik begon wat gespannen de eerste wedstrijd en verloor in 3 games. Matig spel van mijn kant, maar Detlef Frehn speelde ook gewoon goed. Sjors won knap 2 wedstrijden. Ook van Koen Mijnen die het seizoen van z’n leven had en tot dan toe 1 verloren had. De jonkies wonnen samen het dubbel: grote klasse van de heren. De uitslag was bedroevend maar weinig meer aan te doen. Stedebroec bleek ook van Nootweer de nodige punten cadeau te hebben gekregen door een incompleet team van Nootweer. Maar Nootweer vond dat ze nog een appeltje te schillen hadden. Beloofde orde op zaken te stellen en hun sportieve plicht niet te verkwanselen. Op naar de laatste wedstrijd waarin we 3 punten meer moesten halen dan Stedebroec. Vrijdag 16 april. Rogier Groen zou komen kijken vers terug uit Zuid Afrika. Ik dacht nog dat de vulkaanaswolk uit IJsland letterlijk roet in het eten zou gooien. Vliegverkeer boven Europa lag immers al 24 uur stil en uiteindelijk 5 dagen. Wel heerlijk rustig in de tuin nu het lekker weer is. Die IJslanders doen er ook alles aan om Europa te pesten. Ik vermoed dat ze gewoon hun laatste centen stonden te verbranden en zongen “als we gaan, dan gaan we met z’n allen”. Dat melodietje herken ik wel van carnaval. Maar baardmans was er wel. Gezond kleurtje, grote grijns met flinke baard op z’n gezicht terwijl hij volgens mij ook genoeg ellende moet hebben gezien. Sjors zou spelen omdat hij de eerste wedstrijd tegen DOV er 3 won. Maar hij was door z’n rug gegaan dus kon hij gelijk Rogier en zichzelf in straf tempo van gerstenat voorzien. Er speelden 4 teams thuis omdat 2 dinsdag teams de geannuleerde wedstrijden, in verband met het overlijden van Wil, moesten inhalen. Het werd een erg spannende avond. Jos won uit tegen DOV maar 1 wedstrijd maar werd nu de man van de avond met 3 wedstrijden inclusief het dubbel met mij. IJskoud de beste. Ik verloor jammerlijk van Leo Beers met een 10-6 voorsprong in de 5e game. De rest won ik gelukkig wel. Ka Chun verloor z’n eerste twee wedstrijden. Liep een paar keer de opgezette hekjes omver die hij vervolgens weer kon opzetten. Niet goed voor je concentratie. Peter Tolen kwam binnen van een avondje tennis om onze benjamin nog net z’n batje door de zaal te zien gooien. Team 1 krijgt een waardige opvolger voor mij zei Peter met een glimlach. Sjors ging met Ka Chun praten om weer een Chinese grijs terug te krijgen op z’n gezicht. Ik ging de één na laatste wedstrijd tellen toen ik zag dat Sjors met Ka Chun in gesprek was. De stand stond op 6-3 toen Ka Chun in de laatste wedstrijd moest aantreden. Sjors had de juiste snaar weten te raken. Ging Ka Chun ook coachen en zowaar begon meneer weer te lachen en bracht de teller naar 7-3. Stedebroec belde al snel wat de stand was bij ons. Zij stonden op 4 punten met nog één wedstrijd te gaan tegen Koen Mijnders van Nootweer die slechts 2 wedstrijden had verloren (waaronder tegen Sjors). Stedebroec feliciteerde ons alvast en even later kwam de bevestiging met SMS. Nootweer hield woord. Gelijke stand in punten (47) maar wij hadden twee keer gewonnen van Stedebroec. Handhaving 1e klasse was een feit. Wat een super teamprestatie. Ik zette de kampioenen CD op, want zo voelde het. Een oude traditie werd weer opgepakt en de pokerspullen kwamen op tafel. Allert Bolhuis


40 jarig jubileum

Pagina 46

2011 Een nieuwe vloer Na een paar eerdere pogingen om de vloer met een aantal mensen te doen is het gelukt tussen 31 juni en 2 juli. We begonnen op donderdagavond om de naden in de vloer uit te krabben met verfkrabbers. Ook werd de bar afgeplakt met plastic tegen het stof van het schuren.

En toen dus het schuren op vrijdag. Wat een werk.... Viel erg tegen. Ga maar eens een zwarte laag rotzooi afschuren. Eerst dus maar met de ronddraaiende, grote schuurmachine. Let op het stof in het licht. Korrel 100... nee. Korrel 80... nee. Korrel 60 dan. Gaat ook niet echt lekker. Dan maar een speciaal pad halen en korrel 40 schuren... Paar keer heen en weer naar HMS geweest, John is daar kind aan huis... Eigenlijk ging ook korrel 40 niet echt goed met die machine... Wat nu? Tegelijkertijd stond ik te prutsen met een schuurmuis en vlakschuurmachine om de uiterste hoekjes te doen. Zelfs met korrel 40 was het vrijwel onmogelijk om het "kaal" te schuren... En Erik was in de weer om met een grote kantschuurmachine de kanten te doen. Die deed het redelijk, maar kwam ook niet in de uiterste hoekjes. Na overleg hebben we een briljante zet gedaan. Heb geen idee hoe laat het inmiddels was, ergens aan het eind van de ochtend. We gaan een bandschuurmachine huren, met korrel 40!


40 jarig jubileum

Pagina 47

Instructies zijn ook belangrijk, Erik!

Kaal, kaler, kaalst.

Zelfs met deze machine waren we nog een uurtje of zes bezig om alles kaal te schuren. En John er achteraan om het helemaal glad te schuren met de grote ronde machine. Het eindresultaat is verbluffend mooi geworden, een hele nieuwe vloer... De volgende (zater)dag stond een nieuwe ploeg klaar om met de waxolie in de weer te gaan. John stond ook ingepland maar had zichzelf in plaats van de vloer in de olie gezet. Het maakte ook niet uit. De nieuwe ploeg had alles onder controle. Na een paar uur zag de vloer er als volgt uit: De week erna hebben John, Peter en ik nog een 2e laag olie aangebracht. Er was nog voldoende over en het kan maar beter op de vloer dan in de kast. Hoewel John dat wel iets te letterlijk nam en prompt het blik liet omvallen. Als een speer moesten we de olie verdelen en uitwrijven. Het voordeel was wel dat we lekker snel klaar waren. Met dank aan John, Erik, Ger, Peter, Mario, Jos en Allert

De vloer in de olie, en John ook.

Zomerkamp 2011 Als ik om 22:30 eindelijk bij de locatie probeer te arriveren bij de scouting in Hilversum, kom ik uit in één of ander kampersdorp met pony’s bij stacaravans; dit kan vast niet goed zijn! Inderdaad, even ervoor de afslag gemist. Michel staat al in Scream outfit klaar voor de spookspeurtocht (even twijfel ik of ik toch niet verkeerd zit…), jammer dat je daar minder van schrikt dan van Michel zelf… Ook Niels en Sjors bereiden zich zo op hun eigen manier voor op het spookspel. Verder valt op dat de enige echte Dio van der Mee weer terug is van weggeweest! The return of the legend.


40 jarig jubileum

Pagina 48

Annika en Alicia hebben een spookspeurtocht door het bos verzonnen waarbij lichtgevende stokjes (die je ook bij cosmic bowlen krijgt) in het donker het pad aangeeft. Sjors, Michel, Rogier en Annika en Alicia zijn de spoken, bij wie we opdrachten moeten uitvoeren. Vooral de actie van Niels was erg sterk, hij viel eerst drie meter van een heuvel voordat hij team 1 wilde laten schrikken! Ook Rogier was goed bezig. In zijn actie om team 2 te besluipen en te laten schrikken, liet hij Sjors en Michel (die meeliepen nadat ze klaar waren) schrikken en daardoor team 2 niet meer. Zonder dat het trouwens officieel is bevestigd kan ik u meedelen dat team 1 (Jos) van team 2 (Ka Chun, Arno) heeft gewonnen. Daarna een quiz van Niels, waarbij hij vragen had verzonnen waar hij normaal gesproken nooit het antwoord op zou weten. Weet u bijvoorbeeld welke 32 teams er op het afgelopen WK aanwezig waren? En weet u het bondsnummer van René de Graaf? Zomaar wat vragen uit de leuke maar erg moeilijke quiz. Hoe kan het dan dat het team van Sjors deze wint??? Niet omdat Sjors erin zat gezien zijn studievoortgang, maar omdat Max lid was van dit team! Hierna volgt het gebruikelijke Asshollen, waarbij de leiding tot diep in de nacht (ochtend) doorspeelt onder het genot van een biertje! Was die Amaretto als straf lekker Ka Chun?! Zaterdagochtend worden we wakker met prima weer, dat valt erg mee als we horen dat het in Nieuw Vennep noodweer is! We ontbijten met een gebakken eitje van Niels, heerlijk! Voor Niels is dit natuurlijk een eitje… In de buurt is er een voetbal/basketbalpleintje waar we ons tot de lunch vermaken met basketballen (Sjors Jordan maakt indruk) en voetballen (de regen wint hier, we stoppen na 1 potje).

Niels en Arno doen nog wat boodschappen, Jos, Ronald, Rogier en Sjors gaan op zoek naar een greppel. Deze is redelijk snel gevonden, nu nog hopen op een beetje redelijk weer vanavond! De weerwolven van Hilversum worden


40 jarig jubileum

Pagina 49

deze middag twee keer gespeeld, waarbij Daniël twee keer een stille weerwolf is. Rogier en Sjors hebben zoals gewoonlijk het hoogste woord met allerlei theorieën, en af en toe volgde niemand het meer. Uiteindelijk winnen ze dan ook niet… Niels en Arno zorgen vervolgens voor de gebruikelijke patatjes op zaterdagavond. Na het eten spelen we rugby à la Nieuw Vennep, wat betekent dat lichamelijk contact niet mag. In plaats daarvan kan je de bal afpakken door het lintje uit de broek van anderen te trekken. Omdat in het begin de speelregels nog een beetje onduidelijk waren ging Michel door het lintje, maar net als de onduidelijkheden omtrent de spelregels trok het humeur van Michel snel bij. Helaas is het weer voor de rest van de avond niet goed genoeg voor de greppeltocht (niemand wilde de bekleding van zijn auto opofferen), dus de rest van de avond vullen we met binnenspelletjes. Iedereen wil weer weerwolven spelen, dus wederom spelen we twee spelletjes. En wederom is Daniël niet een gewone burger.

Zoals altijd is iedereen niet meer zo topfit als op vrijdagavond, dus het licht gaat bij de meesten wel eerder uit. Voor wie dat niet het geval was zorgde Sjors er voor dat ze alsnog gingen slapen. Wie had verwacht dat Sjors zich op pedagogisch vlak zo zou ontwikkelen? Zondagochtend beginnen we met wederom een heerlijk ontbijt met gebakken ei, goed bezig Nilis! Daarna ruimen we rustig op en we laten het gebouw na een goede bezempartij tien keer schoner achter dan toen we aankwamen. Dylan gaat hierna naar huis, de rest stapt in de auto in de richting van het zwembad. Michel heeft een leuk zwembad gevonden in Breukelen waar we heen gaan. We rijden achter elkaar aan (behalve Michel, die een eigen route rijdt en zo maar liefst 2 minuten eerder bij het zwembad is [en dus 2 minuten langer moet wachten]). Iedereen vindt de route leuk; binnendoor langs bijvoorbeeld Loosdrecht met de hele grote huizen. In het zwembad vermaken we ons prima met de glijbaan (zonder die irritante ribbels, maar 1 gladde glijbaan!) en het 25-meter bad. Annika verstuikt haar enkel als Sander en consorten de glijbaan blokkeren, maar gelukkig is het dompelbad er voor verkoeling.


40 jarig jubileum

Pagina 50

Om 16:00 sluit het zwembad en sommige zaken veranderen nooit. Iedereen is vrij snel klaar met omkleden, behalve … the return of the legend Dio. Net als vroeger . Iedereen stapt moe maar voldaan in de auto en rond 17:00 zijn we weer op Zuiderdreef 2. Wederom een geslaagd kamp, helaas waren er weinig echte kleintjes mee. Het leuke was dan wel weer dat we weerwolven konden spelen! Iedereen heeft in ieder geval weer zin in volgend jaar, dan misschien een midweek i.v.m. het 40-jarig bestaan? Jos

2012 Team 3 kampioen! Team 3 is dit jaar met succes kampioen geworden in de 3e klasse! Congrats voor dit team. Op 25 november wisten zij met succes 9-1 te winnen van Oranje-zwart en zo de terechte kampioen van de 3e klasse te worden! De enige verlies partij kwam van Patrick Angevare (rot noppen-spelers, moesten ze eens afschaffen!!!), maar dit mocht de pret niet drukken en daar moest op geproost worden!

Ronald werd na afloop gedwongen een biertje te drinken op deze mooie overwinning en het kampioenschap. Het eerste biertje ging echter zo snel dat er al snel een 2e glas voor hem klaar stond. De sfeer zat er goed in, dus er werd nog een poging gedaan om het 3e biertje naar binnen te zien gaan, maar dit lukte helaas niet. Toch houdt hij een goed gevoel over aan dit seizoen, zoals later ook bij de clubkampioenschappen zou blijken…!


40 jarig jubileum

Pagina 51

Op de foto is te zien dat Ronald en Patrick nu al zin hebben in het volgende seizoen in de 2e klasse. Alleen René is bang bij het vooruitzicht dat hij zich elke wedstrijd ten volle 100% moet gaan geven met grote kans dat hij zo nu en dan een spier afscheurt en 2 weken niet meer normaal zijn bed uit kan komen. Misschien dat een kleine trainingsweek voor deze oud-trainer niet verkeerd zal zijn. Wellicht kan hij een multiballen avondje aanvragen bij de nieuwe trainers in opleiding! Groet Sjors

Clubkampioenschappen 2012 Dank aan huisfotograaf Patrick voor de leuke foto’s! SENIOREN Erik Burgers heeft op 14 januari 2012 wederom zijn titel met succes weten te verdedigen bij de clubkampioenschappen van TTV Nieuw Vennep. Hij wist al zijn partijen te winnen in de A-poule, zelfs zonder game verlies! Sjors Alderlieste werd knap en verassend tweede. Hij won onder andere knap in vijf games van Dennis Moes, die derde werd.

In de B-poule ging de eerste prijs verassend naar Rogier Groen. Hij verloor in de kwalificatiewedstrijden voor de Apoule verassend van Ronald Bouterse en was derhalve veroordeeld tot de B-poule. In de B-poule was Rogier Groen echter ongenaakbaar. René de Graaf werd tweede en Arno Nordmann werd derde, na drie jaar op rij de B-poule te hebben gewonnen. JEUGD Op 21 januari 2012 waren de clubkampioenschappen voor de jeugd, met in totaal twintig deelnemers. Er werd gestart met voorrondewedstrijden om te bepalen wie er in de A-, B- of C-poule zouden komen. Hier vonden, in tegenstelling tot bij de senioren, geen verassingen plaats. Uiteindelijk werd in de C-poule Steijn van Wetering eerste, hij wist al zijn wedstrijden te winnen. Daphne Wertwijn werd tweede en Joost de Kok werd derde. In de B-poule zaten veel kinderen die slechts kort lid zijn, onder andere met nieuwe leden van het Kinder TafelTenns Feest. Luuk ter Beek won in de B-poule al zijn wedstrijden en werd daardoor eerste. Milco Stoekenbroek werd tweede en Eddy Silleman werd derde. In poule A zat de jeugd die competitie speelt, hier waren veel leuke wedstrijden te zien. De halve finales gingen tussen Annika Mars en Alicia Ferreire da Costa. Zij wist deze wedstrijd in vier games te winnen en wist zich hierdoor te


40 jarig jubileum

Pagina 52

verzeker van de finale. Daniël Mosch of Ka Hei Lai zou haar tegenstander worden. Na een spannende wedstrijd trok Daniël in vijf games aan het langste eind en plaatste zich dus voor de finale. In de afgelopen drie jaar had Alicia Ferreira da Costa de finale verloren en ze vond het dit jaar tijd om de finale te winnen. Ze deed dit dan ook en werd ze eindelijk clubkampioen! Daniël Mosch werd dus tweede en Annika Mars won uiteindelijk de bronzen medaille.


40 jarig jubileum

Pagina 53

Informatie Clubgebouw:

Zuiderdreef 2, Nieuw-Vennep, Postadres: Brandaris 48, 2134XT, Hoofddorp

Senioren Jeugd

Recreatie maandag

20:00 uur

Competitie

vrijdag

20:15 uur

Training

maandag

19:00 – 20:00 uur

dinsdag competitiespelers

19:30 – 21:00 uur

donderdag

18:15 – 19:15 uur

donderdag competitiespelers

19:30 – 21:00 uur

zaterdagmiddag

12:00 uur

Competitie

Lidmaatschap: Senioren

€ 123,70

Senioren competitie

€ 162,50

Junioren

€ 88,70

Junioren competitie

€ 114,50

Bankrekeningnummer 56.55.33.460 t.n.v. T.T.V. Nieuw Vennep Informatie: Peter Tolen. Lidmaatschap per kalenderjaar en opzegging schriftelijk voor 1 december bij Rogier Groen. Clubkleding:

Oranje shirt en een groen broekje. Officieel clubtenue is te koop via het bestuur of de trainers voor €20,-.

Tafeltennisbatje:

Bestuur:

Een goed batje (incl. hoesje) is te koop bij de trainers voor €20,-.

Voorzitter:

Allert Bolhuis Brandaris 48, 2134 XT Hoofddorp 023-5658070, [email protected]

Penningmeester:

Peter Tolen Bloemstein 8, 2151 EK Nieuw Vennep 0252-681692, [email protected]

Secretaris:

Rogier Groen Langebrug 77, 2311 TJ Leiden 06-34231279, [email protected]

Leden:

Niels Kroon Von Liebigstraat 3, 2152 XE Nieuw-Vennep 06-11246290, [email protected] Patrick Angevare Sandestein 22, 2151 KG Nieuw Vennep 06-23088041, [email protected]

Jeugd Commissie

Niels Kroon

Trainingen:

Ka Chun Lai (06-22171227)


40 jarig jubileum

Pagina 54

40 jarig jubileum. 40 jarig jubileum Pagina 1

Recommend Documents