30% NU TOT WEL KORTING OP JE UITKERING NU: STRAFKORTING! OP=OP SPUIT 11: GRATIS VERSTREKT AAN GEBRUIKERS NORMAAL: UITKERING

Zomer 2015

TIJDSCHRIFT VAN DE BELANGENVERENIGING DRUGGEBRUIKERS - MDHG - JAARGANG 32/1

NORMAAL: U

ITKERING

NU: STRAFKORT

ING!

% 0 NU TOT WELUITK3 ERING JE KORTING OP

OP=OP

Geef

tus

een sta s r e p a l s k ban

4–7 DHG

Telefoongesprekjes bij de M

t uit Ongecensureerd uitgelek de bezoekerslunches

12

Het verhaal van Robbie

16-17

8

Kerri is de nieuwe Annet

9

Oooo GGgggr Zzzz-screening aanvragen

11

Art with Cocaïne In Memoriam

“SPUIT 11: GRATIS VERSTREKT AAN GEBRUIKERS”

13

18

binnenkomers VAKBLAD VOOR DRUGGEBRUIKERS EN EENIEDER DIE MET DRUGS EN DRUGSBELEID TE MAKEN HEEFT

Zie wie belt daar?

We hebben er jaren voor geknokt. Gevochten. Nog net niet het pand bezet. Als je werd teruggebeld door DWI kreeg je altijd “onbekend nummer” op je telefoon te zien, en dat vonden wij nou niet echt handig voor een instantie die werkt met mensen met weinig geld en veel schulden. Want dan neem je niet op. Maar we hebben gevochten, geknokt, nog net niet het pand bezet. En zie: voortaan zie je 020-2526060 in je telefoondisplay als DWI je belt. En dat is dus niet het nummer van schuldeiser 101.

Spuitenomruil toch weer in de avond

Plotseling kon je in Amsterdam ’s avonds geen spuiten meer ruilen. Doordat de Princehof sinds kort ‘s avonds dicht is, was dat nog slechts mogelijk tussen 10 en 18 uur. En dan kunnen we als Nederland wel in heel de wereld roepen dat harm reduction een belangrijk uitgangspunt in ons drugsbeleid is, op deze manier verspreiden de infectieziektes zich uiteraard weer snel. Dat kon de MDHG als bedenker van de spuitenomruil natuurlijk niet zonder protest laten gebeuren. Met succes. De GGD heeft na klachten van ons de taak om spuiten te ruilen weer op zich genomen, wat tot in ieder geval 21.00 uur bij de Valckenierstraat kan. Verdere uitbreiding van de uren wordt nog overwogen.

What’s up, MDHG?

Je kunt de medewerkers van de MDHG altijd op hun mobiel bellen… behalve natuurlijk wanneer je even geen beltegoed hebt. Dan kun je ons gratis een sms-berichtje sturen via 8008 (zie www.belme8008. nl) en bellen wij je terug. Sinds kort zijn we echter ook via WhatsApp te bereiken. Jordy: 06-22059610 Kerri 06-24382965 Dennis: 06-19860716

Einde postbus MDHG

We stoppen binnenkort met onze postbus. Heeft u nog postbus 1482, 1000 BL Amsterdam in uw agenda, notitieboekje of database staan? Doorstrepen, deleten, vernietigen svp! En alle post voortaan alleen nog sturen naar: Belangenvereniging Druggebruikers MDHG, Jonas Daniël Meijerplein 30, 1011 RH Amsterdam.

2 *

De redactie heeft getracht de rechtmatige eigenaars van het gebruikte beeldmateriaal te bereiken. Mocht iemand zich desondanks tekort gedaan voelen kan hij contact opnemen met de redactie.

COLOFON Spuit 11 is een uitgave van: Belangenvereniging Druggebruikers – MDHG Jonas Daniël Meijerplein 30 1011 RH Amsterdam tel: 020-624 47 75 mail: [email protected] www.mdhg.nl www.facebook.com/belangenvereniging. druggebruikersmdhg Spuit 11 verschijnt in een oplage van 5.000 exemplaren. Losse nummers zijn af te halen op de MDHG, of te bestellen via [email protected] (€4,50 euro inclusief verzendkosten). Aan deze uitgave werkten mee: Dennis Lahey (eindverantwoordelijk), Maarten Loonen, Peter van de Gragt, Frank Scimone, Jeroen van Laar, Lucia Oldenburg, Joss en via Kantlijn: Marcellius, Jacky en Esz Foto’s: Lucia Oldenburg, Cheyenne Leeuwis Drukwerk: Reclameland.nl Vormgeving en lay-out: de Ontwerperij Bij de Belangenvereniging Druggebruikers MDHG werken: Dennis Lahey (directeur), Kerri Hennessey (beleidsmedewerker), Peter van de Gragt (beheerder) en Jordy Taytelbaum (belangenbehartiger), stagiaires en vele vrijwilligers.

Van de redactie

Als een hond In een kleine tien jaar tijd –midden jaren ’90 tot midden jaren ‘00- woonde ik op minstens tien verschillende adressen in Amsterdam. Twee keer deelde ik daarin wat langere tijd een huis met een vriendin, maar hoe progressief en liberaal deze stad zich ook mag noemen: uit elkaar gaan is hier eigenlijk niet de bedoeling. Beide keren belandde ik in een langdurige onzekere situatie wat betreft woonruimte en logeerde ik bij vrienden, paste ik op woningen van vakantiegangers, bivakkeerde ik in een kraakpand, antikraakwoningen (principes worden vloeibaar onder druk) of prees ik mij gelukkig dat we goed uit elkaar waren gegaan, omdat ik dan toch weer bij mijn ex-vriendin mocht logeren. Gelukkig had ik nog altijd één van de drie befaamde W’s (woning, wijf wederhelft en werk), zodat ik mij niet hoefde te verantwoorden waar ik sliep voor het behoud van een uitkering. Dat was in veel gevallen niet mogelijk geweest omdat er niets officieels aan mijn slaapplek was, waardoor ik ongetwijfeld veel verder in de problemen was gekomen dan wat luddevedu en veel ongemak. Bij de MDHG tref ik met grote regelmaat mensen die dat probleem er wel bij hebben en wiens situatie daardoor in een rap tempo verslechtert. Geen woning, geen ander om je te ondersteunen en geen inkomen.

Laat het een tijdje sudderen en iedere ‘nieuwe dakloze’ (zoals het meest recente modeterm in de maatschappelijke opvang luidt) is een dakloze met veel meer problemen dan een gebrek aan de drie W’s. Volstrekt onnodig, aangezien ieder weldenkend mens kan constateren dat het hier niet om de uitkeringsfraudeurs gaat voor wie de strikte regels gemaakt zijn. Een kostbare zaak bovendien, omdat het zorgt voor extra druk op de nachtopvang, meer controlerende ambtenaren et cetera. De MDHG heeft daarom het plan Vriendschappelijke Opvang geschreven, waarbij daklozen een tijdelijke status krijgen en zonder problemen tijdelijk onderdak kunnen krijgen. Zoals dat nu al wel zonder problemen kan met een hond die op straat zwerft! De reacties op het plan zijn zonder uitzondering positief. In de voorjaarsnota van de gemeente wordt het “verbeteren van het proces van uitkeringsverstrekking aan dak- en thuislozen” zelfs genoemd in het hoofdstuk Bestuurlijke hoofdlijnen. Nu is het zaak dat al die instanties niet meer naar elkaar wijzen om tot een oplossing te komen, maar het probleem daadwerkelijk oplossen. Dennis Lahey Directeur Belangenvereniging Druggebruikers MDHG

“VERSLAAFDEN BLIJVEN MET SCHULDEN ZITTEN” Veel (ex-) verslaafden die na hun gevangenisstraf hun leven weer op de rails proberen te krijgen, kampen met onoplosbare schuldenproblemen. Gemiddeld hebben zij een schuld van 23 duizend euro. Daarmee kunnen ze nergens terecht omdat gemeenten door bezuinigingen steeds kritischer zijn gaan selecteren bij aanvragen voor schuldhulpverlening. De terugkeer in de maatschappij van zo’n zevenduizend veroordeelden met een verslaving loopt hierdoor spaak. Dat is de conclusie van een onderzoek van de Stichting Verslavingsreclassering GGZ (SVG), Onderzoekers zijn niet te spreken over hoe hun publiuitgevoerd door de Hogeschool Utrecht. (…) Van de veercaties over wietteelt door hun opdrachtgever, veelal tienduizend mensen die in verslavingsreclassering zitten, het ministerie van Veiligheid en Justitie, zijn gepreheeft de helft ernstige schulden. (…) Gemiddeld hebben senteerd. Dat leert een rondgang langs wetenschapmensen in de verslavingsreclassering 14 schuldeisers achpers en onderzoekers. Onwelgevallige publicaties zijn ter zich aan. Daaronder zijn veel overheidsinstellingen zoals uitgesteld, conclusies selectief naar buiten gebracht de Belastingdienst en het Centraal Justitieel Incassobureau. (‘cherry picking’) en vraagstellingen zo gestuurd dat de (…) Doordat deze instellingen langs elkaar heen werken, uitkomst het beleid ondersteunt. zakken veel mensen door het sociaal minimum. NRC Handelsblad, 11-04-2015 De Volkskrant, 1-12-2014

‘MINISTER VERDRAAIDE FEITEN OVER WIETTEELT’

Blijf op de juiste hoogte! Met MAP-NL Digest blijft u via ongeveer drie tot vijf mailtjes per week op de hoogte van actuele berichten over drugs en drugsbeleid. U kunt zich gratis opgeven via een mail naar [email protected]

3

S R E P A L S K N A GEEF B S D N E I VR

Door: ey Lah Dennis

Op straat slapen doe je niet voor je lol. En in de nachtopvang helaas ook niet. Wie dakloos wordt, zal met man en macht proberen andere oplossingen te zoeken, bijvoorbeeld door bij vrienden of kennissen te kunnen slapen. Precies wat de gemeente wil: het inzetten van je sociale netwerk. Het WMO-beleid “wil Amsterdammers stimuleren de regie over het eigen leven te voeren”, maar in de praktijk betekent dit dat je geen uitkering of briefadres krijgt, en je behulpzame vriend moet vrezen voor de zijne. En anders wel voor zijn huur- of zorgtoeslag. Volgens de MDHG is er een oplossing: geef bankslapers tijdelijk een aparte status waardoor dit niet in gevaar komt. Beter voor de mens en stad. En goedkoper voor ons allen.

Daklozen die op straat slapen is voor niemand wenselijk. Niet prettig, niet veilig en vooral in de herfst en winter een risico voor de gezondheid. Bovendien is het een overtreding van de wet en dan kunnen schulden snel oplopen, wat zeker op de lange termijn herstel in de weg kan staan. Maar het heeft wel een voor-

NORMAAL: U

ITKERING

NU: STRAFKORT

ING!

deel: bij DWI moet je tenslotte aangeven waar je slaapt, en als dat onder de derde boom rechts in het Vondelpark, ingang Koninginneweg is, komen ze daar daadwerkelijk controleren (ja, echt!). Maar ja, als daar net een regenplas ligt ben je wel het haasje. Ook als je net daarvoor bent weggestuurd door een andere ambtenaar met een waakvlam op zijn jasje. Dan is er natuurlijk nog de nachtopvang, maar de vraag is daar groter dan de capaciteit. Niet iedereen kan er dus iedere nacht gebruik van maken. Maar er zijn meer redenen om daar niet te komen. Met name (maar zeker niet uitsluitend) de man of vrouw die pas net dakloos is, voelt zich niet prettig binnen de groep van meer ervaren daklozen, waarin een grote diversiteit aan

4

NU TOT WEL

problematiek speelt. Het is ook zeer de vraag of het verstandig is deze dakloze veel in contact te brengen met deze groep. Andere redenen om de daklozenopvang te vermijden: de hygiëne, de veiligheid, het gebrek aan privacy en natuurlijk de kosten van 5 euro per nacht. En dat zijn alleen nog maar de kosten voor de dakloze. De samenleving als geheel betaalt er natuurlijk veel meer aan mee. Veel daklozen zoeken binnen het eigen sociale netwerk een tijdelijke oplossing. Geheel in lijn met de visie van de Gemeente Amsterdam en de overheid. Uitgangspunt is immers: “de Amsterdammer wordt geacht om zelf de regie over zijn of haar eigen leven te voeren; een gemeente heeft hierbij de verantwoordelijkheid om initiatief en zelfregie te stimuleren.” Maar dat levert problemen op, met name op het gebied van een briefadres en een bijstandsuitkering bij DWI. De bankgever is namelijk niet snel geneigd jou zijn adres aan DWI door te laten geven. Want de kans is dan groot dat hij zelf gekort wordt op zijn uitkering, huurtoeslag of zorgtoeslag. En fraude met uitkeringen levert tegenwoordig torenhoge boetes op. Je bank, de berging of

% KO 0 3

G N A V P O E K J I L E O P P P=O A H SC

P

krijgt misschien wel een schikking als financiële fraude aan het licht komt; uitkeringsfraude zorgt er waarschijnlijk voor dat je helemaal nooit meer uit je financiële dal komt. Kortom, in de huidige situatie wordt er onnodig gebruik gemaakt van nachtopvang, klagen Amsterdammers met een huis over overlast door buitenslapers, is er geen adequate hulp voor een groep met problemen en zijn er veel maatschappelijke kosten. Kan er misschien een oplossing komen?

je studeerkamer –en in alle gevallen een deel van je privacyafstaan aan een vriend of kennis is toch al aardig genoeg? Maar dan wel voor een zo kort mogelijke periode en met zo min mogelijk gedoe er omheen. Het is dan ook geen echte huurdersrelatie, zo’n bankslapersconstructie. Zoals iemand die bij een vriend om half 11 ’s avonds binnen mag komen en er ’s ochtends voor half 8 weer uit moet zijn. Iemand die tijdelijk in de zolderberging mag slapen, maar “niet te lang omdat er dan klachten van de andere bewoners komen”. Iemand die op vrijdag en zaterdag in de kamer van een student mag verblijven, op dinsdag in de garage van een kennis, op andere dagen bij familie aanklopt en soms met wat extra geld in een goedkoop hotel slaapt.

N! E D R O W M R A D SLAPEN ET KAN EH VRAAG NIET HO

Volgens de MDHG wel: geef daklozen die gebruik maken van hun sociale omgeving een tijdelijke status van bankslaper. Daklozen zouden na goedkeuring door GGD en/of DWI bijvoorbeeld een brief van DWI kunnen ontvangen waarin staat dat ze daadwerkelijk dakloos zijn en dat hen dus op tijdelijke basis onderdak geboden kan worden. Dit biedt duidelijkheid voor zowel de bankslapers, de bankgevers als de uitkeringsen hulpverleningsinstanties. De bankslaper krijgt een briefadres bij DWI en is voor een bepaalde tijd vrij om buiten de reguliere nachtopvang een slaapplek te regelen. Het logeren op dat adres is dan gedoogd en heeft geen consequenties voor de aanbieder van de bank. En net zoals een uitkeringsgerechtigde regelmatig gecontroleerd wordt of hij of zij wel solliciteert, kan bekeken worden of er wel voldoende gedaan wordt om een woning te vinden. Het doodeenvoudige idee kan veel leed en geld besparen.

! N A V R E R E E T PROFI

Dat je niet kunt opgeven waar je slaapt is een groot probleem voor de dakloze, want je krijgt dan geen uitkering of briefadres. Eigenlijk wordt het zo onmogelijk een goed hulpverleningstraject op te zetten. Je kan geen aanspraak maken op de schuldhulpverlening, terwijl de schulden zonder inkomen maar blijven oplopen. Je kan je niet eens inschrijven bij woningnet zonder briefadres! Een leugentje voor eigen bestwil wordt met de toegenomen controles en de steeds hogere boetes steeds riskanter en raden we iedereen af. Een bankier

ORTING OP JE UITKERING

5

Drie verhalen in samenwerking met Kantlijn

VAN BANKSLAPE TOT BEDGAPER R Door: Marcellius Toen ik wat jonger was, deed ik soms domme dingen. Liever blowen en naar de studentenbar in Diemen dan mijn huur betalen. Een kennis uit Drenthe die zelf junk was geweest, stelde dat ik wel degelijk mijn huur betaalde door in de bar en het theehuis bier, wijn en sterke drank te drinken en broodjes shoarma en borden saté te verorberen. Want de VBSD, de studentenvereniging die de bar en het theehuis runde, stond in connectie met de SSHA, Studentenhuisvesting, maar het werkte niet. Dus uit mijn kamer gezet. Slapen bij een vriendin op de bank, bij zogenaamde vrienden op een matras waarvan sommige herhaaldelijk dakloos werden. Criminele types. Slapen op galerijen van flats, boven de toren waar ik gewoond had, op een

matje, tot de werklui of de huismeester (met of zonder politie) kwamen en me maanden weg te gaan. Bij een vriend slapen in Oost, waar ik gister nog bij Joe’s Garage naar de film was. Blowen op het dak, schuin tegenover de plek waar vele jaren later mijn kantoor was gevestigd van de naschoolse opvang, Pleinwerk en het jongerenopbouwwerk. De goot en het leven kennen van twee kanten. Hulpvragend en verlenend. Dat is mijn levensverhaal. En kamers heb ik daarvoor ook nog gekraakt. In Diemen, een studentenflat. Vroeg ik aan een kennis: “Waar moet ik trappen?” “Boven het slot, denk ik.” Hop, daar lag de deur. Bleek de kamer bewoond te zijn en de politie met 150 door de straten te scheuren om me er uit te zetten. Toen ik verraden was en mijn maat zijn kamer dreigde kwijt te raken door onderhuur, kwam ik in de Fagelstraat terecht. Uitkering kwijt, maar ik bleef voetballen in het studententeam en concerten bezoeken en voor uitzendbureaus werken. Ik gebruikte niet. Later en eerder soms wel de witte middelen, maar werd niet verslaafd en gebruik allang bijna geen softdrugs meer. Een borrel wil ik nog wel, maar iedereen heeft wel wat.

R E P A L S N A DIV Door: Esz

Hij was jong, hij was wild Hij toog naar Amsterdam Het was hem afgeraden, omdat, Je onmogelijk aan een kamer kwam.

Een baan had hij al gevonden Hij was van het slag mensen Die heus wel een nachtje zonder slaap konden. Iedere party werd met hem een berengezellig feest Nee, in hem huisde géén beest. Leuke vrouwen zat

6

Dus met hen, in plaats van een “hotelletje” Nam hij zijn wekelijkse bad.

Met menig restaurateur Had hij een commerciële band Aan “het gedoe” met voedsel Had hij vreselijk het land.

Zo zat hij ’s morgens vroeg Al in de kroeg Schone Amsterdamse aan iedere hand Frans ontbijtje en een krant Voor ’t frisse haar

Had hij “homo-vrienden” Dus zijn hippe kapsel Was altijd in de haak. Voor zijn getailleerde look De tweedehands boetiek Voor hem géén massakliek.

Soms sliep hij in zijn auto Op een parkeerplaats in Noord Dat liep al snel uit de hand ’T arme ding is spontaan afgebrand.

Het leven op straat is keihard en moeilijk. Het is ieder voor zich en God voor ons allen. OverDoor: Jacky leven geblazen dus. Er komt van alles op je af. De politie bijvoorbeeld. Om je weg te jagen als je rustig op een bankje zit om een biertje te drinken en een sigaretje te roken. U hangt doelloos rond!! Je kan maar beter niet met ze in discussie anders krijg je weer een boete of moet je mee naar het bureau. Dus dat deed ik ook nooit. Ik ging mijn eigen weg.

DE STRAAT

Er gebeuren gelukkig ook leuke dingen op straat. Er wordt muziek gemaakt, door straatmuzikanten die ook vaak dakloos zijn. Dat schept wat vrolijkheid. Soms was er kermis. Ik was dol op het reuzenrad, zo kon je bijna de hele stad zien. Je komt allerlei soorten mensen tegen. Waar je leuke gesprekken mee hebt. Sommigen geven je geld. Waardoor je financieel de dag weer door komt. Ik kocht meestal sigaretten en wat broodjes en tijdschriften.

Altijd bleef hij als laatste over Welkom om op het bankstel Te blijven plakken, slapende Menigmaal op zitzakken.

Toen kreeg de Amsterdamse tering (TBC) Hem te pakken Dat zagen zijn vrienden niet meer zitten Toen kon hij alleen nog bij de Daklozenopvang pitten. Zo stond hij “populaire jongen” In de rij, met “hoer en junk” En nog een “ouwe jongen” erbij

Overdag valt het allemaal wel mee, op straat te zijn. Maar dan valt de avond, dan moet je gaan uitkijken. Dan wordt het gevaarlijker. Er loopt veel tuig op straat. Vaak zijn ze dronken of onder invloed van drugs. Ze zoeken ruzie of willen je in elkaar slaan omdat je dakloos bent. Ik was altijd op zoek naar veilige slaapplaatsen. Begraafplaatsen, daar durft ’s nachts niemand te komen. Soms sliep ik ook onder een brug. Dan blijf je droog bij slecht weer. Zo nu en dan sliep ik ook bij het Leger des Heils. Om even bij te komen, douchen, andere kleding en in een echt bed te slapen, even niet op mijn hoede te zijn. Maar al gauw begon mijn bloed te kriebelen. Dan wilde ik weer weg, te veel regels. Ik voelde me niet vrij. Op straat is altijd wel wat te doen. Wat ook leuk is: dat je altijd wel iets vindt, rare spullen, geld, boeken, kleding, zakjes wiet. Al met al ben ik zo’n twee jaar dakloos geweest. Het was niet altijd gemakkelijk. Ik ben blij dat ik er heelhuids doorheen ben gekomen. Ik wens iedereen die op straat leeft veel kracht. Houd de moed erin.

Voor zeven euro per nacht En een heuse slaapwacht Zijn spullen gingen in een kast Protest mocht niet baten Hij kreeg een gestreepte jurk als pyjama Alvorens tot de wasruimte te worden toegelaten.

Er werd niet gepraat, noch gesproken Doembeelden begonnen door zijn hoofd te spoken Wat, als dit je eindstation was Dit was nog beroerder dan de tuchtschool klas

Na het wassen mocht hij de slaapzaal op Hij wou nog wat “helen”, maar kreeg onmiddellijk op z’n kop Zo gingen zij gezamenlijk de nacht in Uiteraard kon hij niet slapen en lag te zweten Dit was nog maar ’t begin, maar dat kon hij niet weten. Verkreukeld stond hij ’s morgens op Pijnlijke botten en een dikke kop ’s nachts was de “ouwe jongen” stiekem bezweken Al ’t leven uit hem geweken Zó had hij die “daklozen” Nog nooit bekeken.

7

Exitformulier

Beltegoed ‘Goedendag met de Fibu’ ‘Hallo met mevrouw …’ ‘U mag ons niet bellen, u heeft een pand- en belverbod’ ‘O, ik kreeg wel een brief met pandverbod, maar er stond niets in over een belverbod. Ik belde om zsm een voorschot te krijgen vanwege een telefoonabonnement.’ ‘Ik mag niet met u praten.’ ‘O, dan geef ik even een medewerker van de MDHG.’ ‘Ja hallo, met de MDHG, mevrouw vraagt dus een voorschot aan.’ ‘Dan wordt u binnen 24 uur teruggebeld.’

Mevrouw S. woont in de Majoor Bosshardtburgh van het Leger des Heils, maar moet voor familieaangelegenheden (één van de vele problemen die zij heeft) regelmatig in België zijn. Als zij na een afgesproken periode van 10 dagen daar al enkele dagen uit zicht is, belt de MDHG haar trajecthouder die geen idee heeft waar ze is. Met enkele telefoontjes komen we er achter dat ze voor langere tijd is opgenomen in een Belgisch ziekenhuis. Om haar te helpen vraagt ze ons in haar mail te kijken, waar we lezen dat het Leger des Heils heeft besloten haar uit te schrijven en haar spullen nog slechts een week te bewaren. “Er zijn echter nog een aantal administratieve zaken die afgehandeld dienen worden: De evaluatie van uw zorgplan. (…) Wij zijn zeer benieuwd of de doelen uit het zorgplan naar uw idee zijn behaald.”

‘Dan is mevrouw niet aanwezig, ze is er nu en bezoekt soms de MDHG.’ ‘Meer kunnen we niet voor u doen. U kunt haar dan bellen met ons bericht.’ ‘Als ze dan nog bereikbaar is op haar telefoon, want daar vraagt ze dus zsm een voorschot voor.’

Koude behandeling U bent geschorst voor de winterkoudeopvang. Tot 1 juni!

Telefoongesprekjes Onderdak

bij de MDHG

Een van onze bezoekers komt terug van een doorverwijzing met maatschappelijk werk in verband met huisvesting. ‘Ze konden me niet helpen, want ik heb onderdak.’ ‘Ja, maar je zit in de WinterKoudeOpvang en dat houdt binnenkort op.’ ‘Ja en als het ophoudt kan ik weer bij het maatschappelijk werk terecht.’ ‘Maar dan heb je geen onderdak meer en is het te laat.’

Versnelde procedure Telefoongesprek CAK i.v.m. aanvraag Tegemoetkoming Chronisch Zieken ‘Goedendag mevrouw, het CAK is verplicht de TCZ binnen twee maanden toe te kennen en ik wacht inmiddels vijf maanden. Hoe kan dit?’ Mevrouw CAK: ‘Excuus, er is een groep waarbij het langer duurt, maar u kunt het beste de versnelde procedure aanvragen die u op onze website kunt vinden. Want wij zijn namelijk wettelijk verplicht uw aanvraag binnen twee maanden af te handelen.’ ‘Wij kijken op de website, maar vinden geen versnelde procedure.’ Volgende mevrouw van het CAK: ‘Heeft mijn collega dat tegen u gezegd? Nee hoor, we hebben geen versnelde procedure. Dat is de gewone aanvraag en aangezien we wettelijk verplicht zijn uw aanvraag binnen twee maanden af te handelen kunt u die het beste opnieuw naar ons opsturen.’ ‘Maar daar bent u toch inmiddels drie maanden wettelijk overheen?’

8

Mevrouw CAK: ‘Ja, daarom kunt u het beste opnieuw een aanvraag indienen. Wilt u nog meedoen aan het klanttevredenheidsonderzoek?’

Door: Maarten Loonen Interview met de nieuwe beleidsmedewerker van de MDHG: Kerri Hennessey

Nee! Beslist niet! Ik zie die mensen absoluut niet als zwak.

Na 5 jaar werkzaam te zijn geweest bij de MDHG, is Annet Vogelaar vertrokken naar Mainline. De nieuwe beleidsmedewerker heet Kerri Hennessey. Spuit 11’er Maarten Loonen hield een interview om haar voor te stellen aan onze lezers.

Waarom wilde je bij de MDHG gaan werken? Ik was toe aan een uitdaging. Ik zag de advertentie en heb gesolliciteerd. De MDHG heeft een uitbreiding van formatieplaatsen gekregen, dus naast mijzelf is ook oud-stagiair Jordy Taytelbaum weer aangenomen. De gemeente vindt de MDHG een belangrijk doorgeefluik van informatie over, en meningen en ervaringen van gebruikers en daklozen. Wat zijn jouw taken bij de MDHG? Ik heb diverse taken: individuele en collectieve belangenbehartiging; ik help Peter bij organisatorische werkzaamheden; ik zorg ervoor dat we zo efficiënt mogelijk werken; ik begeleid de stagiaires en ik assisteer Dennis bij het leggen van contacten met organisaties en beleidsmakers. Wat heb je hiervoor gedaan? Ik kom uit Canada, waar ik sociologie heb gestudeerd. Ik heb onder andere jongeren begeleid die in detentie zaten. Ik reisde veel, heb toen een Nederlandse man ontmoet, ben met hem getrouwd, ben in Nederland gaan wonen en heb inmiddels twee kinderen met hem. Om de taal te leren heb ik hier een opleiding tot zwemlerares gevolgd. Bij het geven van zwemles heb ik geleerd mensen te leren omgaan met angst. Dat is erg nuttig gebleken in mijn werk als maatschappelijk werker. Veel mensen hebben het gevoel dat ze in een kooi zitten terwijl het deurtje van de kooi gewoon openstaat. Je hebt kennelijk affiniteit met de zwakkeren in onze maatschappij. Nee! Beslist niet! Ik zie die mensen absoluut niet als

zwak. Het zijn mensen die gewoon even vastzitten en het zicht op hun mogelijkheden even kwijt zijn. Wat heb je verder gedaan? Ik heb met een paar andere mensen ervoor gezorgd dat de Kloof in 1994 weer openging en op dezelfde manier Makom in 1996 opgestart. Na de geboorte van mijn eerste kind ben ik van Amsterdam naar Utrecht verhuisd. Daar heb ik op een woonwagenkamp gewerkt als maatschappelijk werker. Vervolgens heb ik jarenlang als werkbegeleider en als ambulant woonbegeleider gewerkt. Wat ik heel leuk vind van de MDHG, is dat de leden echt inspraak hebben. Bij veel andere organisaties wordt er over, maar niet met de mensen gepraat. Hier hebben mensen ook daadwerkelijk inspraak. Dat was ook het geval bij het woonwagenkamp. Bij andere organisaties wordt dat vaak wel beweerd, maar komt er in de praktijk weinig van terecht. Eén van de doelstellingen van de MDHG is dat we er naar streven dat alle drugs uit het strafrecht worden geschrapt. Hoe sta jij daar tegenover? Ik vind dat een goed idee. Het zal leiden tot harm reduction. De kwaliteit van de drugs zal omhoog gaan. Zolang drugs illegaal zijn zal de prijs hoog blijven en dat leidt tot criminaliteit. De gebruikers leiden een rustiger bestaan omdat ze niet voortdurend hoeven te hosselen en kunnen gaan zoeken naar een zinvollere dagbesteding. Drugs moeten natuurlijk niet bij Albert Heijn in de schappen liggen, maar er moet wel een gereguleerde vorm van verstrekking te bedenken zijn. Tja, de dealers zullen natuurlijk omgeschoold moeten worden.

9

“Dit is een top service.”

Al jarenlang selecteert de MDHG het interessantste nieuws op drugsgebied voor het zogenaamde Media Awereness Project. Dus niet ‘Politie slaat grote slag met vangst van 2 kilo coke’, maar wel berichten over beleid, trends en achtergrondrapportages. Abonnees ontvangen –geheel gratis- een paar keer week een mailtje met meerdere berichten. Spuit 11 interviewde een aantal ontvangers, die –zo blijkt- de MAP NL zeer waarderen. Roan van Ederen, student

Hans Wijnands, Directeur Regenboog Groep Hoe lang bent u al geabonneerd op MAPNL? Ik denk een jaar of 6, maar misschien al wel langer. Leest u de MAP-NL altijd, vaak, soms of vrijwel nooit? Ik lees lang niet alles, scan vooral op titel. Zitten vaak wel hele leuke en bijzondere berichten tussen. Wat vindt u van de verschijningsfrequentie van de MAPNL? Ik vind de frequentie prima en ook fijn dat ze in een bulkje komen. Zijn de berichten in MAP-NL voor u van belang in uw (vrijwilligers-) werk? Zo ja, hoe? Ik vind het leuk om het te lezen en op die manier kan ik op een hele snelle manier de berichtgeving rondom drugs in de gaten houden. Het is een prima manier om de trends in de gaten te houden, nieuwe ontwikkelingen en ook de toon van de berichtgeving.

Deborah Bruin, Junior docent en onderzoeker, vakgroep Strafrecht UvA. Hoe lang bent u al geabonneerd op MAP-NL? Iets langer dan een jaar. Leest u de MAP-NL altijd, vaak, soms of vrijwel nooit? Vaak, soms heb ik er geen tijd voor. Maar ik bewaar ze dan wel in een aparte map (mapmap). Wat vindt u van de verschijningsfrequentie van de MAPNL? Goed, prettig dat er zoveel updates zijn. Stuurt u (berichten uit) de MAP-NL wel eens door naar anderen? Ja. Zijn de berichten in MAP-NL voor u van belang in uw (vrijwilligers-) werk? Zo ja, hoe? Ja, het helpt mij op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen en actualiteiten. Dat is handig als docent en als onderzoeker. Hoe staat u tegenover het legaliseren van drugs? Dat is een lastige vraag om kort te beantwoorden maar ik denk dat repressie aantoonbaar niet heeft gewerkt en het tijd is om iets anders te proberen. Door middel van legalisatie zou meer controle uitgeoefend kunnen worden op de kwaliteit en het productieproces waardoor vele nadelen, zoals schade voor de gezondheid, milieu en omgeving effectiever bestreden kunnen worden. Heeft u verder nog op- of aanmerkingen? Fijn dat MAP NL er is!

10

Hoe lang bent u al geabonneerd op MAP-NL? 3 jaar Leest u de MAP-NL altijd, vaak, soms of vrijwel nooit? Bijna altijd, maar ik heb nu een achterstand vanwege tijdsgebrek. Geven berichten in de MAP-NL u wel eens aanleiding om contact op te nemen met de redactie en/of betrokkenen? Twee keer vanwege fouten in artikel. Wat is het leukste bericht dat u zich kunt herinneren? Dat twee cannabisgrowers werden veroordeeld zonder straf. Heeft u verder nog op- of aanmerkingen? Dit is een top service.

Frans van Gelderen, politie Amsterdam. Regionaal Coördinator Problematische Personen. Hoe lang bent u al geabonneerd op MAP-NL? Sinds ongeveer 4 jaar. Leest u de MAP-NL altijd, vaak, soms of vrijwel nooit? Ik lees de MAP-NL vaak, omdat er regelmatig hele interessante artikelen in staan. Zowel binnen- als buitenlands nieuws. Wat vindt u van de verschijningsfrequentie van de MAP- NL? De verschijningsfrequentie is prima. Meestal lees ik eerst heel vluchtig wat de verschillende onderwerpen of artikelen zijn en pik dan meestel enkele artikelen eruit en ga die lezen. Zijn de berichten in MAP-NL voor u van belang in uw (vrijwilligers-) werk? Zo ja, hoe? Vind de berichten van MAP-NL niet alleen interessant, maar zeker ook van belang voor mijn werk. Wil graag onderwerpen vanuit verschillende invalshoeken benaderen. Daarnaast zijn sommige artikelen van MAP-NL voor mij een eye-opener, die ik anders vermoedelijk nooit gelezen zou hebben. Daarnaast geeft het soms een waarschuwing, maar veelal interessante informatie rond drugs. Welke berichten/onderwerpen vindt u het meest interessant? Heb niet echt een specifiek onderwerp of bericht dat er voor mij het meest uitspringt. Vind vooral waarschuwingen voor bijv. vergiftigde drugs/alcohol erg belangrijk en interessant, maar ook hoe verschillende partijen met verslavingsproblematiek of druggebruik omgaan of daar tegen aankijken.. Wat is het leukste bericht dat u zich kunt herinneren? Kan mij een bericht herinneren van enige tijd geleden dat over de DEA ging. Overigens vond ik dat vooral interessant. Zijn er onderwerpen die u mist of waaraan volgens u meer aandacht besteed zou moeten woeden? Vind de onderwerpen zoals die nu beschreven zijn prima!

Wil je ook een gratis abonnement op MAP NL? Mail dan naar

Door: Lucia Oldenburg

De man achter de balie riep en zwaaide:

” ! o l l “ha

We zijn bij de MDHG heel wat gewend, en dat is niet altijd goed. Gelukkig hebben we ieder jaar weer nieuwe stagiaires om ons er op te wijzen dat bepaald gedrag van instanties toch echt niet normaal is. Doordat ze bijvoorbeeld met tranen in de ogen terugkomen als ze met een van onze leden mee zijn gegaan. We vroegen stagiair Lucia Oldenburg haar eerste ervaring op papier te zetten.

Vandaag ging ik voor het eerst naar DWI om samen met een meneer een oggz-screening aan te vragen. Voor hem was het de tweede keer, want de eerste keer was afgewezen. Terwijl het heel duidelijk was dat meneer problemen had op elk gebied: volgens ons toch echt wat men OGGZ-problematiek noemt. Ik noem hem hier even meneer A. Het was ongeveer 10.30 uur toen wij ons meldden bij de balie meldden. Om 12.00 uur werden we geholpen. Ik legde uit waarvoor we kwamen. De man achter de balie vroeg zich af waar de problematiek van meneer uit bestond. A. had duidelijk moeite met praten over zijn verleden en was hierdoor aangedaan. Daar werd geen enkele rekening mee gehouden, en heel koud op gereageerd. A. wist sommige praktische vragen niet goed te beantwoorden, wat wellicht ook met zijn oggz-problematiek te maken heeft. Hier werd weer heel koud en zichtbaar geïrriteerd op gereageerd. A. gaf aan dat het voelde alsof er niet naar hem werd geluisterd, ik vond dit erg schrijnend. Hier werd weer niet begripvol of informerend op gereageerd.“Tja meneer, wij doen iets voor u, maar verwachten ook dat u wat doet.

Toon Broeks, Mainline, veldwerk, voorlichting, redactie Hoe lang bent u al geabonneerd op MAP-NL? Flink wat jaren reeds. Leest u de MAP-NL altijd, vaak, soms of vrijwel nooit? Vaak kijk ik ‘m rap door en check of ik de onderwerpen al ken. Stuurt u (berichten uit) de MAP-NL wel eens door naar anderen? Soms wel ja. Hoe beoordeelt u het huidige Nederlandse drugsbeleid? Na een week ziek zijn, heb ik geen zin om hierover te denken omdat ik vrees dat mijn weerstand dan daalt.

En dat u zich een beetje coöperatief opstelt... Meneer dwaalde toen af, was zichtbaar aangedaan en verloor zijn concentratie. Ik heb het woord even overgenomen. Plots zwaaide de man achter de balie met zijn hand en riep: “hallo!” om de aandacht van meneer terug te krijgen.

Na wat vragen te hebben beantwoord, kregen we te horen dat een tweede screening wel mogelijk was, maar dat de man achter de balie weinig hoop had. We mochten even plaatsnemen om te wachten op een afspraak hiervoor. Toen de man achter de balie vandaan kwam om de brief te geven keek A hem niet aan: hij keek gewoonweg even de andere kant op, zonder kwade intenties. De man ging met zijn handen in zijn zij staan en zei dat hij A. wel heel erg onbeleefd was. Ik ben erg geschrokken van de manier waarop er tegen meneer A werd gedaan. Sterker nog, ik kreeg letterlijk de tranen in mijn ogen tijdens dit DWI-bezoek. En ik ben geen emotioneel wrak. Ik vind het ontzettend knap dat A. zich zo staande heeft gehouden (en snap nu waarom al die beveiligers daar rond lopen).

Martinus Stollenga, o.a. het Zwarte Gat, Herstelgroep Nederland en Stichting Drugsbeleid Hoe lang bent u al geabonneerd op MAP-NL? Ik denk zo’n 15 jaar. Leest u de MAP-NL altijd, vaak, soms of vrijwel nooit? Altijd. Wat vindt u van de verschijningsfrequentie van de MAP-NL? Prima, niet veranderen! Hoe staat u tegenover het legaliseren van drugs? Regel drugs op een met de regeling voor alcohol vergelijkbare manier. Heeft u verder nog op- of aanmerkingen? Prachtige service, die ik zeer op prijs stel!

[email protected] met als onderwerp “Subscribe MAP NL”.

11

ONGECENSUREERD UITGELEKT UIT DE BEZOEKERSLUNCHES Iedere twee weken organiseert de MDHG de bezoekerslunch: een werkbespreking waarbij stadsproblematiek zonder terughoudendheid wordt besproken en informatie wordt uitgewisseld. Hier horen we de geluiden rechtstreeks ‘van de straat’. Dit artikel is een ongecensureerde bloemlezing van uitspraken aldaar, geheel voor rekening van de personen die de uitspraken deden… Regelmatig zijn er gasten bij de lunch. In de eerste helft van 2015 waren dat:

15-01-2015 O: Ik merk op dat iemand die zijn baan verliest en daardoor een uitkering nodig heeft anders wordt behandeld dan een dakloze. M: Ik ben door een ongeluk in het ziekenhuis terecht gekomen, waar ik vijf maanden moest blijven. Ik raakte toen mijn uitkering en mijn huis kwijt. (…) Dit hoort toch niet zomaar te kunnen? Siep (DWI): We worden wakker geschud door jullie signalen. Verbeteringen moeten zichtbaar worden.

15-01-2015 Siep Wevers (DWI) 12-02-2015 Robbert van Barneveld (Regenbooggroep) 26-02-2105 Meltem Kaya (Gemeenteraadslid D’66) 10-03-2015 Dick Jansen, Joke Aafjes, Hans van Rooijen en Fred Sterk (politie) 12-03-2015 Gemeenteraadsleden Remine Albers (SP), Femke Roosma (GroenLinks) en Marijke Shahsavari (CDA) 26-03-2015 Gemma Blok (UvA) 23-04-2015 Job Joris Arnold en Priscilla Venneman (email @ prisoner) 12-02-2015 07-05-2015 Afaf Harrad en Chris van Est (Civic) R: Bij het hofje aan de Jodenbreestraat wordt weer heel 18-06-2015 Daphne Broere en Evelien Zuininga (Plangroep) veel gedeald, dit gaf de buurtregisseur aan. Er wordt hier waarschijnlijk ook weer strenger op gecontroleerd, dus 02-07-2015 Kantlijn pas op. 16-07-2015 Elsbeth de Ruijter (vz Raad van bestuur M: Maar als ze dat daar weer streng gaan optreden ver GGZ in Geest) 12-02-2015 W: Het is een corrupt zooitje bij Blaka Watra. De één mag alles en de ander niet. Er wordt vanuit Blaka Watra zelf veel gedeald, en ondertussen kan je op vermoedens geschorst worden. Vervolgens gaat men daar op het plein hangen, ook al zijn de bankjes weg. De één mag tien keer heen en weer lopen en de ander moet één uur buiten blijven. Het is gewoon een raar zooitje vriendjespolitiek daar. 10-03-2015 R: Ik vind het nieuws over de witte heroïne maar een raar gedoe. De prijzen zijn raar, hij kan er meer op verdienen. Is het aangetoond dat het niet van de MSU komt? 10-03-2015 W: Als je ergens stil staat wordt er gezegd dat je moet wegwezen, maar waarom mag je ergens niet gewoon staan? Politie: Op sommige plekken sta je niet ‘gewoon’, daar sta je met een doel. De reden van het wegsturen is voornamelijk overlast. Er zijn plekken waar ’s avonds lawaai wordt gemaakt, wordt geplast en gekotst op straat, wij krijgen hier meldingen van. O: Ik ben ook een keer weggestuurd toen ik helemaal niks deed. Ik was alleen wat in mijn tasje aan het zoeken. Ik had toen wel een verbod. R.: Mij willen ze altijd snel kwijt, anders begin ik een heel verhaal te lullen over legaliseren en daar wordt iedereen moe van.

schuift het toch weer naar een andere plaats. Ze zouden hier eigenlijk een zone voor moeten invoeren.

09-04-2015 “De strafrechtelijke drugsbestrijding werkt niet; werkt juist averechts.” “Het feit dat drugsgebruik strafbaar is versterkt het negatieve beeld ten opzichte van drugsgebruikers” “Hulpverlening voor gebruikers is een industrie geworden met veel regels en protocollen.” 12-02-2015 R: Ik ben twee avonden bij de winterkoudeopvang geweest. Wat me opviel is dat er veel Polen waren die hier werken en het als goedkope slaapplaats gebruiken. Verder was het er erg vies. L: Ik zit er nu al zes weken op de vrouwenafdeling. Ik vind het er wel veilig.

26-03-2015 O: Dat dagbesteding je wordt opgelegd is niet leuk. R: Het zou naar werk toe moeten leiden. Helaas blijkt in de praktijk dat dit niet het geval is. O: Ik vind dagbesteding en een taakstraf heel erg op elkaar lijken. J: Ik heb nooit een sanctie gehad voor het weigeren van de dagbesteding. W: Ik heb een behoorlijke korting op mijn uitkering gekregen toen ik dagbesteding weigerde. J: Ze noemen het een zinvolle dagbesteding, maar wat is zinvol? O: Soms is het vervoer naar de dagbesteding duurder dan de vergoeding die je voor de dagbesteding krijgt. K: Ik heb wel een hele goede ervaring met mijn dagbesteding. Je kan certificaten krijgen en uiteindelijk een baan aangeboden krijgen.

Kom ook eens langs bij onze lunches!

12

De lunches na de zomervakantie zijn gepland op: 27/8, 10/9, 24/9, 8/10, 22/10 (’s avonds ook ledenvergadering!), 5/11, 19/11, 3/12 en 17/12. De lunches beginnen stipt om 13.00 uur. Jonas Daniël Meijerplein 30, Amsterdam. Te vol = niet meer naar binnen.

Door: Frank Scimone met dank aan Joss, Peter en Simon

Kunst met een boodschap: legalize all drugs, just don’t get hooked We weten het al decennia: de meest schadelijke effecten van drugs zijn juist neveneffecten van de war on drugs. Dat deze oorlog doorgaat is voornamelijk te wijten aan onwetendheid en verkeerde beeldvorming. Door cocaïne als kunstvorm te gebruiken probeert Erick de Hollander deze beeldvorming te veranderen. Niemand kan deze beeldvorming beter bewijzen dan Erick zelf. Hij is een succesvol DJ, geniaal, hoogopgeleid en snuift gemiddeld 2,5 gram per dag. Om legalisering van drugs te promoten heeft hij zijn eigen ‘kunstvorm’ ontwikkeld: zijn hobby is het maken van logo’s uit pure cocaïne. En hij heeft de chemische structuur van cocaïne op zijn borst laten tatoeëren. Toen Erick het kantoor van de MDHG binnenliep was ik net klaar met het lezen van 179 ‘Reaguursels’ op de website GeenStijl naar aanleiding van een artikel over zijn hobby. Veel opmerkingen waren in de trant van: “Die psychotisch blik in zijn ogen!...Zijn pokdalige smoelwerk en slaperige hoofd...De Mongool, dommigheid...Die ogen alleen al, een junkenblik, leeg erg leeg... enzovoort. Dit naar aanleiding van een of twee slecht uitziende foto’s op de website van GeenStijl. Als je hem op straat ziet zou je dat niet geneigd zijn te denken. De jongen die binnenliep was de laatste die je met drugs zou associëren. Een goeduitziende jongeman die meer op een

Voor meer informatie kijk op

dirigent bij een gereformeerde kerk in Barneveld lijkt dan op een DJ. Wie zich een beetje in hem verdiept zou ontdekken dat hij op scholen toespraken houdt die meer mensen aan het twijfelen zet over cocaïnegebruik dan welke overheidscampagne dan ook. Hij vertelt ongeveer het volgende: Als je wilt weten wat langdurig cocaïnegebruik met je lichaam doet: op een gegeven moment onderga je een acht uur durende hartoperatie. Je hebt in ieder geval wat meegemaakt en het is cool. Dan gaan je nieren en lever naar de klote. Als je op de eerste hulpafdeling bent en ik toevallig ook, dan geef ik je een dreun. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb. Waarom Erick vindt dat het gelegaliseerd moet worden en waarom hij het zelf gebruikt is een ander verhaal. Hij is met een chronische ziekte geboren en hij vindt dat cocaïne hem tien keer meer productief maakt. De effecten zijn voor iedereen anders en je moet zelf kunnen beslissen wat en hoeveel je gebruikt.

m

zijn site www.artwithcocaine.co

13

Maar Dat Hebben Bijeenkomst Arjan Vliegenthart, wethouder Werk, Inkomen en Participatie

Direct je klachten bij de wethouder neer kunnen leggen: dat was de gedachte achter de bijeenkomst die de MDHG en de Daklozenvakbond met wethouder Arjan Vliegenthart van Werk, Inkomen en Participatie organiseerden. Hoewel de wethouder een stuk later kwam dan verwacht, was het een zinvolle bijeenkomst. Hij stelde dan ook zelf voor zo’n bijeenkomst over een half jaar te herhalen.

International Remembrance Day

21 juli in de Crypte, met onder andere een toespraak van Hans van Duijn (Law Enforcement Against Prohibition, een internationale club van agenten, rechters, advocaten enz. die tegen de war on drugs zijn).

n e z o l k a D Het was weer een bijzonder gezellige Daklozendag op 3 juni, georganiseerd door de MDHG, de Daklozenbond, het BADT en de Protestantse Diaconie. Met een serieus debat over de problemen in de maatschappelijke opvang en een presentatie van Nienke Boesveldt over de daklozenproblematiek in Amsterdam, Glasgow en Kopenhagen, maar vooral ook met muziek, eten, drinken en veel ontspanning en ontmoetingen.

14

o & Filmschool.

el Lentz/de Volksbond Fot Foto: Jan Hogewonig en Car

mtoocohi maa r

Gedaan!

Aktie sluiting g WinterKoudeopvan “Park naar rechts, portiek links.” Aan onze wegwijzers die bij de sluiting van de Winterkoudeopvang (wko) hingen had je nog eens wat als je op zoek was voor een slaapplek! Ondanks dat er de week ervoor nog 280 daklozen sliepen, werd de wko op maandag 16 maart gewoon gesloten. De MDHG, de Daklozenvakbond en de Diaconie stonden er ’s ochtends om de daklozen een hart onder de riem te steken. Met koffie, de Straatklinkers en vooral veel media-aandacht. Zodat bekend werd dat “We are here”. En geen slaapplek hebben.

dag

Voor in de agenda:

22 oktober 2015, 19.00 uur ALGEMENE LEDENVERGADERING MDHG

15

Door: Robert Nahr

van drugssmokkelaar tot MDHG-vrijwilliger Begin 2015 organiseerde de MDHG een cursus om vrijwilligers voor te bereiden op allerlei activiteiten die ze namens de MDHG kunnen verrichten. Daarbij moet je denken aan: inspreken in gemeenteraadsvergaderingen, het geven van voorlichtingen, zitting nemen in cliëntenraden enzovoorts. Het kan raar lopen in een leven. Eén van de deelnemers heeft zijn levensverhaal opgeschreven. Zo kun je lezen hoe je als zoon van een Procureurgeneraal van Justitie op de Antillen van drugssmokkelaar tot een gemotiveerde MDHGvrijwilliger kunt worden. Mijn naam is Robert (Robby-lange) Nahr, geboren 1209-’53 te Curaçao. Nakomertje in de familie, dus dat betekent ‘verwend kind’ (voor wie dit leest: Verwen je kinderen niet!) Ik zal een lang verhaal kort samenvatten. Mijn ouders hebben mij ‘streng en strak’ opgevoed. (Mijn Pa was Procureur-Generaal van de Justitie van de Nederlandse Antillen – maar in elke familie is er een zwart schaap.) Eigenlijk kreeg ik na het behalen van mijn HAVO-diploma de vrije hand van mijn ouders in mijn doen en laten. Er werd niet meer op mij gelet. Mijn eerste jointje heb ik met 18 jaar gerookt (na het behalen van mijn rijbewijs) en met 21 jaar dat eerste lijntje van dat witte poeder (cocaïne) gesnoven. Ik moet toegeven dat ik tussen mijn 21ste en 40ste niet wist wat ik wou, behalve ‘de wereld verkennen’. Ik had geen standvastigheid. Van de ene baan naar de andere, van het ene land naar het andere en pffff… vier keer getrouwd geweest.

16

Na de dood van mijn Pa (kon ik niet accepteren en verwerken) ging het totaal mis: mijn vader was mijn beste vriend, mijn gabber, mijn mattie. En hij was er niet meer. Ik wil het hierbij laten. Op 1 september 1984 werd ik, samen met mijn vriendin, als het ware naar Nederland ‘gepost’ (op het vliegtuig, onder begeleiding). Was ik op Curaçao gebleven, dan zou ik dit verhaal niet kunnen vertellen… Ik zou dood zijn gegaan door die coke,

ondanks de vroegere goede ‘quality’ van die shit! In mijn puberteit las ik de Panorama en dacht bij mezelf: ‘Dit wil ik beleven’. Ik zag de foto’s van de Wallen (prosti), de coffeeshops (vrij blowen) en natuurlijk de nudistenstranden! Dat alles was taboe op de Antillen. Van september ’84 tot en met september ’88 heb ik in de straten van Amsterdam alles gedaan wat God verboden heeft. Ik durf niet te vertellen wat ik allemaal heb gedaan, maar wel dit: Ik had mijn huis (erfenis van Pa) verkocht en alles (bijna 2 ton – guldentijd) opgerookt, uitgeneu… opgegokt etc. etc. 30 augustus 1988 was een bijzondere dag. Ik zag mezelf in de spiegel en dacht: ‘Ik ga dood en dat wil ik niet!’ Ik drukte de bel in bij nr. 14 (Leger des Heils). Ik had het getroffen met de juiste hulpverleners: Jan Bakker en George Latul. Wie kent ze niet! 1 september 1988 om 11:30 werd ik opgenomen in het Christelijk Psychiatrische Ziekenhuis Bloemendaal, twee weken detox (de Weg) en 28 maanden Emilie Hoeve. 17 februari 1991 werd ik ontslagen: Ik was clean! Ik wilde terug naar de Antillen en had bij het Ministerie Sociale Economische Zaken (Den Haag) subsidie Remigratiekosten aangevraagd. Ik kreeg 10.000 gulden. Mijn ticket was geboekt

Voor de vele lezers van de Spuit

11 tenslotte: Crime doesn’t pay



De nieuwe vrijwilligers van de MDHG aan het einde van de cursus, georganiseerd door Sara Woods (derde van rechts). Robbie staat met pet op de tweede rij.

en de koffers gepakt. Liefde doet veel in het leven: één week voor mijn vertrek leerde ik een ‘lekker ding’ kennen en ik was meteen verkocht! (lang verhaal kort maken) We gingen samenwonen en de subsidie Remigratiekosten ging naar de maan! Veertien maanden later kreeg ik een brief van Soc. Economische zaken: “Meneer Nahr, u bent niet geremigreerd, u moet het geld terugbetalen (met interest nog erbij!)” Dat was het begin van een ander leven. Ik moest aan geld komen en koos ervoor om cocaïne te gaan smokkelen. Ik had genoeg contacten, dus amper 72 uur nadat ik dit plan had bedacht zat ik in Lima – Peru. Dat heb ik meer dan tien keer gedaan. In de jaren ’90 ging dat zo easy. Ik verdiende grof geld (40.000 per reis – 4 kilo). Ik spaarde mijn geld en eind ’96 reisde ik weer naar Peru om 50 kilo te kopen. De koop lukte, maar de terugreis niet. I got busted! (Ik houd het kort, velen kennen mij en weten de afloop van mijn arrestatie.) Ik werd tot 25 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Mijn moeder stierf toen ik al tien jaar vast zat en ik mocht niet naar haar begrafenis. Via dominee Joop Spoor van Stichting Epafras kreeg ik een lening van het ministerie van Buitenlandse Zaken (5.000,- euro), waarmee ik een van de corrupte bewakers kon omkopen mij uit de gevangenis te helpen ontsnappen. 25 oktober 2007 was ik terug in Nederland. Goh, wat een terugkeer: alles kwijt (huisje, boompje, beestje). Alles was veranderd in die elf jaar. De mensen, velen overleden, de gulden die er niet meer was en de euro die het leven zo duur maakte. Dakloos belandde ik bij het Leger des Heils (vier maanden de Haven en tien maanden Gastenburg). De vos verliest zijn streken maar niet! Ik leende tien roodjes bij een vriend en hoppaaa… Ik vertrok naar Brazilië en verder naar Bolivia; kocht vier kilo “witie” en keerde terug. Pech, op de Transit flight Parijs – Amsterdam werd ik op Charles de Gaulle Airport gearresteerd. 60 maanden vonnis werd verlaagd tot 30 maanden na mijn hoger beroep.

aanvraag voor een uitkering en om 12:45 uur was ik op de afspraak bij de DWI en kreeg ik mijn eerste voorschot van 120 euro. Een week later kreeg ik mijn woning dankzij de goede contacten die ik had. Het was een goede oude vriend die ik tegenkwam (Frank Vermeer) die mij vertelde over een leuke bezigheid. Ik solliciteerde bij de Regenboog en werd gids bij Amsterdam Underground. Intussen kennen Frank en ik elkaar 31 jaar en werk ik al bijna 3 jaar als gids. Ik geniet enorm van mijn gidsenwerk. Ik heb mij één ding voorgenomen: niets meer met drugszaken. Ik blijf eerlijk met mezelf door zo veel mogelijk het goede te doen en normaal te leven. Ik had verschillende terugvallen met de coke, maar steeds tegen mezelf zeggende: “Klootzak die je bent.” Zonder de tijd in de gaten te houden weet ik nu dat ik, ondanks het blowen op medisch advies, een beter bestaan leid door clean te zijn. Ik ben trots op mezelf, blij dat ik mijn tijd nuttig besteed. Ook heb ik gemerkt dat ik meer tijd moest gaan besteden aan andere activiteiten. Via de Regenboog kwam ik in contact met de MDHG. Ik heb de nodige cursussen gevolgd op de Vrijwilligers Academie en ben blij deel te mogen nemen aan dat goede team van de MDHG. Mijn voorkeur gaat er naar uit de klanten/leden van de MDHG bij te staan en te steunen met het opzetten van een schuldsaneringsprogramma, het opzetten en bijhouden van een administratie en het in orde maken van belangrijke zaken, zoals Justitie, huisvesting, enzovoort. Ik moet zeggen: ik ben blij dat ik, ondanks mijn hoge leeftijd, een draai van 180 graden in mijn leven heb gemaakt. Het is nooit te laat! En het leven is mooi.

7 november 2009 kwam ik vrij en om 11:15 uur keerde ik terug in Nederland. Vanuit detentie regelde ik mijn

y en wie goed doet goed ontmoet. Het gaat jullie allen goed.

17

Drug Users Memorial Day We verliezen er altijd te veel. Tijdens International Drug Users Remembrance Day herdenken we samen met het Drugspastoraat ieder jaar allen die gestorven zijn aan alcohol- en druggebruik, of aan de vervolging daarvan. Met een bijeenkomst in de Crypte. In de Spuit 11 vieren we het leven van de gebruikers met twee korte anekdotes.

Gerard ter Burgh

Emiel Bueno Bibas

(bekende bezoeker van de MDHG)

(vriend van Spuit 11-redacteur Maarten)

“Ik kende Gerard al heel lang. Hij noemde mij ook zijn ‘zusje’. Op een dag kom ik Gerard tegen in de Weesperstraat en samen lopen we het Centrum in. Gerard liep graag. Je zou hem zelden of nooit op een fiets zien. Via de Jodenbreestraat lopen we door de Damstraat. Gerard is ondertussen van alles en nog wat van de straat aan het oprapen. Ik lette niet zo op wat dat allemaal was. We lopen verder. Via de Dam en de Raadhuisstraat komen we bij de Prinsengracht. Daar blijkt dat Gerard van alle spullen die hij heeft opgeraapt – elastiekjes, touwtjes, et cetera - een hengel in elkaar heeft geflanst. Dus zaten we even later vlak bij het Anne Frankhuis te vissen. We hebben overigens niets gevangen.”

Mijn vriendin is een opvallende verschijning; blond en 1,90 lang. Als zij bij de GGD zit te wachten op haar wekelijkse portie Suboxone trekt ze daardoor nogal eens de aandacht van mannelijke cliënten, maar ze geeft er de voorkeur aan om rustig een boekje te lezen tot ze aan de beurt is. Maar op een dag komt Emiel binnen. Emiel is al jaren onze heroïnedealer. Hij is altijd al een kleine man geweest, maar is inmiddels gekrompen door de ouderdom en hij loopt ook nog eens heel erg krom, zodat hij amper tot de hoogte van mijn vriendin’s boezem reikt, terwijl die boezem nog geen last van de zwaartekracht heeft. Op het moment dat Emiel mijn vriendin ziet roept hij: “Héé, vrouw!!” Ze lopen op elkaar af en omhelzen elkaar hartelijk. Alle aanwezige mannen kijken toe met een blik alsof ze willen zeggen: “G*******mme, hoe krijgt die gnoom het wel voor elkaar?” Emiel en mijn vriendin praten even met elkaar en vervolgens haalt Emiel een briefje van twintig euro uit zijn zak, geeft dat aan mijn vriendin en zegt: “Hier vrouw, koop daar maar wat lekkers van.” Daarop is mijn vriendin aan de beurt. Ze nemen afscheid en laten de aanwezige mannen stomverbaasd achter.

07-01-1962 – 03-12-2014

Joss

1947-2014

Maarten

En we ge denken u Peter Pon iteraard o tiac (1951 ok illustr – 2015, b ekende illu ator van o.a. d strator e Amsterd amse scè ne).

18

Bankslapen Wie heeft er een plekje op de bank om te slapen, want ik heb geen huis. Want om buiten te blijven gapen, daar voel ik mij niet pluis. Er is geen vrijheid voor ons op straat. Je weet wel hoe dat gaat. De politie staat op elke hoek en dat is voor ons allemaal een vloek. Dus probeer alstublieft een plaatsje te vinden voor mij. Dan ben ik heel blij. Het gaat me niet om het geld, maar op straat is er te veel geweld. Daar kan ik niet slapen, alleen maar gapen. Peter van der G.

(ingezonden mededeling)

19

“VS: HOOFD DRUGSBESTRIJDING NEEMT ONTSLAG NA PROSTITUTIESCHANDAAL” Nadat bekend werd dat ze Amerikaanse agenten, die geschenken en prostituees aanvaardden van Colombiaanse drugsbaronnen, met amper 2 tot 10 dagen schorsing had bestraft, heeft het hoofd van de drugsbestrijding, Michele Leonhart, zelf ontslag genomen. (…) Agenten van de DEA hielden in gebouwen die de Amerikaanse regering voor hen huurde “luide feesten”, waarop prostituees aanwezig waren die door de drugkartels waren ingehuurd. Er waren ook vertegenwoordigers van de Colombiaanse politie op die feesten aanwezig. Knack (België), 22-04-2015

“FINSE ANTIDRUGSBAAS SMOKKELDE HOLLANDSE HASJ”Tegen de vroegere chef van de antidrugseenheid in de Finse hoofdstad Helsinki is dinsdag dertien jaar cel geëist, onder andere vanwege drugssmokkel en -handel. (…) Jari Aarnio staat terecht omdat hij bijna een ton hasj uit Nederland naar Finland zou hebben laten vervoeren. (…) Justitie eiste de celstraf voor bij elkaar 29 aanklachten wegens corruptie en drugshandel. Verder wordt de drugschef beschuldigd van het blokkeren van het onderzoek en van het hebben van seks met een prostituee tijdens diensturen en het stelen van haar geld. Behalve Aarnio staan zestien anderen voor drugshandel terecht, onder wie vijf andere politiemannen. De Telegraaf, 19-05-2015

“MEDEWERKERS KLINIEK SNUIVEN COCAÏNE OP BEDRIJFSUITJE” Acht medewerkers van een afdeling van de psychiatrische instelling De Woenselse Poort in de Nederlandse stad Eindhoven zijn op non-actief gesteld wegens drugsgebruik tijdens een teamuitje. (…) De bewuste medewerkers, werkzaam op een afdeling waar onder anderen mensen met een verslaving worden behandeld en die onderdeel is van De Woenselse Poort, zitten sinds begin mei thuis. Het Laatste Nieuws (België), 10-06-2015

“WEER JUSTITIEEL ONDERZOEK NAAR VVD-LEIDER MAARSSEN” Het Openbaar Ministerie stelt een onderzoek in naar VVD-politica Kathalijne de Kruif uit Maarssen. (…) Volgens het AD zijn er aanwijzingen dat de VVD-fractievoorzitter in de gemeente Stichtse Vecht zich schuldig heeft gemaakt aan criminele activiteiten. Bronnen hebben tegen de krant gezegd dat het gaat om fraude en hennepteelt. NOS, 26-02-2015

“RABOBANK IN VS VERDACHT VAN WITWASSEN”

CHINEES PARTIJKADER ONTSLAGEN WEGENS DRUGS. Meer dan veertig functionarissen van de Communistische Partij van China in de zuidelijke provincie Yunnan zijn ontslagen en uit de partij gezet wegens drugsgebruik. De Telegraaf, 10-12-2014

“AGENT VEROORDEELD VOOR COKE SNUIVEN” Een politieman van het Dilbeekse politiekorps is veroordeeld tot een celstraf van vier maanden met uitstel voor het gebruik van cocaïne. (…) T.N., lid van de politie en diens vrouw L.E. ontvingen begin 2013 regelmatig collega’s van N. bij hun thuis om te praten en iets te drinken. (…) Eén van de aanwezigen, M.T. (27) die ook bij de Dilbeekse politie werkt, ging tijdens zo’n avond even weg om bij een lokale dealer in een café in de buurt cocaïne te kopen om dan terug te keren naar de woning van N. en E. om daar de drugs te gebruiken. Even later voegde de dealer zich zelfs toe aan het gezelschap. Het Laatste Nieuws (België), 04-03-2015

De autoriteiten in de VS hebben een onderzoek ingesteld naar mogelijke witwaspraktijken bij filialen van de Rabobank. Vestigingen van de bank in Californië zouden signalen hebben genegeerd dat er geld werd witgewassen. (…) Het geld dat witgewassen zou zijn, komt onder andere van drugkartels. NRC Handelsblad, 28-01-2015

“DOUANEMEDEWERKER ROTTERDAMSE HAVEN GEPAKT VOOR COCAÏNESMOKKEL” Een 54-jarige medewerker van de douane in Rotterdamse haven is gisteravond aangehouden wegens drugssmokkel. Hij wordt in verband gebracht met de vondst van vierhonderd kilo cocaïne in een container uit Brazilië. (…) De man zou ook betrokken zijn geweest bij de invoer van een container met drieduizend kilo coke. (…) Behalve de man werd ook een 46-jarige werkneemster van de douane aangehouden. Zij wordt verdacht van witwassen. NRC Handelsblad, 18-04-2015

Steun de Belangenvereniging Druggebruikers MDHG en ontvang Spuit 11.

Stort uw bijdrage op ING nr. NL56INGB0007824584 t.n.v. MDHG Amsterdam o.v.v. Spuit 11 en uw adres. www.facebook.com/belangenvereniging.druggebruikersmdhg