DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
in deze editie: 4. DE BOUW VAN “ILLUSIE?” 7. ACTIVITEITEN 8. INTERVIEW: MAURICE KONINGS 13. NIEUWSBERICHTEN
3. PRIKBORD
15. SPONSORCOMMISSIE
15. PLAKZONDAG
16. 40 JAAR ACTIEF BIJ BS ACHT-
MAAL, NOU EN! 22. VAN HET BLOEMENVELD
24. DE HAMVRAAG
24
4 8
Colofon
De Corsowacht De Redactie:
Jaargang 16, nummer 2 Augustus 2013
Kees Roovers, Marco Jorissen, Cristel Vriends, Tjerda Postma, Dimphy van Aert en José Hereygers
Contact:
[email protected] www.buurtschap-achtmaal.nl
buurtschap.achtmaal @buurtschap8x - 1 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Prikbord Tik-Weekend Donderdag 29-0 8 Vrijdag 30-0 8 Zaterdag 31-0 8
n mail va o f n I k o ? Wil jij o tmaal ? h c A p a h Buurtsc oor via d s n e v ege l .nl geef je g schap-achtmaa urt
Info@bu
Wil jij ook een bakje bier sponsoren?
Zit je je thuis te vervelen?
Neem € 10,00 mee naar de tent
Kom gerust ee n kijkje nemen in onze corsoten
overmaken mag natuurlijk ook.. dit kan via: Iban: NL94RABO01605.53.830 o.v.v. bakkie bier
t
Iedereen is wel kom, Ervaring is abso luut geen vereiste!!
Foto’s g emaakt voor op de site? mail ze naar
webmas
ter@bu
- 2 -
urtscha
p-achtm
aal.nl
- 3 -
Steigerplanken gezocht
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
De bouw van illusie ? Nadat medio mei de corsotent weer was opgezet en ingericht, kon er volle goede moed worden begonnen met de bouw van Illusie?, een wagen naar een ontwerp van Marius Arnouts, Patrick Gommers en Eric van Aert. Zoals u in de vorige Corsowacht reeds hebt kunnen lezen is Ilussie? een grote goocheldoos waarin een Illusie wordt uitgebeeld met een knipoog naar de realiteit. Omdat wij de verrassing van de wagen graag voor iedereen overeind houden, gaan wij niet teveel vertellen over wat er wel of misschien ook wel niet te zien zal zijn in en rondom deze wagen. Wat wij wel kwijt willen is dat het een grote wagen met maximale afmetingen met veel toeters en bellen gaat worden. Alles wordt weer uit de kast gehaald om het publiek tijdens het corso optimaal te kunnen amuseren. De bouw en de inrichting van de tent Eind april werd er gestart met de bouw van de tent door de tentcommissie. Een prima startperiode, omdat er in deze periode veel extra vrije dagen vallen, zoals koninginnendag en de vrijdag na hemelvaart, waarop flinke stappen kunnen worden gemaakt. Half mei was de tent dan ook zo goed als klaar. Daarna kon er worden begonnen met het inrichten van de tent, zoals het inrichten van de koffiehoek, het aanbrengen van de veiligheidsnetten en het installeren van een natte hoek.
heel strak uit te komen zien. Er werd dan ook gewerkt van bouwtekeningen in plaats van handmatig meten vanaf de maquette.
Het verloop van de bouw van de wagen Vanaf het begin van de bouw was de opkomst van de bouwer zeer goed te noemen. Groot voordeel van deze wagen is dat er ook al vrij snel met plakwerkzaamheden kon worden begonnen. Hierdoor was al direct het nodige werk voor iedereen aanwezig. De keuze om in juni op een beperkt aantal dagen te werken bleek goed te werken. Begin juli was er ivm de vakantie even een klein dipje. Ook de keuze om te starten met koffie drinken in plaats van rond acht uur koffie te drinken, bleek goed te werken. Het aantal effectieve werkuren werd door deze aanpassing zeker vergroot. Gedurende de hittegolfperiode van half juli was de opkomst begrijpelijkerwijs even wat minder. Hier hebben de natuur en de vakantieplanners ons prima geholpen, door de hittegolf in het hart van de vakantie te plannen, waardoor
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
het verlies aan corsobouwuren erg beperkt is gebleven. In het eerste weekend van augustus werd een doorwerkweekend georganiseerd om wat extra stappen te maken. Ook dit jaar leverde dat weekend weer prima bij aan een goede voortgang van de bouw van de wagen. Terwijl er in de corsotent volop werd gelast en geplakt, was in De Griend een groepje dames druk in de weer om vele meters paarse stof te verwerken tot een 10-tal kolossale gordijnen. Deze gordijnen zullen straks dienst gaan doen bij het verhullen en onthullen van de illussie?. Toeters en bellen Zoals gezegd zal onze wagen dit jaar vergezeld gaan van de nodige toeters en bellen. Zoals figuranten, beweging, muziek en special effects. Een speciale commissie ondersteunt door 2 regisseurs en 2 dansinstructrices zijn momenteel druk in de weer om de “show” in elkaar te zetten en straks in goede banen te brengen. De show zal straks tijdens de optocht worden gepresenteerd door een 8-tal showgirls. Daarnaast zal zo’n kleine 50 man in de weer zijn om de wagen te duwen en om in alle bewegingen in gang te zetten. De wagen zal voorts worden vergezeld van bombastische muziek en de nodige special effects. Welke effecten zal ook deels gaan afhangen van de weersomstandigheden.
De benodigde bloemen Op dit moment is de inschatting dat wij over voldoende bloemen van de juiste kleuren en soorten kunnen beschikken. Ons veld levert qua aantallen waarschijnlijk ruim voldoende bloemen op. Er heeft wel op grote schaal ruiling van bloemen plaatsgevonden met andere buurtschappen om over de juiste kleuren en soorten te kunnen beschikken. Er zullen zo’n 300 kisten wit, 300 kisten zwart, 150 kisten oranje en 150 kisten overige kleuren op de wagen worden verwerkt.
Wat moet er nog gebeuren en de plakdag Zoals gebruikelijk moet er vooral in de laatste weken voor het corso altijd nog het nodige werk worden verricht. Dat is dit jaar niet anders. Vooral het aanbrengen van de details en het uitwerken van alle bewegingen komt doorgaans op de laatste weken aan. Zondag 25 augustus vindt wederom de gebruikelijk plakdag plaats. Tijdens die plakdag hopen wij weer een groot klapper te maken in de afwerking van de wagen. De activiteitencommissie zal die dag ook het nodige verzorgen/organiseren om het alle plakkers tijdens die dag goed naar hun zin te maken. Verderop in deze Corsowacht vind je meer informatie over de plakdag. In de laatste week voor het corso zal het ongetwijfeld weer een race tegen de klok worden om de wagen volledig af te krijgen en in te kleuren. Vele handjes zijn dan weer onontbeerlijk.
De constructie en opbouw van de wagen De basisconstructie van de wagen wordt gevormd door 5 grote kooien. De constructie van de kooien werd grotendeels gemaakt van stalen profielen. Dit maakt het straks mogelijk om de nodige geleidingsmaterialen aan te brengen om de nodige beweging tot stand te brengen. Het maken van de kooien is overigens een precies werkje. Het moet er immers
Het tikweekend Op donderdag 29 augustus gaat het tikweekend van start. Wanneer er exact begonnen
- 4 -
wordt met het tikken zal deels afhangen van hoe de wagen er voor staat en de aanvoer van de bloemen. Naar verwachting gaan er dit jaar ruim 900 kisten bloemen op deze omvangrijke wagen. Naast het grote aantal kisten word het ook een wagen die een strakke afwerking vereist. Het zal dus weer een gigantisch grote klus worden om de wagen tijdig in de bloemen te krijgen. Ook hier geldt dat er op alle dagen vanaf donderdag heel veel handjes nodig zijn om deze klus te kunnen klaren. Denk dus niet te snel, “hij komt wel af” of “daar hebben ze mij niet voor nodig”. Beter is om te denken “als ik nu ook ga helpen dan krijgen ze de wagen misschien op tijd af”. Zeker als wij massaal met deze instelling in het corsoweekend in gaan moet het lukken.
De verwachtingen Wie tijdens de maquettefeesten heeft gezien wat er zoal gebouwd gaat worden dit jaar, zal ook meteen gezien hebben dat er een grote diversiteit aan onderwerpen de revue zal gaan passeren. Vergelijken wordt daardoor extra moeilijk. Beweging voert bijna bij alle wagens de boventoon. Het zal voor de jury erg moeilijk worden om in een kort tijdsbestek in goede klassering van alle wagens in kaart te brengen. Veel zal ook gaan afhangen van de shows die de afzonderlijke wagens gaan opvoeren. Daarbij kunnen zelfs meer dan ooit de weersomstandigheden (weer dat weer!!) van invloed zijn. De eerste voortekenen geven aan dat er geen echte uitschieter bij zijn dit jaar. Dit kan echter op zondagmorgen al weer heel anders zijn. Laten wij in ieder geval hopen dat iedereen krijgt wat hij verdient. Wat dit voor ons gaat betekenen? Wie het weet mag het zeggen. Belangrijker is dat wij straks terug kunnen kijken op weer een geslaagd corsoseizoen met een wagen waarmee het publiek maximaal werd vermaakt. In dat opzicht zijn de voortekenen tot op heden erg goed.
- 5 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Activiteitencommissie Activiteitencommissie blikt terug De activiteitencommissie kan terugkijken op een zeer geslaagde en gezellige bingo van vrijdag 31 mei jl. Ruim 70 mensen hebben deelgenomen aan de jaarlijkse bingo. Iedereen ging die avond dan ook tevreden naar huis, waarvan menigeen met een leuk prijsje. Reden genoeg voor de activiteitencommissie om volgend jaar weer een bingo
te gaan organiseren. De afgelopen weken heeft de activiteitencommissie ervoor gezorgd dat er voldoende versnaperingen waren bij diverse gelegenheden en zij bereiden nu het teerfeest voor dat waarschijnlijk weer in oktober zal plaatsvinden. Bij het schrijven van dit artikel is de exacte datum nog niet bekend. Houd daarom je brievenbus in de gaten voor de uitnodiging.
Vrijhouden route corsowagen op zondagmorgen 1 september
Op corsozondag komt de corsowagen “Illusie?“ in alle vroegte al uit de tent. De wagen wordt vervolgens met tractor naar Zundert gebracht. Vriendelijk doch dringend vraagt buurtschap Achtmaal u die ochtend
GEEN AUTO’S TE PARKEREN aan de route vanaf de Griendweg, Past. De Bakkerstraat en vervolgens Van Lanschotstraat. Bij voorbaat dank voor de medewerking.
Winnaars steunkaartenactie Tijdens de zeer geslaagde en gezellige bingoavond van 31 mei jl. vond ook de trekking plaats van onze steunkaartenactie. Via deze weg wil buurtschap Achtmaal iedereen bedanken voor het steunen van de buurtschap door het kopen van een of meerdere steunkaarten. Ook dank aan alle verkopers voor hun inzet. Mede dankzij deze actie is het financieel mogelijk een corsowagen te bouwen. De trekking leverde de volgende winnaars op: • • • • • • • • • •
- 6 -
L. van Hassel, Pastoor de Bakkerstraat 30 Fam. Jochems, Groenestraat 5 Fam. Huybregts, Molenweg 4 Remie Godrie, Pastoor de Bakkerstraat 16 Fam. Driesum, Oude Heistraat 22 Fam. Van Laerhoven, Nieuwmoerseweg 4a Fam. Herygers, Aartsberg 8 Marian Schouw, v.d. Berghstraat 11 Fam. Dictus, Blokenstraat 2a Jos de Jong, Van Lanschotstraat 10a
De prijswinnaars hebben inmiddels bericht ontvangen. Proficiat en veel plezier tijdens het Corso 2013.
- 7 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
In de kantine met “Wat.....gaat dit interview langer duren dan 5 minuten? Zoveel heb ik nou ook weer niet te vertellen !” Dit was de reactie van Maurice toen wij hem ontmoette in de kantine van de corsotent. Maurice is namelijk een doener, geen prater, maar is wel ruim 18 jaar bestuurslid geweest van buurtschap Achtmaal Daarom wilden wij toch heel graag met hem om tafel en na een paar vragen ging ook Maurices corsohart volledig open. 1. Zoals altijd is de eerste vraag: Wie is Maurice Konings ? “Euh, ja...... wie ben ik ?” begint Maurice aarzelend om vervolgens te vertellen dat hij geboren is op 27 oktober 1972 aan de Achtmaalseweg, de zoon is van meneer Konings, voormalig leerkracht op basisschool De Wegwijzer en dat hij hovenier van beroep is. Na enig doorvragen blijkt dat Maurice geen studiebol was. “Boeken, ik had er niets mee, maar werken in het groen, met opa mee het bos is (opa was boswachter), ja, dat vond ik mooi !” Na de basisschool ging Maurice naar de tuinbouwschool en na een paar snuffelstages met o.a. werk in een kas en als kok, bleek buiten werken toch de jonge Maurice het meest aantrekkelijk. Nu is hij hovenier bij hoveniersbedrijf Toon Gijsen. Hij is (nog steeds) verliefd op Vera, die in Zundert woont. Zelf woont Maurice weer aan de Achtmaalseweg, in het voormalige huis van zijn opa en oma.
3. Hoe ben je met het corso in aanraking gekomen ? En nu raakt Maurice op dreef. “Mijn opa (Leon Jorissen) was actief op het bloemenveld, mijn oom André Jorissen zat in het bestuur van buurtschap Achtmaal en was tevens ontwerper. Het is er met de paplepel door beide heren bij mij ingegoten”. Het begon met het meegaan met opa en oom, daarna meedoen aan het kindercorso. Maurice lacht: “wij bouwden eerst zelf zo’n vier, vijf weken aan een wagentje. Vervolgens braken onze ouders het bouwsel af om vlak voor het
2. Heb je naast je werk en het corso nog meer hobby’s ? “Tja....” komt er nog steeds aarzelend uit. “Eigenlijk is het corso, corso en nog eens corso. En oh ja........het bezoeken van autorally’s ! Dat is er van jongs af aan ingesleten. Wij woonden op de hoek bij het pakhuis en daar kwam de autorally van Achtmaal voor onze deur langs. Dat pakt je als klein jongetje in en die interesse is gebleven. Vandaar dat ik nog steeds wel naar een rally ga kijken, ook als deze verder weg gehouden wordt”, lacht Maurice. en tuinieren in eigen tuin dan ? “Nou.....eerlijk gezegd schiet die er wel bij in...... je eigen tuin komt altijd als laatste aan de beurt en in het hoogseizoen van het tuinwerk is het ook hoogseizoen bij het corso......dus.......”.
- 8 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Maurice Konings kindercorso samen met ons er echt iets van te maken”. Hij bouwde samen met klasgenootjes Coen Raats en Marco Jorissen en ze hadden altijd de 52ste prijs, vertelt Maurice verder. “Volgens mij werd iedereen 52ste en de prijs bestond uit een geldbedrag, ik meen 15 gulden. In die tijd mochten we nog de (sloop)materialen van de grote wagens gebruiken, dus veel kosten maakten we niet”. 4. Na het kindercorso kwam het “echte, grote” werk en tevens werd je bestuurslid. Hoe kwam dat zo ? “Dat begint eigenlijk met een triest verhaal”, zegt Maurice. “Begin 1994 verongelukte Martien Bommelijn. Daardoor kwam zijn plaats vrij en kwamen ze mij vragen of ik bestuurslid wilde worden. Ik heb dat ruim 18 jaar gedaan en ben vorig jaar er mee gestopt”. 5. Wat was jouw functie binnen het bestuur ? “Ik was de joker van het stel. Ik had geen echte functie, meer algemeen bestuurslid en was binnen het bestuur de afgevaardigde van de bouwcommissie. In het begin deed ik samen met Kees Roovers ook de bloemencommissie, maar als snel bleek ik liever te bouwen dan tussen de bloemen op het veld te staan”. 6. En waarom ben je gestopt met het bestuurswerk ? “Ach”, vertelt Maurice. “Ik had het nog jaren kunnen en willen doen, maar ontdekte bij mijzelf een soort van behoudendheid, zeg maar starheid, die je vaker ziet bij mensen die al heel lang hetzelfde doen. Het gaat toch goed zo, dus waarom veranderen, terwijl de tijd verder gaat en de ontwikkelingen dus ook. Daarnaast waren er een aantal jonge mensen, die eigenlijk stonden te trappelen om plaats te nemen in het bestuur. Ga je dan niet weg, hou je de zaak op, ben je weer een paar jaar verder en willen ze niet meer. Dan moet je de keus maken”, vertelt Maurice “en trouwens”, lacht hij, “thuis ligt ook nog een heleboel werk te wachten, waar ik al jaren van denk: moet ik toch ook nog eens afmaken !” de tuin ? “Ja”, grijnst hij, de tuin ook ! Maar wie weet, later toch nog een paar termijnen ????”
7. Vorig jaar was je samen met Jeroen Havermans de ontwerper van de Achtmaalse wagen “Vliegensvlug”. Is dat goed bevallen en ga je door met ontwerpen ? “Nou..... “, aarzelt Maurice. “Ja en nee”. Hele gemengde gevoelens dus. Maurice vertelt heel eerlijk dat hij het ontwerpen op zich erg leuk heeft gevonden, maar dat het een hele verantwoording met zich meebrengt. “De uitvoering van de wagen, de problemen tijdens de bouw oplossen, het veel aanwezig dienen te zijn, dat trok een enorme wissel op hem en zijn relatie met Vera. “Ik ben nou eenmaal meer een werker dan een denker en het hield mij 24/7 bezig, zodat ook de nachtrust er wel eens bij in schoot. Als je het echt goed wilt doen, moet je eigenlijk in de weken voorafgaande aan het corso vrij hebben, zo’n 6 tot 8 weken en datzelfde geldt ook voor je compagnon. Dan heb je samen genoeg tijd en gelegenheid om alles echt goed af te wegen”. Maurice vertelt verder dat hij altijd een week na het corso een koortslip kreeg doordat hij iets teveel van zichzelf had gevraagd. “Nu had ik die lip al drie weken voor het corso”, vertelt hij breed lachend. “Ontwerpen is hartstikke leuk, het is een eervolle taak en je krijgt enorm veel medewerking. Daarom wil ik het best nog een keer doen, maar dan met meer tijd en gelegenheid”. 8. “Vliegensvlug” reed een 14e plaats. Was je teleurgesteld ? Daar is Maurice heel stellig in. “ Ik heb totaal geen interesse in lijstjes en uitslagen. Ik hecht daar helemaal geen waarde aan. Ik ben van het bouwen, van met elkaar iets maken en eerlijk gezegd, toen ik “Vliegensvlug” af en klaar zag, vond ik het maar een simpel ding. Waarschijnlijk had ik hem te lang en veel te vaak gezien, dus wat dat betreft klopte voor mijn gevoel de uitslag wel. 9. Hoe zat je tijdens het voorbijkomen van jullie wagen op de tribune ? “Op de tribune ?” lacht Maurice. “Ik was één van de rondpraters!” “Je moet mij niet op de tribune zetten, dan val ik geheid in slaap”. En hij vertelt van die ene keer dat hij lekker in het zonnetje op de tribune zat naast een man, die hem van alles vertelde en uitlegde over het corso. “Het was zo saai”, zegt hij. “Het is het ermee opgroeien, door het
- 9 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
bouwen en het samenwerken dat ik het corsovirus heb, maar als het in Breda zou zijn en ik zou niet meewerken, ging ik niet eens kijken”. 10. Wat is nu je taak binnen het buurtschap ? “Ik ben nu gewoon lid van de bouwcommissie, gewoon één van de bouwers, maar ben altijd bereid tot hand- en spandiensten voor het bestuur, zoals een keer in te springen bij de bloemencommissie of waar dan ook. Voor zolang het duurt ben je natuurlijk toch nog heel bekend met de gang van zaken”. 11. Wat vind je de mooiste (algemene) wagen tot nu toe ? Zonder na te denken: “Evenbeeld” van Helpt Elkander uit 1998. Misschien als je hem nu weer zou zien dat je zegt: Mwah....., maar toen, geweldig !”
12. En de mooiste Achtmaalse ? Ook zonder enige twijfel: “Not Finished” uit 2009 en dan toch even heel voorzichtig “Settle Down (1995), die vond ik toch ook heel mooi of zou het komen omdat we toen voor het eerst onder de 10 eindigden ?”, zegt Maurice met een brede glimlach. 13. Wat vindt je van het ontwerp voor 2013 ? Maurice laat niet helemaal het achterste van zijn tong zien. “Ik vind het een goed ontwerp. Ik ben niet zo van “bewegen”, maar bij deze wagen voegt de beweging alles toe”. Ons vertelde Maurice de ins en outs van deze wagen, maar u, lezer van de Corsowacht, willen wij graag nieuwsgierig houden en dus laten wij het hierbij. 14. Wil je nog iets kwijt aan de lezers ? “Iedereen mag in de tent komen, alleen even kijken, meehelpen, iedereen is van harte welkom, dus loop een keertje binnen”
En dan vindt Maurice dat we lang genoeg hebben gezeten. Hij wil weer aan het werk, hij wil bouwen en dat siert de echte corsofanaat, Maurice Konings. En dan willen we ook nog een foto. Nou ja, dat kan er dan ook nog wel bij en de foto lukt. “Mag ik die voor op mijn Facebook?“ Natuurlijk, Maurice, bedankt voor je tijd en voor dit leuke interview dat toch een heel uur duurde !
Lange tijd opbouwen, korte tijd opruimen. Het corsobouwen gaat in principe een heel jaar door. Het zichtbare bouwen aan de wagen begint eind april met de tent en direct daarna met de wagen zelf. Zodoende bouwen we in 4 maanden een schitterende wagen. Maar het afbreken en opruimen hiervan moet in 4 dagen gebeuren. En daarbij is jullie hulp meer dan welkom. Terwijl de tikkers op zaterdagavond/nacht de laatste bloemen er op slaan is er alweer een groepje mensen bezig met het afbreken van de steigers en tent etc. Maar deze mensen moeten ook nog een paar uurtjes kunnen slapen voordat ze de wagen ’s ochtends in de alle vroegte uit de tent manoeuvreren en naar Zundert brengen. Ben jij nou iemand die voor een paar uurtjes de handen uit de mouwen wil steken en de slaapuurtjes even uit kan stellen dan ben je meer dan welkom op zaterdagnacht van ca. 23.30u tot 02.30u ?? Ook bij het afbreken van de tent op zondagochtend, maandagochtend en evt dinsdag kunnen we alle hulp gebruiken. Ook in Zundert zoekt men hulp voor het opruimen, met name op dinsdag 3 september. Wat moet er dan precies gebeuren? Denk aan tafels en stoelen verzamelen, emballage van horeca tellen en sorteren, overige opruimwerkzaamheden rondom de horecapleinen etc. Heb je tijd en zin om te gaan helpen in Zundert meld je dan aan bij Kelly Mertens voor dinsdag 27 augustus. Zij zorgt dan dat alle aanmeldingen bij de commissie horeca komen en alle informatie. Voor het helpen bij buurtschap Achtmaal hoef je je niet aan te melden. De deur staat altijd open en de koffie staat klaar!!
- 10 -
- 11 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Entreebewijzen parcours Jaarlijks ontvingen alle inwoners van de Gemeente Zundert, woonachtig buiten het parcours, via de post een gratis entreebewijs. Stichting Bloemencorso Zundert heeft besloten het vanaf dit jaar anders te gaan doen. Wanneer men zich meldt op zondag 1 september bij een entreepost van het parcours kan men gratis binnen mits men je ID-kaart kan tonen waarop staat dat deze in de Gemeente Zundert is afgegeven. Woon je inmiddels in de Gemeente Zundert maar is je ID nog niet aangepast/verlengd naar deze gemeente dan kan men zelf bij de Corsobalie in CCZ langs gaan en een vrije toegangskaart aanvragen. Ben je vaste bouwer bij buurtschap Achtmaal en niet woonachtig in de Gemeente Zundert dan zal het secretariaat dit voor je aanvragen. Wil je meer weten hierover of duidelijkheid over jouw situatie mail dan naar
[email protected]
Doorlaatbewijzen Stichting Bloemencorso Zundert heeft besloten dat er door de buurtschap geen doorlaatbewijs meer mogen worden verstrekt aan buurtgenoten. Doorlaatbewijzen zijn enkel nog verkrijgbaar via de Corsobalie in CultuurCentrumZundert
Werk veilig in de corsotent In de voorgaande edities van de Corsowacht hebben wij al meerdere malen aandacht geschonken aan het proberen zo veilig mogelijk te werken in de corsotent. Nu het tikweekend er weer aan zit te komen willen wij hier wederom extra aandacht voor vragen. Want het gezegde “je kunt beter voorkomen dan genezen” geldt eens en te meer voor het werken in de corsotent. Het werken op grote hoogte brengt nu eenmaal risico’s met zich mee. Als je als corsobouwer en/of als tikker de volgende zaken extra in gedachten houdt zal dat zeker helpen de veiligheid te verhogen: • Zorg er voor dat de corsotent en zeker de steigers opgeruimd blijven. Ruim dus voordat je stopt met werken of verhuist naar een andere werkplek eerst even de rommel op of vergewis je ervan dat de rommel door de bloemensjouwers wordt opgeruimd; • Controleer elkaar. Wijs je mede-corsotikker op mogelijke gevaren • verander niet zelf en/of zonder overleg met de mannen van de tentcommissie iets aan de steigers • Kinderen die de basisschool nog niet hebben verlaten mogen niet op de steigers komen. Ook niet onder begeleiding. Wijs hen indien nodig op die regel. • Zorg voor deugdelijk schoeisel. Open schoenen en badslippers zijn niet toegestaan. Een kram of spijker zit in je zolen voor je er erg in hebt • Wees voorzichtig met het roken in de corsotent. Met het vele papier is er immers altijd brandgevaar. • Beperk het alcoholgebruik als je nog werkzaamheden op de steigers moet verrichten Als wij met z’n allen bovenstaande veiligheidsregels naleven en in gedachten blijven houden, dan wordt het risico van ongelukken tot een minimum beperkt. Want wees eerlijk, niemand wil dat het corsofeest door een vervelend ongeluk wordt verstoord.
- 12 -
- 13 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Sponsormiddag bij buurtschap Achtmaal
Buurtschap Achtmaal kan mede dankzij de sponsoren jaarlijks een corsowagen bouwen. Zij zijn dan ook deze bedrijven bijzonder dankbaar daarvoor. Op zondag 4 augustus werden de sponsors uitgenodigd om eens een kijkje te komen nemen in onze corsotent. Tevens was de Griend geopend voor de fietstocht welke voerde langs alle corsotenten. Daar het doorwerk-weekend was, was er die dag volop bedrijvigheid in de De Griend. Tientallen mensen hebben van de gelegeheid gebruik gemaakt om buurtschap Achtmaal in aktie te zien. Wil jij ook eens komen kijken ? Loop gerust binnen !!
Plakzondag 25 augustus Traditiegetrouw wordt de zondag voor corso, dit jaar zondag 25 augustus, de gehele wagen strak in het wit geplakt. Hierbij is alle hulp welkom. Zowel op de steigers als op de grond is voldoende werk. Je hoeft zelf niets mee te brengen maar het is wel aan te raden oude kleren en stevige schoenen aan te doen. Het plakken begint die dag om 09.30u en zal hopelijk omstreeks 17.00uur klaar zijn. Je kunt op elk gewenst tijdstip binnenstappen. Voor de liefhebbers starten we deze dag met een ontbijt om 08.00u. In de middagpauze zal voor broodjes worden gezorgd. We sluiten af met lekkere frietjes en snacks van De Bolle Buiken. Voor het ontbijt en de frietjes moet je je opgeven ivm reserveringen, dit kan in de corsotent. Enkel voor de afsluiter met De Bolle buiken vragen we een eigen bijdrage. Dat kan die dag bij een van de bestuursleden contant worden voldaan in de corsotent aan De Griendweg. Graag tot zondag 25 augustus.
- 14 -
- 15 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Veertig jaar actief binnen BS Achtmaal... In 1973 begonnen ze met zich in te zetten binnen Buurtschap Achtmaal. Corsowagens bouwen werd een deel van hun leven en nu, veertig jaar later, blikken we terug op die tijd, bespreken we de veranderingen en kijken naar de toekomst. Veertig jaar ouder, maar nog steeds een jong corsohart: een gesprek met Kees Roovers en Johan Tax, die voor deze gelegenheid het gele “Benauwd”shirt heeft aangetrokken. Hier heeft hij, volgens eigen zeggen, maar liefst drie redenen voor: het weer is benauwd warm, hij het benauwd heeft voor het komende gesprek en, niet de minste reden, Achtmaal met deze wagen tweede is geworden. 1. Nou, Johan...... zeg het maar.... “Wat wil je van me weten ? Ik ben maar een “simpele mens”, begint Johan en de toon voor het interview is meteen gezet. “Niet praten, maar doen” is dus het motto van Johan, die met een gulle lach begint te vertellen. “Ik ben geboren in Klein Zundert, zo rond een uur of vijf ‘s morgens..... op 8 oktober 1955”, vervolgt hij, wanneer wij hem vragend aankijken. Hij is nog steeds een ochtendmens. “Meestal ben ik om vier ‘s morgens wakker, maar dat neemt mijn beroep ook met zich mee”. Johan is vrachtwagenchauffeur en is door de week dus veel van huis. “Veelal Benelux met zo nu en dan nog wel eens een rit naar Duitsland of Frankrijk en ik blijf ‘s nachts vaak slapen in hotel Volvo. Lekker rustig”, lacht hij. Johan is opgegroeid in Kl. Zundert, deed vervolgonderwijs in Rucphen en Breda en trouwde met een Klein Zundertse om samen met haar naar Achtmaal te verhuizen. Na ruim dertig jaar aan het Neijsenpad gewoond te hebben, zijn ze in 2010 naar Zundert terug gegaan.
2. Hebben jullie naast het corso nog meer hobby’s ? Johan vertelt dat hij aan kruisboogschieten doet. Komst des Vredes bij Den Thuur is zijn gilde en ook hier is hij al jaren actief. Hij is er bestuurslid en secretaris. “Ik heb iets met het verenigingsleven, vind het leuk om te besturen, maar door de jaren heen is er veel veranderd. Was het voorheen voldoende om van een bestuursvergadering aantekeningen op een kladje te maken, nu heten het notulen, heb je te maken met de Kamer van Koophandel en noem maar op”, vertelt Johan. Ook heeft hij in het bestuur van de carnavals-
En Kees.......... ? Kees is een geboren en getogen Achtmaler. Op de vraag naar zijn exacte geboortedatum blijft hij vaag. “Nou, zeg maar zo ergens in augustus, zo rond het corso”, lacht hij. Het geboortejaar deelt hij wel met ons, dat is 1956. Na de lagere school in Achtmaal ging Kees naar de Mavo en de Meao. Na zijn trouwen met de Wernhoutse Corrie verhuisde hij in 1983 naar Zundert. Kees is werkzaam op de rechtbank van Breda. “Zeg maar in de bedrijfsvoering, want het is te lastig om uit te leggen wat ik precies doe en na elke reorganisatie heb ik een nieuwe titel”, glimlacht hij.
- 16 -
nou en ???
vereniging gezeten en ook “bekaanst” ook nog in die van de fanfare, maar daar heeft mevrouw Tax een stokje voor gestoken. “Toen ik trouwde, zei ze: “je mag er twee houden” en gehoorzaam als Johan was, koos hij voor het corso en Komst des Vredes en zei de rest vaarwel. Hij vertelt het met de inmiddels bekende lach op zijn gezicht. “Ze had natuurlijk ook wel gelijk. Door mijn werk ben ik al zoveel weg”. Kees vertelt dat hij naast het corso niet echt grote hobby’s heeft, maar dat hij graag fotografeert, reisboeken leest, voordat hij op vakantie gaat en dat hij graag naar muziek luistert. Op de vraag naar het soort muziek komt één kort antwoord: “rockmuziek” met als favoriet Pink Floyd. 3. Hoe zijn jullie met het corso in aanraking gekomen ? Johan vertelt dat hij na zijn middelbare school nog niet direct op de vrachtwagen mocht. Hij was nog te jong. Hierdoor heeft hij de eerste jaren van zijn werkzame leven als loodgieter bij Jaan van Hees gewerkt. Hier kwam hij samen te werken met Martien Bommelijn en deze sleepte hem mee naar de corsotent van Achtmaal. Daarvoor was Johan echter al wel actief geweest bij BS Hulsdonk. “Dat werd echter opgeheven en dat vond ik toen destijds, ik was 12-13 jaar, heel erg”, vertelt Johan, “want in die tijd kon en ging je zo maar niet naar een ander buurtschap toe. Tot dus Martien op een avond zei: “je gaat vanavond met mij mee naar huis, je eet mee en daarna ga je mee naar de tent van Achtmaal, ja en toen begon het voor mij in Achtmaal”. En het kindercorso ? “Oh ja”, vertelt Johan. “Van kleins af aan bouwden we met groepjes aan een wagen”. En dan komt er een herinnering boven aan die keer dat ze een kasteel hadden gebouwd. Toen de bloemen er op konden, had het ‘s nachts al zo
stevig gevroren dat alle dahlia’s weg waren. “Nou”, zegt Johan. “Op de dag van het kindercorso bloeide er niets meer in Zundert. Alle tuinen, openbaar groen en waar ook maar bloemen te vinden waren, waren “leeggeroofd”. Zo hadden de wagentjes op het corso naast veel groen toch nog enige kleur, al waren het dan geen dahlia”s. Kees werd door vrienden meegenomen naar de tent, “met Johan Dockx en Henk van Nispen”, vertelt hij. “ Johan D. is nog lang meegegaan als bestuurslid en stuurman, maar ik ben echt blijven hangen”. Aan het kindercorso heeft Kees nooit meegedaan. 4. Jullie hebben beide ook in het bestuur van het buurtschap gezeten. Wanneer en wat waren jullie functies ? Nu beginnen beide heren zich op het hoofd te krabben en geven beiden ruiterlijk toe niet zo van de datums te zijn. “Dan moet je bij de vrouwen zijn”, zegt Johan, “maar zo ergens tussen mijn binnenkomst in 1973 en 1981 heb ik in het bestuur gezeten”. “Ja”, beaamt Kees, “en toen ben ik erin gestapt om in het najaar van 2007 hier mee te stoppen”. Kees werd in 1981 secretaris en volgde in het voorjaar van 1999 Marius Arnouts op als voorzitter van buurtschap Achtmaal. Die laatste functie heeft hij bijna 9 jaar gedaan om daarna het stokje over te dragen aan Kelly Mertens. Hij is in 2008 benoemd tot erelid van het buurtschap en in 2009 tot lid van verdiensten van het corso voor al zijn werkzaamheden binnen het bestuur van buurtschap Achtmaal (redactie). 5. Is er veel veranderd in die veertig jaar ? “Wat niet”, lachen beide heren tegelijkertijd. “Toen we bij het buurtschap kwamen werd alles nog van hout gemaakt, ook het chassis. we hadden zelf een stuuras en chassisbalken en de achteras werd geleend van een boerenwagen. Bij de boswachter werden bomen gekocht, gekapt en hiervan werden planken, latten en anders gewenst gezaagd en dat werd dan te drogen gelegd op de garagezolder van ‘t Kusterke”, vullen de mannen elkaar gretig aan. “Deze had echter een rokende dieselwagen en als het hout er dan weer afgehaald werd, zag het zwart van het roet”. In die tijd werd ook zoveel mogelijk hergebruikt om de kosten te drukken. Na het grote corso
- 17 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
kwam de wagen terug naar het buurtschap. Alle bruikbare onderdelen werden eraf gehaald en de rest mochten de kinderen gebruiken voor hun kindercorsowagentje. “We bouwden ook maar twee maanden”, ver telt Kees verder. “Zo rond juli werd er, ook van hout, een stellage gebouwd. Eerst op de plek van het pakhuis, “en ook nog wel in de Pastoor de Bakkerstraat, toen het huis van Johan Jorissen er nog niet stond”, vult Johan aan en later naast de kerk. Tegen de tijd dat er karton verwerkt moest gaan worden, werden er zeilen gehuurd om de a.s. wagen tegen regen en wind te beschermen. “Toen bleek dat huren op termijn duurder werd dan kopen, hebben we zeilen gekocht. Eerst voor het dak en toen die slechter werden, werden het de zijkanten en kwamen er nieuwe tweedehandsjes voor het dak”. Ook de steigers waren van hout, wat tot gevolg had dat de wagen als het ware met de steigeropbouw werd opgebouwd. Hoe anders werd alles vanaf begin jaren negentig, toen men de beschikking kreeg over stalen steigermateriaal en nog later, in 1998 De Griend de thuisbasis werd. Lag voor die tijd alle materiaal verspreid opgeslagen over heel Achtmaal en wijde omgeving, nu had men alles direct bij de hand. “Geketend” was de eerste wagen, die op De Griend werd gebouwd. Ook in de bouw van de wagens is veel veranderd: eerst alles van hout wat veel beperkingen in de vormgeving met zich meebracht. Door de komst van betonijzer werd veel meer mogelijk en dat in combinatie met stalen steigers leidde dat in 1990 tot de bouw van “Waterradmolens in Oost Brabant”, naar een schilderij van Vincent van Gogh. Het bouwen naast de kerk had zeker zijn charme. Johan komt nog met een verhaal over pastoor Verdurmen, waarbij Kees instemmend knikt. “Oh ja, de pastoor kwam regelmatig in de tent kijken en had overal wel zijn eigen idee over”, vertelt Johan. Ook organiseerde hij elkaar jaar een tuinfeest in de tuin van de pastorie en deed dan de bouwers het verzoek om die avond vooral zacht te timmeren. Dit bij elkaar deed een bouwer tegen pastoor verzuchten: “als u nou eens een keer wat wijn komt brengen, wie weet kunnen we dat dan doen”, waarop de pastoor met de koster samen flessen wijn + glazen deed brengen. Het werd een gezellige avond in de tent en nadien werd er elk jaar op de donderdagavond voor het corso een avond ingelast om samen wijn te drinken en dikke sigaren te roken. Dit gebeurde niet
- 18 -
meer in de tent, maar in de pastorie zelf en jong en oud deed mee. Ook bleek de inwonende huishoudster soms slecht te slapen van het “lawaai” vanuit de tent, waarop een ieder zich afvroeg hoe de pastoor dat toch kon weten......... Wanneer iemand zich bezeerde om vervolgens hartgrondig te vloeken, hield de pastoor zijn handen voor zijn oren om vervolgens te melden dat men de pijn ook op een andere manier kon uiten. Een andere grote verandering vond op het bloemenveld plaats, aldus Kees: “Wij teelden in de jaren zeventig als buurtschap amper 10.000 dahliaplanten. Ook waren toen de opbrengsten per plant niet zo groot als nu. Nu telen wij ruim 30.000 dahliaplanten en is het bloemenveld de basis geworden voor de financiële huishouding van de buurt.” 6. Wat deden jullie buiten het besturen om ? “Ik was in die begin jaren vooral een “manusje van alles”, vertelt Johan. “Van het planten van de knollen tot het afbreken van de tent. Dat was toen eigenlijk het gebruik, commissies kenden we toen nog niet”. Pas toen de stalen steigers in beeld kwamen, werd er een groep bouwers gevormd, de voorloper van de huidige tentcommissie. “Binnen deze groep doe ik mijn ding, bouw steigers, pas ze tijdens de wagenbouw aan en let op de veiligheid”, zo gaat Johan verder “om er vervolgens zelf een keertje af te vallen”, vult hij nog aan, een val, die gelukkig goed afliep. Ook heeft hij jaren geduwd, gestuurd en de wagen in Zundert rondgepraat. Kees heeft naar eigen zeggen “twee linker handen”. “Ik ben meer van de organisatie” zegt hij. “Nadat ik door een oogziekte slechtziend ben geworden, was bouwen zo wie zo geen optie meer voor mij. In 1981 ben ik via een wilde stemming als secretaris in het bestuur gekozen. Daarbij verrichte ik ook al snel de nodige voorzitterstaken ter ondersteuning van eerst voorzitter Martien Bommelijn en later Marius Arnouts. Na het wegvallen van Martien ben ik mij ook meer gaan bezighouden met de organisatie op het bloemenveld en met de bloemenhandel en alles wat daarmee samenhangt. Dat laatste doe ik nu nog Ook ben ik lid van de redactie van de Corsowacht”. 7. Wat vinden jullie de mooiste algemene wagen van het corso tot nu toe ? Bij de beide heren geen enkele aarzeling: Johan gaat voor “Moeders Kroost” en Kees noemt meteen “Evenbeeld”. “Toen ik Moeders Kroost zag, kreeg ik het
- 19 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
koud”, vertelt Johan “en dat had ik nog nooit bij de aanblik van een wagen meegemaakt”. Kees zegt dat ie niet zo van de beesten is. “Evenbeeld” was zo mooi door de combinatie van muziek, figuratie en dan de uitvergroting van de figuranten. Dat complete plaatje zorgde bij mij voor rillingen, zelfs in stilstand op het veilingterrein”, zo vertelt hij. 8. En van Achtmaal ? Ook hierbij geen aarzeling: “Beeldenstorm” zegt Johan. “Prachtige wagen, alleen helaas een foute inkleuring”. Kees geeft “Not Finished” als favoriet. “Een echte corsowagen, qua kleur en compositie” Hij vond “doodshoofd” (2004) ook een fraaie. “Dat was een meer een project, met figuratie, muziek en de hele regie er om heen”. “Daar kreeg ik kippenvel van” En dan over kippen gesproken. De mannen raken echt goed op dreef wanneer er meerdere Achtmaalse wagens de revue passeren. Vaak in de staart van de uitslag rijdend, terecht dan wel onterecht, de pret van bouwen was er niet minder om. Zoals “Gullivers wonderbaarlijke reizen (1978)”, die tijdens het bouwen werd omgedoopt in “Zieke tiet” omdat alle verhoudingen van de vogel zoek raakten. “Christoffel Columbus uit 1992, waarmee men laatste werd, maar wel een krat bier won, omdat ze het jaar daarop “eerste mochten rijden”. NB. In die jaren werd de optocht in omgekeerde volgorde van de uitslag van het jaar daarvoor gereden. Volgens de heren creëerde je daarmee een vooroordeel in de beoordeling. De beste wagens zaten immers altijd aan het einde van de stoet...... Volgorde door loting bleek ook geen succes en tegenwoordig wordt tijdens de aardbeienfeesten de volgorde van rijden door een regiecommissie
bekend gemaakt. 9. Hoe lang blijven jullie nog actief binnen het buurtschap ? Johan lacht : “ik blijf een optimist tot in de kist”. Hij wil het nog heel lang blijven doen. “Lukt het niet meer in de tent, dan kan ik altijd nog op het bloemenveld aan de slag”. En van dat laatste heeft hij al een keertje geproefd. “Ik was een dag vrij en ben toen wezen hakken en dat is goed bevallen. Ik kijk al een beetje uit naar meer tijd, kan ik vaker en meer helpen, want nu is mijn beroep mijn beperking”. Kees geeft ook geen tijd aan. Hij ziet wel dat er in de toekomst nog veel gaat veranderen binnen het hele corsogebeuren. “De hele dahliakweek, de zich uitbreidende handel, misschien zelfs wel teveel, kan voor mij een omslagpunt gaan betekenen. Ik wil en kan natuurlijk de vooruitgang niet tegenhouden, maar ik moet het wel leuk blijven vinden en e.e.a. kan natuurlijk ook betekenen dat je in bepaalde functies mensen met andere kwaliteiten nodig hebt” zo realiseert hij zich. Maar beide heren denken nu nog zeker niet aan ophouden. “Daar hebben we nog steeds veel teveel plezier in datgene wat we doen”. 10. Willen jullie nog iets kwijt aan de lezers ? Johan wil graag dat iedereen met enige corsoambitie eens de tent binnenkomt. “Je mag altijd komen kijken, meehelpen en alles mag, niets moet”, zo prijst hij aan. Ook spreekt Johan zijn dank uit naar alle financiële steun, die het buurtschap vanuit het dorp krijgt. “Het is een echte Achtmaalse wagen”. Kees zegt er van overtuigd te zijn dat als Achtmaal met het zelfde enthousiasme door blijft bouwen die eerste prijs er zeker een keer van gaat komen. En zo gaan we nog even verder met verhalen en herinneringen, over hoge nood onder de wagen, waar indertijd gewoon nog bier mocht worden gedronken, over nooit het corso zelf zien, omdat je onder de wagen duwt of in de optocht loopt.... veel te veel om hier nog te vermelden, omdat deze Corsowacht dan een extra bijlage zou krijgen. Heren, bedankt voor deze geschiede-nisles en jullie prachtige, enthousiaste verhalen van “Kompositie V” (zie afbeelding hiernaast) tot “illusie?” en van 1973 tot 2013 ......
- 20 -
- 21 -
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
Van het Bloemenveld Een vaak gehoorde quote is “de natuur herstelt zich altijd”. Hier zit onge-twijfeld een grote kern van waarheid in. De vraag voor ons richt zich nu meer of de natuur op dahliaveld zich tijdig herstelt en/of het herstel de vooraf beoogde bloemenproductie gaat opleveren.
Dahlia’s dit jaar moeilijk uit de startblokken Na het gedoe om de knollen van de late vorst te vrijwaren, zoals u in de vorige Corsowacht hebt kunnen lezen, waren de gevolgen van het veel te koude voorjaar nog lang niet voorbij. Normaal gesproken worden de stekplantjes rond 20 april geleverd en opgepot. De levering van de stekplantjes kwam nu pas begin mei fasegewijs op gang. Gevolg hiervan was dat wij de stekplantjes pas begin juni op veld hebben kunnen uitplanten. De stekplanten hebben dan ook een achterstand van drie weken. Na het uitplanten was het weer nog steeds niet bijzonder. Hierdoor duurde het ook langer voordat de stekplantjes aansloegen. Ook voor de knollen verliep het allemaal niet vlekkeloos. Het duurde zelfs 4 tot 5 weken voordat alle knollen er goed op stonden. En ook het doorgroeien ging door het aanhoudende te koude weer moeizaam. Pas nadat het rond de 20 juni wat warmer was geworden en nadat alle plantjes waren behandeld met bladbemesting, kwam de groei goed op gang. Normaal worden eind juni alle planten flink teruggesnoeid. Op enkele grotere soorten na was dat dit jaar niet aan de orde. Het is dan ook veelal gebleven bij wat terugtoppen. Dankzij het mooie zomerweer in juli wisten de dahliaplanten zich over het algemeen goed te herstellen. Of uiteindelijk de resultaten net zo goed zullen zijn als vorig jaar blijft nog even afwachten.
Onkruidbestrijding In tegenstelling tot de dahlia bleek het onkruid weinig last te hebben van het te koude weer voor de tijd van het jaar. Zoals altijd groeide dit weer weelderig, waardoor de veldploeg weer hard heeft moeten werken om het veld onkruidvrij te maken. Doordat de groei wat achter liep en het veld daardoor minder snel dichtgroeide, moest er ook langer worden gehakt en geschoffeld dan wij doorgaans gewend zijn.
Palen en touwen De palen stonden er dit jaar al snel bij. Met het aanbrengen van de touwen moest ook langer worden gewacht. Dit jaar werd al een deel van de palen vervangen door van verzwaard beton-ijzer eigengemaakte steunen. Het is de bedoeling om de komende jaren fasegewijs alle tussenpalen te gaan vervangen door deze steunen. Deze steunen bieden vele voordelen, zoals: - er hoeven geen gaten meer worden geboord - de steunen kunnen met een voetbeweging snel worden geplaatst - de touwen kunnen direct op de juiste hoogte worden aangekoppeld - het opruimen gaat veel sneller - de steunen nemen veel minder plaats in beslag dan de palen Kortom reden genoeg om snel tot vervanging over te gaan.
Bloemenplukkers gezocht Voor de komende weken zijn wij weer op zoek naar voldoende vrijwilligers voor het plukken van onze bloemen. Bloemen plukken kan iedereen, jong en oud. De enige vereiste is dat je groter bent dan 150 cm. Wij willen graag extra aandacht vragen voor een drietal weken waarin wij sowieso veel bloemen moeten plukken voor ons eigen corso en voor andere corso’s. De belangrijkste data zijn: week week week week
34 woensdag 21 augustus donderdag 22 augustus – heel de dag vrijdag 23 augustus - ochtend 35 maandag 26 augustus – middag donderdag 29 augustus – heel de dag vrijdag 30 augustus heel de dag - plukken/steken zaterdag 31 augustus heel de dag – napluk/steken 36 donderdag 5 september – ochtend en avond vrijdag 6 september - ochtend en middag tot ze af zijn 37 donderdag 12 september – ochtend en/of avond
Alle genoemde tijdstippen zijn steeds onder voorbehoud en deels afhankelijk van de weersomstandigheden. Doorgaans beginnen wij ’s-ochtends rond de klok van half negen. ’s-Avonds beginnen wij tegen zes uur. Heb je interesse meld je gewoon even aan bij Kees Roovers (5976189) of Remco Damen (5973707). Wij laten je dan weten wanneer er wordt geplukt. Op bovengenoemde donderdagen kun je gewoon naar onze veld aan de Buntweg komen. Het valt niet te missen.
- 22 -
- 23 -
HAM
DE CORSOWACHT 16e jaargang nummer 2, augustus 2013
G A VRA
In deze nieuwe rubriek stellen wij steeds een drietal aan elkaar gelinkte personen dezelfde vragen. Zo proberen wij u inzicht te geven op hoeveel verschillende manieren het corso kan worden beleefd. In deze tweede editie stelden wij de vragen aan onze drie ontwerpers van dit jaar.
Erik van Aert
Marius Arnouts
Patrick Gommers
1
Wat is jouw taak bij de bouw van de wagen?
Ik doe vooral lassen en daarbij de vormgeving.
2
Wat voor wagen ontwerp je zelf het liefst
Een wagen met veel figuranten en muziek.
3
Een wagen met beweging Een wagen met veel beweerin, maar niet te veel. ging zoals bij Trien en Fooske
Wanneer kies je wel of niet voor een wagen met beweging?
Alleen als het een toegevoegde waarde aan de wagen geeft.
4
Alleen als het een toegevoegde waarde aan de wagen geeft zou ik kiezen voor beweging.
Wat doe je tijdens het tikweekend
5
Mensen aansturen, helpen Op donderdag de eerste waar nodig, wat niet goed bloemen erop tikken, daargetikt is herstellen. naast aan Kees Roovers doorgeven welke bloemen er verkocht of gekocht moeten worden en rondlopen kijken of alles goed gaat.
Op welke plaats gaat Bij de eerste tien. Achtmaal eindigen?
Bij de eerste tien.
Bij de eerste tien.
6
Wie wordt er nummer 1?
Molenstraat met De venus van milo.
Dat kunnen er dit jaar wel een stuk of 10 zijn.
Laer-akkermolen met Gekkengoud.
7
Wat is je mooiste Achtmaalse wagen?
Not Finished
Benauwd.
Benauwd
8
Wat is je mooiste corsowagen ooit?
Booming City van buurtschap Helpt Elkander.
Sneeuwstorm van buurtschap Molenstraat
Evenbeeld van buurtschap Helpt Elkander
Vooral veel meters maken tijdens het lassen.
Dat ligt aan het idee voor de wagen. Het ene leent zich er beter voor dan de andere.
- 24 -
Ik doe de afwerking van de wagen en breng de details aan, Daarnaast zorg ik voor de aankleding, muziek en stuur de figuranten aan.
Ik zorg vooral voor de afwerking en de details op de wagen, Daarnaast overleg met de tikcommissie en de finishing touch als de wagen bijna klaar is.