24 uur Japan Beleef de perfecte dag.
Geachte lezer, adembenemend mooie landschappen, overweldigende recreatieen vrijetijdsmogelijkheden, culinaire geneugten en inspirerende ontmoetingen – in Japan is elke dag iets heel bijzonders. Met “24 uur Japan. Beleef de perfecte dag.” nodigen wij u uit om Japan vanuit een zeer persoonlijk perspectief te leren kennen. Laat u inspireren door spannende en ongewone beelden uit het land van de rijzende zon. Wat die “rijzende zon” betreft – Japan biedt u alles wat u voor een perfecte dag nodig hebt. Of dat nu ’s morgens, ’s middags of ’s avonds is. Elk moment van de dag. Elke dag. En misschien zijn onze suggesties voor u aanleiding om ons te bezoeken en zelf ‘24 uur Japan’ te beleven. Uw eigen perfecte dag. Wij verheugen ons op uw komst!
Op elk moment een reis waard. Japan biedt oneindige mogelijkheden voor rust en ontspanning. De 24 meest interessante uren van elk etmaal hebben wij voor u op een rijtje gezet. Op de volgende pagina’s ziet u een kleine keuze uit de spectaculairste bestemmingen. Lees meer over het land van de opgaande zon en kijk voor nog meer ideeën op welcome-japan.eu.
Hakodate Wandelen in het Onuma-Park
Kyoto Zen-tuin Ryoan-ji Shojin ryori Fushimi Inari Taisha
Tokio Joggen rond het keizerlijk paleis Kalligrafie Shibuya New York Bar WOMB Club Ooedo-Onsen
Hiroshima Miyajima O-Torii
Kamakura Boeddha bezichtigen Kobe Ryokan Mt. Rokko
Mt. Fuji Hiking bij de Fuji Osaka Dotonbori
Okinawa Strandavontuur
Yugawara Onsen
Overal in Japan Ekiben in de Shinkansen Skiën Sake proeven Sushi Ramen Karaoke
6:00
© Central Japan Railway Company
In de Shinkansen zijn afstanden onbelangrijk dankzij de hoge snelheid en het lekkere eten.
Ook als u na de Shinkansen-tocht verbaasd op uw horloge kijkt: het is echt waar – u bent al op uw bestemming. En dat op de minuut precies.
EKIBEN IN DE SHINKANSEN
Zo stipt als de trein
Nee, ik heb nog geen reis meegemaakt (en ook niet van anderen gehoord) waarbij de Shinkansen niet op tijd was. En zo hebben Railpass, stipte dienstregeling en ultrakorte reisduur van mij snel een Shinkansen-fan gemaakt. Want het spoorwegnet (wat het begrip Shinkansen eigenlijk betekent) is uitstekend – van Aomori tot aan Kagoshima in het zuiden van Kyushu. In 2016 zal men tot aan Hakodate op het noordelijke eiland Hokkaido kunnen rijden, en sinds kort kom je vanaf Tokio niet alleen snel in Nagano, maar daarvandaan ook in een uur verder tot aan Kanazawa met zijn Samurai-wijk en zijn prachtige “Kenrokuen”-park. Niet alleen de snelle treinen, maar ook het uiterst zorgvuldige van het voor Shinkansen exclusieve spoorwegennet maakt recordsnelheden mogelijk: ook bij lange trajecten een gemiddelde van boven de 200 kilometer per uur, inclusief stops op de stations. Altijd bij me in de “Bullet Train”: mijn “Ekiben”. Dat is een doosje met een maaltijd speciaal voor treinreizigers. Deze dozen bestaan in de meest uiteenlopende uitvoeringen: met historische schilder-
kunst versierde Ekiben, en heel sobere, slechts met kalligrafie versierde dozen. Meestal zijn ze gemaakt van kunststof, maar er bestaan ook houten en keramische Ekiben. Sommige kunnen zelfs onderweg kort vóór consumptie worden verwarmd. Niet alleen in de stations kun je in de diverse kraampjes de meest uiteenlopende Ekiben ontdekken – elke regio heeft bovendien zijn eigen, exclusieve specialiteiten. Een van de bekendste Ekiben is het “Toge-no-Kamameshi”, dat al langer dan 50 jaar op het station Yokokawa wordt verkocht. Het bijzondere van dit “eten in de pan op de bergpas”: het wordt heet verkocht in een keramisch potje. Heel bekend is ook het Ekiben “geschiedenis van het Matsusaka-rund”. Dit Ekiben wordt verkocht op het station Matsusaka, ca. 100 km ten oosten van Kobe, en schijnt het beste rundvlees van Japan te bevatten. Het vlees van het Matsusaka-rund heeft wegens zijn fijne vetweefsel de naam het smakelijkste ter wereld te zijn. Maar het meest houd ik van de box met Anago, een licht zoetige, heerlijk zachte zeepaling, op rijst, met een klein stukje gerolde omelet. Ekiben zijn veel meer dan gewoon proviand: ze zijn een culinair aandenken aan de instapplek, een impressie van de regionale keuken – en na het eten is het gelakte houten of porseleinen doosje een mooi souvenir van een onvergetelijke en perfecte treinreis: snel, betrouwbaar en stipt.
Zeitaku-Anago bento: 1450 yen
© JR-CENTRAL PASSENGERS CO., LTD.
Mijn eerste reis per Shinkansen zal ik nooit vergeten: de aankomsttijd is over slechts vier minuten – en er is nergens een station te zien. Ik verkneukel me al: zo nauw schijnen ze het met die beroemde stiptheid en betrouwbaarheid van de sneltrein toch ook weer niet te nemen, nu ik al op mijn eerste reis een vertraging … – hé, drie minuten later komt de trein al aan. Dan zijn we zelfs een minuut te vroeg! De trein rijdt langzamer, en zodra de drie minuten zijn verstreken, komt hij tot stilstand.
Japan RailPass: www.japanrailpass.net Verslag uit: JR-CENTRAL PASSENGERS CO., LTD.
24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
03
8:00
© Claus Setzer
Geen tuin ter wereld zal meer aanzetten tot nadenken dan de “Ryoan-ji”. Vanuit welk perspectief je het ook bekijkt – nooit zie je alle 15 stenen tegelijk.
ZEN-TUIN RYOAN-JI IN KYOTO
Rotsen in een eeuwige zee
Al gauw komen heel stilletjes nog meer bezoekers naar deze praktisch niet-groene tuin, en na een tijdje arriveren de eerste schoolklassen. Met gedempte stem, ondanks de opwinding, tellen ze snel het aantal stenen na. Het zijn er 12, sommige liggen los verspreid, andere zijn in groepjes gerangschikt. Fout! Het zijn eigenlijk 15 rotsen en stenen. Maar je kunt nooit alle elementen tegelijk zien – steeds ligt er minstens één steen verborgen achter een andere, vanaf welke kant je de tuin ook bekijkt.
een wierookstokje aan. Zijn rechtervoet rust op zijn linkerbeen, hij zit met kaarsrechte rug en de handen onder de buik in elkaar gevouwen, de duimtoppen raken elkaar licht aan. De meditatie begint.
De Ryoan-ji is omgeven door veel vermoedens en interpretaties. Menigeen ziet er – net als in de oude sage – een tijgermoeder in die met haar kroost de rivier oversteekt. Anderen herkennen in de rotsen in de kiezelzee bergtoppen die uit wolken oprijzen. En neurowetenschappers hebben ontdekt dat het menselijk brein tijdens momenten van intense contemplatie in de tussenruimten van de rotsgroepen een boom ontwaart.
Ik probeer mijn ogen te richten op een fijn en weelderig geciseleerde deurknop, maar ik kan me niet concentreren. Wanneer glijdt mijn voet van mijn been? Zit ik wel recht? Kom tot rust, roep ik mezelf tot de orde. Langzaam inademen, nog rustiger uitademen. Ik pers de lucht uit mijn buik en longen, adem half zo langzaam weer in en dan heeeeel langzaam weer uit. Rust maakt zich van mij meester.
Zo’n toestand van zelfbezinning zou ik ook graag willen bereiken! Maar daarvoor heb je praktische meditatie-ervaring nodig. De eerbiedwaardige monnik Takafumi Kawakami van de Shunkoin-tempel leert mij de grondbeginselen van de Zazen, de Zen-Meditatie.
In gedachten ben ik weer in Ryoan-ji. Ik bekijk de stenen (maar herken nog geen boom), volg met mijn blikken eerst de symmetrische lijnen en dan de cirkels die in het grindbed zijn geharkt. Welke perfecte geest hier achter moet zitten.
Klik. Klik-klik. Hard en luidruchtig slaat Taka de twee houtjes tegen elkaar. Dan pakt hij zijn handbel, slaat met een dunne ijzeren pen vier keer tegen de lichte klankkast en steekt ten slotte
04
© Claus Setzer
Zelfs als je al heel vroeg om 8 uur, op het moment dat de beroemdste Zen-tuin ter wereld open gaat, in de tempel Ryoan-ji aankomt, ben je niet alleen. Een kleine gele vlinder fladdert rond tussen de grote stenen, die ogenschijnlijk willekeurig zijn neergelegd in het 25 bij 10 meter grote kiezelbed. Een vogel gaat even op een van de rotsen zitten. De zon beschijnt al bijna de hele tuin, de kiezelsteentjes stralen schitterend wit. Ze zijn zorgvuldig in rijen aangeharkt. De meeste lijnen lopen parallel aan het breed aangelegde houten bezoekersterras, andere lopen in concentrische cirkels om steengroepen heen.
24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
Al eeuwenlang is het een onbeantwoorde vraag: wat is de betekenis van deze tuin?
Verslag uit: Ryoan-ji Zen Garden www.ryoanji.jp Geopend van: 8:00 – 17:00 uur in de zomer 8:30 – 16:30 uur in de winter
“SHOJIN RYORI”-ETEN IN KYOTO
Eten als een monnik
Deze vegetarische, op boeddhistische voorstellingen georiënteerde keuken heet Shojin ryori. Het is verboden om hiervoor dieren te doden of scherpe kruiden als knoflook of uien te gebruiken. Shojin ryori, oorspronkelijk alleen bestemd voor de monniken, is eenvoudig voedsel dat steeds meer werd gewaardeerd door de bezoekers van de tempel – zodat de gerechten nu ook buiten de tempelmuren worden gegeten. Alleen al leren
© Claus Setzer
Midden in een prachtige tuin waar de tijd lijkt stil te staan, slechts enkele stappen van de Tenryu-ji tempel vandaan, ligt een uitstekend restaurant voor een ontspannende lunchpauze. Het doet zelf denken aan een traditionele tempel, met zijn lichte hout, de uitgerolde matten in open ruimten. Maar we zijn hier niet voor meditatie – we willen eten als een monnik.
In elk schaaltje weer een andere smaakbeleving: nu eens zacht, dan weer heel knapperig.
perfecte sesamtofu te bereiden, kan wel tien jaar duren. Niet omdat het zo’n ingewikkeld gerecht is. Maar omdat het pas perfect is als er sprake is van het passende respect en de nodige zelfbezinning bij de verwerking van ingrediënten als witte sesam en water. Maar alleen restaurants als Shigetsu zijn erin geslaagd om de ´kloostergerechten’ te perfectioneren en te ontwikkelen tot een culinaire beleving vol afwisseling. Ik ga zitten op een kleine stoel, vóór mij staat een klein dienblad op poten waarop zorgvuldig 10 verschillende schaaltjes zijn neergezet. De kok heeft de keuze uit vijf kleuren – rood, geel, groen, wit en zwart – en vijf soorten toebereiding: rauw, gestoofd, gebakken, gefrituurd en gekookt. En uit vijf smaken: zoet en zout, scherp, bitter en zuur. En hieruit tovert de kok – opgeleid in de toebereiding van Kaiseki, de lichte Japanse keuken in meerdere gangen – een verrassend afwisselende maaltijd. Want ik geef toe dat ik er geen idee van had hoe gevarieerd de vegetarische keuken kan zijn.
12:00
Wie had gedacht dat de vegetarische keuken zo lekker en afwisselend kan zijn.
© Claus Setzer
De meest uiteenlopende texturen en aroma’s strelen mijn verhemelte. Sesamtofu, ingelegde groenten, rijst met sojabonen, aubergine met Miso, een onbekende aardappelpuree, rauwe algen, Shiitake-paddestoelen, Endo-bonen. Licht en donker, geel en groen en een heel klein beetje rood. Af en toe verrassend knapperig, en dan weer prikkelt aubergine zachtjes de tong. Koele tofu wordt afgewisseld met hete Miso-soep en korrelige rijst. Bij de ingelegde groenten trekken de smaakpapillen zich kort samen, om zich vervolgens open te stellen voor de heldere paddestoelen. Tot besluit komt er fruit op tafel: meloen en aardbeien, ik ben weer thuis van mijn reis naar onbekende smaakwerelden. Beslist verzadigd, maar zonder dat zware gevoel van volheid. Energiek loop ik weer de tuin in, waar de hitte me overvalt. Verslag uit: Shigetsu-Arashiyama Restaurant www.tenryuji.com/en/shigetsu Geopend van 11:00 – 14:00 uur
Bij Shojin ryori wordt het verhemelte verwend, geheel zonder vlees, vis of eieren. 24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
05
15:00
© Claus Setzer
Overal op de berg staan de vermiljoenkleurige poorten langs een kronkelend, kilometers lang pad.
Onder de poorten, te midden van het weelderige groen, leidt het pad omhoog – naar een heiligdom.
FUSHIMI INARI TAISHA HEILIGDOM IN KYOTO
Het schitteren van de duizend poorten Deze schittering. Het is zowel zon als schaduw. Het is vermiljoen met zwarte vlekken en groene strepen. Het is de schittering van de duizend poorten waar de wandelaar onderdoor loopt, en die op zo’n afstand van elkaar staan dat de blik steeds weer naar het diepe groen van het bos wordt gelokt. De poorten zijn glanzend rood gelakt, staan op een zwarte zuilvoet en zijn versierd met zwarte Kanji-karakters. Ze lopen tot aan de top van de heuvel. Ze geven schaduw en hullen de voorbijganger toch in dit magische schijnsel. Je zou tot rust willen komen en gewoon genieten van dit spel van heldere vormen, de vurige kleur en de stilte van het bos – maar toch ook streven naar het hogere, langs heiligdommen, tot op de heuvel en dan weer terug. Trap op, trap af, al mediterend voortgaan door telkens nieuwe poorten. Gewoon omdat het zo mooi is. Je bent zelden alleen in de Fushimi Inari Taisha, dit heel bijzondere Shinto-heiligdom met zijn duizenden ‘Torii’. In het begin zijn de bezoekers dicht opeengepakt in de Torii-gangen, maar al gauw wordt de drukte minder. En hoe hoger je komt, hoe ongestoorder je de magie van de plek op je kunt laten inwerken. De Fushimi Inari is gewijd aan Inari, de god van de vruchtbaarheid, de rijst en de vossen. Dat zie je al snel aan de talrijke kleine, stenen standbeelden van vossen, die overal langs de weg staan. Ze hebben een helder rode sjaal om. Plotseling staan er drie jonge, in traditionele kimono’s geklede Japanse vrouwen in het poortgewelf. Ze fotograferen elkaar en
06
24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
hebben de vingers in allerlei vreemde bochten gedraaid. “Wij doen met onze handen een vossensnuit na”, legt een van hen uit. Een andere heeft van papier-maché een vossenmasker gemaakt en die op haar hoofd gezet. Enkele minuten verder bergop restaureert een ambachtsman een verweerde poort. Zorgvuldig werkt hij met zwarte verf de karakters bij: het zijn de naam en adres van de geldschieter. Een stukje verderop, bij een riviertje, zit een jonge Japanse in zichzelf gekeerd. Met haar rug naar de Torii en het gekabbel van het beekje, sluit ze zich af van de wereld. Denkt ze aan het oprichtingsverhaal van de Fushimi Inari Taisha? Volgens die legende ledge meer dan 1300 jaar geleden een man van de machtige Hata-clan na een soort van goddelijke verschijning de basis voor het Fushimi Inari Taisha. In de legende gaat het om de verspilling van belangrijke voedingsmiddelen, het verval van een machtige clan, het inzien van een ernstige fout, om berouw en boete. En ten slotte ook om vergeving. Maar nee hoor. Ze denkt niet aan de legende. Wie goed kijkt, ziet dat de jonge dame aan het water alleen maar geconcentreerd naar het scherm van haar mobieltje kijkt. En zo is ook hier op deze magische plek de moderne tijd aangekomen. Verslag uit: Fushimi Inari Taisha
SAKE-PROEVERIJ DICHT BIJ TOKIO
Een zuivere smaak
400 jaar samenzijn: eendrachtig strekken de twee reusachtige Japanse Zelkovabomen vlak naast elkaar hun bladerdak naar de hemel uit. Aan de voet van de geschubde stammen staan heiligdommen ter ere van de rijst- en watergoden. Rijst en water zijn de twee belangrijkste ingrediënten van sake. We bevinden ons in een kleine historische idylle niet ver van Tokio. Om de twee bomen staan oude, lichte brouwerijgebouwen waar de rijst uit heel Japan eerst wordt gepolijst en vervolgens wordt gewassen en wordt ingeweekt in middelhard water afkomstig uit de 150 meter diepe bron. Afhankelijk van de kwaliteit van de latere sake wordt ruim de helft of meer van de rijstkorrels er vanaf gepolijst, zodat alleen nog het binnenste overblijft. De gisting van de sake vindt plaats in de koele maanden van oktober tot maart. De sake is klaar als de reusachtige bal van cedertakken bij de ingang – volgens de overleverding onmisbaar voor een veilig brouwproces – zijn groene frisheid kwijt is. Sake wordt in Japan al ca. 2000 jaar lang gebrouwen, en tot op heden zijn er ca. 1300 familiebrouwerijen. Maar hoe is eigenlijk de smaak van sake, dat zowel koud als warm kan worden gedronken? Je kunt het niet alleen bestellen in restaurants en bars in heel Japan, maar ook in tal van brouwerijen. De gangbare vertaling ‘rijstwijn’ is misleidend, en ook bevat het minder alcohol dan zijn helderheid doet vermoeden. In feite is het alcoholgehalte vergelijkbaar met dat van wijn. Maar de smaak is volstrekt uniek. Hij doet denken aan rijst – en is qua aroma’s toch even divers als een goede wijn. Een goede sake kan naar meloen smaken, of ook naar rode bosvruchten. Maar genoeg theorie, nu de proef op de som. Hoe smaakt onze sake? In een rij worden flessen met verschillende kwaliteiten opgesteld. We beginnen met “Daiginjo”, waarbij de helft van de rijst weggepolijst is. Hij smaakt vooral zeer zuiver. De volgende, jonge, frisse Namasake, die nog langer mag nagisten, is verrassend fruitig en intensief. De stemming stijgt. Er volgt een wat zoetige sake met ingelegde pruimen. En tot slot het hoogtepunt – een bijzonder fijne Daiginjo. Nog maar een derde van het volume van de rijstkorrel is na het polijsten overgebleven. En weer is er een geheel andere smaakbeleving: heel mild, met een subtiele appelsmaak.
Verslag uit: Ishikawa Brewery Co. Ltd. www.tamajiman.com/english Rondleidingen: ma-vr 10:00 – 16:00 uur
16:00
Sake doet denken aan rijst – en smaakt toch even veelzijdig als een goede wijn. © Claus Setzer
Steeds meer Europeanen en Amerikanen hebben de fijne smaak van de sake voor zichzelf ontdekt. Daarbij zijn vooral de hogere kwaliteiten in het buitenland populair. En ook wij willen niet meer zonder sake – als we gasten krijgen, gaan we rijstwijn schenken! Het liefst nemen we meteen een van de exotisch aandoende houten vaatjes van 18 liter mee. Maar het gezond verstand zegeviert: we beperken ons tot enkele 1,8-liter-flessen. Die passen ook beter in de bagage.
Hoe sterker de rijstkorrels aan het begin zijn gepolijst, hoe hoger de kwaliteit van de sake. En des te verbluffender de zich ontplooiende smaakrichtingen. 24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
07
Onderduiken, opwarmen, relaxen Er stroomt een weldadige warmte door mijn lichaam naar boven, naarmate ik dieper in het zachte water zit. Tot aan mijn hals zit ik in het bekken, volledig omhuld door circa 40 graden warm geneeskrachtig water. Alleen mijn hoofd is nog boven water, mijn blik rust op de boompjes in de groene tuin van de Onsen. Onsen – dat klinkt veel zachter en meer ontspannen dan de harde vertaling ‘hete bron’, alsof ook de zen van het meditatieve zenboeddhisme in het woord zit. Als eerste vergeten mijn benen de inspanningen van een drukke dag. Daarna verliezen de schouders de herinnering aan de zware tassen. Ik rek me een beetje uit, glijd lichtjes door het bassin, kom dan tot rust en voel hoe de geest op reis gaat. Hij zweeft over tuinen en straten, tempels en heiligdommen, totdat hij geheel verdwijnt. Wat rest is totale ontspanning. Totdat de eerste zweetdruppel mij weer bij de les brengt. Dus daarom hebben de andere badgasten hun handdoekje op hun voorhoofd gelegd. Na ca. vijftien minuten is mijn lichaam opgewarmd, ik stap uit het bad en ga om af te koelen in de kleine groene oase zitten. Tijd om de omgeving op me te laten werken: vóór de voorzaal, de rij waterkranen, handdouches, shampoos en douchegels, waar alle gasten zich grondig wassen op krukjes. Want ongewassen of met shampooresten in het haar mag niemand
17:00
© Claus Setzer
ONSEN-BAD IN YUGAWARA
Het leemachtig-goudkleurige Onsen-water zorgt voor een aangenaam zachte huid.
onderdompelen in het hete bronwater. (Ook tattoos zijn hier, zoals in de meeste Onsen, verboden.) Maar nu terug in het hete water, dat je zo heerlijk de tijd doet vergeten. Je zou bijna vergeten dat het Onsenbad niet alleen de geest goed doet, maar ook het lichaam: de doorbloeding wordt gestimuleerd, stijve spieren worden losser. Afhankelijk van de samenstelling van het hete bronwater diep uit de aarde, dat meestal eerst nog moet worden afgekoeld tot een dragelijke temperatuur, kan het bad ook helpen tegen artrose, huidziektes of een verhoogde bloeddruk. En hoewel ik het langzaam weer te warm krijg in het water, heb ik al besloten: ik wil nog veel meer Onsen in Japan bezoeken. Het land is immers rijk aan vulkanische warmwaterbronnen, grote en heel kleine, moderne en rustieke, gedesignde en natuurgetrouwe, naar kruiden of naar aarde geurende, ijzer-goudkleurige en kristalheldere, naar geslacht gescheiden en gemengde, particuliere en openbare, hete en minder hete baden. Als ik na het baden ontspannen de comfortabele Yukata – een eenvoudige katoenen kimono – aantrek, verheug ik me al op de volgende keer dat ik na een spannende dag een ontspannend bad neem. Verslag uit: Yugawara Onsen Seiransou www.seiransou.co.jp
© Claus Setzer
In de Onsen, een typisch Japanse spa, wordt de bezoeker tot aan zijn hals in heet bronwater gedompeld.
Diep uit de aarde borrelt het hete bronwater naar de oppervlakte – en biedt in het boordevolle bad ontspanning voor lichaam en geest.
08
24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
Galerie van fijne smaken: helemaal links de O-Toro, de vetste tonijn. Daarnaast de halfvette Chu-Toro.
SUSHI IN TOKIO
O-Toro!
Maar na mijn bezoek in Japan zal ik sushi nooit meer zo kunnen eten als vroeger. Want ik weet nu hoe perfecte sushi smaakt. Het begint bij de details. Sushi, waarbij zelfs de gedroogde ‘Nori’ zeewiervellen op zich al een waar genot zijn: een beetje knapperig, een beetje zout, een vleugje zee. Daarbij een zelfgemaakte sojasaus, op smaak gebracht met specerijen, zodat de vis niet wordt verdronken, maar opgetild. Wasabi, gerust een ruime portie, zodat de smaakbeleving heel snel wisselt van vis naar rijst en vice versa. En uiteraard de vis. Vers, groot, zacht. Die staat centraal. Een zoute soort, zoals de horsmakreel. Of vettig, zoals de zeepaling. Of soms met een volle smaak, zolas de zalm, vooral populair bij jonge sushi-fans. Maar hoezo eigenlijk alleen vis? De rijke en ingetogen aroma’s van een lekker stuk kreeft, niet te verwarren met het namaakproduct Surimi, is niet te versmaden. De zee-egel Uni, crèmeachtig, zouter dan vis, minder zout dan kuit. De verse, zachte Jumbo-garnaal. De zeer zoute en knapperige haringkuit, de verrassend droge Mantis-garnaal. En natuurlijk een lekker stukje Tamago, de licht zoetige, binnenin nog ietwat vochtige Japanse omelet – waarbij de bewering dat je de kwaliteit van een sushi-restaurant kunt herkennen aan de kwaliteit van de Tamago naar het rijk der fabelen kan worden verwezen.
Tot slot het hoogtepunt, de tonijn-trilogie: Maguro, de typische tonijn, relatief vetarm. Hij ligt dieprood op het veel te kleine rijstbed. Chu-Toro, de halfvette tonijn, al duidelijk lichter gekleurd door het vet, maar heel zacht. En helemaal aan het einde – omdat je bij sushi begint met de subtiele smaken en eindigt met de sterke, vette smaken – de koning van de tonijn: O-Toro, heel vet. Doorspekt met witte vetaders. Vol respect grijp ik met mijn hand naar de O-Toro-Nigiri. Want nu weet ik: van het houten plankje dat doet denken aan de traditionele Japanse houten sandaal Geta, kun je sushi gerust met de hand eten. Met een lichte draai van de pols dip je de vis in de sojasaus. En dan in één hap in je mond. Verbazingwekkend stevig, onweerstaanbaar lekker. O, die Toro. Verslag uit: Tsukiji Tama Sushi Harumi-dori www.tamasushi.co.jp Geopend van: 11:00 – 23:00 uur
© Claus Setzer
Ik dacht dat ik goede en zelfs zeer goede sushi kende: de tonijn smelt op de tong, het Wasabi streelt het gehemelte en de met rijstazijn vermengde rijst is noch droog noch vochtig. De sojasaus versterkt de smaak van de vis enigszins. Ik ga liever naar de sushibar dan naar de lopende-band-sushi, om de sushi-meester bij de toebereiding aan het werk te kunnen zien: hoe hij het mes in een hoek van ongeveer 30 graden op het grote stuk vis zet om er een klein stukje uit te snijden. Vervolgens zijn vingers met azijnwater bevochtigt, zodat de voorbereide rijst er niet aan blijft plakken, en de rijst vingervlug in vorm brengt. Er een vleugje Wasabi op doet en tot slot vis en rijst combineert. Alles al eens gezien en bewonderd.
© Claus Setzer
18:00
Pas in Japan leer je de finesses kennen die perfecte sushi van zeer goede sushi onderscheiden.
De sushi-meester bij de toebereiding. 24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
09
Op de 52ste verdieping, helemaal bovenin, met een drankje in de hand, ligt Tokio aan je voeten.
NEW YORK BAR IN TOKIO
Dromen van jazz Een jazzband oprichten. Dat klinkt goed. Dan zou je misschien wel elke avond helemaal op de 52ste verdieping van het Park Hyatt Tokio in de New York Bar kunnen spelen. En Tokio-bij-nacht, met zijn ontelbare lichtjes, huizen en straten, zou aan je voeten liggen. Sinds Scarlett Johansson en Bill Murray in de succesvolle film “Lost in Translation” in 2003 samen in de New York Bar van een jazzband droomden, komen veel filmliefhebbers naar deze bar om te luisteren naar professionele live bands – en om te dromen van een jazzband … Bij voorkeur met Johansson en Murray als bandleden. De New York Bar inspireert tot dromen. Wanneer zelfs de miljoenenmetropool Tokio nog slechts een miniatuur is, dan loopt de dag ten einde. Dan dwaalt de blik in de verte, over de jonge en oude, Japanse en talrijke buitenlandse gasten, en bijvoorbeeld over het drukke Shinjuku-station en het keizerlijke park. Buiten knipperen op de torenflats de rode waarschuwingslampen voor de vliegtuigen volstrekt synchroon – puur toeval, of wordt alles centraal geregeld? Een slokje “L.I.T.” – onder andere met sake en kersenbloesem- en perziklikeur cranberrysap – maakt het ogenblik volledig perfect.
in de gesprekken van de andere gasten aan de lange bar; de zakenman aan de andere kant verdeelt zijn aandacht tussen zijn smartphone en zijn wijnglas. Geen eenzame Scarlett vanavond, met wie je Tokio wel zou willen ontdekken. In plaats daarvan een vriendengroep uit Duitsland, een fris verliefd stel uit China, een spraakzame Engelsman, Japanners en buitenlanders, toeristen, zakenlieden en expats. De kelners nemen de laatste bestellingen op. Wie geen eigen cocktailcreatie of een klassieker, maar liever whisky, Scotch, Bourbon, Cognac, Calvados, Champagne, Grappa, wijn of bier wil drinken – vindt in de eindeloze drankenlijst zeker zijn lievelingsdrankje. Alleen de keuze aan sake is vrij overzichtelijk. Maar daarvoor ga je ook niet naar de New York Bar, het onderkomen voor iedereen die zich ‘lost in translation’ voelt – of gewoon alleen maar willen genieten van een goed drankje. Voor wie zo laat nog trek heeft, is er – als de financiën het toelaten – gerookte zalm, en Wagyuburger of zelfs “Royal Belgian Caviar”. Wij laten het bij een paar noten. Er is een nieuwe dag aangebroken, de bar loopt langzaam leeg. Tijd om op te breken. De volgende ochtend zal de nacht in de New York Bar nog slechts een herinnering zijn. Maar wel een prachtige.
10
24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
© Claus Setzer
Het is laat, de band is aan het inpakken; steeds weer valt de beroemde filmnaam
Zo groot en toch zo klein: als een tapijt van licht strekt Tokio zich uit tot aan de horizon.
© Claus Setzer
22:00
Sinds Bill Murray en Scarlett Johansson hier “Lost in Translation” waren, is de New York Bar uiterst populair.
Verslag uit: New York Bar in Park Hyatt Tokyo www.tokyo.park.hyatt.com Geopend van: 17:00 – 24:00/1:00 uur
RYOKAN-OVERNACHTING IN KOBE
Het wezen van luxe Ware luxe ligt niet in het leveren van een steeds grotere inspanning, maar in de bezinning op het wezenlijke. Wat is werkelijk belangrijk in het leven? Tijd voor zichzelf en zijn naasten. Aandacht ook voor de kleine dingen. Welkom zijn. Ruimte voor heldere gedachten. De eigenaars van tophotels wereldwijd proberen hun gasten, die zich al het materiële kunnen permitteren en genoeg hebben van het alsmaar meer, juist dit soort luxe te bieden. Welnu, deze luxe bestaat al vele generaties lang in Japan. En hij is nog betaalbaar ook. Elke gast vindt hem in een goed gerunde Ryokan, een traditioneel Japans hotel. Als je de kamer binnenkomt, denk je onwillekeurig aan een actiefilm: hoe de ster met een kungfu-sprong door de papieren wand heen komt en op de Tatami-rijststromat belandt. In feite treft de Ryokan-gast al deze inrichtingselementen aan: sobere,
perfect aan zonder dat ze door de gast zijn geuit of zelfs maar vermoed. Dit komt vooral tot uiting in de details. Als door magie is de te kleine Yukata – een eenvoudig katoenen kledingstuk dat de gast tijdens zijn verblijf in het hotel meestal draagt – omgeruild tegen een passend exemplaar. Bij het ontbijt liggen alle theelepels rechts van het bord, maar op de plaats van een linkshandige liggen ze aan de linkerkant. Omotenashi is nooit opdringerig, maar even subtiel als een warme briesje, een vluchtige beweging in de ooghoek. Of het is alleen maar een zachte glimlach van de bediening, die de vreemdeling verzekert: voel je hier gewoon thuis – wij zorgen voor de rest. Dat is de meest pure en verheven vorm van luxe. Verslag uit: Tocen Goshoboh www.goshoboh.com
23:00
© Claus Setzer
In het Ryokan worden de wensen van de gast aangevoeld.
Een hotel zonder bedden? Dat is voor de meeste gasten even wennen. Maar als het nacht wordt, ligt de futon al klaar.
rechte vormen van natuurlijke materialen als hout en rijstpapier; een laag tafeltje met stoelen zonder poten; schuifdeuren en -wanden. ’s Avonds ligt de futon, die voorheen onzichtbaar in een wandkast lag opgeborgen, uitgerold op de vloer.
Omotenashi houdt meer in dan alleen het begrip gastvrijheid. Het gaat ten diepste om een relatie van gelijkwaardigheid tussen gastheer en gast. Daarbij ligt de gastheer het welzijn van de gast bijzonder na aan het hart. Om een werkelijk uniek verblijf te kunnen bieden dat de gast nog lang zal heugen, is een dieper inzicht van de gast en zijn geheel individuele behoeften en wensen vereist. De gastheer voelt de wensen van zijn gast
© Claus Setzer
Maar hoe fascinerend minimalistisch deze vormgeving ook is, het uitzonderlijke van een Ryokan gaat schuil achter een eenvoudig Japans woord: Omotenashi.
’s Avonds worden lekkernijen als Wagyu-rundvlees geserveerd. 24 uur Japan. Beleef de perfecte dag. www.welcome-japan.eu
11
Win een droomreis naar Japan. Doe mee aan onze online verloting en vertel ons op welk tijdstip Japan voor u het meest bijzondere of meest ontspannende moment biedt. Met een beetje geluk mogen wij u voor een 10-daagse reis tussen 14 en 28 november 2015 (afhankelijk van de beschikbare vlucht) in het land van de rijzende zon welkom heten. Als een bijzonder hoogtepunt nodigen wij u tijdens uw verblijf uit om 3 nachten door te brengen in het Tocen Goshoboh in Kobe – een historisch Ryokan uit de 12de eeuw. Maak kennis met de ambiance en de bijzondere gastvrijheid van dit traditionele
Japanse hotel en profiteer daarnaast nog van een reiswaardebon ter waarde van 500,- euro.
© Claus Setzer
Laat uw droom werkelijkheid worden. Met onze grote “24 uur Japan” prijsvraag.
Doe nu mee! Laat deze kans niet lopen. Maar opgelet: de prijsvraag eindigt al op 15 oktober 2015. Bezoek ons daarom vandaag nog op welcome-japan.eu en lees meer over deze unieke gelegenheid om Japan 24 uur per dag van zijn heel bijzondere kant te beleven. Wij wensen u veel geluk.
Win de reis van uw leven
© Claus Setzer
welcome-japan.eu
Contacten / Impressum
Uitgever:
Redactie:
Druk:
24 uur Japan. Beleef de perfecte dag.
Hakuhodo Deutschland GmbH Aktionsbüro Welcome Japan Hanauer Landstraße 287–289 D-60314 Frankfurt/Main
Frankfurt Business Media GmbH Bismarckstraße 24, D-61169 Friedberg, Inschrijving in handelsregister nr. 53454, bij kantongerecht Frankfurt/Main
Mayr Miesbach GmbH Am Windfeld 15, D-83714 Miesbach
Directie: Ryoichi Katsui, Shuntaro Ito, Norihiko Mizuno
Directie: Torsten Bardohn, Dr. André Hülsbömer Redactie: Boris Karkowski
P. 3: Central Japan Railway Company, JR-CENTRAL PASSENGERS CO.,LTD. Alle andere foto’s: Claus Setzer
Gepresenteerd door: Japan National Tourism Organization JNTO UK – Tel: +44(0)20-73985670 JNTO FRANCE – Tel: +33(0)1-42962029 JNTO GERMANY – Tel: +49(0)69-20353
Fotoverantwoording:
