23

23

1 van 5

http://biod.info/2009na/023.htm

v onder

23: Baltimore, Washington, Chesapeake Bay

Hoe de fotoos te manipuleren

EN

Dinsdag, 29 september 2009: Het is weer even wennen, in een hotel met 4 tassen spullen en nog wat. Maar het hotel is alrighty, mooie kamer, goed ontbijt :-) Om 11 uur kunnen we de huurauto ophalen. Dus doen we rustig aan. Het hotel heeft een sjutteldienst naar de luchthaven en, als het goed is, ook naar het Amtrak-station. De plaats van de huurauto's is op afstand van de luchthaven, maar daar hebben ze een prima oplossing voor bedacht. Vanaf de luchthaven rijden er gratis sjuttels naar de parkeerterreinen, het Amtrak-station en naar het de huurautolocatie. De sjuttel van het hotel brengt ons dus naar de luchthaven (vlakbij) en de 'rental car'-sjuttel brengt ons naar de huurauto. Het wordt een kleine Subaru Impreza, 4-deurs, een prima autootje voor het doel (5 dagen, € 122). Intussen is er een nieuw probleem opgedoemd. Voor onze treinreis is het niet mogelijk bagage af te geven, zoals op de heenreis, en in de trein mag een beperkte hoeveelheid bagage worden meegenomen. Handig om daar nu min of meer toevallig, achter te komen. Daar zitten we met 4 grote weekendtassen :-( Goede raad is duur. We zouden naar station Baltimore Centraal kunnen gaan met een taxi (ruim 11 mijl) en daar een andere trein nemen. Kosten van die andere trein ruim $200, de nu gereserveerde trein kost $96. (NB. Voor de reis NY - Jacksonville, een veel langer traject, betaalden we in april $199. Rara?) Een beter alternatief lijkt te zijn 2 tassen versturen naar ons hotel in New York. Omdat dit meer dan alleen prijsvoordeel heeft, werken we die optie verder uit. Lang leve internet en wifi :-) Op een kleine 10 km afstand (dat is weinig in de VS ;-) is een winkel van UPS. We stouwen 2 tassen vol met spullen die we deze week in ieder geval niet nodig hebben, en rijden naar de winkel. Het blijkt een prima oplossing. Het verzenden kost $33, we kunnen met de reeds gereserveerde goedkope trein en we hoeven minder te sjouwen :-) Op zoek naar een eetgelegenheid stuiten op restaurant Ruby Tuesday, "Simple Fresh American Dining". Een paar recensies op internet doen ons besluiten er heen te gaan. Ze moeten er heel lekkere 'ribs' hebben. Het restaurant is zeer goed bezet, dat is een goed teken. L. neemt de Fork-Tender Ribs (een full rack) en R. New Orleans Seafood. Het is inderdaad lekker eten :-) Als toetje nemen we 'Blondie for two'. Allison stelt voor de portie op aparte borden te serveren. Alrighty natuurlijk. Zie wat we per persoon krijgen (er is al van gegeten). Het toetje voor 2 kost $5, omgerekend €3,50. Per bord dus €1,75 !!!! Dat de bediening, vanavond door Alison, weer perfect is, is vanzelfsprekend :-)

Woensdag, 30 september 2009: We gaan naar Baltimore. De sjuttel van het hotel brengt ons naar het station van de Lightrail in BWI Airport. Een dagkaartje voor het openbaar vervoer van Baltimore kost $1,20 pp, seniorentarief. Dat is 85 eurocentjes! Is er iemand die kan uitleggen hoe dat mogelijk is in een land waar alles omwinst zou draaien, terwijl in NL zo'n tarief onvoorstelbaar is??? En zonder gezeur met OV-tsjipkaarten, gewoon een kaartje kopen uit een automaat. Als de tram aankomt, staat er een batterijtje mensen klaar die snel de tram van vuil ontdoen. Hier kan dat dus wel. In NL zal men wel zeggen dat deze mensen misbruikt worden. Bij het Convention Center stappen we uit en wandelen naar de Inner Harbor, de binnenhaven. Dit gebied is nog niet zo heel lang geleden gerenoveerd. Vergelijk Randy's Baltimore. Daar is ook het Visitor Center. Een heer is een koppel iets aan het uitleggen en wij luisteren mee. Hij blijkt reclame te maken voor een wandeling in Baltimore met hem als gids. Het is vijf voor een en de wandeling begint om 1 uur. Leuk toeval. We wandelen de Mount Vernon Cultural Walk mee. Hij is ruim een mijl lang en zal zo'n 2 uren duren. En het is gratis :-) De gids is prima en de wandeling ook. We zien veel meer dan zonder begeleiding. Zoals daar zijn: One Charles Center, Masonic Temple, St Pauls Episcopal Church, Womans Industrial Exchange, Basilica of the Assumption, Pratt Library, First Unitarian Church of Baltimore, Walters Art Museum, Washinton Monument & Mount Vernon Place, Peabody Institute, George Peabody Library, Garrett-Jacobs Mansion, en meer. Er is nog een wandeling onder leiding, misschien goed voor de vrijdag of zaterdag. Na de wandeling slenteren we rond de binnenhaven. Het is een gezellig gebied met o.a. veel restaurants. We vinden ook Baltimore een interessante stad. Amerika heeft veel historie, zij het niet extreem oud. Vooral aan de oostkust, natuurlijk. De meeste Amerikaanse steden vinden wij aardig. Ze doen er veel aan om het aantrekkelijk te maken, bijvoorbeeld met mooie fonteinen en veel niet-abstract maar herkenbaar beeldwerk. Maar misschien komt het wel door de 'folks'. Aan het einde van de middag eten we een Crab cake met friet en sla. We zitten nog even op het plein te luisteren naar een zanger, die het heel leuk doet. En dan is het 7 uur geweest en wandelen we weer naar de halte van de sneltram. De tram komt pas om 19u30. Op de luchhaven aangekomen bellen we het hotel om ons op te halen. Maar dat mislukt aanvankelijk. na een tweede telefoontje lukt het wel en brengt Frank ons weer 'thuis'. Om 20u50 zijn we weer terug, moe maar tevreden. Nog meer verwijzingen: Baltimore reisinfo, USS_Constellation, Submarine USS_Torsk, Sports Legends Museum, Federal_Hill, Powerplant. Het lijkt er op dat we voor niets een auto gehuurd hebben. De beste manier om Baltimore en Washington te bezoeken is met het openbaar vervoer. De hotel-sjuttel brengt ons naar en haalt ons van de stations. Maar ja, de huurauto is al betaald, het zij zo.

30-12-2009 9:54

23


Video(Youtube): Zanger Donderdag, 1 oktober 2009: Vandaag is voor Washington DC. De hotelsjuttel brengt ons naar de Marc-trein. Voor $12 krijgen we 2 retourtjes, seniortarief :-) De treinreis duurt zo'n 40 minuten. Het deel van Union Station waar de perrons zijn, is een donker hol, zonder enige opsmuk. Het stationsgebouw daarentegen is prachtig, zowel binnen als buiten. We overwegen een trolley-toer, maar de kaartjes zijn $35pp, voor 2 opvolgende dagen. Deze koppelverkoop is heel gebruikelijk in de VS. Dat doen we dus niet. Dus gaan we wandelen, the Mall op en neer, althans dat is de bedoeling. Als eerste bereiken we het Capitol. De lengte van de Mall van begin tot eind is zo'n 3 kilometer. Daar komen we de dag wel mee door. Er is veel interessants te zien en te bezoeken. Van het Capitol lopen we naar het Ulysses_S._Grant_Memorial, een indrukwekkend monument. In de kiosk voor het National_Air_and_Space_Museum eten we een sandwich. We bekijken de beeldentuin van het Hirshhorn_Museum. Op zoek naar een 'restroom' gaan we het Smithsonian_Institution_Building binnen. Daar draait voortdurend een film over het Smithsonian_Institution en bijbehorende musea. Indrukwekkend. Het is wel begrijpelijk waarom de Amerikanen trots zijn op hun land. Er zijn veel musea aan the Mall. En allemaal gratis te bezoeken. Veel te veel voor 1 dag en het is moeilijk een keuze te maken. Hou je van musea, ga naar Washington en blijf daar een paar dagen. Dan verder naar het Washington_Monument, de lange obelisk. Op het stuk gras ervoor op de Mall worden allerlei gebouwen geplaatst, voor de een of andere manifestatie. Vanaf de heuvel is het Witte Huis net te zien. We lopen verder langs de zuidkant van de Mall naar het WW II Memorial. Aan de andere kant van de vijver is het Lincoln Memorial. Onze benen doen al zeer :-( Maar tenminste moeten we het Vietnam_Veterans_Memorial nog zien. Dat doen we. En natuurlijk het White_House. Mr Obama is niet thuis, hij is naar Kopenhagen om de Kandidaatstelling van Chicago voor de Olympische Spelen van 2016 te promoten. Niet gelukt dus. De weg voor het Witte Huis is gesloten voor alle verkeer, behalve voor voetgangers. Weel, we werpen van verre een blik op het huis. Dat is het ;-) 'Je moet er geweest zijn.' ;-)R. heeft onderhand een blaar op haar voet en dus gaat het lopen wat moeilijk. Daarom gaan we op zoek naar een Metro-station voor de tocht naar Union Station. In Washingtons Metro worden kaartjes verkocht voor een zeker traject. Dat is even zoeken voor vreemdelingen zoals wij. En pas goed op het kaartje, zonder dat kom je er niet uit. We vinden zo'n systeem erg onvriendelijk voor mensen als wij. En er zijn er velen zoals wij dagelijks in Washington. De ov-tsjipkaart in NL zal wel vergelijkbaar zijn :-( In 'vreethal' van Union Station eten we wat, Cajun vermeld een bord. Het smaakt wel. Op het station in BWI worden we opgehaald door Frank en de hotel-sjuttel, zonder probleem nu :-)

2 van 5

30-12-2009 9:54

23


De Mall c.s. is zoals zoveel dingen in de USA: "big, large, tall, long, great, huge, high, ...." Extra link: Washington DC travel info.

Video(Youtube): Mall Vrijdag, 2 oktober 2009: Sailing Down ChesapeakeBay. We gaan niet varen, maar we willen vandaag niet zoveel lopen. We nemen de auto en rijden richting Tilghman Eiland aan de andere kant van de Chesapeake_Bay. Over de baai ligt de Chesapeake_Bay_Bridge ($2.50) in de buurt van Annapolis, Maryland's hoofdstad. Aan de overkant staat een wijzer naar Stevensville, Historisch Dorp. Maar eerst lopen we een pad in Terrapin Park, naar de kust om de brug te zien. Na een bezoekje aan Stevensville rijden we naar Easton, zo veel mogelijk over binnenwegen. Easton is net een Engels stadje. R. koopt een zwaan van glas, handgemaakt in Killarney (Ierland), in een Ierse winkel. Dan richting Tilghman_Island. Al rijdend komen we in Saint_Michaels, het ziet er aardig uit, dus stoppen we. Op het plaatsnaambord staat: "St michaels, The Town That Fooled The British". Het is een vakantie-oord, omgeven door water. Veel mooie huizen uit het einde van de 19de eeuw. En veel grote plezierboten. In St Michaels gebeurt wat eens te gebeuren stond: L. verliest de lensdop van de Lumix :-( We lopen wat we gelopen hebben nogmaals, maar het mag niet baten. Intussen is het 6 uur, terug naat het hotel dus, 'thuis' om 19u30.

3 van 5

30-12-2009 9:54

23

4 van 5


Zaterdag, 3 oktober 2009: Het is een prachtige dag, zonnig, lekkere temperatuur :-) Omdat we de huurauto niet meer nodig hebben, gaan we hem inleveren na hem volgetankt te hebben. En de lenscap blijkt onder de stoel van de auto te liggen :-) Dan met de Rental Car Shuttle naar de luchthaven, naar de sneltram. Door de een of andere oorzaak duurt het wel even voordat de tram aankomt, slechte beurt :-( In Baltimore is het gezellig druk. Ook doordat vandaag het Fells Point Fun Festival is. We willen niet altijd maar lopen en daarom nemen we een dagkaart voor de Water Taxi ($9pp). Van de Inner Harbor varen we naar Fells Point, halte 11 van de watertaxi. Het is er erg druk. Er is een markt, de cafe's zijn overvol, straatartisten zijn actief. Bij een cafe worden oesters verkocht. Die hebben we nog nooit gegeten. Toch maar eens proberen nu. We kopen een half dozijn voor $8. L. vindt ze lekker, R. proeft er 1 en vindt het maar niks ;-) We varen terug naar de Inner Harbor om over te stappen op een taxi naar Federal Hill. We gaan de heuvel op via een trap. Mooi uitzicht op de haven en de wolkenkrabbers. Een heer oefent met een diabolo onder de vlag. Als hij uitgeoefend is, stapt hij op z'n ligfiets en zegt wat. En dan is een babbel snel een feit. Hij verzamelt fietsen, hij heeft er 250. In een aanhanger maakt hij telkens een mobiel 'museum' en geeft lezingen op scholen e.d. Als vrijwilliger. Het is al na vijven als we weer afdalen, naar de taxi. Bij toeval, we begrijpen de juffrouw niet helemaal, zitten we op de lange route naar Fells Point. Daar stappen we over naar de Inner Harbor. We eten weer een crab cake. Tenslotte wandelen we terug naar de halte van de sneltram. Dit keer komt hij snel. De sjuttel met Frank als chauffeur brengt ons terug naar het hotel. Leuke laatste dag in Baltimore :-)

30-12-2009 9:54

23

5 van 5


Video(Youtube): Fells Point ^ top

Volgende pagina

30-12-2009 9:54

23

Recommend Documents