www.dcla.be
België-Belgique P.B. Leuven 1 2/2334
TWEEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT
JAARGANG
v. u. vzw DCLA, Diestsesteenweg 288, 3010 Kessel-Lo
Clubgeest
Colofon Clubgeest is het tweemaandelijkse tijdschrift van Daring Club Leuven Atletiek. DCLA probeert op een brede manier atletiekactiviteiten te ontplooien waarin plaats is voor jong en oud, voor dik en dun, voor recreant en topatleet. Van deze activiteiten vind je in dit tijdschrift of op onze website een verslag. Tintelen je vingers om mee te helpen of om een schrijfstukje te plegen, neem dan gerust contact op met
[email protected] (GSM 0486-929 604). De redactie
EEN WOORDJE VAN DE VOORZITTER
Hoofdredactie en lay-out: Peter Van Puyvelde Redactie: Anja Van Belleghem
PETER VAN PUYVELDE
Voorwoord De warme zon van de laatste dagen heeft g van het zomerseizoen meer dan het begin ingeluid. Gedaan met de plensende regen en de schuimende modder, tijd voor het tartan. Dat de pittige zonnestralen van de laatste weken onze DCLA-atleten een beetje geprikkeld hebben is precies een grote understatement... De voorbije weken werd immers een groot pak DCLAgeschiedenis geschreven! Traditioneel is d mei-maand de i d de d maand d van de d interclubs i t l b en telkens weer wordt er reikhalzend uitgekeken naar hoe de club zich kan profileren tegenover zijn ‘concurrenten’. Vorig jaar werden onze cadetten/scholieren jongens knap tweede en onze cadetten/scholieren meisjes derde. Tevens werd 2007 een prachtjaar waarin onze grote damesploeg tweede en onze grote herenploeg derde werden. Voor het eerst stonden in 2007 al de interclubploegen op het podium in de eerste afdeling van onze nationale atletiek. Binnen het bestuur werd hierop bijna met ongeloof gereageerd en konden we niet vermoeden – ja zelfs niet hopen – dat een herhaling van dergelijke stunt nog mogelijk zou zijn. Maar kijk, je houdt het niet voor mogelijk maar in 2008 werd het nog beter.... Onze cadetten en scholierenploegen werden zowel bij de jongens als bij de meisjes vice-kampioen van België, een prestatie die onze grote herenploeg met glans evenaarden in onze eigen p p AtletiekArena. Het vice-kampioenschap van de heren was geleden van 1976, wat deze prestatie toch zeer uitzonderlijk maakte. Drie keer tweede dus... maar de hoofdvogel kwam van de damesploeg. Blijkbaar maakte de ‘gouden jubilee’ een zeer grote indruk op de armen en benen van onze damesploeg. Het 50-jarige bestaan werd in een zonovergoten Nijvel opgeluisterd met de eerste interclubtitel dames in de geschiedenis van de club!!!! Dus niet 2-3-2-3 zoals vorig jaar als je de plaatsen van de interclubploegen zou tellen, maar 2-2-1-2 ! Niet alleen terug alle ploegen op het podium van de eerste klasse van de nationale atletiek – wat iedereen quasi onmogelijk had geacht – maar zowaar nog een zucht ht beter b t dan d i in 2007, met een prachtige kampioenenkers op de taart erboven op.
Aan alle atleten, coaches, trainers en pp een dikke p proficiat en een supporters dikke merci voor de steun!! Ondertussen nadert de apotheose van 50 jaar vrouwenatletiek. Op de nakende Meeting voor Mon, die dit jaar doorgaat op zaterdag 7 juni, wordt hulde gebracht aan de DCLA-coryfeeën van de voorbije jaren. Het programma van de meeting kan je volgen op onze website mvm.dcla.be. We hopen jullie in grote getalen terug te zien, hopelijk met even mooi weer!
Uw voorzitter, Peter Van Puyvelde
“ MON “ ,EEN GIDS EN OPLEIDER Bert Van der Linden IIeder d jaar j organiseert i DCLA een “meeting “ i voor Mon”. Het is een internationale hoogstaande meeting, bedoeld als hulde aan een grote figuur uit onze club. Mon Vanden Eynde is geboren in 1924, en is plots overleden in1989, bijna 65 jaar oud. p en p professor aan Hijj was dokter lich.opv. het instituut voor lichamelijke opleiding. Maar voor ons is hij de trainer en bezieler die DCLA groot heeft gemaakt. Hij was internationaal erkend als toptrainer. Vooral de prestaties van atleten als Gaston Roelants, Miel Puttemans, Ivo Van Damme, André Dehertogjhe, Willy Polleunis, De Beck, Willy Van den Wijngaerden, Gammoudi en van nog zoveel anderen, blijven in het geheugen hangen. Ik wil een poging wagen Mon op te roepen, niet zozeer als trainer van atleten, maar als gids en opleider, iemand die richting geeft aan zijn leerlingen. Vooreerst herinner ik mij Mon als een beschikbaar man. Men kon hem tot ’s avonds opbellen. De telefoon liet hij geen tweekeer rinkelen. Staande aan de schoorsteen was hij aan het schrijven. Dikwijls heb ik hem gezien wachtend op de piste terwijl zijn atleten hun opwarming deden in het bos. Vooral het beeld van Mon onder zijn paraplu in de regen blijft mij bij. Voor de training was hij met kordate stap het terrein overgestoken, en had kort en zakelijk de opdracht van de training meegedeeld. Soms was dit vergezeld van een wiskundig raadseltje. “Vertrek nu maar en kom mij straks de oplossing zeggen.” Mon, een man om op te rekenen. Zijn oplossingen voor een probleem waren kort, snel en zakelijk, maar effectief. Als student in eerste lic. wilde ik trainen voor hoogspringen. Een paar dagen later kwam Mon met de oplossing: “Er Er is hier een student die aan hoogspringen doet, een Griek, die 2,04m springt. Als je wil zorg ik dat je hem leert kennen”
Ik heb toen een jaar met Nellos Sevastopopulos getraind en de basis van de buikrol en het hoogspringen van Nellos geleerd. Mon zelf trainde afstandlopers, maar volgde toch ook de vorderingen van de andere atleten. Toen het schooljaar om was vertrok Nellos, en weer had Mon de goede oplossing : “Er is een atleet die afzwaait van het leger, een goede hordeloper, je zult in hem een degelijke trainingspartner vinden” Zo leerde ik Theo Van Moer kennen. W hebben We h bb veell jaren j samen getraind, i d zijn ij samen naar wedstrijden getrokken, en zijn tot op vandaag na meer dan veertig jaar nog steeds vrienden. Ik vertel dit niet zomaar: Mon zag het belang in van trainingspartners en van kameraadschap in de sport. Mon, een man met uitdagingen die het beste van een mens kon bovenhalen. Ik herinner mij een kort gesprek op de trappen voor het instituut. Een eerstejaarsstudent spreekt meneer Vanden Eynde aan met de vraag of deze hem wil trainen Het antwoord van Mon: “Kom trainen. Kom terug als je honderd kilometer gelopen hebt”. Nu weet ik niet meer of ik het aantal kilometer goed heb onthouden. Het kunnen er ook meer zijn. In ieder geval: het antwoord van Mon typeert hem, maar is ook waardevol genoeg om te ontleden. Tijdens mijn stage voor adviseur in de atletiek stimuleerde Mon mij voor de meest verscheiden opdrachten: in school, vereniging, club, bij studenten van de univ en als organisator. Dat Mon meer was dan leraar heb ik teruggevonden in mijn stageverslag (1966). Ik schreef toen in het woord vooraf: “De heer Vanden Eynde heeft ons de atletiek dieper laten ervaren . Een sport leren kennen is meer dan het aanleren van technieken. Het is een menselijk gebeuren, een manier van leven.” In de eerste jaren na mijn studies LO. was ik geen trainer. Mijn aandacht ging uit naar mijn lessen LO, speelplaats, schoolsport en Sportakampen.
Mon: een man die durft uitdagen Een nieuw schooljaar begon. Mon sprak mij aan: “Er komt een student naar Leuven di graag aan hoogspringen die h i zou doen. d Hij springt 1,80m. Jij zou die kunnen opvangen.” Hij had het over Paul De Preter die enkele jaren later in buikrol driemaal het Belgische record zou breken, en tenslotte op 2,18m zou eindigen. Mijn antwoord: “Ik heb dat nog nooit gedaan, ik ben tot nu toe geweest met aanlering.” g alleen bezigg g Mon antwoordde mij dat je er als trainer moest zijn en dat je mee zou groeien met de atleet. Ik herinner mij een gevleugelde uitspraak van hem in de cursus voor atletiektrainers. Mon: “Wat is een atletiektrainer?” Zijn antwoord: “Een trainer moet er zijn” Jaren later herinnerde ik dit gesprek toen ik een uitspraak van Mon zag afgebeeld op een affiche over training:” De atleet maakt de trainer, maakt de atleet, maakt de trainer…” Een man die achter je staat. Typerend voor Mon is dat hij mij toen niet in de steek liet. Regelmatig kwam hij eens langs de springstand om aan te moedigen, naar de vorderingen te vragen of een oefening te suggereren. Hij deed dit ook langs verdere vorming. Hij was technisch directeur van de atletiekbond toen nog unitair. tiekbond, unitair Hij organiseerde clinics en nodigde buiten-landse trainers uit. Zo zorgde hij ervoor dat een groepje Belgische trainers met ondermeer Guido Van Diest naar Italië (Brescia) kon gaan voor een meerdaagse internationale trainingssessie met de beste Europese trainers hordelopen onder leiding van prof. hordelopen, prof Calvesi en demonstraties van Europese recordhouders Ottoz en Hemery. Hij regelde het, soms zelfs op de laatste minuut, dat een viertal Belgische hoogspringtrainers naar Madrid trok voor een congres over hoogspringen op mondiaal niveau. Dick Fosbury was er en Sara Simione met hun trainers. trainers Kennis doen opdoen, motiveren en stimulansen geven hebben een zeer concrete basis. Mon regelde het dat wij samen met de Franse trainers konden trainen in het INS te Parijs, en dat we een week met de beste
Europese atleten en trainer samen waren te Marmande in Frankrijk. Uiteindelijk regelde Mon het dat we de y p Spelen p te München ((1972)) Olympische konden meeemaken, en toegang hadden tot de opwarmings- en oefenterreinen. Als de atletiek in die jaren hoge noten gooide was het in grote mate te danken aan prof. Edmond Vanden Eynde en zijn zakelijk en efficiënt optreden. Een man betrokken op anderen Mon was niet alleen trainer voor zijn atleten ; hij was voor zijn leerlingen en oudleerlingen opleider, stimulator, iemand die uitdaagde tot inzet en zelfvertrouwen, een man die achter je stond, en dit met veel hart. In dit verband een laatste herinnering. Kort nadat Ivo Van Damme was verongelukt kwam Mon de sporthal van het instituut binnen tijdens een atletiektraining. We waren met drie van zijn oudleerlingen tegelijk bezig training te geven. Hij kwam recht op mij af. ik zag dat hij geëmotioneerd was. Hij zei: ‘Kijk Bert, het feit dat je hier nu training geeft tegelijk met Herman (Van Coppenolle) en René (Didden) dat doet mij iets.” Mon, een groot mens.
Parkingproblematiek
•Bij de heraanleg van de Désiré Mellaertsstraat is er net naast de piste een nieuw petanque-veld aangelegd, tesamen met een parking. Hier kunnen – samen mett de d aanpalende l d parkingplaatsen ki l t – gemakkelijk een 50-tal auto’s geparkeerd worden. Elke woensdag- en vrijdagavond staat deze parking echter compleet leeg! De toegang tot de Mellaertsstraat kan zowel via de Richard Valvekenstraat als via de Rerum Novarumlaan + Stadionlaan gebeuren. Van hieruit is het hooguit een vijftal minuutjes stappen om tot de piste te komen. Op korte termijn zullen met de conciërge van het terrein afspraken maken om ook de poort via de Mellaertsstraat te openen tijdens trainingsuren zodat deze parking feitelijk nog dichter bij de piste zal liggen dan de parking aan de sporthal. •Aan de stadionlaan is er de ingang tot de parking van het zwembad van Kessel-Lo Kessel Lo waar ook een serieuze parking aan verbonden is. Via een veldweggetje is de wandelafstand van deze parking tot de piste minder dan 5 minuten.
Peter Van Puyvelde Jullie weten het allemaal, allemaal parkeren op woensdag- en vrijdagavond is niet evident, toch niet op de te kleine parking. Toch zou ik jullie willen wijzen op een aantal valabele alternatieven die het probleem niet zal oplossen maar die wel voor een betere spreiding kan leiden, mits een kleine inspanning. Er zijn immers vele alternatieven mogelijk zonder dat iedereen probeert zijn auto op de parking aan de sporthal te wringen. Dat de parking achter de omheining voorbehouden blijft voor mensen met een ‘DCLA-parkingkaart’ is misschien vervelend voor sommigen. Echter, deze voorbehouden plaatsen zijn voor onze trainers die toch een belangrijke functie uitoefenen binnen de club. Dikwijls brengen zij ook nog materiaal mee zodat het maar normaal is dat zij dicht bij de piste geparkeerd kunnen staan.
Naast deze mogelijke ontlastingen van de parking zijn wij als bestuur van DCLA al geruime i tijd ijd in i contact met de d stad d Leuven L om een meer duurzame oplossing van het parkeerprobleem te vinden. Dit is door het gebrek aan ruimte niet evident maar we doen er alles aan om de veiligheid op het parkeerterrein te verbeteren.
Om het dringen bij het op- en afrijden van d Diestsesteenweg de Di te verminderen i d zou ik graag een oproep willen doen om gebruik te maken van volgende alternatieven (zie ook bijgevoegd plan):
t tennis i sp or th al
piste
BVV Meisjes : Tweede - een plaats beter dan vorig jaar ! Heusden-Zolder 03-05-2008 Gunther Vice-kampioen in de hoogste afdeling van de Beker van Vlaanderen voor de meisjes ! Dat was de stand op het einde van een warme en hartverwarmende namiddag in HeusdenZolder. Alle prestaties hier vermelden gaat een beetje ver, maar toch enkele blikvangers. Om te beginnen de prestaties van onze "nieuwelingen": Xenia Degroote kaapte in haar eerste 300mH ooit meteen de derde plaats weg, Hannelaure Verlinden werd tweede in het speerwerpen en Karlien Velghe won zelfs de 100m. Onze "gevestigde waarden" bewezen ook hun waarde voor het team, in hun dubbels behaalden ze alledrie 24 punten: Jolien Dirckx op hoog (2de) en 80mH (1ste), Hanne Claes op 200m (2de in een nieuw clubrecord, nl. 25"29 !) en 100mH (1ste), en Esther Salaets op 100m (2de) en 400m (1ste in een dik PR).
Maar ook de andere meisjes deden meer dan hun uiterste best om die kostbare puntjes te sprokkelen. Een ploeg staat en valt vooral met de reserven of invallers van het laatste moment. Dus zeker ook een dikke proficiat voor de prestaties van die atleten. Christina Schuyten is zelfs speciaal voor de aflossingen opgekomen naar
Heusden-Zolder. Door blessures en andere onverwachte afzeggingen was het ook weer een heel gepuzzel om die aflossingsploegen op elkaar afgestemd te krijgen krijgen. En de welverdiende beloning volgt vrijdag: pannekoeken in den Elfkamper !
De eindstanden 1. AVT 237 2. DCLA 226 3. VS 209 4. ROBA 198,5 , 5. ACHL 185,5 6. KAAG 172 7. OEH 160,5 8. AVR 155 9. FLAC 136 10. LOOI 134,5 11 AVLO 114 11. 12. AZW 113
Ook de jongens kampioen !
worden
vice
Tielt 04-05-2008 Philippe Muchez Het zal wel een zonnige zondag in WestVlaanderen geweest zijn, maar nog zonniger was het resultaat van de Beker van Vlaanderen. Onze jongens deden niet onder voor de meisjes gisteren, vermits zij ook de vice-titel in beslag konden nemen en dat op amper 7 luttele puntjes van kampioen Dilbeek. Dilbeek Dat zonnige weer zorgde voor een uitstekende sfeer bij de DCLA atleten. Vanaf de eerste wedstrijden stonden zij in West-Vlaanderen allen klaar om hun collega’s aan te moedigen en het zag er dus naar uit dat velen tot het uiterste zouden d gaan, en ja j ze hebben h bb zich i h overtroffen. Cadet David Deschuyter mocht als eerste aantreden in de 300 meter horden. Hij voelde zich de hele week niet echt goed maar behaalde met 52”37 toch mooi de eerste zes punten. Na twee achtereenvolgende jaren bij de cadetten nam Benoît H j l ook Hanjoul k bij de d scholieren h li d lange de l hordeafstand voor zijn rekening. Niettegenstaande het niet Benoît zijn specialiteit is, sprong hij over alle horden in 65”44, goed voor 4 punten. De eerste volle dertien punten werden binnengehaald door cadet Thomas Brusselaers bij het verspringen. PK kampioen Thomas bevestigde zijn goede conditie van het PK van vorige week en verbeterde met 5m78 zijn PR met nog één cm. Een eerste plaats en 13 punten werd eveneens behaald door Denis Hanjoul in het hoogspringen. Denis sprong vlot over 1m95, trachtte nog zijn PR te verbeteren door de lat op 1m99 te laten leggen. Het lukte net niet maar 2 meter ligt binnen de mogelijkheden voor dit zomerseizoen. Bij het polsstokspringen moesten we helaas twee nullen laten optekenen. Bij de scholieren was er geen atleet en bij de cadetten kwetste Arne Broeders zich tijdens het speerwerpen op het PK zodat hij het polsstok moest missen. Bij het kogelstoten werd zijn plaats ingenomen p g door verspringer p g en spurter Pieter Bomans. Pieter stootte de 4 kg 11m17 ver, verbeterde zijn PR met 1m39 en behaalde met zijn vijfde plaats 8 punten. Afstandsloper Siemen Corbeels ging met 1.5 kg naar de discusstand en kon met 14m70 nog mooi twee punten in
de wacht slepen. De 100m werd gelopen door Thomas Reyntjens en Koen Beullens. Thomas had de voorbije weken meermaals zijn uitstekende spurtersconditi bewezen tie b en niettegenstaande i tt t d een kwetsuur spurtte hij voluit naar de tweede plaats (11 punten) in een handgestopte tijd van 11”7. Jammer dat de klok het liet afweten want er zat opnieuw een verbetering van zijn PR in. Koen had meer geluk met de klok, verbeterde met 12”19 zijn PR met 9/100sten en verwierf 5 punten punten. Na de spurters was het de beurt aan de 800 en 1500m lopers. Cadet Chiel Poffé van de kring Halen verbeterde de voorbije weken zijn PR op de 1500m reeds tweemaal met meer dan 10 seconden en dat zat er dus ook in op de 800m. Met 2’13”20 liep hij 14”31 sneller dan vorig jaar en verbaasde met een vierde plaats en negen punten. Bij scholier Reynaldo Lattine waren de zenuwen reeds gespannen en na de vorige prestatie wou hij niet onderdoen. Reynaldo pikte goed aan bij de kopgroep en in zijn gekende stijl spurtte hij in de laatste 150m voorbij een drietal tegenstanders om uiteindelijk als derde te eindigen in een scherpe 2 2’01”60 01 60. Enkele tienden van een seconde boven zijn PR en hij belooft de kaap van 2 minuten te naderen. Ook cadet Ian Verbeylen liep een zeer verstandige 1500m, volgde geruime tijd de kopgroep, liet eerst twee atleten vertrekken, daarna nog een derde, ging vervolgens voluit in de laatste 250m g in 4’36”19. om toch als derde te eindigen PK kampioen 3000m Dries Basemans deed hetzelfde als zijn voorgangers. Hij sloot aan bij een kopgroep van acht, volgde prima, moest Roba atleet Maarten Van Dijck in de laatste ronde laten gaan, maar spurtte in de laatste lijn naar de derde plaats in 4’23”92. Met deze 39 g punten erbijj was DCLA langzaam opgeklommen van een achtste naar een tweede plaats. Cadet Bram Luycx verbeterde de voorbije weken zowel zijn PR op de 100 en 200m en is provinciaal kampioen op de 200m. Opnieuw zorgde hij voor een zeer spannende 200m die op de meet werd beslecht. Met 24”11 behaalde de eerstejaarscadet niet alleen de tweede plaats maar verbeterde hij opnieuw zijn PR met 35/100sten.
Bij de scholieren is Koen Beullens niet alleen de snelste op de 100, maar ook op de 200m. Met 24”95 evenaarde hij bijna zijn PR van vorige week en behaalde hiermee drie punten. punten Ook spurter Tom Wijgaerden behaalde drie waarevolle punten, maar dan bij het kogelstoten. Hij stootte de 5kg 10m09, 71 cm verder dan zijn vorige record. Cadet Christopher Gray verbaasde op het PK met een speerworp van 43m72 en een bronzen medaille. Christopher was reeds vroeg in Kessel-lo Kessel lo, met de speren klaar in de hand om te vertrekken en uitermate gemotiveerd. Hij ging voluit voor de eerste plaats en de dertien punten en verbeterde met een worp van 44m12 opnieuw zijn PR. Hoogspringer Dieter Delvaux wierp bij de scholieren de speer 34m77, niet zo ver dan zijn PR van 37m31 van vorige week, maar plaats en dus 6 toch een mooie 7de p punten. Eerstejaarsscholier Matthias Vanattenhoven mocht ondertussen een eerste keer aantreden bij het verspringen. Reeds tijdens zijn eerste reeks van drie sprongen ging hij 5m87 ver, goed voor een 4de plaats en 9 punten. Cadet Baptiste Vande Berg verbeterde op het PK zijn PR g p g met 5 cm tot 1m60. In Tielt hoogspringen deed hij knap deze prestatie over, verwierf de 6de plaats en 7 punten. Cadet Cedric Rutsaert werd tijdens het PK tweede op de 100 meter horden in 15”75. Hij nam deze discipline dan ook voor zijn rekening. In de snelste reeks liep hij na zestig meter op de tweede plaats, maar miste dan twee horden en viel zwaar. C d i bleef Cedric bl f koelbloedig, k lbl di stond t d recht ht onder de aanmoedigingen van zijn vrienden, liep verder en behaalde nog de vijfde besttijd en dus 8 punten. U ziet maar ! Bij de scholieren 110m horden beloofde het een zeer spannende wedstrijd met de Belgische top aan de start. Denis Hanjoul liep een sterke wedstrijd en eindigde tweede in 14 14”69 69. Na de 13 punten van het hoogspringen voegde hij dus nog eens 11 punten toe aan het DCLA totaal. Het laatste individuele loopnummer van de dag was de 400m. PK kampioen 400m Pieter Bomans startte zoals we ook van hem gewoon zijn zeer vlot om dan in de laatste 200m met een krachtige spurt te finishen. finishen Hij liep in de laatste rechte lijn alle tegenstanders op afstand en behaalde de 13 punten.
Matthias Vanattenhoven nam na het verspringen bij de scholieren de 400m voor zijn rekening. Matthias, eveneens in goede vorm, startte zeer snel in de beste reeks k mett o.a. Frederik F d ik Lemmens. L Hij vertraagde nauwelijks en spurtte naar een vierde plaats in een 53”34. Discuswerpen voor cadetten was het laatste individuele nummer voor de aflossingen. Na zijn prima spurt was Thomas Reyntjens er volledig klaar voor. Thomas wierp de discus liefst 39m49 ver, een evenaring van zijn recent PR en was zeer blij met zijn eerste plaats en de volle buit. DCLA stond ondertussen nog steeds op de tweede plaats. Gezien het wachten op de cadettendiscus, mochten de scholieren Matthias Vanattenhoven, Koen Beullens, Tom Wijgaerden en Jasper Meert als eersten beginnen voor de 4x100m estafette. estafette Een 100m aflossing is niet goed voor het hart van een coach en de supporters. Maar de scholieren hadden goed geoefend en de aflossing liepen uitstekend. In hun reeks eindigden zij vijfde. De cadetten Thomas Brusselaers, Bram Luycx, Pieter Bomans en Thomas Reyntjens stonden daarna klaar voor hun 4x100m. 4x100m Bij de eerste wissel zag Bram de snel vertrokken en aanstormende Thomas te laat komen, waardoor Thomas moest afremmen en de wissel bijna misliep. Bram begreep wat hij moest doen en ging voluit in de rechte lijn, gevolgd door een prima wissel met de ervaren tweedejaarscadet Pieter. Na een goede derde wissel was al heel wat van de g opgelopen achterstand goedgemaakt en liep Thomas naar een mooie tweede plaats. Met wat extra oefenen op de wissels belooft deze jonge ploeg vuurwerk op het Belgisch kampioenschap. Na de mooie resultaten op de aflossing waren we dan ook zeker van de tweede plaats. Toch waren we verbaasd dat we p met 225 punten uiteindelijk op slechts 7 kleine puntjes van winnaar Dilbeek Atletiekclub eindigden. Een prachtig collectief resultaat van de DCLA atleten waar ze trots op mogen zijn. Na de prima prestatie van de meisjes vermoeden coach Hilde en ondergetekende dat er in het j een extra activiteit zal moeten najaar georganiseerd worden.
Interclub, niet voor hartlijders… Peter Van Puyvelde Het is elk jaar hetzelfde liedje… liedje Als de maand mei eraan komt, stijgen de zenuwen van bepaalde personen binnen de club tot ongekende hoogtes, al denk ik dat weinigen het niveau van de voorzitterszenuwen halen... Het interclubgebeuren is en blijft toch iets speciaals. Voor de coaches is het tot op het laatste p elke moment trekken en sleuren om op plaats een valabele atleet te vinden, een job die voor weinigen is weggelegd en die elk jaar vraagt om de nodige overredingskracht. Ook dit jaar was niet anders... Op zaterdag 10 mei vertrok DCLA dan ook met vereende kracht richting Nijvel waar de plaatselijke Cercle d’Athlétisme du Brabant Wallon (CABW) paraat stond voor de organisatie van de interclub in de ere-afdeling van de KBAB, de hoogst mogelijke afdeling in België. DCLA was richting Wallonië afgezakt met op zak toch een portie gezonde ambitie. Vorig jaar werden we immers tweede achter het ongenaakbare Vilvoorde van Kim Gevaert. Aan de andere kant waren de ambities biti toch t h een beetje b tj getemperd t d mett de d enkelblessure van Catherine Timmermans en de ziekte van Kirsten Meeus, toch twee certitudes én gegarandeerde puntenwinnaressen. Later die dag zou echter blijken dat de goden de rood-witte Leuvense bende echter zeer, zeer gunstig gezind zouden zijn. Zou coach Jean-Marie dan echt over magische gaven beschikken??
Het werd een ware thriller, daar in het Park de la Dodaine, maar wat niemand nog verwacht had, gebeurde toch: onze meisjes - gemiddelde leeftijd 19,3 jaar – haald den d allereerste de ll t interclubtitel i t l btit l in i de d hoogste afdeling binnen. De jubilerende vrouwenafdeling van DCLA wordt dit jaar 50 en die halve eeuw werd nu bekroond dankzij een half puntje voorsprong op AC Break ! Een mooiere verjaardag kan niet gedroomd worden. Maar het heeft bloed, tranen en veel, zeer k D coach De h heeft h f bewezen b veell zweet gekost. dat hij zelfs in zeer moeilijke omstandigheden het hoofd koel kan houden, terwijl onze voorzitter meermaals de schaduw moest opzoeken... Maar de Leuvense vrouwen lieten hen niet in de steek. Het begon traditioneel met de baanronde, bezet met 10 horden. Scholiere Hanne Claes werd voor de leeuwinnen gegooid, gegooid maar ze verdedigde zich meer dan schitterend, met een 3de plaats en een geweldige 62"43 achter haar naam, een verpulvering van haar eigen clubrecord. Het ging zo snel dat de maaginhoud er moest aan geloven, maar die knappe chrono pakken ze haar niet meer af. Ondertussen waren ook vier kampnum kampnummers begonnen. Jolien Dirckx - nog cadet - haald een knappe 4de plaats uit de warme hoogspringstand; Fredje Neys viel voortreffelijk in voor Kirsten met de speer en werd voortreffelijk 5de. Catherine Timmermans liet de coach niet in de steek en had voorgesteld om 'op op reserve reserve' en zonder de volledige kogelaanloop te werpen. Dat leverde haar nog een tweede plaats op. Inge Devroey kreeg de ondankbare taak om de gaatjes in verspringen en 100mH op te vullen. Inge was zelf niet tevreden met haar 8ste (horden) en 10de plaats (ver), maar als we haar totaal van 8 punten niet g hadden gehad... Ondertussen stond er een eerste klassement op het bord, en jawel: Leuven op kop, met drie puntjes voorsprong op AC Break... Dan moesten onze halve fonddames nog in actie komen. Charlotte Debroux liep van start tot aankomst aan de leiding en kon in de laatste meters nog een ultieme aanval van Lindsey De Grande afhouden. Even later verdubbelde Elke Van Hoeymissen het zegetotaal van DCLA in de 1500m, waarbij ze 500m de kat uit de boom keek, maar dan onweerstaanbaar weg soleerde.
De sprintnummers zijn niet meer het zorgenzusje van ons team: in de 100m waarbij Kim Gevaert een geweldige 11"07 liet optekenen - werd Elise Robben knap tweede in de B-serie, B serie goed voor een 6de totaalplaats. Wat later kon Esther Salaets in de 200m haar PR verpulveren tot 25"70, goed voor plaats 7. Stephanie Herssens is al langer een vaste waarde op de baanronde: deze keer finishte ze sterk op een 3de plaats. In de tussenstand zaten we ondertussen al aan 10 van de 17 nummers en de Leuvense meisjes hadden hun voorsprong verder uitgebouwd tot 93 punten voor AC Break (86), de plaatselijken van CABW (75) en uittredend kampioen Vilvoorde AC (67), dat had af te rekenen met blessures van Elodie Ouedraogo en Frauke Penen. Onze meisjes wisten dat AC Break in de resterende nummers sterk voor de dag zouden komen, en dat de Beker zeker nog niet binnen was. Lien Colson - ook al van bij het begin aan de slag - haalde een 3de gedeelde plaats met 3m20, maar ACBR won het nummer. Katrien Van De Broeck gooide een solide 43m38 uit haar armen, goed voor plaats 5, maar AC Break werd wel 2de. 2de DCLA mag zich gelukkig prijzen dat Tinne Mommen wilde aanzetten in het hinkstap. Tinne sleepte een 10de plaats uit de brand, maar AC Break won dat nummer wel. Toch een speciale pluim voor Tinne: zaterdagochtend nam ze in de Topsporthal nog deel aan het Vlaams kampioenschap acrogym en werd er 4de op 0,25 punten van de kampioene. Normaal zou Tinne niet meer deelnemen aan atletiekwedstrijden tot juli maar vorige woensdag heeft ze toch toegezegd om de club te depanneren. Zo zie je dat ook haar puntjes van kapitaal belang waren voor deze pagina Leuvense atletiekgeschiedenis. Sandra Schenkel kon in de 3000m - met een PR in die hitte ! - met haar 2de plaats wel heelwat puntjes goedmaken op AC Break, maar de tussenstand met alleen de estafetten nog te gaan, zag er niet rooskleurig (meer) uit. Break had met een stevige 140 punten 12,5 punten voorsprong verzameld. Een onmogelijke op opdracht, tenzij er een wonder gebeurt... En zo één keer in de 50 jaar gebeurt er een wonder. Bij de goed gestarte Break-meisjes liep het fout in de tweede wissel: stok op de grond en nul punten. Ons piepjonge
kwartet overtrof zichzelf en vergaarde tien punten ! Nog 2,5 punten tot de top: in interclubtermen wil dat zeggen dat er in de 4x400m minstens twee teams tussen DCLA en ACBR moeten t eindigen, i di t tenzij ij bij winst, dan volstaat één tussenliggend team. Dat laatste scenario werd door AV Toekomst meteen in de prullenmand gelopen met een sterke chrono, waardoor de Limburgers trouwens nipt de degradatie ontliepen. Stephanie vertrok als een speer, moest via een onzachte h b ikl di buiklanding d de stok k doorgeven aan Maryam Amellal die de voorsprong tot aan haar wissel heel nipt kon vrijwaren voor... AC Break. Kathelijn Lain plaatste zich verstandig achter haar rivale en ging haar opnieuw voorbij om Charlotte Loes in poleposition de laatste ronde in te jagen. Loes was te fel bezig met het consolideren van haar voorsprong, voorsprong zodat ze niet merkte dat AC Break ondertussen werd voorbijgesneld door CABW en op 200m van het einde ook door OE Halle. Als Charlotte de voorsprong kon behouden op de snelle zwarte gazelle Kaboud van de thuisploeg, was de eerste Leuvense titel een feit. En wie Charlotte een beetje kent, kent weet dat ze zoiets niet meer uit handen geeft. De ontlading die daar in Nijvel volgde kan bijna niet met woorden omschreven worden. Voor de eerste keer in 50 jaar damesatletiek (uitgerekend in dit feestelijke jaar) is DCLA kampioen van België en dat met zo zo’n n jonge damesploeg. damesploeg Plots vlogen alle zenuwen uit de voorzitter zijn lijf, en tranen maakten zich meester van vele clubgenoten, jong en oud. Een fantastisch gevoel na een fantastische en oerspannende namiddag. Dat ik daarna met natte kleren – eigenlijk best aangenaam, door zo’n 20 dolle mina’s gedoopt worden – van Nijvel richting Leuven tufte was een koele afsluiter van een super-DCLA-dag. 10 mei zal een ereplaats krijgen in de DDDD!!
Tijd voor op onze lauweren te rusten was er echter niet! De dag nadien moesten immers onze mannen in actie komen en dan nog wel in onze eigen Gaston Roelants Arena. Arena Coach Marc liep er zeze nuwachtig bij. Ook hier bij de mannen was er een gezonde portie ambitie te merken. Vorig jaar werden we knap derde, een plaats die deed hopen op meer, al is dit met 20 slopende nummers niet evident. De dag verliep echter schitterend. Coach Marc zijn jongens lieten liefst vier overwinningen noteren en mede daardoor klom DCLA in de tweede helft van de namiddag vanuit de middenmoot stilaan richting podium. Ze stonden lang derde, maar de eindspurt leverde uiteindelijk een tweede plaats op. Beter dan verwacht. Zelfs de voorzitter werd er kalm van en beleefde een plezante g Het was van 23 mei... 1976 namiddag... geleden dat onze mannen collectief nog zo hoog scoorden. Toeval of niet, maar dat gebeurde toen ook via een thuisorganisatie. Vier overwinningen dus. Kim Ruell nam als nationaal 1500m-kampioen zijn verantwoordelijkheid op, op maar de koers verwaterde in een slakkengangetje en alles liet een supersnelle laatste ronde voorspellen. Dat gebeurde, maar ook daarin toonde Kim dat hij de snelste benen had en wees hij zijn BK-podiumbelagers zonder discussie terug. Maarten Van Steen sloop in de 3000m rustig mee met de kopgroep en ook hij had zijn sterkste wapen bewaard tot in de laatste rechte lijn. Ook een knappe zege van Maarten tegen zijn vroegere clubgenoot van VAC. Pieter Rijnders vormde samen met voormeld duo een uniek podium bij het BK korte cross. Pieter ging van start in de hete 5000m, liet de snelsten begaan terwijl hij g tempo p zocht en werd op p die z'n eigen manier knap 3de. Tim Rummens verkeert ook al in uitstekende conditie. Op een respectabele hoogte van 2m03 verloor hij z'n laatste concurrent, maar Tim gaf met 2m07 nog een extra glanslaagje aan zijn zege. De vierde zege kwam dankzij Loïc Lemaître goeie conditie terugvindt. g die stilaan de g Nu zoefde zijn speer al naar 66m47, en daar kon niemand tegenop. Loïc haalde later ook nog 8 punten uit de discusring.
De middag was dankzij de werpers goed begonnen: de tweede plaats van hamerslingeraar Tim De Coster was een voorspelling voor de rest van de namiddag. Ti offerde Tim ff d zich i h nog voor het h t kogelstoten k l t t op. Ook Djoere Gaublomme ontpopte zich tot een veelpuntenwinnaar in de zandbak. Eerst landde hij bij het verspringen op de derde plaats, nadien deed hij twee voorzichtige pogingen in het hinkstap, en dat leverde een vierde plaats op. E k l jonge Enkele j clubgenoten l b werden d voor de d leeuwen gegooid in de snelle loopnummers: Pieter Windey (9de, 400mH), Carlo Celis (10de, 100m), Elias Foulon (10de, 200m) en Joren Gordts (7de, 800m) deden wat van hen werd verwacht. Door de wol geverfde clubgenoten gooiden al hun ervaring in de schaal. Sven Pieters haalde een derde plaats uit de 110m horden die alles weg had van een BKfinale, Jeremy Van Ophem kon zijn problematische conditie mooi wegsteken achter zijn steeple-ervaring met een 4de plaats en Johan Mordijck pakte ei zo na de zege in de B-serie 400m (8ste totaalplaats). Jonas De Meyer miste zijn aanvangshoogte met de polsstok - hij was niet de enige - maar het daarmee gepaard gaande puntenverlies had geen enkele invloed op de eindklassering, wat toch enige troost mag zijn. Onze estafetteteams deden het afsluitend heel knap volgens hun mogelijkheden en prikten allebei als 6de doorheen het finishlint. Finale resultaat van het interclubgebeuren: twee keer vice-kampioen bij de cadetten/scholieren, vice-kampioen bij de heren en KAMPIOEN bij de dames. Wat een jaar, wat een jaar, een dikke merci aan ieder die hiertoe heeft bijgedragen.
ZOMERPROGRAMMA 2008 . Meer gedetailleerde informatie steeds op het jeugdgedeelte van onze website of bij de trainers of Marc. We vragen uitdrukkelijk dat indien er met voorinschrijvingen gewerkt wordt zoals bv. voor het circuit Vl. Brabant, BVV of steeds bij aflossingen dat de atleetjes zich dan NIET MEER zelf ter plaatse inschrijven. Zo 18 Mei: Meerkamp kampioenschap Vl. Brabant te Dilbeek Eerste start om 13h. meisjes jongens Ben: 60, 1000, ver, hockey 60, 1000, ver, hockey Pup: 60, 1000, hoog, kogel 60, 1000, ver, kogel Min: 80, 1000, hoog, kogel, speer 80, 1000, hoog, kogel, speer Za 28 Juni Individueel prov. Kampioenschap te Tienen. Ganse dag. De eerste start is om 10h. Alle nummers worden georganiseerd. Samenkomst ter plaatse om 9h of later ifv de gekozen nummers. Za 23 Augustus: – Circuit. Vl. Brabant VAC te Vilvoorde - eerste start 13h. jongens Ben: 60, ver, hockey Pup: 60, 60H, discus, hockey Min: 80, 80H, polsst, ver, discus
meisjes 60, ver, hockey 60, 60H, hoog, kogel 80, 60H, hoog, polsst, discus
Za 6 September: Jumbomeeting te Huizingen (OEH) (alle nummers worden hier ingericht) Finale BVV zaterdag 13 september te Brasschaat Za 20 September: – Finale Circuit. Vl. Brabant RCT te Tienen - eerste start 13h. jongens Ben: 60, 1000m, ver, kogel Pup: 60, ver, hockey, 1000m Mi Min: 300 ver, speer, 1000m 300m, 1000
meisjes 60, hockey, hoog, 1000m 60, ver, kogel, 1000m 300 1000m, 300m, 1000 ver, speer
Za 20 September: Nijvel – info later Jeugdweekend te Maasmechelen van vrijdag 3 oktober tot zondag 5 oktober 2008
BEKER VAN VLAANDEREN DIT IS DE ENIGE WEDSTRIJD DIE WIJ ALS VERPLICHT BESCHOUWEN VOOR PUPILLEN EN MINIEMEN. DE PRESTATIE IS MINDER BELANGRIJK – DEELNEMEN DES TE MEER. Dit is het interclubgebeuren voor de jeugd en is een kans om ons als vereniging te tonen en te meten met de anderen. Op iedere proef krijgt de beste prestatie punten. Deze worden dan opgeteld. De clubs met de meeste punten mogen dan naar de d finale fi l in i S September. b I In d de schiftingen treden de jongens en de meisjes apart aan. Je mag deelnemen aan 3 nummers plus een aflossing naar keuze (voor miniemen mag er van 150m-300m1000m echter slechts 1 nummer gekozen worden). Programma BVV: Benjamins: Zijn NIET meer opgenomen in het programma van de BVV. Pupillen: 60-1000-60h-hoog-ver-kogelhockey-4x60m. Miniemen:: 80-150-300-1000-60h(m)/80h(j)hoog-ver-kogel-speer-4x80 V Voor h t uurrooster het t zie i www.val.be l b -> > kalender -> BVV -> pupillen en miniemen. We proberen ook iedereen zoveel mogelijk in de aflossingen op te stellen. Hiervoor moet je zelf niet inschrijven.
Circuit Vlaams Brabant Het circuit Vlaams Brabant bestaat uit 5 wedstrijden, georganiseerd door telkens een andere Vlaams Brabantse vereniging (DCLA,ROBA,VAC,ACKO,RCT). Regelmatige deelname wordt beloond op het einde van de finalemeeting die dit jaar in Tienen plaatsvindt op 20 september. Atleetjes die deelnemen aan minstens 3 wedstrijden en minstens één loop-, springp evenals de 1000m lopen, p , werpnummer komen in aanmerking voor een t-shirt en verschillende prijzen. Bij elk van deze wedstrijden zijn er medailles voorzien voor de eerste drie van elke proef. Voor al deze wedstrijden schrijf je best op voorhand in bij Marc (
[email protected]) of via uw gratis voor de atleten trainers. Deelname is g van de deelnemende clubs. Voor al deze wedstrijden spreken we ter plaatse af ongeveer 1h voor de aanvang van de eerste wedstrijd. De eerste start is steeds om 13.00h. Er zijn steeds medailles voor de eerste drie voorzien.
Standen Jodaleu zomercriterium
Standen Jodaleu zomercriterium
Beperkte wedstrijdkalender 24-25/05 :
Belg Kamp Masters (KBAB/CAB, Nijvel)
07/06 :
Meeting voor Mon te Kessel-Lo
08/06 :
BVV Masters Dames en Heren te Lier
22/06 :
Meeting voor pers met verstandelijke handicap te Kessel-Lo 13u
22/06 :
Open Mastermeeting te Kessel-Lo 14u
28/06 :
Prov Kamp Ben, Pup, Min te Tienen
02/07 :
Belg Kamp 10km AC + Masters en 3000 Steeple Vrouwen te Jambes
05-06/07 :
Belg Kamp Alle Categorieën
11/07 :
Flanders Cup (KSS, Kortrijk)
12-13/07 :
KVV Meerkampen (AVT/VAL, Heusden)
13/07 :
Flanders Cup (RCG, Gent)
23/07 :
Flanders Cup (ACBR, Brasschaat) Een uitgebreide wedstrijdkalender is terug te vinden op www.val.be
50j. VROUWENATLETIEK BIJ DARING CLUB LEUVEN ATLETIEK (deel 2) G V Guy Vandiest di t DE JAREN 90. De transfer van Corinne Debaets naar DCLA was een schot in de roos voor onze club. Later zal blijken dat de talrijke successen van Corinne C i DCLA meermaals l in “the picture” zullen brengen. Het begon al in de winter van 1990 met een bronzen veldloopmedaille in Amay gevolgd door een zomerse kampioenstitel op de 3000m plus een zilveren medaille op de 1500m. Ook Tille Scheerlinck (speelster van de nationale volleybalploeg) stond mett een bronzen b medaille d ill in i het h t speerwerpen op het ereschavotje. Het jaar nadien werd onze 4x800maflossingsploeg kampioen van België met Marie-Pierre Douxfils, Sara Gysen, Myriam Juveyns en Marleen Van Aerschot. De eerste tweegenoemden wisten deze stunt nu samen met Corinne Debaets en Elsie Maes te herhalen in 1992. Vanaf 1994 staken enkele atleetjes van eigen kweek hun hoofd aan het atletiekvenster. Maaike Vander Plaetsen op de 400m en Sandra Clinckemaillie in het polsstokspringen werden kampioen van Vlaanderen alle categorieën. En j de nationale Jeugdkampioenschapg p p tijdens pen vielen de tweelingszusjes Els en Sylvie Verthé, Evelyn Coussement, Anke Vanheyste, Katrien Van De Broeck en Sigrid Vanden Bempt in de prijzen. In 1997 kwam ver- en hinkstapspringster Sandra Swennen over van Hasselt De Demer. Zij zou in totaal 8 nationale titels voor DCLA verzamelen tussen 1997 en 2001. Niettegenstaande deze grote versterking zouden de DCLA-vrouwen in 1998 na 21 jaar uit de ere-afdeling van de interclubkampioenschappen zakken. Geen echte ramp want het jaar nadien werd deze plaats terug heroverd door in Zwevegem groot overwicht kampioen p te worden met g in 2de afdeling. De piepjonge Sigrid Vanden Bempt – zij was pas eerstejaarsjuniore - werd in 1999 de 12de atlete van onze club die een individuele nationale titel alle categorieën
(800m) kon behalen. Ook Sandra Swennen werd toen kampioene van België in het hinkstapspringen. Nationale Interclubkampioenschappen in de jaren 90 Buiten de degradatie in 1998, wist DCLA mooie resultaten te behalen in de Ere – Afdeling van Interclubkampioenschappen: viermaal 3de en viermaal 5de en opnieuw naar de hoogste klasse in 1999. Ook bij de Masters (toen nog Veteranen genoemd) begon DCLA de successen op te stapelen. In 1998 werden we kampioen in de 2de Afdeling. In 1999 werd Corinne Debaets voor het eerst nationaal kampioene veteranen in het veldlopen, 10.000m en 800m op de baan. Wendy Llewellyn een Nieuw-Zeelandse Llewellyn, Nieuw Zeelandse die een tijdje in ons land verbleef, werd mooi 2de in dat veldloopkampioenschap te Diest. Tijdens het Belgisch kampioenschap marathon was er zilver voor Marijke Willekens.
Marijke M ijk Willekens Will k wordt dt na de d aankomst k t van de 10 mijl van Marc Ruell in ’99 gefeliciteerd door Jo Vanden Eynde.
DE EERSTE JAREN VAN DE 21ste EEUW : 2000 – 2008. Met Sandra Swennen won onze club twee nationale ti l titels tit l in i het h t hinkstapspringen: hi k t i zowel bij de Indoorkampioenschappen als tijdens de kampioenschappen alle categorieën (2000). De Interclubkampioenschappen bleven een beetje onder de verwachtingen met een 5de plaats. Het resultaat van het volgende jaar lag in dezelfde lijn : 6de. I 2001 deed In d d Sandra S d nog beter b t door d 3 maall nationaal kampioene te worden: indoor in het hinkstapspringen en op de baan alle categorieën ver- en hinkstapspringen. Start to Run Toen de Vlaamse Atletiekliga in 2001 een pproject j voor beginnende g lopers p “Start to Run” op touw zette, sprong DCLA onmiddellijk op de kar. Het werd een schot in de roos. Ondertussen hebben honderden mannen en vrouwen deelgenomen aan de verschillende DCLA – sessies. Hieruit is ook een nieuwe cel binnen de structuur van de club ontstaan “de Recreatiesport – cel”, die de belangen en het gg zal behartigen. g beleid van de jjoggers Onder leiding van de Jogbegeleiders worden wekelijks heel wat kilometertjes afgemaald. Op dit ogenblik zijn er liefst 304 actieve vrouwelijke joggers ingeschreven op de ledenlijst van DCLA. De verwachte doorbraak van Sigrid Vanden Bempt kwam er in 2002 met een gouden medaille op de 3000m steeple. Het jaar nadien wist ze zelfs twee titels te behalen: 3000m steeple en 5000m. Sigrid won ook twee bronzen medailles tijdens de Europese beloftenkampioenschappen: in 2001 te Amsterdam en in 2003 te Bydgoszcz. Net als Sandra Swennen in het hinkstap, werd Sigrid nationaal record recordhoudster in de steeple. Vanaf 2003 tot en met 2008 toonden de DCLA-crossers zich de nr.1 in de Interclubkampioenschappen veldlopen en mochten ze steeds deelnemen aan de prestigieuze Europabeker voor Landskampioenen. Dat de jeugd niet wilde achterblijven bewezen zij in hun Nationale kampioenschappen met 4 nationale titels : Saskia Kalmeyer (hinkstapspringen – cadetten),
Kirsten Meeus (kogelstoten cadetten), Catherine Timmermans (kogelstoten scholieren) en Sofie Rummens (hoogspringen scholieren). Liesbeth Van de Velde (Lierse), Elke Van Hoeymissen, Sylvie Ameloot (beiden Grimbergen) en Veerle Van linden (AV Toekomst) kwamen de fondloopsters van DCLA nog versterken. Veerle kon dadelijk kampioene van België 1500m indoor worden. Tijdens de Nationale estafettekampioenschappen 4x800m stonden K h lij Polspoel, Kathelijn P l l Sylvie S l i Ameloot, A l Elk Elke Van Hoeymissen en Liesbeth Van de Velde op het hoogste schavotje. AtletiekArena Gaston Roelants In september 2004 gebeurde de grote verhuis van het Sportcentrum naar het pas gerenoveerde stadion aan de Diestsesteenweg. Een pareltje van een modern atletiekstadion met 8 banen rond en 10 banen voor de spurt. De bijhorende accommodaties : secretariaat, kleedkamers, powerzaal, loopheuvel en kantine “de Elfkamper” maakten het plaatje helemaal rond. D korte De k t cross tijdens tijd d Belgische de B l i h veldloopkampioenschappen 2005 werd gewonnen door Liesbeth Van de Velde, nadat ze een jaar eerder al zilver had behaald, net voor Veerle Van linden. Sofie Rummens wist de nationale titel in het hoogspringen te bemachtigen tijdens de indoorkampioenschappen alle categorieën. i ë Schitterende prestatie van onze vrouwen in de Interclubkampioenschappen: ze eindigden 2de achter A.A. Gent Sigrid Vanden Bempt wist andermaal de titel te veroveren in de 3000m steeple op het BK alle categorieën. Het zomerseizoen g met een overwinning g in werd afgesloten de 4x800m tijdens de estafettekampioenschappen. Corinne Debaets, Sylvie Ameloot, Elke Van Hoeymissen en Liesbeth Van de Velde vormden deze kampioenenploeg. Frauke Penen (60m) en Sylvie Ameloot (1500m) werden indoorkampioene 2006. p p pp Succes bijj de Veldloopkampioenschappen waar de “DCLA – ladies” de sterksten waren in de Interclubrangschikking van de korte én lange cross en dus ook in het algemeen klassement.
Door heel wat gekwetsten trad DCLA aan met een verzwakte interclubploeg en konden ze het resultaat van het vorige jaar niet herhalen. Ze werden uiteindelijk 6de. In 2007 was onze ploeg weer op haar sterkst en wisten ze de vice-titel (na Vilvoorde A.C.) opnieuw te bemachtigen. Kunnen we niet stilaan dromen van de kampioenstitel ? Tijdens de Nationale kampioenschappen behaalden 2 DCLA – atleten ook 2 titels: Catherine Timmermans in het kogelstoten indoor alle categorieën en Sigrid Vanden Bempt korte cross en 5000m. Daarnaast werd Sigrid ook de eerste DCLA-atlete die geselecteerd werd voor een outdoor WK (Osaka). Sterke jeugdatleten maakten hun opwachg JJolien Dirckx ((hoogspringen g p g ting: cadetten), Kirsten Meeus (kogelstoten juniores) en Fredje Neys (hamerslingeren juniores) werden nationaal kampioene. Bij de beloften deden Sarah Van Eynde (5000m) en Catherine Timmermans (kogelstoten) dat ook. Op de 4x800m heeft DCLA stilaan een gaat de titel naar abonnement,, want weer g Sylvie Ameloot, Kathelijn Polspoel, Sigrid Vanden Bempt en Charlotte Debroux. Deze keer benaderde het viertal het nationaal record tot op enkele seconden. Het jubileumjaar 2008 werd schitterend ingezet met 3 gouden medailles tijdens de Belgische Indoorkampioenschappen Indoorkampioenschappen. Catherine Timmermans (kogelstoten), Charlotte Debroux (800m) en Sigrid Vanden Bempt (1500m) zorgden hiervoor. Maar wat een overmacht tijdens de Nationale veldloopkampioenschappen ! Goud voor Elke Van Hoeymissen en brons voor Sandra Schenkel in de lange cross. Zilver voor Sigrid Vanden Bempt en brons voor Marieken Verhaeghe in de korte cross. Amper twee van de zes beschikbare podiumplaatsen gingen naar atleten van andere clubs. Uiteraard waren ook de interclubklassementen voor DCLA. In het jaar van het 50-jarig bestaan van de DCLA – vrouwenafdeling kregen we ook de Trofee van Sportverdienste (ploeg) van de Stad Leuven voor de prachtige resultaten en de inzet met betrekking tot de ontwikkeling van de vrouwenatletieksport in het algemeen.
Een DCLA-veldloopverhaal, ook internationaal Het lijkt wel of de Leuvense loopsters sedert het ontstaan van het officiële vrouwenveldloopgebeuren in België (1970), alles en iedereen in hun domein hebben gedomineerd. De waarheid is iets genuanceerder. Alleen in de beginjaren (1970, 1973 en 1974) konden Joske Van Santberghe – de moeder van de Belgische g crossters – samen met haar teamgenotes Magda Ilands, Renée Anseeuw en Annie Lambrechts het clubklassement mee naar Leuven brengen. Dat gebeurde telkens in combinatie met individuele podiumplaatsen. Maar dan werd het wachten tot 1981 toen Marleen Meuris, Rita Thys en Sonja gezamenlijke j inspanp Castelein via een g ning, maar zonder topplaatsen, voor de vierde collectieve titel zorgden. En dan werd het geduld nog eens 20 jaar op de proef gesteld… Akkoord, tussenin liep onze jeugd wel de pannen van het dak, met nationale jeugdtitels voor pakweg Carole Heny Myriam y JJuveyns y en drickx, Sara Gysen, Evelyne Coussement. Maar onze seniores moesten wachten tot de tandem Corinne Debaets - Sigrid Vanden Bempt het kampioenschapsgebeuren ging beïnvloeden en met de hulp van een derde atlete het klassement probleemloos naar roodwitte hand zette. Vanaf 2001 tot en met dit jubileumjaar, konden onze senioresvrouwen liefst li f tien i k keer d interclub de i l b winnen: meestal in de lange cross, maar ook vier keer in de korte wedstrijd. Corinne (6), Sigrid (5), Liesbeth Van de Velde (3) en Elke Van Hoeymissen (3) schraagden meermaals die successen.
22.02.1970 25.02.1973 24 02 1974 24.02.1974 01.03.1981 18.03.2001 10.03.2002 09.03.2003 07.03.2004 27.02.2005 12.03.2006 12.03.2006 11.03.2007 09.03.2008 09.03.2008
Vilvoorde Vilvoorde Vilvoorde Vorselaar Oostende Oostende Oostende Oostende Kort Oostende Kort Stene Lang Stene Kort Stene Lang Stene Kort Stene Lang
Joske Van Santberghe (2); Magda Ilands (6); Annie Lambrechts (10) Joske Van Santberghe (1); Magda Ilands (3); Renée Anseeuw (19) Joske Van Santberghe (1); Magda Ilands (2); Renée Anseeuw (9) Marleen Meuris (7); Rita Thys (13); Sonja Castelein (15) Sigrid Vanden Bempt (3); Corinne Debaets (11); Domi Lambrechts (23) Corinne Debaets (5); Sigrid Vanden Bempt (9); An Van Rie (12) Corinne Debaets (4); Sigrid Vanden Bempt (7); Domi Lambrechts (19) Liesbeth Van de Velde (2); Veerle Van linden (3); Sigrid Vanden Bempt (5) Liesbeth Van de Velde (1); Corinne Debaets (5); Sylvie Ameloot (12) Sandra Schenkel (8); Lies Merckx (12); Linde Wyseur (14) Corinne Debaets (4); Elke Van Hoeymissen (6); Marieken Verhaeghe (8) Corinne Debaets (5); Liesbeth Van de Velde (11); Elke Van Hoeymissen (6) Sigrid Vanden Bempt (3);Marieken Verhaeghe (4) ; Sylvie Ameloot (10) Elke Van Hoeymissen (2); Sandra Schenkel (4); Lesley Trappeniers (28)
Net als bij de mannen, is aan de interclubtitel (lange) cross ook een selectie voor de European Cross Country Championship for Clubs (ECCC) verbonden. Maar de vrouwen begonnen er in Europa pas aan in 1982. 1982 Net op het moment dat de Leuvense veldloopvrouwen – samen met de mannen - regerend kampioen waren. Dus trokken onze dames naar het Italiaanse Formia en konden in deze eerste editie al beslag leggen op een knappe 8ste plaats. Geen goedkope onderneming, want verplaatsing en een gedeelte van het verblijf moeten door de club zelf opgehoest worden… Pas 20 jaar later trok veldlopend Leuven opnieuw de grens over: in het Spaanse Baskenland werden ze totaal onverwacht 6de. Een jaar later overtroffen ze zich opnieuw, maar nu in Zuidelijk Spanje: op een onvoorstelbaar zware omloop werd DCLA 5de ! Nog een jaartje later werd het – voorlopige ? – collectieve hoogtepunt genoteerd aan de Adriatische kust. In een winters Lanciano finishten al onze vier deelneemsters binnen de top 20. Dat huzarenstukje bracht hen als 4de op de rand van het erepodium. Een verjongd team zorgde in 2007 in een koud en nat Istanbul voor een aanvaardbare 8ste plaats en begin dit jaar werd in de Portugese Algarve nog een plaatsje hoger gescoord. Deze ECCC-competitie wint elk jaar aan belang. In Albufeira stond de helft van de EK-top tien aan de start, aangevuld met enkele Afrikaanse toppers in Europese loondienst. De meeste Zuid-Europese landskampioenen (Italië, Spanje, Portugal) hebben een ruggengraat van profatletes, f l en dat d is i zelden ld anders d voor de d Françaises F i en de d Russinen. R i D laatste De l trend was in Portugal te zien: Turkije en enkele Scandinavische teams doen het met ingehuurde Afrikaanse toppers. Op die manier wordt het uiteraard moeilijk om gelijke tred te houden…
31.01.1982 03.02.2002 02.02.2003 31.01.2004 04.02.2007 02 02 2008 02.02.2008
Formia/Ita Rita Thys (18); Marleen Meuris (23); Maria Vanden Broeck (26) Hilde Van Kerkhove (32); Christel Van Wilderode (36). (36) Team: 8ste Bilbao/Esp Sigrid Vanden Bempt (18); Corinne Debaets (21); An Van Rie (36); Domi Lambrechts (46); Evelien Wachtelaer (76). Team: 6de Jaen/Esp Sigrid Vanden Bempt (13); Corinne Debaets (19); Domi Lambrechts (37); Bernadette Jansseune (40); Marijke Cauwenbergh. Team: 5de Lanciano/Ita Sigrid Vanden Bempt (11); Veerle Van linden (12); Liesbeth Van de Velde (17); Corinne Debaets (20). Team: 4de Istanbul/Tur Elke Van Hoeymissen (24); Marieken Verhaeghe (28); Sarah Van Eynde (34); Sandra Schenkel (36). Team: 8ste Alb f i /P Albufeira/Por Elk Van Elke V H Hoeymissen i (18) Sigrid (18); Si id Vanden V d Bempt B (26) Sandra (26); S d Schenkel S h k l (32); Corinne Debaets (42); Veerle Van linden (47); Marieken Verhaeghe (48). Team: 7de
Straffe DCLA – madammen. * Marcella ll Coremans: C -Eerste lid van de DCLA – vrouwenafdeling (1958) -3 maal Belgisch kampioene alle categorieën - kogelstoten -50 jaar in dienst van de club als atleet, coach, ondervoorzitter, secretaris, lid van verschillende commissies binnen de club. Van Sa Santberghe: tbe g e: * Joske Va -5 maal Belgisch kampioene alle categorieën – veldlopen en 1500m. -Bronzen medaille WK veldlopen 1973 -Gouden Spike KBAB (1973) * Lea Alaerts:
-21 maal Belgisch kampioene alle categorieën : spurt en horden -18 maal verbetering van de Nationale records (100m. – 200m. – 400m. – 100 h d en 400m. 100m.horden 400 horden) h d ) -2 deelnames aan de Olympische Spelen (Montreal 1976 en Moskou 1980) -Finaliste O.S. Moskou 1980 : 4 x 400m -Gouden Spike KBAB (1978) -Trofee van Sportverdienste van de Stad Leuven (1978)
* Sonja Castelein: -8 maal Belgisch kampioene alle categorieën : 1500m. en 3000m. -Deelname aan de Olympische Spelen – Montreal 1976 -Gouden Spike KBAB (1974) * Corine Debaets: -1 maal Belgisch kampioene alle categorieën - 1500m. -29 maal Belgisch kampioene “Masters” -10 maal Wereldkampioene “Masters” -8 maal “Master van het jaar”. -9 deelnames aan de Wereldkampioenschappen Veldlopen. -Trofee voor Sportverdienste van de Stad Leuven (1990) -4 deelnames aan de Militaire Wereldspelen -3 maal Belgisch Militair kampioene Veldlopen -5 maal Belgisch Militair kampioene op de baan -3 3 maal Wereldkampioene Militairen Veldlopen * Sandra Swennen: -8 maal Belgisch kampioene alle categorieën in ver- en hinkstapspringen *Sigrid Vanden Bempt: -8 maal Belgisch kampioene alle categorieën : indoor, op de baan en veldlopen. -Trofee voor Sportverdienste Stad Leuven (2001) -Deelname aan de Wereldkampioenschappen Osaka 2007
Wist je dat de DCLA – vrouwenafdeling….. -op dit ogenblik blik 701 actieve ti l d telt? leden t lt? -213 individuele nationale titels behaalde in de verschillende leeftijdscategorieën? -64 nationale titels in de wacht sleepte in ploegverband (aflossingen en interclub) ? -op 44 deelnames aan de nationale interclubkampioenschappen ze 41 maal in de hoogste afdeling fd li uitkwam ik ? -Vele oud – atleten levert die een belangrijke rol spelen of speelden in het bestuur en beleid van onze club: Marcella Coremans, Nicole Poels, Nicole Brams, Jose Goossens, Ingrid Ceuppens, Hilde Van Geel, Anne Renmans, Tinne Ruell, Anke Vanheyste, Anja Vanbelleghem
HYPOTHECAIR KREDIET NR. 1 Zakenkantoor N.V. Vanden Bempt J. Vandenbemptlaan 87 3001 Heverlee Tel. 016/22.78.41 Fax: 016/29.17.07
Openingsuren: Weekdagen van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur Zaterdag van 10 tot 12 uur Maandagochtend gesloten
Hypotheken – alle verzekeringen – obligaties – emissies – binnen- en buitenland
Atka Sobota: hordeloopster Slowaakse roots
met
Jonas Maris
“Ik kan me moeilijk inbeelden wat mijn grootvader allemaal heeft moeten doorstaan”
Een opmerkelijke naam bij de scholieren dames is ongetwijfeld Atka Sobota (15). De jonge atlete heeft een handje weg van sporten. Volleybal, zwemmen, tennis, skiën en uiteindelijk hordelopen: niets is haar vreemd. En dat is lang niet alles. Achter de Leuvense blonde schone schuilt h ilt een well zeer opmerkelijke k lijk familiegeschie-denis.
“Atka is afgeleid van Hadviga en Sobota is Slowaaks voor zaterdag,” vertelt Atka. “Mijn Slowaakse roots heb ik te danken j g grootvader,, Peter-Pavel Sobota. aan mijn Hij vluchtte in de jaren vijftig uit TsjechoSlowakije weg vanwege het communisme. Hij vatte het plan aan om in Amerika zijn geluk te beproeven, maar geraakte nooit verder dan Leuven. De meeste mensen kijken raar op als ze voor de eerste keer mijn naam horen. En j ook weten waar dan willen ze natuurlijk die naam vandaan komt. Maar hun nieuwsgierigheid stoort me niet. Ik ben het ondertussen zo gewoon. En ik ben trots op mijn Slowaakse afkomst. Het maakt me zeker niet unieker dan anderen, maar het blijft toch iets speciaals.” Peter-Pavel Sobota zag het levenslicht in g p 1926 in Tatranská Polianka,, een bergdorp in de buurt van Poprad, 1005m boven de zeespiegel. Hij zou al in 1980 sterven, op 54-jarige leeftijd en twaalf jaar voor de geboorte van zijn eerste kleinkind. Atka: “Ik heb mijn grootvader nooit gekend. Hij stierf al zeer vroeg aan kanker. Ik ken hem dus enkel van de verhalen die er af en toe verteld worden en van de foto’s die ik van hem gezien heb. Ik kan me moeilijk inbeelden wat hij allemaal heeft moeten doorstaan.”
Westers verraad Europa anno 1938, even voor Wereldoorlog II. De Britten en Fransen beloven, in een poging om een oorlog af te kopen, niet te zullen ingrijpen wanneer Hitler diverse gebieden van TsjechoSlowakije aan het Duitse rijk wil toevoegen. Dankzij deze overeenkomst, beter bekend als het Verdrag van München, kan Hitler in maart 1939 Praag groot deel van het binnentrekken en een g land zonder enige tegenstand bezetten. Het Slowaakse volk komt in 1944 evenwel tot opstand, maar zonder resultaat. “Peter-Pavel werd in de jaren veertig opgepakt toen de Duitsers de Slowaakse opstand neersloegen,” vertelt Elsa Raemaekers (73), grootmoeder van Atka. j de arrestatie vroeg g Peter-Pavel of “Tijdens hij achter de struiken even naar het toilet mocht gaan. Tot zijn grote verbazing mocht dit. Eens achter de struiken twijfelde hij geen seconde. Hij vluchtte de bergen in en sloot zich aan bij de Russen. Daar is hij zes maanden gebleven tot het Rode Leger Tsjecho-Slowakije bevrijdde in 1945. Peter-Pavel vertelde altijd al lachend over deze gebeurtenis. Maar zo frivool was het allemaal niet. Hij heeft onwaarschijnlijk veel geluk gehad dat de Duitse soldaten toen het vuur niet openden.” Eens vanonder het juk van de Duisters vandaan bleek dat de gedemoraliseerde j en Slowaken het verraad van hun Tsjechen Britse en Franse bondgenoten niet vergeten waren. Het volk had een afkeer gekregen van het Westen en bewonderde de rol van de communisten in het verzet tegen de Duitse bezetters. Deze gevoelens werden onmiddellijk duidelijk in de eerste naoorlogse verkiezingen van 1946. De communistische partij werd de grootste van het h land l d en bemande b d de d belangrijkste b l k ministerposten. Een conflict rond de vervanging van een aantal hoge politiefunctionarissen in 1948 lag aan de basis van het aftreden van het overgebleven aantal niet-communistische ministers. Zij hoopten dat hun communistische collega’s hun voorbeeld d volgen l zodat d d regering zou de zouden vallen. De communisten bleven echter op post en installeerden hun partijleden op de vrijgekomen posities. De communistische alleenheerschappij, die tot 1989 zou duren, was een feit.
Vlucht over de Donau
Leuven, eindstation
Vanaf dan zou de voornaamste bezigheid van het communistische bewind,, zoals Milan Kundera in De ondraaglijke lichtheid van het bestaan al schreef, het beoordelen en controleren van de burgers zijn. Het politieke profiel van de burger (wat de burger zegt, denkt, hoe hij zich gedraagt, of hij deelneemt aan vergaderingen en 1meivieringen, etc.) werd nauwgezet in gebracht. En wie zich niet g gedroeg g kaart g zoals er van hem verlangd werd, kwam vroeg of laat in aanraking met de kleine kantjes van het politieke bewind. Zo ook Peter-Pavel. Elsa: “Peter-Pavel studeerde in die tijd aan de universiteit van Bratislava. Hij was niet geïnteresseerd in politiek en nam liever p of 1niet deel aan allerlei optochten meivieringen. Bij één van de 1meivieringen uit die tijd verkoos hij met drie andere studenten op kot te blijven. Niet om de viering te boycotten, maar om te studeren. Functionarissen van de studentenbond ontdekten het viertal echter en namen er nota van. Aan het einde van het schooljaar werd hen verboden b d om hun h i ingenieurstudies i di nog langer verder te zetten.” Peter-Pavel vond niet dat hij kon blijven in een land waar een niet-deelname aan de 1meiviering een reden was om iemand van de universiteit te gooien. Hij vond hulp bij een bevriende douanier die hem ongezien de Donau liet oversteken. Zo belandde hij i i d lijk in i Linz, Li een Oostenrijks O ijk dorp, d uiteindelijk waar hij een tijdlang in een vluchtelingenkamp verbleef. Elsa: “Vanuit Linz schreef hij een brief aan zijn nonkel, een bisschop in Amerika. Hij vroeg de man om geld zodat hij zijn reis naar het beloofde land kon financieren. Volgens zijn nonkel was dit onmogelijk, d toch h een dollar d ll mee, als l maar hij stuurde blijk van goede wil. Peter-Pavel was zo kwaad dat hij het briefje stuk scheurde. Hij heeft nooit meer met de man contact gehad. Peter-Pavel dacht dat het leven in Amerika makkelijker ging zijn. Iedereen dacht dat. Maar The American dream bleef h een droom.” d ” voor hem
“Uiteindelijk belandde mijn grootvader in Leuven,” weet Atka te vertellen. “Of Leuven, Of hij nog steeds van plan was om na verloop van tijd naar Amerika te trekken, weet ik niet. Als dat het geval was dan heeft mijn grootmoeder er in ieder geval een stokje voor gestoken.” Peter-Pavel kwam in Leuven terecht door toedoen van een pastoor uit Doornik. Net als vele andere vrijwilligers ging de man in de vluchtelingenkampen op zoek naar jongens die hij kon helpen. De meesten onder hen stuurde hij naar een technische school. Elsa: “Hij raadde mijn man echter aan om zijn studies in Leuven af te ronden. PeterPavel kreeg een kamer en 2000 frank per maand. Omdat hij de taal, op dat moment het Frans, niet meester was, heeft hij er nog drie jaar over gedaan om zijn diploma te behalen. Nadat hij in 1956 afstudeerde, kon hij vrijwel onmiddellijk aan de slag bij IBM. Om bij het IT-bedrijf te kunnen werken, moest hij wel de Belgische nationaliteit aannemen, maar daar had hij geen p g problemen mee. Het begin van onze relatie dateerde uit 1955. Eens hij een jaar als ingenieur aan de slag was, konden we trouwen. We kregen alle steun van mijn ouders. Peter-Pavel was tenslotte katholiek en hij had een goede baan. Een nieuw leven in Amerika beginnen, hoefde niet meer. Hij had hier gevonden wat hijj nodig g had.” alles g Peter-Pavel keerde nooit meer terug naar zijn geboorteland. “Zolang de communisten er de scepter zwaaiden, wilde hij niet terug,” vertelt Elsa. “Ten tijde van de Praagse Lente wakkerde zijn interesse opnieuw aan, maar eens de Russen orde op zaken stelden, doofde die al snel weer uit. Peter-Pavel hield wel contact met zijn familie door af en toe een brief te schrijven. Eigenlijk was hij nogal gesloten. Hij vertelde niet graag over wat hij allemaal had meegemaakt.” Paul Sobota (50), vader van Atka, trok een tijd na de dood van zijn vader naar Slowakije. “Daar ontmoette ik een nonkel j vader die me onder andere het van mijn college liet zien waar mijn vader naar school gegaan was. Ik vond het zeer waardevol om eens te reizen naar het land waar mijn vader een deel van zijn leven heeft doorgebracht. Back to the roots zeg maar.
Ik heb mijn vader gekend tot mijn tweeëntwintigste. Ik herinner me hem als iemand die trouw bleef aan zijn principes. Noemde je hem Tsjech, dan kon hij het niet nalaten te benadrukken dat hij Slowaak was. Hij wees er ons regelmatig op dat hij tijdens zijn studies diverse studentenbaantjes had moeten aannemen om wat bij te verdienen. Hij wilde ons duidelijk maken dat het leven helemaal niet gemakkelijk was.” Atka zelf heeft Slowakije nog niet bezocht. Maar ik wil het zeker een keer doen. doen Een “Maar weekendje Slowakije zie ik wel zitten. Net lang genoeg om de cultuur te kunnen opsnuiven. Het verschil met België zal ongetwijfeld groot zijn.” Zee van schoonheid Zonder het te weten lijkt Atka meer op haar grootvader dan ze zich kan inbeelden. “Later wil ik misschien dokter of architect worden. Maar dat zal de toekomst wel uitwijzen. Momenteel volg ik Wetenschappen-Wiskunde. Volgend schooljaar wordt het aantal uren wiskunde pg naar acht uur. Helemaal niet opgetrokken erg, ik ben er goed in en doe het met alle plezier.” Net als haar grootvader dus. “Want wiskunde en mechanica waren echt zijn ding,” vertelt Elsa. “Ging er iets stuk of waren er andere problemen, dan was hij de man die voor de oplossingen zorgde. g j meer van Peter-Pavel hield eigenlijk mechanica dan van wiskunde. Hij droomde ervan om in Amerika een garage te openen. Niet om auto’s te verkopen, maar om te herstellen. Hij was trouwens ook een goed tekenaar.
Daarnaast was Peter-Pavel zeer sportief. Op zijn vijfde al was hij een prima skiër. Hij hield van de bergen. In de eerste plaats omdat hij er geboren werd. Toch koesterde hij nog het h t meeste t bewondering b d i voor de d Kust. Zoiets was hij in Slowakije natuurlijk niet gewoon.” En ook Atka weet de schoonheid van de zee te appreciëren. “De zee heeft een rustgevend effect op me. Een vakantie daar is altijd meer relax. Maar ik trek even graag op vakantie naar de bergen, waar h t er veell avontuurlijker het t lijk aan toegaat. t t Dan D wil ik vooral skiën en snowboarden.” Dat ook zij zeer sportief is, hoeft niet meer gezegd te worden. “Na het volleyballen, zwemmen en tennissen wilde ik eens iets totaal anders proberen. Via een vriendin g Op p ben ik in de atletiek terechtgekomen. korte tijd werd duidelijk dat ik het beste zou aarden in het hordelopen. Ik heb voor mezelf al uitgemaakt dat ik niet het niveau van Kim of Elodie wil bereiken. Ik wil simpelweg goede prestaties neerzetten en niet afglijden naar een recreantenniveau.”
SEGERS LEUVEN N.V. Brusselsesteenweg B l t 29 3020 HERENT Tel: 016/20.63.63 www.toyota.be/segersleuven
BLOEMEN – PLANTEN – SIERSTUKKEN - BRUIDSTUILEN
Willy Vannerum - Buekers
Dassenstraat 68 3053 Haasrode Tel: 016/40 20 35 MEN BESTELT AAN HUIS
INTERNATIONAL
●
● ●
● ● ● ● ●
Loopschoenen, wij maken altijd een loopanalyse met behulp van een voetspiegel, loopband en video Wandel- en volleybalschoenen Functionele kleding, ondergoed, sokken, tights, T-shirts, jasjes, sport-b.h.’s, … Hartslagmeters, horloges, chronometers, … Accessoires om u het lopen te veraangenamen Spikes en werpschoenen voor alle takken van de atletiek Wetsuits en triathlonkleding Voeding, vitamines en verzorgingsprodukten
LEUVEN
Hét adres, dé plaats voor de juiste loopschoenkeuze 5% bonus voor de club
Voor elk e DCLAatl korting bij elke a eet 10% ankoop o vertoon p van de l idkaart.
Runningcenter Sint-Jacobsplein 16 3000 Leuven tel/fax : 016/200464
openingsuren dinsdag t/m vrijdag van 10.00-18.30 uur Nieuw: donderdag van 12.00-20.00 uur Zaterdag van 10.00-18.00 uur Maandag gesloten
