Hallo
Als dit boekje in de bus valt zijn de eindejaarsfeesten voorbij, … 2009 begonnen. Mocht ook jij geven en ontvangen? Kon jij geven? Kon jij ontvangen? December, wintermaand, feestmaand, korte dagen die vragen om licht, om warmte, emotievolle dagen, sfeervolle dagen… Keek je, net als ik, naar dat Kindje in de kribbe? Of keek ik er anders naartoe …? Ik weet het niet…. Maar zag het’Kindje’ liggen let zijn armpjes en handen open … blij om er te zijn. Ook wij hebben twee armen, twee handen, die deze tijd van het jaar vele mensen mochten voelen, knuffels geven, ontvangen, handen reikten elkaar aan …zacht, warme, liefdevolle, kleine, fijne, koude, warme, ruwe, zachte handen, zo verschillend als onze handen, zo verschillend zijn wij mensen. Maar één ding hebben we gemeen. Wij kijken uit, verlangen naar armen, handen die verwarmen. Zij brengen immers licht in donkere dagen, in moeilijke momenten. Mijn wens voor ieder van jullie is dat elke dag een beetje als Kerst zou zijn. Licht in de ogen van ieder mens. Dat eenieder mag voelen wat mogen geven en mogen ontvangen is. Dit is immers zo eenvoudig, en toch zo moeilijk… Laten we elkaar helpen, en elke dag een glimlach, een groet, een knipoog of en zoen schenken aan ieder mens op onze weg. Mogen geven, kunnen ontvangen is kunnen en mogen leven elke dag weer. May Van Gool
1
???
Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.666.99.72 03.667.52.80 0497/412184 03.666.43.85 0476/893032
Verslag bestuursvergadering ■ VERSLAG BESTUURSVERGADERING 15 OKTOBER 2008 • • • • • • • •
Inge Beyers Koen Cassimon Ann Costermans Koen Van Esbroeck Kris Van Thillo Gert Verpoten
Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans LievenMicky. Om teksten door te sturen voor het boekje:
[email protected]. Voor alle info over de projecten kan je terecht bij:
[email protected]: deze mail komt rechtstreeks binnen bij Ann Costermans
ONS REKENINGNUMMER
833-3647592-68 (BACOB)
Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout
Goedkeuring verslag vorige vergadering. Evaluatie concert Algemene Vergadering: voorbereiding Projecten: worden opgevolgd in de projectenraad van begin november. Foto’s pater Damen worden rondgegeven Projectvoorstellen. GROS: uitnodiging avond over Zuid-Amerika moet o.a. pater Damen Dexia: wat met ons geld en onze bescherming in de huidige financiële markt. Inge vraagt informatie.
■ VERSLAG BESTUURSVERGADERING 5 NOVEMBER 2008. • Speciale vergadering met de projectenraad voor de bespreking van de verschillende projecten • Ann bedankt de leden van de projectenraad voor de voorbereiding en de evaluaties van de projecten. • Algemene opmerking: de projectleiders moeten het kader blijven schetsen. Niet verwijzen naar vorige jaren omdat elk dossier op zich duidelijk moet zijn! • Het bewuste dossier voor het ministerie zo vroeg mogelijk in 2009 opsturen. Ons attest is voor 2009 nog OK • Bespreking van de opmerkingen betreffende elk individueel project. • De projectenraad heeft de afgelopen weken elke evaluatie en elk voorstel bestudeerd en becommentarieerd. Deze opmerkingen werden nu besproken. • De projectleiders werden inmiddels gecontacteerd voor deze gevallen die nog niet in orde zijn. • De voorstellen tot goedkeuring of afkeuring worden voorgelegd op de algemene vergadering.
Bezoek onze website
www.debrugvzw.be 2
3
■ VERSLAG BESTUURSVERGADERING 11 NOVEMBER 2008.
■ VERSLAG VERGADERING CORRESPONDENTEN – 12 DECEMBER 2008
• Verslag van de vorige vergadering wordt goedgekeurd
Aanwezig: Koen Van Esbroeck, Koen Cassimon, Kris Van Thillo, Gert Verpoten, Gerarda Hoefman, Hilde Van Laer, Guy Verpoten, Chris Van Landeghem, René Gabriels, Wieza Van Den Eynde, Ilse De Meulder, Mil Van Steenbergen, Marie Rose Putseys, Roland Putseys, Veerle De Schepper, Marisa Tinsay, Fons Elst, Frans Douwen, Sonja Broos, Julia Vandekeybus, Frans Overlaet Verontschuldigd: Clara, Inge I, Inge II, Ann, Kristel
• Evaluatie SM en vergadering Support: iedereen heeft het verslag van de vergadering van Support ontvangen. Belangrijkste punten voor het bestuur: – foto’s verzamelen – zorgen voor verjonging • Kasverslag: zie verder in het boekje • Bestemming resterend deel legaat werd besproken • Alternatieve geldbronnen contacteren: actiepunt voor volgend jaar • Voorbereiding Algemene Vergadering • Varia: – 3 april: concert met Musa Horti in de kerk te Heide. Aanvang om 20u30. – Wedstrijd voor non-profit organisaties voor gratis TV spot: Ann doet een poging. – Billijke vergoeding – Aantal projecten wijzigen? • Voorbereiding vergadering correspondenten: – Agenda: – welkom door Kris – historiek door Guy – uitleg en vraagstelling: Kris – varia Volgende vergadering Algemene Vergadering op vrijdag 16 januari in de parochiezaal te Heide tenzij dringender zaken ons dwingen vroeger te vergaderen.
Agenda: • welkom door Kris • historiek door Guy • uitleg en vraagstelling: Kris • varia Doel van deze vergadering is de samenwerking tussen de projectaanschrijvers zo optimaal mogelijk te laten verlopen. Zeer belangrijk is het informeren over de jaarlijkse evaluatie in functie van de opdracht van de Algemene Vergadering, de VZW, de fiscale attesten, … Guy geeft een historiek over de tot standkoming van de huidige werkwijze De rol van het bestuur: het mandaat van de Algemene Vergadering heeft als doel de werking van de VZW te verzekeren en de werking ervan bij te sturen aan de hand van opmerkingen. Zijn wij bereid onder de huidige werkingsomstandigheden nog verder te werken? Er ontstaat een levendige discussie over de verschillende projecten, over de huidige manier van werken. Er is bij enkelen duidelijk ongenoegen over de bijkomende vragen die gesteld zijn. Varia: • Veerle De Schepper stopt als correspondent. • Koen Cassimon houdt tot aan de Algemene Vergadering in beraad of hij zich in de huidige omstandigheden nog terug kandidaat wil stellen als bestuurslid. Naar aanleiding van deze vergadering heeft Ann Costermans de beslissing genomen haar ontslag uit het bestuur aan te bieden. Zij is geruime tijd projectverantwoordelijke geweest. Het bestuur betreurt deze beslissing ten zeerste en beseft welk verlies dit voor De Brug zal betekenen! Volgende vergadering Algemene Vergadering op vrijdag 16 januari in de parochiezaal te Heide
4
5
Solidariteitsmaal 2008 Het solidariteitsmaal 2008 was weerom een groot succes,zowel in Achterbroek als in Heide. Blijkbaar zit er nog geen sleet op de formule want in Achterbroek & Heide samen mochten wij bijna 1400 deelnemers vewelkomen. Het zal U echter niet verwonderen als ik U zeg dat deze activiteit veel werk met zich meebrengt. Er moet opgediend en afgeruimd worden, kaas en brood gesneden,frikadellen gebakken, er moet getapt worden, te veel om op te noemen. Daarom zijn wij als bestuur van De Brug dan ook bijzonder gelukkig, zoals steeds in het verleden, te kunnen blijven rekenen op die vele helpende handen die ons onbaatzuchtig komen versterken. Dank U wel: De Kring, De Scouts en alle andere vrijwilligers en hopelijk tot volgend jaar. De hoop om volgend jaar weer op jullie te kunnen rekenen is meer een noodkreet want zonder hulp redden wij het niet. Namens De Brug, hartelijk dank en prettige feestdagen!
Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT.
Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), 28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.
Adriaan AENOUTS
29 december 2008
Adres: KAS. Mbujimayi
Wist je dat … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel !
6
Vele groeten vanuit Muena-Ditu, een stad van de Oost-Kasaï van de Kongo. Dank zij de Brug van Kalrnthout hebben we hier water in Muena-Ditsu. Gewoonlijk is de volgorde andersom. Dus veel dank aan alle bruggenbouwers van Kalmthout die ons hier water geven. Dat water is zo één van mijn werken geweest dit jaar. Het is eigenlijk nog niet helemaal af. Met de opvang van het regenwater zijn we nog bezig. Het gaat over twee grote centrums voor kinderopvang: weeskinderen, verlaten en verstoten kinderen. Het 1° sociaal centrum heet “Bena Dianyi”, vertaald: “Die van mij”. Het wordt gerund door Congolese zusters van hier. Dan is er ook het centrum van Maman Kapi. Met enkele andere vrouwen beheert die dat centrum. Het perceel en de gebouwen zijn ook van haar. Maar ze heeft ze al juridisch afgestaan aan dat werk. Beide centrums hebben een 100-tal kinderen, Bena Dianyi zelfs wat meer. Ik kom daar regelmatig en steek een handje toe voor sommige dingen. Dat water levensnoodzakelijk is, moet ik wel niet uitleggen. En het wordt schaarser in de wereld. Men spreekt al van het “blauwe goud”. Men kan langer zonder eten dan zonder drinken, hebben ze ons vroeger geleerd. Ik heb uitgeprobeerd. In Europa komt het gewoon uit de kraan, hier is het niet zo eenvoudig. Voor vele moeders, ook voor de kinderen en voor sommige mannen is het een dagelijkse karwei om 7
‘s morgens en ‘s avonds naar de bron te gaan, of iets dat er op trekt. De bronnen zijn niet altijd goed onderhouden. De bronnen zijn ook niet talrijk, liggen meestal niet vlakbij en zeker niet op een berg, wel het tegendeel. Het is dus afdalen met een lege emmer, kalebas of bidon en opstijgen met een volle. Eigenlijk is er in Muena-Ditu wel een watervoorziening met op verschillende plaatsen in het centrum van de stad een kraan. Maar ge kunt er niet op rekenen. Het is zo nu en dan een keer een beetje. Als er dan 100 kinderen zijn is dat een heel probleem elke dag opnieuw, vooral in het droog seizoen. De BRUG heeft ons project goedgekeurd voor een put met pomp in Bèna-Dianyi. Het is gelukt. Ik stuur een foto mee op. De put is een gewoon rond gat in de grond, 1,2 m diameter, maar wel 25 m diep, gewoon gegraven met de hand en de schop, recht naar beneden zonder ringen of iets. Dat zijn straffe toeren, maar het zijn ook specialisten die diamantgravers van Mbujimayi. En we hebben water gevonden, een speciale handpomp kunnen kopen en het water komt er uit. Ik moet wel zeggen dat de waterhoeveelheid beperkt is en het pompen een zware karwei is, maar het water is er en het is goed water. Dank! Ook zijn we bezig de opvang van het regenwater te verbeteren. Dank zij een gift van buitenuit voor hetzelfde werk was er nog geld over van het project. Dat heb ik gebruikt voor het 2de sociaal centrum van Maman Kapi. Ik heb een plastieken waterreservoir kunnen kopen van 2.000 l. Nu zijn we bezig om daar ook het regenwater op te vangen. In het regenseizoen zal dat een grote hulp zijn. Ik wil er nog aan toevoegen dat water niet alleen levensnoodzakelijk is voor eten, drinken, wassen, enz., maar voor de kinderen en ook voor groteren een bron van pret: spetteren en plassen daar waar het regenwater van het dak kont, aan de kraan, de rivier of de bron, ze genieten er van. Veel dank voor dat alles. Correspondente: Ria Van Thillo ROSAGELA FERRO DIAS TECK – Angola
4 september 2008
De school Pamosi heeft 47 leerlingen waarvan 30 doven, 7 blinden of slechtzienden, 8 met mentale achterstanden 2 begeleiders van binden. Dankzij de steun van de Brug hebben we drie klassen volledig kunnen inrichten en gaat het onderricht in artisanaat en snit en naad nog steeds door. Dit jaar hebben we een leerkracht voor het onderwijs in braille, betaald door het ministerie van onderwijs, en vier monitoren waarvoor we fondsen krijgen van de Baptistenkerk in Brazilië. Een van de monitoren is zelf doof maar is een goede leerkracht gebarentaal. De dove kinderen leren zich snel uitdrukken in gebarentaal en de meesten slagen erin om een beetje te leren lezen en schrijven. De pogingen om hoorapparaten te bekomen zijn tot nu toe jammer genoeg niet gelukt. Meer dan de 8
helft van de dove en slechthorende kinderen zouden hiermee gebaat zijn. De blinde kinderen leren snel het brailleschrift wat veel verwondering opwekt bij hun ouders en familie. Sommigen kunnen na de lagere school verder studeren in het gewone middelbaar onderwijs mits de nodige begeleiding. Het is niet gemakkelijk om aan het nodige aangepaste didactisch material tegeraken, we kregen wat van het ministerie, van een doveninstituut en een blindenschool in Brazilie. Voor de blinden is er slechts een braille schrijfmachine. De leerlingen zijn van zeer arme komaf en zijnmeestal slecht gevoed. Het is een constante zoektocht om een dagelijkse lunch te kunnen geven aan de kinderen. Meestal lukt het om wat fruitsap te geven met een stukje brood, soms komt er wat voorraad melk en koekjes van de overheid We zijn zeer erkentelijk voor de hulp van de Brug die ons in staat heeft gesteld om een kleine maar degelijke school uit te bouwen met aangepast onderwijs voor de meest verwaarloosde kinderen. De ouders en de buurtbewoners zijn trots op hun mooie schooltje en bezoekers loven onze inspanningen om een kwaliteitsvol onderwijs te geven aan deze kinderen ondanks de beperkte middelen. Het verhaal van Sara illustreert hoe belangrijk de school voor een gehandicapt kind kan zijn: Als dochter van een alcoholverslaafde werd Sara blind op vierjarige leeftijd na een traditionele behandeling van een oogontsteking met bananensap. Ze kwam voor het eerst naar Pamosi in 2006 in kapotte kleren, ze was toen 12 jaar en een zeer stil kind. Ze was altijd zeer angstig en klampte zich vast aan iemand om zich te verplaatsen. Omdat er geen leerkracht was voor brailleonderwijs moest Sara bij de kleine kinderen les volgen. Het jaar daarop kwam ze niet meer opdagen in de school. In 2008 leerden we de blinde Osvaldina kennen die brailleonderwijs had gevolgd in Congo waar ze lang had verbleven als vluchtelinge. Wij hebben haar aangetrokken als lerares braille voor twee blinde kinderen en hebben enkele sponsors gevonden voor een kleine verloning. Sara kwam zich terug inschrijven en was snel weg met het brailleschrift. Ze maakt erg veel vorderingen en dankzij de hulpvan een blindenstok kan ze zich al veel beter verplaatsen. Sara kreeg training in atletiek en werd gekozen om deel tenemen aan de loopwedstrijd tijdens met de paralympische spelen in Luanda. Ze kan weer lachen en voelt zich nu wel gelukkig op de school. Langzaamaan overwint ze haar verlegenheid en wil ze zo goed mogelijk voor zichzelf leren zorgen. Ze is De Brug zeer dankbaar dat ze dit mee mogelijk maakt. Vanwege alle kinderen, een omhelzing vol dankbaarheid en liefde voor alle medewerkers en schenkers van de Brug die hen een hand hebben gereikt en hen gezegend. God zegene u allen. Correspondente: Marleen Verbeeck 9
JAN ANTHONISSEN – Filippijnen
17 september 2008
Adres: Rev. Fr. John Anthonissen Apostolik Vicariate Tabuk, Bulanao, Tabuk, 3800 Kalinga, Philippines. Hartelijk dank voor uw brief en ook ‘De Brug nr 3’ die ik een paar weken geleden kreeg. Ik stel het goed en de gezondheid kan niet beter. Het is wel een hele karwei om de dorpkes te bezoeken in het regenseizoen. Verleden week zo nog op tocht geweest. Met mijne pik-up 4 x 4 geraakte ik tot op vijf kilometers van het dorp. Daar stonden ze te wachten met een paard(je). Door nen halve meters modder geraken die wel door. Maar als ik nog eens in Baguio kom ga ik toch ne keer op zoek naar een soort rijzaal. Want zoiets uitgekapt uit nen blok hout dat dan van verre op een rijzadel gelijkt is niet erg comfortabel. Toen ik in het huis van de catechist een taske koffie aan het drinken was kwam er ne mens goeiendag zeggen en vroeg hoe het gegaan had met het marcheren. Ik zeg: “Dat zoudt ge beter aan dat paard vragen. Voor de terugreis kon ik meerijden met zo een soort legervoertuig, het enige voertuig, dat tot daar geraakte. Ik vond een plaatske tussen de zakken maïs. Telkens we aan een plaats van de weg kwamen met nen halve meter slijk moest iedereen om stenen naar de beek en die in de sporen van de auto placeren. Na een uur hadden we zo al ne kilometer of drie afgelegd. Verder geraakte het voertuig niet. Stenen konden niet mee helpen om ons door de modder van ne meter diep te krijgen. Dan de laatste kilometers maar te voet. Als dat dan nogal steil naar omhoog gaat onder een zonneke van zo tegen de veertig graden, dan lijdt ge gene kou. Half maart kon ik in mijn pastorij. Dan een omheining gezet rond de grond en de kapel en pastorij. Kwestie van in peis en vree te kunnen leven met de geburen die omwille van de omheining op hun terrein moeten blijven. Een missie zonder kerk is ook niks. Het kapelleke was al rap te klein en er een kerk van maken kon niet? Dus moet er een kerk komen. Veertien dagen nadat ik de jeugdige leeftijd bereikt had van 74, zijn we dan met de kerk begonnen. Ik hoop van binnen een paar maanden de ruwbouw af te hebben en het dak er op. En dan zien we wel. En… Rome is ook niet op een dag gebouwd. Op de foto een kapelleke in de streek van het slijk en de modder, en het is van die plakkerige en schuifachtige, erg leemachtig. Een van de plagen van Tabuk is:moorden. Alle weken worden er toch wel een paar mensen dood geschoten voor alle mogelijke redenen. Al enkelen omdat ze niet dadelijk bereid waren hun GSM af te geven. Mensenlevens zijn hier dus heel goedkoop. En zo wordt dus de lijst van de slachtoffers van moord op het vredesmonument dat onze bisschop liet bouwen elke week een beetje langer. Dit is het voor deze keer. Groeten en beste wensen aan U allemaal Correspondent: Fons Elst 10
LISETTE DE BRUIJNE – Argentinië
7 december 2008
Adres: Lisette De Bruijne Colegio Agrotécnico n° 6 “Nuestra Sefiora del Val1e” Mitre sin 3763 Los Juries (Santiago del Estero) Rep. Argentina Hier nog wat nieuwtjes voor De Brug familie, als ik zo het tijdschrift mag noemen. Hoe is het ginder? Hier alle dagen temperaturen van rond de 40º C., de zomer beloofd... Nu we gaan naar de zomer toe en dan is dat rond eind december en januari normaal, echter dit jaar begon het erg vroeg. Over veertien dagen hadden we al temperaturen van rond de 40º C, en wat erger is, het wil in onze zone maar niet regenen. Het heeft iets geregend in oktober, en iets in november, maar na de winter en nu met die hoge temperaturen kan je daar in de landbouw niets mee beginnen. Als de zaden kiemen, verdroogt het plantje direct, er is geen water in de ondergrond, en de warme wind laat geen “verdediging” toe. het plantje verdroogd. Ook de koeien staan er niet zo goed voor, er is geen gras dat opschiet, er ontbreekt water, sorry voor de herhaling, en er wordt heel wat tegen een slechte prijs verkocht, er is geen alternatief. Verder is de nationale regeringspolitiek in verband met de landbouw erg slecht, en dat maakt alles nog moeilijker. Op dat vlak kun je niets doen, hopen en bidden. Met het landbouwcollege lopen we op het einde van het schooljaar en zitten we volop in de herexamens. Arme leerlingen, maar ze studeerde weinig in het jaar, en nu is het werkelijk erg zwaar, de zon is verschrikkelijk, en de presidente om elektriciteit te besparen heeft het uur verandert voor het land. Onze provincie doet eraan mee, dus is het om vijf ´s namiddags nog stikheet, we lopen een uur achter op het echte uur, en ‘s avonds wordt het maar niet donker. We hadden ook verkiezingen in de provincie, de gouverneur werd herkozen met 85% van de stemmen... er is geen oppositie, hopelijk kan hij zijn medewerkers controleren, want als ze lang aan de macht blijven gebeurt er om ‘t even wat. Met de school voor bijzonder onderwijs gaat het goed, hopelijk kunnen ze nu de bouw van een nieuw schoolgebouw bekomen, want het blijft erg klein waar ze zijn, in Caritas, en langzaam maar zeker zijn ze aan het groeien. De bijdrage van de Brug redde dit jaar het College, alles steeg enorm, maar de bijdrage voor de eetmalen bleven hetzelfde. Werkelijk een geschenk uit de hemel gevallen, zoniet zou het ons onmogelijk zijn de school verder open te houden. Ook de voedselpakketten worden steeds met veel plezier ontvangen, er zijn erg grote prijsstijgingen, vooral van de voedingsmiddelen, maar de lonen stijgen niet, zodus de hulp is zeer wel gekomen. Er is een grote tegenstelling van wat de presidente zegt in het buitenland, en wat er hier gebeurd. Ze spreekt alsof Argentinië een superland is, echter de lonen zijn erg laag, en iedere dag zijn er meer omrusten. Nu alles is niet zo negatief, de jongeren blijven werken met enthousiasme. en dat 11
Brief van 12 november 2008
maakt dat ook wij met vernieuwde energie verder werken. Ik kom over eind december, na kerstmis, als alles goed gaat. ´k Sluit hier af, ik stuur een beetje zon op. Correspondente: Kristel Verpoten
A. LOUIS DAMEN – België
26 oktober 2008
Adres: Pater A.L. Damen Provinciesteenweg 400, 2530 Boechout, Graag even dit contact je met U. Dank voor n° 4 -2008 van ‘De Brug’. Dank ook voor de opname van mijn laatste contactbrief. En bijzonder veel dank omdat U mijn Project voor 2009 reeds heb willen goedkeuren voor ondersteuning, nl. Oprichting en inrichting van een centrum voor drugs- en drankverslaafden en dakloze straatbewoners in Campestre- M.G.-Brasil. De financiële steun van ‘De Brug’ van het lopende jaar werd besteed aan de verdere inrichting van het straatkinderencentrum “Huis Van Hoop” in Pirapora do Bom Jesus. Ondertussen begon ik reeds met de oprichting van een Centrum voor drugs – en drankverslaafden. In feite is het voor gebruikname reeds opgericht en ik wijdde het in op 11 oktober l.l. Wel moet het nog verder worden ingericht, en bij zoiets komt natuurlijk heel veel kijken. Ik breid het project verder uit tot de oprichting en inrichting van een vrouwenafdeling voor diezelfde doelstellingen. Hiervoor kopen we eerlang een terrein aan van 600 m2 en dan beginnen we zeker in het begin van 2009 met de bouw van het Centrum. Dat project zal lopen tot een stuk in 2010. Het ligt dus gespreid over twee jaar. 2009 zal door de bouw in beslag worden genomen en 2010 voor de verdere inrichting. Van harte dank ik ‘De Brug’ voor de deugddoende ondersteuning. Hierbij bezorg ik U enkele foto’s van de bouw (en inwijding) van de mannenafdeling van dat Centrum voor Opvang- en recuperatie van drug- en drankverslaafden. Denkelijk zijn deze foto’s welkom in het archief van DE BRUG. ‘k Vond het ook wel fijn dat ik op 17 oktober l.l. in Kalmthout een avondconferentie mocht geven over gehandicapten en straatkinderen in Brazilie. ‘De Brug’ had mij naar ‘t schijnt daarvoor aangewezen. ‘k ‘Vond het voorzeker een geslaagde avond. Hopelijk hebben de aanwezigen er ook iets aan gehad. En verder steeds tot jullie dienst!
12
Wereldmissiehulp slorpt weer het grootste deel van mijn vrije tijd op. Het is nu voor mij zeer druk in de scholen van het Lager Onderwijs. Vooral in West Vlaanderen heb ik de laatste weken heel wat aan animatie gedaan, animatie tot solidariteit. Plezierig werk is dat. De kinderen staan zo echt open voor een boodschap van bevrijding van de armen uit armoede en onrecht. En nu kon ik mijn verhalen ook nog wat aantrekkelijker maken omdat ik zopas terug “thuis” ben van een kort verblijf in Brazilië. En daar is weer heel wat gebeurd! Veel mooie dingen heb ik er beleefd. Ik vertrok op 03 oktober om reeds op 14 oktober weer te keren. Ik liet me vergezellen door Lydia Leys, echtgenote van mijn propagandist Louis Jansen uit Wuustwezel, en door mijn oudste zus Wiske, die in Zundert woont. Mijn zus maakte voorzeker dé reis van haar leven mee. Ruim een jaar geleden liet zij twee nieuwe heupen steken. Bijgevolg zit zij voor langere afstanden in een rolstoel. Ondanks die handicap wilde ze absoluut mee naar Brazilië gaan. Ikzelf had er voor haar meer schrik van, maar ‘t is fantastisch goed geweest, ook al is tachtig geworden. Dit keer vlogen we met de TAP, Portugese maatschappij. Mijn zus heeft de beste verzorging gekregen. Ik verkoos met de TAP te vliegen omdat daardoor de reis bijna twee uur kon ingekort worden. Dan was het toch nog 10 uur vliegen van Lissabon naar Sâo Paulo, na een vlucht van drie uur van Zaventem naar Lissabon. Nooit had ik zo’n grote vertraging meegemaakt. Acht uur vertraging bij de heenreis en vijf uur bij de terugreis. Voor mij was het bijzonder vermoeiend. In Lissabon moest er heel wat onverwachts geregeld worden. Goddank spreek ik dan Portugees. De vlucht in zich verliep zonder turbulenties. In Sâo Paulo werden we opgewacht door een paar mensen van het Centrum “Barmhartige Samaritaanll, waarvoor we het nieuwe opvang-en recuperatiecentrum voor drug- en drankverslaafden gingen inhuldigen. Van Säo Paulo naar Bandeira do Sul, mijn ex-parochie, werd het een nachtrit van 5 uur. Onderweg heb ik schier niets gezien maar wel goed geslapen. Zus Wiske zei me dat ze ondanks de duisternis genoten had van het prachtige landschap… ‘t Was wel bij maanlicht. De volgende dagen zijn we van het ene project naar het andere getrokken, ruim twintig. Overal was er een feestelijke ontvangst. Ja, die Brazilianen zijn zo’n opgeruimde gastvrije mensen. En dan die artistieke shows van de 4 gehandicaptenscholen die ik er in de Staat Minas Gerais heb gebouwd. Ontroerend mooi. Zo danste men er met een eenjarige drieling, alle drie gehandicapt geboren uit een gehandicapt moederke van vijftien jaar… verkracht door een dronkaard. Die kindjes zijn nu opgenomen in mijn gehandicapten school van Campestre. En Campestre was feitelijk het doel van onze reis. Men startte er in 2005 met de bouw van een “Opvang- en Recuperatiecentrum voor drug- en drankverslaafden en dakloze straatbewoners”, een mannenafdeling. Hierover schreef ik al in het vorige nummer van DE BRUG. Zeer bezielde charismatische jongeren (4 jongens en 4 meisjes) 13
namen daarvoor het initiatief, gedreven door de spiritualiteit van Sint Franciscus van Assisi. Het centrum heeft een capaciteit van 50 à 60 opnames. Begin dit jaar ben ik ingegaan op het verzoek van die jongeren om hen financieel te helpen. Ongetwijfeld een mooi en zinvol project. Dit jaar heb ik de financiële steun 1.950,- Euro nog moeten besteden aan de inrichting van het “HUIS VAN HOOP” voor de straatkinderen in Pirapora do Bom Jesus. Maar van nu af zal mijn aandacht en financiële steun gaan naar dat “opvang- en recuperatiecentrum”, gespreid over twee jaar, 2009 en 2010. Van harte dank ik DE BRUG omdat zij dit nieuwe project al heeft goedgekeurd voor 2009. Het zal ook gespreid worden over 2010. Voor 2009 gaat de steun naar naar de INRICHTING van voornoemd centrum, dat qua bouw in mijn aanwezigheid is ingehuldigd op 11 oktober l.l. Het betreft hier de afdeling voor mannen. Voor de afdeling voor vrouwen is deze dagen de grond (1.000 m2) aangekocht. Ook met de bouw daarvan gaat men eerlang starten. De volledige inrichting hiervan zal lopen tot en met 2010. De inhuldiging van de mannenafdeling was een groots uitbundig feest. De plaatselijke bisschop, Mgr. José Lanza en nog vijf concelebranten gingen voor in een Eucharistieviering voor 1.500 enthousiaste altijd maar zingende mensen. De aanwezigheid van een dertigtal drug- en drankverslaafden maakte veel ontroering los. Voorzeker loont het echt de moeite om zich verder te blijven inzetten voor het knappe werk van deze “stichting Barmharrige Samaritaan” -”Fundaçâ Bom Samaritano”. Voor DE BRUG is het ongetwijfeld ook een grote eer om dit project verder te blijven steunen. Voor het komende jaar dragen we ons steentje nog verder bij om het Centrum vollediger in te richten. En dan schakelen we over naar de oprichting en inrichting van de vrouwenafdeling. Die moet ook helemaal klaar zijn tegen het einde van 2010. Ook daar gaan we samen iets mooi van maken. Op 12 oktober zijn we van Bandeira do Sul doorgereisd naar Pirapora do Bom Jesus, waar we de verschillende projecten bezochten. Topmomenten waren ons bezoek aan het “Huis van Hoop”, bestemd voor de straatkinderen. Met de steun van DE BRUG voor 2008 heb ik daarvoor nog heell wat pedagogisch materiaal kunnen aanschaffen. Onvergetelijk was ons bezoek aldaar aan de straatmeisjes en hun arme moeders, die er mee komen genieten van opleiding voor keuken- en naadactiviteiten. ‘s Anderendaags zijn we vermoeid maar diep-tevreden naar België weergekeerd. ‘t Was echt weer de moeite geweest. Samen met mijn weldoeners wil ik me verder nog blijven inzetten voor het goed van die Braziliaantjes. Ik herhaal dat de zon nog niet op zijn hoogste punt staat! Correspondente: Angela Blancke
14
MAGDA GEUDENS – Egypte
26 oktober 2008
Adres: Magda Geudens Langbaanvelden 144, 2100 Deurne. Mijn nieuwe opdracht bestaat erin dat ik, op verzoek van Bisschop William Kyrillos van Assiut de 10 kleuterschooltjes van het diocees, die aangesloten zijn bij de ‘Maktebbe el Tenmeyeh’ zal helpen bij het reorganiseren van de klasjes, bij het fabriceren van educatief materiaal, bij de aanschaf van kleutermeubilair, speelmat en speelgoed en last but not least, met een intensieve training van de juffen om te leren waarom de veranderingen, hoe te functioneren in die nieuwe opstelling van het klasje en hoe het materiaal adequaat te gebruiken. En dat alles binnen de 6 weken! Gisteren met bus van bisdom al de juffen opgehaald in de tien parochies voor bezoek aan 4 geslaagde kleuterschooltjes; 2 orthodox en 2 van de kath. zusters in de buurt van El Kousseyeh. ‘s middags voor 25 pers warme maaltijd in het vernieuwde gastenverblijf van St.Vincent voor een totaal bedrag van 75 euros. Nadien bezoek aan ‘Deier El Moharrak’ de schuilplaats van de H.Fam. op de vlucht voor Herodes. De dag afgesloten met cake en frisdrank op de schaduwrijke speelplaats van de ‘kippenkokklasjes’. De bus uitgezwaaid en hier (mijn basiskamp in de woestijn!) blijven logeren om de zusters een plezier te doen en om vrij en ongestoord te kunnen werken op computer. Ik ben al goed geïnstalleerd in Nagaa’r Esseik. Er is daar een orde met 3 buitenlandse zusters; H.Land, Palestine en Israël. Zij bewonen een appartement in een gloednieuw centrum; zij geven catechese in de zondagsschool en doen aan dienstverlening in de gehuchten, maar zij mogen van de bisschop zich niet moeien met de interne werking van het centrum, noch van de kleuterschool. De mensen moeten het zelf leren....met vallen en opstaan en met het gevolg dat er nog nooooooiiiiit is gepoetst en dat de smerigheid nà 5 vijf jaar van de muren druipt. Ben dus bezig een paar vrouwen (bedoeïenen) te leren soppen, zemen, schrobben, dweilen en dit vanaf en mèt plafond, muren, vloeren en kasten met inboedel. Ik woon in een flatje naast de zusters en een verdieping lager heb ik een atelier ingericht om mijn 7 reistassen rustig uit te pakken en om de educatieve pakketten voor de schooltjes samen te stellen. Het is de bedoeling dat ik het klasje van het centrum, als model voor de andere centra, volledig ga inrichten met speel- leer- en werkhoekjes. Momenteel vind je er alleen enkele bestofte en vergeelde posters met de Arabische letters en cijfers, een kapotgekribbeld en splinterig schrijfbord èn ‘de stok’…...geen blokjes, puzzels, popjes, parels, kleurkrijtjes! En zoals de zusters menen te weten; het is in al deze parochieschooltjes hetzelfde:” Zero, zero, zero….” Tijdens onze uitstap gisteren hebben de juffen gezien dat het ook anders kan en dat gaan we, beetje bij beetje realiseren. 15
Zaterdag a.s. organiseren we een studiedag in het Bisschoppelijk Paleis van Assiut, waarop niet alleen de juffen maar ook de parochiepriesters zijn uitgenodigd, zodat ook zij begrijpen waarom er veranderingen plaats hebben in hun schooltjes. Het wordt een theoretische uiteenzetting over ‘De behoeften van jonge kinderen en hoe we daaraan kunnen tegemoetkomen in de kleuterklas’ m.a.w.:kinderpsychologie en kinderpedagogie. De volgende weken zullen we regelmatig bijeenkomen in het ‘modelklasje’ om didactische werkvormen aan te brengen en om het bijhorende materiaal te verdelen. Bv. Voor de puzzelactiviteiten hebben de (gehandicapte)broers Gergess en Michaeel in het houtbewerkingatelier van de zusters, 150 houten inlegpuzzels gefabriceerd met prenten uit een partij ‘do-re-mi-kes’ van Averbode. Het is de bedoeling dat er niet alleen speelgoed, maar ook knutselgerief geïntroduceerd wordt, zodat je niet meer alleen kunt spreken van kleuteropvang, maar van reëel kleuteronderwijs. En de stok wordt verbannen naar de geitenstal! El Hamdoeli Allah! Dank aan de sponsors namens de 23 juffen en de vele kindjes. 31 oktober 2008 Hallo iedereen, dagen vliegen… soms ben ik al voor vijf uur bezig met het aanmaken van educatieve pakketten met modelletjes uit ‘do-re-mi’. Om 8 u komen de eerste kleuters binnen en zet ik ze aan het spel; dat is nieuw voor ze, want ze worden van 8 tot 9 gewoon op een stoeltje gezet en de ‘assistente’ van de juf, Deida genoemd houdt ze onder bedwang, indien nodig met stok. Elke dag introduceer ik iets nieuws en dan zijn ze zalig bezig met ‘parels rijgen’, met blokjes en autootjes op de nieuwe mat (plastieken afwasbare imitatie van rotanmat voor amper 30 euro), met plasticine of met houten rijgfiguren, voordat de juf om 9 uur verschijnt! ‘s Namiddags vlieg ik erin met schuurborstel, zeep, aftrekker en dweil om ‘Deida’ die door de ‘maktebbe el Tenmeyeh’ betaald wordt om te poetsen, te leren hoe je het poetsgerief moet gebruiken. ‘k Heb alle vieze posters met ingedroogde plakband van de muren gehaald en alles geschrobd en schoongeboend, plafond, muren en vloer. Ik heb haar getoond hoe je het netjes kunt houden en als het er volgende keer weer zo bijligt, (heb ik gezegd) ga ik op het bisdom een andere poetsvrouw vragen. Nu draaft ze de hele dag door, ocharme. Ze moet de kost verdienen om haar oude moeder te onderhouden en zelf zal ze nooit een man kunnen bekoren; haar ene oogbol draait steeds weg en verdwijnt constant, ze zit onder de luizen en haar rok is een paradijs voor de vlooien, maar dat is geen uitzondering in de woestijndorpen… Gisteren besefte ik dat het vandaag een vrije dag is voor de kleuterschool, maar Samigha moet de andere lokalen van het centrum poetsen en suggereerde dat het met ons tweetjes veel leuker is… dus, ik moest er dringend even uit en zal vanavond wel zien wat ze ervan terecht heeft gebracht. 16
Ik had gisteren dus het lumineuze idee om te bellen voor vervoer naar Assiut en nu zit ik hier, heerlijk fris op het bureel van de ‘Maktebbe’ om mijn mails te lezen en te beantwoorden. Vanmiddag mag ik mee dineren met Sajedna ( Bisschop Kyrillos ) en nadien gaat Nahad, de supervisor van de aangesloten schooltjes met mij op bezoek bij Abouna Bishoy, priester in Dronka; naast de parochie is er ook een bedevaartsoord omdat de H.Familie daar een tijd verscholen zat voor de soldaten van Herodes. Het heiligdom wordt onderhouden door zusters Frasciskanessen, maar er is veel agressie vanwege de Moslimgemeeschap. Vorig jaar nog, kloeg de overste over het bangelijke ochtendgebed van de Iman, die riep:” Het licht van de Islam zal stralen en zijn stem zal klinken tot het kruis van de Christenen gebroken is!’ Enfin, we rijden er met geblindeerde auto naartoe en we stappen pas uit op de binnenkoer. Morgen geef ik hier, in de conferentiezaal een voordracht over kindvriendelijk kleuteronderwijs. Behalve de juffen van de deelnemende schooltjes, zijn ook de parochiepriesters uitgenodigd. Ik krijg een laptop en groot scherm ter beschikking. Dokter Safwat van het ‘Centrum voor brandwonden’, zal zijn steentje bijdragen om de ceedee van het Prov. Veiligheidsinstituut in het Arabisch toe te lichten. Duim voor mij. Het modelklasje van Racha begint er echt leuk uit te zien. Ik verwacht nog deze week de schrijnwerker met de nieuwe kast om het educatief materiaal een proper plekje te geven en voor het ophangen van borden, rekjes en een kapstok voor de boekentasjes; jasjes, mutsen en sjaals overbodig, want het is nog steeds rond de 30 graden overdag. Indien ik het kon, ik stuurde jullie wat Egyptische zon…..van harte 7 november 2008 Hallo lieve lezers, bedankt voor jullie reacties. Ik ben nu in Kousseyeh tot dinsdag. Gisteren op bezoek bij pas gehuwde zus van Bishoy die, dankzij Belg. steun 2 jaar snit en naad gevolgd heeft bij de zusters. Zij woont nu in een zeer mooi en onberispelijk onderhouden flatje in woonst van schoonouders. Nu, moslimrustdag, gewoon aan ‘t werk in mijn oude vertrouwde atelier om een paar klasdagen voor te bereiden. Morgen naar nieuw (SATIMO)-kleuterschooltje in Amshoul. Een nieuwe juf, Amira volgt het trainingsprogramma bij Mdm Rosien die elke week een dag ter plekke gaat assisteren. Mdm. Rosien werkt ook nog één dag in Mancheyeh, één dag in Kousseyeh en één dag in Zarabi (wijkschooltje in Kousseyeh) Dat zijn, dankzij steun van Satimo, (St.-Andriesabdij en Bethanie Zevenkerken) 4 dagen bekwame begeleiding van de kleuterleidsters die geen specifieke opleiding genoten, straffer nog, sommigen onder hen maakten hun lagere school niet af, zo zie je maar… Straks komt Bishoy mij ophalen voor bezoek aan zijn familie. Bij zo’n gelegenheid zakt iedereen af naar de ouderlijke woning. Vorige week ontdekte ik Justine, het oudste nichtje van Bishoy tussen de kleuters van Mdm. Hella, en fier dat ze was! Maandag ga ik er een dag assisteren en na de les houden we een vergadering voor het nieuwe aanbod van dorémi en dopido te bespreken en om de meegebrachte spellen 17
en puzzles uit te proberen. Dinsdag, halve klasdag in Kousseyeh en halve klasdag in Zarabi Ik heb ook een oproep gehad van onze vriend Romani Ebrahim die ondertussen tot priester gewijd is (heet nu Abouna Abanob) en die de zorg gekregen heeft over een zeer arme wijk van Kousseyeh, Fazara. De zusters zijn daar heel blij om want er is daar geen enkele religieuze, spirituele of humanitaire hulp. Zij houden er soms voedsel-en kledingbedeling. Ik ben eigenlijk alleen maar bang dat hij, niet alleen hulp vraagt bij de organisatie van kleuteropvang en bij de inrichting van enkele klasjes, maar dat hij ook financiële hulp vraagt om het personeel te betalen; ik ben stilaan blut en heb ondertussen nog niks gegeven voor de projecten van de zusters bij wie ik gelogeerd ben. Abouna Abanob komt mij morgen ophalen voor een bezoek aan die nieuwe parochie. Weet je, hier gebeurt van hogerhand niks voor de mensen en daarom moet de kerk zoveel moeite doen, niet alleen op geestelijk vlak, maar nog veel meer op materieel vlak. Geef mij een hint; waar vind ik steun voor al deze noden? De overige dagen van de week zal ik assisteren in het klasje van Nagaa ‘R Esseik, waar de kleuters al veel plezier hebben beleefd aan de groepsactiviteiten, om de beurten leren, werken en spelen. De demonstratiedag met de kindjes zal zeker lukken en een antwoord bieden op de vele vragen en twijfels van de juffen die, behalve een roepstem en de stok, niet veel pedagogische hulpmiddelen ter beschikking hebben. ‘s Namiddags houden we een ‘workshop’ en spelen we sinterklaas; elke groep gaat met een behoorlijke bagage, pedagogische map, pakket houten inlegpuzzles, doosjes houten parels enz, enz naar hun woestijdorp en daar moet het echte werk dan starten. Hopelijk kan ik in het voorjaar de eerste resultaten gaan bewonderen, Inchah Allah! 9 november 2008 In elk woestijndorp is er wel een wijk, Zarabi genaamd. Het was vroeger de plaats waar de koewachters en de schaapherders met hun kuddes kwamen overnachten vlabbij de bewoonde wereld. Tegenwoordig zijn deze wijken constant bewoond door hele families, veestapel incluis. Tot groot jolijt van de talrijke zwermen vliegen en mierenkaravanen in de stoffige steegjes. Spelende kinderen, barrevoets en vrouwen met kruik of boodschappentas op het gesluierde hoofd lijken regelrecht uit mijn kinderbijbel te zijn gestapt. En de (chamousa) os en de ezel, een alomtegenwoordige verschijning, broederlijk naast elkaar vastgebonden aan de toegangspoort van de kerk. De veiligheidsagent, die in opdracht van de regering de Koptische gemeenschap moet beschermen showt graag zijn groot geweer, maar iedereen negeert hem, zeker de vrouwen die gewend zijn om met neergeslagen ogen de putten en kuilen, het straatvuil en andere hindernissen te ontwijken. Als ik in Kousseyeh logeer ga ik er graag naar de zondagsmis; ge vindt er de puurste regliositeit en een aandoenlijke volksdevotie. Vlak naast de toegangspoort van het afgesloten kerkplein staan de chamoesa (os) en de ezel broederlijk naast elkaar, alom18
tegenwoordig als stille getuigen van een geheiligd verleden toen de H.Familie door deze streken trok en op een boogscheut hiervandaan een veilig onderkomen vond in Deïr El Moharrak, of ‘daar waar het water stroomt’ of ook nog ‘daar waar vuur is’. De volkssage zegt dat de bevolking eertijds alle velden in de omgeving liet afbranden opdat de rook en het vuur de soldaten van Herodus zou verdrijven. De eredienst begint eigenlijk al de avond tevoren wanneer een groep jongeren onder de zegen van de priester en tijdens het zingen van hymnes een 50-tal communiebroden bakt in de ‘Oda el Orban’, de kamer van het brood. Dit is een sacrale plaats; een soort sacristie en bij gebrek aan klasjes in sommige parochies, krijgen deze ruimtes een dubbele functie; door de week zitten er kleutertjes. De priester zal bij het begin van de dienst het meest volmaakte brood uitkiezen voor de consecratie en de andere ‘gezegende broden’ zullen aan’t eind van de mis in grote brokken verdeeld worden onder de mensen om het verder te verdelen onderweg of thuis of ook om te voederen aan het vee, zoals vroeger bij ons het ‘gewijd brood’ op St. Hubertus. De mis begint een half uur te vroeg met het ritueel aantrekken van de altaarkleding en het volk kijkt toe hoe de misdienaartjes elkaar helpen bij het vastmaken van de met Koptische kruisen roodgeborduurde stola’s, ook weer tijdens het zingen van hymnes. Iedereen zingt uit volle borst de aloude Koptische liederen mee en het wierookvat blijft steeds binnen handbereik! En als, na een indrukwekkend Hooggebed (niet voor niks koos Bisschop Thomas de naam ‘Anaphora’ voor zijn retraiteboerderij!) het Arabische ‘Onze vader’ uit zoveel overtuigde kelen door de kerk galmt, krijg ik iedere keer weer een krop in de keel. Ongelooflijk toch en wat een mysterie dat op dit moment in zoveel talen overal ter wereld dit gebed weerklinkt. En dat ik dit œucumenisch gebeuren van binnenuit mag meebeleven, el Hamdoeli Allah. 20 november 2008 Spaarplan voor drachtige chamousa. Dit is een buffelkoe. Seeur Roudanya heeft een spaarplan voor een drachtige chamousa voor de familie van Mina, de vuilbakkenkampioen van Nagaa ‘R Esseik Mina is 11 jaar oud. Hij kan niet lezen of schrijven, net zomin zijn ouders en zijn zussen. Hij heeft een brutale blik, maar dat moet ook wanneer je de man in huis bent met drie oudere zwakbegaafde zussen, een depressieve moeder en nog een kleine zus, die enige intelligentie heeft en al door de zusters werd uitverkoren om ooit hoge studies te doen in één van hun internaten in het H. Land. Vader is twee jaar geleden vertrokken naar Koeweit, waar hij werkt in de bouw van grote buildings. Hij heeft heel wat schulden, sinds ze zijn verhuisd naar de ruwbouw die hun nieuwe woonst moet worden, toen bleek dat de muren van het oude huis aan 19
’t wegzakken waren; opgeleefd door generaties en in familiebezit gebleven dankzij hardnekkig uithuwelijken van de dochters aan een neef, een kozijn, een oom die wat te vroeg weduwnaar werd. Enfin, in dit armoedig gehucht is iedereen wel familie van iedereen …. Alleen de ezel staat nog op het oude adres dat inderdaad niet meer is dan een stal! Gelukkig heeft vader onlangs wat geld gestuurd om bij de plaatselijke timmerman een voordeur te bestellen, met de winter in aantocht en zijn onvermijdelijke zandstormen! Er is geen keuken, badkamer of toilet en ook geen stromend water. Blijkbaar slapen ze met z’ en allen op een rotanmat, gewoon op de aangestampte aarde. Mina woont dus in de steeg naast het klooster en hij is er als de kippen bij om de vuilbakken naar huis te slepen en alles grondig te sorteren en te ontleden; oude huishoudtoestellen en batterijen, sardineblikjes, petflessen zelfs voor het laagje aluminiumfolie van een oude melkbrik heeft hij een opkoper. En met de kleintjes en nog wat klusjes en boodschappen her en der overleeft de hele familie. Wachten op vader heeft geen zin. Hier, in deze woestijndorpen waar geen fabrieken zijn of andere ondernemingen moeten de mannen wel vertrekken naar het buitenland voor werk om hun familie te onderhouden. Of zoals onlangs een zuster zei: ‘Hier groeit een hele generatie jongens en meisjes op zonder een vader in de buurt’. Mina’s moeder kwam onlangs bij de zusters een lening vragen om een chamousakalf te kopen, om het op te kweken enz. (prijs 3000 Egypt Ponden of een goeie 500 euro) Maar dat wordt een straatje zonder eind, want er moet groenvoer gekocht worden en als het beest groot is moeten ze ermee op bezoek bij de stier en dan nog maar hopen dat het beest gezond blijft. Daarom hebben de zusters beslist een spaarplan op te starten voor een drachtige chamousa; dan is men al een eind op weg; en als het kalf gespeend is, zal het doorgegeven worden aan een andere arme familie en Mina’s moeder houdt het volwassen beest voor de melk, de boter en de kaas, die ze kan verkopen op de hoek van de straat, dagvers en ngl opbrengst. Aankoopprijs 6000 à7000 Egyp. Ponden of 1000 euro. Joepie, de eerst 100 euro zijn al binnen; de laatste enveloppe voor onvoorziene en dringende gevallen, zoals de vorige keer, en de vorige keer en zoals elke keer weer. ‘t Wordt hoogtijd dat ik naar huis kom. Groetjes
JEF LOMBART – India Adres: Jozef Lombart Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, Surgujadt DR Chhattisgarh, India. Mail van 3 september 2008 Gelukkig kwam pater Sylvanus hier over de drempel. We zaten samen om het formulier in te vullen MAAR, MAAR bij Nr acht zaten we in de soep. Hier is de WAAHEID: na het leggen van de fundatie met twee meter muur daarboven is de zaak bij de contractor vast gelopen. Er is niets gedaan sinds een maand. Van de curia van de bisschop (waar het geld van Nuernberg ligt) komt niets los. P.Sylvanus zal morgen de bisschop ontmoeten en ook andere personen op de curia. Ondertussen stuur ik u in attchm wat ik al heb ingevuld. Met uw verbeteringen aub terugsturen en dan stuur ik het als brief naar u terug. Of zoals ge zegt. Nog veel dank aan jullie allemaal. Mail van 4 september 2008 Ik kreeg er mijn FW niet door daarom stuur ik een NIEUWE brief vandaag 4 sept 2008. HIER IS MIJN BRIEF DIE ER NIET DOORGING: Gisteren vergat ik vermelden dat ik het nummer van jullie chq van 1.950 Euro niet kan geven omdat dat geld langs ons provincialaat naar ons komt, nl Bilaspur. Jullie zullen dat beter kunnen invullen. Nog een tweede punt is dat het geld dat we moeten krijgen van Nuernberg langs PUNE Jezuïeten naar India komt. Het is al bij de bisschop en die verwachten ook een rapport. Volgende maandag is P.Sylvanus terug hier. Maar zoals ge van het nieuws wel of niet te horen krijgt is er een hetze tegen de Christenen in een provincie ORISSA. Alle aandacht gaat daarheen en dus zal de oplossing van de transacties wellicht nog een tijd duren omdat de bisschop vergaderingen en nog vergaderingen ook met andere “gelovigen” enz, enz. moet meemaken. Of geen tijd of niet thuis. We hebben uwe gebeden heel erg nodig. 4000 huizen hebben de fundamentalisten hindoes, vernietigd en ongeveer 30 doden achter gelaten, soms levend verbrand…
Correspondente: Hilde Van Laer.
20
Mail van 25 september 2008 Vandaag stuur ik vijf foto’s van Bhaiyathan: – de vijver – de bouw drie kiekjes – de werkende jongens Ik stuur ze aangetekend. Het werk is terug begonnen na een paar weken stilstand. Ze zijn wel een beetje verder dan de foto’s tonen. Zoals ge leest in de krant en de TV u toont wordt het hier een triestige situatie voor ons Christenen. 21
Bij ons is het kalm maar er wordt toch ook gepatrouilleerd dag en nacht. We leven helemaal niet in onrust en vrees; nee helemaal niet. Toch rekenen we op uw gebed. Uit mail van 10 november 2008 Vandaag 10 november is pater Sylvanus weer hier om uitleg te geven over de situatie. De bisschop kwam met hem mee. Er is dus niets verder gedaan dan wat op de foto’s te zien is. Waarom niet? De verandering van schatbewaarder bij de bisschop heeft zijn gevolgen dat de zaken voor de nieuwe persoon niet duidelijk waren. Hij doet niets tenzij de bisschop het hem zegt. En dus hield pater Sylvanus ook het been stijf en heeft nog niets betaald van de twee jaren geld (2007 en 2008) die bij hem liggen te wachten. Zijn redenering is als ik dat geld (van 2007 Euros 1.700 en van 2008 Euros 1.950) aan de ondernemer geef heb ik niets meer te zeggen, kan ik geen druk uitoefenen. Ondertussen is de prijs van de dingen naar omhoog gegaan. Binnen een paar dagen komt hij weer naar hier en zal ons laten weten wat de nieuwe prijzen zijn van de deuren, vensters en vloering. De schatbewaarder was niet te bereiken vandaag en dus moeten we nog vier - vijf dagen wachten ook of de ondernemer het mogelijk ziet het werk nu verder te zetten. Hiermee kunt ge, denk ik, de “onderzoeker” gerust stellen dat het geld niet is verdaan maar in heel goede handen is en we alle stappen zullen zetten die voor het goed gebruik zullen zorgen. Mail van 25 november 2008 Pater Sylvanus en de bisschop waren hier voor lunch. De werken zijn terug begonnen. Ik stelde daarom voor dat Sylvanus de storting voor 2007 nu te betalen voor de ramen, deuren en vloer. Met de prijzen de lucht in komt het nu zo uit: deuren en ramen voorheen Rs 36.000 NU: Rs 87.000 vloer voorheen Rs 59.200 NU: Rs 150.000 We zullen dus al het geld ertg nodig hebben. Ik stelde aan pater Sylvanus voor dat hij nu onmiddellijk het geld van 2007 aan de aannemer stort voor de dingen die wij zouden betalen en na een maand ook het geld voor 2008 aan de ondernemer geeft. Ondertussen kunnen we de aanvraag voor bedden houden voor 2009 of misschien zulle, we dat geld ook nodig hebben voor de zaal. Dat is duidelijke taal hoop ik.
Het werk is laat begonnen en heeft een tijd stil gelegen. Sinds 24 november 2008 is men terug begonnen met het metselwerk. Voor de deuren en vensters heeft pater Sylvanus vandaag 5 december 2008: roepies 87.000= betaald en hij zal volgende week roepies 80.000 betalen als voorschot voor de vloer en hij houdt roepies 50.000 in hand tegen dat de vloer klaar komt. Pater Sylvanus verzekert me dat de hal zal klaar zijn tegen het einde van februari of indien vroeger zal hij roepies 50.000=ook vroeger betalen. De vijver waarvoor eerder steun werd gegeven is een echte meevaller. De internen kunnen nu alle dagen verse groenten eten (iets dat ze thuis niet krijgen) die ze met bevloeiing uit de vijver kunnen kweken.. Pater Sylvanus zal u verder uitleggen in nummer negen wat hij zou willen als volgend project voor zijn schoolgaande jeugd op het internaat.. In een vroeger project nl 2005 had pater Sylvanus bedden bekomen voor de internen die op de grond sliepen. Het aantal internen gaat steeds naar omhoog (ook bij ons op St Xaverius college Ambikapuar). Hij heeft 25 bedden meer nodig. Met de stijgende prijzen kost een dubbel bed nu Roepies 4000= een simpele rekening brengt ons daarmee tot roepies 100.000 als de prijzen blijven zoals ze nu zijn (een Euro is gelijk aan 55 roepies, min of meer!!!!) DUS ROND DE 1900 EUROS Het vervoer kost natuurlijk ook veel geld. Mail van 5 december Hierbij is het rapport dat ik dacht zou nodig zijn voor 2009 en uitleg van wat er met geld is gebeurd Laat vlug iets weten. Pater Sylvanus kan nu bereikt worden langs mobiele. Veel veel veel dank voor jullie inspanningen en geloop voor onze kinderen. Met de groenten kunt ge u niet voorstellen hoe blij die kinderen zijn en hoe ze ook leren zelf later groenten te kweken. Groeten aan iedereen Correspondente: Inge Beyers
Evaluatie project 2008 en voorstel 2009 Pater Sylvanus heeft al roepies 87.000 betaald voor de deuren en vensters en zal volgende week nog Rs 80.000 betalen als voorschot op de vloer; en nog Rs 50.000 behouden die hij zal “lossen” als de vloer goed gelegd is. Al dit geld komt van de donatie van 2007 en 2008. De waarde van de roepie is hier tussen de 50 en 60 voor één Euro. Met deze regeling kunnen we dan de bedden voor 2009 behouden hoop ik 22
23
JOS MATTHIJSEN – Zuid-Afrika
27 juli 2008
Broeder Jos Mathijssen, Brothers of Charity 59 Rose Street? PO Box 2296 1710 Florida- Roodepoort Bedankt voor de informatie via ‘De Brug’. Hartelijk dank hiervoor en meteen ook een Zalige Hoogdag van Allerheiligen. Ondertussen kan ik meedelen dat de bouwwerken aan het internaat van Pax College, waarvoor ik bij jullie een project indiende, binnenkort zal starten onder leiding van een broeder uit België die de plannen heeft opgemaakt en de verbouwingen begeleid. Wij hopen jullie binnenkort enkele resultaten te laten zien en hopelijk kunnen we ook op de steun van ‘De Brug’ rekenen, want alle beetjes helpen. Doordat werkuren en arbeid niet zoveel kosten en het werk ter plaatse met lokale mensen kan uitgevoerd worden, kan met een bedrag waarvoor je in België niet veel kunt uitvoeren, in verhouding veel meer gebeuren. IRENE PEETERS – Congo
29 september 2008
Adres: Sr. Irène Peeters Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, Kinshasa 1, Republique Democratique du Congo. Ik hoop dat de brief van 24 september met de formulieren voor het project goed is toegekomen. Zoals u hebt kunnen lezen is het project 2008 voor de lagere school “Soleil Levant” volledig afgewerkt in samenwerking met de hulp van ‘De Brug’. Met andere hulp is Zr Noëlla nog bezig met verschillende werken; o.a. een grote zaal voor polyvalente doeleinden, een installatie om het regenwater op te vangen tijdens het droog seizoen, de omheining te beplanten met eucalyptus en later een vaste omheining. In de toekomst wordt er gedacht aan een secundaire school met internaat. Maar eerst is er het S.O.S. voor de kleuterschool van Sr. Léonie. Cocarico is een privéschool van I.C.M.. De ouders betalen 500 FC inschrijvingsgeld en 3.000 FC per trimester. Daarvan moet het personeel betaald worden. De mensen zijn arm en werken voor het nodige voedsel: maniok, maïs, aardnoten, suikerriet, maar er is geen geld voor het schoolgaande kind. Vrouwen en kinderen gaan ’s morgensvroeg 1 km naar beneden om water te halen voor het veld. Ze komen, zwaar beladen, terug met hout op hun rug en bidons van 20 tot 25 liter water. Ook de mannen werken hard. Zij zouden wel dat geld kunnen opbrengen, maar er is veel onwetendheid zodat we de mensen moeten wakker schudden. Samen met Sr. Léonie ben ik vele keren in de verschillende wijken geweest om te animeren en inschrijvingen te doen. We hadden in de 50 nieuwe kindjes en 25 van verleden jaar. Zij werft nog nieuwe kindjes aan, want haar project vraagt dat we tot 120 kinderen komen. Sr. Léonie verstuurde ook verschillende brieven. De minister van binnenlandse zaken in Matadi Nicolas Nabeka is verre familie van haar en helpt haar reeds veel voor de brandstof van hun voertuig. 24
Verleden week had ik de gelegenheid om een kopie van de brief van Sr. Léonie te bezorgen aan Geoffrzay de Liedekerke, Ambassadeur van Malta. Ook een brief aan Wilfried Goderis van Hooglede, is agronoom van de ‘Assistance Technique Belge’. Hij kan ons zaaigoed bezorgen voor maïs en andere granen die geselecteerd zijn. Voor het nieuw project 2009, moest ik dus concreet formuleren, “Hulp in de rehabilitatie van de kleuterschool Cocorico”. In 2001 werd de kleuterschool voorlopig gebouwd in limbahout, dit is maar één jaar duurzaam. Het hout is nu reeds door insecten aangevreten en het wordt tijd dat de klassen progressief in duurzaam materiaal om te bouwen. De grondvesten bestaan reeds. Zo kan het economisch gebeuren. Wij stellen voor de houten muren te vervangen door lokale baksteen met bezetting in cement. In de plaats van Sr. Mathilde is nu Sr. Marie-France Kambumushi Kanguanda gekomen. Zij is benoemd als beheerster van de missiewerken te Sekebanza. Sr. Léonie is de stichtster van Cocarico en Sr. Noëlla is bouwverantwoordelijke. Ik ben er nu vijf weken geweest en veel gewerkt binnen en buitenhuis. Negen kansen op tien ben ik vanaf januari weer in Seke Banza. De nieuwe gemeenschap is nu gestart met: Sr. Léonie voor Cocorico, Sr. Marie-France, voor de missiewerken en Celestine novice en verpleegster die stage doet in het hospitaal. Er wordt nog een asîrante verwacht. De ‘foyer’ is tijdelijk gesloten, we wachten op een bekwame zuster. LUDO VAN DE VELDE – El Salvador
24 november 2008
Adres: Ludo Van de Velde Residencial Colinas de San Francisco, Pasaje 5-B, Casa # 19, San Salvador, El Salvador Via internet las ik dat Vlaanderen vandaag wit gesneeuwd is… Hou nog wat sneeuw over voor de tweede helft van december… Inderdaad zijn we onze vakantie wat aan het plannen. We vertrekken hier op 13 december en keren terug de 3de januari, dus een kleine drie weken. Hier in El Salvador draait de propaganda verkiezingsmolen weer op volle toeren. Onvoorstelbaar vuil en smerig... Het is duidelijk dat pers- en communicatievrijheid alleen maar bestaat voor diegenen die het kunnen betalen (net als voor gezondheid, onderwijs, woningen,..) Het wordt hier weer een harde strijd tussen rechts (ARENA) en links (FMLN). Ook al worden die concepten van rechts en links in de postneoliberale periode bijzonder onduidelijk. Op 18 januari zijn er verkiezingen in El Salvador voor gemeenteraden en parlement, Op 15 maart voor de president. Alles wat maar kan beplakt en beschilderd worden moet het bekopen.... Je kan niet meer naar Radio luisteren of naar Tv kijken, want je overdonderd met kiespropaganda. 25
In het werk met Volens: Bijna 14 dagen geleden reden we met een busje (en ik ook met de auto) richting Nicaragua. Directeurs van de partnerorganisaties van Oost Guatemala, West Honduras en die van El Salvador waren samengekomen voor de reis naar Estelí waar de jaarlijkse actiecomitévergadering zou doorgaan. We waren op tijd vertrokken. Net even voor de grens stopten we aan een benzine station, waar ook een eetplaats aan is, voor het middagmaal. Er stonden nog enkele auto’s op de parking, op een 5 meters van de dichtstbijzijnde pomp. Er liepen enkele privé bewakers rond. Nogal wat volk en heel wat heen en weer geloop ook van chauffeurs van camions. Toen we na een korte tijd terug bij het busje kwamen (deuren op slot en de vensters ook dicht), constateerden we dat de 4 laptops en een reistas weg waren. De andere reistassen lagen er nog. Niemand had iets gezien. Niemand had iets gehoord… Toch nog even naar de dichtstbijzijnde politie om aangifte te doen. Maar eigenlijk kan je niets doen. Je staat totaal machteloos. Hadden we geweten.... ja, dan zouden we het anders gedaan hebben. Maar die gedachten lossen niets op. Het is verschrikkelijk moeilijk in dergelijke situaties. Het woog natuurlijk op onze samenkomst. De interne solidariteit (ja, een van de directeurs was ook zijn reistas, kleren,.. kwijt) in de groep was belangrijk. Het gebeurde aan een benzine station waar ik al vele jaren bij elke reis naar Honduras of Nicaragua ook stop, om een tas koffie te drinken of... Ik dacht dat het daar voldoende veilig was. Blijkbaar niet. Op het politiekantoor zegden men ons dat er daar de laatste tijd heel wat gestolen wordt, en dat ze zeker zijn dat de “bewakers” daar mee verantwoordelijk zijn voor dergelijke praktijken. Dat is eigenlijk een duidelijk teken van de onzekerheid waarin we permanent leven. Met onze twee acties (solidaire economie en alternatieve educatie) waren we samen met de directeurs / directrices van de partnerorganisatie. Zij vormen per actie een actiecomité dat een keer per jaar samenkomt. Elk comité heeft ook een kleiner meer operatief comité gevormd dat om de vier maanden samenkomt om opvolging te geven. Op de jaarlijkse november vergadering konden we inhoudelijke en financiële informatie geven over de evolutie van de acties, over de moeilijkheden van dit jaar (bv de eerste schijf van de financiering ontvingen we pas in september), over de grote inspanningen die we gedaan hebben,.... Te gelijkertijd nam elk comité ook verantwoordelijkheid op ivm de planning van de gemeenschappelijke vormingsactiviteiten voor 2009, over de distributie van een ondersteuningsfonds voor de partners in functie van het werk van de coöperanten bij hen,… Het was heel duidelijk een sterk gebeuren waarbij de partnerorganisaties mee verantwoordelijkheid opnemen bij de ontwikkeling van het programma. Dat is toch wel heel belangrijk. We hopen alleen dat voor 2009 de subsidies van de Belgische regering vanaf het begin van het jaar zullen beschikbaar zijn, want dat is dit jaar waarlijk schandalig geweest. In het bouwproject zijn de individuele inschrijvingen van de percelen zo goed als klaar. De percelen werden geloot om te zien welke familie welk stukje grond zou krijgen. De hevige regens van september en oktober hebben heel wat stokken in de 26
wielen gestoken om te kunnen starten, maar nu is ook de ARENA-burgemeester van de gemeente daar ambetant aan het doen. Gezien het volop kiescampagne is, zou hij natuurlijk wel enkele percelen (die hem niets gekost hebben) willen geven aan “vrienden”. Gezien dat niet meer kan (de selectie is gemaakt, de percelen werden geloot en de inschrijving is zo goed als klaar op het kadaster, maakt hij het moeilijk om de laatste toestemming tot bouwen te geven. De Salvadoraanse ngo Proesa (die het bouwproject beheert en coördineert) hoopt dat het toch nog ten laatste in december in orde kan komen. Ik hoop – als alles toch goed verloopt – dat de 30 families toch hun woning zullen hebben voor het volgend regenseizoen. Nogmaals heel veel dank voor de solidaire bijdrage van De Brug in de kosten van de sociale promotie en legalisatie van de terreinen. Zo, hierbij laat ik het nu. Er staan nog drie weken veel werk voor de deur. Alle goeds, vele groeten aan de vrienden van De Brug. Correspondent: Guy Verpoten GANI EHIDO – Filippijnen
15 december 2008
Adres: Gani (Isagani) Ehido University of San Carlos, P. del Rosario street, 6000 Cebu City, Philippines Sorry dat het laatste rapport dat vorige week naar u werd verzonden niet aangekomen is. Het blijkt dat wij een probleem met het bestand hadden. In elk geval, ben ik hier in Cebu voor een rustperiode en ben ik hier nu met Broeder Paul. Vorige maand hadden wij recollecnics met als thema/hoofddoel gezondheid en dit op 7, 13, en 21 november. Wij realiseerden dat de dames een strikte begeleiding inzake gezondheidskwesties nodig hebben. Dit zal van nu af aan een regelmatig programma worden. 13 november was een speciale datum voor de dames die in „Casa“ (wat bordeel bedoelt) leven. Zij hadden ook bijzondere aandacht voor de gezondheid. De aktie werd dit keer gedaan `s avonds en dit terwijl de dames wachten op hun gasten. Het is enigszins grappig maar toch creatief omdat wij onze deskundigheid tijdens hun werk delen. Jammer genoeg moeten zij de volledige aandacht aan hun klant geven aangezien dit hun hoofddoel is en wij enkel bijkomstig zijn. Maar voor ons is het de belangrijkste reden waarom wij dit project uitvoeren. Vorige week, 5 & 7 December hadden wij een andere gezondheidsonderricht. Dit keer was het in een schoolcampus. Er waren 29 deelnemers. Wij hadden het geluk om artsen en verpleegsters te hebben die ook hun talenten en zorg aan onze vrienden gaven. Hoewel wij realiseren dat dit werk nog verre van volledig is, wij hebben de moed om verder te gaan omdat u daar voor ons bent. Opnieuw Kris, gelieve onze hartelijke groeten over te brengen aan de rest van De Brug… en de beste wensen voor het Heilige Kerst Seizoen. Moge de komst van onze 27
Verlosser en Heer ons de moed en de sterkte geven om de goede dingen verder te zetten die wij begonnen zijn. Het langverwachte Kerstprogramma zal volgende week, 19 December, plaats vinden en wij verwachten 200 dames. Wij zullen u foto’s en updates vóór Kerstmis verzenden. De groeten voor nu en moge God uw vrijgevigheid zegenen, Uw missionarissen en vrienden, Correspondent: Kris VanThillo
JOS VAN BOXEL - Oeganda
20 december 2008
Adres: Jos Van Boxel Witte Paters van Afrika, Box 532, JINJA, Uganda - East Africa Het is weeral een tijdje geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. en nu Kerstmis voor de deur staat hoog tijd om de draad weer op te nemen! Onze projecten in Jinja en Kampala draaien op volle toeren en dank zij jullie steun kunnen we hoop geven aan vele wees- en straatkinderen! Ondertussen zit het eerste semester er al op en is de Kerstvakantie begonnen. Dit jaar hebben wij in ons vormingshuis voor de eerste keer kandidaten gekregen uit Burundi en Congo. Hun seminarie in Bukavu zat vol en zodoende werden er vijf jongens doorgestuurd naar Jinja. Tot nu toe verloopt de aanpassing vlot en trekken zij goed hun plan in het Engels. Alles samen hebben we dit jaar 39 kandidaten witte paters. Op politiek vlak is er spijtig genoeg weinig of geen vooruitgang geboekt in de vredesbesprekingen tussen de regering en het LRA (Lord’s Resistance Army) van Joseph Kony. Integendeel! Sinds twee dagen is er een gezamenlijk legeroffensief aan de gang van soldaten uit Oeganda, Congo en Zuid-Soedan met de bedoeling Kony en zijn rebellen te omsingelen in het Garamba oerwoud waar hij zich schuil houdt. Hoe dat gaat aflopen weet niemand!.. Het is de bedoeling Kony te arresteren en hem voor het Internationaal Gerechtshof van Den Haag te brengen. Ik wil jullie nu al laten weten dat in Mei volgend jaar voor enkele maanden met verlof kom naar Belgie en hopelijk zien we mekaar dan weer! Tot slot wens ik jullie allen van ganser harte een vreugdevol en een vredevol Kerstfeest en een gezegend en voorspoedig Nieuwjaar!
JAN ANTHONISSEN – Filippijnen
Kerstmis 2008
Adres: Father Jan Anthonissen Catholic Mission Dagupan, Tabuk, 3800 Kalinga, Philippines. Het jaar 2008 zit er weer op en het is goed geweest. We bleven gespaard van sterke wervelstormen en aardbevingen en de oogst was goed. Natuurlijk nijpt hier ook de crisis die de hele wereld schijnt te teisteren. De corruptie tiert nog welig voort. Daar schijnt geen kruid tegen gewassen. Moesten de bazen van de gemeente en van het ministerie van openbare werken wat minder stelen, de wegen naar de afgelegen dorpen zouden heel wat beter zijn en de mensen daar zouden niet heel de tijd door het slijk moeten ploeteren als het ne keer een goei bui doet en het zou mijn bezoeken daar heel wat vergemakkelijken. Nu is het een hele prestatie om uw paard recht te houden in de modder, op sommige plaatsen tot een halve meter diep, en om niet pet paard en al de dieperik in te tuimelen. Een jaar geleden was mijn pastorij nog in opbouw. Ne keer die klaar was heb ik toch maar ne keer ne landmeter aan zijn mouw getrokken, die dan is komen meten waar precies de eigendom van de kerk ophoudt en die van de geburen begint. Om toekomstige moeilijkheden te vermijden en in peis en vrede te kunnen blijven leven met de geburen, heb ik een stevige omheining laten bouwen. In juli zijn we dan aan de kerk begonnen. Het dak ligt er nu op en we kunnen het gebruiken. Stillekensaan wordt er aan de afwerking voort gewerkt. Dat hangt een beetje af van het manna dat uit de hemel valt. Een vijfhonderd mensen kunnen er is. Ik hoop dat tegen eind juli alles klaar is. Dat zal dan een goeie gelegenheid zijn om ze te laten inzegenen en zo mijn gouden jubileum te vieren. Ik wens en hoop dat voor U alles goed zal gaan volgend jaar en dat gij, wat er ook gebeurd, er het beste zult van maken. Een zalig Kerstfeest en een voorspoedig Nieuwjaar. Correspondent: Fons Elst
Correspondent: Mil Van Steenbergen.
28
29
Projectvoorstellen voor het jaar 2008 In Memoriam Vincent Dierckx
Vincent Dierckx werd geboren in Turnhout op 13 Januari 1921. Hij liep zijn lagere school bij de zusters in Turnhout en op 11 jarige leeftijd kwam hij terecht op het Sint Jozefcollege van de Jezuïeten in Turnhout. In september 1939 trad Vincent binnen bij de Jezuïeten. Eerst volgde hij twee jaar noviciaat om daarna dan twee jaar in La Pairelle (Wepion) Indisch Juvenaat te volgen. Nadien volgden nog 3 jaar filosofie en dan vier jaar biologie aan de universiteit van Leuven. Na ongeveer twee jaar theologie in Leuven vertrok hij in het begin van 1952 per boot naar India. De rest van zijn theologie volgde de pater in Kurseong (Himalayas) en hij werd priester gewijd in november 1953. Dan vertrok de pater naar Ranchi om zich voor te bereiden als professor van biologie aan de faculteiten van St. Xaviers College, Ranchi. Hij gaf er les tot zijn 60 ste jaar (1981), waarna hij moest ophouden. In 1985 stelde hij voor om te werken in de vluchtelingenkampen van Cambodja aan de grens van Thailand. En in 1992 werden de kampen gesloten en vertrok hij zelf naar Cambodja om er te verder te werken met en voor de vluchtelingen. Wegens een ongelukkige val was pater Vincent een jaar bedlegerig en verbleef hij twee maanden in een hospitaal in Thailand. In december 2004 kwam hij voorgoed terug naar België en ging hij op rust in Heverlee. Daar overleed de pater op 4 augustus 2008. Tekst op het bidprentje dat de pater volledig typeert: Vincent, lieve broer, schoonbroer, nonkel, vriend, missionaris, als wij nu wenen om uw heengaan, zijn het niet alleen tranen van verdriet. Aan Mevrouw Simone De Coster en de familie Olyslager willen wij ons medeleven betuigen bij dit groot verlies.
30
• Aernauts Adriaan In het sociaal centrum van de wees-, verlaten en verstoten kinderen van Bena Dianyi, staat eer centraal de keuken en de refter, die ook dienst doet voor andere activiteiten. Veel van de gegalvaniseerde golfplaten van het dak zijn al erg geroest en op verschillende plaatsen zelfs doorgeroest. Daar sijpelt het water binnen. Ook de andere gebouwen zijn aangetast, maar de refter is er het ergst aan toe. Het is een gebouw van 20 op 7 meter met een dak dat goed over de muren heen komt en zo wat veranda geeft. Er is ook een speciaal systeem voor de verluchting in de nok. Het geheel zal moeten vernieuwd worden: een 110 platen, liefst van goede kwaliteit. Daaraan hebik gedacht voor volgend jaar. De overgebleven som van vorig jaar zal dar goed van pas komen. Het is een groot werk en een goede golfplaat kost tussen de 11 en 15 Euro. • Geyskens Gerard Gezien de regering voor de zoveelste maal belooft het probleem van maaltijden (= een broodje per dag voor de arme schoolgaande kinderen) op te lossen, kijken wij vol spanning uit naar wat het gaat worden in het schooljaar 2008-2009. Wij hebben nu bij dit project een bijkomend probleem opgenomen, nl het schoolgeld te betalen voor kinderen uit arme gezinnen. Met enkele jongeren zijn wij het Studiefonds gestart. Wij willen jongeren die door tegenslag in hun familie, de studies niet kunnen verder zetten, helpen door het betalen van het inschrijfgeld, onkosten voor boeken en/of busvervoer. • Lombart Jef In een vroeger project ni 2005 had pater Sylvanus bedden bekomen voor de internen die op de grond sliepen. Het aantal internen gaat steeds naar omhoog (ook bij ons op St Xaverius college Ambikapuar).Hij heeft 25 bedden meer nodig. Met de stijgende prijzen kost een dubbel bed nu Roepies 4000. Een simpele rekening brengt ons daarmee tot roepies 100.000 als de prijzen blijven zoals ze nu zijn (een Euro is gelijk aan 55 roepies) Dus rond de 1.900 Euro. Het vervoer kost natuurlijk ook veel geld. 31
• Lundadio Benoît Voor 2009 willen wij 4 klassen van de school Kimbemba heropbouwen. Tijdens een hevige regenbui in april 2008 waren deze 4 klassen van de lagere school ingestort. Indien de financiering het ons niet toestaat de 4 klassen in één jaar terug op te bouwen, kunnen we progressief heropbouwen te beginnen met 2 klassen in 2009. Op dit moment zijn er 2 klassen, die aan de orkaan weerstaan hebben, operationeel. Enkel de leerlingen van de eerste en tweede van de lagere school studeren in goede omstandigheden. De 3e, 4e, 5e en 6e jaren studeren onder de mangobomen. Bij sterke wind of regen stoppen de klassen en gaan de leerlingen en leerkrachten uit elkaar.
budget beschrijving
hoeveelheid
Prijs per stuk (USD)
totaal (USD)
Dozen tegels
28
28,00
684,00
Lijm-Cement
15 Sacos
15,00
225,00
Cement
6 Sacos
22,00
132,00
zand
Uma carrada
380,00
380,00
Wc’s
4
200,00
800,00
800,00
600,00
werkuren
• Peeters Irène Rehabilitatie van de kleuterschool “Cocorico”. Zoals bij u bekend is Cocorico een voorlopige stichting gebouwd in 2001 in Limbahout (?) (duurzaamheid ± 10 jaar). Het hout is reeds door insecten aangevreten en het wordt tijd om de klassen progressief in duurzaam materiaal om te bouwen. Dit kan zeer economisch gebeuren, aangezien de grondvesten reeds bestaan. Wij stellen voor de houten muren te vervangen door locale baksteen met bezetting in cement. (gevolgd door een slecht leesbare berekening). • Teck Rosangela Naam van het project: afwerking van een klaslokaal en vier toiletten. Uitvoerder: Escola Pamosi Baptistenkerk van de Calvarie Coördinatie: Rosângela Ferro Dias Teck de Gamba Noodzaak: Escola Pamosi heeft 6 lokalen: directie, secretariaat en 4 klaslokalen. Vijf lokalen werden reeds afgewerkt met een tegelvloer, verf, ramen in plastiek. Er blijft nog een klaslokaal over met een aardenvloer. De sanitaire toestand van de latrines laat te wensen over wegens de aarden vloer. Het geld zal volgend jaar worden gebruikt om laatste klaslokaal af te werken met een tegelvloer en verf, alsook het verbeteren van de latrines met het plaatsen van 4 wc’s en tegelvloeren, plus het schilderen van de muren. Hiervoor willen we uw hulp inroepen. Objectieven: algemeen: het verbeteren van de hygiënische condities voor leerlingen en leerkrachten Specifiek objectief: afwerken van een klaslokaal en vier toiletten. Doelgroep: leerlingen: een betere leeromgeving, een betere gezondheid door betere hygiëne Leerkrachten: een aangenamere omgeving zodat ze beter kunnen lesgeven Strategie: aankoop van de nodige materialen, leggen van de tegels, schilderwerken Benodigdheden: tegels, cement, lijm;4 wc’s; een metser-schilder
32
Totaal
2.821,00
• Van Boxel Jos Het projectvoorstel voor 2008 is een voortzetting van het project “Meisjescentrum KIN (Kids in need)’ van verleden jaar. Naast de voorziening van logement en onderdak, beoogt het project ook basisonderwijs en een basisopleiding te geven aan de meisjes, vooral op gebied van hygiene, koken en naaien. Het projectvoorstel 2009 hoopt hieraan een stevige bijdrage te leveren met het oog op een zelfstandige toekomst voor de meisjes. • Verstraete Angèle Er kwam nog geen verandering in het functioneren van de medisch-sociale dienst in het staatshospitaal in Kinshasa R.D.C. Voor de hulp – behandeling en verzorging – aan de verlaten en verstoten patiënten wordt alles verwacht van welwillenden. De steun van de Kongolese bevolking is miniem. De meesten leven in een moeilijke situatie. Er moet veel aangekocht worden, zoals voedsel, medicamenten, medisch en onderhoudsmateriaal, linnen. Daarbij komen nog vervoerskosten. Dit alles voor een hondertal verlaten patiënten. Wij hopen opnieuw op de gewaardeerde medewerking van vzw De Brug.
33
Kasverslag IN KAS OP 31/12/2007 Projecten (31 X 1.950 Euro) Aernauts Feyen Anthonissen Francken Bernauer Geudens Buana Geyskens Damen Lombart De Becker Lundadio De Bruijne Moanda De Geytere Peeters De Pauw Renders De Schepper Samella Ehido
90.939.55 Euro -60.450.00 Euro Teck Tinsay Van Boxel Van de Velde Van Eeckhout Van Hooydonck Vandekeybus Jeanne Vanhaeren Verstraete Vinckx
Giften en Stortingen: 12 x 48 x 24 x 24 x 15 x 40 x 12 x 12 x 26 x 6x 1x 24 x 5x 50 x 1x 2x 12 x 19 x 5x 2x 2x 34
2.48 4.96 5.00 7.44 10.00 12.39 12.50 14.87 15.00 20.00 21.00 24.79 25.00 30.00 32.00 35.00 40.00 50.00 60.00 75.00 80.00
16.524.90 Euro = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
29.76 238.08 120.00 178.56 150.00 495.60 150,00 178.44 390.00 120.00 21.00 594.96 125.00 1.500.00 32.00 70.00 480.00 950.00 300.00 150.00 160.00
7x 100.00 2x 125.00 1x 130.00 1x 150.00 3x 200.00 7x 250.00 5x 300.00 1x 450.00 3x 500.00 1x 611.50 1x 700,00 1x 750.00 1 x 1.000.00
= = = = = = = = = = = = =
700.00 250.00 130.00 150.00 600.00 1.750.00 1.500.00 450.00 1.500.00 611.50 700.00 750.00 1.000.00
Subsidies Gemeente Kalmthout Activiteiten derden (Ontbijt, Concert, Solidariteitsmaal) Interesten / Kosten Bank Kosten Boekje Kosten betalen Projecten Overige werkingskosten (Fiscale attesten, Publicatie Belgisch Staatsblad)
1.853.17 Euro 27.450.80 Euro 964.46 Euro -1.509.71 Euro -512.71 Euro
IN KAS OP 31/12/2008
75.063.03 Euro
-197.43 Euro
35
