BEZOEK ONZE WEBSITE

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

HALLO Op een dag ging ik haastig en met grote honger naar een restaurant. Ik koos een tafel ver van de drukte, want ik wilde de weinige minuten die ik had, die dag gebruiken om te eten en om te werken aan de programmering van een systeem dat ik aan het ontwikkelen was. En ik wilde ook plannen maken voor mijn vakantie, en ik weet al lang niet meer wat vakantie is. Ik bestelde een zalmfilet met kappertjes in boter, salade met jus d'orange, want tenslotte honger is honger, en dieet is dieet. Ik opende mijn notebook en op hetzelfde moment schrok ik van een zacht stemmetje achter me: Voor de verandering is mijn box vol met e-mails. Ik amuseer mij met het lezen van poëzie, mooie boodschappen. Ik lach om die gekke grappen. Ahhh! Die muziek neemt me mee naar Londen, herinnert mij aan een mooie voorbije tijd. - Meneer, vraag om ook boter en kaas bij het brood te doen! - Nu realiseer ik me dat de jongen bij mij staat. - OK, maar laat mij daarna werken, ik heb het druk. Oke? Mijn eten kwam en daarmee ook de realiteit. Ik bestel voor de kleine, en de bediende vraagt mij of ik wil dat het kind weggaat. Mijn geweten verbiedt mij een beslissing te nemen en ik zeg: “Nee, het is zo heel goed”. - Laat hem blijven. Breng brood en een fatsoenlijke maaltijd voor hem. De jongen ging toen voor me zitten en vroeg: - Meneer, wat doe je? - Ik ben e-mails aan het lezen. - En wat zijn e-mails? - Het zijn elektronische berichten die de mensen via het internet versturen. Ik wist dat hij niets zou begrijpen, en om verdere vragen te vermijden zei ik: - Het is als een brief, maar hij wordt verzonden met het internet. - Meneer, hebt u internet? - Ja, ik heb het. Het is van essentieel belang in de wereld van vandaag. - En wat is het Internet? - Het is een plek op de computer waar we veel dingen kunnen zien en horen , nieuws, muziek, mensen leren kennen, lezen, schrijven, dromen, werken, leren. Daar is alles, maar in een virtuele wereld. - En wat is het virtuele? Ik besluit om een vereenvoudigde uitleg te geven, overtuigd dat hij maar weinig zal begrijpen en mij dan gerust zal laten om mijn lunch te eten, zonder schuldgevoel. - Virtueel is een plaats in onze verbeelding, iets wat we niet kunnen aanraken of bereiken. Een plaats waar we een heleboel dingen scheppen die we graag zouden

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 1

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● doen. Wij creëren onze fantasieën, transformeren de wereld als het ware zoals we zouden willen dat hij is. - Dat is goed! Daar hou ik van !!! Heb je begrepen, jongen, wat virtueel is? - Ja meneer, ik leef ook in deze virtuele wereld. - En heb je een computer? - Nee, maar mijn wereld is ook zo, ... Virtueel! Mijn moeder is de hele dag weg, ze komt zeer laat thuis en ik zie ze bijna niet. Ik moet zorgen voor mijn klein broertje, die altijd schreit van de honger, en ik geef hem water opdat hij zou denken dat het soep is. Mijn oudste zus is de hele dag weg. Ze zegt dat zij haar lichaam gaat verkopen, maar ik begrijp het niet, want ze komt altijd terug met haar lichaam. Mijn vader zit al lang in de gevangenis. En ik beeld mij altijd in dat de hele familie samen thuis is. Dat er veel eten is, en veel speelgoed met Kerstmis, en dat ik naar school ga om ooit een grote arts te zijn. - Is dat niet virtueel, meneer? Ik sloot mijn notebook, maar mijn tranen waren toen al op het toetsenbord gevallen. Ik wachtte tot het kind zijn bord letterlijk “leeggevreten” had, betaalde de rekening en gaf het wisselgeld aan de kleine, die mij beloonde met een van de mooiste en de oprechtste glimlachen die ik ooit in mijn leven gekregen heb, en daarbij nog een "Dank u meneer, u bent een meester! ". Op dat ogenblik kreeg ik daar het grootste bewijs van het zinloze virtualisme waarin we elke dag leven, terwijl we aan de wrede realiteit voorbijgaan en doen alsof we ze niet zien! geplukt van het internet

BEZOEK ONZE WEBSITE WWW.DEBRUGVZW.BE

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 2

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

VERSLAG BESTUURSVERGADERING 6 september 2010 1. 2.

Verslag vorige vergadering wordt goedgekeurd. Jan Van Den Eynde brengt ons een bezoekje tijdens de vergadering. Hij meldt zich aan met 4 agendapunten : Probleem met contact Dina Vinckx en Cromheecke. Solidariteitsmaal Achterbroek. Jan bouwt zijn toer wat af. Herbekijken van de verdeling van de toer samen met Jan. In Achterbroek ontbreken enkele boekjes, mogelijk van mensen die het boekje via mail krijgen. Guy kijkt dit na. Jan geeft een blad met adreswijzigingen door aan Guy. 4. Onze goedkeuring voor het uitschrijven van fiscale attesten is binnengekomen. Deze is geldig tot en met 2015. 5. Voorbereiding solidariteitsmaal : Zalen 2010 en 201, zowel voor Heide als voor Achterbroek allemaal OK. Oplossing zoeken voor bereikbaarheid zaal Achterbroek ? Stoelen en tafels gemeente : Guy. Gert spreekt af met Koen om de brieven nog eens te controleren. Deze moeten voor 30/9 bij Guy zijn. 5. Voorbereiding concert 6. GROS : besteding projectengeld ? Projecten aanmoedigen om zoveel mogelijk aanvragen te doen bij de gemeente. 7. Boek Jeff Keustermans : “Het India van mijn tante” over de werking van Dina Vinckx. Boek kan gekocht worden op het solidariteitsmaal. Opbrengst voor De Brug. 8. Gespreksavond op 8 september bij Gerarda. 20 september bij Kris Van Landeghem en 22 september bij Fons Elst. 9. OAB 2011 : refter GITOK is nog niet in orde. Kris neemt terug contact op met Joris Mous. 10. Kasverslag : niet van toepassing 11. Herbelegging is niet doorgegaan aangezien een belegging op korte termijn minder opbrengt dan een spaarrekening. 12. Inge vult belastingbrief in tegen 15 september en stuurt deze op met ons financieel verslag als bijlage. Volgende vergadering Bij Inge op dinsdag 28 september om 20 u 00 voorbereiding concert en SM Bij Gert op dinsdag 5 oktober om 20 u 00 Supportvergadering Bij Kris op donderdag 28 oktober om 20 u 00 projectenraad

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 3

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

VERSLAG BESTUURSVERGADERING 28 september 2010 1.

2. 3. 4.

Verslag vorige vergadering wordt goedgekeurd. Gezien de belangrijkheid van de komende activiteiten wordt een groot stuk van het verslag van vorige vergadering integraal doorgeschoven naar onze volgende vergadering. Voorbereiding vergadering Support Voorbereiding Concert Voorbereiding Solidariteitsmaal

OPROEP De Brug zoekt nog steeds naar een dynamisch persoon voor het versterken van het bestuur. Geïnteresseerden kunnen zich richten tot een van de leden van het bestuur.

Heb je vragen over de werking van De Brug ? Wil je meer weten over haar activiteiten ? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project ? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving ? Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen : 03.666.84.33 03.666.99.72 03.666.43.85 03.283.97.42

Inge Beyers Koen Cassimon Kris Van Thillo Gert Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven-Micky. Om teksten door te sturen voor het boekje : [email protected]. Voor alle info over de projecten kan je terecht bij : [email protected]

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 4

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

ALGEMENE LEDENVERGADERING Onze statutaire algemene vergadering voor dit werkjaar gaat door op Vrijdag 14 januari 2011 om 20 uur In de parochiezaal van Heide Agenda: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Goedkeuring verslag algemene vergadering 2010 Overzicht werkjaar 2010 Fiscale attesten Goedkeuring kasverslag 2010 Goedkeuring projecten 2011 Vooruitzichten 2011 Goedkeuring bestuursbeleid 2010 Ontslag en benoeming bestuurders Varia & Rondvraag

Wie belangstelling heeft tot een bestuursfunctie of die één of meerdere van onze taken wil verlichten, kan steeds contact opnemen met iemand van het huidig bestuur. U bent van harte welkom !

ONS REKENINGNUMMER 833-3647592-68 Ontwikkelingshulp “De Brug” vzw Brasschaatsteenweg, 64, 2920 Kalmthout

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 5

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

KORTE BERICHTEN Fiscale attesten Na grondige controle van onze boekhouding (ten huize van Inge) en een kritische beoordeling vanuit het Ministerie Ontwikkelingssamenwerking, hebben wij de vrijstelling gekregen voor het uitschrijven van fiscale attesten tot en met het werkjaar 2015. Vermits wij deze vrijstelling voor de duur van zes jaar en zonder opmerking hebben bekomen, is een bewijs dat 'De Brug' nog steeds goed bezig is.

Pater Jos Van Boxel Jos is geboren in 1954 in Meerle. Zijn humaniora volgde hij in het Kleinseminarie van Hoogstraten (van 1966 tot 1973). Zijn noviciaat bij de Witte Paters van Afrika verliep als volgt : 3 jaar Leuven (filosofie), daarna 1 jaar noviciaat in Canada, dan 3 jaar theologie in Londen. Daarna volgde een stage van twee jaar in Zambia. Diaken gewijd in Londen op 6.12.81. Zijn priesterwijding had plaats in Chimay op 24.7.82. Na zijn priesterwijding verbleef hij 4 jaar in de brousse van Zambia. Vervolgens twee jaar filosofie in Rome en daarna kon hij opgelucht terug vertrekken naar Zambia. De daarop volgende zomer keerde hij terug met vakantie en werd hij gezonden naar Tanzania. Jos kwam in 1990 terug naar België en verbleef te Leuven in het studentenhuis Karibu. In 2003 vertrok hij terug naar Oeganda. Op 23 juni jl hadden wij met hem een gespreksavond en hier vernamen wij dat de orde hem had uitgekozen als “Eerste assistent van de Algemene Overste van de Witte Paters van Afrika”. Hij verblijft op dit ogenblik te Rome. Zij project „Kids in Need‟ te Oeganda blijven wij steunen. Wij wensen Jos het allerbeste toe in zijn nieuwe opdracht.

Pater Jan Anthonissen Jan Anthonissen is geboren te Wuustwezel op 29 juni 1934. Middelbare studies in het klein Seminarie van Hoogstraten. In 1953 naar Scheut gegaan en in 1959 priester gewijd. Op 15/11/1960 vertrok hij voor het eerst naar de Filippijnen. Op 8 augustus mochten wij zijn „Gouden Priesterjubileum‟ meervieren in de overvolle kapel van Braken. Wij wensen Pater Jan proficiat en hopen dat hij nog vele jaren in goede gezondheid zijn mensen op de Filippijnen mag begeleiden.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 6

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

BRIEVEN Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), 28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

SAMELLA Tobias – Malawi

maart 2010

Adres: Père Tobias Samella, Archdiocese of Blantyre, P.O. Box 385, Blantyre, Malawi

Zeer veel dank voor je brief die mij op 15 maart 2010 bereikt heeft. Ik was zeer blij om te horen dat je mijn nieuwe correspondent voor De Brug bent. Ik ben ook verheugd om te zeggen dat je meer dan mijn correspondent bent omdat je de naam Agnes deelt met mijn overleden moeder, die stierf in het jaar 2001. Laat haar ziel in vrede rusten. Hoe is het met jouw en jou familie? Ik kan mij inbeelden dat je het druk hebt met de zorg voor 4 zonen. Ik wens je en de hele familie een goede gezondheid. Ik heb inderdaad 1.525,00 euro ontvangen van De Brug op mijn bankrekening. Met dit geldbedrag heb ik de lening kunnen terugbetalen. Ik heb geld opzij gehouden voor het kopen van maïs na de oogst als gevolg van de droogte die de oogsten in het zuidelijk deel van Malawi beïnvloed heeft. Op het moment staat de maïs nog in de tuin in afwachting van de oogst eind april. Regen komt bijna dagelijks, wat goed is voor de andere planten zoals rijst, cassave, erwten en zoete aardappelen. Het is te verwachten dat de regens zullen stoppen tegen het einde van april. Ik zal je op de hoogte houden van de evolutie van de gewassen. Correspondente: Agnes Havran

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 7

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● VAN EECKHOUT Jan – Bolivië

Adres : Padre Juan Van Eeckhout, Casilla 789, SUCRE, Bolivia, America del Sur

2 juli 2010

Hartelijk dank voor uw brief van 7 juni laatsleden die ik eergisteren heb ontvangen, samen met de "projektopvolgingformulieren (formulier A) werkjaar 2010". Dank ook voor de hulp voor het invullen. Met de jongens is alles oké. We hebben er nu 9 alles samen. Van de nieuwe hebben we er twee van het hospitaal. Waarschijnlijk zullen die blijven, want ze hebben niemand behalve één. Ariel is 11 jaar en is door een hoogspanningskabel van 14.500 volt een arm kwijt en 2 tenen van zijn rechtervoet. Hij was een boom ingeklommen en heeft met zijn 2 handen die kabel aangeraakt en is bewusteloos op de grond gevallen. Twee dagen daarna is hij terug bewust geworden in het hospitaal Santa Barbara. Nu gaat hij reeds naar school. Het ander geval is een jongen van 11 jaar ook. Zijn achterste en zijn rug waren verbrand. Zijn grootmoeder had zeer warme bakstenen in zijn bed gelegd omdat hij in zijn bed urineerde. Hij komt ook van het hospitaal omwille van die erge brandwonden. Voor het ogenblik zijn we aan het bouwen voor onze jongens van 18 jaar : 12 kamers met een keuken en 2 douches en wc en eetkamer. De bouw zal af zijn voor eind november. Zo hebben we dan plaats voor onze 6 jongens die al 18 jaar zijn. Met die "Casa de apoyo laboral (C.A.L.) moeten ze dan geen huur betalen voor een kamer in de stad. Zij moeten zorgen voor hun voeding met het werk dat ze hebben. Juan Serrudo studeert al één jaar voor civiel ingenieur en heeft goede uitslagen evenals Ronald, die voor technieker studeert aan de universiteit. Ivan is nog altijd geldwisselaar en het gaat hem goed. Jorge is in Buenos Aires en werkt daar, evenals Moises. Politiek wordt Bolivië stilaan een kopie van Cuba en Venezuela. Het wordt een dictatuur en ze gaan waarschijnlijk de goederen van de Kerk aanslagen. Al onze goederen gaan we op naam van een "fundación" zetten, los van de Kerk. Voor volgend jaar kunnen we proberen onze "Casa de apoyo laboral" als project te nemen. Ziedaar beste vrienden wat nieuws over ons Hogar San Agustin en onze Casa de apoyo laboral. Hartelijk dank voor al wat u voor ons doet. Hierbij ingesloten de gevraagde papieren. Zeer hartelijke groeten. Correspondente: Gerarda Hoefman

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 8

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● DE BECKER Wim – Nepal

29 juli 2010

Adres: Dhr. Wim De Becker, Shangrila Kids Academy , P.O.Box 7818, Tinchuli-Boudhanath Kathmandu, Nepal. '[email protected]

Kids Shangrila Home draait momenteel 5 projecten: 2 permanente kinderopvangtehuizen, 2 transit homes voor straat adolescenten, en een schoolsponsoring project voor kinderen die in de thuis-situatie kunnen blijven maar niet naar school kunnen gaan. In totaal zorgen we op verschillende manieren voor 180 kinderen/adolescenten en 18 minderbedeelde vrouwen. 28 Van die adolescenten kunnen terecht in onze transit homes: het pottenbakkerij project in Gokharna en het Youth Rehabilitation Program (YRP). We hebben in Gokharna nog een kamertje bij gehuurd en daar kunnen momenteel 8 jongeren tegelijk wonen. Ze zijn analfabeet en komen elke ochtend naar ons hoofdhuis voor alfabetisatie lessen. Onlangs zijn er weer 2 van die jongeren verhuisd naar het YRP. Hun jaartje Gokharna zat er op. Ze kunnen lezen en schrijven, en het zit goed in hun kopke. Ze zijn net verhuisd. Uttam gaat auto's leren repareren en Devi Ram wordt kok. En zo zijn er nog 18 jongeren in het tehuis: 5 timmermannen, 2 brommer monteurs, 4 drukkers, 1 loodgieter, 1 elektronica specialist, nog een kok en nog 3 auto monteurs. Plus nog 1 jongen die gewoon naar school gaat. Dit past niet in het normale opzet van dit project. Het YRP focust zich enkel op beroepsopleidingen voor zij die hun basis school niet hebben kunnen afmaken, of nooit naar school geweest zijn. Maar we hebben besloten een uitzondering te maken, gewoon omdat dit heel erg nodig was: Sano Veejay is een jongen die het heel erg moeilijk heeft. Hij is in Kids Shangrila Home toegekomen toen hij nog maar een jaar of 9 was. Maar toen was het al te laat. Sociaal onaangepast gedrag: stelen, slaan, liegen, bedriegen, en altijd maar weer falen op school… en het werd er in de loop der jaren niet beter op. Toen hij 13 was hebben we besloten hem in de school te laten verblijven waar al onze kinderen naartoe gaan. Dit is een kostschool, dus geen probleem. En tot onze grote opluchting verbeterde hij aanzienlijk, en zelfs in die mate dat hij een model-student werd, altijd de eerste van de klas. Het regime in die school is een iet of wat militaristisch, iets wat we bij ons thuis absoluut niet zouden zien zitten, maar Veejay had dit duidelijk nodig. Spijtig genoeg is de directeur, die een natuurlijke autoriteit uitstraalde, op pensioen gegaan, en kwam er een jongere en onervaren directeur in de plaats. Hele sympathieke man, maar Veejay had onmiddellijk in de mot dat hij deze man gemakkelijk de baas zou kunnen. En de problemen begonnen weer: falen, vechten, weglopen, geen respect tonen…

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 9

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Veejay is dus nu aan zijn allerlaatste kans bezig. Hij blijft naar dezelfde school gaan, maar woont nu in het YRP, waar het er evengoed heel strikt aan toe gaat en waar hij van Dilu, onze verantwoordelijke, geen kans zal krijgen om de boel op stelten te zetten. 2 Keer per week gaat hij op sessie bij een psycholoog. Hij moet nog anderhalf jaar, en dan heeft hij zijn SLC behaald (School Leaving Certificate). En wij hopen hier van harte dat hij het gaat halen. Graag wil ik De Brug nog een keertje heel erg bedanken voor hun steun, en we doen ons uiterste best om met de fondsen die we ontvangen, er zo veel mogelijk van deze probleem jongeren weer helemaal bovenop te krijgen. Beste groeten vanuit Kathmandu, Nepal, Correspondent: Koen Cassimon

DAMEN Louis – Brasil

Adres: Pat. A. Louis Damen, Provinciesteenweg 400, 2530 Boechout,

27 juli 2010

Eindelijk kom er toe U de documenten "Projectopvolging (formulier A) -Werkjaar 2009 keurig -zo denk ik- ingevuld te bezorgen. Wegens zwakke gezondheid duurde het dit keer langer dan gewoonlijk. Zoals ik U telefonisch liet weten gaat het toch niet goed met mijn gezondheid. Hierbij voel ik dat "afbouwen" stilaan gewenst is. Derhalve doe ik geen nieuwe aanvraag ter ondersteuning van een Project voor 2011. „k Zou nog veel projecten willen uitvoeren, maar best is van niet aan iets nieuw te beginnen. Dit is ook een kwestie van gewetensvol handelen. Als men een Project opzet moet men het kunnen opvolgen, begeleiden en allemaal financiee1 te verantwoorden. Ik wil eerst nu mijn gezondheid beter verzorgen en mij schikken naar Gods wil. Denkelijk kunt U hiervoor samen met de hele Bruggemeensehap begrip opbrengen. Ik voel er me echt toe verplicht wan "dank U” te zeggen aan het Bestuur en de Familie van DE BRUG voor het vele dat men voor mij en mijn mensen in Brazilië gedurende zovele jaren heeft gedaan. Van harte "dank". Graag zou ik mijn wens willen uitdrukken dat U -bv. langs het boekje van DE BRUGen op uw vergadering mijn dank voor dat alles zou overmaken. Hopelijk schrijf ik later nog wel eens een artikeltje voor het boekje van DE BRUG. Dat is althans mijn voornemen. Eerst moet ik nu mijn gezondheid proberen te herwinnen. „k Wens U en de hele Brugfamilie het allerbeste toe.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 10

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Brief van 23 augustus Graag erken ik dat het al een tijdje geleden is dat ik nog eens voor "DE BRUG" heb geschreven. Een verzwakte gezondheid is daarvoor enige boosdoener. Dolgraag schrijf ik dit artikeltje. Ondertussen is er weer heel wat gebeurt, goede en minder goede dingen. We beginnen met het goede. Vergezeld van 4 mensen waarmee ik hier in Wereld-Missiehulp (Provinciesteenweg, 400 -2530 Boechout) werk, ben ik op 3 april van dit jaar naar Brazilië vertrokken voor een verblijf aldaar van 6 weken. Ik kwam op 10 mei terug. Onder mijn medereizigers bevonden zich ook de directeur van Wereld-Missiehulp, de Heer Luc Demullier. Aangezien deze instelling mij ook al enkele jaren steunt in de verschillende projecten hadden zij er wel alle redenen toe om eens naar mijn werk in Brazilië te gaan kijken. Het hoofddoel van onze reis was: de inhuldiging meemaken van het aldaar lopende project in Campestre, nl. "Bouw en inrichting van een opvangen recuperatiecentrum voor vrouwelijke drugs-en drankverslaafden en daklozen. In maart 2009 startte ik met die bouw. De feestelijke dag van de inwijding was op 11 april 2010. We waren er dus bij! Het centrum werd opgericht op 2 km. van de dorpskom, te midden een prachtige natuur en ook te midden een honderdtal volkshuisjes, gebouwd door het gemeentebestuur. Deze zijn bestemd voor zeer arme arbeidersfamilies. Aangezien ons nieuwe opvangcentrum zal bewoond en geleid worden door een zustergemeenschap (Zusters van de Barmhartige Samaritaan) was het goed te bouwen te midden die volkshuisjes, om zo aan de zusters de kans te geven om pastoraal werk uit te oefenen voor die mensen ook en niet alleen voor de patiënten van het centrum. Het feest begon met een Eucharistieviering in open lucht. Deze werd voorgegaan door de plaatselijke bisschop (van Guexupé) Dom José Lanza. Een zeven honderd uitbundige mensen, waaronder ook veel kinderen en jeugd, woonden de viering bij. Opmerkelijk dat er ook zoveel seminaristen aanwezig waren. Het is geweten dat er in Brazilië in die streek van de Staat Minas Gerais veel roepingen zijn voor het priesterschap. Elk jaar in de drie geburen bisdommen samen ongeveer 15 priesterwijdingen. Echt iets aanmoedigend ! Het thema van de viering en van het feest was “De parabel van de barmhartige Samaritaan", waarrond de bisschop een aangrijpende homilie gaf. Na de misviering de ontroerende inwijding van de gebouwen. Onvergetelijk mooi. Er werd nog lang nagepraat, ook met de 5 aanwezige Belgische gasten. Voor mij was dit wel het mooiste paasgeschenk van de laatste jaren. In de volgend dagen zijn de zusters dan verhuisd samen met reeds 7 patiënten. Ze zaten al geruime tijd in een totaal vervallen barrak, en nu konden ze naar hun nieuwe

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 11

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● "thuis" gaan. De vreugde straalde van hun gezichten. Het nieuwe centrum heeft een maximumcapaciteit voor 30 opnames. Qua bouw was het project dus "af", maar de definitieve inrichting ervan heb ik nog gespreid over 2010, waarvoor DE BRUG mij 1.525,- Euro heeft geschonken. Dit heb ik "in de hand" naar Brazilië meegenomen en aan de Stichting Bom Samaritano overhandigd, wat onmiddellijk is verbruikt voor de eindafwerking en eindinrichting. In naam van de 5tichting dank ik DE BRUG voor de zoveelste steun. In de weken die volgden op dat grote feest kreeg ik de tijd om de zovele reeds opgerichte projecten nog eens te gaan bezoeken en aanmoedigen. Wat me verheugt is te mogen vaststellen hoe zelfbedruipend ze werken. Het minder goede dat gebeurd is tijdens mijn reis naar Brazilië is dat ik echt ging sukkelen met mijn gezondheid. Na veel geloop naar dokters, urologen en hospitalen, kwam men tot de vaststelling bij een scanner dat ik "neurite peri-prostitica" had opgelopen na een injectie, die ik in maart in België had gekregen, zogezegd om de tussenperioden van het wateren meer te spreiden. Drie jaar geleden werd ik in Antwerpen aan de prostaat geopereerd. Die neurite is zeer pijnlijk. Bij het spuiten had men dus het zenuwstelsel van de prostaat geraakt. Zowel in België als in Brazilië zeggen de dokters dat ik nog wel een jaar met die pijnen zal rondlopen. Ik heb er nog veel last van. In feite kan men daartegen alleen maar pijnstillers gebruiken en voor de rest vitaminen B.12 om het zenuwstelsel proberen te regenereren. Ik ben op 10 mei naar België terug gekomen en heb ook hier in feite altijd gesukkeld, hoewel er de laatste dagen blijkbaar wat beterschap optreed, wellicht door het nemen Van benypro, een natuurmiddel. Ik wacht ietwat bang af. En ook met de geopereerde rechterknie gaat het weer niet zo goed. Daar werd ik in oktober verleden jaar van geopereerd door een artroscopie. Omwille van mijn verzwakte gezondheidstoestand heb ik dan beslist van voor 2011 geen nieuwe projectindiening te doen bij DE BRUG. Zeker ietwat jammer! Ook rekening houdend met mijn ouderdom (77) meen ik dat ik moet gaan afremmen, zeker voor Brazilië. Het wordt trouwens moeilijker om lopende projecten nauwkeurig op te volgen en daarvan verantwoorde aanwending van steungelden af te leggen. Derhalve dien ik bij DE BRUG geen projecten voor Brazilië meer in. Voorzeker zal ik, zolang ik enigszins kan, DE BRUG blijven steunen. Graag bied ik haar eventuele mogelijke diensten aan. Het is moeilijk om DE BRUG voldoende te danken voor het vele dat ik aan steun van haar mocht ontvangen. De Brug steunde mij vanaf 1991, dus TWINTIG JAAR, wat concreet 27.000,- Euro financiële steun inhield. k'Heb er heel veel mee kunnen doen, in meer dan tien projecten. Dat alles ten voordele van noodlijdende mensen. Mede in hun naam druk ik het lofprijzend uit:

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 12

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● DANK, VEEL DANK! En dat jullie, edelmoedige mensen van DE BRUG, verder nog veel mooi werk mogen doen en ondersteunen in die Wereldwijde wereld. Ik blijf jullie genegen en dankbaar. Correspondent: Guy Verpoten

PERDEUS Inge (John Leshao) - Kenia [email protected]

juli 2010

Mail van Inge THIBAUT Hartelijk dank voor de storting ! De centjes werden gebruikt voor de aankoop van onze waterpomp.(Hocbehalter) die we 4 km van de Ilkujukaschool geïnstalleerd hebben. Dankzij dit waterproject hebben 230 kinderen water in de school en krijgt de plaatselijke bevolking eveneens de kans om groenten te telen (vooral mais, aardappelen..) Elke dag sta ik verstomd: wij draaien het kraantje open en ja, er komt water uit! In de Ilkujukaschool is het een gewoonweg “een echt wonder”! Zelfs de schoolkinderen kunnen maïs en groenten planten op het voorziene schoolterrein.(Zoals je weet is dit allemaal afhankelijk van de plaatselijke weersomstandigheden.) In mei heb ik via Oostenrijkse vrienden een zekere Maria Schiestl ontmoet. Maria is dokter en werkt en verblijft sinds 3 jaar in Entasekera.( omgeving Loita Hills). Na enkele dagen overleg heeft Maris beslist om alle kinderen van de Ilkujukaschool persoonlijk te onderwerpen aan een medisch onderzoek. Dit gebeurde bij haar terugkeer in juni. Opmerkingen van Maria: Van de 211 kinderen waren er 187 aanwezig in de school. Er waren 4 leerkrachten aanwezig (normaal moeten er 6 zijn), de hoofdonderwijzer was afwezig. Alle kinderen werden goed geïnformeerd qua gezondheidregels, ziekten, hygiëne….enz Alle kinderen kregen ontwormers, zinksulfaat en Multi-vitamines. Bevindingen: De meeste kinderen zijn ondervoed. Maria mat de omtrek van de linkerbovenarm, onderzocht tanden, luisterde naar hun hart en onderzocht eveneens de huid.De omtrek van de opperarm was 12-13 cm. / 11,5 cm is een teken van ondervoeding. 4 kinderen hadden een omtrek van 11,5cm. 17 kinderen hadden cariës . 16 kinderen hadden ontstoken amandelen, 5 van deze kinderen vertoonden hartgeruis (bijkomend onderzoek wordt voortgezet) 1 kind had bronchitis en werd eveneens behandeld. De namen van deze kinderen werden genoteerd en de ouders werden ingelicht en doorverwezen voor behandeling.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 13

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● In februari 2011 worden de kinderen opnieuw onderzocht. De leerlingen van Klas 4, 5 en 6 bekeken een educatieve video ivm gezondheid,gevolgd door een gesprek over Hiv, aids en tuberculose. Het schoolterrein was erg vuil, papier en plastic lagen er verspreid. Leraars en kinderen werden aangemaand om het schoolterrein proper en netjes te houden. In 2007 kochten we een Toyota pick-up voor de Ilkujuka-gemeenschap. Deze auto wordt dagelijks gebruikt voor transport van materialen, vervoer van zieke mensen, aankoop van eten…Momenteel rijdt deze wagen nog, maar hij is in slechte staat wegens de toestand van de wegen. Om eerlijk te zijn, in feite zijn er geen wegen! Vooral in het regenseizoen staat de wagen dikwijls aan de kant. Correspondente: Ann Costermans

DE BRUIJNE Lisette – Argentina

16 augustus 2010

Adres: Mevr. Lisette De Bruijne, Colegio Agrotécnico n° 6 "Nuestra Sefiora del Val1e" Mitre sin 3763 Los Juries (Santiago del Estero) Rep. Argentina '[email protected]

Hoe gaat het ginder in het verre Vlaanderen? Een warme echte vakantie, geniet er maar van om nieuwe krachten op te doen voor het nieuwe schooljaar. Hier een brief voor het Brugtijdschrift. Alweer is het jaar aan het voorbij vliegen, augustus, het wordt even tijd dat ik nieuwtjes over mijn activiteiten hier in Los Juríes naar jullie stuur. De politiek in Argentinië gaat er niet op vooruit, de presidente haar voornaamste doel is herkozen te worden of de weg voor te bereiden voor een herkiezing van haar echtgenoot, de vroegere president Nestor Kirchner. Alles doet ze dan ook in functie om populair te zijn: zo was er het wereldkampioenschap voetbal in Zuid Afrika, en geregeld was ze met Maradona en heel de ploeg, tot ze verloren... Dan maar met de 200.jarige viering van de onafhankelijk begonnen, eerst met de 25 mei de revolutie die de weg baande naar de onafhankelijkheid bekomen op 9 juli maar 1816, dus gedurende 6 jaar zal er herdacht worden. Alles begon met een ongelofelijk feest in Buenos Aires: er werden leerlingen uitgenodigd over heel het land, alles werd betaald, reis verblijf, enz ! Uit onze school waren er 2 leerlingen die alles konden beleven. Er zal nu ook kindergeld betaald worden aan die niet werken, en dat zijn er heel wat, de fondsen worden genomen van de bijdragen voor de pensioenen! Ook zij die nooit bijdragen leverden zullen nu pensioen ontvangen, enkel zij die steeds werkten en bijdragen, ontvangen een zeer laag pensioen, “Ge moet niet overdrijven” zegt de presidente, “als we zoveel moeten betalen gaat het land failliet... “ Het zijn alle maatregelen om stemmen te ronselen, we hebben presidentsverkiezingen volgend jaar, dit jaar burgemeesters, zo geraken we er nooit.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 14

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Hier in Los Juríes werken we verder. Zo is er het college waar de directrice na 15 jaar opnieuw opdook. Ik verving haar omdat ze een verplaatsing naar Santiago del Estero had aangevraagd om haar zuster te kunnen helpen, een hoge diabetis patiënte, blind, maar nu is ze plots terug, blijkbaar heeft haar zus geen hulp meer nodig. Dat bracht voor mij veranderingen mee, ik ben terug in het internaat en geef meer les. Het is een verandering die voor mij voordelig is, er is niet zo veel stress, en het is steeds aangenamer direct met de jongeren te werken dan met papieren, wat niet wil zeggen dat het eenvoudiger is, in tegendeel, heel wat jongeren hebben familiale problemen en ze zijn erg gesloten. Ik heb heel wat kunnen helpen met de bijdragen van de Brug om het college uit haar schuldenlast te laten groeien. Zo konden we de schulden betalen van de eetplaats omdat we vorig jaar geringe en heel onregelmatig bijdragen van de staat kregen. Dit jaar gaat het beter, echter de schulden waren er, en voor verdere voorzieningen dienden we te betalen. Ook werden er enige verbeteringen aangebracht aan de slaapplaatsen van de jongeren, alles tot de staat nieuwe installaties zullen gebouwd worden, echter het is al zolang beloofd en herhaald, maar we blijven hopen want die investering is te groot om zo te beginnen. De jongeren die bij ons schoollopen komen vooral uit arme gezinnen die geen mogelijkheden hebben ze naar andere scholen te zenden, maar ook ouders die met hun kinderen geen weg weten en die dan naar het internaat zenden. Dat maakt het voor ons erg moeilijk, want de aanpak van beiden is erg verschillend, en we hebben geen pedagoog, zodus helpen we vanuit de ervaring die ieder van ons heeft. Met Caritas doen we verder. Ook hier is het niet gemakkelijk vrijwilligers te vinden om te helpen, maar in een gezonde samenleving dienen we elkaar te helpen. Dit jaar komen er geregeld aanvragen om te helpen, maar we willen het aantal gezinnen niet optrekken boven de 20, we dienen ze te kunnen van dichtbij volgen, anders verliezen we de contacten. Soms sta je echt weerloos wanneer je hoort dat Elvira niet kon komen omdat haar man, die dronken was, haar niet liet gaan. De kinderen en kleinkinderen hebben dan geen belang, en met dronken personen kun je geen gesprek aanknopen, minder nog redeneren, zo zullen we haar op een ander ogenblik bezoeken. Ook de anderen gezinnen worden bezocht wat een hele uitwisseling van ervaringen geeft. De voedselpakketten bevatten basisvoeding, suiker, mate, bloem, deegwaren, rijst, enz. een hulp die vooral in deze tijd nodig is. In de winter is er steeds veel minder werkgelegenheid voor de mannen. Jullie zien dat de bijdrage van de Brug echt poorten opent op mensenmaat, waar gezinnen hun dromen een beetje waar maken door zich wat te kunnen vormen en hun kinderen regelmatig te laten eten, ook hen te stimuleren om te studeren is belangrijk, zo kunnen ze met de tijd een actieve rol in het dorpsleven hebben en zelf verbeteringen aanbrengen. Hartelijk dank aan allen die hun steentje bijdragen, voor ons is het een grote hulp, aan de Brug, met al zijn actieve en trouwe leden die jaarlijks die vele activiteiten

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 15

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● organiseren en hun tijd vrijmaken om de mensen hier te steunen. Dank, met zonnige toch koude wintergroeten en tot schrijfs. Correspondente: Kristel Verpoten

LOMBART Jef – India

13 augustus 2010

Adres: Pat. Jef Lombart, Bishop‟s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, Surgujadt DR Chhattisgarh, India. [email protected]

Ik was bijna twee maanden buiten spel ... niet bij de "wereld cup"... Darmen last op allerlei manieren. Daar schijnt nu enige beterhand. Ondertussen is pater Sylvanus naar een andere parochie. De nieuwe pastoor heeft misschien geprobeerd me te bereiken, maar ik was niet thuis in Ambikapur. Over het geld kan ik dus niets zeggen. Ik zal pater Gabriel moeten uitvragen. Correspondente: Inge Beyers

VANHAEREN Marie-Louise (Zr. Guido) – Brazilië

19 augustus 2010

Adres: Sr. M.L. Verhaeren, Colédio „Imaculada Concciçao, Av. Cel.Prates, 276 C.P. 82, 39.400, Montes-Claros/MG Brazilië [email protected]

Ik zal nog eens proberen wat nieuws te sturen. Ik weet dat ik bij u in de fout sta, maar ik hoop dat u begrijpt waarom: dus als ik soms tussen de lijnen schrijf of ernaast,vergeef me want ik zie werkelijk niet wat ik schrijf. Beste Vrienden, jullie weten allemaal dat ik niet goed meer zie, daarom moet ik hulp vragen aan Zuster Juliana in België omdat voor mij te doen! Onze acties in de wijken" Jardim Eldorado" en" Vila Telma" in Montes Claros, zijn 2 grote buitenwijken waarin nog vele mensen onder de" plastiek, hout of karton wonen. Wekelijks ga ik daar persoonlijk 2x naar toe, terwijl onze vrijwilligsters ( 8) daar dagelijks naar toe gaan. Deze wijken liggen zowat op 6 km. van waar ik woon. Ik werk daar nu zowat 14 jaar en mag toch wel zeggen dat deze wijken dank zij Uw jaarlijkse steun, heel wat families en kinderen tot een "normaal leven" hebben gebracht. U zult wel opmerken bij ons jaarlijks verslag en foto's ( toegestuurd in juli) dat er een hele verbetering bij de families is tot stand gekomen, niet alleen in eigen familie maar ook in de families onderling. Dat is van grote waarde! Ze voelen zich nu door elkander gedragen, steunen en helpen elkaar daar waar nodig is op vrijwillige basis.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 16

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● De kinderen zijn fier en trots op hun bijscholing iedere dag, want willen ze écht studeren om later nog méér gelukkig en menswaardiger te kunnen leven. Het is telkens een vreugde om deze kinderen samen te zien leren, spelen, knutselen, sporten. De " vrouwen in actie" daar staan er op de wachtlijst...want iedereen wil iets leren: borduren, haken, breien, kaarten maken enz om te verkopen ..Deze vrouwen krijgen regelmatig ook een vergadering over b.v. voeding, hygiëne enz.. De moeders in verwachting zijn zo fier en gelukkig dat ze hun kindje bij de geboorte mooi kunnen kleren! Wat ik persoonlijk doe bij al deze activiteiten is deze bevolking bijstaan met een aanmoedigend woordje, véél te luisteren naar hun moeilijkheden en ze trachten met raad bij te zijn. Verder doe ik ook aan evangelisatie, door catechese te geven aan kinderen en moeders, hun voorbereiden op o.a. doopsel, huwelijk enz. Ik ga ook met Zr. Leda steeds de aankopen doen van het materiaal en de voeding, want iedere bijeenkomst krijgen ze ook een" lunche". A.S. jaar kom ik op verlof en zal ik proberen het zelf persoonlijk te komen vertellen, want het schrijven is me écht te moeilijk. Ziezo beste vrienden nu weten jullie zowat nieuws over onze werken. We hopen dat O.L.Heer me nog enkele jaartjes met een goede gezondheid zal zegenen (ik ben al 81!) om zo voor deze arme bevolking te mogen zorgen. Ik dank de Directie van" DE BRUG" nog eens heel speciaal voor hun trouwe jaarlijkse financiële hulp. Ook aan onze correspondent Roland die zo goed is telkens alles over te brengen aan de Directie. Aan jullie allemaal onze beste dank. Hier in Montes Claros blijven we voor uw werk Gods zegen vragen en de nodige moed en enthousiasme om het werk steeds verder te zetten! In naam van al deze arme "gelukkige" mensen en ook in onze naam" Deus Ihes pague" ( God lone het U!) Tot volgend jaar! Dankbaar genegen Zr. Marie-Louise Vanharen ( Zr. Guido!) Correspondent: Roland Putseys

TECK Rosângela Ferro Dias - Angola [email protected]

23 augustus 2010

Wij vinden geen woorden genoeg om jullie allen te bedanken voor jullie hulp en betrokkenheid zonder dat we elkaar persoonlijk kennen. Moge God ook u allen helpen om uw noden te lenigen! Dankzij uw hulp kunnen we langzaam maar zeker betere condities creëren voor het onderwijs van kinderen en ook volwassenen met een visuele of auditieve handicap, dit ondanks de beperkte mogelijkheden in dit land. Via allerlei contacten wisselen we ervaringen uit met scholen die een goede reputatie hebben in onderwijs voor deze handicaps en passen dan het verkregen materiaal aan het niveau van onze leerlingen aan. De Angolese overheid heeft wel een instituut voor bijzonder onderwijs dat moet instaan voor de ondersteuning van alle scholen in het land, maar hun middelen

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 17

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● zijn zeer beperkt. De officiële school voor bijzonder onderwijs van de stad Huambo is al twee jaar in verbouwing en de Pamosi school geeft hun leerlingen nog steeds onderdak. Onze leerlingen hebben in de voormiddag les, de anderen in de namiddag. Elk jaar gaan we met de leerkrachten huis aan huis in drie nabijgelegen arme wijken om ouders van gehandicapte kinderen te overtuigen om hen naar school te sturen. Zo zijn er weer 20 nieuwe kinderen ingeschreven. Onder hen drie blinde adolescenten die zeer blij zijn dat ze kunnen leren lezen en schrijven in braille. Hun probleem is dat ze niet altijd kunnen rekenen op hun gids om hen over de slechte wegen naar de school te leiden en heel wat dagen moeten missen. Dit jaar hebben we veel geïnvesteerd om de Angolese gebarentaal aan te leren aan de dove kinderen en het is prettig om zien hoe goed ze nu met elkaar communiceren. Dit geeft hen veel meer zelfvertrouwen en vergemakkelijkt het onderwijs. Nu ze alles beter begrijpen zijn ze veel kalmer geworden en voelen ze zich eindelijk gerespecteerd als mens. Onze bezorgdheid gaat naar kansen creëren voor de toekomst voor onze leerlingen wat niet gemakkelijk is in dit land waar de meerderheid van de bevolking onder de armoedegrens leeft. Verschillende van onze leerlingen zijn nu jonge volwassenen die geleerd hebben om op eigen benen te staan en hun plaats willen veroveren in de maatschappij. De school zoekt samen met de ouders naar mogelijkheden om hen een vak te leren of om ergens als leerjongen/meisje aan de slag te gaan. We geven cursussen voor snit en naad en artisanaat aan enkele dove jongeren en jongeren met verlamde benen en willen hen graag een naaimachine geven om voor zichzelf te kunnen werken. Al onze leerlingen en hun ouders zijn zeer tevreden over onze school en werken ook mee om de school te onderhouden. Onderwijs biedt hen meer kansen voor een beter leven. Waardering krijgen en gerespecteerd kunnen worden als mensen die ook nuttig kunnen zijn in deze samenleving is een grote verandering in hun leven. In naam van onze school Pamosi danken we onze Kalmthoutse broeders en zusters zeer hartelijk voor de steun die ze al die jaren hebben gegeven om onze droom waar te maken Met veel genegenheid groeten we u allen. Correspondente: Marleen Verbeeck

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 18

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● BUANA Bernadette - Congo

27 augustus 2010

Adres: Sr Bernadette Buana, Soeurs Servantes des Pauvres, Parpisse St.Gerard, B.P. 29, Mvuzi/Matadi, Congo '[email protected]

Laat ons de Heer bedanken voor al het goede. Ik bedank heel de ploeg van de Brug om het kontakt in 201O. Het geld is goed aangekomen via de paters Redemptoristen. Pater Gaston Ribbens had me per Email verwittigd dat het geld iets later zou komen. Ik ben de 25/5/2O1O naar Kinshasa gegaan om het geld af te halen. Daarna verbleef ik Matadi, gedurende drie dagen, om de situatie in de school te regelen en de onkosten te betalen voor de schoolkinderen. Al bij al gaat alles redelijk goed, zeker met mijn gezondheid. Na mijn viering van mijn gouden jubileum, in de maand Augustus,hebben mijn oversten besloten om te stoppen met het regulier onderwijs. Ik mocht rusten. Ik ben nu in Boma in een kleine communauteit van vier zusters .Hier veranderd dus mijn inzet voor de gemeenschap. Ik leef nu in een heel arme buurt, waar veel ontbreekt, zelfs water en elektriciteit. Beeldt U in dat we ons allen wassen met minder dan 5 L water. We besparen veel om dat water. Elke morgen zetten we plasticbussen aan de deur van 25 L inhoud. Een jongen, per fiets komt ze dan ophalen en terugbrengen; we moeten per bus betalen. Daar ik nu niet meer op school ben is mijn volgend project nu de alfabetisering. Er wonen hier minstens 8000 mensen. Ik ben me ervan bewust: ik kan lezen, schrijven en rekenen, maar naast mij kunnen velen niets. Er zijn reeds een 2O-tal vrouwen en werklozenjonge meisjes, tot nu toe geen enkele jongen. Ik werk met 4 andere opleidingsmoeders. Om doeltreffend te kunnen werken heb ik volgend materiaal nodig: 25 boeken in Kikongo. bic's,potloden,gom, een tafel en 5 langen banken in hout. 4 langen banken voor de gevorderden. 3 zwarte borden en 3O plastic stoelen 25 bekers, 5 bussen van 25 L voor water de jonge meisjes zouden graag leren naaien en breien. 2 naaimachines om te beginnen draad, naalden,haakpennen,breinaalden enz. loongeld voor de opleidsters Ziedaar waar ik mijn energie besteed. Stilletjesaan verandert er toch iets in 't land, maar bv. aan de straten moet er nog veel worden gedaan. Het voornaamste is dat de mensen werk en eten hebben. We hopen op een beter leven in de toekomst.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 19

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Voor het ogenblik is het weer niet zo goed , het is fris, veel mensen hebben een verkoudheid en hoesten. Ik wens jullie een goede gezondheid en de kracht om verder te werken. Dat God U zegenen! Correspondente: Marie-Rose Van Ecke

ITALA Joachin - Kongo

Institut KIZITO, B.P. 82 Isiro - Democratische Republiek Kongo ([email protected])

12 september 2010

Brief van Frère Albert Akora die pater Itala Joachim ad interim vervangt voor het instituut Kizito. Het college Kizito bevindt zich in de Oost provincie van Kongo te Isiro. Deze provincie is de laatste tijd het strijdtoneel van verschillende krijgsheren waaronder de fameuze „KONY‟ met zijn „Lord resistance armee‟ (LRA) vanuit Oeganda. Deze krijgsheren veroorzaken heel wat onstabiliteit en onzekerheid in de omgeving die niet bevorderlijk is voor de studies. Dank zij “DE BRUG” heeft het college een heilzame hulp gekregen die te goede is gekomen aan de schoolgaande jeugd van Isiro. Door deze hulp is het idee ontstaan om een gunstig klimaat te scheppen om de studies te bevorderen. Isiro is eigenlijk een stad van 100.000 mensen die afgesloten is van de rest van de wereld. Wegen zijn er niet meer. Alleen met fietsen en moto‟s en het vliegtuig is de stad nog bereikbaar. Het leven is er duur en het gemiddeld inkomen per familie is 0,25 $, terwijl een brood 1,44 $ kost. De meeste leerlingen bekennen dat ze slechts om de twee dagen wat eten. Honger en ondervoeding doen geen goed aan de kwaliteit van de studies. Het bekomen van schoolmateriaal vraagt grote offers. Al deze gegevens werken het goed verloop van een schooljaar tegen. Het onderbetaald zijn van de onderwijzers (als ze al betaald worden) is een ander element. Allen zijn verplicht een bijverdienste te zoeken waardoor hun motivatie als leraar meer dan gehalveerd is. De staat komt ook niet tussen voor hun geneeskundige verzorging. Dit brengt mee dat de directeur van de school tezamen met de ouders een bedrag moet overeenkomen dat elk kind moet betalen om school te mogen volgen. Weeskinderen wiens ouders vermoord werden of vroegtijdig gestorven zijn hebben hierdoor een bijkomende moeilijkheid. Veel kinderen zijn verplicht van kinderarbeid te verrichten om het nodige geld bij elkaar te krijgen om maandelijks het schoolgeld te betalen. Met de fiets gaan ze tot 30 à 65 km het binnenland in om voedingswaren te kopen en om ze te verkopen in de stad. Bij gebrek aan geld moeten kinderen te midden van het schooljaar afzien om nog lessen te volgen.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 20

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Door het groot aantal leerlingen heeft het college eveneens gebrek aan infrastructuur. Veel te weinig klaslokalen en aangepaste internaatlokalen. Dank zij “DE BRUG” proberen we tot ieders voldoening hier jaar na jaar verbetering in aan te brengen. Daar leerlingen thuis meestal geen klimaat vinden om te studeren kunnen eindejaarsstudenten twee maanden voor het eindexamen op internaat komen. Dank zij “DE BRUG” werd een oude bibliotheek omgevormd tot internaat. Leraars geven deze twee maanden intensief les om de eindejaarsleerlingen voor te bereiden op het staatsexamen. Met voldoening kunnen we zeggen dat deze omkadering vruchten afwerpt. Dit jaar waren er op de 125 leerlingen slechts 9 niet geslaagd. Het verbeteren van de infrastructuur is één van de belangrijkste uitdagingen tezamen met voldoende schoolmateriaal en een waardig loon voor de leraars. Daarom houden wij eraan in naam van de leerlingen van het Kizito college “DE BRUG” te bedanken voor hun gewaardeerde hulp. Correspondent: Ward Costermans

VANDEKEYBUS Jeanne – Brazilië

18 september 2010

Adres: Zr. Jeanne Vandekeybus, Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 Montes Claros, M.G.Brasil

Op de eerste plaats zeer veel dank voor de grote hulp al zovele jaren. Hier gaat alles zeer goed, alles draait op volle toeren. Maar spijtig, de uitbetaling door de gemeente is met grote achterstand. De opname, de spoed- en eerste hulp patiënten is meer dan 213 die door de ziekenkas(gemeente) betaald worden, dus het was en is nog zeer erg voor het ziekenhuis. Het ziekenhuis is steeds overbezet. Nu hebben we 2 grote zalen voor de zieken van de eerste hulp die wachten op plaats in het ziekenhuis, maar gelukkig, de onderzoekingen en alles wat nodig is wordt gedaan. Wat de kinderafdeling betreft doen we alles wat we kunnen om de kinderen niet te laten wachten in de eerste hulp. De kinderen zijn ondervoed en zeer zwak, en met het zeer warm klimaat.:wordt de toestand vlug erger.Gelukkig als de kinderen beter het zeer warm klimaat wordt de toestand vlug erger. Gelukkig als de kinderen beter zijn gaan ze vlug naar huis en dankzij hulp van de Brug kunnen we medicatie meegeven die ze nog verder moeten nemen, dikwijls melkpoeder, ook zelfs klederen. De moeders zijn dan ook zeer gelukkig en dankbaar, en wij niet minder. . Wat ook heel goed is, is dat we de zeer nodige gevraagde onderzoekingen door de hulp van de Brug kunnen laten verwezenlijken. Vele dankbare groeten, veel moed en succes met uw schoon en zeer waardevol werk.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 21

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Veel dank voor het boekje nummer 3, dat ik gisteren met veel vreugde ontvangen heb. . Hartelijk dank in naam van de arme zieken te Montes Claros en omgeving. Correspondente: Sonja Broos

BERNAUER Bernadette – Congo

Adres : Sr. Bernadette Bernauer, Lokoko, Congo '[email protected]

9 september 2010

Van harte dank ik jullie allen ,vrienden van de BRUG , voor de mooie som van 1.525 euros die ik in 't voorjaar mocht ontvangen. Ik geef de evaluatiepapieren en het ontvangstbewijs mee met frère Eliya die hier op bezoek was. Voor het moment is Dr.Ricard Hardi ,ophtalmoloog, voor drie weken hier bij ons in Pelenge . De mensen met allerlei oogkwalen stroomden toe,soms van 800 km. ver De dokter begon 's morgens vroeg met de operaties,vooral cataract ,een honderdtal. In totaal heeft hij 150 operaties gedaan en een 1300 consultaties. Het dispensarium diende voor de raadpleging. Een "gîte " werd gebouwd met klei en palmbladeren voor de operaties, en de lagere school diende voor logement voor al die zieken .De Batwa's hebben echt veel bijgedragen voor het bouwen van de "gîte"en een andere pygmee nam de vertaling ter harte tussen de dokter en de lokale bevolking. Het resultaat van zulke operaties is werkelijk wonderbaar. Je kunt je wel voorstellen welke vreugde er is voor al die blinden om weer de zon te zien .Een tweede wonder is wel dat er door zulke operaties een toenadering is tussen de Bantoe's en de Batwa's Dit jaar hopen we het niveau van onze lagere school voor de Pygéen wat te verbeteren. De Batwa's kozen zelf een nieuwe schooldirecteur, ook enkele onderwijzers zijn vervangen door mensen die wat meer "filing "hebben met de gewoonten van de Batwa's. Het vraagt enorm veel geduld en een zekere "discipline" en regelmaat. Er is wel een lichte verbetering te bemerken,maar soms staan we toch voor allerlei verrassingen. Zo kunnen we de kinderen geen volle uurrooster op de schoolbanken houden ,want als het oerwoud hen roept zijn ze weg !! Een groot getal van de jongens maakt de lagere school niet af,door het feit dat ze zo onregelmatig aanwezig zijn, maar zeer dikwijls schakelen ze over naar het atelier van schrijnwerkerij.Daar maken ze dan het elementaire voor hun huisje, zoals een deur,een tafel ,stoelen en een bed ,dingen die ze als kind nooit gekend hebben en waar ze erg fier over zijn. Met vele groeten en dank aan al diegenen die ons helpen vooral vanwege de Pygmeeën kinderen. Correspondente : Julia Vandekeybus

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 22

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

IN MEMORIAM Pater Koenraad Hendrik MAES Geboren te Poppel op 18 december 1921. Geprofest te Kruishoutem bij de Passionisten op 15 september 1941. Priester gewijd te Visé op 7 april 1947. Missionaris in Kongo, bisdom Tschumbe van 10 december 1947 tot 2006. Letterkundig regentaat St. Thomas te Brussel van 1952 tot 1954. Directeur normaalschool Tschumbe van 1954 tot 1961. Professor van het college Lodja en pastoor aldaar van 1962 tot 1981. Reguliere Overste der Passionisten in Kongo van 1966 tot 1983. Overleden te Wezembeek-Oppem op 9 september 2010. Steeds werkzaam in het onderwijs en in de pastoraal. De Brug heeft Pater Maes gesteund vanaf 1996 Onze eerste steunn ging naar de aankoop van zonnepanelen voor het “Centre Elembo” Het Centre Elembo is een landbouwproject voor jonge werklozen van Kinshasa, die er met hun tuinbouw in dat centrum voorzien in hun onderhoud. Later ging onze steun nog naar een kippenproject, installatie van een maniokmolen, primaire noden, een Kopieerapparaat en een ons varkensbedrijf. In 2006 is Pater Maes definitief naar België teruggekeerd en verbleef in het klooster te Wezembeek-Oppem waar hij zich nog verdienstelijk heeft gemaakt. Wij zullen Pater Maes gedenken als een aangenaam verteller en een man die erg begaan was met het reilen en zeilen van de Kongolezen. Langs deze weg willen wij de familie en de Paters Passionisten ons medeleven aanbieden.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 23

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

PROJECTVOORSTELLEN 2011 ANTHONISSEN Jan – Filippijnen

Bouw van varkenshokken, aankook van 10 biggen en één beer en voeder voor het eerste jaar, hierna moet het project zelfbedruipend zijn. Voor technische bijstand kunnen we rekenen op bekwame mensen, verbonden aan het Ministerie van landbouw.

BUANA Bernadette - Congo Alfabetisatie en opleiding Vele moeders en jonge vrouwen hebben de wil om te leren lezen, schrijven en rekenen. Een twintigtal vrouwen worden hierbij geholpen en daar naast leren we hen breien en naaien. Uw steun zal aangewend worden voor de aankoop van boeken, schrijfgerief, tafels, stoelen, naaimachines, naalden en draad. Verder worden de vergoedingen van de leekrachten en het onderhoud van de studenten hiermee betaald.

CROMHEECKE Filip – Brasil

Bevordering, verdediging en realisatie van de opvang en de mensenrechten van (ex)gedetineerden, hun families en kinderen. Aanbieden van een aanspreekpunt om (ex)gedetineerden en hun families de mogelijkheid te bieden klachten en vragen aan te brengen m.b.t hun rechts- en levenssituaties binnen en buiten de gevangenis. Groepsvorming binnen en buiten de gevangenis om het beleid van het gevangeniswezen een wending te geven Controle op de toepassing van de mensenrechten in de detentiecentra in de staat Bahia en in Salvador da Bahia in het bijzonder. Kadervorming en vorming van vrijwillige medewerk(st)ers in de actieve waakzaamheid rond de toepassing van de mensenrechten . Medewerking verlenen aan de opleiding mensenrechten van penitentiair beambten · Basisopvang voor kinderen van gedetineerden . De doelgroep is drievoudig. De gedetineerden en hun families (14 000 gedetineerden). Vrijwilligers (70 in Salvador + 150 in andere steden in Bahia). De maatschappelijke instellingen en bestuurlijke overheden.

DAMEN Louis – Brasil

Om redenen van verzwakte gezondheid voor 2011 geen nieuwe aanvraag meer.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 24

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● DE BECKER Wim – Nepal Youth Rehabilitation Program (YRP) Straatjongeren vanaf 15 jaar van de straten halen en door middel van beroepsopleidingen weer integreren in de Nepalese samenleving. Tijdens de duur van hun opleiding verblijven ze in het transit home. Ze verlaten het project pas nadat er een job met salaris gevonden wordt. Er zijn ondertussen al 5 organisaties (shelter) die straatjongeren naar ons sturen. Eén van die organisaties heeft zelf een soortgelijk project opgericht, maar stuurt de moeilijke gevallen naar ons door, wat tegelijk de nood en het succes van ons project bewijst. Wij geven opleidingen voor automonteur, bromfietsmonteur, elektricien, loodgieter, houtbewerking, metaalbewerking, kok, drukker en elektronica. Een technische opleiding kost gemiddeld, transport inbegrepen, tussen de 25 en de 30 Euro pet maand. Met dat budget, dat we in het verleden van „De Brug‟ kregen, kunnen we gemiddeld 9 cursussen van 6 maanden organiseren

DE BRUIJNE Lisette – Argentina

In 2011 zetten we de acties ivm de families die kinderen van andere families opvoeden verder en ook families die een moeilijk tijd doormaken omwille van een ongeluk, of door gebrek aan werkvoorziening, enz. Dit vooral met de economische crisis die zich blijft doorzetten: de vormingsactiviteiten zullen aangevuld worden met huisbezoeken en het geven van voedselpakketten. We werken met een 20-tal gezinnen. , Ook willen we via de radio de mensen vormen en stimuleren met een wekelijks programma met nieuwtjes, sugerencies, enz. Dit ook om nieuwe leden aan te trekken. Doelgroep: Families, wat zowel kinderen, jongeren, volwassenen, zieken en gehandicapten inhoud. De steun wordt voornamelijk besteed aan voedsel, onderwijs en vorming.

DE SCHEPPER Jozef - India

Bouwen van 22 woningen voor 22 families in de Epiphany Nagar, een wijk in de stad Salem. De woningen worden voorzien van elektriciteit en sanitair.

FRANCKEN Louis – India

Follow up Aktie voor 20 onderlinge hulpgroepen: 8 in Bingaon en 12 in Sunderpur. Van het werkjaar 2005 tot het werkjaar 2009 heb ik steun ontvangen voor het opstarten en versterking van Onderlinge Hulp Groepen van vrouwen in 4 verschillende centra (Bardih, Namkum, Bingaon en Sunderpur). In de werkjaren 2005 tot en 2007 hebben we goede resultaten bereikt in de zin dat ondersteunde groepen een goede inkom generatie activiteit opstarten en dat ze activiteit ook

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 25

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● hebben volgehouden. De goede resultaten waren te danken aan het feit dat de groepen goed samenwerkten en regelmatig onder elkaar contact hielden met elkaar. De groepen, opgestart in de werkjaren 2008 en 2009, waren wel goed gestart maar zijn niet in staat geweest de inkom generatie activiteit rendabel te maken. De groepen van 2008 hadden activiteiten opgestart, die niet enkel technische vaardigheden vergden maar ook financiële en commerciële ervaring veronderstelden. Wij hadden de moeilijkheden van deze activiteiten voor dorpsvrouwen onderschat. Voor de groepen van 2009 was de opvolging -follow up heel moeilijk want Sunderpur is een heel afgelegen (isolated) plaats waar rebellen groepen heel actief zijn. De plaatselijke sociale werker is niet in staat geweest de groepen op een effectieve manier te begeleiden. De doel van het project voor 2011 is het begeleiden en versterken van deze 20 onderlinge hulp groepen (8 van 2008 en 12 van 2009) zodat ze in staat zijn de inkom generatie activiteit weer rendabel te maken. De activiteiten nodig om dit te bereiken zijn: - selectie en het aanstellen van twee animators , die tijdens 10 maanden de groepen zullen bijstaan en begeleiden. - een meer intensive opleiding van groep leiders zodat ze een meer effectieve rol kunnen spelen om de cohesie en samenwerking in hun groep in stand te houden. - follow up skill training zodat de leden grotere vaardigheid krijgen in het werk van de inkom generatie activiteit. - wat financiële hulp aan de groepen. De steun zal besteed worden aan het opleiden van leiders en het aanleren van skills (vaardigheden) Budget: Rs. 108.000.

GEUDENS Magda – Egypte

Pedagogische opleiding in woestijnscholen Organiseren van 6 pedagogische studiedagen voor kleuterleidsters in de scholengroep van Tenmeyeh. Stimuleren en financieel ondersteunen van proteïnerijke maaltijden voor de meest ondervoede kinderen. Dit door het geven van gezonde snacks als vieruurtje en het geven van 2 warme maaltijden per week. Begeleiding en opleiding van 60 kleuterleidsters Aanbieden van didactische werkvormen en didactisch materiaal. Budget: Voor de studiedagen: 1.200 Euro en voor het voedselprogramma 1.000 Euro

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 26

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● GEYSKENS Gerard – Suriname Studiefonds Paramaribo Noord Wij voorzien voor het komend schooljaar 2010 - 2011 dat wij aan 15 studenten hun studiekosten willen helpen dekken door het busgeld te betalen en voor enkelen het inschrijfgeld. Zij mogen gratis op de pastorie op internet komen zoeken voor hun scripties en dat materiaal gratis copiëren. Voor het volgend schooljaar voorzien we een uitgave van ongeveer 7.500 Euro zonder te rekenen de onvoorziene steun aan de tienermoeders Voorzien en onvoorzien steun schatten wij op 10.000 Euro, maar wij kunnen slechts zo ver gaan als ons budget reikt.

ITALA Joachin - Kongo

De doelgroep zijn kinderen die studeren aan ons Instituut Kizito. Ons instituut heeft 18 lokalen, waarvan 8 kamers zich in een zeer slechts staat bevinden. Vier 4 kamers hebben niet geen ramen en geen plafond. Voor herstelling hebben we het volgende nodig: 33 zakken cement, 8 m³ zand en transport. Totaal = 1.950 us.

LESHAO John - Kenia In 2007 kochten we een Toyota pickup voor de IIkujuka-gemeenschap. Deze auto wordt dagelijks gebruikt voor transport van materialen, vervoer van zieke mensen, aankoop van eten...Momenteel rijdt deze wagen nog, maar is in slechte staat wegens de toestand van de zeer slechte wegen. Om eerlijk te zijn, in feite zijn er geen wegen! Vooral in het regenseizoen staat de wagen dikwijls aan de kant. De pickup heeft geen voorwielaandrijving. Daarom zijn we op zoek naar een tweedehandswagen met voorwielaandrijving (Project 2011 voorziene kosten:+ 15.000€)

LOMBART Jef – India

Tafels en banken voor het groetende getal leerlingen voor de klassen VI tot VIII. In de vroegere afleveringen heb ik uitvoerig over deze nood geschreven en hoe men vroeger op de grond moest zitten. Het aantal banken en tafels hangt af van de prijs die we er moeten voor betalen. Nu is een bank en rafel: Rs 2.500 (1 Euro is ongeveer 55 tot 60 roepies). De fondsen van „De Brug‟ worden uitsluitend gebruikt voor het jongensinternaat in de klassen VI tot VIII.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 27

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● LUNDADIO NSIBATALA Benoït – Congo Bouw van twee klaslokalen voor de basisschool in Kimbembe Tijdens een zware regen, in april 2008, zijn vier klaslokalen van de basisschool in Kimbembe ingestort. In 2009 zijn we begonnen met twee nieuwe klassen te bouwen, die voltooid werden in 2010. Voor 2011 willen we nog twee lokalen te bouwen, zodat we terug voldoende klassen hebben. Op het ogenblik hebben we de financiële middelen hiervoor nog niet, maar hopen toch in 2011 te beginnen zodat zij in 2002 klaar zijn. Budget: 2800 €

MATHIJSSEN Jos – Zuid-Afrika

Steun aan opleiding van laaggeschoolden. Deelname in de onkosten voor het volgen van een ABET (Adult Basic Education Training) programma. Dit bestaat in het zelfstandig via computer leren van rekenen, lezen, schrijven op het niveau van de lagere school voor laaggeschoolden. Heel wat mensen in onze centra maken hiervan gebruikt en moeten een kleine bijdrage betalen van 20,00 Euro. Hiermee zouden heel wat ongeschoolden kunnen geholpen worden. Budget: 20,00 Euro x 80 studenten = 1,600 Euro.

TINSAY T. Jalandoni

WHFI Malaybalay Feeding Program voor arme dove kinderen. Voortzetting van het voedselprogramma voor de 12 dove kinderen die verblijven in onze residentieel centrum. Het zijn arme dove kinderen uit verre gebieden van de provincie Bukidnon. Ze verblijven in ons centrum, zodat ze kunnen gebruik maken van het speciaal onderwijs dat door de Welkom Home pre-school voor doven wordt aangeboden.

VAN BOXEL Jos – Oeganda

Kids in Need (KIN)-Nansana Omdat de capaciteit van het centrum ondertussen is gestegen van 40 plaatsen naar 100, is er nood aan uitbreiding. De bouwplannen zijn gestart maar nog niet voltooid (refter en slaapgelegenheid zijn klaargekomen). De nieuwbouw van het jongenstehuis begint in september 2010. Er is ook nood aan een sanitaire blok en een klaslokaal. De kinderen van het project zijn vooral straatkinderen en AIDS-weeskinderen. De kostprijs van de bouw bedraagt 40.000 Euro.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 28

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● VANDEKEYBUS Jeanne – Brazilië Aankoop van drie luchtmatrassen voor de langdurende zieken die niet kunnen bewegen )om doorligwonden te voorkomen). Voor het realiseren van gevraagde onderzoeken, vooral röntgen, radiologie en bloedanalyses voor hen die niet vergoed worden door de ziekenkas. Aankoop van geneesmiddelen (vooral antibiotica). Kostprijs: ca 1.880 Euro

VAN DE VELDE Ludo – El Salvador

Bijdrage in installering van elektriciteit in woonwijk in de gemeente Concepción de Ataco, El Salvador. Dit project betekent een fundamenteel component om het mogelijk te maken dat de 30 verarmde families (slachtoffers van de aardbeving van 2001) een waardige woning zouden hebben, met aansluiting van de energie in hun huis. In die zin beantwoordt dit project aan het mogelijk maken dat de mensen aan hun basisnoden (waardige woning) kunnen voldoen. Sinds het begin van het hele woningproject werd er intens samengewerkt met de betrokken families. Er waren geregelde vergaderingen. Ze werkten op een heel significantie manier mee in het proces om het terrein bouwklaar te maken en in de bouw zelf als hulpmetsers. Eens de energie in de wijk geïnstalleerd is en alles is aangesloten aan de woningen, zullen de families zelf instaan voor het beheer en gebruik van de energie. Dit Project versterkt de positie van de vrouw/echtgenote/familiemoeder omdat zij de legale eigenares is van het terrein (en de woning). De ervaring leert dat de vrouw met meer verantwoordelijkheid de familiale eigendom beheert. Tegelijkertijd dank zij deze waardige woning zal een hele groep kinderen kunnen opgroeien in een gezonde omgeving. Dit project betekent de bouw van de primaire elektriciteitslijn in de wijk waar de 30 woningen staan. Dat betekent de aanvraag bij AES CLESA van de toelating van de elektriciteitsplannen (primaire en secundaire lijnen), het plaatsen van 3 elektriciteitspalen, een transformator voor 50 kilowatt en de elektriciteitskabels. Eens dat klaar es, wordt aan AES CLESA de toelating gevraagd om aan te sluiten op het nationaal elektriciteitsnet. De laatste stap is dan de aanvraag, bij AES CLESA, opdat de families de energie zouden kunnen aansluiten aan hun eigen woning. Gezien de absolute nood bij de families en gezien we grote mogelijkheden zagen dat de Provincie Antwerpen toch wel een belangrijke bijdrage zou leveren, heeft de Stichting PROESA het totale budget voorgeschoten. Met de effectieve bijdrage van de Provincie Antwerpen, die einde augustus is toegekomen, kon 53.39% van de kosten reeds gerecupereerd worden. Maar er blijft nog een heel stuk in rode cijfers. De solidaire bijdrage van DE BRUG – 2010 – kan hierbij heel belangrijk zijn.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 29

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Het gaat concreet over 30 families (185 mensen) die slachtoffer waren van de aardbeving van 2010 en die omdat ze geen eigenaar waren (en het ook nooit kunnen zijn met eigenmiddelen) van een stukje grond, ook nooit hulp kregen voor een menswaardige woning.

VAN EECKHOUT Jan – Bolivië

Kosten van het weeshuis en studiekosten van de weeskinderen. Het jongensweeshuis „Hogar San Agustine‟ bestaat sinds 1993. Momenteel verblijven er 9 jongens tussen 8 en 18 jaar. Alle jongens worden volledig onderhouden, d.w.z. huisvesting, voeding, kleding en onderwijs. Een deel van de jongens gaat naar een betalende private school. Sommigen volgen een richting schrijnwerkerij, humaniora, elektriciteit. Het personeel van het weeshuis (directie, sociaal assistente, kokkin) en het onderhoud van het weeshuis worden door mij betaald.

VANHAEREN Marie-Louise (Zr. Guido) – Brazilië

Steungroep “Zuster Renata” Bairbo “Jardim Eldorado” In 2011 willen de Zusters Guido en Leda voort gaan met hun drie programma‟s. Deze programma‟s zijn inderdaad zeer nodig en kunnen moeilijk door andere projecten vervangen worden. In 2011 willen ze deze programm‟s ook uitbreiden naar de wijk van „Castelo Branco‟ op 3 km van Eldorado. Voorlopig geven ze de activiteiten in het kerkje. In de wijk Eldorado zijn er al vrouwen die de anderen leren naaien, schilderen, enz. Zrden zelfstandig en dat is het doel dat ze willen bereiken. De steun wordt voornamelijk besteed an voedsel (bij elke bijeenkomst is er een lunch), onderwijs en de opbouw van een sociaal centrum in Eldorado

VERSTRAETE Angèle – Congo

Medische-Sociale bijstand. In het hoofdhospitaal in Kinshasa is er geen inbreng vanwege de regering. Het ziekenhuis beschikt over niets voor de verlaten patiënten, die niet kunnen betalen. Er moet veel aangekocht worden voor een 80-tal patiënten, o.a. voedsel, medicamenten, medische- en onderhoudsmateriaal, transportkosten. Ook de maaltijden moeten gegeven worden aan de personeelsleden in dienst van de behoeftige patiënten. Voor dit alles durven wij verder rekenen op uw gewaardeerde steun. De gehospitaliseerde patiënten zijn mensen die op straat verblijven en als zieke of gekwetste door de politie of het rode kruis worden binnengebracht. Wij voorzien een zelfde budget als verleden jaar, waarvoor 21.081.57 Euro aangekocht of uitgegeven werd. Dit alles met de hulp van meerdere weldoeners.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 30

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

KASVERSLAG IN KAS OP 28/06/2010

13.888.49 Euro

Giften en Stortingen: 3x 12 x 9x 6x 3x 8x 12 x 3x 2x 1x 1x 1x 1x 1x 1x

2.48 4.96 5.00 7.44 10.00 12.39 15.00 24.79 50.00 100.00 110.00 150.00 200.00 500.00 507.00

= = = = = = = = = = = = = = =

7.44 59.52 45.00 44.64 30.00 99.12 180.00 74.37 100.00 100.00 110.00 150.00 200.00 500.00 507.00

2.207.09 Euro

Interesten / Kosten Bank Activiteiten

-9.39 Euro 28.00 Euro

IN KAS OP 26/09/2010

16.114,19 Euro

ONS REKENINGNUMMER 833-3647592-68 Ontwikkelingshulp “De Brug” vzw Brasschaatsteenweg, 64, 2920 Kalmthout

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 31