Hallo ‘Als ik door de stad loop, kijk ik altijd naar de gezichten van mensen. Je ziet mensen met hun hoofd naar de grond, zoekend naar iets wat ze nooit zullen vinden. Je ziet afwezige mensen, nog met de vorige dag in hun hoofd, mensen in de zon, mensen met vragen… Je ziet mensen zonder vragen, blij dat ze er zijn, mensen voor wie het leven nog vol verwondering steekt. Je ziet mensen die alles gezien hebben, mensen getekend door het leven, mensen die het leven tegemoet gaan, mensen zonder levensmoed. Sommigen lopen met lood in hun schoenen, anderen met licht in hun ogen. Mensen die met zichzelf bezig zijn, stille, eenvoudige mensen, drukdoende mensen die denken de wereld te redden. Een hele rij van mensen…’ Ook jij en ik, we lopen er allemaal tussen. Hoe? De ene dag misschien met een gevoel alsof je bergen kan verzetten, de andere dag steekt misschien alles tegen. Gelukkig maar dat niet elke mens op dezelfde dag die ‘mindere’ dag heeft! We houden elkaar toch overeind… Niet gemakkelijk, denk ik, als je op die plek woont waar eten, kleding en verzorging niet vanzelfsprekend is. Laten we maar blijven hopen en ons steentje bijdragen dat mensen, wiens hart verscheurd is, verduisterd, op hun weg mensen mogen ontmoeten met dat onmisbaar straaltje licht in hun ogen!
1
???
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? … Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.666.99.72 03.667.52.80 0497/412184 03.666.43.85 0476/893032
Inge Beyers Koen Cassimon Ann Costermans Koen Van Esbroeck Kris Van Thillo Gert Verpoten
Verslag bestuursvergadering 5 juni 2008 Aanwezig: Inge, Koen C, An, Kris Verontschuldigd: Koen VE, Gert • Onze deelneming werd betuigd naar aanleiding van het overlijden van de schoonmoeder van Kris • Goedkeuring verslag vorige vergadering. • OAB: Bevestiging zaal Gitok is binnengekomen • Concert 26/9: De opmerkingen en vragen van Support werden besproken • Kasverslag: Zie achteraan
Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven-Micky. Om teksten door te sturen voor het boekje:
[email protected]. Voor alle info over de projecten kan je terecht bij:
[email protected] p j @ g : deze mail komt rechtstreeks binnen bij Ann Costermans
ONS REKENINGNUMMER
833-3647592-68 (BACOB)
Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout
Bezoek onze website
www.debrugvzw.be 2
• Boekje: Inge vraagt aan Bernadette om volgende Hallo te schrijven – Kris schrijft een ‘In Memoriam’ en zal tegelijkertijd de nieuwe projectleider van Welcome Home voorstellen. • Solidariteitsmaal: Prijzen kaas zijn weer gestegen, doch aangezien we verleden jaar reeds opgeslagen zijn houden we de prijs dit jaar hetzelfde. • Algemene vergadering – Vindt dit jaar plaats op vrijdag 16 januari 2009. De grote zaal werd reeds vastgelegd. – De uitnodiging hiervoor dient te verschijnen in het boekje. • Adressenlijst boekje: Wordt nagezien • Projectenraad: An coördineert dit verder en doet het nodige zodanig dat alles verloopt zoals afgesproken op de vorige algemene vergadering. • Varia: – Schorten met logo zijn aangekomen – Nieuwe contactgegevens Gert – Volgende vergadering: donderdag 9/10 3
Wist je dat … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel!
Concert 26 september 2008 Henry Raudales en Katarina Bassezz zijn voor ons zeker geen onbekenden meer. Reeds voor de 10de keer mochten wij hen in de St.-Jozefkerk beluisteren. Anders was het met hun ensemble Enkabara. Na het schitterend succes van vorig jaar waren onze verwachtingen hoog gespannen. Zouden zij hun virtuoos spel kunnen evenaren en zouden zij nog op hetzelfde enthousiaste publiek kunnen rekenen? Onze bezorgdheid was ongegrond. Het werd een ongezien hoogstaand concert waar Henry Raudales nog maar eens zijn virtuoos spel ten beste gaf en waar Katarina Bassez haar gevoeligheid, warme toon en intelligente benadering van de muziek liet blijken. Voeg daarbij de muzikaliteit van het ensemble Enkabara en je bekomt een uitmuntend samenspel. Na afloop van het concert kregen zij een staande ovatie. Wij zijn onze sponsors uitermate dankbaar voor de steun die zij, via het financieel ondersteunen, bijdragen aan de werking van onze vereniging. De kaartenverkoop gaat integraal naar onze projecten. Van harte dank voor de talrijke aanwezigheid.
4
Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT.
Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), 28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand. BERNADETTE BERNAUER – Congo
16 september 2008
Met de gift van € 1.950 van De Brug konden wij ongeveer 200 pygmeeën, verdeeld over 5 verafgelegen plaatsen in het regenwoud, ongelooflijk blij maken. Die mensen, die zelfs nooit een kookpot in het hele kamp bezeten hadden (dat geldt voor alle 5 de kampen); diegenen die tot nu toe hun voedsel met vuile vingers uit bladeren moesten eten, kunnen nu hun voedsel bereiden in potten en hun maaltijden uit borden nuttigen, en zij die willen zelfs met een lepel, die eveneens onder hen verdeeld werden. Tot nu toe hadden deze pygmeeën geen echte kommen – buiten hun half kapotte kalebassen – om water uit de bron te scheppen. Nu kunnen zij vers water halen in lichte jerrycans van 20l en dit zelfs opdrinken uit metalen bekers. De meesten onder hen hadden zo goed als niks meer om hun lichaam te bedekken, tenzij lompen die volledig uit mekaar vielen. Vooral ’s nachts wanneer het toch echt koud is in het woud, lopen velen verkoudheden en TBC op, hetgeen door hun voortdurende ondervoeding nog verergert. Zij waren enorm dankbaar toen zij ieder 2 ‘Pagne’ (een Afrikaans doek) ontvingen, om zich te kleden, en zich ‚s nachts tegen de koude te bedekken. Hun vreugde en dankbaarheid jegens hun weldoeners laten zich niet in woorden beschrijven. Zelfs wanneer het transport tot bij hen echt moeilijk is alles per fiets langs ca. 200 km lange modderige woudpaden – doen hun vreugde en hartelijkheid alle vermoeidheid vergeten!!! 5
Aldus zou ik u in naam van al deze pygmeeën van ganser harte willen bedanken voor deze gulle gift. Per gelegenheid zouden wij u graag foto‘s willen laten toekomen. In hartelijke verbondenheid. Correspondente: Julia Vandekeybus
A. LOUIS DAMEN – België
28 mei 2008
Adres: Pater A.L. Damen Provinciesteenweg 400, 2530 Boechout, Ik ben weer terug thuis bij Wereldmissiehulp na vijf weken Brazilië. Graag vertel ik iets over de reis en het verblijf ginds. Er is heel wat gebeurd. ‘k Heb mooie dingen meegemaakt, hoewel ik ziek ben vertrokken. Verleden jaar had ik ook al pech. Toen zat ik erg verveeld met dat prostaatprobleem. Toen ik in België aankwam, moest ik dringend geopereerd worden in Antwerpen. Dat was in juli. Heel wat verwikkelingen moest ik toen doorworstelen, maar goddank was het goedaardig en ik kwam er bovenop. Dit keer hoopte ik bespaard te blijven van ziekteperikelen, maar zo was het niet. Toch vertrok ik. Op 21 maart (Goede Vrijdag) reisde ik ’s morgensvroeg af naar München en daar nam ik een vlucht met Lufthansa naar Sao Paulo. Dertien uur vliegen. Alles verliep zonder erge turbulenties. ‘k Was niet gezond vertrokken en in Campestre (Brazilië) stond Dr. Zenun, specialist en chirurg me op te wachten om zo nodig dadelijk grondige onderzoeken te doen, wat later ook zou gebeuren. Na een vermoeiende reis verbleef ik eerst enkele dagen in Pirapora do Bom Jesus (Sâo Paulo), waar ik vroeger 25 jaar actief was. Vanaf 1973 zette ik daar mijn eerste sociale projecten op, waarvan het waterfilter- en beddenproject het belangrijkste en mooiste was. Nu was het dan weer zo plezierig al dat werk opnieuw te mogen bezoeken en aan te moedigen. Zo was mijn bezoek aan het straatkinderencentrum: ‘Huis van Hoop’, dat ik verleden jaar op 9 juni inhuldigde, diep ontroerend. De bouw van dat ‘Huis voor Hoop’ heeft ‘De Brug’ gesteund in 2007 en de steun van 1.950 €, die ik van ‘De Brug’ kreeg en in de hand nu kon meenemen, heb ik dankbaar besteed aan de verdere inrichting van dat centrum. Het betreft dus de toelage van 2008. Want er moet nog wel ’t één en ’t ander ingericht worden, vooral op pedagogisch vlak. Nogmaals dank ik ‘De Brug’ voor de toelage van 2008. Het project marcheert fantastisch goed en dat allemaal op ‘eigen pootjes’. ’t Is zelfbedruipend! De plaatselijke dynamische burgemeester Raul en zijn sociaal 6
gedreven vrouw Andtéia, zijn voor dat ‘Huis van Hoop’ één en al toegewijd. Ruim 150 straatkinderen, jongens en meisjes en ook gehandicapten, worden er, bij systeem van ‘dagopvang’, geleid en gevormd. Men ontwikkelt er allerlei vormende en zelfs professionele activiteiten. Echt schitterend werk! In Pirapora ben ik dan nog een bezoek gaan brengen aan de andere reeds uitgewerkte projecten, zoals aan de kinderkribbe, het opvangcentrum voor ouderlingen die men van de straat heeft opgevangen, en ook het kleuterschooltje Emei, dat de naam heeft van mijn moederzaliger. Hemelse deugd heb ik er aan beleefd. De tweede dag na Pasen kwamen vrienden uit Bandeira Do Sul, mijn exparochie gedurende 15 jaar, mij ophalen. Dan was er ’s avonds een uitbundig volksfeest voor zo’n 150 mensen, waaronder ook veel armen. Men genoot er van een lekker avondetentje met rijst, bruine bonen en gebraden kip en fruitmix. Dat alles met Braziliaanse sambamuziek. Echt knap! Maar dan werd de pater steeds zieker. En toch moest ik natuurlijk aanwezig zijn op de plechtige inhuldiging van de nieuwe mammografieafdeling in de Santa Casa-kliniek van Campestre, want daarvoor was ik in feite naar Brazilië afgereisd. We concelebreerden met drie priesters. (t Was al vreugde wat de klok sloeg. Die nieuwe memmograaf werd bekostigd door het Nederlandse Jurgenfonds. De inhuldiging had plaats op 30 maart, een zonovergoten dag. De dag na de inhuldiging werd ik in de Santa Casa-kliniek voor drie dagen opgenomen. ‘k Werd door Dr. Zenun en een medisch team grondig onderzocht en doorgelicht. Het probleem zat in de lever. Maag en lever verstonden elkaar nier meer. ‘k Had geen te hoog vetgehalte in mijn bloed, maar in de lever zat er des te meer vet opgestapeld. Gewoonweg vetplaten! Een sterk regime werd me opgelegd. Nooit heb ik aan een dokter zo goed gehoorzaamd als nu. Mijn toestand verbeterde al snel en nu voel ik me opperbest. Ik ben al ettelijke kilokes kwijt. Die wil ik niet meer terug. Met het opgelegde regime moet ik me nu flink gedragen! De laatste drie weken van mijn verlof beleefde ik in Bandeira plezierige en heuglijke dagen. Vaak mocht ik van het jonge pastoorke (slechts 27 jaar) voorgaan in de liturgische diensten, ook dopen en homelies verzorgen. Die pater Ismael is een toffe gast! En dan altijd die bomvolle kerken! En die uitbundige jeugdige kerkzang. Om van te snoepen! Ook in de vijf omliggende dorpen bezocht ik de uitgevoerde projecten, nl. Campestre, Botelhos, Divisa Nova, Machado en Cabo Verde. Vooral mijn vier gehandicaptenscholen ontroerden me. Na een bezoek aan de nieuwe bisschop van Guaxupé (tot dit bisdom behoort Bandeira) werd ik uitgenodigd om aan de 3de seminaristen-theologanten een 7
conferantie te geven over de ‘Sociale Pastoraal in Zuid-Amerika’. Spannend was dat. À propos, in Brazilië zijn er roepingen voor priester- en kloosterleven bij de vleet. Dan schonk ik aan de schoolbibliotheek van Bandeira 400 nieuwe vormende boeken, boeken waarin de hedendaagse jeugdproblematiek sterk aan bod komt. En of men er blij mee was! Op 17 maart volgde nog de inhuldiging van een nieuw kinderopvang voor de crèche van Bandeira. Deze kribbe liet ik verleden jaar uitbreiden met 4 klaslokalen. Het park heet ‘Parque Agostinho’, zinspelend op mijn kloosternaam. Nu is nog dit grote nieuws. Alvorens naar de heimat terug te keren, nam ik deel aan een bijeenkomst van zeer bezielde jongeren die een paar jaar geleden gestart zijn met het bouwen van een opvang- en recuperatiecentrum voor drugs- en drankverslaafden en dakloze straatbewoners, bestemd voor mannen, en goed voor een capaciteit van 50 à 60 mensen. De groep heet ‘Stichting Barmhartige Samaritaan’ (Fundaçëo Bom Samaritano). Geïnspireerd door hun bezieler en door de doelstellingen van dit project, ben ik ingegaan op hun verzoek om hen financieel te helpen. Ik ben er stellig van overtuigd dat dit een mooi en zinvol project is. Zij alleen kunnen het niet aan om zo’n omvangrijk project op enkele jaren tijd af te werken. De ruwbouw is wel ver gevorderd, maar dan komt ook nog de inrichting. We gaan het dus mee van de grond helpen. Zij zullen later instaand voor de verdere structurering, voor het onderhoud en de uitbetaling van de lonen. Ik neem nu dit project financieel op mij, samen met hen. Hiervoor vraag ik steun aan Jan en Alleman, ook aan ‘De Brug’. Dit is dus mijn project voor 2009 aan ‘De Brug’ voorgesteld: Verdere opbouw en inrichting van dat centrum. In 2010 zal dan een afdeling voor vrouwen op mijn (ons) programma staan. Hierbij kan ik nog wat vreugde meedelen dat een edelmoedige (die zijn er ook nog) grootgrondbezitter (een koffieboer) 50.000 m2 (5 ha) grond heeft geschonken aan die stichting. Die grond zal door de geïnterneerden bewerkt worden en voor eigen onderhoud en voor productie naar buiten toe. Men zal wat vee houden (er lopen al koeikes rond), tuinbouw ontwikkelen, boomgaard aanleggen en koffieplantjes kweken, die de koffieboeren zullen opkopen. Dit nieuwe project moet lukken! Het kan niet mis! Mag ik daarvoor nog op ‘De Brug’ rekenen? Alvast zullen de mensen van ‘De Brug-raa’ dit project zeker bestuderen. Daarvoor wil ik al danken. Inderdaad, de zon staat nog niet op zijn hoogste punt. Vriendelijke groeten van een dankbare vriend. Correspondente: Angela Blancke
8
JOZEF DE SCHEPPER – India
juni 2008
Adres: Jozef De Schepper Renier Sniedersstraat 3, 2340 Beerse De reis verloopt tamelijk netjes, met een pluspunt en een minpunt. In Londen is het een beetje wennen aan de nieuwe terminal-5. Het inchecken gebeurt zeer vlotjes zowel in Brussel als in Londen. De volgende ochtend 04.10 uur veilig geland in Bangalore. Om 06.10 uur zit ik in de bus naar Salem. Het hartelijke wederzien doet mij de warmte vergeten 37°. Bedankt Mevrouw Hernandez. Zaterdag en zondag 2 rustdagen, dagen om de familie te bezoeken. Maandag gaan we aan de slag en hebben een afspraak met de architect, we trachten zo vlug mogelijk te starten met de bouw van de 2 huizen, opvanghuizen voor straatkinderen en (of) wezen. In mijn vorig verslag had ik al melding gemaakt van de aankoop van een perceel land: 15 op 21 meter. De beide families zullen elk 2 à 3 kinderen opvangen en ze samen met hun eigen kinderen de beste opvoeding geven. In ruil zullen zij eigenaar worden van deze huizen maar zullen gedurende 20 jaar 2000 Rps/ maand betalen aan Antony.. De kost van de bouw zal 31.50.000 Rps (De Indiers lezen dit bedrag als 31 Lakh en 50.000 roepies – Nederlanders zouden vroeger gezegd hebben ‘31 ton en 50.000) of 53.000 euro bedragen. Dit is zowat 12.000 euro boven mijn schatting. Het is zoals in België, de prijzen gaan pijlsnel de hoogte in, niet bij te houden, gronden incluis. We plannen de bouw in verschillende fases. Eind november 2009 hopen we de laatste fase te beëindigen. Donderdag 5 juni om 23.00 uur is er begonnen met boren naar grondwater, water voor het dagelijkse gebruik, niet drinkbaar maar wordt drinkbaar gemaakt door purificatie. In de loop van vrijdag is deze klus geklaard en kunnen de grondwerken aanvatten. Zaterdag 7 juni is er begonnen met het bouwen van een tijdelijke hut, die dienst zal doen voor het stockeren van de bouwmaterialen en tevens een woonst zal zijn voor de waker. De basis is afgelijnd en de grondwerken kunnen beginnen. We zijn nu woensdag 11 juni. Het uitgraven zal ongeveer een week in beslag nemen. Ondertussen zit Antony niet stil. Eind juni zouden de hutten van Manimegalai, Jagathi en Narayanan af zijn. De hutten worden volledig hersteld. Stenen huisjes bouwen is te riskant omdat de hutten op staatsdomein zijn gezet en in de nabije toekomst zullen moeten verwijderd worden wegens herverkaveling. Elektriciteit is nog niet nodig, 9
de straatverlichting is voor hen voldoende. De eerste hut is klaar, enkel de deur moet er nog in. Na de afwerking van deze hutten zal het huisje van Sravanan volledig afgebroken worden. Het is totaal vervallen. Eerst wordt deze familie, moeder met haar dochter en met een gehandicapte jongen, een tijdelijk onderdak gegeven, waarschijnlijk zullen de geburen zich over hen ontfermen. De jongen kan zeer moeilijk spreken, heeft geen controle meer over zijn bewegingen en is blind. De oorzaak van dit alles is Tuberculose in de hersenen. Deze jonge man was kerngezond, een jaar terug. Nu 19 jaar oud zit hij met zelfmoord-neigingen. Toch is er hoop en die willen we met beiden handen grijpen, maar dit zal tijd vergen. Bovendien heeft moeder nog een lening terug te betalen aan 5 per maand (lees 60 jaarlijks). We zullen deze lening afkopen zodanig dat de ontlener zeker geen aanspraak kan maken op het huisje. We zitten niet graag stil en stilstaan doen we al evenmin graag, dus kijken we verder uit naar nieuwe plannen. Vele mensen leven op een stukje grond dat hun ‘tijdelijk’ is toegewezen. Er zijn mensen die meer dan 20 jaar zo leven en nu plotseling weg moeten. Er wordt naar deze mensen verder niet gekeken. De rijken palmen de gronden in en verkavelen ze. De gronden zijn dan ook niet meer te betalen. We hebben wel onze aandacht gezet op betaalbare gronden zoals 100 Rps per Squarefeet. We hebben al contacten met eigenaars gelegd en kunnen een stukje land aankopen. Twee huisjes kunnen we dan bouwen met een verdiep, dus voor 4 gezinnen. Voor al de kinderen die in avondklasjes lessen volgen, en ze doen dat dan ook zeer stipt, zijn de resultaten in de school ‘fenomenaal’. Hun kunnen is met een gemiddelde van 30 gestegen. Dit is hartverwarmend voor de ouders, de kinderen, de leerkrachten en mijzelf, enfin voor iedereen. Bij een verjaardag wordt er gevierd en wordt er cake gegeten. We hebben ook wat schoolgerief kunnen uitdelen. Dit alles kunnen we doen dankzij jullie giften. De kinderen zijn dolgelukkig, ook de ouders. Voor de bestrijding van de tuberculose worden op zaterdagen bezoeken aan de wijken gepland. Vroeg in de ochtend zijn we dan opstap. De veldwerkers maken hun werk bekend zodanig dat de mensen zich kunnen laten onderzoeken. Tuberculose is en blijft een verschrikkelijke ziekte. Er worden ook studies en samenspraken met verpleegpersoneel en dokters gegeven. 10
Mijn eerste project (Idhaya Sudar Opvanghuis) is al 4 jaar lopende. Op dit ogenblik zijn er 20 kinderen opgenomen. De verantwoordelijken stellen het wel. Zij zijn ondertussen ook de fiere ouders geworden van een dochter. Het land wordt goed onderhouden zodanig dat de kokosplantage hun vruchten letterlijk en figuurlijk afwerpen. De Idhaya Sudar Lagere School bestaat al 3 jaren en krijgt meer en meer belangstelling. Er zijn nu 80 leerlingen ingeschreven. De rede van dit succes is de ligging van de school, vele mensen gaan graag wonen in een omgeving van zulke vrije scholen. Ook de directie doet haar best om de school naam en faam te geven. De uitbreiding van de gebouwen is nu nog niet voor direct. Bij uitbreiding is er voldoende ruimte. Alsook de fundatie van het bestaande schooltje is zo gemaakt dat er een verdieping kan opgebouwd worden. Ook deze school is zelfbedruipend. Correspondente: Gerarda Hoefman
POL FEYEN – Congo
28 augustus 2008
Avenue de la Jeunesse 62, Lutentele Mont Ngafula Kinshasa Een klein beetje nieuws uit Kinshasa. Vooreerst nogmaals heel veel dank voor de fijne ontvangst tijdens mijn verlof in Mei ll. Wat een interesse!!! Wat een fijn, diep gelovig gesprek na de vergadering. Dat doet deugd en laadt de batterijen op. Mijn verlof is trouwens voorbij gevlogen. Wat is er een nood aan priesters, aan mensen die kunnen luisteren in ons klein België. De laatste weken van mijn verlof kreeg ik helaas nog een tenniselleboog. Drie dagen voor mijn vertrek moest ik dan nog onder het mes. Met mijn arm in de gips kwam ik dan hier toe. Gelukkig heeft de dokter, een man die enkele jaren geleden in Lubumbashi opereerde als arts zonder vakantie, dat heel netjes gedaan en is nu alles weer in orde. Waarvan ik een tenniselleboog kreeg weet ik echt ook niet. Zou ik dan toch zoveel met mijn ellebogen werken? De jongens waren zeer blij me terug te zien. Omgekeerd ook. Helaas doen de jaren zich voelen en kan ik niet meer sjotten en ravotten met hen. Kaartspelen gaat dan weer zoveel te beter. Het werd een uitzonderlijk schooljaar. Niet minder dan TIEN studeerden af en we proberen hen nu naar de familie terug te sturen of ergens alleen te gaan wonen. Enkelen hebben al werk. Anderen doen nog stage tot in Oktober. 11
Beste bruggenbouwers, nogmaals hartelijk dank en het allerbeste voor u allen. Correspondente: Ann Costermans
LOUIS FRANCKEN – India
17 september 2008
Adres: Father Louis Francken sj. Jesuit Provincial’ s Residence, P.B. 4 Purulia Road, Ranchi 834001 Jharkland, India Groeten uit Ranchi. Met de Landbouw school (Agricultural Traiining Centre) zijn we altijd op zoek naar plaatsen waar we actief kunnen meewerken aan de verbetering van de landbouw en het groeien van graan en groenten, de dagelijkse kost van de bevolking. Op 23 April maakten we (Pater Sylvanus, Directeur, en ikzelf) een trip naar Sundarpur, een missie centrum in Palkot Block van Gumla district. Sundarpur is 130 m van Ranchi, een mooie streek met veel bossen en jungle. Het is drie uren rijden met de Jeep. De Missiepost heeft een kleine kerk, een oude pastorij, een klein klooster en een middelbare school. De Zusters hebben ook een ‘Health Centre’ en Zuster in charge, Sister Karuna, is heel actief; ze is een goede social worker. Het was een heel interessant bezoek. Sundarpur is een hamlet (gehucht) van het dorp Obira. De area is heel afgelegen en er is heel weinig ontwikkeling in de dorpen. 90 van de bevolking leeft van de landbouw. De mensen boeren nog op een heel traditionele manier. Er is voldoende land en water en ze hebben ook de jungle. Alhoewel de adibasis (tribals) in the meerderheid zijn (60-70 van de bevolking), zijn het toch de niet-adibasis die de markten (bazaars) onder controle hebben en de mensen op allerlei manieren uitbuiten. De literacy –het percentage van mensen die geletterd zijn (kunnen lezen en schrijven) – is ongeveer 50. Dat eerste bezoek was genoeg om ons to overtuigen dat Sundapur een goede streek is waar ATC kan werken voor de ontwikkeling van de landbouw. Om de mensen te laten zien dat we echt iets willen doen, organiseerden wij een op een kleine schaal een tree plantation campaign. We kregen een 400 jonge boompjes van de Forest Department en op Zaterdag 12 Juli in de vroegere morgen vertrokken we met een groep studenten van St. Xavier’s School 12
Ranchi met een bus naar Sundarpur. Dat was een hele expeditie; het regenseizoen was volop op gang en het had veel geregend. De reis, die normaal drie uur duurt, werd een reis van 6 uren want we moesten een grote omweg maken omdat een brug over een rivier ingestort was. We waren veel te laat ter bestemming maar de kinderen van de school stonden nog te wachten om de plantjes in ontvangst te nemen. Met een paar jongens ben ik in the plassende regen naar een gehucht geweest om vlug enkele fruitbomen te planten. We hadden veel te weinig plantjes. Gelukkig was de terugreis een beetje korter omdat er ondertussen een weg gemaakt was door de rivier. Voor de jongens van St. Xavier’s School was het een belevenis van hun leven. Voor ons, de begeleiders, was het wel heel vermoeiend, maar de moeite waard. Mijn derde bezoek aan Sundarpur was op 23 Augustus met twee studenten van de Universiteit van Gent; de twee studenten van 5de jaar Pedagogie waren een maand in Ranchi voor hun Internship in een project met Studio Globo. Het resultaat van de bezoeken aan Sundarpur is ons nieuw project voor 2009. Daarover zult u nog wel meer over horen in de toekomst. Hartelijke Groeten aan al de mensen van de Brug. Correspondente: Clara Francken
GERARD GEYSKENS – Suriname
21 april 2008
Adres: Gerard Geyskens Verl. Mahonielaan 27, Paramaribo Noord, Suriname Ik moet velen van u bedanken, omdat zij bij de jaarwisseling mij en mijn broers hebben geschreven om ons hun goede wensen over te maken. Bedankt voor die attentie. Het jaar is goed begonnen en wij hopen dat het zo verder blijft gaan. Werk is er in overvloed, en wij mogen zeggen, dat wij toch wat successen boeken voor het Rijk Gods.Alleen dat wij met een tekort aan priesters niet overal aanwezig kunnen zijn waar de mensen het van ons verwachten. Er wordt dus hard gewerkt om de vele vrijwilligers en medewerkers goed te trainen om zo stilaan veel zaken van ons over te nemen. Ik moet zeggen, wij hebben ontzettend veel hulp van onze medewerkers. Vorige vrijdag, 18 april, hadden wij een samenkomst met de medewerkers van onze vier parochies en er waren liefst maar 125 mensen komen opdagen. Dat doet deugd en laat ons vertrouwen hebben in de toekomst van de kerk. Intussen wordt er verder gewerkt aan de bouwprojecten. De Salvator-mulo13
school is bijna klaar. Er rest ons nog de bouw van de sportzaal. Wij hopen de ruwbouw van de sportzaal dit jaar te kunnen voltooien. Ook zijn wij op zoek naar een stuk grond om er een nieuwe lagere school te bouwen. Die moet komen midden in het gebied waar nu veel huizen worden gebouwd door jonge gezinnen. In datzelfde gebied, ongeveer 10 km. van de Driekoningenkerk, moet ook aan de bouw van een kerk worden gedacht. De stad breidt zich namelijk uit op Noord waar wij werkzaam zijn. U ziet, er is nog heel wat te doen en we hebben geen tijd maar ook geen reden om ons te vervelen. De crisis in de wereld en de dure Euro laat zich hier sterk voelen. Wij zijn met zoveel afhankelijk van het buitenland en de import. Denk bv. maar eens aan ijzer en cement. Dat wordt voor veel gezinnen die willen bouwen onbetaalbaar. Gelukkig krijgen wij veel steun, zowel van hier als van het buitenland (onze weldoeners) zodat wij ons broodjesproject, 450 belegde broodjes per dag voor de kinderen, draaiende kunnen houden. Wij zijn trots dat wij kunnen zeggen: Op onze parochies hoeft geen enkel kind zonder broodje naar school te gaan, van welke strekking die scholen ook zijn en uit welke godsdienst die kinderen ook komen. Geen enkel schoolgaand kind moet naar school gaan zonder een broodje. Dank voor uw steun bij dit project. Intussen worden wij wel wat grijzer, en kijken wij wel eens achterom om te zien wie dat allemaal van ons gaat overnemen ... Maar laten we niet zenuwachtig worden. God laat zijn Kerk niet in de steek. Hij zal er wel in voorzien. Wij moeten nu gewoon ons werk doen wat Hij van ons verwacht. Hopelijk schenkt hij ons nog wat goede gezonde jaren en in de opvolging zal Hij wel voorzien. Ik wil u allen nogmaals van harte danken voor uw steun en bemoediging die wij van jullie ontvangen. Wij denken aan u allen in ons gebed en wensen u verder het beste toe en Gods zegen. Hartelijke en dankbare groeten, mede namens mijn broer P. Jef en René.
om onmiddellijk te antwoorden door de omstandigheden waarin ik verblijf: onderweg, in een andere plaats waar er geen e-mailverbinding is en zo meer. Ik was ook 14 dagen afwezig om les te geven aan de tweejaarsnovicen in Dares-Salaam in Tanzania, had een bezoeker gedurende een week, evenals een nieuwe kandidaat voor één maand. Soms voel je je meer Belg omdat je met nationale feestdagen wordt uitgenodigd voor een receptie op de ambassade. Zo ontvingen we voor 21 juli een uitnodiging van de Ambassadeur van België, Jan Mutton in Pretoria, op ongeveer 60 km van Johannesburg. Een interessante ervaring. Je leert er wat ‘Belgen’ kennen en contacten met de ambassade zijn belangrijk zeker als je in het buitenland bent. De ambassadeur heeft een toespraak gehouden nadat het volkslied werd gespeeld en er was een uitgebreide receptie met allemaal Belgische producten. Echt aangenaam en een gevoel in België te zijn.
Correspondent: René Gabriëls
Adres: Père Auguste Moanda Mbanza-Ngungu, Niniifsesteenweg 548, 1070 Brussel
JOS MATTHIJSEN – Zuid-Afrika
27 juli 2008
Broeder Jos Mathijssen, Brothers of Charity 59 Rose Street? PO Box 2296 1710 Florida- Roodepoort Bedankt voor het doorsturen van ‘De Brug’. Op die manier blijf met jullie in contact. Sorry dat ik niet eerder je mail beantwoordde, maar ik zou het waarderen moest je dit ‘De Brug’ blijven doorsturen. Het is niet altijd mogelijk 14
Vorige week kwam er onverwacht bezoek uit Engeland, van iemand waarmee ik in de laatste jaren heb samengewerkt voor de stages van de jonge broeders die ‘special education’ volgden en die stage liepen in het instituut van de broeders in Engeland, waarvan hij directeur is. Het was aangenaam en heb wat ideeën opgedaan die hier van pas kunnen komen. We hadden ook gedurende een maand een kandidaat uit Malawi op bezoek. We noemen het een ‘come and see’ program. Een kandidaat bezoekt de verschillende gemeenschappen en de verschillende projecten. Zo kan hij zich een beeld vormen van wat wij hier doen en een beslissing om al dan niet toe te treden tot onze gemeenschap.
AUGUSTE MOANDA – Congo
september 2008
Ik groet u en ook heel uw familie. Ik schrijf u om u te informeren dat ik het projectvoorstel voor 2009 via internet verstuurd heb, ik verstuur het ook nog met de post, samen met het ontvangstbewijs voor het project van 2008. Ik maak van de gelegenheid gebruik om langs u alle leden van De Brug te bedanken voor de hulp die zij ieder jaar bieden om het leed van vele mensen te verlichten. 15
Je hebt zeker gemerkt dat de projecten die ik de laatste jaren voorstel ten voordele zijn van achtergestelde wezen. De rede is dat ik zeer geraakt ben door de miserie van deze kinderen die zijn overgelaten aan hun trieste lot. Ze zijn steeds meer en meer talrijk in ons land. Door de oorlog en gewapende conflicten die wij kennen, verliezen veel kinderen hun ouders en zijn volledig verlaten. Zij verblijven dikwijls op de straat met alle negatieve gevolgen: drugs, prostitutie, ... Dit wordt steeds meer verontrustend voor het land, de overheid voorziet niets om deze kinderen te begeleiden. Ik ben zeer geraakt door deze ernstige situatie. Daarom heb ik besloten me bezig te houden met het onderwijs van enkele van deze wezen, vooral de meisjes, want zij zijn het meest kwetsbaar op de straat. Door deze kinderen naar school te sturen, geven wij ze een toekomst en houden we ze van de straat. De voorbije jaren heb ik enkele weesjongens naar een werkplaats gestuurd om een beroep te leren (schrijnwerker of mechanieker) zodat ze zichzelf en ook hun broers en zussen kunnen onderhouden. De weesmeisjes heb ik naar school gestuurd en ik ben zeer tevreden over de bemoedigende resultaten die zij tot nogtoe behaald hebben. Voor het project van 2009 heb ik gekozen om me alleen bezig te houden met het basisonderwijs van 10 meisjes. Voor de begeleiding van de jongens is een oplossing gevonden. Onze congregatie heeft een opleidingscentrum voor werktuigkunde geopend. In dit kader kunnen we een aantal weesjongens begeleiden. Weeskinderen zijn zeer talrijk bij ons, maar wij kiezen er enkelen van de meest benadeelden. Wij rekenen nog op de steun van De Brug om een waardig bestaan aan deze kinderen te geven. Ziehier onze situatie, die zeer dramatisch is. Wij hopen nog altijd dat de Staat een oplossing zal vinden in de komende jaren. Ik maak nogmaals mijn groeten en dank over aan u en alle leden van De Brug. Correspondente: Paula Ansoms
IRENE PEETERS – Congo
16 april 2008
Adres: Sr. Irène Peeters Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, Kinshasa 1, Republique Democratique du Congo. Wellicht kijkt U weer uit naar nieuws over mijn missiewerk en –leven. En ik heb goed nieuws, maar ook een S.O.S.bericht. Op ’t ogenblik schrijf ik U vanuit Seke-Banza in Neder-Congo. Ik ben hier 16
voor verschillende weken om de missiepost te bezoeken, te helpen en om de werken van de lagere school ‘Soleil Levant’ (opgaande zon) na te gaan, want U geeft al ieder jaar een milde som van 1.950 € voor het project ‘Hulp een de opbouw en voltooiing van de klassen’. Dit jaar was het voor het maken van de lessenaars voor het 6de leerjaar. En dan is dan mijn goed nieuws. De lagere school van onze gemeenschap van de zusters I.C.M. van het Onbevlekt Hart van Maria, is echt een juweeltje. De mensen zijn zo tevreden. Er zijn nu 3 gebouwen, waarvan 8 klaslokalen, een lokaal voor het bureel van de directeur, een voor de vergaderingen, een bibliotheek, een magazijn en 15 sanitaire installaties. Nu zijn we nog bezig een grote zaal te bouwen voor polyvalente doeleinden en ook een ondergrondse citern om regenwater op te vangen. In het verlopen jaar waren er 149 leerlingen, 76 jongens en 73 meisjes voor het 1ste, 2de, 3de, 4de en 5de leerjaar. En dit jaar kan dan het 6de jaar starten. Beste vrienden, nog eens heel veel dank voor uw blijvende en vernieuwde steun, voor uw vriendschap voor onze vroegere Belgische kolonie. Gisteren bij het bezoek in de kom van het dorp kwam mij een man de hand drukken. Hij roemde op het Belgische volk en zegde me tweemaal ‘God zegene en beware U’. Ik was er ontroerd van. Zeker zijn er nog verschillende moeilijkheden: o.a. het betalen van alle schoolkosten is moeilijk, de afwezigheid van de leerlingen en dat de kinderen netjes naar school komen. Ja, we hebben ook de ouders gevoelig te maken voor de menselijke waarden. Nog eens dank, dank, dank. De mensen zijn zo fier op hun nieuwe lagers school ‘De opgaande zon’. En hier dan weer eens een noodsignaal. U weet dat U vroegere jaren hebt bijgedragen voor een prefabricatie aan de bewaarschool ‘Cocarico’, voor de kleinen van 3 tot 6 jaar. Daar waren we mee gestart en het gaf heel veel voldoening, maar dit is een privéschool van ons, zusters, nog niet aangenomen en bezoldigd door de Staat. Mijn Congolese medezuster Léonie, pionier van deze missiepost en directrice van de bewaarschool is er het hart van in en slaat een noodkreet voor het overleven van de bewaarschool. De moeders zenden graag hun kindjes naar school, maar iedereen komt er niet toe om te betalen. Er is niet voldoende geld voor het goed functioneren van de school en om de opvoedsters te betalen omdat onze oversten nog andere financiële moeilijkheden hebben. Het zou jammer zijn om niet voort te doen, doch geeft Zr Léonie de moed 17
niet op. Daarom schrijft zij deze duidelijke en mooie brief naar de vrienden en deze die kunnen helpen. Wij samen doen bezoeken van huis tot huis om de mensen te animeren en warm te maken voor het welzijn van hun kinderen. Beste vrienden, nu de lagere school ‘Opgaande zon’, zo goed geholpen is, zou ik voor het nieuwe project 2009 dit voorstellen: ‘Hulp om te voorzien in het functioneren van de bewaarschool ‘Cocarico’ in Sekebanza-Nayombe, NederCongo. In mijn rapport geef ik wat meer details. Ik dank jullie, ook in naam van Zr. Léonie, al heel hartelijk op voorhand. De oktobermaand – missiemaand staat voor de deur. Weer om onze ijver te vernieuwen voor de Glorie, ter ere van God en de liefde voor de medemens. Hartelijke groet. Correspondent: Frans Douwen.
TOBIAS SAMELLA – Malawi
8 augustus 2008
Adres: Tobis Samella Archdiocese of Blantyre, P.O. Box 385, Blantyre, Malawi Ik stel het schrijven al enkele maanden uit omdat ik te veel werk had in mijn parochie. Mijn twee medepriesters zijn overgeplaatst en ik blijf als enige over. Hoe gaat het met jou en je familie? Hoe stelt de kleine Floris het? Hier in Malawi is de zomer weer in aantocht. Onze winter viel wel mee. We verwachtten wat stortbuien in mei en juni, maar het werd niks. Door die weersverandering zijn de duivenerwten wel niet volledig gerijpt. Zoals ik op het projectformulier heb geschreven, hebben we 84 zakken maïs kunnen oogsten in onze tuin. Er zijn echter al duidelijke aanwijzingen dat er dit jaar weer een hongersnood zal zijn in Malawi omdat het op de meeste plaatsen in het land niet genoeg geregend heeft. Bovendien is de prijs van de maïs al verdubbeld, vergeleken bij augustus vorig jaar. Ik ben erg blij dat de cassave die we hebben geplant, het goed doet, evenals de duivenerwten. Daarom heb ik besloten om ook volgend jaar op verschillende tijdstippen te zaaien en dat wordt dus mijn projectvoorstel voor 2009. Hierbij ook enkele foto’s van de officiële opening van een weeshuis in mijn parochie. Het is een project van de Europese Unie. Ik moest als eregast al de kerken vertegenwoordigen en heb de kinderen vijf zakken maïs gegeven. Popster Madonna staat nog altijd in de belangstelling: momenteel is ze van 18
plan om een tweede kind uit Malawi te adopteren en ze is een lagere en middelbare meisjesschool aan het bouwen. Ik hoop dat je mijn projectformulier goed aankrijgt. Ik wens je het allerbeste en veel succes in al wat je doet. Veel groeten, ‘Voor foto’s bij deze brief, ga naar http://www.debrugvzw.be/boekje.php’? Correspondente: Veerle De Schepper
ROSAGELA FERRO DIAS TECK – Angola
4 september 2008
De school Pamosi heeft 47 leerlingen waarvan 30 doven, 7 blinden of slechtzienden, 8 met mentale achterstanden 2 begeleiders van binden. Dankzij de steun van de Brug hebben we drie klassen volledig kunnen inrichten en gaat het onderricht in artisanaat en snit en naad nog steeds door. Dit jaar hebben we een leerkracht voor het onderwijs in braille, betaald door het ministerie van onderwijs, en vier monitoren waarvoor we fondsen krijgen van de Baptistenkerk in Brazilië. Een van de monitoren is zelf doof maar is een goede leerkracht gebarentaal. De dove kinderen leren zich snel uitdrukken in gebarentaal en de meesten slagen erin om een beetje te leren lezen en schrijven. De pogingen om hoorapparaten te bekomen zijn tot nu toe jammer genoeg niet gelukt. Meer dan de helft van de dove en slechthorende kinderen zouden hiermee gebaat zijn. De blinde kinderen leren snel het brailleschrift wat veel verwondering opwekt bij hun ouders en familie. Sommigen kunnen na de lagere school verder studeren in het gewone middelbaar onderwijs mits de nodige begeleiding. Het is niet gemakkelijk om aan het nodige aangepaste didactisch material tegeraken, we kregen wat van het ministerie, van een doveninstituut en een blindenschool in Brazilie. Voor de blinden is er slechts een braille schrijfmachine. De leerlingen zijn van zeer arme komaf en zijnmeestal slecht gevoed. Het is een constante zoektocht om een dagelijkse lunch te kunnen geven aan de kinderen. Meestal lukt het om wat fruitsap te geven met een stukje brood, soms komt er wat voorraad melk en koekjes van de overheid We zijn zeer erkentelijk voor de hulp van de Brug die ons in staat heeft gesteld om een kleine maar degelijke school uit te bouwen met aangepast onderwijs voor de meest verwaarloosde kinderen. De ouders en de buurtbewoners zijn trots op hun mooie schooltje en bezoekers loven onze inspanningen om een kwaliteitsvol onderwijs te geven aan deze kinderen ondanks de beperkte middelen. Correspondente: Marleen Verbeeck
19
JOS VAN BOXEL – Oeganda
24 juni 2008
Adres: Jos Van Boxel Witte Paters van Afrika, Box 532, JINJA, Uganda – East Africa Het is weeral een hele tijd geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. en dus tijd om de draad terug op te nemen! Ondertussen is er hier in Oeganda toch wel wat gebeurd sinds Nieuwjaar en dat wil ik dan ook graag met jullie delen. Maar eerst en vooral wil ik iedereen van jullie van harte danken voor de financiële steun die ik mocht ontvangen voor het project ‘Kids in Need’ in Kampala. Verleden keer schreef ik dat ik eind december mijn retraite ging maken in Nakuru in Kenia. Dat heb ik ook gedaan, maar wie had gedacht dat er begin januari zo een chaotische toestand zou ontstaan o.w.v. de verkiezingen. In ‘t kort, ik zat vast en kon o.w.v. het straatgeweld niet terugkeren naar Oeganda. Ik heb eerst drie dagen in Nakuru moeten wachten alvorens per mini-bus naar Nairobi te reizen om dan uiteindelijk per vliegtuig terug te keren naar Oeganda, juist op tijd voor het begin van het tweede semester. Ondertussen zit het tweede semester er al op en is de vakantie begonnen. Ik ben door de Raad van Bestuur opnieuw benoemd tot rector of directeur van het Filosofisch Instituut hier in Jinja (PCJ) voor een periode van drie jaar. Dat betekent dat ik op zijn minst nog enkele jaren in Oeganda mag vertoeven en zo kan voortdoen met de projecten die me nauw aan het hart liggen. Het project ‘Kids in Need’ in Kampala draait goed en bestaat uit twee centra, een voor jongens en een voor meisjes. Alles samen betekent dat opvang en onderwijs voor ongeveer 120 straatkinderen. Nu de voedselprijzen ineens enorm de hoogte ingaan wordt het goed plannen en uitkijken geblazen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Ondertussen zitten we niet stil en hebben we hier in Jinja en omstreken twee nieuwe projecten opgestart. Het eerste heet KIMASA en groepeert de weeskinderen van drie omliggende dorpjes met de bedoeling ze allemaal naar school te sturen in het kader van de millennium doelstellingen om tegen 2015 alle kinderen van onderwijs te laten genieten. Het tweede heet ‘Collaborating Hands’ oftewel ‘Samenwerkende Handen’ en dit project groepeert vrouwen uit enkele omliggende dorpen die HIV positief zijn en dus AIDS patient met de bedoeling zelfhulp groepen op te starten voor thuiszorg en financiële steun voor hun gezin. De overgrote meerderheid van deze vrouwen zijn weduwe met kinderen en dankzij de nieuwe anti-retroviral medikamenten vertraagt de ziekte en soms lijkt ze zelfs onder controle. Tot nu toe hebben we vier groepen van 25 tot 30 vrouwen elk en de algemene coördinatie is in handen van zuster Anna, een Oegandese zuster die tevens 20
social assistente is van beroep. Elke groep vergadert eens per week om elkaar te steunen en aan te moedigen en hun gezamenlijk project te bespreken, te evalueren en verder te plannen. De eerste groep is al begonnen met een kippenkwekerij, de tweede groep will varkens gaan kweken, de derde groep gaat pindakaas produceren en de vierde groep is nog aan het discussiëren wat ze nu precies van plan zijn. Het is de bedoeling dat de leden van elke groep samen verantwoordelijk zijn voor het project en de winst onder elkaar delen en zo helpen om te kunnen overleven. Een beginkapitaal is natuurlijk noodzakelijk en daarvoor hebben we hulp gevraagd bij de Witte Paters in Washington, in de Verenigde Staten. De eerste twee groepen zijn al goed op dreef en nu moeten we zien hoe we de laatste twee kunnen helpen met starten. Op politiek vlak is er spijtig genoeg weinig of geen vooruitgang geboekt in de vredesbesprekingen tussen de regering en het LRA (Lord’s Resistance Army) van Joseph Kony. Iedereen was nochtans vol verwachting en hoop toen werd afgekondigd dat de ondertekening van een vredesakkoord zou doorgaan op 10 April. Alles werd in gereedheid gebracht met een toegeving aan Kony dat de ondertekening zou doorgaan ergens in het oerwoud. Toen het moment van de waarheid aanbrak daagde Kony niet op en gaf als excuus dat hij niet bereid is voor het Internationaal Gerechtshof in Den Haag te verschijnen en dat al zijn rebellen amnestie moeten krijgen. Dat was een tegenvaller van jewelste en ondertussen zit Kony en zijn kornuiten nog altijd verscholen in het Congolese oerwoud. Het laatste nieuws is dat Oeganda nu samen met de hulp van Congolese en Sudanese troepen Kony wil omsinglen en arresteren. Dat lijkt mij geen goede oplossing. Het is beter nog wat geduld uit te oefenen en verder te doen met onderhandelen tot er een oplossing wordt gevonden. We hopen dat dat mogelijk is tegen het einde van dit jaar. Gelukkig wordt het staakt het vuren gerespecteerd en zijn de meeste mensen in Noord Oeganda kunnen terug keren naar hun dorpen. Tot slot nog een positief bericht. Op 2 Augustus is het feest voor de witte paters in Oegande met de priesterwijding van Moses Okwana. Hij wordt priester gewijd in de parochie van Katakwi in het bisdom Soroti. Hij wordt de 22ste Oegandese witte pater en is benoemd in Mali in West-Afrika. Wij wensen hem het allerbeste toe! Vele hartelijke groeten, Correspondent: Mil Van Steenbergen
21
MARIE-LOUISE VERHAEREN (Zr. Guido) – Brazilië
juli 2008
Adres: Sr. M.L. Verhaeren Colédio ‘Imaculada Concciçao, Av. Cel.Prates, 276 C.P. 82, 39.400, Montes-Claros/MG Brazilië Onderwerp: Verslag en foto’s van de werking 2008 Plaats – Montes Claros-Brazilië – Wijk Eldorado’ Steungroep ‘Zr. Renata’ Hierbij voeg ik het formulier over de werking van 2008. Graag nog een beetje verklaring. In 2008 werden de 4 programma’s van 2007 hernomen en met succes. Dit jaar waren er heel wat groepen van moeders in verwachting maar telkens in groepen van 40 moeders, die dan gelukkig met hun kindskorf klaar waren en goed voorbereid op de bevalling van hun kindje. De groep’ Vrouwen in actie’ die hun borduurwerk, haakwerk enz. konden verkopen en alzo heel wat financiële bijdragen voor hun familie hadden. Het aantal:40 vrouwen De groep’ Vreugde om te leven’ waren 42 kinderen die wekelijks bijeenkwamen voor catechese, dans, toneel en taalkunde. Het was de moeite waard om te zien hoe deze jongeren veranderden in hun gedrag. 40 Kinderen die aan de bijscholing deelnamen met lessen van Portugees, rekenen, Spaans, dit alles met professoren vrijwilligsters van de school ‘Berlaar Onbevlekte Ontvangenis’ van Montes Claros. Speciale activiteiten van 2008: Feest van Pasen met muziek, toneel en dans van kinderen en jeugd die de vreugde nog groter maakten. Hygiëne van mond en tanden verzorging door een tandarts Dr. Ariel (vrijwilliger). Feest van de moeders waar we werkten voor eerbied, liefde en solidariteit met onze vrijwilligsters. De wekelijkse soep is nog altijd zéér welkom voor een 300 tal families. En er zijn nog andere activiteiten voorzien o.a. de week van de Folclore (augustus,) dat was héél goed, lentefeest (21/9) de week van het kind (12/10) en Kerstfeest Dit alles wordt samen voorbereid door de Zuster Marie-Louise Vanhaeren (Zr.Guido) Zr. Leda en de vrijwilligsters (10 in getal) Dit alles is mogelijk geweest door de subsidies van ‘ DE BRUG’. Met de foto’s kunnen jullie toch wel een klein beeld vormen wat er hier allemaal gebeurt. We zijn er u oprecht dankbaar voor. En hopen in 2009 nog te mogen rekenen 22
op uw gulle steun. Bij voorbaat dank. Omdat Zr. Guido moeilijk kan schrijven (kan zeer slecht zien) heb ik dat in haar plaatst gedaan. Dank voor uw begrip. Correspondent: Roland Putseys
JEANNE VANDEKEYBUS – Brazilië
18 september 2008
Adres: Jeanne Vandekeybus Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 Montes Claros, M.G.Brasil Zeer veel dank voor het boekje nr 3/2008, het is een tiental dagen geleden aangekomen. Mijn beste dank voor het bestuur van ‘De Brug’ voor alles wat ze doen, de grote inzet op alle gebied zoals, ‘Ontbijt aan bed’, dat weer zo goed is geweest, wel Proficiat hoor! Op 7/2/08 kreeg ik de som van 1.950 Euro op de bank, dat was 4.877 Reals, nu is de Euro gedaald waarde). Ik heb een ‘oximetro de pulso’ aangekocht voor de kinderafdeling. Het is een zeer nuttig apparaat. Er komen dikwijls kinderen binnen met ademnood en moeten zuurstof nemen en met de oximeter kan men dan zeer goed de zuurstofgraad in het lichaam meten. De prijs was 3.250.00 Reals. Verder zijn er al veel gevraagde onderzoeken gedaan die door de ziekteverzekering niet betaald worden en zonder hulp kunnen de arme mensen de zo nodige onderzoeken niet ondergaan. Het is zeer druk op de kinderafdeling. Zeer veel kinderen met erge brandwonden. Op het ogenblik zij er 8 kinderen met zeer ernstige wonden, drie ervan in kritieke toestand. Ja, de kinderen vragen zeer veel zorgen. Om de twee dagen wonderverzorging onder narcose. Spijtig dat er steeds te weinig plaats is, maar het is ook van overal dat ze naar Santa Casa komen, een zeer grote oppervlakte tot het zuiden van Baika. Gelukkig zijn er veel goede ziekenwagens in de dorpen. Ze moeten niet zo lang meer wachten voor het vervoer. Op 15/09/08 zijn we met de noveen begonnen van Onze-Lieve-Vrouw van de slaven, de patrones van het ziekenhuis. De 24ste vieren we 137 jaar bestaan van het ziekenhuis en het feest van de patrones. Graag wil ik U nogmaals zeer hartelijk danken voor alles, in naam van de arme zieke mensen en vooral van de kinderen. Dankbare groeten. Correspondente: Sonja Broos
23
MAGDA GEUDENS – EGYPTE
30 september 2008
Plannen voor het nieuwe werkjaar (oktober-november 2008) Op verzoek van de Koptisch-Katholieke bisschop, Mgr. Kyrillos Samaan van Assiut zal ik in het najaar mijn begeleidingsprogramma voor de kleuterleidsters opstarten in de ‘Maktebbe el Tenmeyeh’; dit is een diocesaan vormingswerk dat zich richt tot drie doelgroepen; • kleuteronderwijs in 10 aangesloten arme parochieschooltjes, • opvang van gehandicapten en • de promotie van de vrouw. Plannen en programma: – inrichten van 2 kindvriendelijke klasjes in Nagaa Rsiek ( klinkt als: Neigei er Reseik) – aanbrengen van rekjes, schabben, borden en speelmatten – aankoop van educatief speelgoed en knutselmateriaal – intensieve training van de 2 plaatselijke kleuterjuffen zodat zij mij kunnen assisteren op de vormingsdagen, waarbij hun collega’s uit de andere 9 schooltjes zullen uitgenodigd worden – aanschaf van houten rijgvormen (10x6) en houten inlegpuzzels (150) in het ambachtelijk atelier van El Quossieh. De modellen die Gergess en Michael (polio-patiënten) al hebben afgewerkt, zien degelijk en echt professioneel uit! – Eventueel lanceren van het project ‘Gezonde tandjes’ + aankoop van het nodige materiaal voor de 10 deelnemende schooltjes. Voor 50 euro kunnen we een toiletzakje vullen voor een 40-tal kleuters. Bij dit project worden ook de mama’s betrokken, zodat ook zij het belang inzien van een goede tandhygiëne en ermee kunnen doorgaan in gezinsverband. – Verdere steun aan het ‘plan de nutrition’, ook wel ‘Restaurants du cœur’ genoemd. Indien mogelijk, zou ik graag Aboe Zaabel bezoeken. Dit is het melaatsendorp waarvan we de voorbije zomer 70 personen waaronder een 60-tal kinderen van 8 tot 12 jaar + begeleiders en kookouders op zeekolonie hebben gestuurd met o.a. de financiële steun van de twee parochies van Borsbeek en met de centjes van de ‘Rijdende kerststal’. Daarvoor speciale dank aan het St.Jan Berchmanskoor en aan de kleurrijke zangers van Sithemba uit Boechout. Ter illustratie van de schrijnende armoede en het gemis aan hygiëne waarin deze kinderen, (meestal blootsvoets) moeten opgroeien heeft Sœur Hélène in haar rapport vermeld dat er voor elk kind een paar sandalen werd aange24
kocht en een reispakket werd samengesteld met persoonlijk toiletgerief, lakens en handdoeken. Dit pakket mogen ze na het kamp meenemen naar hun familie:’waar het een echt cadeau vertegenwoordigd voor het hele gezin.’ Correspondente: Hilde Van Laer
JOLIEN DERDEYN – Mali
9 september 2008
Ontvangen mail van de moeder van Jolien. Met genoegen kan ik jullie meedelen dat ons Jolien veilig aangekomen is in Mali. De babykleertjes die ze bij zich heeft, zijn met heel veel dank in ontvangst genomen. Mede dankzij De Brug heeft ze kilo’s aan baby- en kinderkleren bij elkaar kunnen sprokkelen. De kleren die ze niet meer mee kon nemen, hebben we gesorteerd en in kartonnen dozen verzameld naar het thuisklooster van zuster Suzy in Lovenjoel gebracht. Daar zullen ze er voor zorgen dat iedereen die naar Mali vertrekt, iets meeneemt. De kleren die ‘te warm’ of ‘te groot’ bevonden worden, gaan naar de weeskinderen die in Lovenjoel worden opgevangen. Heel hartelijk dank voor jullie bereidwillige medewerking! Het doet deugd dat er zoveel mensen zijn die willen helpen. Nog eens een heel hartelijk bedankt voor jullie steun.
DANK Langs deze weg willen wij nogmaals Pierre Peeters van harte danken voor de jarenlange hulp die wij van hem mochten ontvangen. Pierre heeft lange tijd ons tijdschrift gebust in de regio Dennendaal. Wegens verhuis uit Kalmthout heeft hij dit moeten staken. Wij zullen hem zeker nog terugzien op de verschillende activiteiten van ‘De Brug’. Hartelijk dank Pierre.
25
In Memoriam Salvacion ‘Salving’ Valderrama Tinsay April 3, 1932 – August 8, 2008 Einde jaren ‘70, onderging de rijke provincie West Negros in de Filippijnen een verlammende economische crisis in zijn suikerindustrie, veroorzakend het verlies van banen voor duizenden suikerarbeiders en planters. Nooit in zijn geschiedenis had de provincie de meerderheid van zijn bevolking onder de armoedegrens gezien, het dieptepunt was in 1985. Tijdens deze povere jaren, begon Salving haar vroegere middelbare schoollerares te helpen, SR. Irmingardis Kuhn, een missionaris non van de Benedictijnen uit Tutzing, Duitsland, in het verstrekken van de basisbehoeften van de armsten der armen in Bacolod, West Negros. Tijdens deze hulpacties bezocht ze de weeshuizen die slecht gefinancierd waren en zette haar aan om een deel van haar privé woning in kinderdagverblijfruimten om te bouwen. Met de goedkeuring en de steun van het Ministerie van Sociale Zaken, groeide het kinderdagverblijf om Bethelehem Receiving Home Foundation, die diende als tussenstap om weeskinderen te huisvesten tot er adoptieouders waren gevonden. Door de jaren heen, werden 11 van deze kinderen, die niet werden geadopteerd, uiteindelijk de pleegkinderen van Salving. Zij blijven als familie in de woning leven en door maatschappelijk werkers van de BacPat Youth Development Foundation begeleid, deze stichting werd oorspronkelijk door zuster Irmingardis Kuhn opgericht. De organisatie voor de doven kwam tezamen met het werk met de weeskinderen. Tijdens de regelmatige bezoeken aan het Karmelieten klooster en hun kerk, kwam zij dove kinderen in kerk tegen die hun gebeden niet kon zeggen omdat zij geen onderwijs genoten en daarom zich niet kon uitdrukken. Dit inspireerde haar om gebarentaal te leren met de hulp van een Amerikaanse vrijwilliger van het Vredescorps die toevallig bij haar tante inscheepte. Toen zij kon communiceren, begon Salving langzaam aan ongeletterde dove volwassenen en kinderen die buiten de stad leven en geen toegang tot speciaal onderwijs hadden, gebarentaal en catechismus aan te leren. Dit was het begin van het Speciale Godsdienstige Onderwijsprogramma (SPRED) dat de reden achter het bestaan van de toekomstige projecten bleef. Midden jaren ‘80, ontmoette zij de Ierse Columban missionaris, Fr. Joseph Coyle wiens interesse in de doven hen beide heeft geïnspireerd om een verblijf voor doven te bouwen in de stad Bacolod. In 1987 werd Welcome Home opgericht.
Tot op vandaag, huisvest de Welcome Home 30 dove studenten en zijn de diensten uitgebreid om volwassen doven onderwijs te geven, en andere beroepsopleidingprojecten, zoals de computeropleidingen en landbouwlessen. De Welcome Home kleuterschool voor doven in de stad Bacolod later opgestart. Met behulp van privé sponsers en De Brug in België, werd Welcome Home (kleuterschool en internaat) in Malaybalay opgericht. De ligging is Bukidnon (zuidelijke provincie in de Filippijnen). Het Spred- Programma leidde geleidelijk aan dove catechists op om hen voor te bereiden om de toekomstige leiders en leraren van de stichting te zijn. Sinds de oprichting, deze hebben catechisten klassen voor zowel lagere- als middelbare schoolstudenten in de publieke scholen van de stad aangeboden. Zij zijn er ook in geslaagd om verafgelegen dorpen en steden buiten de provincie van Negros te bereiken om lokale speciaal onderwijsklassen voor doven op te starten. Naast hun lessen moeten deze dove catechisten ook zorgen voor de zondagmissen (die speciaal in gebarentaal worden gevierd, terwijl zowel het evangelie als de preek door dove catechists worden nagespeeld) en dit in de kapel van Welcome Home. In 2005, werd bij Salving nierkanker vastgesteld. Zij besteedde de rest van haar jaren haar werk te delegeren aan dove catechists, haar medewerkers, en vooral aan haar oudste dochter, Agnes Tinsay-Jalandoni, die haar steun als financieel en administratief medewerker gaf tijdens deze periode. De Raad van beheer van Welcome Home heeft officieel Mevr. Agnes T. Jalandoni aangesteld als afgevaardigde om de projecten van de stichting te controleren. De schoondochter van Salving, Arlene Jalandoni-Tinsay is benoemd als Coördinator en Project leider van alle activiteiten van Welcome Home in Malaybalay, Bukidnon. Op 8 Augustus, 2008, stierf Salving vreedzaam in haar huis, en dit omringd door haar familie, haar pleegkinderen, en medewerkers van de organisaties. Als weduwe van haar echtgenoot Bert, moeder van haar 7 kinderen, en iedereen om wie zij veel gaf, blijft Salving verder leven in de erfenis van haar werk. Zij heeft velen onder ons haar geloof in de God`s liefde nagelaten, zoals haar favoriet gebed zegt: ‘That in all things God may be glorified.’ (‘Dat in al dingen, God zal worden verheerlijkt.’)
Nieuw projectvoorstel voor 2009 (Zambia)
Projectvoorstellen 2009
Adres projectverantwoordelijke: In België: KOCS Steungroep Zambia vzw, per adres Eddy Van Aert, Kraaienberg 74, 2910 Essen In Zambia: Hans Casier, Kitwe,
[email protected] (volledig adres volgt) Hans is een medewerker van de vzw Vlaamse Vereniging voor Ontwikkelingssamenwerking en technische bijstand. Hij is pedagogisch adviseur in een lerarenopleiding in Kabwe en Kitwe. Oud collega van Gilberte Verbeeck.
• Anthonissen Jan Gelijkaardig project hier in Toga als het vorige van 2008. Toga telt ongeveer 1.500 mensen. Een eindje verder in het dorp is een bestaande put, maar geen water omwille van grootscheepse ontbossing. Voorstel: Put dieper maken ongeveer tien meters 13.000 Bouw in cement van waterreservoir van 2m x 2m x 2m = 8 m3 Cement: 90 zakken van 200 pesos elk 18.000 Zand en kiezel 9.000 Ijzeren staven 37.000 Pomp en toebehoren 32.000 Metalen buizen voor water 12.000 Een totaal dus van 123.000 pesos berekend aan de huidige kostprijs van de materialen.
Projectvoorstel: Ondersteunen van de Open Community School in Kabwe, gelegen in de Makululu compound. De Makululu sloppenwijk ligt in de schaduw van de stad Kabwe (in de toptien van de meest vervuilde steden ter wereld!) en onder het stof van de mijn wonen 30.000 mensen in primitieve omstandigheden. In deze school krijgen momenteel bijna 500 (vooral AIDS-wees)kinderen van de sloppenwijk de kans op onderwijs. Het project wil deze kans op lange termijn garanderen door de loonlast van enkele leerkrachten op zich te nemen. Indien meer financiële middelen beschikbaar zouden zijn kunnen ook andere vormen van steun aan de school worden overwogen. Op welke wijze is de projectverantwoordelijke betrokken bij het gesteunde project? De KOCS Steungroep Zambia betaalt de lonen van de leerkrachten van de Open Community School uit via Hans Casier. Hans voert ter plaatse de betalingen uit en houdt toezicht op het beheer en de werking van de school. Is het project al gestart? Reeds gestart in 2008, maar niet als project bij De Brug. Maar nog niet voltooid: Het project wil op lange termijn de steun in de vorm van betaling van lonen garanderen. Er is geen einddatum gekend. Wij engageren ons voor minstens vijf jaar. 28
• Bernauer Bernadette Het dispensarium (ziekenhuis) in het pygmeeënkamp van Lokoko bedient alle pygmeeën en Bantus in een straal van 400 km, waarbij alle pygmeeën hier gratis behandeld worden. Zij komen van zeer ver te voet, waarbij medische zorgen vaak te laat komen. Daarom vragen wij om om steun voor een snel ziekentransport met 2 fietsen, dat door Jemael-Lokoko gecoördineerd wordt. Eveneens 1 voor de verpleger voor zijn bezoeken aan het verder verwijderde pygmeeënkamp. Het dispensarium heeft eveneens een eenvoudige verlichtingsmogelijkheid voor ’s nachts nodig – een kleine installatie op zonneënergie + licht – voor noodgevallen, onderzoekingen en geboorten. Dit helpt eveneens als nachtverlichting voor de zieken die overnachten. 3 fietsen à 170 € 1 zonnepaneel à 280 € 1 ontladingsbescherming à 60 € 1 batterij 120 mAh à 170 € 4 lampen + kabel à 18 Totaal
510 € 280 € 60 € 170 € 72 € 1092 €
29
• Buana Bernadette Om het leesonderricht te verbeteren, denken wij eraan boeken toe te voegen aan de 2e graad: Frans 3, 25 boeken à 7.24$ 181.00$ Frans 4, 25 boeken à 7.27$ 181.80$ Verschillende schriften 457.00$ Pennen, potloden, kalkeerpapier, stencils, inkt voor stencils 240.00$ Stof voor uniformen (blauw-wit) + naaister 250.00$ Voor de kleuterschool: kleurtjes om te schilderen, bristolpapier, speelgoed 300.00$ Schoolgeld 1.000.00$ Totaal 2.609.80$ = 1864.14 Euro • Coenraets Herman Installatie van ‘groupe électrogène’ (waarvan de motor reeds ter plaatse is) Installatie nieuwe drinkwaterreservoir (ongeveer 2 m3) in Jeugdvormingscentrum ‘Mystique de la forêt’ in de wijk Lutendele, Commune Mont Ngafula Stad Kinshasa. Herman Coenraets, pastoor in de nabijgelegen parochie passeert er wekelijks. De jeugd van zijn parochie en van de dekenij gaat daar regelmatig logeren voor vormingssessies De kostenraming voor dit project bedraagt 1700 € en kan gemakkelijk op enkele maanden uitgevoed worden. Voordeel: betere verlichting vanaf 18 uur, veiligheid en gegarandeerde drinkwatervoorraad van eigen bron (die maar een 1/3 liter per minuut geeft maar genoeg om op 24 uur een citerne te vullen ). • Damen Louis Voor 2009 vraagt ondergetekende aan De Brug financiële steun voor de verdere afwerking (van bouw die al is begonnen qua ruwbouw in 2006. Totale te bebouwen oppervlakte 605 m2) en inrichting van een opvang- en recuperatiecentrum voor drug- en drankverslaafden en dakloze straatbewoners in Campestre M.G. – Brazilië. Het betreft een dubbele afdeling, nl één voor mannen (capaciteit voor 50 à 60 man) en één voor vrouwen (maximum 30 vrouwen). De vrouwenafde30
ling wordt opgericht nabij het centrum van Campestre, terwijl de mannenafdeling opgericht wordt op 12 km van het dorp. Het project gaat uit van de Fundacao Bom Samaritano (weldadigheidsinstelling, genoemd Barmhartige Samaritaan). Ondergetekende vraagt steun voor oprichting en inrichting en niet voor onderhoud of uitbetaling van personeel. Daarvan staat de stichting Bom Samaritano in. De geïnterneerden zullen er 5 ha land bewerken (grond werd geschonken), aan tuinbouw doen, groententuin bewerken en koffieplantjes kweken, om zo in eigen onderhoud te voorzien en productie te hebben naar buiten toe. • De Becker Wim Mijn projectvoorstel voor 2009 gaat uiteraard ook over de verderzetting van de cursussen in het YRP (Youth Rehabilitation Program) vermits dit een langdurig project is, en er steeds meer jongeren op de wachtlijst komen te staan om aan een cursus te kunnen beginnen. Wij moeten voortdurend naar fondsen blijven zoeken om het project draaiende te kunnen houden. De grote vraag van de doelgroep bewijst dat dit project heel belangrijk is, vooral ook omdat we de jongeren niet alleen educatie aanbieden, maar ook steevast een goede job vinden voor zij die afgestudeerd zijn. In ons 4-jarig bestaan hebben we in totaal 121 jongeren in het YRP gehad, waarvan er 74 nu een job hebben, 16 nog bezig zijn en slechts 31 het hebben opgegeven. We willen de steun van De Brug concreet voor technische opleidingen van het korte type blijven gebruiken. • De Bruijne Lisette Families die verlaten kinderen opvoeden, zullen gesteund worden met o.a. voedselpakketten en vormingssessies, ook gezinnen in extreme moeilijkheden zullen geholpen worden. Ook zullen we nu werken met ouderlingen. Iedere dag ontdek ik mensen die heel geïsoleerd leven van de buitenwereld, in erbarmelijke omstandigheden. We zullen hun vormingssessies geven, ontspanning met oefeningen om de bewegingen niet te verleren. Ook voeding of geneesmiddelen zullen er verstrekt worden, naargelang de nood. Ook zal ik met studenten werken. Er zijn heel wat jongeren die niet kunnen studeren, omdat ze financieel geen mogelijkheden hebben. Ik zal hen studiebeurzen verlenen.
31
• De Geytere Freddy Om mee te zijn met de nieuwste opvattingen over kleuteronderwijs, willen wij in onze kleuterklas volgend jaar werken met ‘leefhoeken’: pre lectuurhoek, knutselhoek, computerhoek, leeshoek, TV hoek, knuffelhoek, slaaphoek, eethoek, etc. De kleutertjes worden in leefgroepen opgedeeld, en in een beurtrol in de verscheidene hoekjes aan het werk gezet. Hun gedrag en ontwikkeling wordt gevolgd en geëvalueerd. Wij denken dat in hout te doen, met 2 verdiepingen. De klas meet 14 meter op 6, en is perfect organiseerbaar naar de vooropgestelde maatstaven. Ik denk dat het bedrag dat De Brug ons zal toekennen, ruim zal volstaan om het project uit te voeren, temeer daar wij in de werkplaats van het lager middelbaar ook de leerlingen kunnen inschakelen voor veel taken. • De Pauw Cirilo Het project is doorlopend tot het kind de cyclus van zijn studies beëindigt. Een kind met goede resultaten in lager onderwijs wordt ook gesponsord voor middelbaar onderwijs. Zolang onze stichting of fundacion over de mogelijkheden blijft beschikken. Niet alleen de Brug, maar goddank ook andere organisaties steunen die project, zodat we dit jaar reeds 21 kinderen en jongeren hun studies kunnen bekostigen in verschillende inrichtingen. Onze jeugdbeweging bestaat reeds 35 jaar en een mooi aantal van de oudsten zijn nu opvoeders, leraars aan verschillende universiteiten, psychologen, ingenieurs, geneesheren die een vriendennet vormen en nu ook onze stichting daadwerkelijk steunen. • De Schepper Jozef 1/ Verbouwen en bouwen van huisjes 2/ Herstellen van hutten 3/ We kijken ook verder uit naar nieuwe plannen. Vele mensen leven op een stukje grond dat hen ‘tijdelijk’ is toegewezen. Er zijn mensen die meer dan 20 jaar zo leven en nu plotseling weg moeten. Er wordt naar deze mensen verder niet gekeken. De rijken palmen de gronden in en verkavelen ze. De gronden zijn dan ook niet meer te betalen. We hebben wel onze aandacht gezet op betaalbare gronden zoals 100 Rps per Squarefeet (in 2003 was de grond nog 10 Rps per Squarefeet). We hebben contacten met de eigenaars gelegd en kunnen een stukje land van 700 Sqf aankopen (1200 Euro). Twee huisjes kunnen we dan bouwen met een verdiep, dus voor 4 gezinnen. Elke woonst schatten we op 1500 Euro. Het totale project, grond en electriciteit inbegrepen, schatten we op 8.000 Euro. 32
• Ehido Isagani Het projectvoorstel ‘Recollecnic’ voor 2009 blijft hetzelfde als in 2008 met een kleine uitbreiding. De uitbreiding is: wij zouden in onze activiteiten een kleine onderwijskundige steun willen geven aan diegenen die een nieuw leven willen gaan leiden door hun middelbare school of zelfs universiteit te beëindigen. Dit is zeer zeldzaam. • Feyen Pol Project: opvoeden van straatkinderen. Historiek. Cité des jeunes in Kinshasa werd gesticht door Pater Albert Sabbe, Salesiaan van Don Bosco in 1989. Zij bevat 5 grote activiteiten: Een lagere school(1100 ll), een middelbare school(750 ll), een beroepsschool(450 ll). Een parochie, een opvangcentrum voor kansarme kinderen. Momenteel zijn er nog 48. We eindigden het schooljaar met 58. 10 studeerden er af en kunnen nu mits de nodige moed hun leven beginnen. Enkelen vonden trouwens al werk. Buiten deze 58 zijn er nog een dertigtal waarvan we de studies betalen. Deze kinderen eten, slapen, schoolgelegenheid, medische verzorging, ontspanning enz. geven is voor ons een grote zorg. Ons maandelijks budget is 4000 usd per maand. De staat geeft alleen water en licht gratis. Al de rest moet komen van privéweldoeners. Onze grootste sponsor is A.M.I.E. van Geel. Ook Mama Frieda die elke zondag in de quarantaine stallen van Essen verkoopt ten voordele van onze jongens helpt ons elke maand opnieuw deze som, of een deel ervan, samen te krijgen. Toch gebeurt het dat we ‘s morgens echt niet weten hoe we de factuur van de broodjes of van de rijst moeten betalen. Maison Papy heeft gelukkig een grote tuin en legkippen. Dat verbetert de kwaliteit van hun eten en vermindert een beetje de onkosten. Onze grootste zorg blijft waar elke maand 1200 usd vinden om de opvoeders en ander personeel te betalen. Dank bij voorbaat voor uw hulp. We willen de som integraal besteden aan het aankopen van voedsel voor onze kinderen. Mocht u nog gegevens nodig hebben laat het me dan weten per sms want we hebben een grote panne van de elektriciteit. Ik zit nu in een cybercafe in de stad. 33
• Francken Louis De plaats is ongeveer 130 km van Ranchi. Er is een lagere school en een High school (college) en een Health Centre van de Zusters van het H. Hart. Er zijn geen winkels. Het is helemaal afgezonderd. De bevoking van de streek is ‘mixed’: tribals, lagere kasten, backward groeps. In de omgeving verblijven enkele Maoistische rebellen groepen. Die groepen zijn ook verdeeld op de basis van kasten en maken ruzie onder elkaar (er wordt soms ook gevochten). De streek is niet zo veilig maar de scholen en health centre worden met rust gelaten. De Zuster in charge van de health centre, Zuster Karuna, bezoekt regelmatig de dorpen en ze heeft 12 Onderlinge hulp groepen van vrouwen opgestart. De Landbouw school (Agricultural Training Centre) heeft Sunderpur toegevoegd aan de list van dorpen waar de mobiele Training Team regelmatig op bezoek gaat om de boeren op te leiden in nieuwe methode van land en tuinbouw. Project: doelstelling: versterking of consolidatie van de onderlinge hulp groepen zodat ze in staat zijn een inkom-generatie aktiviteit te beginnen en daarbij de toestand van hun familie verbeteren. Aktiviteiten: a. Het versterken van de 12 onderlinge hulp groepen door regelmatige vergaderingen en opleiding van leiders. b. Keuze van zelf tewerkstelling activiteit en skill training voor zelf tewerkstelling. c. Aankoop van assets nodig voor de geselecteerde activiteit en opstarten van de zelf tewerkstelling. Het resultaat (the outcome) van de aktiviteiten: De leden van de groepen vergadereng regelmatig zodat er eenheid en verstandhouding tot stand komt onder hen. Die eenheid zal hen de kracht geven om op te komen voor hun rechten en de uitbuiting van de handelaars te bestrijden. Ze sparen elke maand zodat ze een common fund hebben waarmee ze elkaar kunnen steunen voor onvoorziene uitkosten. Zij werken samen aan een project – income-generatiie – om wat bij te verdienen voor hun families.
34
Budget Items Honorarium van veldwerker Opleiding p g van leiders Vaardigheidstraining g g Aankoop p van middelen Transport p en varia totaal
Kost in Rupees p 12,000 10,000 30,000 60,000 15,000 127,000
• Geudens Magda Steun voor de ‘Maktebbe el Tenmeyeh’, een ontwikkelingswerk dat zich bezig houdt met kleuteronderwijs in 10 arme woenstijndorpen: Kindvriendelijke inrichting van 2 kleuterklasjes, bureel en speelzaaltje Opknappen en schilderen van de lokalen Aanbrengen van rekjes, schabben, borden en speelmatten Aankoop van educatief speelgoed en knutselmateriaal • Lundadio Benoît Voor 2009 willen we de kerk OLV van Fatima van Luozi opknappen: schilderen, de deuren die in slechte staat zijn vervangen, de gebroken ramen vervangen en additiefstalsystemen plaatsen. Bij gebrek aan een goede zaal is de kerk een polyvalente ruimte geworden; dwz het is niet enkel een plaats voor gebed, maar ook een plaats waar verschillende activiteiten georganiseerd worden, zoals: conferenties over VIH/Aids, voorbereiding op het leven, vorming van de bevolking aangaande verschillende sociale zaken, … • Moanda Auguste Voor 2009 willen we verder de studies van minderbedeelde weeskinderen ondersteunen. Deze keer steunen we de lagere schoolstudies van 10 jonge weesmeisjes. Onder hen 5 die we vorig jaar reeds gesteund hebben en 5 andere weesmeisjes die erbij komen. Wij nemen hun studiekosten op ons. Dit wil zeggen: we betalen alle collegegelden, de deelnamebedragen aan de salarissen van de leerkrachten, alle spullen die ze nodig hebben voor hun studies en ook de gezondheidskosten. Hierdoor hopen we deze 10 jonge meisjes een mooie toekomst te bieden en hen ver van de straat te houden waar ze in de prostitutie zouden kunnen belanden.
35
• Samella Tobias Het projectvoorstel voor 2009 draait terug om landbouw. Ik wil opnieuw tussenbouwlandbouw proberen, zodat ik buiten maïs nog ander voedsel kan hebben. Het weer is immers altijd wisselvallig en onvoorspelbaar hetgeen de regenval elk jaar beïnvloedt. Bovendien wil ik ook wat voedsel hebben dat ik kan verkopen, zodat er geld is voor andere basisbehoeften. • Tinsay Salvacion Voedingsprogramma Aantal kinderen: 18 dove kinderen Maaltijden: groenten/vlees: jaarlijks budget van P120960.00 rijst (50 kg per week x P30.00/kg): jaarlijks budget van P60000.00 Totaal jaarlijks budget: P180960.00 /18 kinderen = jaarbudget per kind: P10053.33. Dus een kost van P33.00 per kind per dag voor de maaltijden • Van de Velde Ludo In het kader van de Volensactie rond het thema van de Solidaire Economie, is de Central Campesina Chorti van Camotan in het oosten van Guatemala betrokken bij een hele dynamiek om via de methodologie van ‘boer tot boer’ intensief te werken aan een andere visie op landbouw in die droog tropische streek, waar er jaarlijks honger is. Volens zendt een coöperant gedurende drie jaren naar die organisatie van Indiaanse Chorti boeren: een coöperant met jarenlange ervaring in die methodologie van Boer tot Boer, zowel in Nicaragua als in El Salvador. De organisatie heeft al de verschillende berggehuchten uitgekozen waar er intensief zal gewerkt worden aan een ander model van landbouw op kleine schaal. Via concrete voorbeelden (een boer die een andere boer motiveert en overtuigt) zal er gewerkt worden aan erosiebestrijding (verschillende technieken om te voorkomen dat het water de nog goede humus naar de rivier doet stromen), aan reconstructie van de vruchtbaarheid van de bodem, aan waterbeheer (vooral belangrijke in de droge maanden), aan diversificatie van de productie met criteria van natuurlijke complementariteit tussen de gewassen en van natuurlijke bestrijding van insecten en plagen, van organische landbouw, … Het werk in deze methodologie kan geïllustreerd worden met enkele (8) handleidingen door deze coöperant gemaakt bij zijn vorig project in Confras in El Salvador. Zie hiertoe http://volensamerica.org/-Intercambio-dep g recursos-.html?lang=es g . 36
Dit werk en deze participatieve methodologie zijn een ingangspoort voor een solidaire economie waar de boeren met elkaar ervaring en kennis delen, elkaar helpen en bemoedigen. Dat is een lange weg, zeker omdat ook in die streek van Camotan heel wat hindernissen moeten overwonnen worden. Met dit samenwerkingsproject willen we deze weg mee mogelijk maken en ons steentje bijdragen opdat de organisatie en de deelnemende families ook de nodige middelen zouden hebben om op die hellingen in het tropisch droge klimaat in het oosten van Guatemala, meer leven mogelijk te maken: meer en gezonder voedsel, de natuur herstellend, organische landbouw, natuurvriendelijk waterbeheer, erosiebestrijding, … We kloppen aan bij verschillende deuren op zoek naar complementaire financiering voor de volgende rubrieken: Kosten voor vorming van promotoren Materiaal voor practische oefeningen bij opmaken van instrument A, vegetatief materiaal voor experimentering op kleine schaal, materiaal voor het experimenteren en aanleren van instaleren en gebruiken van eenvoudige waterpompen, … Onderhoud van vervoer voor de organisatie om – gezien de afstanden en moeilijke bereikbaarheid – nabije opvolging te kunnen geven aan het werk op de percelen. • Van Eeckhout Jan Het verder betalen van de studies van de jongens. Een goed diploma en goede vorming voor de jongens is het beste geschenk dat we hen kunnen meegeven. • Van Hooydonck Fons Zoals jullie weten, leidt Pater Jacques D. Volens samen met mij de kliniek van de ophtalmologie en ORL in Hinche. Sinds 1 januari 2008 is hij de verantwoordelijke geworden. Het project dat hij voorstelt: vormingsprogramma voor het ORL-personeel om de personeelsleden van de kliniek mogelijk te maken hun taken beter te vervullen en om de bevolking beter te kunnen sensibiliseren over de problemen die verbonden zijn aan dit domein en waarmee het Département du Plateau Central te maken heeft. De doorlopende vorming van kaders, gezondheidswerkers en vrijwilligers die de kliniek ondersteunen is van kapitaal belang voor het slagen van onze activiteiten. Zij is onze grootste bezorgdheid. Wij willen een vormingscyclus organisen voor het voltallige personeel (20 personen). De thema’s die 37
hierbij behandeld worden: glaucoom, cataract, (onleesbaar stuk), essentiële vitamines, IST (onleesbaar stuk). 3 vormingssessies van 4 dagen zullen gerealiseerd worden gedurende het jaar. Opstellen en kopiëren van de modules (180 + 50 Euro), voeding van de deelnemers (370 Euro), honoraria professoren (800 Euro), didactisch materiaal (100 Euro). Totaal: ± 1500 Euro. Ik beveel dit project 100 aan! • Vandekeybus Jeanne Aankoop van een 2e ‘oximetro de pulso’ Moriya modelo 1000 – prijs 1.610. (1 Euro = ± 260 real). Deze is nodig, omdat er een dienst wordt opgericht voor kinderen met ademhalingsstoornissen die niet hoofdzakelijk op de intensieve dienst moeten blijven, maar nog niet naar de kinderafdeling kunnen gaan. Het is een dienst tussen de intensieve en de kinderafdeling. Daarom is deze 2e oximeter M1000 nodig en zeer nuttig. Voor het realiseren van gevraagde onderzoekingen, vooral röntgenstralen – vooral voor toekomstige moeders – ook RX en bloedonderzoekingen en tomografie voor de prijs van ± 300 Euro. Voor de aankoop van geneesmiddelen om mee te geven als het kindje naar huis gaat en nog verder medicatie moet nemen, vooral antibiotica voor de prijs van ± 150 Euro.
toelage en werkvolk om te bouwen en hoop doet leven! We hopen dan ook op uw subsidies om verder te kunnen gaan in 2009! Uw hulp is onontbeerlijk. Hartelijk dank bij voorbaat. • Vinckx Dina 1/ Vier lange tafels en 48 gewone stoelen die dienst zullen doen voor de oudste meisjes in de eetzaal. De andere kinderen zitten op de grond voor de maaltijden. 2/ Voor de onderhoud en de schoonmaak van het hostelgebouw. Dit is 4 slaapzalen, 3 eetzalen, een zeer grote badkamer waar de meisjes samen baden, zo ook voor de jongens. De nood om alles te kuisen, witten en verven is groot. Meteen verven-witten van het hele gebouw.
NB: de Euro was in februari 2008 2.60 – nu is de waarde 2.50 = 1 Euro = 2.50 Reais. • Vanhaeren Marie-Louise In 2009 willen zusters Guido en Leda voortgaan met de drie programma’s van 2008. Dat wil zeggen: moeders in verwachting, vrouwen samen in actie en de straatkinderen. Ze hebben nu een equipe van 10 vrijwilligsters die op hun beurt één keer per week het hunne ertoe bijdragen, hetzij voor taal, handwerk, muziek en dans (om ze een gezonde ontspanning te geven, zodat ze niet aan de drugs moeten denken). Ondertussen komen de moeders 1x per maand naar het centrum om te vernemen hoe hun kinderen aanwezig zijn in de activiteiten en hoe zij kunnen helpen. Ze denk van ergens centjes te bekomen om een 2e centrum te bouwen. Nu moeten ze soms meer dan 1/6 uur gaan vooraleer ze in het centrum zijn en dat is nu werkelijk te klein aan het worden aangezien de activiteiten meer verscheiden zijn en er ook meer moeders op de wachtlijst staan om naar het centrum te komen. U ziet: de mensen verlangen om iets te leren. Hopelijk krijgen we van de gemeente 38
39
Kasverslag IN KAS OP 24/06/2008
37,892,09 Euro
Projecten (1 X 1.950 Eur) Geyskens
-1.950 Euro
Giften en Stortingen: 3x 2.48 = 12 x 4.96 = 6x 5.00 = 6x 7.44 = 3x 10.00 = 10 x 12.39 = 3x 12.50 = 3x 14.87 = 6x 15.00 = 6x 24.79 = 2x 30.00 = 1x 40.00 = 1x 50.00 = 3 x 60.00 = 1 x 125.00 = 1 x 200.00 = 1 x 300.00 = 1 x 700,00 =
2.271,.35 Euro 7,44 59.52 30.00 44.64 30.00 123.90 37,50 44,61 90.00 148.74 60.00 40.00 50.00 180.00 125.00 200.00 300.00 700.00
Interesten / Kosten Bank Kosten Boekje
-6.20 Euro -611,45 Euro
IN KAS OP 18/09/2008
37.595.78 Euro
40
