! THE INTERNATIONAL FEDERATION ! D ALPINISME 4CT>2J5!611234U:2>>K3A! VOL: 2. Cerebral Oedema " "

!THE INTERNATIONAL ! !MOUNTAINEERING AND CLIMBING !"#$%&!#'&(!%)&(*$+),&!(%&##'%&-$ THE INTERNATIONAL MOUNTAINEERING AND CLIMBING FEDERATION FEDERATION (&.$/*%+0%&-$1#.#'(!%)&$ "#$%#!$#&'(#)&$%#)*'!+',!),,%-$)&$%#,!+.)*/$#$,0'!

! !

" "

UNION INTERNATIONALE DES ASSOCIATIONS ! ,-./-".-012-30./-341"516"366/7.30./-6"5834%.-.691" D’ALPINISME "%112345!0678296:;<=>;;4!?@! !/6;<1>3A! -BCDEEE!F4=74!GD! !,H$&I'(*)#+! /::(;<="9>)?(@>ABCD&BB<"E# %>BC:&;F"7GHI+++"JS5!LM@!NEOD@!DPE@QDQ! Office: Monbijoustrasse 61 Postfach CH-‐3000 Berne 4CT>2J5!611234U:2>>K3A! 6L.0M1243-5"0
CONSENSUS STATEMENT /)&2#&2,2$2!(!#+#&!$3(&$ CONSENSUS STATEMENT VAN .#$,%(($+#.%2/"#$/)++%22%#$ DE U IAA MEDISCHE COMMISSIE OF THE $ 3)*4$5$ UIAA MEDICAL VOL: 7 COMMISSION $

Hoe "67$89:$;7$8<9=>?7>?$@9:$77:$ kan de kwaliteit van een VOL: 2 A6BB7CA>77=$D76CD9:>E77C;7$?C78$6F$ commercieel georganiseerde trek of ! 7GH7;>?>7$D7A6:?C6=77C;$<6C;7:$ expeditie gecontroleerd worden Emergency Field Management of Acute $ J>D"Y>ZC)<(C&)C<)" personeel en trekking-‐ en expeditie Pulmonary Oedema, andexploitanten High Altitude " Cerebral Oedema !IJ$KLHH7CM$.J$">==7NC9:;?M$,J$->7E7=7CM$$3J$2AIOFF=$ Th. Küpper, D. Hillebrandt, U. Gieseler, V. Schöffl ! 2008 $PQQR$

" $7<47Y4Y!16=!+63<6=;Z!$7<4=4;<4Y!#67CT4Y23>J!/4=;67;! " >7Y!&=4[[27W!6=!'S\4Y2<267!%\4=><6=;! " !" " Th. Küpper, U. Gieseler, C. Angelini, D. Hillebrandt, J. Milledge

"

V 1.1

"

2008 (V2.2, June 2009)

!"#$#"

Pagina 1 van 10

"

%&'()&"#"*&)"#+"

UIAA MEDCOM Consensus Nr.7: Kwaliteit van Georganiseerde Trekkings / expedities

Introductie Wanneer het aantal bergbeklimmers dat mee gaat met georganiseerde trektochten of expedities blijft toenemen, zal ook de incidentie van hoogte-‐ gerelateerde ziekten toenemen. Shlim (1992) verklaarde dat 77% van de sterfgevallen die worden veroorzaakt door grote hoogte longoedeem (HAPE) of hersenoedeem (HACE) optraden bij georganiseerde trekking groepen. Gegeven is dat slechts 40% van alle trekkers deel uit maken van een georganiseerde tour.1 Met andere woorden: het individuele risico te sterven aan een hoogte-‐ gerelateerd probleem wordt 2,4 keer verhoogd op het moment dat een georganiseerde trekking / beklimming wordt geboekt! Hoewel de situatie is verbeterd sinds de publicatie van Shlim blijven technisch eenvoudige trekkingspieken zoals de Kilimanjaro of de Aconcagua of pieken op grote hoogte zoals de Mount Everest, met een vlucht op Lukla, potentieel nog steeds gevaarlijk door het hoogteprofiel dat gevolgd wordt door deze organisaties. De volgende aanbevelingen moeten bergbeklimmende toeristen helpen om hun reisorganisatie te controleren, voor zover redelijkerwijs mogelijk, op een goede planning van de reis / route met in acht name van mogelijke gezondheidsrisico’s. Er wordt ook gehoopt dat door het verhogen van het bewustzijn op gezondheids-‐ en andere risico's die kunnen optreden wanneer men naar hoogte gaat , in de toekomst georganiseerde reizen hun beleid met betrekking tot deze risico’s zullen veranderen. Reisorganisaties dienen duidelijk te zijn over de hoogte, temperatuur en de touwen die gebruikt zullen worden voor de beklimming. Ook moet duidelijk zijn welke maatregelen genomen zijn om hoogte gerelateerde ziektebeelden te voorkomen en over welke behandelmethoden de organisatie beschikt in het geval dat iemand aangedaan is. • Hoogteprofiel van toegang en klim naar het hoogste punt van de tour o Voldoet het aan de "Gouden Standaard" of "niet te snel te hoog klimmen”?  Boven de 2500m mag de slaap hoogte niet meer dan 300 tot 500 meter per dag zijn  Let op: Op veel reizen wordt de tweede nacht gepland op 3500m tot 4000m!2 o Er moet bijzondere aandacht worden besteed aan het hoogte profiel van reizen die lopend beginnen vanaf hoge wegen (bijvoorbeeld in Tibet of delen van Zuid-‐Amerika, enz.). Rust dagen moeten worden gepland voordat verder gestegen wordt of voordat de reis verder per gemotoriseerd vervoer wordt gecontinueerd naar een hoger gelegen gebied.  Let op: prefereer een "defensief" hoogte profiel als het klimaat waar de expeditie plaatsvindt aanzienlijk warmer of kouder is dan thuis. Het kan langer duren voordat het lichaam zich heeft aangepast aan de nieuwe situatie dan op zeeniveau verwacht zou worden. • Informatie gegeven door de organisatie o Is de algemene informatie gedetailleerd genoeg om een idee te krijgen van de trekking en de organisatie? V 1.1

Pagina 2 van 10


v.b.: gedetailleerde informatie over het stijgingsprofiel, eten, hygiëne, zorg en verzekering van de dragers en de rest van de lokale stafleden. Speciale eisen van de trekking  Technische eisen (v.b.. gradering van de beklimming, steilheid van het ijs, etc)  Medische verwachtingen – wat zijn de beperkingen van de medicijn kit (EHBO kit, antibiotica, anti-‐malaria middelen en pijnstillers, etc) Wat is de afstand tot het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Dekt u verzekering een helikopter redding? Is een lid van de organisatie in staat om een zieke klimmer te begeleiden in een noodgeval zonder dat de rest van de groep wordt beïnvloed?  Fysieke inspanningen • Soms is het moeilijk de informatie die gegeven wordt te “lezen”. Typische trekking beschrijvingen en interpretaties worden weergegeven in tabel 1. Typische gezondheidsrisico’s op de bestemming en hoe te voorkomen • Infectieziekten en vaccinaties, hoogte gerelateerde ziekten, water en afval hygiëne etc. • Het kan soms beter zijn dat een organisatie zelf geen gedetailleerde informatie geeft maar dit overlaat aan een arts die gespecialiseerd is in reis-‐ en hoogte geneeskunde.  Advies met betrekking tot een reis-‐ en ziektekostenverzekering. • Let op: sommige reis-‐, en ziektekostenverzekeringen excluderen “search and rescue” kosten of repatriëring. Deze verzekeringen zijn dus nutteloos voor trekkingen en expedities. • Let op: sommige reis, en ziektekostenverzekeringen sluiten “expedities” uit, terwijl andere een beperkte en individuele definities hebben. Zorg voor duidelijkheid wat betreft de te ondernemen reis! Bied de organisatie de mogelijkheid om vragen direct en persoonlijk te beantwoorden? Bestaat er een directe verbinding met ervaren personeel (in tegenstelling tot een “call centre”!)  Komt de trekking / expeditie groep samen voor vertrek? Is er informatie over risicostrategieën, hoe moet de groep omgaan met alpine gevaren, noodsituaties en ongelukken.  Is de gids / leider of een ander persoon volledig gekwalificeerd in “advanced remote area First Aid” en alpine redding (technieken, tactieken en psychologie) • Let op: onderzoeken hebben laten zien dat de kennis van vele leiders / gidsen in “alpine First Aid” gelijk is aan dat van cliënten (basis kennis).3 Zelfevaluatie van die kennis is niet sufficient.3 • Een normale eerste hulp cursus kwalificatie is niet 

o

o

o

o

V 1.1

Pagina 3 van 10




 



V 1.1

sufficiënt, omdat de onderwerpen zich richten op de stedelijke omgeving. Een additionele training in berggeneeskunde is een verplichte aanvulling omdat de fysiologie van het lichaam verandert op hoogte en er zijn unieke hoogte-‐geïnduceerde ziektebeelden.4 • De aanwezigheid van een arts garandeert niet dat er voldoende zorg geboden kan worden op hoogte! Hij / zij moet specifieke (laatste opfriscursus < 3 jaar geleden) training hebben in berggeneeskunde.3 Wanneer een trekker, leider of drager ziek wordt of zich verwond is het verstandig de reis te onderbreken en af te dalen met de patiënt vergezeld door de persoon die het meest ervaren is om met de veranderingen in he terrein om te gaan almede ook de medische problemen die te verwachten zijn op de terugweg. • Let op: veel organisaties zullen deze vraag beantwoorden met “maar natuurlijk” of “geen probleem” (zie “geen probleem”-‐planning hieronder!). • een persoon die leidt aan een acuut ziektebeeld dient te weten dat het veranderen van het reisschema een normale en realistische optie is! • Heeft de organisatie een realistische repatriëringsplan voorhanden wanneer iemand dat nodig heeft? Zijn de organisatieplannen met betrekking tot de redding en de communicatie in afgelegen gebieden realistisch (satelliet telefoons, etc)? Heeft de organisatie voor een medicijn kit gezorgd voor de groep? • Wat zit er in? • Let op: persoonlijke medicamenten voor een chronische ziekte of ter preventie van ziekte (malaria) moeten zelf meegenomen worden. Neem adequate hoeveelheden mee inclusief extra reserves. Verdeel het over twee ladingen in het geval dat een van de ladingen verloren gaat. Zorg er ook voor dat wanneer de patiënt(en) geëvacueerd moeten worden dat deze medicijnen mee gaan met de patiënt(en). Wanneer zuurstof en/of een hyperbare kamer (Camow bag) worden meegenomen, is er dan iemand van de organisatie, of een van de leden, die weet hoe dit gebruikt moet worden in geval van een noodsituatie? • Let op: er zijn gevallen bekend waarbij patiënten zijn overleden door incompetente personen of niet juist gebruik van hyperbare kamers! Ondanks dat het niet te bewijzen was door de UIAA MedCom, kan het incorrect gebruiken van de hyperbare kamers

Pagina 4 van 10


•

•

een patiënt blootstellen aan risico’s (kijk voor details naar de UIAA MedCom Standaard Nr. 3 “Draagbare hyperbare kamers”) • Wanneer een hyperbare kamer wordt gebruikt dient het een onderdeel van de reis planning uit te maken. Het moet duidelijk zijn wie in de groep getraind en competent is in het gebruik ervan. Ook moet duidelijk zijn wat de strategie is wanneer er tijd gewonnen moet worden voor een noodafdaling.  Heeft de organisatie een transparant risico management beleid of statement? • Cliënten zouden een reisorganisatie moeten vermijden die geen informatie verstrekt over eerdere ongelukken / noodgevallen voorgekomen op door hen verzorgde reizen. Er moet gemeld worden hoe er is omgegaan met het probleem en wat het resultaat is geweest, niet alleen de succesvolle beklimmingen dienen gemeld te worden. Persoonlijke informatie noodzakelijk voor de organisatie o Deze informatie moet worden opgevraagd voordat de cliënt de reis heeft geboekt: o Alpine ervaring en fysieke gesteldheid van de potentiële cliënt o Relevante individuele medische voorgeschiedenis moet worden opgevraagd door de persoon die verantwoordelijk is voor de medische zorg tijdens de reis (zijn cliënten eerder op hoogte geweest, zijn er toen hoogte gerelateerde problemen geweest?) Wie is verantwoordelijk om te bepalen of een trekker geschikt is deel te nemen aan de voorgenomen expeditie? o Bepaaldt de organisatie of een cliënt geschikt is deel te nemen en te voldoen aan de eisen van de reis, genoeg alpine ervaring, klim kwaliteiten en fysieke gesteldheid? o Verlangt de organisatie een of andere vorm van gezondheidscontrole van de potentiële cliënt?

Waarschuwingspunten die een potentiële cliënt dienen te alarmeren • “geen probleem”-‐planning o het plannen van een trekking of een expeditie is altijd een moeilijke taak. Wees voorzichtig wanneer het antwoord “geen probleem” gegeven wordt op vragen die u stelt. • “geen risico”-‐informatie o Elke organisatie die trekkingen of expedities aanbiedt met een “geen risico” mentaliteit moet vermeden worden door potentiële cliënten. Per definitie brengt een trekking of expeditie gevaren met zich mee en het moet het doel zijn van de organisatie om die gevaren te waarderen en te beoordelen. o Wees achterdochtig wanneer een reisorganisatie aangeeft “nooit” ongelukken of bijna ongelukken meegemaakt te hebben en u dus geen informatie daarover verstrekt. • “medicijnen voor acclimatiseren” V 1.1

Pagina 5 van 10


•

•

o dit zijn medicijnen die helpen omgaan met de symptomen van hoogteziekte. Deze zijn normaalgesproken niet noodzakelijk. Een organisatie die deze medicijnen aanraadt is dubieus en gaat waarschijnlijk te snel te hoog. Het algemeen gebruiken van geneesmiddelen wordt niet aanbevolen maar er zijn een paar uitzonderingen zoals aangeven in de UIAA MedCom Standaard Nr. 2. o Wanneer medicijnen met betrekking tot hoogteziekte worden aanbevolen dient dit met gedetailleerde informatie over waarom het aanbevolen wordt gepaard te gaan en waarom de gouden standaard van acclimatisatie alleen niet voldoende is. Onduidelijke informatie o Elke informatie welke niet duidelijk de cruciale punten van de reis beschrijft is verdacht (hoogte profiel)! Eerlijkheid en correctheid tegenover lokale personen die betrokken zijn bij de reis o Heeft de organisatie de principes begrepen van de International Porter Protection Group (IPPG) en past zij deze ook toe op hun dragers en ander ingehuurd personeel. Wordt iedereen behandeld zoals de cliënten verwachten behandeld te worden? (zie appendix in Engels)

Conclusie Cliënten moeten meer betalen voor tragere trekkingen en dienen daardoor meer vakantiedagen op te nemen maar respectabele organisaties plannen een verstandig stijgingsprofiel met adequate tijd voor acclimatisatie om de risico’s van hoogteziekte te minimaliseren. Deze extra tijd en extra geld stellen u in staat echt te genieten, in tegenstelling tot verdragen, van de vakantie van uw leven en nodigt u uit nog eens terug te komen naar de bergen!

V 1.1

Pagina 6 van 10


Tabel 1: Typische beschrijvingen van verwachtingen van reizen en hoe deze te interpreteren Beschrijving Makkelijke wandeling op hoogte

Bergbeklimmen tot 6000m zonder moeilijk terrein

Trekking zonder eisen

Rondreis met bezienswaardigheden en ambitieuze toppen tot 6000m

Moeilijke alpine tour

Extreme trekking met expeditie karakter

Expedities tot 7500m

Expedities > 7500m

V 1.1

Interpretatie • Hoogte maximaal 2500-‐3000m • Maximaal 1000 hoogtemeters/dag • Maximaal lopen 6 uur/dag

• Ongeveer lopen 8-‐10 uur/dag • Toegenomen inspanning veroorzaakt door hoogte • Ervaring in alpine trekking noodzakelijk • Adequate fysieke gesteldheid (>2,5 W/kg) en gezondheid • Geen of makkelijke toppen tot 5600m • Ongeveer lopen 4-‐8 uur/dag (max 10 uur) • Adequate fysieke gesteldheid (>2,5 W/kg) en gezondheid • Ongeveer lopen 10-‐12 uur/dag wanneer toppoging wordt gedaan • Toegenomen inspanning veroorzaakt door hoogte • Ervaring in alpine trekking noodzakelijk • Adequate fysieke gesteldheid (>2,5 W/kg) en gezondheid • Alpine ervaring absoluut noodzakelijk • Verwacht tijden voor beklimmingen tot 10 uur (+ enkele uren naar beneden) • Goede gezondheid en een uitstekende fysieke gesteldheid • Wilskracht en goede mentale gezondheid • Gletsjer traverses, meestal moeilijk terrein • Alpine ervaring noodzakelijk • Lopen 10-‐12 uur/dag • Goede gezondheid en een uitstekende fysieke gesteldheid • Alleen voor ervaren bergbeklimmers die autonoom kunnen handelen en over een uitstekende fysieke en mentale gezondheid beschikken • Zichzelf tot uiterste kunnen drijven • Team spirit • Langdurige ervaring in de Westelijke Alpen of vergelijkbare bergen • Klimmen soms > 12 uur/dag • Drempel voor professioneel bergbeklimmen • Alleen voor ervaren bergbeklimmers

Voorbeelden • Toscane • Alpine trekking, van hut naar hut • Eiland tocht (Azores, Mallorca, Tenerife)

• Kilimanjaro • Mt Kenia, de rondgang

• Annapurna trail

• Vulkanen in Mexico of de makkelijkere in zuid America • Mt Ararat

• Chimborazzo • Elbrus • Lange alpine transverses

• Konkordia trekking

• Mt McKinley • Peak Lenin

• Toppen > 8000m • Traverse van Mt McKinley

Pagina 7 van 10


die autonoom kunnen handelen en over een uitstekende fysieke en mentale gezondheid beschikken • Sommige delen van de reis gaan over zeer moeilijk terrein en vragen om uitgebreide ervaring in het omgaan met veiligheidsmaterialen • Forse mentale kracht noodzakelijk • Over een grote mate van oplossend vermogen beschikken, het kan zijn dat een redding in noodgevallen niet mogelijk is

Referenties 1. Shlim, D.R. and J. Gallie, The cause of death among trekkers in Nepal. Int J Sports Med, 1992. 13(1): p. 74-‐76. 2. Kupper, T., Organisierte Berg-‐ und Trekkingtouren -‐ ein faires Geschäft? Rundbrief der Österr. Ges. f. Alpin-‐ & Höhenmed, 1998. 18: p. 5. 3. Kupper, T., et al., First aid knowledge of alpine mountaineers. Resuscitation, 2003. 58(2): p. 159-‐169. 4. Kupper, T., [Workload and professional requirements for alpine rescue]. Professoral thesis at Aachen Technical University / Germany, 2006 (english publication in preparation), in Dept. of Aerospace Medicine. 2006, Aachen Technical University: Aachen. Andere documenten Britse standaarden voor avontuurlijke vakanties, beschikbaar op: • http://www.rgs.org/OurWork/Advocacy+and+Policy/Outdoor+learning+a nd+fiel dwork+policy/British+Standards+initiative.htm • http://www.bsi-‐global.com/en/About-‐BSI/News-‐Room/BSI-‐News-‐ Content/General/News-‐Content/ • http://www.rgs.org/NR/rdonlyres/F6E00DD0-‐D8AB-‐42EE-‐B298-‐ 41064020463A/0/InformationaboutstandardsandBS8848.pdf

V 1.1

Pagina 8 van 10


Appendix: Guidelines of the International Porter Protection Group (IPPG) 1. Trekking ethics 1. Clothing that is appropriate for season and altitudes encountered must be provided to porters for protection from cold, rain and snow. This may mean: windproof jacket and trousers, fleece jacket, long johns, suitable footwear (leather boots in snow), socks, hat, gloves and sunglasses. 2. Above the tree line porters should have a dedicated shelter, either a room in a lodge or a tent (the trekkers' mess tent is no good as it is not available till late evening), a sleeping pad and a blanket (or sleeping bag). They should be provided with food and warm drinks, or cooking equipment and fuel. 3. Porters should be provided with the same standard of medical care as you would expect for yourself, and life insurance. 4. Portersshouldnotbepaidoffbecauseofillness/injurywithouttheleaderor the trekkers assessing their condition carefully. The person in charge of the porters (sirdar) must let their trek leader or the trekkers know if a sick porter is about to be paid off. Failure to do this has resulted in many deaths. Sick/injured porters should never be sent down alone, but with someone who speaks their language and understands their problem, along with a letter describing their complaint. Sufficient funds should be provided to cover cost of rescue and treatment. 5. No porter should be asked to carry a load that is too heavy for their physical abilities (maximum: 20 kg on Kilimanjaro, 25 kg in Peru and Pakistan, 30 kg in Nepal). Weight limits may need to be adjusted for altitude, trail and weather conditions; experience is needed to make this decision. 2. Questions to ask trekking companies: 1. Does the company you are thinking of trekking with follow IPPG's five guidelines on porter safety? 2. What is their policy on equipment and health care for porters? 3. What do they do to ensure the trekking staffis properly trained to look after porters' welfare? 4. What is their policy on training and monitoring porter care by its ground operator in Nepal? 5. Do they ask about treatment of porters in their post trek questionnaire to clients? From: www.ippg.net, accession date Aug. 3rd, 2008

V 1.1

Pagina 9 van 10


Leden van de UIAA MedCom (in alfabetische volgorde) C. Angelini (Italy), B. Basnyat (Nepal), J. Bogg (Sweden), A.R. Chioconi (Argentina), S. Ferrandis (Spain), U. Gieseler (Germany), U. Hefti (Switzerland), D. Hillebrandt (U.K.), J. Holmgren (Sweden), M. Horii (Japan), D. Jean (France), A. Koukoutsi (Greece), J. Kubalova (Czech Republic), T. Kuepper (Germany), H. Meijer (Netherlands), J. Milledge (U.K.), A. Morrison (U.K.), H. Mosaedian (Iran), S. Omori (Japan), I. Rotman (Czech Republic), V. Schoeffl (Germany), J. Shahbazi (Iran), J. Windsor (U.K.) Geschiedenis van deze aanbeveling Deze versie is gepresenteerd en goedbevonden tijdens de UIAA MedCom vergadering in Adršpach – Zdoňov / Czech Republic in 2008. Deze versie is vertaald vanuit het Engels naar het Nederlands door R Berendsen, juli 2011

V 1.1

Pagina 10 van 10

! THE INTERNATIONAL FEDERATION ! D ALPINISME 4CT>2J5!611234U:2>>K3A! VOL: 2. Cerebral Oedema " "

Recommend Documents