ZONDER pottenkijkers Op nog geen 15 minuten vliegen van Sint Maarten ligt Saint-Barthélemy. Voorafgaand aan de St Barths Bucket Regatta verkende Nautique in een dag het kleine eiland dat vooral bekend staat als dé vakantiebestemming van de internationale jetset, Hollywood sterren, wereldleiders en beroemde artiesten. TEKST EN FOTOGRAFIE ROBBERT-JAN METSELAAR EN ST BARTH-TOURISM
68
69
H
et is heet in de cabine van vlucht Winair 667. De airco koelt de kleine ruimte nauwelijks. In de cockpit brengen twee hangende ventilators de lucht enigszins in beweging. Het tweemotorige vliegtuig schokt heftig op en neer. We dalen snel en hangen voorover in onze riem. De piloot neemt iets gas terug en stuurt de neus nog steiler naar beneden. De turbulentie neemt toe. We worden nu heftig door elkaar geschud. Door het cockpitraam zien we een beboste heuvelrug naderen en in de verte doemt een angstaanjagende korte landingsbaan op. Op de top van de heuvel scheren we rakelings over een drukke weg. Omdat we zo steil dalen is het einde van de landingsbaan nu niet meer te zien. Enkele seconden later trekt de piloot de neus recht en smakken de wielen gecontroleerd op het grijze asfalt. Na een heftige remactie taxiën we rustig richting de gate van het Saint Barthélemy Airport. De landing van zakenman en avonturier Rémy de Haenen moet vast nog extremer zijn geweest. Hij landde in 1946 als eerste met een vliegtuig op St Barths. Op het weiland waarop hij was geland liet hij het bestaande vliegveld bouwen en in 1970 werd de huidige landings- en startbaan aangelegd, die met een lengte van 630 meter een van de kortste ter wereld is. Begin jaren vijftig zag De Haenen in dat St Barths mogelijk een ideale plek kon zijn voor de internati-
70
Het strand staat bekend om het extreem heldere turquoise water, waarmee het de meest populaire snorkellocatie van het eiland is Boven: St Barth kent vele prachtige baaien waar je kan ankeren en geweldig kan snorkelen.
onale jetset om in alle rust vakantie te vieren. In 1953 kocht hij voor enkele honderden dollars een stuk land aan de baai van St Jean. Terwijl de lokale inwoners hem voor gek verklaarde zette De Haenen zijn plannen door en bouwde het Eden Rock-hotel, dat tot op de dag van vandaag een van de meest luxueuze hotels op het eiland is. In de hotelshuttle raken we samen met onze Amerikaanse medepassagiers niet uitgesproken over de extreme landing. ‘Ach, voor ons is het de normaalste zaak van de wereld,’ zegt chauffeur Jean lachend, die voor een Fransman opvallend goed Engels spreekt. ‘Niet elke piloot mag op St Barths vliegen. Ze moeten eerst vijftig geslaagde starts en landingen doen, voordat ze hun brevet krijgen om met passagiers op St Barths te mogen vliegen.’ Het is opvallend druk onderweg. Voor ons rijdt een sliert aan Jeep Wranglers, Mini-cabrio’s, witte pick-ups, scooters en quads. ‘Normaal is het niet zo druk, maar de St. Barths Bucket Regatta trekt ontzettend veel extra toeristen aan. Je kan
overigens zonder problemen een auto huren om zelf het eiland te verkennen.’ We rijden inmiddels oostwaarts het centrum van St Jean in. We passeren de beroemde club Nikki Beach en het prachtige op een rots gebouwde Eden Hotel. Het sfeervolle dorpje doet denken aan St Tropez of St Maxime, maar dan zonder de hordes toeristen. Tientallen kleine boetiekjes worden afgewisseld door hippe bars en delicatessenzaken. De weg slingert verder door het heuvelachtige landschap. We rijden langs trendy restaurants, kleine dorpen en achter hoge muren verscholen villa’s. Naarmate we verder rijden wordt de natuur ruiger. We zien grote rotspartijen en ongerepte bossen. Het landschap wordt steeds kaler en in de verte zien we de zee liggen. Op de top van een heuvel slaan we linksaf het terrein van hotel Le Toiny op. Die avond verwerken we onze jetlag met een gekoelde Corona en een duik in ons privézwembad. Tegelijkertijd genieten we van een buitengewoon uitzicht op zee.
De volgende ochtend worden we opgewacht door Xavier Pignet, de eigenaar van het hippe restaurant Do Brazil dat bekend staat om zijn met beroemde rappers en acteurs gevulde gastenlijst. ‘Het eiland wordt in tweeën gedeeld door het vliegveld,’ zegt Xavier terwijl hij de motor start van zijn witte pick-up truck. ‘In het westen wonen de meeste mensen, ligt de hoofdstad Gustavia en worden de vergezichten bepaald door de bergen Grande Vigier en Colombier. Dit gedeelte staat vooral bekend om zijn kleine baaien en stranden, zoals La Petite Anse, Colombier- en Flamands Beach. Vaak zijn deze zeer goed verscholen pareltjes alleen per voet of boot te bereiken. En omdat de passaatwind in dit gedeelte van de wereld uit het noordoosten waait, ligt dit deel van St. Barths altijd in de luwte. Het oosten – waar we nu rijden – staat bekend om de vele prachtige lagunen en de meer uitgestrekte stranden zoals Lorient Beach en Grand Saline. Hier bepalen de bergen Morne Vitet en de Morne de Grand Fond het landschap. In het uiterste oosten ligt de berg Pointe à Toiny en de gelijknamige baai. Hier begint de ruige zuidkust met vele door erosie aangetaste rotspartijen.’ Via een smalle weg dalen we af richting zee. Hier heeft de oostpassaat vrij spel. Golven beuken genadeloos tegen de rotskust. Niet voor niks
Rechts: een enkele keer landen de vliegtuigen niet over de beruchte heuvel, maar vliegen ze aan over het strand van Saint Jean.
We stoppen even later op een uitzichtpunt waar we genieten van een waanzinnig panorama. Links ligt de 286 meter hoge Morne Vitet en rechts zien we de donkergroene heuvels van de 274 meter hoge Grand Fond. ‘Nadat Rémy de Haenen begin jaren vijftig de eerste jetset naar St Barths haalde, verwierf het eiland ontzettend snel bekendheid onder de rich-and-famous,’ vertelt Xavier terwijl we staand in de achterbak van zijn pick-up een prachtige uitzicht hebben over de Grand Fond-baai. ‘Maar het was David Rockefeller die het eiland wereldfaam heeft gegeven. Toen de beroemde Amerikaanse bankier in 1957 met zijn zeiljacht langs St Barths voer was hij op slag verliefd. In de heuvels achter Colombier Beach liet hij midden jaren zestig een villa met een groot gastenhuis bouwen. Vanaf dat moment was St Barths de place to be voor de Amerikaanse jetset, die op hun beurt ook de Europese jetset aantrokken. In 1983 is het huis verkocht aan een Amerikaanse projectontwikkelaar, die het weer doorverkocht aan de huidige eigenaar. Deze man heeft het huis nooit gebruikt, waardoor het helaas in verval is geraakt. Er gaan geruchten dat een Russische miljardair het wil kopen.’ ‘St Barths onderscheidt zich van bijvoorbeeld de Cote d’Azur omdat de beroemdheden zich hier gewoon onder de mensen begeven. Je ziet hier dus vrijwel geen limo’s met geblindeerde ramen. Iedereen wordt gelijk behandeld. Voor ons staat een bekende artiest gelijk aan een normaal gezin dat hier vakantie komt vieren. Mensen hoeven hier juist niet gezien te worden. Zo
verbleef acteur Steve Martin enkele dagen verborgen onder een hoed en een grote zonnebril op het strand. Maar ook hij kwam erachter dat beroemdheden hier met rust worden gelaten. Vrijwel iedereen kleed zich in luchtige zomerkleding, zonder teveel poespas. Voor de man is een T-shirt met shorts en slippers prima. En vrouwen kunnen hier prima in een simpele hotpants rondlopen. Zolang het maar niet aanstootgevend wordt en sjiek blijft.’ We rijden verder over het eiland en steken nu dwars door het binnenland richting het westelijke gedeelte van St Barths. Onderweg vertelt Xavier ronduit over welke sterren het eiland bezoeken. ‘Vaste bezoekers zijn onder meer U2-zanger Bono met zijn gezin, actrice Demi Moore, zangeres Beyonce en Paris Hilton. Vele beroemdheden, zoals David Letterman en de Franse zanger Johnny Hallyday, kochten er een huis. Volgens Xavier is de bekendste eilandbewoner de Rus Roman Abramo-
Rechts: Het binnenland kenmerkt zich door prachtige groene heuvels.
staat dit gedeelte van St Barths ook bekend als een surfersparadijs. Aan de oostkant is het duidelijk een stuk rustiger dan het meer bevolkte gedeelte in het westen. Je komt hier vrijwel geen verkeer tegen en ook de stranden zijn verlaten. Nergens zien we grote strandtenten met ligbedden en parasols. Een stel laat hun hond uit. Even verderop zien we een jogger en een eenzame visser. Dit is het soort rust dat je vrijwel nergens meer in Europa, Azië of Amerika kunt vinden. ‘Dit is de reden dat beroemdheden huizen op St Barths bezitten en er vaak vakantie vieren. Door het gebrek aan pottenkijkers kunnen zij ongestoord geniet van deze weelderige rust,’ aldus Xavier.
72
73
Abramovich moet zich overigens net zoals iedereen aanpassen aan onze liberale levensstijl vich, die naar schatting 67 miljoen euro betaalde voor een stuk grond vlakbij Governor Beach. Het strand moet hij overigens delen met andere bezoekers, want alle 22 stranden op St Barths zijn voor het publiek toegankelijk. Andere beroemde stranden zijn Cul de Sac Beach, waar je vooral locals vindt, en
Onder: het Eden Rock Hotel heeft een prachtig uitzicht op zee.
Saline Beach, dat Xavier betitelt als het mooiste strand van St Barths. ‘Abramovich moet zich overigens net zoals iedereen aanpassen aan onze liberale levensstijl, want hoewel hij behoort tot de rijkste mensen op aarde staat hij gewoon onder de letter “A” met zijn naam en huisadres in het telefoonboek.’
Via de heuvels van Carenage dalen we af richting St Jean waar we een vroege lunch krijgen aangeboden in het restaurant van het Eden Rock-hotel. Het Eden Rock is dé place to be als het gaat om overnachten. Het hotel is gebouwd op een rots in het midden van de St Jean-baai en bestaat uit enkele zeer luxe villa’s en hotelkamers. ‘Dineren kan on the rocks of op het strand,’ vertelt de receptioniste. On the rocks wil zeggen in het hotel-restaurant, maar met dit prachtige weer kiezen we voor een lunch op het spierwitte strand. Xavier: ‘St Jean Beach is heerlijk rustig. Soms zijn er privéfeesten bij Nikki Beach dat even verderop ligt, maar zelfs dan hoef je niet over de hoofden te lopen.’ In de baai dobberen tenders en visboten rustig aan hun mooring. In de verte zien we een vliegtuig opstijgen. Met veel kabaal raast hij rakelings over het strand. Er wordt gevist. Mensen lopen hard of nemen een ochtendduik. We bestellen de vis van de dag, nemen een slok van onze witte wijn en genieten van een ongekende rust. Na de lunch nemen we afscheid van Xavier en stappen we in onze huurauto. De gele Jeep Wrangler is geheel ontdaan van zijn dak en is daarmee de ideale auto om dit tropische eiland te verkennen. Met een oppervlakte van 21 km2 is St Barths een van de kleinere Caribische eilanden. Je kan zonder problemen in een halve dag het hele eiland rondrijden. Onze gids is Nils Dufau. De Fransman woont al ruim 20 jaar op het eiland en is president
74
Door het gebrek aan pottenkijkers kunnen zij ongestoord genieten van deze weelderige rust
Vliegen
KLM vliegt rechtstreeks naar Sint Maarten. Vanaf Sint Maarten vlieg je in minder dan 15 minuten met Winair naar St Barths. klm.nl fly-winair.sx
Slapen On the rocks
Eden Rock is gebouwd op een rots voor de baai van St Jean. Het hotel bestaat uit suites, luxe strand- en tuinvilla’s en een Rockstar-villa inclusief een opnamestudio. Het hotel beschikt over een motorjacht waarmee tegen betaling vaartochten te maken zijn. edenrockhotel.com
Budget
Les Ilets de la Plage is een uitstekend alternatief voor de vele dure vijfsterrenhotels. Het hotel beschikt over 11 charmante huisjes, waarvan er vier op het strand van St Jean staan. Er is geen restaurant, maar wel een klein zwembad. lesilets.com
Totale rust
Hotel Le Toiny ligt verscholen in de bossen op het meest oostelijke puntje van het eiland. Het resort bestaat uit 15 villa-suites en één luxe villa. Elke villa beschikt over een privézwembad met een waanzinnig uitzicht over de baai. Het hotel beschikt over een spa, een zwembad en een sterrenrestaurant. letoiny.com
Eten
Bonito www.ilovebonito.com Taiwana www.hoteltaiwana.com Sand Bar www.edenrockhotel.com Côté Port www.access-stbarth.com
76
van het Tourism Committee. ‘Het hoogseizoen start altijd op de vierde donderdag van november,’ zegt Nils. ‘Er wonen ongeveer 8500 mensen op St Barths. Tijdens het seizoen verdubbelt het aantal inwoners, door de komst van toeristen, seizoenarbeiders en Fransen die in St Barths overwinteren.’ We rijden langs het vliegveld en hebben nu een prachtig zicht op de steile landings- en startbaan. ‘Het eiland werd in 1493 door Christoffel Columbus ontdekt. Hij vernoemde het land naar zijn broer Bartholoméo. Pas honderden jaren later werd het land gekoloniseerd door de Fransen van St Kitts, de Ridders van Malta en later de Zweden. Gustavia dankt zijn naam aan de Zweedse Koning Gustaaf III die in 1785 het gezag kreeg over St. Barths. De Koning zorgde voor een snelle economische groei en stichtte het stadje Gustavia. Hij liet huizen bouwen en wegen bestraten. Hij liet ook drie forten bouwen, die de namen Gustav, Karl en Oscar kregen. In Gustavia is de Zweedse invloed nog duidelijk zichtbaar, bij het oude stadhuis en de Zweedse klokkentoren. Eind negentiende eeuw werd St Barths weer teruggeven aan Frankrijk. Hoewel het eiland direct onder Frankrijk valt, heeft het sinds 22 februari 2007 een beperkte autonomie op onder andere het gebied van toerisme en volkshuisvesting. Officieel heet het eiland Collectivité de Saint-Barthélemy.’ In St. Barths draait de economie op het toerisme. ‘We maken of verbouwen niks zelf en moeten daarom alles importeren. Dit is ook de reden dat - naast de dure en schaarse grond - de huizen zo ontzettend duur zijn.’ De zon schijnt inmiddels uitbundig
en de passaatwind zorgt gelukkig voor verkoeling. St Barths heeft een tropisch maritiem klimaat. In de winter wordt het nooit kouder dan 25 graden en ‘s zomers schommelt de temperatuur tussen de 30 en 35 graden. Ze kenner hier geen vier seizoen. Het jaar is opgedeeld in twee perioden: de Carême loopt van 1 december tot 30 mei. Deze periode kenmerkt zich door lagere temperaturen en koelere lucht. De warme Hivernage-periode loopt van 1 juni tot 30 november en het orkaanseizoen loopt van begin september tot eind oktober. We rijden verder naar Les Flamands. Hier vind je het langste en breedste strand van het eiland. Het parelwitte strand is teven het drukste strand van St Barths. ‘In het hoogseizoen vind je hier veel studenten die er hun zomervakantie vieren. Mensen die echt willen genieten van totale rust kunnen beter Colombier Beach bezoeken. Dit strand is alleen per boot of per voet bereikbaar. Zorg wel voor stevig schoeisel en voldoende water. De wandeltocht duurt
gemiddeld een half uur en in de zomer zijn temperaturen van dertig graden eerder regel dan uitzondering. Het strand staat bekend om het extreem heldere turquoise water, waarmee het de meest populaire snorkerlocatie van het eiland is,’ vertelt Nils. Helaas hebben we geen tijd voor een pittige wandeltocht. Onze volgende stop is Shell Beach. Dit strand ligt op tien minuten lopen van Gustavia en staat bekend om zijn vele kleurrijke schelpen. Direct aan het strand ligt het beroemde restaurant Do Brazil van Xavier. Hier kan je letterlijk met je voeten in het zand een borrel doen of een uitgebreide lunch of diner nuttigen. ‘Dineren is vanavond niet mogelijk in verband met een privéfeest,’ zegt Xavier die zich inmiddels weer bij ons heeft gevoegd. ‘Ik kan jullie wel een borrel en de mooiste zonsondergang van het eiland aanbieden.’ In de verte daalt de zon langzaam achter de horizon. Op het terras gonst het gerucht dat de bekende Amerikaanse rapper P. Diddy de tent van Xavier vanavond heeft afgehuurd. De gebruinde
Links: Het oosten van St Barth is een surfparadijs. De haven van Gustavia.
Fransman houdt wijselijk zijn mond, maar de grijns op zijn gezicht spreekt boekdelen. Die avond trakteert Nils ons op een diner in het hippe restaurant Bonito. We laten ons verrassen door de chef en eigenaar Nicolas Gicquel. We genieten van vier tropische visgerechten en bijpassende wijnen. De warme passaatwind baant zich een weg door het restaurant. In het restaurant is de ambiance serene. Er wordt niet hard gepraat en er schalt geen luide loungemuziek door de speakers. Het bedienend personeel is ontzettend vriendelijk en spreekt vloeiend Engels. Het is deze sfeer die je ook op de rest van eiland tegenkomt, waarmee het eiland zich onderscheidt van andere Caribische eilanden zoals Antigua of Sint Maarten. Daarnaast is St Barths een opvallend schoon eiland en behoort het gewoon tot de Europese Unie. Je kunt dus heel handig met euro’s betalen. St Barths is daarmee voor ons het meest liberale en plezierige eiland in de Carieb.
