Zon zee strand gezin. muziek vuur dansen

Zon

zee

muziek

strand gezin

vuur

dansen

Modelleringsverslag master NLP, juni 2010

Wat je ook denkt of droomt… Begin er mee! In durf zit energie, macht en magie! Goethe

Dag! Wat ik dacht, denk en droom…..dat lees je in dit verslag, Waar ik energie van krijg…..dat zie je op de voorkant, Waar ik mee ben begonnen en nu durf….lees en geniet met mij mee!

Dit verslag is als volgt opgebouwd: 1. Hoe ben ik tot de keuze van mijn modelleeronderwerp en model gekomen? 2. Hoe heb ik de modellering aangepakt? 3. Wat zijn de resultaten van mijn modellering? 4. Wat heb ik tot dusver geïntegreerd? 5. Hoe ga ik de essentie van de modellering overbrengen aan anderen?

Veel leesplezier!

2


1. Hoe ben ik tot de keuze van mijn modelleeronderwerp gekomen? In dit deel licht ik toe hoe het vaststellen van mijn master ontwikkel doel en het (h)erkennen van mijn belemmerende overtuigingen en trances er voor heeft gezorgd dat ik langzamerhand scherper in beeld kreeg wat ik zou willen modelleren en bij wie. Mijn missie is een leven met plezier, ruimte en ontwikkeling, voor mij en mijn omgeving. Voor mij is echt belangrijk in mijn leven: • • •

Dat ik in eerlijkheid en openheid mag zeggen wat ik denk en voel, zonder waardeoordeel, Dat ik blijf leren, nieuwe dingen zien, ervaren, geprikkeld worden, Dat ik rustmomenten heb voor zelfreflectie.

Belangrijke waarden zijn voor mij dan ook: eerlijkheid, openheid, plezier, ruimte & ontwikkeling. Bij het onderzoeken van deze waarden kwamen ook steeds terug de woorden “alleen” en “spannend” en “nieuw”. Ik relateerde dat zakelijk al snel aan de al lang sluimerende gedachte van een eigen bedrijf. Een gedachte die me tot dusver vaak angst inboezemde, onrust opleverde, omdat ik niet zo goed wist wat ik er mee moest. Was het een gedachte ingegeven door de goedbedoelde adviezen van anderen? Was het een vlucht van iets vandaan, waar ik niet (meer) mee uit de voeten kon? Of was het een gezonde gedachten sprong en had het gewoon nog tijd en verdere uitwerking nodig? Bij het verkennen van de belemmerende trances werd voor mij wel steeds meer helder dat ik bleef hangen in het DENKEN (en niet ging DOEN) en dat dit vooral gevoed werd door wat ik allemaal niet meer wilde (ER VANAF in combinatie met belemmerende overtuigingen in plaats van ER NAAR TOE samen met versterkende overtuigingen). Samengevat ontbrak het mij aan daadkracht om door te pakken, durf, lef. Het voelde als langs de zijlijn staan en wachten tot ik gevraagd word, een apathisch gevoel. Dit gecombineerd met een aantal belemmerende overtuigingen die tijdens een geleide meditatie oefening naar voren kwamen vanuit mijn onderbewuste: als ik zeg wat ik denk, word ik buitengesloten; als ik zeg wat ik denk, kwets ik mensen en raak ik ze kwijt; als ik eerlijk ben, komt er ruzie; het leven is zwaar. In bepaalde zakelijke situaties herken ik nu dat ik een trance schiet van afwachten, voel verontwaardiging, klein meisje, onzeker, ga me verdedigen, het is niet eerlijk, waarom doen ze zo, we zouden toch samenwerken? Ik blokkeer, kan niet meer goed formuleren, ga bokkig en cynisch doen. Ik denk dan “hard” te moeten worden in plaats vanuit mijn zachte kant zaken gerealiseerd te krijgen. Maar wat het “hard” zijn betekent, weet ik niet goed, het voelt ook alsof ik mezelf verloochen dan, niet meer bij mezelf blijf. Vanuit al deze inzichten heb ik mijn master ontwikkel doel geformuleerd. •

Het eerder herkennen van situaties (of het herkennen van bepaalde factoren) dat ik in 1 van mijn belemmerende trances zou kunnen komen, zodanig dat ik het zelfs kan voorkomen, of dat ik zodra ik het herken in staat ben er uit te stappen en weer in mijn kracht te komen.

3


•

Een actieve vorm bedenken en vaststellen hoe ik de periode na de master het gedachtegoed van deze opleiding, van NLP en al mijn inzichten en ervaringen vasthoudt, toepas en verder ontwikkel. Omdat het mij zoveel gebracht heeft en ik verwacht dat het mij ook nog zoveel gaat brengen.

Dit alles leidde tot het op zoek gaan naar het modelleren van de volgende capaciteiten: 1. een zakelijke houding aannemen en toch mezelf blijven “ kracht met behoud van

zacht”; 2. ondernemerschap, waardoor ik meer zichtbaar krijg wat er voor mij nodig is om een

volgende stap te durven te zetten; 3. hoe om te gaan met politiek in het bedrijf zodanig dat ik me dat niet te persoonlijk aantrek en/of daardoor in mijn belemmerende trance raak, maar juist gezonde afstand kan nemen en toch betrokken blijven en in mijn kracht blijf; 4. uit een trance raken of het herkennen van situaties en factoren die kunnen leiden tot een trance zodat ik weer in mijn kracht kom en plezier ervaar.

2. Wie heb ik gemodelleerd en hoe heb ik de modellering aangepakt?

Doelcapaciteiten: Kracht met behoud van zacht & een volgende stap durven zetten Voor de 1e twee capaciteiten heb ik een vriend gemodelleerd. Hij komt uit een ondernemersgezin en heeft oudere zussen die ook werkzaam waren in het familiebedrijf. Enkele jaren geleden heeft hij een zware burnout gehad en heeft hij zich in zijn herstelperiode omgeschoold en zelf een nieuw succesvol bedrijf opgebouwd de afgelopen 2 jaren. Ik ken hem al 10 jaar, maar heb hem met name in zijn burnout periode pas beter leren kennen. Ik ben via hem in aanraking gekomen met Reiki en mediteren. Wat mij intrigeert is dat hij zijn spirituele kant, zachte kant heeft en tegelijkertijd een nuchtere ondernemer is die steeds weer nieuwe kansen ziet en doorpakt. Voor de modellering heb ik een aantal vragen opgesteld als een soort checklist voor mezelf. Ik heb hem uitgelegd dat ik graag een gesprek wil waarin ik hem vragen stel. Ook verteld dat ik aantekeningen maak om dat vast te houden en dat ik daarmee af en toe check of er nog vragen zijn die ik wil stellen. Hij is bij mij thuis geweest en ik heb hem de 1e keer ruim 1,5 uur gesproken. Van dit gesprek heb ik een verslag gemaakt en aan hem gevraagd of hij zich hierin herkende. Vervolgens hebben we enkele weken later nog een 2e gesprek gehad van 1,5 uur. Hiervan heb ik geen apart verslag gemaakt. Daarnaast heb ik met mijn man over hem gesproken, die hem heeft meegemaakt in zijn “zakelijkheid” toen hij met hem meeging op autojacht. Tot slot heb ik hem geobserveerd en gesproken bij zijn laatste “project”, de metamorfose van zijn tuin. Mijn checklist die ik in het 1e gesprek heb gebruikt, de vragen in willekeurige volgorde: 4


-

Wat doe je nu op gebied van ondernemerschap, heb je actuele voorbeelden? Herinner je nog het eerste moment dat je dat toegepast hebt? Kun je nog herinneren, toen het nog niet vanzelfsprekend was? Maakt het nog uit in bepaalde situaties? Hoe ga je om met een teleurstelling op zakelijk gebied? Wat zeggen anderen over jou over wat jij gewoon vind? Hoe focus je? Hoe kom je “terug” als het een keer niet gaat zoals je wilt? Welke versterkende zinnen (overtuigingen) helpen jou heb je? Heb je voorbeeldfuncties / rolmodellen? Wat is de invloed van anderen op jou?

In het 2e gesprek heb ik verder doorgevraagd met de hoe-vraag.

Doelcapaciteit: Gezonde afstand en toch betrokken blijven Voor de 3e capaciteit heb ik op mijn werk een aantal collega’s als model geobserveerd, zonder hen daarover te informeren. Voor de modellering van de collega’s in het kader van een gezonde balans tussen betrokkenheid en afstand is het meer een soort antenne die ik nu aan heb staan. Ik merk dat ik alert ben op hun woordkeus en ik probeer met name te achterhalen welke versterkende overtuigingen zij hanteren. Soms vraag ik expliciet “hoe doe jij dat nou?” als er concrete gemeenschappelijke voorbeelden zijn, waarbij ik merk dat de ander er minder “last” van heeft en/of er anders mee omgaat.

Doelcapaciteit: Uit trance in Kracht Voor de 4e capaciteit heb ik niet een model gezocht, maar heb ik dit met mijn man en een aantal vriendinnen en collega’s gedeeld, gevraagd of ze het bij mij herkennen en soms ook of ze dit bij zichzelf herkennen.

3. Wat zijn de resultaten van mijn modellering? Doelcapaciteit: Kracht met behoud van zacht & een volgende stap durven zetten Versterkende overtuigingen Wat mij met name uit de modellering van mijn vriend is opgevallen dat hij stevige versterkende overtuigingen heeft. Ze zijn voor hem zo vanzelfsprekend, dat hij het bijna als overdreven voelde om ze zo te benoemen (hoezo onbewust bekwaam!): -

Succes kun je (enigszins) afdwingen Als je doelgericht bent, heb je kans van slagen Een officiële titel en/of opleiding is de basis, dat geeft legitimiteit 5


-

-

Een plan moet realiteitszin bevatten wil het kunnen slagen Als je ergens aan begint, dan kan het ook verkeerd gaan, maar dat is niet erg, dat is gewoon pech- jammer dan Doe het wel met geld dat je hebt, dat is gecalculeerd risico’s nemen Als er iets op mijn pad komt, dan moet ik er ook wat mee Ik krijg energie van groei, bloei en ondernemer zijn Met wat je weet, kom je een heel eind (als je iets wilt doorrekenen of doordenken) Als het in de basis goed zit, dan ga ik er voor en zie het wel Als ik een idee heb, dan wil ik dat ook realiseren, daar ben ik doelgericht in; ik zoek dan de kortste weg en laveer tussen de bezwaren door Als je wat zegt, dan geef je er ook gevolg aan, dan ga je het ook doen

Metaprogramma’s De metaprogramma’s van hem zijn: -

Intern: hij bepaalt zelf, vertelt wel zijn plannen, gedachten en overwegingen aan zijn vrouw maar gebruikt deze gesprekken met name om zijn gedachten te ordenen en voor zichzelf scherp te krijgen; hij checkt zijn plannen daarnaast met de vakmensen die hij wil inhuren om te zien of zijn plan klopt, of hij op het goede spoor is en dat is eigenlijk bijna altijd het geval;

-

Ernaartoe: hij is doelgericht, zijn doel is opbouwen zonder restricties, hij ziet voor zich hoe hij het wil hebben;

-

Optioneel: hij heeft heel scherp zijn doel voor ogen en ook de weg er naar toe in hoofdlijnen in beeld (planning, wie doet wat, wat gaat het kosten in hoofdlijnen); de weg er naar toe kan onderweg bijgesteld worden als de kwaliteit die hij wenst maar gehaald wordt (duurder is dan oké)

-

Overeenkomst: hij gaf zelf de overeenkomst

aan tussen de manier waarop hij met zijn

bedrijf omgaat en zijn huidig “project” van tuin metamorfose; bij zijn bedrijf merkt hij dat hij de grenzen raakt van wat het voor hem interessant en leuk houdt; het bedrijf wordt nu zo groot dat hij teveel in de overhead wordt gezogen en dat kost hem energie. Zijn tuin metamorfose met vijvers (gebouwd met de modernste technieken) ziet hij dan ook op dit moment als een nieuwe energiebron, een uitdaging: opbouwen (bijna) zonder restricties (een waterzuiveringsbedrijf zou jaloers zijn als je ziet wat daar voor installatie en apparatuur in de tuin ligt…!) -

Globaal: denkt in grote lijnen, in hoofdzaken, kan wel in details duiken als het nodig is, maar kent daarbij een soort drempelwaarde, over de grens wordt hij kriegel van details, krijgt daarbij letterlijk hoofdpijn.

Fysiologie Hij heeft het postuur van een bodybuilder, heeft dat in het verleden ook gedaan als sport. Breed, groot, stevig en hij heeft een bedachtzame bijna langzame manier van lopen. Zijn gezicht kent meestal een grijns, pretoogjes. Totdat hij moe wordt, dan zie je dat direct terug in zijn gezicht, zijn blik wordt nors, afwezig. Het is voor hem nog steeds een uitdaging zijn balans in de gaten te houden tussen actief & passief zijn, bezig zijn met anderen & en in stilte alleen zijn en mediteren en rust vinden. Taalgebruik: volume, patronen 6


Zijn taal kenmerkt zich door een accent en in ons gesprek gaf hij ook (bijna schoorvoetend) aan dat dit toch ook wel bewust is: het “ouwe jongens krente brood” – sfeertje, zo werkt hij graag. Dat maakt dat hij gemoedelijk overkomt. De toonhoogte is aan de lage kant, zijn stemvolume is luid als hij een geintje maakt, hij houdt van dubbelzinnige, schuine humor dus je hoort hem regelmatig iets luider praten. Als hij iets serieus vertelt of aandachtig luistert, wordt zijn stemvolume zachter. In zijn bedrijf haakt hij af en toe aan bij het werkoverleg en dan kenmerkt hij zich door weinig te spreken. Maar als hij iets zegt, dan gebruikt hij generalisaties / weglatingen, bijvoorbeeld in een situatie dat het niet duidelijk was waar personeelsleden hun uren voor gemaakt hadden: “dat moeten we anders doen, anders wordt het vervelend”. Het effect is dat zijn medewerkers dan heel goed weten, dat hij zo nodig de details in duikt tot op de bodem en een verrekening met salaris niet schuwt. Waarden Kort en bondig gaf hij aan waar het hem bij om gaat:

Groei (zonder restricties) Een meer nadere invulling zijn dan de waarden:

Efficiency

Snelheid

Doelgerichtheid

Deze waarden zijn voor hem leidraad bij zijn ondernemerschap. Submodaliteiten Ik heb hem gevraagd zich een beeld te vormen van een situatie waarin hij succesvol was in zijn ondernemerschap en waar hij met plezier op terugkijkt. De +situatie: Hij vertelt over het moment dat voor het eerst in het pand kwam (waar ze nu in gehuisvest zijn) toen bleek dat dit te koop stond. Dit pand kende hij al, een collega van hem had daar eerder tijdelijk gewoond. Toen al dacht hij “dit zou een heel mooi pand zijn voor ons later”. Hij had dit ook kenbaar gemaakt aan de makelaar, dus toen dit pand onverwacht vrij kwam, werd hij direct benaderd. Op dat moment wist hij al “dat gaat het worden”. Wat zie je, wat hoor je, wat voel je: Hij vertelt dat hij geen mensen ziet, hij kijkt vanuit zichzelf (1e positie) en kijkt het pand binnen en ziet allerlei details van de oude stijl en ziet tegelijk voor zich hoe hij het straks wil hebben, ziet mogelijkheden van muurtjes eruit, trappen aanleggen (visueel). Hij hoort geen geluiden, hij voelt zich licht op de borst, een soort energie boven in zijn lijf, een lekker warm gevoel. Ik zag ook aan de ontspanning in zijn gezicht en houding dat het leuk voor hem was om daar naar toe terug te gaan. Om het verschil te verkennen tussen een + en een –situatie heb ik hem gevraagd naar een situatie waarin hij geen succes had. Direct merkte ik zijn aarzeling om daar naar toe te gaan. Hij wist wel een voorbeeld: een pand waar hij in het kader van verdere uitbreiding in een andere plaats zijn zinnen op had gezet, maar wat uiteindelijk dus niet gelukt is. Hij sloot weer zijn ogen en probeerde er wel naar toe te gaan, maar al snel ontstond er een frons op zijn voorhoofd, hij ging steeds verzitten en gaf aan zich geen beeld te kunnen vormen. Hij sprak het ook nors uit: het wil niet, dit is niet fijn, ik krijg hier hoofdpijn van, een beklemmend gevoel. Gauw mee gestopt dus en even break-state! 7


Strategieën Om te achterhalen welke keuze- & besluitvormingsstrategieën hij gebruikt in zijn ondernemerschap heb ik hem gevraagd naar een aantal voorbeelden. Nieuw pand (zie hierboven beschreven) 1) toekomst beelden zien 2) voelt goed 3) plan doordenken in hoofd 4) check bij anderen 5) voelt nog steeds goed

DOEN Dus samengevat : V intern K intern Ad intern Ad extern K intern DOEN Het functioneren van een collega die is aangenomen voor de interne bedrijfsvoering, maar in de praktijk toch ook commercieel ingestoken is; hoewel dit wel interessant is en ook wat oplevert, krijgt de interne bedrijfsvoering nu niet (meer) voldoende aandacht; hij vraagt zich af hoe hij hier mee om moet gaan, vooral in het licht van andere uitbreidingen en ontwikkelingen 1) voelt niet goed 2) nadenken waarom niet 3) check met eerdere toekomstbeelden 4) bespreken met partner over mogelijkheden 5) nadenken over mogelijkheden 6) voelt dit goed? ja = DOEN, nee = terug naar 2) Dus samengevat: K intern * Ad intern V intern Ad extern Ad intern K intern oke? DOEN niet ok? * Hulpbronnen De houvast voor hem zit in: -

Zijn dagritme – hij werkt halve dagen, alleen de ochtenden, zodat hij in de middag de tijd heeft voor rust, sport, andere zaken. Zijn collega’s –het gevoel dat ze teruggeven dat hij ze enthousiasmeert, dat hij ze meeneemt in de ontwikkelingen Zijn zakelijk partner en zijn privé partner – die geen druk op leggen, steun geven als hij het nodig heeft , in die gevallen dat het even niet gaat, hij de balans kwijt is, dan aangeven dat het goed komt en dan stabiliteit geven

8


4. Wat heb ik tot dusver geïntegreerd?

Doelcapaciteit: Kracht met behoud van zacht & een volgende stap durven zetten Vanuit de modellering van mijn vriend ben ik me erg heel erg bewust van geworden dat ik blijf hangen in “denken” en sterk gericht ben op “er vanaf”, waardoor ik afwachtend blijf in mijn handelen, blijf denken en twijfelen en daardoor in een vicieuze cirkel kom. De laatste tijd ben ik daarom heel bewust bezig ben met het DOEN , het zetten van kleine stappen die het voor mij duidelijker moeten maken (en met name ook scherper in beeld, visueel) waar ik

NAAR TOE wil. Daarvoor heb ik inmiddels de volgende stappen (willekeurige volgorde, groen en rijp door elkaar) gezet: - Uitspreken dat ik er wat bij wil doen in mijn privé sfeer en ook naar 1 directe collega die mij er concreet naar vroeg of ik van plan was om wat anders te gaan doen; - In gesprekken een uitnodiging om “eens iets samen te gaan doen” concreet in woorden ook oppakken en doorvragen “ waar denk je dan aan, ja zou leuk zijn, lijkt mij ook heel leuk, hoe zie jij dat voor je, zullen we daar binnenkort nog eens over doorpraten etc” - Een starterspakket aangevraagd bij de Kvk en plannen wanneer ik naar een startersbijeenkomst ga; - Logo ontwerp gemaakt, bedrijfsnamen opgeschreven, gegoogled of ze al bestaan; - Richting mijn man uitgesproken dat ik zijn steun nodig heb, als ik me onzeker voel of graag feedback wil of bevestigd wil worden in mijn gedachten en acties; - Dit zelfde gevraagd aan 2 vriendinnen die ZZP-er zijn; - In de week gezien de vrijdagochtend als ochtend vrij hou voor mijn nieuwe DOEN! En de ultieme 1

e

stap:

vrijdag 28 mei 2010 een intake gesprek gevoerd en het verzoek gekregen om een offerte te maken voor 4 keer een gesprek voor ondersteuning bij de aanpak van procesmatig werken en hoe te komen tot het verstevigen van opdrachtgeverschap! En het voelt zo goed! Niet meer angstig of gespannen of onzeker, maar gewoon goed, spannend, nieuwsgierig

naar hoe verder, geeft energie! Het borrelt bij mij nu ook aan ideeën over verdere aanpak, mogelijke diensten of producten, doelgroep etc. Nu is het voor mij van belang dus te blijven DOEN, waarbij ik mezelf help door de stappen die nu nodig zijn voor mezelf op een rij zet, hoe klein ook, zodat ik ze kan afvinken als ik ze gedaan heb en dan weer verder! ….zoals… Mijn manager informeren dat ik start met een eigen bedrijf naast mijn baan (gereed 1 juni) Bij de Kamer van Koophandel me laten inschrijven als zelfstandige ( afspraak 4 juni) 9


Doelcapaciteit: Gezonde afstand en toch betrokken blijven Door het observeren van mijn collega’s ben ik me bewuster geworden van de verschillen in waarden, en overtuigingen. Onze werkomgeving is op dit moment roerig, veel ontwikkelingen en tegelijk stilstand op allerlei fronten. Als team doorlopen we gezamenlijk workshops vanuit een traject van verandermanagement. Ook mijn primaire opdrachtgever is nu een ander dan voorheen en ben ik door andere opdrachten ook met voor mij nieuwe collega’s in samenwerking . Wat ik zie in mijn team is verschillend gedrag, variërend van optimisme, tot cynisme en klagen en ook is er afwachtendheid en stilte. Ik merk dat ik op bepaalde gebieden achterdochtig ben als ik positieve ervaringen hoor en neig naar cynisme. Ik dwing mezelf nu af te vragen en soms de vraag ook zelf te stellen aan de persoon “wat maakt dat jij dit een leuk traject vind”. Tot dusver nog beperkt gedaan, maar grappig genoeg is mijn waarde “ontwikkeling” er eentje die dan vaak terug wordt gegeven: collega’s die het zien als een ontwikkeling om in bepaalde trajecten aan de slag te zijn. Terwijl ik die trajecten met argusogen en allergie bekijk vanuit in mijn ogen hun gebrek aan leereffect, daadkracht en juist ja: ontwikkeling! Dit schept voor mij een blikverruiming: de kaart is niet het gebied! En respecteer het model van werkelijkheid van een ander. Ook bepaalde belemmerende overtuigingen komen voorbij: -

Als ik geen persoonlijk contact heb en geen verbondenheid voel met iemand, kan ik mijn werk niet goed doen Als ik niks hoor, is het niet goed

Vooral deze overtuigingen heb ik bij te stellen bij mijn nieuwe opdrachtgever, als ik mijn doelen willen halen. Hij gaat uit van het motto, geen bericht is goed bericht. Hij heeft geen behoefte aan mij wekelijks spreken of zien, geeft opdrachten indirect , laat veel open en geeft veel ruimte voor eigen interpretatie. Kortom: de vooronderstelling “degene met het meest flexibele gedrag heeft de meeste invloed” laat ik nu meelopen terwijl ik deze samenwerking vorm geef.

Doelcapaciteit: Uit trance in Kracht Door uit te spreken welke trances ik bij me zelf herken en dit met anderen te delen merk ik dat er alerter op ben. Juist het feit dat de anderen ook bepaald trance-gedrag herkennen bij mij en soms al spontaan ook aangeven welke trances ze bij zichzelf herkennen, maakt dat het een gevoel geeft van meer grip er op te hebben. Ook vanuit de coaching van Marco heel concreet de opmerking “je kunt erin stappen, dus je kunt er ook zo weeruit stappen, HOPPA nu! helpt mij ontzettend om me bewust te zijn dat het een keuze is om er in te blijven hangen of niet. Soms is het verleidelijk om ergens in te blijven steken, uit zelfmedelijden, vermoeidheid, verdriet. Maar steeds vaker ben ik me er bewust van dat het niet veel positiefs oplevert en het aantrekkelijker is om eruit te stappen en wat anders te gaan doen! Wat bij mij werkt is muziek draaien waar ik vrolijk van wordt en energie van krijg. Dagelijks staat nu de zender op HIT-radio en knalt heerlijke swingende muziek onze kamer in. Waar vroeger ik de radio heel vaak uit deed, doen nu onze kinderen soms de radio zachter of uit tijdens het eten, omdat ze even stilte willen… Ook helpt de suggestie van Janine om even mijn primaire reactie uit te stellen. Als het ware even een moment van niks doen; ik stel mezelf de vraag “wat is hier aan de hand” en neem daardoor bijna de 3e positie in waardoor ik afstand kan nemen en kijken wat er speelt. Dit vind ik nog wel lastig om te doen, omdat het zich dan in mijn hoofd afspeelt. De muziek werkt direct bij mij, de beweging, dansen.

10


5. Hoe kan ik de essentie van mijn modellering overbrengen aan anderen? De essentie van mijn modellering is kansen (voor je) zien, pakken en doen! In het overbrengen van deze essentie wil ik als eerste gebruik maken van een visualisatie, waarmee ik de anderen vraag zich een moment in de toekomst voor te stellen, waarop zij een voor hen belangrijke kans hebben gepakt! Ik wil ze vragen of ze zich helemaal willen inleven in dit succesvolle moment in de tijd: wat hoor je dan, wat zie je dan, wat voel je dan…. En terwijl ze zo genieten van dit succes, vraag ik aan hun onderbewuste om alvast mee te denken wat de stap is die dit succes zo gemaakt heeft. Dan vraag ik ze langzaam weer terug te komen in het hier en nu. Ik deel dan papier uit met pen en vraag hen om de 1e stap op te schrijven die in hun opkomt die ervoor nodig is om ervoor te zorgen dat ze dit succes straks gaan voelen. Wat ga je doen? Met wie? Hoe? Wanneer? En terwijl ze nagenieten over dat succes, komen er misschien wel meer stappen naar boven, misschien wel 2, 3, 10, 15. Schrijf maar op, ze leiden allemaal een stap dichterbij dat succes, dat heerlijke gevoel. Na een paar minuten, vraag ik weer aandacht en vraag ik of ze het papier willen opvouwen, hun naam er op willen zetten en door willen geven aan iemand anders uit de groep. Aan een ieder vraag ik vervolgens om de beurt om voor te lezen wat er staat. Hiermee hoor je ook van een ander wat de stappen zijn die je voor jezelf als belangrijk hebt gesteld. Als iedereen is geweest, vraag ik alle papieren op en beloof hen dat ik ze binnenkort opstuur zodat ze dan ook weer zien wat ze zich hebben voorgenomen en misschien al wel 1 of meerdere stappen hebben gezet!

1 juni 2010

11

Zon zee strand gezin. muziek vuur dansen

Recommend Documents