Zilver + Hout = Parel

Zilver + Hout = Parel Jaargang 33 – NUMMER 3 Juni 2011

Inhoudsopgave Redactioneel ................................................................................................... 3 Van de voorzitter ............................................................................................ 4 Wist-je-dat… .................................................................................................. 5 Unicum uit – op een maandag ........................................................................ 6 ITT 2011 ......................................................................................................... 8 Laserquest ....................................................................................................... 9 Verjaardagen ................................................................................................. 11 Activiteiten- en toernooiagenda.................................................................... 12 Tien jaar Bata voor TAVERES, wat gaat de tijd toch snel .......................... 14 Competitieverslag ......................................................................................... 18 Het ITT ......................................................................................................... 19 Activiteitenklassement.................................................................................. 20 Puzzel............................................................................................................ 22 Nieuwe Puzzel .............................................................................................. 22 Mopper-de-mop ............................................................................................ 23 Colofon ......................................................................................................... 24

Het bestaan van oranje balletjes is al indicatie genoeg, tafeltennis is een Koninklijke sport.

Wat Verder Ter Tafel Komt

Redactioneel De redactie Hallo allemaal, daar zijn we weer. Na maanden van rust, slaan we nu terug met een gloednieuwe editie. Dit nummer wordt de laatste van dit collegejaar en we hebben de nodige mijlpalen meegemaakt of in het verschiet liggen. Daarom is de titel van deze uitgave: Zilver + Hout = Parel. Wat een leuke titel zul je denken, maar wat betekent dat nou. Eerst wilden we dit tot prijsvraag maken, maar we betwijfelden of de oplossing gemakkelijk te vinden is voor jullie. Immers het vinden van de zevende dwerg is al moeilijk genoeg. Dat bleek al aan het feit dat we geen juiste oplossing ingestuurd hebben gekregen. Sterker nog, we hebben helemaal geen oplossing mogen ontvangen. Parel staat voor dertig en dertig is toch wel het getal binnen TAVERES aan het worden. Zoals Yoran terecht opmerkt in zijn opiniestuk over het ITT is de afhankelijkheid van de oudere leden een steeds groter terugkerend probleem tijdens dit evenement. Aangezien de leden steeds langer door moeten tafeltennissen en helpen met het ITT zal de veroudering (vergrijzing zelfs hier en daar, red.) zienderogen toenemen. De hoogste tijd om deze groep binnen de vereniging wat meer te ontzien en in de watten te leggen. Toch is niet alles Parel wat de klok slaat binnen TAVERES. Afgelopen mei deed TAVERES voor de 1/3e Parel x mee aan de Bata. Slechts één Taveriaan heeft alle 1/3e Parel edities meegelopen en hij heeft dan ook een indrukwekkende reportage geschreven dat we verderop publiceren. Verder kijken we nu al uit naar de 1½ Parel (oftwel 1 Zilver en 4 Hout (wil er iemand een Schaap ruilen voor een hout?, red.)) van E.S.T.T.V. TAVERES. Meer daarover is te vinden in de volgende edities van dit prachtblad. We hebben er al zin in om mooie verhalen uit het verre verleden op te halen, waarin ons blad nog overspoeld werd met enthousiaste verhalen. In ieder geval veel leesplezier (met of zonder leesbril). Echter “every cloud has a (Pearl - Wood =) Silver lining”. Oudere mensen hebben vaak meer tijd en zin in het maken van puzzels. Laten wij nou net in die behoefte voorzien. Fijne vakantie allen! Op een gegeven moment lees je geen blad meer, maar de WVTTK!

3


Van de voorzitter Yoran Hierbij weer een nieuwe ‘van de voorzitter’. Om de zoveel tijd vraagt de WVTTK mij om weer een stukje te schrijven en deze tijd is weer gekomen. (Wat is nu een WVTTK zonder ‘Van de voorzitter’?, red.) Het tweede seizoen van het tafeltennisjaar is ondertussen weer voorbij. Met wisselend succes. Mijn eigen team is heel gemakkelijk kampioen geworden in de 1ste klasse. Hetzelfde scenario dus als precies een jaar geleden maar gelukkig zijn er nu wel genoeg spelers om in de hoofdklasse te kunnen spelen. Het tweede team, dat ging voor het kampioenschap in de 3de klasse, is jammer genoeg slechts 4de geworden. Ze hadden pech om Best 2, waar nota bene een TAVERES-lid deel van uitmaakt, in hun poule te hebben. Het 3de team, dat ook in de 3de klasse meedeed, is helaas laatste geworden. Dit was wel niet tegen de verwachting in maar het blijft zuur. Ten laatste heeft ons 4de team, dat uitkomt in de 5de klasse, het ook niet kunnen redden. Als je echter naar de gemiddelde leeftijd van hun tegenstanders kijkt, merk je dat ons team gewoon ervaring mist. (Voor meer informatie over de competitie verwijzen we je naar het stukje van Jeroen, verderop in dit blad, red.) Na het eind van de competitie duurde het niet lang meer voor het grootste evenement van het jaar: het ITT. Ook dit jaar was het toernooi weer een succes. Dit is voor een heel groot deel te danken aan de TAVERES-leden die het hele weekend in touw zijn geweest om de organisatie te helpen. Daarbij maakte ik een verontruste observatie. Het is namelijk zo dat zowat de helft van de ITT-crew bestond uit (relatief) oudere leden (daarmee bedoel ik degenen die al vele lustrums hebben meegemaakt) die vaak alleen voor het ITT komen. Dit is verontrustend omdat het niet kan zijn dat de organisatie van het ITT voor een belangrijk deel op deze personen rust. De organisatie moet ook mogelijk zijn met enkel de ‘huidige’ leden. Daarmee bedoel ik het studerend lid dat regelmatig op de training komt. Om deze reden wil ik deze oudere leden (vat het niet slecht op!) heel erg bedanken dat 4


ze na al deze jaren, naast hun drukke baan, toch nog bereid zijn om een heel weekend op te geven voor het ITT. Maar dat er verandering moet komen is duidelijk want de dag dat zij niet meer komen is het ook over met het ITT. Dit is volgens mij mijn laatste ‘van de voorzitter’ dat ik voor de WVTTK zal schrijven want het jaar zit er bijna op. Over het algemeen een goed jaar denk ik. Het bestuur zal niet de boeken in gaan als één van de actiefste ooit maar dat komt omdat het dit jaar voornamelijk de intentie had om de boel draaiende te houden. Voor mij persoonlijk was het ook niet mijn bedoeling om mij full-time te richten op TAVERES. Naast de studie en TAVERES heb ik andere hobby’s die ik ook belangrijk vind en die ik ook tijd wil gunnen. Toch zijn er regelmatig activiteiten georganiseerd en is het ITT ook goed verlopen. Na dit te hebben gezegd wil ik afsluiten. Het was leuk om een jaar in het bestuur te zitten want dan merk je hoeveel er in de achtergrond gebeurt, waar je je als lid niet van bewust bent. Groeten, Yoran

Wist-je-dat… • Jeroen tegen Sunny: “Gilbert is asking if you want to spend the night with him for 50 euro.” • Het bestuur op 2e Pinksterdag gewoon de dubbelclubkampioenschappen had gepland. • Unfortunately there is a mistake in the men individual winners results. I (Manuel Fuchs) was in the finals, not Petr Kastanek. • Paul scherp was en zag dat de foto op de prijs niet overeen kwam met de deelnemer die aan kwam lopen op de ITT Zondag. • Erik in grote paniek was omdat hij al naar de wintertijd was overgeschakeld tijdens het ITT. Hij zag geen enkele dame aan de tafels staan en liet iedereen snel omroepen, maar hij was dus een uur te vroeg. • Yoran graag met koud frituurvet frituurt.

5


Unicum uit – op een maandag Sven Maandag 21 februari was mijn eerste uitwedstrijd van de competitie in Eindhoven. Samen met Mark en Paul waren we van plan om op de fiets naar Unicum (Geldrop) te gaan. Blijkbaar lag mijn kamer het meest op de route, dus had ik de eer gekregen om het team van een gevulde maag te voorzien. Al gaven ze beiden aan dat ze alles lustten, dus de uitdaging was niet al te groot. Dus na wat prutsen in de keuken kwam er iets uit dat op spaghetti leek. Mark vond het goed eetbaar en Paul, die te iets te laat was gearriveerd, kon natuurlijk niks anders meer dan dat beamen. Nog wat pudding toe en de maaltijd was compleet. Toen hebben de gasten de afwas gedaan, waarna we op de fiets vertrokken richting Geldrop. Ik had geen idee welke kant we op moesten fietsen, maar gelukkig wisten mijn beide teamgenoten dit wel en kwamen we zonder problemen bij de eindbestemming aan (tot nu toe nog niks aan de hand, alles verliep voorspoedig, red.). Na wat ingespeeld te hebben tegen deze tegenstanders (waarvan de gemiddelde leeftijd hoger lag dan die van ons drie samen schat ik) begonnen we aan de wedstrijden. Na vele prutsen schuifballen waren we opeens tien wedstrijden verder. Paul had het voortreffelijk gedaan. Twee enkel en het dubbel gewonnen. Maar helaas verloren we nog steeds met 4-6. Vervolgens konden we in de kantine ons vochttekort weer aangevullen (iets waar we veel beter in zijn en de derde helft werd glorieus gewonnen., red.). Na nog wat meer nakletsen, besloten we dat het tijd werd om te gaan omkleden, anders zou het wel erg laat worden. Zo gezegd, zo gedaan; we vertrokken richting de herenkleedkamer, waar we even gingen douchen en omkleden. Echter was het geluk bij Paul opgeraakt. En hij had de verkeerde douche gekozen. Zijn douche wou namelijk niet meer uitgaan (we hebben er meermaals op geslagen). Na nog wat meer proberen en wachten gaven we uiteindelijk op, de douche bleef ongenadig doorgaan met water spuiten. Op zich geen probleem (voor ons), maar bij terugkeer in de kantine bleek iedereen al vertrokken te zijn! Amai, wat nu? Na aan wat deuren gerammeld te hebben, bleken ze toch echt op slot te zitten. Daarnaast kregen we een vrij eentonig nummer op maximaal volume te horen, genaamd: alarm. We namen aan dat er iemand onderweg was, zodat we binnenkort gered zouden worden. Maar na 15 minuten was nog niemand gearriveerd. Ondertussen 6


waren we al begonnen met wat snode plannen te ontwikkelen (die uiteindelijk enkel bij plannen bleven) (alhoewel, er waren nog gratis tafelsvoor het ITT beschikbaar, red.). Ook hadden wij geen telefoonnummer van een speler, complexbeheerder of iets dergelijks van Geldrop. Wel hadden we enkele mede-taverianen geprobeerd te bellen, maar zonder geluk, niemand nam maandagnacht om 01:00 de telefoon op. Ondertussen was het alarm reeds uitgegaan en besloten we dat we maar beter via de nooduitgang naar buiten konden gaan dan binnen overnachten. Dit zorgde ervoor dat het alarm alweer afging, wat overigens buiten amper hoorbaar was. Nadat we om het gebouw gelopen waren en net onze fietsen wilden pakken, bleek dat aan de voorkant van het gebouw ook nog een mooi knipperlicht hing. Waarschijnlijk voor eventuele buurtbewoners die een donkere straat om één uur ’s nachts inlopen om hun hond uit te laten, zodat zij de politie kunnen waarschuwen. Eenmaal aangekomen bij onze fietsen, stonden ze er nog keurig netjes, voorderest was het buiten helemaal leeg. Toen we net weg wilden fietsen, kwam er een grijze auto aanracen. Vervolgens kwam er een man in pyjama uit waar wij het hele verhaal in geuren en kleuren hadden verteld. Hij was opgelucht, want er was niks ergs gebeurd met zijn zaal. Hij zei dat het probleem met de douche wel vaker voorkwam. Toen we richting Eindhoven en lieten de pyjama man het verder maar uitzoeken. Enkele grappen later over de blinde mensen die de deur afgesloten hadden waarnaast onze fietsen stonden, zagen we opeens een politieauto op het gemakje naar de zaal toerijden, zonder sirene, zonder zwaailicht en zonder het negeren van verkeersregels. Dat viel dus ietwat tegen. We hadden hem scheurend midden over de rotonde met sirenes en zwaailicht verwacht.

Eenmaal in Eindhoven aangekomen wezen mijn medespelers mij nog even de weg naar mijn kamer, waarna ik van mijn nachtrust heb genoten (en wij van dit meesterlijke stukje, waarvoor dank., red.). 7


ITT 2011 Riepko Voorafgaand aan deze editie van het ITT was het nog een tijdje onduidelijk of het allemaal wel door kon gaan, maar nadat duidelijk was dat het toch door kon gaan was iedereen van Akris blij en opgelucht. Dit gold ook voor mij, want dit betekende dat ik na al die jaren organisatie (lees wedstrijdcommissie) voor het eerst zelf mee kon doen en natuurlijk niet te vergeten dat ik na lange tijd al die Taverianen weer eens terug kon zien (dat is wederzijds, red.). Zaterdag was het dan zover en mocht ik voor het eerst met de voorzitter van Akris aantreden. Voordat ik ook nog maar enigszins was warmgedraaid stond ik de hand van mijn tegenstander alweer te schudden om hem te feliciteren. Vervolgens dacht ik snel door te kunnen met de volgende wedstrijd, maar Peter van Hyperion stak hier een stokje voor (geen batje?, red.). Hij deed er alles aan om het toernooi te vertragen. Zo verdween hij onder meer onmiddellijk na iedere wedstrijd om vervolgens weer opgeroepen te worden en mopperde zo hard als hij kon op de tegenstander. Echter was hij ook niet de beroerdste om nog even met de tegenstander op de foto te gaan, lelijk schrikkend toen hij van Peter Aragon het resultaat terug te zien kreeg. Uiteindelijk mocht het voor hem ook niet baten en werden ook hij en zijn dubbelpartner door het Franse en Duitse team kansloos gelaten. Mijn dubbelpartner had nog de eer om tegen een leuk Duits meisje te mogen spelen al werd de spanning hem uiteindelijk te veel (er waren niet teveel ballen in ’t spel?, red.), waardoor de gewenste dubbel er niet van kwam. In het verliezertoernooi moest er alsnog een dubbel aan te pas komen nadat ik mijn enkel wederom had verloren tegen iemand van Idefix (je kan toch maar maximaal twee enkels verliezen? Misschien nog een hoop, maar dan houdt ’t toch echt op, red.), maar mijn partner zijn zenuwen zichtbaar kwijt was en won. De dubbel was zeker spannend te noemen, maar uiteindelijk moesten we toch het onderspit delven. Zodoende zat voor mij de eerste dag er al heel snel op. De rest van de middag restte er niet veel anders meer dan om af ten toe wat bij te kletsen met wat Taverianen (zonder ze van hun taak af te houden uiteraard) en inspiratie op te doen voor de volgende dag. Het feest die avond was zeer geslaagd feest met een goed sfeertje (dit kun je wel aan lui van Akris overlaten), goede band (waarvoor mijn dank uitgaat naar de feestcommissie), goede garnituur en natuurlijk bier. Zoals dat altijd het geval is wanneer het gezellig is vloog de tijd snel voorbij. Rond 3 8


uur vertrok ik moe maar voldaan huiswaarts richting Nuenen (aj, de fullparticipant-experience gaat toch echt uit van een overnachting in een tentje, red.). De volgende ochtend ging ik weer vol frisse moed en zonder kater achter de tafel staan. De eerste tegenstanders bleken duidelijk een maatje te groot, maar goed zij hadden wel het feest gemist. Ook mijn laatste tegenstander wist zich gesterkt door zijn clubgenoten te verslaan. Licht teleurgesteld begon aan de 2de ronde van het verliestoernooi. De eerste wedstrijd leverde mij mijn eerste zege op tijdens het ITT (gefeliciteerd!, red.), maar onverwachts ook meteen mijn laatste. Hierna was er kort de tijd om enkele clubgenoten aan te moedigen al bleek dit in de meeste gevallen niet zichtbaar te helpen. Nadat ik zaterdag nog had geweigerd om direct een deelnemersshirt te kopen. De kleuren vond ik niet mooi en zoals een Pool het verwoorde had het te veel weg van een oorlogsshirt. Wellicht was dit ook de beoogde associatie, maar de achtereenvolgens gewenste positieve associatie met tafeltennis bleef bij veel deelnemers uit. Zondag heb ik uiteraard alsnog een shirt gekocht, uit goede wil (zucht…waren er maar meer, red.). Als laatste wil ik de gehele organisatie bedanken voor de professionele organisatie en als optimist ga ik er vanuit dat ik jullie volgend jaar rond dezelfde tijd weer zie en hopelijk binnenkort nog op het NSK in Groningen (jij ook nog bedankt voor je gezelligheid en deelname uiteraard, red.).

Laserquest Paul Dragstra Soms zijn gebeurtenissen zo ingrijpend dat je nog precies weet waar je was toen je het hoorde. Zo kun je je misschien nog herinneren waar je was toen Pim Fortuyn of Theo van Gogh doodgeschoten werden. In mindere mate heb je dat ook weleens bij een bepaalde datum. Bij iedereen is 11 september (of zelfs de Amerikaanse nine eleven) synoniem voor de aanval op de Twin Towers en weet je nog precies waar je was toen je dit nieuws vernam en op welke tv je de beelden voor het eerst zag. Waar was jij op 3 maart 2011tussen 20:00 – 22:00. Waarschijnlijk was je toen niet aan het laserquesten, tenzij je Dion, Martijn, Guus, Emel, Sven, Ben of Paul was (Ajax – RKC 5-1, red. & Maurice). Deze gingen namelijk wel de strijd met elkaar aan. Het eerste probleem dook al snel op en de 9


oplettende lezer zal dat al lang ontdekt hebben: we waren maar met zeven personen. Aangezien de meeste van ons een technische achtergrond genieten, duurde het ook niet lang dat we erachter kwamen dat we met een priemgetal van doen hadden. Wat je ook probeert je kan nooit meerdere groepen maken van meer dan één persoon waarbij alle groepen even groot zijn. Wanhopig hebben we getracht om een extra persoon te regelen, maar geen enkele gebelde Taveriaan was bereid op te komen dagen (tsja, voetbal, red.). Uiteindelijk hebben we maar een verdeling van vier tegen drie aangehouden. Het druist misschien tegen alle principes in van het strijdgeweld maar wanneer je in de minderheid bent, ben je in het voordeel. Dat komt omdat je meer mensen neer kunt schieten en dat meerdere mensen vechten om jou neer te kunnen schieten. Ideaal dus. Zeker als je in het team zit samen met Martijn en Guus. Deze houden een soort sluipschutters tactiek erop na, zodat ze zelf weinig geraakt worden, maar ook weinig raak schieten. Toen ik samen met hen in het team zat had ik ook altijd vier vijanden om me heen (echte vrienden heb je dan ook niet gemaakt?, red.). Aangezien raak schieten 10 bonuspunten oplevert en wanneer je geraakt wordt 5, 4 of 3 strafpunten krijgt was dit een lucratief potje voor mij. Met een riante bonus van 100 punten sloot ik af met 871 punten. Genoeg voor een extra punt in het activiteitenklassement, want daar werd natuurlijk keihard voor gestreden. Het laatste potje speelden de vier besten (in punten uit de voorgaande twee games) tegen de overige drie. Zelfs dat werd een ongelijke strijd wat de vier glansrijk wonnen. Niet dat ik er graag te koop mee loop, maar mocht je het afvragen ik zat bij de vier (de Dragstratuur is nog slechts op de laserbaan merkbaar, red.). Een eervolle vermelding wil ik nog wel geven aan Emel. Niet voor niets staat onder haar blaadje de tekst te vinden “Goed gedaan Emel!” Dat is niet voor niets want met een bonus van maar liefst 70 punten eindigde ze mooi op 1 punt precies. Hulde! Zo kwam er weer een einde aan een leuke, maar tumultueuze activiteit van E.S.T.T.V. TAVERES. Het was weer een geslaagde avond geweest en nog nagenietend van de spectaculaire acties werd huiswaarts gekeerd. Weet jij het inmiddels al weer? Waar je was op 3 maart 2011 tussen 20:00 en 22:00. Schrijf er een leuk stukje over en stuur het naar [email protected] en laat iedereen binnenkort genieten van jouw bijzondere dag. 10


Beste WVTTK-redactie, In navolging van de vraag waar ik op 3 maart 2011 was kan ik stellen dat het nog vers in het geheugen ligt. Het was op een mooie donderdag dat ik nog nagenietend van mijn avondmaaltijd en toetje achteraf op mijn bank lag voor de televisie. Ineens ging mijn telefoon af en was het onze weledele penningmeester aan het woord. Hij wist mij te melden dat ik me voor deze activiteit had opgegeven. Onmogelijk natuurlijk! Dit heb ik dan ook meteen duidelijk gemaakt en één of ander excuus over priemgetallen heb ik dan ook netjes afgewimpeld. 3 maart 2011 was natuurlijk de dag dat iedere Taveriaan, eerdere zeven namen uitgezonderd, op Veronica had afgestemd. Het gaat hier om de halve finale-wedstrijd KNVB-beker tussen Ajax en RKC Waalwijk. Onvergetelijk was het, een strakke 5-1 overwinning en een plek in de finale. Iedereen weet inmiddels welke rol de finale heeft gespeeld in de nationale voetbalstrijd hier in Nederland. Het was dus zeker een geslaagde avond geweest en dat allemaal zonder TAVERESactiviteit. Met vriendelijke groet, Mark

Verjaardagen Mei 30

Paul ‘Halve Isaak’ Dragstra

30

Juni 1 12 14 18 21

Omar Sarfaty Jolanda van Eijden Mark Zantboer Marcel van der Ham Davin Cs Kings&Queens

22 25 27 34 3

Juli 1 22

Dion ‘Apple time’ Boesten Tom Marechal

28 27

Augustus 16 Sven Slijkerman 23 Erik van der Wurff

20 20

11


Activiteiten- en toernooiagenda Voor de actuele agenda zie www.taveres.nl 16 juni 23 juni 1-3 juli X juli 22 t/m 26 augustus 5 september

Golf Huwelijk Selma en Maurice Stedentrip BBQ afsluiting seizoen Intro TU/e Huwelijk Jeroen en Sunny

Hierbij kondigen wij als WVTTK-redactie een suggestie aan voor een nieuwe sponsor. Sinds maandag 30 mei is de Taveriaanse markt der leden opgeschrikt met een toename aan 30+-ers. Door hier commercieel op in te spelen kunnen zowel de vereniging als een commerciële partij de voordelen van een dergelijke overeenkomst inzien.

12


Enerzijds kunnen de 30+-ers zich vermaken onder lotgenoten en anderzijds biedt deze commerciële partij een dienst aan die de toenemende druk van het bestuur om vele activiteiten te organiseren kan doen afnemen. Graag zien wij dat het bestuur hier zeer snel op inspeelt om een onbekend fenomeen binnen de Eindhovense studententafeltennissport het hoofd te bieden, namelijk het 30+-lid. Wellicht kan het aanbod worden uitgebreid met aangepaste voorzieningen om deze doelgroep tegemoet te komen. Hierbij kan gedacht worden aan: • Lastenverlichting betreffende het verplaatsen van tafeltennistafels op regelmatig terugkerende gebeurtenissen, als zijnde trainingen, en grootschalige evenementen als het ITT. • Extra zorgplicht voor het bestuur om de lichamelijke gezondheid te waarborgen. Hierin voorziet vooral het wassen en brengen van appels tijdens eenmalige grootschalige gebeurtenissen in een bepaald weekend van mei om het Vitamine C-niveau op peil te houden. • Financiële tegemoetkoming in de vorm van lidmaatschapskorting, aangezien lichamelijke aftakeling door overmatige inspanning voor de vereniging door de jaren heen het volledig benutten van de jaarlijkse contributiegelden onmogelijk maakt, zoals deelname aan alle activiteiten en het volledig gebruiken van de trainingscapaciteit die door de vereniging wordt aangeboden. • Inspanningen van het bestuur jegens NTTB om voorzieningen te treffen voor een veteranencompetitie waarin onze hooggewaardeerde en zeer ervaren leden kunnen buigen op een sportief tobsportklimaat op zowel actief, sociaal en geestelijk niveau. • 30, het magische getal (volgens ingewijden een primoriaal als ook de som van de kwadraten van de natuurlijke getallen 1, 2, 3 en 4, het eerste sphenische getal en het eerste Giugeengetal, een elfhoeksgetal, de som van de vier kwadraten die een vierkant piramidegetal maken, het grootste getal zodat copriemgetallen kleiner dan hetzelf ook priem zijn en natuurlijk is het een Harshadgetal) dient geëerd te worden in alle mogelijke denkvormen. Allereerst zal de persoon, het dertigtal jaren bereikend, worden voorzien van een dertigtal bieren dat in een dertigtal uren (bestaande uit twee keer dertig minuten), om zodoende ieder flesje in dertig teugen te verlossen van de liquide inhoud, zal worden leeggedronken. Vervolgstappen dienen in overleg met de Club van 30 te worden overlegd en uitgevoerd. Controle geschiedt door het overkoepelende lid dat op de dertigste 30 is geworden. 13


Tien jaar Bata voor TAVERES, wat gaat de tijd toch snel Paul Dragstra Mei 2011 zal de boeken ingaan van een historische maand waarin de nodige mijlpalen gevierd werden. TAVERES vierde haar 2e lustrum als deelnemer aan de Bata en ikzelf vierde mijn 6e lustrum. Tijd om eens terug te kijken naar het verleden en te mijmeren over die goeie oude tijd. Het lijkt nog maar pas geleden dat Terence Lee de traditie startte van de Bata. Dat hij aan mij vroeg loop je mee en zonder te beseffen waar je ja tegen zei, maakte je deel uit van het Bata team van TAVERES. Wat hebben we veel meegemaakt. Woorden die me te binnen schieten: trekkershut, melk uit de koe en vooral kopstoot. Nu 10 edities later kijk ik terug naar alle gelopen, gefietste etappes, de feesten, de deelnemers en teamgenoten en ik denk bij mezelf ik heb al 10 bata’s meegemaakt, wat gaat de tijd toch snel. De Batavierenrace Voor degene die een Bata (Batavierenrace, voor kort, red.) nog niet hebben meegemaakt, zal ik even kort uitleggen hoe het gaat. De Bata is een estafette hardloopwedstrijd van Nijmegen naar Enschede. De wedstrijd is verdeeld in 25 etappes, die weer opgedeeld zijn in 3 ploegen: nacht, ochtend en middag. De start is om middernacht in Nijmegen en het is de bedoeling dat rond zes uur (zaterdagmiddag, zo snel zijn we nu ook weer niet over zo’n 180 km, red.) iedere ploeg gefinisht is in Enschede. Naast het lopen (nou ja hardlopen) moet je ook een etappe fietsen (nou ja moeten, het is een groot en gezellig festijn, red.). Dit voor de morele support. Daarna is het feest: groot feest. Ondanks de zware fysieke inspanning vinden de meeste deelnemers nog genoeg reserves om door te feesten tot in de vroege uurtjes. Na een korte ochtendrust in één van de tentjes (welke is altijd weer een verrassing de volgende ochtend, red.) is het weer tijd om huiswaarts te keren. Weer een jaartje wachten (en trainen, red.) volgt terwijl je denkt wat gaat zo’n weekend toch snel. Historie Zoals gezegd begon onze Bata ervaring in 2002. In 2001 was er MKZ en hierdoor was de Bata niet doorgegaan zodat we een extra jaar hadden om ons optimaal voor de bereiden. In die tijd was er nog grote enthousiasme voor de Bata en deze was met name door mister Lee tot grote hoogte aangewakkerd. De eerste jaren hebben we dan ook uitsluitend als 14


TAVERES gelopen, aangevuld met extra mensen buiten TAVERES. Dat werden er steeds meer en ook moeilijker te vinden, zodat in 2007 vele 2 etappes moesten lopen. Ikzelf zat in de ochtendploeg en daarin liep heel mijn ploeg dubbel (de meeste deden zowel ochtend- als middagploeg), behalve ik (dat krijg je als je een jaartje wacht en niet traint, red.). Tsja, verschil moet er wezen natuurlijk. Maar goed ook want die ene etappe die ik liep vielmij zwaar. Tijdens het lopen dacht ik alleen maar: wat fietst Mark toch snel. Team TAVERES TAVERES TAVERES TAVERES TAVERES TAVERES Tavache Tavache Born to be wildcard Tavachios

Jaar Opmerking 2002 2003 2004 2005 2006 ingekort 2007 2008 2009 2010 2011

Afstand 178,9 178,9 179 186,9 174,6 183,7 182 176,9 173,9 173,9

Tijd 14:14:25 14:23:45 14:07:17 15:20:31 13:44:19 15:38:12 15:11:59 14:56:10 13:52:59 15:07:51

Km/uur 12,56 12,43 12,68 12,18 12,71 11,75 11,97 11,84 12,53 11,49

Positie 88 88 92 172 55 116 106 103 33 104

Vervolgens moesten we onze heil zoeken bij een tweede vereniging. Deze hebben we gevonden in de badmintonhelden van Panache. Deze blijken bijzonder snel te zijn en een positie rond de 100ste plaats was geen utopie meer (een groter getal is niet beter, red.). In 2010 brak de bureaucratische rompslomp ons bijna op. Gelukkig konden we met vijf sportverenigingen (Panache, Don Quishot, Nayade, Isis, TAVERES) uit Eindhoven samen een wilcard bemachtigen. Qua prestatie was dit een succes en we behaalden als team een fantastische 33 plek, ongeëvenaard. Dit jaar deden we als vanouds mee met Panache. Echter het aanbod aan lopers (vooral van onze zijde) was miniem. Alleen Mark en ik hadden ons opgegeven. Gelukkig vonden we een derde vereniging: Helios uit Utrecht. Dit is ook een badmintonvereniging. Jammer dat we in de minderheid waren, maar mijn 10e Bata was zo gered. Als ik nu terugkijk op deze lijst en ik overzie onze prestaties dan denk ik: Goh, wat waren we toch snel. Busje Elk jaar is het weer een prachtig gezicht. Al die busjes die stuiven door het landelijke landschap van de Achterhoek en Twente. In heel Nederland is dan praktisch geen busje meer verkrijgbaar en zeker in de omgeving van Enschede, Nijmegen, Ulft en Eindhoven heb je een probleem als je een busje moet gaan huren tijdens de Bata omdat je dan net wilt gaan verhuizen 15


(in Ulft heb je het hele jaar waarschijnlijk dat probleem). Aangezien de snellere teams wisselpunten overslaan is het elke keer weer de vraag of het wel zo verstandig is om het busje dat voor je rijdt te volgen. Vaak bleek ook dat dit zeker niet het geval is waardoor er omgekeerd moest worden. Dan blijken er 10 busjes achter je te zitten die dat dan ook moeten doen. Wat mij nog bijgebleven is qua busje is dat we een keer te ver in de berm stonden en dat het busje gevaarlijk begon te hellen. Snel moesten we eruit springen om het busje weer eruit te duwen. Een ander opmerkelijk feit was dat een busje van een ander team in Enschede bij het inladen van de spullen op de camping te water geraakte. Tsja een bus op een heuvel zetten zonder de handrem aan te trekken is vragen om problemen. Terwijl ik hier aan denk open ik mijn ogen. Het is zondagmiddag na de Bata en ik herken de Kennedylaan. We zijn alweer in Eindhoven en ik denk wat rijdt dat busje toch snel. Feest Het feest met de Bata is ieder jaar weer een hoogtepunt. Twee tenten en andere gelegenheden zoals de Bastille, Vestingbar en Vrijthof. Elk jaar treedt daar ook een band op uit Eindhoven: Lijn 7. Toeval of niet 2002 was ook het eerste jaar dat Lijn 7 optrad tijdens de Bata. Vervolgens staan 2004, 2008 t/m 2011 op hun erelijst. Nog lang geen tweede lustrum dus. Elk jaar was het programma wel min of meer vast. Een medley van Kinderen voor kinderen (altijd leuk voor de feestvreugde die evenaar en bedelaar) en de miniplaybackshow (tsja, als de zoon van Tonny Eyk meespeelt in de band, red.). Altijd met de twee optredens van Anoek en Andre Hazes. Dit jaar was alles anders, geen Kinderen voor kinderen en tijdens de miniplaybackshow streden Ben Saunders en Lady Gaga tegen elkaar. Jammer. Toch was het feest weer een succes en terwijl ik richting de tent tol denk ik wat drink ik het bier toch snel. Mijn prestatie Uiteraard eindig ik dit epistel met mijn eigen prestaties. Dat vind ik en jullie waarschijnlijk ook het allerbelangrijkste (als dertigjarige is het ook al belangrijk om je volledige biografie klaar te hebben, red.). Ik heb alle ploegen gehad (en ervan genoten?, red.) en in totaal heb ik 8 verschillende etappes gelopen, waarbij ik maar liefst 6x de nachtploeg heb gelopen. Het blijft een prachtig gezicht die karavaan van lopers, fietsers en busjes door het nachtelijke plattegrond trekken (mits er voldoende licht is om iets te zien, red.). Al met al was het een prima tijd en hardlopen kan best leuk zijn. 16


Vooral omdat de looptijd geregistreerd wordt, dus je geeft alles wat je hebt (hardloopschoenen, batashirtje, broekje…viespeuk, red.). Een prachtige tien jaar en ik raad ook iedereen aan om de Bata minstens een keer te lopen. Als je dat doet dan volgen de tweede, derde en tiende keer vanzelf. Wanneer ik nu naar mijn eigen tijden kijk dan denk ik wat loop ik toch.... eh CONSTANT! Team TAVERES TAVERES TAVERES TAVERES TAVERES TAVERES Tavache Tavache Born to be wildcard Tavachios

Jaar 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011

Etappe 18 (middag) 18 (middag) 2 (nacht) 3 (nacht) 14 (ochtend) 16 (ochtend) 6 (nacht) 9 (nacht) 9 (nacht) 8 (nacht)

Afstand 4,6 4,6 7 7,9 7,9 8 7,5 7,2 7,2 8,1

Tijd 00:22:14 00:20:20 00:33:40 00:34:45 00:35:19 00:39:51 00:36:00 00:33:50 00:32:07 00:36:08

Km/uur 12,41 13,57 12,48 13,64 13,42 12,05 12,50 12,77 13,45 13,45

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

2010

2011

17

Positie 118 76 153 80 87 181 150 84 62 74


Competitieverslag Jeroen Cottaar Weer een half jaar verder en dus weer een competitieseizoen verder. Dat betekent dat ik jullie als wedsecretaris weer een verslag mag geven van de hoogte- en dieptepunten. We beginnen maar gelijk met het mooiste resultaat: het kampioenschap van TAVERES 1. Met maar liefst 17 punten voorsprong zijn Yoran, Omar, Henk, Tom en Benjamin eerste geworden in de eerste klasse en daarmee naar de hoofdklasse gepromoveerd. En een bijzondere vermelding voor Yoran, die geen partij verloren heeft, en Omar, die er van de 23 maar 2 verloor. Volgend seizoen mogen ze dus hun kunsten vertonen in de hoofdklasse. In de derde klasse hadden we dit jaar twee teams. TAVERES 2 (Maarten, Martijn en Emel) zijn vierde geworden, en TAVERES 3 (Hans, Gilbert, Dion en Huanita) zesde, waarmee zij helaas degraderen naar de vierde klasse. Onze beste speler in deze klasse was dit seizoen Maarten (75%). Ook in de vijfde klasse was er helaas een degradatie. Hier is TAVERES 4 (Lenneke, Paul, Mark, Sven en uw verslaggever) zesde en laatste in de poule geëindigd, hoewel met enige dank aan een raar schema van de NTTB (spreekverbod van de NTTB?, red.). Volgend seizoen zullen we ons dus weer moeten opwerken uit de zesde klasse…(gewoon een arbitragezaak aanvragen en dan spelen we met het team weer 5e klasse, even gezellig als altijd, red.) Stand ----------------------------------Taveres 1 10 - 74 Wanzl/Belcrum 5 10 - 57 OTTC 1 10 - 54 Stiphout 2 10 - 40 The Back Hands 2 10 - 38 Die Meede 2 10 - 37

Stand ----------------------------------Flash 5 10 - 69 MCS - ttv Veldhoven 4 10 - 58 Deurne 3 10 - 55 ATTC '77 3 10 - 51 Meppers (H) 3 10 - 39 Taveres 3 10 – 28

Stand ----------------------------------Best 2 8 - 61 TIOS '51 6 8 - 39 Meppers (H) 2 8 - 36 Taveres 2 8 - 36 Flash 8 8 - 28

Stand ----------------------------------Unicum 9 10 - 70 Taverbo/Sabo 7 10 - 49 Meppers (H) 4 10 - 49 MCS - ttv Veldhoven 13 10 - 47 Unicum 12 10 - 45 Taveres 4 10 - 40

18


Het ITT Yoran Ja, het ITT 2011 zit er weer op. Voor mij was het mijn tweede ITT en het eerste ITT waar ik zo dicht bij de organisatie zat (sterker nog je zat bovenop jezelf, jij was immers de organisatie, red.). Als voorzitter moest ik alles in goede banen leiden en vooral zorgen dat alles dat moest gebeuren, ook daadwerkelijk gebeurde. Daardoor heb ik het toernooi van dichtbij meegemaakt en ik denk dat ik mag zeggen dat het een geslaagd toernooi was. Alles is goed verlopen en er zijn geen noemenswaardige incidenten gebeurd. Ik heb wel gemerkt wel dat de wedstrijdcommissie na al die jaren wat slordig wordt aangezien de finalist bij de heren die aan tafel stond iemand anders was dan op papier stond. Zelfs de meest ervaren onder ons maken dus fouten (is dat niet jouw fout dan? Immers zoals jezelf treffend verwoordde: Als voorzitter moest ik alles in goede banen leiden en vooral zorgen dat alles dat moest gebeuren, ook daadwerkelijk gebeurde, red.). De eerste middag liep er al gelijk iets fout. Door een miscommunicatie met Posno Sport waren er geen balletjes geleverd (dat kan de beste overkomen, red.). Als er iets onmisbaar is op een tafeltennis toernooi dan zijn het natuurlijk balletjes (noemenswaardig incident?, red.). Gelukkig hebben we via een andere winkel iets kunnen regelen waardoor we de avond zelf nog balletjes in handen kregen. Het team-toernooi op zaterdag verliep vlot. ’s Ochtends zaten de hardcore vrijwilligers al om half zeven broodjes te smeren (en niet zomaar wat broodjes, ontbijt en lunch tegelijk, red.). Overdag werden alle wedstrijden in goede banen geleid door de paren Jeroen-Maarten bij de heren en Erik (aka funzies)-Mark bij de dames. Business as usual, ik verwachtte ook niks anders van hen. Bedankt aan hen en aan de baancommissarissen die hen daarbij hebben geholpen! ’s Avonds lekker Aziatisch gegeten (weet niet of het Chinees, Indonesisch, Japans,… was dus ik hou het lekker breed) waarbij ik helaas eerder moest vertrekken om de band te ontvangen. Overigens was het feest een groot succes. Ik heb veel positieve reacties gehoord over de band en dat is wel een determinerende factor voor het feest (vergeet het publiek niet, dat was natuurlijk ook uitmuntend, red.). Na een gevecht met de friteuse en het vet dat er in heeft gelegen (het aanrecht van 19


het ESC heeft er volgens mij nog nooit zo schoon uitgezien) fietste ik om half vijf terug naar huis. Ik was inmiddels 23 uur op en ik ben naar bed gegaan met een moe maar voldaan geest.

Op zondag ochtend werd ik door mijn telefoon wakker gemaakt. Het was Martijn, dat ik maar eens moest komen. Het toernooi was ondertussen begonnen. Met dank aan de sportkantine en Dion zijn laptop konden de deelnemers, tussen de wedstrijden door, naar een live-stream van het WK in Rotterdam kijken. Zien hoe het moet om daarna het zelf uit te proberen. Dat lukte niet voor iedereen zo goed maar vanaf de kwartfinales hebben we toch naar spectaculaire wedstrijden mogen kijken. Het tafeltennis was ook dit jaar weer van een hoog niveau. En toen was het voorbij. Na een laatste ronde over de hallen en het campingveld reden we met zijn allen naar de gewoonlijke Trafalgar Pub. Het was een leuke afsluiting voor het weekend. Bedankt aan allen die hebben meegeholpen. Van jullie voorzitter, Yoran

Activiteitenklassement Met voetbal was het vroeger voorspelbaar, óf Ajax werd kampioen, óf, waarschijnlijker en meer verdiend, werd PSV kampioen. De afgelopen jaren hebben we uitzonderingen moeten zien op deze wetmatigheid waarbij we clubs als AZ en Twente kampioen hebben zien worden en wie weet volgend jaar misschien wel ADO. 20


Ook bij TAVERES was er al jaren een wetmatigheid, óf Paul, óf Mark werd de winnaar in het activiteitenklassement. Met nog drie activiteiten te gaan (Golfen, Stedentrip en EindejaarsBBQ), staan dit jaar niet Paul en Mark, maar Ben en Dion bovenaan. Beiden met slechts 1 punt van de gevreesde nummers 2 en 3. En ook Martijn, nu met 5 punten, maakt nog kans om winnaar te worden van het activiteitenklassement. De strijd is dus nog niet gestreden!! Naam: Totaal: Dion 7 Ben 7 Mark 6 Paul 6 Martijn 5 Guus 4 Maarten 4 Yoran 4 Sunny 3 Lenneke 3 Jeroen 3 Tom 2 Zhenglei 2 Dong 2 Gilbert 3 Omar 2 Henk 2 Jan-‐Willem 2 Sven 2 Emel 1 Erik 1 Jolanda 1 Totaal:

Poolen: 1 1 1 1 1 1 1

1

1

1

Sinterkerst After ITT Bowlen: Poker: Van Lint: nieuwjaars: Laserquest: Bata: borrel: 1 2 1 1 1 1 1 1 2 1 1 1 1 1 1 1 1 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 1 1 1 1 2 1 1 1 1 1 1

1 11

11

8

14

11

7

2

2

Dat de strijd nog niet gestreden is blijkt wel aan de eindsprint van Mark. Boze tongen beweren dat dit sujet helemaal niet aan alle activiteiten waarvoor hij punten heeft gekregen heeft deelgenomen. Toch bleek dat niet genoeg voor hem en nu heeft hij een nieuwe strategie ontwikkeld samen met zijn rechterhand en partner-in-crime Maarten. Elke keer dat hij op stap gaat, zet hij dat om in een TAVERES activiteit zodat hij en Maarten en een punt en een rondje P incasseren. 21


Puzzel Redactie Uitslag Vorige WVTTK vroegen we jullie de zevende dwerg op de afbeelding te vinden. En ook al hebben we jullie twee kansen gegeven, helaas bleek ook deze opdracht nog te moeilijk.

Nieuwe Puzzel Voor de nieuwe opdracht hoef je niks te mailen naar de WVTTK. Het enige wat je hoeft te doen, is uit te vinden wat onderstaand plaatje is en wat je ermee kan doen. Als je dat weet, win je de geheime code naar een leuk filmpje op YouTube.

22


Mopper-de-mop Het is rood en vliegt door een Chinees restaurant? Sambal bij Wat is het kleinste clubhuis van Nederland? De vagina, want daar kan maar 1 lid in en hij moet nog staan ook. Wat is de overeenkomst tussen een vrouw en een tornado? Als ze komen zijn ze nat en hevig en als ze weg gaan nemen ze je huis en je auto mee! Het is geel, en als je het in je oog krijgt ben je onmiddellijk dood? Een trein.

23


Colofon Redactie De redactie van deze uitgave werd gevormd door Paul, Mark en Selma.

Bijdragen Bijdragen van buiten de redactie werden geleverd door: Yoran, Sven, Jeroen, Riepko

Oplage De oplage van deze editie bedraagt 30 stuks.

Volgende editie Deadline: 15 augustus 2011 Verschijningsdatum: 1 augustus 2011 Aangeleverde kopij dient te worden aangeleverd als tekst zonder opmaak en zonder regeleinden of met opmaak en met regeleinden.

Redactieadres ESTTV TAVERES WVTTK-redactie Studentensportcentrum O.L. Vrouwestraat 1 5612 AW Eindhoven E-mail: [email protected] WWW: http://www.taveres.nl/wvttk/

24

Zilver + Hout = Parel

Recommend Documents