MMA
Zie
magazine
het editoriaal
groot
Wat kan een modellenbureau aanvangen met een grootformaatprinter?
Cover: Leon Volders
Colofon Jaargang 6 – nr. 66 MMA magazine is een uitgave van Marquise Model Agency. V.U. Leon Volders
Verspreiding
Deze publicatie wordt uitsluitend op digitale wijze verspreid via de internetkanalen van Marquise Model Agency.
Redactie
Leon Volders Geerdegemdries 55 2800 Mechelen
[email protected] 0475/492528 015/430663 Kristina Drcha
Art Director
Jurrien Suiskens
Fotografie
Hugo Maes Rob Meijer Leon Volders Bert Meskens Nat Deryckere André Thys
Website
http://www.marquisemodels.eu Alle rechten voorbehouden © Leon Volders, 2014 Reproductie, zelfs van gedeelten van dit magazine, ongeacht in welke vorm of wijze, is uitsluitend toegestaan na voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Een belangrijke vraag, die natuurlijk al van tevoren werd beantwoord, want de printer staat er reeds. En het was een weloverwogen aankoop. In de eerste plaats denken we dan natuurlijk aan onze modellen. Een printer die op A1-formaat (en langer) kan werken, kan letterlijk aan de lopende band een portfolio afwerken. Niet alleen is dit kostenbesparend, maar een permanente en bewaakte kwaliteit is gegarandeerd. Want een professionele reprografische machine als de Canon ImagePROGRAF IPF 6400 heeft een interne calibratie. We verwachten dat de kwaliteit van de boeken van onze modellen dan ook nog zal toenemen. Maar er is veel, veel meer. Op het vlak van publiciteit kan deze printer banners aanmaken, doorkijktransparanten en afdrukken op vinyl of canvas afleveren. Onze oudere banners zijn nu al door nieuwe vervangen, meer fris, origineel en modern. Eind 2014 plannen we een tentoonstelling van het werk van onze fotografen. Als je expositiekwaliteit wil leveren, dan kom je met een A4-tje echt niet toe: wil je tentoonstellen, dan moet je minstens je foto’s op 30x40, 40x50 of 60x70 aanleveren. Uitbesteden aan een professioneel labo wordt dan wel erg duur, maar met een eigen grootformaatprinter blijft het betaalbaar. Langs alle kanten slaat men ons met digitale fotoalbums rond de oren. Maar voor de werkelijk speciale gelegenheden wil men wel iets meer. Geen offset, maar afdrukken op echt fotopapier, groot formaat. En dus ook weer een ideale vormgeving voor huwelijksfoto’s. Het traditionele werk met het trouwalbum wordt stilaan verdrongen door verschillende alternatieven: dia- en multimediashows, cassettes met A3-foto’s, satellietalbums voor de ouders, noem maar op. Maar ook de uitnodigingen, de bedankkaartjes, menu’s en plaatsreserveringen kunnen snel, efficiënt en vooral goedkoper met deze printer worden aangemaakt. Natuurlijk is het belangrijkste argument dat deze printer de ideale compagnon is van de Hasselblad, die van nature op grote formaten is afgestemd. Of, anders gesteld, iedereen heeft te winnen bij deze aankoop.
De nieuwste term: “address”. Modeverschijnselen en trends zijn volatiel: wat vandaag hip is, is morgen out. Ook vaktermen en het buzzjargon is onderhevig aan slijtage. Vroeger ging het trager. De term “sex appeal” heeft het enkele tientallen jaren volgehouden. Maar wie het nu nog daarover heeft, moet wel in de oorlog zijn geboren. Het komt er dus op aan de nieuwste termen te leren kennen om bij te blijven. En elke dag komen er nieuwe bij.
Présence wijst dus op een opvallende verschijning, naar iemand waar iedereen naar kijkt als ze de kamer binnenkomt. Het is het visitekaartje van de zelfzekere persoon, die iets uitstraalt van “heb je me gezien?” Omdat ‘address’ een band veronderstelt, komen we dit het meest tegen bij opnamen waarbij het model recht in de lens kijkt: een tikje confronterend en provocerend. De koppeling kan echter ook op een andere manier orden aangetoond of gesuggereerd: een steelse blik, een gebaar…
Hier en daar horen we nu de term “address”, meestal gebruikt in een zin als “dat fotomodel heeft een geweldige address” of “het meisje is wel mooi, maar ze heeft geen enkele address”. De uitdrukking is snel bezig een plaats te veroveren tussen uitdrukkingen als “poseersterkte”, “wow effect” of “présence”. Address heeft vooral te maken met aansluiting, met connectie. “Klikt het” tussen het model en de bekijker van de foto. Als het model er in slaagt die bijzondere band te maken, dan heeft ze de toeschouwer geadresseerd. Ook bij golf kent men deze uitdrukking: men ‘adresseert’ de bal als men op het punt staat hem weg te slaan. Het zijn allemaal subtiele verschillen van hetzelfde: de manier waarop het model indruk maakt. Bij ‘seks appeal’ was het door een lichte erotische geladenheid. Men zal zelden beweren dat een kind seks appeal heeft, al gaat men daar in de States al eens te ver in. Bij ‘poseersterkte’ ligt de kracht van het model erin dat ze langdurig mooie en gevarieerde poses kan aannemen zonder in herhaling te vallen. Het ‘wow effect’ daarentegen is gewoon de reactie van de kijker op een sterke foto. Dit hoeft niet noodzakelijk van het model uit te gaan, maar een goed model draagt toch telkens een deel van de foto. ‘Présence’ is dan weer iets helemaal anders. Met deze term doelen we op het feit dat een model haar aanwezigheid weet te benadrukken.
Hierboven demonstreert Eline het effect. We vinden het ook sterk terug in de foto “je t’attends” van Kaylee in het vorige nummer, waar de suggestie zowel in de titel als in de houding zit. Het zijn soms details, maar ze kunnen de poseerervaring versterken. En wie al deze details tot in de perfectie beheert, steekt met kop en schouders boven de anderen uit. Daarom zullen we ook in de volgende nummers van ons magazine blijven tips en termen geven die onze modellen op de hoogte houden van de trends en de nieuwigheden. Door ze in een breder kader te plaatsen, geven we ook nog wat nuttige achtergrondinformatie mee.
Apache !
We hebben het niet over de indianenstam, maar wel over de Parijse onderwereldfiguren van de 20-30er jaren van de vorige eeuw. En hun befaamde “dans van de dood”. Veel machismo van de “mecs” en hun “poules”.
Postprocessing: de uitsnede Tegenwoordig heeft iedereen wel een compact camera, of minstens een smartphone-met-camera. Maar niet iedereen heeft een professioneel toestel en tussen beide apparaten bestaat een wereld van verschil.
Het meest in gebruik is de 2:3 verhouding van het kleinbeeldformaat, maar ook het 4:3 formaat is in opmars. Middenformaatcamera’s gebruiken 1:1 (vierkant) of 4:5. En dat heeft telkens visueel een heel andere impact.
Zo is er vooreerst de flexibiliteit. Met de camera van een beroepsfotograaf heb je oneindig veel instelmogelijkheden en verwisselbare lenzen. Natuurlijk kan je er ook automatische snapshots mee maken, maar geen enkele professional die dit wil of zal doen.
Dus moeten we ons eerst afvragen waar de foto zal voor dienen. Moet ze in een kader komen, dan moeten natuurlijk de verhoudingen kloppen. In een bladvullend formaat van een tijdschrift, moet ze ook op maat worden gemaakt.
Want de kracht van die toestellen ligt juist in het feit dat élke foto perfect kan worden aangepast aan de situatie: de ideale kleurbalans, het perfecte contrast, de passende belichting, een uitgekiende compositie en het vermogen van een camera die de hoogste kwaliteit kan leveren. Maar dit alles komt met een prijs, en niet alleen letterlijk. Want de meeste beroepsfotografen werken met een nulinstelling, wat wil zeggen dat alle mogelijkheden in het toestel worden uitgeschakeld, zodat ze later met de hand kunnen worden toegevoegd. Want instellingen die vooraf in de camera worden vastgelegd (scherpte bijvoorbeeld), kunnen daarna niet meer worden aangepast. En dat kost uiteraard veel tijd. Kwaliteitsfoto’s komen er niet vanzelf. En dan komt de nabewerking of postprocessing kijken. Hier worden de meesterwerken gemaakt! Nabewerking bestaat uit vele technieken, die men achtereenvolgens op de foto’s toepast. Waar de fotograaf meestal mee begint, is het vastleggen van het formaat en de uitsnede. En dat is niet zonder belang. Formaten kennen we: we weten wat een portretformaat is en hoe een landschap er uit ziet. Maar de verhoudingen liggen niet altijd vast. Om te beginnen bestaan er naargelang het merk en type camera, vele verschillende formaten.
Het kiezen van het juiste formaat is dus de eerste opgave. Sommige onderwerpen of opnamen passen beter in een vierkant, maar een panoramafoto zal haast zeker altijd langwerpig zijn. Goed, we hebben het formaat. Hoe past de foto nu hierin? Dat is het werk van de uitsnede of cropping. Op amateurfoto’s zie je het wel eens: het hoofd is afgesneden of een ander belangrijk deel van de foto ontbreekt omdat er geen tijd werd genomen om juist te kadreren. Cropping is uiterst belangrijk, omdat het bepaalt welk deel van de foto de kijker te zien zal krijgen. De belangrijkste regel die hierin geldt: “less is more”. Details kunnen meer vertellen dan een globaal beeld. De kracht van een beeld hangt dus af van de zorg waarmee de uitsnede is gebeurd. Maar moeten we daarom per se een professionele camera hebben? Wel, er zijn grenzen aan de mate van cropping die je kan toepassen en de betere fotoapparaten hebben nu eenmaal vaak meer beeldpunten ter beschikking. Ook als je daar een massa van wegwerkt, blijft er meestal genoeg over om een bruikbare foto over te houden. Op de volgende bladzijde een ideetje over hoe de uitsnede het karakter van een foto bepaalt. Vele fotografen zijn van mening dat cropping achteraf niet zou mogen bestaan en dat alles moet worden vastgelegd op het moment dat de foto wordt gemaakt. Maar men laat dan wel soms unieke mogelijkheden liggen.
Een leuke foto, maar wat rommelig…
De eerste uitsnede: nadruk op het belangrijke
en een bruikbare achtergrond als we extreem uitsnijden
Accessoires, attributen en props Drie termen die binnen de modellenwereld hetzelfde betekenen: het gebruik van voorwerpen die helpen om een bepaald beeld op te roepen of te versterken bij het poseren. Deze attributen hebben vele functies. In enkele gevallen draait alles er omheen, bijvoorbeeld bij een productpresentatie als een parfum. Het is duidelijk dat het model dan slechts dient om het product te onderlijnen en te helpen de aandacht te vestigen op het wezenlijke: het aantrekkelijk maken van wat men wil verkopen. Maar accessoires doen veel meer dan dat: ze maken de hele situatie aannemelijker. In die zin is ook kleding een belangrijk accessoire, want de outfit van het model moet passen bij het verhaal dat men wil brengen. Bij een retrofoto hoort retrokleding. Een belangrijke functie van props vinden we bij beginnende fotomodellen. In vele gevallen weten ze met hun handen geen blijf. En dan kunnen props (een teddybeer, een muziekinstrument, een fototoestel, …) een uitkomst bieden.
Professionele modellen hebben die steun niet meer nodig: zij maken doorlopend gebruik van props, maar doen dit dan door creatief om te gaan met hun lichaam, hun kleding of hun haar. Zij hebben geleerd hoe ze op een originele wijze ogenblikkelijk alles kunnen inschakelen wat een foto meer allure kan geven. Het is een van de kenmerken waaraan men een beroepsmodel kan herkennen. Ook grotere voorwerpen kunnen dienen als prop: een ladder om tegen te leunen, een auto, … Wie voldoende vindingrijk is, hoeft maar om zich heen te kijken om iets te vinden dat zijn pose een extra waarde geeft. Zelfs gewoon rondkijken in de studio kan al leuk materiaal opleveren: een gsm, een keerborstel, de combinatie van een paar polshorloges… Dat fotografie een creatief proces is, maakt het juist zo spannend om er telkens weer nieuwe ideeën aan toe te voegen. Want wie beweert dat alles al eens is gefotografeerd, zit er naast. Elke dag bewijzen fotografen en modellen dat ze met het gebruik of misbruik van accessoires nieuwe creaties kunnen maken.
Portfolio: Nathalie
Het is de bedoeling dat we elke maand een selectie maken uit de portfolio van één van onze modellen.
MMA-shoots maand maart
Luna
Robin en Sandrine
Luisa
Phaëdra
–
Sandrine
––
Mireille
Jonah
Robin
Britt
Nathalie
Eline
Marquise Model Agency Modellen: Eline, Kaylee, Luna, Luisa, Robin, Phaëdra, Sandrine, Mireille, Jonah, Britt, Nathalie, Pepijn, Assünta, Sarie, Saimi Make-up artist: Ilona, Sandrine Teksten: © Leon Volders Fotografie: Leon Volders
