MORZINE 19—27 januari 2007
zaterdag 20 januari Met ons groepje van 6 zijn we de sneeuwomstandigheden gaan testen. Het blijkt, dat er alleen in het gebied rondom goed kan worden geskied. Op de hellingen van Morzine en Les Gets is bijna geen sneeuw te bekennen, zoals je in bijgaande foto’s kunt zien. In Avoriaz blijkt de situatie redelijk te zijn en dus verkennen we daar de pistes. We komen aardig aan ons trekken en hebben heerlijk ontspannen geskied. Tussen de middag in het zonnetje onze lunch gebruikt op een terrasje in Avoriaz, waar we later in de week een zo chaotische situatie aantreffen, dat we besluiten er niet meer te komen. We eindigen onze skitocht bij het dalstation van de Ardent en wachten daar op de bus. Die komt pas na bijna een uur wachten en, als we zien dat er Morzine en Les Gets op staat, storten wij ons met vele anderen in deze bus. Overvol en opgepropt als in een blik sardientjes rijden we naar Morzine. Tot onze grote verbazing stopt de bus hier niet, maar rijdt meteen door naar Les Gets. Hier kunnen we gelukkig in een andere bus (€1,-) stappen, die ons terug brengt naar Morzine. Nog een keer overstappen in onze eigen bus D en dan zijn we om precies 17.00 uur in het hotel om ons aan de “happy hour afspraak” te kunnen houden. De rest van de groep zit daar al op ons te wachten. Het is een gezellig weerzien in een prettige ambiance. Het diner is prima verzorgd, zoals elke avond en rijk voorzien van kaas en wijn (tonic en bier).
Montagnards Abondance
Roche Barrons
Chèvres
Tomme
zondag 21 januari Na het ontbijt besluiten we om met de auto’s naar de Ardentlift te gaan. Hiermee omzeilen we de drukte bij de Téléférique naar Avoriaz. Bovengekomen, treffen we droevige omstandigheden aan. Er is weinig sneeuw en over het stro lopen we naar de piste. Het
begint wat onwennig door het wat mindere zicht en de toch niet zo heel geweldige omstandigheden, maar na een paar afdalingen begint bij iedereen het gevoel te komen. We skiën naar de Chavanetteliften en maken daar een paar lekkere afdalingen. Na de middag dalen we af naar de andere kant van Avoriaz richting Les Lindarets om daar te lunchen. Dat doen we rustig en uitgebreid, want van hieraf hoeven we alleen nog maar af te dalen naar het dalstation, waar onze auto’s geparkeerd staan.
Zo
hadden we
Les
Lindarets
graag
gezien.
maandag 22 januari Hoera, Trudy is jarig. Tijdens het ontbijt wordt ze door iedereen geknuffeld. Met de bus van 10 over 9 vertrekken we richting Prodains en nemen daar de stoeltjeslift vanwege de grote drukte bij de cabine. De eerste sectie laat goed zien, dat er erg weinig sneeuw over is.
Boven is het
echter wel in orde. We skiën een klein stukje naar beneden om vervolgens de tweede sectie te nemen. Dan zijn we ook hoog boven Avoriaz aangekomen. We maken een aantal heerlijke afdalingen. We laten ons de warme chocolademelk, koffie of espresso goed smaken in Avoriaz en gaan dan rechtsaf richting Zwitserland. Hiervoor nemen we een breed pad wat ons naar een tunneltje voert en direct hierna nemen we de stoeltjeslift Express Choucas. We zijn dan dicht bij de Muur. We blijven echter in Frankrijk en nemen de blauwe afdaling, de Chavanette. Dit gaat lekker en daarom doen we het nog een keer met een klein uitstapje naar een stukje rood, de Lanches. Dan wordt het tijd om een
lunchplek te zoeken. In de middag skiën we niet meer zo veel en rond half 4 nemen we de Téléférique weer naar beneden. Dat is een behoorlijk lange rij, maar uiteindelijk valt de wachttijd nog wel mee. Wel is er voor Henk voldoende tijd om even een kleine boodschap te doen. Beneden staat de bus klaar. We rijden terug naar Morzine, waar we overstappen in onze ‘hotelbus’, die ons netjes voor de deur afzet. Een geslaagde dag!
dinsdag 23 januari Op dinsdag gaan we weer via de Prodains omhoog, maar nemen de cabine i.p.v. de stoeltjeslift. Beneden ligt alles in de wolken en tijdens het omhooggaan worden we dan ook allen verrast door het doorbreken van de zon. De bergen liggen al te blakeren in de zon, terwijl de dalen in wolken gehuld zijn. Een prachtig begin van deze skidag. Vandaag nemen we een ander traject. Via de stoeltjeslift, Express du stade, en de sleeplift, Arare, komen we hoog boven Avoriaz. We dalen rechtsom af en nemen vervolgens het weggetje terug langs het meertje om dan rechts de 6persoonsstoeltjeslift, Express du Tour, te nemen. We zijn nu aan de andere kant van Avoriaz en kunnen zo afdalen naar het plein boven Les Lindarets. Onderweg is het zo slecht, dat we maar één keer in deze richting afdalen. Terug dus maar weer naar Avoriaz. We gaan nu richting de Muur. Daar zijn de condities prima. Prachtig is het om te zien, dat de wolken steeds verder oprukken. Zowel van boven, als van onder trekt het langzaam dicht. Dat geeft een geheimzinnige sfeer aan Avoriaz. Daar proberen we ook te lunchen, maar dat wordt geen succesverhaal. Eerst lang wachten in een chaotische sfeer. We kunnen niet allemaal binnenzitten, dus besluiten we ons voor deze keer op te splitsen. Fred, Wim, Ton en Gerrit skiën wat verder Avoriaz in en vinden daar een plekje en de rest van de groep besluit na een tijd wachten ook verderop te kijken en vinden een gelegenheid, waar de porties aangepast zijn aan zeer hongerige ogen en enorme magen. De helft moeten ze laten staan, maar het smaakt goed. Inmiddels is het zo laat, dat ze besluiten meteen met cabine naar beneden te gaan. Er staat een lange rij te wachten en in die rij staan ook de 4 mannen. Zo is de groep weer compleet. Terwijl wij langzaam opschuiven in de rij, begint het zachtjes te sneeuwen en dat zal tot woensdagavond duren. Eindelijk, de lang verwachte sneeuw is gekomen.
woensdag 24 januari Morzine ontwaakt onder een witte deken. Als we naar buiten kijken, past het plaatje eindelijk bij onze verwachtingen. Zo hoort het er uit te zien. Vandaag starten we opnieuw in Avoriaz. Dit keer gaan we met de stoeltjeslift van Morzine naar Super Morzine en komen zo van een andere kant in Avoriaz aan. Het is prachtig. Alles heeft een vers laagje gekregen en het te beskiën gebied wordt door de verse sneeuw behoorlijk uitgebreid. Dit betekent ook, dat de mensen zich wat meer verspreiden. Vandaag is dat nog niet zo te merken, maar de verdere dagen wel. We gaan deze keer richting Les Mossettes. Van daaruit kunnen we een lange afdaling maken, de Abricotine. Door de verse sneeuwval glijden we niet zo lekker, als in de afgelopen dagen en omdat ook het zicht vaak niet te best is, moeten we zo nu en dan behoorlijk klunen. Dat is niet zo fijn. We drinken chocolade, etc. in een leuke tent onder bij de stoeltjeslift van Brocheaux en proberen een tafel voor de lunch te reserveren om 13.00 uur. We skiën een leuk rondje en schieten onderweg wat leuke plaatjes; o.a. van bomen met rode besjes. Henk gaat er diep de sneeuw voor in. We komen bij Les Lindarets uit en dalen zo af naar het dalstation van de Ardent. Terug omhoog pakken we de stoeltjeslift, Léchère en worden dan bij het restaurant gewoon weggestuurd. Niet gelukt dus. We pakken dezelfde Brocheauxlift nogmaals en dalen dan af naar het plein boven Les Lindarets. Daar vinden we een plek om lekker te lunchen. Het eten is goed, maar de meisjes krijgen het hartstikke koud bij het raam. Als we echter via Super Morzine terugskiën, is er onderweg genoeg te poken en te lopen om warm te worden. Zo komen we ook met de stoeltjes weer terug in Morzine. Er wordt besloten naar de bus te lopen en dat lukt met wat omwegen. Wim ruilt zijn ski’s om voor snellere (aan zijn ski’s zat veel te veel zand) en samen met Gerrit loopt hij via de Passerelle terug naar het hotel.
donderdag 25 januari Door de nieuwe sneeuw is het gebied van Morzine en Les Gets weer geopend en vandaag gaan we dat eens bekijken. Eerst met de cabine de Pleney op en dan met de stoeltjeslift du Belvédère verder omhoog. Alles is nog dik aangevroren en ziet er prachtig uit. Het is wel een stuk kouder
geworden. Vervolgens dalen we af met de Granges om daarna met de stoeltjeslift des Têtes weer omhoog te gaan. Hier vinden we prachtige afdalingen. De verse sneeuw is wat compacter dan gisteren en dat verbetert het glijden weer. Boven is het tijd om de hele groep eens te vereeuwigen.
Via een stukje van de Lièvrepiste nemen we de terugweg naar Morzine de Retour des Nants. Dit paadje is nog niet geprepareerd en we moeten er een beetje onze weg zoeken. Zo nu en dan door diepe geulen en door de diepe sneeuw. Dan zijn we terug onderaan de piste van het stadion in Morzine en daar nemen we een lekker, maar duur bakje in het zonnetje. Na deze stop gaan we weer met het baantje omhoog en nemen opnieuw de Belvédèrelift omhoog. Nog één keer een afdaling, voordat we de oversteek naar Les Gets maken. Mooie pistes en zachte sneeuw. Op één stuk is het zo zacht, dat Henk er doorheen zakt en pijnlijk zijn ribben bezeerd. Hij verbijt zijn pijn en skiet gewoon verder. Via de Charniaz Express laten we ons naar het skigebied van Les Gets brengen en lunchen beneden bij de sleeplift. Het is heerlijk zonnig en op het terras uit de wind is het goed toeven. Na de lunch nemen we alle liften van het Rostaplein en genieten wederom van de heerlijke afdalingen. Soms gaan we even in de diepe sneeuw naast de piste en dat leidt tot enig gejoel, maar geeft veel jolijt. Dan is het al weer tijd om terug te gaan naar Morzine. Met de stoeltjeslift des Folliets klimmen we de Pleney op en dalen dan met een eenvoudige, blauwe piste af naar ons beginpunt. Het onderste deel van de afdaling voert over een lange weg, die begaanbaar gehouden wordt door sneeuwkanonnen. Er staan er zoveel, dat je gedurende de laatste kilometer eigenlijk alleen maar door die spuitsneeuw skiet en dat wordt lang niet door iedereen als prettig ervaren.
vrijdag 26 januari Al weer de laatste dag. Het is tijd voor een flinke tocht en dat doen we via Avoriaz. Het is totaal niet druk bij de Prodains en we zijn dan ook zo boven. We nemen de lift naar Les Mossettes en dalen dan aan de Zwitserse kant af. Op de valreep komen we dus ook nog even in Zwitserland. De afdaling naar Les Crosets mag er zijn. We nemen eerst een stuk blauw en daarna gaan we met rood verder. In Les Crosets pakken we de stoeltjeslift Crosets II en maken dan een
korte maar heerlijke afdaling. Hier treffen we ook een natuurlijke halfpipe aan. Deze is nu echter niet toegankelijk. Er ligt gewoon te weinig sneeuw. Jammer. We maken dezelfde afdaling nog een keer. We zetten Fred onderweg vast af, zodat hij een plekje voor de lunch kan reserveren. Als we na het rondje op het terras neerstrijken, blijkt er plek genoeg. Het is er heerlijk. Een lekker hapje voor iedereen en een behoorlijke portie zon. Dat is genieten op deze laatste dag. Vanaf het terras kijken we op de buckels van de Muur. Het zijn er veel, maar ze zijn nu nog niet erg hoog. Dat het altijd een gevaarlijke afdaling is, blijkt wel uit het feit dat we er een helikopter zien landen om een ‘gevallene’ af te voeren. Als we verder skiën na de lunch nemen we de stoeltjeslift over de Muur en vooral Marja denkt hardop over een avontuur op de Muur na. Na een poosje twijfelen en overleggen besluiten we met elkaar gewoon door te skiën richting Avoriaz. We nemen nog een paar mooie hellingen en genieten van het vrije gevoel in deze prachtige wereld. Tot slot nemen we de afdaling ‘le Crôt’ terug naar het dal van de Prodains. Onderweg zien we nog een paar prachtige zonverschijnselen.
’s Avonds besluiten we volgend jaar nogmaals terug te keren, want er liggen nog een paar mooie tochten op ons te wachten in de Portes du Soleil.
