WOSwijs WINTER Bushcamp 2015 Let s go digital Het aspirantenjaar van projectcoördinator Marion Feest in de sloppenwijk

WOSwijs WINTER 2015

Bushcamp 2015 Let’s go digital Het aspirantenjaar van projectcoördinator Marion Feest in de sloppenwijk

Voorwoord Toen Wings of Support zeventien jaar geleden werd opgericht, werd er gelijk ook nagedacht over hoe we moesten communiceren met de donateurs. Immers, als je iedere maand een donatie geeft aan een goed doel wil je ook graag weten waar het aan wordt uitgegeven. Internet was nog schaars, je moest inloggen via een traag telefoonmodem. Facebook of Ipads waren nog niet eens uitgevonden, dus werd er gekozen voor een traditioneel gedrukt blad. In de begintijd moest je je daar nog niet veel van voorstellen. Een opstartende stichting gebruikt haar geld en energie het liefst natuurlijk zoveel mogelijk voor haar doelstelling: het helpen van kinderen in derdewereldlanden. In het begin kwam het blad ongeveer twee of drie keer per jaar uit, al naargelang er projecten werden afgerond en klaar waren om gepubliceerd te worden. Het blad kreeg ook een naam, de Woswijs, maar leek in het begin meer op een stencilkrant van een voetbalvereniging dan op een huisblad van een goede doelen stichting. Foto’s stonden er bijna niet in omdat niemand nog in het bezit was van een digitale camera. Gelukkig vonden we al snel een sponsor voor het drukwerk en de verspreiding ervan: KLM Flight Operations. Aangezien Wings of Support ook steeds meer donateurs kreeg en daardoor ook meer donaties, konden er ook meer projecten uitgevoerd worden. Besloten werd om de Woswijs nu vaker uit te brengen en ook werd de keuze gemaakt om de foto’s af te drukken in kleur. Want met de opkomst van de digitale camera, en later ook de mogelijkheid om goede foto’s te maken met je telefoon, kregen we steeds meer beeldmateriaal.

Woswijs, nummer 4, winter 2015 Woswijs is een uitgave van de Stichting Wings of Support en verschijnt vier keer per jaar Volgend nummer: voorjaar 2016 Inzenden kopij vóór 1 februari Oplage: 3.161 Druk: Sodexo Altys Document Center i.o.v. SPL/LE

Nu komt de Woswijs vier keer per jaar uit en wordt voor het grootste gedeelte verspreid via de postvakken en een gedeelte wordt opgestuurd via de post. Aangezien de postvakken op korte termijn gaan verdwijnen en KLM omgevormd gaat worden tot een paperless organisatie, wordt het ook tijd om de Woswijs om te vormen tot een digitaal magazine. Vanaf het voorjaar van 2016 zal iedereen een digitaal exemplaar ontvangen. Hierdoor wordt niet alleen een hoop papier bespaard, maar ook de kosten voor het drukwerk en de verspreiding per post worden hierdoor aanzienlijk verminderd. Voor ons als redactieteam is dit een mooi moment om afscheid te nemen van de Woswijs. Ik wil Anne Olimulder en Emilie van der Ven super bedanken voor de leuke samenwerking de afgelopen jaren en wens het nieuwe team heel veel succes toe met het maken van de nieuwe Woswijs in het digitale tijdperk. Menno de Kuyer, hoofdredacteur

Website: www.wingsofsupport.org Wings of Support op Facebook: www.facebook.com/wingsofsupport Redactie: WoS SPL/NK, Postbus 7700, 1117 ZL Schiphol [email protected] www.wingsofsupport.org Menno de Kuyer, hoofdredacteur Anne Olimulder, co-redacteur Emilie van der Ven, co-redacteur Vormgeving: Melissa de Geus Bestuur: Voorzitter - Martine Röell Secretaris - Jos Meijer/ Laura Pot (plv) Penningmeester - Manon Smits/ Daniël Cesar (plv) BL Projecten - Angela van de Burgt/ Robin Ruijter (plv) BL Communicatie en Fondsenwerving - Danette Toet/ Bram Snel (plv) Erevoorzitter - Marius den Dulk Rekeningnummer: 8127072 te Hoofddorp IBAN: NL86INGB0008127072 en BIC: INGBNL2A

Sponsors Wings of Support: Alfa Register Accountants, Bullens communicatie regie, Change in the Air, Den Dulk & Partners BV, Exact online BV, Friedberg & Mahn Partners Advocaten, Golfmannen, ISI (en Fotoware), Keesing Technologies, KLM NV, Reclamebureau Khanna \ Reidinga, Salesforce.com, Sodexo Food and Management Services, Steigenberger Hotel Amsterdam

Afmelden Woswijs, Woswijs digitaal ontvangen of gegevens wijzigen? Mail naar ‘[email protected]’ 2 - Woswijs nr 4 - 2015

Van de Voorzitter Het einde van het jaar is vaak een mooi moment om terug te kijken, zo ook voor mij als kersverse voorzitter. Zo was ik begin van dit jaar nog actief als projectcoördinator van tien projecten, vooral in Lusaka, Kaapstad en Nairobi. Afrika heeft namelijk een bijzonder plekje in mijn hart. En zo eindig je het jaar als voorzitter. Wat zal 2016 brengen? Bushcamps en klusreizen Onze Bushcamps zijn bij de meesten van jullie wel bekend als een activiteit vanuit Wings of Support. Deelname aan een Bushcamp is een fenomenale manier om letterlijk in contact te komen met de kinderen die door ons geholpen worden. Een, voor de meesten, indrukwekkend moment waar je als donateur, sponsor, vrijwilliger én klant (het kind) nauw met elkaar optrekt en met elkaar een band opbouwt. Bushcamp is een van de tastbaarste projecten van onze stichting. Afgelopen najaar konden er alweer voor het 15e jaar op rij 120 kinderen worden ontvangen aan de oevers van Lake Naivasha tijdens het 50ste WoS-Bushcamp. Maar ook onze klusreizen naar Kaapstad zijn een unieke gelegenheid om je band met WoS verder te intensiveren. Tijdens deze klusreizen steek je als donateur, vrijwilliger, of medewerker letterlijk je handen uit de mouwen voor WoS-projecten. Je ziet waar je geld aan uitgegeven wordt en je kunt klussen daar waar de projecten nét geen tijd, geld of kennis paraat hebben. Vele vrijwilligershanden maken het werk in die vijf dagen licht. Klussen waar normaal de lokale projecten weken voor uit moeten trekken, worden soms in vijf dagen gefixt! Maar er is meer Naast Bushcamp en de klusreizen zijn wij actief in 20 landen, met meer dan 70 kleine én grote projecten. Helaas is de bekendheid hiervan minder groot, maar elk project is belangrijk en komt zeker ten goede van kinderen die het heel erg kunnen gebruiken. En alhoewel Bushcamp en de klusreizen vaak unieke ervaringen zijn, zou ik hierbij een oproep willen doen, namens alle andere WoS-projecten en betrokken kinderen die vol trots klaar staan om kennis met ons te maken. Trek in 2016 de stoute schoenen aan en ga op pad. Op onze website staan alle projecten vermeld met contactpersonen. Vaak neemt een project de moeite om je in het crewhotel op te halen en natuurlijk ook weer terug te brengen, het is eigenlijk net een soort kinderfeestje! Je kunt je natuurlijk ook aansluiten bij een WoS-projectcoördinator om een project te bezoeken. Laat onze projecten de ambassadeurs zijn van Wings of Support, ze verdienen die aandacht. Onze ervaring leert dat dit weer nieuwe donateurs met zich meebrengt, en die kunnen we niet genoeg hebben! Maar daarnaast zijn jullie bij zo’n bezoek natuurlijk ook onze oren en ogen. Hier zijn we als stichting juist in staat om op een goede manier toezicht te houden op onze projecten en ervoor te zorgen dat alle donaties optimaal besteed worden. Dit is de kracht van Wings of Support. Al deze indrukwekkende projecten zijn natuurlijk, vooral dankzij onze tientallen fantastische, enthousiaste en gedreven medewerkers mogelijk. Zij houden zich (voor en achter de schermen) dagelijks bezig met het reilen en zeilen van onze mooie stichting. Absoluut noodzakelijk om ons voor al die kinderen over de hele wereld in te kunnen blijven zetten. Ik wens jullie allen een super 2016 en mocht je nog op zoek zijn naar goede voornemens voor komend jaar: bezoek vooral vaak onze projecten. Martine Röell, voorzitter

3 - Woswijs nr 4 - 2015

In het bakkie Fotograaf: Ruud Klint

Een nieuw leven voor vergeten shirtjes Maanden-, misschien wel jarenlang lagen ze in de spelonken van het KLM crewcenter te verpieteren. De shirtjes, die ooit waren gemaakt voor een teamdag van de afdeling KLM Cabin Crew Management, waren slechts één keer gedragen. Bij het opruimen van het KLM crewcenter voor de aanstaande verhuizing van KLM Cabin Crew Management naar Schiphol-Oost kwam de tas boven water… En wat doe je met zoveel nieuwe shirtjes? Die gaan naar WoS natuurlijk. Wij zijn heel blij dat ze een tweede leven zijn begonnen!

In mijn vakantie ben ik met mijn kinderen naar Johannesburg gevlogen en zijn we op een heerlijke safari geweest. Ik wilde ze ook een andere kant van Afrika laten zien en ze deelgenoot maken van het werk van WoS. We maakten een afspraak met Henny Stege van stichting Tshwaranang, die ons met open armen ontving. We mochten met deze energieke en enthousiaste man mee naar de projecten in hét ‘bakkie’ waar ik al eerder over gelezen had. Henny kan mooi en gedreven vertellen over alles wat de stichting momenteel doet en reeds bereikt heeft. Iedereen die hem ontmoet heeft weet waar ik het over heb. Zijn vrouw Trees en hij hebben alles vastgelegd in een boek: Kiezels in rivieren, te bestellen via hun website www. tshwaranang.nl.

Natasja Pommerel

Het was een fantastische en vooral leerzame dag, die ons alle drie inspiratie gaf. Mathilde Bakker

Post uit Paramaribo Van het project Betheljada in Suriname kreeg Wings of Support onderstaande brief. Nogmaals dank voor de truitjes en de mooie nieuw poloshirts. Ze kwamen zo extra goed van pas omdat we opnames maakten voor een tv-filmpje dat rond de kerst wordt uitgezonden op de nationale televisie. Het is belangrijk om onze bewoners leuk aan te kleden, ze zijn complex meervoudig beperkt en kunnen over het algemeen niet zitten, lopen, noch staan. Ze zijn ernstig spastisch en allemaal dragen ze pampers, in combinatie met incontinentiemateriaal. En net als

4 - Woswijs nr 4 - 2015

ieder mens geeft het hen een positief gevoel als ze een complimentje krijgen omdat ze er stoer, of lief, of deftig, of mooi uitzien. Natuurlijk wordt er in de instelling de hele dag door gewassen, dat kan niet anders met deze doelgroep. Het vele wassen maakt de slijtage enorm. Daarom is het voor Betheljada zo belangrijk dat we veel mooie kleding, linnengoed en badhanddoeken krijgen, zonder dat we de exploitatiekosten nog hoger maken. De grootste kostenpost is de aanschaf van de melk(poeder), yoghurt en vlees. Deze eiwitrijke producten hebben de bewoners nodig om op gewicht te blijven.

Hun calorieënverbruik is immers veel hoger dan bij andere mensen. Op de foto’s die we af en toe sturen, maar ook op de website www. betheljada.org is te zien dat de hele grote knuffels die door WoS vaak gestuurd worden intensief gebruikt worden bij het positioneren in de rolstoelen, of op de poefs. De kleinere knuffels worden gebruikt voor de gezelligheid. Er zijn enkele bewoners die zelfs een duidelijke voorkeur aangeven voor bepaalde beertjes en beestjes. Met vriendelijke groet, Marja Themen-Sliggers Directeur

6

14

8

Woswijs Winter 2015: 6 Bushcamp 2015

16 Oog voor gehandicapte kinderen

8 Feest in de sloppenwijk

18 Met een andere blik de toekomst

26 Een reis langs projecten in Paramaribo

tegemoet

28 In Memoriam-reis Hans Katoen

Medisch Centrum in Peru

20 Droomoutfits op het voetbalveld

31 Sjaals breien voor Wings of Support

12 Let’s go digital

22 Talentenjacht

14 Het aspirantenjaar van

24 Janusz Korczak School

10 Nieuwe toiletten voor

Vaste Rubriek: 30 Een kind vertelt...

projectcoördinator Marion

5 - Woswijs nr 4 - 2015

Het was weer een feestje! Door Gerry Bouma Tijdens vier kampen van vier dagen hebben 150 kinderen en 86 vrijwilligers zich uitstekend vermaakt met elkaar in de mooie omgeving van Lake Naivasha in Kenia. De kinderen kwamen dit jaar uit weeshuizen, community centres en outreach progamma’s. Dit laatste zijn progamma’s waarbij naar de gezinnen/ kinderen toe wordt gegaan om eten en wat ondersteuning te geven. De meeste kinderen zijn getraumatiseerd door vreselijke gebeurtenissen in hun prille leventjes. Dat kan variëren van mishandeling, ondervoeding en verwaarlozing tot verkrachting en soms zelfs moord. Tijdens het Bushcamp werd er gevaren op het meer, een wandelsafari gemaakt en een safari met jeeps ondernomen. Het zwembad is ieder jaar weer favoriet bij de kinderen, alhoewel de temperatuur van het water volgens sommigen wel wat hoger mag!

6 - Woswijs nr 4 - 2015

In Nederland was van tevoren kleding en speelgoed ingezameld door KLM’ers en donateurs. Deze spullen zijn bijna allemaal met bemanningen meegestuurd naar Nairobi. Er is heel wat afgesjouwd. De kinderen konden hierdoor in het nieuw gestoken worden, en ze kregen toiletspullen en speelgoed. Geweldig om ze te zien stralen in hun prinsessenjurken en nieuwe jeans. De weergoden waren ons goed gezind. We hebben maar één keer een ‘slechtweerprogamma’ moeten draaien met een leuke film, de Lion King. De kinderen vonden het geweldig! Klap op de vuurpij is elk jaar weer de bonte avond. Kinderen worden geschminkt, verkleed, krijgen glow in the dark-bandjes om en dan gaat iedereen los! De kinderen zingen liedjes, (break)dansen en lezen een gedicht voor of beelden een gebeurtenis uit.Wij laten ons van onze beste kant zien door te goochelen, ons te verkleden, een act op te voeren, te zingen of een modeshow te lopen.

Steevast eindigt de avond in een swingende ‘spruitendisco’ waarna de vrijwilligers voorgaan in de polonaise ter afsluiting. Bezoek Dit jaar hadden we voor het eerst Bushcamp whatsappgroepen aangemaakt, zodat communicatie erg makkelijk was. Ook waren er voor het eerst vier mannen van de afdeling Bagageafhandeling mee als vrijwilliger. Zij zaten in het tweede en vierde kamp. “Supergaaf”, “mooi en leuk Bushcamp”, “wat een geweldige tijd gehad” waren een paar kreten die wij van Johnny, Frans, Dennis en Paul lazen na afloop op de Bushcamps. Te gast waren ook vijf collega’s van KLM in Nairobi, die op deze manier kennis konden maken met WoS. Zelfs de General Manager East Africa kwam een dag langs en nam vrouw en zoon mee. Tijdens Bushcamp is er altijd een arts aanwezig. Dit jaar verliep alles ook weer zonder ongelukken, op een schaafwond en wat buikpijn na.

7 - Woswijs nr 4 - 2015

Ben je enthousiast geworden om zelf als vrijwilliger mee te gaan op Bushcamp? Hou de volgende Woswijs in de gaten voor meer informatie over Bushcamp 2016.

Feest

in de sloppenwijk

Door Lex de Vries In een rap tempo is de peuterschool in sloppenwijk San Gabriel-alta in Lima gerealiseerd, in de vorige Woswijs deed ik daar verslag van. Ik was zeer vereerd dat ik aanwezig mocht zijn bij de officiële opening. Kinderen, ouders en heel veel andere genodigden waren gekomen om deze heugelijke dag mee te maken. Natuurlijk mocht de jeugdfanfare vanuit de buurt niet ontbreken. Na het spelen van het volkslied konden de officiële handelingen beginnen. Het gebouw werd 8 - Woswijs nr 4 - 2015

gedoopt met een fles bruiswijn en het lint werd doorgeknipt. De directrice van het ministerie van onderwijs gaf een pakkende speech. Deze bewonderenswaardige vrouw zet zich dagelijks met hart en ziel in voor gezinnen in achterstandswijken. Na de speech werd ik uitgenodigd om op vrolijk getetter van de lokale band een dansje met haar te doen, wat een lol en hilariteit. Uiteraard mocht ik ook nog speechen. Ik heb de donateurs van WoS bedankt, evenals buurtleider Julio die een hele belangrijke rol heeft gespeeld bij de

totstandkoming van dit project. En, last but not least, Veronica en Warmholt van de stichting Aynimundo. Al vele jaren ken ik deze bijzondere mensen en mag ik vanuit WoS met hun samenwerken. De peuters in de sloppenwijk zullen hopelijk veel plezier hebben en veel leren in het fraaie nieuwe peuterschooltje. Het is de bedoeling dat naast de peuterschool ook nog een school voor verstandelijk beperkte kinderen gebouwd gaat worden en een opleidingscentrum voor docenten. Wordt vervolgd dus!

9 - Woswijs nr 4 - 2015

Nieuwe toiletten voor Medisch Centrum in Peru Door Astrid Pauwels Voor mensen met een handicap in ontwikkelingslanden is het vaak lastig om aan activiteiten deel te nemen buitenshuis door een gebrek aan voorzieningen. Zo ook in Peru. Ondanks dat er de laatste jaren meer rechten zijn verworven voor mensen

met een handicap, schort er nog veel aan de uitvoering. Ook al heeft deze groep net zoveel recht op onderwijs als ieder ander, blijkt het in de praktijk dat zij regelmatig niet worden geaccepteerd door zowel schoolleiding en docenten als door ouders en medeleerlingen. Openbaar vervoer is zelden uitgerust om mensen met een handicap, met name in een rolstoel, te vervoeren.

In openbare gebouwen ontbreken regelmatig hellingen en liften. De toiletvoorzieningen zijn vrijwel nooit uitgerust met de hulpmiddelen die mensen met een beperking nodig hebben, zoals veiligheidshandgrepen en bredere toiletdeuren. Het gevolg is dat zij onterecht beperkt worden bij het uitvoeren van hun dagelijkse activiteiten. Stichting Adesa schiet te hulp Adesa steekt hier een stokje voor. Naast projecten op het gebied

van gezondheidszorg en educatie, besteedt deze stichting ook extra aandacht aan de ontwikkeling van kinderen met een beperking, in het bijzonder aan kinderen uit arme gezinnen. Gespecialiseerde ziekenhuizen zijn er maar weinig, de noodzakelijke therapieën zijn kostbaar en financiële steun vanuit de overheid ontbreekt. Adesa biedt daarom verschillende therapieën aan met als doel de persoonlijke ontwikkeling van deze kinderen te stimuleren en hun integratie in de samenleving te bevorderen. Bijdrage Wings of Support Het project dat Wings of Support heeft gesponsord, is het bouwen van adequate sanitaire voorzieningen in een medisch centrum. De oude toiletvoorzieningen uit de jaren ’80 waren namelijk niet meer van deze tijd en voldeden niet aan de huidige richtlijnen wat betreft toegankelijkheid voor mensen met een beperking. Nu zijn er twee nieuwe toiletruimten en een douche geïnstalleerd. Één van de toiletten is specifiek aangepast aan kleine kinderen, evenals een van de wastafels. Overal 10 - Woswijs nr 4 - 2015

zijn veiligheidssteunen geplaatst en de douche is voorzien van veiligheidshandgrepen en een antislip vloer. Ook is er een in hoogte verstelbare douchestoel aanwezig. Eindelijk beschikt het medisch centrum over toiletten die toegankelijk en veilig zijn voor iedereen. De kinderen die hier revalidatietherapie

“Dit project is een voorbeeld van hoe een donatie niet alleen impact kan hebben op korte termijn, maar mensen de middelen kan geven om zichzelf te ontwikkelen en in hun dagelijks leven steeds een beetje onafhankelijker te kunnen worden.” ontvangen, worden getraind in het steeds zelfstandiger uitvoeren van de dagelijkse handelingen op het gebied van hygiëne. Dit zal een gunstig effect hebben op hun persoonlijke groei en zelfbeeld en zal bijdragen aan hun zelfvertrouwen en onafhankelijkheid. De ouders van de kinderen worden

eveneens door de therapeuten geïnstrueerd om zo bij te dragen aan de ontwikkeling van hun kind en uiteindelijk zal dit voor de ouders een lastenverlichting opleveren als de kinderen deze handelingen zelfstandig kunnen uitvoeren. Dankbaar De medewerkers van Adesa, de kinderen en de ouders zijn Wings of Support zeer dankbaar voor de donatie die het mogelijk heeft gemaakt om dit allemaal te realiseren. Dit project is een voorbeeld van hoe een donatie niet alleen impact kan hebben op korte termijn, maar mensen de middelen kan geven om zichzelf te ontwikkelen en in hun dagelijks leven steeds een beetje onafhankelijker te kunnen worden. Op deze manier draagt het niet alleen bij aan de lichamelijke en praktische ontwikkeling van mensen met andere vaardigheden, maar heeft het ook een positieve invloed op hun psychologische ontwikkeling en zelfvertrouwen.

11 - Woswijs nr 4 - 2015

Let’s go digital KLM digitaliseert en wordt een paperless organisatie. Helemaal van deze tijd, maar helaas verdwijnt hiermee ook een stukje nostalgie. Als vliegende KLM’ers kennen we maar al te goed die nachtelijke uurtjes in de galley of cockpit, waarbij we diverse KLM-magazines doornamen. De Woswijs lag daar dan veelal gebroederlijk naast. Al deze KLM bladen verplaatsen nu van papier naar beeldscherm.

Voor- en nadelen Bij WoS is deze digitalisering ook al vaker onderwerp van gesprek geweest. Meer en meer donateurs gaven aan, veelal uit milieu overwegingen, het blad liever digitaal te willen ontvangen als pdf-bestand. Er waren en zijn voor- en nadelen. Enerzijds is er de vrees dat de doelgroep geen tijd meer vindt om ons blad te lezen op tablet of telefoon. Maar voordeel is dat er zoveel meer

12 - Woswijs nr 4 - 2015

mogelijkheden zijn met foto, film en internetlinks.

Sponsoring Twee maanden geleden benaderde KLM Flight Operations ons. Zij zijn sinds jaar en dag onze trouwe sponsor voor de druk en verspreiding van de Woswijs. Hun mededeling was dat zij de sponsoring van een papieren uitgave heroverwogen, omdat hun eigen afdeling - lees: het gehele bedrijf - paperless wordt. Kortom: Hoe wij tegenover digitalisering stonden. Na zorgvuldige afwegingen en intern overleg is besloten over te gaan op een digitaal Wings of Support magazine. Een bedrijf wil deze tool voor een WoS-vriendelijke prijs faciliteren. Hierop liet Flight Operations weten de sponsoring voort te zetten en ons te gaan begeleiden met het lanceren ervan op het digitale KLM-netwerk. Vanaf januari gaan wij met de communicatiecommissie aan de slag

om dit magazine te maken. Volgens de aanbieder is het net zo gemakkelijk als het maken van je eigen fotoalbum via een website.

De laatste… Deze Woswijs is dan ook de laatste old skool papieren versie. Vanaf voorjaar 2016 ontvang je een digitaal exemplaar. In de toekomst gaan we ook dit magazine uitbreiden met mooie features. Wij hopen dat je het nieuwe magazine met net zoveel plezier gaat lezen. Uiteraard is alle feedback welkom. Namens de communicatiecommissie Danette Toet, Bram Snel en Wilbert van Haneghem De drie leden van de Woswijs redactie hebben aangegeven dat dit een goed moment is om zich op andere activiteiten te richten, zowel bij WoS als privé. Menno de Kuyer, hoofdredacteur en WoS’er vanaf het eerste uur, bedanken wij voor al die jaren dat hij zich inzette om het blad te maken tot wat het nu is geworden. Redactieleden Anne Olimulder en Emilie van der Ven, bedanken wij voor al het lezen en redigeren van de artikelen en inzendingen van vrijwilligers. 13 - Woswijs nr 4 - 2015

Het aspirantenjaar van projectcoördinator Marion Door Charlotte Lipic Marion Kappers werkt sinds kort zelfstandig als projectcoördinator voor Wings of Support. Ze blikt terug op haar jaar als aspirantcoördinator waarin ze zich inzette voor projecten in Entebbe en Kigali en onderdeel van de organisatie werd. “Het afgelopen jaar ben ik niet veranderd. Ik heb juist iets gevonden dat volledig bij mijn persoonlijkheid past.” Vanaf het moment dat Marion in dienst trad bij de KLM voelde ze affectie met Wings of Support. “Tijdens mijn basiscursus vijftien jaar geleden, ben ik direct donateur geworden. Ook heb ik de dames van ‘Goodies’ een tijd lang geholpen met hand- en spandiensten. Toen ik van Amsterdam terug naar Zwolle verhuisde, de stad waar ik me thuis voel, kon ik niet meer zo snel bijspringen, maar zodra ik mijn langverwachte promotie tot purser kreeg, viel alles op zijn plek. Ik had eindelijk rust in mijn hoofd en wilde iets nieuws aanpakken. De vacature voor projectcoördinator kwam langs en ik wist: dit is het moment.” Het eerste project waar ze aan meewerkte was het Another Hope Childrens Ministery in Entebbe waar een muur nodig was om de zestig weeskinderen te beschermen tegen ontvoering voor kindoffering.

“Dit is geen kneuterig groepje mensen, er gebeuren wezenlijke dingen” 14 - Woswijs nr 4 - 2015

“Ik was ontzettend verbaasd dat Wings of Support ook zulke grote projecten aanpakt. Ik heb met Ruth en Daniel, het echtpaar dat de boel runt, gesproken en kreeg uitgebreid antwoord op mijn vragen. Toen het project goedgekeurd was, heb ik mijn moeder gebeld: ‘mam, dat grote project van zoveel duizenden euro’s, we gaan het gewoon doen!’. Als ik nu foto’s aan de muur zie, denk ik: ‘goh, hij staat er gewoon’. Maar ook minimale dingen, zoals bekers die we voor het tehuis regelden, zijn toch zo iets enorm groots. Wings of Support is geen kneuterig groepje mensen dat wat bij elkaar rommelt, er gebeuren echt wezenlijke dingen.” In Kigali hielp Marion vervolgens mee om metalen kisten, gemaakt door lokale arbeiders, te regelen voor het Rwandan Orphans Project, waarin straatjongens veilig hun spullen kunnen opbergen. Ze heeft nog steeds intensief contact met Sean, de plaatselijke projectleider. “Hij laat mij weten waar hij behoefte aan heeft en is elke keer verbaasd hoe snel wij dat kunnen realiseren”. De functie als projectcoördinator neemt ongeveer een half dagdeel per week van Marions vrije tijd in beslag. “Soms ga ik er echt even voor zitten als er spijkers met koppen geslagen moeten worden. Maar het meeste werk, zoals mailtjes versturen of

beantwoorden, kan ik tussendoor doen. Nog steeds heb ik veel te leren. Het viel me meteen op hoe professioneel de organisatie in elkaar zit, iedereen was bereid me te helpen. Dit is zo’n ontzettend fijne club mensen. De vergaderingen kunnen lang duren, maar ik ga er nooit met tegenzin heen. We inspireren elkaar als groep gelijkgezinden die onderling een sterke band hebben opgebouwd”.

Wij zijn altijd op zoek naar projectcoördinatoren, mocht je na het lezen van Marions verhaal enthousiast zijn geworden kijk dan op onze site!

Zélf tanden poetsen

Oog voor

gehandicapte

kinderen Na een jaar meegelopen te hebben als aspirant projectcoördinator mocht ik zelf een project uitkiezen om te begeleiden. Mijn wens: iets doen in India. Ik kwam in contact met de Jan Madhyam Foundation, die zich inzet voor gehandicapte kinderen. WoS financiert nu een vaste therapeut en heeft kunnen helpen met ondersteunende materialen.

Door Lyda Mallant In India is het bijna onmogelijk om met een verstandelijke of geestelijke beperking hulp te krijgen. Er bestaan gehandicaptenuitkeringen, maar de procedures zijn ingewikkeld en veel arme gezinnen weten de weg niet te vinden. Kinderen worden opgesloten in huis of worden aan de kant van de weg gelegd en krijgen niet de hulp die nodig is. In 1987 werden de deuren geopend van, zoals ze het zelf noemen, ‘the equal opportunity training centre’ in Aya Nagar. Ranjana Pandey en Jolly Rohatagi zijn de oprichters van de Jan Madhyam Foundation, beiden geven ze les in het center. Ook helpen ze de ouders met het aanvragen van de uitkering voor het gehandicapte kind. Zelf ben ik er een aantal keren geweest het is een hele fijne plek om te zijn. De kinderen zijn er erg gelukkig en kunnen zich op hun eigen manier ontwikkelen. Ook werkt de stichting met de ouders, omdat die vaak niet weten hoe om te gaan met de beperking van hun kind. Zo kunnen behandelingen ook thuis doorgaan en is er meer samenwerking mogelijk. Het trainingcentrum richt zich vooral op wat de kinderen wel kunnen

16 - Woswijs nr 4 - 2015

in plaats van wat ze niet kunnen. Ze leren zichzelf te verzorgen en schoon te houden, krijgen een tandenborstel en eigen maaltijdbakje. Kinderen leren koken, de computer gebruiken en er zijn naai-, tuinier- en knutsellessen. Dankzij de hulp van Wings of Support zijn er ruim een jaar geleden een rijstkoker, computer, printer, weegschaal en spraakmachine aangeschaft. Hierdoor kunnen de lessen makkelijker worden uitgevoerd en zijn ze voor meer kinderen toegankelijk.

gezien bij mijn bezoek eind oktober en het was zo fijn om te zien. Nu is ze minder afhankelijk van haar ouders voor haar dagelijkse verzorging, omdat ze zichzelf kan wassen en aankleden.

Leren lopen Ook heeft WoS een vaste therapeut voor het centrum kunnen financieren. Deze therapeut geeft spraak- en algemene therapie en boekt daarmee zeer goede resultaten. Een mooi voorbeeld is Tabassum, een meisje van acht jaar dat ik anderhalf jaar geleden ontmoette met haar moeder. Tabassum was volledig afhankelijk van haar ouders en kon nauwelijks lopen, haar spieren waren heel slap. Haar ouders konden haar echter maar af en toe naar het centrum brengen omdat ze gedragen moest worden. Toen zocht Jan Madhyam Foundation een donateur voor een rolstoel en die kwam er. Na intensieve training kan ze nu lopen, soms met stok. Ik heb haar

17 - Woswijs nr 4 - 2015

Niet ‘mooi’, maar ‘verzorgd’…

Met een andere blik de toekomst tegemoet

In Nyanga, één van Kaapstads townships, staat Etafeni Day Care Trust, het veiligheidsnet van kwetsbare kinderen en hun ouders. De organisatie ontwikkelde het Fit for Life, Fit for Work programma, waarin WoS geïnvesteerd heeft. Schoolgaande kinderen van 16 tot 18 jaar en werkloze jongeren van 18 tot 30 jaar werken binnen het project aan persoonlijke problemen en een betere toekomst.

Door Charlotte Lipic Tien van de dertig schoolgaande deelnemers gaan naar New Eisleben High School. Hier spreek ik met leraar Mister T en de 17-jarige leerlingen Etethu Mpepo en Aphelele Ngantweni, die sinds twee jaar meedoen aan het project. Etethu en Aphelele krijgen extra lessen in wiskunde, accounting, bedrijfskunde, ‘life skills’ en kunnen bij Etafeni een psycholoog raadplegen. De moeder van Etethu is huishoudelijke hulp en haar vader werkloos. Zelf wil ze zelfstandig liefdadigheidsaccountant worden: “Wanneer je een eigen bedrijf opent, moet je open-minded zijn, weten wat je wilt in het leven en hoe je je bedrijf een plek geeft in jouw gemeenschap. Ik heb ontdekt dat ik goed ben in 18 - Woswijs nr 4 - 2015

marktonderzoek. We bezochten bedrijven die ons interesseren en daar heb ik een stage aan overgehouden in accounting. Veel van onze ouders hebben geen ambitie, maar ik wel.

“Niets geeft meer voldoening dan een leerling voor wie je geen hoop meer had vooruit te zien gaan. Dat vergt veel discipline op deze school, waar leerlingen geweldplegers, overvallers of drugsgebruikers kunnen zijn,” Na school chill ik niet meer met mijn vrienden in het park, maar herzie ik de lesstof in mijn boeken.” Aphelele heeft tijdens sessies met een psycholoog bij Etafeni veel

persoonlijke problemen overwonnen waardoor ze zich nu kan richten op haar vakken. Ze ontdekt hoe ze haar schrijftalent om kan zetten in werk. Aphelele: “Ik voel me veel beter nu en kijk uit naar mijn toekomst.” Meer zelfvertrouwen “Niets geeft meer voldoening dan een leerling voor wie je geen hoop meer had vooruit te zien gaan. Dat vergt veel discipline op deze school, waar leerlingen geweldplegers, overvallers of drugsgebruikers kunnen zijn,” vertelt Mister T. “Daarom nemen we de deelnemers mee naar werkplekken, om ze te laten zien wat ze kunnen bereiken.” Terug bij Etafeni spreek ik met een groep deelnemers van het senior project, dat zeven weken duurt en

zich richt op persoonlijke ontwikkeling en het vinden en behouden van een baan. Deelnemer Zimasa: “Mijn zelfvertrouwen is vooruit gegaan. Ik leer alle slechte dingen die zijn gebeurd vergeten en wil nu hard werken om lerares te worden. Portla: “Ik wil zuster zijn. Hier heb ik geleerd minder te veroordelen, met geld om te gaan en een persoon te zijn met wie ik zelf zou willen werken. Dat je je niet moet profileren als ‘mooi’, maar als ‘innovatief’ en ‘verzorgd’. We wisten niet hoe we ons op die manier moesten uiten.” Inmiddels hebben tweehonderd jongeren het project afgerond, met als resultaat veel betaalde stages en enkele banen voor de geluksvogels.

19 - Woswijs nr 4 - 2015

Droomoutfits op het voetbalveld Door Robin de Geus Local Dreamers en Wings of Support timmeren in Quito samen aan de weg. In 2014 hielp WoS de stichting met de aanschaf van computers voor Engelse lessen. Dit jaar worden de twee voetbalteams van Local Dreamers in nieuwe outfits gestoken. Twee keer per week wordt er in de wijk La Arcadia voetballes gegeven aan kinderen uit de omgeving. In de wijk is veel armoede en de mensen hebben doorgaans geen geld om kinderen een zorgeloze jeugd te bezorgen, laat staan een sportieve. Aldert Schriemer van Local Dreamers organiseert daarom voor een klein bedrag voetballessen. Via de Nederlandse Aldert, die al jaren in Ecuador woont, is WoS in contact gekomen met Local Dreamers. De groep van vijftig kinderen is opgedeeld in een recreatie- en prestatiegroep. Bij beide groepen staat het spelplezier voorop, maar bij de recreatiegroep ligt de nadruk op het spelenderwijs in aanraking komen met sport en bewegen, en 20 - Woswijs nr 4 - 2015

bij de prestatiegroep op techniek, tactiek, conditie en discipline. Voor beide groepen geldt dat er grote waarde wordt gehecht aan normen en waarden als respect, samenwerken en discipline. Dat is in de ogen van Local Dreamers vele malen belangrijker dan het opleiden van nieuwe Messi´s.

“Door bewegingsonderwijs in georganiseerd verband aan te bieden wil de stichting voorkomen dat kinderen hun toevlucht zoeken in drank, drugs en criminaliteit.”

dat kinderen hun toevlucht zoeken in drank, drugs en criminaliteit. Dat zijn namelijk structurele problemen in de overwegend arme wijk in het zuiden van Quito. Om een professionele training te bieden, de voetbalschool een betere uitstraling te geven en de jongens en meisjes die er trainen te belonen voor de stappen die ze de afgelopen twee jaar hebben gezet, wilde Local Dreamers dit jaar investeren in het voetbalproject en vroeg WoS om een bijdrage. Wings of Support heeft geholpen de gevraagde uniformpjes en sportmaterialen aan te schaffen.

Opmerkelijk is dat er binnen de groep voetballende kids ook drie meisjes participeren! Als profs Hoewel de naam Escuela de Fútbol (voetbalschool, RdG) doet vermoeden dat er alleen wordt gevoetbald, wil Local Dreamers de kinderen ook in aanraking laten komen met nieuwe sporten als trefbal, rugby en frisbee. Door bewegingsonderwijs in georganiseerd verband aan te bieden wil de stichting voorkomen 21 - Woswijs nr 4 - 2015

TALENTENJACHT Door Lyda Mallant In de Mathare sloppenwijk in Kenia wonen ongeveer vierhonderdduizend mensen, onder wie veertig procent kinderen. Veel jongeren belanden in de criminaliteit, gebruiken drugs of alcohol en veel meisjes worden jong moeder. De ouders werken vaak ver weg of zijn verslaafd, waardoor de kinderen vaak alleen thuis zijn. Mathare Foundation is een plek waar kinderen zich in het weekeinde kunnen ontwikkelen en hun eigen talenten ontdekken door drama-, voetbal- en fotografielessen. Er worden ook veel uitjes georganiseerd en zijn er voetbaltoernooien en fotografieexposities. Oprichter Eric Omwanda van Mathare Foundation in Kenia is een oude bekende van Wings of

Support. Eerder werkte hij bij Mwelu Foundation in Kenia, waar Wings of Support ook projecten heeft gedaan. Het is gebruikelijk in Kenia dat je na een bepaalde tijd plaats maakt voor iemand anders. Daarom heeft Eric Omwanda Mathare foundation in 2013 opgericht, samen met Stefanie Härtwig en Rob Fisher. Eric is opgeleid in fotografie en filmproductie. Verkleedspullen Ongeveer twee jaar geleden ontmoette ik Eric in Nairobi. Toen bezocht ik de Mathare sloppen en de locatie waar hij de lessen geeft. Destijds was er nog geen vaste ruimte waar de kinderen heen konden. Erics wens was een plaats te hebben waar ze alle spullen bij elkaar hebben en ook veel lessen kunnen geven. Die ruimte is er nu, dankzij een sponsor die voor onbepaalde tijd die locatie betaalt.

WoS heeft Mathare kunnen helpen aan stoelen, een werktafel, voetbalschoenen en verkleedspullen. Ook waren een printer en computer nodig voor de afdrukken van de fotografielessen. Helaas kan ik op dit moment geen bezoek brengen aan Mathare omdat we het hotel in Nairobi niet uit mogen. Wel brengen we regelmatig gedoneerde spullen mee, die door Mathare Foundation en andere organisaties in Kenia worden opgehaald in het hotel. Mathare heeft van Ajax bijvoorbeeld voetbalshirts en trainingspakken gekregen. Zodra de omstandigheden het toelaten om het hotel te verlaten ben ik de eerste die er heen wil om te kijken hoe ze zich verder hebben ontwikkeld.

In een omgeving waar criminaliteit, drugsgebruik en alcoholisme dagelijkse realiteit is, vormt de Mathare Foundation in Nairobi voor kinderen een lichtpuntje. In het weekend kunnen zij hier voetballen, spelen, fotograferen en toneel spelen en worden ze gestimuleerd hun talenten te ontwikkelen.

22 - Woswijs nr 4 - 2015

23 - Woswijs nr 4 - 2015

Janusz Korczak School Door Lex de Vries In de grootste sloppenwijk van Bangkok, Khlong Thoei, wonen veel kinderen met een ontwikkelingsachterstand. De Human Development Foundation (HDF) heeft voor deze kansarme groep kinderen een school opgericht: de Janusz Korczak School, genoemd naar de beroemde Poolse kinderarts, pedagoog en kinderboekenschrijver. De kinderen die naar deze school komen, zijn divers in leeftijd. Ze hebben om verschillende redenen een ontwikkelingsachterstand en hebben in elk geval gemeen dat ze nog geen onderwijs hebben genoten. HDF slaat met de Janusz Korczak

24 - Woswijs nr 4 - 2015

School ondermeer een brug naar regulier onderwijs en brengt de kinderen vele basis leervakken en ook praktische vaardigheden bij. Sommige kinderen kunnen na enige tijd naar een gewone school gaan. Oudere kinderen zullen na het leren van specifieke praktische vaardigheden aan het werk kunnen gaan. Bijvoorbeeld in een bakkerij, koffiebar of als kapper. Engelse les Ik mocht een dagje meedraaien. Zo was ik bij een Engelse conversatieles. De gepassioneerde leerkracht daagde de kinderen uit om met mij het gesprek aan te gaan. Hoewel dit erg spannend was voor veel kinderen,

lukte dat vrij aardig en werd ik behoorlijk aan een kruisverhoor onderworpen. Dat was erg leuk en vermakelijk. We hebben over diverse dingen gesproken: hoe is het om naar school te gaan, wat vind je leuk en wat juist niet? Welke vakken heb je op school en wat zijn je hobby’s? Een klein jongetje gaf spontaan een demonstratie Thai kickboksen op muziek. Verder was ik bij een klas met hele kleine kinderen die mochten gaan rekenen, prachtig! Broodjes bakken en verkopen Ook mocht ik meedoen met het vervaardigen van kleine broodjes met vulling. Uiteraard heb ik, zoals opgedragen, netjes mijn handen

gewassen voordat ik met het deeg aan de slag ging. Het was geen verrassing dat de kinderen veel meer bedreven waren in de diverse handelingen dan ik. Maar ze vonden het leuk om mij de kneepjes van het vak bij te brengen en zo hebben we uiteindelijk mooie broodjes met een zoete en pittige vulling van varkensvlees gebakken. Vervolgens zijn we de sloppenwijk ingegaan om de broodjes te verkopen voor 10 Thaise baht (€0,25) per stuk. De twee jongens waren hier zeer bedreven in en hadden de juiste adresjes waardoor we binnen no time uitverkocht waren.

Wings of Support kan hier in de toekomst vast een leuk project doen, want de school heeft nog diverse dingen nodig voor zogenaamde skill trainingen. Website HDF: www.mercycentre.org Foto’s: https://plus.google.com/u/6/ photos/103489130937400962888/ albums/6176844956897826449

25 - Woswijs nr 4 - 2015

Een reis langs projecten in Paramaribo

Door Marina Pot-van Slogteren Als niet-vliegend P&O medewerkster van Wings of Support, kreeg ik de kans om met projectcoördinator Desiree de Vroomen mee te gaan naar Paramaribo. Ons plan was om drie projecten te bezoeken, maar na het enthousiaste verhaal over de Anniecrèche waar Suzan de Kiwiet -de vrouw van de stationmanagervrijwilligerswerk doet, besloten we ook langs dit project te gaan. Mr. Huber Stichting Op naar ons eerste project: de Mr. Huber Stichting, waar WoS sinds 2008 een band mee heeft. De stichting richt zich op kinderen van 5 tot 18 jaar met een beperking. Momenteel zijn er 15 meervoudige gehandicapte intern en 23 die het dagverblijf 26 - Woswijs nr 4 - 2015

bezoeken. Daarnaast is er de zorg over 20 voogdijkinderen. De bevlogen directrice Saliema Jahangier ontving ons en vertelde vol enthousiasme over onze laatste bijdrage: een nog te bouwen snoezelruimte met inrichting. Hier was grote behoefte aan. Erg leuk was het, om te zien dat de eerder gedoneerde oude KLM-dekens creatief tot hoeslakens waren vermaakt. Een prachtig voorbeeld van hoe WoS een belangrijke bijdrage kan leveren daar waar de overheid het, met name op dit moment, laat afweten. Het geld is namelijk op in Suriname! Maria Internaat Het tweede project bracht ons bij het Maria Internaat, wederom een project met een lange relatie met Wings of Support. Ooit begonnen in 2006 met Zuster Celine aan het hoofd. Na haar

vertrek in 2013 voortgezet door een jong echtpaar, Ariana Ortet en man Marlon. Centraal staat persoonlijke ontwikkeling en scholing. 22 Meisjes van 8 tot 18 jaar wonen intern. Ze krijgen onderwijs, goed en gevarieerd eten en ontspanning aangeboden. Iedereen heeft een taak en moet op school presteren naar beste kunnen, werken in de moestuin -inclusief het verzorgen van de Tilapiavijver- en helpen in huis. Ontspanning kan door o.a. yoga, zelfverdedigingslessen en zumba. Het laatste door WoS gerealiseerde project, is de aanleg van sanitair en een vloer voor het speelgedeelte. Erg leuk was de samenwerking met het erachter gelegen bejaardenhuis Fatima Oord. Recent is er een toneelstuk opgevoerd met verhalen verteld door de ouderen, uitgevoerd door de jongeren. Heel

bijzonder! Al met al weer een heel ander project wat door WoS wordt ondersteund. Stichting Betheljada Het derde project op het programma was de Betheljada Stichting. Dit maakte op ons erg veel indruk mede door de complex meervoudige beperkingen van de kinderen en jong volwassenen. Er zijn 30 permanente bewoners en 20 komen er dagelijks van buitenaf, variërend in leeftijd. Door de lange wachtlijst voor opvang van mensen met een ernstige beperking heeft Betheljada besloten te gaan bijbouwen. WoS sponsort de nieuwe zitzakken, zadelkrukken en een groot waterbed. Er zijn nog veel uitdagingen. Met name het opvangen van kinderen met een beperking in de eigen omgeving. Een kindje uit het

binnenland bijvoorbeeld, dat werd aangemeld en aan alle criteria om opgenomen te worden voldeed. Echter bij bezoek trof men een goed verzorgd en gelukkig kind. Probleem zat hem in het feit dat het kind te groot en te zwaar geworden was om naar de rivier gebracht te worden om te wassen. Een verrijdbare bad-brancard en een stuk slang aan een watertank bleek de oplossing te zijn en het kind kon thuis blijven!

“Op het oog lijkt alles goed op de rails te zijn bij deze crèche, echter hier speelt het tekort aan geld ook een grote rol.” Therapeutisch dagcentrum Anniecrèche Tenslotte naar het Therapeutisch

dagcentrum Anniecrèche om te kijken of WoS daar wellicht iets kan betekenen. Van 07.00-12.30 uur verblijven er 35 kinderen met 10 begeleidsters. Tevens zijn er een fysiotherapeut, een logopedist en een orthopeed aanwezig. Ouders moeten de kinderen iedere dag laten langskomen, dat is belangrijk voor de continuïteit van de ontwikkeling. Interactie met ouders wordt belangrijk gevonden. Ze gaan komende maand met ouders, leiding en kinderen een dagje naar de dierentuin. Op het oog lijkt alles goed op de rails te zijn bij deze crèche, echter hier speelt het tekort aan geld ook een grote rol. Onze projectcoördinatoren Hanna Paul en Hilde Vas bleken al in contact te zijn. Samen gaan ze kijken waar de eerste behoefte ligt. Wederom de start van een mooie samenwerking! 27 - Woswijs nr 4 - 2015

In memoriam-reis Hans Katoen Op 16 september vertrokken wij voor een bijzondere reis naar Kaapstad. Deze reis stond in het teken van afsluiten en vooral van iets doorgeven. WoS-medewerkers Pauline Gombault en Astrid Vink werden vergezeld door Frank, Johan, Paula en Frans. Allemaal bevriend met Hans Katoen. Hans Katoen heeft als projectcoördinator van WoS veel projecten gesteund en begeleid in Kaapstad. Op 2 januari 2014 overleed hij en in zijn testament noemde hij Wings of Support. 28 - Woswijs nr 4 - 2015

Door Frans van Alst Uit deze nalatenschap is een vleugel aan het bestaande gebouw van de Homestead gebouwd. Hans had een sterke band met deze organisatie en heeft er veel voor kunnen betekenen. Tijdens onze reis werd de nieuw gebouwde vleugel geopend. Oud WoSvoorzitter Eugene van Halder was speciaal voor deze gelegenheid naar Kaapstad gekomen. Namens WoS vertelde hij over Hans en zijn betrokkenheid bij de Homestead. De directeur van de Homestead, Paul Hooper, sprak de aanwezigen toe. De hele zaal

zat vol en de genodigden hadden zich speciaal gekleed op deze feestelijke gebeurtenis. Met een vals gezongen liedje, waarbij de jonge zangers consequent uit de maat en zichtbaar onder de indruk waren van al het publiek hun act toonden, werd het feestelijke programma geopend. Daarna bracht een omvangrijke dame kletterend op haar bongo een lied ter gehore, begeleid door een koortje van erg schattige kinderen die in de Homestead verblijven. Hierop volgde een jongen die van de zenuwen zijn tekst niet meer wist en daarna kwam een duet van de eerdere dame samen met een

slanke jonge man, die meer mascara had gebruikt dan zijn vrouwelijke zangpartner. Het was een vrolijke middag en het voelde of Hans mee zat te kijken en genoot van de Afrikaanse openingsceremonie. Frank, de vriend van Hans, opende het gebouw. Met een botte schaar knipte hij het lint door en was de nieuwe vleugel geopend. Deze is vernoemd naar Hans. Midden in het gebouw hangt een gedenkschrift. ‘The Hans Katoen pavilion. A longtime friend, a lasting legacy’.

“Het was een vrolijke middag en het voelde of Hans mee zat te kijken en genoot van de Afrikaanse openingsceremonie.” Een nieuw begin Ook werd een nieuw logo gepresenteerd. De ontwerper legde met behulp van een beamer uit waar de Homestead voor staat en hoe dit in het nieuwe logo is terug te vinden. Het ging over competenties en kennisoverdracht. Ik moest plotseling denken aan de

gesprekken die ik met Hans voerde over het beoordelingsformulier. Hans was zwaar dyslectisch. Een zelfgeschreven motivatie was voor een onbekende niet te ontcijferen. Daarom hadden we samen een honderdtal volzinnen geformuleerd. Die gebruikte hij op de achterkant van het formulier van de te beoordelen collega. De uitleg van de ontwerper toonde veel overeenkomsten met de honderd wollige zinnen. De homestead biedt onderdak aan jongens uit de townships en is gelegen in Khayelitsa, de grootste township van Kaapstad. Vorig jaar verbleven er honderdzestig jongens. Voor ieder kind is er een persoonlijk plan van aanpak met als doel om terug

te keren in de maatschappij. Er verblijven jongens die dakloos zijn, van wie de familie niet voor hen kan zorgen en die net uit een afkickkliniek komen. De stichting is bijzonder succesvol. Directeur Paul Hooper wordt bijgestaan door een raad die hem inspireert en controleert. De lange lijst met (internationale) donateurs is indrukwekkend. Met een voldaan gevoel namen wij afscheid van de aanwezigen en ook van Eugene. De cirkel was rond. Hans legde mij vaak uit dat je alles in je leven moet afsluiten om weer een nieuw begin te kunnen maken. Dat was erg van toepassing op deze nieuw gebouwde vleugel. 29 - Woswijs nr 4 - 2015

Een kind vertelt...

Sjaals breien voor

Wings of Support Door Jeannette Bekkema Sinds enige tijd breit mijn moeder, Marry Bekkema, sjaals voor Wings of Support. Omdat zij van handwerken houdt, maar ook -en dat telt denk ik nog wel veel meer mee- omdat zij weet dat de sjaals op bestemmingen komen waar de kinderen het echt nodig hebben. Door Robin de Geus Een paar pagina’s terug hebben jullie kunnen lezen over het project Local Dreamers. In september was ik op bezoek bij het project in Quito en maakte ik gebruik van de gelegenheid om te gaan praten met één van de jonge voetballers. Statistieken en verslagen geven namelijk vaak wel een beeld van een specifiek project, maar ik was ook zeer benieuwd naar de ervaringen van zo’n teamlid. Kijken hoe het leven van zo’n knul eruit ziet en hoe hij bij één van onze projecten betrokken is. Eduardo Deze keer babbel ik met Eduardo Yugsi, een rustige jongen van 13. Ik besluit het ijs een beetje te breken door te vragen waar hij woont. Hij woont om de hoek van het sportveld. Daar woont ie met zijn twee zusjes Stefany en Sofia. En met zijn ouders. Die werken allebei in het lokale ziekenhuis. Ze wonen tien minuutjes lopen van de school. Dat is lekker makkelijk dus. Overigens gaat ie met plezier naar school. Hij geeft aan dat wiskunde en Engels zijn favoriete vakken zijn.

30 - Woswijs nr 4 - 2015

Voetbalschool En dan ben ik natuurlijk nieuwsgierig hoe hij hier beland is. Hij vertelt dat hij in dezelfde buurt woont en regelmatig vanuit zijn huis jongens zag voetballen. Hij merkte dat dat met een bepaalde regelmaat was, dus besloot hij er op af te gaan. Eduardo raakte toen in gesprek met “Profe” (professor), Aldert Schriemer, de projectleider. Inmiddels volgt hij alweer anderhalf jaar lessen op deze voetbalschool en komt hij twee keer per week langs om te trainen en doet iedere maand ook enthousiast mee aan competities. Indien mogelijk, komen zijn ouders dan ook kijken om hem aan te moedigen. Hij vertelt enthousiast dat de les meestal anderhalf uur duurt. Hij komt altijd wel wat eerder. Veel andere jongens zijn er dan ook al en dan kunnen ze nog even een balletje trappen voor de echte les begint. Nieuw uniform In de tussentijd vertel ik over onze stichting en we nemen hun nieuwe uniform onder de loep. Hij vindt het mooi, met name de frisse gele kleur van het shirtje. Hij zegt ook dat het het team ten goede komt en zeker bij een

wedstrijdje, is het handig om je eigen kleur te hebben. Voorheen was dat niet zo. Bij navraag blijkt dat ze thuis televisie hebben. “Gelukkig maar” zegt ie lachend. Hij zegt namelijk een echte voetbalfan te zijn en dan is het leuk als hij de Liga de Quito kan volgen. Maar ook buitenlandse wedstrijden houdt hij in de gaten. Zijn favoriete team is het Italiaanse Juventus en daar hoort een numero uno speler bij: Andrea Pirlo. Zelf nooit van gehoord en ik denk “het zal wel”. Dus ik vraag hem of ie ook onze Nederlandse spelers kent. Hij begint te lachen en antwoordt dan: “natuurlijk ken ik De Paay en Robben, maar Juventus is toch écht beter”! Ik geef hem een schouderklopje, dank hem voor zijn tijd en vraag me af of hij misschien wel gelijk zou kunnen hebben…

Marry is erg gecharmeerd van het feit dat de spullen via Wings of Support, ook echt aankomen daar waar kinderen het goed kunnen gebruiken. Ik ben medewerker van WoS, al een paar keer mee geweest op klusreis en, als mijn

rooster het toelaat, ook sjouwer voor de afdeling ‘Goodies’. Deze informatie deelde ik met mijn ouders waarop mijn moeder mij vroeg of er vraag naar sjaals was.... “nou, ja, natuurlijk!”. Mijn moeder koopt met veel plezier kleurige bollen wol en breit daar vervolgens leuke sjaals van. Bij tijd en wijle leg ik een stapel in het WoS-depot op het bemanningencentrum. Daar vandaan worden ze meegenomen door ‘dragers van WoS’. Het is altijd een leuke verrassing als er daarna foto’s in mijn mailbox verschijnen van kinderen die de sjaals om hebben. Die mail ik dan weer

door naar mijn moeder om haar te laten zien waar de sjaals terecht zijn gekomen. De reactie van de kinderen is vaak dat het geweldig is dat er iemand is in Nederland die aan hen denkt en iets voor hen maakt. “En het is ook nog nieuw! En zo zacht....!”. Ondertussen breit mijn moeder lekker door. Er komt over een poosje weer een stapeltje in het WoS-depot. Schroom niet ze dan mee te nemen en er een paar kinderen blij mee te maken! [email protected]

Immanuel’s Haven Een organisatie in Somerset, nabij Kaapstad, die velen van jullie zullen kennen vanwege de barbecues tijdens de jaarlijkse klusreis. Nu bereikt ons het bericht dat de situatie binnen de organisatie onrustig is. Wij kiezen geen partij in deze en zullen ons niet inhoudelijk mengen in de afhandeling. Totdat de ontstane situatie is opgelost, zal er hier geen nieuw project begonnen worden. Mocht het zo zijn dat de organisatie blijft voortbestaan, gaan we opnieuw naar de situatie kijken, waarbij natuurlijk het welzijn van de kinderen onze prioriteit blijft.

Medewerkers Wings of Support: Caroline Alders, Penny Baars, Jeanette Bekkema, Eva Bosnjakovic, Gerry Bouma, Barbara Bregman, Constance Broertjes-Wittebrood, Annelies van der Burg, Angela van de Burgt, Daniel Cesar, Maurice Coldewijn, Tamara Deceuninck, Rene Dijs, Inske den Dulk, Joost den Dulk, Marius den Dulk, Melissa de Geus, Robin de Geus, Pauline Gombault-Pareau Dumont, Yvonne de Graaf, Caroline Grandia, Madelon de Haer, Eugene van Halder, Wilbert van Haneghem, Alex Hoedemaker, Frank Hop, Sas Hovinga, Cindy Ibrahim, Carien Jipping, Erik Julian Labrana, Manon Justus, Jeroen van Kempen, Marthe Klap, Karin van Krimpen, Carmen Kruithof, Sharon Kustarjo, Menno de Kuyer, Mirjam Leemans-Kneppers, Fay Leijten, Liesbeth de Leth, Caroline Liem, Martin Lont, Gerben Los, Nienke van Maris, Hubert Maynard, Kitty Meijburg, Jos Meijer, Mireille Meijers, Rob Merlchiot, Miranda de Moel, Martha Mulugeta, Victor Munnichs, Anne Olimulder, Marjan Otter, Suzanne van den Oudenhoven, Hanna Paul, Astrid Pauwels, Wouter Pleijsier, John Pot, Laura Pot, Marina Pot -van Slogteren, Mirjam Prent, Simone Punselie, Ernst Rensink, Martine Roëll, Paul Rommerts, Esther Rooswinkel, Robin Ruijter, Jura Sala, Rachel Sluijters, Manon Smits, Bram Snel, Benella Spelde, Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, Danette Toet, Hilde Vas, Lucille Traas-van Vianen, Emilie van der Ven, Esther Verwer, Astrid Vink, Samia Visser, Lex de Vries, Desiree de Vroomen, Ron van Wagtendonk, Richard Waning, Marlies van Waveren, Stefanie Weerts, Yvonne Welzen, Leonie Wiegant, Tessa Wijnand, Wido de Wilde.

31 - Woswijs nr 4 - 2015