28-03-2006 Het begin deel 1 een getuigenis in vele delen Erg laat nu ik dit schrijf maar ik ben erg lang bezig geweest om bewegende plaatje op de site te krijgen,wat helaas mislukt is,echt ik heb alles geprobeerd,mocht er iemand zijn die dit leest en het wel weet en het eenvoudig kan uitleggen mail of schrijf ons even. Want er staan 6 bewegende plaatjes te popelen om op de site te komen. Vandaag heerlijk met ons gezin uit eten geweest,een verrassing die ze hadden verdiend,omdat ze samen met ma (nee niet die super huisvrouw van de tv) nee veel beter hun kamer hadden opgeruimd en ze er weer konden zitten! Natuurlijk heerlijke patatjes hamburgers en reuze cola en voor onze jongste dochter een happy meal met een spionne zonnebril met een lichtje in het leger groen. Ze is er nog net niet mee gaan slapen! Toen ik zo zat te kijken naar mijn gezin werd ik zo dankbaar richting God,van wat Hij heeft gedaan in mijn leven dat ik het met iedereen wil delen .Hoe groot Zijn liefde is,Zijn genade! en ik besloot mede ook door de vele reakties over onze site,overal vandaan ,mijn getuigenis met jullie te delen. Bijna 45 levensjaren,zonder God ,maar ook met God,momenten die te schokkend zijn om op te schrijven, momenten van blijdschap verdriet vreugde,kortom ik zal proberen zoveel mogelijk mee tedelen, sommige dingen zal ik niet beschrijven want ik wil niemand met dit verhaal schaden,en het enige doel wat ik voor ogen heb ,dat de mensen de grootheid van God zullen zien,dwars door het hele verhaal heen. 23 maart 1961 was het zover ,mijn moeder beviel rond half 4 van een dochter, weer een meid na 3 dochters! Nee zei mijn moeder het is nog niet klaar er komt nog een kind en rond half 8 4 uur later werd ik geboren,vol gezogen met bloed,bijna gestikt,maar ik was er,7 dagen later op mijn moeders verjaardag met spoed naar het ziekenhuis,vanwege het vele bloedverlies was mijn moeder bijna dood. In het ziekenhuis zei de zuster hoe heetten ze ,wel jaqueline en ik zou Jaap gaan heten,de zuster zei:wat ouderwets,dan hoor je later Jaapie,waarom geen afkorting van Jaqueline,dus werd ik Jaques,later geworden Sjaco als roepnaam,eerst geen bekende naam ,maar toen Malle Pietje uit de nl tv serie Swiebertje een papegaai had die Sjaco heette ,waren de opmerkingen niet van de lucht,Sjaco, o zo heet mijn pappegaai ook,elke keer maar weer,nee dan vond ik het leuker dat het ook de naam is van een frans hoofddeksel uit de tijd van Napoleon. Kortom een bewogen begin en dit is nog maar het begin. Wordt vervolgd.
God in mijn kindertijd deel 2.....................
GOD IN MIJN KINDERTIJD ,getuigenis deel 2 Zoals beloofd, vandaag deel 2 van mijn getuigenis. Na de geboorte bijna 45 jaar geleden,wil ik nu wat kwijt over mijn kindertijd. waarom ik dit allemaal wil opschrijven,dat jullie zullen zien dat God hand er altijd was,terwijl ik zelf mijn eigen weg ging. Van mijn kindertijd,zijn er wat herinneringen bewaard gebleven,maar maar niet veel .
Soms in de situatie's van mijn jonge gezin denk ik weleens terug ,van hoe was ik toen. Of er komt spontaan een herinnering naar boven. Toen ik een half jaar was kregen we zoals nu nog een prik voor bescherming tegen allerlei ziekten. Toen ik aan de beurt was,zag mijn moeder dat de zuster verkeerd prikte,maar de zuster zei ik heb al duizenden kinderen geprikt,ik weet wat ik doe! Helaas had mijn moeder gelijk, ze bleek in mijn bot te hebben geprikt,en ik kreeg een tact van kinderverlamming,d.w.z. mijn hele linkerkant raakte verlamd,ook toen was ik bijna weer dood. Onze huisarts echt een hele goede,zei als hij nu hier doorheen komt is de kritieke fase voorbij,en dat gebeurde,wel heb ik altijd het gevoel alsof mijn linkerkant moeizamer functioneerde, bijv. ik kan geen knipoog geven met mijn linkeroog,ook mag ik nu geen prikken meer krijgen tegen ziekten :bijv. als ik naar het buitenland zou gaan,naar de tropen moet ik pillen krijgen,omdat mijn immuun systeem wat vreemd is gaan werken. Verder was het een onbezorgde tijd. Met wel leuke gebeurtenissen:dat ik vond dat de kippen van onze buurman,maar in een te klein hok zaten,en ik dat niet fijn vond,wat mij besloot om de kippen te bevrijdden,ik zie nog de hele buurt met mijn buurman voorop achter de weg rennende kippen aanhollen,alleen begreep ik niet waar ze zich druk om maakte. Of die ene keer dat onze poes jongen had gekregen,en ik en mijn zusje besloten ze toch maar even na de geboorte in bad te doen ! s'morgens om 6 uur dacht mijn moeder,wat loop onze poes dan te miauwen,toen ze het gordijn opendeed(pa en ma sliepen achter een gordijn in de huiskamer) zag ze ons tweetjes de kleine poesjes stevig schrobben,gelukkig hebben ze het allemaal overleefd. Ook weet ik nog dat we een klein slootje hadden en als onze katten buiten niet gauw hun brokjes op aten,werd dit opgegeten door de ratten,toen vond ik dit heel normaal! Op de kleuterschool weet ik nog kregen we een keer beschuit met muisjes want er was een prinsje geboren(Willem Alexander)een hele tijd heb ik gedacht wat een lieve koningin toch,toendertijd koningin Juliana,dat ze op elke school beschuit met muisjes uit laat delen!!! Zouden mijn kinderen dat ook hebben gedacht, toen ze een beker hebben gekregen toen prinses Amalia was geboren?Ik weet het niet en laat het maar zo. Ook ging ik toen naar de zondag school,dit was een heel oud gebouw,waar we zaten op rieten stoeltjes,ik ervaar dit als een hele fijne tijd,ik weet nog goed dat er een paar muziek instrumentjes waren (triangels) en we iedere week om beurten hier mee mochten muziek maken,ik weet nog dat ik het heel lang vond duren voor je aan de beurt was. Ook keek ik vaak naar de grote kinderen die van zolder kwamen en die allerlei werkjes hadden gemaakt,en dacht ik wilde dat ik zo groot was,dan kon ik ook van die leuke werkjes maken. Bij ons thuis werd er altijd voor en na het eten gebeden. Standaard, Here zegen deze spijzen ,amen en aan het einde Here dank U voor deze spijzen ,amen. Op zondag las mijn vader altijd uit de bijbel,ik wilde dit altijd erg graag. Toen ik kon lezen mocht dit een keer,wat was ik blij,maar ik maakte een fout in het verhaal van Jona moest naar Nineve,en ik zei i.p.v. Nineve, Nivea,dit moet ik soms nu nog horen,of ze zeiden Ja Sjaco wil later dominee worden, en dat vond ik helemaal niet leuk. Kortom de eerste jaren waren heerlijk onbekommerd, bijv. zag ik voor het eerst iemand op tv bij de buren door het raam. Een hele rare man,ik dacht een soort kinderlokker,dit bleek Swiebertje te zijn. Ook speelde we met de buur t kinderen groente winkeltje,dan plukte je gras en dat was
dan spinazie,als je dan wat zakje had(echte) waar je het in kon doen nou dan was je de koning te rijk. Wel begonnen er ook wat scheurtjes te komen in het alleen maar onbezorgde leventje. Zo zag ik mijn moeder bij bepaalde gebeurtenissen erg huilen,in situatie's die ik niet kon bevatten,dit had met familie en God te maken,maar daar wil ik niet teveel over uitweidden. Ook was ik 2x bruidsjonker en genoot hiervan en van alles erom heen,ik weet nog dat ik dan ook een met bloemen versierde staf had. Op een verjaardag weet ik nog dat ik een schoolbord kreeg met krijtjes,hier was ik zo blij mee! Vanwege onze staat van het huis(een bouwval)gingen we verhuizen,naar een nieuwe buurt,en het onbezorgde zou gauw voorbij zijn......................WORDT VERVOLGD VOLGENDE KEER VREUGDE EN VERDRIET LIGGEN DICHT BIJ ELKAAR DEEL
Mijn schooltijd deel 3 GETUIGENIS Vandaag na deel 1 op 25 februari,wat ging over de geboorte,na deel 2 op 28 februari,wat
ging over mijn eerste levensjaren. Vandaag deel 3 over mijn schooltijd. Ook vroeger gold al na de kleuterschool komt de basisschool,omdat wij ondertussen verhuist waren naar een nieuw buurt,gingen we ook naar een nieuwe school. Heel indrukwekkend weet ik nog vanuit het fijne beschermende kleuter klasjes gevoel,opeens in een groot in een heel groot gebouw,met grote stenen trappen in het midden,en heel veel kinderen,wat mij het meest fasineerde was dat halverwege de trappen er grote glazen bakken waren,waar diverse tropische beesten in zaten,zoals leguanen,hagedissen en zelfs slangen,nu ik dit opschrijf vindt ik het best vreemd,zeker als je bedenkt dat ik net 6 jaar was en nog nooit andere beesten had gezien dan katten kippen of ratten(in die tijd was er nog geen t.v. en in de bioscoop kwam je niet(te duur). Ook weet ik nog dat soms de direkteur de klas binnenkwam met een gigantische slang in zijn armen of om zijn nek gedrapeerd,en dan liep hij de rijen door en mocht je hem aanraken of als je het durfde hem vast houden! de eerste 2 schooljaren had ik les van 2 hele oude juffrouwen,die ons de hele dag wel konden knuffelen,ook kregen we toen op 6 jarige leeftijd al franse les! In de 3e klas begon alles al wat te veranderen,ik werd daar zelfs door een leraar regelmatig geslagen!! Je kan het niet voorstellen vandaag de dag dat dit toen normaal was. Ook 1 van de ergste dingen was,tijdens het speelkwartier het bezoek van de tandartsassistente op het schoolplein,ze noemde dan een lijst met namen op en werd je naam genoemd dan moest je mee,voor mij een lijdensweg,daar ik al meteen een pak slaag kreeg van de tandarts een pinnige oude vrouw omdat ik in de boor beet tijdens het boren,wat toen onwijs veel pijn deed,als ik nu zie hoe onze kinderen behandeld worden bij de tandarts,alles zo fijn en zo anders. Na die ervaring besloot ik dan ook om tijdens die lijdensweg naar de tandarts toe om halverwege de weg weg te glippen helaas stond ik daarna toch weer op de lijst! Dit was eigenlijk de eerste vorm van opstand in mijn leven. ook zat ik niet meer op de oude vertrouwde zondag school maar zaten we door de verhuizing in een gebouwtje bij een kerk,in de nieuwe buurt.
Ook was in die buurt de kerkgang niet vanzelfsprekend dus als wij mijn zusje en ik naar de kerk toe liepen stonden de buurt kinderen ons al op te wachten om ons uit te lachen en uit te schelden,ook waarschijnlijk omdat we er zondags ook altijd heel netjes uit moesten zien. zondags werd er ook uit de bijbel gelezen door mijn vader,dit werd gedaan voordat je een toetje mocht eten,d.w.z. dat het meest lekkere toetje voor je neus stond(dit was een zondags toetje,vaak met slagroom) en je het pas mocht aanraken na het bijbel verhaal, over verzoeking gesproken, en als je zelfs maar stiekem met je vinger een likje nam! Ook begonnen de pesterijen op school met gym was ik niet goed, ik denk altijd nog dat dit kwam door de takt van kinderverlamming (zie eerdere getuigenis),maar toen had ik hier geen weet van,wel deed het pijn als iedereen was gekozen door 2 kinderen en ik dan overbleef,niemand wilde mij in zijn team, ik heb nooit begrepen hoe mensen dit elkaar konden aandoen! Doordat wij toch wel anders waren dan de meeste kinderen uit de buurt,werd het pesten erger en erger er gebeurde soms hele nare dingen,ook dit wil ik niet uitweidden,daar ik niemand wil kwetsen,in mijn verhaal. Het was zelfs zo erg dat ik dood wilde en ik probeerde op mijn 11e al een poging daartoe door een hele doos pillen van mijn moeder in te nemen, alleen gebeurde er niets en had ik alleen erge hoofdpijn weet ik mij te herinneren. Om over het gymmen terug te komen,en te vertellen ook nu al dat God zo goed is,Onze 3 zonen vooral de oudste twee blinken uit op sportgebied,en op korfbal waar ze op zitten was ik vaak zo gelukkig als de mensen om mij heen zeiden wat hebben je zonen toch een talent en dank ik God dat hij mij dit nog laat meemaken,wat ik zelf niet heb gehad krijg ik terug veelvoudig in onze kinderen. Op het gebied van geloof was alles verwatert,op de zondag school zette ik mij af tegen het gezag daar,en was ik verschrikkelijk vervelend, iedereen moest lachen en vond het leuk als ik er weer werd uitgestuurd. Ook vond ik het raar dat wij naar de zondagsschool moesten en mijn vader alleen maar klaagde over de kerk(ze moeten alleen maar geld hebben) en nooit de kerk bezocht. Wat mij wel bij is gebleven,dat hoe erg ik ook was op de zondag school,ik na een aantal weken nog een kaart kreeg van de zondag schoolmeester,dat hij mij miste,en dat hij het fijn zou vinden om mij weer te zien. Kortom ik kan bladzijden schrijven over van alles uit die jaren, dat ik voor het eerst wegliep na de zoveelste pesterij en ok 's avonds laat opbelde of ik terug mocht komen, dat was nog maar het begin. Of dat er door mij een klein ongelukje gebeurde(wat ik niet expres deed) en mij toen het gevoel gaf terwijl ik mij de hele dag had verstopt dat ik de grootste mislukkeling was die er maar geboren kon zijn. En ik toen ook het besluit nam om een muur om mij heen te zetten,zodat ik niet nog meer oijn kon worden gedaan. Er waren natuurlijk ook veel leuke dingen,zo gingen we altijd op vakantie bezigheden 3 weken lang naar de bioscoop ,naar een kindershow,waar Connie Vink optrad,die meteen mijn lieveling zangeres was,meer was er niet,maar daar genoot ik van,ook naar Duinrel toen nog geen attractie park zoals nu maar een heerlijk bos waar je van grote bergen af kon rollen of Pan van Persijn een bos met een echte Chinese muur(tankwal) waar we speelde dat we tegen de soldaten moesten vechten die daar in de tweede wereld oorlog gelegerd waren,vaak als ik daar weer hetzelfde doe met onze kinderen denk ik met weemoed aan die tijd terug toen was ik nog puur!Ook was de laatste dag altijd een bijzonder uitje ,we gingen dan bijvoorbeeld naar Jeugdland, waar je echt van alles kon doen en terug met de bus werden we ingehaald met een muziekkorps voorop terwijl al de
ouders stonden te wachten lagen wij allemaal verstopt op de grond en op een teken van de leider sprongen we allemaal op wat een grote hilariteit onder wachtende ouders en kinderen veroorzaakte, ook leuk waren de vakanties naar Limburg,waar mijn zus en ik dan zongen voor de gasten in het pension waar we waren en ik voor het geld wat we hadden gekregen,strip boekjes kocht in het dorpje beneden in het dal. Of wat ik ook schitterend vond het bezoek aan het stadje Monschau in Duitsland,wat volgens de kampioen(ANWB blad) nu nog stees een bezienswaardigheid is Verder in de vakantie's ook het zwemmen in het buitenbad waar zelfs eenden en kikkers zwommen en je liep op een drassige modder bodem,en je 15 cent entree betaalde en je een fles bruine of rode exota frisdrank mee kreeg,heerlijke dagen waren dat. Zo ging de lagere schooltijd voorbij rond mijn 11e jaar stond ik ook al op de markt groente en fruit te verkopen,vanwege mijn harde stem mocht ik aan het eind van de dag de aanbiedingen proberen schreeuwend te verkopen,als ik nu soms nog wel eens over de markt loopt en ik hoor het schreeuwen van de markt koop mannen brengt mij dit terug naar die kindertijd met veel leuke maar ook veel minder leuke dingen. Volgende keer deel 4 Middelbare schooltijd en hoe het toen mis ging!
Dit mag je niet missen, hou ons blog in de gaten. En weet dit,Nu weet ik Dat God er altijd was,Hij zegt in Zijn woord de bijbel Ik ben dezelfde gisteren heden en tot in alle eeuwigheid.
Deel 4 van mijn getuigenis,de middelbare school. Na deel 1 de geboorte,deel 2,de eerste jaren, deel 3 de lagere schooltijd, nu dan deel 4. Na de lagere school ging je ook vroeger al door naar de middelbare school, eigelijk zeiden ze op de lagere school kon ik naar de mavo havo(nu heet dit anders) maar ik wilde liever naar de leao(want daar gingen ook al mijn vriendjes heen). De school was onderverdeeld in 4 oude schoolgebouwen,die verspreid lagen in het centrum van de stad,dus je begreep wel dat als we van het ene gebouw naar het andere moesten lopen, we natuurlijk vaak te laat aankwamen(het is tenslotte erg gezellig in de stad). Het eerste jaar was nog best gezellig we hadden een leraar die altijd heel mooi gitaar ging spelen, en ik had leuke vrienden,prive werdt het al wat minder,dat kwam ook w.s. door een incest ervaring,die toch wel weet ik, later de boel (zeker als je 12 ben) danig op z'n kop zette. Mijn leven werd de verkeerde richting ingeduwt,en dat was nog maar het begin... Op school kwam ik voor het eerst in aanraking met drugs gebruik,in mijn klas had namelijk een meisje zelfmoord gepleegd,die naar wat later bleek verslaafd te zijn geweest,dit maakte diepe indruk op mij,zeker omdat het een heel lief meisje was,en ik niet kon begrijpen dat dit kon gebeuren. Ook bleek zij de drugs te krijgen in een overblijf gelegenheid waar wij tussen de middag altijd kwamen om je brood op te eten en om wat te drinken. Om over het drinken terug te komen al vroeg dronk ik veel alcohol(het was ook heel normaal dat er thuis een bar was waar sterke drank in stond),en je groeide op met het idee
dat het heel normaal was om te drinken. Al gauw had ik mijn eerste dronken zijn ervaring op de verjaardag van een vriendje,na een paar cola met jenever,kroop ik op mijn knieen naar huis ,ik kon niet meer lopen. Ik was zo ziek dat ik dacht ;ik wil dood! Maar na een aantal dagen ben je dat al weer vergeten, en begin je sterke drank fijn te vinden,en trok ik het meteen in het extreme en wilde meer meer,dat meer meer zou ik de komende tijd over mijn leven gaan regeren!! Ik vindt het zelf best heftig om dit allemaal zo op te schrijven ,dus ik stop nu even. Wil je hier over praten,misschien dezelfde ervaring,mail dan even.............. Ik wil toch even positief afsluiten dat na 29 jaar zoeken alles is goedgekomen, en Hij mij bij de hand heeft gepakt,en zei KOM BIJ MIJ!! Volgende keer deel 5 dieper de duisternis in.. GOD ZEGEN JULLIE Sjaco
Deel 5 Middelbare school Op de middelbare school. Na deel 1,2,3,en 4 nu deel 5. Na het wat snelle einde van deel 4,hoop ik op een wat langer deel 5. Wat ik vorige week al schreef,het snelle einde kwam doordat het toch nog, terwijl het zo lang geleden is,emotioneel is,voor mij. Als ik soms terugdenk,en hoe ik nu ben, ben ik God dankbaar voor Zijn genade,dat hij mij nog een kans gegeven heeft, maar ook overvalt mij dan soms het gevoel,het onbegrijpelijke,dat ik het geweest ben, die dat allemaal heeft meegemaakt, en het lijkt dan alsof het heel iemand anders is over wie ik schrijf. Ook heb ik al geschreven,dat ik veel op de site zet,maar niet in details,allereerst heb ik links boven niet voor niets een familie logo(bedankt Pepe) en wil ik niemand kwetsen,met mijn getuigenis,en soms is het gewoon te erg en te smerig voor woorden. Na mijn eerste jaar op de middelbare school begon al gauw het pesten weer(het was 1 jaar gestopt). Elke dag opnieuw werd ik uitgescholden,of gekleineerd, soms in het geniep soms in het openbaar. En altijd was het dezelfde groep jongens,die soms ook een aantal jongens en meisjes uit de klas meekregen. daardoor wist ik mij ook geen houding te geven,wat leidde tot een totaal verkeerde houding,ik had namelijk ontdekt als ik maar zo brutaal mogelijk deed in de klas,ik de lachers op mijn hand kreeg,ook resulteerde dit vaak,dat ik werd weggestuurd tot grote hilariteit van de klas,ik denk dat ik veel meesters grijze haren heb bezorgd. Leren deed ik ook al lang niet meer,en het gebeurde herhaaldelijk dat mijn vader weer naar school moest om met de directie te praten,omdat ik voor de zoveelste keer van school af was gestuurd. Ook was ik toentertijd verslaafd aan het lezen van allerlei gore seks pockets ,idem dito griezel pockets. daar deze behoorlijk veel geld kostte, moest ik deze regelmatig stelen. Verder thuis nog
steeds het geheim ;de incest affaire,wat voortduurde ,zelfs na zijn trouwen met mijn zus. Ik voelde mij smerig,waarom zag niemand het,ik wilde het wel uitschreeuwen,zien jullie het dan niet!. Ook liep ik weer weg,nu bleef ik een nacht weg ,ik sliep in Utrecht in een bushalte hokje,ik weet nog ik was bang ,verdrietig en alleen,de volgende dag belde ik mijn ouders op en vroeg of ik weer thuis mocht komen. In mijn vrije tijd was ik diskjockey in een speeltuin vereniging. Ook draaide ik daar bruiloften en partijen,d.w.z. je hielp dan in de bediening,dat was best een leuke tijd,met allemaal aardige vrijwilligers,en hele gezellige dagen,maar ook voor mij met veel alcohol. Op school kreeg ik uiteindelijk een herexamen voor geschiedenis,zodat ik op mijn 16e toch van school af kon,een herexamen voor geschiedenis,was nog nooit gegeven,maar ik denk eerlijk gezegd dat ze mij wel kwijt wilden. Toen wilde ik niet meer naar school en ging meteen werken,mijn ouders zeiden of school of werken. al gauw had ik een baan bij A.H. In het begin best een leuke baan ,op de groenteafdeling groente en fruit afwegen,en klanten advies geven,eigenlijk je eigen groente kraampje beheren. Ook begon ik toen een piraten zender(happy hawai),ik weet eigenlijk niet eens hoe ik daar mee ben begonnen. Maar al gauw hadden we 5 studio's,met daarbij een heel team van diskjockey, telefonisten, geluid mensen en veel luisteraars. Op zondag kwam dan iedereen bij ons en draaiden we 5 uur lang leuke Hollandse muziek,zonder reclame, soms bijvoorbeeld wel met oudejaar voor de plaatselijke oliebollen kraam,dan kregen we 2 zakken oliebollen. het leuke van dit alles vond ik het plezier,wat je kon geven,aan bijvoorbeeld oudere mensen,soms kwam je dan bij iemand op bezoek en die genoot dan in de eenzaamheid de hele dag van de gezellige piraten muziek,ook organiseerde we allerlei telefoonspelletjes(de kpn. is er rijk van geworden)en de prijsjes kochten we zelf en brachten ze dan langs. maar aan alle leuke dingen komt een einde,al gauw deelde het team alles met elkaar,we gingen uit met elkaar ,wat leidde tot extreme situatie's zodat we algauw het dallas team werden genoemd,en ik draaide daar wel in mee,zodat ik al het andere even kon vergeten. Ondertussen was ik ook een grote Abba fan geworden(als ik de muziek draaide verdween alle ellende even voor mij),zo heb ik dancing Queen letterlijk grijs gedraaid(vroeger had je nog singeltjes en door het vele draaien, versleet het plaatje en werd wat grijzig en vol met ruis) vandaar die uitdrukking. ook ging ik diverse malen naar Zweden,waar Abba woonde op het eiland Lindigo,daar hadden we regelmatig kontakt met het viertal(Annifrida was toen mijn favoriet). ook was ik alleen van huis dus in mijn relaties kon ik mij daar goed uitleven,het waren verkeerde relaties,waarbij ik dan dacht als ik maar zoveel mogelijk seksuele relaties heb,hoe minder erg dan de incest is!(domme ik) ik begreep niet dat ik alleen maar verder de donkere duisternis inzakte waar ik verder van God afdwaalde dan ooit,ik zei in het begin al ,ik wil niet in details treden,maar alles was toen zonder schaamte,zelfbeheersing en bestond alleen maar uit begeerte het was goor en smerig en ik hou van jou bestond daar niet..................... En het ging nog verder,volgende week deel 6 ,ook over de militaire dienst tijd. heb je vragen of opmerkingen,mail ons dan! God zegen jullie Sjaco
Deel 6 ,ik militair?
5 delen later belandden we aan bij deel 6,ik moest in militaire dienst,daarvoor hadden we eerst een keuring ,honderden jongens kwamen bij elkaar om een verplichte keuring te ondergaan, werd je goed gekeurd dan moest je de miltaire dienst in, dat was 14 maanden,het was allemaal wat vreemd, eigenlijk wilde ik niet,maar hoe moest je daar onderuit komen? sommige jongens kwamen als vrouw, ook deden er een paar alsof ze gestoord waren en dan kreeg je een S5,maar dat zou je dan je hele leven achtervolgen. dus ik besloot maar normaal te doen,en een tijd later kreeg ik een brief ik was goedgekeurd,ik weet dat mijn moeder spontaan in huilen uitbarstte,en zei O mijn
jongen!!! zelf liet ik het over mij heen komen. Weg bij A.H.,dat was toch niet alles,vaak liep ik er al de kantjes vanaf,zeker maandags als ik het hele weekend had gestapt, soms kwam ik maandagmorgen op werk en dan had ik niet eens geslapen!(ik nam dan veel pepermunt om de dranklucht kwijt te raken) Ik weet nog een situatie,dat ik een vriend mee nam uit en dat s'morgens vroeg rond 4 uur een bezorgde moeder bij mijn ouders voor de deur stond en vroeg waar is mijn zoon?,waarop mijn moeder antwoordde,o maar Sjaco komt altijd rond 7 uur thuis,dan gaat pas de eerste trein uit den Haag of Amsterdam,zij had zich er al na weken, van nachten op mij wachtten er bij neergelegd, hij komt om 7 uur s'morgens pas thuis,ik was ongeveer 16 jaar ,toen dit gebeurde,nacht en ontij in vreemde steden,met veel drank op,soms slapend in stations hallen. Als ik daaraan terugdenk weet ik God was er toen al en Hij heeft mij beschermd. zodat ik dit verhaal kan navertellen,en ook hoe groot Zijn liefde voor ons is. Goed we kwamen met z'n allen aan in s'Hertogenbosch,daar zouden we de eerste opleiding krijgen van 2 maanden. Het was op zich best wel leuk,ik vond het een groot toneelspel waar iemand die boven je stond je heerlijk kon uitkafferen. Ook was ik natuurlijk slecht in allerlei dingen,zoals stormbaan,gymmen,granaat gooien,en ik had wat slims bedacht? Elke keer zat ik rond die tijden bij de dokter of tandarts, en dan zei bijvoorbeeld iemand, jij bent aan de beurt,dan zei ik nee ik moet nog even wachtten, dit ging al die tijd goed. ook hadden we 3 dagen bivak,waar je dan midden in de nacht werd gedropt,en waar toen ook een mede soldaat bijna gek van angst werd en zichzelf wilde doden(en het was niet eens oorlog) Of dat je midden in de nacht werd wakker gemaakt,omdat een paar soldaten hun geweren buiten de tent hadden laten slaan,je geweer moest namelijk mee je slaapzak in Ook deden we schoenen poetsen met slaolie, en namen we de geweren mee onder de douche,dat scheelde uren schoonmaken,van zandkorrels die overal inkwamen. Ook was de dienst goed om sávonds te drinken,veel bier. Wat een erg moment was dat ik na een straf weekend thuis kwam en er stond een lege cavia kooi beneden(ik had al 7 jaar een cavia,Elvis heette hij)en ik denk dat hij van heimwee dood is gegaan,en ik weet nog elke keer als ik weer thuis was leek het of ik zijn piep geluid hoorde, die die maakte als ik thuiskwam. Dit besloot mij om bijna de gehele week een lied van Abba te draaien:The winner takes it all,het leek of iets alles van mij afnam,eigenlijk was dat ook zo. Na 2 maanden kreeg ik het voor elkaar dat ik in Den Haag werd geplaatst, daar kreeg ik een super tijd,ik was soldaat maar door diverse omstandigheden kreeg ik een bevoorrechte positie,en was het zelfs zo dat ik bij feestjes zat waarbij ik bediend werd
door iemand die bij hetzelfde onderdeel zat de Intendance,en moest helpen in de officiersmess,waar ik ,door mijn baantje te gast was. Ik moest meehelpen in de keurings keuken,waar eten voor de soldaten werd gekeurd,en er bleef zoveel over dat ik elke dag bijna met 2 zware tassen, met ham, koffie ,kaas koeken naar huis ging,zonder militair tenu,want er zaten op de afdeling veel burgers en ik had een gedeelde kamer samen met een burger en toen mocht ik ook gewoon in mijn dagelijkse kloffie,de laatste dag ,mijn ontslag dag, heb ik nog wel even mijn pak aangetrokken voor de foto,en ik werd opgehaald door luisteraars en het happy hawai team van mijn radiostation(dubbel he) Ook was ik overdag Jan soldaat,maar 's avonds na de soldaten tijd ging ik met Jan en alleman,verder de duisternis in!! Zelfs nadat de incest ervaring was uitgekomen,ik had het uiteindelijk vertelt,maar werd niet gelooft! Alles wat maar zonde was deed ik,toch bleef mijn Gods besef. Altijd jaar in en uit als ik ging slapen,nog zo dronken of stoned,zei ik welterusten God, en het was dan net alsof God welterusten terug zei. 1 moment weet ik mij nog te herinneren dat een aantal heilsoldaten de kroeg binnenkwamen,waar ik vaak halfdronken op de bar lag,en terwijl sommige vrienden wat spottende opmerkingen maakte ,had ik ontzag voor ze en gaf wat geld,en dan kreeg ik een strijdkreet,1 keer nam ik hem mee naar huis ik weet dat Koningin Beatrix aan de voorkant stond, maar ik was nog niet bereid om te luisteren,naar wat God wilde zeggen. Ook kreeg ik 1 keer in mijn A.H. periode een traktaat met daarop alle dingen die voor God een gruwel waren,ik weet nog dat ik tegen de vrieskast stond en het foldertje verscheurde, ik was nog niet bereid om te luisteren,jaren later ben ik die vrouw van het foldertje weer tegen gekomen, en ze zei,ik ben zo blij,al die tijd vanaf het moment dat ik je zag ,heb ik voor je gebeden! super toch....... Uit dienst gekomen,moest A.H. mij weer aannemen,in Leiden was geen plaats,dus kwam ik in Katwijk terecht,daarna ging ik al gauw het huis uit,maar daarover volgende week dinsdag meer.... Heb je vragen n.a.v. dit deel, mail en schaam je niet,ik zal proberen zo goed mogelijk een antwoord te geven. En weet wel: GOD was daar al die tijd,ook al zijn we nog niet bereidt om te luisteren,naar Zijn woorden"Mijn kind Ik hou van jou" God zegen Jullie Sjaco
Op een hoogte gekomen,toen naar de diepte gegooid deel7 Nu na al 6 delen,nu deel 7. Ik realiseer mij nu ook dat ik regelmatig mijn getuigenis heb gegeven in bladen op straat in de kerk op video,maar nog nooit zo uitgebreid en persoonlijk als nu. Nogmaals wil ik benadrukken dat alles wat ik schrijf tot glorie en eer van God zal zijn, omdat ik weet dat als Hij mijn leven nieuw kon maken,Hij dat met uw of jullie leven ook wil doen. al ben je de ergste zondaar,je mag tot God komen zoals je bent,ik weet God kijkt naar het hart. Zou Hij, die de mens maakte,niet weten hoe het met ons hart zit! Ondertussen uit militaire dienst gekomen,en bij A.H. in Katwijk terecht gekomen, midden in de winter bij de zee de golven en het strand,wat in die maanden zeker geen pretje is ,als je op de bus moet wachten,naar huis,en soms ging die bus niet eens! wel vond ik het fijn dat mij toch ondanks mijn levensstijl, iedereen van het personeel
versteld stond,dat ik zo'n harde werker was, en ze dat absoluut niet verwachtten van iemand die net uit dienst was gekomen. Al snel was er weer plek in mijn eigen stad, en kwam ik terecht bij een buurt A.H. niet ver van het centrum. Omdat de zaak ook dicht ging, het A.H beleid was alle kleine zaken,waar geen winst mee kon worden gemaakt gaan dicht ondanks alle protesten. Dus kwam ik na veel omzwervingen terug in mijn eigen filiaal waar ik ooit begon als 16 jarig jochie Buiten mijn werk ging het, leek het voorspoedig . Na 6 jaar was ik wel gestopt met het piraten station, ik stond eigenlijk met mijn rug tegen de muur. De verstandhouding thuis was zodanig verslechterd dat ik het huis uit ging,anders had het denk ik tot ongelukken gekomen. En ons team ook dicht bij het einde stond, en jaloezie hoogtij dagen vierde in de piraten wereld. Zat er gewoon niets anders op dan heel emotioneel afscheid te nemen, het was echt een van mijn verschrikkelijkste uren, wat ik toch zelf over mij had afgeroepen. Daarna werd ik opeens gevraagd als diskjockey in een leuke tent waar ik voor de gein mee deed met een talenten jacht. Ook dat was best een fijne tijd maar wel veel druk, omdat je elk weekend honderden mensen moest vermaken om een fijne avond te hebben, tussendoor ging ik ook overal waar ik gevraagd werd zingen. 1 optreden wil ik wel aanhalen, dit vond ik echt bijzonder ik zong in een ziekenhuis, waar mijn ouders bij waren,bedankt lieve ouders, wat ik opdat moment oprecht meende, ook was het een tijd waarin ik volop in de belangstelling stond en al gauw was ik een beetje bekend in de plaats waar ik woonde, ik deelde zelfs foto's uit met handtekening en had een plakboek met krante knipsels en een audio tape met liedjes daarop gemaakt,kortom ik mocht een beetje proeven van het leventje als artiest, en kreeg al gauw nog meer werkzaamheden om te entertainen, op hele grote rommelmarkten in hallen.(jaren later stonden wij buiten te evangeliseren en zong ik ook weer, ik raakte toen in gesprek met een vrouw die zulke beursen nog steeds organiseerde en ze bood mij aan om weer te
komen zingen, helaas alles wat ik heb gedaan ,de liedjes van andre hazes, tot ik hou van jou en blijf je trouw waren fijn om te zingen en ik doe dit soms nog wel eens in ons gezinnetje of bij mijn werk(ik werk op een groep met verstandelijk gehandicapte bewoners, die het heerlijke muziek vinden)maar ik zou er niet meer achter kunnen staan .En nu liederen zing,vindt ik met een inhoud ,om te vertellen dat God groot is, of dat Jezus je Vriend wil zijn)Kortom het leek allemaal voor de wind te gaan, maar het was schijn ,alles wat ik verdiende aan zingen, ging net zo hard weer op aan de drank rekeningen,want in die tijd zat ik meer in de kroeg of in bars en discotheken als dat ik thuis was. Ik woonde eigenlijk ook naast een grote kroeg en iedereen wist, was ik niet thuis dan was ik daar te vinden. Ondertussen werd ik bij A.H. ontslagen, deels mijn schuld,maar ook de schuld van een chef die mij eigenlijk weg wilde hebben. Om het kort te maken, uiteindelijk heb ik ook 50% gewonnen en kreeg ik een WWv uitkering. Ook had ik mij laten afkeuren voor de militaire dienst omdat ik absoluut geen zin had om op herhaling te moeten. Door mijn levensstijl hoefde ik daar ook niet veel moeite voor te
doen en kon die periode,nadat ik mijn plunje baal had opgestuurd afsluiten, ook woonde ik nu op mijzelf en kon ook meteen een huisdier nemen,een leuke kat die toen ik hem uit ging zoeken ,op mijn voet kwam zitten, ik zei meteen die neem ik, Hij heette Bjorn,want ik was nog steeds Abba fan. Op mij zelf wonende kwamen er al gauw vrienden over de vloer, die ook de eerste softdrugs meenamen. altijd was ik gewaarschuwd door mijn moeder,maar na een hoop drank en ik wil er toch bij horen, mijn eerste joint gerookt,eigenlijk had ik al eens een klein experiment gehad toen ik 14 jaar was,maar nu was het echie,en al gauw hoorde het bij je leven,terwijl ik nog steeds artiest was en optrad. Voordat ik moest optreden,nam ik meestal cola met jenever,maar toen dacht ik ,ik neem een grote joint, daarna op het podium leek alles verkeerd te gaan, ik wist mijn tekst niet meer, het leek of iedereen op mij afkwam en ook wist ik , ik ben op een hoogte gekomen en nu wordt ik er af gegooid.................. Deel 7 was dit al weer deel 8 zal gaan over de tijd van drugs,die ik wel zou willen uit wissen,maar ik ben toch blij dat ik het kan navertellen en al zou er maar 1 iemand daardoor gewaarschuwd worden, want ik weet nu de enige uitweg is de dood,of Jezus, hoe dit afloopt volgende week dinsdag rond 8 uur zie ik je weer. Wil je hier verder over praten, mail mij dan en ik wil alles beantwoordden, de mail zal strikt vertrouwelijk door mij behandeld worden. God houdt van jullie Sjaco HAP FAMI
Deel 8,dieper de duisternis in.
Lieve mensen die dit nu lezen, 7 delen geleden,begon ik bij mijn geboorte,nu aanbeland bij een heftige periode in mijn leven, besef ik terdege dat een mens diep kan zakken, voor het eerst zal ik over deze periode wat uitgebreider schrijven, toch kan ik niet alles opschrijven,en hoop dat u dat zal begrijpen. Vorige week was ik geëindigd dat ik voor het eerst stoned optrad tijdens het zingen,en besefte, nu wordt ik in de diepte gegooid. Mijn huis was al snel een fees thol geworden,en omdat het midden in het centrum van de stad was ,werd het al gauw(toen gingen de meeste kroegen 1 of 2 uur s'nachts dicht)doorzakken bij mij thuis en dan vloeide de drank rijkelijk,ook werd er toen ook veel softdrugs gerookt,in het begin alleen in de weekenden maar al gauw was het gewoon dagelijks, ook was ik nu bijna zonder inkomsten, ik had nog een uitkering maar ik begon hoe langer hoe minder te zingen,ook waren mijn diverse dj optredens gestopt, dus toen ik werd gevraagd om schoonmaker te worden in een coffee shop, pakte ik dit met beide handen aan. Elke morgen vanaf 7 uur s'morgens 2 uur schoon maken voor een behoorlijk bedrag,omdat ik toch net als in de vorige delen al geschreven had,, was ik niet te beroerd om hard te werken en goed resultaat af te leveren. En al gauw werd ik gevraagd of ik in de coffee shop wilde werken,in wissel diensten, ik weet nog dat ik zei,ik wil wel achter de bar, koffie en broodjes en shake's verkopen,maar
niet dealen(ik kon het namelijk niet over mijn hart verkrijgen,om softdrugs te verkopen aan jongens van 12 jaar die dan weer knetter stoned naar school gingen(jonatan is nu zo oud)en daar moest ik echt niet aandenken. Al gauw kwam daar mijn eerste werkdag, alles was leuk en nieuw, leuke muziek,leuke mensen,ook werden er films gedraaid in een bioscoop zaaltje, en de hele dag staan in de hash en wiet dampen, en flinke hoeveelheden stuff tot je beschikking,het was allemaal heerlijk. wat ik toch nog wel wil vermeldden dat ik wel altijd probeerde het beste voor een ieder over te hebben,bijv. als een jongen 3 gulden had kocht hij een joint van 1 gulden(fictieve bedragen)dan bleef er nog wat geld over voor een broodje, en als je dan bedenkt dat hij de hele dag in die tent zat en dat dat broodje w.s. het enige was, wat die zou eten, dan maakte ik het zo goed mogelijk ,een broodje met bijv. veel gehakt veel rauwkost,dan kreeg hij toch nog vitaminen naar binnen,of een shake die hij of zij bestelde daar deed ik dan heel veel vers fruit in. Jaren later kom ik nog wel eens ex klanten tegen en dan weten ze dat nog altijd te herinneren. Al gauw begon ik naar meer te verlangen,nog wildere feesten,nog meer drug gebruiken, nog meer alcohol drinken,soms kon ik ook niet eens meer dronken worden, of ik was daar zo aangewend,ook onder invloed van drugs kon ik al gauw in de maatschappij functioneren, en liep dan knetter stoned boodschappen te doen,mijn wereld bestond eigenlijk alleen nog maar uit mensen met de zelfde levensstijl. Ik weet op een verjaardag, dat iemand diverse space taarten had gemaakt(taarten met drugs erin gebakken) en wij dit aten en gewoon de gehele verdere verjaardag voor pampus lagen, of dat we met zakken vol drugs, een weekendje centerparks deden en daar gewoon blowend in de sauna liepen. Als ik daar nu wel eens ben met mijn gezin, dan schaam ik mij diep en vraag mij dan vaak af hoe kon ik zo leven. Ook had ik regelmatig black outs wat inhield dat ik in een vreemd bed bijv. wakker werd en niet eens wist hoe ik daar was gekomen,of dat ik opeens in het ziekenhuis lag en daar weer uit sloop en dan iets moest tekenen dat ik uit eigen verantwoording het ziekenhuis verliet. Maar ik wilde nog meer,en ja hoor op en avond kwam er iemand en die zei ik heb nou iets,dan kan je alles veel beter beleven en kan je zoveel sterke drank drinken als je maar wilt. De eerste keer dat ik hard drugs nam in de w.c. van mijn stamkroeg,en inderdaad ik voelde me heerlijk!! Elk weekend kon ik krijgen, niet te veel maar genoeg om lekker uit je dak te gaan. Toen kwam het moment dat ik er ook voor moest betalen, en toen der tijd was het al een fiks bedrag. Maar al gauw wilde ik nog meer en begon het iedere dag te gebruiken,en leerde nu ook diverse dealers kennen. Een fabel wat ik uit de wereld wil helpen, is dat mensen zeggen dat het een grote stap is van soft drugs naar hard drugs,maar toen ik eenmaal aan de hard drugs zat kwamen 5 van de 6 dealers ook in de coffee shop waar ik nog steeds werkte.(ik bedoel maar) Soms was het moeilijk te krijgen en moest je soms uren wachtten tot er een dealer,de drugs kreeg of dan eindelijk thuis kwam. Die momenten vergeet ik nooit,omdat je je dan zo afhankelijk voelt je wil het niet maar je doet het toch. Of als je verkeerde troep(coke of speed ) had gekregen en je neus begon te bloedden,of je helemaal gek werd en bijvoorbeeld alleen maar moest rennen. 1 keer weet ik nog,wilde ik persee naar het huis op zoek van onze Willem
Alexander(waarom weet ik niet) maar ik heb uren rond gerend,met die fixatie. Kortom alles schreeuwde in mij om niet meer te gebruiken,maar aan de andere kant schreeuwde ook alles om wel te gebruiken. Waar was God zou je zeggen, wel ik heb al eens geschreven dat ik altijd hoe dronken of stoned ik was altijd zei welterusten God, en dan welterusten terug zei, alsof God antwoordde. Maar met 1 voorval wil ik dit deel besluiten, doordat je eigenlijk door de drugs s'nachts leeft, dan zijn de feesten en kroegen en disco's open,kan je ook lang door gaan en verwissel je de dag voor de nacht, ik voelde mij ook veilig,waar ik ook liep s'nachts. Die ene keer liep ik rond 5 uur s'morgens buiten op straat en toen overviel mij zo een gevoel van eenzaamheid, want echt het lijkt soms heerlijk, maar het is enkel schijn heerlijkheid schijn vrolijkheid enz. Ik begon te huilen, en ik begon te praten met een persoon die mij rust gaf en genegenheid, thuis gekomen scheef ik in mijn dagboek, ik wandelde en praatte met Jezus,ook dit vergeet ik nooit meer, want waar ik ook in zat of wat ik ook deed, Hij was daar al die tijd,en ik geloof ook dat Hij huilde,om wat ik mijzelf aandeed,maar het kon nog erger..............................volgende week deel 9 Geen uitweg meer. Ik weet dat dit best allemaal heftig is,maar wil je hierover van gedachten wisselen schrijf mij dan en ik verzeker je dat alles vertrouwelijk wordt behandeld, zit je ergens mee,heb je vragen mail mij dan. En weet dit God is daar al die tijd,waar je ook bent wat je ook doet! God zegen je Sjaco
20-03-2006 Deel 9 bijna aan het einde van het pad van zelfvernietiging.
Lieve mensen van dit blog, heel veel ken ik niet eens,maar fijn dat jullie mijn getuigenis willen lezen, en wat God nog met mijn leven, door Zijn genade kon doen. Na al de feestdagen bedenk ik eigenlijk hoe ging dat door in mijn periode voor ik de Heer kon, wel ik weet dat op veel christelijke feestdagen de kroegen en discotheken altijd dicht waren, soms ging ik dan even op familie bezoek. Op koninginnedag of 3 oktober(Leidse feestdag) was het uiteraard wel feest en hoe,ondertussen gebruikte ik nu iedere dag coke en dronk daarbij de nodige hoeveel jenever,omdat ik veel hoofdpijn had ging ik uiteindelijk mee naar een dokter, en die constateerde dat ik door deze levensstijl een gigantische hoge bloeddruk had en bijna tegen een hersenbloeding aanliep. Dus werd ik verwezen naar het C.A.D. (consultatie bureau voor alcohol en drugs) en kreeg ik een psychiater toegewezen voor uitgebreide gesprekken en elke week librium tabletten om mij rustig te houden en een soort pillen om je van de alcohol af te houden,wel alcohol dronk ik dan maar niet meer en echt ik heb geprobeerd om alleen de pillen maar te slikken, maar in die wereld waar ik in zat,ging dat gewoon niet, en al gauw deed ik de pillen in een potje(waarvoor?) en nam ik steeds meer coke.
Ik ging ook gek gedrag te vertonen, zo heb ik op een avond(dit is voor het eerst dat ik dit opschrijf) Al zingende met een aardappel schil mesje in mijn arm gesneden dit voor een lange tijd,uiteindelijk was mijn arm een klomp bloedend vlees en vond ik het leuk dat alles onder het bloed zat, uiteindelijk is het de volgende dag verbonden door de dokter,maar hoe bizar kan een mens worden gemaakt1 Ook had ik soms wel momenten van verdriet, bijvoorbeeld dat ik herinnerde de 3 Oktober feesten toen ik klein was en hier met mijn ouders zo van genoot,en nu moest ik drugs gaan verkopen,opeens gebeurde dit en werd het zelfs in mijn huis klaargemaakt en uitgedeeld aan dealers, terwijl ik dan gewoon daar eten aan het koken was. Of dat ik ergens moest zitten,om te verkopen en er buiten mensen die drugs hadden gekocht werden neergestoken, zodat er altijd iemand bij mij zat die gewapend was! Ook was ik altijd bezig met het verzinnen van smoezen, als de politie bijvoorbeeld een inval zou doen. Massa's geld kwam er binnen, en ik mocht drugs gebruiken in overvloed, ik zag meisjes,die zich zelf moesten verkopen voor de drugs, en ik moest het aan anderen verkopen, ik die gezegd had ik verkoop geen soft drugs aan jonge jongens,verkocht nu hard drugs. Op een keer kwam er een man ,hij zag mij zitten en zei je hoort hier niet bij, toen dacht ik ,dat weet ik maar hoe kom ik hier uit! Ook wilde ik soms geen drugs meer en lag helemaal apathisch op mijn bed en sprak bij mij zelf af, ik neem nooit geen drugs meer. maar dan kwam er een nieuwe lading, en dan waren die gedachten al weer gauw voorbij Buiten op straat keek ik ook achterom en verwachtte op elke hoek een politie agent,als ik er nu aan denk voelde ik mij als de Israëlieten(het volk van God) die voor de farao(de duivel) moesten werken stenen maken hun ruggen gekromd door de zweepslagen, ik die alles zo goed voor elkaar had, liep met een grote legerjas aan kraag hoog op en leger pet op, door de straten, want ik had ook het gevoel dat iedereen kon zien dat ik drugs gebruikte, w.s. was dat ook wel zo, en was het toch nog een vorm van schaamte. Ook gebruikte je overal in parken toiletten discotheken op straat,als ik dit bedenk ben ik God zo dankbaar dat Hij mij zoveel genade geschonken heeft, om dit na te vertellen. Toen zou weldra het einde komen, met mijn relaties ging het natuurlijk ook niet goed(als je kan spreken van relaties). Dus na de zoveelste klap(ook is het zo dat als je drugs gebruikt het lijkt alsof al je problemen zijn opgelost, maar eigenlijk stapelen alle problemen zich gewoon op en komt het op een dag tot een uitbarsting,) en had de duivel mij bijna vernietigd Het was op een maandagmorgen, ik werd wakker, meteen met het idee in mijn hoofd,vandaag maak ik er een einde aan,ook kwam er in de morgen nog een goede vriendin aan,die mij zo zag en die zei ook nog eens, een keer, Sjaco als je dood wil moet je het ook meteen goed doen,we willen je niet zo zien lijden(ik weet dat veel vrienden in die tijd toch ook het beste met mij voor hadden, en wilde mij altijd helpen,maar een mens moet een eigen keuze maken,niemand kan die invullen voor een ander, ik weet nu ook dat je verantwoordelijk ben voor je eigen leven, niemand kan je de schuld geven) Nadat ze vertrokken was, ging ik naar de supermarkt,en kocht een fles jenever. Thuis gekomen schreef ik op een stukje papier, Ma ik zie je wel in de hemel, ik was gewoon moe van alles,en met mijn besef van God,wist ik dat ik in de hemel zou komen,dat stond voor mij vast, ook was er al die tijd een stem, die zei ga maar lekker slapen ,je bent moe,maar nu weet ik dat was niet de stem van God!(daarover later meer) Na dat ik een paar glazen drank had genomen,nam ik mijn laatste drugs,uit een bak waar je het mee vermaalt(dat weet ik nog) en pakte de pot met pillen,die ik al die maanden
had opgespaard,bewust of onbewust ik weet het niet, maar nu nam ik ze in,allemaal en ging op mijn bed liggen.................................. Lieve mensen tot zo ver, het is echt,als ik dit nu schrijf lijkt het wel een film,met iemand anders in de hoofdrol,volgende week natuurlijk De redding,anders zou ik dit nu ook niet kunnen schrijven. toch wil ik graag nog even kwijt, jij die dit leest, gelukkig weet ik nu, er is in iedere nood iemand die groter is dan je nood, en zijn Naam is Jezus. Wil je meer weten, heb je vragen, mail ons dan gerust. En hoe je ook ben, wat je ook doet, waar je ook bent,God houdt van je, en je bent uniek, de bijbel zegt:dat we parels zijn,in Gods hand. God zegen jullie Sjaco Ingrijpen van God deel 10 Na mijn laatste drugs, drank en pillen was ik gaan liggen, om wakker te worden in de hemel,althans dat dacht ik, maar God had door Zijn grote genade een ander plan en liet mij vinden! Mijn beste vriend,die ook als enige mijn huissleutel had, vervaarde dat hij bij mij langs moest gaan, opdat moment was hij een wandeling aan het maken met zijn vriendin. Al snel was hij op weg nar mijn huis,daar aangekomen zag hij mij liggen op bed, daar dat eigenlijk wel gewoon was(ik lag vaak stoned in mijn huis)had hij eerst nog niets in de gaten, tot dat hij een lege pot pillen zag en de beschreven envelop zag,waarop stond ma ik zie je wel in de hemel. Hij is toen snel naar mijn boven buurman (een andere vriend,die helaas pas is overleden)gegaan en samen hebben ze de ambulance gebeld, ondertussen zeiden ze, dat ze mij in de douche moesten zetten onder stromend water om mij wakker te krijgen. Toen kwam al snel de ambulance en hebben ze de hele nacht in het ziekenhuis voor mijn leven gevochten. Toen ik mijn ogen open deed,was het eerste wat ik zag een vrouw die vroeg hoe gaat het met je. Ik weet nog wat ik zei:wel dit is volgens mij niet de hemel. En alles was wazig en verdwaasd. Ik bleek dus nog bij de EHBO te liggen en werd opgenomen op de afdeling psychiatrie van het LUMC Ik kreeg in het begin een kamer naast de verpleging en werd voortdurend in de gaten gehouden,zelfs als ik naar de wc. of douche ging. Al gauw kreeg ik kontakt met mijn ouders die te horen hadden gekregen dat ik verslaafd was en een poging tot zelfmoord had gedaan. Ook mocht ik geen enkel kontakt met mijn vrienden hebben,en alleen wat familie mocht mij bezoeken, dit gebeurde dan ook en ik onderging alles gelaten, ook dat mijn beide ouders huilend naast mijn bed stonden, en zeiden waarom heb je het toch gedaan, kom terug bij ons. Ik vergeet nooit,dat ik mijn vader voor het eerst zag huilen. Toch was alles koud en kil in mij en om mij heen. Ook kreeg ik gesprekken met mijn psychiater die nog even zei, als je het de volgende keer weer doet moet je eerst mij bellen? Het vreemde was, ik had totaal geen enkele band met die man en hij zou wel de laatste zijn die ik zou bellen. Ook zou ik naar een afkick centrum moeten, en mocht ik van de afdeling af om onder begeleiding een aantal klinieken af te gaan. Ik weet nog goed dat ik in een kliniek een sessie moest bijwonen,met allerlei soort genoten, en je een verhaaltje moest houden, waarvan ik weet dat het bij mijn buurvrouw ging over zeehondjes?
dat was het toch niet. Op naar de volgende een afkick kliniek waar je ook heel veel moest sporten het leek mij de beste optie, alhoewel ik een verschrikkelijk trauma had van sport(zie de vorige delen)ook moest ik voor 2 jaar lang daar intern wonen. De vriend die mij gevonden had, zou dan in mijn flat gaan wonen tot dat ik weer uit de kliniek zou komen. Ondertussen op de afdeling psychiatrie ging alles gewoon door, we zaten de hele dag te roken, al het bezoek nam altijd pakken sigaretten mee,en er hing een hele bedompte sfeer. wel was God bezig, er zat een meisje op de afdeling en voordat wij gingen eten,vroeg ze of we even stil wilde zijn, want ze wilde bidden voor haar eten. Dit was voor mij eigenlijk zo vertrouwd,maar ik zou het niet hebben durven vragen,dus als iedereen stil was,deed ik ook mijn ogen dicht en deed mijn standaard gebed, Here zegen deze spijzen ,amen. Wel weet ik dat het mij een goed gevoel gaf. Ook kwam er bij haar iemand op bezoek,later bleek haar pleegmoeder, die iets warms over haar had, iets ongrijpbaars, wat haar boven al het andere bezoek en personeel uittilde! Wel na de reizen naar de afkick centrums,zat ik doodongelukkig in mijn kamer op 12 hoog in het ziekenhuis, en er overviel mij weer een gevoel van, ik wil dood,waarom leef ik nog. Ook dacht ik als ik hier nou buiten kan komen en ik 12 hoog naar beneden spring, dan lijkt het mij sterk dat ik dan nog levend gevonden wordt. In die gedachten verzonken, ging de deur van mijn slaapkamer open en werden er 2 armen op mijn schouders gelegd, ik draaide me om en ik keek in het gezicht van die voor mij, wonderbare lieve vrouw, met ogen die mij troostend aankeken zei ze:heel rustig, God houdt van je. Ik antwoordde direkt,: nou ik geloof en hier lig ik verslaafd en wel, lekkere God dan, die van mij houdt. Toen begon zei heel rustig wat dingen uit te leggen, het is mij bijna allemaal ontschoten,maar 1 ding staat er in mijn geheugen gegrift, dat er in de bijbel staat: God is liefde,dit zou mij nooit meer loslaten. Toen ze klaar was met het gesprek vroeg ze of ze de volgende keer wat lectuur mocht mee brengen, en ze wilde mij het adres geven van een kerk waar ze ook drugs en alcohol verslaafden opvingen. Omdat ze mij zoveel troost gegeven had, zei ik schrijf het adres maar hier op ,daar ik geen papier had, schreef ze het op de kaart van een medepatient. De volgende dag, ik had 8 dagen op de afdeling gezeten,mocht ik naar huis, ik wilde niet naar een afkickcentrum, dus konden ze met mij niets meer en met een zak pillen (dezelfde waar ik een poging van zelfmoord mee had gedaan) en een afspraak met de psychiater voor maandag,werd ik naar huis gestuurd. Ik zou een paar dagen naar mijn ouders gaan,toen ik daar eenmaal was verlangde ik weer naar mijn huis,en besloot al na 1 dag om naar mijn eigen flat te gaan. Maar voor dat ik weg ging belde die vrouw nog naar mijn ouders op, want ze had via de verpleging,het telefoonnummer gekregen. Toen ik haar aan de telefoon kreeg, zei ze ik ben er al weer, maar hoorde dat je ontslagen was, jammer want ik had wat lectuur voor je. In mijn hart verlangde ik eigenlijk naar nog een ontmoeting met haar,maar mijn stem zei,nou bedankt,maar ik ga mijn eigen leven weer leidden. Thuis in mijn flat aangekomen,waar Bjorn mijn kat mij blij kwam begroetten,vond ik dat het een puinhoop was. Ik zei tegen mijn vriend wat een troep is het hier, toen zei hij wat denk je wel je komt hier gewoon weer binnenvallen en heb meteen een grote mond enz.... Daar stond ik in mijn huis,mijn kat,een vriend die mij de les las,waarom ben ik
gevonden,schreeuwde het in mij, er is niets veranderd, waar is de drugs.........maar er was ook een zachte stem,die zei :God is liefde! Het leek wel een gevecht in mijn gedachten,uiteindelijk won de zachte stem het,en ik ging mijn moeder bellen,en vroeg heb je zin om morgenochtend mee te gaan naar de kerk! Ik wist dat het adres van de kerk,vlak bij een molen was,dat had die vrouw ook nog uitgelegd. Ook als ik dit nu schrijf,had ik het gezicht van mijn moeder wel willen zien. Ik was namelijk nog nooit in de kerk geweest, althans 1 keer als jonge jongen met mijn vader mee,waar ik mij stierlijk verveelde,en 1 keer met een kerstnachtmis,omdat ik naast de kerk woonde en ik dat wel eens wilde mee maken,en ik met een hele groep vrienden daar naar toe ging. Nou ma tot morgen zei ik, en hing op. Ik weet niet of ik die dag nog drugs heb gebruikt,maar wel dat ik heerlijk sliep en zondagmorgen vroeg!! wakker werd....................................................................................................................................... Tot zover deel 10, en volgende week deel 11 en ik weet nu al dat gaat het mooiste deel worden, daarom hieronder ook een foto die ik heel toepasselijk vindt voor deel 10,maar ook voor deel 11 volgende week. Dan krijg ik namelijk een nieuw leven en kom ik eindelijk thuis. Wil je meer weten of heb je vragen over deze getuigenis of over dit deel mail mij dan ,zie aan de rechter en linkerkant knoppen om een mail in te vullen. God zegen jullie,die dit lezen. Sjaco
.
Zoals ik ben en anders niet,mocht ik komen,deel 11 Lieve mensen van dit blog, na ruim 2 maanden en 10 delen verder, vanavond voor mij het belangrijkste deel........................ Het was zondagmorgen 22 januari 1989,ik had heerlijk geslapen,en iets drong mij, om mij zelf aan te kleden,en op te schieten, ik zou naar de kerk gaan en mijn moeder zou daar ook zijn. Alles leek te gebeuren als in en roes en ik wist ik moet en zou daar vanmorgen zijn. Bij de kerk aangekomen,bleef ik buiten wachten het was rond half 10, en iedereen die langs mij liep en de kerk inliep gaf mij een hand en zei God zegen je, het gaf mij een warm gevoel, ik een junk, nog rond de 59 kg wegende, werd de handen geschud, wisten ze dan niet dat ik een mislukkeling was!
Voor 10 uur kwam ook mijn moeder, ik was blij dat ze er was en w.s. was zij verrast om mij te zien op die zondagmorgen, samen gingen we de kerk in de kerk zaal was boven. De dienst begon met gezang, maar geen gewoon gezang, alles was swingend en modern, en het vreemdste vond ik iedereen was aan het klappen en juichen,ook zag ik sommige zelfs dansen. Ik dacht die moeten allemaal stoned of dronken zijn, zo'n blijdschap kan je toch niet in een kerk hebben. Maar ik zag ook veel oudere mensen en dacht nou die gebruiken echt niet, toen schoot de film door mij heen van Jim jones,die samen met een hele grote groep zelfmoord had gepleegd, die waren daarvoor ook zo vrolijk en blij,toch maar alles in de gaten houden dacht ik. Na het zingen,wat echt prachtig was,kwam er een man op het podium die begon te preken, het was een verhaal over twee profeten Elia en Elisa, het ging erover dat Elisa alles moest achterlaten om Elia te volgen, en je moet weten Elisa was de zoon van een erg rijke boer,maar toch verbrandde hij zijn ossen(een offer voor de Here) en ging mee met Elia, de prediker,trok dit door op ons en het volgen van Jezus,als wij Hem wilde volgen,moesten wij ook alles achterlaten. Ik weet nog, toen hij sprak, was het net alsof hij alleen met mij in de zaal was en we een gesprek hadden van man tot man,terwijl toch de hele kerk bomvol zat. Na afloop van de preek,vroeg hij wie Jezus wilde volgen en om je hand op te steken,als je in God wilde gaan geloven. Er waren verschillende mensen die dat deden, mijn moeder naast mij zei:steek je hand dan op, maar ik zei:warom ik geloof toch in God, maar op hetzelfde moment dacht ik wat is dat voor een geloof,dat stelt toch niets voor. Toen deed de prediker een oproep dat de mensen die hun hand hadden opgestoken,of die naar voren wilde komen,dan kon je een gebed bidden. Toen was daar strijd ik wilde naar voren,wat heb ik te verliezen, maar een andere stem zei,doe niet zo raar blijf gewoon zitten,al die flauwekul. Maar uiteindelijk ging ik toch de kerkbank uit en liep naar voren, (ik had aan mijn moeder geschreven voor dat ik zelfmoord wilde plegen,ma ik zie je wel in de hemel) toen ik daar liep,was het alsof ik de hemel binnen wandelde, de muziek speelde en duizenden engelen leken te zingen. Jezus is Zijn naam, engelen buigen neer en kronen Hem als Heer. Daar stond ik,maar ik wist het al zou ik nu op mijn hoofd moeten staan,dan zou ik dat doen,maar wat ik nu meemaak wil ik nooit meer kwijtraken. Er werdt gevraagd om mee te bidden,ik zei alleen, Jezus als je werkelijk bestaat, hier is mijn leven,maak er wat van, want ik heb er zelf een puinhoop van gemaakt. Toen was de dienst voorbij,ik bleef nog wat beduusd op mijn stoel zitten, ik zag dat mijn moeder naast mij zat te huilen,. Plotseling waren er allerlei mannen om mij heen,een paar begonnen er met mijn moeder te praten,en toen vormde ze een kring om mij heen,en begonnen te bidden en sommige waren behoorlijk boos aan het spreken, alles in mij draaide en het leek wel of ik in een wasmachine zat, en ik heen en weer werd geslingerd, toen was het voorbij en ik stond recht over eind en ik wist op dat moment, IK BEN VRIJ!! Ik kan weer recht overeind staan, het was net alsof de zware last van verslaving,zonden enz. van mij af was gegooid,en ik wist nu zal het nooit meer hetzelfde zijn. Ook wist ik,ik ben thuisgekomen,ik hoef nu niets meer,alles mijn hele leven,zou nu door de Here geleidt worden. Toen gingen we met z'n allen naar beneden,en werd ik door iedereen gefeliciteerd,het leek wel een feest er was koffie,cake en koeken en iedereen was blij,het was heerlijk en ik genoot intens van al het nieuwe. thuis gekomen s'middags rond 2 uur zat mijn familie schaatsen te kijken,alsof er niets
gebeurd was, tussen neus en lippen vroegen ze hoe het geweest was, ik zei: ik ben bevrijdt, Jezus heeft mij gered. Het enige wat ze zeiden,hij is nog gekker geworden,als dat hij al was. 's avonds thuis gekomen,zat de vriend thuis al te wachtten, hij zei: ik heb al vast een paar grote joints gedraaid. Maar ik zei: Ik hoef geen drugs meer, want ik ben helemaal vrij,en Jezus woont nu in mij. Ik weet wel dat ik die eerste avond met Jezus heerlijk sliep,en dat hij de hele nacht wakker was en maar niet kon begrijpen dat ik kon slapen zonder drugs of drank... 22 januari 1989,rond half 1 kwam ik thuis, eindelijk en nu al 17 jaar later is dat het beste wat mij toen is overkomen. Volgende week deel 12,Welkom in de strijd! Wil je meer weten over mijn Jezus, schrijf ons dan God zegen jullie,die dit hebben gelezen.
Op weg met de Heer. deel 12 Zo als het vandaag een heerlijke dag is,lekker warm en veel zon,zo is ook dit deel van mijn getuigenis. Na de wonderbare redding uit de duisternis,vandaag deel 12, op weg met de Heer....... Na mijn bekering op 22 januari 1989 op zondag, was er de dag daarna een gebedsdienst,elke maandagavond,kwam de gemeente tesamen om in de kapel te bidden, heel fijn met kussens op de grond,zodat je ook echt kon knielen en bidden. Toen ik richting de kerk liep kwamen er natuurlijk meteen stemmen,die zeiden,denk je nou werkelijk dat ze je nu nog aardig vinden, ze weten nu dat je een drugs verslaafde ben,niemand zal nog tegen je praten. Maar God is zo goed en genadig,dat zodra ik de kapel binnen kwam er een grote vrouw op mij af kwam,en mij omhelsde en zei:wat fijn dat je er weer bent,dat is Gods liefde. Die zelfde avond,werd ik terwijl we baden vervuld met Gods Heilige Geest,het was alsof er een warme deken over mij heen werd gelegd, een deken vol liefde,vrede rust en warmte,dit is nooit meer weggegaan. In dezelfde week,pakte ook de jongen die bij mij inwoonde zijn spullen en vertrok, terwijl hij tegen anderen zei: Sjaco is godsdienst waanzinnig geworden, hij bidt, elke dag leest elke dag de bijbel en gaat naar de kerk. Een ander buurmeisje zei: ach Sjaco,het is maar een bevlieging!!,het gaat wel weer over. weer een ander zei:je had eerst je drugs en drank,nu heb je Jezus,maar dat was ook zo. Wat de voorganger toen zei: zie Jezus als je medicijn ,de gemeente als je therapie,kom zo veel mogelijk,dan heb je geen afkickcentrum meer nodig. Ook al mijn pillen had ik door de wc. gespoeld,en ik had de psychiater gebeld,dat ik niet meer kwam,dat ik door Jezus was bevrijd. wat hem de opmerking gaf,kijk uit,je bent in een sekte terecht gekomen,ook moet je je tabletten afbouwen,je mag niet zo maar stoppen Kortom iedereen was er mee bezig,maar ik wist dat wat ik had gekregen, een nieuw leven met Jezus,echt was,en dat zou ik nooit meer loslaten. Vaak willen mensen met je in discussie,nu na zoveel jaren met de Here nog steeds,maar
ik zeg dan alleen maar,als je persoonlijk die keuze maakt en je hart opend voor Hem,dan zal je het ook weten,dat er maar 1 iemand is die echt het leven geeft. Jezus zegt het ook in de bijbel: Dat hij het leven is,niet een leven of 1 van de levens,nee HET LEVEN En nu na ruim 17 jaar,weet ik dit nog steeds,Prijs God daarvoor,Hij alleen geeft Het echte leven. Ook leerde ik inderdaad,om zoveel mogelijk naar de gemeente te gaan,ik ging zelfs naar de jeugddienst op vrijdag terwijl ik toch al rond de 30 was,het was daar heerlijk,al die jonge mensen die 1 ding gemeen hadden ,het geloof in God,saai was dit absoluut niet,want er werd gezongen ,gedanst,gesport,barbecueën in de bossen en op het strand,maar er werd ook gebeden. Heel fijn vond ik het altijd dat we als we op zaterdagavond op een verjaardag waren,van iemand van de jeugd,of bij iemand thuis,we altijd tijd namen voor God. een aantal jongens pakten dan een gitaar en we gingen met z'n allen zingen en daarna bidden,dit waren fantastische tijden. Maar ik dwaal weer af,dat komt ik wil zoveel vertellen,het leven met God is zo goed. Er was bijvoorbeeld een trouwerij,maar ik dacht ik ken ze niet dus ga ik ook niet. toen leerde ik al heel vroeg een wijze les, als je namelijk een kind van God wordt,kom je in Gods gezin,daar zijn ook alemaal kinderen van God,dus zijn we broers en zussen. Een leuk voorval is daarbij dat er voor de zieken in de gemeente altijd gebeden wordt, op de gebeds avond,werden er diverse zusters genoemd,en toen in mijn gedachte kwam,wat leuk dat ze allemaal in de verpleging werken. Dus ik ging ook naar de trouwdienst,het was schitterend en het was inderdaad 1 familie,na afloop samen zijn met hapjes en drankjes,kortom ik hoorde erbij. Nog 1 voorval uit mijn begin tijd wil ik nu vertellen in dit 12e deel. Ik vond het altijd heerlijk in het zonnetje,ook in mijn verslaving tijd genoot ik van een dagje strand! En in de lente maanden,na mijn bekering, als ik naar de kerk toeliep vanuit mijn huis,scheen bijna altijd de zon,en dan liep ik op mijn prive boulevard,met bomen om mij heen vol bloesem,het was een hele lange weg,maar elke stap genoot ik en ik dankte God voor zoveel pracht, vanuit een schijnwereld in een echte wereld gekomen. Ook zag ik de verandering in mij zelf ,toen ik op die boulevard liep en er een dikke hommel voor mijn schoenen lag,normaal had ik er gewoon langs gelopen,maar nu pakte ik een stokje en zette de hommel heel voorzichtig op dat stokje,om hem naast de kant van de weg in een struik te zetten,terwijl ik dit deed,kon ik intens van deze hommel genieten,en was gewoon blij,dat ik, w.s. zijn leven gered had! Ook ging ik mij verdiepen in het Woord van God de bijbel,en de voorganger zei:lees een aantal dagen de eerste brief van Johannes,in het nieuwe testament staat die,dat is echt een super brief. Zeker ook omdat daar instaat GOD IS LIEFDE,waarmee het voor mij allemaal begon. Volgende week deel 13,een geluks deel(grapje). Hoe God mijn leven veranderd,stap voor stap. Wil je meer weten,over dit wonderbare leven,mail of schrijf ons dan. God zegen jullie. Sjaco Deel 13 en God gaat zijn gang Lieve mensen van dit blog,dinsdagmorgen rond half 10 even de tijd om verder te gaan met mijn getuigenis Deel 13 alweer, w.s. vanaf vandaag onze getuigenis,want Angelique komt in beeld.
Iedereen bedankt voor het lezen,ook de mensen die via de kranten artikelen hier op deze site komen, welkom en ik bid dat God's grootheid gezien zal worden,door ons leven heen. Trouwens deel 1 tot en met deel 12 staan ook op deze pagina,achter elkaar gewoon even naar beneden scrollen. Ik was dus in een heerlijke oase van rust gekomen, de bijbel zegt dat ook,de Israëlieten zijn eigenlijk ons voorbeeld van de uittocht uit Egypte,beschreven staat die reis in het bijbel boek exodus in het oude testament,daar kwamen ze na de doortocht door de rode zee(waar God liet zien,hoe machtig Hij is)door dat water te splijten,en zo een doorgang te creëren voor zijn volk. Daarom, God kan dwars door wat voor een omstandigheid dan ook een weg maken!!,vergeet dat nooit Het volk kwam aan in Elim staat er en oase in de woestijn en daar mochten ze een tijdje vertoeven. Ook ik dus,het was heerlijk om al het nieuwe in Gods wereld te gan ontdekken, zoals de prachtige natuur bijvoorbeeld,toen ik nog aan de drugs was,zag ik ook soms de mooiste dingen,beelden alles schitterend,maar ook afschuwelijke dingen,maar als de drugs uitgewerkt was,waren die beelden ook weer voorbij,duidelijk een schijn wereld,ik weet nog van een voorval,dat we een soort padde stoelen gingen roken, en dat was in Amsterdam,toen kreeg ik hallucinaties alsof ik in de ouderwetse tijd was beland,zo hadden we allerlei ouderwetse kleding aan en was de tram opeens een paardentram geworden, en reed er geen auto verkeer meer,op zich wel mooi natuurlijk,maar wel heel eng,als je beseft dat drugs dat met je kan doen. Nu zag ik alles veel mooier,en het leek wel of het licht in mijn kamer was geworden,alsof de gordijnen waren geopend en alles verlicht werd,ook ging ik mijn kamer schoonmaken,door de drugs was ik ook in een occulte wereld terecht gekomen, en lag bijv. tarot kaarten voor mensen en mijzelf,maar heel geraffineerd,stond er in het studie boek gebaseerd op het oude en nieuwe testament,ik was in mijn oude leven gelovig,zoals jullie hebben gelezen,dus zag ik er ook geen kwaad in,nu liet de Heer mij duidelijk zien,dat het met allerlei machten te maken had,en zeker niet met God, ook had ik diverse beeldjes(afgoderij) en muurplaten,dit deed ik op een middag allemaal weg ik pakte een paar vuilniszakken en zei Heer laat U maar zien wat er weg moet, ik weet nog dat er een vriend van vroeger bij was, die echt met grote ogen stond te kijken en zei waarom geef je het niet aan mij of iemand anders,maar dan geef je het kwade alsnog aan iemand weg, ook ging ik mijn dagboeken verbrandden,op zich kon het geen kwaad,maar volgens mij stond er alleen maar in, ik wil dood,wanneer ga ik dood enz erg depressief en ik had nou een nieuw leven,op mijn balkon,ging ik ze verbrandden,wat de nodige rook opleverde,dat mijn boven buurman verschrikt deed kijken bij mij(hij was ook bij mijn mislukte daad van zelfmoord,degene die had meegeholpen om mij toen in bad te zetten) ik zei niets aan de hand,ik verbrand alleen mijn oude leven. Hij zal wel gedacht hebben. Ook genoot ik van het eerste paasfeest,voor het eerst mocht ik het intens beleven de kruisiging van Jezus de opstanding van Jezus,nu wist ik het,het was ook voor mij, super ik genoot van iedere minuut in de kerk. Ook had ik al in de vorige aflevering verteld,hadden we een heerlijke jeugdgroep, en met een aantal had ik goed kontakt,en kwamen we regelmatig bij elkaar,zo ook op mijn verjaardag,wat wel grappig was de eerste verjaardag na mijn bekering,was de ene helft van mijn kamer met mensen uit mijn oude leven en de andere helft van mijn kamer met mensen van mijn nieuwe leven. Soms zeggen mensen wel eens ja maar wij zijn nu te min of hij wil niets meer met ons te maken hebben,dan kan ik alleen maar zeggen dat dat niet zo is en iedereen kan dat beamen,ik ben niemand ooit voorbij gelopen,of ik heb niemand voor de deur laten staan,ik hou nog steeds van allemaal en vindt het jammer dat het zo moest lopen,maar ik
kan niet meer meedoen met de levensstijl,van hun en dat is soms moeilijk te begrijpen,vooral voor buitenstaanders,die ook niet eens mijn vrienden zijn! Ik vindt het heerlijk om een oude vriend van vroeger tegen te komen,en iets met ze te drinken,maar daarna gaat ieder zijn weg en kan ik bidden ,dat ook zij ooit de Heer zullen leren kennen,of dat sommigen zeggen,jij probeert ons te bekeren,dan zeg ik dat kan alleen God maar,Hij kan mij gebruiken als instrument,ook is het zo dat ik zo iets moois heb gekregen,en dat wil ik met iedereen delen een 2e kans door Zijn genade. Ik zat eens in die begin periode op mijn balkon,en was na een dag van feesten ,het was 3 oktober,ik was voor het eerst niet dronken en had een super dag gehad,ik had heerlijk geslenterd over het feestterrein gedanst,gegeten en het was een super tijd,ook belandde ik door Gods leiding in mijn stamkroeg,waar ik het afgelopen jaar de wegwijzer was naar de drugs!! Daar zag ik al mijn vrienden,en God liet mij zien hoe leeg dit leven was, ik hoorde een paar verhalen uit hun mond van overspel misdaad enz. en zag hoe een schijnwereld het was,door de drank en drugs waren ze voor de schijn vrolijk en konden ze de hele wereld aan,maar God liet hun hart zien,de pijn de eenzaam heid het verdriet,en toen ik op mijn balkon dus zat en ik aan het praten met God was,werd ik daar aan herinnerd,toen moest ik huilen en zei Heer waarom heeft U mij gered,ik doe ook nog zoveel dingen fout,ik ben het toch niet waard,red liever die ander! toen sprak de Heer duidelijk tot mij, en zei je bent gered,om over mijn Liefde te vertellen!!! Spreek over mijn liefde,laat de wereld mijn liefde zien,en dat doe ik gisteren vandaag morgen tot dat Jezus terug komt. En wat ik ook altijd leuk vindt als ik weer 1 van mijn vrienden of kennissen tegenkom,vragen ze altijd, ben je nog bij die kerk of geloof je nog steeds en altijd kan ik dat bevestigen ik ben nog steed bij Jezus. en ook altijd zal ik zeggen,al kies je nu niet voor Jezus al roep je Hem nu niet aan, weet dat als je in grote moeilijkheden zit of dat je geen uitweg meer ziet,je Hem mag aanroepen,en dan ga ik weer weg,soms met pijn in mijn hart! Elke dag bid ik voor hun en ooit zag ik in een beeld toen ik mij omdraaide,veel vrienden van mij met bijbels in hun handen,God groot maken,dit beeld houdt ik altijd vast en bemoedigd mij,want ik weet wat God in mijn leven kon doen, kan Hij in ieder leven doen,hoe diep je ook gezakt ben. Maar ik dwaal weer behoorlijk af,ik wilde ook nog over Angelique vertellen,mijn geliefde vrouw,maar eigenlijk zo wonderbaarlijk,hoe dat allemaal gegaan is!! En ik heb nu al weer zoveel geschreven, Ik bid altijd God u weet wat ik schrijf U weet wie dit leest,doet U Uw werk en gebruik mijn leven om U groot te maken. Ook wil ik nog wel even vertellen,over mijn adoratie met alles wat met horror te maken heeft(nu tijdens het songfestival weer erg aktueel,vanwege die Finse inzending) Al heel jong, vond ik alles kicken,wat met griezelen te maken had,terwijl ik van mijzelf erg bang was en altijd onder bed en in kasten keek of er niemand in was,ook keek ik elke griezelfilm en las ieder griezel boek,soms zag ik films die waren voor mij zo eng,dat ik niet eens durfde kijken,als ik dit nu opschrijf ,denk ik over wie heb ik het eigenlijk! Maar goed ik had een hele boekenkast vol met dat soort boeken,ik had bijv. alle boeken van Steven King nog steeds 1 van de bekendste op dat gebied,maar boeken waren toen der tijd duur en dacht ik hou ze maar,ik lees ze toch niet meer,zonde om weg te gooien en ik lees nu toch alleen nog maar de bijbel! Maar elke keer als ik naar de boekenkast keek, zag ik die titels van die boeken in vlammende letters of het leek wel of ze bewogen,ik sprak er met de voorganger van onze kerk over, en die zei resoluut doe ze weg,je zal zien dat je veel boeken zult krijgen die je geloof zullen opbouwen, dus hup weer een aantal vuilniszakken met troep weg,en een
lege boekenkast. In het kort nog even,na een tijdje had ik mijn boekenkast al snel vol met christelijke boeken(ik wist niet eens dat die bestonden,en echt ook hele spannende boeken)en na een tijdje zakte zelfs mijn boekenplanken door vanwege de hoeveelheid boeken die er in stonden! Kortom het is zo'n heerlijke tijd met de Heer,zoals Hij zulke bijzondere dingen doet. Ik zou uren kunnen schrijven en vertellen over dat bijzondere leven,maar volgende week deel 14. Ik wil besluiten,dat ik weet dat God met iedereen een plan heeft,de bijbel zegt,Hij vormde ons in de moederschoot,ook kon hij al onze naam,nou zou die God dan niet weten,hoe Hij ons leven (onze voorganger zegt altijd de blue print)moet uitwerken in ons leven. Echt het is een groot avontuur om in de wereld van God te zijn, volgende week lees je ook dat er niet alleen maar oase's zijn,maar wel dat God er altijd is en ook de overwinning,en nu na 17 jaar zeg ik nog steeds elke dag ,God ga Uw gang met mijn leven, want U kunt het het beste. Mijn Schepper en mijn Maker. Is Hij ook al Uw Schepper en Maker,sta Hem toe om in Uw leven te werken,bidt heel eenvoudig, Heer Jezus kom in mijn hart en mijn leven,ik geloof ik ben een zondaar en U bent voor mijn zonden gestorven,maar ook weer opgestaan,en U leeft,en ik wil leven met U. En dan zul je zien,dat God gaat leven in je leven, ga dan de bijbel lezen,begin met het nieuwe testament,ga heerlijk met God praten (bidden),en zoek een gemeente waar God woord verkondigd wordt. Wil je meer weten,schrijf ons dan,of geef een reactie. Volgende week, ook hoe God het roken weg neemt.... See you and God bless you Sjaco
Deel 14 Hij leidt mijn leven Ik ben mij er van bewust,dat veel mensen deze getuigenis lezen,en ik bidt dat God mij de juiste woorden laat op typen. en ik heb het al vaak geschreven,dat dwars door alles heen Gods grootheid gezien zal worden. In deze wereld met zoveel ellende,weet ik dat er altijd hoop is,een uitweg in iedere situatie. Toen ik pas tot Jezus kwam, maakte ik een simpele tekening met een kruis er op,en een bloem die er naast groeide, daar schreef ik bij er is nog altijd hoop,en plakte er een foto op van mij die genomen was toen ik ook met de Heer een curcus ging volgen(daarover straks meer)later plakte ik er Angelique bij en toen de kinderen alle vier en schreef er bij: Wij Uw huis zullen u dienen, deze tekening hangt nog steeds in de gang en herinnerd mij er aan hoe genadig machtig groot en goed God is,elke keer als mijn blik er op valt,ben ik dankbaar,voor het leven wat Hij mij gegeven heeft. Maar ik kan wel even vertellen over de cursus,zoals jullie weten(zie de vorige delen) werkte ik ooit bij A.H. En eindigde ik als drugs verkoper! Maar ik wilde van mijn uitkering af,dus besloot ik om werk te gaan zoeken,dus trok ik op naar het arbeidsbureau, daar was natuurlijk niets voor mij,ik was ook al 29 jaar,maar wel kon je cursussen volgen voor langdurige werkelozen, en dat leek mij wel wat,maar toen ik mijn gegevens in eerlijkheid had verstrekt,werd er mij glashard gezegd,dat ik eerst een
jaar clean moest zijn!! einde verhaal en de vrouw bij de balie hield voet bij stuk, maar ik ook samen met de Heer, schreef ik een brief naar die school en vertelde daarin een beetje mijn verhaal. Kortom ik werd uitgenodigd om een test te doen war ik geschrikt voor was,en kon al snel met een cursus verzorging beginnen, dit was echt een heerlijke tijd, het was een leuke cursus groep met allerlei verschillende meisjes en vrouwen en ik was een tijdje de enige jongen,maar toen kwam het bericht,na een maand dat we gekeurd moesten worden, ik sprak met de Heer,Pappa(God is nu mijn Vader)ik ben al zo ver en ik heb het zo naar mijn zin,als dit Uw plan is,laat mij blijven, zo werd ik gekeurd van top tot teen,alles wilden ze weten. Na een week van wachten kwam de uitslag, een aantal leerlingen waren afgekeurd uit mijn groep, 6 meiden,en wat denk je, ik was goedgekeurd,Prijs God,ik kon wel dansen, na die 3 maanden van cursus kreeg ik een stageplek op Hooge burgh(een centrum voor verstandelijk gehandicapten). N.a.v. mijn persoonlijkheid, leek het mijn juf goed om met verstandelijk gehandicapten te gaan werken, ikzelf wilde eigenlijk meteen met drugsverslaafden gaan werken,maar dat was allemaal toch nog wat te vers. Nou daar ging ik naar mijn stageplek,met mijn brommer helemaal naar Zwammerdam. Voor het eerst kwam ik in aanraking met de zorg,en zoals vaak stond ik als stagiaire de 3e dag alleen vanwege de tekorten. Of dat altijd goed is weet ik niet,maar wel werd ik in het diepe gegooid en moest meteen gaan zwemmen. Het was in het begin best vreemd,vroeger woonde er wel een meisje in de buurt met het syndroom van down,ik wist nog als ik diskjockey was tijdens de disco avonden op de speeltuin, kwam zij ook met haar elpees (voorloper van de c.d. en dvd)van nu weer hot, LUV,en nog meer van dat soort muziek,en aan het einde draaide ik dan speciaal voor haar een paar nummers, wat wel leuk was bij ieder nieuw lied trok ze een trui uit,ze had er wel 4 of 5 aan weet ik nog,maar ze had het reuze naar haar zin,later ben ik haar nog wel eens tegen gekomen en dan was het meteen een fikse omhelzing onder het luide roepen van mijn naam. Maar nu moest ik ze wassen aankleden verzorgen,ik weet nog dat ik een vrouw naar de dagopvang moest brengen,en ze liep aan mijn hand en in haar andere hand had ze een knuffel beertje(waar ze altijd mee liep)toen gingen de gedachten door mij heen,deze vrouw is net zo oud als mijn moeder en loopt aan mijn hand,ik weet dat God bezig was om een bewogenheid voor deze mensen in mijn hart te leggen,ook op een van de laatste keren dat ik daar werkte gebeurde er zo iets prachtigs,de vrouw over wie ik het had,kon niet praten en deed niets geen emotie niets ,wel stak ze af en toe haar tong uit op een leuke manier,en elke dag als ik wegreed met mijn brommer stond ze bij de voordeur naar mij te kijken en iedere dag zwaaide ik naar haar,maar kreeg geen respons maar 1 van de laatste dagen,stak ze haar hand om hoog,dat beeld zal ik nooit vergeten,het brak mijn hart en ik was God zo dankbaar,dat ik bij deze mensen mocht werken! God had mij eigenlijk al een beetje voorbereid,ik heb weleens geschreven over Corrie ten Boom,1 van mijn geloofs voorbeelden. Na mijn bekering kreeg ik 2 boeken van haar, 1 boek de schuilplaats,(daar is ook een schitterende film van gemaakt) kreeg ik op mijn verjaardag van de zoon van de voorganger,die langs kwam, dit vond ik zo geweldig,dat ik geaccepteerd werd en zo'n mooi boek kreeg(het is ook 1 van mijn lievelingsboeken) en ook van onze kinderen. het andere boek was ook van Corrie ten Boom en heette gezond verstand niet nodig, en ging erover dat Corrie voor dat de oorlog uitbrak werkte met verstandelijk gehandicapte kinderen,toen ik het boek kreeg dacht ik het is mooi,maar wist niet dat God mij al klaarmaakte om te gaan werken met die mensen. Het was een heerlijke tijd,ook de groepsleiders waren onder de indruk van mijn werklust
en nieuwsgierigheid,en ik kreeg een goede eind beoordeling en maakte met vlag en wimpel de cursus verzorging af. Ik had nog steeds een uitkering,en nu nog steeds komen er mensen naar mij toe en zeggen is het zo dat jullie zoveel geld moeten geven aan de kerk of zoveel salaris enz....... Wel ik leerde al snel een principe van God, in de bijbel wordt er gesproken over het geven van tienden,wel ik wilde God volgen, dus ook daarin. Ik had een uitkering dus van ik den 1048 gulden,een tiende daarvan is 104 gulden dit gaf ik elke maand aan de Heer,en nu komt het wonderbare, God voorzag in alle dingen. Bijvoorbeeld,ik had bijna geen sokken meer en sokken koop je niet zo gauw omdat je je geld goed moet besteden Huur gas en licht ziekenfonds enz eten en drinken dus veel extra geld hield ik niet over,maar dan kwam er in de dienst een zuster naar mij toe en zei:het is wel raar maar ik heb iets voor je wat je w.s. wel kan gebruiken, ze opende een tas en er zaten splinternieuwe sokken in geen 1 of 2 paar maar wel 10 paar,zo werkt God, Ook werd ik regelmatig uitgenodigd om te komen eten. Nu 17 jaar later,is dit nog steeds hetzelfde,altijd God eerst dan wij,en God zegent op een bijzondere wijze en we zijn nog nooit iets te kort gekomen,dit is 1 van de principes die ik toch wilde aanhalen,omdat er vaak veel misverstanden over zijn en die even wil recht zetten. Geef aan God wat voor Hem is en Hij zal je overvloedig zegenen. Wel ik wilde eigenlijk allemaal andere belevenissen vertellen,maar deel 14 is dit geworden, als ik bedenk wat ik allemaal nog wil schrijven, ik denk dat ik weken te kort kom,maar het gaat hoe het gaat. Ik bid God,dat u of jij net zo'n avontuurlijk en mooi leven zult krijgen,wat ik eerst alleen had en later met Angelique(die nog steeds niet ter sprake is gekomen)wel wil ik even aanhalen,dat ze vanaf het begin al een speciaal iemand voor mij was, iemand waar ik mij bij thuis voelde. en nog wat later met de kinderen,allemaal dankzij de grote genade van God En wat Hij voor mij heeft gedaan,wil Hij voor iedereen doen. De overige delen van mijn getuigenis staan in het archief onder elkaar 13 delen en dit was deel 14. Volgende week dinsdag deel 15,want er is zoveel te vertellen. Wil je een reactie geven,dan kun je dat doen,ook kun je ons mailen met vragen opmerkingen en we zullen zo goed mogelijk iedereen beantwoordden. God houd van jullie en wij ook Sjaco en familie(always happy) p.s. volgende week ook iets over mijn doop.
Deel 15,al het oude moet weg Lieve mensen van dit blog,eerst moet ik toch even kwijt, dat ik vandaag een bericht in de krant las,waar ik erg verdrietig om werd,en bij mij weer een hoop herinneringen losmaakte. Pedofielen,gaan de politiek in,met kreten als sex voor kinderen vanaf 12 jaar gaan ze campagne voeren. Te erg voor woorden,soms denk ik dan laat het maar,maar toch wil ik mijn stem laten horen,(Bij de grote foto een link aan de rechterkant om nu in aktie te komen,om een petitie te ondertekenen), dat toen ik 12 jaar was nog niets wist en op een misleide weg werd geduwd,door een ouder familie lid,Prijs God voor Zijn genade maar het heeft wel een groot deel van mijn leven vertekend,en ben in de meest smerigste extreme seksuele situaties beland! Altijd had ik de rare gedachte,zoveel mogelijk sex, doet deze gebeurtenissen verbleken, niets is minder waar, het is als een last op je leven,en ik groeide verwrongen op. Ik kan eigenlijk wel meteen met mijn getuigenis verder gaan,want ook dat is iets van het oude leven wat ik meenam mijn nieuwe leven in met Jezus. Ook wist ik niet wat liefde was, liefde had voor mij alles met sex te maken,en als iemand maar iets aardigs zei dacht ik die wil zeker wat van mij,en ik kon niemand vertrouwen,God moest dit allemaal gaan herstellen. Ik weet nog dat op een zaterdagavond,ik helemaal alleen was en de tegenpartij kwam,en zei: nou ben je alleen iedereen zit in de kroeg en de disco,waar zijn je broers en zussen nou, die christenen, de hele avond had ik een rot gevoel en de laatste 10 minuten ging ik dan bidden, en dan was het weg,toen begon ik het te herkennen,die stem van de tegenstander en ik begon eerder te bidden,en voelde mij super,daarna als ik alleen was,had ik wonderbare avonden met de Heer, waar Hij ook veel tot mij zei en veel herstelde, oude wonden oude gewoonten,zo kon ik mijn relatie met God bouwen,soms lag ik uren onder Gods Geest in mijn huiskamer,nu denk ik nog weleens met jaloersheid aan die tijd terug,want nu moet ik echt de eenzame plekken zoeken. Ook op een dag wilde ik vrij worden van die seksuele verkeerde gedachten,die mij benauwden, die mij in de war brachten,en het was moeilijk eerst die verschrikkelijke incest,daarna accepteren je bent een homo,dan het vertellen aan je ouders, dan wat ik hierboven al beschreef de extreemste relaties krijgen. En dan weer terug naar het begin,ik ben door God geschapen en weet, God heeft er een behagen in dat een man en een vrouw worden samengevoegd tot 1 vlees zegt de bijbel, wie ben ik dan,als Hij die mij het leven gaf,om dat niet te aanvaardden, God zal voor uitkomst zorgen. Op woensdag avond was er een gebedsdienst en ik zou dan laten bidden voor mijn geaardheid. Onderweg kreeg ik veel strijd en zei voortdurend God neemt mij maar zoals ik ben!Ik keerde weer naar huis terug. Ook de omgeving zei dat,de mensen om mij heen,vrienden van vroeger,zelfs mijn vader,die eigenlijk altijd zo fel was over homoseksualiteit, zie Jos Brink is het toch ook en gelooft toch ook?. Maar toch liet Gods Geest mij niet met rust en Hij drong mij om toch weer naar de gebedsdienst te gaan,maar voordat ik ging,bracht ik nog even een bezoek aan 1 van mijn beste vriendinnen die een zware operatie had ondergaan,ook vanwege haar verschrikkelijke verleden, ik dacht nog het regent en ik ben nu doorweekt,een mooie reden om niet naar de kerk te gaan maar naar huis. Maar God is er ook nog, de moeder van die vriendin had mijn getuigenis gehoord, en was zo blij en dankbaar en vond mij zo een voorbeeld,ze zei hou vol want mensen kijken naar je, ondertussen was zij mij zo aan het bemoedigen,dat ik het wist:Gods plan moest
doorgaan in mijn leven. Dus ik naar de gebedsdienst,halverwege de dienst werd er gevraagd om naar voren te komen als je gebed nodig had! Daar ging ik met lood in mijn schoenen,erg doorweekt en vol schaamte, en wat er nog meer gebeurde er werd voor iedereen gebeden, en ik was de laatste die aan de beurt was, daar stond ik en ik sprak zachtjes wilt u voor mijn geaardheid bidden,heel snel was het gebeurd, en met een rood hoofd ging ik weer zitten,maar God is goed,er zat een zuster(die van die witte sokken) zie deel 14 en ze omhelsde me ,en ze zei net als de voorganger ook sprak ik weet dat je veel strijd heb,maar God houdt zoveel van je,en ik vindt het heerlijk dat je er weer ben,mooi he, geen veroordeling,geen vragen,alleen maar liefde. Ik kan niet zeggen of er veel veranderd was op dat moment,wel wist ik dat God mijn gedachten weer in balans had gebracht,en een paar maanden later zou ik zeggen, Heer als U wil dat ik trouw, laat het dan met Angelique zijn. Hoe dat verder gaat in deel 16 meer, maar kijk alvast op deze site,God is verder gegaan en gaat altijd verder: De bijbel zegt dat we zullen gaan van kracht naar kracht en van heerlijkheid tot heerlijkheid . Ik weet ook heel goed,dat het best heftig is wat ik opschrijf en dat ik het niet maar zo even op schrijf en ook niet alles,maar ik weet ook dat veel mensen worstelen met deze dingen. Dus wil je hierover verder praten of heb je vragen,mail ons dan. Maar God zegt ook in Zijn woord al het onmogelijke is mogelijk bij Mij. In wat voor situatie of nood je ook ben,God is groter,met alles in mij kan ik dat zeggen. God is groter dan je nood,laat Hij je leven leidden,doe het vandaag nog. En vraag heel eenvoudig Heer Jezus kom in mijn hart en leven,wilt U alles nieuw maken. Hier is mijn leven en ik weet U bent voor mij gestorven, Uw bloed reinig mij van alle zonde En echt mensen ik zou het wel uit willen jubelen, Hij doet het!!!! God is goed. Sjaco
God wil echt ons hele leven vernieuwen deel 16 Lieve mensen op dit blog, na deel 15 wat vorige week verscheen, is er een stormloop geweest op ons blog, wat resulteerde in bijna 500 bezoekers de afgelopen week,we zijn God zo dankbaar, voor iedereen die de tijd neemt om onze verhalen te lezen en onze foto ´s te bekijken. Dank jullie wel en wees altijd welkom, special welcome all the people from other country´s,yesterday Polen came on the international list,of visitors. Het deel was spraakmakend vanwege het feit,dat het ging over mijn incest ervaring,en dit was ook die week aktueel,vanwege de oprichting van die partij van pedofielen, je kan nog steeds de petitie tekenen tegen die partij scroll naar beneden en klik op de link naast de foto,die foto verteld dat God nog steeds iets moois doet bloeien in deze verdorven wereld,alleen God kan weer iets moois maken, van iedereen,voor elk mens op deze aardbol,maar alleen als je Hem Zijn gang laat gaan. Ook is er veel te doen om 6 6 6 ,het duivelse getal, ik vindt dat het goed is dat er gebeden wordt,maar niet alleen deze dag maar elke dag,moeten wij God aanroepen of Hij nog 1 keer genadig wil zijn voor dit land. Ik geloof als wij ons verootmoedigen voor God en vergeving vragen, zal Hij ons land bezoeken, met Zijn glorie en heerlijkheid.
Ik geloof dat God onze Schepper en maker is,onze Hemelse vader en zou Hij het dan niet het beste weten voor Zijn kind, als we in het plan van Hem zijn gestapt, laat Hem dan Zijn gang gaan, en laat je leidden door Zijn Heilige Geest,ook ik heb dat moeten leren,en leer nog steeds,want er zijn veel stemmen in deze wereld en maar 1 liefdevolle stem van De heilige Geest. Toen ik een kind van God geworden was,rookte ik nog steeds,in mijn drugs periode waren dat 3 pakjes per dag. Maar elke keer als ik rookte,voelde dit naar en vond ik dat horen bij mijn oude leven. Ook kon ik bijvoorbeeld de bijbel niet lezen,met een sigaret rokend,of al helemaal niet als ik aan het bidden was. Elke keer was ik het zat en gooide een pakje sigaretten weg, en dacht daar gaat weer geld wat ik normaal voor de zending kon geven. Ook na iedere sigaret zei ik nou doe ik het niet meer,en dan stopte ik bijv. 1 dag en dan ging ik de volgende dag weer overstag als iemand zei wil je een sigaret. Wel was het zo dat ik mij schaamde dat ik rookte,als ik bijv. mensen uit de kerk tegenkwam ,hield ik de sigaret achter mijn rug en toch zei niemand je moet stoppen. Ook had ik bijna al de asbakken weg gegooid,en ik had er nog 1 in mijn huiskamer staan. Soms schreeuwde ik het uit Here verlos mij van die troep, ik weet dat veel christenen hier ook nog veel moeite mee hebben! en het ook vaak uitroepen Heer verlos mij. Toen op een nacht werd ik wakker en het leek of mijn hele huis stonk naar de rook,d.w.z. als er bijv. een feestje is geweest en je laat dan de asbakken een nacht staan(zo`n lucht hing er nu ook) ik ging uit bed en gooide de laatste asbak weg en de laatste sigaretten maakte ik nat en gooide ze ook weg. Daarvoor had ik trouwens ook nog een keer geprobeerd te blowen,na een week van tegenstand, spottende opmerkingen dingen die ik fout deed,(Zo wilde ik een christelijk lied zingen op de slotavond van de cursus verzorging, waar geblowt en gedronken werd, ik werd toen zo zenuwachtig dat ik begon te drinken en was eigenlijk gewoon weer dronken geworden, gelukkig is God goed en ging er met mij een christen jongen mee naar huis, en dat behoedde mij voor een vriend die ook al thuis klaar zat met een joint,er is een uitdrukking die zegt alsof de duivel er mee speelt, ik geloof dat dat zo is ook.) Ook bijvoorbeeld ging ik alleen heel stoer evangeliseren, toen ik bij iemand aanbelde werd ik bespuugd. Dat bracht mij op het punt dat ik zei ik ga een stuk stuf kopen en weer lekker blowen. Vrijdagavond voor de jeugd dienst ging ik naar een onbekende coffee shop(ze mochten me niet herkennen,dan zou mijn getuigenis weg zijn) met het stukje stuf ging ik naar de kerk en deed in de dienst mee, maar het was alsof ik alleen maar kon denken aan dat stukje stuf,Angelique toen nog een goede vriendin, zag mij al snel weg gaan en ze wist die gaat iets doen,wat niet goed is. Ik wist niet hoe snel ik naar huis moest gaan, eigenlijk draaide ik tegen mijn zin een joint(ik kon het nog) na 2 haaltjes werd ik opeens bang en angstig ik moest op eens denken dat als Jezus terugkomt gaan we in een oogwenk met Hem mee richting de eeuwigheid,maar ik zou dan achterblijven want ik was stoned, ik kreeg het vreselijk benauwd en dacht nu heeft de duivel mij, het enige wat ik kon zeggen, Heer help mij ik gooi alles weg, en blow nooit meer,maar laat mij niet stoned zijn. Pats opeens kon ik weer helder denken en ik gooide die troep weg en heb het NOOIT meer aangeraakt, wel waren er daarna nog veel verzoekingen, zoals dat ik gewoon in een winkel liep en de stuf geur rook en daar 2 jongens achter mij liepen te blowen, dat is bijna 17 jaar geleden, ik vindt het nu veel erger geworden, altijd ben ik op mijn hoede, want het lijkt wel of er nu overal wordt geblowt. Maar dat over het blowen,het is ook zo dat er soms gedachten in mij opkomen als er dingen tegenzitten, dat ik denk ik ga naar de kroeg, of ik ga drinken, dit zijn gedachten
van de duivel, die je telkens zal aanklagen en zal verleidden, soms wil ik dat mijn hele denken nieuw zou zijn en dat het oude een groot zwart gat was,maar dan had ik w.s. niet de bewogenheid voor de mensen die nu verslaafd rond lopen, en kon ik gauw mijn afhankelijkheid aan God verliezen en zou denken ik knap het zelf wel op ik heb God niet nodig,ik denk dat het mij heel dicht bij God houdt Maar over het roken weer, ik ging weer slapen en verder met mijn leven tot het moment dat iemand vroeg, Sjaco wil je een sigaret,toen dacht ik,wat vreemd ik rook al een paar weken niet meer. Zo is God ook Hij kan iets weg nemen,zonder dat je het zelf weet, wel is het zo dat ik bijna moet braken als ik in gelegenheden komt waar er wordt gerookt of dat ik onpasselijk kan worden als ik bij iemand ben die flink gerookt heeft, maar aanraken zal ik het niet meer. Ik geloof dat roken ook iets is wat je van God kan afhouden, daarom als je nog rookt en je heb er moeite mee, ga dan eenvoudig naar God en laat zien dat je er af wil, ook na het rookvrij zijn herhaaldelijk verzoekingen,op een keer vond ik zelfs een vol pakje sigaretten(mijn merk) voor mijn schuurdeur. De duivel is slinks en sluw en zal altijd blijven komen met verleidingen, hij wil maar 1 ding ons weer zijn juk op leggen,zoals ook de Israëlieten weer verlangden naar het goede van Egypte,terwijl ze daar slaven waren geweest en in de meest erbarmelijke omstandigheden moesten werken,zo is het ook met ons,ik weet uit wat voor een hel ik ben gekomen,maar wil toch nog regelmatig terug denken aan het goede het oude, wat alleen maar de dood voor mij bracht. Ik geloof dat je als christen meer strijd heb, dan toen je in de wereld was, want daar deed je met alles mee,nu moet je altijd die keuze maken, elke dag opnieuw dien ik God of dien ik deze wereld en zijn begeerten. Verder ging het super in mijn christelijke leven,ik zou gedoopt worden en keek uit naar die dag. Als baby was ik gedoopt door mijn ouders,maar ik vond het toch beter zoals de bijbel het zegt Bekeer u en laat u dopen, ook Jezus werd gedoopt en ik wil hem volgen. Nu kon ik ook zelf die keuze maken en mijn oude lichaam zou begraven worden in het watergraf en ik zou nieuw worden, ik wist ook het is geen paspoort naar de hemel(dat is alleen door het bloed van Jezus) Maar het is wel weer een stap in gehoorzaamheid met de Heer. Ik werd gedoopt in een hele grote kerk in Gouda en het was super mooi, mijn moeder en een neef waren meegegaan. Ik weet nog dat toen ik eenmaal onder water was geweest alsof ik uren onder de douche had gestaan zo fris en rein voelde ik mij Mijn doop tekst luidde, Wie in Mij blijft,gelijk Ik in hem,die draagt veel vrucht,want zonder Mij kunt gij niets doen Johannes 15.5 Ik kreeg ook meteen van mijn moeder een boekje daarover van Andrew Murrey een goede christelijke schrijver. Altijd opnieuw waar ik ook ga of sta komt deze tekst naar boven, en ik weet ik moet altijd in Jezus blijven, ik ben mij zo bewust dat ik zonder Hem niets kan doen, en ook wil ik vrucht dragen veel vrucht Lieve mensen van dit blog tot zover deel 16 volgende week dinsdag hoop ik over mijn geliefde te gaan schrijven,mijn prinses in deel 17. heb je een reactie plaats hem dan of mail ons, ik wil je graag beantwoordden God zegen jullie Sjaco
Eindelijk ,deel 17 Lieve mensen op dit blog, toch geen hittegolf, gisteren,misschien volgende week dan, het is in ieder geval heerlijk warm,en ik geniet,ook van deel 17 die ik nu wil gaan schrijven, Eindelijk, over hoe Angelique en ik bij elkaar zijn gebracht!!! Zoals ik vorige week al schreef, wil God alles veranderen in je leven, nadat ik zoveel relaties in de wereld had gehad. En ik het zelf niet meer wist, sprak ik ook heel eenvoudig tot God, en zei heer ik wil Uw wil doen,maar als U wilt dat ik trouw?,moet het met Angelique zijn. Toen ik dat had uitgesproken,veranderde er iets, opeens ging ik belangstelling voor een meisje tonen en wat voor een meisje, ze was me al opgevallen op de jeugd diensten, en ik voelde mij altijd wel bij haar op mijn gemak. Ook wist ik dat ze speciaal was,maar opeens zo resoluut, met haar trouwen, ik,met mijn verleden? In het begin ging het goed, al gauw hadden we beter kontakt en dacht dit gaat van een leien dakje,maar opeens was het over, door mijn verleden was het heel moeilijk om een relatie te beginnen. En op een dag zei Angelique, Sjaco we worden te close,we moeten daar maar mee stoppen. Pats boem ik was met beide benen weer op de grond,de weg naar huis liep ik te denken,ik zal nooit meer deze weg lopen van haar huis naar mijn huis. Kijk ik heb vroeger regelmatig verkering gehad met een meisje, maar dat probeerde ik dan en werd dan toch weer richting andere relaties getrokken, w.s. ook om dat je dat allemaal al had doorleefd(seksueel),denk ik dan als ik dit nu op schrijf, trouwens voor het eerst vertrouw ik dit toe op papier. Toch hield ik vast wat ik had afgesproken met God, er gebeurde fantastische dingen,maar toch was ik alleen en keek naar Angelique die ondertussen verkering met een andere jongen had(ook een vriend uit de gemeente) we zaten nog wel samen in het koor en zouden ook nog een quiz doen waarbij zij ook zou helpen, op die avond toen wij zouden voorbereidden, kwam ze niet en ik ervaar voor het eerst een vorm van jaloersheid, een beetje dubbel ,jaloers zijn is niet goed,maar dit had ik bij een meisje nog niet meegemaakt. Uiteindelijk is de quiz wel een sukses geworden, maar ze had nog wel steeds verkering. Op een avond,toen we ergens moesten optreden,werd ik opgehaald door een koorlid, en die haalde ook Angelique en haar vader op om te zingen, ik zag meteen dat er iets niet in orde was. Nieuwsgierig en belangstellend vroeg ik wat er was, eigenlijk wist ik het al,. Best verdrietig zei Angelique het is uit tussen mij en die jongen, het is beter zo. Pats boem ik kon wel juichen,mijn hart sprong op,toch moest ik heel voorzichtig blijven,om niet alles stuk te maken, op dat moment kon ik alleen maar medeleven betonen,maar wat was ik blij!! Na ongeveer een week,belde Angelique op, en vroeg of ze weer een keertje bij mij kon komen eten. Het begin was er,en het was alsof het altijd al zo was geweest, en toen op een koude winterse sneeuw dag had ik ook nog een neefje om op te passen, liepen we op het ijs bij ons bij het park,en toen in de sneeuwbuien op het ijs,met naast mij het zoontje van mijn zus, gaven we elkaar de eerste KUS,en toen werd alles anders......... We hadden verkering ,alles was zo mooi, alsof ik al die jaren moest inhalen, wel was er ook strijd, nog niet eens zo met elkaar,want ik heb altijd gemerkt, dat als je God in alles betrekt,en dat deden we, Hij een waarmaker is van Zijn woord, d.w.z. Hij leidt ons, door bergen en in dalen,1 zo'n berg was de omgeving, bijvoorbeeld moest ik Angelique alles
vertellen van mijn vorige oude leven, je denkt,natuurlijk dat is logisch, maar ik moest het al heel snel doen en ja hoor een dag later,kwam ik al een oude vriend tegen,en toen ik in het restaurant even naar het toilet was, vertelde hij Angelique meteen van mijn verleden, Prijs God, ze zei eenvoudig ik weet alles al van zijn oude leven, mooi he. Ook mensen uit onze omgeving, zelfs christenen zeiden, dit wordt toch niets, maar God sprak, ik weet nog goed dat we ergens op een brug stonden,heel verliefd tegen elkaar aan, dat ik zei, en op 16 september gaan we verloven, ik wist dat dat de bevestiging was voor het huwelijk wat daarna de meest logische stap is Je moet bedenken, we hadden misschien net 2 maanden verkering, en 16 september was nog ver weg,maar ik wist het is Gods plan voor ons leven, toewerken naar onze verloving, kregen we nog een opmerkelijke bevestiging van God, d.m.v. een profeet(spreker namens God, vaak over het heden). Op zondagavond zou hij spreken, ik wist nog niet wat het allemaal in hield, wel dat we samen moesten komen,eigenlijk wilde Angelique niet vanwege de maandelijkse perikelen, maar ik ervaarde we moesten met z'n tweeën zijn. Op die avond, zong ik op het podium(ik zat toen in een backing vocal groep)en zag alles gebeuren, diverse mensen uit de gemeente werden naar voren gehaald en moesten plaats nemen op een stoel en dan begon de profeet te spreken. Het was fantastisch, wat een atmosfeer,vol van de Heilige Geest, toen kwam natuurlijk direkt de aanklager(de duivel)Allereerst zei hij, het is alleen maar voor bekenden,van de kerk,je bent er pas bij, en ook,jij een woord je doet nog steeds verkeerde dingen, of jullie kunnen toch niet samen, jij staat daar en Angelique zit in de zaal,als laatste zei hij ook nog heel gemeen, wacht maar als ik ga spreken, zal je alleen maar nare dingen horen. Pats boem, opeens een vriendelijke hand op mijn schouder,Are you married, vroeg de profeet. Ik bazelde wat, hij zei, hold her,ik vloog van het podium af en trok Angelique mee,daar zaten we allebei in een stoel,op het podium,en God is zo liefdevol, het eerste wat de profeet sprak, was Ik kom niet om jullie te veroordelen, maar om te zeggen dat ik van jullie hou!!! daarna sprak, hij allerlei dingen eerst tegen Angelique,wat alleen ik ,en haar ouders wisten, toen was ik aan de beurt, het eerste wat hij sprak, de duivel had je op een pad van zelfvernietiging gebracht,maar ik heb dit gestopt, Ik ben tussen beide gekomen. Daarna volgde nog een hele reeks van bemoedigingen en woorden voor onze toekomst, ook bijv. dat wij ongelukkigen en onfortuinlijken zouden helpen, eigenlijk is het gewoon een bevestiging van ons hart, want God heeft het allang in ons geplant(ik weet nog dat we samen aan het fietsen waren en dat we langs grote leger gebouwen kwamen en we allebei hetzelfde dachten en tegelijkertijd uit spraken, wat zou het mooi zijn om in deze gebouwen mensen op te vangen!! Dat is nu nog steeds onze droom en ons doel, een huis beginnen waar mensen in een gezinssituatie weer op de rails kunnen komen, en God weet dit en wist dat toen op die avond ook al. ook werden de laatste obstakels voor ons huwelijk uit de weg geruimd, want 1 van de laatste zinnen was, mijn zegen is over dit komende huwelijk. Ook mooi is dat we later hoorden en ook zagen, dat er nooit een profetie wordt uitgesproken, over 2 mensen die nog niet getrouwd zijn,want er kan natuurlijk van alles mis gaan, maar wij waren op dat moment een uitzondering!! God is zo goed, als de profeet nog wel eens in Nederland komt, dan laat ik hem altijd onze kinderen zien(foto's)en vertel dat alles super gaat, hij lacht dan tevreden. Kortom als wij God betrekken in ons leven,zal Hij onze paden recht maken. Als jij die dit leest denk, waar gaat het over, wat schrijft hij allemaal, profeten, op God vertrouwen. Wel je moet natuurlijk beginnen bij stap 1 eerst moet je in het plan van God stappen.
Hoe? om het verlossingsplan van Jezus te aanvaarden en aan te nemen. Je hart voor Hem te openen, je leven aan Hem over te geven en erkennen ik ben zondaar,maar U heb al mijn zonden weg gewassen door Uw bloed wat vloeide op Golgotha, toen U hing aan een kruis(en de bijbel zegt een ieder die hangt aan een kruis is een vloek) U nam de vloek van ons af omdat U het Lam was gestraft voor onze zonden. Heb je dat gedaan en weet je ook dat Jezus dan in je hart is gekomen, dan heb je de zekerheid ik ben een kind van God en dan....... zal Hij je leven gaan leidden, stap voor stap, een avontuur met God. Ik daag je uit, doe het vandaag en verlies geen tijd. Wil je meer weten mail ons dan God zegen je en tot volgende week deel 18, I see you. p.s. vanaf vandaag is het niet meer mijn getuigenis,maar onze getuigenis.
Wat een feesten deel 18 Lieve mensen van dit blog, vandaag al weer deel 18 van onze getuigenis, Eindelijk hadden we dan verkering, het was een super mooie tijd, we leerden elkaar kennen,soms kon dit best moeilijk zijn omdat je toch allebei uit een andere wereld komt. Maar altijd was daar weer de liefde voor ons van de Heer. We brachten veel tijd met elkaar door,en deden de leukste dingen,1 van de leukste dingen vond ik altijd de fietstochten, met daarbij een gezellige picknick,vaak was dit in de duinen, op schitterende plekjes, we genoten van elkaars tegenwoordig heid, maar ook namen we altijd tijd voor de Heer,wij betrokken Hem toch in alles en vaak aan het einde van ons samenzijn namen we de tijd om te luisteren en te danken in gebed,fantastisch was dat,alles leek ook zo gewoon,vanzelfsprekend, alsof het allemaal zo moest zijn. We zouden ons verlovings feest geven na afloop van de zondagmorgen dienst,bij familie in een groot koffie huis. Ik weet dat we hele mooie kaartjes hadden gemaakt, met 2 korenaren er op, als teken dat God ons Zijn overvloed zou geven, het koren,de olie en de most(wijn) en dat gaf Hij en Hij zou alleen maar meer en meer gaan geven(we hebben een gevende God)altijd hebben we dat ervaren in onze persoonlijke levens,maar ook in dat van ons samen. Op die zondag morgen,hoor ik mijn schoonmoeder nog zeggen, het wordt vandaag een stralende zonnige dag, dit zeiden ook de weerberichten van de avond ervoor en ma had het gezien aan de barometer, die nog nooit zo goed had gestaan. wel de zondagmorgen begon prachtig, we hadden heel veel mensen uitgenodigd, en rondom het koffie huis zouden zitjes staan(om heerlijk in het zonnetje te zitten) en we hadden bij de vlaaien winkel, wel 15 verschillende vlaaien besteld, die zouden op tafels buiten komen, voor bij een bakje koffie. Toen we de kerk uitkwamen regende het en regende het en het begon hoe langer hoe harder te regenen. We moesten alles binnen op stellen,binnen de korste keren puilde het koffie huis aan alle kanten uit, en moesten de mensen toch buiten zitten onder parasols die uiteindelijk ook door gingen lekken. Eigenlijk vond ik het niets aan,en bad Heer laat de regen stoppen, maar nee,het blef gewoon doorgaan. Dus ging ik maar uit van het positieve,toen een vriend van ons zei, veel regen, veel zegen. Angelique ook positief ingesteld,zei het is toch te gek, iedereen lekker knus dicht bij
elkaar niet christenen en christenen. Kortom wat gemengde gevoelens voor mij. Maar 1 van de mooiste verhalen vond ik nog, dat een aantal jongeren,voor dat ze bij ons zouden komen,gingen evangeliseren bij een paranormale beurs in de stad, ze spraken daar een jongen aan die eigenlijk ook baalde van de regen en schuilde onder het afdak daar van het gebouw waar de beurs zou worden gehouden,de jongens spraken hem aan en hij opende zijn hart en gaf op die dag zijn leven aan Jezus, super en altijd als ik hem ziet, hij komt nog steeds nu mett zijn hele gezin in de gemeente,denk ik nog wel eens terug aan onze verlovingsdag. Inderdaad ,regen brengt toch zegen. We waren nu verloofd er waren mooie foto's gemaakt,we hadden verlovings ringen,kortom alles ging super en bleef ook super gaan. Ook onze liefde naar elkaar toe bleef puur,na alle remmeloosheid hadden we een afspraak gemaakt met elkaar en met de Heer, we wilden pas echt samengaan in onze huwelijksnacht, soms kostte dat best wel wat van ons geduld, maar uiteindelijk is het het resultaat dat telt en wat prachtig is. Ik geloof dat God dat ook zo bepaald heeft,het staat ook allemaal in Zijn woord! Ja maar hadden jullie nou nooit ruzie,hoor ik sommigen denken,wel eerlijk gezegd niet geen ruzie,maar wel eens menings verschillen,waarbij je dan ook altijd weer naar de Heer ging,om te vragen of Hij door de Heilige geest wilde ingrijpen,en vaak moet je dan de minste worden maar dat is het beste. Wat ik heb geleerd is dat een vrouw veel gevoeliger is als een man en wij vaak echt bot kunnen zijn en nauwelijks in kunnen leven in de gevoelens van een vrouw en dan heb je echt de leiding van de Heilige Geest nodig,en een hart wat wil leren,en een hele geduldige vrouw, want dat is Angelique en nu nog steeds. Uiteindelijk begonnen de voorbereidingen van ons huwelijk,wat komt daar veel bij kijken,we zijn ruim een half jaar bezig geweest met de voorbereidingen Leuk was ook,het verhaal over onze foto reportage, eigenlijk wilde ik gewoon dat vrienden foto's zouden nemen, fototoestellen en vrienden zat,maar Angelique wilde toch een officiële fotograaf, wel bij vrienden zag ik soms een fotograaf, die dan zogenaamd de vrolijke broek speelde,bij het bruidspaar en dat vond ik niets, zo van ik doe leuk en daarna goed vangen. Maar Angelique en haar moeder gingen op pad en vonden een fotograaf....en vrouwelijke, en ze hadden natuurlijk al voor mij een afspraak geregeld,vooruit dacht ik,laat ik maar langs gaan,maar toen ik daar eenmaal zat, wist ik het,zij zou onze bruid reportage gaan maken, het was echt een hele leuke spontane vrouw,en daarbij kwam ook nog dat ze denk ik 50% goedkoper was als de andere fotografen. Ook leuk was het verhaal van mijn trouwpak, Angelique ging natuurlijk met haar moeder een trouwjapon uitzoeken,zo hoort dat. Toen dat geregeld was,zei mijn schoonmoeder,wat doe jij aan, wel zei ik, ik kijk wel voor een broek en en overhemd, niet te duur. Mijn schoonmoeder schudde alleen maar met haar hoofd en kwam ruim een week later terug,ik heb een pak weg laten hangen in die en die winkel, ga maar even kijken. Ik dacht waar bemoeid ze zich mee,maar ik ging toch kijken, zei wist tenslotte ook wat voor een trouwjapon Angelique had uitgekozen. Wel het pak was wat licht paars en het overhemd was geel en de stropdas iets donkerder van kleur, en de prijs, toen rond de 350 gulden. Omdat ik nog geen geld had, zei ik hang hem maar apart dan kom ik hem ophalen als ik geld heb. Na ruim een maand dacht ik,laat ik nu maar gaan want straks is het pak weg. daar aangekomen kreeg ik mijn pak uit de opslagruimte,
De verkoper zei,hee wacht eens de pakken zijn deze week allemaal 50 % afgeprijsd,daar hoort de opslag ruimte ook bij, dus prijs God,kreeg ik het pak voor 175 gulden, zo trots als een aap ging ik de winkel uit. Wel er zijn zoveel verhalen te vertellen over de voorbereidingen,maar overal was de hand van de Heer in, Zo kregen we de bruidstaart (een super grote ouderwetse met allemaal verdiepingen) van mijn schoon ouders. De corsages, het bruidsboeket,met bijzondere orchideeën werd gegeven door mijn ouders. Ook wilden we een mooie auto en waren we terecht gekomen bij de Jong trouw auto's en zouden wij bijna trouwen in een auto waar Koningin Wilhelmina door Leiden is gereden, maar ik zag dat toch niet zo zitten heel sjiek en niet bij ons passend, een vriend zei toen we bij hun op bezoek waren, langs deze weg staan bij een bedrijf auto's te huur , hele bijzondere toen we daar kwamen zagen we al meteen een glimmende rode kever cabriolet met een zwart dak wat open kon, voor 300 gulden konden we hem de hele dag huren, terwijl die Wilhelmina auto het 4 dubbele was. De vriend zei :dan ben ik de hele dag jullie chauffeur, te gek, we namen nog twee huur auto's voor mijn ouders en schoonouders en ook dat was geregeld. Ook hadden we een super mooi oud kerkje in Leiden, voor onze huwelijks inzegening dienst,het was altijd een verlangen van Angelique om in zo'n kerkje te trouwen!! God is zo lief. Ook onze trouwkaart het ontwerp ervan werd door een goede vriend, speciaal voor ons gemaakt,super en zo kan ik nog meer op noemen,God is zo goed, trouwens bedenk ik mij net, hoe ik Angelique ten huwelijk heb gevraagd kun je lezen in het archief in februari met als titel Valentijns dag, Het is feest,nog steeds om de Heer te volgen,straks zullen we zijn op het eeuwige bruiloft feest, ook dan zullen we de mooiste klederen aan hebben, ik zie er naar uit,om voor altijd bij Hem te zijn Ben jij al verzekerd van een plekje in de bruiloft zaal??? Volgende week deel 19 de trouwdag.
Onze trouwdag, deel 19
Lieve mensen op dit blog, vandaag al weer deel 19. Iedereen die nieuw is op onze site, welkom en ik hoop dat jullie genieten van de artikelen. Special welcome all the people of the other country's from all over the world, sorry that our testimony is in Dutch, I hope that in the future,that you can read him in English,if you want more articles from us in English, go too http://tagworld.com/sjaco/ that's is our website in Canada,enjoy it !! Bijna was het zover, eerst nog 2 avonden bruid suikers in pakken de laatste voorbereidingen, en toen werd het langzamerhand 15 september, een paar maanden daarvoor waren we ook nog in ondertrouw gegaan,die dag was ik best wat grieperig en moest mij er door heen slepen. Ook dachten wij dat de ondertrouw op het stadhuis iets heel bijzonders was, helaas, even een kort zakelijk gesprekje met een baliemedewerker en daarna lopende naar een kassa om alles voor de trouwdag te betalen ,het was net alsof we in de supermarkt stonden, maar gelukkig na afloop werden we opgewacht in een restaurant door onze beide ouders,die een supergrote bos bloemen hadden en een cadeau ,koffie gedronken met wat lekkers en daarna, samen op de fiets om ergens te gaan picknicken. Op 15 september ben ik naar mijn ouders gegaan om van uit hun huis te trouwen, Angelique was bij haar ouders thuis(maar die woonde daar ook nog). Eigenlijk had ik er spijt van, om bij mijn ouders te slapen, ik deed namelijk geen oog dicht, ten eerste had ik daar nog nooit geslapen en ten tweede was hun huis precies aan een hele drukke auto weg. Het werd al gauw ochtend, met de versierde rode kever cabriolet op naar Angelique, daar was alles prachtig versierd, de deur ging open en Angelique wachtte boven op mij. Voor de huwelijksdag was ze onder handen genomen door een visagiste, maar die had een soort onecht gezichtsmasker gemaakt(Angelique gebruikt bijna geen make up) ook het kapsel had ze maar opgegeven. Ze stond daar in de deuropening gewoon zoals ze was, ik hoefde eigenlijk niet te zeggen, wat ben je mooi, ze is gewoon mooi,alleen had ze een beeldschone trouwjapon aan. Na onze ontmoeting gingen we met de fotografe eerst foto's maken op het strand en in Meyendael. Alles was heel ontspannen en we genoten van elkaar en het foto's maken,ook dronken we in het restaurant nog een bakje koffie. Op de terug reis nog even getankt en toen kwam er een regen bui,daar zaten we in onze open Kever, snel de auto aan de kant gezet,en onder gelach van flink wat militairen(we stonden bij een leger onderdeel ) kregen we uiteindelijk de kap omhoog. Op naar Leiden, daar werden we pas zenuwachtig toen we al de gasten zagen die er de hele dag bij zouden zijn. Ze werden ontvangen met koffie en koek, bij mijn schoonouders thuis,veel familie en veel vrienden uit onze kerk. Nog even wat instructies van de ceremonie meester en het progamma kon beginnen. Eerst naar het gemeente huis,waar we in een hele mooi hal werden neergezet, apart van de rest, wat onze jeugdleider de opmerking deed zeggen, mogen we wel met jullie praten of bij jullie komen, wij wisten het ook niet en lieten alles maar over ons heen komen. Eigenlijk was de huwelijksvoltrekking best leuk, we hadden een vrouwelijke ambtenaar,maar omdat ze wist dat we allebei in de zorg zaten en er ook een aantal bewoners van mij bij waren, werd alles voor mij doen een beetje opgehemeld,met wat goed van jullie en zo dankbaar enz,bla blabla. Na de burgelijke stand, gingen we bruidstaart eten, waarbij ook de bewoners van Angelique aanwezig waren. Toen was het tijd voor ons dinee, eerst wilde we een koud buffet doen,maar voor 70 personen was dit een flinke smak geld, toen zijn we bij onze stam chinees beland,deze kwam rond 6 uur met een mooi wit bosje rozen en alle Chinese lekkernijen werden uitgestald en iedereen kon
genoeg opscheppen. Na het eten gingen we richting de kerk(je weet wel dat mooie oude kerkje in de binnesta Iedereen was er, het was een feest waarin onze Jezus centraal stond, tijdens de dienst mo samen met Andre nog een medley van Johannes de Heer zingen,waarbij ook het prachtig Daar is plaats bij het kruis voor u. We genoten,en vonden het het heerlijkste progamma onderdeel om te zijn in het Huis va
Onze tekst staat een aantal malen in de bijbel zowel in het oude als het nieuwe. Het zegt dat als wij onze tentopening richting God hebben, Hij in ons midden zal wande
Schitterend,1 van de allermooiste momenten was dat we geknield waren voor God's aan en de zegen ontvingen voor ons huwelijk, dat was echt zo'n heilig moment,nu waren we
Maar het mooiste moment kwam nog. Bijna aan het einde van de dienst, werd er een uitnodiging gedaan, wie Jezus aan wilde n als redder en Verlosser en later op de video zag ik dat 4 mensen hun hand op staken. De hemel juicht dan,maar ook ons hart. Echt ik wil niets liever dat mensen Jezus zullen gaan volgen en net zo wonderbaarlijk le krijgen als dat wij hebben. Maar bovenal vergeving van al onze zonden. Op naar het feest, met een sneltreinvaart de auto in, en daarna felicitaties heel veel felicitaties,echt zoveel mensen die blij voor ons waren. Ook werden er allerlei optredens gedaan, door de jeugd de groep waar ik mee zong, er w toneelstuk kortom het was een leuke afsluiting van deze lange dag. Nog 1 keer in onze mooie huurauto en toen kwamen we aan in onze flat, waar een lekka geweest, dus de hele hal lag vol met plassen water, ik keek nog naar die schitterende jur Angelique en dacht wat een vreemde combinatie, de plassen vuil water en die mooie jur deed mij ook nog denken aan een vrouw die op het strand zei tegen Angelique toen ze aa kustlijn stond,wat zonde van die jurk!! We hadden het daarna heerlijk samen,we waren eigenlijk te moe,om de enveloppen open maken,maar we waren zo nieuwsgierig, we zeiden een paar dan, maar uiteindelijk toch a enveloppen, we waren te gek verwend, we konden alle kosten van ons trouwfeest betale hadden ook nog geld over voor een ...wasmachine. God is zo goed, wat er daarna gebeurde, dat houden we voor ons zelf, wel wil ik zeggen na zoveel relaties,me altijd naar en rot en leeg voelde, maar de volgende dag, kon ik sam Angelique met een tevreden en voldaan gevoel God recht in de ogen aankijken,en leek h Hij zei, Sjaco zo is het goed. Wil je meer weten over het bijzondere leven met God mail ons dan, of heb je vragen opmerkingen doe dit dan ook via de mail, we willen graag alles beantwoordden. God zegen jullie Sjaco De trouwfoto's zijn van bijna 14 jaar geleden » Reageer (0)
La France, deel 20 Lieve mensen van het blog, tropische temperaturen, ook een tropisch deel van onze getuigenis,dit gaat over onze huwelijksreis van bijna 14 jaar geleden. we waren getrouwd, voor het eerst na bijna anderhalf jaar samen,
heel raar om samen wakker te worden,samen te ontbijten,maar wel heel gezellig. We zouden 2 dagen thuis blijven en dan op huwelijksreis gaan,ik had in het geheim een reis geboekt naar Zuid Frankrijk. Op vrijdag gingen we weg met een grote touring car bus,wel 22 uur in de bus,raar eigenlijk ik ben nog nooit met het vliegtuig weggeweest, altijd met auto trein of boot, toch lijkt het mij niet eng, misschien komt het nog een keer,maar nu gingen we met de bus. Twee "vreemde bus chauffeurs"gaven ons een vrolijke begroeting bij binnenkomst. Toen ze ons later een stuk huwelijks taart zagen eten, waren de grappige opmerkingen niet van de lucht. Erg leuk allemaal,maar ja, we waren tenslotte net getrouwd(just married). Na een hele lange film te hebben gezien,(dance with the wolves)probeerde we wat te slapen, maaar dat is niet echt makkelijk omdat je niet echt een ruimte voor je benen hebt. Na veel verschillende soorten kramp overal, waren we op de plaats van bestemming gekomen. "Holiday Green Park"in Frejus, de eerste blik was fantastisch,kijkend op een berg,het dal in waar het zwembad lag en allerlei winkeltjes, rondom lagen de chalets op diverse hoogten. Toen ik dit zag sprak ik meteen met de Heer, laat ons alsjeblieft dicht bij het zwembad komen, want ik had al gezien dat de meeste chalets heel ver van het zwembad aflagen. Nou onze spullen werden in een jeep gegooid(letterlijk en figuurlijk)en we kregen onze rit naar ons chalet voor de komende 8 dagen, het leek wel race circuit Zandvoort, ondertussen dacht ik met mijn klein geloof we moeten straks een heel eind lopen. Na 10 minuten stond de auto stil we werden er uit gezet de spullen weer eruit gegooid,en we keken naar ons chalet,het was het chalet het dichtst bij het zwembad,dank U Heer. Onze huwelijks reis kon beginnen(zie ook een artikel over het strand op onze site). we genoten van elkaar, van de Heer van de omgeving en van het klimaat. Ook zijn we nog een keer met een heel oud boemeltreintje naar Cannes geweest, toch viel dat tegen,op tv lijkt het allemaal heel groot maar in het echt is het een klein niet echt schoon strand, nee geef ons dan maar San Rafael,dit is, vindt ik 1 van de mooiste badplaatsen van de wereld, heerlijk slenteren over de oude boulevard,lekker op het strand, lekkere snackjes eten. Ook haalde we op een dag een hele grote Franse kip, daar zijn onze kippetjes niks bij,we hebben er 2x van kunnen eten de tweede keer aten we macaroni met kip terwijl het buiten leek alsof de wereld verging, de lucht zag echt groen(ik had nog nooit zo iets gezien). Toen begon het te regenen en te bliksemen en moest op dat moment denken aan Noach, toen het ook zo begon te regenen en Noach met zijn gezin en alle dieren veilig in de ark zat,ik dacht als het zo blijft regenen, spoelen we zo met z'n allen de berg en af, het dal in. Het was een verschrikkelijk noodweer,later hoorden we dat veel mensen in Nederland best in hun rats hadden gezeten, want het had ook in de Nederlandse kranten gestaan en er waren een aantal Nederlanders omgekomen. Wij verstoken van kranten en tv wisten van niets, wel zagen we de volgende dag de schade die het noodweer had aangericht en de mensen doorweekt die in hun campeer tentjes dit hadden mee gemaakt. God had ons bewaard en we waren dankbaar en intens gelukkig. we hebben echt heerlijke dingen meegemaakt,hele lange tochten,maakte wij, soms spontaan,maar soms ook als we de weg kwijt waren, ook hadden we ontdekt dat de Fransen geen Engels spraken en wij geen Frans, dus het was de meeste tijd vragen ,vragen in gebaren. Ook het zwembad was fantastisch, omdat we zo dicht bij ons chalet waren,konden wij alles in ons keukentje klaarmaken,en dat scheelde een hoop terras geld,heerlijk al die bakjes zelfgemaakte koffie en die broodjes kaas en ham. Als ik nu terug denk aan die huwelijksreis,besluipt mij soms een gevoel van jaloersheid,
we hadden de tijd aan ons zelf, waren heerlijk met z'n tweeën,en het leek of de hele wereld van ons afviel toen we daar de eerste dag bij het zwembad lagen. Het was natuurlijk zo druk geweest, de voorbereidingen van ons huwelijk, het huwelijk zelf,ons werk. Heerlijk ontspannen en elkaar leren kennen,en echt het was fantastisch. We maken nu wel eens een grapje door te zeggen als we 25 jaar getrouwd zijn gaan we terug, en dan zijn onze kinderen al ouder en krijgen wij dat als huwelijks kado. De laatste zomer,was het niet zo leuk toen was er namelijk een grote bosbrand en zagen we een aantal chalets in vlammen op gaan, toen kreeg ik wel een beetje kippevel,maar in die streken schijnt het ieder jaar wel raak te zijn met bosbranden enz. vanwege de extreme droogte. 9 dagen later waren we weer thuis. leuk is nog wel even te vermeldden, dat de taxi chauffeuse mij alle zware koffers gaf en Angelique kreeg de 2 slaapzakken. De vrouw zei nog zo hoort het, al die tijd,moest Angelique haar eigen spullen dragen en ik de mijne, weer wat geleerd,ik was zo gewend alles op mij zelf te doen, als ik hier nog aan terug denk moet ik wel lachen, hoe is het mogelijk dat je in zo'n patroon terecht kan komen. Nog steeds is het huwelijk iedere dag een leerproces, en ik heb ervaren dat een vrouw gevoeliger is als een man en dat wij als mannen ons niet kunnen inleven in de gevoelens van een vrouw,en nog vaak moet ik vergeving vragen ,aan de Heer en Angelique vanwege mijn lompe handelswijze. Er staat ook in de bijbel ergens,dat wij onze vrouwen moeten behandelen als broos vaatwerk, dat heeft God heus niet zomaar gezegd. Thuis in Nederland hadden we nog een paar dagen vrij en het was die tijd ook nog een heerlijke nazomer zo bijna eind september. Lieve mensen dit was alweer deel 20, de overige 19 delen staan ook op dit blog en zijn de moeite van het lezen waard, het is een wat onlogische volgorde maar deel 1 staat in het archief op 28 maart en daarna ga je terug in de tijd tot 10 maart en daar staat deel 19, over onze trouwdag. Lieve mensen op dit blog, God is zo groot, Hij wil veel meer voor je doen. De bijbel zegt God wil ons geven boven bidden en beseffen, dat is echt zo'n rijkdom,voor iedereen die weet een kind van God te zijn en te wandelen op Zijn weg Heb je die zekerheid nog niet, bid dan eenvoudig, Here Jezus kom in mijn hart en leven, ik geloof dat U voor al mijn zonden gestorven ben, maar U bent daarna opgestaan uit de dood en U zit nu aan de rechterhand van God de Vader,en de weg is geopend,door Uw kostbaar en dierbaar bloed wat gevloeid heeft voor mij. Ik weet dat Uw bloed,mij reinigt en bevrijdt en ik een kind van God mag zijn. Dan zal je het ervaren,je bent een kind van God, ga de bijbel lezen, ga bidden(spreken met God) en zoek een gemeente(een kerk) waar het waarachtige woord van God wordt gepredikt, en laat je daarna dopen. De bijbel zegt duidelijk bekeer u en laat je dopen!! Heb je nog vragen reageer of mail. God zegen je. Sjaco 08-03-2006 Happy children deel 21 Lieve mensen van dit blog vandaag deel 21 al weer van onze getuigenis,een beetje vroeger dan normaal,maar we hebben vakantie,we vermaken ons trouwens prima.
Eerlijk gezegd missen we eigenlijk het op vakantie gaan niet,meestal gaan we meteen de eerste 2 weken weg naar een bungalow park,maar nadat ik vorig jaar 1400 euro moest betalen(100 euro per dag) om in een ander huis te slapen,dacht ik dit is toch zonde van al het geld, ook vanwege mijn gezondsheids problemen durfde ik het ook niet echt aan, we hebben nog gekeken voor een Last minute, gisteren vond ik iets wat voor 1 week 250 euro was,maar ik heb er geen vrede mee. Nu kunnen we heerlijk uitslapen in ons eigen bedje,en gisteravond heb ik Chinees eten gehaald en dat aten we heerlijk buiten in de tuin op!! de kinderen genoten ervan,dus wat wil je nog meer. Vandaar dus ook dit vroege deel. Voor degene die voor het eerst zijn, de andere delen staan in het archief in de maand maart,ze staan daar achter elkaar,dus even klikken en scrollen maar. Laat ook eens een reactie achter of mail ons met je vragen,ook vindt ik het erg fijn dat nu ook de mensen die in ziekenhuizen liggen ons blog kunnen bezoeken.(echt te gek). In het laatste deel schreef ik over onze huwelijks reis naar Zuid Frankrijk. Wel daar op het Franse strand,lagen we heerlijk te genieten, en hadden we kontakt met een klein jongetje,die iedere keer onze richting uitkwam en genoot van onze aandacht. Toen de moeder hem terug riep, hoorde we dat zijn naam Jonatan was,we raakte in gesprek met het echtpaar en ze vertelden ons dat ze al wat ouder waren toen ze hun eerste kindje kregen, en ze gaven het de naam Jonatan,(dit betekend van God gekregen,een geschenk)dit vonden wij zo mooi,toen dook het kleine mannetje in mijn tas en pakte er de bijbel uit(die neem ik vaak mee overal naar toe)en begon er in te bladeren, waarop ik zei:hij zoekt zeker op, waar hij in de bijbel staat! Dit was allemaal erg grappig,en we hadden een leuke middag met elkaar,maar in mijn hart wist ik onze eerste zoon zou ook Jonatan heetten. Wel na een paar maanden was mijn geliefde in blijde verwachting, ik weet dat ze een test had gekocht en heel geheimzinnig alleen naar boven ging en stralend terug ,en zei er komt een kleintje,mijn eerste reactie was dat ik dit gewoon niet kon geloven, ik zou vader worden,Mijn God wat was ik blij. Ik wilde het de hele wereld wel vertellen,maar dat zou nog komen!! Als eerste hebben we het aan onze beide ouders verteld op de verjaardag van Angelique op 9 december. Daarna mocht ik in de gemeente mijn getuigenis geven,op een avond en toen moest ik het ook vertellen,ik een ex junk ,bijna dood, geen hoop meer, zou vader worden in Augustus!!!(wat is God goed). Langzamerhand begon de buik van Angelique te groeien, het is allemaal zo mooi en onwerkelijk,voor het eerst mee naar de verloskundige,het hartje horen kloppen,later ook het schoppen voelen van de baby tegen de buik en hij was fel! Ook moest er nu toch een huis komen, we woonde nog in een 1 kamer appartement,voor mij maakte dat niet uit, overal kon voor mij de baby geboren worden, maar Angelique wilde natuurlijk een kamer speciaal voor de baby en toch alles wel wat ruimer, daar er een nieuw woon systeem was ingevoerd(ook wederom vandaag de dag)leek het niet te lukken om al snel een huis te krijgen,terwijl we voor dat we gingen trouwen,de woningbouw had gezegd dit jaar hebben jullie nog een huis. Nu dan die onzekerheid, maar we hebben een grote God en we kunnen met alles naar Hem toe, dus begonnen we te bidden. Ik las toen net een mooi geloofs opbouwend boek, dat zei alles wat je bidt,geloof dat je het heb ontvangen. Zo was de auteur een prediker die begon met niets, en hij had het geloof in een fiets(dit was daar bijna onmogelijk,waar hij woonde)en een bureau,om te gebruiken als werkplek, toen hij er voor had gebeden beleed hij aan iedereen dat hij er "zwanger"van was,maar hij
had nog niets, en wat denk je na een tijdje(ik weet niet of het 9 maanden waren) kreeg hij op wonderbare wijze de fiets en het bureau. Deze verhalen inspireerde mij enorm en begon ook te bidden voor het huis en sprak ook hoe het er uit moest zien! en geloofde dat het onderweg was. In de gemeente gaf een broer mij een bemoediging,toen hij zei: wat wil je voor een huis en ik beleed het nogmaals. En echt waar,het is een heel lang verhaal,maar we kregen het huis, precies op de tijd (een paar maanden voor de geboorte)ook was het het huis waar ik voor had gebeden. 1 van de leuke details was, dat ik een keer in het park zat te bidden en het is daar zo schitterend en ok hoorde de stadhuis toren, en zei Here dat we ook in deze buurt mogen blijven wonen, en het huis stond precies achter het park,nog dichter dan de plek waar we toen woonden. wel was het huis een bouwval, maar in de geest zag ik dat iedereen zou mee helpen ,met schoonmaken verven enz. En dit gebeurde ook, heel veel vrienden uit de gemeente hebben geholpen,en nog steeds als ik daar aan denk overkomt mij een dankbaar gevoel. Ook moest ik er van de week aan denken bij de gevel steen plaatsing van de nieuwe kerk,dat hoog in de toren er een grote rood wit blauwe en oranje vlag hangt(vanwege de voetbal) met daarnaast een valag van onze gemeente,toen vertelde ik onze kinderen het verhaal: als dank voor alle hulp hadden we iedereen op een avond uitgenodigd en hadden Chinees eten gehaald en allemaal andere lekkere dingen, bijna op het einde gingen we God vragen om het huis te zegenen en omdat het warm weer was zaten we buiten,en maakte God groot met liederen en gitaar klanken, wat de hele omgeving natuurlijk opviel. De volgende dag,kwam er een buurvrouw naar ons toe en vroeg nieuwsgierig,wat hebben jullie voor een geloof,we hoorden liedjes die bij het Leger des Heils gezongen worden, we zagen veel jeugd, die oude liedjes zingen en zagen ook een rood wit blauwe vlag hangen(die had ik namelijk opgehangen,ik vond dat dit hoorde bij de opening van ons huis,maar ik had geen vlaggen stok dus moest ik hem aan de ramen bevestigen!)wel zei ik: we zijn christenen en ik legde haar alles heel spontaan uit, daar moest ik ook aan denken toen ik die twee vlaggen in de toren van onze nieuwe kerk zag, nou laat de mensen maar nieuwsgierig worden en met vragen komen,heerlijk toch. Maar terug naar bijna 13 jaar geleden,Onze eerste kindje zou dus in Augustus geboren worden. In dat seizoen hadden we ook samen met een aantal vrienden uit de kerk een strandhuisje in Katwijk gehuurd,dit was best wel duur,maar met z'n allen betalen viel dit toch nog mee, alleen het was een slechte zomer dus zijn we maar twee keer geweest in dat huisje op het strand. Op die ene keer toen ik zo heerlijk langs de kust liep(ik ben ook een echte strandfreak,zie ook andere artikelen op dit blog)keek ik vanaf de kustlijn richting strand huisjes en zag daar Angelique zitten met een gigantische dikke buik, op dat moment overviel mij een gevoel van onzekerheid en zei Here hoe moet dit,hoe moet ik dit allemaal aan kunnen,hoe moet ik vader zijn,op dat moment begon ik tranen in mijn ogen te krijgen,maar heel eenvoudig sprak God, maar Ik draag alle verantwoording,blijf maar gewoon dicht bij Mij,Ik zal in alles voorzien,Ik zal er voor zorgen. Opgelucht keerde ik terug naar Angelique en ik wist God heeft alles in Zijn hand. 1 week voor de uitreken datum,de baby kamer was wel klaar maar stond nog vol met allerlei spullen,ook wel leuk om te vertellen is,dat we ons huis helemaal hadden laten bekleden,wel door een hele goedkope zaak,maar ik weet nog dat ik belde voor de rekening,de vrouw zei,ga even zitten,dat de hoorn bijna uit mijn handen viel toen ik hoorde hoe groot het bedrag was(het was dan wel een heel groot huis met 3 verdiepingen),maar toch,Angelique had wel wat geld extra gespaard voor rieten
meubeltjes, maar ook dat moest worden opgemaakt en werd het een eenvoudige zithoek van de HACO, ook mooi en misschien ooit nog eens in de toekomst,God weet alle dingen! Maar Angelique en ik liepen door het mooi beklede huis,schitterend en al die ruimte,moet je weten een 5 kamer woning, hadden wij gekregen nog zonder kinderen. alles was zo vol ruimte,tot dat er de spullen van mij in kwamen, de spullen opgeslagen bij dee ouders van Angelique de gekochte spullen,waar was de ruimte!!! Nou weer terug naar de nacht 14 dagen voor de uitgerekende datum. s'nachts braken de vliezen van Angelique en toen ging het opeens gebeuren, en echt ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest, ik belde natuurlijk meteen de verloskundige, maar die zei heel eenvoudig, ik kom in de loop van de nacht nog wel een keer langs,daar waren we met z'n tweeën,vol onwetendheid,ik ging meteen de baby kamer leeg ruimen,en daarna wachten,wachten een lijstje maken,hoe vaak de ween kwamen,kortom,ik voelde mij een beetje in de steek gelaten,ook was het zo dat we een beetje vreemde indeling van ons huis hebben d.w.z.. beneden de slaapkamer en de woonkamer is 1 hoog en de badkamer 2 hoog,toen hadden we nog geen draadloze telefoon en als ik dan de verloskundige moest bellen, dan moest ik eerst de dokters telefoon bellen en dan zou de verloskundig ons weer bellen,maar van dee zenuwen had ik pijn mijn buik en liep dan rondjes om onze huiskamer tafel heen, want ik durfde niet naar beneden(daar is ons toilet)bang dat de verloskundige belde en ik niet kon opnemen en de baby zou komen zonder de verloskundige. S'middags werd het dan menens,Bjorn onze poes werd van het bed gehaald(die lag al die tijd aan de voeten van Angelique) en de baby kon komen!! trouwens alles was wat problematisch, we hadden namelijk met elkaar afgesproken,dat Angelique niets zou lezen van te voren(i.v.m. misschien nare bevallings verhalen) ook moest ze door de telefoon nog oefenen om de ween een beetje op te vangen! Wel kreeg ik een tip zie er goed en feestelijk uit,zet opbouwende muziek op, want het is een heugelijke dag,want er wordt een nieuw leven geboren!(en dat was toch zo) Toen begon voor Angelique de pijn en voor mij de onmacht,waarom kan ik geen pijn overnemen,waarom moet zij hier door heen,het was echt heel zwaar,het kind was heel groot en toen het geboren was dacht ik dit is geen baby maar gewoon al een groot mensje en inderdaad we hadden een flinke zoon,die momenten die je dan ervaart zijn niet te beschrijven, het is zo'n gelukzalig gevoel,we zijn vader en moeder,heel onwerkelijk allemaal. Voor mijn gevoel werd onze zoon op bed gegooid(dan krijgt hij een bepaalde score,hij had een superscore)daarna kreeg Anglique, hem op haar borst,waar hij zich meteen vastklemde, daar was hij onze eerste zoon:Jonatan Adino Abisai en zijn roepnaam zou zijn Jonatan, de andere twee namen waren van Davids helden(deze verhalen staan in het oude testament,koning David had een aantal helden ) Jonatan betekend van God gekregen. Adino,hij zwaaide met zijn speer en Abisai betekend mijn Vader is rijkdom. Ook wordt er bij verteld dat ze er uit zagen en geleken op leeuwen en waren zo vlug als gazellen en inderdaad,hoe hij zich gedraagt,vooral op sportief gebied,schitterend om te zien, we geloven ook dat God Hem machtig zal gebruiken in Zijn Koninkrijk, ondertussen is Jonatan al weer bijna 13 jaar,is ook al gedoopt en zit in de tweede klas van de VMBO,later meer over zijn leven! Toen kwamen natuurlijk al snel,we hadden gebeld en het leek alsof ze 2 minuten later al voor de deur stonden de opa's en de oma's,trots als een pauw kwam ik met Jonatan op mijn arm naar de beide ouders,later zag ik Willem Alexander met zijn eerste dochter ,haar voorstelde aan het Nederlandse volk,wel zo voelde ik mij ook ik stelde ons koningskind voor(voor God zijn wij Koningskinderen).
En Zijn leven hier op aarde was begonnen......... Lieve mensen tot zo ver deel 21, heerlijk is het om hierover te schrijven al die heerlijke herinneringen die weer naar boven komen,ik zou wel uren over alles kunnen schrijven. Maar 1 ding kan ik met zekerheid zeggen,God alle eer, Hij was een werk in mij begonnen, de duivel wilde mij vernietigen(zie de eerste 10 delen van mijn getuigenis),maar God is zo komisch, want Sjaco kreeg Angelique en toen waren er twee en samen kregen we Jonatan en toen waren er 3. God is zo goed, en Zijn goedheid is tot in eeuwigheid en Hij is getrouw gisteren vandaag tot in alle eeeuwigheid. God zegen jullie Sjaco
Happy children 2 deel 22 Lieve mensen van het blog we zijn een beetje laat, sorry vakantie tijd,dus we waren op het strand en besloten, (het was zo heerlijk)om lekker patat op het strand te eten, dus Angelique op de fiets naar de pinautomaat en de snack shop, dus we waren pas rond half 9 thuis,maar hier komt deel 22. Onze eerste zoon, Jonatan was geboren, in het begin best wat complicaties,Angelique had een zware bevalling en kreeg ook een zogenoemde kraam koorts, en moest bijna worden opgenomen in het ziekenhuis,ook de borstvoeding ging erg moeizaam maar alles is toch nog goed gekomen, ik denk wel door gebed,want uiteindelijk draaide alles om onze eerste zoon,toen we op een avond daarvoor aan het bidden waren,zag ik een weegschaal die helemaal uit balans was,d.w.z. ,de weegschaal was uitgeslagen naar Jonatan, daarom baden we ook Here,laat alles weer in balans komen. Op dat moment leek alles nog hetzelfde, zo viel hij bijvoorbeeld heel laat in slaap en moest regelmatig hem in slaap zingen, ook lag hij op een bepaalde houding op mijn borst en dan mocht ik niet bewegen, want als ik maar wat anders ging zitten was hij wakker. Maar we konden het weer aan en kregen ook tijd voor andere dingen, zo hebben we een heerlijke Kerstmis gehad. Wat ook leuk is, bij Jonatan hielden we de eerste maanden alles nauwkeurig bij, met foto's bijzondere dingen, bij onze tweede zoon ook nog wel maar bij de 3e zoon werd het al veel minder en bij Jemima hebben we bijvoorbeeld alleen nog de eerste 2 weken in een boek, niet dat we geen foto's maken of video films,maar alles staat in grote schoenendozen en misschien komt er nog een moment van plakken,misschien bij hun trouwen later dat we ze een foto album meegeven(tip). Na een klein half jaar,was Angelique wederom zwanger,wat een vreugde opnieuw, als je het voor het eerst te horen krijgt. Prijs God,Hij is zo goed, ons gemeente leven was ook nog steeds optimaal want we namen Jonatan gewoon mee naar alle diensten, dan lag hij in een reiswieg op de achterste rijen van de kerkbank,en lag altijd heerlijk te slapen en w.s. ook onder de zalving die er overvloedig is in de samenkomsten. Angelique en ik zongen allebei en deden pastoraal werk en evangelisatie werk,kortom een drukke job, volgens mij deed Angelique ook nog zondag school. Nou 7 dagen voor de uitgerekende datum kreeg ik al de kriebels,Jonatan kwam namelijk 7 dagen te vroeg, helaas niets op de uitgerekende datum ook niets ,pas 2 weken later(wat liet hij ons wachten) kwam hij ter wereld en hoe, alles ging zo snel, de verloskundige zei nadat ze 1 keer was langs gekomen, o ik kom later nog wel een keer,daar gingen we weer, wachten!,nee echt niet, Angelique zei na een korte tijd ga maar bellen,ik geloof dat de baby komt,ik dus bellen en de verloskundige kwam snel, maar al heel snel moest ik uit haar auto de spullen pakken omdat de baby al zou komen,ik weet het nog goed op mijn sokken door de natte steeg met een bos sleutels in mijn hand,welke auto,uiteindelijk hem
gevonden,toen kreeg ik de deur niet open, ik wachtte geen moment meer maar rende terug, ik dacht straks breekt de sleutel af en dan staan we,laat ze het zelf maar doen, de verloskundige gauw weggerend,en ik moest bij Angelique blijven,nou het had geen minuut langer moeten duren,want ik zag het hoofdje al en bad, schiet op, Echt supersnel was daar Samuel(van God gebeden) betekend dit in de eerste instantie,maar ik dacht bij die naam we hebben niet echt er om gebeden,en we hadden ook al Jonatan, ik zei heer als het ook wat anders betekend dan noemen we hem Samuel, en het betekend ook (we hebben een bijbels namen boek) God is verheven!!Ook weet ik nog een moment,dat we in Leiden liepen en ik Samuel riep, toen hoorde ik een vrouw tegen een andere vrouw zeggen,je zal je kind maar Samuel noemen!Ik werd op dat moment best kwaad,maar hield me in,toch liep ik naar de vrouw toe en zei, weet u wat Samuel betekend,nee zei ze, ik zei: God is verheven,en dat je dat maar nooit zal vergeten!. Ook vindt ik het wel grappig als er op het korfbalveld de naam van Samuel wordt gescandeerd, eigenlijk zeggen de mensen dan iedere keer God is verheven, dat vindt ik zo mooi. Ook heeft hij nog twee namen van Davids helden gekregen dus Samuel=God is verheven Benaja = Jaweh heeft gebouwd en Asael= God heeft geschapen, ook Samuel lijkt op een Davids held, Hij ziet er uit als een leeuw en zijn voeten zijn supersnel de bijbel zegt als een hinde, ook lijkt Hij wat op de Samuel uit de bijbel, persoonlijk vindt ik hem erg rechtvaardig en rustig en volgens mij was Samuel uit de bijbel ook zo,toch schroomde hij er niet voor om God s gerechtigheid uit te voeren! Ook dat zie ik terug in Samuel,verder ontwikkeld hij natuurlijk zijn eigen karakter en persoonlijk heid en prijs ik God voor onze tweede zoon. Daarna verliep alles best voorspoedig, we hadden een leuke tweeling kar en veel mensen dachten ook dat het een tweeling was(toch zaten er 15 maanden tussen). Ik weet ook nog dat we die zomer toen nadat Samuel geboren was we een super vakantie hadden,in een hele luxe sta caravan op een christelijk vakantie park,het was een fantastische tijd en ik zie zo Samuel nog klem zitten in een emmer met water, want ook Samuel was net als Jonatan een flink uit de kluiten gewassen baby(met maatje 56 hoefde je bij ons echt niet aan te komen) alles was nu best druk,maar alles was heerlijk om te doen,wel was Angelique ondertussen gestopt met werken,en zou (dit was niet gepland,het liep zo)moeder zijn en ik zou blijven werken, ik had zo als je misschien wel weet een fantastische baan als groeps begeleider en werkte ook onregelmatig soms ook nachtdiensten,dus konden we goed rondkomen van 1 salaris. Medisch gezien had ik even een slecht jaar ik kreeg namelijk last van een breuk en werd in die tijd 2 x geopereerd en tussen door moest ik ook nog 1 keer worden opgenomen om 2 weken vanwege de vele ontstekingen volledige rust te houden. De eerste keer dat ik werd opgenomen kon ik niet begrijpen, ik geloofde in een God van genezing en nu moest ik voor het eerst geopereerd worden. Ik stond een beetje boos in het ziekenhuis toilet tegen de Heer te praten en zei uiteindelijk, Heer als ik toch hier moet liggen,laat mij dan Uw getuige zijn en dat ik over U kan vertellen,en dat gebeurde op de meest wonderbaarlijke wijze,d.m.v. heerlijke gesprekken met mensen die ernstig ziek waren, ik mocht ze hoop geven en bemoedigen en vertellen van de liefde van Jezus, ik weet nog dat ik zo'n bewogenheid had voor een jongen die ernstig ziek was, dat ik er voor begon te bidden en uiteindelijk kreeg ik nog een kans om hem een blad te geven,vlak voordat de lift dicht ging en hij naar een gespecialiseerd ziekenhuis werd gebracht. Hoe het af is gelopen met die jongen weet ik niet, wat ik wel weet en geloof, dat God verder met hem gaat. Ook weet ik, dat ik misschien op die momenten op de juiste plaats was om over Gods liefde te vertellen.
Waar ik het wel moeilijk mee had, was dat Angelique er dan alleen voor stond en dat is heel wat met 2 kleine kinderen, maar ook weet ik dat De Here er altijd is en er was de hulp van mijn schoonouders,maar toch Met de Kerstmis moest ik eigenlijk in het ziekenhuis blijven,maar omdat ik zei dat mijn vrouw mij 24 uur per dag kon verzorgen,mocht ik voor de kerst naar huis,dat was zo heerlijk. Ook werdt er in het ziekenhuis gezongen door een koor op de zondag en ik had zo op mijn hart om een lied te horen: Daar is kracht in het Bloed van het Lam, maar ik kon bijna niet lopen en durfde het ook niet te vragen,ook zongen ze eigenlijk alleen maar psalmen,terwijl ik dat allemaal zo dacht,begonnen ze het volgende lied te spelen:Daar is kracht in het Bloed van het Lam,God laat nooit alleen. Hij is er altijd, weet jij die dit nu leest dat ook? Weet je in alle delen die ik nu al heb geschreven ervaar ik zo Gods tegenwoordigheid,in ons leven,alhoewel het niet altijd makkelijk was of is of zal zijn. God heeft geen kalme reis beloofd,maar wel een behouden vaart. De discipelen hadden ook nog nooit zo'n storm meegemaakt (en hoe lang waren ze al geen vissers) doodsbang waren ze, en Jezus lag te slapen, ze maakte hem wakker Hij sprak Zijn woord en de wind ging liggen en de golven werden kalm, nog steeds is dat zo, in elke benauwdheid, roep Jezus en alles wordt anders. Doe het vandaag nog, roep Hem gewoon aan, en ik weet het zeker Hij zal antwoorden en de wind zal gaan liggen en de golven worden kalm. Wil je meer weten ,schrijf ons. God zegen jullie Sjaco
Happy children 3 deel 23 Lieve mensen op dit blog, wat een zomer,heerlijk vorige week wat verlaat vanwege onze stranddag,vandaag wat vroeger omdat ik gewoon weer op werk was,nog wel therapeutisch,maar het gaat allemaal wat beter Trouwens toch even een tip,pas op met gel kaarsen,het spul schijnt behoorlijk brandbaar te zijn en in de tuin met de barbecue erbij kan het zorgen voor ernstige gevolgen, ik hoorde gisteren een persoonlijk verhaal hierover,en nu staan de kranten er vol van dat er weer 2 mensen ernstig gewond zijn geraakt,door die gel kaarsen, wijzelf hebben er net 2 kado gehad, maar we houden ze maar voor de sier, aansteken,toch maar niet. Ook in het nieuws dat er gesjoemeld wordt met kronen,je weet wel die dingen die een tand of een kies vervangen en die rond de 500 euro kosten,maar ga je naar het buitenland krijg je er 3 voor 100 euro! Ik bedoel maar, we zoeken het uit en komen hier nog op terug. Ook ligt de S.P. behoorlijk onder vuur,i.v.m. uitspraken die leider jan deed in "penthouse"(ik wist trouwens niet dat die partij achter zo'n blad stond,maar ja, voor stemmen doe je w.s. dat soort dingen.) ook heb ik toch wel weer ontdekt dat woorden door mensen gewogen worden en de woorden van Jan waren te licht gevonden,het ging om de vergelijking tussen Het verzet in de tweede wereldoorlog en de Hezbollah van nu, ik wil het niet eens vergelijken, nu blijkt hij het wat genuanceerder te hebben gezegd(het is hetzelfde mechanisme) zoals ook Nelson Mandela in de ogen van de apartheid een terrorist was,maar voor ons een vrijheid strijder. Toch weet ik dat het land Israel beloofd is aan Gods volk en dan kunnen wij hoog en laag springen zelfs vergelijkingen trekken, maar God gaat toch wel door met Zijn volk en het
plan wat Hij met hun heeft. Dit was het zo een beetje,maar hier is deel 23. Na de geboorte van Jonatan, Samuel was het gelukkig voor Angelique even een tijd van rust, we konden heerlijk als gezin even genieten van elkaar en deden dat ook optimaal,trouwens toen Samuel was geboren,ben ik zo veel mogelijk met Jonatan gaan doen,zodat hij wist ik ben ook net zo belangrijk als mijn nieuwe baby broertje,ook had Angelique een aantal dagen kraamzorg dus dat kwam goed uit. Dit principe hebben we altijd toegepast,want vaak vergeet ook de kraamvisite,hee er is ook nog een ouder broertje en alle aandacht gaat dan uit naar de pas geboren baby, betrek de andere kinderen erbij,dat komt echt de band ten goede met elkaar,als ik ze bijvoorbeeld gisteren met z'n vieren in een heel klein zwembad zie spelen,de oudste 12,bijna 13 en de jongste 6 dan geniet ik. Ook hebben ze eigenlijk nooit ruzie,soms wel eens woorden,maar dat is een paar minuten. Uit eindelijk raakte Angelique weer zwanger,en ons 3e kindje zat er aan te komen,ook dat ging allemaal erg snel,het gebeurde 1 week eerder en alles gebeurde midden in de nacht,ik weet nog dat hij geboren werd en zei wat een dikke wangen heeft die, volgens mij was hij ook de flinkste! Zo als altijd kwam de kraamhulp altijd als de baby al geboren was en mocht ik met de verloskundige altijd volledig mee helpen. Bij Samuel ging de kraamzorg de lakens in de wasmachine doen na afloop en omdat de wasmachine achter onze slaapkamer staat en het het langste progamma was,wilden we slapen,maar door de geluiden van de wasmachine ging dit niet. Dus het eerste wat de kraamhulp wilde doen was,juist ja wassen, ik zei dat doen we morgenochtend wel we gaan nu slapen, en dat deden we heerlijk een paar uur, ook de jongens bleven al die tijd doorslapen, dit was niet zo verwonderlijk,want op een dag werd onze w..c eruit gedrild met een boormachine(volgens mij hoorde de hele buurt het),maar onze jongens deden hun middag dutje en sliepen er dwars door heen! Toen samuel en Jonatan de volgende dag wakker werden,nam ik ze mee naar onze slaapkamer en daar lag Jefta, Ittai, Elifelet, een paar uren oud,wat het betekend:Jefta= God opent. Ittai=een Davids held. Elifelet=mijn God bevrijd 3 zonen ik kon het niet geloven, God geeft echt boven bidden of beseffen,we waren zo dankbaar en blij. Alles ging in het begin goed,maar toen kreeg hij wat eczeem plekken op zijn wangen dit werd erger en erger ook zaten mensen altijd aan zijn wangen(denk aan de opmerking wat een dikke wangen)ze moesten er soms in knijpen,uiteindelijk kwamen er ook weer bacteriën op en kreeg hier voor antibiotica,wat ik erg vond dat de mensen buiten altijd zo keken,met een blik, wat is dat ventje onverzorgd, het zag err soms ook niet uit en ik was best kwaad op de duivel! Ook had hij het vaak erg benauwd en moesten we naar het ziekenhuis met hem,het was i1 keer zelfs zo erg dat ik dacht dat hij stikte, wat wel mooi was dat de dokter kwam en ons heel rustig zagen zitten terwijl Jefta in zo'n strijd was verwikkeld, we konden er van getuigen en zeiden ,het is God die ons zo rustig doet blijven we bidden voor hem. Dan moest Angelique daar weer een nacht blijven en kreeg hij iets van een medicijn wat alle luchtwegen verwijdde. Uiteindelijk bleek hij een melkallergie te hebben en een pinda allergie.(Angelique at veel pinda's,cashewnoten,tijdens de zwangerschap) De dokter had gezegd hij mag nooit van zijn leven iets eten met pinda's er in, nou en als je weet in hoeveel produkten er pinda's zitten! Ook krijg hij melkpoeder op soja basis,dit werd vergoed door het ziekenfonds,dus dat was wel een meevaller, want een bus melkpoeder kostte toendertijd toch wel rond de 14 gulden en nu kostte het niets. Toch weten wij dat we een grote God hebben en begonnen we voor die situatie te bidden.
Ook lag onze voorganger hem de handen op in Jezus Naam tijden een speciale kinder genezings dienst. En het wonderbare gebeurde zijn huid werd weer gaaf en hij kon ook een broodje pindakaas eten, God had elke allergie weggenomen. Voor ons een wonder, wat wel altijd jammer is dat mensen er om heen altijd een excuus moeten hebben, van ja hij is er over heen gegroeid, of zijn lichaam kan het nu wel accepteren. Maar wij geven God alle eer!! Jaren geleden,had een bewoonster van mij botkanker in een ver stadium,op de andere groep kreeg en andere bewoonster borst kanker. Ik ging er direkt voor bidden en zei Heer ze zijn al zo gehandicapt moeten nu ook nog haar borsten eraf en dan met al die gevolgen van operaties herstel enz. Mijn collega ging mee,en s'morgens bad ik nog met de bewoners voor de bewoonster die de operatie zou krijgen! Heer laat er niets gebeuren. Uiteindelijk belde mijn collega op en zei,voor de operatie hebben ze toch nog een keer weefsel onderzocht of het wel kwaadaardig was of niet,en het bleek goedaardig te zijn, ik juichte en zei dank U Heer, eigenlijk moest ze nog wel een nacht blijven,maar ik wist dat dat een ramp zou zijn voor haar en het ziekenhuis dus ik vroeg Heer laat haar ook vandaag thuiskomen, weer ging de telefoon, Sjaco we komen eraan alles is zo goed,ze hoeft geen nacht meer te blijven. Ik rende naar de buur groep toe en zei daar tegen een andere collega over het wonder wat er was gebeurd wat God had gedaan. Heel koel zei ze, en onze bewoonster met die bot kanker dan!!! Ik kon alleen maar zeggen daar bidden we ook voor. Jaren later, de bewoonster met de botkanker werd eigenlijk alleen nog maar in bed verpleegd, opereren zou niet meer baten want het zat volgens de scan overal. Toen kwam er weer nieuw personeel en zagen toch wel weer dat het beter ging,uiteindelijk kwam ze weer uit bed en ging activiteiten ondernemen,ze kreeg overal weer zin in. Na een controle in het ziekenhuis bleek dat alle tumoren verschrompeld waren, ik was blij heel blij en prees God. Maar toen ik tegen die zelfde collega die zo koel reageerde zei te gek ,ze is nu ook genezen,zie je wel wat God kan doen. Toen antwoordde zei, het is w.s. gekomen door de medicatie!? Die bewoonster heeft nog jaren gelukkig geleefd en is uiteindelijk gestorven,niet aan de kanker,maar aan een zware longontsteking. Soms heeft mijn hart verdriet en zou het er bij mensen willen instampen, zie je het dan niet,wat God doet. Kijk ik weet ook wel,God is geen automaat gooi er geld in en Hij geneest. God is God,wat Hij doet doet Hij,maar ik geloof in mijn God en ook dat Hij het onmogelijke mogelijk kan maken!! Ook dit hoort bij ons leven, vaak denk ik,ook als vrienden van vroeger mij zien nu met een gezin een job enz. Zien jullie het dan niet, dat God leeft. Daar wil ik ook dit deel mee besluiten. En wil ik bidden dat jullie zullen zien dat God leeft en Hij voor iedereen een plan heeft,wie je ook ben wat je ook gedaan heb. De moordenaar die naast Jezus was opgehangen,kreeg zelfs nog genade in de laatste minuut van zijn leven,waarom hij had berouw, en Jezus zei,Heden zul je met mij in het paradijs zijn In het oude testament staan heel veel type beelden over het verlossings werk van Jezus in
het nieuwe testament. Zo wordt alles van de tempel en wat daarin stond uitvoerig beschreven. Ook de maten worden precies aan gegeven. Nu stond er in die tempel de Ark met het verzoen deksel en 1 keer per jaar werd er verzoening gedaan voor alle zonden van de mensen door de Hogepriester. Overal staan maten bij wat ik zei,maar er is nergens de maat te vinden hoe lang het verzoen deksel was en hoe breed, waarom niet. Omdat Gods genade niet te omvatten is,de verzoening die Jezus gaf aan ons op Golgotha is niet te meten met menselijke maten Hoe breed hoe diep hoe groot is Gods genade voor ons!!!! Wil je meer weten ,schrijf ons,we zien uit naar jullie mails. God zegen Sjaco
Onze 3 Davids helden juli 2006
Happy children deel 24 Lieve mensen,eindelijk effe uitwaaien, toch best lekker,af en toe een regenbui en van die onwijs gave Hollandse luchten. Ook vandaag een echte Hollandse getuigenis, over de geboorte van onze kinderen. Ben je pas op dit blog in het archief van maart staan de overige 23 delen(als het goed is achter elkaar) Verder voel ik dat ik volgende week het laatste deel moet schrijven. Niet dat de avonturen met God zijn afgelopen,maar ik denk dat deze 25 delen voorlopig genoeg zijn! Geniet dus van het 1 na laatste deel. Ook nog even ter verduidelijking,heb heb nooit de pretentie gehad dat ik volmaakt Nederlands spreekt of volmaakt Nederlands schrijf(of een andere taal) alles komt recht uit het hart. Ik weet best dat het grammatisch allemaal niet zo klopt,maar als je maar begrijpt wat er
staat! En je nogmaals de grootheid van God mag zien en nieuwsgierig wordt als je Hem niet kent! Drie zonen hadden we nu,Jonatan,Samuel en Jefta en Angelique werd weer zwanger. Wat een vreugde,God is zo goed! Al gauw moest Angelique voor een echo, vanwege alle flinke baby's werd er iedere keer een echo gemaakt,om eventuele ziektes uit te sluiten. dat is best leuk,want een pret echo kost best veel geld en dit wordt vergoed door de ziekenfonds. Toch zouden ze het in het ziekenfonds moeten opnemen, want eigenlijk is het ook een soort controle. Toen we het kindje hadden gezien, na 4 kinderen te hebben bekeken,zie ik nog steeds niet hoe en wat. De dokter spreekt dan,kijk daar is het beentje of hij of zij, duimt nu, maar voor mij is het allemaal vaag, misschien had het met de bril, die ik nu al weer een tijdje heb wat duidelijker geweest. In ieder geval wilde Angelique dolgraag weten wat het zou worden,een jongetje of een meisje. Maar ik was daar in een beetje "vroom"en zei nee ik wil het niet weten. Toen Angelique en de dokter wat hadden gesmoesd, werd ik best nieuwsgierig en buiten gekomen vergat ik mijn zogenaamde vroomheid en zei,ik wil het toch ook wel weten! Wel de dokter had gezegd,het zou een meisje worden, 95% zekerheid. Pats, ik sprong bijna een gat in de lucht,en ging meteen s'middags richting Ven D en kocht daar een knal roze baby t shirt!! Een meisje we konden het haast niet geloven,toch wil ik ook nog even kwijt dat een jongen net zo welkom was geweest,sommige mensen zeggen dan was je door gegaan als het weer een jongen was geweest? Of nu stoppen jullie zeker! Ik kan met zekerheid zeggen,dat ook dat de Here in Zijn hand heeft,maar God heeft ons wel wijsheid gegeven. Dus het is allemaal heel persoonlijk, ik kan niet zeggen we doen het zo of zo, het is nu zo gelopen en we zouden een meisje krijgen. Toch voel ik nu heel sterk om ook te schrijven, heb je bepaalde gebeurtenissen mee gemaakt,misschien zelfs een abortus en je leest nu dit,weet je vraag God dan om vergeving en laat Hij je pijn en verdriet wegnemen. Maar bovenal weet dat je kindje veilig bij Jezus zal op groeien. Het is zo mooi dat God zegt ik zag je vormeloze begin, ook kende Hij ons al voor wij geboren werden. Ook staat er ergens Hij vormde onze nieren!(in de moederschoot) Die God wil alles nieuw maken,en al je fouten vergeven. Ook weet ik wij hebben vier gezonde kinderen gekregen, maar er is zoveel nood,als ik zie wat voor een zwaar zieke kinderen er zijn of verstandelijk gehandicapte kinderen(dagelijks wordt ik er mee geconfronteerd) Ook hun zijn uniek en kostbaar in de ogen van God,wij hoeven enkel en alleen maar lief te hebben en we kunnen elke dag kracht aan God vragen om te dragen! In ieder geval was het voor ons wachten op de bevalling en ja hoor 2 weken vroeger als de uitgerekende datum braken de vliezen van Angelique midden in de nacht, dit is iedere keer weer opnieuw zo spannend,het lijkt dan wel een droom, we krijgen nu weer een kleintje, ook daar heeft God zo mooi in voorzien! Ik moest nog wel snel het baby kamertje leegruimen,want de laatste 2 zonen,kwamen al heel snel na het breken van de vliezen.
Maar er gebeurde niets en gingen zo goed als het ging maar weer slapen,Angelique was erg rustig onder alles,terwijl ik toch wel wat ongeduldig was! Ik ging de kinderen naar school brengen, en ging snel terug naar huis,maar het bleef rustig,het is echt zo elke bevalling is totaal anders! Ik ging de kinderen weer ophalen van school,terwijl de moeders op het schoolplein uitbundig riepen is er al wat!! Ook werd ik zelf wat beproefd, het is natuurlijk gebruikelijk om meteen na de geboorte beschuit met muisjes te delen,maar ik had opeens niet meer die zekerheid en kon geen beschuit met roze muisjes kopen, straks wordt het toch een jongetje. Het werd later en ik ging maar eten koken, de jongens hadden best trek, ook hadden we te horen gekregen wordt het na 7 uur 's avonds,dan moest Angelique naar het ziekenhuis! Wel dat zag ik helemaal niet zitten en vroeg Here laat de baby hier geboren worden,de andere drie zonen waren ook allemaal thuis geboren in hetzelfde bed. Opeens zei Angelique bel de verloskundige gauw! Terwijl de jongens zaten te eten was de verloskundige gekomen en ze riep mij al snel erbij(de kraamzorg kwam wederom te laat). wat ik eigenlijk nooit doe, ik gaf de jongens hun bord eten op schoot en zette de tv aan en zei jullie mogen straks komen als pappa je roept,mamma krijgt nu een kindje. Ik was net op tijd,want het was wederom een super snelle bevalling. Het was ook zo mooi, we zouden onze dochter Jemima noemen,en dat betekend duifje en toen ze ter wereld kwam sloeg ze eerst haar ene armpje uit en daarna haar andere armpje,alsof het vleugels waren Angelique zei meteen als eerste wat is het, ja het was een meisje Hanna Jemima was geboren,heerlijk thuis in ons gezin. Hanna betekend:God heeft mij begenadigt en Jemima betekend dus duifje. Het is geen bekende bijbelse naam,maar het staat in het bijbel boek Job, zoek het maar op! Ze was in die tijd wel een van de mooiste vrouwen van Israel,dus dat beloofd nog wat. Gauw maakte we alles een beetje in orde want onze zonen stonden al aan de deur te trappelen van ongeduld. snel deed ik daarna de deur open en konden ze hun zusje bewonderen,dat was echt ontroerend, elke zoon deed dat op zijn manier. wel leuk is het om te vertellen dat en dat is echt onze Jefta, toch nog een paar kleine bloedvlekken zag zitten en meteen daar mee bezig ging en zijn mond hier vol van had, ondertussen waren Angelique en ik aan het stralen en God aan het danken,voor dit mooie wonder. Ook was het nu ook anders met alle kraamvisite, opeens kregen we jurkjes,jurkjes en nog veel mer jurkjes. Ik heb een heel groot touw gespannen door de kamer,waar ik ze allemaal aan hing, voor het eerst ook allemaal meisjes dingetjes en veel roze en pas de dag daarna beschuit met roze muisjes. Tot zo ver de geboorte van ons vierde kindje,dat is al weer ruim 6 jaar geleden. Ook nu vragen de mensen komt er nog een vijfde, ik weet het niet alleen de Here weet alle dingen. wel zeg ik vaak als grapje we hebben een 7 persoons busje dus je weet maar nooit. Ook hebben we een tijdje gedacht om pleegkinderen op te nemen Er zijn in Nederland gigantisch veel kinderen die een warm gezin zoeken! Maar toch moet je hier ook de leiding van de Here in ervaren,wel weet ik zeker dat we ooit een huis zullen krijgen waar we diverse mensen zullen opnemen in gezinsverband, maar het wachten is op groen licht!! Zoveel mensen zijn in deze maatschappij van de rails afgeraakt en uit eigen ervaring weet ik dat het mogelijk is om met de hulp van de Here er uit te komen, en als wij ze dan een
eind op weg kunnen helpen om die warmte te bieden van een gezin,te gek lijkt ons dat. Ik wil dit deel besluiten met een gebeurtenis die ik volgens mij wel eens heb opgeschreven maar toch wil aanhalen. Toen Angelique en ik nog verkering hadden, hebben we wat afgefietst,Op een dag,fietsten we langs de lege kazerne gebouwen bij Valkenburg,in gedachten zag ik de opvang voor mensen met nood en problemen en vertelde dit tegen Angelique en zij zei ik ervaarde dat precies hetzelfde,weet je God legt bepaalde visies in je hart en wij geloven in die droom die visie, dat God het tot een werkelijkheid wil maken. Wil je meer weten over dit alles, schrijf ons eens. God zegen jullie Sjaco
Het is een FEEST om de Heer te dienen! deel 25(slot) Lieve mensen op dit blog,gemengde gevoelens vandaag, kijkende naar de titel is het een feest. Maar ook het einde het slot van 25 delen over ons leven zonder de Heer en het leven met de Heer. Eerst mijn getuigenis, in de loop van de delen onze getuigenis. Er is veel gepasseerd,ook zie ik dat er veel gelezen wordt, in de delen die in het archief staan,echt te gek. Ook zal ik proberen om over een tijdje het boekje gedrukt uit te geven,hou onze site in de gaten. Verder is het natuurlijk niet afgelopen met alle verhalen, want als gezin beleven we natuurlijk iedere dag weer nieuwe dingen en de dingen die we leuk of de moeite waard vinden verschijnen op ons blog. Dus alles gaat gewoon door, ook houden we je op de hoogte van het al het nieuws in binnen en buitenland,natuurlijk niet alles,want dat zou niet mogelijk zijn,maar wel waar we leiding invoelen om dit te plaatsen, dit geldt ook voor andere artikelen met diverse onderwerpen. wil je trouwens zelf iets voor de site geven(zoals nu al regelmatig gebeurt) mail het ons dan even en we kijken of het op de site geplaatst kan worden. De afgelopen weken heb je kunnen lezen over de geboortes van onze 4 happy children, en waren we gestopt na de geboorte van Jemima,die is ondertussen al 6 jaar dus daarna is er ook weer heel veel gebeurd. Ondertussen hebben we ook al heel veel verschillende taken in de gemeente gedaan, zoals zondag school, pastoraat, tiener werk,koor, en was ik een lange tijd worship leader. Verder werk ik nog steeds op een instelling met mensen met een verstandelijke beperking en heeft Angelique het intens met het opvoedden van onze 4 kinderen,ook is zij overblijf moeder op de school en zit in de ouderraad,ik heb al weer een jaar geleden plaats genomen in de medezeggenschapsraad. De kinderen zijn natuurlijk ook ouder geworden, onze oudste zoon Jonatan,zit op de middelbare school en wordt morgen 13 jaar oud,gek eigenlijk gisteren oude video opnames zitten te bekijken en dan zie je de jongens nog heel klein, eerst Jonatan alleen en dan volgen bij iedere nieuwe opnamen nieuwe zonen en een dochter toe,Angelique merkte op dat het lijkt alsof het van het ene moment op het andere moment veranderd is,d.w.z. klein en dan opeens groot zoals ze nu zijn, de tijd draait door en we gaan maar 1 keer door dit leven heen. Als ik nu in het zwembad bijvoorbeeld ouders met kleine kindertjes druk in de weer ziet,moet ik denken aan die tijd van ons,je zit op dat moment in die fase,maar als je het nu op een afstand gade slaat,denk je wat een intensief leven 3 van die kleine kereltjes de gehele dag verzorgen en bezig houden, maar toen gingen ze ook altijd nog gewillig mee,
nu liep ik van de week alleen in de stad,want er wilde niemand mee ze hadden allemaal hun eigen bezigheden, vooral de oudste lijken we nu alleen maar te zien in deze vakantie, tijdens het opstaan en avond eten en bij het naar bed gaan. Maar morgen na 12 uur zouden er een aantal vrienden hier thuis komen op zijn verjaardag dus ik ben benieuwd. Ook heb ik nu ruim 3 jaar best behoorlijke gezondheid problemen, en heb daar soms ook mijn behoorlijke strijd in. Zo ook vandaag een beetje afscheid genomen van mijn oude groepje omdat ik ga reintegreren op een lichtere groep,ook dat is dan dubbel ik zie mij nog zo 16 jaar geleden aan komen rijden op mijn brommer en ik hoorde het geschreeuw en zat te denken op de hoek stond ik stil zal ik aanbellen of weg rijden en naar een andere job gaan, toch wist ik dat ik moest aan bellen,nu na 16 jaar is het allemaal wat onzeker, waar is nu mijn toekomst, maar dan weet ik 1 ding zeker,God heeft mij tot nu toe geholpen en Hij zal ook met mij verder gaan!! Ook gaan we in het najaar verhuizen van kerkgebouw, we gaan naar een heel nieuw gebouw wat plaats biedt aan ruim 1500 mensen(zie ook het artikel van de gevelsteen) Ook dat zal een spannende tijd worden, ook ben ik weer een beetje gestart met het evangelisatie werk,waar ik erg veel voldoening in vindt. Verder zitten 3 van onze kinderen nog op de lagere school, Samuel gaat naar groep 8, en die wordt dit jaar 12. Jefta gaat naar groep 6 en die wordt dit jaar 10 en onze jongste dochter is 6 en die gaat naar groep 3 Ook hebben we natuurlijk onze website,die ik zoveel mogelijk up to date zal houden!! Wat ik zelf heb ervaren in het schrijven van 25 weken, al die delen is dat ik mij nog meer bewust ben geworden van de absolute grootheid van onze God. Weet je Hij is zo vol liefde en genade,ik kan dit niet genoeg benadrukken, en echt natuurlijk hebben wij in onze levens ook een strijd, lees maar in de afgelopen delen, maar dat veranderd God niet. De bijbel zegt ook God is gisteren vandaag tot in de eeuwigheid de zelfde God,Hij veranderd niet, onze omstandigheden ons leven kan totaal veranderd worden,denk aan die video van de kinderen van klein naar groot, maar God is dezelfde altijd opnieuw ervaren wij Zijn liefde en Zijn geduld en bovenal Zijn genade. Ook al doen we vaak nog foute en verkeerde dingen,altijd schenkt Hij vergeving keer op keer,als we struikelen kunnen we weer opstaan en weer naar Hem toegaan. zo is het verhaal van die verloren zoon,zo mooi, alles had hij opgemaakt,al het geld aan slechte dingen,uiteindelijk belandde hij bij de varkens. Toen ging hij inzien,dat het bij zijn pa toch beter was, dan maar een knecht worden dacht hij het minste van het minste als ik maar terug ben in zijn nabijheid. en wat gebeurde er,de vader stond met uitgestrekte armen en nam hem na zijn berouw,vergeving vol weer aan als zijn zoon!! Schitterend zo wacht God ook op jouw,want alles wat mij en later ons is overkomen,is ook voor jouw!! Als je dit leven wil bidt dan heel eenvoudig een gebed van vergeving en vraag Jezus in je hart en in je leven!! Dat vindt ik trouwens het allermooiste moment van al die delen,ook het belangrijkste moment,als ik mijn leven (na het jaren lang zelf te hebben vast gehouden)aan Jezus mag geven. De belangrijkste zin spreek ik uit als ik zeg :Jezus als U werkelijk bestaat hier is mijn leven, ik heb er zelf een puinhoop van gemaakt, wilt U er nu iets van maken. Kijk ik terug dan is het nog niet afgelopen, want het is een feest om de Heer te dienen elke dag opnieuw is Hij daar en zorgt voor ons en geeft Hij ons de mooiste avonturen. Tot zo ver ,het hele verhaal staat in het archief van maart,als het goed is staan alle delen
achter elkaar! Geniet ervan en zie wat God van mijn leven kon maken. God zegen jullie, wil je meer weten of heb je vragen mail ons dan. Sjaco Update Oktober 2008 Onze getuigenis is ruim 2 jaar geleden geschreven. God is dezelfde, gisteren, heden en tot in de eeuwigheid. Belangrijk is om te vermelden, dat het heerlijk gaat met ons gezin. Onze oudste zoon Jonathan zit momenteel in zijn examen jaar en heeft een klein bijbaantje. Samuel is nu in groep 2 van het Atheneum, pittig, maar ja wat wil je als je advocaat wil worden! Jemima zit in groep 5 en onze Jefta zit in groep 8 en heeft ondertussen al 3 diploma´s van de muziekvereniging KG, waar hij trompet speelt. Ook hebben we er 2 wandelde takken bij gekregen en 2 kleine dwerg hamsters. Helaas is Pol ons konijn overleden. Op mijn werk is het allemaal wat rustiger, ik ben nu op een wat ouder wordende bewoners groep, met duidelijk minder gedrag problemen. Ook loop ik al bijna 2 jaar om de dag 40 minuten hard en heb zelfs al 2 keer de Singel loop meegedaan op zich ook al een getuigenis, na jaren van problemen, met allerlei ziekten. Ook zijn we sinds juni uit onze kerk gemeente en houden we nu elke zondag, een thuis samenkomst met ons gezin. Dit is even goed zo, op de plaats rust! We genieten elke dag, van alles wat God ons geeft en weten, dat we dicht bij Hem moeten blijven!! Het is een heerlijk avontuur met Hem, nu en tot in de eeuwigheid.
