Woondrecht Van Baerleplantsoen 26 Postbus 475 3300 AL Dordrecht
T : (078) - 633 68 52 F: (078) - 633 69 50 E:
[email protected] http://www.woondrecht.nl
het
verhaal
van
de
Short
Stay
Facility
1
Een toren, een plint en passe-partout Wie over de A16 bij Dordrecht rijdt en er een beetje oog voor heeft, ziet het meteen. Een markant torengebouw met een groenkoperen front. Als je vanuit het zuiden komt, duikt het op aan je rechterhand. Stoer als de steven van een schip. Dichterbij gekomen blijkt het gewoon een flatgebouw te zijn. M.H. Trompweg 235. Een voormalig bejaardentehuis met zeer uiteenlopende bewoners: van baby via student t o t b e j a a r d e e n v a n e x - g e d e t i n e e r d e v i a o n g ehuwde moeder tot zakenman. Short Stay Facility is de naam, kortweg SSF. Een tijdelijk thuis voor mensen die even nergens anders terecht kunnen en een werkplek voor mensen die niet zomaar ergens anders terecht kunnen. Een gewoon flatgebouw met een bijzondere bestemming. Een gebouw van Woondrecht.
het
verhaal
van
de
Short
Stay
Facility
2
het
verhaal
van
de
Het verhaal van de Short Stay Facility (SSF) is het verhaal van een beetje toeval, een goed idee, veel visie en nog veel meer doorzettingsvermogen. Het is ook een mooi voorbeeld van hoe van een probleem een oplossing is gemaakt. Dat probleem dient zich aan in 1995. Het grote bejaardentehuis De Wielborgh aan de Trompweg komt leeg te staan in verband met nieuwbouw elders in de wijk. Een torenflat van 12 verdiepingen met 192 kamers (met eigen douche en toilet) en een grote oppervlakte begane grond met allerlei voorzieningen. Verouderd, niet meer geschikt voor zijn doel en niet meer in overeenstemming met de eisen die de moderne tijd eraan stelt. Slopen? Dat is geen optie. Volgens de huidige richtlijnen mag er op de plek niet meer gebouwd worden vanwege geluidsoverlast van de nabijgeleden A16. Bovendien moet een deel van de voorzieningen in stand blijven. Tweehonderd senioren in de buurt zijn er afhankelijk van. En de bijbehorende 56 aanleunwoningen moeten ook behouden blijven. De gemeente Dordrecht zit er maar mee en schrijft uiteindelijk een prijsvraag uit: wie een goed plan heeft, mag het gebouw kopen. Markt vraagt erom Bij woningcorporatie Woondrecht hebben ze al vrij snel een plan. In elk geval voor de kamers van het tehuis. Die kunnen betrekkelijk eenvoudig geschikt gemaakt worden als huisvesting voor mensen die tijdelijk moeten wonen en dat nergens anders kunnen. In goed Engels: Short Stay Facility. Er is behoorlijk vraag naar zo’n woonvoorziening, heeft de woningcorporatie na onderzoek van de markt ontdekt. Niet alleen de hulpverlening zoekt zulke onderkomens voor haar kandidaten, maar andere woningcorporaties en het bedrijfsleven hebben eveneens behoefte aan tijdelijke huisvesting. Het woonconcept van de Short Stay Facility staat dus
Short
Stay
Facility
3
betrekkelijk snel vast. De schaal waarop het moet worden gerealiseerd –bijna 200 wooneenheden- is enige reden tot bedenking. Het betekent immers een miljoenenrisico voor Woondrecht. De uitkomsten van het marktonderzoek zijn wat dat betreft geruststellend. De bestemming voor de begane grond is minder snel gevonden. Een traditioneel bejaardentehuis met een enorm oppervlak begane grond (2.500 vierkante meter) met een ouderwetse instellingskeuken, een recreatieruimte, een wasserij, een ziekenboeg en een mortuarium. Wat moet je daarmee? Het woonconcept voor ‘boven’ biedt niet zondermeer een oplossing voor een nieuwe bestemming ‘beneden’. Woondrecht gaat te rade bij haar uitgebreide netwerk. Het leidt tot een bijeenkomst met instellingen die zich inzetten voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapten en organisaties voor geestelijke gezondheidszorg in de regio. Belangrijkste conclusie: de huidige bezigheidstherapie voor patiënten/cliënten overdag is te kleinschalig en niet efficiënt. De instellingen willen de dagactiviteiten commerciëler aanpakken en op een grotere schaal. Misschien wel in het gebouw aan de Trompweg. Kan dat en wat betekent dat? Vraag en aanbod lijken in elk geval op elkaar aan te sluiten. Voor het goed functioneren van de woontoren en voor de verzorgingsfunctie van de bejaarden in de buurt is dienstverlening nodig en de sociale instellingen en organisaties zoeken een mogelijkheid om hun bezigheidstherapie in de vorm van diensten wat professioneler aan te bieden. Schotten weghalen Als het dan ook nog lukt om de ‘schotten’ tussen de verschillende vormen van gesubsidieerde activiteiten voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt weg te halen,
het
verhaal
van
de
lijkt de oplossing voor ‘beneden’ binnen handbereik. ‘Ontschotten’ is een gevleugelde term in deze jaren negentig, aangemoedigd door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn & Sport. Op initiatief van Woondrecht verenigen alle betrokkenen zich in één organisatie met als doel om zoveel mogelijk synergie te bereiken tussen de verschillende partijen. Het idee voor een baanvaardigheidscentrum in de SSF ontstaat: mensen met een handicap de kans geven volwaardige arbeidservaring op te doen met als doel ze uiteindelijk te laten doorstromen naar regulier werk. Dat is niet alleen ideologie, maar ook gewoon noodzaak. Er is geen geld om dienstverleners van buiten in te schakelen. Zo wordt de stichting De Plint geboren. De koepel van alle facilitaire diensten die ‘beneden’ (op de begane grond, de ‘plint’ van het flatgebouw) worden gehuisvest. Idee is drijfveer Zo vlot als hierboven beschreven gaat het uiteraard niet. Eerst is er ongeloof, twijfel, stevige scepsis. Bij veel mensen en bij de nodige instanties. Mooi plan, maar is het wel haalbaar? Woondrecht zelf gelooft er al snel wel in. Langzaam maar zeker laat ze ook anderen erin geloven. Omdat een goed voorbeeld van een dergelijk concept voor tijdelijk wonen en sociaal werken in eigen land ontbreekt, moet het worden bedacht. Met alle risico’s van dien. De ideeën blijven komen en telkens worden voor problemen oplossingen gevonden. Beperkingen blijken mogelijkheden; bedreigingen worden kansen. De initiatiefnemers werken, over de muren van hun eigen organisatie heen, nauw samen. Ze staan dicht bij de werkvloer en onderhouden korte lijnen. Hun drijfveer is het idee. Tijdelijk huisvesting bieden aan mensen die begeleiding nodig hebben en/of
Short
Stay
Facility
4
het
verhaal
van
de
Short
Stay
Facility
5
nergens anders terecht kunnen. En: mensen met een beperking en een grote afstand tot de arbeidsmarkt weer aan het werk krijgen. Dat is kortweg wat de bedenkers van de Short Stay Facility in Dordrecht voor ogen staat. De inspiratie komt uit Italië, van een project in Triëst waar mensen uit de psychiatrie eigen baas worden over hun bedrijf.
sen van mensen ligt bij een vereniging die speciaal voor dit doel wordt opgericht. Bedrijven, opleidingscentra, instellingen en corporaties uit de regio zijn er lid van. Vereniging De Toren is de naam. Aan het lidmaatschap is de voorwaarde verbonden dat men verantwoordelijkheid neemt voor een bewoner die via hen is geplaatst. Aanmelding van bewoners kan uitsluitend op voordracht van een lid van De Toren. De kans op overlast is daarmee verder verkleind.
‘Magische mix’ De verbouwing Zoals ook uit voorbeelden uit het buitenland blijkt, groeit in Dordt al snel de gedachte dat het samenbrengen van uitsluitend mensen met problemen niet werkt. Dat is vragen om moeilijkheden. De Short Stay moet ook andere mensen die een tijdelijke thuis zoeken onderdak bieden. Tijdelijke werknemers of stagiaires van bedrijven bijvoorbeeld of bejaarden die wachten op de nieuwbouw van hun verzorgingstehuis. De bedenkers hebben een combinatie van uiteenlopende categorieën bewoners voor ogen. Dat brengt evenwicht; zorgt voor een zekere harmonie. Naar het voorbeeld van een camping: ook daar komen mensen met een zeer uiteenlopende achtergrond bij elkaar, maar omdat ze er tijdelijk wonen, maken ze snel contact en kunnen ze meer van elkaar verdragen. Een naam is snel gevonden: Magic Mix. Het idee werkt in de praktijk. Inmiddels huisvest de SSF inderdaad een wonderlijke mix van bewoners: zakenlui, ex-gedetineerden, stagiaires, gescheiden mannen en vrouwen, ex-verslaafden, bejaarden, ongehuwde moeders, studenten en dakloze jongeren. De bewoners dienen zich telkens weer vanzelf aan. En omdat de meesten na een half jaar weer vertrekken, heeft de Magic Mix telkens een andere samenstelling. De SSF wordt onderdeel van Woondrecht, maar de verantwoordelijkheid voor het plaat-
het
verhaal
van
de
Short
Stay
Facility
6
het
verhaal
van
de
Inmiddels is het 1997 geworden. De contouren van het bijzondere woon-werk project dat SSF gaat heten, staan vast. Nu moet het voormalige bejaardentehuis nog geschikt worden gemaakt voor deze nieuwe bestemming. En omdat het gebouw een andere bestemming krijgt, moet het ook een andere, frisse uitstraling krijgen. Het doorsnee flatgebouw uit de late jaren zestig (van de vorige eeuw) moet veranderen in een beeldbepalende toren. Een herkenbaar baken dat van verre is te zien. Het woord ‘landmark’ valt al gauw en iedereen weet meteen wat ermee wordt bedoeld. Ook architect Maarten van Noort (HM architecten uit Amsterdam). Hij ontwerpt de opvallende koperen uitbouw aan beide kopse kanten van het flatgebouw met elkaar verbonden door een nieuwe dakopbouw. Passe-partout noemt hij het. En inderdaad het is de omlijsting van een gewoon gebouw dat daardoor ineens een bijzondere uitstraling krijgt. De passe-partout dient niet alleen de schoonheid; het levert ook nog praktisch gewin op. Er ontstaat extra ruimte die gebruikt kan worden als gemeenschappelijke woonkamer, speelkamer en kindercrèche of vergaderruimte.
Short
Stay
Facility
7
Er is haast bij de verbouwing, want de nieuwe SFF moet op korte termijn onderdak bieden aan een groep bejaarden die vervangende woonruimte zoekt. Aan de kamers in de torenflat hoeft nauwelijks iets te gebeuren, op de bovenste verdieping na. Die kamers worden van wat meer comfort voorzien om te kunnen dienen als tijdelijke huisvesting voor mensen uit het bedrijfsleven. Op de begane grond is veel meer werk. Daar moet veel vernieuwd en verbouwd worden. De ziekenboeg en het mortuarium van het voormalige bejaardenhuis moeten plaats maken voor vergaderkamers en kantoren. De oude instellingskeuken moet worden gemoderniseerd; de recreatieruimte omgetoverd tot restaurant. En er moet plaats en ruimte worden gemaakt voor tal van voorzieningen: winkel, bakkerij, printerij, wasserij en receptie. De veiligheidsvoorzieningen in het gebouw moeten worden aangepast aan de eisen die de moderne tijd stelt. Van de brandweer mag aanvankelijk alleen maar op de eerste vier etages worden gewoond. Twee jaar lang wordt er hard gewerkt, niet alleen door de aannemer, ook door het Buurt Service Team en schilders van de sociale werkplaats. In mei 1999 is het zover: de Short Stay Facility aan de M.H. Trompweg wordt officieel geopend. Verbeelding aan de macht In het voormalig bejaardenhuis bruist het opeens weer van het leven. De mooie verhalen uit die begintijd van de SSF spreken nog altijd tot de verbeelding Over de zwangere vrouw die op de ouderenafdeling komt wonen en er in één klap een heel regiment zorgzame oma’s bijkrijgt. ‘Baby geboren in bejaardenhuis’ kopt de plaatselijke krant. Of over de stevige jongen met motor, lang haar en stoere tatoo’s die er als één van de eerste komt wonen en hele-
het
verhaal
van
de
maal niet zo bedreigend blijkt te zijn als hij eruit ziet. Hij legt graag een kaartje met de bejaarden en haalt koffie voor hen. Of het verhaal van de schapen in de tuin die geregeld zijn om het gras kort te houden omdat de kosten van een echte maaimachine niet kunnen worden opgebracht. Alles kon zo’n beetje. De verbeelding aan de macht, zo leek het wel. De schapen zijn inmiddels verdwenen, net als de warme maaltijdvoorziening in het restaurant. Soms is de theorie toch anders dan de praktijk. De Short Stay Facility is nu niet zo nieuw meer, nog altijd bijzonder, maar in zekere zin meer ‘gewoon’ geworden. De SSF draait elke dag op volle toeren, functioneert en ontwikkelt zich nog steeds. Doelmatigheid en rendement De functies van De Plint –de verzamelnaam voor de facilitaire diensten op de begane grond– breiden zich langzaam maar zeker uit. De Plint wordt steeds meer een ‘echt’ facilitair bedrijf dat bijvoorbeeld aan zaalverhuur doet of aan catering van het restaurant voor derden. Steeds vaker worden activiteiten ondernomen die geen rechtstreekse binding hebben met De Toren en de bewoners in ‘eigen huis’. De nieuwe activiteiten hebben wél te maken met het verder benutten en uitbaten van de mogelijkheden van het gebouw, overigens uit financiële motieven. De Plint moet zo veel mogelijk opereren als bedrijf en er moet dus gewoon geld worden verdiend. Het management van De Plint streeft inmiddels, meer dan in de begintijd, naar doelmatigheid en rendement. De verantwoordelijkheid voor continuïteit van de onderneming wordt sterk gevoeld. Nieuwe initiatieven die wel leuk zijn, maar niet veel opleveren worden minder gemakkelijk genomen dan voorheen. Kwaliteit en kwaliteitsverbetering staan nu voorop.
Short
Stay
Facility
8
het
verhaal
van
de
Short
Stay
Facility
9
Het basisidee wordt niet verloochend, maar moeilijk is het soms wel om doel en middelen (in dit geval: mensen) met elkaar in overeenstemming te brengen. Medewerkers van De Plint zijn geen ‘gewone’ werknemers; aan hen kunnen niet dezelfde eisen worden gesteld. Het is dus moeilijker om optimaal rendement te halen uit bedrijfsactiviteiten. Er blijft een zekere spanning bestaan tussen het commerciële aspect dat De Plint wel degelijk heeft en het sociale dat het vertrekpunt was. Op de loonsubsidies voor de werknemers volgens de regeling Instroom/Doorstroom (de vroegere Melkertbanen) na, werkt De Plint zonder directe subsidie. Een achtergestelde lening door Woondrecht zorgt voor een zekere financiële buffer. Bedrijf De Plint De horeca is de belangrijkste bedrijfsactiviteit van De Plint en genereert ongeveer de helft van de totale omzet. Het restaurant verzorgt dagelijks de lunch voor iedereen die in het SSF-gebouw woont, werkt of er verblijft. De horeca van De Plint zorgt daarnaast voor de catering van drie personeelsrestauraties en een schoolkantine in Dordrecht. Belangrijke poot van de horeca is de zaalverhuur: de catering ten behoeve van bruiloften en partijen (maximaal 250 mensen), grote vergaderingen en conferenties in het gebouw. Nieuw is een sfeervol grand café dat onlangs is geopend. Daartoe is de grote zaal (de voormalige recreatieruimte) recent verbouwd en opgedeeld in twee aparte ruimtes: één voor het restaurant en één voor het café. Petit-café Binnen heet het en als het goed is wordt het vooral het ‘huiscafé’ van de bewoners van de Short Stay Facility. Ze kunnen er eten van een kleine kaart en naar hartelust internetten op vier computers. Petit-café Binnen heeft een volledige drankvergunning.
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 0
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
Belangrijke tweede onderdeel van het facilitair bedrijf is de winkel. Als de magic mix van bewoners van de SSF samenwonen op de manier waarop op een camping wordt geleefd, dan is de winkel in het gebouw de campingwinkel. Een klein supermarktje met een beperkt assortiment aan noodzakelijke, dagelijkse levensbehoeften en wat extra producten die het leven aangenamer maken. Je zou het ook een buurtwinkel kunnen noemen, want veel bewoners van de aanleunwoningen in de buurt van het complex maken er gebruik van. Vooral voor de ‘vergeten boodschappen’ is de winkel ideaal. Je kunt er ook verse producten (overheerlijke appeltaart en cake) uit de ‘eigen’ bakkerij kopen. De exploitatie van die bakkerij valt, net als die van de printerij overigens, niet onder De Plint, maar onder de gehandicaptenzorg Gemiva-SVG. Derde essentiële onderdeel van De Plint, ook in bedrijfsmatig opzicht, is de wasserette/schoonmaak. Die functioneert vooral als wasserij voor de bewoners van De Toren, maar ook wel voor buurtbewoners. Ze kunnen er ’s ochtends hun was brengen en die ’s avonds schoon en gestreken weer ophalen. Sinds kort verzorgt deze afdeling ook de schoonmaak van de ruimtes in de woontoren. Het is aangenomen werk zoals bij elk ander schoonmaakbedrijf.
Afstand tot de arbeidsmarkt De Plint is ook verantwoordelijk voor de receptie van de SSF. Die is 24 uur per dag bezet en wordt voor de helft bemensd door medewerkers van De Plint. De andere helft komt voor rekening van Woondrecht die er studenten voor inzet. Zij mogen in ruil voor hun receptiediensten gratis wonen in de SSF. Alle medewerkers van De Plint hebben
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 1
een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals dat heet. Niet om iets te verdoezelen maar uitsluitend om aan te geven dat het om zeer uiteenlopende mensen gaat die gemeen hebben dat ze niet zomaar aan het werk komen. Er zijn inderdaad mensen met een handicap en/of een beperking, maar ook mensen uit de psychiatrie en uit de verslavingszorg. Mensen vanuit het bijzonder onderwijs en mensen vanuit de WAO en via de Sociale Dienst. Bij De Plint lopen ze allemaal door elkaar en werken ze met elkaar. Over Magic Mix gesproken…
Het is een wankel evenwicht; te veel van één soort categorie bewoners of juist het ontbreken daarvan kan de balans verstoren. Dat vraagt voortdurende aandacht. Zeker ook omdat de samenstelling ongeveer elk half jaar verandert. Soms is er juist veel aanbod van één bepaalde groep en dan moet er creatief gezocht worden naar de juiste balans. Eigenlijk is er dus telkens sprake van een andere magische mix.
Dagelijkse praktijk
Uitgangspunt blijft dat al die verschillende mensen (tijdelijk) kunnen samenwonen zonder dat er al te grote problemen ontstaan. Uiteraard doet er zich nu en dan wat voor, maar tot nu is men er vrijwel altijd met praten uitgekomen. En zo hoort het ook, vindt De Toren. Belangrijk criterium blijft ook dat het om tijdelijke huisvesting gaat. Wie eigenlijk een woning zoekt, komt niet in aanmerking. Doorgaans blijven de bewoners niet langer dan een half jaar, uitzonderingen daargelaten. De ouderen bijvoorbeeld die momenteel op vier verdiepingen van de SFF wonen, omdat de nieuwbouw van hun tehuis langer duurt dan verwacht. Het korte, tijdelijke verblijf is een essentieel onderdeel van het concept van de SSF. En een absolute voorwaarde voor succes. Op het moment dat grote groepen bewoners vaker langer zouden blijven wonen is er kans op verveling en wanhoop: het lukt niet om weg te komen. Dat is funest voor de sfeer. Bovendien zijn de kamers er niet geschikt voor: het zijn en blijven éénkamerappartementen met beperkte faciliteiten. Om die reden kwamen andere opties niet in aanmerking en is destijds gekozen voor deze nieuwe bestemming.
Woondrecht is verantwoordelijk voor het wonen en de dagelijkse praktijk in de Short Stay Facility. De woningcorporatie heeft daartoe een manager, een sociaal beheerder, een administratief medewerker en een huismeester in dienst. Ze werken namens Woondrecht bij De Toren, de andere werkorganisatie in de SSF. De vereniging De Toren moet zorgen voor meer bekendheid, voor continuïteit en voor meer verantwoordelijkheid bij het verdelen van de beschikbare tijdelijke woonruimte. De leden (maatschappelijke organisaties, instellingen, scholen en bedrijven) melden mensen aan voor tijdelijke woonruimte en blijven ook verantwoordelijk voor hen. Concept bewaken Het verder uitbouwen van de (succes)formule en vooral ook het bewaken van de Magic Mix vormen de belangrijkste taken van het management van De Toren. De bijzondere combinatie van bewoners met zeer uiteenlopende achtergrond, kleur, cultuur en leeftijd moet zorgvuldig in stand worden gehouden en dat is niet altijd eenvoudig.
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
Tijdelijk verblijf
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 2
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 3
Sociaal beheer
Voorbeeld voor anderen
Woondrecht is en blijft een woningcorporatie en dat betekent dat ze ook in de SFF woonruimte verhuurt en niet aan hulpverlening of sociale begeleiding doet. Als bewoners voor de Short Stay worden aangemeld via hulpverleningsorganisaties dan worden er goede afspraken gemaakt over het hulpverleningstraject. Zo moet iedere bewoner van de SSF een vorm van dagbesteding hebben. Elk incident dat zich voordoet slaat immers terug op de hele Short Stay Facility. Daarom ook onderhoudt de sociaal beheerder van Woondrecht een goede verstandhouding met de aanmelders van bewoners. Als er iets fout gaat moet men kunnen rekenen op de medewerking van die aanmelder. Met de kandidaat-bewoner zelf wordt een uitvoerig intakegesprek gehouden, in aanwezigheid van hun begeleider/aanmelder, waarin zorgvuldig wordt gewogen of hij/zij wel of niet kan worden geplaatst. Is het antwoord positief dan worden afspraken zwart-op-wit vastgelegd. Helder en duidelijk voor alle betrokken partijen.
Kort na de opening in mei 1999 werd duidelijk dat Dordrecht met de Short Stay Facility een bijzondere voorziening had gekregen. Vrijwel van meet af aan was er grote belangstelling voor het unieke project. Nog altijd komt vrijwel maandelijks een delegatie van een gemeente, woningcorporatie of anderszins met eigen ogen kijken hoe de Magic Mix van sociaal wonen en werken in Dordt functioneert. En dat het wérkt, daarover is iedereen het wel eens. De SSF in Dordrecht is een voorbeeld voor anderen. Het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Sport (WVS) is ook erg onder de indruk van het succes. Het liet zelfs een informatief boekje met instructieve cd-rom maken over het project. Volgens het ministerie vult de Short Stay Facility een gat in de markt. ‘Het is een professionele organisatie met een bedrijfsmatige aanpak en een groot sociaal gevoel. Zo’n project verdient navolging. Als er meer van dergelijke initiatieven worden opgezet, kan dat gunstige gevolgen hebben voor het sociale klimaat in Nederland’, aldus het ministerie.
De tweede etage van de SSF is gereserveerd voor vrouwen. Zij zijn aangemeld door het Wijnie Jabaay Vrouwenadviescentrum. Op deze etage vinden vrouwen met problemen of uit moeilijke thuissituaties rust en veiligheid. Mannen mogen er niet komen. Er zijn in totaal 16 appartementen voor vrouwen met hun kinderen. Het Wijnie Jabaay Vrouwenadviescentrum houdt kantoor op de begane grond van de SSF, net als enkele andere maatschappelijke organisaties en stichtingen.
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 4
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
Typisch Woondrecht De Dordtse SSF is inderdaad redelijk uniek in zijn soort. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de manier waarop het is opgezet. Het zegt evenwel ook veel over de aanpak van Woondrecht, die niet specifiek voor de SSF alleen geldt, maar bij alle projecten wordt toegepast. De woningcorporatie zet een koers uit en probeert zo helder mogelijk te omschrijven wat ze denkt te gaan bereiken. Vervolgens zet ze de eerste stap en brengt in kaart wat er precies is gebeurd. Zonodig wordt er ingegrepen of bijgesteld.
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 5
Gedurende het hele project is communicatie een belangrijk uitgangspunt. Woondrecht zorgt er bij wijze van spreken voor dat als er ’s ochtends een probleem ontstaat dat het ’s avonds is opgelost. En doet dat op een persoonlijke manier. Er worden geen mailtjes gestuurd; er wordt een bijeenkomst belegd. Woondrecht gaat steeds de dialoog aan met de betrokkenen. Hun aanpak is in alle opzichten nonconformistisch. Creatieve oplossingen Directeur/bestuurder Peter de Regt zegt het zo:‘Wij doen dingen die anderen niet aandurven of die als onhaalbaar worden gezien. Projecten waar grote risico’s aanzitten. Wij hebben mensen in huis die dat soort risicoprofielen aan kunnen en er heel creatief mee omgaan. Mensen die in staat zijn om nuttige netwerken te knopen en die met goede ideeën komen en werken naar oplossingen toe voor een gebouw. Dat hoort bij Woondrecht, dat is onze stiel.’ En over de Short Stay Facility in het bijzonder. ‘Eigenlijk was het een hopeloos gebouw, dicht langs de snelweg, put in de vloeren, oneffen wanden. Dat we daar toch potentie in zien en dat we het idee vervolgens ook nog realiseren. Dat zijn wij. Een koele kop en een warm hart, zeg ik wel eens. Andersom is de verkeerde combinatie.’
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 6
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 7
Profiel De Toren De Vereniging De Toren bestaat uit instellingen, maatschappelijke organisaties en bedrijven die mensen kunnen aanmelden voor tijdelijke woonruimte in de Short Stay Facility. Lid van de vereniging zijn onder andere: Riagg, FIOM, Sociale Werkvoorziening, Reclassering, Blijf van m’n Lijf, scholen uit het hele land, ziekenhuizen uit de regio en bedrijven uit binnen- en buitenland. De Toren is ook de naam van de werkorganisatie van de woningcorporatie in de Short Stay Facility die gaat over het wonen zelf. Woondrecht heeft hiervoor vier mensen in dienst: - manager - sociaal-beheerder - administratief medewerker - huismeester De Toren verhuurt 192 appartementen in de woontoren van de SSF. De huurprijzen varieëren van € 226,89 tot € 317,65 per maand (inclusief elektra). Er zijn zowel gemeubileerde als ongemeubileerde appartementen. Op de bovenste verdieping zijn luxere en dus duurdere appartementen voornamelijk voor het bedrijfsleven. Alle appartementen hebben eigen sanitair en beperkte kookgelegenheid. Beheer, beveiliging (nachtportier), reparatie en onderhoud, tuinonderhoud en schoonmaak van de gemeenschappelijke ruimtes zijn bij de huurprijs inbegrepen. Bewoners verblijven in de regel niet langer dan 6 maanden in de Short Stay Facility.
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 8
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
1 9
Profiel De Plint De Plint is de verzamelnaam van de facilitaire diensten die gehuisvest zijn op de begane grond van de SSF. In eerste instantie opgezet als baanvaardigheidscentrum om mensen met een handicap de kans te geven volwaardige arbeidservaring op te doen. Inmiddels uitgegroeid tot een professionele organisatie met een bedrijfsmatige aanpak. Bij De Plint werken ruim 50 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. De omzet van het facilitair bedrijf bedraagt circa € 500.000 per jaar. De Plint kent de volgende afdelingen: - Horeca (restaurant, externe catering, petit-café Binnen) - Winkel - Wasserette & schoonmaakservice - Receptie - Organisatie & administratie - Printerij - Bakkerij - Groenvoorziening - Zaalverhuur Er is ook een kapsalon op de begane grond dat al bestond voor de SSF werd ingericht. Er werken geen medewerkers via De Plint.
De medewerkers voor de afdelingen worden geleverd door de zogeheten ‘Raad van Participanten’. Die bestaat naast Woondrecht uit zes instanties: 1. Gemiva-SVG (gehandicaptenzorg) 2. De Grote Rivieren (GGZ); Servicepunt Arbeid 3. Da Vinci College (onderwijsinstelling) 4. Drechtwerk (sociale werkplaats) 5. Gemeente Dordrecht 6. Dordtse Welzijns Organisatie; project Talent Geactiveerd Deze raad heeft een adviserende functie naar bestuur en management. Zij kan gevraagd en ongevraagd adviseren over het beleid van de organisatie in het algemeen, maar meer specifiek over de relatie tussen de vraag van de cliënten en het baanvaardigheidsaanbod van De Plint.
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 0
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 1
Projectgegevens Short Stay Facility
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 2
Opdrachtgever
: Woondrecht
Ontwikkeling concept
: Woondrecht
Bouwtechnische ontwikkeling
: Hoefsteeg projectmanagement, Gouda
Projectmanagement uitvoering
: Hoefsteeg projectmanagement, Gouda
Architect
: HM Architekten, Amsterdam Projectarchitekt Maarten van Noort
Interieurarchitect
: 1 PK interieurarchitekt BNI, Amsterdam : Projectarchitekt Paul Kavelaars
Landschapsarchitect
: Adriaan Eckhardt
Bouwkundig aannemer
: BV Bouwbedrijf VVS, Rotterdam
Werktuigbouwkundige en Elektrische installaties
: Installatie Maatschappij H.Ek. BV, ’s Hertogenbosch
Opruimwerkzaamheden Behang- en schilderwerk
: Buurt Service Team, Dordrecht
Terrein en tuinaanleg
: Stichting De Plint i.s.m. Aannemingsbedrijf J. Baas, Waddinxveen
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 3
Investeringsbedragen
: in euro’s, excl. BTW, prijspeil 1998
Bouwkundig Installatie technisch Interieur Terrein en tuin Diversen
: 2.382.346 : 726.048 : 181.512 : 111.176 : 99.832
Totaal
: 3.500.914
Oplevering project: in fases 1998 en 1999
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 4
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 5
Colofon
Uitgave:
Stichting Woondrecht, Dordrecht december 2003
Oplage:
500 exemplaren
Vorm, beeld & productie:
Ries de Nooyer RichArt, Vlissingen
Redactie & realisatie:
Peter van Houte PvH Mediaproducties, Krabbendijke
Concept & coordinatie:
Marjan van den Bos Ingenieursassociatie Van den Bos & De Iongh, Zierikzee
Druk:
Pieters Grafisch bedrijf, Groede
h e t
v e r h a a l
v a n
d e
S h o r t
S t a y
F a c i l i t y
2 6
