GEMEENTE SCHAARBEEK Dienst Sociale Integratie, Preventie en Solidariteit
onze
WIJK krant
Voltairelaan 163 1030 Schaarbeek Tel.: 02/245.82.85 - 02/245.83.48 Fax: 02/245.02.61
n°22 - NOVEMBER 2005 De jonge Schaarbeekenaars op vakantie met de straathoekwerkers. (pag. 6-7)
Een nieuwe rubriek informeert u over uw rechten. (pag. 8-9)
De filmster Rachid El Ouali op bezoek in Schaarbeek voor zijn laatste film: Loin des yeux (pag. 4-5)
Krant van de dienst Sociale Integratie, Preventie en Solidariteit van de Gemeente Schaarbeek - Met de steun van het Permanent Secretariaat voor Preventie beleid – Federale Overheidsdienst Binnenlandse zaken / Verantwoordelijke uitgever: In naam van het College van Burgemeester en Schepenen, Tamimount Essaïdi, Schepen van Sociale Integratie, Preventie en Solidariteit, Voltairelaan 163, 1030 Schaarbeek / Hoofdredactrice: Martine DELHAYE - Redactiecomité: Bruno MARTENS, Laurence BERTRAND, Mohamed BENAMRAOUI Gedrukt op kringlooppapier. Opmaak en lay-out: Martine DELHAYE
inhoudsopgave
edito
3 “L o i n d e s y e u x ”
evenementen
4-5
Rachid El Ouali: portret van een geëngageerd acteur mimouna-festival: het huwelijk!!!
nieuws van de straathoekwerkers
6-7
De meisjes trekken erop uit Ramadan, verbreking van de vasten en het isolement Voyage dans les Pyrénées
uw rechten
8-9
De nieuwe Mudawana: wat is er veranderd? Juridische dienstverlening voor alle Schaarbekenaren!
solidariteit
10
"Dromen van een betere samenleving"
bemiddeling
11
Wijkbemiddeling... steeds dichter bij jou en je buren
socio-sportieve animators Jongerenuitwisseling Schaarbeek - Beyoglu
02
Onze Wijkkrant n°22
12
edito
“Loin des yeux”
Op 9 september organiseerde de Dienst Maatschappelijke Integratie in de Hallen van Schaarbeek de première van de kortspeelfilm “Loin des yeux”, geregisseerd door de jonge, Brusselse filmmaker ISMAËL SAIDI. Filmacteurs HANANE IBRAHIMI en RACHID EL OUALI waren er ook bij en beantwoordden vragen vanuit het publiek. Waarom is het belangrijk om dergelijke evenementen te organiseren? Onze stad en onze gemeente ondergaan belangrijke veranderingen en de maatschappij moet zich daaraan aanpassen. Door die veranderingen bestaat de behoefte om het woordje "samenleven" opnieuw zin te geven. Dat wil zeggen dat we de problemen bij de naam moeten noemen, er debatten over houden, onszelf tijd gunnen om na te denken, met elkaar te praten en samen naar oplossingen te zoeken... Voor artistieke creatie is een belangrijke rol weggelegd in die zoektocht naar zingeving, want kunst gooit vooroordelen overhoop en geeft een nieuwe kijk op de werkelijkheid. In zijn film, die deels in Schaarbeek is gedraaid, behandelt ISMAEL SAIDI probleemsituaties en het lijden van clandestiene immigranten. Nog een voorbeeldje: in het laatste weekend van november krijgen jongeren de kans om zich via het toneel uit te drukken op het JONG THEATER FESTIVAL MIMOUNA, dat plaatsheeft op het Lehonplein. Festivalthema is het huwelijk... een uiterst geschikt onderwerp om na te denken over hoe we vandaag kunnen samenleven! Tamimount ESSAÏDI Schepen van Maatschappelijke Integratie, Preventie en Solidariteit Informatie: 02 216 91 73
Onze wijkkrant n°22
03
evenementen Rachid El Ouali: portret van een geëngageerd acteur
Van links naar rechts: Ismaël Saidi, l’Echevine Tamimount Essaïdi, Rachid El Ouali en Hanane Ibrahimi
In september jl. presenteerde de Brusselse cineast Ismaël Saïdi zijn film "Loin des yeux" in de Hallen van Schaarbeek. De Marokkaanse acteurs Rachid El Ouali en Hanane Ibrahimi en enkele politici waren er ook bij. Samen ontdekten we het verhaal van de jonge Marokkaan Karim, die clandestien naar België komt. Hij wil er met zijn verloofde Amina trouwen en haar meenemen naar Marokko. Zijn verhaal wordt een nachtmerrie wanneer hij ontdekt dat het geld dat ze naar huis stuurt, verdiend is met prostitutie. "Loin des yeux", ver van alle verbeelding. Rachid El Ouali ontmoette Ismaël Saïdi tijdens de opnames van de film "Ici et là" van Mohammed Ismaïl. Die film gaat ook over immigratie. Ismaël werkte mee aan het filmscenario en zijn werk beviel me. Toen hij me vroeg voor zijn film, heb ik het scenario gelezen. Ik hoefde er niet lang over na te denken. Ik dacht dat het ook een goed idee zou zijn om banden te scheppen tussen de Marokkanen hier en de Marokkanen in België, zegt Rachid El Ouali. Ik geloof dat we er in geslaagd zijn, want zijn film werd vertoond op 2M, de op een na grootste, Marokkaanse tv-zender. Die banden onderhoudt hij: wellicht speelt hij in de 04
Onze Wijkkrant n°22
volgende film van de Brusselse regisseur Mourad Boucif ("Au-delà de Gibraltar"). Die film gaat over de rol van de Marokkaanse tirailleurs in de tweede wereldoorlog. Het is een eerbetoon aan mannen die bij herdenkingen te vaak vergeten zijn. Behalve acteren, zet Rachid El Ouali zich in voor humanitaire projecten. In juni 2005 was hij in Schaarbeek voor een solidariteitsactie ten voordele van de kinderen in Al Hoceima. Sinds een jaar is hij goodwillambassadeur voor de ontwikkelingsprogramma's van de Verenigde Naties (UNDP).
Mijn vrije tijd besteed ik aan mijn gezin en humanitaire projecten. Kunt u ons uitleggen wat een goodwillambassadeur bij de UNDP is? Het is een titel die de Verenigde Naties uitdelen aan mensen met internationale bekendheid, zoals bijvoorbeeld de voetballers Ronaldo en Zinedine Zidane. De ambassadeur gebruikt zijn imago en vrije tijd voor humanitaire projecten. Hij neemt deel aan
evenementen Mimouna-festival: conferenties, maakt reclamespotjes voor de sensibilisering van het publiek,... Het is de bedoeling om de boodschap van de UNDP te versterken en eraan te herinneren dat internationale samenwerking noodzakelijk is. Welke projecten steunt u in Marokko als goodwillambassadeur? Ik heb een jaaragenda 2005 uitgegeven en daarin vindt de lezer maand na maand de millenniumdoelstellingen op het gebied van ontwikkeling terug: duurzame ontwikkeling, preventie van aids, strijd tegen de armoede,... Dit jaar hebben we microkredieten aangemoedigd om vrouwen op het platteland te steunen bij het uitoefenen van een economische bedrijvigheid in de strijd tegen de armoede. Ik werd door de Verenigde Naties voornamelijk gekozen voor de strijd tegen de verspreiding van aids en steun aan jongeren in moeilijkheden. Om geld te verzamelen voor de aidscentra, tekende ik een rode sjaal in de stijl van de badge die op 1 december, wereldaidsdag, werd gedragen. Onlangs draaide ik een documentaire over de jongeren in Sidi Moumen, een probleemwijk in Casablanca. Ik heb ook geholpen bij de opening van twee Tadamoune centra voor sport, luisterbereidheid en bewustwording in die wijk en in de Nassimwijk.
het huwelijk!!! Voor de derde keer slaat het Mimouna-festival tijdens het laatste weekend van november zijn tenten op in Schaarbeek en meer bepaald op het Lehonplein. Achttien Brusselse jongerengroepen, waarvan zes uit Schaarbeek, komen er hun stuk opvoeren in een vrije bewerking van het gemeenschappelijke thema voor dit jaar: het huwelijk. Ontdek hoe zij het huwelijk zien in onze hedendaagse samenleving, welke vragen ze hebben, wat ze hopen, wat ze ons willen vertellen. Haast 150 jongeren hebben maandenlang hard gewerkt om hun creativiteit, hun gevoel voor humor, hun vermogen tot zingeving met ons te delen. Kom de festivalsfeer opsnuiven rond de tent, beleef dit evenement met de jongeren, hun ouders, animatoren, vrienden,... Niemand verveelt zich op het Mimouna festival.
Wat zijn Tadamoune centra voor sport, luisterbereidheid en bewustwording? Het zijn centra voor de sociale integratie van jongeren in kansarme wijken. Ze bieden een opleiding in menselijke ontwikkelingstechnieken, waarbij sport gebruikt wordt als ondersteuning. De opleiding duurt ongeveer twee maanden. Het project ligt me nauw aan het hart. Op termijn zal het toegepast worden in heel Marokko. In gesprek met Martine Delhaye
Onze wijkkrant n°22
05
nieuws van de straathoekwerkers De meisjes trekken erop uit Eind april 2005 vroegen enkele tienermeisjes aan de straathoekwerksters Anouk en Julie om Marokko eens op een andere manier te bezoeken. Ze wilden het land ontdekken en andere streken zien dan waar ze gewoonlijk met de familie heengaan. De straathoekwerksters gingen onder bepaalde voorwaarden akkoord om de meisjes te steunen. Die moesten om te beginnen het nodige geld vergaren. Ze namen dus deel aan enkele conferenties en buurtfeesten en verkochten er gebakjes en drankjes. De weken gingen voorbij, maar het plan bleek dit jaar niet te kunnen doorgaan. De meisjes hadden niet genoeg geld en nog maar weinig tijd. Een dergelijk project kan niet zo snel uitgevoerd worden en het wordt dus verschoven naar volgend jaar. Toch wilden ze na al die inspanningen niet bij de pakken blijven zitten. Om hen uit het Josaphatpark en uit Schaarbeek weg te krijgen, stelde Anouk voor om iets nieuws te proberen in het zuiden van Frankrijk: kamperen.
De heenreis verliep behoorlijk chaotisch, vertelt straathoekwerkster Julie. We zaten zeven uur lang op de snelweg vast. Anouk gaf de meisjes gymles. Andere reizigers speelden volley of skate. Er was een vrachtwagen gekanteld en de rijweg was pas om 23 uur weer vrij. We hadden een Formule 1 hotel gereserveerd. Anouk was namelijk de enige die reed en ze wilde stoppen om te rusten. In het Formule 1 hotel toegekomen bleken alle kamers volzet. We moesten dus langs de snelweg slapen, op een parking waar ook alle migranten stonden die in Marokko familie gingen bezoeken. We reisden dan wel niet naar Marokko, maar we waren toch op de goede weg. Uiteindelijk kwamen ze 's anderendaags toe in Lacanau, een dorpje aan de Atlantische Oceaan op ongeveer zestig kilometer van Bordeaux. Het was voor alle meisjes de eerste keer dat ze kampeerden. Aanvankelijk stonden ze nogal huiverig tegenover de verblijfsformule maar al gauw waren ze de sterren van de camping. Met zijn vijven in elk van de twee stacaravans dachten ze het nooit een hele week vol te houden. Uiteindelijk went alles. Op het eind van het verblijf vroegen ze om de volgende keer tenten mee te nemen. De frisse lucht van het bos en de oceaan verloste de meisjes en de straathoekwerksters van de Brusselse stress. Martine Delhaye
06
Onze Wijkkrant n°22
nieuws van de straathoekwerkers Ramadan, verbreking van de vasten en het isolement Tamimount Essaïdi en "Mémoire vivante" een intercultureel en intergenerationeel samenzijn. Bejaarden uit heel Brussel, immigranten van de eerste generatie en buurtjongeren kwamen samen in het Rasquinetcentrum voor het verbreken van de vasten. Her en der werden flarden van gesprekken opgevangen. Het gespreksonderwerp was meestal.... het eten. "De Marokkaanse keuken is erg vet. Met veel olijfolie." "En met boter." "Maar er zijn geen koeien in Tanger!" "In Brussel ook niet! Verdraaid!"
In onze opgejaagde samenleving hebben we weinig of geen tijd om ons om de bejaarden te bekommeren. Om het isolement te verbreken en de strijd aan te binden met ouderdomskwalen, organiseert de vzw La Gerbe, een dienst voor mentale gezondheid in Schaarbeek, het project "Mémoire vivante" (levend geheugen). Denkgroepen en ontmoetingen tussen generaties geven oudere mensen de kans om zich uit te drukken en ervaringen uit te wisselen. "We trekken met Mémoire vivante naar rusthuizen. We gaan naar de bejaarden toe. Het geeft ons ook een idee over ons eigen leven later. Er komt vast een tijd dat ik er genoeg van heb om boodschappen te doen,... Ooit moet ik er wel mee stoppen" zegt een deelnemer aan het project. Op vrijdag 21 oktober organiseerden Schepen van Preventie, Maatschappelijke Integratie en Solidariteit
Natuurlijk gingen de meeste vragen over de ramadan en de moeilijkheid van het vasten (vooral in de zomer). Om zo goed mogelijk uit te leggen wat de ramadan precies is, voerden enkele jongeren een toneeltje op. Tijdens de maaltijd werden enkele van de wijs brengende vragen gesteld. Het antwoord blijft soms uit: "Waarom hebben Turken en Marokkanen geen contact met elkaar in de wijk? Ze hebben toch dezelfde godsdienst." De ouderen hadden enkele meningsverschillen bijvoorbeeld over het Frans protectoraat in Algerije en Marokko en de kolonisatie van Congo. Over het algemeen verliep de avond in een prettige sfeer en met wederzijds respect. Het was een verrijkende ervaring, die mij eraan herinnerde dat ik grootouders had en dat het tijd was om te praten. M.D.
Reis in de Pyreneeën
Onze wijkkrant n°22
07
uw rechten De nieuwe Mudawana: wat is er veranderd? In juni organiseerde de Dienst Maatschappelijke Integratie een conferentie over de nieuwe Mudawana in het gemeentelijk buurthuis in de Navezstraat. Wat is de Mudanawa? Dat is het Marokkaanse familiewetboek. Hier staan de bepalingen in rond het huwelijk maar ook rond de echtscheiding. Meer dan een jaar geleden werd de Mudawana herzien om de gelijkheid tussen man en vrouw binnen het gezin te bevorderen. Wat heeft het met ons te maken? Veel Marokkanen wonen al lang in België. Ook zijn er jaarlijks Belgen van Marokkaanse origine die in Marokko trouwen. Die mensen zijn zowel onderworpen aan de Belgische als aan de Marokkaanse wetgeving. De regels verschillen naargelang van de nationaliteit (Marokkaans of Belgisch-Marokkaans) en de plaats van het huwelijk (Marokko of België). Beslissingen van de Marokkaanse rechtbanken worden niet altijd aanvaard in België en omgekeerd. Dat kan tot probleemsituaties leiden, zoals de ontvoering van kinderen of het in de steek laten van het gezin door de echtgenoot. Neem bijvoorbeeld Fatima: "Mijn echtgenoot, een Belg, profiteerde van de Marokkaanse wetgeving om daar uit de echt te scheiden en geen onderhoudsgeld te hoeven betalen voor de kinderen. Wij hebben ons huwelijk jammer genoeg hier niet laten registreren." Vanaf oktober 2003 hebben veranderingen in het familierecht het juridische statuut van de Marokkaanse vrouw aanzienlijk verbeterd. Jammer genoeg worden de hervormingen niet systematisch toegepast, omdat de bevolking er weinig over geïnformeerd wordt. Om misbruik of misverstanden te wijten aan de complexiteit van dit statuut te vermijden, is het belangrijk om je rechten te kennen.
08
Onze Wijkkrant n°22
Welke grote veranderingen heeft de Mudawana ondergaan? 1. Huwen in een ander land dan Marokko wordt eenvoudiger. Er zijn twee moslimgetuigen nodig om het huwelijk op het Marokkaans consulaat te laten erkennen. 2. De toekomstige echtgenote moet 18 jaar zijn om te kunnen huwen, behalve in uitzonderlijke situaties. 3. De toekomstige echtgenote beslist zelf of ze wil trouwen of niet. De wilaya of huwelijksvoogdij is afgeschaft. 4. Man en vrouw hebben meer gelijke rechten en plichten binnen het huwelijk. Het recht van de man op nikah (seksuele betrekkingen waarmee het huwelijk wordt bedoeld) en op ta'a (gehoorzaamheid van de vrouw in ruil voor haar onderhoud) verdwijnen. 5. Polygamie wordt bemoeilijkt zoniet onmogelijk gemaakt. De man moet bewijzen dat hij zijn vrouwen en kinderen op gelijke wijze behandelt en in hun onderhoud kan voorzien. De eerste vrouw moet haar mening haar toelating geven. 6. Verstoting bestaat nog steeds, maar met compensaties indien de rechter oordeelt dat de vrouw benadeeld wordt. Er verschijnt vooral een nieuwe vorm van Voor wie meer wil weten over de veranderingen in de Mudawana, gaf het Steunpunt Allochtone Meisjes en Vrouwen een brochure uit met de titel "De grote veranderingen in de nieuwe Mudawana." De brochure is te verkrijgen op het nummer 02 209 34 69. Er staan ook een heleboel nuttige adressen in: juridische bijstand, hulpdiensten,... De Ligue Démocratique pour les Droits de la Femme, een Marokkaanse organisatie die ijvert voor gelijkheid en burgerschap, zette zopas een website on line: www.lddf.org De organisatie ontwikkelde ook een compleet onderzoeks- en informatiecentrum en stelt sensibiliseringsmateriaal ter beschikking zoals audiocassettes in het Darija (Marokkaans Arabisch), het Tamazight (Berbers) en het Frans. Dit alles is beschikbaar op het Steunpunt.
De genodigden van de lezing: France Blanmailland, advocaat, Luc Piron, adjunct-directeur van dienst bevolking van gemeente Schaarbeek en Khadija Aznag, Steunpunt Allochtone Meisjes en Vrouwen.
uw rechten
echtscheiding: de gerechtelijke echtscheiding, al dan niet in der minne, op basis van "onenigheid". (Beide echtgenoten vragen de echtscheiding aan de rechter, die eerst herhaaldelijk moet proberen om ze te verzoenen). 7. In geval van echtscheiding kan de verdeling van de goederen gebeuren op basis van een akte die losstaat van het huwelijkscontract. 8. Bij echtscheiding geniet de vrouw prioriteit wat het hoederecht betreft indien de kinderen nog klein zijn. Zij verliest dit recht niet automatisch bij een tweede huwelijk (zelfs indien zij hertrouwt). Op 15-jarige leeftijd mag het kind zelf kiezen of het bij de vader of de moeder wil wonen. 9. De kwestie van de nationaliteit blijft vaag; de moeder draagt haar nationaliteit in principe nog steeds niet over op het kind. (kinderen krijgen direct de nationaliteit van de Marokkaanse vader en van de moeder indien zij een Belgische is. Indien de moeder Marokkaanse is en de vader onbekend, heeft het kind de Marokkaanse nationaliteit). 10. Buitenechtelijke kinderen kunnen onder bepaalde voorwaarden erkend en ingeschreven worden in het register van de burgerlijke stand.
Tot slot nog dit: als je in het buitenland trouwt, of het in Marokko is of elders maakt niet uit, vergeet dan niet je rechten te laten gelden door het huwelijk te laten registreren in de gemeente waar je woont. In Schaarbeek moet je daarvoor naar loket 18 op de Dienst Bevolking. Dat is open van 8u30 tot 13u en op donderdag van 8u30 tot 19u. Neem volgende documenten mee: - je identiteitskaart en een kopie van de identiteitskaart; - de originele huwelijksakte plus een vertaling; - een fotokopie van de akte en de vertaling; - de akte moet voorzien zijn van de zegels en de door de Belgische consulair agent van het land gelegaliseerde handtekeningen; - ze moet gelegaliseerd zijn op de diplomatieke post (consulaat of Belgische ambassade); - Een kopie van het paspoort indien de echtgenoot buitenlander is. De dienst is gratis en de registratie heeft plaats binnen de 14 dagen.
JURIDISCHE DIENSTVERLENING VOOR ALLE SCHAARBEKENAREN! Het Noorderzonproject is weliswaar gevestigd in de Gaucheretwijk, maar biedt verschillende diensten aan voor alle Schaarbekenaren, waaronder ook een juridische dienst. Twee juristen informeren de inwoners over hun rechten en plichten op verschillende gebieden. Je kunt er terecht voor vragen omtrent: - huurrecht (conflicten huurder-eigenaar, vragen over het huurreglement,...), - vreemdelingenrecht (informatie over regularisatie, gezinshereniging,...) - familierecht (echtscheiding, scheiding, afstamming,...) - sociaal recht (conflicten werknemer-werkgever,...) De dienstverlening is gratis. Informatie: 02 204 05 40 (Mevr. Maes en Mevr. Lusakivana) Zonder afspraak: maandag, dinsdag en woensdagvoormiddag (van 9u tot 12u) - Noorderzon, Gaucheretplein 20 Onze wijkkrant n°22
09
solidariteit "Dromen van een betere samenleving"
moeilijk hebben. Ik heb geleerd mijn ogen niet te sluiten voor de mensen die minder geluk hebben dan mij en voor de mensen die in armoede leven. Door dit project heb ik geleerd om geen ruzie meer te maken met de anderen. Dit project heeft me geleerd om niemand uit te sluiten en niemand aan de kant te laten staan. Wij nodigen u dan ook van harte uit om het boek en de tentoonstelling te ontdekken en we hopen dat het u zal aanspreken. Maar we willen u vooral zeggen: Uitsluiting leidt tot niets, alleen maar tot kwaadheid en oorlog. Sluit uw ogen niet voor de anderen, voor de mensen die in armoede leven, maar open uw ogen en weet dat samenleven echt tof is. Het brengt altijd een glimlach en vreugde!” Ter gelegenheid van de Werelddag tegen Armoede werden foto's, genomen door Schaarbeekse kinderen, tentoongesteld op het gemeentehuis. Het gaat om foto's uit het project "Zingen tegen armoede". Op initiatief van Tapori (vriendschap tussen kinderen uit alle milieus) /ATD Vierde Wereld (internationale beweging tegen armoede en sociale uitsluiting), zetten de kinderen hun dromen om in foto's. Op de opening vertelden ze de gemeenteraad over hun dromen voor een betere toekomst. Eerst legden ze aan de bezoekers uit wat ze van dit project meenamen.:
“Wij willen jullie op de eerste plaats zeggen dat dit project voor ons heel belangrijk is geweest. We hebben er met plezier en met vertrouwen aan meegewerkt. Dankzij dit project hebben we veel geleerd over onszelf en over de anderen: Het heeft me geleerd om niet alleen aan mezelf te denken maar ook te denken aan de mensen die het 10
Onze Wijkkrant n°22
bemiddeling Wijkbemiddeling... steeds dichter bij jou en je buren Je bovenbuur zet de muziek aldoor loeihard... De buurvrouw is dol op katten... en die zijn dan weer dol op jouw tuin om hun behoeften te doen... De huurder op de benedenverdieping gebruikt de gemeenschappelijke hal als fietsenstalling... Al die zaken kunnen uitmonden in een burenconflict en prettige buurtrelaties in geen tijd bederven! Daarom werd in 2004 een wijkbemiddelingsdienst opgericht in Schaarbeek. Een overzicht met een van de twee bemiddelaarsters: Sabine Kerkhofs. Nathalie Toillon – Is wijkbemiddeling een nieuwe mode of beantwoordt het echt aan een behoefte? Sabine Kerkhofs - Het beantwoordt aan een echte behoefte! In 2004 voerde Schaarbeek over het hele gemeentelijke grondgebied een grootschalige enquête uit bij verenigingen, gemeentediensten en politie. Het was de bedoeling om uit te vissen welke soort bemiddeling in de gemeente ontbrak. De resultaten lieten er geen twijfel over bestaan: de bevolking zat te wachten op een dienst om onschuldige burenconflicten uit de wereld te helpen, zonder eerst klacht te hoeven indienen bij politie of vrederechter.
N.T. - Hoe gaat de bemiddeling concreet in zijn werk? S.K. – Meestal ga ik naar de eiser toe want zo kan ik het hele probleem beter overzien: de context, de mensen, hun beleving... de eisers leggen hun probleem uit. Ik vertel ze dat de professionele bemiddelaar neutraal is en helpt om door onderhandeling tot een minnelijke schikking te komen. Het is niet mijn taak om te zeggen wie gelijk heeft en wie niet! Daarna neem ik contact op met de buren waarmee er een conflict is en stel ik voor om te bemiddelen. Het doel is om hen te helpen om de dialoog weer op gang te trekken. Jammer genoeg zijn er veel mensen die de tegenpartij niet wensen te ontmoeten. Dan loop ik van de ene naar de andere om een compromis te proberen bereiken. Is er eenmaal een compromis, dan wordt dat schriftelijk uitgewerkt en door iedereen ondertekend. Hiermee verbinden de partijen zich ertoe het te respecteren. N.T. – Wie doet een beroep op wijkbemiddeling? S.K. – Iedereen! Denk aan bewoners van gebouwen met een slechte geluidsisolatie. Die voelen zich belaagd door het lawaai. Of alleenstaande bejaarden, voor wie het geringste burenprobleem enorme proporties aanneemt omdat ze er alleen voor staan... We regelen overigens ook problemen tussen eigenaars en huurders. Dikwijls komt het er op aan de wet te laten naleven. Wij kunnen een beroep doen op een juriste om de meer technische aspecten uit te leggen... Stel dat een huurder niet weet dat hij de verwarmingsketel zelf moet laten onderhouden en dat weigert... Je moet hem dan eigenlijk uitleggen wat er in de wet staat! Info: 02 216 91 73 Artikel verschenen in Schaarbeek Info nr 14, blz 3, 25/09/2005
N.T. - Hoe komen de mensen bij de wijkbemiddeling terecht? S.K. – In veel gevallen zijn het de wijkagenten die op het bestaan van de dienst wijzen: de mensen klagen eerst tegen de wijkagent en die verwijst ze vervolgens door naar ons. We zijn dan ook blij met de uiterst doeltreffende samenwerking tussen onze dienst en de politie! In de andere gevallen komen de mensen spontaan bij ons terecht.
Onze wijkkrant n°22
11
socio-sportieve animators Jongerenuitwisseling Schaarbeek - Beyoglu Op 23 januari 2004 ondertekenden de burgemeester van Beyoglu, Kadir Topbas, en de burgemeester van Schaarbeek, Bernard Clerfayt, een jumelageovereenkomst tussen beide gemeenten om de vriendschaps- en samenwerkingsbanden op verschillende domeinen te bezegelen. De twee grote gemeenten, die allebei deel uitmaken van een kosmopolitische hoofdstad, namelijk Istanbul en Brussel, hebben veel kenmerken gemeen. Voor de grote Turkse gemeenschap die in Schaarbeek woont, was de jumelage bovendien een sterk en zichtbaar gebaar van openheid en broederschap. Uitwisselingsproject In december 2004 besloten Schaarbeek en Beyoglu om jongeren uit beide gemeenten uit te wisselen. Op het programma: culturele uitwisseling, sportmeetings, toerisme en recreatie. De jonge Schaarbekenaren, tussen 16 en 18 jaar oud, verbleven in Turkije van 1 tot 8 augustus, terwijl de jongeren uit Beyoglu eind juli hier op bezoek waren. Om die uitwisseling mogelijk te maken, werd het project gesteund door een aantal partners: de Schaarbeekse voetbalclub RUSAS en het Schaarbeeks reisagentschap Fetih Turizm. Tijdens hun verblijf in Schaarbeek kregen de jongeren uit Beyoglu geen tijd om zich te vervelen. De sociaalsportieve begeleiders hadden een goed gevuld programma voor ze klaargestoomd: bezoekjes, nationaal feest, dagje in Dinant Aventure,... In Turkije logeerden de Schaarbeekse jongeren in Kefken, een jongerenvakantiecentrum aan de Zwarte Zee. Ze bezochten ook de stad en haar omgeving. Ze waren onder de indruk van de vele historische plaatsen in de buurt. Het was globaal een bijzonder positieve ervaring zowel voor de jongeren individueel als voor de jumelage zelf want dit is het begin van een langdurige samenwerking. De communicatie verliep soms moeilijk, maar gelukkig waren er twee jonge Schaarbekenaren die tolk speelden, waarvoor onze dank. De volgende keer voorzien we een tweetalige begeleider om vlotter te kunnen communiceren. Jean-Louis Péters, Kabinetschef van Saït Köse, Shepen van Jeugd en Sport
12
Onze Wijkkrant n°22
