Afrikanen stropen hun mouwen op.
Radio Kicora. Een radio die kennis zaait en zo ontwikkeling en vrede oogst.
Ik moest een manier vinden om de verarmde maatschappij les te geven en op te leiden, opdat die zichzelf redt in plaats van te wachten dat anderen van heel ver weg het in hun plaats doen.
Een Afrikaan vol diploma's geeft een mooie carrière in Europa op om aan de ontwikkeling te werken. Samen kunnen we hem helpen zijn project te starten.
Wat is Kicora? Click op http://youtu.be/l3Z6tk5OLDgici voor een complete presentatie van het project.
Wie? Kicora is een NGO in Tanzanië, met een raad van bestuur, een multiculturele ploeg, de weerspiegeling van de plaatselijke diversiteit, en met als leider Déo Baribwegure, Burundees en Belg. Over zijn verrassend verhaal en de oorsprong van zijn project vindt u meer als u op Déo clickt.
Wat? Een radio voor het afstandsonderwijs en -opleiding. Een radio met twee doelstellingen: - De inhoud van de programma's van het basisonderwijs voorstellen om een tweede kans te bieden aan al diegenen die het basisonderwijs hebben moeten stoppen, zonder dat ze hierdoor hun job verliezen. - Geleidelijk aan een burgerlijke samenleving op stand brengen : dank zij deze radio hoopt Kicora de mensen daar bewust maken van hun omgeving, van de gelijke rechten voor man en vrouw, van het bestuur van het Tanganyika meer, van Aids, van de ontwikkeling, van de microkredieten, enz. Nooit politieke programma's. Nu al wordt er les gegeven op basis niveau, dank zij gefotocopiëerde cursussen, dank zij de hulp van mensen uit nabij gelegen dorpen. Bekijk het filmpje over het project op http://youtu.be/Y03aOkHDfN0
Waar? In het noordwesten van Tanzanië, in Kigoma aan de oever van het Tanganyika meer. Om die plaatsen te zien, click op http://youtu.be/TauaaouN1ds
Wanneer? Het project vordert naar gelang van de financiering. Het werd in 2006 gesticht en zou in 2015 moeten starten.
Hoe? Het eerste element van de mast voor de antenne is klaar. Nu moet de rest nog gemonteerd worden. Het hele radiomateriaal moet worden gekocht en opgezet, studio's worden ingericht, verzekeringen worden genomen en een vergunning worden gekocht. Dan moet er ook voor het bestuur gezorgd worden (het salaris van 3 of 4 journalisten) totdat de regering het project ondersteunt. Dat zal pas gebeuren als die de doeltreffendheid en toepasbaarheid van het project vaststelt.
Waarom? Het onderwijs en de afstandsopleiding bestaan al meer dan 30 jaar in Zuid Amerika en elders (Costa Rica, Guatemala, Haïti, Australië, de Dominicaanse republiek…) en hebben bewezen dat het werkt. In Afrika bestaat niets dergelijks. Dit project is dus een nieuwkomer. Het idee van Déo Baribwegure bestaat erin wat er in Zuid Amerika gebeurt aan de Afrikaanse context toe te passen. De radio beluisteren maakt deel uit van de gewoontes van de mensen in Tanzanië. Bovendien heeft Tanzanië een stabiele politieke regime.
Wij hebben zoveel gelegenheden om te leren. Laten we ons geluk delen.
Wie zijn we? Een kleine groep vrienden, grotendeels uit de streek van Herve in het Oosten van België. De meesten kennen Afrika en hebben er gewerkt: een werkmeester, leerkrachten, pedagogische opleiders, zelfstandigen, een ingenieur…). Onze vaardigheden zijn heel uiteenlopend en dat is onze kracht. Wat ons verzamelt? Het project Kicora. We hebben beslist dit project te steunen, te helpen oprichten. Waarom? - Het is een volledig nieuw project in Afrika. - Het project wordt door Afrikanen geleid, mensen die ervoor werken en zich niet door corruptie laten verleiden. - Het project wil onderwijzen, lesgeven, basiskennis verspreiden en daardoor vrede opbouwen. - Het is een ambitieus en moedig project. - Het project steunt op een idee dat al 30 jaar in Zuid Amerika bestaat. Het gaat erom de plaatselijke bevolking van Kigoma de middelen te geven zichzelf in handen te nemen, voor zichzelf te zorgen. We doen niets in hun plaats. We zijn vrijwilligers. We organiseren al enkele jaren wandelingen, exposities, avondetentjes voor Kicora. We maken scholen gevoelig om het project te steunen. Twee mensen uit de groep zijn op eigen kosten naar Tanzanië gegaan om het project ter plaatse met hun eigen ogen te kunnen waarnemen. Jacques ging in oktober 2013 terug voor de constructie van de fundamenten voor de mast. Déo heeft ook veel vrienden in Gent waar hij studeerde. Ook zij steunen zijn project.
Wat is al klaar? - Het ontstaan van Kicora in 2006 et de Harubuntu prijs in 2008. Voor meer info surf op www.harubuntu.com - De aankoop van een tweedehandsr mast voor de antenne en het transport ervan tot Kigoma in 2011. - De aankoop van een terrein in 2012 om de mast te plaatsen. - De aankoop van een gebouw voor de studio begin 2013. - Het aanleggen van de mast en het eerste element in oktober 2013.
Filmpjes hiervan vind je op YouTube: http://youtu.be/QRxnRR8jjAs http://youtu.be/81vxPkt9_tQ http://youtu.be/kinn0xwKKh8 http://youtu.be/_jC60wUtpzA http://youtu.be/BL6cQ7b_Lt8
We hopen 27000€ te verzamelen om te kunnen starten. Deze som geld zal dienen voor de aankoop van radiomateriaal voor de zender, de productie studio en de uitzending studio.
-
Als we meer verzamelen, zal het geld dienen voor de aankoop van een uitzendingsvergunning (2500€) het verzenden van het materiaal per schip naar Kigoma (5000€) de inrichting van het gebouw: een tweede studio, elektriciteit… (minstens 2000€) het monteren van de radio, de mast, de opleiding van de staff door een Belgische firma (30000€) de afsluiting rondom de mast (bedrag nog niet bepaald) de elektriciteit tot aan de mast aanleggen (bedrag nog niet bepaald) de verzekering van het materiaal (bedrag nog niet bepaald) Verscheidene verenigingen, officiële organismes, scholen, groepen en mensen hebben dit project al gesteund.
Wie is Déo Baribwegure? Hier volgt zijn verhaal. Déo Baribwegure komt uit Burundi en kreeg in 2008 de Belgische nationaliteit. In 2008 ontving hij van een Belgische NGO uit Waterloo – Echos Communication – de Harubuntu prijs. Zo hebben we elkaar ontmoet, uit puur toeval. De man en zijn project spreken ons onmiddellijk aan. Déo heeft altijd graag gestudeerd: hij begon met een licentiaat in biologie aan de universiteit van Bujumbura in Burundi, tot in 1992. In 1993 wordt hij assistent in het departement biologie van dezelfde universiteit. In 1996 stelt de universiteit van Gent hem voor met een doctoraat in biologie zijn studies voort te zetten, wat hij onmiddellijk aanvaardt. Ondertussen breekt in 1993 een burgerlijke oorlog in Burundi uit. Samen met een Belgische congregatie zorgt hij sinds 1994 voor binnenlandse gedeporteerden die de oorlog vluchten en in een hospitaal van deze congregatie in Bujumbura asiel zoeken. Dat valt natuurlijk niet in de smaak van de plaatselijke overheid van die tijd en in 1995 wordt hij aangehouden. Hij brengt acht maanden, zonder reden, in een gevangenis door. Dat was net een week voor dat hij voor zijn doctoraat naar België moest vertrekken. Zijn verblijf in de gevangenis brengt een totale verandering in zijn leven: hij ziet er de dood van heel dichtbij, hij ontmoet er mensen die door iedereen verlaten zijn, zonder dossier noch advocaat, sommigen al meer dan twintig jaar. Het dagelijkse leven is voor hem als voor vele gevangen onzegbaar. Om het daar vol te houden denkt hij aan een project voor een verantwoord onderwijs: een radio om op te leiden, een radio om mensen les te geven, om hen te laten ontdekken wat ze niet weten, een radio om de scholen aan te vullen.. Hij denkt eraan, hij werkt eraan, hij maakt plannen. Dat houdt hem in leven. En dan, op 6 maart 1997, wordt hij na vele maanden opsluiting vrijgelaten: onder de bescherming van de UNO kan hij voor zijn doctoraat in biologie naar België komen. Daar wordt er op hem gewacht. Tien jaar lang studeert hij aan de universiteit van Gent: het doctoraat in biologie, drie masters in ontwikkelingssamenwerking, in conflict resolution en in Amerikaanse wetenschappen. Gedurende die jaren reist hij naar Guatemala en Costa Rica om te zien hoe een gelijkaardige educatieve radio werkt. In die twee landen heeft een Duitse missionaris er één in 1979 opgesteld. De radio werkt al meer dan dertig jaar. En met succes! Twee maanden lang observeert Déo, stelt hij vragen, verzamelt hij informatie. Na deze lange studiejaren beslist hij naar Afrika terug te keren en er aan de ontwikkeling te werken: hij blijft aan deze radio denken! Als Belg had hij in België kunnen blijven en er
zonder moeite een job kunnen vinden. Maar diep in hem blijft die behoefte bestaan om al die kennis te delen en zo de ontwikkeling te bevorderen. Aangezien de oorlog in Burundi blijft woeden, gaat hij naar het noordwesten van Tanzanië. Daar sticht hij met één enkel computer een NGO! Hij verzamelt mensen rondom zijn project en zo ontstaat in 2006 de NGO Kicora (Kigoma College by radio). Hij koopt een zender van een watt en merkt samen met een kleine ploeg Tanzaniërs. In 2008 verneemt hij van een trouwe vriend in Gent het bestaan van de Harubuntu prijs van Echos Communication. Hij waagt zijn kans en ontvangt de eerste prijs "Burgerlijke Samenleving" voor zijn kleine radio Kicora.
