Werkbladen winter: sneeuw en ijs. Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola:

Werkbladen winter: sneeuw en ijs

Werkbladen winter: sneeuw en ijs Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz


Woordzoeker winter

Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz


Aarnoud Agricola: goochelaar en buikspreker voor basisscholen Heeft u iets te vieren met kinderen? U doet hen een groot plezier door goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola te boeken voor dat kinderfeest. Aarnoud Agricola is een veelzijdige, ervaren en representatieve entertainer die gespecialiseerd is in jeugdshows. In heel Nederland en heel Vlaanderen verzorgt hij verbluffende, amusante en komische voorstellingen met goochelen en buikspreken. Aarnoud Agricola verzorgt veel optredens op scholen ter gelegenheid van: carnaval meesters- en juffendag (algemene verjaardag van leerkrachten) jeugdboekenweek in Vlaanderen (show 2012: Rijmende dieren van de axenroos”) (her)opening schoolgebouw sluiting van de school jubilea van leerkrachten jubileum van de school jubileum van de scholenstichting (boeking via bovenschools management) lentefeest afscheid van leerkrachten en/of directeur zomerfeest laatste schoolweek voor de vakantie suikerfeest kinderboekenweek 2012 (show 2012: “Hallo wereld!”) sinterklaasfeest (show 2012: het sprekende boek van Sinterklaas) kerstfeest (show 2012 : de leeuw uit het kerstcircus”)



Reacties op optredens van Aarnoud Agricola Graag wil ik nog even reageren naar aanleiding van de drie jeugdshows die je gisteren als buikspreker en goochelaar op school hebt verzorgd voor de onderbouw, middenbouw en bovenbouw. De drie goochelshows waren allemaal een groot succes!!! Van alle leerkrachten heb ik enthousiaste verhalen gehoord over de inhoud van de schoolvoorstelling en de omgang met de kinderen. Wat ons betreft waren de kindershows een schot in de roos! Nog erg bedankt namens de leerkrachten. Marry Grasman, directeur oecomenische basisschool De Ladder in Maarn

Het is u uitstekend gelukt om onze hele schoolbevolking van bijna driehonderd leerlingen aan te spreken met een kindershow met goochelen en buikspreken van maar liefst anderhalf uur. Complimenten van de leerkrachten van onze school voor goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola! Anne-Marie Tap, openbare basisschool De Timp, Duiven

Gisteren mochten wij genieten van een schitterend optreden van jou als goochelaar en buikspreker ter gelegenheid van mijn afscheid als directeur van basisschool De Rank. De kinderen, van groep 1 t/m 8, vonden het prachtig en genoten van begin tot het einde. Via de ouders hoorden we dat veel kinderen met grote verhalen thuis kwamen.Ook de leerkrachten vonden de schoolvoorstelling fantastisch. Roel de Boer, directeur protestants christelijke basisschool De Rank, Luttelgeest

Je gevarieerde voorprogramma op het sinterklaassfeest van ons bedrijf is vorig jaar zo goed in de smaak gevallen bij de kinderen en hun ouders, dat we je dit jaar graag weer willen boeken voor ons sinterklaasfeest. Fijn dat je dan een andere jeugdshow kunt verzorgen met andere goocheltrucs en andere buikspreekpoppen. Else Tuijtert, Ourokumpocopper, Zutphen

We hebben je nu voor de tweede keer geboekt en er zijn weer veel bezoekers op je leuke en interactieve voorstelling gekomen: maar liefst bijna zevenhonderd! De buikspreekshow "Rijmende dieren van de axenroos" was een prima start voor de serie kindervoorstellingen in de zomervakantie in ons theater. Gerard van Opstal, organisator Stichting Cultuurpassie, Best

Ook deze voorstelling was weer zoals we die van u gewend zijn: gevarieerd, boeiend, vrolijk en veel interactie met het publiek. We boeken u altijd graag omdat steeds weer blijkt dat er veel bezoekers op uw shows komen.Ook over dit optreden hebben we weer veel positieve reacties vernomen van jong en oud. Betty de Bruijn, organisator openluchttheater Cabrio, Soest Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz


Liedje over meneer de sneeuwman Dag meneer de sneeuwman Waar kom je vandaan? Dag meneer de sneeuwman, Blijf maar staan! Hier is een bezem, een stok en een hoed Dag meneer de sneeuwman, Het staat je goed!





Lied: Waar blijft die ouwerwetse winter Als de zomer weer voorbij is en de zon steeds lager staat Wacht ik op een echte winter, hopend dat ie nog bestaat Een pop van sneeuw met zwarte ogen, en een bezem in z'n hand Rijen van gebogen schaatsers, in een Hollands polderland Waar blijft die ouwerwetse winter die zo vaak op foto's staat Met een ijslaag in de sloten en een dik pak sneeuw op straat 'k Mis de warme chocolade uit het kraampje op de baan Is het met zo'n ouwerwetse winter nu voorgoed gedaan In de schuur daar staat vergeten, een verroeste arreslee En mijn ouwe friese schaatsen haal ik nooit meer naar benee In de kast ligt nog een ijsmuts, 1 uit grootvaders z'n tijd Want de echte goede ijspret, zijn we nu al jaren kwijt Waar blijft die ouwerwetse winter die zo vaak op foto's staat Met een ijslaag in de sloten en een dik pak sneeuw op straat 'k Mis de warme chocolade uit het kraampje op de baan Is het met zo'n ouwerwetse winter nu voorgoed gedaan Na een sneeuwbui in december, kwam er weken lang vertier En de kou in hartje winter, deed ons werkelijk geen sier Wanneer gaan we weer eens schaatsen, wanneer vriest het dat het kraakt Zijn die echte fijne winters ook al uit de tijd geraakt Waar blijft die ouwerwetse winter die zo vaak op foto's staat Met een ijslaag in de sloten en een dik pak sneeuw op straat 'k Mis de warme chocolade uit het kraampje op de baan Is het met zo'n ouwerwetse winter nu voorgoed gedaan Waar blijft die ouwerwetse winter die zo vaak op foto's staat Met een ijslaag in de sloten en een dik pak sneeuw op straat 'k Mis de warme chocolade uit het kraampje op de baan Is het met zo'n ouwerwetse winter nu voorgoed gedaan Is het met zo'n ouwerwetse winter nu voorgoed gedaan Marc Winter KLIK HIER VOOR EEN VIDEO MET MUZIEK EN ZANG



Schrijf de nummers van de kleine sneeuwvlokken in de overeenstemmende grote sneeuwvlokken en kleur de grote sneeuwvlokken

Sneeuwvlokjes Sneeuwvlokjes, sneeuwvlokjes dwarrel maar rond, Kom met je vriendjes bij ons op de grond. Sneeuwvlokjes, sneeuwvlokje kom nu maar gauw, Misschien maak ik straks wel een sneeuwpop van jou!



Het eiland en de gouden appel Een kort Fries sprookje waarin een bijzondere aanpak beloond wordt Er was eens een koning, die had drie zonen. Toen hij oud werd, riep hij ze bij zich en zei dat diegene van hen zijn troon zou erven, die hem ook werkelijk verdiende. Heel ver weg in een wild meer lag een eilandje, en daarop stonden bomen waaraan gouden appels groeiden. De koning zei: "Wie van jullie drieën zoveel mans is, dat hij daar een gouden appel vandaan haalt en mij die brengt, die wordt mijn troonopvolger." De oudste wilde het dan eerst maar eens proberen. Hij voer met een boot op zijn doel af, maar toen ze dicht bij het eiland kwamen, stak er een woeste wind op en de golven werden huizenhoog. De boot werd teruggedreven en woei tegen de wal. De prins zei tegen de schipper van wie hij die boot gehuurd had: "We zullen maar afwachten." De volgende dag voeren ze er weer op uit, maar er stak weer net zo'n storm op en er gebeurde hetzelfde als de vorige dag. De derde dag heeft hij het nog eens geprobeerd, maar alweer tevergeefs. Hij kwam thuis en zei: "Nee, dit lukt me niet." Hierop ging de tweede zoon dan maar eens in de aanval. Hij dacht: als ik nu rondom het eiland vaar en die storm steekt weer op en waait uit dezelfde hoek als in het geval van mijn broer, dan blaast hij mij juist naar het eiland toe. Maar toen hij op het meer verscheen, was er in het geheel geen wind en ze dobberden maar wat rond. En hoe ze ook roeiden en hoe dicht ze het eiland soms ook naderden, ze bereikten het niet. Ze deinden daar net zo lang rond tot ze gebrek aan voedsel en drinken kregen en toen voeren ze maar weer huiswaarts. Later probeerden ze het nog tweemaal, maar ook dat was tevergeefs. Hierop bereidde de jongste prins zich voor om de reis te maken. Hij wachtte tot er strenge vorst kwam, en toen alles stevig was dichtgevroren ging hij op de schaats op zijn doel af. Hij kwam heel dicht bij het eiland, en toen stak weer die felle wind op. De prins zette zijn hielen in het ijs, maar hij kon niet eens op dezelfde plek blijven staan. Doch wat hij gehoopt en gewenst had gebeurde: door die sterke wind woeien er gouden appels van de bomen af. Ze bleven in de sneeuw liggen, maar een ervan zag hij over het ijs voorbij rollen, tot buiten het eiland; en hij schaatste erachteraan. Op schaatsen kon hij sneller vooruitkomen dan de appel rolde. Zodoende kreeg hij één appel te pakken, waarmee hij thuiskwam. En zo erfde de jongste prins de troon van zijn vader.



De sneeuwman Een vertelling van Hans Christian Andersen over vergankelijkheid "Het kraakt in me, zo lekker koud is het!" zei de sneeuwman. "De wind kan zo bijten dat er leven in je komt. En wat staart dat starende ding daar!" Hij bedoelde de zon, die net onder aan het gaan was. "Die krijgt me heus niet aan het knipperen, ik hou alle stukjes en beetjes wel bij elkaar." Hij had twee driehoekige stukjes dakpan als ogen. Zijn mond was een brokstuk van een oude hark, daarom had hij ook tanden. Hij was geboren onder hoerageroep van de jongens, begroet door de klank van belletjes en het klappen van de zweep van sleeën. De zon ging onder, de volle maan kwam op, rond en groot, helder en mooi aan de blauwe hemel. "Daar heb je haar weer van een andere kant," zei de sneeuwman. Hij dacht dat de zon weer te voorschijn kwam. "Ik heb haar het staren afgeleerd. Ze mag wel licht blijven geven, want dan kan ik mezelf zien. Als ik maar wist wat je moest doen om van je plaats te komen. Ik wil zo graag van mijn plaats komen. Als ik dat kon, zou ik op het ijs gaan glijden, zoals ik de jongens heb zien doen; maar ik kan niet hardlopen." "Weg, weg!" kefte de oude kettinghond. Hij was een beetje hees, al sinds hij kamerhond was geweest en bij de kachel had gelegen. "De zon zal je wel leren hardlopen. Dat heb ik vorig jaar aan je voorganger gezien en ook aan zijn voorganger. Weg, weg zijn ze allemaal." "Ik begrijp je niet, vriend," zei de sneeuwman. "Moet dat ding daarboven me leren hardlopen?" Hij bedoelde de maan. "Ze liep daarnet inderdaad hard weg, toen ik strak naar haar keek, maar nu komt ze van een andere kant weer aansluipen." "Jij weet ook niets," zei de kettinghond, "maar je bent ook nog maar net in elkaar gezet. Wat je nu ziet, wordt maan genoemd, maar wat wegging, was de zon. Die komt morgen weer en die zal je wel leren lopen, recht de sloot in. We krijgen gauw een weersverandering, dat merk ik aan mijn linkerachterpoot, die trekt. Er is ander weer op til." "Ik begrijp hem niet," zei de sneeuwman, "maar ik heb het gevoel dat hij iets onaangenaams zegt. Maar die ene die stond te staren en toen onderging en die hij zon noemt, dat was ook geen vriendin van me, daar heb ik zo'n gevoel van." "Weg, weg," zei de kettinghond, liep drie rondjes om zichzelf heen en ging toen zijn hok in om te slapen. Er kwam echt ander weer aan. In de ochtend bedekte een dichte, klamme mist het hele gebied. Toen het licht werd, ging het waaien en de wind was ijzig koud. De vorst nam bezit van alles. Maar wat een schouwspel toen de zon opkwam! Alle bomen en struiken waren bedekt met rijp; het leek wel een bos vol witte koralen, het leek alsof alle takken met stralend witte bloemen waren bedekt. De oneindig vele, fijne vertakkingen, die je 's zomers door de bladeren niet kunt zien, kwamen nu één voor één te voorschijn. Het leek wel kant, zo stralend wit alsof er uit iedere tak een witte glans straalde. De treurberk bewoog in de wind, er zat leven in, net als in de bomen 's zomers. Wat een weergaloze pracht! En toen de zon ging schijnen, o, wat fonkelde alles, alsof het met diamantstof was bestrooid. Grote diamanten glinsterden op de sneeuwlaag op de grond. Je kon ook denken dat er ontelbare kaarsjes brandden, nog witter dan de witte sneeuw zelf.



"Wat een weergaloze pracht," zei een jong meisje dat samen met een jonge man de tuin inkwam en precies bij de sneeuwman bleef staan om naar de schitterende bomen te kijken. "Zo mooi is het in de zomer niet," zei ze en haar ogen straalden. "En zo'n type heb je dan al helemaal niet," zei de jonge man en hij wees naar de sneeuwman. "Dat is een mooie!" Het jonge meisje lachte, knikte naar de sneeuwman en danste toen met haar vriend over de sneeuw, die onder hun voeten kraakte alsof ze over stijfsel liepen. "Wie waren dat, die twee?" vroeg de sneeuwman aan de kettinghond. "Jij bent hier langer dan ik; ken jij ze?" "Zeker," antwoordde de kettinghond. "Die heeft me nog geaaid en me een been gegeven om op te knagen. Die bijt ik heus niet!" "Maar wat moeten ze nu voorstellen?" vroeg de sneeuwman. "Geliefden!" gromde de kettinghond. "Die gaan samen in een hok wonen en aan één been knagen. Weg, weg!" "Hebben die twee evenveel te zeggen als jij en ik?" vroeg de sneeuwman. "Die horen bij de bazen," zei de kettinghond. "Je weet inderdaad echt weinig, als je van gisteren bent. Dat merk ik aan jou. Ik heb de leeftijd des verstands bereikt, ik ken iedereen hier op het landgoed. En ik heb tijden meegemaakt dat ik niet in de kou aan de ketting stond. Weg, weg!" " "De kou is heerlijk!" zei de sneeuwman. "Vertel nou, maar niet met je ketting rammelen, want dan ratelt het in me!" "Weg, weg," kefte de kettinghond. "Een welp ben ik geweest, heel snoezig, zeiden ze, toen ik binnen in het landhuis op een fluwelen kussen lag, of op schoot bij de grote baas; toen ik werd gezoend en mijn pootjes met een geborduurd zakdoekje werden afgeveegd. Ze noemden me 'knuffeltje' en 'honneponnetje', maar toen werd ik hun te groot en gaven ze me aan de huishoudster. Zo kwam ik in de kelder terecht. Je kunt er naar binnen kijken, vanwaar je staat. Je kijkt recht in de kamer waar ik de baas ben geweest, want dat was ik bij de huishoudster. Het was weliswaar niet zo deftig als boven, maar wel lekkerder. Ik werd niet geknuffeld en door de kinderen rondgesleept, zoals boven. Ik had even goed te eten als eerst en veel meer. Ik had een eigen kussen en er was een kachel en dat is in deze tijd het heerlijkste dat er is! Ik kroop er helemaal onder, zodat ik weg was. Van die kachel droom ik nog steeds. Weg, weg!" "Ziet een kachel er zo mooi uit?" vroeg de sneeuwman. "Lijkt ze op mij?" "Ze is precies het tegenovergestelde van jou! Pikzwart is ze. Ze heeft een lange hals van koper. Ze eet brandhout, tot de vlammen ervan uit haar mond slaan. Je moet ernaast gaan liggen of er vlak onder, eindeloos lekker is dat! Je moet haar door het raam kunnen zien, waar jij staat!" De sneeuwman keek en zag inderdaad een zwart glimmend ding staan met een koperen trommel. Het vuur vlamde op door het ruitje. Het werd de sneeuwman heel vreemd te moede. Hij had een gevoel dat hij zelf niet helemaal begreep. Er kwam iets over hem wat hij niet kende, maar wat de mensen wel kennen, als ze niet van ijs zijn. "Waarom heb je haar verlaten?" vroeg de sneeuwman. Hij voelde dat ze van het vrouwelijk geslacht was. "Hoe kon je zo'n plek verlaten?" Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz


"Ik moest wel," zei de kettinghond. "Ze hebben me eruit gegooid en me hier aan de ketting gelegd. Ik had de jongste jonker in zijn been gebeten, want hij had het been van me afgepakt waar ik op aan het knagen was. Been om been, vind ik. Maar dat namen ze me kwalijk en vanaf die dag sta ik aan de ketting en ben ik mijn heldere stem kwijt. Luister maar hoe hees ik ben. Weg, weg, zo liep dat af." De sneeuwman luisterde al niet meer. Hij keek maar steeds bij de huishoudster de kelder in, haar kamer in, waar de kachel op haar vier ijzeren poten stond, net zo groot als de sneeuwman zelf. "Het kraakt zo raar in me," zei hij. "Zou ik daar ooit binnen mogen? Dat is toch een onschuldige wens en onze onschuldige wensen moeten toch in vervulling kunnen gaan. Het is mijn hoogste wens, mijn enige wens en het zou bijna onrechtvaardig zijn als die niet in vervulling ging. Ik moet naar binnen, ik moet tegen haar aanleunen, al moet ik het raam ervoor inslaan." "Jij komt daar nooit binnen," zei de kettinghond, "en als je bij de kachel kwam, dan was je weg, weg!" "Ik ben al zo goed als weg," zei de sneeuwman, "ik geloof dat ik breek!" De hele dag stond de sneeuwman naar binnen te kijken. In de schemering zag de kamer er nog uitnodigender uit. Er kwam zo'n zacht schijnsel van de kachel, zo zacht als de maan niet kan schijnen en ook de zon niet, zoals alleen kachels kunnen schijnen, als er iets in zit. Als de deur openging, schoot de vlam op, dat was zo haar gewoonte. Er kwam een blos op het witte gezicht van de sneeuwman. Er kwam ook een rode gloed op zijn borst. "Ik hou het niet uit!" zei hij. "Dat tong uitsteken staat haar zo goed!" De nacht was heel lang, maar niet voor de sneeuwman. Die stond in zijn eigen, mooie gedachten verzonken en die vroren dat ze kraakten. 's Morgens waren de kelderramen dichtgevroren. Er stonden de mooiste ijsbloemen op die een sneeuwman maar kon verlangen, maar ze onttrokken de kachel aan het oog. De ramen wilden maar niet ontdooien, hij zag haar niet. Het kraakte en het piepte, echt van die vorst die een sneeuwman plezier zou moeten doen, maar hij had geen plezier. Hij had zich gelukkig kunnen en moeten voelen, maar hij was niet gelukkig, hij had kachelverlangen. "Wat een erge ziekte voor een sneeuwman," zei de kettinghond. "Daar heb ik ook aan geleden, maar ik ben eroverheen gekomen, weg, weg! Er komt ander weer aan." En er kwam ander weer aan. Het ging dooien. De dooi nam toe en de sneeuwman nam af. Hij zei niets, hij klaagde niet en dat is een veeg teken. Op een ochtend viel hij om. Er stak een soort bezemsteel de lucht in op de plek waar hij had gestaan; daar hadden de jongens hem omheen gebouwd. "Nu begrijp ik zijn verlangen," zei de kettinghond. "De sneeuwman had een kachelschraper in zijn lijf. Die heeft zich in hem bewogen. Maar nu is het voorbij. Weg, weg!" Algauw was ook de winter voorbij. "Weg, weg!" kefte de kettinghond, maar de meisjes op het landgoed zongen: "Sneeuwklokje, fris en kuis, ontspring, Trek, wilg, je wollen wantjes aan. Kom koekoek, leeuwerik, en zing, Het voorjaar komt er nu al aan. Ook ik zing mee, koekoek, wiedewiet! Kom zonnetje, zing ook je lied!" En nu denkt niemand meer aan de sneeuwman. Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz










De Elfstedentocht Het is al heel lang een bijzonder sportieve prestatie om op één dag schaatsend alle elf Friese steden te bereiken: een afstand van bijna 200 kilometer. Van enkele tientallen volbrengers van vroeger, zijn de namen bekend gebleven. Hun successen werden in de familiekring trots van generatie op generatie doorverteld. Onder de honderden mannen en vrouwen die in de lange winter van 1890 op 1891 op eigen benen de tocht hebben geschaatst en uitgereden, bevond zich ook de grote sportman Willem ('Pim') Mulier. Hij kwam op het idee de Elfstedentocht te organiseren. In 1909 was het zover. Toen schreef de Friesche IJsbond voor de eerste keer een Elfstedenwedstrijd uit. De Friesche IJsbond wilde het maar bij deze ene keer laten. Maar mr.!M.E. Hepkema, jurist in Leeuwarden, was van mening dat deze vorm van schaatssport moest blijven. Hij vond het belangrijk een aparte organisatie daarvoor op te richten. Enkele dagen daarna - op 15!januari 1909 richtte hij, samen met andere enthousiaste Friezen, de Vereniging 'De Friesche Elf Steden' op. Het doel van de vereniging is; “het behalen van de ijssport in de provincie Friesland en in het bijzonder het organiseren - zo mogelijk jaarlijks - van Elfstedentochten op de schaats”. ! Hieronder volgt een overzicht van de elfstedentochten die zijn gehouden. Op het kaartje staat de route. ! Zaterdag 2 januari 1909 Woensdag 7 februari 1912 Zaterdag 27 januari 1917 Dinsdag 12 februari 1929 Zaterdag 16 december 1933 Dinsdag 30 januari 1940 Donderdag 6 februari 1941 Donderdag 22 januari 1942 Zaterdag 8 februari 1947 Woensdag 3 februari 1954 Dinsdag 14 februari 1956 Vrijdag 18 januari 1963 Donderdag 21 februari 1985 Woensdag 26 februari 1986 Zaterdag 4 januari 1997 Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz






De sneeuw van weleer Vroeger viel de sneeuw anders dan vandaag. Vandaag is sneeuw meestal iets hinderlijks. Een sneeuwpak is een lastpak. Nauwelijks ligt de sneeuwen deken of men gaat hem te lijf met sneeuwruimers en dooimachines, ploegt hem tot een nare, grauwe slinkende brij. Vroeger viel de sneeuw in volle aandacht, grote vlokken daalden als plukken uit de wollige pels van de poolbeer, de witte vederen uit een zwanevleugel. De eerste sneeuw die bleef liggen genoot een bijna religieuze aandacht. Ze was drager en symbool van het kerstfeest, van het snel verouderende jaar, van sproken, van hoge verwachtingen, maar ook van diepe angst en vrezen. Ze was onmisbaar ingrediënt in ons hopen en geloven, in onze dromen en verwachtingen. Vandaag beklaagt men zich nog slechts over de sneeuw. Bertus Aafjes





------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola: www.goochelaar.biz


Hoeveel Elfstedentochten zijn er gehouden? ........................................................................................ In welke kalendermaand zijn de meeste Elfstedentochten gehouden? ..................................................

Op welke dagen van de week zijn er geen Elfstedentochten gehouden? .............................................. Hoeveel kiliometer is de hele route (berekenen aan de hand van het kaartje)? ....................................


!""#$%&'% ()**+,%*)%-./% %

! ! !

! %

0)12#3"$-*4""#$% 5*#467"8% 9#2*1.*/:% o 5"#3*%/)**+,;% o <*/327$*)%/)**+,% o =*)%42+8%4+)/$.*% >+-?:% o @$$A:BB)"$++#C"#-*)"CD23%

E22#%8*%7**#4#"D@$:% %

F*%4-)8*#*)%7*#*)%8*%G27H*)8*%6*H#-AA*):% % !#-/$"77*)% ($#22-"+$2I/% 0/27"$-*% (3*7$,"$*#% E#-*/A+)$% 0J?*7% % F2*7*):% % o F*%4-)8*#*)%,*$*)%@2*%/)**+,G7244*)%2)$/$"")%*)%4+))*)%G*#$*77*)%@2*% @*$%A#2D*/%G*#722A$%G")%4#-/$"7%)""#%/)**+,G7244*)C% o F*%4-)8*#*)%4*))*)%8*%1+)D$-*%G")%**)%/$#22-"+$2C% o F*%4-)8*#*)%,*$*)%8"$%**)%A"4%/)**+,%8*%42+%$*H*)@2+8$C% o F*%4-)8*#*)%,*$*)%-)%,*74*%H*6-*8*)%*#%G**7%/3*7$,"$*#%-/%*)%4+))*)% G*#$*77*)%,""#23%8"$%-/C% o F*%4-)8*#*)%4+))*)%G*#,22#8*)%,"))**#%@*$%-./%/$*#4%H*)2*H%-/%23%*#2A% $*%4+))*)%/D@""$/*)C% o F*%4-)8*#*)%,*$*)%,"$%-.?*7%-/%*)%4+))*)%"")H*G*)%,"$%8*%H*G27H*)% 8""#G")%?-.)C% o F*%4-)8*#*)%*#G"#*)%8"$%?,"#$%K"6/2#6**#$I%*)%,-$%K#*17*D$**#$I% o F*%4-)8*#*)%*#G"#*)%8"$%*#%G**7%7+D@$%?-$%-)%/)**+,%822#%3-88*7%G")%**)% A#2*1.*C%

!""#$%&'% %

%

%

%

%

%

%

()**+,%*)%-./%

0)%1*%,-)$*#%2-.)%1*%1"3*)%45#$6%7*$%,5#1$%8""$%8-9:$%*)%;#5*3%15)4*#6%<*%:*=$%1")%)-*$% ;**8%$-.1%5>%=+-$*)%$*%/?*8*)6%@""4%-/%:*$%/""-%,**#A%1")%3"%.*%=-))*)%1-)3*)%15*)6%B""#% "8/%*#%/)**+,%*)%-./%8-3$A%,5#1$%:*$%")1*#/6% %

C-)$*#$-.1% % 0)% 1*% >"")1% D*=#+"#-% -/% 1*% ,-)$*#% 5+1A% 1"$% >*#4% .*% 155#1"$% 1*% 1"3*)% ,**#% ,"$% 8")3*#% ,5#1*)6%E)%"8/%1*%25)%/9:-.)$%;5*8%.*%1"$%554% :**8% 35*16% F*% )"$++#% >*#4$% 1"$% 5546% (5>/% ;8-*3$% *#% 25>""#% **)% ;8-)1*#% #5)16% E)% -)% 1*% $+-)% 3"")% 1*% **#/$*% =85*>*)% 5?*)6% B""#% :*$% 4")% -)% D*=#+"#-% 554% :"#1% ;#-*2*)6% E)% *#% 4")% )53%:**8%,"$%/)**+,%;"88*)6%F*%,-)$*#%-/%*9:$% )53%)-*$%;55#=-.6%% %

7*$%/)**+,$% %

B"#4%L"//-)5%

%

()**+,% =*3-)$% !"# $%# &'()%"6% 7553% -)% 1*% 8+9:$6% E*)% /)**+,;854.*% =*3-)$% :**8% 48*-)6% G8/% **)% /$5D.*% ;")% )*!+,-(6% 7*$% ,**3$% 1")% 554% =-.)"% )-*$/6% B""#% -)% 1*% ,584*)%?8"44*)%1-*%?-*?48*-)*%4#-/$"88*)%"")%*84""#%*)% 25% ,5#1*)% :*$% /)**+,;854.*/6% F-*% ,5#1*)% /$**1/% 3#5$*#% *)% 2,""#1*#6% H5% 2,""#% 1"$% 2*% 3"")% ;"88*)6% I)1*#,*3% 3*=*+#$% *#% ;")% "88*/% >*$% 1-*% ;854.*/6% H*% 4+))*)% 48*-)*#% ,5#1*)% 5D% 3#5$*#6% F*% /)**+,% 4")% 5)1*#,*3% 554% />*8$*)A% 1"$% :")3$% ;")% 1*% 8+9:$% "DA% 5D% :*$% 45+1% -/% 5D% )-*$6% G8/% :*$% ;#-*/$% =8-.D$% 1*% /)**+,% 8-33*)6%G8/%/)**+,%1#553%*)%D-.)%-/%J25"8/%,-$%?5*1*#K% 4+)%.*%*#%3**)%/)**+,="88*)%;")%>"4*)6%F"$%3""$%,*8% >*$% ?8"4/)**+,A% 1-*% 554% =8-.D$% 8-33*)6% F*% ;8544*)% ?8"44*)%35*1%"")%*84""#6%%

0/%/)**+,%"8$-.1%8*+4M% % B*$%/)**+,%4+)%.*%8*+4*%1-)3*)%15*)6%B""#%)-*$%-*1*#**)%;-)1$%/)**+,% D-.)6% N"% .*% 5?% 1*% D-*$/% )""#% /9:558A% 1")% -/% :*$% ,*8% **)/% 8"/$-36% I54% 5+1*#*%>*)/*)%2-.)%)-*$%25%158%5?%/)**+,6%H*%4+))*)%>"44*8-.4%;"88*)%*)% -*$/%=#*4*)6%G8/%:*$%/)**+,$%,5#1*)%1*%,*3*)%35*1%/9:55)3*>""4$6%<*% 2-*$% ,*8% **)/% +,*''!-.,'/+% ;55#=-.% #-.1*)% >*$% **)% 2,""-8-9:$O% 2-.% +,*''!%"#0'.,%5?%1*%,*3*)%,""#155#%:*$%/)**+,%/>*8$6%%

N-./=*#

%$ !"##$%&'(&##"&)#*#"& & +#& ,#-../0& 1#0& 2'((31'#"& "'#04& 2556& .")#6& ##"& )'*& 75*& ("##$%& '(& 1#0& "'#0& *.$)8& 9#& 7-5"0#"& '"& )#& :#6,#"& -',,#"& .")#6& ##"& !"#"$% &'$% ($"")*8& 9556.2& :#;6'#<#"& <#& "'#08& =$((#"&)#&)6.,#&("##$%&<'0&;##-&-$3104&)'#&1.$)0&)#&*.$&0#,#"8&+#&*$"0&1#0&;#6,#-'>*#"& 2#0& )$::#-& ,-5(& '"& ."<#& 1$'<#"8& ?-5"0#"& ,#;#"& <#-/& 06.$%#"(& ..*& %5620#& 5/8& @'>*& 2556& ##"(&'"&)#&0$'"&5-(&("##$%&-',04&6.").2&7-5"0#"&(2#-0&)#&("##$%&##"&:##0>#&%#,8&& &

9#&("##$%&(2#-0& &

?1'-'7&C'--&

&

!.2(& :-'>/0& ("##$%& -5",& -',,#"8& 9#& -5",(0#& 0'>)& '"& ."(&-5")&%5(&0'#"&%#*#"8&A556&2##(05-&'(&)#&("##$%& ,5$%&%#,8&B6&<'>"&7-550(#"&%556&1#0&)#&1#-#&%'"0#6& ("##$%04& :'>;..6:##-)& 1..,& '"& )#& :#6,#"4& )556& :-'>/0& )#& ("##$%& )#& 1#-#& %'"0#6& -',,#"8& 9#& ("##$%75**#"& *$""#"& 2#0#6(& )'*& %.6)#"4& 0.0& 1#0& -#"0#& %.6)08& 95"& (2#-0& )#& ("##$%& #"& %.6)0& 1#0& %50#68& C#0& %50#6& (06..20& ;5"& )#& :#6,#"& 5/4& )#& :#*#"& #"& 6';'#6#"& '"8& 9'0& %.6)0& (+",-*'-".% ,#".#2)8&

D+(&.2&0#&(31550(#"& & E$-& ,65)#"& '(& 1#0& &./"(0)$-8& 955-0& )#& 0#27#650$$6& .")#6& 1#0& ;6'#(7$"04& )5"& %.6)0& 1#0& (75""#")4& )5"& :#;6'#<#"& )#& (-.0#"&#"&)#& 7-5((#"8& 9#& ##6(0#& )5,& -',0& #6& ##"&)$"&;-'#(>#&'>(8&950&;-'#(>#&%.6)0&5-&("#-& )'**#6&5-(&1#0&2556&)5,&#"&"5310&;6'#(08&B"& "5& .",#;##6& F& )5,#"& *$"& >#& )5"& (31550(#"8& D+(&'(&:#;6.6#"&%50#68&& &

?#0#6&G.$)5&

D+<#-&

G'-:#6&=1$(&

& !.2(&*$"&>#&.7&)#&%#,&(31550(#"4&)5"&;5-0&/12",8&950& '(& 6#,#"& )'#& .7& (06550& :#;6'#(08& H--#(& %.6)0& :#)#*0& 2#0& ##"& -55,>#& '>(4& ..*& )#& :.2#"& #"& (06$'*#"8& H-(& 1#0& -5",& '><#-04& *5"& )50& ##"& 6527& :#0#*#"#"I& )5"& :6#*#"& )'**#&05**#"&;5"&)#&:.2#"8&J.*&5-&1#0&;#6*##6&*.20& (0'-& 0#& -',,#"& %5"0& 1#0& '(& (7#*,-5)8& K#-$**',& )$$60& '><#-&2##(05-&2556&*.608&&

!"#$%&'(%%)*+&

& !",&-%.&/%&(0123+& & ! 4$$%#& ! 5-%#$0$%,%#& ! 67"',28&9":& ! ;(%%)*& & !",&3"&/%&10%(+&& & <= >%,&1%&,-%#$0$%,%#&%%(&:*"#,2%#&.)2,%(=&& ?= @2/:&-0%A%%7&3#"1%(&-%,&2'=& & B= C0%&1%&,-%#$0$%,%#&2(&%%(&D7"',28&9":=&& E= F%3&-%$&0D&1%&.01%$&A"(&%%(&%$$%#=& G= H)7&1%&%$$%#&-"7I&$%,&'(%%)*=& J= K""7& 1%& ,-%#$0$%,%#& ("& %%(& :*"#,2%#& )2,& 1%& %$$%#=& 4(& :2/:& (""#& 1%& ,%$D%#",))#=& & L= F%3&1%&,-%#$0$%,%#&*%%#&0D&1%&.01%$&A"(&1%&%$$%#=& M= H)7&()&1%&%$$%#&-%7%$""7&$%,&'(%%)*=& N= !"8-,&*%%#&%%(&:*"#,2%#=&
!"#$%&'"()#(""*+)

) ,-')."/)0")(%1234) ) ! 5%(("#6.20() ! 7(""*+) ! 8)"9"()3:%'")#'*;;"();-:'%() ! 5+-:')<-<2":) ! =&*$2(2*$>%&2") ! ?20$) )) ,-')3-)0")1%"(4)) ) @A B"<&-;)."')"(")#'*;);-:'%()$"')-&*$2(2*$>%&2"C)."')-(1":")$"')D+-:') <-<2":A) 8A ?"3)/20)D%(("#6.20()/"21")#'*;;"()<-<2":)(--#')"&;--:)%<)1")#(""*+A) ) ,-')D-&)":)3"/"*:"(4) ) E"')D+-:'")#'*;);-:'%()D2(;')12"<":)+"3)2()1")#(""*+)1-()."')#'*;);-:'%()$"') -&*$2(2*$>%&2"A) ) ,--:%$4) ) E"')1%(;":")#'*;);-:'%()(""$')."')&26.')%<)F."')+%:1')3"-/#%:/"":1GA)E"')&26.') +%:1') 2() +-:$'") %$3"D"'C) +--:1%%:) ."') #(""*+) 1--:%(1":) 3--') #$"&'"(A) E"') -&*$2(2*$>%&2") %<) ."') -(1":") #'*;) ;-:'%() ."">') ."') &26.') +"":;--'#') F3":">&"6'"":1G)"()1--:1%%:)2#)."')(2"')2()+-:$'")%$3"D"'A) ) )

)

) ) ) )

)

!"#$%&'($%'#)*+"$

$ ,-*$."/$+"$#&(012$ $ ! 34-5"#$6&*$ ! 70#0--4$ ! 8#""'9$ $ ,-*$1-$+"$(&"#2$$ $ :; <"*$("$6&*$/'0*"#$-4)$."*$)#""'9*;$ =; >4)$("$6&*$?&4$0)$@"*$)#""'9$A&B$-4)$."*$)*&6*$@"*$)#""'9"#C$@""*$+"$.&"$ (0%$("$4--1$)#""'9$0);$ D; E""@$("$6&*$@""$#--F$/0##"#$"#$4--*$("$)#""'9$)@"4*"#;$$ G; H""*$#'$."*$9-*"F$0#$("$6&*;$ $ ,-*$5-4$"F$1"/"'F"#2$ $ I"$5'4*$50"#$(-*$-4)$)#""'9$)@"4*J$"F$9-*"F$&?"F/40+B*;$!F$50*$@0#("F$9-*"F$0#$("$ 6&*$-4)$)#""'9;$ $ ,--F&@2$ $ 8#""'9$/")*--*$'0*$B0+#"$%F0)*-44"#;$>4)$("$%F0)*-44"#$--#$"4%--F$?-)*$50**"#J$50+#$ ."*$)#""'9?4&%%"#$1"9&F("#;$K'))"#$(0"$)#""'9?4&%%"#$50*$?""4$4'L.*;$M&&F$."*$ )@"4*"#$1--*$("$4'L.*$"F$'0*$"#$/40+B*$"F$@0#("F$@-))-$&?"F;$$

$

$ $ $ $ $

Werkbladen winter: sneeuw en ijs. Schoolvoorstellingen van goochelaar en buikspreker Aarnoud Agricola:

Recommend Documents