DE WILLY Jaargang 4, nummer 2 – November 2012
WELKOM Voorwoord van de redactie Bastijn Steelandt en Simon Desmet Waarde Musicologen en sympathisanten, Nu alle bomen stilaan hun bladeren hebben verloren en de meesten onder jullie reeds de eerste stress beginnen te krijgen inzake het achterstallige schoolwerk, wordt het tijd voor een nieuwe Willy. Niets is beter om tot rust te komen! Laat je meevoeren door spannend verhalen, grappige anekdotes, cultuur en pizza. Of het nu gaat om een doodsaaie treinrit door te komen,
Het Willy-team
1
of een ietwat minder interessante les uit te zitten (we hebben het hier weliswaar niet over de musicologische vakken): de Willy staat altijd voor je klaar. Krijg je tijdens het lezen zelf zin om eens de journalistenschoenen aan te trekken, laat het ons dan zeker weten en vergaar eeuwige roem in een volgende editie. En nu wensen wij je veel leesplezier.
2
INHOUD Voorwoord ......................................................................................................................................................... 1 Inhoud .................................................................................................................................................................. 3 Agenda ................................................................................................................................................................. 4 Recensie TRANSIT .......................................................................................................................................... 5 Erasmus ............................................................................................................................................................... 7 Lerarenopleiding ............................................................................................................................................ 10 De jeugd van toen .......................................................................................................................................... 12 De doop ............................................................................................................................................................. 14 Dixit ..................................................................................................................................................................... 16 Quizvraag.......................................................................................................................................................... 17 Stripverhaal...................................................................................................................................................... 18 Colofon .............................................................................................................................................................. 20
3
AGENDA November – December 2012 12/11: Tapshift Musicologica (fakbar Letteren) DVD-voorstelling (perma Musicologica)
15/11: Leuven Lectures in Musicology (MSI, 18u) ‘Musicologica and the Chamber of Talking’ (praatkamer fakbar Letteren) 19/11: Koorrepetitie (kelder MSI)
22/11: Opening tentoonstelling ‘grafische partituren’ (Centrale Bibliotheek) LOKOmotion (verschillende locaties, Letteren in Rumba/Popclub)
23/11: 26/11: 28/11: 02/12: 03/12: 03/12: 04/12: 10/12:
Cultuuruitstap Beethoven (Stadsschouwburg Leuven) DVD-voorstelling (perma Musicologica) Groot Dictee der Leuvense Studenten (Aula Pieter de Somer) Avondtapshift Musicologica (fakbar Letteren) Koorrepetitie (kelder MSI) Praatkamerfeestje (praatkamer fakbar Letteren) Leuven Lectures in Musicology (Justus Lipsiuszaal, Letterengebouw, 18u) Tapshift Musicologica (fakbar Letteren)
Beste Letterling, Letteren gaat skiën! Dit van 1 tot 10 februari (de lesvrije week dus) in Saint-François Longchamp. Interesse? Vragen? Mail naar
[email protected] of
[email protected] voor alle informatie!
4
RECENSIE TRANSIT: Festival voor nieuwe muziek Yarrid Dhooghe en Simon Desmet uiteenlopende bezetting zorgde voor een groots slot van het openingsconcert. In het weekend van 26 t/m 28 oktober 2012 werd Transit, festival voor nieuwe muziek, georganiseerd in het STUK te Leuven. Dit jaar maakte het evenement deel uit van de World Music Days die in België plaatsvonden. Zij die het programma enkele dagen voor het festival goed hadden doorgenomen, hadden wellicht hoge verwachtingen, die dit jaar niet altijd, maar toch wel regelmatig voldaan werden. Een greep uit het rijke aanbod…
Champ d’Action Champ d’Action verzorgde onder leiding van Jaan Bossier het openingsconcert. Opvallend was het werk Kabuki (2009) van de Japanse componist Hikari Kiyama. Deze compositie werd gebaseerd op de Kojiki, de oudst overgeleverde kroniek over het ontstaan van Japan. Kiyama probeerde het magische element, waarbij de keizer met een Japanse citer tijdens een orakel zwaait, te vatten. Fantastisch was vooral de baritonsaxsolo die door Peter Verdonck werd uitgevoerd. Krachtig, gedurfd en dat met een uiterst precieze afwerking. TRANSIT-ancien Serge Verstockt toonde dat ook met oud materiaal sublieme nieuwe muziek kan gecomponeerd worden. Zijn werk, opgebouwd uit études voor de 5
Ian Pace Pianist Pace bracht een zeer uiteenlopend programma van muziek voor piano solo. Ondanks zijn uitstekende speeltechniek was dit concert wellicht één van de weinige echte minpunten van deze editie van TRANSIT. Een ietwat eentonig programma, met als dieptepunt het ontzettend lang aanvoelende Rejection van Maxym Kolomiiets, kon de aandacht niet vasthouden. Het werk van André Laporte, de oudste componist op TRANSIT dit jaar, onderscheidde zich van de rest van de werken door gebruik te maken van een geluidsband en zorgde hiermee voor een welkome afwisseling.
Quatuor Danel & Centre Henri Pousseur Quator Daniel speelde vier strijkkwartetten van Newski, Whalley, Buyl en Fafchamps. De eerste compositie was Sergej Newski’s Strijkkwartet nr. 3 uit 2009. Deze compositie, die gebruik maakt van een uitgebreid gamma aan speeltechnieken, bestaat uit losse brokjes die verweven worden tot een intrigerend
klanktapijt, waarna de muziek weer van het debat dat aan dit concert verbrokkelt tot de bouwstenen waarmee voorafging, was deze opvoering een de compositie startte. voorbeeld van hoe nieuwe muziek en educatie hand in hand kunnen gaan. Het Ook Lettre Soufie : KH(À’) (ESQUIF) van Jean- programma was zeer divers gaande van Luc Fafchamps is opmerkelijk. Ook hier wat oudere werken, waaronder een van worden de instrumenten bespeeld met Varèse, tot nieuwe composities. Het moderne technieken. Het geheel krijgt een project is een ideale kennismaking voor zeer indringende klank. Daarenboven jongeren, waar ze zelf nieuwe muziek leren ontstaat er een interessante mengeling van maken. Nadar en Matrix hebben met de akoestische muziek, die door het Summer Academy een project blakend van strijkkwartet wordt gecreëerd en de “live kwaliteit neergezet. electronics”, waar Centre Henri Pousseur verantwoordelijk voor was. Quator Danel Ensemble Intercontemporain toonde dat het niet enkel het standaard vocabularium van hedendaagse De naam alleen al zet menig liefhebber van speeltechnieken beheerst, maar ook nieuwe muziek op het puntje van zijn stoel. perfect weet om te gaan met live Enkel de Stadsschouwburg was dan ook electronics. groot genoeg om het enthousiaste publiek te kunnen huisvesten. De vraag leek niet of Nadar Summer Academy het ensemble (dat meer op een orkest lijkt dan een ensemble) de verwachtingen zou Het Nadar ensemble voor hedendaagse kunnen inlossen, maar wel in hoeverre het muziek organiseerde dit jaar in die verwachtingen zou overtreffen. Luc samenwerking met MATRIX Centrum voor Brewaeys creëerde speciaal voor de Nieuwe Muziek voor de tweede maal een gelegenheid een werk voor EIC en stapte Summer Academy, afgelopen augustus. terecht trots het podium op na de Jongeren tussen 14 en 18 jaar werden première: zijn werk, dat citaten van ondergedompeld in de wereld van de verscheidene componisten verwerkte op hedendaagse muziek. In het kader van gepaste wijze, was één van de absolute educatie, het centrale discussieonderwerp hoogtepunten van TRANSIT 2012.
6
ERASMUS Studeren in het buitenland Zimcke van de Staey en Sara Smalbrugge Internationale Universitaire de Paris, au ième 14 . La vie en France montre aussi des Liebe Kommilitonen, chers étudiants, caractéristiques anciennes: on ne fait pas Nicht nur weil unsere neu erworben de virements, mais on émet un chèque! Sprachkenntnisse uns sehr am Herzen liegen, sondern auch aus erzieherischen Notre première semaine de cours (qui Gründen, schreiben wir ausnahmsweise tomberait une semaine plus tard que auf anderen Sprachen als unserem prévue...) fut la plus désastreuse de toute geliebten Niederländisch. Wir hoffen ja, l’année. Comme tout le monde sait, c’est pas terrible de choisir toutes ses matières à dass ihr das auch Wert schätzen könnt.. partir d’une brochure incomplète sans Nun zurück zum eigentlichen Thema dieser avoir vu les profs... Geschichte, den Leben einer Erasmusstudentin. Alles hat ja schon angefangen im September letzten Jahres. Ein herzliches Willkommen im bürokratischen Deutschland war nicht dabei. Die Suche nach meinem Studentenwohnheim im östlichen Lichtenberg fühlte schon wie eine Reise zurück in die Zeit. Nicht nur auf Grund der Plattenbauten, sondern auch während des Einrichtens eines deutschen Bankkontos bekam ich die Geschichte von Berlin zu spüren. Denn abgelehnt zu werden von der kapitalistisch aussehenden Commerzbank um dann ausgerechnet bei der Berliner Volksbank mit offenen Armen aufgenommen zu werden, war schon ein ironisches Zeichen.
Die Einführungsveranstaltung des Instituts für Musikwissenschaft hat sich in mein Gedächtnis eingegraben. Bei meiner ersten Veranstaltung wurden die verschiedenen Professoren vorgestellt. Darunter waren einige unvergessliche Persönlichkeiten. Sowohl Legenden, die man bereits aus seinen Lehrbüchern kannte, als auch den Großvater der Musikwissenschaft, der schon in der DDR-Zeit unterrichtet hat, werden vorgestellt. Im Unterricht lernte man die Professoren endlich richtig kennen und gut verstehen, obwohl mir die Mischung aus Deutsch und Südafrikanischen Click-Sounds eines Professors Schwierigkeiten bereitet hat.
Mon premier cours sorbonien fut « la Tel que Sara s’est amusée à Berlin, moi, musique populaire à partir de 1950 ». Le j’occuperais un petit studio à la Cité prof - un homme tellement petit - était une 7
vraie caricature, vu qu’il adorait les Beatles sur lesquels il avait écrit son thèse de doctorat. Cependant ces cours étaient fatigants. Il parlait sans cesse, parce qu’il dictait son cours depuis son Ipad. Les fragments sonores (c’est-àdire tous les tubes du rock’n’roll) devenaient un grand soulage…
Applaus, ein Metaoperseminar und ein Wolfgang Rihm Wochenende waren nur die Spitze des Eisbergs. Die Vielfältigkeit war eben auch bei den Prüfungsformen zu bemerken. Neben den konventionellen mündlichen Prüfungen und Hausarbeiten, habe ich einen Pecha Kucha Vortrag auf einer Konferenz und Referate mit abschließenden Diskussionsrunden, auch bekannt als Foltermethoden des Professors, geradeso überlebt.
Une fois par mois, il y avait un festival d’art contemporain gratuit, intitulé Dimanche Rouge où on pouvait prêter l’oreille à des artistes ou compositeurs débutants. Le festival se déroulait toujours dans des lieux particuliers, tel qu’un bateau aménagé comme une salle de concert. C’est là où j’ai Le cours de jazz le mercredi à 9h fut le seul rencontré beaucoup de mes amis actuels. moment de ma vie que je ne regrettais pas de me réveiller tôt. Il n’aurait jamais été Nicht nur auf Ebene der Universität war possible d’écouter Rockit d’Herbie Hancock Berlin ein abenteuerliches Geschehen. ou Agharta de Miles Davis pendant les Daneben gab es einerseits großartige cours à Leuven. Konzerte im klassischen Rahmen, andererseits ein verrücktes Nachtleben. Le prof d’ethnomusicologie Darüber hinaus fand est un homme bizarre regelmäßig eine d’une cinquante ans avec Kombination dieser des cheveux noirs comme beiden statt, wobei Einstein, y compris une Gegenwartsmusik in moustache. Il portait des Clubs aufgeführt wurde. boucles d’oreilles et des bagues étranges. Personne Pour moi, Paris était parne comprenait ce qu’il dessus tout un endroit de racontait et après deux cours, la moitié jazz et de cinéma. J’ai passé beaucoup de avait quitté cette matière. soirées dans des bars où on pouvait écouter des talents prodigieux. Ceux qui se Die Wahlmöglichkeiten der Kurse retrouvent à Paris un jour, regarde sur übertrafen jegliche Erwartung. Eine www.parisjazzclub.net et dissipe la nuit Veranstaltung über das Phänomen dans un de ces fameux clubs. 8
Diese einzigartige Stadt hat mein Herz erobert. Wo kann man sonst in Trance versetzt werden durch La Monte Young, tanzen bei Sonnenaufgang am Flughafen oder sich bis zum Abend danach in einem leeren Schwimmbad von den elektronischen Klängen umgeben lassen.
Iedereen die van ons de ongecensureerde verhalen wil vernemen (Zimckes amoureuze escapades en Sara’s dodelijke katers) moet ons maar eens op een Belgisch pintje trakteren. Quand le vin est tiré, il faut le boire.
Boodschap van Koco Beste Letterenstudent(e), Ben je pas op Erasmus geweest en vond je dit een onvergetelijke ervaring die je iedereen zou willen aanraden? Kom dan op dinsdag 11 december jouw erasmuservaring toelichten tijdens onze informele erasmusinfoavond voor studenten van de Faculteit Letteren! Voor meer info: één adres:
[email protected]. Heel erg bedankt en tot binnenkort!
9
DE LERARENOPLEIDING De lerarenopleiding musicologie: waarom? Waarvoor? Mark Reybrouck stagebegeleiding en nog een aantal materiële zaken. Een terugval van de In deze bijdrage volgt enige toelichting studentenaantallen is in die zin zeer over de specifieke lerarenopleiding problematisch, omdat er een kritische musicologie. Er is momenteel immers heel massa aan studenten nodig is om de wat in beweging: er is de hervorming van opleiding op een academisch niveau te het secundair die wordt voorbereid, er laten functioneren. Maar dit geldt ook voor komt een grondige hertekening van de de uitbouw van het vakdidactisch vakken in het DKO (de muziekacademies) onderzoek, voor het genereren van en er is de voorbereiding van de tweejarige publicaties en het aanvragen van rond master met een voorziene indaling van de onderzoeksprojecten muziekeducatie. Er gebeurt intussen heel lerarenopleiding in het curriculum. Tegen wat op dit vlak, maar de betrokkenheid van deze achtergrond is enige waakzaamheid onze eigen musicologen blijft hier wenselijk met betrekking tot drie zaken: de uitbouw en voortbestaan van de voorlopig nog zeer klein. lerarenopleiding musicologie, de positionering van de musicoloog in het werkveld en het besef van de meerwaarde van de specifieke lerarenopeiding als bijkomend diploma bij het zoeken naar een job. De structurele uitbouw van de opleiding blijft een kwetsbaar punt omdat de beschikking over ondersteunende middelen in principe wordt gekoppeld aan de studentenaantallen. Dit is van toepassing op het werkingskrediet voor de opleiding, het bibliotheekbudget, de toewijzing van de procentuele opdracht voor de praktijklector voor de
De positionering van de musicoloog in het werkveld is een ander punt. Veel musicologen komen terecht in de culturele sector, maar een groot aantal vindt traditioneel nog steeds een uitweg in het DKO. Zeer recent zijn er vanuit de opleiding echter pogingen ondernomen om ook meer te investeren in het bredere muziekeducatieve veld. Zo hebben de grote culturele organisaties meestal een educatieve dienst, en die werking leunt vaak heel dicht aan bij het domein van de muziekeducatie dat in de lerarenopleiding wordt aangeboden. Het is onze betrachting om de musicoloog duidelijker te profileren 10
in dat veld, en om als volwaardige gesprekspartner gehoord te worden door de beleidsmakers en de media. Er is op dit vlak een positieve evolutie aan de gang, maar er blijft nog steeds een lange weg te gaan. Het is daarbij belangrijk dat onze verzuchtingen gedragen worden door voldoende mensen in het veld en door jonge mensen die bereid zijn om in te stappen in het groeiende domein van de muziekeducatie. De meerwaarde van de SLO-opleiding tenslotte staat niet ter discussie. Met het diploma van leraar kun je uiteraard terecht in het leerplichtonderwijs (de dagschool) en in het DKO. Er zijn echter ook evoluties in de hogescholen, waar nieuwe vakken als keuzevak worden aangeboden (cultuur en actualiteit, muzische vorming) en de tendens voor de vakken in het secundair onderwijs gaat meer en meer in de richting van het afstappen van specifieke bekwaamheidsbewijzen voor specifieke vakken. Dat betekent dat musicologen in principe ook andere vakken kunnen claimen dan strikt muzikale. Veel hangt
hier echter af van het persoonlijke CV en van de manier waarop een sollicitatieportfolio wordt gepresenteerd. Maar ook buiten het onderwijs heeft een SLO-diploma een grote meerwaarde. Los van de mogelijkheden om les te geven in het onderwijs, is er ook nog het civiele effect van het diploma. De lerarenopleiding brengt je in contact met situaties waar je als musicoloog in principe niet direct mee in contact komt. Deze ervaring is bijzonder leerrijk en interessant, en kan ook uitermate zinvol zijn voor wie niet direct een onderwijscarrière ambieert. In die zin is het leraarsdiploma een grote meerwaarde bij sollicitaties die niet direct betrekking hebben op het onderwijs. Studenten die overwegen om de lerarenaanleiding aan te vatten, of die op zijn minst informatie willen krijgen over de specieke invulling en modaliteiten van de opleiding, kunnen altijd vrijblijvend contact opnemen met de vakdidacticus (
[email protected]) of de praktijklector musicologie (Freddy.
[email protected]). Mark Reybrouck SLO musicologie
11
DE JEUGD VAN TOEN… Docenten over hun studententijd Willy Vervloet net, toen gebeurde dat nog enigszins anders. Met een microfoon en een Oktober 1976, het Sint-Gummaruscollege cassetterecordertje gingen we het live te Lier. Het einde van de humaniora kwam opnemen tijdens de middagpauze op een in zicht, want we zaten in 6LWI, het laatste piano in de school. Ik mocht namelijk één jaar Latijn-Wiskunde. Een zekere anarchie keer per week piano studeren op de kamer greep in die tijd om zich heen: we waren van een priester-leraar, de dirigent van het bijna afgestudeerd, de vrijheid lonkte reeds schoolkoor, terwijl die gaan eten was. Ik in de verte… en dit kwam vooral in een had vrije toegang verkregen voor alle aantal naschoolse activiteiten tot uiting. donderdagen van het schooljaar. Zeer tegen mijn zin echter Zoals zovele trok de volledige klas scholen uit het mee naar die kamer ‘vrije’ net, om dat muziekje op te verzekerde het nemen. Ik heb toen college zich van duizend angsten aanvullende uitgestaan dat we financiering door toch maar niet zouden het inrichten van betrapt worden, ik grote wilde immers dat feestelijkheden. uitzonderlijke Het hoogtepunt privilege niet verliezen. Na enkele was de ‘Paradeskeskermis’ rond half pogingen stond het liedje er op en kon ik oktober: een heel weekend stond de school mijn klasgenoten de kamer uit jagen voor op zijn kop met een eetfestijn, bodega, die leraar terugkwam. De klapper van het drink- en proefstalletjes en allerlei activiteiten door de leerlingen. De retorica paradeskesweekend was de wafelenbak. verzorgde een show bestaande uit een Een competitie tussen alle klassen van de aantal sketches. Hiervoor hadden we school om het grootste aantal wafels te kenwijsjes van tv-programma’s nodig, verkopen leidde elk jaar tot rond de waaronder dat van de ‘Dikke en de Dunne’. veertigduizend verkochte wafels. Deze Tegenwoordig haal je zoiets effe van het werden op de school gebakken met heel 12
veel wafelijzers op grote gasvuren. Bakkers van dienst waren wij, de laatstejaarsstudenten in wisselende ploegen. Het bakken begon vrijdag na de lessen en ging de hele nacht door tot zaterdagnamiddag. Deze marathonsessie werd natuurlijk gevolgd door te veel drank en uitspattingen.
speelplaats te wachten. Een klasgenoot had mijn fiets mee naar huis genomen en had beloofd die ’s morgens vroeg te komen brengen. Kwam daar de directeur voorbij, ook een priester die op school woonde en die wist niet beter dan te vragen waarom mijn haar zo rechtop stond en of ik het niet te koud had. Toen ik een uurtje later thuis arriveerde en stiekem Toen ik die binnensloop kreeg zaterdagavond in de ik nog een late uurtjes met de compliment van fiets naar huis wilde mijn moeder dat ik rijden – toch een al zo vroeg op was, afstand van maar toch voor een liefst acht kilometer zondag. Wat later, – vonden sommige gewassen en klasgenoten dat opgefrist, terug met de fiets naar Lier. geen goed idee. Ik wilde per se naar huis, want ik moest de volgende ochtend (jazeker, op een zondag!!) om 10u in de Met een klein hartje naar de juf van piano, muziekacademie van Lier zijn voor de les want ik had in die drukke week nog geen piano. Na een hevige discussie ging ik uur gestudeerd. Ik speelde mijn stukken akkoord om, bij wijze van proef van mijn voor… en ze vond het echt fel verbeterd. Ik kunnen, met de fiets mooi over de lijnen wierp in mijn naïeve eerlijkheid nog op dat van het basketbalveld te rijden. Die ik niks gestudeerd had, maar ze vond dat ellendige lijnen bleven echter niet stilliggen mijn interpretatie veel vooruit was gegaan. en ik werd pardoes in een leeg klaslokaal Ze vond dat het ‘gerijpt’ was. Nu, ‘gerijpt’ gedumpt om daar mijn roes uit te slapen. was ik die week zeker, maar wellicht in een De volgende ochtend stond ik in alle andere betekenis dan mijn juf bedoelde. vroegte, ongewassen en verwilderd, op de
13
TAMPONS EN PIZZA De doop Lauranne Nedee en Toon Vannieuwenhuyse Gelukkig viel de les Instrumentenkunde weg die dinsdag. Zo konden we ons nog even terugtrekken op ons warme kotje en ons zo voorbereiden op een 'helse' avond. Allemaal vertrokken we goed op tijd zodat we zeker geen risico zouden lopen gestraft te worden wegens 'te laat'. Met de moed gezonken tot in onze schoenen verzamelden we in de arena waar we werden opgewacht door heel wat enthousiaste doopmeesters en meesteressen. In onze ooghoek zagen we een kar volgepropt met de meest vieze en plakkerige dingen . Voor ze die gebruikten maakten ze van onze gezichten kleutertekeningetjes met nagellak. De ene had een zonnetje en een hartje, de ander was wat men noemt, abstracte kunst. En dan begon het… . Op zwaar erotische wijze moesten we elkaar de slagroom aflikken en
omdat er geen goede mixer aanwezig was moesten onze monden maar dienen voor het maken van pannenkoekendeeg. Lars en Toon hebben mogen genieten van het resultaat. We zetten onze tocht door Leuven verder en ondertussen kon de trots van Musicologica niet ontbreken dus moesten we uit volle borst ons 'lijflied' zingen. De ambiance was duidelijk aanwezig, net als de stank en dus moesten we ons verontschuldi gen voor elke voorbijganger. Na een stop aan de alma liepen we verder richting stadspark waar we een tomatensausspel hebben gespeeld. De bedoeling was dat we de tomatensaus uit onze sok filterden door op elkaar te meppen. Voor de meesten was dit nogal pijnlijk want er waren er die nogal durfden doorslaan (we noemen bewust geen namen). Dan richting
14
Hogeschoolplein schoonmaakbeurt.
voor
de iedereen heeft de kou getrotseerd. Omdat we wat achter op schema stonden moesten we snel elkaars kleren aandoen en dat We hebben elkaars tanden gepoetst met zorgde voor een hilarisch zicht (we hebben mosterd alsof ons leven ervan af hing. het hier wel duidelijk over Simon in de veel Zeker niet thuis proberen want het pikt te kleine kleren van Niels). Terug richting behoorlijk. Na wat hondenbrokken in ons de arena voor onze officiële doop. Nadat haar en onze (onder)broek hebben we we eeuwig trouw hadden beloofd aan elkaars haar heerlijk ingesmeerd en zelfs Musicologica en we een hapje van de gemasseerd met 'wat dan ook' totdat het schachtenpap aten (die trouwens heel goed volledig recht kon blijven staan. Hier en meeviel), kregen we ons doopcertificaat daar hebben we nog wat geknield voor met een paar heel interessante tips en vreemde mensen en vervolgens zijn we natuurlijk de handtekeningen van onze verder gewandeld naar de grote markt doopmeesters. waar we individueel winst moesten maken op een ei en een tampon. Geen gemakkelijke opdracht want er was die avond een belangrijke voetbalwedstrijd en niemand had dus oog voor een 'stoeme schacht'. Het is voor sommigen dan toch gelukt, maar alsof we onszelf nog niet genoeg hadden bewezen, kwam daar plots Mecenas aan met hun verklede schachten (die er nog erger aan toe waren dan ons). Om onze kring eer aan te doen moesten we uiteraard duelleren. Verschillende pintjes verzamelen is niet gelukt, maar we hadden één handtekening meer verzameld op de armen van de oudste onder ons: Simon. De victorie was voor ons en dus mochten we van onze trotse doopmeesters alle overgebleven eieren op die zielige mecenasschachten kapot kloppen. Hierop volgde de beruchte klerenketting, die we net binnen de tijd hebben kunnen maken. Het was al wat frisser buiten, maar
15
Dan heel snel richting kot, vrij gênant omdat je helemaal alleen loopt te stinken, om je vervolgens heel snel te douchen (wat best wel moeilijk is als je moet rekenen dat je je haar zeker 4 keer moet wassen om alles eruit te krijgen). Dan hups op ons fietske richting de Amici Miei waar we met de hele groep voor een schappelijk studentenprijsje hebben genoten van de Italiaanse keuken. En dit allemaal in een kleurrijk versierde ruimte waar je spontaan vrolijk van wordt en even die vieze geur rond je vergeet. Sommigen zijn nadien nog even naar onze fak gegaan, maar de meesten zijn die avond toch vrij snel in hun nest gekropen na een vermoeiende dag. Het was een heel leuke ervaring, nieuwe vriendschappen zijn gesmeed; echt een dag om nooit te vergeten en bovendien mogen we onszelf eindelijk volwaardig lid van Musicologica noemen!
DIXIT DB: Als je transcriptie lijkt op een partituur van Schoenberg dan heb je een fout gemaakt. DB: Maar als je valse tanden hebt, kan je dan nog proeven? AB: Ik wil ook een peter of meter zijn! CT: Nee, maandag zijn Michiel en ik bezig. BVH: Ik wil ook een homo zijn, wijven zijn zo lastig! AVC: Echt lastig, ik was mijn font de teint vergeten bij het concert. LL: Ik drink nooit alcohol. MP: Daar is een bank. Ah nee het is de lift naar de parking. EK: Midi betekent niet zuid, midi betekent middag. SD: Station Brussel-Middag? EC: Choreobus, dat is een bus vol dansers. LL: Gaat die opera nu heel de tijd met zang zijn? DB: Io vivat, komt dat vat niet van een vat bier? NH: Het is hier al dirty en het is hier nog niet begonnen. (over Dirty Disney)
16
QUIZVRAAG Wie componeerde dit fragment?
Stuur ons het antwoord en maak kans op fantastische prijzen! 17
STRIPVERHAAL
18
19
COLOFON Redactie Simon Desmet Bastijn Steelandt
Auteurs Lauranne Nedee Prof. Dr. Mark Reybrouck Sara Smalbrugge Toon Vannieuwenhuyse Willy Vervloet Yarrid Dhooghe Zimcke Van de Staey Bastijn Steelandt Simon Desmet Niet op de openbare weg gooien, a.u.b.
20