Web:

1 België – Belgique P.B. 9300 AALST 1 3/5557

Jebron vzw Begijnhof 1 , 9300 Aalst Tel 053/77.51.16 E-mail : [email protected] Web: www.jebron.be JAARGANG 32

Nr. 9

MEI 2008

Afgiftekantoor 9300 Aalst 1

Herkenningsnummer 3770

Verschijnt maandelijks

(behalve in juli en augustus)

Verantwoordelijke uitgever :

Ingrid Van de Voorde

2

Rechtzetting In het Aprilnummer van Info Jebron stonden er blijkbaar enkele storende ‘schoonheidsfoutjes’ Door het te late binnenkrijgen van sommige teksten en nog enkele uitzonderlijke omstandigheden in de redactieraad, kon Info Jebron maar ‘last minute’ in zijn kleedje gestoken worden. Ook moesten wij ons houden aan de regels van DE POST, namelijk het tijdig binnenbrengen van Info Jebron op het postkantoor. Door al deze omstandigheden zaten wij met een tijdstekort om Info Aprilnummer nog te laten nalezen door Annemie. Onze verontschuldigingen hiervoor.

Hilde

Redactioneel mei 2008 jrg 32 Even niet aan de toekomst denken maar een beetje in het verleden kijken. Mei 2008 was een maand van feesten en het begon al van bij het begin. 1 mei, O.L. Hemelvaart, de dag dat onze eerste kleinzoon, Lander, zijn eerste communie deed. Een klein groepje van 7 kindjes zaten fier als een gieter in het kerkje van Baaigem. Het was een mooie “kindvriendelijke viering met eenvoudig tekstjes en vrolijke liedjes. 3 mei, de grote Begijnhofkerk was bijna te klein voor de vele mensen die Liesbet en Erik nabij wilden zijn bij hun huwelijksviering, hun ja-woord tegenover elkaar. De gezellige receptie op het grote grasplein voor de kerk was er één van vrolijk praten, keuvelen en wensen voor een mooie toekomst. 4 mei, de familie Van de Voorde houdt van feesten en al de jarigen van maart en april werden met een grote taart en lekkere croques en zes verschillende verjaardagsliedjes uitbundig gevierd in de prachtige tuin van de pastorie van Moorsel. Vier dagen en drie feesten,dat gaat niet zomaar voorbij, het bleef wel een paar dagen in mijn lichaam hangen, maar het was nog niet gedaan. 11 mei, eerste communie van Frouke, kleindochtertje van Paul De Witte en van mijn broer Herman. Vier lieve vrolijke gezichtjes zongen blije liedjes en een heel mooi verhaal babbelde de hele viering aan elkaar. 18 mei, Stefaan en Joke, 20 jaar getrouwd en 50 jaar oud geworden vierden dit samen met heel wat familie en vrienden in de Begijnhofkerk. Abraham ging hen voor in de viering, een man wiens leven niet over een effen pad liep: iemand die met vallen en opstaan, zekerheid en twijfel, goed en kwaad toch zijn wens in vervulling zag gaan om vader te worden. Joke en Stefaan blijven niet ondanks, maar juist dankzij de positieve maar ook moeilijke momenten in hun leven nog steeds 100% voor elkaar en hun gezin kiezen. En nu komt voor onze familie nog 30 mei. Dan komen alle afstammelingen van mijn grootouders Van de Voorde – Labay samen op een 10 jaarlijks feest. De voorbije 10 jaar hebben we van heel wat nonkels en tantes, van een neef en een nicht moeten afscheid nemen, maar zijn er ook een hele reeks kleine wonderen geboren. Alleen al in onze familie zijn er elf kleine wezentjes op de aarde gezet en is nummer twaalf al in volle groei. Mei was ook de maand dat Simonne Wailly afscheid nam van haar vader die hen plots op een rustige manier had verlaten . Hoewel hij een lang en zeer actief leven heeft gehad, toch is een vader verliezen als een kabel die breekt en die niet meer te hechten is. Nu zijn we bijna juni, een laatste lange schoolmaand voor al de kinderen en jongeren die verlangend uitkijken naar een rustgevende vakantie, maar eerst nog examens, schoolfeesten, schoolreizen… Maar er staat nog veel meer in deze info Jebron Veel leesgenot Ingrid Van de Voorde

3

INHOUD 2.

Rechtzetting aprilnummer Redactioneel mei 2008

4-5-6.

De bijbel ons vaderland… (P.D.W.)

6.

Maria in mei (J.VD)

7.

Mei (R.B.)

8.

Generaliter (T.VA) Bijbels leerhuis in Aalst

9-10.

Persmededeling – Asielwake

10-12.

Nieuwsjes van mensen

12-15.

Gepraat uit de raad

16.

Kalender en andere activiteiten Jebron (juni)

28 juni 2008 om 18u30 Slotviering van het 32ste werkjaar Achteraf kaas- en wijnfestijn in Jebron – Inschrijven vóór 23 juni

4

De bijbel: ons vaderland de moedertaal van ons vertrouwen deel 1 1 De aanleiding tot dit artikel. Tijdens de laatste Paasviering mocht ik de overdenking houden. Op Pasen mogen ‘preken’ is een groot voorrecht, maar ook een sterke uitdaging. Je krijgt dan de taak om uitgerekend op die dag iets te zeggen over waar het ons als “Messiaanse gemeente” uiteindelijk om te doen zou moeten zijn. Wat zeggen we als we geloven in de opstanding van de Messias? Tijdens die bewuste overdenking zei ik het volgende: “De God, over wie in de evangeliën wordt gezegd dat hij de vermoorde Jezus door de dood heeft heen getrokken, dat hij de schijnbaar onbeweegbare steen van het graf heeft weggerold, die God is ons als een verhaal doorgegeven, waaruit we de hoop kunnen putten om toch en telkens weer opnieuw te herbeginnen met de heropbouw van een nieuwe wereld. En voor de bouw van die nieuwe wereld beschikken we op het eerste gezicht enkel over het puin dat door de vaak zo brutale en vernietigende onmensengeschiedenis aan onze broze handen wordt toevertrouwd. Maar bij nader inzien staat ons toch nog iets anders, of - mag ik zeggen? - iemand anders ter beschikking. Namelijk een verhaal, dat zich in dat onvoorstelbare bijbelboek, dat in ieder geval mij telkens weer met ontroerende verwondering vervult, uitsplitst in talloze kleine en grote subverhalen, waarin wij ons mogen herkennen, waarin wij mogen thuiskomen als in ons eigen vaderland, waarin we onze moedertaal mogen aanleren en telkens weer verfijnen.” Ik heb in die overdenking deze woorden zomaar als tussendoortje laten vallen zonder er verder en dieper op in te (kunnen) gaan. Later bij het herlezen van mijn woorden dacht ik: daar zou je bij gelegenheid toch nog eens verder over moeten nadenken om er iets over door te geven aan de gemeente. Vandaar deze bijdrage in twee delen.

2. Over vaderland en moedertaal. Enkele algemene beschouwingen. Het vaderland van de Duitsers is Duitsland, hun moedertaal Duits. De moedertaal van de Fransen is Frans, hun vaderland Frankrijk. Voor Vlamingen ligt dat enigszins anders: ons vaderland is België, maar onze moedertaal is Nederlands, of als je wil kan je ook zeggen: Vlaams. Voor Vlamingen vallen vaderland en moedertaal dus niet samen. In de ogen en het aanvoelen van sommige volksgenoten, die houden van simpele oplossingen, is deze situatie te complex, te weinig éénduidig. En dus willen ze aan België zo spoedig mogelijk een einde maken, zodat vaderland en moedertaal éénkennig samenvallen: Vlaanderen is dan het vaderland en Vlaams de moedertaal. En daarmee zouden dan alle complexe problemen opgelost zijn. Maar leven we niet in een tijd waarin allerlei te petieterig gedachte vaderlanden steeds meer onder druk komen staan, zowel van buiten uit als van binnen in? Wordt Europa niet steeds meer ons gemeenschappelijk vaderland, waarbinnen heel wat moedertalen worden gesproken? De Leuvense Professor Louis Baeck schreef in de jaren zeventig van vorige eeuw reeds een boek onder de titel, die klinkt als een boutade: “de wereld is ons dorp” geworden. En wie door Brussel loopt – en is Brussel wel meer dan een provinciestadje als je de hoofdstad van Vlaanderen, België en Europa vergelijkt met de megasteden elders in de wereld ? – ja, wie door Brussel loopt botst onvermijdelijk op ontheemde mensen die elders hun vaderland hebben en die, om toch enig houvast te hebben in onzekere tijden, zich

5 vastklampen aan hun moedertaal zoals een drenkeling op zee dat doet aan een stuk wrakhout. Empathie met vaderlandlozen… Als Vlamingen mogen we dus genieten van een complexe, maar tegelijk ook vrij geprivilegieerde situatie: onze moedertaal valt niet samen met ons vaderland. En vanuit die ervaring zouden wij de eersten moeten zijn om begrip op te brengen voor de vreemdelingen en vluchtelingen die hier in onze rijke burcht Europa zijn aangespoeld. Mensen met een verlaten en verloren vaderland, waar ze hun vertrouwde leefruimte en hun geliefden hebben achtergelaten op zoek naar een leefbaar leven. … en met opgeslotenen in hun moedertaal Maar ook met een moedertaal, die hen “pijnlijk – zalig” herinnert aan hun eerste levensjaren, zodat ze vervuld worden met heimwee die nooit overgaat; maar diezelfde zo dragende moedertaal wordt nu door nauwelijks een ander mens wordt verstaan. Hoe zeg je dan wat diep in je leeft? Hoe breng je complexe levens- en reisverhalen genuanceerd over als je dat niet in je moedertaal kunt doen? Hoe spreek je dan over liefde en trouw, over hoop en angst, over God en mens?

3. Maar wat zeggen we dan als we de bijbel ons vaderland noemen? De bijbel is niet ons natuurlijk en vanzelfsprekend vaderland. Het is op de eerste plaats een aangeboden en gastvrij vaderland, dat iedere passant uitnodigt aan tafel om er (als het niet anders kan) passief maar liefst toch actief deel te nemen aan de verrijkende tafelgesprekken, waarbij duchtig kan en mag geleerd worden. Iedereen – tenminste de mensen die als volwassenen met de bijbel in aanraking komen en over de nodige persoonlijke vrijheid beschikken - kan op dat aanbod ingaan, maar kan dat aanbod ook weigeren. Want vrijheid is het hoogste goed. Ieder, die zich riskeert aan de bijbel als vaderland, blijft natuurlijk in zijn eigen “natuurlijk” vaderland (in de ruime betekenis van het woord) wonen: je huis, je werk, je vriendenkring, het volk waartoe je behoort, het land waarvan je een identiteitskaart bezit, enz…. Maar er gebeurt wel iets merkwaardigs met hen die bewust kiezen voor de bijbel als aangeboden vaderland: alle andere vaderlanden worden gerelativeerd en op hun plaats gezet. Die vaderlanden hebben niet het laatste woord, zijn niet het eerste en het laatste, zijn nooit alfa en omega. Die vaderlanden, hoe belangrijk, positief en goed ze ook kunnen zijn, mogen nooit tot (af)goden worden,waaraan we bereid zijn offers te brengen. En het merkwaardigste nog is dat de bijbel dat ook voor zichzelf laat opgaan. Maak zelfs mij nooit tot afgod, zegt de bijbel, want dan verval je in fundamentalistisch gezwets, dat een levensgevaarlijke bedreiging wordt voor de vrijheid van jezelf en van anderen. In de bijbel als vaderland lopen we personages – geen personen - tegen het vege lijf, die het ons in hun soms platvloerse menselijkheid niet altijd gemakkelijk maken. Er lopen weinig perfecte heiligen rond in de bijbelse santenboetiek. Heiligen dan in de betekenis die er in de katholieke kerk aan wordt gegeven: hoofd scheef, blik zedig naar boven gericht, handen gevouwen, vaak voorgesteld als onaardse karikaturen van wie echte mensen zouden kunnen zijn. Als men maar eens een heilige had afgebeeld terwijl hij tegen een boom stond te wildplassen. Dit tussen grote haken.

6

Maar het zijn wel allemaal heiligen in de bijbelse betekenis van het woord: mensen die op de een of de andere manier apart gesteld zijn omdat ze temidden van de andere mensen een wat aparte en nogal eens tegendraadse en in de ogen van de goegemeente ‘onheilige’ weg moeten gaan: breken met het verleden; weigeren om bevelen van farao’s op te volgen; als vrouw het hoofd van een brute potentaat met diens eigen zwaard afhakken; zeggen dat je niet wil gaan om je volksgenoten te bevrijden en dan tóch gaan; voorganger worden temidden van je broeders en dan toch niet kunnen weerstaan aan de verleiding van het machtsmisbruik door de mooie vrouw van een legeroverste in te pikken en die dan maar te laten doden om je eigen falen in de doofpot te kunnen steken. Je loopt nogal wat personages van heel verschillend pluimage tegen het lijf in de bijbel als vaderland. Maar juist die heerlijke verscheidenheid van hooggestemde verwachtingen, van een engagement dat tot het uiterste gaat, maar ook van platvloerse lelijkheid, schept vertrouwen, herkenning én uitdaging. Wat een vaderland! Ik heb nog één personage vergeten. Het wordt aangeduid met verschillende namen, die ook verschillende rollen suggereren. Dat personage wordt aangeduid met namen als JHWH, ELOHIM, de STEM, enz…. Volgende keer zullen we het over dat personage hebben. En misschien heeft dat personage ook te maken met “de moedertaal van ons levensvertrouwen”. Paul De Witte

Maria in mei Als in stille droom verloren staan wij voor uw beeltenis Maria terwijl een frisse lentebries zachtjes onze haren streelt. In dit avondlijk luister willen wij met gezang en gebed lovend uw naam ten hemel prijzen. Wil ons in nood en vreugd steeds ter zijde staan. Richt uw blikken beschermend op ons neer. Wees onze voorspraak bij Jezus uw zoon. Jozef Vandromme

7

Mei Elk jaar opnieuw ben ik heel blij met de meimaand. Het is telkens de tijd waarin het grote lentewonder volledig kan beleefd worden. Al zijn er wel eens grillige of kille dagen, daarvoor knijp ik wel mijn ogen even dicht. Het komt wel goed,want de hele, nieuwe natuur wil pralen en schitteren. Er is zoveel op te merken: Een ijverig mezenpaar zorgt onvermoeibaar voor hun kroostrijk gezin. De vinnige goudvissen wriemelen weer tussen de goudgele dotterbloemen. Alleen door de geur vind je de plek waar de witte meiklokjes verborgen zitten. Tulpen in allerlei kleuren weten met hun energie geen blijf en groeien nog wat verder als ze pronken in een vaas. Alle tuincentra houden opendeurdagen en bieden een massa lentebloeiers aan. Maar, pas op, want midden mei zijn er de gevreesde ijsheiligen en die kunnen de jonge plantjes nog echt pijnigen. Mei zorgt ook voor een aaneenschakeling van gezellige feesten. Het ontroert telkens ouders en grootouders, wanneer zij hun oogappel bewonderen op de dag van hun eerste communie. Die gebeurtenis herinner ik mij zelf nog alsof het gisteren was …. Ter gelegenheid van de plechtige communie en het vormsel neemt het feest meestal wat grotere vorm aan. Familie en vrienden komen daarvoor heel graag samen en dat schept steeds een meer innige band tussen jong en oud. Voor mij blijft moederdag nog het mooiste feest van de meimaand. Het is iets dat ononderbroken gevierd wordt. Het doet denken aan mijn eigen moeder, het feestvieren was in de naoorlogse jaren niet zo zeer in trek. Toch kocht ik stiekem, samen met mijn zus ‘n klein geschenk. Later werd ik zelf in de bloemetjes gezet en onze kinderen kwamen fier met een zelfgemaakt presentje voor de dag. Nu ben ik er getuige van hoe onze kleinkinderen hun mama verwennen. Hoeveel jaren liggen daar reeds tussen? Toch gaat het elk jaar om het zelfde idee: er wordt eens speciaal getoond wat moeder betekent. Eens kreeg ik een mooie siertegel waarop geschreven staat: “Voor moeder zijn meer bloemen in mijn hart dan in alle tuinen” Zo een klein ding is voor mij uitgegroeid tot iets van grote waarde. Het heeft een weinig opvallend plaatsje in de keuken, de plek waar ik toch heel wat tijd doorbreng en ik koester dat tegeltje als een ware schat. Door ouder te worden komt de gedachte aan mijn moeder steeds meer op het voorplan. Het is haar leven dat ik tussen al die bloemen in mijn hart bewaar. Het is goed te weten dat kinderen niet alleen op de tweede zondag van mei hun moeder een ereplaats geven. Gelukkig zijn er 365 dagen om van haar te houden en in 2008 krijgen wij zelfs een extradag: waar een schrikkeljaar zo al goed voor is. Aan alle moeders wens ik heel veel liefde toe zodat zij veel kunnen delen. Aan alle kinderen wens ik veel bewondering en een grote dankbaarheid toe voor wat hen het dierbaarste is op deze wereld. Moeders maken immers de schepping mooier en kinderen kunnen het verder zetten. Wie brengt in juni het vervolg op dit artikeltje? Dan vieren wij vader. Renilde.

8

Generaliter in gedachten bij Mario Vargas Llosa Tussen tanden van staal vermaalt hij gezichten met uitgehoopte ogen. Hij versplintert benen die marcheerden voor zijn ideale blik. Met handen van ijzer houdt hij de resten in rozenperken gevangen. Hij onderbreekt het massaal stilzwijgen met fanfaremuziek. Met een ontwapende glimlach ontvangt hij de families van dode regimenten. Hij legt een gastenboek bij de ingang, maar ik onderteken geen slachtpartij. Met het hoopje dat mij rest, kom ik hier slechts voorbij. Trees Van Aerdebrugge

Bijbels Leerhuis te Aalst Thema: Leren op Sabbat om dichter bij het geleefde leven te komen. In de loop van dit leerhuisjaar staan we stil bij drie thema's: - Op de spoorweg naar de messiaanse tijd zijn vrouwen de wisselwachters. Stilstaan bij bijbelse vrouwen in al hun facetten. Kunnen bijbelse vrouwenfiguren ons vandaag blijven inspireren en voorgaan? Mogen en kunnen we de vaak "patriarchale" bijbel feministisch lezen. En welke leessleutels kunnen ons daarbij helpen. - In de bijbel ontmoeten we de figuur van de engel als verhaalfiguur. Welke betekenis hebben bijbelse engelen en kunnen wij ons daarin nog herkennen? - De confrontatie met lijden en dood en met andere verlieservaringen. Een contextuele lezing van het bijbelboek JOB kan ons hierin wellicht van dienst zijn. Plaats: Jebron, Begijnhof 1, 9300 Aalst Data: 10 zaterdagen, telkens van 15 tot 17.45 uur: 20 september, 11 oktober, 8 november, 13 december 2008 10 januari, 14 februari, 14 maart, 4 april, 9 mei en 13 juni 2009

9

Persmededeling Kerkasielwakes 2008 PRO DEO OF NIET ; ADVOCATEN DOE VREEMDELINGEN RECHT ! Voor een kwalitatieve, toegankelijke en betaalbare juridische bijstand voor asielzoekers, vluchtelingen en nieuwe immigranten Brussel-16 mei 2008 – Het is niet goed gesteld met de juridische bijstand aan vreemdelingen in België. KMS/Kerkasiel.anders legt in haar junicampagne t.g.v. van de Internationale Vluchtelingendag het accent op deze thematiek. Er wordt daarmee aandacht besteed aan één van de wezenlijke elementen in het verhaal van de immigrant of asielzoeker. Met name: verdedigd worden in zijn/haar rechten! Kwalitatieve, toegankelijke en betaalbare juridische bijstand aangeboden krijgen van goed geïnformeerde en bekwame meesters in de (vreemdelingen)rechten! Wetten mogen immers nog zo helder, afgelijnd en mooi klinken, ze mogen dan nog zo bol staan van de ‘mensenrechten’, ze moeten ook afgedwongen kunnen worden. Bovendien moet er gewaakt worden over de toepassing ervan. Als blijkt dat het daar fout loopt, als er één en ander wordt ‘vergeten’, dan moet het mogelijk zijn dat te laten rechtzetten. Daarvoor moeten we kunnen beschikken over voldoende juristen en advocaten. Aan de hand van een enquête bij de leden van het netwerk Kerkasiel.anders en op basis van informatie van niet-gouvernementele organisaties, juristen en advocaten kunnen we vaststellen dat de juridische bijstand aan vreemdelingen in België er niet goed voor staat. Waarop baseren we ons op dat te stellen? 1-

aan onze universiteiten en hogescholen wordt vreemdelingenrecht als vak niet tot onvoldoende aangeboden aan de studenten

2-

zeer weinig studenten, afgestudeerde juristen en advocaten kiezen ervoor om zich in het vreemdelingenrecht te specialiseren, waardoor het aanbod voor de rechtzoekende onvoldoende gegarandeerd is.

3-

om verschillende redenen is het aanbod niet altijd kwalitatief, toegankelijk en betaalbaar

4-

in een aantal situaties is er sprake van misbruik in de rechtsbijstand die niet altijd wordt aangeklaagd

56-

de overheid investeert ruim onvoldoende in de juridische bijstand aan vreemdelingen de verdediging van de vreemdelingen bij administratieve rechtbanken is enkel mogelijk door advocaten

Nochtans worden we geconfronteerd worden met meer migratierealiteit, meer gevolgen van de Europese eenmaking en meer mondiale mobiliteit. Gelukkig zijn er in verschillende regio’s ook heel geëngageerde advocaten en juristen aan de slag. Zij zorgen ervoor dat het niet alleen een verhaal is van kommer en kwel. We zullen hen in deze campagne ook een hart onder de riem steken. Maar zij alleen kunnen de rechtsonzekerheid waarin vele vreemdelingen zich daarvoor bevinden niet verhelpen. Er is een beginnend samenspel tussen advocatuur en juristen uit de niet-gouvernementele organisaties en minderhedensector. Dat samenspel moet versterkt worden in ieders belang. Maar er is meer nodig. KMS/Kerkasiel.anders pleit er voor om de vicieuze cirkel waarin we terecht zijn gekomen in de juridische bijstand aan vreemdelingen te doorbreken. Dat is niet alleen een verantwoordelijkheid van enkele geëngageerde burgers, maar ook van de ministers met een bevoegdheid terzake. In het bijzonder de minister van Justitie die verantwoordelijk is voor het versterken van de juridische bijstand. Vijf concrete voorstellen kunnen daartoe bijdragen.

10 1.

2. 3.

4.

5.

Aan de rechtsfaculteiten van onze Vlaamse universiteiten en in de opleidingen aan onze Vlaamse hogescholen moet het studieaanbod ‘vreemdelingenrecht’ een volwaardige en concrete plaats krijgen. De studenten aan onze rechtsfaculteiten en in hogeschoolopleidingen moeten aangemoedigd worden om te kiezen voor de studie van het vreemdelingenrecht. Migranten, asielzoekers en mensen zonder papieren en de hulpverleningsinstanties kunnen een belangrijke rol spelen in het melden van tekorten en mistoestanden in de juridische en rechtsbijstand die wordt aangeboden. Wij vragen dat het parlement en de minister van Justitie zouden samenwerken om het wettelijk mogelijk te maken dat juristen die tewerkgesteld zijn bij ‘organisaties die zich over vreemdelingen ontfermen’ het recht krijgen om m.b.t. vreemdelingengeschillen te mogen pleiten. Wij eisen dat de ‘pro deo’ bijstand voor vreemdelingen niet langer afhankelijk blijft van de toevallige beschikbaarheid van advocaten die gespecialiseerd zijn in vreemdelingenrecht. De pro deo bijstand voor vreemdelingen kan gegarandeerd worden door het voorzien van een forfaitaire maandelijkse verloning voor gespecialiseerde advocaten die specifiek voor deze bijstand worden aangetrokken.

De campagne van kerkasiel.anders wordt mee uitgedragen langs lokale kerkasielwakes of acties in Vlaanderen en Brussel. Er zijn lokale initiatieven in: Antwerpen, Terhagen, Turnhout, Geel, Brussel, Bilzen, Tongeren, Genk, Hasselt, Peer, Sint-Truiden, Gent, Wetteren, Sint-Niklaas, Aalst, Beveren, Blankenberge, Izegem, Brugge en Zevenkerken. Meer info: www.kms.be Contact: Didier Vanderslycke – 0478/234564 – [email protected] Kerkasiel.anders Oecumenisch netwerk voor lokale initiatieven met asielzoekers, vluchtelingen en nieuwe migranten Huidevettersstraat 165 - B-1000 Brussel tel: 02-5021128 fax: 02-5028101 [email protected] www.kms.be

Nieuwsjes van mensen

21 april begreep Hanne Lore eindelijk waarom haar mama’s buik zo dik was. Liselotte werd geboren in het gezin Peter en Daniëlle Anseeuw Verdickt. Opnieuw een kleindochtertje voor Annie Maes en achterkleindochtertje voor Germaine. Hartelijke gelukwensen lieve mensen. Wij wensen jullie heel veel geluk, vreugde. En aan Liselotte welkom op deze wereld. Familie Anseeuw Verdickt woont: Bremtstraat 120 te 9320 Nieuwerkerken.

11 Op 30 april is Paul Wailly plotseling overleden – vader van Simonne Wailly. Onze oprechte deelneming aan gans de familie. Een drukke maand mei waarin er heel wat gefeest werd. Op 3 mei huwden Liesbet en Erik in de Begijnhofkerk. De kerk werd gepoetst en mooi versierd maar een koppel echte (tortel)duiven kwam het interieur verstoren zodat Liesbet en Erik zich onverwacht moest ontpoppen tot verwoede duivenjagers. De jacht werd geopend en met man en macht werden de duiven uit de kerk verdreven. Nadien ook de sporen die ze achterlieten. Gelukkig is de huwelijksdag van Liesbet en Erik dan toch vlekkeloos verlopen.

Zondag 11 mei zongen vier guitige en lachende kindergezichtjes (Bas, Frouke, Leonard en Tibo) uit volle borst hun eerste communieliedje in de Begijnhofkerk. Welkom lieve mensen welkom Kom binnen schuif wat dichter allemaal Hier hebben we naar uitgekeken Naar zingen feesten en wijs verhaal Welkom lieve mensen welkom Kijk eens zie je onze oogjes blinken Vandaag laten we onze stemmen klinken Vandaag komt Jezus in ons hart gedaald. Zijn we dan echt niets vergeten Is er iets dat dringend moet gedaan Opstaan en een hapje eten Tanden poetsen en kleren aan Laat je lijstje nu maar waaien Laat je nu eens door de dag verrassen Alle moetjes moeten wachten We nemen tijd om hand in hand te staan. Vrienden zijn we voor het leven Vrienden zijn we natijd voor elkaar Spelen helpen troosten delen Als jij me nodig hebt dan sta ik klaar Samen zijn we hier gekomen Pad en kikker kwamen met ons mee Van vriendschap kan je altijd dromen Jij bent een dikke vriend dus droom maar mee Buiten gonst het van de bijen Zon en regen werken om de beurt Zaadjes werden mooie bloemen En hebben onze tuinen ingekleurd Zonder zweten zonder zwoegen Maar met liefde zullen plantjes groeien Laten we dit niet verknoeien Dat niemand onze wereldbol besmeurt.

12

Het werd een stralende, warme dag. Proficiat kinderen! Jullie deden het

prima. En op 18 mei mocht Stefaan van den Abbeele dan eindelijk zijn verjaardag vieren.

‘Abraham zien’ was het thema van deze jubileumviering want hij vierde ook jaar samenleven met Joke. Hoop doet leven en uit volle borst zongen ze dan ook als slotlied. “We gaan weer verder vol van hoop” Veel geluk Stefaan en Joke, Maaike en Senne op de ongebaande wegen.

Vergeet 8 juni niet !!! Dan mogen wij (vrouwen en kinderen) de papa’s en/of onze mannen eens flink verwennen.

5/6 Emmanuel Samyn 14/6 Geert Limpens 15/6 Christiane Van den Berghe en Stijn De Witte 17/6 Dirk Vannoorenberghe 18/6 Hanne Lore Anseeuw 30/6 Marjoleine Van Assche

1/7 Toon De Coster 2/7 Lieve Croux 4/7 Gemaine De Smedt 5/7 Eric Van den Bossche 7/7 Luc Van Durme en Beatrijs VD Paelt

Hilde D.S.

Gepraat uit de raad 13 mei lln was er een open raad van bestuur.

………

13 Ook in de toekomst zullen geregeld dergelijke open Raden van Bestuur worden georganiseerd, telkens rond een bepaald ‘inhoudelijk’ thema. Ter voorbereiding van deze open raad van bestuur werden volgende vragen voorgelegd: 1. Vaststellingen Zijn we het er over eens dat er zich een duidelijk merkbare "afkalving" van onze Jebrongemeenschap manifesteert? Als dat zo is: waaraan valt dat dan af te meten? Als dat volgens jou niet zo is, waarop baseer je je dan? 2. Gevoelens Stel dat er die afkalving is, welke gevoelens komen naar aanleiding daarvan bij jou spontaan op: onverschillig (het is nu eenmaal zo...), gelatenheid, bezorgdheid, spijt, verdriet, een zekere angst voor de toekomst, een vorm van boosheid en ontgoocheling, enzovoort..... 3. Oorzaken (aanleidingen) Waar liggen volgens jou de "echte" oorzaken a. van deze vaststellingen en wellicht niet te miskennen feiten b. maar ook van onze gevoelens daarbij (waarom voel ik mij hierbij verdrietig, boos, gelaten....?) 4. Wat kunnen we doen? a. Valt er hier wat aan te doen? Kan het tij gekeerd worden? Is het wel nodig om het tij te keren? b. Op welke domeinen / in welke richtingen kunnen wij stappen ondernemen om onze gemeenschap aantrekkelijker te maken, te versterken, enz...? c. Welke strategische en inhoudelijke keuzes moeten we durven maken? Er kwamen op voorhand verschillende schriftelijke reacties binnen, vooral van mensen die er op 13 mei niet konden bij zijn: Bart Coppens,Lieven De Pril, Toon Van de Bossche, Eric Van den Bossche, Patrick Bourgoignie, Luc en Lieve D’Hooghe (Wie graag de reacties van deze mensen integraal wil lezen, kan ze opvragen via het secretariaat). Tijdens de samenkomst zelf werden volgende opmerkingen gemaakt (we vermelden hierbij niet de namen van hen die de opmerkingen hebben gemaakt, maar plaatsen gewoon de reacties na mekaar: : • • •

• • • •

•

•

Afkalving: kan er gezocht worden wie vooral weggevallen is als regelmatige deelnemer? En kunnen die persoonlijk worden aangesproken? Iemand verwijst naar het voorbeeld van de Gentse Machariusgemeenschap: Religie en kunst combineren en misschien blijven mensen dan hangen voor de liturgie. Meer naar buiten uit zeggen ‘wie we zijn’.Bijvoorbeeld n.a.v. LICHT VOOR LEVEN: daar is stad Aalst met de pluimen gaan lopen terwijl wij vooral het werk gedaan hebben. Zoals wij bezig zijn vind ik het goed: wij kiezen voor kwaliteit en dat er minder mensen aanwezig zijn, daar zullen we misschien moeten leren mee omgaan. Zoeken naar een nieuwe identiteit vind ik niet nodig want het ‘HERBERGMODEL’ van vorig jaar vind ik nog steeds goed. Zoeken naar jongeren is bijna onmogelijk, daarin staan we niet alleen: veel groepen zitten met juist dezelfde problemen. Ik vind het positief wat er allemaal mogelijk is in de kerk maar ook binnen de gemeenschap JEBRON. Verschillende aanwezigen treden deze opmerkingen van harte bij. Toch blijft het moeilijk: sommigen mensen van de liturgiegroep werken vaak zeer lang en grondig aan de voorbereiding van de viering en als daar zo weinig volk aanwezig is, is dit weinig bemoedigend. We moeten ervoor zorgen dat de inhoudelijke kant van onze liturgie niet te sterk afhangt van één persoon, die er heel veel tijd en energie in steekt, en dat ook graag doet.

14 • • •

Uit ervaring van verschillende mensen komt ook het volgende naar voor: er is veel aanbod en de wisseling van zondagen en zaterdagen speelde ook mee. Godsdienst leerkrachten engageren zich in andere parochies. Er zijn nog heel wat andere reacties uitgesproken, die allemaal wijzen op het zeer positieve van deze Jebrongemeenschap, die voor hen heel veel betekent.

Voorlopig is het volgend beslist: • De vorig jaar gemaakte folders mogen niet uit het oog verloren worden. Ze moeten regelmatig uitgedeeld worden (bvb volgende zondag bij de viering van Joke en Stefaan.) • 23 september 2008 om 20 u tot 21u30 zetten we het gesprek verder. Na de vergadering schreef Paul DW een tekst (zie hieronder), die kan gezien worden als een reflectie op de boeiende samenkomst en die eventueel kan functioneren als element bij ons verder nadenken over deze problematiek. Enkele reflecties van Paul De Witte na de samenkomst Ik heb wel deze bedenkingen neergeschreven als aanloop naar het vervolg van ons gesprek dat zal doorgaan op de volgende open Raad van Bestuur van dinsdag 23 september 2008. Ik nodig dan ook iedereen van de gemeente uit om na te denken over wegen, waarlangs we de moeilijk uit te roeien perceptie kunnen bijsturen. Het uitgangspunt voor deze reflecties is dubbel: - enerzijds is gisteren heel vaak het woord “identiteit” gevallen. We waren het er globaal over eens dat er over onze identiteit geen verdere vragen meer hoefden te worden gesteld. Zie vorig werkjaar: herbergmodel. - Anderzijds de opmerking van Bart: “ik hoorde onlangs iemand zeggen: die katholieken van Jebron, en daar voelde ik me heus niet goed bij hoor!” Laat ik beginnen met iets te zeggen over ‘identiteit’, dat een licht kan werpen op de terechte en voor mij zeer invoelbare opmerking van Bart. Er zijn twee manieren om met identiteit om te gaan: - we kunnen identiteit zien als een gesloten systeem: identiteit ligt dan onwrikbaar vast, onveranderlijk, dogmatisch. Ideologie is dan niet veraf. Deze visie op of beleving van identiteit is letterlijk exclusief: de anderen uitsluitend, die zich niet met die identiteit identificeren. De officiële, structurele, hiërarchische katholieke kerk is duidelijk in dit bedje ziek. De huidige paus weigert zelfs de andere niet katholieke christelijke denominaties “kerk” te noemen, want in zijn ogen heeft enkel de Rooms Katholieke kerk het recht op deze naam, omdat alleen zij over de volledige christelijke waarheid zou beschikken. Zo is het nogal evident dat Bart zich niet goed voelt wanneer iemand spreekt over “de katholieken van Jebron”. - Maar we kunnen ook identiteit zien als open ruimte: we zijn allen vragend en zoekend op weg samen met mensen van alle mogelijke levensbeschouwingen om van deze aarde een betere plek te maken. Hiermee doen we geen afbreuk aan de keuze om ons te plaatsen in de lijn van de joodse en christelijk-messiaanse traditie. Maar we doen dat dan uitdrukkelijk “inclusief”: namelijk ook anderen zijn op weg naar waarheid, die nooit iemands eigendom is. Ik denk dat we ons als Jebron duidelijk in deze visie op identiteit herkennen. En hier komen we dicht in de buurt van de oorspronkelijke betekenis van het Griekse woord “katholiek”: universeel, op de hele wereld gericht en niemand uitsluitend. Hier stelt zich dus een probleem, dat gisteren door Toon even terloops werd aangekaart: Moeten we ons niet losmaken van die (Begijnhof)kerk, waarin heel wat mensen zich niet meer kunnen herkennen, omdat ze teveel wordt geassocieerd met dat gesloten kerksysteem?

15 We leven in een tijd waarin perceptie een zeer belangrijke rol speelt. Je mag nog beschikken over een product van goede kwaliteit (bvb onze open, levensnabije, persoon- en maatschappijbetrokken liturgie), als die door vele mensen anders wordt gepercipieerd, dan zitten we met een groot probleem. De hamvraag is volgens mij dus: hoe kunnen we die gangbare perceptie doorbreken? Dus: hoe kunnen we ons imago bijsturen, zodat we niet meer (of toch minstens veel minder) geassocieerd worden met een gesloten denksysteem zoals de officiële roomse kerk duidelijk gepercipieerd wordt door velen van onze (jonge) tijdgenoten? En dit zonder onze identiteit te verliezen, want dat willen we uitdrukkelijk zeker niet. In deze bedenkingen ben ik bewust niet ingegaan op de belangrijke en zeer terechte reacties die door Patrick, Lieve en Luc, Eric, Bart en anderen zijn doorgegeven in verband met onze liturgie en onze gemeenschap zelf. Uit het gesprek van gisterenavond is duidelijk geworden dat we inhoudelijk niet zoveel moeten bijsturen. Degelijke liturgie waaraan altijd wel wat kan verbeterd worden, een open gemeenschap waarin heel veel mogelijk is (zie huwelijksviering en eerste communie viering van de voorbije weekends), sterke betrokkenheid bij initiatieven in Aalst (Licht voor leven, VODCA, Interreligieuze dialoog, Wereldwinkel, enz), een open herberg-huis, enz…

KAAS- EN WIJNfestijn IN JEBRON 28 JUNI OM 20U Tel ons, schrijf ons, mail ons… laat ons vlug iets

weten….. we zullen je bij bent

missen als je er niet

16

Kalender Jebron juni 2008 Zondag 1 juni: om 10.3O uur: wekelijkse viering Voorgestelde schriftlezingen Deuteronomium 11,18-28; Romeinen 3,21-28; Mattheüs 7,21-27: Wanneer bouwen we op de rots? Wanneer op het zand?

Zaterdag 7 juni - van 15 tot 17.45: laatste bijbels leerhuis van dit werkjaar, waarin we stilstaan bij de reacties op de boeiende tekst van Herman Verbeeck over “Jezus lezen en bekleven als mythze”. - om 18.30 uur: wekelijkse viering Voorgestelde lezingen: Hosea 6,3-6; Romeinenbrief 4,18-25; Mattheüs 9,9-13: de ENE wil geen (mis)offers, maar ontferming en gerechtigheid.

Zondag 15 juni om 1O.3O uur: wekelijkse viering Voorgestelde Lezingen: Exodus 19,2-6; Romeinenbrief 5,6-11; Mattheüs 9,36 - 10,8: Geroepen worden is bij nam genoemd zijn.

Dinsdag 17 juni om 20 uur: Raad van Bestuur Zaterdag 21 juni: - van 9.45 tot 12.30 uur: Breed Beraad van Basisbeweging voor democratie in samenleving en kerken (in Jebron) - om 18.3O uur: ASIELWAKE in de NIEUWBEEK in samenwerking met VODCA en met de deelnemers aan Interlevensbeschouwelijke dialoog in Aalst, in de ontmoetingsruimte van de Protestantse kerk (Dr. André Goffaertstraat). Voor meer inhoudelijke informatie: zie elders in dit nummer. Zaterdag 28 juni: SLOTVIERING, waarin we met al onze gevoelens, vreugdevolle en pijnlijke, terugdenken aan het voorbije werkjaar van onze Jebrongemeenschap. Mogelijke inspirerende schriftlezingen: 2Koningen 4,8-16; Romeinenbrief 6,3-11; Mattheus 10,37-42: vaak gaat het om kleine dingen, die het leven kleur geven. Na de viering is er naar goede gewoonte de kaas- en wijnavond, waarmee we het werkjaar afsluiten en elkaar goede vakantiedagen toewensen.

17

Jebron vzw Open Huis voor Vorming en Pastoraat Begijnhof 1 9300 Aalst Ons e-mailadres is [email protected] Zie onze website www.jebron.be Open elke werkdag van 8u tot 16u45. Jebron is lid van de basisbeweging voor democratie in samenleving en kerk. Verzameld zich rond liturgie en ontmoeting. Is een onthaal- en vergaderhuis met een Info en documentatieruimte Wij bieden een gevarieerd aanbod van bijbelstudie, gespreksmomenten rond geloof en maatschappij, Er zijn vormingsdagen en andere ontmoetingsen ontspanningsmomenten Ontmoeting en vriendelijk onthaal voor klassen, voor groepen, voor andersdenkenden, voor allochtonen Jebron heeft een bibliotheek met liturgische documentatie en catechetisch materiaal

Wekelijks is er een liturgisch moment. Vanaf september 2007 zullen de vieringen afwisselend op zaterdag en zondag zijn. Elke eerste en derde zondag van de maand viering op zondag om 10u30. Alle andere weekends op zaterdagavond om 18u30 Financiële steun is welkom Giften vanaf 30€ zijn fiscaal aftrekbaar Ons rekeningnummer is 068-0623040-36

Abonnement Voor 8€ ontvang je vanaf september 10 nummers met informatie over het reilen en zeilen in en rond Jebron. Wens je de info via e-mail ? Voor de kleine bijdrage van 5 € houden wij u graag op de hoogte. Wil je wekelijks op de hoogte gebracht worden van de agenda van Jebron, dan stuur je ons simpel je e-mailadres.

Artikels, suggesties, tips zijn welkom bij de Redactieraad [email protected] Spijker Joke De Saedeleer Hilde Van de Voorde Ingrid (hoofdredactrice) [email protected]

Raad van Bestuur Batavia Monique Braeckman Miek Coppens Bart De Bruyn Inge De Witte Paul Rottiers Luc Spitaels Judith Van Assche Erik

Personeel Baeyens Vera De Cremer Anne De Saedeleer Hilde

Liturgieverantwoordelijke Paul De Witte