Wachten loont K I N D E R W E N S

Wanneer een kinderwens niet op de natuurlijke

K I N D E R W E N S

DOSSI E R

manier vervuld raakt, zijn er alternatieven om van een droom werkelijkheid te maken. In dit dossier belichten we adoptie, pleegzorg en eiceldonatie. Je leest het persoonlijk verhaal van drie jonge gezinnen.

9

K I N D E R W E N S

DOSSI E R

Vier jaar geleden beslisten Martine en Frederik om een kindje te adopteren. In september werden ze de trotse ouders van een vrolijk meisje van tien weken. Martine vertelt het relaas van een bewogen periode.

Wachten loont ltekst: Ruth Van Caekenberghe

beeldkeuze: Luc Loosveldl

Martine en haar dochtertje.

De kinderwens

10

“Op mijn zestiende kreeg ik lymfeklierkanker. Na twee jaar chemotherapie bleek dat ik geen kinderen meer kon krijgen. Toen lag ik daar niet zo wakker van. Maar na een paar jaar huwelijk begon het zowel bij mijn man als bij mezelf te kriebelen. We bekeken onze opties en kwamen al snel uit bij adoptie.

pect van een adoptie. Het is niet evident om een kind van iemand anders volledig wettelijk van jou te maken. De laatste dag van de cursus stelden de vijf adoptiecentra van Vlaanderen hun werking aan ons voor.

nenlandse adoptie gaf ons een geruster gevoel dan een buitenlandse adoptie. Ik wilde de zekerheid dat alles correct en wettelijk verliep. Ook voor later, mocht het kindje op zoek willen gaan naar zijn geboorteouders, kan dat heel gemakkelijk via het adoptiecentrum.”

Wij kozen voor Adoptiedienst de Mutsaard in Antwerpen. Ook daar volgden we een intensieve cursus. We hadden een gesprek met hun advocaat die alles regelt voor de rechtbank, een dokter en een psycholoog. Je moet een medische vragenlijst invullen en krijgt een bezoekje thuis. Het adoptiecentrum wil er zeker van zijn dat je zowel op materieel als emotioneel vlak klaar bent om een kindje dat niet van jou is, groot te brengen. We waren met vijf kandidaat-koppels en hadden ook regelmatig groepsgesprekken waar we onze opvattingen over opvoeding en adoptie deelden. Ten slotte was er een supportersdag waarop onze familie werd uitgenodigd. Zo konden ook zij horen hoe alles in zijn werk gaat.”

De voorbereiding

De wachttijd

“We schreven ons in bij het Vlaams Centrum voor Adoptie van Kind en Gezin. Daar volgden we een voorbereidende cursus van 40 uur. We kregen er uitgebreide info, onder meer over de hechtingsproblematiek bij geadopteerde kinderen en het belang van lichamelijke binding. Er was ook een luik over het administratieve as-

“Tussen de inschrijving in de Mutsaard en de effectieve start van de cursus zat een jaar wachttijd. Zolang er nog voldoende kandidaat-adoptieouders op de wachtlijst staan, wordt geen nieuwe cursus uitgeschreven. Pas als die lijst uitgeput raakt, kan je starten. Het adoptiecentrum begeleidt ook de geboorteouders die

Zo konden we een kindje dat anders geen goede vooruitzichten had, toch een mooie toekomst geven. Een bin-

overwegen om hun kindje af te staan. Eerst zoekt men binnen de eigen familie naar een oplossing. Wordt er toch voor adoptie gekozen, moet de geboortemama nog tot twee maanden na de geboorte wachten voor ze definitief voor afstand kan tekenen. Het kindje verblijft intussen bij een pleeggezin. Het kan dus zijn dat er verschillende moeders begeleid worden en dat er geen enkele adoptie uit voorkomt omdat ze beslissen het kind toch te houden. Wat op zich nog altijd het beste is.”

Het moment

Het plaatje

“In februari 2012 kwam alles in een stroomversnelling. We werden definitief goedgekeurd en kwamen op de wachtlijst te staan, meteen op de vijfde plaats. Er waren dat jaar veel adopties en er waren nog enkele dossiers lopende. Uiteindelijk hebben we drie maanden op de eerste plaats gestaan. Die periode was enorm stresserend. Al die jaren voorbereiding vielen nog best mee, maar eens op de wachtlijst duurt het wachten eindeloos. Uiteindelijk kwam het nieuws dan toch heel onverwacht. Op maandag kwam een collega langs op het werk om haar pasgeboren baby te tonen. Toen werd het me even teveel. Maar dinsdag werd ik op de middag opgebeld. We kregen een dochtertje van 2,5 maanden. De ontlading die ik toen voelde, is onbeschrijfelijk. Ik begon hysterisch te huilen.

“Die eerste dagen liet ik haar geen seconde los. Familie mocht op bezoek komen, maar ik hield haar bewust op mijn schoot. Ze moest me voelen, ruiken, aan mij hechten. Met succes, want ze is een blije en tevreden baby.

Op woensdag kregen we van het adoptiecentrum haar verhaal te horen en zijn we alle babyspullen gaan kopen. Die durfde en wilde ik niet op voorhand in huis halen. Dat vond ik te confronterend. Op donderdag zijn we haar gaan ophalen in het pleeggezin waar ze sinds haar geboorte verbleef. We keken haar aan en ze lachte meteen naar ons. We waren verkocht. Van het pleeggezin kregen we een fotoboek mee van haar eerste maanden. En toen was ze van ons. Die eerste nacht hebben we alle drie zalig geslapen. Een godganse nacht, we waren kapot.”

Ik geniet er ook van wanneer de dame aan de kassa in de supermarkt zegt hoezeer ze op me lijkt. Dan lach ik en knik ik

beamend. Je kan niet kiezen welk kind je toegewezen krijgt. Jongen of meisje, blank of zwart, je koopt geen kindje op bestelling. Ze proberen wel zo goed mogelijk het kind met de ouders te matchen. We vroegen enkel een kindje gezond bij geboorte. Gezien mijn medisch verleden, wilde ik graag starten zonder zorgen. We weten redelijk veel van haar afkomst en haar verhaal. Mocht ze zich later vragen stellen, kunnen we haar zeker iets vertellen. Wil ze meer weten, kan ze terecht bij het adoptiecentrum. Zij zullen haar zoveel informatie geven als ze op die leeftijd aankan. We zijn ook van plan om meteen heel open met haar te zijn. Naast haar mama en papa heeft ze ook nog een geboortemama en -papa. We willen niet dat ze op haar trouw onze namen plots in de kantlijn van haar geboorteakte ziet

staan. Want zo gebeurt het effectief, we worden er in de kantlijn bijgeschreven. Momenteel staat ze ingeschreven onder haar geboortenaam. Pas als het dossier voor de jeugdrechtbank volledig in orde is, draagt ze de voor- en familienaam die wij voor haar hebben gekozen. Tot dan kunnen we bijvoorbeeld ook nog niet op reis naar het buitenland. Dit kan nog één tot twee jaar duren. We spreken nog regelmatig af met de koppels die we in de Mutsaard leerden kennen. Die hebben ondertussen allemaal een kindje. Eén keer per jaar is er een familiedag. Als je die kinderen dan bij hun ouders ziet, is het ongelofelijk hoe ze bij elkaar passen. Het plaatje klopt perfect.”

KANDIDAAT ADOPTIEOUDER? Wie zich kandidaat wil stellen als adoptieouder of info zoekt over binnenlandse adoptie kan terecht op de website van Kind en Gezin, www.kindengezin.be/adoptie. Adoptievlaanderen.be is de site van de Vereniging voor Adoptiekind en Gezin, een belangenvereniging voor adoptiegezinnen met een afdeling in elke Vlaamse provincie.

11

Soms kunnen kinderen of jongeren niet bij hun ouders wonen omdat deze problemen hebben. Een pleeggezin is een mogelijke oplossing voor deze kinderen of jongeren. Zo kwam Robbe* bij Kaat en Gorik terecht. Zij willen hem een extra kans geven op een positieve ontwikkeling en een thuis zonder zorgen.

Zorgen voor een thuis zonder zorgen ltekst: Brigitte Stevens

Kaat en Gorik hebben drie dochters tussen 6 en 9 jaar oud. Ze kozen bewust voor pleegzorg. “De dochter van een collega werkt in een CKG, een Centrum voor Kinderzorg en Gezinsondersteuning. Via haar vernam ik dat er een groot tekort is aan pleeggezinnen. Maar wat me vooral sterk aangreep, was haar verhaal over Robbe, een vijfjarig jongetje. Hij zat al bijna heel zijn leven in het CKG”, zegt Kaat, “vanaf dan dacht ik aan dat jongetje bij alles wat ik met mijn kinderen deed. Hij maakte dat allemaal niet mee. Geen cakejes bakken voor een verjaardag, niet gaan kamperen in het bos … We informeerden of we in aanmerking kwamen voor weekend- of vakantieopvang. Maar we kregen het antwoord dat het zo niet werkt, dat de CKG geen winkel is waar je uit kiest. Bovendien bleek dit jongetje niet gebaat met weekend- of vakantieopvang. Hij had nood aan voltijdse pleegzorg.”

Een heel leven in een valiesje

12

Na een infoavond over pleegzorg besloten Kaat en Gorik om zich kandidaat te stellen. “We hebben een traject doorlopen samen met andere kandidaat-pleegouders waarbij we door middel van inlevingsoefeningen gedwongen werden om over dingen na te denken”, gaat Kaat verder, “daarna kwam pleegzorg bij ons langs om ons gezin te screenen en ons sociaal netwerk te bekijken. Dit om een zo goed mogelijk beeld over ons te krijgen en het kindje te vinden dat het best bij ons paste.”

*Omwille van de privacy gebruiken we een fictieve naam.

beeldkeuze: Luc Loosveldl

Uiteindelijk bleek het gezin te matchen met Robbe. Kaat:“Drie maanden lang bezochten we hem in het CKG. Hij kwam ook een paar keer logeren. In het begin van de kerstvakantie mochten we hem dan definitief mee naar huis nemen met zijn klein valiesje waar heel zijn leven in zat.”

Hechten Deze overstap was voor Robbe niet eenvoudig. Bijna heel zijn leven had hij in een CKG geleefd en per slot van rekening kende hij Kaat en Gorik nog niet zo goed. Kaat: “Pleegzorg heeft ons goed begeleid. Ze waren ook heel eerlijk tegen ons. Robbe heeft een geladen geschiedenis en het is afwachten of hij kan aarden in een gewone gezinssituatie. De eerste levensjaren zijn cruciaal in de ontwikkeling van een kind. Hechting van een kind aan zijn ouders gebeurt tijdens de beginjaren. Als dit niet gebeurt, dan zorgt dat later voor moeilijkheden en dat ondervinden we regelmatig.” “Robbe is nu al een paar maanden bij ons en hij leert elke dag bij. Hij kan soms heel ongepast reageren en zoekt de afwijzing op. Het is zijn manier om te testen of hij bij ons mag blijven ondanks zijn moeilijk gedrag. Wanneer de kindjes mooi samen spelen, begint hij bijvoorbeeld te treiteren tot er ruzie ontstaat. Hij kan dan heel grof worden en zeggen “ik ga je dood doen”. Hij kan zich dan niet beheersen. We proberen hem te leren dat je in ons huis best boos mag zijn, maar met dingen gooien of iemand slaan, kan echt niet. Wij moeten dan rustig blijven en heel consequent reageren.”

K I N D E R W E N S

DO S S I E R

Kaat

Eentje om te onthouden

Robbe heeft ook zeer weinig vertrouwen en vraagt voortdurend bevestiging. Zo moest ik onlangs “

naar het stadhuis voor een uittreksel van het bevolkingsregister. Gewoon een formaliteit om wat papierwerk in orde te brengen. Ik vertelde hem waar we naartoe gingen en waarom. In de auto vroeg hij: “Kaatje, wat als de meneer zegt dat ik bij jullie niet mag blijven?” Ik stelde hem gerust: we gingen gewoon om een papier. Op het stadhuis vroeg hij aan de loketbediende: “mag ik nu blijven?” Die persoon knikte ja, zonder goed te begrijpen waarover het eigenlijk ging. Robbe draaide zich om, begon te dansen in de wachtzaal, greep de meisjes vast en riep superblij: “ik mag blijven.” Dan breekt mijn hart. Het is soms moeilijk te vatten wat er allemaal in hem omgaat”, zegt Kaat, “elke avond maakt hij een evaluatie van de dag: eentje om te onthouden of eentje om te vergeten. Bij een slechte dag maken we hem duidelijk dat er morgen een nieuwe dag is.”

Leren van elkaar Voor de dochters van Kaat en Gorik was het even wennen aan een jongetje in huis. “Robbe leert het meest van hen hoe hij zich hoort te gedragen. Ze gaan met hem om alsof het hun broertje is. Ze sparen hem niet. Onlangs was er een kip gestorven. De meisjes waren heel droevig, terwijl Robbe lachte en zei dat hij het grappig vond dat de kip dood was. Meteen kreeg hij de wind van voren. Dan verschiet hij

en probeert hij daar wel rekening mee te houden”, verduidelijkt Kaat, “op zijn beurt heeft hij ook een invloed op de meisjes. Sinds zijn komst spelen ze meer buiten en ontstaat een nieuwe vorm van spel: riddertje spelen en kikkers vangen. Maar soms kan Robbe heel moeilijk doen. We merken dan dat het inlevingsvermogen van onze meisjes groot is. Ze doen hun best en beseffen dat ook Robbe zijn best doet, dat het voor hem niet gemakkelijk is om mee te draaien in een gezin.”

Zorg dragen voor Robbe is het zoontje van een tienermoeder. Hij is geplaatst door de jeugdrechtbank. In tegenstelling tot adoptie worden pleegouders nooit de echte ouders van het kind. Kaat: “Robbes moeder komt één keer per maand twee uurtjes op bezoek. Grote beslissingen gebeuren in samenspraak met haar. Daarnaast logeert hij één keer per maand bij zijn oma. Dit is voor hem nog verwarrend. Het afscheid is voor hem erg moeilijk. Gewoon omdat hij schrik heeft dat hij niet meer mag terugkomen, telkens moeten we hem dan geruststellen.” De financiële zorg van Robbe is ten laste van Kaat en Gorik. Ze krijgen wel het kindergeld en een dagvergoeding van 12 euro. “Het is goed dat dit er is. Onze kinderen hebben een sociaal leven met verschillende hobby’s en we willen ook Robbe dezelfde kansen geven. Maar daarnaast is er ook andere zorg. Zo moet hij naar het revalidatiecentrum voor extra ondersteuning. Ook deze kosten zijn voor ons. Een soort ‘ouderschapsverlof’ zou wel nuttig zijn zodat je de tijd krijgt om

het kind voldoende aandacht en zorg te geven. Dat bestaat nu niet, maar ik begrijp dat ook. Wij weten niet hoelang Robbe bij ons zal blijven.”

Nieuwe thuis “De zorg voor Robbe vraagt soms veel energie. De regeltjes die we een paar keer aan onze kinderen moeten duidelijk maken, moeten we hem 100 keer zeggen. Voor onze kinderen zijn die evident, maar voor hem helemaal niet. Daarom heeft hij nood aan het herhalen van die regeltjes. Er zijn veel momenten waar we voelen dat we echt wel een verschil maken.

We hebben hem graag in ons gezin en proberen hem een nieuwe thuis te geven. Het feit dat hij

zoveel leert, geeft ons een goed gevoel. We hopen dat hij zo lang mogelijk hier kan blijven, maar dat weet je natuurlijk nooit. Wat hij nu leert en beleeft, heeft hij toch gehad. Dat kan niemand hem nog afnemen. Het is een schat van een kind met het hart op de juiste plaats. Het is een hartverwarmend en ingrijpend avontuur dat ons alle dagen doet beseffen wat de essentie van het leven eigenlijk is”, besluit Kaat.

Pleegzorg Vlaanderen Meer informatie over pleegzorg vind je op www.pleegzorgvlaanderen.be. Je kan hen ook contacteren op 070 220 300 of 016 23 97 75, [email protected].

13

K I N D E R W E N S

DOSSI E R

Heel wat jonge vrouwen maken door ziekte of premature menopauze geen eicellen meer aan. Dankzij eiceldonatie kunnen ze toch zwanger worden en bevallen van een eigen kind. Pieter en Karen grepen deze kans en zagen hun kinderwens in vervulling gaan.

Meer dan gewenst

ltekst: Ruth Van Caekenberghe

14

In 2006 werd bij Karen lymfeklierkanker vastgesteld. Na een jaar herviel ze en was een dringende stamceltransplantatie nodig. “De kans dat ik na de behandeling in mijn menopauze zou komen was zeer groot en er was geen tijd meer om eicellen te stimuleren en in te vriezen voor later”, legt Karen uit, “ik was op dat moment vooral bezig met mijn herstel. Pas later, toen vrienden, broers en zussen kinderen kregen, stak onze eigen kinderwens de kop op.”

Niemand verschuldigd “We gingen te rade bij onze gynaecoloog. Het werd al snel duidelijk dat onze opties beperkt waren tot adoptie of eiceldonatie. We kozen het laatste. We hebben even gedacht aan kruisdonatie: een zus wiens kinderwens vervuld is, doneert eicellen die naar een ander koppel gaan en wij ontvangen eicellen van een donor die het andere koppel aanbrengt”, gaat Pieter verder, “maar onze zussen planden zelf nog zwanger te worden en

beeldkeuze: Luc Loosveldl

eiceldonatie houdt altijd een ingreep in. Er is steeds een risico op infectie. Dat wilden we niet op ons geweten hebben. Kruisdonatie is wel een manier om sneller geholpen te worden. Want als je in België op een gewone wachtlijst staat, kan het soms jaren duren.”

Teleurstelling Pieter en Karen startten een behandeling op in Antwerpen. Karen: “Eerst waren er voorbereidende onderzoeken. Zo wordt aan de hand van een RX van de baarmoeder nagegaan of je wel in aanmerking komt voor eiceldonatie. Gezien het tekort aan donoren worden alle wensouders grondig gescreend. In het najaar van 2010 kwamen we op de wachtlijst en in maart 2011 kregen we te horen dat er een donor was. Tijdens de zomermaanden volgden verdere onderzoeken en psychologische testen en in januari 2012 moest een medische raad beslissen over onze toekomst.

Dagelijks worden koppels zwanger zonder erbij stil te staan. Wij moesten echt bewijzen dat we geschikte ouders waren. In maart kregen we groen licht en

startte ik een hormonenkuur om mijn lichaam voor te bereiden op een zwangerschap.” Maar door een fout ging de terugplaatsing uiteindelijk niet door. “We waren enorm teleurgesteld”, vertelt Pieter, “al die onderzoeken en psychologische testen, de hormoonbehandeling, het was allemaal voor niets. We waren terug bij af.”

Ben jij kandidaat-donor? Ben je jonger dan 35 jaar, ben je gezond en heb je een familiale historiek die vrij is van erfelijk overdraagbare aandoeningen, dan kom je in aanmerking om eiceldonor te worden. Eiceldonatie vraagt wel enige bereidwilligheid. Je moet een hormonale behandeling ondergaan die de eierstokken stimuleert tot het produceren van meerdere rijpe eicellen. Voor het verzamelen van de eicellen volgt een kleine ingreep, die moge-

Naar het buitenland Het vertrouwen in het ziekenhuis was weg. Opnieuw alle onderzoeken en testen doorlopen in een ander Vlaams ziekenhuis zagen ze niet zitten. Pieter: “Onze gynaecoloog had ons van bij het begin over de optie verteld van een behandeling in het buitenland. Het is perfect legaal en wettelijk, maar veel duurder. Het grote verschil met België is dat Spanje een enorme databank aan donoren heeft. Want een eiceldonor ontvangt er een vergoeding van 950 euro. In België worden enkel de kosten voor de behandeling en de verplaatsingen vergoed. Je komt dus in Spanje niet op een wachtlijst te staan en men kan de donor veel beter matchen met jouw uiterlijke kenmerken. In België is het aanbod daarvoor veel te beperkt. We vonden een privékliniek in Barcelona, Clinica Eugin, en maakten een afspraak. Waren we na het bezoek niet overtuigd, dan hadden we er tenminste een citytrip aan overgehouden.” “Onze eerste indruk was zeer positief”, gaat Karen verder, “het personeel was vriendelijk, de kliniek modern en hoogtechnologisch, toegespitst op vruchtbaarheidsbehandelingen. Na een intake met veel uitleg volgden meteen een paar onderzoeken.”

In een stroomversnelling “Tijdens dat eerste bezoek had ik mijn bijdrage al geleverd”, vervolgt Pieter, “een tweetal maanden later kregen we telefoon dat er een geschikte donor gevonden was. Karen mocht starten met de medicatie. We hielden ons klaar om opnieuw naar Spanje te vliegen. Begin juli 2012 werden we gebeld dat de pick-up had plaatsgevonden en dat er voldoende eicellen waren. Die werden een dag later

lijks enkele bijwerkingen of risico’s inhoudt. Je moet ook tijd kunnen vrijmaken voor de diverse onderzoeken en bezoeken aan het ziekenhuis. Pieter: “Er is een financiële vergoeding voor de onderzoeken en verplaatsingen die je moet ondergaan. Over de enige ware compensatie valt trouwens weinig te zeggen, omdat ze zo individueel en tegelijk zo onschatbaar is: de voldoening dat je met je gezonde eicellen mogelijk één of meer vrouwen hebt geholpen om moeder te worden.”

bevrucht volgens de ICSI-techniek, waarbij de meest beweeglijke zaadcel in de gezondste eicel wordt geïnjecteerd. Deze techniek verhoogt de slaagkans van de behandeling. De dag nadien moesten wij ons aanmelden in de kliniek in Barcelona en werd één embryo teruggeplaatst in de baarmoeder. Na amper twee bezoeken op een paar maanden tijd was het dan eindelijk zover.” “Die eerste dagen na de terugplaatsing durfde ik amper te bewegen”, lacht Karen, “geen druppel alcohol, veel fruit, gezonde groenten, veel rusten. Of het heeft geholpen of niet, ik bleek zwanger te zijn. Heel de zwangerschap lang hielden we contact met de dokter in Spanje en uiteraard met onze eigen gynaecoloog. De zwangerschap verliep prima tot ik op 35 weken een zwangerschapsvergiftiging opliep. De bevalling werd op gang gezet en ons dochtertje werd, weliswaar prematuur, maar gezond en wel, geboren. Ikzelf had wel zware complicaties. Doordat bij eiceldonatie niet enkel de zaadcel maar ook de eicel lichaamsvreemd is, verhoogt de kans op een zwangerschapsvergiftiging. We hebben nog drie bevruchte embryo’s in Spanje laten invriezen, maar voorlopig is dit dus nog niet aan de orde. We zijn enorm blij met ons meisje en opgelucht dat we allemaal gezond zijn. We willen nu vooral van haar genieten.”

Nuttige sites • www.demaakbaremens.org • www.deverdwaaldeooievaar.be • www.eiceldonor.be

Goud waard “Ik beschouw onze dochter echt als mijn eigen kind.

Ze is in mijn buik gegroeid, ik heb haar ter wereld gebracht. Enkel de bouwstenen zijn niet van mij”, legt Karen uit, “de

eiceldonatie gebeurde volledig anoniem, maar ik denk wel dat we het haar zullen vertellen als ze oud genoeg is om het te begrijpen. Het zou vreselijk zijn mocht ze het van iemand anders horen. Ik ben enorm dankbaar dat deze mogelijkheid bestaat, anders was ze er nooit geweest. Ik besef wel dat niet iedereen de financiële mogelijkheden heeft om naar het buitenland te trekken. Alles in totaal heeft dit avontuur ons tussen de 8 à 10 000 euro gekost. Dat is niet voor iedereen weggelegd.”

15

“Eiceldonatie kan zoveel radeloze koppels helpen”, besluit Pieter, “misschien zou de overheid donatie moeten stimuleren, hetzij met een grote campagne, of nog beter, met een redelijke vergoeding voor de donoren.”

DOSSIER

2013

WEBSITE

ZWANGERSCHAP EN GEBOORTE

BABY

ZIEKTE EN PREVENTIE

HOSPITALISATIE

VAKANTIE EN VRIJE TIJD

GEZONDHEIDSPROMOTIE

K I N D E R W E N S

CM heeft oog voor jonge gezinnen. Skoebidoe, de CM-kinderservice is een stevig pakket van diensten en voordelen speciaal voor jonge ouders. Een greep uit het aanbod.

Skoebidoe, CM-voordelen voor jonge gezinnen ltekst: Brigitte Stevens

201303113 CM SKOEBIDOE CM kinderservice brochure 2013.indd 1

16

beeldkeuze: Luc Loosveldl

15-04-2013 16:43:05

Babygeschenk

Logopedie

CM verwent kersverse ouders met een waardevol CM-babygeschenk tot 350 euro. Keuze uit:  een premie van 260 euro.  een waardebon van 320 euro voor Dreamland of Dreambaby.  een luierpakket van 350 euro.  een geschenkpakket ASSIST Thuiszorgwinkel van 350 euro. Bij inschrijving van je kind krijg je ook twee handige zonneschermen voor in de auto.

Spraakproblemen pak je best aan op jonge leeftijd voor een optimaal resultaat. Daarom voorziet CM een jaarlijkse tegemoetkoming tot 612 euro voor 50 zittingen, indien er geen tegemoetkoming is vanuit de verplichte ziekteverzekering.

Kraamzorg Als je een beroep doet op kraamzorg bij een erkende dienst voor gezinszorg, krijg je een CM-tegemoetkoming van 4 euro per uur kraamzorg. Dit voor een periode van drie maanden vóór de vermoedelijke bevallingsdatum tot drie maanden na de geboorte. Ben je samen met je partner CM-lid, krijg je tot 240 euro per kind terugbetaald.

CM-Hospitaalplan Wanneer een kind ten laste staat van een ouder die aangesloten is bij het CMHospitaalplan, dan is dit kind twee jaar gratis aangesloten bij onze hospitalisatieverzekering. Dit is een voordeel van 44,64 euro per jaar. Een volledig overzicht van de CM-voordelen voor het jonge gezin, lees je in onze brochure diensten en voordelen 2013 en op www.cm.be. Of vraag de Skoebidoebrochure aan via 03 760 38 11 of [email protected].

Thuisoppas zieke kinderen Is je kindje plots ziek en moet je gaan werken? CM zorgt voor een gediplomeerde thuisoppas, die onder meer instaat voor de verzorging van je kind, de toediening van medicatie en de maaltijden. Je hebt recht op vijf gratis oppasbeurten aan huis bij acuut zieke kinderen tot en met 12 jaar. Vanaf de zesde dag betaal je 20 euro.

Registreer je op www.cm.be/skoebidoe Je geniet dan van exclusieve promoties bij Dreamland, DreamBaby en ASSIST Thuiszorgwinkel, extra aanbiedingen bij de Standaard boekhandel, vakantiekortingen en een seintje via mail met voordelen op maat. Enkele promoties in juni Koester de mooiste momenten van je kleine spruit Staat je computer vol met babyfoto’s? Dan kan je die nu heel gemakkelijk samenbrengen in het Skoebidoe-fotoboek. En dit zonder dat je software moet downloaden. Skoebidoe-leden betalen slechts 22,95 euro (incl. BTW en verzending) in plaats van 33,90 euro voor een A4-fotoboek met harde kaft. 10 % korting op het assortiment ‘veilig in de zon’ Print je voordeelbon uit van de site en koop uit het assortiment ‘veilig in de zon’ van Dreambaby met 10 % korting. De mooiste kinderliedjes Bestel de cd ‘De mooiste kinderliedjes’ met geïllustreerd tekstboek aan 9 euro in plaats van 12,50 euro.

Win een Childwheels

Multipositie-buggy Matelassé zwart en een Childwood Evolu High Chair. Doe mee aan het puzzelplezier op pag. 17.

Ook promoties voor ouders 10 % korting op borstvoedingskussens bij Dreambaby, 10 % korting op alle fitnessartikelen bij Collishop en 15 % korting op een venenkussen bij ASSIST Thuiszorgwinkel.