50
JAAR
Celeritas
Trots Toen mij gevraagd werd om een stukje te schrijven over het jarige Celeritas kwam het woord trots in mij op. Trots op het feit dat Celeritas al 50 jaar een fijne sportieve plek aan jong en oud biedt. En dat in de letterlijke zin, want ons oudste lid is al voorbij de tachtig en ons jongste lid nog lang geen tien. Dit kunnen maar weinig verenigingen zeggen. Het is ook een plek waar vriendschappen voor het leven worden gesloten en waar ouders hun jonge kinderen kunnen laten wennen aan ‘samen iets bereiken’ als team. Een plek waar de senioren gezellig petanque spelen en maar waar ook tot op landelijk nivo wordt gepresteerd. Trots kwam ook in mij op, omdat ik deel uit mag maken van de jubileumcommissie ‘Celeritas 50 jaar’ samen met Irma, Fabiola, Olga, Chantal en Piet. Eind 2014 hebben we als commissie onze eerste vergadering gehad en hebben we gewerkt aan een draaiboek. Samen met heel veel vrijwilligers vanuit de vereniging hopen we dat het een mooi feestweekend wordt. Een mooie vereniging op een mooie plek in Daalmeer met fijne mensen: dat is iets om ook de volgende 50 jaar trots op te mogen zijn. Peter van Kralingen Voorzitter jubileumcommissie
Nieuwe richting Celeritas is in 1965 ontstaan als korfbalvereniging. In de afgelopen 50 jaar is onze club een begrip geworden in de regio. Zoals in het bestaan van iedere vereniging, maak je tijdens zo’n lange periode ups en downs mee. Een vereniging kan alleen maar bestaan als er voldoende vrijwilligers zijn die de kar willen trekken. De laatste jaren zijn we als Celeritas Korfbal bezig geweest met een beleid, dat ertoe moet leiden, dat ook onze toekomst is gewaarborgd.
Vertrouwen Als kersverse voorzitter vind ik het een hele eer dat ik gevraagd ben om iets te schrijven voor deze jubileumeditie. Ik hoorde pas in 1993 van het bestaan van de vereniging. Als scheidsrechtersvereniging waren we op zoek naar een nieuwe trainingslocatie. Na een tip – uiteindelijk de gouden tip – kwamen we bij Celeritas terecht. Toen nog op de Robonbosweg. We zijn niet meer weggegaan. De scheidsrechters lopen iedere donderdagavond nog steeds hun rondjes en bezetten de kantine na afloop. Al blijven ze niet zo lang meer hangen als vroeger. Betrokken bij Celeritas raakte ik na het openen van het nieuwe onderkomen in de Groene Voet. Mijn vrouw werd lid en niet veel later ben ik het ook geworden. Bij mijn aantreden in december 2014 trof ik een financieel gezonde vereniging aan. Dat betekent niet dat ik in een gespreid bedje terecht kwam. Er is op een aantal punten nog wel winst te halen. Betekent echter wel dat we stapje voor stapje kunnen gaan werken aan de modernisering van ons clubgebouw De Carroucel. Dat hoeft echter niet meteen morgen klaar. Als we met zijn allen de komende jaren onze schouders er onder zetten moet dat zeker gaan lukken en zie ik de toekomst met vertrouwen tegemoet.
Waarom petanque? Net voor het 40-jarig bestaan van ASV Celeritas werden Gery (mijn vrouw) en ik in juli 2003 lid van Celeritas Petanque. Dat petanque bleek dus al snel een heel ander spelletje dan we eerder dachten. Het was onverwacht serieus. Er werd over millimeters gesteggeld. En soms moest de rolmaat er zelfs bij. Nou ja, dachten we (zoals velen, die het spelletje voor het eerst zien), kom op zeg, wat een geneuzel. Zo belangrijk kan het niet zijn. Dus Wel! Er werd toen nog niet zo vaak gespeeld als nu, maar wij waren er dinsdagmiddag en -avond, de vrijdagavond en zondagmiddag. En toen is het begonnen. Wat eerst oubollig leek werd later dynamisch en frustrerend. En al snel wilden we zelf meten of je nou op punt lag of niet! Regelmatig maakt een millimeter het verschil tussen winst en verlies. In welke sport heb je dat nog meer? En als je eenmaal je eerste carreau geschoten hebt, dan weet je wat een
kick is. Het is een fantastisch gehoor en gezicht als jouw boule de ‘vijandelijke’ boule zo precies raakt, dat je in eerste instantie alleen een knal hoort en één bal de baan uit ziet schieten. Wiens bal weet je niet. Bij nadere beschouwing van de spelsituatie, zie je dat jouw boule nu op de plaats ligt, waar eerst de tegenpartij lag. Al gauw gingen we ook competitie spelen. Intern en extern. Want dat is een van de leukste dingen binnen petanque: Er zijn interne en externe competities. Dit is een groot voordeel t.o.v. veel sporten. Wedstrijdsporten zoals korfbal en voetbal draaien om de bondscompetitie in het weekend en een training in de week daarvoor. Petanque is ook een wedstrijdsport met een bondscompetitie. Veel sporters doen het puur voor de recreatie en de sociale contacten. Een verplichte competitie in het weekend hoeft van deze spelers niet. Maar een interne competitie binnen de vereniging op je
Piet Tiggelaar Algemeen voorzitter
Hierdoor kwamen verschillende accenten, anders te liggen. Met name de laatste paar jaar zien we positieve resultaten. We hebben met z’n allen een structurele jaarlijkse ledengroei binnen onze jeugdafdeling gerealiseerd, waardoor er nu sprake is van meer ledenaanwas en geen, of minimale uitstroom. De bereidwilligheid om een steen(tje) bij te dragen is gegroeid en groeit nog steeds. Het is inspirerend om te zien hoe dingen opgepakt worden door verschillende mensen, wat tot resultaat heeft dat andere vrijwilligers meer plezier in hún taken en bezigheden houden. Simpelweg omdat dat taken-
pakket niet te groot wordt en ‘het’ daardoor leuk blijft voor iedereen. Vasthouden aan dit beleid is nu het parool. Celeritas moet de club zijn waar iedereen op een fijne manier zijn vrije tijd kan besteden en waar je dus als vanzelfsprekend, met z’n allen de schouders onder zet. Wanneer we dat met elkaar kunnen bewerkstelligen, dan gaan er de komende 50 jaar nog mooie dingen gebeuren. Dick Muntjewerff Voorzitter Celeritas Korfbal
vaste middag is dan wel zo aantrekkelijk. En ook in een interne competitie is men apetrots als men kampioen wordt. Een ander groot voordeel is dat je petanque samen met je partner in een team kunt spelen. Dat kan bij o.a. korfbal ook, maar bij veel sporten kan het niet. Het voert te ver om in dit stukje alle voordelen van petanque op te noemen. Je kunt het beter gewoon eens proberen. Celeritas geeft ieder jaar een beginnerscursus. Daar krijg je acht lessen van een bondstrainer en daarna kun je enkele maanden op de club meespelen. Ook kan je voor € 15 een proefabonnement nemen. Dan kan je drie maanden zesmaal per week meespelen. Ik hoop je eens te zien.
Gert-Jan Kramer Voorzitter Celeritas Petanque
Korfbal: ontstaan en ontwikkeling
Korfbal is in 1902 bedacht door de Amsterdamse onderwijzer Nico Broekhuysen en gebaseerd op het Zweedse ringboll. Korfbal is een van de weinige sporten die gemengd gespeeld wordt.
De oudste, nog bestaande en niet gefuseerde korfbalvereniging, is het Haagsche ALO, opgericht op 1 februari 1906. AW/DTV, een Amsterdamse vereniging die opgericht werd op 10 september 1996 na een fusie tussen Allen Weerbaar en DTV, maakt ook aanspraak omdat een van de gefuseerde verenigingen als oprichtingsdatum 1 november 1902 had. (bron: wikipedia). In Nederland zijn 580 verenigingen met ongeveer 100.000 leden. De grootste vereniging is PKC/Hagerode met ruim 1000 leden. De korfbalverenigingen zijn vertegenwoordigd in het Koninklijk Nederlands Korfbalverbond (KNKV). Deze bond is ontstaan op 1 juli 1973 na een fusie tussen de NKB en de CKB. De NKB (Nederlandsche Korfbal Bond) is opgericht op 2 juni 1903 en kreeg op 16 mei 1938 het predicaat Koninklijk. De CKB (Christelijke Korfbal Bond) was de christelijke tegenhanger van deze bond en werd opgericht in 1919. Naast deze twee bonden was er ook nog een bond voor dameskorfbal, de Nederlandse Dames Korfbal Bond, opgericht in september 1947. Deze fuseerde met het KNKV in 1994. Er is ook een aantal varianten op het gebruikelijke korfbal. Vrouwenkorfbal In het zuiden van Nederland (Noord-Brabant, Limburg en een deel van Gelderland) werd in 1947 de Nederlandse Dames Korfbalbond (NDKB) opgericht. Vanuit het Katholieke geloof werd destijds niet gemengd gesport, maar wel speelden vrouwen deze teamsport. Niet met hesjes, zoals bij het gemengde korfbal, maar gewoon ‘woman to woman’. Vrouwenkorf-
bal is daardoor vooral tactisch een ander spel. Iedereen mag iedereen verdedigen, daarom moet er over het algemeen iets langer gecombineerd worden, voordat de vrije schotkans ontstaat. Het vrouwenkorfbal wordt in met name Zuid-Nederland beoefend door ruim 10.000 vrouwen en kent onder andere met ingang van het seizoen 2007-2008 twee topklassen op het veld en twee hoofdklasse-poules. In de zaal blijft er één Topklasse. Hoogtepunt van de zaalcompetitie is de finale in maart in het IndoorSportcentrum Eindhoven, goed voor zo’n 4.000 bezoekers. De NDKB voerde als eerste korfbalbond 2-vakskorfbal en midweekkorfbal in. De voormalige NDKB is in 1994 gefuseerd (subsidiekwestie) met het KNKV. G-korfbal Een sterk groeiende groep binnen het verenigingsleven is korfballers met een verstandelijke beperking. Voor deze spelers is winnen niet altijd even belangrijk; ook bij tegendoelpunten wordt er gejuicht. Het G-korfbal (gehandicapten korfbal) is al een tijd een volwaardige korfbalvorm met een eigen Nederlands kampioenschap. Studentenkorfbal Studentenkorfbalverenigingen wijkt niet af van het normale korfbal, maar hebben uitsluitend studenten als lid. Sinds 2006 mag je als student lid zijn van een ‘normale’ vereniging en een studentenvereniging. In sommige landen wordt het korfbal alleen maar gespeeld door studenten. Beachkorfbal Een variant op het standaard korf-
balspel is beachkorfbal, dat gespeeld wordt in een aantal varianten. Een variant is met 4 tegen 4 spelers en wordt gespeeld op een veld van 20x20 meter met één korf in het midden. In elke hoek van het veld is een soort driehoek. Vanuit die driehoek wordt de bal uitgenomen, en als je vanuit die driehoek scoort krijg je 2 punten in plaats van 1. Daarnaast is er ook een variant ontwikkeld waarbij er in drietallen wordt gespeeld op een veld van 8 bij 16 meter met twee korven op 3 meter van de achterlijn. In deze laatste vorm is in 2013 voor het eerst een NK Beach georganiseerd, wat als winnaars LDODK/AH Gorredijk (bij de
senioren) en AW.DTV (bij de junioren) opleverde. 1 tegen 1 Bij deze vorm van korfbal worden de individuele kwaliteiten van korfballers met elkaar gemeten. Het spel wordt gespeeld in een cirkel met een straal van 13 meter van de korf. Binnen deze cirkel is er nog een cirkel met een straal van 6 meter van de korf. Een score binnen de binnenste cirkel levert 2 punten op en een score tussen de binnenste en de buitenste cirkel levert 1 punt op. De aanvaller heeft 45 seconden om zo veel mogelijk punten te scoren. Na afloop worden de functies omgedraaid en zal de
aanvaller zijn score moeten verdedigen. De winnaar krijgt 2 punten, de verliezer nul en bij een gelijkspel krijgen beiden een punt. Olympische Spelen Korfbal is geen olympische sport, maar neemt deel aan de World Games, de derde tak van het olympische gedachtegoed. In 1920 en 1928 was het korfbal een demonstratiesport. Doel was om de sport internationale bekendheid te maken. Momenteel wordt korfbal gespeeld in 61 landen. Eind 2007 moesten dit er minimaal 50 zijn om de olympische status te kunnen behouden.
Ontstaan van Celeritas Celeritas is niet de eerste korfbalvereniging van Alkmaar. Voor de tweede wereldoorlog werd er op het Gemeentelijk Sportpark (huidige drafbaan) korfbal gespeeld door de club K.V.K.V. De mobilisatie in 1939 betekende helaas het einde van deze club. In 1958 werd er weer een poging gedaan om het korfbal in Alkmaar nieuw leven in te blazen. Ondanks een propagandawedstrijd in de Veilinghal (lag op het bedrijventerrein Overdie) lukte dat niet. Het zou tot 1965 duren voordat er, op initiatief van Yb Jelsma, Jan Bouma en Corrie Tromp, weer een aanzet kwam voor een nieuwe korfbal vereniging. Op de 1ste oproep in de Alkmaarse Courant werd positief gereageerd door een groot aantal oud-korfballers. Dit resulteerde uiteindelijk op 29 mei 1965 tot de oprichting van Celeritas. Op 29 mei werd er een demonstratiepartij gespeeld en na afloop werd de vereniging opgericht. De contributie werd vastgesteld op een rijksdaalder per maand. (zou nu ongeveer een euro per maand zijn). In het
najaar werd er meteen een schoolkorfbaltoernooi gehouden. Dat had weer tot resultaat dat er ook begon-
nen kon worden met twee aspirantenteams.
De prestaties
Het begin Op zondag 12 september 1965 werd begonnen met drie senioren- en twee aspirantenteams. Van de de plm 70 leden zijn er nu nog 5 overgebleven: Herman Abbes (nu nog als petanquelid), Ger Honig, Yvonne Dekker, Ed Voorneveld en Roel Luinge. In de eerste competitiewedstrijd, toen nog met twaalftallen, werd meteen met scherp geschoten ten koste van OKV 4: 27-1, met als scherpschutters: George van Opzeeland (6), Ed Voorneveld (5), Roel Luinge (5) en Yb Jeslma (4). Ook het tweede team begon meteen goed door uit bij Stormvolgels met 3-1 te winnen. Een vliegende start dus. Accommodaties Celeritas beschikt nu over een prachtige accommodatie, twee korfbalvelden en een eigen kantine. In de eerste jaren was dat wel anders. Het zou tot 1972 duren voordat we ons ‘eigen’ stekkie kregen. Die eerste zeven jaar trainden en speelden we op het huidige complex van Jong Holland en de drafbaan. Gevolg was dat we vijf tot zes keer per jaar moesten uitwijken, omdat er paardenkoersen waren. Na afloop was het wassen met koud water en direct naar huis. In de rust was er nog net een kopje thee. Die we dan wel zelf moesten zetten. Ons eerste complex was in de polder ’t Lood. Dat veld bestaat niet meer. Daar is nu de Sligro gevestigd. Eindelijk kon er fatsoenlijk met warm water gedoucht worden. In het materialenhok werd thee gezet. De ‘theedames’ (Hilda Willense en Gerda Honig) waren het die de eerste stappen deden naar een kantinekommissie. Op koude dagen was er snoep en verder werden er rondo’s, kano’s, en dropslierten verkocht. Voor onze oudere leden staat vrijdag 27 november 1974 nog in het geheugen gegrift: de officiële opening van ons eerste eigen clubhuis Agora, een
50 jaar korfbal levert natuurlijk ook veel kampioenen op. Het eerste team van Celeritas behaalde het kampioenschap in hun klasse in de seizoenen: 1965-1966 kampioen 2e klasse afdeling en promotie naar de 1e klasse afdeling 1966-1967 kampioen 1e klasse afdeling en promotie naar 3e klasse district 1969-1970 kampioen 1e klasse afdeling en promotie naar 3e klasse district 1974-1975 kampioen 1e klasse afdeling en promotie naar 3e klasse district 1975-1976 kampioen 3e klasse district en promotie naar 2e klasse district 1976-1977 kampioen 2e klasse district en promotie naar 1e klasse district 1990-1991 kampioen 2e klasse district en promotie naar 1e klasse district 1999-2000 kampioen 2e klasse district en promotie naar 1e klasse district 2001: verkiezing Sportploeg van het jaar in Alkmaar 2009-2010 kampioen 4e klasse district en promotie naar 3e klasse district. 2015: kampioen hoogste klasse breedtesport
oude directiekeet die met veel zelfwerkzaamheid tot een bijzonder gezellig honk werd omgebouwd. De vereniging groeide dan ook als kool. Alle aanleiding om in de loop van de tijd toch eens te kijken of de houten keet niet vervangen kon worden tot een stenen gebouw. Hoewel het ledenaantal in de jaren tachtig wat terug liep, werd op 26 maart 1988 een prachtig mooi Ons Korfbalnest geopend. We zouden daar een aantal leuke en mooie jaren verblijven. De eerste stappen van een nieuwe loot aan de club werden daar gezet: een jeu de boulesbaan. Een goede stap
want de vereniging had er meteen 40 nieuwe leden bij. Na 10 jaar werd het toch tijd voor iets anders. De velden aan de Robonbosweg lagen toch wat ver van de ‘bewoonde’ wereld. Net te ver om het korfballen aantrekkelijk te maken voor de jeugd. Daarnaast had de gemeente ook plannen met het terrein. Aanleiding om te gaan verhuizen naar het huidige complex in de Groene Voet in Alkmaar-Noord met een mooie grote kantine, een petanquehal, eigen kleedkamers, twee korfbalvelden en niet te vergeten 32 petanquebanen.
Uit het overzicht blijkt wel, dat de blik van Celeritas niet altijd naar boven gericht was, diverse keren volgde op een promotie meteen weer een degradatie. Korfbal is niet alleen een veldsport, maar ook een zaalsport. Ook daar werd diverse keren de kampioenschaal verovert: 1972-1973 kampioen 1e klasse afd en promotie naar 3e klasse district 1977-1978 kampioen 3e klasse district en promotie naar 2e klasse district 1978-1979 kampioen 2e klasse district en promotie naar 1e klasse district 1992-1993 kampioen 2e klasse district en promotie naar 1e klasse district 2009-2010 kampioen 4e klasse en promotie naar 3e klasse In het seizoen 2014-2015 keert Celeritas weer terug naar de afdeling, nu breedtesport. We zijn niet meer in staat om een representatief team op de been te brengen om in de wedstrijdsport te blijven spelen.
Petanque In 1995 kreeg de vereniging er een poot bij: petanque. Er werd aan de Robonbosweg een jeu de boulesbaan aangelegd. De petanqueafdeling bestaat dit jaar dus 20 jaar. Nog geen jubileumjaar, maar als onderdeel van onze club mag ze niet ontbreken.
Bedoeld om de niet meer actieve leden een alternatief te bieden om toch bij de vereniging te blijven, bleek het ook 40 nieuwe leden op te leveren. Maar wat is jeu de boules of petanque nu eigenlijk. Geschiedenis Petanque is een typisch balspel dat in zijn vroegste vorm reeds bij de oude Grieken gespeeld werd. Daar werd het echter nog beoefend als een krachtspel. De Romeinen hebben er later meer een behendigheidsspel van gemaakt ongeveer in de vorm zoals we het nu nog kennen. Ook in de middeleeuwen bleven petanque en andere balspelen erg populair, maar daarna verslapte de interesse ervoor met uitzondering van bepaalde streken zoals de Franse Provence. Na de Tweede Wereldoorlog is het petanque begonnen aan een indrukwekkende opmars die eerst geheel Frankrijk overspoelde maar al spoedig ook andere Europese landen en zelfs daarbuiten. Een van de oorzaken van deze vernieuwde populariteit van het petanquespel moet ongetwijfeld gezocht worden in de promotie die het gehad heeft via het toerisme. De vele toeristen die met het Petanque kennismaken in Frankrijk, de bakermat van dit spel, worden er blijkbaar zo door gegrepen dat ze het in hun eigen streken gaan importeren. Momenteel wordt petanque gespeeld in Zuid- en West-Europa, Noord-Afrika, de VS, Canada en zelfs tot in Thailand en Japan toe.
Spelregels en techniek Bij petanque is het de bedoeling om de metalen ballen zo dicht mogelijk bij een klein houten balletje (de but of cochonnet) te werpen. De werptechniek is onderhands en kan variëren: rollen, halfhoog, hoog. De startafstand van de cirkel (van waaruit de spelers werpen) tot de but kan variëren van 6 tot 10 meter. Het spel wordt doorgaans gespeeld op een ondergrond van verhard zand of (grof) grind. In Frankrijk beleeft de sport zijn grootste populariteit, met 350.000 bondsleden, en ongeveer 17 miljoen vrijetijdsspelers. Petanque kan zowel individueel als in teamverband gespeeld worden, waarbij een team kan bestaan uit twee of drie spelers. Men noemt dit ook wel doublette en triplette. Individueel noemt men ook têteà-tête. Als met drie spelers per team wordt gespeeld, heeft elke speler twee boules, terwijl elke speler bij doublette en tête-à-tête drie boules heeft. Het spel eindigt zodra een team 13 punten heeft behaald. Petanque in Nederland In Nederland zijn de spelers georganiseerd in de Nederlandse Jeu de Boules Bond (NJBB), die in 1972 werd opgericht. De NJBB sloot zich in 1978 aan bij de Fédération Internationale de Pétanque et Jeu Provençal (FIPJP). Anno 2013 kende de NJBB circa 17,6 duizend leden, verspreid over 203 verenigingen die zijn georganiseerd in 13 afdelingen. Als alle recreatief spelende petanquespelers allen lid zouden zijn van de NJBB, zou deze bond tot de grotere sportbonden gerekend kunnen worden. De meerderheid van de recreatieve beoefenaars speelt af en toe tijdens de vakantie op campings en een groot aantal is lid van een recreantenvereniging. Petanque bij Celeritas In 1995 is door de ledenvergadering van de Alkmaarse Korfbalvereniging Celeritas een plan aangenomen waarin werd gesteld dat het draagvlak van de vereniging vergroot moest worden om te overleven. Als opties werden genoemd: • het verhuizen naar een andere locatie, dichterbij een woonwijk • het oprichten van een jeu de boulesafdeling.
Dat laatste gebeurde daadwerkelijk in 1996. Zo’n dertigtal boulers sloot zich aan bij de Nederlandse Jeu de boules Bond (NJBB) en de Alkmaarse Korfbalvereniging Celeritas werd omgedoopt tot Alkmaarse Sportvereniging Celeritas. In mei 1998 verhuisde de vereniging naar een nieuw complex, de Groene Voet, in Alkmaar Noord. In de loop van de jaren is het complex uitgebreid met een aantal boulebanen en een boulehal. Bij de viering van het 10-jarig bestaan van de afdeling werd nog een aantal banen op feestelijke wijze geopend door wethouder Meijer van Sport van de gemeente Alkmaar. Deze banen hebben de naam Rue des Coquilles meegekregen. Een grote aantrekkingskracht op nieuwe leden heeft het sociale en sportieve klimaat van de vereniging waarin zowel de recreatieve bouler als de meer prestatief ingestelde bouler aan zijn of haar trekken kan komen. Daarbij speelt natuurlijk de overdekte hal een belangrijke rol. Wat destijds begon als een leuk tijdverdrijf is op dit moment uitgegroeid
tot een (fanatiek) beoefenen van de jeu de boulessport. Vele leden hebben, met veel succes, meegedaan aan de verenigings-, zomer- en/of winterclubcompetitie. Deze competities worden georganiseerd vanuit de NJBB.
Saté toernooi, het snerttoernooi, het echt-wel-paren-toernooi, het midsummernight-toernooi in juni, een interne triplette- en doublette competitie, eurotoernooien op zaterdagmiddagen enz.
Celeritas Open Celeritas heeft ook zijn eigen toernooien. Wijd en zijd bekend is inmiddels de Celeritas open in de eerste week van oktober, het Kaasstadtoernooi, als opvolger van het helaas ter ziele gegane Waagpleintoernooi. Verder kan men meedoen aan het
2006- heden Celeritas Petanque telt op dit moment (mei 2015) ruim 160 leden en is daarmee de grootste club binnen het district 07. De speeldagen zijn zondag-, maandag- en dinsdagmiddag. Op dinsdag, donderdag en vrijdag wordt er ook ’s avonds gespeeld. Sinds 2011 wordt er op de 4e donderdag van de maand een promotietoernooi gespeeld. Dit zijn toernooien voor spelers met licentie en spelers die vrijblijvend kennis willen maken met ons leuke en dynamische spelletje. Ook in de competitie begint Celeritas mee te tellen. In 2014 werden we verenigingskampioen in de afdeling. In 2015 komen we voor het eerst in ons bestaan uit in de 2e klasse landelijk. De op een na hoogst petanqueklasse.
‘Toen was geluk nog heel gewoon’
Een halve eeuw zit Celeritas diep geworteld in de
ervaringen uit de tijd dat de mobiele telefoon en internet nog ver van ons verwijderd waren.
Alkmaarse sportwereld en in die vijftig jaren is zoveel gebeurd op allerlei gebied dat ook over het wel en wee bij Celeritas een boekje vol is te schrijven.
Vooral communicatief is er wel het een en ander veranderd. In de 60’er en 70’er jaren van de vorige eeuw had men geen notie van de leefwijze van nu. In de eerste negen jaren van ons bestaan was van enig comfort nog geen spraken en was het moeilijk om leden vast te houden. Pas, nadat een directiekeet van het ‘Hoogoventerrein’ aan de velden bij de Robonbosweg kon worden geplaatst hadden we vanaf november 1974
een eigen home. Geheel door zelfwerkzaamheid van handige leden tot stand gebracht. Eigen onderkomen Eindelijk was het mogelijk om na de wedstrijden even gezellig na te zitten of bij de bar te blijven hangen met een biertje, glaasje wijn of een flesje fris. Ook hoefden we niet meer buurthuizen af te huren om de jeugd buiten het veld nog met activiteiten bezig te houden. Voor de maande-
lijks terugkerende klaverjasavonden waren van af nu de diverse horecagelegenheden taboe. We konden de 56 kaartvrienden aan onze eigen tafels laten plaatsnemen. Goed voor de kantineomzet. Ik kan mij nog herinneren dat ons gezellige, sfeervolle clubhuis op dit soort avonden blauw zag van de sigaren/en sigarettenrook. Je moet er nu niet meer aandenken, maar in die tijd stoorde niemand zich aan de dikke rooknevel die je al het zicht ontnam. Als je dan een keertje met kaarten vergooide omdat je het verschil niet meer zag tussen harten of ruitenvrouw: Pech gehad, want het was een gezellige avond en daar voelde je gelukkig bij. Het aantal leden en donateurs dat in deze ‘gouden’ jaren tussen 1974 en 1981 werd bijgeschreven was overweldigend, vanaf 1971 een verdubbeling naar 235 korfballers. Omdat alleen de periode tussen 1965 en 1995 diep in mijn geheugen zit gegrift laat ik het bij een aantal
‘Klerekast-cabaret’ Tja, die 60’er jaren gaven een omwenteling in de cultuur weer. Jongeren zetten zich af tegen een conservatieve maatschappij in opbouw en meestal gebeurde dat op ludiek wijze. Met het zich afzetten tegen kerk en staat trok men alle aandacht en ook bij Celeritas was dit waar te nemen. Een groepje artistieke leden hadden, voor die tijd, een progressief cabaretprogramma in elkaar gefrutseld en hadden daar veel succes mee. In beginsel noemde zij zich het Celeritas-cabaret, maar spottende liedjes over de paus en de pil ging het bestuur iets te ver en men verzocht het enthousiaste groepje de naam te wijzigen. Als ‘Klerekast-cabaret’ ging het verder door het leven en ze hebben nog vele feestavonden onder die naam onze leden weten te vermaken. Sanitaire incidenten Openheid en het verkondigen van een eigen mening gaven ons clubblad een ‘apart’ gezicht, zonder haatprediking. Zo had een speler van het derde twaalftal problemen met het plasgedrag van de dames uit zijn team. Volgens hem zaten de vrouwen te lang op het toilet en dan was er geen tijd meer om zich voldoende voor te bereiden op de wedstrijd. Vanzelfsprekend lokte dit bij de betreffende dames reacties uit. Met de getergde speler is, naar mijn mening, geen innige relatie ontstaan.
Ik herinner me nog een plasmoment dat opzien baarde. In het voorjaar van 1974 hadden we een uitwisseling met de korfbalvereniging Floriant uit Merelbeke (een dorp nabij Gent). Met een touringcar van Peereboom vertrokken zo’n 54 uitgelaten Celeritasleden vanaf het Geert Groteplein naar dit Vlaamse dorp. Klaas Abbekerk was onze chauffeur en reisleider. Hij wist zich snel aan te passen aan het vrolijke gezelschap. In het café, tevens clublokaal van K.C. Floriant werden we welkom geheten door het feestcomité en we kregen allen een consumptiebon: ‘Goed voor een bier’, direct te besteden, bij tante Yvonne, de uitbaatster van het café. ’s Avonds was er de kennismaking met de leden van Floriant. Het was volle bak en het klikte direct met onze Vlaamse vrienden. Het bier vloeide rijkelijk en het verhaal ging dat Celeritas-leden die boven en achter het cafe sliepen ’s morgens bij het ontbijt het brood wegspoelden met bier…..uit de theepot! De sanitaire voorzieningen waren bij tante Yvonne bijzonder primitief. Een lange smalle gang met een zinken goot tegen de wand waar de mannen hun plas moesten lozen. Dat was helemaal niet zo handig, want het glas bier moest mee omdat er in het café geen plaats was om het glas neer te zetten. De dames uit ons
gezelschap moesten achter de heren langs om bij het pleetje te komen dat zich achter op de binnen plaats bevond. Vrouwen doen wel eens stoute dingen, ook in de tweede helft van de vorige eeuw. De mannen een klein duwtje in de rug geven terwijl ze stonden te plassen, was een uitdaging die doorgaans succesvol was. Het gemors van bier en urine maakte van de sanitaire gang een martelgang waar men niet omheen kon. Ondanks dit onsmakelijke ongerief was het bijzonder gezellig bij tante Yvonne en we voelden ons er in alle opzichten thuis. Gastvrijheid Die uitwisseling met Floriant uit Merelbeke en later met Neerlandia uit Gent-Brugge waren trouwens heel bijzonder en altijd viel het op hoe gastvrij en toegankelijk de Vlamingen waren. De tegenbezoeken waren ook bijzonder. Voor de leden van Floriant hebben we eens een bus gehuurd en een lid van onze feestcommissie ging mee om onze gasten wegwijs te maken. Of ze er echt wijzer van zijn geworden valt te bezien. Want onze gelegenheidsgids heeft op de dagtocht naar Volendam alle toeristische verhalen uit zijn duim gezogen. Zo zijn er nog wel tientallen anekdotes te vertellen uit andere tijden… Toen Geluk Nog Heel Gewoon Was. Ik wens de Alkmaarse sportvereniging Celeritas een gezellige jubileumviering en nog vele gezonde jaren toe. Ger Honig
Het feest Vijftig jaar geleden hebben een aantal mensen het plan opgevat om een korfbalvereniging op te richten. Vele jaren later groeide het idee om daar een jeu de boules vereniging aan te koppelen. Ook dat was en is een succes formule. Velen, velen, waaronder mijn vrouw en ik, hebben er uren plezier aan beleefd, en toch ... Vrijheid. Misschien is vrijheid een naam voor, aan vele dingen plezier beleven. Zo sta ik, met mijn handen in mijn broekzakken, naar het spel van de zonnestralen te kijken in de bladeren van de boom. Iemand vraagt: waar denk je aan? Ik? Ik ga in mijn herinnering terug, naar de korfballers en de jeu de boulers die het 50-jarig bestaan van Celeritas niet meer mogen meemaken. En hier speelden zij. Eén van hen zei ooit: “Kom we gaan beginnen, ik heb honger naar de ballen!” Het geluid is weggevaagd door het ritselen van de bladeren. Ja,soms sta je wel eens stil bij geluk, genieten van de boterbloemen, klaprozen die niet weggespoten zijn en de zon die ineens weer schijnt. Vrienden van de korfbal, en de jeu de boulers, van harte gefeliciteerd
Feestprogramma Vrijdagavond 29 mei is er, uitsluitend voor onze jeugdleden tot 16 jaar en hun coaches en trainers, een feestavond van 19.00 – 23.00 uur. De muziek wordt gedraaid door dj Rick van Light Crew
Zaterdag 30 mei
is iedereen van harte welkom op onze open dag van 12.00 tot 16.00 uur. De Jeugd kan op het veld spelletjes spelen, er is een demonstratiewedstrijd korfbal, diverse demonstraties petanque. Iedereen die dat wil kan ook zelf petanque spelen.
Zaterdagavond vanaf 20.00 uur sluiten we het jubileum af met een feest voor leden, oudleden, vrijwilligers en vrienden van Celeritas vanaf 16 jaar. De muziek wordt gedraaid door dj Dennis Weeling met ondersteuning van zangeres Andrea Bune.
Cor Mijnen
Jubileumlied (tekst Fabialo Kwak, op de melodie van Wij houden van Oranje van Andre Hazes) Sport is voor iedereen. Jong geleerd is oud gedaan. Een bal van leer of van staal, winnen willen we allemaal. Celeritas,Celeritas, jij bent nu 50 jaar. Het Korfbal en de Jeu de boule, hand in hand en naast elkaar. Straks als het rood met wit, voor ons word gehesen.
Dan zijn wij een groot gezin, met goud zijn wij geprezen. Celeritas,Celeritas,jij bent nu 50 jaar. Het Korfbal en de Jeu de boule, hand in hand en naast elkaar. Waar zouden wij toch zijn, zonder supporters langs de lijn. Sportief gaan we met zijn allen, de toekomst in knallen! Celeritas,Celeritas jij bent nu 50 jaar. Het Korfbal en de Jeu de boule, hand in hand en naast elkaar.
Colofon Deze jubileumkrant is mede mogelijk gemaakt door: P. Tiggelaar (samenstelling), H. Abbes (fotomateriaal) G. Honig (historisch materiaal) Tekstuele bijdragen van: P. van Kralingen, P. Tiggelaar, D. Muntjewerff, G.J. Kramer, G. Honig, C. Mijnen Ontwerp/opmaak/eindredactie: Arie den Dulk (Tekstueel GP) Foto voorpagina: Eric Minten
