Vrijuit nr Jullie kennen FVF al? Vanwaar?

Vrijuit nr.5-2010

jongeren in de makelarij

Rumoerige cantussen voorzien van immens veel vaten bier en daaruit voortvloeiende ad fundums, zingende studenten op wankele benen, een nieuw verkozen presidium, het ‘Io Vivat’, een studentencodex, ochtendlijke katers… U raadt het al: het nieuwe academiejaar ging weer van start. What’s in a word? Naar aanleiding daarvan boog de redactie van Vrijuit zich over het studentenwezen. Niet dat dit een gewoonte is, maar toch is het zaak om het contact te bewaren met de jongere generatie. De verjonging van de makelarij is immers een groot probleem, en dus is het zaak om de vinger aan de pols te houden van wat onder de jongeren leeft qua ambities en verwachtingen. Vrijuit sprak met Kim Van Loock, Sander Turelinckx en Mathias Caluwé, drie fris afgestudeerde verzekeringsmakelaars in spe. Ze studeerden vorig academiejaar af in de richting Financie- en Verzekeringswezen aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Waarom zij juist kozen voor een beroep in de verzekeringswereld en wat hun eerste ervaringen zijn met hun eerste job, leest u hieronder.

Jullie kennen FVF al ? Vanwaar ? M: Ja ik ken de vereniging via de ‘Dag Van de Makelaar’ op 15 oktober 2010. Mijn baas gaat daar naartoe. K: Ik heb er al eens van gehoord, maar echt kennen is wel een heel groot woord. S: Op het internet kwam ik via google uit bij de federatie vooraleer ik naar hier kwam. Dus jullie werken allen in een verzekeringskantoor? M: Ja, ik werk in een verzekeringskantoor in Hoboken. K: Ik werk in een AXA-verzekerings- en bankkantoor in mijn dorp Kessel. S: Ik doe momenteel nog stage bij een vastgoedkantoor, maar na het behalen van mijn certificaat ga ik bij mijn vader in de zaak werken. Hij heeft een verzekeringskantoor bij ons in Ravels. Welke richting hebben jullie gevolgd? S: Financie- en verzekeringswetenschappen. Het is een opleiding die drie jaar duurt. We zijn gestart met ongeveer 150 studenten in het eerste jaar en studeerden in juni af met iets minder dan 50 studenten in eerste zittijd. Net zoals in andere richtingen is het eerste jaar echt een ‘schiftingsjaar’,

Federatie voor Verzekerings-

26

en Financiële tussenpersonen

‘Ik ben van mening dat er meer diversificatie zal moeten komen’ Sander

waarin heel wat studenten afhaken. K: Het is ook geen richting die je moet onderschatten. Ik had gemakkelijker verwacht. Het is al bij al toch ook een vrij theoretische richting. Je krijgt wel veel praktijkvakken, maar daarnaast kregen we ook vakken zoals ‘Recht’ waar je toch echt moet kunnen memoriseren.

contact toch ook aanwezig is in een job als de mijne. S: Ja, ik vind verzekeringen dan ook echt wel een “mensenjob”. Mensen hebben vaak het idee dat verzekeringsmakelaars enkel maar achter hun pc zitten en dag in dag uit niets anders doen dan polissen opmaken. Dat beeld klop natuurlijk niet. K: Je kan de problemen waarmee mensen naar ons toe komen, vaak ook niet oplossen via elektronische weg aangezien elk geval anders is. Stel een jong iemand komt bij ons met een ongeval waarbij er schade is voor een bedrag van ongeveer € 250. Dat soort dingen zal een makelaar niet meteen regelen via papieren. Hij zal eerder voorstellen om dat kleine bedrag van € 250 in der minne te regelen. M: Klanten gaan hier natuurlijk niet altijd mee akkoord. Er zijn er altijd die het echt op de letter willen spelen. Dat komt wel eens voor bij klanten uit de oudere generatie.

Waarom kozen jullie specifiek voor deze richting? Wat sprak jullie aan? M: De verscheidenheid in de sector sprak me erg aan. Niets is hetzelfde. Je kan wel een onderscheid maken tussen de takken ‘Brand’, ‘Auto’, ‘Familiale’ en ‘de rest’ maar binnen deze verschillende takken is de verscheidenheid nog erg groot. Geen twee klanten zijn dezelfde, en dat vind ik het interessantste aan de sector. S: Ik koos voor deze richting omdat wij thuis een verzekeringskantoor hebben. Ik zag het wel zitten om daar te gaan werken. Het was absoluut geen must, maar ik vond het interessant en ik zou andere mensen de richting ook absoluut willen aanraden. Langs de andere kant snap ik ook wel dat er vooroordelen heersen ten aanzien van Financie- en Verzekeringswezen. Men beweert vaak dat de richting saai en droog is, maar dat is volgens mij absoluut niet het geval.

Hoe beoordelen jullie de richting Financie- en Verzekeringswezen? Welke punten zijn volgens jullie nog te verbeteren? M: Ik denk wel dat je in elke richting een aantal vakken hebt die je iets minder leuk vindt. Dit was bij ons ook wel het geval, maar ik denk dat we globaal gezien wel drie mooie jaren achter de rug hebben. S: Ja absoluut. We hadden ook veel geluk met onze docenten. K: Wat ook erg leuk was aan de richting, was de trip die we maakten naar Londen. Die reis, die een week duurde, maakten we in het kader van het vak Engels. We bezochten daarbij een viertal bekende verzekeringsmaatschappijen, zoals Lloyds. Het werd ons gedurende die week wel duidelijk dat Londen echt het centrum van de verzekeringen is. Je merkte ook wel dat het daar anders aan toegaat dan bij ons in België.

Lag die keuze van bij het begin echt pertinent vast of was er toch sprake van een beetje twijfel? K: Ik twijfelde in het 6de middelbaar tussen de richting ‘Sociaal werk’ om bijvoorbeeld terecht te komen op een OCMW-kantoor waarbij ik dan mensen die het moeilijk hebben, kon helpen, en de richting ‘Financie- en Verzekeringen’. Tijdens die tweestrijd vertelde een vriend me dat zijn moeder, die op dat moment in een verzekeringskantoor werkte, op pensioen ging binnen een termijn van 3 à 4 jaar en dat ik bij hen kon komen werken als ik wilde. Dit aanbod vergemakkelijkte voor mij natuurlijk de keuze.

Waaraan herkennen jullie die verschillen? M: Het hele verzekeringsimago had daar naar mijn gevoel een veel klassieker karakter. Dat merkte je bijvoorbeeld aan het feit dat iedereen daar rondliep in maatpak en veel ‘stijver’ was dan dat bij ons het geval is. K: Ik vond dat de hedendaagse Engelse manier van werken wel leek op de Belgische, maar dan op een Belgische situatie van 20 jaar geleden.

Sociaal Werk ? Toch een hele andere richting dan Financie- en verzekeringswezen? K: Ja ik ben altijd iemand geweest die graag in contact komt met andere mensen. Doordat ik achter de balie zit, zie ik heel wat mensen passeren. Ik ben blij dat dit menselijke


27


‘Geen twee klanten zijn hetzelfde, en dat vind ik het interessantste aan de sector’ Mathias

Kim Van Loock en Mathias Caluwé, beide 21 lentes jong. Kim focust zich momenteel vooral op kredieten en levensverzekeringen en plant later het kantoor waar ze werkt over te nemen terwijl Mathias omschreven kan worden als een financiële octopus die zich bezig houdt met erg diverse activiteiten. Hij heeft de ambitie om zelfstandige te worden.

Financie- en Verzekeringen is een goede voorbereiding op de praktijk?

erg saai in de oren, maar dat is het absoluut niet. Wat ik wel een beetje miste binnen de richting, was het leren omgaan met verschillende soorten van mensen. Dat is natuurlijk ook wel iets dat je voornamelijk al doende leert, dus ik weet niet echt of dit op school aangeleerd kan worden. Toch zou het handig zijn, mocht je hier al iets meer over weten vooraleer je aan het echte werk begint. M: Ik ging eigenlijk nooit tegen mijn zin naar de lessen omdat die me echt oprecht interesseerden. Men behandelde je op school ook altijd erg persoonlijk, vond ik. De relatie tussen docenten en studenten was echt erg informeel.

K: Ja zeker. Het is een goede voorbereiding, maar praktijk leer je natuurlijk voornamelijk ook maar al doende. Een groot voordeel aan de richting is ook dat we verzekeringsvakken gedoceerd kregen van mensen die in het dagelijks leven ook zelf nog makelaar waren of er een verleden van makelaar hadden opzitten. Zij illustreerden hun lessen dan vaak met situaties die ze zelf hadden meegemaakt. Dat maakte het voor ons wel iets tastbaarder en leuker om te volgen.

Hebben jullie stage gelopen?

Geen enkel punt van kritiek?

S: Ja die mogelijkheid was er, maar ik was toen op Erasmus. M: Ik deed stage in Stekene bij een KBC-verzekeringskantoor. Dat was erg interessant, maar het spijtige van de zaak was een beetje dat je steeds gebonden was aan één maatschappij. Dat hield bijvoorbeeld in dat je beperkt was in wat je de klanten kon aanbieden. Als je klant dan bijvoorbeeld een jonge bestuurder was en je had het ongeluk dat KBC bijvoorbeeld niet erg openstond voor jonge bestuurders, dan zat je natuurlijk al meteen vast. We hadden dan soms

K.: We kregen bijvoorbeeld wel een vak waarbij we leerden werken met softwareprogramma’s. Dat bleek achteraf toch niet helemaal hetzelfde te zijn als de programma’s waarmee we vandaag werken. Zoals Mathias al zei, zijn er altijd wel vakken die je minder goed liggen, maar desalniettemin ben ik echt heel erg tevreden over zowel onze school met haar docenten als over de richting zelf. S: De titel Financie- en Verzekeringswezen klinkt misschien


28



Welke taak of taken oefenen jullie zoal uit in jullie huidige functie?

geen andere keuze dan de klanten door te verwijzen naar een makelaar, tja. K: Ik kwam terecht bij een AXA bank-en verzekeringskantoor in Kessel. Dat is ook de plek waar ik vandaag nog steeds werk. Tijdens mijn stage hield ik me vooral bezig met verzekeringen, omdat de bank erg AXA-specifiek was en ik daarvan eigenlijk nog niet voldoende op de hoogte was. Verzekeringen daarentegen zag ik wel zitten omdat we daarvan toch echt een goede basis kregen tijdens onze opleiding.

K: Ik doe elke dag ongeveer hetzelfde. Mijn werkdag begint om 9 uur en het eerste uurtje houd ik me vooral bezig met de balie omdat er dan meestal nog geen dringende zaken gepland staan. In de loop van de dag kunnen er schadegevallen binnenkomen. Wanneer er geen dringende zaken binnenkomen, worden er polissen opgemaakt of schadedossiers opgelost. Ik focus me dus niet specifiek op één ding, maar hou me met verschillende zaken bezig. Momenteel volg ik ook nog opleidingen die speciaal gericht zijn op bank en verzekeringen bij AXA. Wij zagen binnen onze opleiding het algemene aanbod van verzekeringsproducten, maar AXA biedt daarnaast toch nog een aantal specifieke producten aan, die ik toch nog beter wil leren kennen. M: Eigenlijk is het zo dat ik aan het begin van de dag nooit

Hoe verliep de zoektocht naar jullie huidige job? K: Ik ben er dus ingerold via mijn stage en heb eigenlijk nooit echt moeten solliciteren. Dat was erg leuk natuurlijk, maar langs de andere kant heb ik dat solliciteren ook wel een beetje gemist. Binnen onze opleiding werd daar nochtans veel aandacht aan besteed. Met het ‘echte’ solliciteren’ heb ik dus nog geen ervaring. M: Ik werkte in augustus aanvankelijk ergens anders dan de plek waar ik nu werk, maar door omstandigheden liep dat verkeerd af. Daarna ben ik opnieuw beginnen zoeken en heb ik bij verschillende makelaars en maatschappijen gesolliciteerd. Mijn huidige job is echt wel de reden waarom ik Financie- en verzekeringswezen ben gaan studeren. Om deze functie te bekomen, moest ik een aantal rondes passeren. Die selectie draaide positief uit voor mij en dus mocht ik op 23 augustus van start gaan. S: Ik werk momenteel in de vastgoedsector om mijn BIVattest nog te kunnen halen, maar weet wel waar ik daarna terecht zal komen. Ik denk dat ik net zoals Kim niet echt zal moeten solliciteren aangezien mijn vader mijn werkgever zal worden. Sander, heb jij nog broers of zussen die ook mee actief zijn in het kantoor van je vader ? S: Ik heb nog een zus, die Sociaal Werk studeert. Mijn ouders hebben ons nooit gedwongen om mee in de zaak stappen. Zij vonden het wel een leuk idee, maar mijn keuze was absoluut niet van ‘de moetes’.


De 21-jarige Sander Turelinckx, vastgoedmakelaar is spe die na het behalen van zijn attest mee in de zaak van zijn vader zal stappen in zijn dorp Ravels.

29


‘Ik heb altijd de droom gehad om op een bank te gaan werken tot er bij ons in het dorp een overval gepleegd werd op een bankkantoor’ Kim

Ervaren jullie enige terughoudendheid vanwege de klanten omdat jullie jonge starters zijn?

‘Ik kreeg laatst een oud dametje bij me op bezoek dat me kwam vertellen dat haar man geplet zat tussen twee koeien’

K: Ja zeker. Ik ben vaak de eerste persoon die de klanten tegenkomen in ons kantoor. Het gebeurt vaak dat ze dan eerst vragen om iemand anders te mogen spreken vooraleer ze hun vraag aan mij stellen. Ze willen graag dat hun probleem behartigd wordt door een voor hen bekend ge-

Sander

zicht, maar vergeten dat ook ik misschien het antwoord op hun vraag kan geven. Ik heb echter nog nooit meegemaakt dat men per se niet door mij geholpen wilde worden. M: Als ik naar mijn situatie kijk, zijn het vooral oudere klanten die zich nogal terughoudend opstellen tegenover jonge medewerkers. Ik begrijp dat aarzelend gedrag ook wel een beetje, zeker als het om geldzaken gaat. Als iemand jarenlang je vertrouwenspersoon is, lijkt het me nogal logisch dat je niet meteen zal overstappen naar een jong iemand waarmee je nog nooit te maken kreeg. Ik zou zelf ook wel zo zijn, denk ik. K: Mensen zijn natuurlijk heel verschillend. Sommige klanten hebben al heel wat meegemaakt, en geven zich dan vaak ook niet al te graag bloot. Ik werk in mijn eigen dorp en weet ondertussen al welke klant zijn gesprek graag achter een gesloten deur houdt en welke er geen probleem van maakt dat er meerdere oren meeluisteren. Ik merkte op dat het vooral vrouwelijke oudere klanten zijn die daar vaak een punt van maken.

echt weet hoe die er voor de rest zal uitzien. We houden ons niet alleen bezig met verzekeringen, maar spenderen daarnaast bijvoorbeeld ook veel tijd aan beleggingen en kredieten. Het feit dat mensen voor de meest uiteenlopende dingen bij je langskomen, maakt je dag natuurlijk wel erg afwisselend. Ik was op zoek naar een job met variatie en die heb ik hier zeker gevonden. Wat doen jullie het liefst op kantoor? M: Ik vind het commerciële wel erg leuk. Wanneer mensen naar mij komen voor een autoverzekering, vind ik het altijd een uitdaging om die klant binnen te halen. Door een aangepaste berekening te maken op maat van de klant, komt het soms voor dat men initieel maar binnenkwam voor één verzekering, maar weer bij ons vertrekt met daarbovenop nog een brandverzekering, familiale verzekering, bestuurdersverzekering, etc. Dat onderhandelen vind ik echt erg leuk. Bovendien geeft het ook enorm veel voldoening als je ziet dat mensen geholpen worden door de oplossing die jij aanbiedt. S: Ik vind het ook leuk als je te maken krijgt met een schadegeval dat niet volgens het boekje opgelost kan worden. Vaak moet er dan een beroep worden gedaan op een advocaat. Dat zijn meestal ook verhalen die lang kunnen aanslepen, maar zij geven extra-voldoening wanneer je er een oplossing voor vindt. Soms is het gewoon ook zo dat je te maken krijgt met erg grappige verhalen. Zo kreeg ik laatst een oud dametje bij me op bezoek dat me kwam vertellen dat haar man geplet zat tussen twee koeien. Ze vroeg mij wat ze juist moest doen voor de verzekeringen. Op zo’n moment moet je echt wel serieus blijven en die dame helpen bij het bevrijden van haar echtgenoot. Zulke gevallen geven echt wel een humoristische toets aan ons beroep.


Kim, heb jij het gevoel jezelf extra te moeten bewijzen om staande te kunnen blijven in de ‘mannelijke verzekeringswereld’ ? K: Neen, niet echt. Ik denk dat de emancipatie van de vrouw hier toch al vrij ver gevorderd is. In onze richting was de verdeling jongens-meisjes ongeveer fiftyfifty. S: Ik vind het wel opmerkelijk dat wanneer ik naar verzekeringsmaatschappijen bel, ik vaak vrouwen aan de lijn krijg. Meestal zijn zij het die de telefoon opnemen, maar wanneer het eigenlijke dossier dan besproken moet worden, heb ik de indruk dat het nog overwegend mannen zijn die daarvoor de verantwoordelijkheid dragen.

30



Hebben jullie eigenlijk al concrete toekomstplannen?

Hoe zien jullie de toekomst van jullie beroep in? Denken jullie dat de financiële crisis haar sporen zal nalaten op de één of andere manier?

M: Ik zou toch graag zelfstandige worden en zelf een kantoor runnen. K: Als alles bij mij goed blijft lopen, kan ik binnen 15 jaar het kantoor waar ik nu werk, overnemen. In de nabije toekomst is het de bedoeling dat ik mij ga focussen op kredieten en levensverzekeringen, maar de bank blijft ook nog wel een onderdeel van mijn takenpakket. S: Ik wil eerst mijn BIV-attest van vastgoedmakelaar behalen. Ik heb de intentie om op termijn mijn eigen vastgoedkantoor op te starten, gecombineerd met de verzekeringsactiviteiten van mijn vader. Het is wel de bedoeling dat ik deels in het verzekeringskantoor van mijn vader blijf werken, omdat het niet zo evident is om als jonge kerel zelf direct een zaak op te starten. Ik kies dus voor de combinatie van vastgoed en verzekeringen. Het is niet mijn ambitie om verder te gaan in de bankactiviteiten.

S: Ik ben van mening dat er meer diversificatie zal moeten komen. Ik denk ook dat de dingen steeds meer en meer geautomatiseerd zullen worden, waardoor de service erop achteruit kan gaan, wat natuurlijk een jammerlijke zaak zou zijn. K: Het gebeurt nu ook al wel dat er verschillende diensten aangeboden worden in één kantoor. Er bestaan bijvoorbeeld bank- en verzekeringskantoren die ook een boekhoudkantoor zijn. Wat verzekeringen betreft, merk ik ook dat de commissie van de verzekeringsmakelaars steeds lager komt te liggen. Hopelijk is dat een fenomeen dat snel weer overwaait. Stel dat jullie helemaal opnieuw zouden mogen beginnen. Zouden jullie nog steeds dezelfde weg inslaan?

Jullie zijn nu alle drie toevallig tewerkgesteld in een kleinschalig kantoor. Hadden jullie ook niet graag voor een bekende multinational gewerkt?

M: Ik zou kiezen voor het beroep van advocaat. In mijn eerste jaar humaniora heb ik het zelf een beetje laten schieten. Als ik daar het verstand had gehad om op dat moment door te bijten, had ik zeker in de advocatuur willen stappen. Die wereld wordt tevens gekenmerkt door de praktijk van het onderhandelen. Net zoals in de verzekeringen, is ook hier geen enkele zaak dezelfde. K: Ik heb altijd de droom gehad om op een bank te gaan werken tot op het moment dat er bij ons in het dorp een overval gepleegd werd op een bankkantoor. In het tweede middelbaar kwam ik terecht in de humane wetenschappen, waar ik kennismaakte met de zogenaamde ‘ogie-vakken’ zoals psychologie, filosofie, sociologie,en andere. Ik wilde op basis daarvan heel erg graag criminologie gaan studeren, maar ik ben er niet de geschikte persoon voor, aangezien ik heel erg moeilijk dingen achter mij kan laten. S: Ik denk wel dat ik hetzelfde zou doen. Ik heb nog nooit echt nagedacht over een eventueel alternatief. Voor mij was het natuurlijk een iets meer voor de hand liggende keuze dan voor Kim en Mathias. Ik ben deze richting spontaan ingerold en ben daar achteraf bekeken heel erg blij om. Ik heb mij gedurende die drie jaar enorm geamuseerd en ik ben er ook van overtuigd dat je met dit diploma ergens staat in het leven.

S: Neen, absoluut niet. Ik blijf echt het liefst onder onze kerktoren in Ravels zitten. Momenteel woon ik in Antwerpen voor mijn werk omdat dat de meest praktische oplossing is. Als ik over twee jaar klaar ben met studeren, wil ik absoluut terugkeren naar mijn Ravelse roots. Het openen van een kantoor in je eigen streek wordt vaak afgeraden omdat het gevaar erin bestaat dat je bel dan nooit stil staat, maar ik zou het er toch voor over hebben. K: Mocht ik op voorhand niet geweten hebben waar ik terecht ging komen, zou ik eerder op een groter verzekeringsbedrijf zijn gaan werken. Werken bij een bedrijf dat speciale risico’s verzekert, lijkt me ook wel leuk. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan een bedrijf dat zich bezighoudt met het verzekeren van activiteiten in de Haven van Antwerpen. Werken in een groter bedrijf biedt natuurlijk de mogelijkheid om soms eens buitenlandse bezoekjes te brengen.


31



‘Ik ben ervan overtuigd dat je met dit diploma ergens staat in het leven.’ Sander

We kunnen dus besluiten dat Financie- en Verzekeringswezen studeren absoluut niet saai is in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt. Met dit diploma sta je echt wel ergens. K: Ik denk zelfs dat het geen slecht idee mocht zijn als iedereen een minimale basis meekreeg in het secundaire onderwijs, zeker wat betreft auto- en brandverzekering. Heel wat mensen sloten tot op de dag van vandaag geen brandverzekering af omdat zij daartoe niet verplicht zijn. Dankzij mijn opleiding ben ik extra op de hoogte van de risico’s die je loopt, mocht je huis afbranden, en weet ik

dat een brandverzekering echt wel noodzakelijk is. Spijtig genoeg heeft niet iedereen hierover dezelfde mening en nemen heel wat mensen nog al te vaak het risico om zich niet te verzekeren tegen brand.

Bedankt voor het interview, jongens, nu jullie besloten hebben om serieus te worden nog een laatste ad fundum !

Hoe werkt u aan uw naambekendheid? Al eens gedacht aan de CV Promotie Verzekeringsmakelaars?

wij bezorgen u tegen zeer concurrentiële prijzen: • uw eigen gepersonaliseerde infokrant • uw persoonlijke lintkalender met schuiver • een handige polissenmap • regelmatig nieuwe aanbiedingen Contacteer de CV Promotie Verzekeringsmakelaars [voor u actief sedert 1987] tel. 056-70 63 96 (tussen 08u00 en 10u00) fax: 056-70 53 55 e-mail: [email protected] Federatie voor Verzekeringswebsite: www.promvermak.be

32


Vrijuit nr Jullie kennen FVF al? Vanwaar?

Recommend Documents