Voor(zitters)woord. Jaargang 68, nummer

GAUDEAMUS Verenigingsblad Maastrichts Mannenkoor Jaargang 68, nummer 2 - 2013

Voor(zitters)woord

Terugblikkend op onze concertreis kunnen we vaststellen dat we een uitstekende trip naar Koblenz en omgeving hebben gemaakt: goede optredens en een goed georganiseerd programma. Alle hulde aan de reiscommissie die hier veel tijd en energie aan heeft besteed. Jammer genoeg waren de weersomstandigheden niet erg denderend(behalve de maandag van onze terugreis), maar daar valt mee te leven. Tijdens onze reis ontvingen we het bericht dat ons oud-lid B. Sauter was overleden; enkele maanden geleden had hij t.g.v. ziekte zijn lidmaatschap beëindigd. Als gevolg van het feit dat te weinig zangers aanwezig konden zijn bij de uitvaart was het niet mogelijk om zingend afscheid van hem te nemen. Wel was een afvaardiging van het koor bij de crematie aanwezig. We wensen de nabestaanden veel sterkte toe bij dit verlies. Het bovenstaande was voor ons bestuurslid/zanger M. Verjans reden om zijn lidmaatschap van het Maastrichts Mannenkoor te beëindigen met directe ingang. We moeten zijn standpunt hierin respecteren. Wij danken hem voor zijn inzet gedurende de jaren waarin hij lid was van ons koor en bestuur. We wensen hem nog vele goede jaren toe. Vooruitblikkend is eerst ons zomerreces: maandag 1 juli is de laatste repetitie en maandag 9 september is de eerste repetitie in het nieuwe seizoen. Ik wens ieder een hele goede vakantieperiode ! Evert Brouwer

2

PROFICIAT PROFICIAT JULI

11. J. Ramaeckers (100) 18. M. Debats 26. H. Smits 27. W. Meijs

AUGUSTUS 3. H. v.d. Ven 8. J. Baan 21. J. Lahaye 31. E. Hosselet SEPTEMBER 8. Loontjens 10. J. Schrijnemaekers 11. F. Biesheuvel

AGENDA 20 oktober opluistering kapel Zusters o.d. Bogen 14 december kerstconcert kapel Zusters o.d. Bogen

Afmelden repetitie

Afmeldingen dienen te gebeuren liefst op maandag tussen 17.00 en 18.30 uur Bij Hans Smits, telefoon: 043 - 363 38 49 of 06 - 136 315 81 Maastrichts Mannenkoor

Dagelijks bestuur

- Opgericht op 15 december 1926 - Koninklijk goedgekeurd - Begiftigd met de Erepenning van Verdienste van H.M. de Koningin - Lid van het Koninklijk Nederlands Zangersverbond

Voorzitter E. Brouwer

Bankrelaties ABN-AMRO

43.96.29.837

Repetitielokaal CityCentrum, Capucijnenstraat 43, Maastricht-Centrum, T 043-3288588 Repetitie iedere maandagavond van 19.45 tot 22.15 uur Redactie Willem Janssen [email protected]

Penningmeester J. Schrijnemaekers T 043-3479971 Redactie Secretariaat T 043-3634284 Sibemaweg 35b, 6224 DA Maastricht Dirigent J. Lambrechts Repetitor W. Jongen Advertenties Math Verjans T 043-3655254 Het verenigingsblad Gaudeamus verschijnt 4x per jaar

Concertreis 2013 Nog niet zolang lid zijnde van dit illustere koor heb ik een concertreis mogen meemaken en dat smaakte meteen naar meer. Dus toen deze trip werd aangekondigd vertelde ik tegen iedereen over de concertreis die ik ging maken naar Koblenz. Ik bleef het natuurlijk concertreis noemen om de ernst van deze reis te benadrukken Men zou anders gaan denken dat ons koor een plezierreisje ging maken naar Duitsland. Vrijdag 26 april was iedereen op tijd bij de opstapplaatsen van bus dus waren we om halftien echt op weg. De weersverwachtingen waren niet denderend en dat is ook allemaal bewaarheid,behalve op de dag van de thuisreis toen scheen de zon. Ik zal in de rest van dit verhaal het weer niet meer noemen hebben we dat ook gehad. De reis op de duitse autobaan met een bus was uiteraard even interessant dan alle reizen met een bus over een autoweg maar na een dik uur waren we in Mending onze eerste stopplaats een plaatsje in de vulkanische eifel,waar we een bezoek brachten aan een brouweij waar Vulkaanbier werd gebrouwen.

Na de rondleiding die gegeven werd door ein recht komische soort willie milowitsch,voor de al wat ouderen onder ons welbekend van de t.v.kropen een aantal sportievelingen de kelders in die vroeger de krater waren van een vulkaan,anderen het gasthaus van de brouwerij waar bleek dat het bier ook nog meer dan drinkbaar was. Hierna vertrokken we naar het nabijgelegen stadje Mayen’ waar de horeca kennelijk voor ons was gewaarschuwd want alles wat op een kroeg leek was dicht en pas na een lange wandeling door een miezerige regen vonden we andere koorleden in een lunchroomachtige tent. …..ze hadden ook bier. Met dit alles was het tijd geworden om naar ons hotel te gaan een halfuurtje nog rijden naar Lahnstein alwaar hotel Walheim hoog in de heuvels van het rijndal op ons wachtte.Door het sombere weer liet het zich niet van de vrolijkste kant, daar moesten we zelf voor zorgen. De kamers waren snel betrokken en op en een enkele doorhetbedzakker na liep dat vlekkeloos en waren we snel weer beneden voor het souper want we verrekten van de honger.De roem was ons kennelijk vooruitgesneld,want we waren nog niet klaar of de fans stroomden de gelagkamer binnen.Allerleilandarten vooral poolse mensen namen plaats in afwachting van de Musikabend die zou plaatsvinden. Ze hebben niet van ons gezang kunnen genieten ons repertoire past nu eenmaal niet in een disco.

3

Maar we deden goed werk op de dansvloer althans enkele van ons en de drankomzet was m.i.ook netjes dus alal een gemuetliche abend.

4

De bus pikte ons op in Kaub om ons naar Rudesheim te brengen waar we even los mochten lopen om daarna te gaan dineren bij Hannelore waar we een proeve mochten ervaren van de verfijnde Deutsche kueche. Er was trouwens een entertainer die het eten nog slechter deed smaken.Rond negen uur waren terug in ons hotel waar het voor velen nog een late avond is geworden Maar de fanclub was er niet.

De volgende dag waren we allemaal, de een wat fitter dan de ander op tijd bij het ontbijt.Dat moest wel want anders was Al op want potverdomme wat kunnen sommige muziekkameraden naar binnen werken zo vroeg op dag. Na het (vr)eten gingen we ons mooie pak aantrekken om te gaan zingen in Boppard in de St.Severuskerk. Euver de zaank zal ger miech neet huure, dao heet dit blaad zien luij veur. Na het concert zijn we naar het hotel gegaan, daar ons omgekleed en geluncht en weer naar koblenz vertrokken om die stad te verkennen. Ook hier was de gezelligste en droogste plek een prachtig brauhaus waar dan ook heel wat mensen zich hadden verzameld en het dus schon war am Rhein.iets dat we de volgende dag nogmaals mochten ervaren. Na de mis gezongen te hebben in Koblenz en nog wat liederen konden wij ons omkleden in een zaaltje bij de kerk waarbij het maken van de groepsfoto van het koor in vol ornaat door miscommunicatie volledig in de soep liep gingen we naar Boppard om daar in te schepen voor een heuse Rheinfahrt van twee uur.Dit enorme schip waar trouwens opvallend veel aziatische mensen opzaten was goed uitgerust om de passagiers van natjes en droogjes te voorzien en deze cruise kon niet meer stuk.

Maandag zoals al vermeld; zonnig weer was de bij een vertrek horende lichte chaos duidelijk ondergetekende zich wel op met name op de prachtige musea die in deze stad zijn gebouwd waarneembaar. Na alles goed nagecheckt te hebben wat betreft evt.vergeten persoonlijke bezittingen zaten we om half elf in de bus.

We zouden nog een tussenstop in Bonn maken en daar verheugde ik mij op. Nou ik heb ze vanuit de bus allemaal gezien alleen daar stopte ze niet. We werden uitgeladen aan de rijnoever vlakbij het nieuwe operahaus maar een kilometer of vijf van de musea, dus jammer.Ik heb dus maar iets gedronken op een terrasje en was op tijd bij de bus voor de terugreis naar nee,niet Mestreech maar naar Vroenhoven.Waar we in een gezellige sfeer deze gevarieerde reis hebben beeindigd.

door Eddy Waltjé

Even voorstellen.... Mijn naam is Peter Biermans en ik ben in 1948 geboren in Hagen (Duitsland). Mijn vrouw en ik hebben elkaar leren kennen op een familiebruiloft in Bonn. Na een periode als monteur in de autobranche heb ik na mijn huwelijk een aantal jaren een taxibedrijf in Bonn gehad. In 1988 ben ik verhuisd naar Maastricht en ben ik als automonteur gaan werken. Door ziekte kwam hieraan een einde, daarna ben ik bij de MTB aan de slag gegaan tot dit jaar, want inmiddels heb ik de AOW-leeftijd bereikt. Mijn hobby’s zijn voetbal en wielrennen kijken en natuurlijk het Maastrichts Mannenkoor.

5

6

Van de Muziekcie.

Vanuit de reiscommissie zal ik geen verslag uitbrengen over het verloop van de reis, dan geef je jezelf een rapport, neen laat anderen dat maar doen. Wel wil ik vanuit de muziekcie verhalen over onze optredens tijdens onze concertreis. Vrijdagavond, het ons gegeven moment om in de pauze van de één mans band een muzikale invulling te geven hebben we maar voorbij laten gaan omdat het niet in de sfeer van de avond paste. Daarbij kwam ook nog dat er geen pauze was. Een enkeling van ons heeft solistisch werk ten gehore gebracht om de gezellige avond mee invulling te geven.

In de St. Severus Kirche hebben wij een mooi concert gegeven. Verbaast waren wij wel over het feit dat op het allerlaatste moment in het repertoire werd gesneden, omdat het anders te lang zou gaan duren. Tijdens onze voor reis hebben wij het programma en de muziek achter gelaten. 2 dagen voor aanvang van onze concerttrip kregen wij al melding dat een werk zou komen te vervallen, en op de dag zelf nogmaals een streep door een werk! Waar wij dus ook niet van op de hoogte waren was het feit dat onze gastheer, de organist Klaus Schüller, zelf ook nog een bijdrage gaf en dat de pastoor ook nog een verkapte preek voor ons en de aanwezigen in de pet had. Ik moet zeggen dat het mij zeer verbaasde hoe bekrompen men in de St. Severus denkt. Om de werken die niet doorgingen te compenseren stelden wij voor om het Wiegelied van Brahms in het programma op te nemen. Na uitvoerige bestudering van de tekst trok men de conclusie dat “schlupfe unter die Deck” toch niet binnen de kerk paste. Mijn god, het is een slaapliedje dacht ik op dat moment. Na afloop heeft het koor toch nog de welgemeende complimenten gekregen en men was zeer tevreden over de opkomst van het aantal toehoorders.

Nadat we op de zaterdagavond weer hebben mogen genieten van onze solisten binnen het koor en het een gezellige avond was moesten we toch de stemmen een sparen voor onze grote dag, zondag.

In St. Kastor Basilica hebben we zonder de organist moeten inzingen, deze was te laat omdat zijn wagen bij de voorgaande dienst, waar hij moest spelen, was weg gesleept. We kunnen van geluk spreken dat hij überhaupt nog is gekomen, al hoewel. Aan deze opluistering en aanvullend miniconcert is weinig ruchtbaarheid gegeven. De toegezonden posters zijn niet op de plaatst van bestemming aangekomen, de publicatie die er al is geweest bestond alleen uit een vermelding van onze bijdrage aan de H. Mis in het parochieblaadje en niet het aansluitende miniconcert. Zoals gebruikelijk wordt vooraf even met “mijnheer pastoor” gesproken om de zaken nog even op scherp te stellen. Tijdens dit gesprek was hij zich aan het gereed maken voor de dienst . Ik kreeg de indruk dat mijn gesprek aan hem voorbij ging, dit bleek echter niet het geval. Bij navraag of hij het gesprek volgde kwam er een barse bevestiging van wel. Welkom! Hierdoor enigszins uit mijn concertatie gebracht hoopte ik dat hij het Maastrichts Mannenkoor toch nog even in de schijnwerpers zou plaatsen met een duidelijke vermelding van het miniconcert. Dit gebeurde slechts zeer summier. De St. Kastor was goed gevuld met trouwe schapen. Hoop doet leven. De H. Mis. Onze organist Herr Professor Heinz Hőnner heeft met alle goedheid op de wereld, mag ik hopen, zijn eigen invulling gegeven aan onze bijdrage aan de H. Mis. Op ons verzoek om vooraf aan het Gloria de eerst koorregel te spelen is meer dan voldaan. Het gevolg was dat hij ieder deel van de mis van Gruber en de a capella werken vooraf inleidde en aansluitend op een zeer storende manier zonder enige structuur inviel op de meest onverwachte plaatsen. Klap op de vuurpijl was zijn inzet van het Tebe Pojem. De partij die hij had was dezelfde als die van ons, maar wij zingen deze lager. Met onthutste blik keek Jean naar mij en het koor, “wat moote veer hej mét ?!”. De organist op dat moment corrigeren was geen mogelijkheid, dit zou zeker fout zijn gegaan. De enige en juiste optie was dat het koor hoger moest zingen. Blijkt achteraf toch nog te zijn meegevallen.

7

8

Het Benedictus moest er ook hier weer aan geloven. Nadat de pastoor zijn zegen had uitgesproken en wij ons slotlied Gaude mater Amabilis hadden ingezet liep de kerk leeg. Wat was hier aan de hand? Stonden de kartoffel al op tafel? Schijnbaar was het teveel moeite om enige waardering voor het koor te hebben om op zijn minst het einde van het slotlied af te wachten. Het miniconcert. Na de mis snel van plaats en map wisselen waarbij er enige verwarring is ontstaan waar wij ons moesten opstellen. Ik ben hier zelf debet aan, je kan niet alles alleen aansturen. Tijdens het miniconcert hebben wij bepaalde werken niet ten gehore gebracht om ons een beetje uit het lijden te verlossen voor de kleine schare aandachtige toehoorders. Geen best slotconcert van een concertreis, waarbij de oorzaak zeker niet aan de kwaliteit van het koor, kwartet en solisten lag. Verkeerde tijd, verkeerde plek.

Na onze boottocht en bezoek het aan Rudesheim Am Rhein, kwamen we vermoeid aan in het hotel waar ons de accordeonist verwelkomde die al eerder tijdens een avond een deuntje had gespeeld. Ik weet niet of onze gastheer dit heeft geregeld of dat hij dit uit eigen beweging heeft gedaan, maar de slotavond was geslaagd. Wederom zijn de solisten binnen onze vereniging aan hun trekken gekomen. Niet achteraf gezien maar iets dat al tijdens de muzikale invulling van onze concertreis is gebleken; je moet contacten hebben om een concert tijdens een concertreis te organiseren. Ik heb altijd geroepen dat het belangrijk is om eerst een goede concert mis te geven, de rest komt vanzelf wel. Na alle moeite die gedaan is om contact te leggen met lokale verenigingen kan ik zeggen dat dit laatste zeer tegen viel. Tot op heden ben ik nog aan het wachten op reacties. Goed, na onze reis hebben wij nog het een en ander op het programma staan. De zusters onder de bogen en ons kerstconcert. Hierover zullen wij in de volgende Gaudeamus berichten. Het zal iedereen zijn opgevallen dat we al met het kerstrepertoire zijn gestart. Het bestuur en de directie hebben inmiddels een belangrijk directieoverleg gehad waarbij duidelijk door het bestuur te kennen is gegeven dat we meer structuur tijdens de repetities willen hebben om de ons toch al zo kostbare repetitietijd

goed te benutten. Mede door het weg vallen van de partijrepetities zijn wij beperkt tot de repetities met Jean. Het bestuur en Walter hebben te kennen gegeven zich niet altijd te kunnen schikken in zijn repetitiewijze waarop het bestuur heeft aangegeven hiervoor na de bouwvak een oplossing te hebben. Tot die tijd zal Walter afwezig zijn op onze repetities, hetgeen wij respecteren. Wij verwachten U na het uitkomen van deze Gaudeamus meer te kunnen informeren. Ook hebben wij tijdens dit overleg beslist om naast ons kerstconcert een tweede concert rond de zomer te gaan organiseren. Hoe we dit invulling gaan geven staat nog niet vast, maar het is de bedoeling om dit samen te doen met een andere vereniging op een misschien voor ons ongebruikelijke locatie. Denk maar eens even terug aan ons concert op Slavante. Of bijvoorbeeld tijdens de midzomerconcerten die momenteel in het stadspark worden gegeven. En indien we geen concert rond de zomer hebben gaan we op…. concertreis! Ik denk dat het een goede keuze is geweest om in het voorjaar op reis te gaan, hierdoor hebben we een betere spreiding waardoor we meer tijd hebben om ons volledig kunnen te concentreren op het concert of reis dat aanstaande is.

Om de horizon te verbreden en ondersteuning te hebben tijdens het organiseren van onze concerten hebben wij Chris Spronck bereid gevonden hieraan medewerking te verlenen hetgeen wij als een welkome aanvulling zien. “je kan niet alles alleen aansturen”. Tot slot wil ik nog even terug komen op onze concertreis en onze mede reizigers, Frans, Jos en Ger bedanken voor hun muzikale bijdrage tijdens onze concertreis. Dit geldt ook voor onze Jeu die ondanks vervelende stemproblemen vooraf gaande aan onze reis toch zijn partij heeft gezongen. Mede door de bijdragen aan onze concertreizen en overige concerten en de inzet die Frans en Jos hebben voor ons Maastrichts Mannenkoor zijn zij tijdens de reis geëerd als erelid. Proficiat. Wij hopen jullie nog vaak te mogen begroeten, en ja er komt nog een volgende concertreis! Van de muziekcie, Hans.

9

10

Even voorstellen.... Er is me gevraagd me voor te stellen als nieuw lid van het Maastrichts Mannenkoor. Mijn naam is Chris Spronck (geen Chistiaan!) 47jaar oud. Getrouwd met Ingrid, twee kinderen. Ben woonachtig in Maastricht, Daalhof. Als zoon van Jeannette en Jef Spronck ben ik op 12 oktober 1965 geboren in Maastricht. In het voormalige ziekenhuis St. Annadal zag ik het eerste levenslicht. We woonden in die tijd aan de president Rooseveldlaan waar ik uren naar langsrijdende auto’s kon kijken. Mijn oudere zus Suzanne en ik kregen er na korte tijd nog een zusje bij, Barbara. De flat werd al snel te krap voor een gezin met 3 kinderen en we verhuisden naar de Pastoor Brouwersstraat in Berg en Terblijt. Zover ik me kon herinneren ben ik altijd gek van muziek geweest. Ik was destijds ook overgelukkig als mijn vader een draagbaar radiootje met AM ontvangst van Philips meebracht, waar hij werkte. Natuurlijk moest ik op tijd naar bed en moest dan de radio uit. Ik stopte de radio onder mijn kussen, zette hem dan heel zacht aan en ging dan met hoofd op het kussen en mijn oor bij de luidspreker. In die tijd leerde tante Sannie (Suzanne) noonk Jean kennen. Deze noonk wist veel van muziek en al snel ging mijn vader met hem mee zingen in Brunssum Mannenkoor, noonk Jean was daar dirigent. Op een gegeven moment werd het plan opgevat dat het voor Suzanne, Barbara en mij goed was om ook aan muzikale ontwikkeling te doen. Zo kwam het dat we elke zaterdagmorgen van Berg naar Epen trokken om daar te zingen in het Epens kinderkoor. Niet lang daarna konden kinderen Spronck 3 stemmig de afwas doen. Uit deze tijd stamt toch de liefde voor het zingen. Vele malen ben ik mee geweest met mijn vader naar repetities en uitvoeringen. Eerst in de Brikke Ove met het Brunssums Mannenkoor, daarna het Maastricht Mannenkoor in het City Center en daarnaast ook nog Slava. Pap had het er maar druk mee. Niet alleen als zanger maar ook als secretaris. Grappig was om te zien hoe zenuwachtig hij toch telkens weer was voor elke uitvoering. Meest spannend vond ikzelf destijds aanwezig te zijn bij een geluidsopname voor een nieuwe LP. Luc Ludolph achter de knoppen van een groot mengpaneel . Dat was wel iets voor me. Maar na de Havo en opleiding elektronica belandde ik in de service aan kantoormachines. De markt is nu totaal niet meer te vergelijken met toen ik begon. De werkgever is daarentegen nog steeds gelijk na 25 jaar, Canon. Ik werk er met plezier en geef leiding aan 6 engineers. Na mijn schooltijd kwam ik mijn lieve vrouw Ingrid tegen met wie ik twee kinderen kreeg. Dat zijn Veerle en Guy, ieder met hun eigen talenten, allebei nu student en op weg naar zelfstandigheid. Van actief in muziek (bassist in een bandje en trombone bij st Joezep) was ik tijden lang niet meer actief in de muziek. Tot het moment dat ik vorig jaar noonk Jean en Dorien weer eens tegenkwam. Een neef van Dorien en mijn dochter Veerle maakte deel uit van een voorstelling in Theater aan het Vrijthof. Zo spraken noonk Jean en ik over familie en muziek. Terloops heb ik schijnbaar laten vallen dat ooit wel eens had overwogen te gaan zingen. Dat was niet tegen dovemans oren. Hans Smits heeft daarop verscheidene malen gebeld, volhardend dat ‘iech toch mer ins mos komme loere’. Zo kwam het dat ik na de zomer 2012 in de sporen van mijn vader ben getreden bij het Maastricht Mannenkoor. Ik weet zeker dat ik hem er een groot plezier mee doe al is hij sinds 1998 niet meer onder ons. Enkele stukken komen me bekend voor en kan ik gemakkelijk meezingen, andere moet ik geheel instuderen. Ik ben er nog niet uit of 1e tenor mijn plek is, maar meezingen gaat al aardig. Ik moet zeggen dat ik bijzonder warm ben ontvangen in het koor en voel me er ook erg thuis. Kwaliteit van klank staat

voorop en dat bevalt goed. Wel denk ik dat het koor er alles aan moet doen om nieuwe (jonge) leden te werven om de toekomst van het koor veilig te stellen. Misschien liggen er kansen in projecten samen met jeugd? Hier wil ik het bij laten, Veul zaankplezeer Chris Spronck

11

Reizen van het Maastrichts Mannenkoor

Blauer Mond Komponist: Wilhelm Heinrichs
 Text: Heinz Haubrich Blauer Mond, blauer Mond, blauer Mond liegt auf der Strasse,
und er tänzelt vor sich hin, und er tänzelt vor sich hin, und an
seiner goldnen Nase baumelt noch ein Tröpfchen Gin. So la-la,
so la-la, so la-la, so la-la, so la-la, an der Nase ein Tröpfchen Gin. Auf den Dächern tanzen Katzen, jault ein Hund im Nachbarhaus.
Auf den Dächern tanzen Katzen, auf den Dächern tanzen Katzen,
auf verschlafenen Matratzen geht ein Lichtlein aus. So la-la,
so la-la, so la-la, so la-la, so la-la, geht ein Lichtlein an und aus. Hier der Broadway, da Manhattean, über uns das Sternenmeer.
Hier der Broadway, hier der Broadway, blauer Mond und über uns
das Sternenmeer. Hier der Broadway, da Manhattan, blauer Mond
liegt auf der Strasse, über uns das Sternenmeer. Jeder hängt in
seinen Ketten, jeder hängt in seinen Ketten, in den Ketten, hängt
in Ketten wie ein schwarzer Grislybär, hängt in Ketten wie ein Bär. Blauer Mond, blauer Mond, blauer Mond liegt auf der Strasse,
und er tänzelt vor sich hin, und er tänzelt vor sich hin, und an
seiner goldnen Nase baumelt noch ein Tröpfchen Gin. So la-la,
so la-la, so la-la, so la-la, so la-la, so la-la, so la-la, so la-la, so la-la,
so la-la, so la-la, so la-la, baumelt noch ein Tröpfchen Gin.

Aktualisiert durch sieber-online am: 21.08.2001

Aken 1953, 1962, 1966 Barcelona 1961, 1995 Berlijn 1964, 1967 Boedapest 1970 Brussel 1946 Davos 1982 Debrecen (H) 1970 Esbjerg 1973 Essen 1936 Fano 1973 Florence 1963 Freistadt 1958 Gdansk (P) 1992 Genève 1989 Hamburg 1954, 1973 Harderslev 1954 Helsingborg 1954 Karlsbad 1966 Keulen 1953 Kopenhagen 1954 Luik 1930, 1939, 1946, 1980, 1985 Lüdenscheid Rhaderformwald 1986 Luzern 1957 Malmö 1954 Mariënbad 1966 Mechelen (B) 1972 Moresnet 1970,1971 Neckarsulm 1958, 1963, 1980 Nordenham 1973 Parijs 1989 Poznan 1978 Praag 1966, 1999 Regensburg 1985 Reims 1989 Rome 1963 Starogard GD (P) 1992 Stuttgard 1957, 1966 Tongeren 1988 Vaticaanstad 1963 Velbert 1976 Wenen 1958, 1985 Worms 1957 Wuppertal 1965 Zürich 1982 Salzburg 2003 West-Vlaanderen 2006 Trier 2008 Westende,Roeselaere 2010

12