Voorwoord Beste hooggeëerde en andere leden, Dit is reeds de tweede Tomo no Hon die dankzij onze meester-scriptor, Goedele, een aanzienlijk deel van uw tijd mag opslokken, jolly good work darling. Opnieuw tovert ze enkele luttele probatio pennae om in literair lovenswaardige novelles en frist ze jullie leven op met enkele korte goodreads en weetjes. De reacties op de vorige editie waren meer dan lovend voor een eerste print en de boekjes lieten reeds een lege tafel achter na slechts een week tijd. Of het onze feilloze kwaliteit was of maar een ochtendbevlieging teweeggebracht door schijnbaar eindeloze, eentonige lessen (m.a.w. Niet-Japans), ze vlogen de deur uit als warme broodjes. En net wanneer de verveling opnieuw toeslaat, is er reeds een nieuwe hon uit. En met deze editie gaan we dat nog eens lichtjes overdoen. Intussen zijn we natuurlijk al wat weken verwijderd van het begin van het academiejaar. Iedereen heeft elkaar wat beter leren kennen en niet iedereen, maar toch enkele Tomo no Kai nachtvogels, hebben reeds gemerkt hoeveel alcohol het behoeft om van brandschoon naar lazarus te gaan. One tequila, two tequila, three tequila, floor. Nuja, het is nu eenmaal iets dat bij het studentenleven hoort, zolang je het met mate(n) doet. Het mocht ook wel eens, nu nadat F.A.C.T.S. tot een goed einde is gebracht. Niet alleen kan ik vol lof over het werk spreken dat er in onze bescheiden Matsuri is gekropen die we dit jaar mochten organiseren op Little Japan, maar ook voor de Tomo no Kai leden die in en rond de organisatie en infrastructuur van F.A.C.T.S. hun steentje hebben bijgedragen in hun fluo-oranje T-shirts. Verder mogen de andere activiteiten wel niet vergeten worden! Of het nu de Jappenparty was, die zowel ons kersverse leden, veteranen en occasioneel een japanofiel of native speaker van buiten de kring samen bracht. De filmavond, waarin we de fantastisch realistische film 13 assassins lieten zien, of de Rakugo onder meester Ichinosuke Shunputei, die ter gelegenheid werd georganiseerd door onze enige echte Professor Niehaus en gevolgd door een gezellige receptie achteraf. Al bij al was er al redelijk wat te doen. En als dat nog niet genoeg is komt er binnenkort de cocktailavond aan, die jullie verder cultureel zal verzorgen met enkele godendrankjes in alle geuren en kleuren, waaraan zo menig lid al eens zijn ogen opentrekt. Ongezond donkergroen, zwartgrijs of bloedrood, zolang het maar smaakt, het is tenslotte een Halloween editie. Voor een verlengd weekend. Na een permanente evaluatie. Als dat maar goed komt. Newsflash! Ook de Scavenger Hunt is ons niet ontlopen. Al moet ik eerlijk zeggen dat het aantal inzendingen waarvan ik plaatsvervangende schaamte kreeg het aantal inzendingen waarvan ik goed kon lachen evenaart, het was weer een leuke een veel te korte editie. De uitslag zullen jullie dan ook te weten komen op de cocktailavond, en zal het winnende team zijn bitter verdiende beker in ontvangst kunnen nemen. En naar gewoonte trakteren ze dan alle aanwezige Tomo no Kai leden. Ja toch? Ik hoor de mensen alweer zeggen: “P.J., zit je in je voorwoord alweer enkel over uitgaan te praten?” Nee hoor! Natuurlijk hoort studeren er helemaal bij, maar ik probeer me enkel wat te focussen op de leuke aspecten in het leven. Een schoolboek dat me trakteert moet ik helaas nog tegenkomen. Maar nu de examens stiekem wat dichterbij zijn gekomen mogen we het ook weer erbij nemen. En wat is de Tomo no Kai als we studeren niet leuk kunnen maken? Binnenkort mogen we ons weer verwachten op studiesessies op het zesde, die onze liefelijke Studiepraeses voor ons gaat organiseren. Studeren in groep kan je de nodige druk geven die je als lakse student broodnodig hebt, of je vraagt gewoon je senpai om even de uitleg te geven van dat grammaticapuntje, omdat je ‘per ongeluk’ in slaap was gevallen tijdens de les. Of niet gegaan bent. Jij moet het weten, wij zijn je ouders niet. Om het positief te zeggen, je bent reeds halverwege. Bijna aan het einde van je eerste semester. Bijna aan je eerste grote teleurstelling. Doe dit een jaar lang en denk dan opnieuw over je leven na, je komt altijd op iets anders uit. Waarom niet vuilnisman worden in Osaka? Of tevergeefs nieuwe dingen vinden om te exporteren naar Japan die ze daar toch reeds hebben? Behalve chocolade, Japanners hebben nooit genoeg chocolade. Of trouw gewoon met een rijke persoon, je hebt daar toch genoeg charisma voor. Maak je er niet triest om, je doet wat je graag doet, en daarom zit je hier waar je nu bent te doen wat je nu aan het doen bent. De Tomo no Hon aan het lezen. Geen zorgen, er zijn minder productieve manieren om tijd te verspillen. Maar doe jezelf eens een plezier: Je hebt nu weer vijf minuten van de les gemist, doe nog eens een effort om bij het volgende puntje goed op te letten.
1
Inhoud Voorwoord
1
Actua
3
Cultuur
5
Anime en Manga
6
Japanse onomatopeeën
7
Rubriek : AKB48 – Fame or Shame?
8
Wist je dat …
10
Hevige Haiku
11
Lekker koken op kot
12
Horoscoop
13
Sponsors
14
Interview met Inari
15
Japanse klassiekers ontrafeld : Taketori monogatari
16
Rubriek : Sushi of your dreams … or nightmares
19
Praesidiumpraat
20
Upcoming events
27
Kleurplaten
28
Sudoku
30
Linke Boel
31
Nawoord
32
2
Actua Entertainment In Groot-Brittannië is op het moment een heuse tentoonstelling aan de gang, verdeeld over drie grote musea. Het London’s British museum, het Fitzwilliam museum in Cambrindge en het National Museum of Scotland in Edinburgh openen nog tot Januari hun deuren voor liefhebbers van erotische Japanse kunst. De traditionele Japanse erotica van de jaren 1600 tot 1900, Shunga genaamd, heeft een centrale rol gespeeld bij seksueel actieve volwassenen in de vorm van scrolls, boeken of prints. Men was er soms zelfs zo trots op dat men deze uitstalde bij bezoek. Dit vooral als men dure stukken van bekende kunstenaars had zoals Hiroshige of Utamaro. De uitbundig gekleurde prenten die soms een simpele opbouw en soms gedetailleerd schilderwerk bevatten, hebben als onderwerp een variatie aan seksuele slaapkamer scenes, uitgebreide vrijpartijen met meerdere mensen maar ook humoristische taferelen met een erotisch kantje. Ik heb het overwogen, maar bij nader inzien zal ik toch maar geen voorbeeld afbeelding bij dit tekstje plaatsen (hetgeen er nu bij staat is een heel braaf exemplaar en geen typisch voorbeeld). Als je de werken wil bewonderen kan je het googlen of ze van dichtbij gaan bekijken in de voorgenoemde musea. Nationaal Vuilnis is vies, onfris, vervelend en er is er altijd te veel van. Maar kan het ook cool zijn? Neen, dat denk ik niet. Maar kan je het OPRUIMEN ervan cool maken? Ken Hasebe heeft het gedaan! Het raadslid van de districtraad in Shubuya, Tokyo, heeft zich geëngageerd om de vuile en populaire winkelstraat Omotesando op te frissen met de hulp van de jongeren die er urenlang kunnen rondhangen. Hasebe was in zijn vroegere leven een reclamemaker en nu gebruikt hij zijn kunde van die tijd om zichzelf tot ‘producer of the city’ te maken. Zijn organisatie, Green Bird, is er in geslaagd om lokale populaire figuren (vb. kappers voor celebs) op te trommelen en zo de jeugd van in de buurt te overtuigen mee te helpen. Drie keer per week gaan ze de straat af om vuil te rapen, maar tegenwoordig is dit niet meer zo intensief. De boodschap voor schonere buurten verspreid zich en mensen gooien minder snel vuil op straat dan vroeger. Het valt ook op dat de jongeren vooral een babbeltje slaan met elkaar en de lokale bekenden. Green Bird is zo populair geworden dat er nauwelijks nog werk is voor de vrijwilligers. Hasebe heeft ook een groepje opgericht in Parijs en zou zo over de hele wereld mensen willen oproepen om zich in te zetten voor schonere steden.
3
Technologie Is er, behalve onze planeet, nog leefbaar grondgebied in ons universum? Het zal nog wel een eind duren voor we dat definitief weten, tenzij er plots aliens aan de deur staan natuurlijk. Maar Japan stuurt in 2018 een ruimte kanon op weg naar een asteroïde die heel gunstige omstandigheden heeft om een stap in de goede richting te zetten naar meer kennis. De Hayabasu-2 is het schip dat het kanon, na een reis van 4 jaar, ter plaatse zal brengen om er een grote krater in het oppervlak te bombarderen zodat er stalen kunnen genomen worden van het onderliggende gruis en de ondergrond. In de stalen wordt dan vooral gezocht naar sporen van water om op te maken of de asteroïde vatbaar is voor het ondersteunen van levensvormen. Hopelijk verloopt alles naar plan, maar de eerste tests met het kanon waren in ieder geval gunstig. Sport Op 19 november is het met z’n allen naar Brussel om ons voetbal Belgenteam aan te sporen tegen de Blue Samurai, het Japanse nationale team. Het Japanse team doet een vriendschappelijke tour rond Europa en strijden tegen verschillende landen om hun kunnen te bewijzen. Nadat ze waren verslagen door zowel Servië als Belarus, besloten ze zich toch te meten met de top tien van de wereld. (Voor mensen zoals ik die voetbal niet volgen, België staat op de 4de plaats, Nederland op de 8ste en Japan op de 44ste plaats). Drie dagen voor ze het tegen de Belgen opnemen kan je in Genk ook de match Nederland-Japan gaan bekijken. Culinair In hartje Tokyo kan je als feestende dierenvriend je droomplek vinden. Een café voor de liefhebber van arctische, gekostumeerde vogels is onlangs geopend. Het is een rustige plek waar je een drankje kan drinken en een hapje kan eten, dit alles terwijl een hoop vrolijke pinguïns de achtermuur sieren in hun waterige leefomgeving. De Japanse uitbaters hopen dat de diertjes een glimlach op de lippen van hun klanten kunnen brengen alsook koppeltjes kunnen lokken. Pinguïns zijn één van de weinige dieren die als koppel levenslang samen blijven. Dus een biertje drinken met je wederhelft in de nabijheid van de zwart-witte waggelaars zou goed geluk moeten brengen aan jonge koppels. Voor mensen die van plan zijn deze plek te bezoeken, reservaties zijn een must. Het zit er steeds stampvol en het is ook een populaire plek voor huwelijksfeesten en huwelijksverjaardagen. Je kan verdere informatie opzoeken onder “Pengin no Iru Bar” (Bar waar pinguïns zijn).
4
Cultuur Ikebana Wie een tijdje terug op F.A.C.T.S. is geweest en ons in Little Japan heeft bezocht heeft ongetwijfeld het standje van de Ikebana gezien. Deze Japanse traditionele kunstvorm draait om het schikken van bloemen, planten en delen daarvan tot een harmonieuze compositie. Niet alleen de planten maar ook de pot, de locatie, het onderleggertje, … speelt een rol in het gehele stuk. Het woord Ikebana komt van het werkwoord “ikeru”, wat onder andere “leven” betekent, in combinatie met “hana” wat “bloem” betekent. Dus in feite zou je kunnen concluderen dat het zoveel betekent als “levende bloemen”. Soms wordt deze kunst ook “Kado” of weg van de bloemen” genoemd. Waar Ikebana juist vandaan komt weet niemand precies, maar er wordt gespeculeerd dat, samen met de introductie van het Boeddhisme in Japan, het bloemschikken naar voren kwam. Waarschijnlijk door het feit dat er op altaren vaak bloemen worden geplaatst. Aangezien de kunde in gehele stilte wordt bedreven en het een sterk spiritueel karakter draagt, lijkt dit de meest aannemelijke hypothese. Tijdens deze stilte en door het werken met bloemen en planten worden mens en natuur samen gebracht en kan de mens zijn appreciatie voor de natuur naar buiten laten komen. Omdat mensen in Japan vaak druk bezig zijn en nauwelijks tijd hebben om, zeg maar, een boswandeling te maken, is deze kunst heel populair geworden. Het werkt ook heel rustgevend en kalmeert het lichaam, de geest en de ziel. Hoewel deze kunst in de vroegste periode van zijn bestaan in Japan vooral beoefend werd door de keizerlijke familie en nobel lieden, raakte het na verloop van tijd ook gekend onder het gewone volk. Vanaf de 15de eeuw is de kunst zo geëvolueerd dat het simpel genoeg is en dus ook aanlokkelijk voor de stadsmensen. Men kon Ikebana ook beoefenen met dagdagelijkse bloemen en planten die men kon vinden om het huis.
Sinds de 20ste eeuw en vanaf de intrede van het modernisme, is de stijl van ikebana enorm veranderd. Hiervoor waren er drie grote scholen met elk hun eigen stijl waarvan Ikenobou de grootste was. Sindsdien is er een populaire stijl genaamd “free style”. In tegenstelling wat je misschien zou denken zijn hier nog steeds een aantal regels voor, maar de compositie is veel vrijer dan daarvoor.
5
Anime en Manga Hellsing Bij deze weer je portie actie/horror van de maand. Hellsing is een anime over vampieren, nee niet the sparkling kind, eerder de scheurt-je-in-stukjes-en-drinktje-bloed kind. Dit was één van de eerste anime die ik ooit zag en het is mij altijd bijgebleven. Een politie agente wordt tijdens een achtervolging neergeschoten en wordt daarna de stooge van een super griezelige vampier met een dandy hoed. Voldoende blood and gore om je ongemakkelijk bij te voelen maar een sterk achterliggend plot en sterk uitgewerkte personages. Zowel de hoofd serie als de OVA’s kunnen bekoren. Lovely complex Als je zin hebt in een feel-good, lovey dovey, grappig romatiek verhaal moet je zeker eens kijken naar Lovely Complex. Een meisje dat altijd de grootste van de klas is geweest en een jongen die steeds een midget wordt genoemd gaan samen op zoek naar een vriendje en vriendinnetje voor die zomer. Ze gaan zelfs een weddenschap aan om te kijken wie er het snelst eentje vindt. Ergens weten we allemaal waar dit op uit gaat draaien, maar dat doet er bij zo’n anime’s niet toe. Sit back, relax, neem een pakje chips en laat je meevoeren door het komische duo. Wolf’s Rain Jongens die ook wolven zijn, broeders die door dik en dun elkaar steunen en straatratten die moeite hebben met gewoon in leven blijven. Dit is zowat de opsomming van Wolf’s Rain. Al bij al een heel emotionele serie die psychologisch sterk onderbouwd is. Hoewel de relaties echt te voelen zijn, komen de personages apart niet helemaal tot hun recht. Een heel goeie serie als je je eens slecht voelt en gewoon zin hebt in een potje janken. Ergens halverwege het eerste seizoen zitten een vijftal saaie fillers. Sla die gewoon over, je mist niks. Voor de rest, haal die tissues maar al boven. Manga : Saint Young Men Wel, ik heb het gevonden. De meest geniale manga die ik ooit al heb gezien! Lees het. LEES het. LEES HET! Saint Young Men gaat over Jezus en Boeddha die samen een tijd op aarde hebben gekozen en nu dus roommates zijn in een appartementje in Tokyo … ‘nuff said.
6
Japanse onomatopeeën Zoals we allemaal wel weten heeft de Japanse taal een uitzonderlijk uitgebreide variatie aan onomatopeeën (klanknabootsingen). In het Nederlands zie je deze vooral in stripboeken of in geschreven tekst om een sfeer te scheppen of een situatie duidelijk te maken. In het Japans hoor je in bijna elk gesprek ergens een geluidje, wat de conversatie zoveel interessanter maakt. Ik heb er voor jullie een aantal opgezocht en ik som ze hieronder even op. Misschien kan je Ako sensei verrassen met een verhaaltje geheel bestaande uit onomatopeeën. (Ja dit is een challenge!) Op Youtube staat ook een leuk en schattig liedje volledig bestaande uit deze klank woordjes, The Japanese Onomatopoeia Song. Saku saku – Lekker krokante dingen. Kacha – Dit is het geluid van een slot dat open of dicht wordt gedraaid. Gacha – Bij het naar beneden drukken van een klink van een zware deur, krijg je dit geluidje. Shikushiku – Haal die zakdoekjes maar al boven, dit is het geluid van huilen. Een beetje zoals wèèèh wèèèh. Nadenade – Als iemand dan aan het huilen is, kan je ze een beetje over de rug wrijven om hen te troosten, dat maakt een “nadenade” geluid. Mogumogu – Kleine, petieterige hapjes nemen en zo haastig en smakelijk iets opeten. Doshidoshi – Met de voeten stampen. Potsu potsu – Dit is het hatelijkste geluid als je moet plassen, het geluid van druppend water. Pachi pachi – Klappen met die handjes! Pika Pika – Glimmend of glansschoon. Dan is Pikachu een propere nies? Veek wordt hier ook “kira kira” voor gebruikt. Peko peko – Een grommend maagje, we hebben het allemaal wel eens. Vooral in de lessen in de voormiddag. Paku paku – Om nom nom!
7
AKB48 – Fame or Shame? Wie begin dit schooljaar het nieuws uit Japan wat heeft gevolgd heeft misschien al gehoord van de beschamende video die een popster uit de groep AKB48 op het internet heeft rondgestuurd. Het hele gebeuren nam plaats in januari van dit jaar maar de video werd pas “populair” rond de zomer. Het twintigjarige sterretje, Minami Minegishi genaamd, had het contract dat ze met haar band had afgesloten gebroken door een nacht bij haar vriendje op de hotelkamer door te brengen. De volgende ochtend zagen een aantal paparazzi haar het hotel verlaten waarna het nieuws diezelfde dag nog in de kranten stond. Je zou nu denken, waar houden die mensen zich mee bezig? Ze is twintig, ze mag verblijven bij wie ze wil. Helaas voor haar mogen de leden van de band AKB48 (een muziekgroep opgericht in 2005 bestaande uit maar liefst 88 leden van jonge tieners tot mid-twintigers) geen partner hebben, aangezien dit de illusie van begeerlijke jonge deernen zou kunnen schaden. Wie de video heeft gezien zal het vrij schokkend vinden hoe ze als een gebroken persoontje haar excuses aanbiedt aan haar fans en aan de band voor haar schaamtevolle daden. Daarbij had ze dan ook nog eens haar haren geschoren als teken van schaamte. Bij het zien van deze beelden had ik als eerste vraag; is dit normaal? Japan is een vreemd land en schaamte speelt een vrij grote rol in dagelijkse interacties en contacten. Ik heb voor wie zich dit nog afvraagt, een beetje research gedaan naar deze stelling van de Japanese shame culture. Wanneer we tijdens ons verblijf in Otzenhausen (een heel tof evenement, zeker eens doen) op de conferentie deze situatie voorlegden aan enkele Japanners vonden zij dit ook niet normaal. Ze vonden het zelf heel schokkend hoe Minami (misschien onder druk van de band) omging met de situatie. Bij de vraag of mensen van hogere status, bijvoorbeeld politici, eventueel wel zo’n gedrag konden vertonen bij hun falen, was het antwoord hetzelfde : Onder geen enkele situatie wordt het vertoon van zo’n publieke schaamte als normaal aanschouwd. Maar toch was duidelijk dat bij het aansnijden van intiemere onderwerpen, de Japanners zelf een soort lichte vorm van schaamte vertoonden. Bij het praten over relaties of liefde kwam luid gelach het lokaal vullen als dekmantel voor het feit dat niemand er echt over wou praten. Maar waar komt dit vandaan? Er zijn verschillende redenen waarom men in Japan sneller een gevoel van schaamte bij zichzelf oproept. Hieronder een paar uitgewerkt. Er wordt als eerste gezegd dat men een eerder negatieve attitude heeft in Japan omdat men vrees heeft voor het maken van fouten. Men wil niet in het midden van de belangstelling staan
8
en al helemaal niet voor iets wat slecht is afgelopen. Men moet constant gewaar zijn van alles en iedereen die hun kan evalueren. Als tweede puntje wordt gespeculeerd dat deze schaamte een overblijfsel is van de samurai cultuur die begon ergens aan het einde van de twaalfde eeuw. Samurai stonden bekend om het plegen van harakiri nadat ze een schaamtevolle daad hadden gepleegd. Bij het negatief beïnvloeden van de reputatie van hun heer bijvoorbeeld. In Japan vandaag de dag wordt dit vertaald in het aantal zelfmoorden. Bijna 31’000 mensen per jaar plegen zelfmoord in Japan. Uit onderzoek blijkt dan dat deze mensen met (emotionele) problemen zaten waar ze niet over konden of durfden praten uit angst beschaamd te worden en zo hun naam of reputatie te bevuilen. Als laatste wordt gesteld dat Japanners in het algemeen niet zeggen wat ze denken. Ondanks wat ze zelf vinden of denken gaan ze zich aanpassen aan de situatie en de mensen rondom hen. Het getuigt van een soort beleefdheid als iemand je hulp aanbied, het af te wijzen, of je de hulp nu kan gebruiken of niet. Als de persoon echter aandringt kan je geen nee meer zeggen, omdat je anders die persoon hun hulp niet apprecieert. Zodoende leren we dus dat Japanners zeker ook hun problemen hebben. Het is niet allemaal schattig zijn en haren kleuren, tekenfilms maken en pokémon uitvinden. Mensen die zich afvragen wat er met Minami is gebeurd : ze werd kort na haar “fout” gedemodeerd tot een leerling van de band in plaats van een volwaardig lid. Ze verklaarde in de video dat ze haar haren had geschoren in eesn toestand van shock nadat ze nieuws vernam.
9
Wist je dat … … Albert Einstein effectief een beter brein had dan de doorsnee man van zijn tijd? Wel, het is te zeggen, recent onderzoek wijst erop dat hij betere connecties had tussen zijn beide hersenhelften en iedereen weet dat die connecties de speeds van de hersenen zijn. … er nu technologie bestaat waardoor je je tanden in exact 6 seconden volledig proper krijgt? Blizzident maakt een 3D versie van je tanden en gebruikt die om een vorm te maken waarin ze dan borsteltjes en whatnot steken. Aan dit alles wordt een motortje bevestigd die alles draaiende houdt. Alles wat je moet doen is het dong 6 seconden om je tanden zetten en kaar is kees! … duikboten totaal uit de mode zijn? Tegenwoordig moet je een onderwatervliegtuig hebben om cool te zijn. De Deepflight Super Falcon is een soort mini jet die onder water snelheid maakt. Het heeft de beweeglijkheid van een dolfijn, kan sprongen maken zoals walvissen dat doen en kan twee personen vervoeren. … je nu je eigen bier kan brouwen in slechts enkele uren? Met de Pico Brew hoef je enkel je granen en hop in het machine te steken en een paar uren later heb je een heerlijk pintje … of dat beweren ze toch. Ze noemen het een espresso machine voor bier. … de Pinocchio Anole, een kameleon-achtig wezentje met een neus zo lang als een Blizzident borstel machientje, in Ecuador is teruggevonden? Men ging ervan uit dat ze uitgestorven waren tot er ergens eentje zei : koekoek! Nu kan je ze gaan bezichtigen in het regenwoud met al je vrienden! … chocopasta en speculoospasta en Marmite, niet langer de enige populaire boterham smeersels zijn? Birra Spalmabile (wat klinkt dat toch heerlijk) is een smeerbaar bier. Uit Ierland natuurlijk. Het is zo populair dat ze kort na het openen van hun online zaak al volledig uitverkocht waren. Maak je eigen bier, smeer het op je brood met Pico Spalmabile! … de ergste nachtmerrie van koppels die in het zelfde bed slapen eindelijk gaat worden opgelost? Of toch, als je geen vreemde problemen hebt. Er is nu een prototype van een cuddle matress. Een matras bestaande uit verschillende laagjes schuimrubber waar je je arm kan tussen steken om je liefje goed en comfortabel vast te nemen tijdens het slapen gaan. … ze nu al zo ver staan dat je een elektronische worm in je brein kan laten rondkruipen om tumoren te verwijderen? Het ziet er een beetje uit als een metalen Chinese finger trap, maar als het werkt dan hoor je mij niet klagen. … veganisten binnenkort ook van eieren gaan kunnen genieten? Hampton Creek Foods werkt aan een poeder die alle eigenschappen van eieren heeft als je er water aan toevoegt. Beyond Eggs heet het project. Het werkt goed in cakes en mayonaise maar om een omelet te maken, daar zijn ze nog aan bezig. …vieze mannengeuren geen probleem meer zijn? In Japan werd een kauwgum uitgevonden die je zweet naar rozen doet ruiken. Online kan je het kopen onder de naam Otoko Kaoru.
10
Hevige Haiku Tijdens onze tijd op FACTS hebben wij een standje voor haiku open gehouden. Iedereen kreeg wat informatie en hulpmiddeltjes van onze prachtige pr-intern, Pieter-Jan Heirbaut, en kon dan aan de slag. Om jullie een plezier te doen ga ik hier, anoniem, een paar van die gedichtjes uitzetten. Geef mij regen Waardoor ik kan genieten Van al dat getik Haiku’s are funny Not as much as intercourse Refrigerator! Lieve zonneschijn Winter zal nu snel komen Gegroet sneeuwtapijt Why am I do this I need much more booze for stuff Show me boobies now Yo vengo de un Pais muy lejos pero Viva México De vogel vliegt weg En neemt al mijn gedachten Zwevend met zich mee Oh sweet grim nature How your mood changes so fast Like a lovely girl I am Helenor It were my clones that I killed But now I will die Wai How eet graag rijst Felix is nu een Vivi Tom is nog normaal Laat uw geest rusten Jouw ogen licht gesloten Dromend van geluk Japan expo FACTS Speelt veel leuke spelletjes Krijg ik een stempel? Vivi papier hoed Zwarte kous over het hoofd Knipt heel veel plakband Tamme kastanjes Vallen plots van de bomen Zo begint de herfst De kip snort proper De kat smaakt fantastisch niet? Verwarring alom
11
Lekker koken op kot
Ik heb voor jullie weer een drie-gangen maaltijd. Een knapperig toost-achtig iets, pasta en dan een lekkere chocolade cake. Allemaal ZONDER oven dames en heren!
Toost met kaas, the fancy way. - Hiervoor heb je een broodrooster nodig, ofwel een pan en een vuurtje. - Je neemt wat brood naar keuze, je roostert het, hetzij in de broodrooster, hetzij in de pan. - Je legt er wat witte, zachte kaas op zoals feta of geitenkaas. - Besprenkel de kaas met vers citroensap, peper, zout (weinig want kaas is al vrij zoutig) en verse basilicum. - All done! - TIP : zin in croque monsieurs en heb je wel een broodrooster maar geen zin om een pan vuil te maken of zo’n duur croque apparaat? Wel, je kent misschien wel al die broodrooster zakjes waar je boterhammen met beleg in roostert? Zo niet, google it, je kan ze kopen in Carrefour denk ik. Anyway, die mensen denken dat ze het warm water hebben uitgevonden hiermee. FOUT! Neem wat bakpapier, vouw het in een envelop rond je belegde boterham, prik een paar gaatjes aan de bovenste rand en rond het midden van je boterham zodat de stoom eruit kan en zo gewoon de tooster in.
Pasta, the fancy way. - Hiervoor heb je een pot met water en een vuurtje nodig. - Kook wat pasta naar keuze. - Snij wat verse tomaten in stukjes, voeg het bij de pasta en roer het erdoor. - Giet er een beetje olijfolie over, peper, zout, verse basilicum, roeren, presto!
Chocolade cake, the totally not fancy but mega easy way. - Hiervoor heb je een microgolf, een hoge tas en een soeplepel nodig. - Doe het volgende in de tas en mix goed met de lepel Twee soeplepels suiker Twee soeplepels (zelfrijzende) bloem Eén soeplepel cacao Roer dit al eens door zodat je geen klonters krijgt Mix een ei erdfoor Een soeplepel olie (best geen olijfolie, dat smaakt te erg, volgens mij kan je ook een soeplepel gesmolten boter toevoegen) Alles goed doormixen OPTIONEEL : Wat oploskoffie, misschien een halve theelepel. Wat chocolade stukjes. Een paar druppels vanille extract. Gehakte nootjes naar keuze. … Dit alles steek je 2.5 minuutjes in de microgolf op de hoogste stand en klaar!
12
Horoscoop Waterman (21 jan- 20 feb) Beste Waterman, vrees niet, er is hoop! Wat je kwijt was komt algauw terug de kop opsteken. Korte roem staat je ook te wachten, maar ik benadruk “kort”. Vissen (21 feb – 20 maart) Slecht nieuws voor de Vissen. Tweedracht en verlies, maar goede vrienden zullen je bijstaan. Er is zijn goede vooruitzichten na het kwade. Ram (21 maart – 20 april) Als je wou vertrekken is nu het moment, de benen strekken en de wereld verkennen. Maar wees gewaarschuwd voor mensen met valse gezichten. Weet de onschuld van het donkere te onderscheiden. Stier (21 april – 20 mei) Je loopbaan krijgt een boost en de Stier moet hier goed gebruik van maken. Schone vrienden helpen je graag, maar nieuwe kennissen hebben niet altijd de beste bedoelingen. Tweelingen (21 mei – 20 juni) Enkel duisternis voor de Tweelingen. Een slechte tijd staat je te wachten. Maar hoe somber het ook mag lijken op het moment zelf, weet dat je betere situaties opwachten. Doorbijten. Kreeft (21 juni – 22 juli) Alles gaat over rozen voor de Kreeft. Geen wolkje aan de lucht. Goede omgeving en flink geluk. Verlies jezelf er niet in, maar geniet ervan. Leeuw (23 juli – 22 augustus) Als een koning(in) staat de Leeuw in het leven voorlopig. Goed geluk en zonneschijn. Blijde boodschappen mogen je verblijden. Maagd (23 augustus – 22 september) Wees goed voor anderen en je zal rijkelijk beloond worden. Nieuwe vrienden zijn er niet weinig, maar oude vrienden dien je niet te verloochenen. Weegschaal (23 september – 22 oktober) Iemand heeft iets te verbergen, misschien heeft het iets te maken met hetgeen je weldra verliest. Maar een verandering in je leven is een grotere zorg. Wees jezelf en alles komt in orde. Schorpioen (23 oktober – 22 november) Goede en slechte tijden wisselen elkaar snel af in de nabije toekomst. Maar de Schorpioen staat een de top van hun leven, het lijkt soms moeilijk, maar hulp is onderweg. Boogschutter (23 november – 21 december) Een groot geluk staat je te wachten, alles zal je naar hartewens gaan, zolang je een open mind houdt en je jezelf toelaat het geluk te aanvaarden. Steenbok (22 december – 20 januari) Wees niet rouwig, Steenbok, het leven lacht je toe. Goed nieuws wacht op je bij thuiskomst, maar wat is de bron? Vrees het onbekende maar je blijde omgeving zal je beschermen.
13
Onze Sponsors
Een gaming winkel waar je spelletjes koopt en verkoopt: Schouwburgstraat 24, 9000 Gent
Ons Stamcafé: Sint Pieters Nieuwstraat 208, 9000 Gent
Vaak een locatie voor onze activiteiten. Koop je er een spel of Magic kaarten of iets dergelijks? Toon je lidkaart van Tomo no Kai en je krijgt een kleine korting: Ottergemsesteenweg 13, 9000 Gent
14
Interview met Inari Door een fout van jullie stoute scriptor, ga ik hier een extra segmentje over Inari schrijven. Ik heb namelijk in de vorige hon, bij het beschrijven van de opkomende activiteiten, geschreven dat Little Japan op FACTS door Tomo no Kai georganiseerd werd. Dit is echter FOUT! Inari is de overkoepelende organisatie die Little Japan op FACTS heeft gezet in samenwerking met Tomo no Kai en enkele andere organisaties die de individuele activiteiten verzorgden (zoals bijvoorbeeld de shinkendo, de ikebana, kalligrafie, …). Bij deze mag Arne Deprez, de voorzitter van Inari, een hele pagina vullen in deze hon, enkel en alleen met info over Inari. Inari is een Japans cultuurplatform voor en door mensen met een liefde voor Japan. Wij willen zoveel mogelijk Japanse activiteiten aanbieden en mensen in en rond Gent zo de kans geven om in contact te komen met de Japanse cultuur. Daarnaast willen we ook de verschillende Japanse verenigingen in Gent meer in het daglicht stellen en ze samenbrengen door middel van grote evenementen. Inari werd opgericht door een aantal japanologen en exjapanologen. Momenteel wordt ze geleid door Arne Deprez, Pieter-Jan Saenen, Iana Verbelen en Sanne Van Wanzeele in samenwerking met professor Niehaus. Binnenkort wordt het team groter, aangezien er sinds F.A.C.T.S. een groep geïnteresseerden zich hebben aangemeld. Ons doelpubliek is elke persoon in en rond Gent met een interesse in alle facetten van Japan, dus zowel traditionele cultuur als sport en popcultuur. Mensen kunnen ons altijd bereiken via het e-mailadres
[email protected] of via onze telefoonnummers. Nu de organisatie rond F.A.C.T.S. afgerond is, zullen we onze focus leggen op het creëren van onze site www.inari.be. Hier horen jullie later meer over. Op F.A.C.T.S hebben wij volledig Little Japan georganiseerd door verscheidene sport- en cultuurverenigingen de mogelijkheid te geven hun passie aan de man te brengen. Ook gaven we Tomo no Kai de kans om zich creatief uit te leven in een matsuri. Little Japan was opgedeeld in een cultuur- en een sportgedeelte. Wat cultuuractiviteiten betreft konden de beursgangers deelnemen aan initiaties van origami, kalligrafie, kimono, Japanse taal, manga, theeceremonie en vele meer. Op de sportdojo konden ze deelnemen aan kendo, shinkendo, aikido, budokaido, ninjutsu, jodo en iaido. Het is heel goed verlopen dankzij de hulp en het ongebreideld enthousiasme van onze medewerkers. We hebben van zowel de beursgangers als van de F.A.C.T.S.-organisatie lovende commentaar gekregen en Little Japan viel bij een breed publiek in de smaak. Tijdens de opkuis kwamen nieuwe verenigingen vragen of ze in de toekomst ook een stand kunnen krijgen. We kijken er alvast naar uit om volgend jaar een groter en beter Little Japan te organiseren. (Bij de vraag hoe fout jullie stoute scriptor was) De scriptor was heel fout maar Tomo no Kai organiseerde wel met groot succes een belangrijk deel van Little Japan waarvoor we heel dankbaar zijn. Jullie hebben dat heel goed gedaan! Kijk alvast uit naar onze volgende grote activiteit waarover binnenkort meer informatie zal bekend zijn. Indien je vragen hebt of de wens om met ons samen te werken, kunnen jullie ons steeds contacteren.
15
Japanse klassiekers ontrafeld : Taketori monogatari Japanse verhalen hebben soms heel vreemde plottwist en wendingen en net als sprookjes moet je ze met een korreltje zout nemen. Maar ook al zijn het verzinsels van Japanse breinen, toch stel ik mij vragen bij het verloop van deze vertelsels. Deze verhalen moet je ook kennen voor Oosterse literaturen : Japan, dus zo help ik de studentjes ook weer een beetje vooruit. In deze editie : Taketori Monogatari ofwel, het verhaal van de bamboesnijder. Het verhaal begint met een oude bamboesnijder genaamd Taketori no Okina ofwel “de oude man die bamboe oogst”. Zijn ouders hadden volgens mij al een idee van wat ze wilden dat hij ging doen als hij groot zou worden. Deze man vindt in zijn bamboeveld een vreemd gloeiende bamboestok. En wat doet hij dan? Hij snijdt hem af. Hij laat het niet staan, vraagt geen toegangsgeld om het te bezichtigen of hoopt dat er nog groeien om dan duur te verkopen, nee. Hij snijdt het af. En wonder boven wonder zit er een klein kleutermeisje in ter grootte van zijn duim. Als de fantastisch vrijgevige man die hij is neemt hij het kleine meisje mee naar huis. Hij ziet haar blijkbaar als een kitten die je zomaar in huis kan nemen, niet als een kind dat is verloren gelopen en die eigenlijk bij haar ouders terug moet geraken. Nergens in het verhaal wordt vermeld dat hij ook maar ZOEKT naar de ouders van het kind. Hij voedt haar gewoon op als zijn eigen dochter. Maar kort nadat hij het meisje in huis heeft genomen bleek dat elke keer hij een bamboe stok afsneed, er een klein stukje goud in zat. Dit doet mij denken aan mother Gothel uit Tangled. Volgens mij was de heer Taketori niet zo goed als het verhaal wil laten overkomen. Om het af te maken heeft hij haar Kaguya-hime genoemd. Dat klinkt poëtisch in het Japans maar de vertaling is “prinses van het verspreidende licht van de bamboe”. Die heeft de creativiteit van zijn ouders mee denk ik. Maar goed, het meisje groeit op, in super snel tempo, tot een mega knappe vrouw van normale grootte. Dus die is eigenlijk honderd keer zo groot geworden in een normale tijdspanne. Die zal ook wel groeipijnen gehad hebben in de puberteit. Net omdat ze zo knap is, wil de bamboesnijder haar beschermen van de buitenwereld en mag ze niet buiten. Alweer bewijs dat hij gewoon een oude bok is die zijn groen blaadje niet kwijt wil. Maar, omdat er anders geen verhaal zou zijn, verspreid het nieuws van de knappe Kaguya zich toch en al gouw staan er maar liefst vijf prinsen aan hun deur en vragen de bamboesnijder meteen of ze met haar mogen trouwen. Niet even kijken of de geruchten waar zijn en of ze niet een ondraaglijk hoge stem heeft waar je de rest van je leven moet naar luisteren. Meteen BAM trouwen. Bon, de bamboesnijder zegt dan toch aan Kaguya dat ze maar moet kiezen tussen die vijf. Omdat ze helemaal geen goesting heeft om te trouwen geeft ze via de bamboesnijder aan elk van hen een opdracht. Ze moeten elk een voorwerp naar haar toe brengen waarvan ze weet dat ze onmogelijk zijn om te bemachtigen. De eerste moet de 16
bedelkom van de historische Boeddha uit India vinden, de tweede een tak met juwelen van het eiland Horai (een eiland waar mensen en demonen samen leven), de derde een legendarische mantel van een vuur-rat uit China, de vierde een gekleurd juweel van de keel van een draak en de laatste een zeeslak geboren onder vogels. Om te beginnen gaan de eerste drie prinsen ervan uit dat ze dom is want ze proberen haar op te lichten met valse dingen. Kaguya-hime ziet natuurlijk meteen dat geen enkele van hun items magisch zijn en stuurt hen naar huis. De vierde had er niet echt veel voor over want die is gewoon naar huis teruggekeerd nadat hij een storm was tegengekomen. En de laatste was misschien de ware, maar die is gewoon van een klif gedonderd en gestorven. Uiteindelijk kwam de keizer van Japan naar haar toe en vroeg om haar hand. Hier heb ik een beetje mijn twijfels over de trots van deze dame. Als een KEIZER je vraagt om te trouwen en hij is helemaal naar jouw gekomen om dat te vragen, zou ik toch twee keer nadenken voor ik zijn verzoek afwijs. Vooral als het alternatief je hele leven in een hutje met een seniele boer leven is. Dus de keizer vertrekt weer, een beetje triestig, maar blijft wel contact houden met Kaguya. En elke keer hij ernaar vraagt wijst ze hem af. Dus er is een Keizer, die achter haar zit, en niet opgeeft en zij blijft maar nee zeggen? Volgens mij hadden die prinsen ergens een punt toen ze dachten dat ze een beetje achter liep. Uiteindelijk begon ze elke volle maan naar de maan te staren en te huilen. Na het haar duizend keer gevraagd te hebben (een echte vrouw) vertelt ze dat ze niet van deze planeet is. Want het feit dat ze maar een duim groot was gaf helemaal niks weg. Ze vertelt dat ze van de maanmensen afkomstig is en dat ze het zo enorm mist. Hier zijn er twee kanten van het verhaal. De ene kant gaat erover dat ze van de maan is weggestuurd voor een tijd omdat ze een misdaad had gepleegd. Dus laat ons even teruggaan naar het moment waarop ze in de bamboe werd gevonden … er wordt specifiek gezegd dat ze een klein meisje was, misschien zelfs een baby. Wat voor een misdaad kan een klein meisje begaan dat je VAN JE PLANEET wordt verbannen? Het andere verhaal is eigenlijk een remake van super man. Er was een oorlog en ze werd uit veiligheid naar elders gestuurd. Dat ofwel hadden haar super rijke ouders echt geen zin in kinderen opvoeden. Want ze vertelt er ook bij dat de kleine stukjes goud in de bamboe een soort alimentatie geld waren om te betalen voor haar opvoeding. Hoe het ook zij, haar ouders willen haar terug en laten haar een datum weten wanneer ze haar zullen oppikken. De keizer gaat helemaal uit zijn dak natuurlijk want die dacht waarschijnlijk dat hij vooruitgang aan het boeken was. Hij zet een dozijn wachters aan haar deur om ervoor te zorgen dat ze haar niet kunnen meenemen. Nu, blijkbaar had hij er niet aan gedacht dat wezens die hun piepklein kind in een bamboestok kunnen teleporteren, ook wel iemand uit 17
een huis kunnen meenemen. De bewakers worden verblind door een hemels licht en Kaguya wordt meegenomen. Voor haar vertrek liet ze voor de bamboesnijder en voor de keizer triestige berichtjes achter waarin ze zich verontschuldigd voor de hele situatie. Hoewel ze zo lieflijk is, heeft ze echter een beetje levenselixer gestolen (blijkbaar had ze plots levenselixer) en dat ook naar de keizer gestuurd. Aan de bamboesnijder laat ze haar mantel als aandenken. En dan nu komt het beste stuk vind ik. Haar ouders, die waarschijnlijk geen zin hadden in het opvoeden van kinderen maar wel in het hebben van opvolgers, hadden helemaal voorzien dat ze triestig zou zijn dat ze zou moeten vertrekken van de plek waar ze is opgegroeid. Dus ze hebben een magische mantel die, zodra die rond haar schouders wordt gedrapeerd ze ALLES VERGEET. Boem baf patat, alles komt goed voor die ouders en die prinses die nu gewoon prinses van de maan is. Ondertussen op aarde wordt die bamboesnijder ziek en kan zijn bed niet meer uit. Daar staat die dan met al zijn goud. De keizer is super triest omdat hij net de liefde van zijn leven nooit meer zal zien en vernietigd het levenselixer omdat hij niet voor eeuwig wil leven zonder haar ooit te kunnen zien. Volgens mij had die Kaguya met hem moeten trouwen … trut. Hij houdt zelfs zoveel van haar dat hij een brief schrijft en die door zijn soldaten naar de hoogste bergtop laat brengen om daar te verbranden. In de hoop dat de rook het bericht tot bij haar zal brengen. En nu, the big one. Blijkbaar is heel dit verhaal gewoon een manier om op een fancy manier te vertellen waar de naam Fuji vandaan komt. Onsterfelijkheid wordt in het verhaal beschreven als Fushi of Fuji. Daarbij zijn de kanji gebruikt voor Fuji-san, die letterlijk berg vol soldaten betekenen, zogezegd afgeleid van de mannen van de keizer die een nacht de berg hadden bezet om die brief te verbranden. Die gekke Japanners en hun verhalen toch!
18
Sushi of your dreams … or nightmares Als een grote sushi liefhebber ga ik voor jullie de verschillende sushi restaurants in en om Gent bezoeken en een score geven van 1 tot 10. Ik ga, om zo objectief mogelijk te zijn, op voorhand een paar puntjes opstellen waar ik op ga letten en ook mijn bevindingen neerpennen zodat jullie, zo nodig, je eigen mening kunnen opmaken. Als laatste geef ik ook een aanrader voor welke gelegenheid elk restaurant het beste geschikt is (in mijn ogen dan toch). In deze Hon : Tokyo sushi (Botermarkt 10, 9000 Gent) Ligging : 4/5
Een mooi uitzicht op het belfort als je op het terras zit en als je binnen zit heb je zicht op het gedrocht dat ervoor staat. Al bij al een mooie ligging.
Bereikbaarheid : 5/5
Op drie minuutjes stappen van de tramhalte Korenmarkt, waarvoor je aan het station een rechtstreekse tram hebt, is een ideale ligging. Voor of nadat je bent gaan eten heb je over het algemeen geen zin om super lang te wandelen, vooral niet in de komende, regenachtige maanden.
Sushi kwaliteit : 4.5/5
De sushi is er van topkwaliteit, lekkere verse vis en veel soorten. De enige reden dat ik een half puntje heb laten liggen is omdat ik persoonlijk hun sashimi te dik gesneden vind.
Overige gerechtjes : Keuze : 4/5 Als er iets is waar ik naar uitkijk als ik bij Tokyo sushi ga eten dan zijn het wel de voorgerechtjes. Een goede keuze aan warme en koude gerechtjes met heerlijke smaakcombinaties en sausjes. Kwaliteit : 4/5 Lekkere voorgerechtjes die over het algemeen vers bereid zijn. Prijs : 2.5/5
Hoewel hun sushi van uitstekende kwaliteit is en hun andere gerechtjes top zijn, vind ik dat je al heel snel veel geld kwijt bent als je een volledige maaltijd neemt. De voorgerechtjes kosten gemakkelijk 7 euro per stuk en zijn zelden heel vullend. De sushi is van een degelijke prijs maar ook enkel de menu’s. Als je aparte soorten sushi gaat vragen heb je snel de helft van de prijs meer. Als je dan nog twee drankjes rekent kan je toch minstens 40 euro rekenen per persoon.
Vriendelijkheid van het personeel : 5/5
Wachttijden : 4/5
Sfeer van het restaurant : 3/5
Ik heb nog nooit klachten gehad over de bediening, steeds heel vriendelijk en attent. Niks op aan te merken. De voorgerechtjes worden altijd snel gebracht, de drankjes meteen en enkel als je een grote boot bestelt moet je een tijdje wachten. Het is een nogal kleine ruimte en als er veel volk is, kan praten een beetje moeilijk zijn. Het is er wel heel mooi en knus ingericht.
In totaal geef ik de tokyo sushi dus een 8 op 10. Ideaal gelegen, een beetje duur maar de moeite waard om af en toe langs te gaan. Prachtig voor dates of met een paar vrienden. Niet geschikt voor grote groepen aangezien je enkel aan lange tafels kan zitten en dus ver uit elkaar zit. Heel lekkere sushi voor een iets duurdere prijs.
19
Praesidiumpraat
Pokemon X en Y. Iedereen praat erover (Ja, iedereen, ik heb een heel selecte vriendenkring op het moment, gebaseerd op het net vermelde fenomeen). Mijn favoriete manier om tijd te verspillen. Waar dan ook, je hebt je 3DS toevallig op zak en gebruikt hem tussen en tijdens de noodzakelijke activiteiten van je dag. En daarom duurt alles twee keer zo lang. Ik merk het zelfs als ik naar mijn tekst hier kijk. Huiswerk. Koken. Slaap. Toilet. Kat voederen. PC loading screens. Overal merk ik miraculeus weer in staat te zijn mijn reis te vervolledigen om te beste trainer ooit te worden…. Jah... right. Ik bedoelde dus uren verspillen op de minigames die erbij komen. Ik betrap mij erop mijn pokemon vet te mesten totdat ze meer dan genoeg hebben. Aw Yiss, Poképuffs. Eat or die policy. Voordat ik echter verder begin over het economisch systeem of de Darwinistische ideeën omtrent de serie, now for something completely different: Mijn kat is dom. En schattig. Maar dom. Alweer een week gebroken servies verder, hij begrijpt het nog steeds niet. Wanneer weet je dat je kat je haat? Als je net welwillend zijn kattenbak zit leeg te maken en het met een grijns besluit recht naast je zijn behoefte op de grond te doen. Ondankbaar beest! Ok, ik moet wel met trots zeggen dat hij even sadistisch en vriendschappelijk is als de rest van de bewoners van mijn kot. Welcome tot the family. Het is hem vergeven en we houden nog steeds van hem. Maar misschien gewoon omdat hij binnenkort toch zijn eigen mannelijke trots aan de schaar zal verliezen. We leven met je mee Ricardo. Enjoy you balls while you still can. Het is toch een zware last zoiets op je geweten te hebben. Geen wonder dat katten er een gewoonte van maken je dag te verzieken als het hen zint. En als ik dan toch eens in een schizofrene dialoog belandt over mijn schuldkwestie in deze zaak, moet ik slechts aan de woorden van een wijze man denken: “We don’t make mistakes, just happy accidents.” Je weet dus wat je tegen je ouders moet zeggen als ze je heel schuldig willen laten voelen. Of je slaat ze met een zalm, for randomness’ sake. (Ik impliceer trouwens niet dat jullie de fout in hun leven zijn… Allé, misschien niet.) Zoveel voor deze editie. Time for a nap. Het is weer zover, de scavenger hunt gaat van start, en is naar hoge waarschijnlijkheid al afgelopen wanneer je dit leest. Een week vol zottigheid en awkwardness, van geschoren wenkbrauwen en nachtelijke crossdressing, en nog zoveel meer. Zo'n vijf jaar geleden ben ik er ook aan begonnen, toen nog 1stejaar, en mijn avontuurlijke aard liet deze kans niet schieten. Jammer genoeg heeft mijn team toen niet gewonnen, die eer ging naar team 'bikutori', maar achteraf gezien was het het allemaal waard. Voor de mensen die dit jaar twijfelden en toch niet meegedaan hebben: foei! Ik ben teleurgesteld in jullie! Maar aan de mensen die wel meededen: you go guys! Laat u eens volledig gaan. Natuurlijk ben ik iets meer geneigd om te rooten voor het team van mijn petekind: Go Ybe, do me proud! Vergis u niet, de beoordeling van de opdrachten zal nog altijd even streng gaan, en we kijken allemaal gretig uit naar de 'best of' compilatie van dit jaar die aan iedereen zal worden getoond op een of andere obscure clubavond. Er rest mij nog één iets te zeggen: go scavengers, en hopelijk zien we jullie volgend jaar opnieuw deelnemen. 20
Hey, Hoe gaat het ermee? Plezante eerste drie weken school? Of is het ondertussen reeds een maand? Eh, details. Ja ja, die praesidiumpraat. Op moment van schrijven is het, oh wonder boven wonder, aan het regenen. Yay. Hopelijk valt het weer volgende week wat beter mee, want F.A.C.T.S. Feestje! Ja, ik “praat” over het weer. Sorry? Aan zij die gecosplayed naar F.A.C.T.S. komen: de rij kan indrukwekkend zijn, als uw personage of object naar keuze niet veel om het lijf heeft, neem een jas mee of zo. Eens binnen, go wild. Toch maar hopen op een zonnig weekend. *fingers crossed* /enter een soort van overgang waardoor dit “tekstje” een ietwat functionerend geheel wordt i.p.v. wel, dit. (Dag lezers, Goedele hier. Geen idee of ik dit eruit moest knippen of niet. Maar het is wel grappig, dus ik laat het erin.) Enkele must sees van dit semester dan maar. Op nummer 1: Marvel’s Agents of S.H.I.E.L.D. Heb je een paar van die recentere films van Marvel gezien, zo films à la Iron Man (1-3), Captain America: The First Avenger, Thor of The Avengers en kon je die wel smaken, dan is dit zeker een serie voor jou. Heb je geen van bovenstaande gezien (Wat, heb je iets beters te doen in je vrije tijd misschien?), bekijk ze en kijk dan naar Marvel’s Agents of S.H.I.E.L.D. Enige minpuntje aan de serie is dat er nog maar 3 afleveringen van uit zijn. Jammer. Het 4de seizoen van The Walking Dead (1ste episode komt straks uit, 13/10) wordt hopelijk ook goed en Supernatural is naar bescheiden mening alvast goed begonnen. Na nummer 1 heb ik het trouwens zo’n beetje opgegeven. Volgende keer dan maar beter. Sarah Wees gegroet medejapanologen alsook de nietonaanzienlijke groep wannabe japanologen die zich ook soms eens op het 6e verdiep van de Blandijn begeven om de japanologensfeer op te snuiven en om even onder het lezen van de hon te dromen dat ook jullie tot de wonderbaarlijke wereld der japanologen behoren (Inderdaad, jullie bestaan is geen geheim voor ons, en jawel, je hebt de foute studiekeuze gemaakt). Hier is uw secretaris weer, die even een pauze neemt van het herhalen van alle kanji die hij al zou moeten kennen – iets wat ondertussen al een slordige 2.5 maand is uitgesteld geweest – zo lekker warm voor het haardvuur in zijn pyjama, met de hond naast hem die af en toe even op haar teddybeer humpt. Het beestje heeft immers ook recht op ontspanning, nietwaar. Het enige wat nog ontbreekt is een theetje, of een warme chocomelk met slagroom en kaneel, en een Thaise (of Vietnamese, ik wil niet kieskeurig zijn) masseuse die ook mij van tijd tot tijd de nodige, hard verdiende ontspanning bezorgt. Ontspanning van het type professionele massage, uiteraard, want prostitutie is voor losers, en rijke mensen. Gelukkig is er nog de Pinuts voor de arme sloebers onder ons, waar een Breezer of een pintje de poorten van de vleselijke geneugten alsnog op relatief goedkope wijze kunnen openstellen. Or so I hear… Dit en kanji doen mij denken aan de kanji van hima, 暇 , een kanji die ik maar niet in mijn hoofd gestampt kreeg, tot een vriend van mij, aka Rusland, er een verhaaltje bij verzon dat mij toch wel altijd is bijgebleven, en aldus de kanji ook. Het linkse 21
deeltje is de deur van een huis van lichte zeden, waar het ventje (het middelste deel), doorgekomen is. Dat ventje strekt zijn armen uit, alsook zijn vlagenmast die op deze pictografische voorstelling even lang is als zijn armen (poor prostitute). Hij wandelt aldus naar de toog (rechtse stuk), waarachter het object van zijn wereldlijke verlangens staat, maar niet zichtbaar is in de kanji. De toog heeft zo een ding waar glazen op staan erboven hangen, en dan een tafeltje voor de toog zelf uiteraard. Het verhaaltje is ook gelinkt aan de betekenis van de kanji, die o.a. “vrije tijd” betekent, en I’ll be damned als dat geen vrije tijdverdrijf is. Soit, gesterkt door dit verhaal ga ik me opnieuw wijden aan de studie van de door ons allen geliefde Japanse schrifttekens. Een secretaris doet immers niets liever tijdens zijn vrije tijd, op een koude, regenachtige zondag… We zijn er weer met onze praesidiumpraat! Het gebruikelijke stukje gezever dat jullie nodig hebben in jullie leven en waar je niet genoeg van kan krijgen. Of toch iets in die aard. Ik heb eigenlijk weinig te vertellen buiten dat het zot druk is door FACTS maar aangezien dat waarschijnlijk gedaan is op het moment dat deze hon uitkomt heeft dat weinig nut. Dus ja, euhm, voor de rest gaat alles okay in mijn leven en ik hoop natuurlijk bij jullie ook. Mijn inspiratie laat mij hier echt even in de steek. Maar dat komt omdat ik ook maar met halve aandacht type aangezien ik de nieuwe pokemon aan het spelen ben! Ik zie jullie allen graag en schrijf met plezier deze tekstjes voor jullie maar pokemon heeft toch een iets grotere prioriteit eigenlijk (Hoewel mijn studies dat eigenlijk zouden moeten zijn). Ik denk dat ik het hier maar voor bekeken houd want er gaat niks deftig meer uit komen denk ik! Liefste vriendjes en vriendinnetjes ik zeg u adieu ! Heeytjes, pr extern speaking! Net als altijd heb ik weer totaal geen idee waarover ik moet spreken. Over m'n kapper die m'n haar veel te kort heeft geknipt? (>.<) Of over dit vreselijke rotweer. Beats me. Of misschien gewoon een mooie reminder aan het feit dat de eerste permanente evaluaties eraan komen. Be prepared! Al zou ik dan beter ook m'n eigen advies wat meer moeten opvolgen... Maar seriously, misschien moet ik gewoon wat random woorden opschrijven die in me opkomen? Ballon, appelflap, pony, bier,... Oke, misschien moet ik dit maar beter niet doen. ^^" Mhm ik heb eigenlijk gewoon heel erg veel nood aan nog es winkelen denk'k. Als er iemand een leuke tweedehandswinkel kent in Gent, let me know. Oversized shirts and stuff, me like very much. Oke, dee's wordt nu echt veel te random. Ik zou me beter klaarmaken om in de regen naar m'n familiefeestje te rijden. Er is TAART. mhmmmm... Anyway, ciao!
22
Zo zo… afwas gedaan, geen internet, en het handboek van historische kritiek dat mij al 2 weken achtervolgt ligt hier naar me te staren… als je goed luistert hoor je gefluister vanuit het boek: “psssst…. Begin te lezen… begin verdomme!”… maar als Harry Potter me 1 ding geleerd heeft… is het dat je niet moet luisteren naar boeken die spreken en fluisteren. Dat allemaal samen geeft mij zowat het idee dat het tijd is om mijn tekstje voor de hon te schrijven. Dus waar zal ik het eens over hebben? … Nu meen ik me vaag te herinneren dat Goedele bij het 1ste tekstje iets zei zoals: “das maar 5 minuten werk e”. En nu zit ik als een levenloze… meloen… (want das n cool fruit)… toch wel al n goed kwartier naar dat scherm hier te staren… Now noisy women are knocking on my door…. Should I open it? They are so noisy… annoying as ****. I think I’ll pass. Nu roepen ze iets tegen elkaar als: “je moet je angst in het donker overwinnen, bla bla bla” … Er is er eentje bang in het donker, ze durft de trap niet op… I could make a documentary about this, with the voice of Morgan Freeman… Terug naar het tekstje nu. Het internet werkt terug, en ‘k heb een site gevonden die random-writing-subjects genereert… ideaal dus… bij deze weid ik volgend tekstje aan het random onderwerp dat weldra in mijn schoot zal vallen…en het is… fuck neen niet daarover… kan dat ding nu niks deftig genereren? “A thing you got for free” … Als ik over de zon wil schrijven maak ik wel een gedichtje ofzo… ffs… mhhh…. Oke dan, challenge accepted… een gedichtje over de zon…here goes… “Een gele dwerg van 4,59 miljard jaar oud, dat is onze Zon, 1,392 miljoen km ver en een massa van 1989 quadriljoen ton. Helium, waterstof, stikstof, magnesium, neon, zwavel en ijzer. Fotosfeer wit, chromosfeer oranje, corona rood, en zonnevlekken zijn ietsje grijzer. Deze weetjes zijn leuk maar komen niet van mij dus kan ik ze ook niet gronden, maar who gives a fuck about such small things, ‘K heb dit op wikipedia gevonden. Zeker 99,9 procent van alle energie is afkomstig van deze flauwe ster, dus zetten we zonnepanelen, maar we staan nog niet zover! Want de mensen produceren energie en das fantastisch voor hun budget, hun tellers lopen nu achteruit want ze verkopen energie aan “het net”. Eandis deelt subsidies uit en Freya van den Bossche vindt dat dan straf, maar NKVSG-kasten gaan eraan kapot en elektriciens draaien zich om in hun graf. Dit gezegd zijnde, met mijn expertise, wil ik u graag aanbevelen, hoe mooi en hoe groen het er ook uit mag zien, investeer niet in die zonnepanelen… “. Well that escalated quickly… Michi-OUT. Een tijd geleden heb ik met mijn papa naar de film “The Bucket list” gekeken. Deze film met Jack Nicholson en Morgan Freeman in de hoofdrollen gaat over twee mannen die terminaal ziek zijn en een lijst maken met dingen die ze nog willen doen voor ze sterven. De film deed mij denken aan het Day Zero Project (http://dayzeroproject.com/) Hierbij is het de bedoeling een lijst op te stellen met 101 doelen die je dan binnen de 1001 dagen moet proberen verwezenlijken. Op 10 augustus 2009 heb ik zo’n lijst opgesteld maar die is intussen in de vergetelheid geraakt. Daarnet heb ik hem nog eens opgezocht en intussen heb ik blijkbaar al 55 van mijn 101 doelen volbracht, soms zonder het door te hebben. De recentste hiervan zijn ‘draag eens een rok of kleedje’ en ‘zoek een nieuw verzorgpaard.’ Misschien is dit het goede moment om mijn lijst verder af te werken. Enkele van de doelen die ik in de nabije toekomst kan halen zijn ‘eet een ijsje met vijf bollen’, ‘haal een masterdiploma’, ‘stap af aan een willekeurige treinhalte’, ‘ga schaatsen met vrienden’, 23
‘leer fluiten op je vingers’ en ‘versla Stan (mijn broer) bij Fifa met minstens twee doelpunten verschil.’ Sommige doelen zullen niet voor binnenkort zijn, zoals ‘zie walvissen in het wild’, ‘leer duiken’, ‘spreek twee weken Spaans’, ‘bezoek alle continenten’, ‘werk op een festival in het buitenland.’ Ik heb dus wel nog wat werk, die 1001 dagen zullen al lang verstreken zijn voor ik alles op mijn lijst kan doorstrepen maar hopelijk is het op een dag zo ver. Facts... FACTS!! Eindelijk!! All my Gods, I'm so excited! Are you excited? 'Cause I'm excited. We can both be excited together. *-* Even serieus nu. Ik kijk altijd heel erg uit naar dit evenement. Niet alleen omdat mijn beloved Japan er overal te vinden is in anime, manga, merchandise van beide, mensen in cosplay, Little Japan en de matsuri-hal (Japans festival halletje = nieuw!), maar definitely ook omdat er een reeks aan niet-zo-alledaagse zaken te beleven valt. Dan denk ik natuurlijk aan de Q&A met *famous* people en de demo's van unreleased games. Just spreading the love. Mijn favoriete onderdeel is... you probably guessed wrong; cosplay! I'll be at the scene every day, all day. Can you help Dora find me? Extra points if you're cosplaying yourself. I like cosplay. Yes, this was all so I could brainwash you into cosplaying for me. Muhahahaha This was all for today, kids. Love from Inneke. Naar goede gewoonte schrijf ik mijn praesidiumtekstje enkele uren voor de deadline, omdat onder tijdsdruk mijn creatieve geest het beste werkt. Ik kijk even rond op mijn kot en knik tevreden naar het prima opkuisresultaat, ook van enkele uren tevoren. Natuurlijk heb ik alleen gekuist op ooghoogte. De vloer is de moeite niet om op te kuisen want ik ben hier toch weg in twee jaar. Hopelijk. Niet dat het hier niet plezant is. Integendeel, ik vind het hier heel leuk in Gent. Ik hoop dat het snel beter weer wordt wel. Ik heb drie weken geleden drie paar sletsen gekocht en ik zou ze graag nog willen dragen. Ik kijk naar mijn prikbord. De プリクラ van in Dusseldorf (de eerste TnoK activiteit dat ik heb meegedaan), moet ik nog steeds inscannen. Het is al bijna twee jaar geleden nu. Ik besef dat mijn creatieve geest zijn optimale capaciteit nog niet heeft bereikt in de voorbije 30 minuten. Zolang ben ik al bezig om dit tekstje te schrijven. Ik ben wel blij dat ik al meer woorden heb dan in mijn gemiddelde inzending. Misschien moet ik toch maar eens beginnen aan dat Koreaans. Iemand zei mij (valselijk) dat hangul op 30 minuten geleerd kan worden. Na twee weken nu al heb ik het nog altijd niet onder de knie. Granted, ik heb het sinds twee weken voor de laatste keer bekeken. Maar in my defense: het is nogal druk geweest de laatste tijd (niet echt, misschien een beetje). Ik heb zin in karaoke. Iana
24
Inspiratie kan je werkelijk overal bekomen! Loop bijvoorbeeld eens in je tuin (of een mooi park, dat zal ook wel lukken) tijdens een van deze prachtige herfstdagen, en je schrijft spontaan een dik boek dat de natuur bejubelt. Of ga een weekendje naar Parijs, en gegarandeerd vloeit er zo een romantische novel uit je pen. Of doe net zoals ik: zit in je keuken, te filosoferen over belangrijke levensvragen. Het mooie resultaat hiervan is een tekst over een vuilnisbak (dit zou evengoed als resultaat een kookboek kunnen zijn natuurlijk, maar helaas heb ik geen plaats genoeg om hier een paar lekkere, zelf gecreëerde gerechten uit de doeken te doen en moest ik met een ander onderwerp op de proppen komen.) Vuilnisbakken dus, want vuilnisbakken zijn veruit het meest fascinerende toestel in de keuken. Vuilnisbakken en de eeuwige vraag: waarom zitten ze altijd volledig vol? Of als ze niet volledig vol is, volledig leeg, om na een paar uur precies zichzelf op te vullen en weer uit te puilen als je de volgende keer iets wegsmijt erin. Waarom zit die nooit eens ¾ vol? Of halfvol? Is een vuilbak dan zo klein of is het gewoon mij mama die er zoveel ingooit zonder dat ik het zie? Nee, ik ga het nooit snappen wat er aan de hand is. Miep moep kindjes! Het is bijna af! Joepiejayay! Ik ga echt een vreugde dansje doen als deze hon af is. Hij is sowieso al een week te laat, maar we hebben het allemaal druk gehad na FACTS, dus volgens mij neemt niemand het me kwalijk … of toch niet in mijn gezicht. Ik heb een nieuwe foto gezocht voor deze praesidiumpraat want de vorige was een beetje outdated. Op deze foto heb ik wel nog korter haar maar het is ten minste een half jaar na de vorige genomen. Nu heb ik mijn haar weer gekleurd. Felrood. Het is wel tof en het staat mij wel, maar ik ga nu weer maanden een rosblonde uitgroei hebben waar ik mij aan ga ergeren. Ondanks het feit dat ik enorm slordig ben en ons kot er altijd uitziet alsof er een veldslag in heeft gewoed, heb ik een lichte vorm van OCD. Dus dingen zoals uitgroei zijn echt afschuwelijk. Ik ben aan het wachten op sushi. Mmmmm sushi. Ik heb nog niet deftig gegeten vandaag en mijn diëtiste zou kwaad zijn. Maar meh, ik betaal haar genoeg. Sushi is gezond, maar met mate. Dat is zo het ergste, enkel kleine hoeveelheden mogen eten. Ik wil ALLES opeten! OM NOM NOM. Maar goed, ik heb voorbij mijn foto deze pagina met tekst gevuld en dan nog een paar lijntjes extra dus volgens mij is dit wel genoeg gezever. Bij nader inzien heb ik nu een hele pagina enkel en alleen met het tekstje van Lizz. Ik heb geen zin om weer een random foto erop te zetten … alhoewel? Neen, potverdikke, we hebben nog geen foto met het hele praesidium van dit jaar. Dat zou handig zijn. Ik ga het eens moeten voorstellen op een vergadering. Zo heb ik iets als bladvulling als ik in zo’n situatie kom. Er is al een half leeg blad na het artikel van die AKB48 dinges. En dat is al super irritant. Zo ene keer kan dat nog wel, maar meerdere keren is echt bladverspilling. Om de één of andere reden heb ik het gevoel dat met een beetje foefelen Lizz haar stukje en foto nog op dit blad had gekund. Wat nu gedaan? Ofwel schrap ik al deze zever en probeer ik het, ofwel blijf ik maar random sh*t typen tot ik de hele volgende pagina vol heb. Maar wat 25
als het nu net niet past en dan moet ik al dit opnieuw typen. Ik kan het ook gewoon kopiëren en op mijn klembord laten staan. Maar ergens vind ik het leuker van gewoon te blijven typen, dit is het enige voorbeeld van free writing uit Engels in het echte dagelijkse leven. Dus is mijn vraag, mevrouw Sarah Haas, waarom moeten wij duizend woorden per week brabbelen over random dingen als dit de enige keer is dat ik het kan gebruiken? En dan nog. Niet iedereen is scriptor of moet een verplicht tekstje schrijven voor een tijdschriftje van de Japanologie of eender wat anders eigenlijk. Het zit hier vol met fruitvliegen. Ik haat fruitvliegen. Ze hebben altijd de neiging van op je scherm te gaan zitten als je aan het gamen bent. En als je stil genog zit kruipen ze bijna in je neus. Dat en er zijn er zo verdomd veel van. Je geraakt die echt niet kwijt tenzij je ALLES in je huis wegsmijt en de vuilbakken wegzet en geen planten of bloemen hebt staan en geen stinkende gootsteen of iets dergelijks. Ik heb op het internet zo es een prentje gezien van een glas waar ze honing en een stukje fruit hadden in gedaan met een stukje plastiek folie erover en daar dan een paar gaatjes in geprikt. Blijkbaar is het hetzelfde principe als een flesje cola in de zomer voor wespen. Wesp vliegt erin, kan niet recht naar omhoog vliegen door het gaatje en verdrinkt. Misschien moet ik dat eens proberen. Maar de honing is bijna op en ik drink graag honing in mijn thee. Drink ik graag of eet ik graag honing? Drinken klonk het meest logische want de thee is vloeibaar en de honing smelt erin. Hoewel het voor het in de thee wel vrij vast is. Ja, ik koop van die dure bloemige lekkere honing in een pot. Niet van die honingbrol in een spuitflesje. Etje beutje! Bij nader inzien is het misschien maar beter dat deze pagina nog dingen nodig had. De hon deze keer was een beetje magertjes denk ik. Ik ga eens kijken hoeveel pagina’s de vorige had. Blijkbaar dertig. Dat is wel deftig. De hons van vorig jaar waren er eigenlijk gemakkelijk 35. Daarom dat ik een beetje inzat met het feit dat deze wat kort ging zijn. Maar ik mocht de prentjes groter zetten en dat helpt ook wel enorm. Oh kijk! We zijn er zo ongeveer! Leuk is dat. Om de één of andere reden heb ik het gevoel dat ik nog iets wou typen. Maar goed. Mijn sushi is al elf minuten te laat! ARGH! En ik moet nog douchen en naar Inneke om te judgen wie er de winnaar van deze scavenger hunt zal worden. Dat wordt echt hilarisch hoop ik. Ok, nu heb ik ECHT wel genoeg gezeverd. Tot een volgende keer lieve lezers! Jullie nederige scriptor, Goedele
IK BEN ZIEK. En toch moet ik tekstjes schrijven, zoals een braaf slaafje. Ik begin Niehaus zijn smetvrees volledig terecht te vinden, want al op de eerste dag school zit ik tussen een hoopje hoestende en snotterende mensen. Ja, de dag erna ben ik ook ziek. De hele week ben ik ziek, zo heb ik de Japanologenparty helemaal gemist. *snif* Dus aan iedereen die nu nog ziek is, gelieve mondmaskertjes te dragen, of gewoon thuis te blijven.
26
Upcoming events Wij bij Tomo no Kai zorgen er graag zo vaak mogelijk voor dat je iets te doen hebt na een zware dag van studeren en lange lessen. Vandaar overloop ik al even de belangrijkste activiteiten die in het verschiet liggen. Alle activiteiten worden natuurlijk ook aangekondigd op facebook en in de eerste Japanse les van elke week. De data kunnen af en toe nog veranderen, maar daar wordt je steeds van op de hoogte gehouden. Wil je je buiten de activiteiten inschrijven als nieuw lid van Tomo no Kai? Geen probleem, stuur een mailtje met je naam en e-mailadres naar
[email protected] en betaal op de eerstvolgende activiteit je inschrijvingsgeld (4,5 euro). Coctailavond Lekkere, zelfgemaakte coctails, origineel voor de Tomo no Kai aan 2.5 of 3 euro. Ze zijn al elk jaar lekker geweest en dit jaar hebben we een aantal ouwe getrouwe terug uit de kast gehaald. Iedereen die iemand is komt naar de coctailavond. Het is er echt super plezant … en naarmate de avond vordert ook hilarisch. Aikido Niehaus sensei die leerlingen tegen de grond kwakt voor het plezier en dan demonisch lacht. Dat is de Aikido. Daarna kan je dan ook elkaar proberen tegen de grond te kwakken. Mensen met een heel grote set ballen kunnen ook proberen professor Niehaus tegen de grond te kwakken. Arts en crafts avond Wil je proeven van kalligrafie, Go, Shogi, theeceremonie, origami, haiku en anime tekenen? Wil je dat dan ook nog eens allemaal op hetzelfde moment doen en er als lid helemaal niks voor hoeven betalen? Kom dan naar de arts en crafts avond! Tomo no Kaiwa Om je Japans te oefenen in conversationele situaties is dit het ideale moment. Wij organiseren deze kaiwa’s special zodat je wat extra in contact komt met Japans en je angst om Japans te spreken kan overwinnen. Zeker een aanrader! Wafelenbak in de Blandijn Je zal het al ruiken vanaf vroeg in de ochtend. Aan de hoofdingang van de Blandijn gaan wij verse wafels verkopen aan een vriendschappelijk prijsje en dit helemaal in jullie voordeel! Dit is een manier om geld in te zamelen voor de Japanreis die wij in het tweede semester organiseren.
27
Kleurplaten Iets simpeler :
28
Iets moeilijker :
29
Sudoku Iets simpeler :
Iets moeilijker :
30
Linke Boel Omdat ik toch veel vaker op youtube zit dan eender welke site dan ook, ga ik eens een paar van mijn favoriete youtube channels aanraden.
Extremely decent : Deze jongens zijn hilarisch en hebben echt goeie sketches. Ze krijgen niet half zoveel credit als ze verdienen. Ik raad de volgende video’s aan om hen een beetje te leren kennen : “The first honest cable company” en “An unhappy birthday song”.
Julian Smith : Af en toe ene iets donkerdere humor, maar over het algemeen ook heel goeie sketches. Zeker aan te raden is zijn Mister Timn reeksje. Die zijn Hilarisch. Naar zoals ik al zei, iets donkerdere humor.
How to cook that : Ik ga niet liegen, meer dan de helft van de channels waarop ik geaboneerd ben zijn cooking channels. Om heel leuke dessert recepten op te rakelen ga ik vaak een kijkje nemen bij Ann Reardon. Die Dalek doe ik ooit nog es!
Simon’s Cat : Dit is gewoon hilarisch omdat het zo hard lijkt op Garfield, maar dan met hoe een echte kat zich zou gedragen. Eender welke kateigenaar zal deze korte tekenfilmpjes bekijken en denken : “Jah! Dat doet die van ons ook!”
Rhett & Link en Rhett & Link 2 : Elke dag kijk ik na 12 uur naar Good Mythical Morning. Hun talkshow waarin ze over vanalles en nog wat zeveren. Hun main channel staat vol leuke liedjes, sketches en grappige, awkward situaties.
AgentXPQ : Wie tegen een monotone stem kan gaat zeker genieten van zijn vreemde tekening filmpjes waar hij het leven contemplate en zich dingen afvraagt over vanalles en nog wat.
Katy Towell / Childrin R Skary : Geloof mij, kinderen zijn griezelig. Als je dat nog niet dacht, dan doe je dat wel na het zien van deze griezelige tekenfilmpjes van deze getalenteerde artieste. Dit channel is niet voor die met een zwak hart.
aniBOOM : Ik ben een grote fan van computer geanimeerde films. Ben je dat ook, dan ga je zeker genieten van de tientallen korte filmpjes op dit channel. Ze zijn door amateur filmmakers gemaakt en zelden twee door dezelfde artiest.
Mary Doodles : Mary is een tekenares en ze tekent prentjes. Leuke prentjes, grappige prentjes, griezelige prentjes en ze zet het proces op youtube. Ze heeft een heel eigen stijl van tekenen die heel herkenbaar is.
31
Nawoord Dag lieve lezertjes! Hier is het dan, de tweede hon van mijn carrière. Persoonlijk vind ik hem beter dan de vorige. Er zit veel leuke en leerrijke content in en de lay-out is netjes. Persoonlijk heb ik geleerd dat op tijd zijn met dit soort dingen heel moeilijk is ook al is al de rest eens op tijd. Nu maar hopen dat de printer weer geen foutjes maakt zoals vorige keer. De helft afprinten zonder afbeeldingen, wat denken die wel! Wel, wij zijn een ervaring rijker en zij een klant armer. Zeg dat ik het gezegd heb. Ik merk dat ik vaak heb moeten terugkijken naar de eerste hon om te zien hoe ik bepaalde dingen nu ook al weer gedaan had. Ergens niet echt slecht, het moet zijn dat ik vertrouwen heb in verleden zelf. Toekomst zelf gaat blij zijn dat huidige zelf eindelijk dit ding heeft afgewerkt. Dat is iets wat verleden zelf niet zo flink heeft gedaan. Maar swat. Het is er en ik ben er blij mee. Nu maar hopen dat die zo populair is als de vorige. Ik heb bijna geen keus gehad om een boekje mee naar huis te nemen. Ik hoop dat jullie, lieve lezertjes het ook een beetje deftig en vooral jullie tijd waard vonden. Ik heb geleerd dat ik heel lang kan zeveren over niks, op de computer. Maar aangezien ik de praesidiumpraat al helemaal vol heb getetterd ben ik nu een beetje mijn woorden kwijt. Ik kan moeilijk blijven schrijven over hoe ik kan zeveren. Misschien dan maar eens reflecteren op de vorige paar weken. FACTS was super tof, wie er van jullie ook heen geweest is vond dat ongetwijfeld ook. Wel weer super warm, zoals gewoonlijk. Wij stonden op de matsuri op Little Japan hard te werken voor jullie plezier en voor dat van een hoop Walen me dunkt. Waarom konden die dan ook geen Engels? Probeer maar eens in het Frans uit te leggen hoe Omikuji werkt. Oh, en even een berichtje aan die trien die de zaterdag als één van de eersten bij mijn schminkstandje is geweest : ik heb je eyeliner, je bent die vergeten toen je je gezicht aan het opmaken was in mijn spiegel nadat ik het geschminkt had. Je vriendin vond het trouwens ook niet al te vriendelijk. Luister af en toe wat meer naar haar. Troela! Daar, dat lucht op. Dat heeft mij echt heel het weekend tegengestoken. Kindjes schminken was echt wel heel leuk. Die zijn veel sneller blij en hebben geen eisen. Zelfs als je eens een foutje hebt gemaakt zijn ze nog steeds super gelukkig dat ze eens een vuil gezicht mogen hebben. Andere activiteiten die ik echt de moeite vond waren de rakugo en Otzenhausen. Als je ooit nog eens de kans hebt om een rakugo voorstelling (met ondertiteling) bij te wonen moet je dat zeker doen. Het is echt de moeite en het is een beetje in de trant van stand-up comedy maar dan eerder sit-down comedy. Heel sympathieke mensen ook die artiesten. In Otzenhausen hebben we met een klein groepje veel geleerd en lange lezingen bijgewoond maar vooral veel contact gehad met een groep studenten van de Todai universiteit, één van de top universiteiten van Japan. Hoewel mijn Japans verre van voldoende is om een diepgaand gesprek aan te gaan heb ik toch veel kunnen verstaan en mijn Japans ook deftig kunnen bijschaven voor het begin van het nieuwe schooljaar. Wil je er volgend jaar ook bij zijn? Wees dan zeker bij de inschrijvingen volgend semester. Dat was het dan weer voor mij. Tip van de dag : als je een combi oven magnetron hebt, kijk dan eerst op welke stand het staat voor je er iets inzet om het op te warmen. Groetjes en knuffels, Goedele, scriptor Tomo no Kai 2013 - 2014 32
