VIA-jaarverslag 2012

VIA-jaarverslag 2012

samengesteld en geredigeerd door Florian van Kuijk & Floor Bakker Stichting VIA (Vrijwillige Internationale Aktie) Nederlandse tak van Service Civil International (SCI)

Marius van Bouwdijk Bastiaansestraat 32 1054 SP Amsterdam [email protected] www.stichtingVIA.nl giro: 3939975

Inhoudsopgave Inleiding

3

Over VIA

3

Het jaar 2012

3

Internet integreert Het online plaatsingssysteem Nieuwsbrief

3 3 4

Placement officer

4

Verhuizing

4

Voorbereiding en evaluatie Voorbereidingsdag Evaluatiedag

4 4 5

Nieuws uit de groepen Werkprojecten LTV/EVS MOCANA

6 6 6 7

Internationaal: Service Civil International

8

Financieel verloop

8

Bijlage 1: Verslag werkproject Zweeloo

9

Bijlage 2: Verslag LTV-project Japan

15

Bijlage 3: Verslag Zajel project Palestina

17

Bijlage 4: Verslag “Ismat in the Netherlands”

19

Bijlage 5: Statistieken 2012

20

Bijlage 6: VIA Official Financial Report 2012 & Budget 2013

21

VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

2

Inleiding Dit is het jaarverslag van Stichting VIA over het jaar 2012. In dit jaar hebben we nieuwe routines opgepakt. Met weinig middelen zijn we steeds efficiënter aan het worden, terwijl we de gezelligheid die voor de cohesie van de organisatie zorgt, in stand houden. Elke maand komen we bij elkaar om te vergaderen, samen te eten en ideeën uit te wisselen. Uiteraard staan de kernopvatting zoals altijd overeind: het bevorderen van vrede.

Over VIA VIA is de Nederlandse tak van Service Civil International (SCI), een internationale vredesorganisatie. SCI werd vlak na de eerste wereldoorlog opgericht; een groep internationale vrijwilligers werkte in Frankrijk samen aan de wederopbouw van verwoeste dorpen. De IVH (Internationale Vrijwillige Hulpdienst) werd opgericht na de watersnoodramp in 1953 en hieruit kwam in 1969 Stichting VIA voort. In de loop der jaren is SCI uitgegroeid tot een wereldwijd netwerk, met takken in Europa, Azië en de VS en met partners in andere delen van de wereld. Die takken en partners organiseren allemaal hun eigen werkprojecten, waaraan buitenlandse vrijwilligers deelnemen. Het motto van SCI is 'woorden en daden'. Belangrijk voor elk project is dat het op enige wijze voldoet aan de missie van SCI: het bevorderen van vrede! Om op een effectieve manier aan de missie te werken is er op internationaal niveau een strategisch plan. De individuele takken wordt gevraagd om invulling te geven aan de in het strategisch plan beschreven punten. De manier waarop, wordt door de takken zelf bepaald. VIA-Nederland heeft besloten om alle werkzaamheden door vrijwilligers te laten vervullen, terwijl andere takken betaalde krachten in dienst nemen. Ook het aantal te organiseren projecten wordt per tak bepaald. Het strategisch plan stelt dat vrijwilligerswerk en de korte-termijnprojecten van SCI een speerpunt vormen, maar dat daarnaast ook andere activiteiten zoals vredeseducatie, informatieverstrekking, netwerken met andere vredesorganisaties en het deelnemen aan publieke en maatschappelijke activiteiten belangrijk zijn. VIA heeft in 2011 besloten deze internationale activiteiten tot een minimum te beperken en zich te focussen op het ontwikkelen van de eigen activiteiten. Toch proberen we wel op de hoogte te blijven van internationale ontwikkelingen binnen en buiten SCI.

Het jaar 2012 Hieronder staan de grootste gebeurtenissen van het afgelopen jaar op een rijtje.

Internet integreert Het online plaatsingssysteem Vorig jaar werd het online plaatsingssysteem (OPS) ingevoerd. Bijna alle plaatsingen gingen via dit systeem VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

3

en papieren aanmeldingen werden ingevoerd. Momenteel wordt het gebruikt van het OPS steeds gewoner. Meer VIA-aktieven kunnen er mee werken, wat plaatsingen doen eenvoudiger maakt. Ook de statistieken zijn makkelijk uit te draaien. Zie: www.workcamps.info Nieuwsbrief Met enige regelmaat komt de nieuwsbrief van VIA digitaal uit, ook wel de ViadeVIA geheten. Hierin maken we vrijwilligers en geïnteresseerden attent op de actualiteiten bij VIA, meestal betreft dit het voorbereidings- of evaluatieweekend of leuke projecten. De nieuwsbrief in geïntegreerd in de website van VIA.

Placement Officer Voorgaande jaren nodigde VIA een internationale lange-termijnvrijwilliger (LTV) uit om als Placement Officer de plaatsingen van vrijwilligers op de diverse werkprojecten te verzorgen. Het gaat dan zowel om de plaatsing van internationale vrijwilligers op de Nederlandse projecten als de plaatsing van Nederlandse vrijwilligers op projecten in het buitenland. In 2012 heeft VIA uit praktische overwegingen besloten geen LTV aan te trekken, maar in plaats daarvan Susanna – een vrijwilligster van VIA – als Placement Officer aan te wijzen. Zij werkte al veel op het kantoor en kende daardoor de plaatsingsprocedure. Aangezien ingeschat werd dat het aantal plaatsingen beperkt zou zijn, was het goed mogelijk voor Susanna om deze functie naast haar andere dagelijkse bezigheden uit te voeren. Voor aanvullende training heeft zij eind februari in Polen de Placement officer training bijgewoond. Ten slotte heeft zij aan het einde van het seizoen ook de Exchange Evaluation Meeting in Edinburgh bezocht.

Verhuizing Het afgelopen jaar is het VIA-kantoor op twee manieren verhuisd. We hebben een nieuw adres en zijn tegelijkertijd voor het grootste deel naar het internet verhuisd: heg grootste deel van onze kantoorwerkzaamheden verrichten we nu per e-mail, het delen van bestanden, mailinglijsten, nieuwsbrieven en de sociale media. Het maakt dat we als organisatie flexibeler in tijd en plaats kunnen werken. Vooral de sociale media zijn belangrijker geworden, in het bijzonder voor het aanspreken van jonge mensen. Dat is ook binnen VIA steeds meer gemeengoed geworden. Verder is het prettig dat 'technische zaken' binnen een wiki geborgd en gedeeld worden èn door meer mensen gedragen worden. Dat komt de beschikbaarheid en toegankelijkheid ten goede.

Voorbereiding en evaluatie Ieder jaar worden de zowel zomerprojecten in het buitenland (met de vrijwilligers die daaraan deelnemen) als die in Nederland (met de vrijwilligers die deze begeleiden) voorbereid en geëvalueerd. Hieronder volgt een verslag van deze bijeenkomsten. Voorbereidingsdag Ieder jaar wordt er door VIA een voorbereidingsweekend georganiseerd, voor vrijwilligers die aan onze zomerprojecten zullen deelnemen. Voor bepaalde regio’s (zoals het Midden-Oosten) is dit weekend verplicht, voor alle andere wordt het altijd aangeraden. Alle vrijwilligers die zich aanmelden, worden persoonlijk benaderd over het weekend. Het voorbereidingsweekend is niet VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

4

alleen een plaats waar je informatie kunt vinden over de projecten en landen waar je naar toe gaat, maar waar je ook kennis kunt maken met VIA als organisatie en je gestimuleerd wordt om na je project je ervaringen te delen en je steentje bij te dragen aan de organisatie. De dag is ook bedoeld voor de vrijwilligers die voor VIA een project gaan begeleiden in Nederland. Er zijn specifieke onderwerpen die worden belicht (zoals praktische informatie en informatie over VIA en SCI). Tevens zijn er discussies, workshops, rollenspellen en dergelijke. Ook in 2012 was het een fijne dag met ongeveer vijftien deelnemers. Het geheel werd georganiseerd als een klein werkprojectje in de ideologische Woon/werkgemeenschap de Grote Pyr, te Den Haag.De opkomst was helaas niet zo groot, maar doordat de mensen van de Grote Pyr zich mengden, was het een zeer interessante, gevarieerde groep. In het verleden hebben wij diverse werkprojecten bij de Grote Pyr georganiseerd. Zij heetten ons welkom om daar te overnachten, verschillende ruimtes te gebruiken voor het programma en zelfs voor ons te koken. Er werd een heuse 'werkprojectsfeer' gecreëerd door gezamenlijk aan een klus te werken (het stuccen van de keuken en hal), gezamenlijk zelf gemaakte pasta pesto te eten, Den Haag te verkennen en te genieten van live muziek om een kampvuur. De vrijwilligers gingen voorbereid en gemotiveerd weer naar huis. Evaluatiedag Op 15 september heeft een bescheiden groepje deelnemers die allen hadden meegedaan aan internationale vrijwilligersprojecten, hun ervaringen gedeeld met de vrijwilligers van VIA op het kantoor van VIA in Amsterdam. Dit gebeurde in het kader van de Evaluatiedag. Krystyna, een van de organisatoren: “We started with some energizers brought back home from this year's camps and having loads of fun we could only imagine how much the kids in AZC Zweelo (een asielzoekerscentrum waar VIA dit jaar een werkproject organiseerde – red.) must have enjoyed them.” Na de energizers was het tijd voor het delen van ervaringen. Er waren verhalen van zowel mensen die naar het buitenland zijn geweest, als van de kampleiders van de Nederlandse vrijwilligersprojecten. Sprak iedereen in de groep wel Engels? Was de organisatie strak, of moest er geïmproviseerd worden? Hoe waren de omstandigheden van de slaaplocatie? Hoe werd en omgegaan met conflicten? Al dit soort dingen kwamen aan bod. Iedereen had de gelegenheid om hierover mee te praten en zijn onderwerpen aan te voeren. Krystyna: “We have been taken on a trip to Estonian countryside, watching pictures of Meshesha and hearing his stories. He can definitely see and capture beauty of the world through the camera lence, thus giving us a glimpse of amazing landscapes around there and, most of all, of the rich intercultural experience he got. Listening to the stories of David, a volunteer who did his 3rd workcamp with SCI this year, we got inspired with new ideas that we could implement in our camps.” Daarna werd de groep gesplitst voor de bespreking van “angsten en verwachtingen” voorafgaand aan het project en in hoeverre deze zijn uitgekomen. Tevens is aandacht geweest voor hoe verwachtingen je ervaringen kunnen beïnvloeden of bepalen.


5

Na de lunch kregen de kampleiders van de Nederlandse projecten een apart programma en was er tijd voor degenen die afgereisd waren naar elders in Europa en Azië om hun kamp rapportcijfers te geven op basis van een aantal punten: locatie, werk, groepsdynamiek, buitenlandse organisatie, doelstellingen van SCI (als zijnde een vredesorganisatie), kampleiders enzovoorts. Gelukkig konden de meeste kampen een dikke voldoende in ontvangst nemen. Hoewel sommige deelnemers primitieve leefomstandigheden kenden of er enige structuur in de organisatie van het project miste, kon iedereen zich prima vermaken tijdens de weken in het buitenland. Voor wie wilde werd er de kans geboden om zich ook in Nederland, buiten de projecten om, voor VIA in te zetten, waar een aantal erg veel zin in had. Krystyna: “We spent a great day together. We had delicious lunch in the sun, including some Greek specialties. We got valuable feedback, we discussed issues important for us, we shared doubts and ideas and we found some solutions. But most of all we experienced another VIA meeting that gives inspiration and energy and we got to know that our volunteers want to do more workcamps and are also motivated to be active with VIA in the meantime. Mission accomplished!”

Nieuws uit de groepen VIA bestaat uit diverse vrijwilligers, die zich bezighouden met specifieke activiteiten en thema's die voor VIA belangrijk zijn. Hieronder volgt een verslag van de diverse groepen. Werkprojecten In 2012 heeft er een vrijwilligersproject plaatsgevonden in een asielzoekerscentrum in Zweeloo. Dit project is goed verlopen. Het project paste bovendien goed bij de ideologie en focus van VIA (zie ook 'vluchtelingen'). Doordat slechts 1 project werd georganiseerd in plaats van vier of vijf (zoals in voorgaande jaren), hebben we met de huidige mankracht een mooi en kwalitatief goed project kunnen neerzetten. Zie Bijlage #1 voor een verslag. LTV/EVS Deze letters staan voor Lange Termijn Vrijwilliger en European Voluntary Service, beide manieren om langer dan een maand vrijwilligers werk te doen in het buitenland. Chris van der Kooij is de verantwoordelijke persoon binnen VIA, die zorg draagt voor een goede afweging, begeleiding en evaluatie van mensen, die een dergelijk project willen doen. Chris: “In 2012 is het niet gelukt om iemand op een EVS project geplaatst te krijgen. Het is wel gelukt om drie personen, allen vrouwen, naar een LTV project te begeleiden. Een persoon is voor de duur van een maand in Japan geweest op een project bij een biologische boerderij, waar ook kinderen opgevangen worden (zie Bijlage #2). Zij had vanuit haar werk een maand vrij gekregen om een dergelijk project te doen. Een ander heeft twee maanden geholpen bij Tent of Nations bij Bethlehem, een project van een partner van ons in Palestina. Zij hielp mee op het land en bij de ontvangst van nieuwe vrijwilligers. Ook in Palestina, maar bij Project Hope, hielp de derde persoon mee voor een periode van 2,5 maand. Zij gaf verschillende taallessen aan diverse leeftijdsgroepen tussen de 8 en 18 jaar en zij organiseerde creatieve activiteiten voor die groepen kinderen en jongeren.” VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

6

Om het EVS gedeelte meer vorm te kunnen geven, heeft Chris twee cursussen gevolgd vanuit het Nationaal Jeugd Instituut over de inhoud en de mogelijkheden om met EVS projecten te werken. MOCANA MOCANA staat voor “Midden-Oosten, Centraal-Azië en Noord-Afrika”. Binnen VIA houdt de MOCANA-groep van VIA zich bezig houdt met deze regio door:  Nederlandse vrijwilligers die naar de regio willen te werven, selecteren, voorbereiden en begeleiden;  Vrijwilligers uit de regio uit te nodigen in Nederland;  Informatie over de regio te verstrekken; en  De internationale banden met partners in de regio en SCI takken die werken in de regio te versterken. Door de Arabische lente is het Midden-Oosten vaak middelpunt van de belangstelling geweest. Tegelijkertijd maakte het reizen naar de regio en het organiseren van vrijwilligersprojecten aldaar lastiger. In Syrië is het helemaal niet mogelijk om te leven, laat staan een project te organiseren. In andere landen was het soms niet wenselijk om internationale gasten te hebben, of kon hun veiligheid niet gegarandeerd worden. Daarom is de nadruk van de Mocana-groep de laatste jaren verschoven van het uitzenden van vrijwilligers naar het uitnodigen van vrijwilligers, het verstrekken van informatie en het aansterken van de internationale contacten. In 2012 heeft de groep concreet het volgende gedaan: 1. Uitzenden vrijwilligers: In 2012 werden drie vrijwilligers naar de regio uitgezonden, allen naar Palestina. Twee van hen deden een lange termijn project (Project Hope en Tent of Nations) en een van hen een zomerproject bij Zajel. Een verslag is te vinden in Bijlage #3. Daarnaast hebben velen informatie opgevraagd, maar heeft dit niet tot uitzendingen geleid. 2. Uitnodigen van vrijwilligers Er waren in 2012 twee grote programma's. In een programma werd een vrijwilliger van de partner Zajel in Nablus uitgenodigd om deel te nemen aan het “ incoming programme” in Nederland. Dit programma duurt een maand. In de bijlage is een verlag te vinden (Bijlage #4). In het andere werden twee muzikanten van onze Egyptische partner Gudran uitgenodigd voor een programma van eveneens een maand in Nederland. 3. Presentaties: De Egyptische muzikanten en activisten hebben diverse informatiebijeenkomsten, evenals muziek en filmavonden, gehouden. Daarnaast organiseerden we met een spreker van onze partner Baladna uit Haifa een inspirerende avond in Amsterdam.


7

4. Internationale contacten: VIA was ook dit jaar weer contactpersoon voor een aantal partners in de regio waarmee contact wordt onderhouden. Tevens werd een bezoek gebracht aan Project Hope - Nablus, Zajel - Nablus, IPYL - Hebron, Tent of Nations - Bethehelem, Baladna - Haifa, Gudran - Egypte en Bridges of Peace, Jordanië. VIA nam ook deel aan de internationale North-South Platform meeting van SCI.

Vluchtelingen Al vele jaren houdt VIA zich bezig met het thema vluchtelingen en migratie vanuit een solidariteitsperspectief. Ook dit jaar werd weer een werkproject in een asielzoekerscentrum georganiseerd, waarbij activiteiten voor kinderen werden georganiseerd en het studiethema in het teken stond van de situatie van vluchtelingen. Daarnaast heeft VIA zich tegen het eind van het jaar aangesloten bij de vele organisaties en individuen, die achter de vluchtelingen zijn gaan staan, die zichzelf georganiseerd hebben om de problematiek van vluchtelingen op straat aan te kaarten. (foto: kinderen tekenen boodschap voor vluchtelingen)

Internationaal: Service Civil International VIA staat als vredesorganisatie niet alleen. VIA is de Nederlandse tak van Service Civil International, een beweging van 45 takken en groepen, het overgrote merendeel in Europa en Azië, en vele partners over de hele wereld. Hoewel VIA in 2012 besloot zich in haar internationale taken te beperken, hebben we toch ook op internationaal gebied het noodzakelijke gedaan. Zo besloot VIA een vrijwilliger, woonachtig in Indonesië, uit te zenden naar de International Committee Meeting (ICM). Dit is de internationale jaarvergadering van SCI, die dit jaar in Maleisië plaatsvindt. Deze vergadering werd deels in Nederland en – geheel van deze tijd - deels per Skype voorbereid. Daarnaast stuurde VIA ook afgevaardigden naar de North South Platform Meeting (NSPM – een bijeenkomst over de plaatsingen in Afrika, Azie, Zuid-Amerika en het Midden-Oosten) in Duitsland en de Exchange Evaluation Meeting (EEM – een bijeenkomst om het plaatsingsseizoen te evalueren) in Schotland. De afgevaardigde naar de EEM werd na de internationale vergadering actief als coördinator van een werkgroep, die later in het jaar internationale maatstaven creëerde voor werkprojecten. Ten slotte volgde VIA het internationale nieuws.

Financieel verloop Financieel blijft VIA ondanks een tegenvallende aantal inschrijvingen gezond. In de bijlage zijn de statistieken van 2012 terug te vinden (Bijlage #5). Ook is bij dit jaarverslag een financieel jaaroverzicht beschikbaar (Bijlage #6). VIA werd in 2012 financieel gesteund door:


8

Bijlage 1: Verslag werkproject Zweeloo Introductie Het project vond plaats van 23 juli tot 10 augustus 2012. In dit verslag wordt de loop van het project belicht en wordt tevens het financiele verslag gepresenteerd. Een kort verslag van het project zal permanent op de website van Stichting VIA worden geplaatst, onder vermelding van Stichting Maagdenhuis als subsidieverstrekker. Doelstelling Het AZC Zweeloo project van Stichting VIA heeft de volgende doelstellingen:  Door middel van het organiseren van activiteiten voor kinderen/jongeren een positieve impuls geven aan de asielzoekers die vaak al enige jaren zonder veel vooruitzichten in het AZC leven.  Door middel van samenwerking en gemeenschappelijke activiteiten de relatie tussen de inwoners van het AZC en omwonenden verbeteren.  De deelnemers aan het project meer inzicht geven in de asielzoekersproblematiek en conflicten in de gebieden waar de asielzoekers vandaan komen.  Het bevorderen van wederzijds begrip tussen mensen van verschillende achtergronden, culturen en nationaliteiten door middel van samen leven en werken in een groep. Over VIA en SCI VIA is een vredesorganisatie die veel belang hecht aan het bevorderen van wederzijds begrip en solidariteit als voorwaarde voor vrede. In internationaal verband draagt VIA hieraan haar steentje bij als Nederlandse tak van de internationale vredesorganisatie SCI. In totaal zijn er naast VIA nog 35 takken en vele partnerorganisaties van SCI, die verspreid over de hele wereld soortgelijk werk doen als VIA in Nederland. Tijdens hun bestaan hebben VIA en SCI inmiddels vele vrijwilligersprojecten rond het thema ‘vluchtelingen’ georganiseerd; onder andere in asielzoekerscentra. Vanaf 2009 worden er projecten bij het AZC in Zweeloo georganiseerd. In eerste instantie waren dit alleen projecten waar activiteiten georganiseerd werden voor kinderen in het centrum. De laatste jaren zijn jongeren steeds meer bij dit project (maar vooral dat in Markelo) betrokken, voornamelijk door activiteiten voor de jongeren te organiseren, deels door hen ook organisatorisch werk te laten verrichten ten behoeve van de kinderactiviteiten. Ook ouders en overige volwassen bewoners en mensen die rondom het AZC wonen, werden betrokken waar het mogelijk was. Voorbereiding Ik zelf was vanuit VIA de coordinator van het AZC Zweeloo project. Ik deed dit nu voor het eerste jaar. De coordinatie houdt in: 1.

Contacten en afspraken met de kamppartner


9

2.

In dit geval is de partner het COA van het AZC Zweeloo. Het project van het afgelopen jaar wordt ge-evalueerd, er wordt besloten of het project het komende jaar weer wordt georganiseerd. Daarna worden er data vastgesteld en praktische afspraken gemaakt over accomodatie, werk, etc.

3.

Publicatie van project informatie Zorgen dat de project beschrijving in onze internationale database komt te staan en dat er een infosheet wordt geupload.

4.

Fondsenwerving Dit is voor onze projecten meestal een zeer intensieve bezigheid. Voor AZC Zweeloo heb ik echter het geluk gehad dat Stichting Het Maagdenhuis de afgelopen jaren subsidie heeft verstrekt voor het project AZC Markelo. Deze AZC heeft dit jaar zijn deuren moeten sluiten, waardoor wij dit jaar alleen in AZC Zweeloo konden organiseren en steun van het Maagdenhuis konden vragen.

5.

Selectie en plaatsing van de vrijwilligers Ik ben altijd persoonlijk betrokken bij de selectie van de vrijwilligers, maar het uiteindelijke werk van de plaatsing wordt gedaan door onze placement officer, dit jaar Susanna Ramaker. Het proces is als volgt: de zendende SCI-tak of partner organisatie stuurt het aanmeldingsformulier en extra motivatie brief naar ons kantoor, meestal per email vanuit het online overkoepelend systeem dat we delen met de andere SCI takken en partners. De documenten worden gelezen door de placement officer en door mij als project organisator. Gezamenlijk besluiten wij of we nadere informatie willen van de vrijwilliger danwel dat we haar/hem accepteren of afwijzen. Afwijzing kan op basis van ervaring of motivatie maar ook op basis van leeftijd of afkomst (wij proberen een gemengde groep vrijwilligers samen te stellen).

6.

Voorbereiding vrijwilligers De vrijwilligers ontvangen een uitvoerige infosheet met informatie over het project, de situatie ter plaatse, de verwachtingen, etc. Op de tweede dag hebben de kampbegeleider en ik de workshop Fear, hopes & expectations gegeven aan de deelnemers. Om bewust te zijn van ieders eigen en elkaar angsten en verwachtingen. Tot slot kunnen de vrijwilligers bij vragen contact opnemen met VIA. En tijdens het project was er altijd een VIA vrijwilliger aanwezig.

7.

Vinden van kampbegeleiders Dit is ieder jaar zeer moeilijk. Het blijkt dat Nederlandse vrijwilligers vaak liever kiezen voor deelnemen aan een project in het buitenland dan voor het begeleiden van een project in Nederland. Toch lukt het ons altijd weer om op tijd een of meerdere begeleiders te vinden.


10

Via de kampbegeleider van vorig jaar hebben we dit jaar Carlos Torralba bereid gevonden het kamp te begeleiden. Hij had al SCI ervaring als deelnemer en werkte al als vrijwilliger op het AZC in Zweeloo met de kinderen en jeugd. En ook zijn achtergrond als student immigratie recht was een pluspunt. Voor het vinden van een tweede begeleider hebben we dit jaar via een vacature op Oneworld.nl meerdere kandidaten geïnterviewd, op ons kantoor en 1 via Skype. Daarop volgde een moeilijke keuze tussen 2 zeer geschikte kandidaten, we hebben uiteindelijk gekozen voor: Jeanine van Yperen. Helaas heeft deze laatste afgezegd voor het trainingsweekend dat 2 en 3 juni plaatsvond in Den Haag. De andere geschikte kandidate was ondertussen niet meer beschikbaar, ze ging naar een van onze projecten in het buitenland. We probeerden een van de deelnemers, Boglarka Cs. Kiss, die Nederlands kon en ook al ervaring had als kampbegeleider voor SCI Hongarije. Maar helaas ontbrak haar de tijd om voor te bereiden. En heeft ze uiteindelijk ook afgezegd om aan het project deel te nemen enkele dagen voor aanvang van het project, omdat ze een baan had gekregen., waardoor wij dus weer aanspraak moesten doen op onze creativiteit. COA was redelijk streng over de eis 2 begeleiders aan te stellen. Uiteindelijk hebben we met VIA vrijwilligers de rol van tweede begeleider opgelost: De eerste dag heeft Susanna, de placement officer, mij geholpen de groep te ontvangen en het ijs te breken middels allerlei kennismakingsspellen. Ik heb een week vrijgenomen van mijn werk om de eerste week mee te draaien en ervoor te zorgen dat de groep zijn draai zou vinden met elkaar. De weken erna hebben we verdeeld: op maan- en dinsdagen kwam Susanna helpen. Op de donder- en vrijdagen hielp Martine Trommels, een van onze VIA vrijwilligers uit de PR groep. En ik kwam op de woensdagen. Onze aanwezigheid werd zeer gewaardeerd door zowel de vrijwilligers, de kinderen als COA, omdat we als enige van de groep Nederlands konden fungeerden we op alle fronten als vraagbaak, een spin in het web. Vrijwilligers Pola Pieta, 19 jaar, net klaar met de middelbare school, uit Polen David Lao Martil, 19 jarige Biotechnologie student uit Catalonia Anastasiia Bordun, 20 jarige Economie studente uit de Oekraïne. Matteo Spini, 20 jarige student uit Italie Alberto Moya Garcia , 21 jarige student ‘Engels, vertalen en tolken’, uit Spanje Rocio Palao Garcia, 26 jarige basisschool lerares, uit Spanje Simona Koplikova, 20 jarige studente ‘ontwikkelingshulp’, uit Tsjechië. Anna Németh, 25 jarige docent Engels, uit Hongarije Olja Panjeta, 25 jarige studente economie, uit Kroatie. Afgezegd: Ismat Tuffaha, 19 jaar, Engineer student uit Palestina. Deze deelnemer zou via ons uitwisselingsprogramma deel nemen aan het project. Echter zou hij door een late aankomst alleen de laatste week mee kunnen draaien. Er is besloten hem een SCI project te laten ervaren bij onze zuster organisatie in België. VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

11

Boglarka Cs. Kiss, 25 jarige studente ‘Behoeften in speciaal onderwijs’ & ‘internationale relaties’ uit Hongarije, momenteel woonachtig in Nederland ivm stage. En dit de begeleiders: - Carlos Torralba, volledige begeleider, 24 jarige rechten student (immigratierecht) uit Spanje. - Suzanna (gedurende deel van het project). Susanna was sinds twee jaar actief bij ons en vorig jaar heeft zij haar eerste werkkamp begeleid. Zij is in een korte tijd een van onze kern-vrijwilligers geworden - Martine Trommels, (gedurende deel van het project), Martine is ook sinds enkele jaren actief bij VIA en heeft aan diverse projecten deelgenomen. - Ikzelf, Tanja Sikkens (gedurende deel van het project). Ik ben sinds 3 jaar actief bij VIA als vrijwilliger, doorgegroeid naar kampbegeleider en nu project-coordinator. Verloop van het project De groep De groep was goed op elkaar ingespeeld. Enkele vrijwilligers hadden moeite met de Engelse taal. Maar er zijn andere vrijwilligers die voor elkaar konden vertalen in aanverwante talen. De energie en capaciteit van de individuen lag sterk op verschillende niveaus, maar dat werd in de groep geaccepteerd. Sommigen namen initiatief, deden creatieve dingen, anderen waren bijvoorbeeld met name actief bij het socializen met bewoners. Het was een samenwerking van uiteenlopende types individuen, waarbij de mensen in hun waarde werden gelaten. Er waren goede afspraken gemaakt over boodschappen doen, koken, opruimen. Iedereen nam zijn verantwoordelijkheden hierin. Iedere dag waren 2 vrijwilligers verantwoordelijk voor de boodschappen, het voorbereiden van de maaltijden en het schoonmaken. Het voorbereiden van de maaltijden werd zeer serieus genomen: iedereen kookte gerechten uit eigen land. Uit de evaluatie komt naar voren dat het eten goed tot zeer goed werd gewaardeerd. Als co-ordinator had ik het gevoel dat het soms een beetje ontbrak aan de voorbereiding en organisatie van de activiteiten. Rocio, Pannie en Annastasiia (Nastiia), namen hier voornamelijk het voortouw in, mede dankzij hun onderwijservaring. Gaande weg het project werden we hier handiger in. Het was wel jammer dat veel activiteiten die aangedragen werden niet georganiseerd konden worden doordat de groep kinderen voornamelijk uit jonge kinderen bestond 3-8. (meesten rond 5 jaar). Maar uiteindelijk waren de activiteiten altijd succesvol, gezien de grote opkomst en de blije kinderen (zie activiteiten). De begeleiding Carlos is een zeer gemotiveerde begeleider, die zich opstelde als gelijkwaardige deelnemer van de groep en vooral met praktische oplossingen kwam. Hij vormde deel van de groep en initieerde meetings om plannen en afspraken te maken. Daarnaast was hij een sleutelfiguur in informatie verstrekking over het leven en de rechten van asielzoekers. Omdat hij al bekend is in het centrum bracht hij bewoners en vrijwilligers gemakkelijker bij elkaar, wanneer iemand daar interesse voor toonde.


12

Het was wel zeer wenselijk dat er ook (Nederlandstalige) VIA vrijwilligers aanwezig waren. Voor de communicatie met COA, maar ook met de kinderen. We hadden een vrijwilliger die ook Russisch kon spreken. Dat was erg nuttig, vanwege de grote hoeveelheid vluchtelingen uit landen waar Russisch wordt gesproken. De activiteiten Tijdens de voorbereidingsdagen was niet geheel duidelijk hoe groot de opkomst zou zijn van de verschillende leeftijdsgroepen. Maar we wilden graag iedere dag activiteiten voor alle leeftijdsgroepen. We bedachten sportcompetities en een quiz. Al gauw bleek echter dat er voornamelijk kinderen tot 6 jaar waren. Voor deze leeftijd zijn langdurende activiteiten niet geschikt. Ook bleek dat kinderen niet altijd op tijd op kwamen. Waardoor we altijd flexibel moesten zijn. Er waren dagelijks twee sessies van activiteiten. De activiteiten begonnen gezamenlijk in een kring met een liedje/enegizer. Voor iedere sessie werd een knutselactiviteit voorbereid. Spelactiviteiten zoals verschillende soorten tikkertje en diverse liedjes zingen in de kring konden we op ieder moment doen, wanneer bleek dat daar behoefte aan was, bijvoorbeeld wanneer een deel van de kinderen al uitgeknutseld was. Daarnaast werd er ook veel ‘vrij’ gespeeld. Bij mooi weer was het waterballonnen gevecht de afsluiting. Maar altijd eindigden we weer in een gezamenlijke kring met het liedje: hoofd-schouders-knie en teen. Studiethema Al jaren is VIA niet tevreden over de uitwerking van het studiethema, ook dit jaar is het niet echt verbeterd. Uit de evaluatie bleek dat veel vrijwilligers ‘tevreden’ waren over het studiethema. Dit kwam met name doordat ze echt op het terrein leefden en door de gesprekken met COA. Dit gebeurde op de laatste dag, tijdens de evaluatie met COA. Het is heel erg afhankelijk van de vrijwilligers hoe zij dit oppakken. Sommige vrijwilligers werden iedere avond in een ander huis uitgenodigd en kenden aan het eind van het project bijna alle bewoners, hun achtergrond, de problematiek, hun toekomstdromen. Andere vrijwilligers gaven aan dat ze nauwelijks contact hadden gehad met bewoners en verwacht hadden dat dit meer georganiseerd zou zijn. Wat vooral ook heeft bijgedragen is de input van Carlos, die aan het begin van het project verteld heeft over het onzekere bestaan van asielzoekers en hoe de procedure in verschillende landen in elkaar steekt. Hij heeft veel geprobeerd mensen met elkaar in contact te brengen met diverse bewoners waarvan hij wist dat ze graag hun verhaal willen vertellen. Of die ook informeel eens wilden kletsen, basketballen, etc.. Er hebben zeker bijzondere activiteiten en interacties plaatsgevonden: zo heeft een 18 jarige asielzoeker ons een klein piano concertje gegeven. Waaruit voor ons duidelijk werd hoe belangrijk die valse piano op het AZC voor hem was. En ook hoe ridicuul de tijden waaraan hij gebonden is om te kunnen oefenen. De pianoruimte is alleen toegankelijk tijdens de openingstijden van de computer zaal. Vaak speelde hij dan ook thuis bij een bewoonster van Aalden. Ook hebben een aantal vrijwilligers meerdere malen gebasketbald met een van de bewoners. Hij speelt iedere avond met iedereen die maar mee wil doen.


13

Als afsluiting van de activiteiten hebben we een kinderdisco georganiseerd. Dit was een groot succes, waar kinderen en ouders, maar ook andere bewoners op af kwamen en op de dansvloer stonden. En zo hebben we gezien en ervaren hoe mensen iets van het leven op het AZC maken. Waarom ben ik dan toch enigszins teleurgesteld? Georganiseerde info- of ontmoetingsavonden met asielzoekers (en lokale bevolking) bleven uit. Enerzijds is dit denk ik dat dit te verwijten valt aan het al volle programma, 2 x 1.5 - 2 uur activiteiten incl. voorbereiding, overleggen en opruimen, totaal zo’n 6 uur per dag. Met de focus op de kinderen, in plaats van ook het studiethema. Dit gold in ieder geval voor mij persoonlijk. Het was ook ‘psychologisch’ niet gemakkelijk om zoiets te organiseren, immers je moet eerst vertrouwen vinden bij bewoners en ze dus leren kennen, voordat ze je hun verhaal zullen vertellen. Het is lastig om daarvoor de juiste setting te creëren, zeker in groepsverband. Zeker ook met een groep die vooral eerst de kat uit de boom wil kijken. En je als vrijwilliger bezig bent de andere vrijwilligers beter te leren kennen.


14

Bijlage 2: Verslag LTV-project Japan This is a short report for my voluntary project in Japan for the month of April, and it will give you abrief message about why I was there, what I was doing and how the project went. I am grateful for the remarkable arrangement from my current employer Collis BV in Netherlands for the employee who has been working for the company already five years or longer, so am I. This arrangement allows me a month leave as a volunteer for any nonprofit organization worldwide. I chose to work at Free Kids Village which locates at a rural area in Takato Ina City Nagano prefecture Japan. My contact for this project is through SCI Japan and SCI Netherlands which both are a branch under the charity organization “Service Civil International”. It is a rather long way between Leiden Netherlands and Takato Japan. I flew from Netherlands to Japan on March 30 via a transfer in London and finally arrived in Tokyo on 31 March, which is a 16hour trip. I was happy that the trip went smoothly. On 2nd April Monday I visited SCI Japan office in Tokyo and met Mr. Kaneie Toyoda, a member of SCI Japan. He is a very nice gentleman. Ms. Hiroko Takahashi is the placement of SCI Japan Branch. Together with Mr. Kaneie Toyoda, we discussed overall about the project and the preparation for the trip to Free Kids Village at Takato Nagano. On 3rd April I arrived at Takato after a bus trip from Tokyo of 5 hours or so. At the end of the project, I met Mr. Kaneie Toyoda again and I told all about my experience in this project and some suggestions for the Free Kids Village. At Frees Kids Village, I met a big family about 20 people living the same 100year old traditional Japanese house. They are staff, volunteers, school teenagers or children, and came from different cities in Japan. This village is founded by Ms. Takako Iwatani. It is a selfsustainable village. Nearly all daily food is produced by the family self. One main intention of this village is to provide a freewill peaceful environment for kids and teenagers so that they can behave as themselves and feel easy, and also gain some selfsupported living experiences and skills as a preparation for their future life, especially in case of unexpected emergence or natural disasters encountered. Another main intention is to provide a warmhearted family atmosphere for the staff and others who loves countryside life, loves fields, and wish to live in a quiet place for a short or long period. The living manner in this village is environment friendly. Main daily foods are rice and vegetables cultivated by them or wild vegetables picked up from the fields or the woods. They do not use food products from animals, such as egg, meat. The farming is organic, without using any chemical fertilizer or poisonous martial. The farming is mostly manually handled, considered as a slow farming. Salt, organic soap or vinegar is used for laundry, brushing teeth, washing hair, washing dishes, etc. My daily work is mainly helping them with the organic farming and housekeeping. Everyday we get up around 6:00AM and go to bed around 10:00pm. Working is started when one gets up. Especially now, it is spring, a very busy season of planting everything: rice, vegetables, flowers, etc. I have helped with seeding rice and preparing the rice field, and planting vegetables and flowers. The way of preparing the young rice plants is remarkably careful and kind in a number of steps. I did not know that growing rice is also like bringing up a child. First step is to help rice seeds taking a bath in warm water for a certain period till the seeds sprouting; then to spread the seeds equally distributed in rectangular trays with a thicker layer of soil filled at the button and afterwards cover the seeds are with a thin lay of different kind of soil; finally place these trays on a well prepared soft flat bed in the rice field and protect them with plastic sheets from the coldness; in middle May the young rice plants will reach about 5 to 10 centimeters and then they will be planted in the rice fields in very small bunches. This way of growing reminds me why this rice is so delicious and expensive on market. Usually, the daily work is divided in a few tasks distributing to teams. I have worked on different tasks and in different teams: sometimes working in the field, sometimes working in house, sometimes VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

15

cooking exotic dishes western or Chinese, etc. It was really pleasant to work and live together with the family. A couple of members speak good English and the others speak some English. Although I did not really speak Japanese, I succeeded in understanding them or making myself understood with help of mixed Japanese and English speaking or writing, sometimes dictionary. I loved the family there and the corporation with them. I loved the delicious selfproduced food. We learned new words in Dutch, Chinese or Japanese, talked about the things in Netherlands, China or Japan. I also learned much from them Japanese language and gained a better understanding of Japanese culture. I also realized the beautiful characters of some individuals; they think much of others. On the other hand, I also worry about if he or she is taking enough care of him or herself while paying much attention to the rest. For future, I wish he or she becomes strong physically as well as mentally in order to take better cares for the others. I wish all the family members a happy and healthy life. Finally, I would like to give my appreciation for the support from my employer Collis BV; thanks for the contacts and communication of SCI Japan and SCI Netherlands for their efforts and support; thanks also the support of my families in China allowing me to spending this previous time in Japan instead of going back to China where voluntary help is also much needed; thanks my Japanese friends for their efforts to make my stay much easier and more joyful. Xiaofeng Qian, April 2012


16

Bijlage 3: Verslag Zajel project Palestina This was honestly one of the most interesting experiences of my life. Working alongside, exchanging experiences and views with the local volunteers and staff was wonderful. If anything, these moments gave me a real insight into the life of Palestinians. Everybody was welcoming, warm and engaged, which made the exchange of views and experiences much more fun and interesting. I have made lasting friendships I cherish deeply. I have especially learned a lot from Alaa (the main coordinator of Zajel), but also the guides that accompanied us during the excursions, the local speakers and volunteers. They have given us a unique view or perspective on the conflict, lives and everyday troubles that so many people face here in Palestine.

Furthermore, even though I was very nervous about giving the workshops before coming, it turned out to be a wonderful and educational experience, though it was a challenge to leave behind the feelings and thoughts of the morning visits. The students and the work itself supplied the energy and motivation to always make the most out of the time we had. It was wonderful to see how the students were holding back at first, shy and reserved. But after only one workshop you could see them opening up and participate more actively. After a week there was significant progress for all students. We got the quietest girl to do a presentation; she even was the moderator at the UNthemed workshop we gave! After a few workshops we got new students who had heard that it was great from others. I can’t tell you how much this meant to me. The feeling that even with so little we made a connection, some kind of difference. The intercultural exchange was a prominent and important part in all this. The last class was organized as a goodbye workshop. Each of us told the students about our respective countries and cultures and shared gifts and sweets. This was a nice and fitting goodbye. In the end it was the students that made it what it was; they are so warm, kind, open, just wonderful! I am truly going to miss them… By working with and talking to the local volunteers and students I really got what I wished for. I’m most thankful to organizers Ismat, Alaa and Wasseem, who all opened their hearts and minds to me, who were so very frank and sharing, and gave me the best insight and feel for the life there. But all the local volunteers were very welcoming. They helped us any way they could with the workshops, but basically, with any question we had. They volunteered information about their lives, the West Bank, Palestine, the settlers, their views. Most, if not all, spoke excellent English, which made the communication between us very easy. They all helped me with my Arabic, and where very patient with my many, many questions. They not only learned me a language, but a culture. VIA-jaarverslag 2012 – Vrijwillige Internationale Aktie

17

The small things showed me a lot about how on a cultural and traditional level, we are different, but also alike. The talks to coffee shop owners, people on the streets of Bethlehem and the kids on the streets at for instance the Balata refugee camp, were touching, and educational too in the sense that it taught me a people’s mind, a people’s world, a Palestine of many faces, wishes, hopes and dreams, fears, scars, and traumas. The trips to Hebron, Bethlehem, Sebastia, Balata, Nablus, Yanun, the detention center in Al Fara, and the many other villages and places were well chosen. Especially Hebron was shocking, but interesting. The tensions between settlers and Palestinians and the army are so tangible there. The presence of the army is a everyday reality, but for me mostly very strange and horrible. What I found interesting were the personal stories and experiences that were shared with us there. These gave me a direct connection to life lived, to experiences and feelings, to grief and disbelief from a local perspective. Very special. These trips, though sometimes too short and too many in a day, were important, difficult, beautiful, interesting, shocking, poignant and saddening. They showed us the many faces of conflict, but also of daily life and hopes. I think these are the paradoxes every Palestinian lives with every day. I think, though I can’t speak for everybody, this was very well done and certainly a very important part of the camp. However. The constant ‘guiding’ of our movements, access, the many restrictions, but mostly the way this was done, the way we were addressed, sometimes put a shadow over the experience. I eventually just accepted it, but it kept annoying me during the trips. Let me say clearly that I understand their logic behind this, namely our safety, and the reputation of the Zajel project. But I feel, this can be done in a way that would not make me feel uncomfortable and annoyed. The accommodations were beyond expectation. The apartment was so nice and luxurious, it made the homecoming after the sometimes difficult days very comfortable. The rooms are very nice with excellent beds, also the showers, kitchen, washing machine etc are all in good shape. Thank you for your hospitality. Finally, as said, this trip was many things. It was very difficult at times. The infringing settlements, outposts, checkpoints, poverty and despair: so many things that I faced for only a short while, have shocked and perplexed me to the core. Mostly I am very confused and disappointed in the way hatred, greed, and fanaticism are in people’s minds and have taken a life of their own. How can this go on? Where is the sense of humanism, of caring for your neighbors instead of killing and oppressing them? An average person would perhaps call this naive, but for me, it’s a deep and honest interest in people and their motivations, their views and feelings. I had hoped to maybe understand the why of this horrible situation, but sometimes I feel am farther from any truth to this answer than ever. Branka Dasovic


18

Bijlage 4: Verslag - Ismat in Netherlands Bernadette, Lokien, Branka and I were invited to Ria’s and Ton’s houseboat. I’ve never actually seen a houseboat before at that time. Ria and Ton, told us many stories about the SCI camps in the Netherlands used to be so active and energetic. Ton is a type of man whom you should ask for consultation if designing a boat or a house and Ria is a strong hiker and talented chief whom you do not want to miss her meals. The next day, a Greek young man passed by me to meet Ria and travel to the Emmaus camp. Rigas is an engineer who can memorize maps in his mind and whom listening to his critical thinking had benefited me. The talks I had with Rigas about religions, nations, studying and working made me think twice about many stuff. Emmaus is an inspiring community that help many people and do projects. At the time I visited them they were making a fashion show, and Ria was the given the lead. Watching those international wearing old clothes as fashion models made me appreciate how some stuff which I may not care about can be very important for other people. After visiting the Haarzuilens Castle with Ria and Rigas, Rigas and I went to Utrecht, where we had our talks in addition to the mint tea, “haaring”, and the fried potato with the war sauce. The last time I met Rigas was when Bernadette and I joined Rigas and his Greek friends in watching a documentary about Palestine called fives broken cameras. Before my last days in Amsterdam, Bernadette and Otto took me to visit engineering Dutch institution called Deltares. Visiting the institution was one the most important visits I had since its related to my studying fields, it showed how innovative and smart the solutions that Dutch has to find in order to defend the country from all the natural changes that occur. Visiting it has also boarded my horizons in the field I study, and made me do some major changes in my plans. In my modest opinion, the type of works and projects these institutions do all over the world are is high pride for Dutch people and culture. In my dictionary, Amsterdam and getting lost was a synonym. The common united building and archaistic system made it hard for to know the ways and routes. Branka, my friend whom I met in Palestine at a camp, truly suffered from me after I got lost for more than 3 hours in Amsterdam streets. With the company of Branka, I visited Amsterdam zoo. People here in Palestine still envy me every time they see the video of the seals in the zoo since we do not have such creatures in the country. Branka knew how Palestinian food tasted like and took to the right place in Amsterdam the does the same food. Lastly, I met the senior lady who kept reminding me of my grandma. Lokien’s mother was a very welcoming lady who speaks perfect English and had an astonishing amount of knowledge. Her voice talking to me about history will never leave my mind. Lokien, her mother and I went to a family house in Friesland. Friesland is like a country inside a country; a region with a different language, sport and culture, different archaistic system and a region that has red hearts in its flag. I really wish my colleagues at university could see The Royal Eise Eisinga Planetarium, talking and explaining that place to them is never like seeing it with your own eyes. Now, after coming back and thinking about all the time I spend in the Netherlands, I cannot express my appreciation and thanks enough. With the help and efforts of every one of you, I had a very extensive experience that changed many things in my personality and improved my life. Everyone I met from VIA had never hesitated to show help and support. I am glad and proud I met every single person from VIA , my words are not good enough to express my feelings, but I am waiting to welcome you back in your second country Palestine, all of you, and to introduce you to my family, my friends, and to the Palestinian world. Much Love, Ismat Tuffaha


19

Bijlage 5: Statistieken 2012 Incoming Aantal M F

9 3 6

Land van herkomst Tsjechië Catalonië Spanje Kroatië Hongarije Italië Polen Oekraïne

Organisatie CZ-INE ES-CAT ES-MAD HR-VCZ HU-SCI IT-SCI PL-SCI UA-SVI

Aantal

Plaats van bestemming Organisatie België BE-SCI België BE-VIA België onbekend Bulgarije BG-CVS Denemarken DE-SCI Estland EE-EY Finland FI-KVT Ijsland IS-WF Ijsland IS-SEE Italië IT-SCI India IN-SCI Jordanië JO-BOP Kroatië HR-VAK Kroatië onbekend Maleisië MY-SCI Marokko MA-CSM Mongolië MN-MCE Nepal NP-SCI Oostenrijk AT-SCI Palestina onbekend Palestine Nablus Tsjechië CZ-INE Turkije TR-GEN Roemenië RO-SCI Slowakije SK-INE Verenigde Staten US-SCI Zuid-Korea KR-SCI Zwitserland CH-SCI Onbekend onbekend

Aantal

1 1 2 1 1 1 1 1

Outgoing Aantal M F Onbekend

39 7 28 4


2 1 1 2 2 2 1 1 2 2 1 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 1 2 2

20

Bijlage 6: VIA Official Financial Report 2012 & Budget 2013 Rigas Parathyras, Finance Officer February 2013 a. Overview VIA’s target for 2012 was to achieve a zero balance in the finances and ensure optimal use of costs / resources. This was exceeded and due to mostly income that was taken over from previous year (was wrongly expected) as well as more donations than expected. This resulted to a positive balance of 2700 Euros. b. Own Capital / Balance / Activa / Passiva The aciva / passive of VIA does not indicate any major risks. There is some money owned and being owned to VIA but regarding the amount available in bank accounts, this is not major. In 2012 a smaller amount is allocated in Funds and is gone back to the main account. Numbers – Yearly Overview Account Type Begin - Own Capital Final - Banks / Cash Final - Investments Final - Debitors Final - Material Final - Creditors Final - Funds Final - Own Capital Balance - Real Balance - Budgeted

2009 4.304,65 12.898,66 816,80 5.409,90 -4.285,20 -7.728,67 7.111,49 +2.806,84 0

2010 7.111,49 7.848,43 816,80 7.224,14 182,21 -2.037,54 -7.910,72 6.123,32 - 988,17 0

2011 6.123,32 13.797,01 816,80 4.958,91 165,65 -6.081,58 -7.120,68 6.536,11 +412,79 0

2012 6.536,11 9.750,42 816,80 5.619,21 165,65 -2.007,00 -5.130,44 9.145,38 +2.678,53 -100,00

c. Income / Expenses VIA received a fund from Stichting Maagdenhuis, an amount for 3000 Euros, which covered the costs for the Project Markelo and some office and preparation costs. Main sources of income were donations, a lot of which were from old or existing activists, one of which from an old activist of 2000 Euros, and the donations reached the amount of around 3500 Euros. The third main source of income The main source of expense were administration and secretarial expenses, which were around 5000 Euros. This is still reduced from last year due to moving to a more affordable office. There were around 2000 Euros spend for PR and communication, including materials, posters as well as online advertisements. Smaller amount of 600 euros was spent on International trips where VIA participates e.g. the placement officer training, the exchange evaluation.


21

Numbers – Yearly Overview Cost Type General / Admin PR – Communication Donations Outgoing Various International Trips Workcamps NL Projects Exchange EVS Activities Projects Exchange Balance

2009 -7.728,67 - 3.228,98 +3.625,26 +4.894,85 +345,56 -2.222,70 +4.905,22 +2.768,20 -143,40 +2.806,84

2010 -7.910,72 -1.812,92 +3.107,53 +4.710,87 +34,76 -1.018,15 +1.568,58 -35,71 - 988,17

2011 -7.120,68 -1.872,98 + 3.818,20 +3.781,31 -14,40 +115,91 +4.240,85 -19,05 +412,79

2012 -5.130,44 -1.905,37 +3.435,00 +2.578,10 +673,23 -626,38 +2.097,23 +2.678,53

d. Summary & Budget 2013 Based on the previous experience, the budget was also drafted for next year. In this year’s budget, VIA expects a negative balance of 1000 Euros to compensate for the positive balance of 2012. The administration costs are expected to be reduced drastically due to cheaper rent. The income from outgoing volunteers is expected to reduce, based on the trend from previous years. Category Potjes Own capital Bank Accounts Investments To receive Materiaals To pay General / Administration PR – Communication Donations Outgoing Various International Trips Workcamps NL Projects Exchange EVS Activities Projects Exchange Balance

2011b

- 7.400 -2.300 +4.000 +4.000 - 800 - 1500 0

2011a 7.120,68 6.123,32 13.797,01 816,80 4.958,91 165,65 6.081,58 -9.637,05 -1.872,98 + 3.818,20 + 3.781,31 - 14,40 + 115,91 + 4.240,85 - 19,05 ≈ + 412

2012b

- 6.000 -3.000 +4.000 +4.200 -1.000 +1.800 - 100 0

2012a 5.130,44 6.536,11 -9.750,42 816,80 -5.619,21 165,65 2.007,00 -3.573,28 -1.905,37 +3.435,00 +2.578,10 +673,23 -626,38 + 2.097,23 ≈ +2.678

2013b

-2.800 -2.300 +3.000 +2.000 +100 - 1.000 0

≈ - 1000

a = actual, b = budgetted


22

VIA-jaarverslag 2012

Recommend Documents