6
10 (2015)
1300 fietsers op A4
(Vervroegde) pensioenproblematiek! Onlangs is Henk IJbema (oud RWS’er: dienst Oost-Nederland en CD) toegetreden tot de Commissie Sociaal, met onder andere als doel zijn kennis en ervaring in te zetten voor oud-medewerkers die vragen hebben over hun pensioen.
Duur fietspad? (www.omroepwest.nl)
De autoloze zondag van de jaren '70 leek wel even terug. De verlengde A4, die Den Haag met Rotterdam gaat verbinden, was deze zaterdag het domein van fietsers. Nu de weg nog niet open is, mochten ze voor een keer met hun stalen ros over het gloednieuwe asfalt fietsen. Al om 11 uur 's ochtends meldden de eerste enthousiaste bezoekers zich. Regen of geen regen, velen kwamen op de fiets of hadden deze meegenomen achterop hun auto. Want fietsen op een snelweg, dat kan niet zo vaak in Nederland. En als het dan kan, blijkt het erg populair te zijn. Rijkswaterstaat zegt dat er 1300 bezoekers op af kwamen. 'Vooral omwonenden, die wel eens willen zien hoe de tunnel wordt', zegt een woordvoerder enthousiast. (…) De verlengde A4 tussen Delft en Schiedam moet in december opengaan. Maar een exacte datum is er nog niet, volgens Rijkswaterstaat. Over het stuk weg is tientallen jaren gesteggeld. De nieuwe aansluiting moet de drukte op de A13 tussen Den Haag en Rotterdam verminderen. (www.omroepwest.nl) PS Zie verslag themamiddag A4 (25 juni) van Ben Knikman op www.vorkenniskring.nl.
WaterWerkenWiki op komst ‘In Nederland zijn tal van professionele organisaties, stichtingen en vrijwilligers actief op het terrein van water en watererfgoed. Stichting WaterHeritage wil de kennis die deze partijen in huis hebben samenvoegen en voor een groot publiek toegankelijk maken. Daarom lanceren we binnenkort een gebruiksvriendelijke, Nederlandstalige Waterwerkenwiki. Het doel van de Waterwerkenwiki is het vergroten van de betrokkenheid van het Nederlands Stichting Water Hertitage publiek, overheden en organisaties bij de waarde en het gebruik van waterwerken in Nederland.’ (www.waterwerkenwiki.nl)
Met ingang van de pensioengerechtigde leeftijd bestaat een pensioen tenminste uit een AOW gedeelte, aangevuld met een ABP-pensioen. Degenen die inmiddels zijn uitgetreden met een vervroegd pensioen of in 2012 op de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar, hebben in principe geen last van de wijzigingen die zijn aangebracht in de pensioenwetgeving. Oud-medewerkers die – (enkele) jaren geleden - zijn uitgetreden met b.v. een maatwerkoplossing, met een looptijd tot de oude pensioenleeftijd van 65 jaar kunnen problemen krijgen. Hun AOW leeftijd is door de nieuwe maatregelingen stapsgewijs een aantal maanden met een maximum van 2 jaar (67 jaar) verhoogd. De toen gemaakte contractuele afspraken komen op de overeengekomen (te vroege) einddatum te vervallen. Dat betekent dat er tot de nieuwe (wettelijke) AOW leeftijd geen uitkering is. In principe valt deze categorie dan terug op een bijstandsuitkering. Dat kan volgens de Commissie Sociaal niet de bedoeling zijn! Er zijn meerdere maatwerkvarianten denkbaar, maar dat voert te ver om hier te benoemen. Het betreft individuele voorstellen, die destijds hebben geleid tot passend maatwerk om de dienst te verlaten. De Boodschap vanuit de Commissie Sociaal is, dat deze problematiek door haar wordt onderkend. Op verzoek van de oud-medewerker die met bovenstaande te maken krijgt, willen wij meedenken, hulp en advies bieden. Heeft of krijgt u te maken met deze problematiek en hulp nodig?, dan kunt u per mail contact opnemen: (
[email protected])
Protestkunst ‘No Way’ nog te koop?
Kunstenaar René Jacobs uit Rotterdam-Schiebroek bracht in september in een expositie in Galerie De Kunstkop in Delft het protestschilderstuk ‘No Way’ in tegen de aanpassing van de A13. ‘Voor deze arme boer is het al te laat. Zijn pittoreske boerderij kwijnt weg in de schaduw van een enorme fly-over, de weilanden achter hem zijn doorsneden door een reusachtig verkeersplein. Gelaten harkt hij zijn pad. Verzet lijkt zinloos, veel verder dan een machteloze graffiti die op een steunpilaar prijkt komen we niet. “No Way” staat er te lezen. Het is zelfs niet duidelijk of dit een poging tot verzet is of een inschatting van de kans om het lot te keren’ (www.galeriedekunstkop.nl) Protestkunst tegen A13 (www.galeriedekunstkop.nl)
Ook tijdsnelheid verhoogd? ‘Nieuwsbericht - Gepubliceerd op: 18 september 2018- Laatste update: 18 september 2015 17:07 uur Op de A12 tussen Reeuwijk en De Meern (richting Utrecht) gaat de maximumsnelheid zondag 20 september omhoog van 120 naar 130 km/h.’ (www.rijkswaterstaat.nl)
23/9 Miljoenenlijntje Limburg
Miljoenenlijntje
Op een regenachtige 23 september waren 70 deelnemers ruim op tijd aanwezig in Simpelveld. De koffie met Limburgse vlaai kwam er goed in bij het toch wat gure weer. Na een geanimeerd uurtje hernieuwde kennismaking werd onder begeleiding van drie enthousiaste vrijwilligers een rondleiding gegeven op het station, bij het seinhuis van het emplacement en in de werkplaatsen waar al het materieel wordt onderhouden en gerestaureerd. Dat was voor iedereen een onverwachte en zeer leerzame ervaring. Om het geheel draaiende te kunnen houden is er veel meer nodig dan wij beseften en dat nagenoeg allemaal met behulp van vrijwilligers. Bijna alles wordt zelf gedaan. Je kunt geen beroep bedenken of ze kunnen er vrijwilligers van gebruiken. In totaal ongeveer 230, waarvan 100 zeer regelmatig aanwezig zijn, en er kunnen er altijd nog meer bij. Dus wie zich geroepen voelt! Iedereen wordt intern opgeleid, van stoker tot machinist, van smeerder tot schilder. Niets is gewoon Ga maar eens uit van een stoomlocomotief van 110 jaar oud en van wagons van diverse typen uit de jaren rond 1900. Vergeet daarbij de stations en andere gebouwen niet. Voor meer info zie www.zlsm.nl. Na een heerlijke lunch bij de Brasserie (www.brasseriemiljoenenlijn.nl) werd de dag voortgezet met een rit met de stoomtrein naar Valkenburg en terug. Als extraatje kregen we een uurtje vertraging daar bij het rangeren in Valkenburg voor de terugtocht de locomotief panne kreeg. De restauratiewagon was gelukkig aanwezig. Deze heeft er wel bij gevaren en de stemming heeft er in het geheel niet onder geleden. Na een zeer geanimeerde borrel aan het slot van de dag is iedereen goedgemutst weer huiswaarts gekeerd. (Eef Hegeman, meer foto’s van Ton van Boxsel op de site))
13/8: Fietstocht Soesterberg We ontmoeten elkaar in het restaurant van het militair museum in Soesterberg vanaf 10.00 uur. (…) (Meer verslag en foto’s van Dave Messemaker en Bert ten Haaf op de site)
Zie website voor ‘afstappen bij paleis Soestdijk’ en meer
25/8: stadswandeling en boottocht Amersfoort Hoewel het de dag daarvoor in heel Nederland nog hevig geregend had troffen 58 personen gelukkig prima weer voor een leuke dag in Amersfoort. Zij kwamen bij elkaar voor een stadswandeling, een rondvaart in open bootjes en vooral om gezellig samen te zijn. (…) (Meer verslag en foto’s van Eef Hegeman en Pieter van den Dool op de site) Zie voor meer Amersfoortse foto’s www.vor-rws.nl
18/9: RWS Motortocht De jaarlijkse RWS motortocht is dit jaar georganiseerd door de personeelsvereniging IJsselstroom van Oost Nederland. De tocht was gepland op 11 september. Helaas werd op die dag Anton Wennekes van Oost Nederland begraven. Een goede reden om uit te wijken naar de reservedatum. Met een flinke bui in de middag was het weer op 18e september iets minder meewerkend dan het 11 september geweest zou zijn. Ook had het uitwijken minder deelnemers (21) tot gevolg dan de aanmeldingen voor 11 september (50+). Toch was het al met al een schitterende rit die ik met veel plezier heb meegereden. Motorparade Om 9.30 uur stond de koffie met cake klaar in het steunpunt Wolfheeze. Als VOR-lid trof ik leden van nagenoeg alle PV’s van RWS, sommigen met introducee. Na de koffie zijn we in drie groepen vertrokken voor een rit van een kleine 200 km. Het eerste doel was de sluis in Eefde. Zoals gebruikelijk liep de route zoveel als mogelijk binnendoor en dit keer zelfs een stukje heel erg binnendoor over een beklinkerde en begroeide echte holle weg. Zelfs in droge toestand gleden de motoren vanaf het midden naar de wegkant. Een spannende belevenis! Bij de sluis was de middagstop. Er stond een eenvoudige, maar prima lunch klaar in de kantine. Na de lunch was er gelegenheid om rond te kijken en was er uitleg over de vervanging van de oude pompen van het gemaal door pompen met een duurzaam ontwerp. Het complex in Eefde is van belang voor de waterhuishouding in Twente. Onder normale omstandigheden voert het Twentekanaal water af, maar in droge perioden moet er juist water worden aangevoerd. Na de lunch voerde de route met een alweer afwisselend landschap door de Achterhoek en langs de Waal naar Nijmegen. Lekker in het zonnetje gezeten op een terras aan de Waalkade konden we daar genieten van een verfrissing. Het laatste traject van de tocht voerde over de Waalbandijk naar Ochten en vandaar weer binnendoor terug naar Wolfheeze. Met een motor is het altijd een groot plezier om een bochtige dijk te rijden. Minder plezierig was het juist op de dijk overvallen te worden door een korte, heftige bui. Terug in Wolfheeze stond de barbecue klaar en was er ook weer volop gelegenheid om met de RWS’ers en introducee’s uit het na te praten over de tocht. Onvermijdelijk dat daarnaast ook het werk bij RWS regelmatig onderwerp van gesprek was. Alles bij elkaar was het een schitterende door de PV IJsselstroom perfect georganiseerd evenement met vooral aangename aspecten, aangevuld met nuttige. Ik kijk nu alweer uit naar de volgend jaar te organiseren motortocht. (Jacques Sistermans)
8-12/9 Stedenreis Budapest Op 8 september vertrokken om 8.40 uur 25 deelnemers enthousiast vanaf vliegveld Eindhoven naar Budapest. Een vroege vlucht met als voordeel bijna een dag langer in Budapest. De kennismaking met de andere deelnemers verliep zeer vlot door het van tevoren rondzenden van een fotogalerij (smoelenboek) van de medereizigers. Aangekomen in Budapest volgde, onder begeleiding van een gids, een bustocht (en soms stukjes te voet) door Pest. Het deel van Budapest ten Oosten van de Donau. Dit werd de volgende ochtend voortgezet met een bustocht door Buda, het deel ten Westen van de Donau. Je ziet in vogelvlucht vele high-lights van de stad en krijgt tevens een indruk van de structuur van het wegennet en het openbaar vervoer. De gids attendeert op kenmerken en markante zaken die bij het bezoek aan de stad in de eigen vrije tijd veel herkenningspunten oplevert. Dat voorkomt dan veel zoekwerk en doelloos rondlopen. De 1e dag werd afgesloten met een heerlijk diner in het hotel en redelijk bijtijds naar bed. De 2e dag dus een rondrit door Buda met een bezoek aan de zeer fraaie Mathiaskerk en genieten van het mooiste panorama op Budapest vanaf de citadel en een nog hoger gelegen uitzichtpunt. Balletje balletje spelen was hier een favoriete bezigheid waar we ons op aanraden van de gids verre van gehouden hebben. Rond het middaguur werden we afgezet bij de grote overdekte markthal van Budapest, met onder andere veel leuke en voor ons onbekende etenswaren, voor de start van een vrije middag. Slenteren, terrasje pikken, musea, kerken of wat men wil bezoeken, lekker eten en genieten van de zon en de vele mooie gebouwen. In de avonduren geen dure lichttour per bus door de stad maar gewoon tramlijn 2 pakken, die heen en weer langs de Donau rijdt.
Donauzicht
Het openbaar vervoer is trouwens een openbaring. Zeer goed, zeer frequent en zeer uitgebreid. Metro en tram gaan zeer vlot, de bus wil in het spitsuur nog wel eens goed vastzitten. En, voor 65+ is alle OV gratis binnen de stad Budapest. Wat een genot, niet hoeven te vragen waar je heen moet, welk station of overstap je moet hebben of wat voor een kaartje je nodig hebt. En dat in een taal die onbegrijpelijk is voor de meesten van ons. Gelukkig spreken velen wel een beetje Engels. Dag 3 een bezoek aan het zomerpaleis van keizerin Elisabeth (Sisi in de geromantiseerde film) te Gödölö. Een sfeervol, huiselijk paleis met veel licht. Zeer interessant, mede vanwege zijn geschiedenis, maar helaas in sneltreinvaart door een gids doorheen geloodst. De toelichting was uitstekend maar de tijd om rond te kijken erg krap. Daarna op naar het kunstenaarssstadje Szentendre met gelegenheid te genieten van alle prachtig uitgewerkte artikelen, souvenirs te kopen en heerlijk te lunchen. Op de terugweg langs de beroemde Donauknie (een bocht in de Donau in de vorm van een knie) maar helaas te slecht weer om hiervan te kunnen genieten. Met een uur filevertraging en een zeer korte stop bij het hotel op weg naar de boot voor een rivercruise. Het weer was wat regenachtig en guur, waardoor er minder gebruik gemaakt werd van het prachtige uitzicht vanaf het dek op de verlichte stad met zijn opzienbarende gebouwen en fraaie bruggen. Maar het buffet was ronduit geweldig. Moe en voldaan terug naar het hotel voor wie dat wilde nog even gezellig napraten onder het genot van een drankje en dan naar bed voor een, toen nog niet bekende, korte nachtrust. 4.45 Brandalarm! Eerst tot je door laten dringen wat je hoort, waar komt het vandaan. Een schorre sirene ergens van buiten de kamer. Dan allemaal slaperige gezichten om de hoeken van de deuren en in de gang. Mensen in de meest vreemde kledij. Wat te doen? Naar beneden? Eerst aankleden? Wat neem ik mee? Lift of trap? Veel beweging. Geen paniek maar wel onzekerheden. Gelukkig bleek het na ongeveer tien minuten loos alarm te zijn wat helaas niet via de (bestaande?) intercom werd omgeroepen maar van mond tot mond werd doorgegeven door mensen die helemaal beneden waren geweest. Dag 4 was een vrij te besteden dag die door iedereen op eigen wijze werd ingevuld. ’s Avonds was er een folkloristische Czardas-avond. Die viel wat tegen. Het was erg massaal. Een magere routinematige voorstelling en ronduit matig diner. De sfeer binnen de ploeg heeft er echter niet onder geleden, de wijn was voordelig, in de bus terug is er veel gelachen en in het hotel nog gezellig nageborreld. Dag 5. De laatste dag. Doordat we pas halverwege de middag terugvliegen is er ruim te tijd om van het uitstekend ontbijt te genieten, uit te checken en gelegenheid wat laatste boodschappen te doen. Dicht bij het hotel was een zeer grote overdekte lokale markt en een uitstekend en zeer uitgebreid winkelcentrum. En de terraszitters voor het hotel konden nog genieten van een echt Hongaars bruidspaar wat daar werd afgehaald. Een tevreden gezelschap nam in Eindhoven afscheid van elkaar na een geslaagde stedentrip. Budapest is een stad van grandeur met prachtige, overweldigende, goed onderhouden gebouwen en zeer schoon. De moeite waard om nog eens gericht wat bezienswaardigheden grondiger te gaan bekijken. (Eef Hegeman, meer foto’s van diverse mensen op site)
Vo(o)rzorg 17: pacemaker Dankzij de stand van de medische verzorging in landen als Nederland en de vergrijzing zijn de meeste Nederlanders wel op de hoogte van het bestaan van de pacemaker. In ons land krijgen meer dan 7500 personen per jaar voor het eerst een pacemaker. De meest bekende functie van de pacemaker is het ondersteunen van het hartritme als die te laag is. Pacemaker betekent niet voor niets “gangmaker”. Vanuit de hersenen komen er stroomstootjes die delen van het hart in de juiste volgorde laten samentrekken. Bij wie er te weinig van dit soort pulsen naar het hart gaan (of bij wie signalen niet op de goede manier werden “verwerkt”) kan een pacemaker deze aanvullen. Dat was de eerste functie bij het ontwerpen van dit instrument. Tegenwoordig kan men hiermee ook het hartritme vertragen of laten ingrijpen bij het vervallen van de prikkels, waardoor dus een hartstilstand zou ontstaan. De pacemaker werkt dan als ICD (Implanteerbare Cardioverter Defibrillator). De uitwendige defibrillator is inmiddels een redelijk bekend apparaat, dat steeds meer beschikbaar Pacemaker (www.leefnugezonder.be) is op plaatsen waar veel mensen komen. Bij personen die veel kans hebben op een hartstilstand kan men dus een pacemaker implanteren die die taak automatisch uitvoert op het moment dat het nodig is. Deze functie is slechts bij een heel klein deel van de pacemakers ingebouwd en degene die zo’n type ingebouwd krijgt wordt uitgebreid geïnformeerd over de voor- en nadelen. Anders dan bij de meer voorkomende functies van de pacemaker wordt een eventuele reactie van het instrument bij een (dreigende) hartstilstand door de patiënt soms gevoeld. Helaas geeft dit bij personen met een pacemaker zonder deze defibrillatie functie soms ten onrechte angst. Is men vóór plaatsing van de pacemaker bang om de werking van dit instrument te voelen, dan is het van groot belang om dit met de arts te bespreken, om tijdig te worden gerustgesteld. Leven met een pacemaker Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 95% van de personen die een pacemaker geplaatst hebben gekregen heel tevreden zijn en veel beter functioneren dan voor de plaatsing van het hulpmiddel. Wel dient men rekening te houden met het feit dat het hulpmiddel gevoelig is voor magnetisme. Zaken als detectiepoortjes als op vliegvelden, maar zelfs mobiele telefoons die heel dicht (enkele cm’s afstand) bij de pacemaker gehouden worden kunnen de werking beïnvloeden. Dragers van het instrument krijgen daarom een medisch paspoort (met de vorm van een creditcard) waarmee men aan kan tonen een dergelijk instrument te dragen en dus bepaalde situaties moet vermijden. De pacemaker wordt onder de huid, lager dan het sleutelbeen geplaatst en één of meerdere draden lopen van het hulpmiddel naar het hart via een bloedvat. Momenteel zijn er soorten in ontwikkeling die zo klein zijn dat ze in het hart zelf kunnen worden geplaatst. Na de ingreep blijft men nog één of twee dagen in het ziekenhuis om te controleren of alles naar wens verloopt. Daarna kan men thuis alles doen, alleen wordt geadviseerd de eerste tijd de arm aan de kant waar de pacemaker is geplaatst niet te hoog te heffen om de pacemaker de kans te geven vast groeien. Afweging De pacemaker helpt het hart goed te functioneren. Een niet goed werkend hart kan heel veel gevolgen hebben en de kwaliteit van het leven sterk verslechteren. Hoewel het hart (vergeleken met bijvoorbeeld de lever als chemische fabriek) een relatief “eenvoudig” werkend orgaan is, een pomp eigenlijk, heeft de activiteit grote invloed op vrijwel alle organen. Bij “hartfalen” hoopt zich in het lichaam vaak vocht op, waardoor de longen minder ruimte krijgen en men kortademig wordt en snel moe. Omdat het hart energie probeert te leveren zonder dat het daar voldoende toe in staat is, kan men pijn op de borst krijgen, vooral bij inspanning. Zo kan een minder goed functionerend hart het leven enorm beïnvloeden. Vaak kan een pacemaker een hulpmiddel zijn om te hart zo te ondersteunen dat de bloedsomloop en daarmee het functioneren van het hele lichaam verbetert en de kwaliteit van leven enorm toe neemt. Onder andere de Hartstichting heeft uitgaven (bijvoorbeeld “Pacemaker, voor en na de implantatie”) waarin vaak gestelde vragen worden beantwoord. Geeft uw hart problemen bij het functioneren, heeft uw arts de mogelijkheid van een pacemaker naar voren gebracht of heeft u om een andere reden vragen, raadpleegt u dan eens deze voorlichtingsboekjes. Veel ziekenhuizen en cardiologen verstrekken de boekjes aan patiënten en hun familie of verwijzen naar de online-uitgave. Anke Vonk
7/10 Geslaagd 2e lustrum:kleine foto impressie (zie website) 585 deelnemers, onder andere via acht reisbussen. Fotoverslag van Cor Huijgens, Willem de Jong en Martien van Geffen (en de zangeres was… Willeke Alberti). Zie voor terugblik van Rob van der Voort en voor meer foto’s de website. (Redactie VORbericht)
7/10 Geslaagd 2e lustrum: kleine foto impressie vervolg (zie website)
VOR-lid maakte fotoboek Overdiepse Polder ‘Na tien jaar vergaderen en vijf jaar grond verslepen, is op 9 september het terpenplan in de Overdiepse polder voltooid met een feestelijke bijeenkomst op de terp van een van de (blijvende) boeren. Minister Melanie Schulz van Haegen ontving bij die gelegenheid het eerste exemplaar van een boek dat in woord en vooral beeld de uitvoering van het project weergeeft. Beleef dit veelbesproken polderverhaal nu zelf mee in deze prachtige beeldkroniek. Ga eens vijftien jaar terug in uw herinnering. Achttien boerengezinnen in de Overdiepse Polder bij Waspik worden overrompeld door het bericht dat hún bestaansgrond zal worden teruggegeven aan het stroombed van de Maas. Na een eerste opwelling van verzet besluiten ze dat ze beter samen met de overheid tegen het water kunnen vechten dan als kleine groep tegen water én overheid. Ze komen zelf met een terpenplan, een ruimtelijke oplossing waarvoor de overheid tien jaar nodig heeft om definitief tot uitvoering te besluiten. In februari 2011 verschijnen de eerste graafmachines. De polder verandert in een grote bouwplaats waar ook de boeren nog moeten kunnen doorwerken. Fotograaf Henri Cormont heeft in opdracht van waterschap Brabantse Delta de gedaanteverandering van de polder gedetailleerd vastgelegd. Vijf jaar Decembercadeau? Maar €15 via lang trok hij tweemaal www.boekenbestellen.nl per maand de polder in en maakte meer dan 22.000 foto’s. Hij volgde de grond- en bouwwerkzaamheden, de sloop van landschap en boerderijen, het ontstaan van een nieuw gebied en van nieuwe natuur. Ook zag hij hoe bouwers en boeren het samen moesten zien te rooien. Rob Bijnsdorp schreef het verhaal bij het beeld. ’ (www.boekenbestellen.nl) Dijkgraaf Carla Moone, fotograaf Henri Cormont en minister PS. 29 jaar was Henri Cormont één van de fotografen bij RijksMelanie Schultz van Haegen waterstaat/Verkeer en Waterstaat. (foto Tineke Dijkstra)
Willem I en Jan Blanken Tot en met 17 juli 2016 is in het Nationaal Archief (NA) de vorstelijke tentoonstelling ’24 uur met Willem. Koning van Nederland en België’ te zien. Aanleiding is de (Nederlandse) viering van 200 jaar Koninkrijk. In de tentoonstelling staat de werkkamer van koning Willem I centraal. Ook de adviseurs van de koning komen in de zaal aan het woord. Via de adviseurs komt de bezoeker te weten wat koning Willem I bezig houdt: de vorming van het Verenigd Koninkrijk, de aanleg van wegen en kanalen, verbetering van de welvaart en later ook de splitsing tussen Nederland en België. Maar zij geven ook inzicht in het karakter van de koning. Waterstaatsingenieur Jan Blanken (17551838) is één van de acht personages die het verhaal van het begin van het koninkrijk illustreren. Op het ‘eilandje’ van een ánder personage, cartograaf Kraijenhoff, prijkt in een glazen tafelvitrine een ‘Landmeterskist met diverse instrumenten circa 1800-1810 - Bruikleen Universiteitsmuseum Utrecht.’ De toelichting: ‘Om Nederland voor het eerst volledig in kaart te brengen met behulp van de methode van driehoeksmeting is een uitgebreide hoeveelheid meetapparatuur nodig. Om deze instrumenten gemakkelijk te kunnen vervoeren door het hele land maakten cartografen vaak gebruik van een zogeheten landmeterskist. Deze kist is met groen laken gevoerd en bevat twee bakken en één lade met landmetersinstrumenten waaronder een Hollandse cirkel een passer en hulpstukken voor het tekenen van gebogen lijnen.’ Dat deze notenhouten kist van 16 x 58 x 24 cm van C. en D. Metz (inv.nr. UM231) in 1987 prijkte op de expositie “De Physique Existentie dezes Lands, Jan Blanken Inspecteur Generaal van de Waterstaat 1755-1838” in het Rijksmuseum schreef ik al in 1987 in het vakblad Geodesia. (Vergelijken van de huidige tentoonstellingstekst met die over object 96 in de catalogus dáárvan leert dat alleen de term proportionaalpasser is vervangen door de term passer!) Zie voor de openingstijden en dergelijke www.gahetna/willem. (Adri den Boer)
Landmeterskist eerst bij Blanken en nu bij Kraijenhoff
Colofon Verenigingsbulletin van de VOR Redactieraad: Commissie Communicatie Redactie: Anke Vonk-Overduin, Lex van Gennip en Adri den Boer (hoofdredacteur) E:
[email protected]) Lay-out: Lex van Gennip E:
[email protected]
Jan Blanken (1755-1838)
De kopijdatum voor nr 1… ...is bij de redactie nu nog even onbekend als de verschijningsdatum van Kracht 2016-1. Zullen we zaterdag 9 januari aanhouden? In nummer 1 volgt ook ‘Het arrondissement en de dienstkringen’ van Louis van Schaik.
Ambtelijk secretariaat VOR: Claudia van der Staaij, Antwoordnr. 10660, 2501 WB ’s-Gravenhage, E:
[email protected] T: 088 7970063 Rekeningnr: NL17 INGB 0001 2942 76 t.n.v. Penningmeester VOR ’s-Gravenhage Website VOR: www.vor-rws.nl
