VERSLAVINGEN student Valentijn Kuperus vliegt door Anoniem tekeergaan op het internet Techno-poezie in het Rijks met luiers en chocolade
obsessies en extremen zeventien keer ging hij de aarde rond waar zijn onze manieren? met de Lotus Dome shockeert Coen Aerts zijn publiek
( advertentie )
Tatjana: USC-docente
Nie
t ov e g ra K o m r t u i g d tis p ro 3 x ? ber en!
Kom op nou?
Kies pas voor een fitnesscentrum als je ook bij ons bent geweest. Wij zijn niet alleen goedkoper, maar bieden ook veel meer kwaliteit.
< € 13,00 per maand onbeperkt fitness en 180 groepsfitnesslessen 5 vestigingen in Amsterdam
USC Universum
www.usc.uva.nl
PEPER #6, lente 2014 3
Voorwoord Iedere student komt in zijn studententijd wel in aanraking met een verslaving. Drinken, roken, een seksverslaving hier en een drugsverslaving daar. Het kan niet gek genoeg en studenten leven maar al te graag op die veelbesproken edge. Een luttel doorsneeverslavinkje wordt uitgebreid met nog een verslaving, een obsessie of met een extreme hobby. En dát is waar de Peper deze keer naar op zoek ging. Zo houdt iedereen wel van een reisje maar maakt Valentijn Kuperus er een heuse sport van en doet hij er daadwerkelijk alles aan om zoveel mogelijk Frequent Flyer Miles te bemachtigen. Vliegt hij de ene week nog naar Johannesburg, zit hij de week erop in het grote Hong Kong. Geen lucht die hij niet bevliegt (pag. 18). Of zo is er Coen Aerts, de performer die maar al te graag buiten de comfortzone treedt en hij zijn publiek zover krijgt dat ze zijn met chocolade besmeurde vingers aflikken (pag. 4). En hoe weet kunstenaar Daan Roosegaarde techno-poëzie tot het Rijksmuseum door te laten dringen (pag. 23)? In al deze - en nog veel meer - uitbundigheid komt de Peper je tegemoet. Ga er goed voor zitten, neem af en toe een slokje van je bewust gekozen lapsang souchong-thee (pag. 8) en pas op, want voor je het weet kan je niet meer stoppen met lezen.
LIDA DANIËLS
inhoud 4
CHOCOLADE, LUIERS & NAAKT Performer Coen Aerts shockeert zijn publiek
7
COLUMN: DRUK, DRUK, DRUK Bezig zijn is een verslaving geworden
8
VOEDSELREVOLUTIE Gooi niet gedachteloos je boodschappenmand vol
9
COLUMN: IK HUNKER NAAR NIKS Hoe ontloop je de materialistische werkelijkheid?
10
INTERVIEW: FRANK ZUYLEN Als het om muziek gaat is hij een en al oor
12
OPINIE: Loze Kreten Zijn er grenzen aan het online tekeergaan?
14
VERSLAVINGSAGENDA Voor elke verslaving een activiteit
15
CHILLE PILLEN Onderzoek: hoe zien studenten hun xtc-gebruik?
16
Het moet meer zijn Studenten vertellen over hun xtc-ervaringen
18
VALENTIJN vliegt door Zeventien keer ging hij de aarde rond
22
MET BRAM DOOR AMSTERDAM Verkiezingen gaan om personen
23
RECENSIE: LOTUS DOME Daan Roosegaarde brengt techno-poëzie in het Rijks
De Peper is het tijdschrift van de
24
De Peper gaat langs bij de leukste eet- en drinktentjes
ASVA studentenunie, gemaakt voor en door Amsterdamse studenten. Viermaal per jaar
SCHERPE PLEKKEN
26
kun je van de Peper genieten.
GROTESKE HOBBY’S Een kijkje in het leven van drie toegewijde studenten
Meehelpen of meer info? pepermagazine.nl
30
REACTIE: EGALITAIR IS ELITAIR Vincent de Haan over de elitaire universiteit
4 PEPER #6, lente 2014
chocolade, luiers en naakt Het onrembare enthousiasme dat bij
schaduwlevens van Nederlanders in
en kapsel gebruikte om zich uit te
studenten vrijkomt op verkleedfees-
beeld brengt. Tess leek licht getrau-
drukken, richtte hij zich toen op het
ten verraadt een breed gedeelde wil
matiseerd na Coens performance.
het maken van filmpjes en optreden
om soms een extravagantere versie
Tijdens een terugblik op het program-
in een punkbandje.
van onszelf te tonen. In het alle-
ma sprak zij over de apartheid van
daagse leven zijn Amsterdammers,
‘die jongen van 22 die op een podium
hoe vrij zij zich ook voelen, gewoon
gaat zitten in zijn luier en zichzelf
‘normaal’ en verlangen zij naar een
gaat insmeren met chocolade en dan
veilig moment waarop ze kunnen
gaat schuimbekken’. Hoe verandert
spelen met hun uiterlijk en gedrag.
een student geschiedenis aan de
Zelfs de trendbewuste studenten
UvA in een artiest? Hoe kan hij zich
die willen opvallen door een onder-
volledig onttrekken aan de schaamte,
scheidende haar- en kledingstijl
zodat hij schuimbekkend en bedekt
gaan hooguit nét over het conven-
onder de vloeibare chocolade op
tionele randje. De echte alterna-
televisie durft?
tievelingen vormen een marginale groep. Geschiedenisstudent Coen Aerts heeft een plek gevonden om de
Wil ik wel geld verdienen door mijn kleren uit te doen?
Coen onderscheidde zich op de basisschool al door zijn voorliefde voor de Heideroosjes en punkoptre-
Vanaf zijn achttiende nam hij zich
dens. Alle jonge wenkbrauwen deed
voor zijn creatieve kant meer vorm
hij fronsen toen hij in groep acht
te geven. Aanleiding hiervoor was
ineens aankwam met een hanenkam
een ervaring van jeugdvriend Jef,
Nederland kon kort kennismaken met
van twintig centimeter lang. Op de
nog steeds zijn podiumkompaan, die
Coen (alias Le Directeur) in Veronica’s
middelbare school vond Coen het tijd
met een act (hij kon een rat door een
televisieprogramma Nachtwacht,
om zijn kunstzinnigheid actiever uit
hoepel laten springen) mocht optre-
waarin oud-TMF-vj Tess Milne
te dragen. Waar hij eerder kleding
den op het populaire muziekfestival
theatrale energie die in ons allemaal zit vaker een ontlading te geven: op het podium.
Foto: Vera Duivenvoorden
PEPER #6, lente 2014 5
6 PEPER #6, lente 2014
Mysteryland. Jef mocht niet alleen
Festival in Theater Perdu. Zijn
personen uit het publiek zijn vinger
optreden, maar ook een aantal vrien-
schaduwleven nam intussen een
laat aflikken. Coen snapt wel waarom
den op de gastenlijst zetten, backstage
grotere plaats in. Zijn studie raak-
het publiek meedoet. ‘Mensen uit
gaan en ‘gratis zuipen’. Geïnspireerd
te vervlochten met zijn passie voor
het publiek doen iets wat zij onder
door Jefs avontuur en verleid door de
theater. Essays en scripties gingen
normale omstandigheden niet zouden
privileges die artiesten genoten op
bijvoorbeeld over de opkomst van
doen. Dat komt door de context van de
zulke festivals, ontwierp Coen samen
striptease of burlesque.
act, de spotlights die op hen gericht
met Jef een rariteitencircus genaamd
zijn en de sociale dynamiek. Door die
Cirque Karbonkel. Even later kreeg
omstandigheden raken zij in de war.
Coen bij het Amsterdamse creatieven-
De bezoekers willen zich niet laten
collectief The Eddie the Eagle Museum de ruimte om aan zijn nieuwe passie te schaven. Aanvankelijk waren zijn creaties bedoeld om anderen te entertainen. Hier kwam verandering in toen BNN’s Spuiten & Slikken het fenomeen boylesque toonde. Boylesque is de ‘mannelijke’ variant van burlesque, een erotisch getinte theatervorm waarin een vrouwelijke artiest, zoals
De bezoekers willen zich niet laten kennen en likken uiteindelijk toch je vinger af!
kennen en likken uiteindelijk toch je vinger af!’ Voor deze benadering van interactief theater, gebruikt hij erotiek juist als een middel. ‘Erotiek is een makkelijk gereedschap om mensen uit hun comfortzone te halen’, meent Coen. Wie naar zijn optredens gaat, merkt inderdaad dat de zaal eerder prettig geshockeerd raakt, dan van walging wegkijkt. Coen gedraagt zich niet als
Coen dat zelf zegt, ‘zich op een leuke
een provocateur omdat het kan of
manier van haar kleren ontdoet’.
omdat het scoort, maar lijkt oprecht
Meteen na het zien van die beelden
te genieten van de emoties die bij
begon hij energiek te brainstormen
Hoewel naakt tegenwoordig niet meer
mensen loskomen als het ongewone
over een eigen boylesque-act. Al vanaf
weg te denken is uit zijn shows, was
of onvoorspelbare wordt getoond.
dat moment karakteriseerden erotisch
strippen in zijn begintijd als artiest
Mensen vertrekken geprikkeld of
getinte elementen zijn optredens en
ondenkbaar. Hij had dezelfde beden-
verward, of staan te popelen om hun
begon hij langzaamaan met de profes-
kingen die de meesten hebben (‘wil ik
vrienden erover te vertellen, maar nie-
sionalisering van zijn artiestenleven.
wel geld verdienen door mijn kleren
mand verlaat zijn acts onberoerd.
Het concept boylesque werd vervol-
uit te doen?’). Tot een telefoontje
gens verwerkt in zijn eerste show Mr.
kwam van een vriendin die vroeg of
Blanco die werd opgevoerd tijdens een
hij tijdens een privéoptreden strip-
feest van Cirque Excentrique. Het bal-
tease-act wilde uitvoeren. Coen her-
letje begon pas echt te rollen toen hij
innert zich nog de twijfel die bij hem
zijn shows regelmatig mocht opvoeren
heerste en hoe hij besloot om door te
voor Supperclub.
zetten. ‘Ik heb toch altijd de behoefte
Coen had de smaak te pakken en bedacht meerdere shows. Niet alles was boylesque, maar het werd er niet
gehad om dingen juist te doen als ik het eigenlijk niet durf. Om dan uit mijn comfortzone te treden’, aldus Coen.
minder erotisch op. Opererend in
De comfortzone staat centraal in zijn
zijn eenmansbedrijfje Le Directeur
acts. Zo kiest hij niet voor eenzijdig
Entertainment bedacht hij typetjes,
theater waarin hij en zijn mede-
shows, installaties en zelfs een heuse
artiesten al het werk doen. In al zijn
theaterproductie genaamd Lazaret
acts wil hij interactie. Bijvoorbeeld
Immorale die hij in de zomer van 2013
in Monsieur Côte d’Or, waar hij zich
opvoerde tijdens Amsterdam Fringe
seminaakt met chocolade insmeert en
AHMED ABBAS
Wil je weten waar Coen in Amsterdam optreedt? Data voor zijn optredens zijn te vinden op zijn website www.ledirecteur.nl en op zijn Facebookpagina ‘Le Directeur Entertainment’.
PEPER #6, lente 2014 7
Foto: Vera D uivenvoorden
DRUK, DRUK, DRUK... De tijd van lekker achter de geraniums
het proefschrift Handelen van Maarten
loop je het risico je contacten of zelfs
zitten is voor de gepensioneerden al
Moens (Vrije Universiteit Brussel) is
je werk te verliezen. Toch gloort er
lang voorbij. Tegenwoordig doe je aan
het onze eigen schuld. Hoewel we
nog hoop voor de drukke mens, want
wheelchair walking, levend rummikub
sinds de Tweede Wereldoorlog meer
Moens geeft ons een gouden tip:
en anti-botontkalkingyoga. Niks doen
vrije tijd hebben gekregen, beleven
keuzes maken. Prioriteiten stellen en
wordt niet meer geaccepteerd in deze
we in deze tijd ook grote druk doordat
minder belangrijke dingen echt laten
maatschappij. Overal waar je kijkt zie
we te veel willen doen in te weinig
vallen.
je ze: huismoeders die bakfietsen vol
tijd. ‘In sommige kringen wordt een
met kinderen wegbrengen naar de
drukke agenda zelfs als statussymbool
pianoles, voetbal of logopedie; man-
gezien’, aldus Moens. Moens stelt ook
nen in de vroege ochtend in de trein
hectische maatschappij als deze kun je
bloemen voor hun geliefde bestellen.
lator een weg baant naar het zoveelste jarige kleinkind. En neem eens je eigen vriendenkring: iedereen rent van etentje naar borrel en van college naar werk. Op veel dagen is mijn agenda zo ingepland dat ik ergens op de dag wel te laat móet komen omdat het simpel-
Een meeting hier, een SOA-test daar. Het houdt niet op.
‘lui’ bestempeld te worden. Volgens
die zich hier tegen afzetten en juist graag thuis zitten en de geraniums bewonderen. Jonge mensen die net zoals ik het motto work hard, chill hard hebben omarmd en ontspanning als prioriteit stellen. Ik pleit om die reden voor gepensioneerden die met een een
mijne, tegen de kinderen zeggen dat
op.
den willen hebben en bang zijn om als
gaan. Gelukkig zijn er altijd mensen
zorgen, en moeders die, net als de
hier, een SOA-test daar. Het houdt niet
verslaving te lijken. Altijd iets om han-
niet anders dan met de stroom mee-
tevreden glimlach voor hun geraniums
weg gewoon niet past. Een meeting
Bezig zijn begint meer en meer op een
zak chips en een kop thee. Domme erg amusant zijn. In een drukke en
ze al bellend via hun iPhone een bosje
een met snoepgoed volgestampte rol-
lijk goed. Thuis op de bank met een programma’s kijken die stiekem toch
al druk bezig achter hun laptop terwijl
Of zo’n aandoenlijke bejaarde die met
Ik zie ontspanning als een noodzake-
ze toch echt eerst hun zwemdiploma dat tijdsdruk niet louter een individuele keuze is: ‘Het is ook een maatschappelijke keuze.’ Door jezelf af te zonderen van de drukke samenleving
moeten halen voordat ze op ballet, voetbal en pianoles mogen.
MARLOU JORNA
8 PEPER #6, lente 2014
Voedselrev Foto: Mitchell van Voorb
ergen
Gooi niet gedachteloos je boodschappenmand
Stemmen met je vork: het is het credo
van organisaties en initiatieven.
voedselsysteem), wordt er een jaarlijks
van de Amerikaanse voedselgoeroe
Allemaal streven zij naar een metamor-
Food Film Festival op poten gezet en
Michael Pollan, journalist voor the New
fose van de huidige voedselindustrie:
bezit de organisatie zelfs een ‘school-
York Times en een voorbeeldfiguur
het welzijn van zowel mens als milieu
tuin’, waar vrijwilligers met groene
in de wereld der foodies. Zijn talrijke
staan dan ook op het spel. Vooral de
vingers behepte seizoensgroenten
publicaties vinden aftrek bij een groei-
duurzame landbouw die wordt aange-
verbouwen.
ende gemeenschap van voedselactivis-
moedigd en de, inmiddels gehypete,
ten die de geboden van de auteur als
begrippen ‘biologisch’ en ‘lokaal’ staan
moraal kompas hanteert. Zij onder-
hierbij centraal.
schrijven met hem de gedachte dat je
Bewustzijn over voedselkeuzes creëren is de belangrijkste drijfveer van de Youth Food Movement. Hoofd
In onder andere Amsterdam is de
Communicatie Marjolein van Vucht
Youth Food Movement actief. Het
beaamt dat het essentieel is om stil te
is een enthousiaste beweging die
staan bij welke producten je aanschaft,
oorspronkelijk is opgericht door een
in plaats van gedachteloos je bood-
clubje betrokken jongeren, maar telt
schappenmand te vullen. ‘Door geld
inmiddels een groot aantal leden,
uit te geven aan een bepaald product,
De voedselbeweging, ooit begonnen
volgers, evenementen en projecten.
promoot je indirect ook vormen van
in Californië door een perifere groep
Zo is het mogelijk deel te nemen aan
landbouw, dierenwelzijn, duurzaam-
ongewassen idealisten, beslaat inmid-
de YFMAcademie (een lesprogramma
heid, ecologie en politiek.’
dels een uitgestrekt mondiaal netwerk
ter verbreding van de kennis over het
door middel van je eigen consumptiepatroon invloed kan uitoefenen op de politieke besluitvorming. Regionaal, maar indirect ook nationaal en zelfs mondiaal.
PEPER #6, lente 2014 9
olutie
vol, denk erover na
verbetering van de voedselindustrie niet alleen een politieke
Voedselbewustzijn wordt een levenswijze, een religie van het Westen
Wil jij meer weten over jouw
Voor mijn reis naar Zuid-Afrika zat ik een aantal weken geleden in de wachtkamer voor het vaccinatie-inloopspreekuur. Hier raakte ik in gesprek met een man die zijn leven zo had ingericht dat hij slechts drie maanden per jaar werkte als logistiek medewerker voor noodhulporganisaties over de hele wereld. Hij leeft uit zijn tas, heeft geen vrouw, geen kinderen, heeft slechts een aantal kledingstukken en woont wanneer hij in Amsterdam is in een woongroep. Deze levensstijl, nogal vreemd ten tijde van materialistische obsessies waarin ook door de armere student flink wordt geconsumeerd, fascineerde mij. Mensen lijken steeds meer nodig te hebben om voldoening uit hun leven te halen. We moeten bier drinken om een leuke avond te hebben, de nieuwe iPhone 5 kan niet ontbreken en zonder dat mooie appartement in het centrum van Amsterdam hoor je er eigenlijk niet bij. Andere mensen vinden dit daarentegen helemaal niet nodig en doen verwoede pogingen om het materialisme zoveel mogelijk los te laten. Zij klampen zich vast aan een oudere mobiele telefoon vermoedelijk ontworpen in de Middeleeuwen, gaan met behulp van meditatie op zoek naar zichzelf en vragen zich af hoe zij in het nu kunnen leven. Ik vraag mij echter af; kunnen we deze dwangmatige zoektocht naar rust en leegte niet ook beschouwen als een verslaving? Hoe mooi het kan zijn om de materialistische werkelijkheid te ontlopen maakt diezelfde werkelijkheid dat deze zoektocht vele malen obsessiever is dan de aanrijking van een lekker wijntje aan de voet van de Tafelberg. Ik ga
voedselkeuzes, kijk dan op
genieten.
stellingname, maar draagt zij ook bij aan een sociale identiteit. Voedselbewustzijn wordt een levenswijze, een religie van het Westen. Maar critici zetten hun kanttekeningen bij deze ‘stemmen-met-jevork’-vorm van voedselactivisme; volgens hen is een dergelijke houding tegenover de voedselindustrie te individualistisch en consumentgeoriënteerde. De enige inspanning die het activisme vereist is een aanpassing van je persoonlijke voedselpatroon en hoewel dit een levensrich-
De Youth Food Movement is
ting en gemeenschapsgevoel
onderdeel van de internationa-
kan genereren, ontbreekt het
le Slow Food-beweging, die als
veel voedselbewegingen om
leidraad drie idealen aanhoudt:
diezelfde reden aan politieke
good, clean en fair. Goed voedsel,
daadkracht. Als de nadruk op
schone productie en eerlijke han-
individuele keuzes ligt in plaats
del. Slow Food vond zijn geboor-
van bij collectieve actie, blijven
te in 1986 in Italië, waar een
substantiële veranderingen in het
handjevol activisten de regionale,
mondiale voedselsysteem buiten
gastronomische tradities en het
bereik. Een voedselrevolutie is
kalme levensritme wilde behoe-
dus nog niet in zicht. Dit is ook
den voor de vluchtige massacon-
niet wat de Youth Food Movement
sumptie die aan het eind van de
pretendeert. ‘Wij hebben niet het
twintigste eeuw rap terrein won.
antwoord op de vraag hoe het
De beweging is inmiddels uitge-
wel moet, maar willen mensen
groeid tot zoiets als een subcul-
stimuleren om samen naar een
tuur, met projecten en leden in
antwoord te zoeken.’
meer dan 160 landen. ‘Slow food is een ideaal: een manier van eten én een manier van leven’, is te lezen op de site van de Youth Food Movement. En dit lijkt de beweging goed samen te vatten: voor sommigen is de
column: Ik hunker naar niks
ANNEGRIETJE FRANSSEN
youthfoodmovement.nl.
GEESKE BOERSMA
10 PEPER #6, lente 2014
een en al Frank Zuylen studeerde een tijdje Communicatiewetenschap aan de UvA maar koos door het tegenvallen van de studie voor het werken als barman. Ook klust hij af en toe bij als dj onder de artiestennaam ‘DJ Fass’. Zijn appartement in de Indische buurt verraadt snel zijn liefde voor muziek. Franks platencollectie ligt werkelijk overal. Tegen de muur, in plastic winkeltasjes, in een stevige dj-koffer, naast zijn bed, in de kozijnen. Je struikelt er zo overheen. Is dit alleen een verregaande liefde voor muziek of zouden
oor Wat was de eerste cd die je zelf kocht? Ik schaam mij kapot om dat te zeggen, maar dat was een single van Gerard Joling. Ik kocht gewoon wat op nummer één stond in de Top 40 en dat was
Hoeveel platen liggen er hier? Ik ben de tel kwijt, maar meer dan 2000. Jeetje, hoe begint zoiets? Ja, het zat er altijd al in. Ik kom uit een muzikaal gezin; mijn vader speelde basklarinet, mijn opa de tuba en ventielentrombone, mijn broertje drums en mijn zusje saxofoon en klarinet. Mijn opa en vader waren actief in de harmonie van het dorp en ik deed soms mee met mijn klarinet, vooral mijn opa was goed. Er stond bij ons
fantastisch. In de cd-winkels had je in die tijd gratis Top 40-krantjes. Als ik in de stad was nam ik er altijd eentje mee. Hoe dol was je op de Top 40? Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik via het cassettedeck van mijn opa en oma rechtstreeks van de tuner kon opnemen. De Top 40 werd op de radio uitgezonden op vrijdagmiddag van 15.00 tot 18.00 uur. Zodra de bel van de basisschool ging, fietste ik zo snel als ik kon naar huis zodat ik bij nummer 39 kon inschakelen en de vette nummers kon opnemen. Soms was het zo dat een nummer waar ik erg naar uitkeek rond 16.00 uur werd gedraaid en werd onderbroken door het journaal. Dan baalde ik.
Zodra de bel van de basisschool ging, fietste ik zo snel als ik kon naar huis zodat ik bij nummer 39 kon inschakelen
het op te kunnen nemen!
cassette opnemen naar een platencol-
werd soms afgewisseld met bijvoor-
lectie van meer dan 2000?
jaar klarinettist.
abonnement op een muziektijdschrift
Moest ik weer een week wachten om
Hoe ging je van Top 40-nummers op
rige mijn eerste cd kocht, was ik al drie
maal vinyl. Ik kreeg van de zaak een
nadenk, maar de Top 40 vond ik toen
klonk er klassieke muziek maar dat
troubadour Jo Erens. Toen ik als tienja-
inkoop van dance en dat was ook alle-
verschrikkelijk als ik er nu zo over
altijd wel muziek aan in huis. Meestal
beeld de muziek van de Sittardse
Later was ik verantwoordelijk voor de
op dat moment No More Bolero. Echt
we eigenlijk moeten spreken van een verslaving?
mee bezig waren voor vinyl gingen.
en moest alle nieuwe releases bijhouden. Mijn interesse was toen gewekt. De echte obsessie begon toen ik door-
Op mijn zeventiende ging ik werken
kreeg dat veel muziek die ik heel vet
in een platenzaak in Sittard en ik
vond, zoals de drum ’n’ bass-track The
merkte dat alle jongens die er serieus
Nine van Bad Company, alleen op vinyl
Foto: Vera Duivenvoorden
PEPER #6, lente 2014 11
werd uitgebracht of pas veel later op
Ik luister naar alles. Jazz, soul, funk,
cd. Vanaf die tijd, rond 1998, was ik
reggae, ska, Latin, salsa en hiphop. Ik
niet meer te stoppen. Ik draaide toen
vind bijvoorbeeld Reasons van Minnie
ook in club Fenix in Sittard waar het
Ripperton een schitterend nummer.
gebruik van platen de norm was, zoals
Daar schiet ik helemaal vol van. Ik krijg
in alle clubs indertijd overigens.
al kippenvel als ik aan dat nummer
Welke muziekstijl heeft momenteel jouw voorkeur?
denk. Kortgeleden heb ik de hele avond naar drum ‘n’ bass geluisterd. Dat was ook geweldig.
AHMED ABBAS
Tijdens de dj-optredens van Frank Zuylen kan je zelf ervaren hoe divers zijn muzieksmaak is. Op zijn Facebookpagina (DJ Fass) en website (www.fassbook.nl) staan de optredens aangekondigd en beveelt hij leuke mixen en feesten aan.
% & *
@ #
e z lo
#@*&
%!!
Steeds meer media bieden mensen de
PowNed staat er bol van; bijna alle media
ruimte om ongenuanceerd hun mening
vormen een steeds groter wordende
te geven. Het internet lijkt een gevoel-
vuilnisbelt van gedachtespinsels.
loze muur waartegen je alles kunt zeggen. Dat daarachter mensen zitten die daadwerkelijk worden geraakt door
Fo t
o: V e ra
Dui
ve n
vo o
rd e
n
de felle kreten lijkt niemand zich echt te realiseren. Waar ligt de grens?
Neem het ‘Tindermonster’ Klaas of zoals zijn Facebookpagina vermeldt: ‘Klaas en z’n lieve Tindermatches’. In zijn Tindergesprekken noemt hij vrouwen ‘kuthoer’, ‘lelijk’ en ‘dik’. Klaas’
‘Hoor ik nou zo een linksche moffenhoer
vrienden vermaakten zich kostelijk
iets zeggen over respect voor de islam?’
met zijn berichtjes en dit bracht hem
PowNed biedt nieuws maar verschaft
op het idee het breder te trekken. Hij
vooral een platform voor reacties op het
maakte een Facebookpagina aan waar-
nieuws. Mensen laten er hun meningen
op hij zijn Tindergesprekken openbaar
rijkelijk vloeien. Het zorgt voor ver-
maakt, met tevens de profielfoto’s van
broedering van eensgezinden en voor
de meisjes over wie hij het heeft. De
polarisatie onder andersdenkenden. Er
Facebookpagina kreeg al snel meer dan
lijkt grote behoefte te bestaan aan een
87.000 likes, hij werd gevraagd voor
dergelijk platform waar mensen hun
interviews en Klaas ging vooral door met
meningen kunnen droppen. Niet alleen
het beledigen van vrouwen.
& *
! ! ! %
!!
@ #
n e t e r
k
de grove meningen volgen, al zijn de plaatsers van deze reacties ook zelf
Naast Klaas zijn er talloze anderen die ongecensureerd hun mening laten horen. ‘Jouw mening telt!’, staat onder de artikelen op de website van de Volkskrant, waarmee het mensen aanmoedigt op de berichten te reageren. Die kreet nemen mensen zich ter
nogal genadeloos in hun woordkeuze.
weg met je bacteriën, je bent een en al bacterie. Iedere dag een keer je snikkel (pardon) onder de kraan en je mag door de controle.’ En dan worden in de Volkskrant ook nog eens de echt grove inzendingen geweerd. Ook bekende mensen laten zich af en toe en plein public gaan. De Wereld
Zo beschuldigde Prem Radhakishun een Volkskrantjournalist van pedofilie en beweerde hij dat hij ‘uit zeer goede bron had gehoord dat de SNS Bank op springen zou staan’. Ook de uitspraken van Theo Maassen naar aanleiding van Patricia Paays Playboyfoto’s vonden er hun weg: ‘Een vriend van mij is necrofiel, ik denk dat hij die foto’s wel kan waarderen.’ Wat moeten we hier allemaal van vinden? De Ierse dichter William Butler Yeats (1865-1939) zei eens: ‘Lege geesten neigen tot extreme meningen.’ En dat lijkt bevestigd te worden door de reacties die weer op
Ook de voorheen altijd goed gebekte Deense filmmaker Lars von Trier deelt zijn mening sinds enkele jaren niet meer met de media. Op het filmfestival in Cannes in 2011 viel de hele wereld over hem heen toen hij zeer ongelukkig verkondigde te sympathiseren met Hitler. Vrijheid van meningsuiting, dat is de essentie van de meningenregen.
kind van 5..’ en ‘Afgang nummero
In Nederland gezien als een van de
zoveel van die “rebelse” Theo. Domme
waardevolste rechten van de mens: het
boerenlul’, verschenen onder twee van
recht om zijn of haar mening te uiten
de genoemde mediaberichten.
zonder daarvoor bestraft te worden. De media meten deze meningen breed uit en bieden een platform voor nog
Ga toch weg met je bacteriën, je bent een en al bacterie
meer oordelen. Maar we kunnen ons afvragen we met al deze meningen moeten, zeker als ze kwetsend en beangstigend zijn. Toch gaan niet alle uitspattingen zonder straf voorbij. Er is een groot verschil tussen de excessen van bekende mensen en de meningen die online worden geuit. De eerstgenoemden krijgen het zwaarder te verduren. De media laat er geen gras over groeien,
Draait Door blijkt een goed platform voor ongenuanceerde uitspattingen.
PEPER #6, lente 2014 13
ventje met n gedachtegang van een
discussies die in real-life te respectbesnijdenis reageert iemand: ‘Ga toch
@ # ! ! % & * @ #
Teksten als ‘Klaas is een respectloos
harte en er ontstaan dan ook de felste loos zouden zijn. Bij een bericht over
& *
soms worden ze zelfs voor de rechter De pijnlijke toon van de reacties laat
gesleept of publiekelijk weggestuurd.
mensen niet koud. In een interview
Zo werd Von Trier van het filmfestival
met Volkskrant Magazine (7 decem-
geweerd en Prem en Theo Maassen
ber 2013) vertelt columniste Sylvia
mochten een tijdje niet meer aan-
Witteman dat ze niet gauw meer haar
schuiven bij De Wereld Draait Door.
mening zal laten horen: ‘De laatste
Waarin zit dat verschil tussen bestraf-
keer dat ik een mening had, over dat
fen en niet bestraffen, tussen wat wel
zwakzinnige koningslied, brak de pleu-
en wat niet kan? Wie iets mag zeggen
ris uit. Ik kreeg zelfs doodsbedreigin-
en waar is met de komst van de vele
gen. Het was nog een geintje ook, op
mediaplatformen vager geworden.
zich interesseert dat hele koningslied
Maar zijn al die meningen wel gewenst
me natuurlijk niet. Dat is dus wat je
of mogen ze ook wel een tandje min-
krijgt van een mening. Daarna dacht ik:
der en vooral vriendelijker? Misschien
“Nu heb ik verdomme ook nóóit meer
moeten we over die vraag eens een
een mening!”’
goed potje discussiëren, op gepaste toon.
LIDA DANIËLS
14 PEPER #6, lente 2014
verslavingsagenda verslaafd aan... ...wijsheid?
Drift We zijn altijd onder invloed, is het motto van Drift. Ook nu de gebruikelijke filosofische termen als objectiviteit en gelijkheid onder zware druk staan kan filosofie nog met een positief antwoord komen. De avond staat in het teken van lezingen, debatten, muziek, proza, een groot feest en nog veel meer driften.
...mode?
Wanneer:
12 april
Waar:
LAB111 (Arie Biemondstraat 111)
Tijd:
19.30 uur
Kaarten:
festivaldrift.nl (€6,-) of aan de deur (€8,-)
50 jaar Barbie in Nederland Onze eerste stappen naar de shopverslaving. Barbie domineert al sinds 1964 de Nederlandse mode-industrie.
...rauwe beats?
Wanneer:
t/m 4 mei
Waar:
Het tassenmuseum
Tijd:
ma-zo: 10:00 - 17:00 uur
Kaarten:
studenten kunnen voor €8,- naar binnen
DGTL Festival Met Pasen paaseieren zoeken in de tuin van je ouders? Ga liever naar de NDSM-werf om los te gaan op de underground beats van meer dan tachtig artiesten en dj’s.
...sport?
Wanneer:
19 en 20 april
Waar:
NDSM-werf
Kaarten:
dgtlfestival.com
Roetersrun De collegebank uit en hardloopschoenen aan want het rondje Science Park (i.v.m. de verbouwing van Roeterseiland) staat op je te wachten. Je kunt meedoen aan de 5 km individueel of schrijf je in met voor de strijdlustige Verenigingsbattle.
...liefdadigheid?
Wanneer:
8 april
Waar:
Amsterdam Science Park
Tijd:
19.30 uur
Inschrijven:
studentensportamsterdam.nl/full/evenementen/roetersrun
Nacht van de Vluchteling Het conflict in Syrië gaat maar door. Wil jij de Syrische slachtoffers helpen? Loop dan mee met de Nacht van de Vluchteling, sponsor een deelnemer of organiseer een actie. Wanneer:
de nacht van 29 op 30 mei
Waar:
van Rotterdam naar Den Haag
Tijd:
00.00 uur
Inschrijven: nachtvandevluchteling.nl
PEPER #6, lente 2014 15
Chille pillen Het ASVA Onderzoeksbureau onderzocht het gebruik van xtc onder Amsterdamse studenten. Hoe kijken studenten zelf naar hun gebruik? Afgelopen zomer overleed een Leidse
studenten echt drugsverslaafde, roe-
xtc met een gelukzalig en geborgen
studente nadat ze MDMA-poeder had
keloze feestgangers?
gevoel dat een feest leuker en mooi-
gebruikt, het belangrijkste werkzame bestanddeel van xtc. Hoewel niet de harddrug zelf maar een overdosis water de oorzaak van haar dood was, speculeerden vele opiniepagina’s van dagbladen erop los. Alle studenten
Twaalf Amsterdamse studenten deelden hun ervaringen met xtc. Wat zijn de do’s en don’ts bij xtc-gebruik, welke gevaren zijn eraan gebonden en wat is de rol van de sociale omgeving?
zouden drugs gebruiken en verslaafd
Hoewel de MDMA in xtc niet versla-
kunnen zijn aan het gelukzalige gevoel
vend is, zou het geluksgevoel dat een
dat xtc geeft. Ook werd er gediscussi-
pilletje geeft wel verslavend kunnen
eerd over eventuele legalisering van
werken. Geen van de respondenten is
de drug en Folia vroeg zich af hoe veel
echter verslaafd, zo stellen zij.
Amsterdamse studenten met xtc in
er maakt. Mensen letten op elkaar; niet alleen vrienden onderling letten erop of niemand over de rand gaat en te veel gebruikt, ook wildvreemden stappen op je af als je er niet al te best meer uitziet. Kennis over xtc wordt door studenten onderling gedeeld. Studenten zijn nieuwsgierig en willen graag veel informatie over de pillen voordat ze deze innemen. Onder vrienden wordt
aanraking waren gekomen. Eén ding
Vriendschap, gezelligheid, geen agres-
kennis uitgewisseld over de sterkte
miste er in al deze ophef: wat vinden
sie en het gevoel van verbondenheid
van een pil en wat een veilige hoe-
de studenten zelf van xtc-gebruik en
maakt xtc een geliefde drug onder
veelheid is, kortom wat ‘chille pillen’
de manier waarop het gebruikt wordt?
studenten. De sociale beleving van
zijn. Ook de website www.pillreports.
Het Onderzoeksbureau van de ASVA
het pilletje wordt dan ook veelvuldig
com wordt vaak gebruikt om informa-
Studentenunie ging op onderzoek
als hoofdargument van het gebruik
tie over xtc te verkrijgen. Studenten
uit. Hebben de kranten gelijk en zijn
genoemd. Bijna iedereen associeert
laten hun pillen soms testen of kopen pillen die ze vaker hebben gebruikt. Het ontbreken van testmogelijkheden op festivals wordt door de studenten dan ook gezien als een groot gemis om xtc-gebruik veiliger te maken. Ondanks dat de studenten zich vaak verdiepen in de herkomst van hun pillen weten lang niet alle studenten dat de dosering in xtc-pillen de afgelopen tien jaar steeds sterker is geworden. Daar is nog een slag te maken. Ook al is het merendeel van de studenten bewust over hun gebruik van de pillen en valt deze groep moeilijk te definiëren als roekeloze, drugsverslaafde partygangers, is meer openheid over xtc is gewenst zodat veilig gebruik van de drug geoptimaliseerd wordt.
MAISHA VAN PINXTEREN & LUUC BRANS
Het hele onderzoek is te lezen op www.asva.nl
het moet meer zijn Twee derde van de Amsterdamse studenten gebruikt wel eens xtc. Reden tot paniek? De gebruikers zelf zien er vaak het gevaar niet van in. ‘Als ik strak sta, dan denk ik echt niet van, laat ik nu gaan kutten. Je wilt
gewoon liefde aan de wereld geven.’ Zo vertelt een gebruiker. ‘Als je dat spul niet gebruikt hebt, weet je niet wat extreme euforie is.’ Zegt een ander.
Foto’s: Vera Duivenvoorden ‘Bedrijven zijn nu tegen elkaar aan het vechten om de beste ecstasy te verkopen door een zo zwaar mogelijk product op de markt te brengen.’ ‘Waar ze voorheen 150 milligram waren, zijn ze nu veel meer. Bij mijn
vrienden zit niemand onder de 180 milligram per pil. Het moet harder, het moet meer zijn.’ Ondanks dat drie kwart van deze pillenslikkers zijn pillen niet laat checken weten zij vaak wel dat het testen
ervan belangrijk is. ‘Op het moment dat je een pilletje van vrienden krijgt denk je: het is in principe goed, want zij hebben ‘t van een vaste dealer die geen troep verkoopt, want dan kopen ze ook niet meer bij hem. Ik denk dat
dat deels onzin is. Eigenlijk zou je wel alles moeten testen.’ Of toch maar aan de snuif?
LIDA DANIËLS
Wil jij alles weten over pillen? Kijk dan op pillreports.com
18 PEPER #6, lente 2014
Valentijn Afgelopen jaren zat hij gemiddeld veertig keer per jaar in het vliegtuig en heeft hij meer dan zestig verschillende landen bezocht. Valentijn Kuperus maakt van reizen een ware sport, en dat alles op een studentenbudget. Valentijn is toevallig al in Amsterdam op de ochtend van ons interview. Hij heeft voor 40 euro een nacht bij een bepaalde hotelketen moeten slapen om ‘punten te scoren’. Deze punten brengen hem komende zomer geheel kosteloos in een deluxe hotel op Bora Bora, waar een nachtje slapen gewoonlijk zo rond de 200 euro kost.
Hoe gaat het in zijn werk? ‘Voor een bepaald aantal punten mag je bij een luchtvaartmaatschappij een gratis vlucht uitzoeken. Nu moet je deze aanbiedingen zo goed mogelijk benutten. Stel dat je met je punten een intercontinentale vlucht uit mag zoeken, dan zou je ervoor kunnen kiezen om van Amsterdam naar Frankfurt
Hoe vaak hoor je mensen roepen dat
te vliegen. Je zou er echter ook voor
reizen hun grootste hobby is? Helaas
kunnen kiezen om van Miami via New
is het voor de meesten van ons niet
York en Vancouver naar Alaska te
mogelijk om daar wekelijks tijd aan te
vliegen. Door gebruik te maken van
besteden. Voor Valentijn Kuperus is dit
de software van reisbureaus zijn deze
wel het geval.
interessante vluchten te vinden. Die
Valentijn is 24 jaar oud en studeert Rechten en Bedrijfskunde in Nijmegen. Tussen het studeren door probeert
vluchten zijn eigenlijk vaak foutjes van luchtvaartmaatschappijen waardoor
dutchfrequentflyer.blogspot.nl) het programma te vinden voor het komende jaar. In februari staat Vancouver op het programma, in maart Guatemala, april staat in het teken van Singapore, in mei wordt Sydney aangedaan, juni Abu Dhabi en in juli kan de lol niet op want voor die maand staan er nu al zes bestemmingen op de planning: Tokyo, Ishigaki, Frans-Polynesië, Boracay, Cambodja en Vietnam. In hoeveel landen ben je nu geweest? ‘De teller staat nu op 67. Door al die stempels moet ik dan ook iedere twee à drie jaar een nieuw paspoort.’ Zou je jezelf reisverslaafd noemen?
ze heel voordelig zijn. Het komt erop neer dat ik zo soms heel ingewikkelde
‘Ja, ik denk dat ik reisverslaafd ben.
reisjes maak in het weekend waarbij
Ik zou niet zonder kunnen, ik moet in
ik alleen maar verschillende vliegtui-
ieder geval één keer per jaar op reis.
Met zijn ouders ging hij altijd op
gen en vliegvelden vanbinnen zie. Zo
Zelfs na alle reizen krijg ik nog steeds
strandvakanties en in 2005 reisde hij
worden punten gespaard voor mooie
een kick als ik een vliegtuig instap.’
met zijn vader en broertje voor het
reizen in de zomervakantie.’
Valentijn optimaal gebruik te maken van zijn Frequent Flyer-punten.
eerst naar Costa Rica. Na een aantal reizen ontdekte hij dat hij aardig wat Frequent Flyer Miles had verzameld en werd het een sport om deze punten zo goed mogelijk in te zetten.
Even later in het gesprek komt Er zit weinig spontaniteit in de vluch-
Valentijn terug op zijn ‘reisverslaving’
ten, meestal moeten ze een jaar
en ziet hij er toch vanaf zichzelf zo
van tevoren geboekt worden. Zo is
te bestempelen. ‘Toch denk ik niet
op Valentijns blog (te volgen via:
dat ik verslaafd ben, ik kan namelijk
PEPER #6, lente 2014 19
vliegt door ook zonder deze extreme vorm van
Wat is het leukste gebied waar je bent
reizen. Zo heb ik afgelopen jaar in
geweest?
het bestuur van de studievereniging gezeten. Ook zie ik in dat wanneer ik later een vaste baan heb het niet mogelijk is dit vol te houden, dan is het ook goed geweest. Ik zou graag iets gaan doen in de fiscaliteit, dus misschien dat ik het reizen en werken
Regel één bij berovingen, geef alles!
dan wel kan gaan combineren.’
alles kwijt. In mijn strakke reisschema
zijn gastenboek wilde schrijven, toen
was echter geen ruimte om ergens
hij het Nederlandse deel van zijn gas-
te wachten op een nieuwe credit-
tenboek opensloeg zag ik ineens dat
card. Mijn volgende bestemming was
mijn vader daar al iets had geschreven!
Paaseiland, en dat staat niet echt in
Stomtoevallig! De tuktuk-chauffeur
contact met de buitenwereld. Het was
vond dit reden voor een feestje en
onmogelijk om daar aan een creditcard
nodigde al zijn vrienden bij hem thuis
of aan geld te komen. Daar zat ik dan
uit.’
in mijn eentje in een tentje, zonder
gewerkt.’ Waar zou je nog naartoe willen?
ga ik bijvoorbeeld niet op reis door Zimbabwe of Zambia maar ga ik naar de Victoriafalls. Ik maak geen lange rondreis door het westen van de VS maar ik bezoek liever een nationaal park. Het is een andere manier van reizen.‘
TJITSKE DE GROOT
geld. Uiteindelijk is het goed gekomen toen ik weer op het vaste land was. Wel grappig is dat ik in al die reizen
‘In Argentinië ben ik beroofd. Regel
nog maar één keer mijn bagage ben
één bij berovingen, geef alles! Ik
kwijtgeraakt, en nog wel op de vlucht
wilde ze mijn fotocamera niet geven
van Basel naar Amsterdam.’
Afgezien van mijn paspoort was ik
aantal maanden Spaans geleerd en
maar meer naar bepaalde plekken. Zo
chauffeur van de tuktuk of ik wat in
en vervolgens werd ik neergestoken.
eerste reis en in Guatemala heb ik een
ik niet specifiek naar een land reis
‘Toen ik in Sri Lanka was vroeg de
op reis?
Midden-Amerika. Costa Rica was mijn
‘Naar zoveel plekken! Nu is het zo dat
Wat maak je zoal mee onderweg?
Heb je ook slechte ervaringen gehad
‘Als ik iets moet kiezen kies ik voor
Wil je meer weten over de reizen van Valentijn of ben je op zoek naar reistips kijk dan op dutchfrequentflyer.blogspot.nl
20 PEPER #6, lente 2014
De
wereld van
valentijn
PEPER #6, lente 2014 21
17 40 67 1020:39 702.332 Rondjes rond de aarde
Vluchten per jaar
Verschillende landen bezocht
Aantal uren gevlogen
Aantal kilometers gevlogen
BAREND WILSCHUT (OPZIENBAREND.NET)
22 PEPER #6, lente 2014
Met Bram door Amsterdam met deze keer:
de gemeenteraadsverkiezingen
Het Amsterdamse leven is groots, divers en soms bombastisch. Om dit te kunnen bevatten neemt Bram Harkema je mee door Amsterdam en zoomt in op de rariteiten die hij tegenkomt.
standpunten vaak wel duidelijk zijn:
maart gingen we weer naar de stem-
GroenLinks wil vanzelfsprekend meer
bus om een nieuwe gemeenteraad
groen, de VVD wil een kleinere over-
te kiezen. Wie de campagnes van de
heid en jongerenpartij NAT wil dat er
Amsterdamse partijen een beetje heeft
meer ruimte voor jonge mensen komt.
gevolgd zag eigenlijk twee trends: het
Standpunten die we nog niet weten
collectief aanpakken van de ongeluk-
zoeken we meteen op, waardoor we
kige wethouder Pieter Hilhorst, die
tijdens het debat weinig nieuws horen.
188 miljoen euro aan uitkeringen te
Maar is het erg dat we tegenwoordig
veel overmaakte. En daarnaast viel op
debatten niet meer volgen om het par-
dat de campagne nog nooit zo heftig
tijprogramma te horen? Ik geloof van
gevoerd werd via Twitter. Omdat ik, net
niet. Wat we tijdens het debat eigen-
als veel andere Amsterdamse stu-
lijk te weten willen komen is: wie kan
denten, nog niet wist wat ik zou gaan
ik vertrouwen, met wie ben ik het eens
stemmen nam ik op 13 februari een
en waar kan ik mijzelf mee associëren?
kijkje bij het verkiezingsdebat in CREA.
Hiermee is het inhoudelijke debat
Klaar om overdonderd te worden door
verworden, op een enkele uitschieter
goede ideeën en scherpe oneliners,
na, tot een aaneenschakeling van zet-
nam ik plaats. Aan prikkelende opmer-
ten en vaak al even spannend als de
kingen geen gebrek, want het CDA liet
5 kilometer van Sven Kramer: je weet
al snel weten ‘weinig te hebben met
van tevoren de
mensen buiten Amsterdam’; wie er
uitslag al.
doordat iedereen tegenwoordig via
Moeten we dan maar stoppen met het
de stellingen en standpunten niet van
bezoeken van debatten en ons ste-
het grootste belang. Het gaat nu om
madvies baseren op onze Twitterfeed?
het ongooglebare; welke persoon wil ik
Tegenwoordig gaan we naar het debat
Dat denk ik niet. Juist de mogelijk-
mijn stem geven?
voor de personen en niet meer voor
heid om politici ‘in het echt’ te zien
de stellingen. Dit omdat de algemene
maakt een debat zo interessant. Want
pannenkoeken op het politieke menu wil hebben, wist waarop hij moest stemmen.
wie er pannenkoeken op het politieke menu wil hebben, wist waarop hij moest stemmen.
Foto: Vera Duivenvoorden
Het zal niemand zijn ontgaan: op 19
internet de politiek kan volgen, zijn
BRAM HARKEMA
PEPER #6, lente 2014 23
recensie:
Techno-poezie in het Rijksmuseum
Het Rijksmuseum doet een stap voor-
bestaande uit honderden ultralichte
over, maar heeft ook iets delicaats en
uit in de tijd en breidt zijn collectie uit
aluminiumblaadjes die rechtstreeks
lieflijks. Het is zoals je het nog niet
met hightech. De Lotus Dome van Daan
uit een sciencefictionfilm lijkt te
eerder zag, iets dat ter plekke speciaal
Roosegaarde brengt levendigheid in
komen. Maar dat is nog niet alles: het
voor jou een droomwereld creëert.
het Rijks.
kunstwerk leeft. Wanneer de Lotus
Een droomwereld met een prachtig
Dome de warmte van een bezoeker
licht-schaduwspel, een droomwereld
voelt ontluikt zij zacht ruisend haar
waarin jij een essentiële rol inneemt,
blaadjes, vult een diep basgeluid de
een droomwereld die, zodra je eruit
ruimte en reflecteert licht uit het hart
stapt, je laat afvragen waarom moder-
van het kunstwerk de lotusbloemen
ne technologie niet vaker op een
op de muren. ‘Techno-poëzie’, aldus
dergelijke manier wordt toegepast.
Roosegaarde.
Een aanrader voor wie de verbeelding
Kunstenaar en vernieuwer Daan Roosegaarde (1979) heeft een visie: technologie, architectuur en natuur met elkaar verbinden. Zijn Lotus Dome laat zien dat dat tot magische resultaten kan leiden. Het toont ook dat weelderige kamers in Rococo-stijl en hightechkunstwerken goed samengaan
Bijzonder is dat het kunstwerk mag
en dat Roosegaardes verfrissende blik
worden aangeraakt. Dat is zelfs een
naar nieuwe werelden leidt.
voorwaarde, wil het kunstwerk echt
De Lotus Dome (2012) staat na een kleine wereldreis nu in de achttiende-eeuwse Beuningenkamer in het Rijksmuseum. Het is een koepel
wil prikkelen en zich even wil laten meevoeren naar een andere realiteit.
ALEXANDRA VAN DITMARS
tot leven komen. Zonder bezoekers is er geen dynamiek in het kunstwerk,
Te zien in het Rijksmuseum
waardoor zij een intrinsiek onderdeel
t/m 5 mei. Tickets €15,00.
ervan uitmaken. De Lotus Dome komt
Museumkaarthouders gratis.
enerzijds mysterieus en buitenaards
Foto: Erik Smits
24 PEPER #6, lente 2014
SCHERPE
recensie:
Staring Jacob Horecakenner Alexandra van Ditmarws dompelt zich onder in de wereld van bijzondere horecazaken. Waar moet je als student terecht voor een lekker ontbijt, lunch of diner? Deze keer: Staring at Jacob.
at
Een paar maanden geleden kreeg
sint-jakobsschelpen en foie gras kan
natuurlijk, maar met hoofdgerechten
Amsterdam-West er een heerlijke nieu-
je hier ook gewoon mac ‘n cheese
van rond de twintig euro is Fraîche
we zaak bij: Staring at Jacob. Een plek
en gebakken kip eten. Noah: ‘Ik ben
toch net iets te prijzig voor de gemid-
om lekker te brunchen en te borrelen
klassiek Frans geschoold als chef, maar
delde student. Maar nu is er gelukkig
op de Jacob van Lennepkade, om de
vroeger at ik bij mijn oma fried chic-
Staring at Jacob.
hoek bij de Kinkerstraat.
ken, vandaar.’ Allemaal hartstikke leuk
Aan het hoofd staan de chefs Anthony Joseph en Noah Tucker, respectievelijk Brits en Amerikaans, die twee jaar geleden restaurant Fraîche op de Westerstraat openden. Fraîche is ondertussen uitgegroeid tot een behoorlijk bekend restaurant dat alleen maar populairder lijkt te worden. Bij Fraîche is alles ook heel fraîche: van brood tot chocolaatjes bij de koffie, alles is huisgemaakt. ‘The rule is: if it’s good and it fits our style, we cook it’, aldus Noah. En dat levert een leuk resultaat op: naast
PEPER #6, lente 2014 25
PLEKKEN langer en bestel een fles, want die zijn er al vanaf €17,-. Het publiek van Staring at Jacob is zowel overdag als ’s avonds gemêleerd: veel Amerikanen en Engelsen weten de plek uiteraard te vinden, evenals buurtbewoners en studenten. Om uitgebreid te dineren moet je hier niet komen, maar Jacob serveert tussen 18.00u en 22.00u wel small bites, waardoor je hier al borrelend toch met een gevulde maag de deur uit kan gaan. Deze hapjes wisselen per week en bestaan bijvoorbeeld uit vistaco’s (€6,50), chicken wings (€5,) en truffelpopcorn (€3,-). Staring at Jacob heeft het dus allemaal goed voor elkaar. Vooruit, één minpuntje: de afzuigkap. Die doet het niet zo goed waardoor het hier als het druk Staring at Jacob is een zaak met
huisgemaakte frietjes (€11,-). Mocht
is wel erg naar pancakes en gebakken
robuuste houten tafeltjes, industriële
je nou geen zin hebben in zo’n flin-
eitjes ruikt. Maar dat heeft ook wel
lampen, een bar van bakstenen, veel
ke portie, ga dan voor de losse sides,
weer iets gezelligs.
planten en een barman met een erg
zoals een grapefruit (€2,-) of een wafel
goede muzieksmaak. Achterin is er een
(€3,-), waar je voor 50 cent goddelijke
knusse zithoek met chesterfieldban-
ahornsiroop bij krijgt. Afgemaakt met
ken en een tafel met tijdschriften. De
een prima cappuccino (€2,50) of een
zaak doet Amerikaans aan, inclusief
Bloody Mary (€6,-) is het hier overdag
Heinz-tomatenketchup op tafel. In
absoluut goed toeven. Nog een plus-
het menu komen echter de roots van
punt: veel stopcontacten, dus ook een
beide eigenaren duidelijk naar voren:
fijne plek om te laptoppen.
American pancakes en gebakken kip staan op de kaart gezellig naast fish & chips en Engelse Yorkshirepudding. Stevige brunchgerechten dus, maar je kan ook een salade bestellen met linzen en geitenkaas als je wat gezonder wilt eten. Als dat niet het geval is dan is de ‘all-around’ een aanrader: fluffy pannenkoeken, spek, worst, roerei en
‘s Avonds is het hier minstens zo sfeervol en is het vaak noodzaak het eerste biertje staand te drinken, al wachtend op een tafeltje of barkruk. De biertjes zijn erg lekker trouwens, ze hebben speciaalbieren van o.a. Butcher’s Tears, Oedipus en Brew Dog. Wijntjes zijn er vanaf €3,50, maar blijf vooral
ALEXANDRA VAN DITMARS
Staring at Jacob Jacob van Lennepkade 215 Brunch: donderdag t/m maandag van 11.00 uur tot 17.00 uur. Borrel & small bites: donderdag, zondag & maandag tot 00.00 uur, vrijdag-zaterdag tot 01.00 uur.
26 PEPER #6, lente 2014
Groteske hobby’s Waar veel studenten liever een biertje drinken in de kroeg, legt de ander al zijn ziel en zaligheid in het behalen van goede cijfers. Grote hobby’s die extreme vormen aan lijken te nemen. Deze drie studenten weten hoe het is om hun leven toe te wijden aan studeren, dans of film. Zij geven jou een kijkje in hun leven.
Foto’s: Vera Duivenvoorden
LIDA DANIËLS & MARLOU JORNA
PEPER #6, lente 2014 27
Dewi van der Geugten Bachelor Psychologie aan de UvA Dewi danste haar hele leven en bracht haar middelbare schooltijd door op een school voor topsport. Sinds ze in Amsterdam studeert heeft ze een ommezwaai gemaakt en is het dansen stopgezet. Ik danste eigenlijk mijn hele leven al. Klassiek ballet, jazzballet, moderne dans, compositie en af en toe salsa en streetdance. Mijn middelbare schooltijd bracht ik door op het Sint Joriscollege in Eindhoven, de school voor topsport en cultuur. Daar deed ik de dansopleiding. Dat betekende dat ik iedere dag van negen tot drie uur op school zat en van vier tot half zeven danste, en op zaterdagochtend danste ik ook nog twee uur. Het dansen ging me goed af en ik bleef mezelf verbeteren, dat maakte het zo leuk. Ook het feit dat ik veel pieker maakte dat het dansen zo fijn was, je hoeft nergens anders aan te denken. Ik kon de dingen even loslaten en als ik klaar was had ik weer meer energie om aan iets anders te beginnen. Na de middelbare school wilde ik in eerste instantie naar de dansacademie in Amsterdam. Er waren drie
rondes. In ronde één begon ik met
ervaring en een hele prestatie dat ik
vierhonderd man. Ik mocht door naar
zover kwam.
de tweede ronde, die ik ook haalde. In de laatste ronde waren er nog veertig dansers over waarvan er twintig aan de opleiding mochten beginnen. Daar zat ik helaas niet bij. Enerzijds was het jammer want ik had er veel voor gelaten. Ik ging niet uit en kon weinig doen naast mijn schooltijd. Maar ik ben ook heel trots, het was een emotionele
Ik weet niet of ik gauw weer zou beginnen. Ik ben met sporten wel een beetje in de extremen. Als ik het doe wil ik het goed doen en snel vooruitgang boeken. Ik zou het misschien wel weer willen oppakken maar ik heb de tijd en het geld niet, dus dat beschermt me wel.
28 PEPER #6, lente 2014
Dion Kramer Master European Law aan de UvA
Het gymnasium, de bachelor Europese
Ik doe mijn best om hoge cijfers te
Studies, een bachelor Rechten, een
halen. Bij elk tentamen wil ik het
onderzoeksmaster in Cambridge en
maximale eruit halen. Ik ga echt voor
nu de master European Union Law.
een tien. Daarnaast volg ik ook veel
Dion zit niet stil. En ook zijn toekomst
vakken. Drie weken voor de tenta-
heeft hij al voor ogen: een stage bij de
mens studeer ik elke dag van tien uur
Europese Commissie, promoveren in
’s ochtends tot middernacht in de
Italië, de politiek in en tot slot: minis-
Universiteitsbibliotheek. Ik voel me
ter worden.
gewoon gelukkig tijdens de tentamens. Je leven is dan heel makkelijk; je hoeft alleen maar te studeren en als je dat de hele dag gedaan hebt geeft dat een voldaan gevoel. Ik hou van die structuur die studeren me geeft, het zorgt voor rust in mijn hoofd. Ik vind het leuker en makkelijkere om heel de dag te studeren dan om praktische zaken te regelen, daar krijg ik meer stress van. In de vijfde en zesde klas van de middelbare school begon ik eigenlijk pas echt met hard werken voor mooie cijfers. Tot op zekere hoogte zou je mij dus wel studieverslaafd kunnen noemen. Ik wil het maximale eruit halen en ik baal ervan als ik niet de tijd heb om voor elk tentamen even goed te kunnen leren, ik vind dat zonde van het vak. Ik stap dan niet met een lekker gevoel de tentamenhal in. Andere mensen vinden het soms raar dat ik tot middernacht in de UB kan zitten. Ze vinden het vooral raar dat ik daar gelukkig en blij van word. Als ik mijn scriptie schrijf dan kan ik ’s ochtends echt blij uit bed stappen omdat ik weet dat ik dat kan gaan doen.
PEPER #6, lente 2014 29
Laura van Rij Master Publiekgeschiedenis aan de UvA Naar de bioscoop gaan was altijd erg duur maar sinds de Cinevillepas in het leven werd geroepen is Laura minstens één keer per week in de bioscoopzaal te vinden. Ze kijkt niet zomaar naar films, ze analyseert het. ‘Het is een soort antropologisch onderzoek.’ Toen ik begon met mijn bachelor Europese Studies en MiddenOostenstudies moest ik veel oude films kijken en ging ik steeds meer letten op hoe films gemaakt werden en de culturele kenmerken die ik erin terugzag. Nu, in mijn master Publieksgeschiedenis, leer ik ook zelf filmen. Door die kennis kunnen films mij ook boeien wanneer zij interessant gefilmd zijn. Het onderwerp van de film doet er dan minder toe, zoals bij Le Grande Bellezza. Ik kijk eigenlijk alleen maar arthouse-films. Het hele Hollywood/Pathé-genre vind ik niks. Sinds twee jaar heb ik een Cinevillepas, daarvoor was het toch te duur om zomaar naar de film te gaan. Nu kan ik gewoon overal naartoe. Ik ga graag naar films van Lars von Trier, Jean-Luc Godard, Stanley Kubriek of Ulrich Seidl. Zeker één keer per week bezoek ik de bioscoop. Ik woon in Amsterdam-Oost dus ik ga vaak naar Kriterion. Ik ga ook graag naar de Uitkijk, een schattig klein
en ouderwets theatertje waar je nog op een belletje kan drukken als je in de zaal zit. Of Eye, omdat het zo’n mooi gebouw is. Ik hou van wat langzamere films waarin het op dialoog gericht is. Ne me quitte pas is de volgende film op mijn lijstje.
30 PEPER #6, lente 2014
reactie: egalitair is elitair
De elitaire universiteit In het vorige nummer (Peper #5,
dat je een zonde begaat wanneer je
artikel lijkt zij ook wetenschapsfiloso-
winter 13|14) zette onze zeer gewaar-
alcohol drinkt, om nog maar te zwijgen
fisch uit de bocht te vliegen. Hoewel
deerde hoofdredactrice de UvA neer
over de dingen die je misschien wel
zij dat niet met zoveel woorden zegt,
als een ‘blanke eenheidsworst’, onder
doet nádat je alcohol gedronken hebt.
wekt zij namelijk de indruk dat het
vermelding van de titel ‘egalitair is
Deze twee meisjes hadden dus haarfijn
geloof een rol zou kunnen spelen bij
elitair’. Hoewel ik het helemaal met
de verschillende culturen binnen de
wetenschappelijke vragen. Uit het
haar eens ben dat de UvA de witte uni-
UvA en de VU aangevoeld, nog voor ze
feit dat dat wetenschappers het niet
versiteit van Amsterdam is, en de VU
aan een van beide instellingen hadden
eens zijn over de invloed van de mens
de zwarte – iedereen die wel eens op
gestudeerd. Die open dagen zijn dus
op het klimaat, leidt zij af dat weten-
beide instellingen heeft rondgekeken,
zeker ergens goed voor.
schap (nog) niet op alle vragen een
zal dat, ook zonder uitgebreide statistische analyse, wel bevestigen – meen ik dat zij ten onrechte met afkeuring over dit verschijnsel schrijft.
Is het één nu beter dan het ander? Ik meen dat de UvA-cultuur beter bij mij past, maar zeggen dat zij objectief beter is, kan ik niet. Er komen immers
antwoord heeft – daar is natuurlijk niets tegen in te brengen. Dan schrijft zij: ‘Wetenschap biedt geen totale zekerheid en daarom hoeft het een het ander niet uit te sluiten en kan
Het duidelijkst werd ik geconfron-
ook voldoende competente weten-
teerd met het verschil tussen de UvA
schappers van de VU. Het is dus maar
en de VU, toen ik eens bijles gaf aan
goed dat er verschillen zijn, zodat
twee meisjes in de zesde klas. Beiden
er voor iedereen iets bij zit naar zijn
Bedoelt onze gewaardeerde hoofdre-
gehoofddoekt kwamen ze langs op
smaak. Amsterdam is voldoende groot
dactrice nu dat geloof een antwoord
mijn bijlesinstituut, alwaar ik ze iets
om twee universiteiten te huisvesten.
zou kunnen bieden op de vraag of de
over wiskunde probeerde bij te bren-
Dat is alleen maar zinvol als zij zich
mens van invloed is op de klimaatver-
gen. Hoewel ik hun kleding erg onchar-
voldoende van elkaar onderscheiden.
andering? Ik hoop het niet, want er is
mant vond, deed ik dit zonder protest,
Dat dat onderscheid toevallig paral-
geen enkele reden om aan te nemen
want ze betaalden keurig en waren
lel loopt met het onderscheid tussen
dat een aantal rituelen, een heilig boek
altijd op tijd. Op een avond vertelden
(gelovige) allochtonen en (ongelovige)
en een culturele traditie ook maar iets
ze dat ze van plan waren communica-
autochtonen, is natuurlijk niet erg
zeggen over de materiële werkelijk-
tiewetenschap te gaan studeren, als ze
politiek correct, maar ik ben blij dat dit
heid. Ik weet echter niet hoe ik – zeker
hun eindexamen hadden gehaald. Het
onderscheid bestaat. Ik ben namelijk
gelet op het woordje ‘daarom’ in de
bijlesinstituut was gevestigd aan de
erg gesteld op mijn elitaire universi-
aangehaalde opmerking – deze opmer-
Nieuwe Keizersgracht, dus ik zei, den-
teit, en de meisjes die ik hierboven
king anders moet lezen.
kend aan het Bushuis: ‘Ah, leuk, hier
beschreef, zullen hun met gebedsruim-
om de hoek dus?’ Nee. Ze gingen naar
tes uitgeruste universiteit weer zeer
de VU. ‘Daar is het veel serieuzer.’
waarderen.
Pas toen realiseerde ik mij dat het
Tot zover betreft het meningsverschil
schriftelijk in dit blad of mondeling
voornaamste voordeel van de UvA, dat
tussen mij en onze gewaardeerde
onder het genot van een drankje.
je vanaf elke locatie op kruipafstand
hoofdredactrice een politieke vraag
van ten minste drie cafés zit, een stuk
(moet de universiteit culturele diver-
minder interessant is als je gelooft
siteit stimuleren?), maar later in haar
wetenschap vaak prima samengaan met geloof.’
Onze gewaardeerde hoofdredactrice wordt uiteraard van harte uitgenodigd hierop te reageren, naar haar keuze
VINCENT DE HAAN
PEPER #6, lente 2014 31
Colofon Hoofdredactie
Contact:
Met dank aan
Lida Daniëls
Geeske Boersma, Tjitske de Groot, Vincent de Haan, Bram Harkema,
Eindredactie
Maisha van Pinxteren, Luuc Brans,
Lida Daniëls, Marcella Mul
Lisette Pool, Roberto Bruinhard, Valentijn Kuperus en Marjolein
Vormgeving en ontwerp
van Vucht.
Barend Wilschut
redactie
Lida Daniëls,
Marcella Mul,
hoofdredactie
eindredactie
Annegrietje Franssen
Marlou Jorna
beeldredactie
Barend Wilschut,
Vera Duivenvoorden,
vormgeving
fotografie
de volgende keer... De volgende Peper staat in het teken van idealisme en realiteit. Hoe vinden de prachtige idealen waarmee studenten de wereld tegemoet zien zijn weg in de werkelijkheid? Is hier wel genoeg ruimte voor of vloeien de idealen weg zo gauw ze het daglicht zien?
Ahmed Abbas
Alexandra van Ditmars
[email protected] pepermagazine.nl facebook.com/pepermagazine twitter.com/pepermagazine
( advertentie )
het nieuwe studeren
Wil jij niet meer eindeloos scrollen in je Facebookgroep maar wil je wel meer interactie dan Blackboard biedt? Gebruik dan Cloudents! De succesformule op andere universiteiten is er nu ook voor Amsterdamse studenten. Registreer je gratis en sluit je aan bij jouw opleiding.
Voeg je vakken en mede-studenten toe en je kunt interactief en overzichtelijk studeren. Upload aantekeningen, PowerPoints of samenvattingen, stel elkaar vragen of plaats opmerkingen. Eindelijk een online studeerplek met alle voordelen van Dropbox, Facebook en Blackboard in één. cloudents.com
in samenwerking met