Verenigingsmagazine van VV Tamar. juli 2015 UIT

Verenigingsmagazine van VV Tamar

juli 2015

UIT.

07 / 15 / I N H O U D / 02

Midas vat voor zijn laatste column de laatste paar jaar samen, op de vertrouwde manier.

06

10

12

Wisselspeler

Teamborrel Heren & Dames 3

Enkele vragen aan Hannah uit Dames 5

Fenna verklaart het pittige thema.

13

18

20

Pubquiz

Hoe is het hier, Hoe is het daar?

Einde

Rogier ‘s verslag van deze prachtige activiteit.

Terug van weggeweest met Kelly en Yvette.

Nicole en Peter over hun uittreden.

03 / NICOLE VAN GESTEL / VAN DE REDACTIE

Lieve Tamarianen,

D

aar is hij weer! De spik-splinter-nieuwe Tamarinde! Ook dit keer weer boordevol verhalen van de afgelopen activiteiten, een nieuwe column van Midas, een woordje van onze voorzitter en natuurlijk zijn er weer vragen gesteld die de wisselspeler Hannah voor jullie heeft beantwoord. All good things come to an end dus ook aan het volleybalseizoen 2014/2015. Een mooi seizoen waarin vv Tamar zelfs twee keer kampioen wist te worden! Heren 1 en Dames 4, van harte gefeliciteerd met dit prachtige resultaat! Met het eindigen van het seizoen betekend het ook dat dit de laatste Tamarinde zal zijn voor dit jaar. Toepasselijk genoeg is daarom voor het thema ‘uit’ gekozen. Want niet alleen is het seizoen uit, we gingen er de afgelopen tijd ook op uit: helemaal naar Enschede voor een toernooitje, maar ook zullen Peter en ik na dit seizoen uit de redactie gaan. Heel erg jammer natuurlijk, maar er mag wel weer plaats gemaakt worden voor de nieuwe generatie Tamarianen met frisse blikken en leuke nieuwe ideeën. Ik wil ze via deze weg dan ook erg veel plezier en succes wensen!

Rest mij nog één ding: jullie, trouwe lezers, veel leesplezier te wensen! Namens de redactie, Lieve groetjes, Nicole

WIST JE DAT... HEEL DAMES 2 IN EEN TWINGO PAST (INCL. SPORTTASSEN)?

VAN DE VOORZITTER / HARM RUTGERS / 04

Beste Tamarianen,

H

et einde van het seizoen is aangebroken. Normaal gesproken is dat een goed moment om eens terug te blikken op het seizoen, de balans op te maken en plannen te maken voor het nieuwe jaar. Ik zeg hier heel bewust normaal gesproken, want ditmaal komt het moment minder goed. Niet alleen omdat ik tijdens het schrijven van dit verhaal zit te wachten in de wachtkamer van de tandarts (er kwam een spoedgeval tussendoor dus waarschijnlijk zit ik hier nog wel even), maar meer omdat ik een dergelijke terugblik, balans en toekomstplannen niet voor alle Tamarianen kan samenvatten in het aantal maximum aantal woorden dat gesteld is voor dit stukje.

Iedereen zal andere hoogtepunten en iets minder hoge punten hebben gehad, een andere uitkomst op de balans en andere plannen hebben dan een andere collegavolleyballer. Je kunt het vergelijken met de mensen om me heen in de wachtkamer. Deze zitten er ook allemaal met een eigen reden.Voor me zit een knikkebollende oude man voor controle van zijn klapperende kunstgebit. En naast me zit een bakvis zenuwachtig met haar telefoon te spelen tot ze haar eerste beugel zal krijgen. Aan de balie staat een oude vrouw ruzie te maken met de assistent over de gemaakte kosten voor het plaatsen van haar vulling. En het spoedgeval dat tussendoor kwam bleek een opgeschoten jongen die op last van zwaartekracht toe is aan een paar nieuwe voortanden. Al met al zit iedereen er dus met elk een andere ervaring. Maar wat ze echter (al dan niet bewust) gemeen hebben, is dat ze allemaal deel uit maken van dit verhaal. Inmiddels ben ik aan de beurt en moet ik daarom stoppen met dit verhaal. Want blijkbaar is het niet toegestaan om je laptop mee te nemen in de behandelkamer om daar door te kunnen werken. Misschien maar goed ook, je kunt niet altijd aan het werk zijn. Daarom wil ik iedereen namens het bestuur een goede vakantie wensen en succes met het werk dat daar nog aan vooraf gaat!

WIST JE DAT... TJEERD WEL EENS ZIJN KNOKKELS TEGEN EEN MUUR SCHRAAPT?

05 / UIT

WIST JE DAT... MIDAS DE BLOCK-KING VAN DE HEREN ONDER DE 1,50 IS?

COLUMN / MIDAS MEIJS / 06

Mijn lieve trouwe lezerspubliek,

S

inds februari 2012 (jawel 2012!) schrijf ik al columns voor dit blad. Hoewel ik moet zeggen dat het niet altijd even gemakkelijk ging, heb ik altijd mijn best gedaan om iedere keer weer een stuk te schrijven dat jullie doet lachen, gniffelen of nadenken. In de afgelopen jaren zijn talloze onderwerpen voorbij gekomen, van Facebook via decolleté naar afspreken met vrienden. Nu is het niet dat de onderwerpen mij te kort schieten, maar het is tijd voor andere mensen om hun mening te uiten via dit medium. Ik heb heerlijk genoten van de 300 woorden die ik hier ongecensureerd heb kunnen schrijven. Nu zal ik mijn mening weer moeten ventileren in de kleedkamers of onder het genot van een biertje in de kantine. Wellicht ben ik op dit moment ook wel gewoon die oude

zeur geworden. Toegegeven tot 2 uur op donderdagavond houd ik zelden nog vol en als ik dat dan een keer volhoud, zoals bijvoorbeeld op een gala, dan is de gehele dag erna van ’s ochtends 7 uur tot ’s avonds 8 volledig afgeschreven. Compleet met gebrek aan eetlust, maar toch met een onhoudbare drang tot een wit bolletje kroket en mosterd… Wat niet een geweldige combinatie is kan ik je vertellen. Alle Tamarianen wil ik nog graag een hele fijne zomer wensen, tot bij de eind BBQ, de fantastische Beach competitie en anders tot na de zomer! Wat zijn dan de laatste woorden van mijn laatste column voor Tamar? Iets waarvan ik van mening ben dat iedereen het moet en zal weten. Ik volleybal bij Tamar sinds september 2009, nu in mei 2015 is het mij dan eindelijk gelukt om kampioen te worden! Na 5 zware jaren zwoegen, trainen en bier drinken heb ik het op één na hoogst haalbare bereikt. Op één na hoogste? Ja, want wij zijn gepromoveerd naar de hoogste klasse van onze competitie en zijn ook voor plan om daar weer kampioen te worden!

WIST JE DAT... ERIK REDDIT EEN ERG MOOIE SITE VINDT?

07 / MINOU KROES / KINDERFEESTJE

D

onderdag 26 februari, een sombere, donkere en regenachtige avond. Een avond dat het wat minder fijn is om op de fiets te zitten, maar zeker wel de moeite waard. Ik was onderweg naar het (wellicht 51e) kinderfeestje van Tamar. Guus, Edith en Elvira wachtten mij gezellig op in een kamer vol met spelletjes, ballonnen, bakjes snoep en gezellige muziek. Met aan met, druppelde de andere uitgenodigde Tamar kindjes binnen. Allemaal doorweekt van de regen en ook allemaal toe aan een gezellig en knus kinderfeestje. Er stonden allerlei spelletjes klaar, zoals de de oude Nintendo van Guus waar Mario Kart op werd gespeeld. Laat ik zeggen dat vooral de mannen hier erg goed in waren, ik kan er in ieder geval niet goed mee overweg. Er werden leuke kaartspellen gedaan en ook Stef Stuntpiloot ontbrak natuurlijk niet aan deze gezellige avond. Lachen, gieren en naarmate er meer bier werd gedronken, ook brullen. Dan een wat serieuzer spel voor iedereen: Weerwolven. Voor een aantal mensen een nieuw spel, dus eerst een oefenronde. Een aantal mensen zijn weerwolven (wie? Dat is geheim), de rest zijn gewone burgers. Dan hebben we nog een burgemeester, die moet via stemmen verkozen worden door de andere burgers. De verkiezingspraatjes van de burgers die burgemeester wilde worden waren prachtig. Of er telkens een goede burgemeester werd verkozen vraag

“Ogen

open, ogen dicht, een moord werd gepleegd. Wie heeft het gedaan? Wie zijn de weerwolven?”

ik me af. Maar de burgemeester werd bekroond met een mooie feesthoed en dat gezicht was het zeker waard. Het verhaal werd geleid door Remko, de weerwolven tegenover de burgers: Ogen open, ogen dicht, een moord werd gepleegd. Wie heeft het gedaan? Wie zijn de weerwolven? Het is vast niet Edith, die volgens mij vier keer achter elkaar een weerwolf bleek te zijn.... Een erg spannend, maar ook hilarisch spel en tevens een mooie afsluiting van het kinderfeestje. Iedereen weer terug de regen in en lekker naar huis, onder het genot van een snoepzakje.

WIST JE DAT... BOWLING THE HIDDEN TALENT OF FRANCESCA IS?

HARAMBIX / MARJA KUIJPERS & ELVIRA VAN DAMME/ 08

A

l een tijd geleden gingen we met een flinke afvaardiging van Tamar naar Enschede, waar de vereniging Harambee het toernooi “Harambix” had georganiseerd met het thema ‘There is no business like show bixness’ (of zoiets). Ons weekendje volleyballen in Enschede begon goed met het missen van de trein. Gelukkig waren we niet alleen. Ook Twan bleek moeite te hebben met op tijd komen. Met z’n drieën gingen we alsnog op weg naar Enschede. Na een reis waarin we half Nederland doorkruist hebben en stations gepasseerd hebben waar we nog nooit van hadden gehoord, kwamen we dan toch aan. Onze huisgenoten bleken hele aardige jongens die direct bij aankomst een biertje in onze handen duwden. ‘s Avonds gingen we naar een feest zo fout dat het leuk was. Na een avond lekker dansen in een skihut was het opstaan de volgende dag om te gaan volleyballen zwaar. Gelukkig bleek dat volleyballen bij dit toernooi niet zo belangrijk was. Volleyballen met trampolines in het veld, met een rode loper, hier kon het allemaal. Sommige Tamarianen waren hier iets minder blij mee, wij vonden het allemaal wel prima. ’s Avonds was er een pubquiz georganiseerd waar we natuurlijk met z’n allen bij aanwezig waren. Helaas hadden we niet gewonnen, maar het was erg leuk.

“Volleyballen met trampolines in het veld, met een rode loper, hier kon het allemaal. bleven slapen. Zo hebben we elkaar allemaal wat beter leren kennen en weten we nu ook wie er snurkt en wie niet. Op zondag konden we nog even een paar uurtjes volleyballen. Na een afsluitend biertje konden we weer de trein in. Eenmaal thuis aangekomen doken we meteen ons bedje in en konden we terugkijken op een heel geslaagd weekendje Enschede.

’s Nachts lagen we gezellig met z’n allen in de woonkamer van het huis waar we WIST JE DAT... LEFTY VROEGER ALTIJD DACHT DAT JE SNELHEIDSMETER WORDT GEFOTOGRAFEERD ALS JE GEFLITST WORDT

09 / WOUTER KARSSIES / TEAMBORREL D1-H1, THE HANGOVER

L

as Vegas, Nevada. Dames 1 en Heren 1 zijn altijd wel in voor een feestje. Maar een borrel met het thema ‘Las Vegas’, heeft aparte gevolgen. Dit is wat ik nog weet: De (on) vergetelijke avond van Dames en Heren 1 wordt ingeluid met tien gratis meters bier en enkele potjes Mex. Proost! ... De volgende dag wordt het genootschap van Dames 1 en Heren 1 wakker in een hotelkamer. Verbaast kijkt een ieder om zich heen. Blijkbaar was er die avond flink huisgehouden, want niemand had verwacht buiten zijn eigen bed wakker te worden... Stijn loopt eerst maar eens naar het toilet voor een plasje. In de badkamer staat hij echter oog in oog met Lisa, die na het stappen een tijger in bed blijkt te zijn. Cas komt op het geschreeuw uit de badkamer af. Maar als hij de badkamer binnenkomt en zichzelf in de spiegel ziet, valt hij flauw. Iets met een tattoo. Luc vindt €32,- die hij blijkbaar verdiend heeft aan de gokautomaat (lucky bastard, maar nee een rondje geven, ho maar…). De €32,- valt echter in het niet bij het bedrag dat Remko heeft opgestreken aan wc-papiergeld. Heeft hij dit van de grond geraapt? Naar horen zeggen heeft ‘Big Spender’ Midas een halve wc-rol met cash van ondergetekende rondgestrooid.

“Maar als hij de badkamer binnenkomt en zichzelf in de spiegel ziet, valt hij flauw. Iets met een tattoo.” Daarnaast staan op foto’s meerdere malen met cash gevulde bh’s geportretteerd. Midas’ strooien van geld had gillende chickies en enkele boze blikken van Nicole tot gevolg. Ook de overige leden van showdames 1 hebben het zwaar. Marlon wordt wakker met een of ander leren pakje aan, die ze blijkbaar associeert met Las Vegas. Wies heeft geen oog dicht gedaan en staat nog steeds te stuiteren van alle lijntjes poedersuiker die ze heeft gesnoven. Ze heeft nog aangeboden om haar voorraad te delen met de barman. Deze had echter liever en ik citeer: “het echte spul”. Voor het appartement van Anne staat tegenwoordig een politieauto geparkeerd (hoe ze daar nu aan komt?). En Gerda wordt wakker met een trouwring om haar vinger. Eigenmerk van de Wedding Chapel. Iedereen in de hotelkamer is volledig met zichzelf bezig, tot zich opeens die ene prangende vraag aandient... Waar is Perry?* *Voor wie het niet gelooft, tsjah.. bij zijn, was meemaken!!

WIST JE DAT... MARLON GRAAG DINGEN IN HAAR MOND STOPT?

WISSELSPELER / JESSE JOUSTRA / 10

Naam: Jesse Joustra Leeftijd: 20 jaar Lid van Tamar sinds: 2015 Team: Heren 2 Studie: Werktuigbouwkunde

Waarom ben jij bij Tamar gaan volleyballen? Ik was sowieso van plan te gaan volleyballen in Eindhoven, naast dat Tamar doordeweeks competitie speelt, leek het me veel leuker aangezien het wat kleiner is: Ons kent ons.

er voor mij maar naast.

Zand, zee of zaal? Zee, lekker met m’n opblaaskrokodil dobberen.

Fiets- of ballenpomp?

Wat is het leukste aan je studententijd so far?

Fietspomp natuurlijk, ik ben en blijf natuurlijk wel een werktuigbouwer.

Voornamelijk de vrijheid: Op kamers gaan, gezelligheid met Tamar, leuke dingen doen met het huis en natuurlijk op stap gaan.

Als je zou reïncarneren als een alcoholisch drankje, welke zou het dan zijn?

Saus erop of ernaast?

Een Roofie Colada, geen uitleg nodig.

Ik snap mensen niet die de saus over de friet gooien. Je hebt dan óf een hap mayonaise, of een droog frietje. Nee, doe WIST JE DAT... ANNELIES ERG GOED IS IN ACHTERUIT BOWLEN?

11 / MARIJE DE VRIES / WISSELSPELER

Wat is je favoriete knuffeldier?

Ik heb heel lang een knuffelkonijn gehad genaamd Puf. Deze heb ik in de loop der jaren opgegeten door erop te kauwen.

Wie wordt de nieuwe wisselspeler? Sietske de Louw uit dames 4. Jullie, Tamarianen, bepalen welke vragen worden gesteld aan de wisselspeler, dus stuur snel al je dringende vragen aan Hannah in via de website! (www.vvtamar. nl/actief/wisselspeler.php)

WIST JE DAT... DE APPELCIDER NOG STEEDS AAN HET PLAFOND ZIT?

TEAMBORREL D3-H3 / FENNA WIJNVEEN / 12

W

eken van te voren keken Heren 3 en dames 3 al uit naar hun teamborrel. Een prachtig evenement was aangemaakt op Facebook met als thema: fifty shades of gay. Natuurlijk prachtig getimed met de film fifty shade of grey die de maand ervoor in première was gegaan, maar op de dag van de teamborrel (12 maart) werd in 2013 ook de laatste editie van de Gay Krant uitgegeven, wat het thema natuurlijk compleet maakte.

wat geruite blouses, lage spijkerbroeken en hoedjes tevoorschijn die toch het idee gaven van het thema. De avond begon met heerlijke roze shotjes die met vreugde werden ontvangen, waarna er hier en daar een dansje werd gewaagd. Verder heeft iedereen gezellig met elkaar staan praten en swingen en was het al met al een geslaagde avond!

De meeste mannen hadden zich prachtig uitgedost met roze sjaaltjes of T-shirts met een iets té diep decolleté. De vrouwen hadden het daarentegen wat moeilijker met goede kledij vinden, waaronder ikzelf. “De

meeste mannen hadden zich prachtig uitgedost met roze sjaaltjes of T-shirts met een iets té diep decolleté. “ We kwamen met elkaar tot de conclusie dat lesbiennes niet echt meer ‘typische outfits’ dragen en dat het dus voor ons erg moeilijk was om goed in het thema verkleed te gaan. Uiteindelijk kwamen er nog wel WIST JE DAT... ENI EEN VIS MET SNEAKERS HEEFT?

13 / ROGIER FLIKWEERT / PUBQUIZ

B

innen Tamar zijn er een aantal officiële en minder officiële ranglijsten. Aan het begin van het jaar beoordeelt de technische commissie hoe goed iedereen kan volleyballen. Welk duo er goed kan beachen zullen we deze zomer zien. Elke borrel is het weer een wedstrijd wie de meeste biertjes kan drinken zonder daarna naar huis gebracht te moeten worden. Na trainingen en wedstrijden kan je in de kleedkamers en de kantine horen wie de beste sterke verhalen kan vertellen. Donderdag 21 mei zouden we vaststellen wie de meeste feitjes, trivia, film quotes, songtitels en artiesten uit zijn of haar mouw kon schudden. Op naar de pubquiz! Bij aankomst bleek al dat de mannelijke helft van Tamar één blik op de aanmeldingen had geworpen, daar mijn naam tussen zag, en zich gerealiseerd heeft dat ze geen kans maakten. Ook de activiteiten commissie maakte zich zorgen. Om er toch nog een beetje een wedstrijd van te maken werden er teams gemaakt, en werd ik in het kleinste team ingedeeld. Inge, Minou, en ik moesten het opnemen tegen twee andere teams van vier vrouw. Team Miroing! 1 was geboren. Aan onze linkerkant zat een team van super gezellige, spontane, lieve, intelligente, charmante, luidruchtige, sportieve, muzikale, hippe, creatieve, blonde meiden. Het team aan de rechterkant liet zich niet zo gemakkelijk omschrijven. Sasha zat er

“Bij aankomst bleek al dat de mannelijke helft van Tamar één blik op de aanmeldingen had geworpen, daar mijn naam tussen zag, en zich gerealiseerd heeft dat ze geen kans maakten. “ in. Tijdens het Harambix toernooi had zij al laten zien een geduchte tegenstander te zijn op het gebied van trivia. Tijdens de quiz kwam er een breed scala aan vragen voorbij. Wie is de Griekse oppergod? Wanneer werd de onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten getekend? Wie is het oudste lid van Tamar? En wanneer is Bernd jarig? Why is the worm always gone? Of de rum, ook goed. Al vanaf de eerste ronde nam team Miroing! 1 de voorsprong, op de voet gevolgd door team Sasha&Co. In de volgende ronden wisten we deze voorsprong wat verder uit te bouwen, terwijl het team van de kekke, balling, stoere, chique, geografisch sterk onderlegde blonde dames langzaam in begon te lopen op team Niet-zo-uniform. Vanuit onze rechterkant begonnen er

WIST JE DAT... MARLON ALLES LAAT AFHANGEN VAN DE SIXPACK?

PUBQUIZ / ROGIER FLIKWEERT / 14

allerlei voorwerpen onze kant op te vliegen, in de tevergeefse hoop ons uit onze concentratie te halen. “Vanuit

onze rechterkant begonnen er allerlei voorwerpen onze kant op te vliegen, in de tevergeefse hoop ons uit onze concentratie te halen.” Hierna kwam de muziekronde, waar flink gescoord kon worden. Een twintigtal

nummers moest herkend worden, waar je punten kreeg voor zowel de titel als de artiest. Waar de andere teams last hadden van een hoog ‘ik-was-nog-niet-geborentoen-dit-een-hit-was’ gehalte waren wij hier zeker in het voordeel met niet 1 maar zelfs 2 teamleden die nog in de jaren ‘80 geboren zijn. De einduitslag was dan ook geen verrassing; Team Dark and Brooding deelde de tweede plaats met de toffe, zelfverzekerde, bubbly, financieel onafhankelijke blonde dames. Team Miroing! 1 had overweldigend gewonnen! Gelukkig is de overwinningsfoto genomen voordat we onze prijs achterover sloegen.

WIST JE DAT... STIJN GRAAG EEN BALLETJE DOET MET LUIS?

15 / GERDA DE JONG / SALSA WORKSHOP

D

onderdag 26 maart, een regenachtige dag in Eindhoven. Maar toch ben ik het huis uit gegaan voor een workshop bij Footloose, de Eindhovense studentendansvereniging, een salsa workshop om precies te zijn. Om 18.00 werden we verwacht bij de Bunker, waar menigeen ietwat te laat arriveerde. Maar toen bijna iedereen aanwezig was, begon een avond om niet te vergeten! De eerste vraag was: “wie heeft al eerder salsa gedanst”? Ik stak natuurlijk meteen mijn hand op, maar bleek de enige te zijn. Oeps, nu zijn meteen hoge verwachtingen gewekt ... hoe kan ik die toch waarmaken!? Nouja, gewoon proberen netjes mee te doen met de workshop en vooral lol hebben. We begonnen met de basis: 8 tellen, waarbij tel 4 en 8 rust zijn. Klinkt eenvoudig toch? Viel toch even tegen bleek het geval, want welk been gaat nu naar voren en welke naar achter? En wat is het ritme? Na wat geoefen bleek links naar voren, rechts naar achteren en netjes tot 8 tellen toch niet zo lastig. We missen als Nederlanders (de meesten van ons althans) toch die latin moves in de heupen, maar ach, we deden ons best. Toen we de basispas, draai naar links en draai naar rechts onder de knie hadden mochten we beginnen met dansen in paren. Wat!? In paren!? Maar dan moeten we met iemand van de andere sekse dansen!!! Ja,

“De eerste vraag was: “wie heeft al eerder salsa gedanst”? Ik stak natuurlijk meteen mijn hand op, maar bleek de enige te zijn.”

dat klopt. Het voelde eerst even onwennig, maar uiteindelijk ging het toch best prima. Ondanks het feit dat er, zoals meestal, er meer dames dan heren waren, had iedereen een partner (ja, inderdaad, sommige dames hebben met een andere dame gedanst). We hebben de basispas geoefend, net als een paar draaien en cross-body-lead, waarbij de man de vrouw leidt om samen 180 graden om te draaien. En wonder boven wonder, het lukte allemaal! Aan het einde van de workshop, toen eigenlijk iedereen er wel klaar mee was, heb ik toch van de gelegenheid gebruik gemaakt om even met de dansleraar te dansen. Hij danste anders dan ik van de meeste latinos gewend was, maar oké ... ik hoop dat het er enigszins uit zag alsof ik kon dansen. Of dit ook zo was laat ik aan de andere aanwezigen over om te beoordelen.

WIST JE DAT... HET BIJ ROGIER IN 3 MINUTEN KAN INCLUSIEF VOORSPEL?

SALSA WORKSHOP / GERDA DE JONG / 16

Toen we plaats moesten maken voor de les van Footloose zijn we wat gaan eten: zelfgemaakte risotto. Erg gezellig, maar ondanks dat ging ik ietsje eerder weg dan de rest. Ik had immers al met een vriend van me in de stad afgesproken om samen uit te gaan, ofwel een drankje te drinken. Uiteindelijk ben ik die avond in de Santiago de Cuba beland, dé uitgaansgelegenheid in Eindhoven voor Latin music.

geval wel voor in! Organisatie, dank voor het regelen en voor het goede idee. Latijns-Amerikaanse muziek en dans, daar kun je mij wel voor wakker maken!

“Wat!? In paren!? Maar dan moeten we met iemand van de andere sekse dansen!!! Ja, dat klopt.” Onze dansleraar met danspartner kwam ik daar overigens ook nog tegen. Ja, ik weet dat ik eigenlijk naar de Kix had gemoeten als goede Tamariaan, maar na een salsa workshop behoor je toch nog even verder te oefenen? Ik hoopte de rest ook nog even in de Santiago te zien, maar ik denk dat die in de Kix zijn blijven hangen ;-). Ik moest het dus doen met degenen die in de Santiago aanwezig waren. Voor degenen die het graag willen weten: ja, ik heb die avond nog even met een latino (Colombiaan om precies te zijn) gedanst, don’t you worry ;-). Zowel salsa, als ook bachata. Wellicht iets voor een volgende keer? Ik ben er in ieder

WIST JE DAT... PETER EN HARM RUZIE MAKEN OM WIE HET KNAPST IS IN DE REDACTIE?

17 / KELLY VELÁSQUEZ / HOE IS HET HIER?

I

come from St. Maarten, which has a Dutch and French side. I was born in the Dutch side and that is why I have the Dutch nationality. The reason I do not know Dutch is because I left St. Maarten when I was 3 years old and moved to Puerto Rico, so I was not raised with Dutch schooling. Coming to the Netherlands was a choice of mine in order to experience as much of my college years as I could. I will admit the cold weather and Dutch language made me scared for a while, but now I have come to like them both. The experience so far in the Netherlands has been one that I have learned to love. I do miss the island lifestyle and beaches and sun and of course the food! But with regards to opportunities and career paths, the Netherlands is where I want to be. At first I lived in Nijmegen and the culture there was a bit discriminatory since I didn’t speak Dutch, but when I arrived to Eindhoven and started doing activities such as Tamar, I felt accepted and soon made great friendships.

“I will admit the cold weather and Dutch language made me scared for a while, but now I have come to like them both.” I’m learning to try new things within this country, even though I feel that I took too long, but at least now I am loving where I am.

I am now in International Business and Management in Fontys and have one more year to go. People have asked me if I will go back to St. Maarten and I say no. It is not because I do not like my home country, but I love the Netherlands for what it has to offer me and so far, my plans seem very bright for the coming two years. WIST JE DAT... LEFTY ALLEEN MAAR HEEFT GELIKT EN GE-NEP-ZUIGD?

HOE IS HET DAAR? / YVETTE PEETERS / 18

“Hier in Alicante volleybal ik ook, niet binnen maar lekker buiten in het zand.”

V

oor degene die mij niet kennen, ik ben Yvette Peeters. Sinds oktober 2013 ben ik lid van Tamar en speel nu in dames 1. Normaal studeer ik Financial Services Management in Eindhoven en zit nu aan het eind van mijn 3e jaar. 21 Januari heb ik Nederland ingeruild voor het zonnige Alicante, in Spanje. Ik doe hier een minor aan de universiteit van Alicante, studeer dus een half jaar hier in Spanje. Ik zit er nu al wat maandjes en heb al een hoop geleerd, gefeest en van het weer genoten. In het begin was het nog niet zo heerlijk warm zoals nu, natuurlijk wel warmer dan in Nederland. In februari was het ongeveer 15 graden en nu rond de 25 graden. Met soms uitschieters naar 35 graden, dit is helemaal niet zo’n fijn weer om te studeren. Hier in Alicante volleybal ik ook, niet binnen maar lekker buiten in het zand. Normaal gesproken beachvolleybal ik ook

in Nederland in de zomer, maar het was wel weer even wennen, toch heel anders. Beachen kan hier op het sportcentrum van de universiteit, dit is een gemengde groep dus je kan in een team zitten met een jongen of meisje. Dit is erg leuk, gelukkig zijn er mensen die wel Engels kunnen, want mijn trainer spreekt geen woord Engels. Zelf spreek ik niet heel erg goed Spaans en dan is het moeilijk om alles te volgen, gelukkig voor de buitenlandse studenten in Nederland dat de meeste mensen wel Engels kunnen spreken. Dit is wel een nadeel hier in Spanje, ik krijg in het Engels les maar sommige leraren kunnen nog niet eens een vraag beantwoorden of woorden normaal uitspreken. Nog een ander leuk weekendje hier was dat mijn team langskwam in Alicante, het was zeer gezellig! Nog bedankt voor dit leuke weekend. 17 juni weer tijd om terug te komen naar Nederland, aan de ene kant jammer maar aan de andere kant toch blij om weer naar huis te komen.

WIST JE DAT... ANNE DAAR NET ZO HARD AAN MEEDOET?

19 / SPORTCOMMENTATOR HARM / 3X3 TOERNOOI

I

nternationaal talent komt naar Eindhoven voor een onbedaarlijk drie-tegen-drie-toernooi. Een (bijna) live-verslag van onze sportverslaggever. Het is vandaag schitterend weer, de volleybalvelden liggen er prachtig bij en de sfeer is goed. Ideale omstandigheden voor een drie-tegen-drie-toernooi. Waar het niet dat deze al op 20 april jl. heeft plaatsgevonden. Desalniettemin waren de omstandigheden toen ook ideaal. Hoe het weer toen was weet ik niet meer, maar dat de volleybalvelden er prachtig bij lagen en de sfeer er goed bij hing staat nog op m’n netvlies gebrand. En dat de omstandigheden goed zouden zijn is zelfs internationaal niet onopgemerkt gebleven. Van heinde en verre kwamen de deelnemers aanzetten. Vanuit o.a. het Verenigd Koninkrijk van GrootBrittannië en Noord-Ierland, Portugal, Frankrijk, Oud-Ledenland, Mexico, Jamaica, Limburg en de Verenigde Staten kwamen ze, al dan niet in bijbehorende klederdracht, naar Eindhoven om maar niets van het toernooi te hoeven missen. Om klokslag iets na achten ’s avonds nam de organisatie bestaande uit de toernooicommissie, het welkomstwoord en werden daaropvolgend de huishoudelijke mededelingen en praktische zaken rond spelverloop en –regels gedaan.

Vervolgens konden de teams weer de wijde wereld intrekken opzoek naar hun speelveld. Deze velden lagen namelijk in Brazilië, Tanzania, Engeland en India. Daar eenmaal aangekomen barste de strijd los onder begeleiding van wereldwijde gethematiseerde popmuziek totdat er omgeroepen zou worden dat de eerste speelronde afgelopen was. Vervolgens reisden de teams vlug verder naar de volgende ronde en zo ging de avond voort. Elk team speelde in een eigen poule behorende bij de eerder genoemde landen op basis van hun niveau. Fanatiek werd er gevolleybald, van loepzuivere smashes tot duikvluchten met vliegende poncho’s, alles werd uit de kast gehaald voor een overwinning. Nadat de spreekstalmeester van de avond Remko het eindsignaal had gegeven, werd de strijd gestaakt en gingen de teams na een verfrissende douche naar de kantine voor versnaperingen en de prijsuitreiking. De winnaars van ieder speelveld werd bekendgemaakt en kregen net als het beste uitgedoste team een bekroning voor hun behaald resultaat. Tot dusver het verslag van de avond. Rest mij niets dan de winnaars te feliciteren, de deelnemers te bedanken voor hun aanwezigheid en toernooicommissie te complimenteren en bedanken voor het mooie toernooi.

EINDE / NICOLE VAN GESTEL & PETER JONGSTE / 20

Zoals ik in het voorwoord al zei: all good things come to an end. Zo ook mijn studentenleven. Gelukkig hoef ik het nog niet helemaal vaarwel te zeggen aangezien ik de komende vier jaar nog werkzaam zal zijn als promovendus op de TU/e. Volgend jaar zal ik dan ook nog lekker een seizoen volleyballen bij Tamar en zullen jullie me (of jullie het leuk vinden of niet) nog gewoon tegenkomen. De afgelopen 2,5 jaar heb ik deel uitgemaakt van de redactie, of zoals wij onszelf graag noemen, de Tamarazzi en met erg veel plezier. Ik heb gelachen om gekke wist-je-datjes die in mijn inbox verschenen en om de leuke verhalen van leden over activiteiten en borrels. Het was erg leuk om samen met eerst Wouter van Geert en Eni en later met Peter en Harm een redactie te mogen vormen en jullie, trouwe lezers, van leesvoer te mogen voorzien. Toch is het goed dat aan alle leuke dingen een einde komen, het leven gaat verder en er is meer! Dat ga ik nu ontdekken… Nicole

Je moet het maar weer aan de Tamarazzi overlaten, om met zo’n toepasselijk thema te komen als deze Tamarinde met zich meedraagt. Mijn verhaaltje als redactielid van de Tamarinde is uit. Om dit een stuk minder deprimerend te laten klinken zal ik toch mijn lieve collega Nicole moeten

quoten, die na slechts een jaar samen met mij in de redactie gezeten te hebben al in staat is om mij de woorden uit de mond te nemen. “All good things come to an end” Goeie dingen waren er zeker dit afgelopen seizoen. Zo heb ik er als beroepsnieuwsgierigaard intens van genoten om als eerste op de hoogte te zijn van alle roddels en nieuwtjes binnen onze bruisende vereniging. Zoals jullie van mij gewend zijn, zal ik er zorg voor dragen het komende jaar tijdens borrels of Tamar Happening georganiseerde feesten en partijen deze constante stroming van roddels of interessante gebeurtenissen kolkend te houden. Aangezien Nicole en ik de Tamarinde het komende jaar in zeer capabele handen achterlaten, twijfel ik er ook niet aan dat deze doldwaze uitspattingen en avonturen hun plekje zullen vinden in de nieuwe serie Tamarinde’s. Wie weet vind ik door de druk van mijn afstuderen heen, nog wel een keer de tijd om in de pen te klimmen voor een mooi artikel. Voor nu rest mij niets anders meer dan mijn mede-Tamarazzi’s te bedanken voor het gezellige jaar. De rest van de vereniging wil ik uiteraard beloven dat jullie (hopelijk) voorlopig nog niet het laatste van mij gehoord hebben. Tot het volgende avontuur! Peter

23 / COMMISSIES

Activiteitencommissie [email protected] Luis Ferreira Marja Kuijpers Guus Peeters Edith Rook Batacommissie [email protected] Tony Maas Designcommissie [email protected] Peter Jongste Kas Controle Commissie [email protected] Minou Kroes Perry Maas

Technische commissie [email protected] Luc Aangenendt Perry Maas Lisa van Oorschot Wies Westerhout Toernooicommissie [email protected] Marije de Vries Luis Ferreira Dimphy Korstanje Remko Mulder Webcommissie [email protected] Tony Maas Harm Rutgers Redactie [email protected] Nicole van Gestel Peter Jongste Harm Rutgers

AGENDA / 24

17 AUGUSTUS

/ TU/e INTRODUCTIEWEEK

26 AUGUSTUS

/ FONTYS INTRODUCTIEWEEK

28 AUGUSTUS

/ TOP WEEKEND

25 / COLOFON

Bestuur [email protected] Voorzitter - Harm Rutgers Penningmeester - Luc Aangenendt Secretaris - Twan Brouwers Commissaris Externe Betrekking / VVZ - Begoña Alcorta Commissaris Interne Betrekkingen - Elvira van Damme Redactie [email protected] Nicole van Gestel Peter Jongste Harm Rutgers

MULTICOPY ADVERTENTIE