van Sociëteit De Kring - Nummer 3 Mei-Juni 2014

de

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

Magazine van Sociëteit De Kring - Nummer 3 Mei-Juni 2014

de

1

Van Keulen

Terwijl de warmste en zonnigste lente ooit in de boeken werd geschreven, heeft de redactie van de Circulaire hard gewerkt aan alweer een rijk en gevarieerd nummer. Er is een mooie bijdrage van Kringlid Loes Gompes over de Amsterdamse verzetsgroep PP, een interview van Santje Kramer met de kunstenares Jantien Jongsma en een nieuwe rubriek: De Lonnekes, gemaakt door twee redactrices van dit blad. Voorts veel dat verslag doet van of vooruitloopt op interessante manifestaties in uw gewaardeerde sociëteit. Voor de tweede keer presenteren wij op het omslag en tegelijk in de sociëteit De Kringprent. Na de ludieke verbeelding van het bezuinigingsbeleid op de kunsten door Jeroen Henneman nu een prent van de kunstenaar en het Kringlid Floor van Keulen. Werk van deze kunstenaar bevindt zich in de collecties van belangrijke musea en verzamelaars. Hij verwierf in de afgelopen decennia bekendheid met zijn ‘action painting’; op de muren van galeries en musea maakte Van Keulen, vaak in aanwezigheid van publiek, spontane schilderingen, die na de termijn van de expositie weer werden overgeschilderd. Gelukkig zijn deze schilderingen wel gedocumenteerd, en vastgelegd in het boek Lost Paintings. Een originele druk op ware grootte van de prent die het omslag van dit blad siert, is voor 200 euro te bestellen via onderstaand e-mail-adres.

3

6 10

8 12

16 20

18 21

22 25

[email protected]

Colofon

De Kring Circulaire is een tweemaandelijkse uitgave van Sociëteit De Kring. Hoofdredacteur Tom Rooduijn Eindredactie en coördinatie Robin Uitham en Lonneke Gillissen Grafisch ontwerp Marius van Leeuwen, Nederlands Ontwerp bv, Aerdenhout Vaste medewerkers Erna van den Berg, Wim Bos, Lonneke van Genugten, Jeanette Gerritsma, Addy Kaiser, Tom Kellerhuis, Marieke Nooren, Caroline Ruijgrok en Tonja van Rijthoven Advertenties [email protected] Druk Ten Brink, Meppel Deadline kopij voor het volgende numer: 23 mei 2014 Leuke suggesties, vragen of opmerkingen? Stuur een e-mail naar [email protected]. De redactie behoudt zich het recht voor om aangeboden artikelen of ingezonden brieven te weigeren, te redigeren en/of in te korten.

2

de

Inhoud 3 MuClu: Museum Club Amsterdam 5 Wisselcolumn 6 Een lange verborgen geschiedenis

26

8 Model voor Hein 10 Kunst op De Kring 12 Boven de bank 14 Resultaten van De Kring Enquête

29

16 Reportage van het Gemaskerde Bal 18 Jantien Jongsma 20 Penningmeester Roel van den Ende 21 De Lonnekes 22 Kringtafel: De Tijdgeesten 23 Klimaatkastjes voor de wijn 24 Losse Vellen 25 Gijs + Emmy 26 Agenda 29 Buiten de Kring 30 Frida Kahlo

KRING CIRCULAIRE MEI – JUNI 2014

30

De MuClu: Geen sekte maar speelveld voor de verwende kunstliefhebber Elke zaterdagmiddag in het winterseizoen vertrekt per fiets een groepje kunstliefhebbers naar musea, galeries of ateliers. Het zijn afgevaardigden van de Museum Club Amsterdam, kortweg MuClu geheten. Initiatiefnemer en ‘voorzitter’ Floris Kapelle beschouwt de MuClu op zijn eigen, onnavolgbare wijze.

Door Floris Kappelle Fotografie: Marius van Leeuwen

Wie regelmatig galerieën bezoekt, moet een goede neus hebben om geen afkeer te ontwikkelen van wat men zoal in elkaar knutselt. Gelukkig is er sturing en duiding in deze warrige tijden. Een gids die feilloos de weg wijst in de jungle van hedendaagse kunst. Dat is de MuClu, de Museum Club Amsterdam. Een tamelijk exclusief gezelschap. Men treft er zelfs Kring-leden. Met gepaste fluister en een blik vol ontzag beziet men de voorzitter, die gebukt gaat onder de verantwoordelijkheid elke week met een kwaliteitsprogramma te komen. De MuClu is opgericht voor Amsterdammers die op de zaterdagmiddag wel iets beters hebben te doen dan nahijgen op

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

3

MuClu op bezoek in Museum Van Loon waar werk wordt geëxposeerd van Katinka Lampe de bank na een woeste nacht op De Kring. Om 14.00 uur is het MuClu-time en wordt er zeker drie uur lang kunst gekeken. Of wat daar voor door moet gaan. De afslok achteraf smaakt altijd goed, vooral tijdens het gezelschapsspelletje Pick your Piece, waarbij een ieder zijn favoriete stuk mag uitzoeken.

Anarchistisch

te tonen. Dit is niet het zoveelste duffe museumclubje met uitgebluste bejaarden onder leiding van een sekteleider die een nukkig verhaaltje afdraait. De MuClu kent anarchistische trekjes, geniet de reputatie van speelveld voor kansrijke singles en wordt overal met open armen ontvangen . Wat wil de MuClu eigenlijk zien? In principe alles. Er is al onnoemelijk veel gezien en er staan nog veel excursies op de rol, liefst listig vermomd als bliksembezoek. Zo telt Amsterdam alleen al een slordige

De MuClu bezoekt nadrukkelijk niet het vernissage-circuit, waar altijd dezelfde freeloaders futloze wijn prefereren boven de getoonde werken. MuCluisten gaan nooit naar openingen. Wij komen een uurtje eerder, maar gaan ook een uurtje eerder weg. Die openingen zijn immers ook een ramp voor de worstelende galeriehouder. Anderzijds wemelt het van belangstellenden op het glibberige pad der schone kunsten: geen idee waar ze moeten zijn. Dan is de MuClu een uitkomst. Sterker nog: de MuClu is een must voor wie bij wil blijven. Er zijn MuClu-leden die inmiddels een slordige tweehonderd excursies hebben bijgewoond. Al zeven jaar lang, elke zaterdagmiddag in het winterseizoen, trekt de MuClu erop uit om volgens een strenge programmering de krenten uit de pap

4

de


tweehonderd galerieën, afgezien van de musea, privécollecties en honderden zo niet duizenden beeldend kunstenaars die zitten te smachten om een Bezoek aan Huis.

Safari’s Bij onze bezoeken rijzen vragen als: Wat is goed? Wat is kunst? Wat is leuk-voorde-mensen-thuis? Wat is echt? Namaak MuClu in Museum Van Loon

De afslok in Café De Wetering kan namelijk ook heel mooi zijn. Zo staan jaarlijks miljoenen mensen in Nederlandse musea te genieten van vals werk. Experts beweren dat zeker 15 procent van wat daar aan de muren hangt, niet van de kunstenaar is die op het bordje prijkt. Hoe kan dat nou? Daarover organiseert de MuClu regelmatig leerzame en veelal eloquent gebrachte masterclasses. Namaak of in-de-stijl- van-een-ander kan ook goed zijn. Ga maar eens kijken op Kasteel Beverweerd. Namaak blijkt dan een hele kunst. Lees het boek Magenta van G.J. Jansen er maar op na. Een greep uit het voorbije seizoen: Bezoeken bij collectioneurs thuis, veelal heftig gecureerde salonopstellingen. Galerie Safari’s waarbij niet zelden zo’n twaalf locaties achter elkaar worden bezocht. Onthullende maar historisch verantwoorde hofjestochten. Uiteraard omvangrijk beursbezoek, zoals de TEFAF. Kasteel- en huisbezoek bij meestervervalsers, replica-specialisten, ontzamelaars, erfgenamen en andere liefhebbers. Soms noteren wij denderende debacles: galerieën dicht, bijdeneusnemerij verpakt als Kunst, lachwekkende entreeprijzen. Het wekelijks wisselende gezelschap zorgt altijd voor reuring, zoals onverwachte verwijderingen uit musea vanwege luidruchtig plezier, plotseling afgaande alarmbellen, aanvaringen met dagjesmensen en andere ongeoefende kijkers, suppoosten die een beetje gezelligheid niet weten te waarderen, et cetera. Soms dienen zich voorzichtige uitjes aan. Naar museumstad Leiden, het verre Haarlem, verrassend Dordrecht en niet

te vergeten Assen, de Veluwe en zelfs Gouda. Voor even dan. Want de hoofdstad roept. En als ware Mokummers blijven wij natuurlijk het liefst binnen de ring. Laten we wel zijn: onze goede stad is een walhalla voor wie wat wil zien. De MuClu wijst daarbij de weg. Vaak onder leiding van een Mystery Connaisseur, een ingehuurde kenner of iemand die daarvoor doorgaat. Een ding is jammer: de MuClu is een besloten club. Voorspraak helpt, maar het is toch echt de voorzitter die bepaalt. We zien ook terug op luchtige specials. Een losse greep: een masterclass Zwembadpas met dolle demo door de Jordaan, onthullingen van standbeelden en andere sculpturen, atelierbezoeken aan Kringleden als Jesse Faber. Op dit soort uitjes wordt grif ingetekend. Laatst schreef een dankbare debutant een handgeschreven brief met slechts vier woorden: ‘Simply unforgettable, powerhouse performance’. Kijk, daar doen we het voor.

•

WISSELCOLUMN

Leuk Angst te weinig te weten. Een journalistenziekte die steeds minder voorkomt, maar het bestaat nog steeds. Zelf heb ik er nooit over willen praten, maar na vele consultaties en langdurige therapeutische hulp is mij geadviseerd er open en eerlijk over te zijn. Ik behoor tot de patiëntengroep! Als de redactie van het BNN-programma Je Zal Het Maar Hebben het mij vraagt, dan doe ik mee en vertel ik over de tol van de kwaal.

Weet ik wel genoeg? Is de research wel voldoende geweest? Is de informatie wel gecheckt? Hoor, maar waar is wederhoor? Kloppen de feiten? Moet het interview wel doorgaan? Stel ik wel de juiste vragen? ‘t Zijn slechts de milde varianten van het ziektebeeld. Vorige week nog werd ik bij de stenografische dienst in de Tweede Kamer bijna meewarig aangekeken. ‘U wilt het stenogram lezen van het debat van deze ochtend?’ ‘Eh… ja’, begon ik verontschuldigend, ‘ik was te laat, en wil toch even weten wat er precies is gezegd voordat ik de zender op ga.’ Het was duidelijk, ik zag het aan hun blik, ik wist wat ze dachten: hier staat een patiënt voor de balie. Op dinsdagmiddag tijdens het vragenuurtje in de Tweede Kamer vraag ik weleens aan de horde wachtende collega’s die voor de uitgang van de vergaderzaal staan: ‘Weten jullie waar ze het nu over hebben?’ Komt vaak voor dat niemand zegt te weten waar het over gaat, maar dat er wel gewacht wordt op een quote. Facts are sacred, het kan zo zijn, ik mag er dan last van hebben, leuk zijn is beter. Leuk, ongenuanceerd en vooral tegendraads of politiek incorrect, als dat je profiel is, ben je gezien. Politici worden er ook op getraind. Hoe reageer je als Rutger of Jan Roos langskomt? Uren oefenen om leuk en vooral ad rem te reageren. Hoeft nergens over te gaan. Liever niet zelfs. Genoemde collega’s zijn van Powned. Heerlijk om daar te kunnen werken. Vragen die ik nooit zou durven denken, mag – nee, moet je daar stellen. Of de premier nog geneukt heeft, ‘n decolleté van de geïnterviewde op beeld nadrukkelijk bestuderen, kan-het-schelen-vragen stellen. Het mag ergens over gaan, maar dat is niet het uitgangspunt. Sommigen, politici in dit geval, hebben niet voor niets geoefend en zijn dol op dit leuk-kan-het-schelen-genre. Neem nu Elbert Dijkgraaf van de SGP. Nooit van gehoord? Kijk maar ‘ns naar Pownews. Hij komt elke week voorbij. Waarover? God mag het – in dit geval – weten. Leuk, het is een journalistiek genre. In talkshows, in talloze radio- en televisieprogramma’s is leuk doen mainstream. Kortom, nieuws is pas nieuws als het leuk is. De therapeut, die veel ons-soort-mensen in Amsterdam als klant heeft, vroeg het me laatst. ‘Kees, wat wil je echt zijn?’ Ik schokte ’n beetje, nam een Kleenex, en zei: ‘Leuk… dat zou ik willen zijn.’ Kees Boonman, politiek journalist

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

5

Plaquette voor de Vrije Groepen Amsterdam

Een lang verborgen geschiedenis Loes Gompes schreef de geschiedenis van de PP-groep die in WO II de onderduik van haar familie verzorgde. Ze maakte er een boek en een documentaire over: Fatsoenlijk land. Een aantal illustere Amsterdammers, onder wie veel met een joodse achtergrond, blijkt nauw betrokken te zijn geweest bij belangrijk verzetswerk.

Door Loes Gompes Als kind hoorde ik dat dankzij Bob van Amerongen mijn moeder, mijn oom Jaap en hun nichtje Betty de oorlog zijn doorgekomen. Hij regelde de onderduik voor mijn familie en hij is de eerste van de PP-groep die ik leerde kennen. Als mijn moeder in 1990 voor Van Amerongen Yad Vashem-onderscheiding verzorgt, ontmoet ik een aantal andere groepsleden: Jan Hemelrijk, die met Bob de leiding van de PP-groep heeft gevormd, en Karel van het Reve en zijn vrouw Tini, die respectie-

6

de

velijk als klusjesman en koerierster in de groep actief waren. De groep laat me niet meer los. In 2001 schrijf ik het artikel Porgel en Porulan in het verzet voor De Groene Amsterdammer. Ergens in 2008 besluit ik zowel een documentaire als een boek over de PP-groep te maken. Voor de documentaire ga ik in zee met Sander Snoep, die zowel de cameravoering als de regie op zich zal nemen. Belangrijke informatie: de naam PP-groep is ontleend aan de ‘porgel’ en de ‘porulan‘, fantasiebeesten in het in de oorlog clandestien verschenen nonsensrijm De Blauwbilgorgel van Cees Buddingh’. En nog een belangrijk gegeven: Bob van Amerongen (1924) en Jan Hemelrijk (1918-2005) zijn allebei zonen van joodse vaders en niet-joodse moeders.

Schoolgenoten Bob en Jan komen elkaar in het voorjaar 1943 op het Centraal Station van Amsterdam tegen. De deportaties van joden naar het oosten zijn dan al maanden aan de gang, beiden zijn bezig met het onderbrengen van hun joodse familieleden. Bob van Amerongen is naarstig op zoek naar goede persoonsbewijzen en heeft via via gehoord dat Jan Hemelrijk daar in doet.


Lossen van schepen met voedsel uit Friesland, Uilenburgergracht april 1945; rechts met hoed: Bob van Amerongen Zo ontstaat een samenwerking die tot het eind van de oorlog duurt. Natuurlijk komt de samenwerking niet uit de lucht vallen. Ze kennen elkaar. Beiden hebben op het Murmellius Gymnasium in Alkmaar gezeten, alhoewel Jan al eerder dan Bob zijn eindexamen heeft gehaald. Bij aanvang van de oorlog studeert Jan Hemelrijk al wis- en natuurkunde aan de Universiteit van Amsterdam, terwijl Bob van Amerongen nog op school zit. Ze zijn echter meer dan schoolgenoten, hun ouders zijn namelijk collega’s op het Murmellius Gymnasium. In de PP-groep heeft iedereen zijn eigen taak en specialisme. Bob van Amerongen houdt zich aanvankelijk vooral bezig met het onderbrengen en verzorgen van onderduikers. Samen met zijn moeder zoekt hij in de omgeving van Alkmaar naar adressen. Hierbij maken ze gebruik van haar leerlingenboekje De grote specialiteit van Jan Hemelrijk is het vervalsen van persoonsbewijzen. Een lastige klus. Het ongeluk wil dat er in Nederland een

De vervalsingsafdeling van de PP-groep en het Documentenbureau VGA (boven) Onder de vervalste persoonsbewijzen van Jan Hemelrijk en Aleid Hemelrijk-Brandes Vrije Groepen Amsterdam. In het bijzonder deze groepen hebben bijgedragen aan de onderduik en bijgevolg de redding van een groep in Amsterdam woonachtige joden. Naar schatting is door de onderduik van circa 8000 Amsterdamse joden het leven gered; de meerderheid waarschijnlijk door familie en vrienden, een kleiner deel door reguliere verzetsgroepen. Het belang van de VGA is tot dusver onderbelicht gebleven. In verband met onderduiken wordt in eerste instantie altijd naar de LO (Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers) verwezen, terwijl de LO voor de specifieke joodse onderduik nauwelijks een rol van betekenis heeft gespeeld. Een ander opmerkelijk gegeven is het relatief grote aantal joden in de VGA. Van de 350 medewerkers van de VGA had zeker twintig procent een joodse achtergrond. Van deze 70 medewerkers was de overgrote meerderheid (zeker of hoogstwaarschijnlijk) voljoods en dus een kleiner deel halfjoods. Ofwel: bij de redding van Amsterdamse joden hebben mensen met een joodse achtergrond een relatief grote rol gespeeld, precies zoals de befaamde historicus Jacques Presser al in 1961 heeft beweerd. uiterst geraffineerd persoonsbewijs ontwikkeld was door de Nederlandse ambtenaar Jacob Lentz, dat je heel moeilijk kon namaken. Met het toenemen van het aantal onderduikers, waaronder mijn familieleden, groeit de PP-groep gestaag. In de loop van de oorlog krijgt de groep ongeveer 20 kernleden. Kenmerkend is de samenwerking tussen joden en niet-joden. Opvallend is het grote aantal halfjoden. Naast Bob en Jan, zijn dat Marjolein Heijermans, de dochter van de bekende joodse toneelschrijver Herman Heijermans, en Hans de Jager, een studiegenoot van Jan Hemelrijk, zoon van een joodse moeder en een niet-joodse vader. Aan het eind van de oorlog wordt de bekende joodse acteur Rob de Vries actief bij de afdeling voedselvoorziening van de PP-groep. De eveneens joodse Ab Stuiver, binnenhuisarchitect van beroep, komt dan de vervalsingsafdeling van de PP-groep versterken. Jonge vrouwen assisteren de leiders van de groep. Tini Israël, toen nog de vriendin

van Karel van het Reve en later zijn echtgenote, wordt de persoonlijke assistente van Bob van Amerongen. Femke Last, dochter van schrijver en Spanjestrijder Jef Last, is de rechterhand van Jan Hemelrijk. Aan de vooravond van de Hongerwinter besluit een aantal Amsterdamse groepen, allen gespecialiseerd in joodse onderduik, hun werkzaamheden te coördineren. Op de Keizersgracht 695 in Amsterdam, in de buurt van de Utrechtsestraat, wordt op het voormalig kantoor van de joodse Ben Bromet de federatie Vrije Groepen Amsterdam opgericht. Na Dolle Dinsdag is dit ook een belangrijk adres voor de voedseldistributie voor onderduikers in Amsterdam. Jan Hemelrijk komt in de driekoppige leiding van de Vrije Groepen Amsterdam. Hij wordt hoofd van het Documentenbureau van de VGA, dat door de vervalsingsafdeling van de PP-groep wordt gerund. Werkend aan het boek over de PP-groep kom ik achter de belangrijke rol van de

Bij de première van de film en verschijning van het boek, eind april 2013, heeft het me niet aan positieve reacties ontbroken. Toch heeft het me verbaasd dat er of niet of foutief melding is gemaakt van het aandeel van joden in de VGA. Alsof het hier om een onbelangrijk detail gaat. Dat was voor mij een van de redenen om er voor te zorgen dat er op de plek waar de VGA is opgericht een plaquette komt. 5 mei is het zover: om 17.00 zal Job van Amerongen, de zoon van Bob van Amerongen, de plaquette aan de Keizersgracht 695 onthullen. Die dag wordt om 15.00 uur in Tuschinski de film Fatsoenlijk Land vertoond, met een optreden van altvioliste Esther Apituley. Vanaf 28 april is in het Joods Historisch Museum een vitrine ingericht over de Vrije Groepen Amsterdam.

•

Fatsoenlijk Land; Porgel en Porulan in het verzet, Rozenberg Publishers, €27,50 (inclusie dvd documentaire) Fatsoenlijk Land, NTR, 29 april, Ned. 2, 23.00 u.

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

7

Van 10 mei tot 12 juni exposeert fotograaf Hein van Maasdijk portretten in de sociëteit

KUNST OP DE KRING

Voorproef van een fototentoonstelling

Model voor een dag Hein van Maasdijk portretteerde tal van Kringleden en ander volk. Lonneke Gillissen stond ook model. Een verslag.

Door Lonneke Gillissen In de aanloop naar een fotoshoot is een mens toch wat gespannen. Ik althans wel. Wat trek ik aan, waar laat ik mijn armen, wat doe ik met mijn hoofd: een beetje leuk lachen of juist niet? Kortom: komt het goed met die shoot? Op de fiets naar de andere kant van de stad, naar het atelier waar het allemaal zal gebeuren, speelt een en ander nog steeds door mijn hoofd.

8

de

Gelukkig is daar Hein, die het vertrouwen uitstraalt dat het echt wel goed komt. Hij heeft wel vaker met het bijltje gehakt immers. Ik voel me al iets rustiger. Na een korte rondleiding door zijn atelier in het prachtige pand op Prinseneiland gaan we van start. Hein vertelt wat hij van plan is en laat eerder werk uit dezelfde reeks zien. Mooi! Ook heeft hij een duidelijk beeld van hoe ik moet gaan staan – voorbeeldfoto uit een damesglossy incluis. Ik heb me dus voor niets het hoofd gebroken. En met Heins aanwijzingen ga ik nog in de shoot geloven ook.

Element Hoewel ik mijn vraagtekens blijf houden bij een pose met een ventilator.


Ik kijk blijkbaar net zo ongemakkelijk als ik me voel: na een aantal pogingen besluit Hein dat we inderdaad wat anders gaan proberen. De volgende pose – zittend – is meteen goed en op een onbewaakt ogenblik raak ik zelfs in mijn element. Als er nog iets over was van de hersenspinsels, dan is dat nu echt verleden tijd. Als een welhaast volleerd model ga ik de tweede ronde in. Hoezo: wat doe ik met mijn hoofd, waar laat ik mijn armen? Tussendoor bekijken we de foto’s, maakt Hein een grapje en ineens is het alweer voorbij. Nog geen halfuur verder en Hein is al tevreden. En ik, ‘het model’, absoluut ook. Blij fiets ik naar huis. Het was prettig werken met Hein.

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

9

KUNST OP DE KRING

Van10 mei tot 12 juni exposeert beeldend kunstenaar Yvonne Strang in het restaurant Yvonne Strang (’s Hertogenbosch, 1961) vindt het moeilijk uit te leggen wat voor kunst zij maakt. Toen zij op haar 24ste de Ateliers’63 in Haarlem verliet, begon zij met verticale sculpturen. Nu zien we hangende creaties aan de muur van haar atelier. Zij legt zich niet alleen toe op wat je ‘wandsculpturen’ kunt noemen. Voor een tentoonstelling in de Oude Kerk in Amsterdam in 1998 bijvoorbeeld maakte zij liggende installaties van paardenhaar die als een web over de graven zweefden. Het verkennen van de technische en beeldende mogelijkheden van allerlei stoffen, ziet zij als een uitdaging. De kern van haar werk, is experimenteren met verschillend materiaal. Ook edelstenen hebben daarin een belangrijke plaats. ‘Sorry, ik werk niet met nep’, zegt zij, als ik durf te vragen hoe echt de parels op haar kunstwerken zijn. Naast gips gebruikt zij zijden stof, goud en diamanten. ‘Ik heb ook met steenkool gewerkt dat een miljoen jaar oud is.’ Strang, die overigens ook als museumdocent in het Rembrandthuis werkt, toont op De Kring een serie blinddrukken, bestaande uit een reliëf van sterren met

de tekens van de dierenriem, in bladgoud op zwaar papier. In opdracht van het Nationaal Glasmuseum in Leerdam maakte zij het Museumjaarobject voor 2013, geïnspireerd door een tekening van Galileo, waarop voor het eerst sterren zichtbaar waren. Twee jaar eerder maakte zij al de tentoonstelling ‘Hemels Glas’, een installatie die bestond uit halve bollen van doorschijnend wit glas, die in verschillende afmetingen tussen zwevende sterrenbeelden op de scheidingsmuur tussen de zalen waren gemonteerd. Het heelal is een terugkerend thema in Strangs werk. Voor de Kringexpositie maakt zij een serie van twaalf koperplaten die de maandkaarten van de hemel verbeelden. En reken maar, in de geboorde gaten zullen echte parels worden aangebracht. Opening: zaterdag 10 mei om 18.00 uur Hein van Maasdijk, ‘Kringleden en ander volk’, foto’s in de sociëteit Ivonne Strang, muurobjecten in het restaurant

Werk van Yvonne Strang

10

de


Tonja van Rijthoven

Van14 juni tot 10 juli duo-expositie met werk van schilder Jan Sierhuis en fotograaf Gijsbert Hanekroot

Jan Sierhuis (Amsterdam, 1928) is geen onbekende op De Kring, noch in de internationale kunstwereld. Momenteel komt hij niet meer zo vaak op de sociëteit, maar hij was er ‘jarenlang erg welkom’, zo vertelt hij enthousiast en hij kende iedere kunstenaar. Hij haakte af toen er contributie naar inkomen zou worden geheven: ‘Nee, haha, niet omdat ik zoveel verdiende! In die tijd bivakkeerde ik in mijn eentje in een pakhuis op het Prinseneiland voor 15 gulden per maand.’ Al aan de telefoon blijkt dat Sierhuis graag over zichzelf en over zijn werk praat. Ischa Meijer, Bibeb, Joop van Tijn, zijn allemaal al bij hem langs geweest voor interviews. Ook dronk hij regelmatig een drankje op het paleis als hij een koninklijke onderscheiding of subsidie kreeg: ‘Bij Beatrix kan ik niet stuk’, vertelt hij met een

onvervalst Amsterdams accent. Hij is opgeleid tot huisschilder en deed daarbij veel materiaalkennis op. Op zijn 17e belandde hij op de avondopleiding van de Rijksacademie van Beeldende Kunsten. Al gauw raakte hij betrokken bij de Experimentelen en later bij de Cobragroep. Sierhuis noemt zichzelf ‘een lyrische expressionist’. In zijn jonge jaren schilderde hij naturalistische landschappen, in de jaren vijftig en zestig vrijwel uitsluitend abstract. Later schakelde hij over op figuratieve thema’s. Hij was erg geliefd bij de directeuren van het Stedelijk Museum, dat inmiddels volgens de schilder wel driehonderd werken van hem in de collectie heeft. Directeur Sandberg nodigde hem indertijd uit om naar Amerika te gaan, waar hij evenals in Mexico veel werk verkocht. De laatste tijd maakt Sierhuis grote doeken, hij werkt graag met olieverf maar schildert ook op papier met acryl. Begin dit jaar had hij een solo-expositie in Galerie Sous-Terre in Lithoijen. Op De Kring zal een aantal ingelijste gouaches uit de jaren zestig worden getoond, ‘sterke dingen’ zoals hij ze zelf trots typeert. Gijsbert Hanekroot (1945 ) begon zijn carrière bij Muziekkrant OOR, toonaangevend in de jaren ’70. Het waren gouden tijden voor een fotograaf van pop en rockand-roll. Topartiesten werden nog niet zo ernstig bewaakt en geprotocolleerd door hun managers. Bovendien lukte het Hanekroot altijd op de eerste rij te zitten, liefst op de rand van het podium tijdens optredens en wist hij tot de hotelkamers van de musici door te dringen. In de jaren

’80 stopte Hanekroot als professioneel fotograaf en begon hij een uitgeverij en webwinkel voor computers en digitale camera’s. Toen hij na twintig jaar zijn popfoto’s liet digitaliseren, begon hij weer enthousiast te worden voor zijn eerdere passie. Momenteel maakt Hanekroot sociaaldocumentaire fotoseries, waarvoor hij de halve wereld rondreist en gelijksoortige situaties in een cultureel perspectief weet te plaatsen. In ‘Trouwerijen’ bijvoorbeeld laat hij de meest hilarische en aandoenlijke bruidsparen zien, van Rusland tot Brazilië. Ook in zijn serie ‘Moeders en Dochters’ registreert hij subtiel de overeenkomsten en verschillen tussen gearmde dames van de Albert Cuypmarkt tot aan China.

Foto’s van Gijsbert Hanekroot In 2008 publiceerde Hanekroot een lijvig boek met driehonderd foto’s Abba..Zappa Seventies Rock Photography . Een collectie van deze foto’s was begin dit jaar tentoongesteld in Sint Petersburg, onder de titel ‘Idolen van de Rock’ en een deel van deze jaren-zeventig-foto’s komt te hangen in het restaurant op De Kring.

•

Opening: zaterdag 14 juni om 18.00 uur Jan Sierhuis, Gouaches in de sociëteit Gijsbert Hanekroot, ‘Seventies RockPhotography’ in het restaurant Tonja van Rijthoven

Werk van Jan Sierhuis

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

11

‘Als het in mijn hoofd blijft, koop ik het’

12

de


BOVEN DE BANK

Leden van De Kring vertellen over hun favoriete kunstwerk Werk: Blok 1, Aldo van den Broek (1985) Techniek: acrylverf op een laag van een stuk of tien oude posters  Eigenaar: Friso Foppes (39), advocaat   Tip voor kunstkopers: bekijk heel veel en profiteer van de kunstkoopregeling

Door Lonneke van Genugten Fotografie: Wim Bos ‘Er zit veel kracht in dit werk. Ik zie er een gebalde vuist in. De toren is geïnspireerd op een gebouw in Belgrado. Er staat ‘Blok 1’. Het is heel rauw, maar het heeft ook veel detail. Ik kan er tijden naar kijken.’ Voor zijn werk reist Friso veel naar het voormalige Oostblok; naar Moskou, Kiev, Almaty. ‘Dan zitten we in zo’n oud staatshotel. Het personeel spreekt amper Engels, de service is matig. Soms pak ik de metro naar een willekeurige buitenwijk en loop ik rond tussen de eindeloze blokkendozen. Die monotone bouw fascineert mij. Geen enkele sierlijkheid, alles is alleen maar functioneel. Hoe hebben mensen het andere mensen kunnen aandoen om te leven in die inspiratieloze wijken? Toch zie ik ook schoonheid in dat soort grauwe eenvormigheid. In sommige delen van Rotterdam en in Amsterdam zie je dat ook wel. Daar heb ik meer mee dan met de grachtengordel.’

‘Ik houd van spullen met een geschiedenis’ Blok 1 is op dit moment Friso’s favoriet, maar in huis staan en hangen overal hedendaagse kunstwerken. Een schilderij van afvalhout, keramiek, tekeningen, sculpturen, een handgeknoopt wandkleed van oude T-shirts. ‘Ik houd van, hoe zal ik het zeggen, spullen met een geschiedenis, getekend door veelvuldig gebruik.’ In de gang staat een Simplexfiets uit de jaren ‘50, in de garage drie oldtimers. ‘Mijn leaseauto heb ik vorig jaar weggedaan. Dat was een auto zonder karakter. Nu zit ik elke dag met een glimlach achter het stuur.’

Prioriteitenlijst Friso is een fervent bezoeker van musea, galeries en kunstbeurzen. Dat kreeg hij mee van zijn ouders, ook kunstliefhebbers. ‘Ik zie weinig jonge kunstkopers. Zonde. Kunst verrijkt je leven en hoeft echt niet heel erg duur te zijn. Bij mij staat kunst vrij hoog op de prioriteitenlijst. Op het moment dat ik begon met werken heb ik met mezelf afgesproken dat ik in ieder geval één keer per jaar een kunstwerk koop. Inmiddels heb ik die frequentie verhoogd, want ik word er gewoon heel blij van. Ik bouw ook geen collectie op als belegging, ik koop iets omdat het mij persoonlijk raakt. Iets wat in mijn hoofd blijft zitten en niet meer weg wil.’ Als het even kan, bezoekt Friso kunstenaars in hun atelier. Zit je zomaar een halve dag wijn te drinken aan de keukentafel. ‘Dan hoor en zie je wat mensen brengt tot wat ze maken. Hun mislukte

schetsen, hun inspiratiebronnen. Dat maakt een werk extra persoonlijk. Ik raak gehecht aan een werk. Toen mijn relatie uitging, is een ets die vroeger in mijn ouderlijk huis hing en die mijn ouders bij haar afstuderen aan haar hadden gegeven, met mijn ex meegegaan. Ik mis die nog steeds.’

KRING CIRCULAIRE

•

MEI – JUNI 2014

de

13

Dat wat De Kring tot De Kring maakt Resultaten van De Kring Enquête - maart 2014 De meeste Kringleden zijn tevreden over De Kring, blijkt uit een recente enquête. Maar er zijn ook onderwerpen die discussie uitlokken: de vrijdagavond bijvoorbeeld. Er is aan meer dan 1600 leden per mail gevraagd de enquête in te vullen. 460 leden hebben daaraan gevolg gegeven. Dit geeft blijk van betrokkenheid van leden bij hun club! Temeer daar de techniek ons bij het versturen in de steek liet door een bug in de software, en daarnaast veel leden onaangenaam werden verrast door het geringe aantal tekens dat ze kwijt konden bij open vragen. Veel antwoorden van open vragen zijn niet gemakkelijk in het keurslijf van categorieën te persen, daarom heb ik er voor gekozen een saillante selectie te maken. Deze selectie is niet wetenschappelijk verantwoord, maar door mij voor de Circulaire samengesteld. Een uitgebreider verslag is te vinden op www.kring.nl achter de ledenlogin, een mooie gelegenheid om je inlogcode en wachtwoord weer eens op te duikelen.

Resultaten Om met het goede nieuws te beginnen: 89 procent (!) van de respondenten is over het algemeen tevreden over het lidmaatschap van De Kring . Slechts een procent komt dagelijks op De Kring, een derde deel wekelijks, en de helft maandelijks. Wat De Kring tot De Kring maakt is het huiskamergevoel, gelijkgestemden en vrije geesten, en een ontmoetingsplek van interessante mensen, veelal uit de kunsten en de culturele industrie. Ook het besloten karakter wordt zeer gewaardeerd. De belangrijkste redenen waarom leden naar De Kring komen: in de eerste plaats het restaurant, dan de activiteiten, en dan de bar en de vrijdagavond.

14

de

Ondanks de crisis heeft 59 procent nooit overwogen het lidmaatschap op te zeggen. Van de leden die dat wel hebben gedaan, is de reden vooral dat ze er te weinig komen of dat het te duur wordt. Een meerderheid van die twijfelaars verwacht De Kring dan toch te moeten gaan missen. Een kwart maakt soms gebruik van zusterclubs. Tweederde deel nooit, 9 procent wist niet eens van het bestaan ervan. Over het personeel is gelukkig de grote meerderheid tevreden –71 procent -, de overigen zijn van mening dat het vriendelijker, dienstvaardiger en/of alerter kan. Over de frequentie en variatie van evenementen is bijna iedereen tevreden: 92 procent.

Wat komt er volgens u voor verbetering in aanmerking? Natuurlijk waren er veel loftuitingen: ‘Hulde! Ga zo door! Ik ben een tevreden lid.’ Veel voorkomende items zijn klachten over de rookruimte en alles wat daar mee te maken heeft (45 stuks), en de akoestiek in het restaurant . Zoals gezegd: 89 procent is tevreden over het lidmaatschap van De Kring, maar De Kring zou De Kring niet zijn als er niets te klagen valt: zie het aparte kader van vraag 22.

Lunch- en middagprogramma Verscheidene keren is in het afgelopen decennium een poging ondernomen in de middag een programma te organiseren, eventueel in combinatie met de mogelijkheid een lichte lunch te gebruiken. Door gebrek aan reële belangstelling is dat steeds niet van de grond gekomen. Toch geeft meer dan de helft aan af en toe naar De Kring te komen als er een middagprogramma zou worden georganiseerd en als er een lunch wordt geserveerd. Een ruime meerderheid zou ook komen voor een (zakelijke) ontmoeting en/of werk via de wifi op de laptop.


Namens het bestuur: Roel van den Ende

Vrijdagavond/restaurant/ digitale communicatie De vrijdagavond is een heet hangijzer. Vanuit de staf wordt veel energie gestoken in een gevarieerd aanbod van muziek en bands. Van de leden die regelmatig de vrijdagavond doorbrengen op De Kring, is de motivatie om te gaan redelijk gelijk verdeeld over restaurant, dansen en ‘socializen’. Omdat vrijdagavond al enige tijd een heftige discussie teweegbrengt binnen onze club, hebben wij naar de redenen gevraagd waarom mensen juist niet zouden komen: de muziek staat te hard –22 procent - de muziek staat mij niet aan –25 procent- te veel bandjes – 6 procent – en 16 procent vindt dat er te veel mensen van buiten De Kring komen. Gelukkig geeft 27 procent wel aan het altijd naar de zin te hebben op vrijdagavond. De reacties over het menu in het restaurant zijn positief. Er is kritiek op de wijnkaart en er zijn pleidooien voor een goedkopere daghap, een barhap en meer vega-gerechten. Over de digitale communicatie is bijna iedereen tevreden: die geeft voldoende informatie geeft.

Wilt u nog iets kwijt? De antwoorden op de laatste vraag - over wat er nog niet aan de orde is geweest gaan over onderwerpen als de toiletten en de afwezigheid van schaamschotten (!), de huiswijnen, de onvriendelijke receptie en Kringtelefoon en een te los deurbeleid op de vrijdagavond . Ook de mogelijkheid overdag op De Kring te kunnen komen, werd nogmaals aangekaart. Veel opmerkingen betreffen de vergrijzing en de interactie tussen jong (Kringkinderen) en oud. Zie ook het kader van vraag 36 met een ongeordende bloemlezing die wij u niet willen onthouden. Het is nu aan bestuur, directie en staf de resultaten te laten bezinken en, daar waar mogelijk, te vertalen in visie en beleid. Wens ons veel sterkte !

Selectie van de antwoorden op vraag 22:

Wat komt er volgens u voor verbetering in aanmerking ?

Meer bijeenkomsten met thema. Groot matras/ zithoek Knuffelhoek. Geen ronde tafel. Vrijdagavond versnapering, toilet juffrouw, trap-lift. Niet te veel verkleed partijen. Ik heb niet elke avond behoefte aan ‘iets’, soms gewoon niets ook fijn. Jas mogen aanhouden, telefoon aan mogen houden. Benedenruimte, donker en lelijk, rookruimte ventileren! Schandalig. Personeel in restaurant vind ik soms niet aardig doen. De muziek op vrijdag is te hard, te weinig pauzes. Meer muzikanten, eenlingen, vreemder, allemaal beetje braaf. Faciliteiten om te werken op De Kring. Demping restaurantlicht, louche goedkope atmosfeer. Afwezigheid van Kringparkeergarage. Meer jazz muziek Akoestiek restaurant. Kind/familievriendelijkheid. Niet iedereen zomaar toelaten op vrijdag. Lunch!!!! Meer poëzie! Hond meenemen. Meer gebruik maken van de talenten en professies. Jazz op dinsdag, niet op woensdag. Geen enquêtes meer graag. Expo-mogelijkheid bijna-non exist, veel meer zitjes. Kleding verzorging bediening niet oké. Toezicht op frequentie bezoek introducés. DJ’s die voor zichzelf draaien. Educatieve cursussen door leden: Sitebouw? Fietsenmaken? Dat De Kring weer meer een kunstenaarsclub zal worden. Bank langs muur te laag, ruimte achter bar nauw, biljart weg. Soms komt ‘t gewone sociëteitsleven in de knel door alle evenementen. Naast de ledentafel een intekentafel van tafel van 8. Keuken professionaliseren = ook goed personeelsbeleid. Zou graag vrijdag zaterdag na bioscoopbezoek rustig willen borrelen. Minder jazz! Vaker bridgen. Het deurbeleid, ontvangst, gastvrijheid is wisselend. Te weinig/slecht vegetarisch/veganistisch eten. Als er een evenement is terwijl je wil lullen kan dat niet.

Fijn dat DJ’s-aanbod aangepast is, DB’s>95. Mevrouw L hoeft niet altijd zo boos te kijken als je binnenkomt. De trap, niet geschikt voor dronken mensen (ik drink heel weinig). Samenwerking met Club Up. Wijnen in relatie prijs, betere huiswijn! Oppassen dat De Kring niet te veel door 1 groep mensen wordt geleid. De entree en trap naar boven tonen inmiddels wat haveloos. Bar en dansvloer waren gescheiden, was veel beter.

Lange smalle (bistrobreedte) tafels langs de bank. Een instituut om te koesteren. Daarom blijf ik lid. Vriendelijk, vertrouwd personeel bar/ restaurant. Wissel eens van directeur want dat is een spilfunctie die variatie behoeft. Houd de beeldende kunsten tentoonstellingen in resto en bar in ere! Meer buitenlandse gasten uitnodigen. Betere verlichting in bar. Leestafel. Restaurant te duur voor de geboden kwaliteit. Meer stedentrips met De Kring. Zondagmiddag voor kinderen, film, muziek of gezellig met ouder(s) eten. Wellicht een 10 rittenkaart. Graag bediening professioneel vriendelijk en beleefd. Het is geen gunst! Hulde aan bestuur, directie, medewerkers voor de persoonlijke sfeer. De verlichting in het restaurant kan sfeervoller. Receptie: ongeïnteresseerd, bot, ongastvrij - Schandalig, gewoon! Dank voor de film ism Pathé City. Goede synergie! Een Voorzitter die me bijna nooit gedag zegt??!! Met je werk zichtbaar zijn binnen De Kring kan niet. Happy-hour weer instellen. Zondag; goedkoop eten door leden gekookt voortzetten in de zomer. Beperkte dansplek, opdringerige heren. Nieuwsbrieven maken blij, geven ook heimwee.. Zet de Circulaire op de site van De Kring = kosten besparend. Hulde! Leestafel is goede ontwikkeling. Sociale commissie voor benadering leden DJ’s zijn arrogant en onvriendelijk, mijn oma draait beter (serieus).

de Selectie op de antwoorden op vraag 36:

Wat wilt u nog kwijt dat nog niet aan de orde is geweest ?

Grotere collectie sigaren en whisky. Vind dat de dansavond erg laat op gang komt. Of ben ik een ouwe lul? Mogelijk maken dat Kringleden ook af en toe toegang tot Arti krijgen. Ouderen lijken nieuwe leden niet erg op prijs te stellen. Het valt mij op dat de commissies zichzelf soms te serieus nemen. Boekenplank voor uitwisseling van boeken, dichtbundels. Ellendige leuning aan de trap, wanstaltige maat van bar vervangen. Blijf lid door prachtige programma, e-mail en ‘De Kring magazine’. Wand niet ideaal voor expositie, lichte kleur maakt ruimte groter. Ik heb een paar kleine ergernissen maar die wil ik koesteren. Af en toe iets voor (klein)kinderen. Een aanbod of activiteit voor buitenleden. Restaurantpersoneel is contactgestoord. Kringleden stoffig en badinerend. Hoe lastig ook, verjonging blijft de belangrijkste prioriteit. Kies voor kwaliteit en niet voor kwantiteit bij het aannemen van leden. Ledentafel is uitzonderlijk fenomeen, Graag in stand houden. Vrijdagavond: te veel niet leden, die ook niet geïntroduceerd zijn. Vinden mensen die niet zo bekend zijn met De Kring de receptie ‘passend’ ? Visuele overkill van opdringerige interieurarchitectonische onzin. De Kring mag club zijn voor ouderen, jongeren hebben er niets te zoeken, Ik vond de tafel van 10 een verrassend leuk concept. Lidmaatschap is te duur!! Spreek nieuwe jonge doelgroepen aan: Kring is mix van jong en oud.

K KR R II N NG G C C II R RC CU U LL A A II R RE E

M ME E II –– JJ U UN N II 2 20 01 14 4

de de

15 15

16

de


ING CIRCULAIRE MEI – JUNI 2014 17 Wie is wie op het Gemaskerde Bal KopR De Kring 21 maart 2014? Fotografie: Marius de van Leeuwen

Kringlid Jantien Jongsma exposeert in Diepenheim

‘Ik vind het leuk dat mijn werk niet elitair is’

Jantien Jongsma bereidt zich voor op de Lente-expositie in het stadje Diepenheim. Ze beschilderde reusachtige rollen rijstpapier die een vriendin voor haar meezeulde uit China. Een monnikenwerk. Door Santje Kramer Fotografie Wim Bos

18

de


Te midden van kastelen ligt in Twente het middeleeuwse Diepenheim. Het stadje is een cultureel centrum met Kunstvereniging Diepenheim en het bijbehorende Drawing Centre voor hedendaagse tekenkunst. Vanaf 29 maart presenteert het de Lentetentoonstelling, getiteld: ‘Het landschap en de romantische verleiding.’ Curator Arno Kramer maakte een expositie met ruimtelijk werk en tekeningen van kunstenaars als Levi van Veluw, Maria Roosen, Berlinde de Bruyckere en Kringlid Jantien Jongsma. Het atelier van Jantien Jongsma heeft geen uitzicht. Ze merkt niets van ontluikend groen of van de voorjaarszon die volop schijnt. En dat is misschien maar

goed ook, want elke afleiding is er een te veel in haar race tegen de klok om het reusachtige knipsel af te krijgen voor de tentoonstelling ‘Het Landschap en de romantische verleiding’. Tussendoor moet ze ook nog haar succesvolle expositie ‘(You are) my favourite waste of time’ in het Stedelijk Museum Kampen ophalen. ‘Via mijn galeriehouder van C & H Artspace was ik uitgenodigd om in Kampen te exposeren. De zaal waarvoor ik werk zou maken, had vooral veel ramen: negen stuks van 3,5 bij 1,5 meter. Op de terugweg in de auto bedacht ik in een fractie van een seconde dat ik knipsels wilde maken om voor die ramen te hangen. Daarna heb ik een half jaar zitten zwoegen om het uitgevoerd te krijgen.’ Voor Diepenheim heeft ze wederom een immens groot raam van 5 meter breed en 3 meter hoog toebedeeld gekregen. ‘Normaal niet de plek om te exposeren. En voorlopig de laatste keer wat mij betreft, want deze vorm van werk is inmiddels niet meer my favourite waste of time. Ik loop tegen de begrenzing aan van het knippen. Alles moet met elkaar verband houden, anders valt een voorstelling of een figuur uit het geheel. Je kant niet aan een kant van het knipsel een leeg vlak hebben en de rest wel uitsnijden. De knipsels zijn decoratieve, lossere afspiegelingen van mijn tekeningen. Het heeft een jaren-dertig-sfeer die ik leuk vind, maar ook in die zin is het beperkend. Wat me wel goed is bevallen, is dat ik, eenmaal begonnen met een knipsel, niet meer van het ingeslagen pad af kan. Ik moet het afmaken zoals ik het in eerste instantie heb bedacht, terwijl ik een tekening gaandeweg kan blijven veranderen. Ik heb me nu voorgenomen om de tekening zoals ik deze voor me zag, ook tot het einde uit te voeren.’

penheim ter plekke op het raam plakken.’ Jongsma vermoedt dat ‘de Amsterdammers er natuurlijk niet naartoe gaan, want die gaan nooit ergens heen. Ze gaan liever naar Londen of Venetië voor een tentoonstelling dan naar Diepenheim. Jammer, want het wordt een grote expositie waarvoor curator Arno Kramer tekenaars en beeldhouwers bij elkaar heeft gebracht in twee grote gebouwen. Kramer is in Nederland dé grote man achter alles op tekengebied, zoals All about drawing in Schiedam. Hij zette in Diepenheim het tekeningencentrum op, waar het voordien alleen beeldhouwwerk tentoonstelde.’ Behalve het grote raamknipsel, maakte Jongsma ook een aantal werken op papier zoals de Zuiderzeeballade. Geïnspireerd op de vele en vooral saaie ritjes over de Afsluitdijk die ze als kind van gescheiden ouders maakte; vader bleef aan de ene kant van de dijk wonen, terwijl moeder naar Alkmaar vertrok. ‘Die tweewekelijkse ritjes leveren nu wel beelden op, zij het dat ik ze wel iets kleurrijker heb gemaakt. Er was vooral veel stilte in de bus, en ik had alle tijd om dat eindeloze water aan weerszijden te bekijken. Bij mijn vader was het trouwens ook nogal stil, er werd geen programma op me losgelaten om mij te vermaken. Maar los van dat verhaal gaat het mij in het kunstwerk vooral om hoe het er uitziet, hoe het is opgebouwd

qua kleur en vlakken. Voor de Zuiderzeeballade heb ik een centrale compositie gemaakt, en het lichtelijk symmetrisch opgebouwd. Nogal ouderwets, het is een beetje in de sfeer van Mondriaan toen hij mystiek probeerde te doen. Als ik les geef op de middelbare school zeg ik altijd: “Jongens, zet niet de zon er recht boven”, maar nu heb ik het ook zelf gedaan.’ Jongsma loopt nogal eens aan tegen het vooroordeel dat als kunst kleurrijk en begrijpelijk is, het geen kunst is. ‘Mijn werk maakt verbinding met veel soorten mensen, ik vind het leuk dat het niet elitair is. De mensen in Kampen bijvoorbeeld vonden het heel mooi. Iemand wilde zelfs met me op de foto.’ Ondertussen ligt het werk te wachten op de tafel. Op driekwart van de tweede strook ligt de metalen lat. Zover moet ze vandaag zien te komen. Een andere kunstenaar steekt zijn hoofd om de hoek van Jongsma’s atelier, en constateert: ‘Ah, Jantien heeft vandaag de lat weer hoog gelegd.’ Het landschap en de romantische verleiding: 29 maart t/m 1 juni 2014, Kunstvereniging Diepenheim, Grotestraat 17 7478 AA Diepenheim. Drawing Centre Diepenheim, Kuimgaarden 1, 7478 AN Diepenheim

•

Monnikenwerk De reusachtige rollen rijstpapier die een vriendin voor Jongsma meezeulde uit China, beschildert ze, uitgespreid op de grond, eerst met waterige inkt. Dan moet het een dag drogen. ‘Als het te nat is, verandert het in een soort rijstpapje en moet ik het restaureren voordat ik verder kan. Aan de hand van ruwe schetsen maak ik vervolgens de tekening op het gekleurde papier en dan begint het monnikenwerk van het uitsnijden. Soms scheurt het en moet ik het plakken, maar inmiddels heb ik de nodige ervaring – meer dan me lief is. Als ik het niet af dreig te krijgen, moeten mijn dochters me maar helpen met het snijden. De vier stroken ga ik in DieZuiderzeeballade, 195x190 cm, 2014 KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

19

Penningmeester Roel van den Ende over De Kring:

‘Het gaat relatief redelijk’ Door Addy Kaiser / Fotografie: Wim Bos Hij bewaakt de financiën van De Kring en is net begonnen aan een nieuwe baan.‘ Ook het restaurant gaat goed.’ Onze penningmeester Roel van den Ende heeft een bewogen werkzaam leven achter de rug. En zolang hij nog onze penningmeester is, zal dat nog wel even zo blijven, want de financiën van De Kring zijn altijd een zorgenkindje geweest. ‘Ik ben ongeveer vijftien jaar lid, waarvan vijf jaar penningmeester. Als de aanstaande ALV het toestaat, mag ik nog één jaar. Dat zou fijn zijn, want ik vind het leuk. Het gaat relatief redelijk met De Kring. Dit jaar kunnen wij weer aan onze verplichtingen voldoen. Maar er kan zo wat gebeuren. Eind 2012 bijvoorbeeld kregen we een debacle met Club Up, waar de toenmalige programmeur een te alternatief en dus te klein publiek aantrok. Daardoor bleven omzet en winst onder de maat. Dat heeft direct effect op de totale financiële huishouding. Met het aantrekken van de huidige programmeur gaat het weer goed met Club Up. ‘En ook het restaurant gaat goed. Er is al lang de wens het restaurant te verbouwen. De keuken moet worden vernieuwd en we zouden de ruimte van het restau-

20

de

rant anders kunnen indelen, waardoor we meer plaatsen krijgen. En natuurlijk wensen we een betere akoestiek. Maar De Kring heeft op dit moment geen reserves om zo’n verbouwing te kunnen betalen. Over de jaren 2007 -2012 moeten wij nog vennootschapsbelasting afdragen omdat wij in die jaren, ondanks de hoge schuld, winst hebben gemaakt. Wij hebben nu besloten een ton te reserveren, en dat de drukt natuurlijk de resultaten over 2013.’ Roel is in 1998 lid geworden toen Harry de Winter vooral onder mediapersoneel leden wierf. Roel was toen adjunct-directeur van AT5. ‘Ik ben in 1968 sociologie gaan studeren bij de UvA. Middenin de roerige tijd van de Maagdenhuisbezetting. Ik heb die studie gekozen omdat ik meer van mensen wilde weten, meer met mensen te maken wilde hebben, maar pas tijdens die studie begreep ik pas wat sociologie precies inhoudt en dat bleek toch eigenlijk niet zo op mijn lijf geschreven te zijn.

Reisbureau ‘Samen met vrienden hadden we aan het eind van onze studie een alternatief reisbureau, Amber. We specialiseerden ons in reizen naar de Derde Wereld en van de winst die we maakten, kochten we boeken. Zo ontstond een kleine bibliotheek en een boekwinkel voor de gebieden waar wij tickets naar toe verkochten. Ook


maakten we band-diaprogramma’s over de landen die door ons werden bezocht zoals Thailand, Indonesië, Vietnam, Sri Lanka, Hongkong, Filipijnen. Nogal educatieve video’s. Het was een heerlijke tijd,’ voegt hij er verlekkerd aan toe. ‘Na Amber heb ik mij als zelfstandige fotograaf en producent van audiovisuals gevestigd, voor educatieve , sociale en humanitaire opdrachtgevers.’ Harry de Winter heeft Roel toen gevraagd bij IDTV om in opdracht van Feduco een tv-programma voor en door tweede generatie allochtone jongeren op te zetten, Hollandse nieuwe geheten. ‘Ik deed daar de eindredactie en was ook uitvoerend producent. En zo heb ik voor IDTV nog veel meer tv-projecten gedaan, ook zo’n drie jaar voor KLM. Ik ging steeds verder de managerskant op, de kant van P&O. Het cement tussen de bouwstenen. Ik was daar blijkbaar goed in.’ Endemol vroeg Roel na een jaar of tien voor Sport 7. Dat liep al na een jaar verkeerd af. Tijdens een Broadcast-borrel in Hilversum is hem toen gevraagd om hoofd productie van AT5 te worden. Roel heeft ook nog, na zijn afscheid van AT5, bijna twee jaar gewerkt voor de tvzender Het Gesprek. En helaas was ook dat geen lang leven beschoren. Het is natuurlijk erg lullig voor hem, maar ik vind dat niet zo verwonderlijk gezien de Nederlandse conservatieve, honkvaste mediagebruikers. Waartoe ik trouwens zelf ook behoor. Vanaf zijn komst op De Kring is Roel de sociëteit steeds meer gaan waarderen. ‘In het begin ken je niet zoveel mensen, maar vooral de ledentafel is de plek om met andere leden kennis te maken. De positie van De Kring in het Amsterdamse is uiteraard anders dan toen jij lid werd (dat was in ’59 - AK). Het eindeloze, ietwat recalcitrante doorzakken is er niet meer bij. De aard van de leden is veranderd, ze hebben meer werkverplichtingen en er zijn natuurlijk talloze andere gelegenheden waar je heen kunt. Maar wat Marieke verricht, is uitstekend en ik vind het restaurant fantastisch, met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.’ Voorwaar een enigszins tevreden penningmeester, met een eenjarige kleindochter op wie hij dol is en met een totaal nieuwe ‘baan’. Want hij is in te huren als opruim-/verhuisregisseur. Wie gaat verhuizen, kan Roel inhuren. Die levert dan het huis leeg of verkoopklaar op. Goed idee, maar sorry Roel, voorlopig woon ik prima.

•

De Lonnekes Lonneke van Genugten en Lonneke Gillissen

Monica of ‘dinges’ Hi Lonnie, Of we een rubriek wilden schrijven onder het vrij toepasselijke ‘De Lonnekes’. Doen we toch nog eens ons voordeel met onze in het buitenland niet heel toegankelijke naam. Gelukkig zijn we met z’n tweeën, anders waren we er nog niets mee opgeschoten: ‘Een Lonneke’ als rubriek was er vast niet doorgekomen. Hoewel, met betrekking tot het buitenland moet ik vermoedelijk voor mezelf spreken. Misschien dat de naam in Afrika, waar jij veel komt, wel heel makkelijk in de mond ligt. Ruim makkelijker dan bijvoorbeeld in Amerika, waar ik me voor ieders gemak maar ‘Monica’ laat noemen. Ik reageer wel. Overigens willen ook Nederlanders nog weleens over onze toch oer-Hollandsche naam struikelen. En met name over de spelling: ‘Twee N-en…?’ En ja, één K, vul ik dan maar aan. Probeer het vooral eens uit te spreken als je het andersom zou schrijven: Lonekke. En wat zouden ze daar in Amerika van maken?

Hee Lonny, Ja, die naam. Hoe zou fotomodel Lonneke Engel - voor zover ik weet de enige Lonneke die ooit in het buitenland is doorgebroken - zich voorstellen aan Ralph Lauren of Karl Lagerfeld? Je vraagt of het in Afrika beter gaat dan in de VS. Nee. Ik ga er naamloos door het leven. Of ik word aangesproken als Aurélie van Artsen zonder Grenzen of Melanie van de djembéschool voor Duitse toeristen. Want alle westerse vrouwen lijken op elkaar. In Guinée, waar ik een paar maanden zat, hoorde ik steeds ‘dinges’, Chose. Dat was ik. Eén oudere man, die nog in Brussel had gestudeerd, probeerde hoffelijk de taalbarrière te overbruggen. Hij bleef consequent mijn naam vragen en kwam uiteindelijk tot ‘Lummeker’. Maar goed, twee Lonnekes dus onder de ‘jonge’ leden. Die nog allebei redacteur zijn. En voor De Circulaire schrijven. Wat er soms toe leidt dat de verkeerde achternaam bij een schrijfsel staat. Dus als u een leuk stuk las: dank voor de complimenten, maar het was vast de andere Lonneke.

‘Jonge’ leden Hi Lonnie, Wij, die toch ook al naar de veertig lopen – de een (ik) wat meer dan de ander –, behoren hier op De Kring tot De Jonge Leden. Goed voor het ego. Echter, het zorgt ook nogal eens voor verwarring. Zo willen Echt Jonge Mensen de Jongeledenborrel nog weleens aandoen omdat ze door de naam waarschijnlijk verwachten daar soortgenoten tegen te komen. Hoe groot is dan hun schrik als ze als begin twintiger belanden in een groep mensen die gemiddeld de veertig toch wel echt zal raken. Als ik het kon, zou ik hun gezichtsuitdrukkingen graag voor u uittekenen. Ook wanneer ik externen vertel dat ik lid ben, is de spontane reactie: Wat doe jíj daar dan?! Dat is toch alleen maar voor oude … (vult u maar in). We doen ons best. Verjonging is het credo. (En om aan te tonen dat we echt ons best doen: de eerste donderdag van de maand is het dus Jongeledenborrel. Komt allen. Waarbij we aantekenen dat we net zo graag met oude(re) leden borrelen. Waarbij ook hier ‘oud’ een ruim begrip is. Maar dat hoeven we u niet uit te leggen.) Hee Lonny, Heerlijk, hè, dat De Kring een omgeving is waar wij als 35-plussers, want zo omschrijf ik onszelf liever, nog steeds jong zijn. Alleen voel ik me mentaal vaak ouder dan de ‘oude’ leden. Want die schrijvers en schilders hingen op onze leeftijd aan de lampen, terwijl jonge, onstuimige actrices op de tafel dansten. En diezelfde generatie jazzcats swingt zich nog steeds de weekends door op de sociëteit. Althans, dat heb ik mij laten vertellen. Want zelf ben ik te druk met kinderfeestjes/huisklussen/mailtjes/sportclub/to-do-lists om tot zes uur te jammen of te jiven. Gelukkig komt De Kring daarom voor de jonge leden anno 2014 met een initiatief dat op onze behoeften aansluit. Nee, geen hippe dj’s of houseparty’s. Ook geen cocktailshakers of videowall. Speciaal voor de jonge generatie gaat De Kring overdag open. Zodat wij kunnen WERKEN. Het enige wat wij nodig hebben om ons lidmaatschap optimaal te benutten zijn een stopcontact, wifi en een soya latte macchiato. Sorry, oude leden. We zijn gewoon een beetje saai.

KRING CIRCULAIRE

•

MEI – JUNI 2014

de

21

KRINGTAFEL Door Lonneke van Genugten Fotografie: Wim Bos

‘Onze ego’s laten we thuis’ De Kring kent spontaan gevormde vaste groepen die bijeenkomen in het restaurant. Een Kringportret van de ‘Tijdgeesten’. Nieuwtjes worden in hoog tempo uitgewisseld. Anneke heeft geklust in haar huisje aan zee, Helena heeft griep gehad. Henriëtte heeft een lammetje geboren zien worden en Arthur is net terug van vakantie. Hij krijgt complimenten voor zijn gezonde teint. ‘Wat ben je een mooie jongen, zo gesoigneerd,’ zegt Anneke. ‘Nou Anneke, jij ziet er ook weer ravissant uit,’ zegt Helena. Ian bestelt nog een rondje witte wijn, bier en een jenever voor Anneke.

Traditie Ze zijn door het Kringbestuur bij elkaar gehusseld, vertelt Leni. Zeven willekeurige Kringleden werden een avond bij elkaar gezet om samen de tijdgeest te vangen. Die deden ze in een grote capsule. Ze schreven er een artikel over voor De Circulaire. Maar ze waren nog niet uitgepraat. Dus ze spraken nog eens af. En nog eens. En nu is het een traditie. Elke laatste woensdag van de maand. Iedereen is er altijd. Alleen Victorine heeft een tijdelijke ontheffing vanwege tangoles. Maar ze heeft beloofd die te verzetten. Het afgelopen jaar zijn er stilzwijgende gewoonten ontstaan, net als bij een fami-

22

de

lie. Om zes uur begint de borrel. Om zeven uur gaat het gezelschap aan tafel. Een voorgerecht neemt niemand, want dan zit de rest maar te wachten. Helena: ‘We kletsen meer dan we eten.’ Het loopt wel eens uit, maar veel later dan half elf wordt het niet. De meesten moeten de volgende dag weer werken, vandaar. Er gaan twee flessen rode wijn door op een avond, niet meer. Want ze willen wel met het hoofd erbij blijven om te discussiëren over het thema. Het thema is de leidraad van het tafelgesprek, anders wordt het ‘een kletsgroepje, los zand’. Zo’n thema kan van alles zijn, iets wat in de lucht hangt, of het kan voortkomen uit het gesprek van de avond ervoor. Bijvoorbeeld kritiek geven en ontvangen, hoe ga je daarmee om? Hoe wil je worden herinnerd als mens? Leiderschap. Ouder worden. Maar ook vakantie-ervaringen, dat was een luchtig zomeronderwerp. Anneke: ‘We komen niet met emmers theorie, ook al praten we over theorie. We vertellen vanuit onszelf, over wat we denken en meemaken.’ Arthur: ‘Soms zitten we ineens buiten het thema. Gaat het over nieuwe relaties. Het mooie van deze praatgroep is dat we Tafel: De Tijdgeesten V.l.n.r.: Leni Biller, Anneke Heijnen, Ian van Lidth de Jeude, Henriëtte Adama van Scheltema, Arthur de Bie, Helena Rasker en afwezig: Victorine van Pelt


gedwongen worden om na te denken. We delen onze ervaringen en daardoor groeien we allemaal.’ Anneke: ‘We hebben geen ego’s.’ De rest: ‘Nou ja…die ego’s laten we thuis.’

Filosoferen Iedereen heeft zijn eigen rol in de groep. Ian is de psycholoog en bewaakt het onderwerp. Dat is wel nodig, want sommigen, we noemen geen namen, zijn niet zo onderwerpvast. Leni: ‘Ian corrigeert ons op de achtergrond als we te woest worden in de discussie.’ Leni zelf is de analyticus. ‘Ik ben de ongelovige Thomas als het te zweverig wordt. Dan krijg ik vraagtekens in mijn ogen.’ Helena is de gangmaker. Een ‘stuiterballetje’ vol energie. ‘Die komt zingend binnen.’ Ze is dan ook operazangeres. Henriëtte wil de wereld redden, zegt de rest. Ze is ook de verbinder van de groep. Zij stuurt nog wel eens een mailtje met een aanvulling op het gesprek. Dat vervolgens leidt tot een nieuwe conversatie per mail. Arthur is de gevoelige zakenman: ‘Als ik het er niet mee eens ben, zeg ik het.’ Anneke is de voorzitter, daar is iedereen het over eens. De spil van de Tijdgeesten. De mater familias. Het was haar idee om volgend voorjaar met z’n allen naar een week naar La Palma te gaan. Een lang weekend mag ook. Wandelen, eten, filosoferen. Iedereen zijn eigen appartementje, dat wel. ‘Maar niks luxe, hoor.’ Ian: ‘Er komt een documentaire van. De Tijdgeesten in La Palma.’

•

Klimaatkastjes voor de betere wijnen Door Addy Kaiser Zin in speciale kwaliteitswijn, maar niet in een hele fles? Dat kan nu. Chef, maître d’ Robert legt Addy Kaiser de werking van speciale kastjes uit. Natuurlijk, we zijn allemaal lid, en dus vinden we dat we wat in te brengen hebben. Zeker wat de levensmiddelen betreft en vooral de spiritualiën die op De Kring worden geserveerd. Maar persoonlijk vind ik niet dat daar door sommige leden zo over moet worden gezeurd. Er zijn keuzemogelijkheden genoeg, zowel wat het eten als wat het drinken betreft. Gelukkig zijn er nog genoeg leden die tevreden zijn en ik ben daar een van. Alleen het feit dat de wijnen worden geleverd door de firma Heineken staat me niet zo aan. Maar ik weet ook dat daaraan niet echt valt te tornen, want we betalen nog steeds een relatief lage huur voor een van de mooiste locaties van Amsterdam. Toch? Sies, onze bedrijfsleider, stelde me een beetje gerust. ‘Heineken betrekt zijn wijnen van een gerenommeerd wijnhuis, de firma Oud Reuchling & Boelen en die weten heus wel van wanten,’ vertelde hij mij toen ik de nieuwe klimaatkastjes in het restaurant en in de bar kwam bewonderen. In elk kastje worden vier wat betere wijnen van de kaart onder stikstof houdbaar gehouden, zodat we die ook per glas kunnen bestellen.

een of twee glazen wil. Weer een hele fles is vaak te begrotelijk en nu is er dus de mogelijkheid deze vier kaartwijnen per glas uit te schenken. En als men alleen is kan men ook van een glas betere wijn genieten, zowel in het restaurant als in de bar. Bovendien hebben de kastjes voor elke wijn een kraantje die een klein beetje wijn geeft, zodat je hem eerst kan proeven.’ De normale huiswijnen kosten € 3,50 per glas en uiteraard zijn de kwaliteitswijnen duurder. De Viognier kost, € 3,75, de Pinot Grigio €5,75, de Merlot € 4,50 en de De Sangre, volgens Robert een absolute topper, € 6,50. Ik mocht ze alle vier proeven en ik zal jullie niet vermoeien met mijn proefnotities van licht ruikend naar kattenpis of op de achtergrond een duidelijk Italiaans bittertje, of een hint van drop en Amerikaanse eiken dat uit het glas schuift, maar gewoon melden dat de wijnen stuk voor stuk de moeite waard zijn. Volgens de door Robert bijgeleverde informatie, en deze vinoloog kan het weten, is de Viognier een evenwichtige, aromatische wijn met een opwekkende afdronk. Een geurig, fris aperitief en een elegante begleider van lichte (lunch) gerechten. Van de kaart adviseert hij van de voorgerechten de St. Maure met minibietjes, noten, mosterdfrisée en dragondressing, van de hoofdgerechten

het kruidentaartje met wortelen, kardoen en pied de moutomsaus en kazen na.

Afdronk De Pinot Grigio met een verfijnde, verfrissende smaak en een lange afdronk met elegante minerale tonen wordt dolgelukkig bij wit vlees en vis. Dus of de tagliatelle met zwezerik en spinazie of de parelhoen met abrikozenpilav, aubergine en nog zo het een en ander. Zachte kazen kunnen altijd. De Fleur du Cap Merlot uit Stellenbosch is een volle, krachtige wijn die veertien maanden is gerijpt op nieuw en oud Frans en Amerikaans eikenhout. Zacht en rond in de mond en een aangename ‘bite’ door de rijke tannines. Volgens onze maître uitstekend geschikt bij voornoemd kruidentaartje of bij de kalfsoester met preirisotto, mosselen en gamba’s, groene asperges en gremolata. Lijkt me heerlijk, maar helaas na al één mossel moet de ambulance voor mij voorrijden. En dan de De Sangre met de elegantie van de Cabernet Sauvignon, de zachtheid en volle smaak van de Merlot en de ‘bite’ van Syrah. Een intense klassieke wijn voor rood vlees zoals de steak frites of de ongles met gestoofde ossenstaart, wilde spinazie, pompoen en frites. En natuurlijk stevige harde kazen. Wat een feest.

•

Foto: Mickey Hoyle

Het betreft twee witte en twee rode wijnen. De witte zijn een Viognier uit de Franse Pays d’Oc en een Pinot Grigio uit het Italiaanse Toscane. En rood: een Merlot uit Zuid-Afrika en een Argentijnse assemblage van Carbernet Sauvignon, Merlot en Syrah, De Sangre geheten. ‘De wijnkastjes worden op temperatuur gehouden,’ vertelt onze chef maitre d’ Robert. ‘Alle vier wijnen staan op de kaart om per fles te worden besteld. Maar het gebeurt nogal eens dat men hierna nog

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

23

Losse Vellen Deborah Campert en Barbara van Kooten Drank Ik heb een drankprobleem. Het probleem is dat ik drank ongeveer het lekkerste vind dat er is. Drank mét sigaretten is nog lekkerder maar het roken heb ik redelijk onder controle. Omdat ik meestal heel vroeg uit de veren ben (rond half 7), heb ik een lange gevulde dag vóór me, waar ik me op verheug en waarin ik niet aan drank denk. Mááár... tegen een uur of 4 – als ik aan de scrabble-tafel zit met degene die ik liefheb – begint het GROTE verlangen. Daaraan toegeven kan ik uitstellen tot kwart over 4. Dit vind ik van weinig zelfdiscipline getuige,n maar de volgende geruststelling heb ik recentelijk bedacht: als ik om 9 uur zou opstaan in plaats van half 7, zou ik pas ‘hoeven’ drinken om 6 uur en dat zou niemand raar vinden, ook ik niet. Maar ja, gewoontes veranderen is niet mijn gewoonte. D. Nieuws van het cd-front Wie dacht dat we van de IJslandse fluitiste na haar toetreding tot de Scientologybeweging niets meer zouden horen, heeft het goed mis. Svetlana Gruebbersolvik (49) heeft zich na haar afscheid van het Iceland Symphony Orchestra (Het ISO, waar zij zestien jaar speelde) gestort op een solocarrière. De aanleiding voor haar ontslag was een slepende kwestie. De orkestleiding stelde in 2001 een tweede fluitist aan waar zij het absoluut niet mee kon vinden. Er ontstond een groot con-

24

de

flict: dat leidde bij haar tot een zenuwinstorting. Zij zat een jaar ziek thuis, kwam weer terug, en ze speelde uiteindelijk meer niet dan wel. Haar grote redding, zoals ze vertelde in een openhartig interview in de Daily Mirror, (10/01/14) was de Scientologybeweging. Ze ontmoette er een producent, liet hem haar eigen muziek horen en hij was dolenthousiast. ‘Your lips are for blowing!’, stelde hij vast. Het resultaat mag er zijn met tien eigen nummers, waaronder ‘Ancient Symphony’, een magnifieke ode aan IJsland op dwarsfluit, met begeleiding van een mannenkoor dat bestaat uit bassen. Ook ‘Sun in my Pocket’ is een juweeltje, een dixielandnummer (met de Letse pianist Dove John). Als toegift klinkt haar bijzondere, fascinerende blokfluitversie van Gershwins ‘Rhapsody in Blue’ met in het laatste deel als verrassende toevoeging de Chinese tenor Jiao Hua Pan, eveneens met begeleiding van voornoemd mannenkoor. Svetlana Gruebbersolvik : My Lips are For Blowing CD IC-TG 90345 B. Ouder Dom Op 30 september 2013 werd ik 75. Dat vond ik niet erg, maar nu, enige maanden later, wél. Alzy ligt op de loer. Op maandagmorgen zwem ik in het Zuiderbad om de ouderdom op afstand te houden. Daar zijn handige kastjes waar


je je spullen in op kunt bergen. Het nummer van het kastje (én het nummer van je code) moet je tijdens het zwemmen zien te onthouden. Meestal lukt dat wel, maar vanmorgen echter niet. Toen ik klaar was met de door mij zelf opgelegde hoeveelheid baantjes, wist ik nog het nummer van mijn kastje én ook die van mijn code, maar toen ik het kastje opendeed was het leeg. Zou ik de tas niet in het kastje hebben gedaan? Had ik het gewoon in de kleedkamer laten hangen? Was het gestolen? Eén ding wist ik in elk geval wel zeker: het tasje was rood. Uiteindelijk bleek dat ik het tasje per ongeluk had opgeborgen in iemand anders kastje. En de kleur van de tas bleek blauw te zijn. (wordt vervolgd) D. Weet je nog?... De wandelgekte had bij ons toegeslagen, we deden niet anders, we waren zelfs lid geworden van een vereniging en hadden zelfs een keer de vierdaagse gelopen! Van onze voorzitter hoorden we enthousiaste verhalen over het Schotse Isle of Arran waar de hele club binnenkort naartoe zou gaan, daar kon je pas lópen! De reis erheen was al een avontuur op zich. Eerst vliegen naar Glasgow (jij met je vliegangst), daarna drie uur met de bus naar Lochgilphead, dan van Lochgilphead met een taxi naar Claonaig, vandaar met de ferry naar Lochranza op Arran. Doodmoe en allemaal zeeziek kwamen we aan bij ons hotel. De volgende dag zouden we met z’n twintigen de beroemde Arran Coastal Way gaan verkennen. Daarna zouden we dineren in ‘Duchess Anne’s Salt Pan’, bij de haven. Na een flink Schots ontbijt liepen we de volgende ochtend gezamenlijk op onze nieuwe Hanwags die Coastal Way op, eerst nog een behoorlijke weg die later overging in een pad vol kuilen, modder, takken, rotsen en andere obstakels. Wij bleven steeds verder achter, en we hadden toch zo goed getraind... We besloten terug te gaan naar het hotel. We hebben de kamer opgezegd en de eerste ferry terug genomen. Op die kamer hing een foto die we niet hadden gezien, met de tekst ‘It absolutely needs to be stressed that most parts of the Coastal Way are simple, basic paths that can be very muddy or boulder strewn, which will often require strenuous clambering over large rocks.’ Ons lidmaatschap van de wandelclub hebben we ook opgezegd. B.

•

IN MEMORIAM

Ocky Wiemijer Het is (iets) stiller geworden in De Kring Want ‘aanwezig’ kon hij zijn, onze kleurrijke, nieuwsgierige en uiterst positief ingestelde Kringlid Ocky Wiemeijer. Helaas overleed deze oud-journalist en partner in het pr-bureau Improve Communication op 2 maart op de veel te jonge leeftijd van 59. Hij was vooral nieuwsgierig naar ‘de mens’ in al zijn of haar hoedanigheden en was daarom altijd ‘in’ voor een diepgaand gesprek. Waarbij hij - als oud-journalist - een directe vraagstelling niet uit de weg ging. Iets dat vaak resulteerde in verrassende en openhartige gesprekken. Maar naast die serieuze gesprekken vond hij regelmatig ruimte voor een leuke grap en een vrolijke noot. De zanger Aznavour was zijn grote ‘held’ en stimuleerde hem reeds op jonge leeftijd om zich te verdiepen in de Franse taal. Als het even kon, sloeg hij geen concert van deze zanger over en reed hij daarvoor graag ‘even op en neer’ naar Parijs. Ocky was zonder meer onder de indruk van het feit dat Aznavour ondanks zijn 90 jaar nog zo vitaal was op de bühne. Een leeftijd die Ocky helaas niet zou halen. Hij leed al een geruime tijd aan longkanker en overleed aan complicaties tijdens zijn behandeling. Ocky laat een vriendin en twee studerende kinderen achter, die hem zeer zullen missen. Wij wensen hen en al zijn vriendinnen en vrienden veel sterkte toe.

SIERADEN IN STEDELIJK

Gijs+Emmy In het Stedelijk Museum is tot 24 augustus de tentoonstelling De show van Gijs+Emmy te zien. De expositie is grotendeels gebaseerd op de tentoonstelling Edelsmeden 3 die op 12 mei 1967 plaatsvond in hetzelfde Stedelijk. Ik was erbij in 1967 en moet eerlijk bekennen dat ik toch wat vreemd aankeek tegen de oorbellen ter grootte van een bierviltje en de gigantische ‘kachelpijpen’ waarmee de modellen op het plankier liepen. Hoe moet je daarmee zoenen, zo vroeg ik me af. Iets wat me kennelijk erg bezig hield in die jaren. Nu – 47 jaar later – moet ik bekennen dat Gijs Bakker en Emmy van Leersum hun tijd ver vooruit waren. Hun sieraden waren het begin van een nieuw tijdperk. Zij waren de eersten die hun ontwerpen maakten van een industrieel materiaal: lichtgewicht aluminium. Er werden – geheel in stijl – simpele mini-jurkjes en broekpakken bij gedragen, gemaakt van glanzende zijde. Het werk van het sieradenduo domineerde lange tijd de Nederlandse sieraadkunst uit de jaren zestig en zeventig. Na het overlijden van Emmy van Leersum in 1984

zette Gijs Bakker zijn werk en ideeën over moderne vormgeving van sieraden voort. Zover ik weet zijn Gijs Bakker en Emmy van Leersum nooit lid geweest van De Kring, maar werkten wel drie huidige Kringleden mee aan de modeshow in 1967: Matthijs Schrofer als fotograaf en Sonja Bakker met Renie van Wijk als modellen op wie de sieraden werden getoond (zie foto’s). Erna van den Berg

•

Boven: Renie van Wijk, foto: Sjaak Ramakers Onder: Sonja Bakker foto: Matthijs Schrofer

Ruud Nijhout

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

25

Agenda Mei 2014 Do 1 Jonge ledenborrel en Imaginair Museum 18.00 Jonge ledenborrel/IM en diner in restaurant Vr 2 Dansen met dj Daan Modern 22.30 the Savage Girl Sound Za 3 Kringkoorrepetitie 16.00 Repetitie Kringkoor Ma 5 Bevrijdingsdag/ Uitkijkactie* Kring en Kringrestaurant zijn gewoon open Filmtheater de Uitkijk heeft speciale films en een Kringactie* Di 6 Shortcutz 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films Wo 7 jazz 21.30 De leukste jazzsessie van Amsterdam met o.a. Benjamin Herman (sax), Ernst Glerum (bas), Joost Patocka (drums) en Miguel Rodriguez (piano) en jonge jazztalenten Do 8 De Gitaarserie: Jesse van Ruller en Reinier Baas 20.30 jazzgitaartoppers van Neder- landse bodem Vr 9 Bimhuistip: Krupa&the Genes/ Dansen 20.30 Krupa&The Genes (in Bimhuis, met Kringkorting) 22.30 Houd website en nieuwsbrief in de gaten voor de dj van vanavond Za 10 Repetitie Kringkoor/ Opening expositie 16.00 Kringkoorrepetitie 18.00 Opening expositie Hein van Maasdijk en Yvonne Strang Di 13 Shortcutz 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films (club up) Wo 14 Mei muziekmaand: Zwarte Markt van Muziek* 20.30 Van vergeten singletjes, tot handige contacten tot net niet uitgebrachte hits: voor alles kunt u terecht bij deze zwarte markt van muziek Vr 16 Dansen: Change 22.30 Remix vintage modern and other stuff met Dimitri Madimin, David van Doesburg en Maarten Bertheux Za 17 Kringkoorrepetitie 16.00 Repetitie Kringkoor

26

de

Ma 19 In gesprek met: Daan Roose gaarde* 20.30 Internationaal gerenommeerde designer/ innovator komt naar De Kring di 20 Shortcutz 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films Wo 21 Nieuwe oogst/ jazz 20.30 Talkshow: presentatie Harm Ede Botje (houd nieuwsbrief in de gaten voor de gasten!) 21.30 De leukste jazzsessie van Amsterdam met o.a. Benjamin Herman (sax), Ernst Glerum (bas), Joost Patocka (drums) en Miguel Rodriguez (piano) en jonge jazztalenten Vr 23 Dansen met dj Flitz 22.30 Za 24 Kringkoorrepetitie en uitvoering 16.00 Repetitie kringkoor 19.00 Voorjaarsconcert Kringkoor Di 27 Shortcutz 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films Wo 28 Bimhuistip/ Kringcinema: in Pathé City 19.00 Kringcinema: exclusieve voorpre- mière+ speciale inleiding met korting bij onze buren! 20.30 Omer Avital Quintet (In Bimhuis, met Kringkorting) Do 29 Hemelvaart De Kring en het Kringrestaurant zijn gesloten Vr 30 Mei Muziekmaand: SNOB presents: Gerry Strawfield selec tions* 22.30 Live-muziek van de leukste Amsterdamse bandjes en het Nieuwste Rietveldtalent samen

KR R II N NG G C C II R RC CU U LL A A II R R EE M M EE II –– JJ U UN N II 22 00 11 44 K

Uitgelicht:

Woensdag 14 mei

Mei muziekmaand: Zwarte Markt van Muziek Mei staat bij De Kring altijd losjes in het teken van de muziek. U kunt dus bijzondere gasten, pop-upconcertjes, balkonserenades en/ of andere speciale muziekmomenten verwachten… De Zwarte Markt van Muziek zal zeker aanwezig zijn en iedereen mag zich deze avond Muziekhandelaar noemen: van vergeelde singletjes tot handige contacten, vanbijna hits tot de perfecte sound, alles mag deze avond ,boven of onder de toonbank,verhandeld worden. vanaf 20.30 uur

Links: Reinier Baas en boven: Jesse van Ruller, De Gitaarserie donderdag 8 mei

Maandag 19 mei

In gesprek met: Daan Roosegaarde Daan Roosegaarde, internationaal vermaard designer, kunstenaar en innovator, is vanavond op De Kring te gast. Het is nog onder heel klein voorbehoud dus houd vooral website en nieuwsbrief in de gaten! aanvang 20.30 uur

In aanloop naar het 40-jarige jubileum van het Bimhuis in seizoen 2014-2015 geven bekende musici van zowel het Bimhuis als De Kring eens per maand een tip uit het programma van het Bimhuis. Op vertoon van je ledenkaart krijg je 25 procent korting op aankoop van het getipte concert. Deze maand geeft drummer Joost Patocka zijn concerttips: Vrijdag 9 mei

Krupa & the Genes

Vrijdag 30 mei

Mei Muziekmaand: SNOB presents: Gerry Strawfield selections

Maarten Hogenhuis, Jasper Blom sax, Raphael Vanoli, Anton Goudsmit gitaar, Sean Fasciani bas, Stefan Kruger, Joost Patocka drums. ‘Na een lange tijd hardop fantaseren zijn Stefan Kruger en ik niet zolang geleden deze band begonnen. We nodigden vier bandleiders uit om te sparren en 9 mei is hier het resultaat te beluisteren en te bezichtigen.’ 20.30 uur Bimhuis € 18/ voor leden: €15

SNOB, de leukste bandjesavond van Amsterdam, nodigt deze avond ook talenten van de Gerrit Rietveldacademie uit voor een mooie show. Let op: deze avond is ook voor niet-leden toegankelijk. Die moeten even een kaartje kopen. Leden en introducés kunnen uiteraard gewoon naar binnen.

Kringactie 4 en 5 mei:

Bevrijding en herdenking in Filmtheater de Uitkijk In het kader van bevrijding en de herdenking toont Filmtheater de Uitkijk twee films in het thema van de Tweede Wereldoorlog. Het programma heet ‘Film na de dam’. Op 4 mei draaien wij om 21 uur de film ‘De slag in de Javazee’. Deze film wordt ingeleid door Dr. A.M.C. van Dissel, maritiem historica. Op 5 mei ‘Het meisje met het rode haar’, ook om 21 uur. De Uitkijk biedt Kringleden graag bij vertoon van deze Circulaire een gratis kopje koffie of thee aan bij aanvang van de film. Voor meer informatie en reserveringen kunt u De Uitkijk zelf bereiken. Prinsengracht 452, 1017 KE Amsterdam, Telefoon 020 223 2416.

Woensdag 28 mei

Omer Avital Quintet Omer Avital bas, Avishai Cohen trompet, Joel Frahm tenorsax, Yonathan Avishai piano, Daniel Freedman drums/percussie

Drummer Joost Patocka

Bimhuis en De Kring De Kring en het Bimhuis slaan in 2014 de handen ineen. Zo zal er in het najaar van 2014 in De Kring een expositie in samenwerking met het Bimhuis worden vertoond.

‘Samen met onder andere Avishai Cohen (bas), Avishai Cohen (trompet), Shai Maestro, Barak Mori, Amir Ziv en nog een hele hoop andere te gekke muzikanten uit Israël schuurt en zaagt en schuurt hij al een tijdje rond in de New Yorkse jazzscene.’ 20.30 uur zitplaats € 20 / staanplaats € 17, voor leden: zitplaats € 17 / € 15 staanplaats Reserveer uw kaarten via de kassa van het Bimhuis - 020 788 2150. Maandag t/m vrijdag van 14:00 tot 18:00, op zaterdag van 14:30 tot 18:00 én op concertavonden van 18:00 tot einde concert. Vermeld daarbij dat u lid bent van De Kring. www.bimhuis.nl

KKRRI INNGG CCI IRRCCUULLAAI IRREE

UN N II 22 00 11 44 MMEEI I –- JJ U

de

27

Agenda Juni 2014 Di 3 Shortcutz 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films Wo 4 Jazz 21.30 De leukste jazzsessie van Amsterdam met o.a. Benjamin Herman (sax), Ernst Glerum (bas), Joost Patocka (drums) en Miguel Rodriguez (piano) en jonge jazztalenten Do 5 Jonge ledenborrel en Imaginair Museum 18.00 Jonge ledenborrel/IM en diner in restaurant Vr 6 Dansen met dj Daan Modern 22.30 The Savage Girl Sound Di 10 Shortcutz / Dichters dinsdag 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films 20.30 Dichters dinsdag presentatie: Diana Ozon en Daan Doesborgh (Kring) Do 12 De Gitaarserie 20.30 Houd website en nieuwsbrief in de gaten voor de gast Vr 13 Dansen met dj El Salvo (Triomf) 22.30 Retrodeluxe Za 14 Kringkooruitje/ Opening expositie Kringkoorleden verzamelen ’s ochtends op De Kring voor hun uitje 18.00 Opening expositie Jan Sierhuis, Gouaches in de sociëteit Gijsbert Hanekroot, ‘Seventies RockPhotography’ in het restaurant Di 17 Shortcutz 20.00 Wekelijks Filmnetwerk en screening van korte films

28

de

Wo 18 Jazz 21.30 De leukste jazzsessie van Amsterdam met o.a. Benjamin Herman (sax), Ernst Glerum (bas), Joost Patocka (drums) en Miguel Rodriguez (piano) en jonge jazztalenten Vr 20 Dansen 22.30 Houd website en nieuwsbrief in de gaten voor de dj van vanavond Di 24 Shortcutz 20.00 Wekelijks filmnetwerk en screening van korte films Wo 25 Kringcinema: in Pathé City 19.00 Kringcinema: exclusieve voorpremière+ speciale inleiding met korting bij onze buren! 20.30 Omer Avital Quintet (In Bimhuis, met Kringkorting) Vr 27 Jeu de boulestoernooi/ dansen 17.00 Jeu de boules: ingooien en borrel* 19.00 Jeu de boules: start toernooi* 22.30 Houd website en nieuwsbrief in de gaten voor de dj van vanavond

Uitgelicht: HF Young actie De Kring heeft weer een speciale actie voor Kringleden en HF Youngleden. Dinertje op De Kring en daarna met korting naar een Holland Festivalvoorstelling. Houd website en nieuwsbrief in de gaten voor de actie, want bij het ter perse gaan van de Circulaire was het programma nog niet duidelijk. Vrijdag 27 juni

Jeu de boulestoernooi Eind van de lente, begin van de zomer? Tijd voor het nu al legendarische, grote Kring Jeu de boulestoernooi! Het Museumplein wordt ons terrein op vrijdag 28 juni! Met hapjes, drank en veel ballen. Geef je alleen of met een team op via de receptie of [email protected]. Doe dat z.s.m!

Het Kringkoor, Fotografie: Hein van Maasdijk KR R II N NG G C C II R RC CU U LL A A II R R EE M M EE II –– JJ U UN N II 22 00 11 44 K

Buiten De Kring

Collectie I.Q. van Regteren Altena in Amsterdam, 9 - 13 mei Professor Iohan Quirijn van Regteren Altena (1899-1980) was een vooraanstaand kunsthistoricus en voormalig hoofd Prenten en Tekenkabinet van het Rijksmuseum. Gedurende zes decennia verzamelde Van Regteren Altena tekeningen van Oude Meesters. Hij bouwde een waardevolle collectie van ruim 800 werken op. Een deel van deze collectie leeft tegenwoordig in het Rijksmuseum verder. Een ander deel wordt gefaseerd aangeboden via veilingen. Enkele dagen zijn bij Christies in Amsterdam Hollandse en Vlaamse tekeningen van de Renaissance tot de Gouden Eeuw te bewonderen, kort voordat ze op 10 juli in Londen onder de hamer gaan. Het belooft een kunsthistorisch als ook artistiek boeiend kijkbezoek te worden.

Robert Mapplethorpe in Parijs, tot 13 juli Het Grand Palais in Parijs tekent voortdurend voor goede, ook grootse tentoonstellingen. Zo kan je er zomaar belangrijk video werk van Bill Viola zie en even verderop, onder hetzelfde dak,

een overzicht van de fotograaf Robert Mapplethorpe. Zijn zwart-wit-foto’s van naakten en stillevens zijn wereldberoemd. Het vroege werk zal wat minder bekend zijn. Maar dat streven naar perfecte esthetiek centraal staat bij Mapplethorpe mag helder zijn. Met de autobiografie ‘Just Kids’ (2010) van Patti Smith is de persoonlijke strijd die Mapplethorpe leverde voor dit streven op een indringende manier inzichtelijk gemaakt. Door het delen van haar ervaringen zorgt Smith ervoor dat je een nieuwe, wellicht mildere kijk op het oeuvre van Mapplethorpe kan krijgen. Dus: lees eerst het boek en ga dan op weg naar Parijs.

Meer Macht in Zwolle, tot 17 augustus Kunnen kunstenaars in deze tijd nog idealen nastreven? Hebben kunstenaars macht en invloed? En als kunstenaars hun idealen inderdaad kunnen verwezenlijken, zit de wereld daar dan wel op te wachten? Kunstcriticus Hans den Hartog Jager waagt in de Fundatie in Zwolle een hele tentoonstelling aan deze vragen. En het lijstje met kunstenaars dat in dit licht ten tonele verschijnt, is indrukwekkend. Van Steve McQueen, Ai Weiwei, Anselm Kiefer, Constant, Anri Sala, Yael Bartana, Deimantas Narkevicius, Roy Villevoye, Gert Jan Kocken, Andres Serrano, Alec Soth, Hans van Houwelingen tot aan Joseph Beuys komen aan bod. Het is duidelijk dat steeds meer kunstenaars invloed willen uitoefenen op de gebeurtenissen in de wereld. Het gaat erom dat ze vanuit hun idealisme de samenleving willen verbeteren. Hoe ze dat doen verschilt, wel gebeurt het altijd vanuit het maken van kunstwerken. Met de gekozen kunstenaars belooft dit onderwerp een sterke uitwerking waaruit hopelijk zal blijken dat we terecht blijven geloven in de macht van de kunst.

Esprit Montmartre - Bohemian Life In Paris Around 1900 in Frankfurt, tot 1 juni Met de Bohème hebben wij natuurlijk een verrukkelijke verstandhouding. Vandaar dat het ook zo interessant kan zijn om in het verleden te duiken en onze Parijse voorgeschiedenis te verkennen. En dan gaat het vooral om het beruchte 18e Arrondissement, de Montmartre. Eind 19e eeuw lag de heuvel nog net buiten de stadsgrens. Een groot atelier was het, en tegenhanger van de mondaine Belle Époque even verderop in de stad. De aparte sfeer van Montmartre met al haar clichés van Moulin Rouge tot koffiehuisleven, maar ook sociologische verbanden worden in de tentoonstelling van de Schirn Kunsthalle Frankfurt belicht. Natuurlijk zijn alle namen van belang vertegenwoordigd, van Henri de ToulouseLautrec, Vincent van Gogh, Pablo Picasso, Suzanne Valadon tot Edgar Degas. De ware Bohémien zal zich er thuis voelen. www.schirn.de

Voor de liefhebbers van beurzen de volgende selectie: Frieze New York: 9-12 mei, 2014 ArtBasel Hong Kong: 15-18 mei, 2014 ArBasel Basel: 19-22 juni, 2014 Masterpiece London: 26 juni-2 juli, 2014 Jeanette Gerritsma

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

29

Ballotage

Oproep Zomersalon

Het Bestuur van De Kring zal op advies van de Ballotagecommissie, tenzij schriftelijk en inhoudelijk bezwaar wordt aangetekend, drie weken na deze publicatie de volgende mensen uitnodigen voor het Lidmaatschap van De Kring:

De kunstcommissie organiseert komende zomer van 19 juli tot 25 augustus een SALON met het thema ‘Reizen’, in de ruimste zin van het woord (in je hoofd/ in De Kring/ op een onbewoond eiland/ onder grond / bezopen, etcetera) Alle Kringleden mogen meedoen.

Ballotage Februari 2014

Leden: • Isabelle Blekxtoon - historica, stads-

Inleveren: De werken dienen niet groter te zijn dan 70 x 100 centimeter en moeten zijn voorzien van een ophangsysteem. (Voor speciale werken dient u vooraf contact op te nemen). Inleveringsdata: maandag 14 juli, dinsdag 15 juli en woensdag 16 juli tussen 16.00 en18.00 uur. De werken dienen hufterproof te zijn. Je moet je vooraf melden, liefst met foto per mail aan: [email protected] Tonja van Rijthoven

Tentoonstelling in het teken van Frida Kahlo In het weekend van 12 en 13 juli organiseert beeldend kunstenaar en Kringlid Thessa van der Voort met Oscar van der Voorn van de Go Gallery aan de Prinsengracht 64 in Amsterdam een tentoonstelling getiteld ‘Hommage aan Frida’. Zij nodigden kunstenaars van allerlei disciplines uit een eerbetoon aan deze kunstenares te brengen. Aanleiding is de zestigste sterfdag van Frida Kahlo, de Mexicaanse schilderes voor wie Thessa van der Voort een levenslange fascinatie heeft. Zij ziet Kahlo als een icoon van de vrouwelijke schilderkunst en als een grote inspiratiebron. Kahlo’s doodsoorzaak is mysterieus maar

30

de

ook haar leven was vol drama en mysterie. Haar turbulente liefdesleven - in de eerste plaats met Diego Rivera, maar ook met Leon Trotski en vele anderen van beide seksen - spreekt tot de verbeelding. Kahlo’s ziektes en een afschuwelijk busongeluk hebben haar leven getekend, maar zijn ook een aanzet geweest tot prachtige schilderijen. Ze heeft ze vaak vanuit haar hemelbed geschilderd. De animo onder de benaderde kunstenaars was zo groot dat naast de expositie in de Go Gallery die tot eind augustus zal duren, ook een weekend-expositie in de Bagagehal van Loods 6 zal worden georganiseerd. Oproep: Kunstenaars van De Kring die willen exposeren, kunnen zich melden bij [email protected]; Een deel van de opbrengst van de tentoonstelling, die in samenwerking met de Mexicaanse ambassade wordt georganiseerd, zal gaan naar een kinderopvanghuis voor straatkinderen in Mexico City. Hommage aan Frida Kahlo, opening zaterdag 19 juli om 18.00 uur. Finissage: zaterdag 23 juli om 18.00 uur. Afhaaldatum: maandag 25 en dinsdag 26 augustus tussen 16.00 en 18.00 uur. Tonja van Rijthoven


en museumgids Voorgedragen door Peter van Straaten en Rupert van der Linden • Anna Carlgren - beeldend kunstenaar Voorgedragen door Christine Koenigs en Hans Brinkman • Roel van Dalen documentaireregisseur, muzikant Voorgedragen door het Bestuur • Ruth van Doorn - chirurg Voorgedragen door Marjolein Reuver en Rogier Loosen • Daniël Haije - advocaat intellectueel eigendomsrecht Voorgedragen door Piet Briët en Stefan Kalff • Maarten de Jong - directeur Oneplanetcrowd.nl Voorgedragen door Rebekka van Hartskamp en Paul de Ridder

P.I.’s:

• Hetty Leijdekkers directiemedewerker Museum Kranenburg Voorgedragen door Rosa Polak en Peter Polak P.I. van Rosa Polak • Olivia Smit - projectcoördinator Green Graffiti Voorgedragen door Philippe Smit en Chris Geerse P.I. van Philippe Smit Ballotage Maart 2014

Leden:

• Gerben Bruinsma - producer digitale reclamecampagnes Voorgedragen door Joris Barendregt en Peter van der Graaf • Barteld Frech - muziekproducent, DJ Voorgedragen door Kristiaan Kamerling en Joris Barendregt • Karin van Gilst - algemeen directeur Stedelijk Museum Voorgedragen door Het Bestuur

• Eva Lia - fotograaf, cateraar Voorgedragen door Mada Bakarbessy en Jaime Kyres • Teun Massink - kunstschilder Voorgedragen door Floor Borsboom en Irving Pardoen • Olaf Mulder - neuroloog, psychoanalyticus, librettist Voorgedragen door Henk Jonkhoff en Irene Jonkhoff-Spigt • Jan-Herman Ploeg - producer digitale reclamecampagnes Voorgedragen door Barendregt en Karsten van der Donk • Sigrid van de Poel - directeur Kwaliteit Bureau Jeugdzorg Voorgedragen door Annelies Knuttel en Fons Willems • Arnout Schuijff - systeem-architect, filantroop Voorgedragen door Mary Kuiper en Yori Swart • Marion Timmers - museoloog Voorgedragen door Anne Stek-de Vries en Isadora Lebouille • Erik Verschoof - directeur ministerie van Israëlisch toeristen bureau Voorgedragen door Anna Hinze • Yolanda de Vries - rechter Voorgedragen door Elsbeth Polak en Marian Wigleven • Annick Vroom - filmregisseur Voorgedragen via DDG • Trudy Warren - inkoopmanager hotelwezen (interieur) Voorgedragen door Annet de Waart en Kees van Langeraad P.I.’s:

• Hanneke Termeer - psycholoog, seksuoloog Voorgedragen door Hélène Bergmans en Denise Ghering P.I. van Hélène Bergmans De sluitingsdatum voor het aanmelden bij de administratie De Kring van nieuwe aspirant-leden en P.I.’s voor de volgende ballotage is dinsdag 6 mei 2014

Sociëteit De Kring Kleine Gartmanplantsoen 7-9, 1017 RP Amsterdam

Openingstijden

Restaurant

Ma t/m wo 16.00–01.00 uur Do 16.00–02.00 uur Vrij en za 16.00–04.00 uur Zo (alleen van wintertijd tot zomertijd) 17.00–21.00 uur Secretariaat & reserveringen Werkdagen vanaf 12.00 uur Zaterdag vanaf 16.00 uur (020) 6236985 Bestuur Nanette van Ditzhuyzen, voorzitter Roel van den Ende, penningmeester Wiebe de Vries, secretaris Jeannette Smit Eva Ruijter bestuursleden [email protected] Dagelijkse leiding Jeron Halewijn, directeur Sies Joosten, bedrijfsleider Marieke Nooren, programma De Kring Lidewij van den Eerenbeemt, secretariaat Diederik Kloosterman, chef-kok Martijn de Vries, Club up

U kunt via de receptie een tafel reserveren in het Kringrestaurant: 020-6236985. Een gereserveerde tafel wordt een half uur na de besproken tijd voor u vastgehouden, daarna wordt deze vrijgegeven. Bent u verlaat, belt u dan even naar de receptie dan houden wij de tafel voor u vrij.

Lidmaatschap De Kring kent verschillende vormen van lidmaatschap, waarvoor in 2014 de volgende tarieven gelden: Standaard Lidmaatschap € 360,Standaard Lidmaatschap tot 35 jaar € 110,Studentenlidmaatschap € 65,Buitenlidmaatschap € 180,Lid voor het leven € 3.600,PI (permanent introducé) € 180,Half geld € 180,- (indien uw belastbaar inkomen minder is dan € 19.500,-) Genoemde prijzen zijn incl. 21% btw

Zusterclubs Kringleden kunnen een bezoek brengen aan onze zusterclubs, ‘de Reciprocal Relations’ in binnen- en buitenland. Als u een van onze zusterclubs in het buitenland wilt bezoeken, is het wel nodig dat uw komst via De Kring bevestigd wordt. Deze service bieden wij u graag. Voor de clubs binnen Nederland is het tonen van uw ledenpas voldoende. Internationaal Perscentrum Nieuwspoort Lange Poten 10, 2511 CL Den Haag tel. 070-346 94 90 [email protected] www.nieuwspoort.nl Pulchri Studio Lange Voorhout 15, 2514 EA Den Haag tel. 070-346 17 35 [email protected] www.pulchri.nl

The Groucho Club 45 Dean Street, London W1V 5AP tel. +44 (0)20 7439 4685 www.thegrouchoclub.com (introductie vereist!) Penzance Arts Club Chapel House, Chapel Street, Penzance TR18 4AQ tel/fax +44(0)1736 363761 www.penzanceartsclub.co.uk The United Arts Club 3 Upper Fitzwilliam Street, Dublin 2, Ierland tel. +353(0)1 6762965 fax (01) 6617292 www.dublinarts.com [email protected] The Odessa Club 13 Dame Court, Dublin 2, Ierland tel. + 353 (0)1 6707634 / 6703080 [email protected] www.odessaclub.ie (Introductie vereist) Melbourne Savage Club 12 Bank Place, Melbourne 3000, Australië tel. +61(0)3 9600644 fax +61(0)3 96001176 melbournesavageclub.com Tel. (020) 6236985

The Scottish Arts Club 24 Rutland Square, Edinburgh EH1 2BW tel. +44 (0)131 229 8157 www.scottishartsclub.co.uk (introductie vereist!)

KRING CIRCULAIRE

MAART - APRIL 2014

KRING CIRCULAIRE

MEI – JUNI 2014

de

31

de

31

32

de


van Sociëteit De Kring - Nummer 3 Mei-Juni 2014

Recommend Documents