Van de Redactie. Jaargang 14 nr. 2 augustus 2015 Venlo- Binnenstad. Muziek aan de Maas

Jaargang 14

■

n r. 2

VenloBinnenstad

■

augustus 2015

DIT NUMMER

Muziek aan de Maas

3

Van de Redactie Voor mij als nieuwkomer is het een genoegen om in deze wijkkrant het voorwoord te mogen schrijven. In een voorwoord laat je gewoonlijk de inhoud van de artikelen buiten beschouwing en wil je de mensen bedanken die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van de wijkkrant. Een voorwoord moet kort zijn en het is belangrijk dat je hier een persoonlijke noot in aanlegt. Ook mag je in de ik-vorm schrijven. Wat dat persoonlijke tintje betreft kan ik u als lezer van de wijkkrant vertellen dat ik in Venlo ben geboren en in de binnenstad ben opgegroeid. Ik ben dus unne echte Venlonaer. Maar een voorwoord moet kort zijn en daarom gaat het nu niet langer over mij. Hiervoor verwijs ik u naar elders in de krant. Ook deze keer is het weer gelukt om een wijkkrant te maken die u een variëteit van onderwerpen en verhalen biedt. Zo trekken we weer de natuur in, beleven we de mooiste zomerse momenten, zijn we duurzaam en nemen we opnieuw een duik in het rijke verleden van Venlo. Dus onderwerpen genoeg en dan heb ik nog niet alles genoemd. Ik wil alle leveranciers bedanken en spreek de hoop uit dat wij nog lang in onze wijkkrant mogen en kunnen blijven schrijven. Maar dat hangt helaas niet van ons alleen af! Twan Niessen

Natuur in de binnenstad

4 Zomerse momenten

5 Station Venlo

8 Bartelsplaats

11

Een ongenode gast Op een dag was ik mijn boodschappen uit aan het laden. Al met al was het mij toch een beetje te zwaar, vandaar dat ik halverwege besloot even te pauzeren. Druk doende liep ik de keuken in. Ik zag dat op de vensterbank een paar omgevallen potten lagen en concludeerde dat mijn vetplanten weer te groot aan het worden waren. Toen ik in de huiskamer kwam, bleek ik daar tot mijn schrik niet alleen te zijn. Een stoel was bezet. Vanuit die stoel keken mij twee ogen wantrouwend aan. Dat was ook hoe ik mij op dat moment voelde. Ik zei: "Wat doe jij hier, hoe ben je binnen gekomen?" Er kwam geen reactie. Al met al had ik maar één gedachte. Hoe krijg ik die gast zo snel mogelijk weer naar buiten. Ik zei heel indringend: "Ik zet nu de deur voor jou open en dan ga jij naar buiten." Dat was wensdenken van mij en dat mislukte natuurlijk. Al met al maakte ik hem nerveus en hij vloog op, schoot door de kamer in de richting van de televisie. De grote glazen vaas, die daarbij werd aangestoten, bleef wonder boven wonder overeind. Na nog enkele vergeefse pogingen van mij om hem buiten te werken hadden we, naar mijn indruk, zoveel vertrouwen in elkaar gekregen dat het toch gelukt leek te zijn. Ik sloot de voordeur en was heel tevreden met mezelf. Helaas had ik iets te vroeg gejuicht, want hij bleek nu in het kantoortje te zitten. Ik heb nog even indringend naar hem aangegeven dat hij nu echt weg moest gaan. Inmiddels was hij weggedoken in mijn donzen jas die op mijn bureaustoel lag. Ik pakte de jas weg waarna hij weer heel brutaal op mijn bureaustoel ging zitten en mij indringend aankeek. "Rustig maar," zei ik, "Blijf jij nu maar zitten. Ik zal even de jaloezie van dat raam omhoog doen." Ik dacht: dan komt er meer daglicht binnen. Vervolgens ben ik voor hem langs gelopen, heb het jaloezie omhoog getrokken en tegelijkertijd voorzichtig het raam opengemaakt. Terwijl ik in de deuropening was gaan staan, zei ik zo rustig mogelijk tegen hem: "Als jij nu via die weg naar buiten gaat, hebben wij geen last meer van elkaar." Nadat ik nog enkele keren was gaan kijken, zag ik hem niet meer. Of hij echt vertrokken was, wist ik toen niet zeker. Hij leek het bij mij in huis wel fijn te vinden. Er was gelukkig niet veel stuk gegaan, wel had hij in de kamer gepoept. Dat heb ik dan ook maar heel goed schoon gemaakt. Ja, soms. Ik kon mij nog herinneren dat ik mij de avond van tevoren stoorde aan het lawaai dat een kraai op mijn dak maakte. Hij stond nogal druk te doen op de schoorsteen en keek telkens weer naar beneden. Bij het wegvliegen vloog hij een paar rondjes over mijn dak. Vreemd, dacht ik. Achteraf realiseer ik mij dat hij iets was verloren. Zijn partner. Blijkbaar was die in mijn schoorsteen gevallen. Gelukkig heeft hij aan de onderzijde de klep van de open haard weten te openen en het overleefd. Of er sieraden weg zijn, heb ik nog niet na kunnen gaan, maar dat doen volgens mij alleen eksters. John

WIJKKRANT

2

Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 4 ■ n r. 2 ■ a u g u s t u s 2 0 1 5

Muziek aan de Maas Op zaterdag 6 juni jl. vierde het Venlose Smartlappenkoor "Schoën Luuj" het derde lustrum met een omvangrijk muziekfestival in de binnenstad. Op vijf verschillende locaties traden in totaal negen zanggroepen op. Deelnemers waren naast Schoën Luuj zelf smartlappenkoor de Sjanellekes uit Venray, de groep Oenje Kloenje met liedjes uit Keulen, Sintizangeres Lisa Weiss, operettevereniging Mozaïek Muzikaal, Shantikoor Maashave, het Venloos Muzikaal Ensemble, Big Band Nice Company en het jazzy poptrio Basic Roots. Het festival werd in de Boermanszaal van de Maaspoort geopend door Huub Stikkelbroeck, directeur van Omroep Venlo. Tevens vond er de bekendmaking en uitvoering plaats van de beste Venlose Smartlap 2015. Schoën Luuj had hiervoor een wedstrijd uitgeschreven en een oproep gedaan in de media. De podia waren te vinden in de foyer van de Maaspoort, café de Klep, café de Locomotief, de stadsbibliotheek en op het podium van het Slagerzfestival aan de Maasboulevard. In de buurt van de Maaspoort bood een draaiorgel de gelegenheid om op muziek van het draaiorgel met bekende smartlappen mee te zingen. Muziek aan de Maas werd tegen de avond in de Maaspoort afgesloten met een miniconcert van Ben Verdellen samen met Schoën Luuj. De opbrengst van dit benefietconcert ging volledig naar de Stichting Wensambulance Limburg. Tekst: Twan Niessen, Foto's: Geert Leenen

DOE-DUURZAAM-TIP

Koop duurzame en kwalitatief goede spullen Iedereen weet zich vast een situatie te herinneren waarin je blij was met je onwaarschijnlijk goedkope aanschaf bij een winkel uit het goedkopere segment. Mijn zoontje kreeg een tijd geleden een geweldig mooie trein met veel onderdelen. Helaas was zijn en mijn blijheid van korte duur, want nadat hij de trein had uitgepakt, was de levensduur nog ongeveer anderhalf uur. Probleem: de rails pasten niet goed in elkaar, waardoor de verbindingsstukken geforceerd in elkaar gezet moesten worden zodat na een paar keer proberen alles verbogen was. We gooiden dus na 1,5 uur "spelen" het volgende weg: brandstof om de trein van China naar Nederland te halen, energie om de trein te maken, het ijzer dat gedolven moest worden voor de wielen, plastic dat gemaakt moest worden, etcetera, etcetera. Kortom: kijk even, als je iets koopt, niet alleen naar de prijs maar ook naar wat je koopt. Natuurlijk is dat niet altijd te zien, maar een beetje gezond verstand doet wonderen. Henriëtte Stroucken

WIJKKRANT

3


Natuur in de binnenstad De Eetbare Binnenstad

Het is hip. Veel steden doen er aan. Steden moeten een transitie doormaken van wonen en werken naar wonen, werken en nu ook landbouw. Alles van het platteland komt naar de stad. Eerst het werk, dan de mensen en nu ook de voedselvoorziening. Op de kleinste plekjes zie je het gebeuren. In de voortuinen, in de boomspiegels, in het gemeenteplantsoen. Wordt de binnenstad straks één grote moestuin? Eigenlijk gaan we weer terug naar zoals het was. Venlo was in de loop van de vorige eeuw uitgegroeid tot "de glazen stad". Veel mensen verdienden hun geld als tuinder oftwel gerdeneer. Op de Wijnberg stonden de glazen kassen met druiven, het witte goud kwam rondom ons uit de grond en de rozenkwekers waren niet meer op de vingers van één hand te tellen. We vonden zelfs de Venlo-kas uit. En toch... de eeuw was nog niet ten einde of we begonnen driftig met de afbraak van al die glazen bouwwerken. In die mate zelfs dat de Stichting Erfgoed Venlo zich sterk maakt om enkele kassen te redden. Een Venlokas als monument in het Julianapark? Nu, anno 2015, is Venlo meer en meer een voedselwoestijn aan het worden. Groente en fruit wordt van over de hele wereld aangevoerd. Onze kinderen weten niet meer hoe spruitjes groeien of dat appels aan de bomen hangen. Vaak weten we al niet meer hoe boerenkool er aan een stronk uitziet. Tijd voor ommekeer, tijd voor transitie. Ook in de Binnenstad gaat het gebeuren. De eerste vierkante meterbak is al verschenen bij het Valuascollege. Wat daar kan, kan overal: een groen stadskantoor, fruitbomen langs de wegen en daken vol sla en bijenkasten. Kortom, opnieuw een eetbare binnenstad voor mens en dier. Maaike van Strijp

Het Alzheimercafé Venlo verhuist Het Venlose Alzheimercafé gaat binnenkort verhuizen van de Bantuin in ’t Ven naar verzorgingshuis De Meeuwbeemd aan de Dr. Blumenkampstraat. Deze nieuwe locatie is voor iedereen gemakkelijker te bereiken. Bovendien hoopt men hier de bezoekers van het café nog beter van dienst te kunnen zijn. In het Alzheimercafé vinden elke eerste dinsdagavond van de maand informele bijeenkomsten plaats voor mensen met dementie, hun naasten, hulpverleners en andere belangstellenden. Professionals en ervaringsdeskundigen geven in een gezellige sfeer informatie over allerlei onderwerpen, zoals omgaan met dementie en veranderingen in de zorg. Ook wordt er gelegenheid geboden om lotgenoten te treffen en ervaringen uit te wisselen. De bijeenkomsten beginnen om 19.30 uur en u bent vanaf 19.00 uur van harte welkom. De toegang is gratis en u hoeft zich ook niet van tevoren aan te melden. Voor meer informatie kunt u telefoneren naar 06-30901169, maar u kunt ook mailen naar [email protected]. Twan Niessen

WIJKKRANT

4


n a v n e t e i Gen merse momenten! zo

Momenteel beleven wij in Venlo weer een mooie zomerse periode - en ik ben blij, dat ik u bericht kan geven over bijzondere momenten.

Het Slagerzfestival begin juni is ondertussen al een mooie traditie. Dit jaar werd het uitgebreid naar 2 dagen en het was werkelijk geweldig - mooi weer en meer dan 10.000 bezoekers zorgden voor "volksfeeststemming"!

Steeds populairder wordt het Scheuten-terrasje in de Maaspoort. Veel mensen weten dat er van daar boven een superblik naar de Kop van de Weerd beschikbaar is en dus kan men tijdens evenementen "live" erbij zijn en ook nog een praatje met vrienden maken, om indrukken te delen.

Ja, indrukken delen, dat kon men ook tijdens de "open dag" van ons nieuw stadskantoor. Het stadskantoor wordt naar de principes van Cradle to Cradle (C2C) gebouwd. Veel mensen hebben al gehoord, dat het om "meer dan duurzaamheid" gaat. De "open dag" werd druk bezocht, want wanneer kan men anders tot naar de bovenste verdieping lopen en tijdens een rondleiding ook nog een kijkje over de Maas nemen? Iets heel bijzonders is de "groene gevel", die men met meer dan 100 verschilende plantensoorten heeft beplant. Dit was dan ook een van de meest gefotografeerde plekjes.

WIJKKRANT

5


De dag erna was het dan zover: VenloStormt! Ik kon natuurlijk niet overal aanwezig zijn, maar op de Markt en op de Oude Markt en ook boven op de Maaspoort waren honderden toeschouwers, om al die mensen aan te moedigen, die meeliepen en veel plezier hadden met die wedstrijd met hindernissen!

De Maasboulevard, Q4 en de Kop vd Weerd waren helemaal "omgetoverd" in een wedstrijdlocatie en ook in Blerick, waar dit jaar voor de eerste keer een Vikingschip stond, waren de mensen daar heel enthousiast over. Ikzelf vond de organisatie (!) geweldig...

...en ik heb er de hele dag van mooie momenten kunnen genieten!

À propos, genieten, "Lekker Venlo" in het Julianapark trok zoals altijd heel veel bezoekers. Voor veel mensen is het gewoon "zien en gezien worden" - samen met vrienden een glaasje drinken - maar er komen natuurlijk ook bezoekers EXTRA naar Venlo, om bepaalde gerechten te proeven. De kookbattles waren er weer en ook veel muziekoptredens.

Dit jaar was er ook een "cocktailhoekje" en mensen van Grenswerk liepen rond, om aan muziekwensen te voldoen. Al met al zeer geslaagde dagen!

WIJKKRANT

6


Geslaagd - ja, ondertussen zijn er nog meer evenementen geweest, die succesvol waren: "A day in the park" was dit jaar heel druk bezocht men had geluk met het weer! En voor de eerste keer was er een "bierproeverij" op het Nolensplein, die ook veel mensen naar de stad lokte. De school is nu voorbij, de vakantieperiode begint - en als ik naar de agenda kijk, zullen er nog verschillende evenementen in Venlo de komende tijd plaatsvinden. Onder andere de Schinkemerret, die dit jaar op woensdag 19 en donderdag 20 augustus valt, op de donderdag tegelijkertijd met de Zomerparkfeesten, dus. Reden genoeg, om vandaag al een glaasje te drinken en er naar uit te kijken, toch? Angelika Seel Meer op mijn website www.hybil.com/Venlo-actueel

ZOMAAR Column

Goede communicatie is in ons leven onmisbaar. Elke vorm van communicatie begint bij het waarnemen van de mensen en dingen om ons heen. Bij het waarnemen laten we ons vaak door het eigen gevoel leiden. Soms heeft dat een positieve uitwerking. Maar om een duidelijk inzicht te krijgen in het doen en laten van mensen is het noodzakelijk dat we ons niet te veel door eigen gevoel of voorkeur laten beïnvloeden. Het komt regelmatig voor dat verschillende personen eenzelfde situatie nogal verschillend beoordelen. Dit heeft te maken met vooroordelen. Vooroordelen zijn kant-en-klare oordelen over andere mensen of over het gedrag van andere mensen. Vooroordelen zijn op zich niet zo erg. Het gaat erom wat we ermee doen en waar dat dan toe leidt. Door rekening te houden met het bestaan van vooroordelen leren we gedrag en meningen van anderen beter waarderen. Voor een goede communicatie is dit een onmisbaar onderdeel. Bij communiceren en omgaan met mensen speelt beeldvorming ook een rol. De manier waarop we staan, zitten, ons bewegen, ons kleden, wat we doen met onze ogen en handen, kan vaak duidelijke taal spreken. Met deze signalen kunnen we vertellen wat we mondeling niet willen, durven of kunnen zeggen. Met andere woorden, iemands gedrag geeft niet altijd zijn echte bedoelingen weer. We kunnen het gedrag van een ander pas verklaren als we de situatie kennen waarin de ander verkeert. Daarom moeten we ervoor oppassen overhaaste conclusies te trekken wanneer iemand zich gedraagt zoals hij zich gedraagt. In onze drukke binnenstad komen we dagelijks op straat en in de winkels verschillende mensen tegen. Verschillend in leeftijd, geslacht, opvoeding, opleiding, werk, ras, geloof of afkomst. Deze factoren hebben grote invloed op goede communicatie en kunnen de communicatie ook bemoeilijken. Maar dat maakt het wonen en leven in onze wijk ook weer zo interessant en veelzijdig. Laten we er daarom naar streven om ook op het gebied van communicatie de beste binnenstad te worden. Het is best de moeite waard om dit zomaar te proberen. Twan Niessen

WIJKKRANT

7


Een nadere blik op Station Venlo Het eerste treinstation in Venlo werd geopend op 21 november 1865. Het lag niet op de plek van het huidige station, maar verderop zijdelings van de Kaldenkerkerweg. Het huidige station stamt uit 1958 en ligt dichter bij het winkelcentrum.

stappen willen zij nog even iets lekkers inslaan. In de wat rustigere uren komen er mensen van middelbare en oudere leeftijd die er een dagje uit van maken of op familiebezoek gaan. De boekwinkel is een filiaal van een grote landelijke organisatie en biedt een breed scala van boeken, tijdschriften, kranten, schrijfwaren, wenskaarten en loterijen. De winkel is dagelijks geopend. Ook de bloemenshop is gedurende het hele jaar 7 dagen per week open van half negen tot half negen. Tot het assortiment behoren bloemen, seizoenplanten en perkgoed. De bloemen worden drie maal per week vers aangeleverd. Ook worden er woonaccessoires en diverse cadeau-artikelen verkocht. Het hele jaar door is er aan klandizie geen gebrek, maar rond de feestdagen wordt het aanzienlijk drukker. Het weer schijnt hier ook invloed op te hebben. Het aantal vrouwelijke klanten ligt hoger dan dat van mannen. Zouden vrouwen bloemvriendelijker zijn? Mannen nemen doorgaans alleen een bloemetje mee voor de feestdagen of voor hun trouwdag, tenminste als ze daar al aan gedacht hebben of wellicht terloops aan herinnerd zijn.

Het is ontworpen door de heren van der Gaast en Drees. Als belangrijk grensstation moest het een sieraad worden voor de stad Venlo en tegelijkertijd zou het een visitekaartje moeten zijn voor heel Nederland. Onder aan de trappen van het brede bordes dat naar de entreehal leidt is een stenen beeldengroep geplaatst, voorstellend de reizigers, een werk van Piet Killaars. Vanaf het station vertrekken treinen naar Den Haag, Nijmegen, Roermond en Duitsland. Hier arriveren en vertrekken ook de bussen van de stadsdienst en het streekvervoer. Er is een taxistandplaats en voor automobilisten een mogelijkheid tot betaald parkeren.

In de avonduren komen hier vaak reizigers om inlichtingen vragen, omdat het servicepunt van de NS dan gesloten is. Zij klagen vaak dat één toilet op een station wel erg weinig is. Bovendien bevindt het toilet zich op het eerste perron en is slechts met gepast geld te gebruiken. Daarom komt men vaak geld wisselen voor het gebruik van het toilet. Een grote ergernis is het feit dat dit toilet niet altijd even schoon is en ook heel vaak defect. Ook maken reizigers de opmerking dat zij banken missen om al zittend hun hapje of drankje te kunnen nuttigen.

De Reizigers In het stationsgebouw zijn diverse voorzieningen voor de reizigers te vinden, zoals een kleine boekwinkel, een geldwisselkantoor, een bloemenshop en men kan er terecht voor een hapje en een drankje. Natuurlijk zijn er een NS-servicepunt en automaten om de reiziger te voorzien van een Nederlands of Duits vervoerbewijs.

Verder zijn er een snackbar en een winkeltje, beide met een snelle en vriendelijke service, waar je onder andere snacks, snoepgoed en frisdranken kunt kopen. Beide zaken behoren tot één concern maar elk hanteert een eigen formule. De een legt wat meer de nadruk op snacks, de ander wat meer op milkshakes en frisdranken. Ze zijn dagelijks geopend, ook op feestdagen van 06.30 uur tot 21.00 uur. De piek ligt in de ochtenduren wanneer reizigers naar hun werk gaan en tegen de avond wanneer zij weer terug komen. Sinds het servicepunt van de NS 's

Het merendeel van de reizigers bestaat uit mensen die in de vaak vroege ochtenduren naar hun werk gaan en tegen de avond weer huiswaarts keren. Ook het aantal scholieren en studenten is aanzienlijk. Zij maken bijna allemaal gebruik van de eerder genoemde voorzieningen. Alvorens in de trein te

WIJKKRANT

8


avonds gesloten is, komen ook hier veel reizigers alleen om geld te wisselen. Dit levert wel eens wat probleempjes op, want voorkomen moet worden dat het wisselgeld op raakt. Ook de volgende ochtend moet er kleingeld in kas zijn om de eigen klanten te kunnen bedienen. Er is buiten de stationshal weliswaar een pinautomaat, maar voor de reiziger zouden een pinautomaat en een geldwisselapparaat in de hal geen overbodige luxe zijn, vooral ook met het oog op de veiligheid in de avonduren. De onderlinge samenwerking tussen de medewer-

Buiten de hal ligt het grenswisselkantoor. Voordat je op reis gaat naar het buitenland kun je hier snel en gemakkelijk euro's wisselen tegen vreemd geld en bijvoorbeeld dollars of Engelse ponden tegen een gunstige wisselkoers weer omzetten in euro's. Het kantoor is dagelijks geopend behalve op zondag. Op het stationsplein is er een openbare fietsenstalling. Men is verplicht de fietsen in de rekken te plaatsen en de stallingsduur is beperkt, zo staat er op grote borden te lezen. Fietsen, die buiten de rekken geplaatst worden of langer dan 4 weken gestald staan, worden door de gemeente verwijderd. Volgens omwonenden schort het aan handhaving van deze regeling. Op het plein en verderop richting centrum heeft men last van kauwgom die hinderlijk aan je schoenzool blijft plakken. Hier zou een kauwgombeeld of paal, zoals het confettimeisje elders in de stad waarop passanten hun kauwgom kunnen plakken, veel hinder kunnen voorkomen.

Winkeltjes kers van de verschillende winkeltjes is erg goed, zo zeggen zij zelf. Zij staan elke dag graag klaar voor de reizigers en hebben veel plezier in hun werk. Ook zijn ze erg te spreken over de goede contacten met de mensen van de beveiliging. Na sluitingstijd van de winkeltjes kan men in de hal voor een frisdrankje terecht bij een automaat. Tevens staat er een automaat voor het maken van pasfoto's. In de ruimte onder het station is een bewaakte fietsenstalling gehuisvest. Hier kan men tegen betaling de fiets stallen gedurende één dag of voor langere tijd. Vooral mensen die per trein of bus naar hun werk gaan maken gebruik van de stalling. Ook kun je hier een fiets huren. Vooral zomers wordt hier veel gebruik van gemaakt door dagjesmensen en andere toeristen om Venlo en omgeving per fiets te verkennen. Onlangs kwam een mevrouw enkele fietsen huren voor familieleden uit Mexico. Ook huren bedrijven zo nu en dan fietsen voor een bedrijfsuitstapje. Zo heeft laatst het Blariacumcollege van deze mogelijkheid gebruik gemaakt. Ook kun je terecht voor een zogenaamde OV-fiets. Tevens is het mogelijk om de fiets te laten repareren. Er wordt gestreefd naar 's morgens brengen en 's avonds klaar. Zelfs voor de aankoop van een nieuwe fiets en fietsaccessoires ben je hier op het juiste adres. De openingstijden zijn dagelijks van 04.50 uur tot 01.30 uur.

WIJKKRANT

Openbare fietsenstalling Een eindje verderop los van het stationsgebouw richting bushaltes ligt The Döner Company. Hier wordt döner kebap gemaakt en geserveerd, een van oorsprong Turks fastfood item. Het station van Venlo, overdag een verzamelplaats van vervoermiddelen, boeken, tijdschriften, bloemen, snacks en frisdranken. Maar vooral een ontmoetingsplaats van mensen van elke leeftijd die vertrekken of thuiskomen, van mannen en vrouwen die werken of op zoek zijn naar werk. Of een dagje uit zijn of er zomaar wat rondhangen. 's Nachts een stille verlaten plek op een enkele zwerver na. Totdat in alle vroegte de eerste reiziger weer verschijnt en alle activiteiten opnieuw beginnen. En dat dag in, dag uit. Twan Niessen

9


HISTORISCHE RUBRIEK Drieka Buet en het Villapark

Venlo kent verschillende beroemde stadfiguren, zoals Baer de Woers, Marokko en Pienda Wullum. Minder bekend, maar in haar tijd wel berucht was Drieka Buet (ook wel Buut geschreven). De geschiedenis van haar wordt beschreven in het boekje "Venlo en Venlonaren voor een Halve Eeuw" door August Faldera. Dit oorspronkelijk in 1928 uitgegeven boekje en in 1981 herdrukt, bevat prachtige verhalen van eind 1800 en begin 1900. Willem en Drieka Buet woonden oorspronkelijk aan de Maagdenberg, maar verhuisden in 1880 naar de ruïnes van Fort Ginkel. Dit fort werd gesloopt om plaats te maken voor het nieuw aan te leggen Wilhelminapark. Rond 1880 was er al veel gesloopt, maar stonden er nog wel een aantal kazematten, ondergrondse verdedigingswerken. En dat werd de residentie van Drieka Buet. Haar man Willem verbleef vaak in Roermond, was er "op vakantie". Veel meubilair had Drieka niet: een verroest kacheltje met een kachelpijp door een schietgat, wat kistjes als stoelen en een oud matras. Dagelijks ging zij op zwerftocht voor kolen, groenten en alles wat men zo in het leven nodig heeft. Niet te vergeten de fles jenever. Meer had zij niet nodig! Vaak werd ze lastig gevallen door jongens, die haar weldra ontdekten. Ze probeerden haar naar buiten te lokken met "Ein Ka! Twie Ka! Drieka!" wat aanvankelijk ook lukte, want dan stormde Drieka naar buiten, dreigde en schold, tot grote pret van de vlegels. Doordat de sloop van Fort Ginkels steeds verder ging, moest ze haar residentie verlaten. Dit wordt zelfs in een Jocuslied beschreven: "Weej kriege ouk ein Villapark / Mit buim en schoën paleize / de perkskes werden al aangelag / vrouw Buet is de heur al opgezag / oh Vendelo, oh Vendelo / waat bis dich schoën gewaore." Een nieuw onderkomen vond ze langs de Maas, in de buurt van het Reufke, waar de houtzagerij van Van Liebergen lag. Hier lagen veel schansen (takkenbossen) opgeslagen en met wat planken bouwde zij een nieuwe villa. Om zich te wassen vond ze de Maas te "gevaorlik en sjenant" en daarom toog ze vaak naar de vijver die in het Villapark was aangelegd. En al probeerde de politie een einde te maken aan dit "schaamteloze spel", vrouw Buet bleef de vaste badgast. Tijdens een Genuër kermis, op 8 september, het jaar is niet duidelijk, gebeurde er een catastrofe. Terwijl Drieka in een van de kroegen verbleef, brandde haar villa volledig af. Omdat haar man gelukkig op vakantie in Roermond was, kwam er niemand in de vlammen om. Hier eindigt het turbulente leven van Drieka in Venlo. Ze werd samen met Willem opgenomen in een zogeheten Rijkswerkinrichting te Venray, alwaar ze ook beiden zijn overleden. Hay Swinkels [email protected] Bronnen: Venlo en Venlonaren voor een Halve Eeuw – August Faldera- 1928 – De Lijster 1981 Venlo's Mozaïek – Limburgs Geschied- en Oudheidkundig genootschap Maastricht 1990

WIJKKRANT

10


Bartelsplaats In de vorige editie van de wijkkrant stond een artikeltje over de Bartelsplaats waarin bekend werd gemaakt dat momenteel een stuurgroep werkt aan een verbeterplan voor dit gebied. Deze stuurgroep had op het moment van dit schrijven nog geen nieuws te melden. Maar de redactie kreeg een telefonische reactie van een van onze trouwe lezers. Volgens deze inwoonster van de binnenstad van Venlo stond er in het verhaal over de Bartelsplaats een onjuistheid die zij graag wilde rechtzetten en toelichten. Dat was voor mij als schrijver van het betreffende artikeltje aanleiding om haar te vereren met een bezoek. Het bezoek nam ruim twee uur in beslag. Zoveel wist zij te vertellen over Venlo, wie ut vruuger waas en waat ut is gewaore. Zij bleek in staat te zijn om praktisch alles wat zij vertelde met stapels foto's te onderbouwen en visueel te maken. Gebouwen, huizen, straten en pleinen van vóór de Tweede Wereldoorlog passeerden de revue, gevolgd door afbeeldingen van de restanten en ruïnes direct na de bevrijding. Ook toonde zij foto's van de wederopbouw. Samen met mij maakte zij een virtuele wandeling door enkele winkelstraten van de binnenstad, waarbij we langs nagenoeg alle vroegere en hedendaagse bakkers, slagers, kapsalons en andere winkels van middenstanders en woonhuizen van bekende en minder bekende Venlonaren kwamen. Wanneer je dat zo Huize Bartels zag en hoorde, moest Bartelsplaats vroeger je concluderen dat Venlo vergeleken met vroeger erg veranderd is en ook weer niet. Veel veranderingen en vernieuwingen zijn verbeteringen. Helaas zijn ook veel gebouwen, huizen en met name kleine karakteristieke straatjes en steegjes voor altijd verdwenen. Sommige vernieuwingen bleken niet altijd echt verbeteringen te zijn, zo moesten wij beiden uiteindelijk beamen. En oh ja, daar was ik voor gekomen. Het pand van de gebroeders Bartels lag weliswaar in de Klaasstraat maar niet op de hoek van een steegje, zoals ik schreef. Aan de zijkant van dit pand bevond zich een overdekte poort die toegang gaf tot een doodlopend steegje, de vroegere Bartelsplaats. In dit steegje bevonden zich enkele woningen, zoals op de linkerfoto is te zien. Twan Niessen

WIJKKRANT

11


Tien vragen aan... Twan Niessen Sinds enige tijd heeft ons wijkoverleg er een nieuw lid bij. Een lid dat ook meeschrijft met de wijkkrant en deel uitmaakt van de redactie. In de vorige wijkkrant kon u al kennis maken met zijn artikelen. Maar we hadden hem nog niet geïnterviewd in onze onregelmatig verschijnende rubriek "Tien vragen aan..." Daar moest maar eens snel verandering in komen. We gaan van start. 1. Wie ben je, waar woon je? Ik ben Twan Niessen. Dit jaar zeventig jaar geworden. Opgegroeid in Venlo, daarna op verschillende plaatsen in Limburg en Brabant gewoond en nu woon ik al alweer een half jaar in de binnenstad, op de Romerstraat. 2. Hoe lang woon je al in Venlo? Mijn geschiedenis met Venlo gaat ver terug. Ik ben in de binnenstad opgegroeid, heb op de Martinusschool gezeten en het Thomascollege. Na enige tijd in Venlo en Venray gewerkt te hebben bracht het werk ons naar Noord-Brabant, maar altijd was het al ons plan om na onze pensionering weer terug naar Venlo te gaan. Het contact met Venlo is ook altijd gebleven: bij het Zomerparkfeest waren we er altijd bij. En in 2009 hebben we de kans gegrepen en zijn we terug naar Venlo gegaan, eerst in een andere wijk van de stad, maar nu sinds een half jaar zijn we neergestreken in de binnenstad. 3. Getrouwd en kinderen? Ja, getrouwd met Yvonne, nu al 45 jaar. En we hebben twee volwassen kinderen, Ivo en Stijn, en één kleinzoon, onze Finn. Onze oudste zoon is rijkstaxateur bij de belastingen en de jongste is hoogleraar diergeneeskunde en woont in Londen. 4. Welk werk deed je? Ik was actief in de gezondheidszorg. Heb gewerkt in ziekenhuizen en verpleeghuizen, Onder andere ook op Maria Auxiliatrix als Hoofd Opleiding Ziekenverzorging. Een gevarieerde functie, waarbij ik onder andere hoofdredacteur was van de Maria Auxiliatrix Post (MAP), een blad dat vier keer per jaar uit kwam voor personeel, bewoners, familie, bezoekers en externe relaties. Verder startte ik de Bijscholingscommissie en de Klachtencommissie. De laatste 13 jaren van mijn loopbaan zat ik in het Brabantse in de directie van enkele verzorgingshuizen. 5. Hoe ben je bij het wijkoverleg betrokken geraakt? Het is begonnen toen ik nog in Venlo-Oost woonde. Ik zag een oproep, men zocht nieuwe redacteuren voor de wijkkrant aldaar. Daar heb ik me toen voor aangemeld en ik werd met open armen ontvangen. Toen ik verhuisde naar de binnenstad, heb ik mijn licht eens opgestoken bij Joop Janssen. Die reageerde heel positief toen ik liet weten dat ik geïnteresseerd was om lid te worden van het Wijkoverleg van de Binnenstad en mee te gaan schrijven met de wijkkrant. Dus zo is het gekomen. Mijn eerste interesse kwam voort uit mijn interesse voor het schrijven. 6. Welke andere hobby's heb je? Ik doe van alles. Lezen natuurlijk, al moet je me niet naar auteurs of genres vragen. En een grote hobby

WIJKKRANT

12


is het zingen. In Brabant heb ik een smartlappenkoor opgericht, en in Venlo ben ik lid geworden van het koor Schoën Luuj. Ik hou van de gezelligheid van het samen zingen en in de muziek kan ik alles kwijt. Mijn vrouw en ik zijn verder fervente wandelaars. We trainen momenteel bijvoorbeeld voor de 25 kilometer van de Venloop. Natuurlijk vliegen wij met zekere regelmaat naar onze kleinzoon Finn in Londen. En we zijn dol op onze hond. In ons leven hebben we verschillende honden gehad, waar we veel plezier aan hebben beleefd en nog beleven. Ik heb me sinds ik gepensioneerd ben geen moment verveeld. Er is zoveel te doen. Ik ben tot voor kort actief geweest in het bestuur van het smartlappenkoor Schoën Luuj. Ik hield me daar ook bezig met de PR. En o ja, ik houd ook de website van de Rode Hoedjes van Venlo bij, www.guntrud.nl. Dit is een gezelligheids-vereniging van dames, naar het model van de Red Hat Society. 7. Hoe zie je de rol van het wijkoverleg? Ik heb affiniteit met ouderenzorg en gehandicaptenzorg. Het zou me niet verbazen als het wijkoverleg op deze gebieden ook een taak op zich zal nemen in de toekomst. Er zijn veranderingen in de zorg, die niet altijd goed uitgelegd worden aan de mensen die ermee te maken krijgen. Misschien kan het wijkoverleg mensen helpen die dreigen in de ambtelijke molen de weg kwijt te raken. Nu doen we dat nog niet, en het zal ook erg afhangen van welke mensen precies in het wijkoverleg zitten, of die zo'n rol voor zichzelf willen en kunnen uitvoeren. Maar het is iets waar ik zelf in elk geval in geïnteresseerd ben. 8. Luistert de gemeente voldoende naar het wijkoverleg? Ik ben er nog niet zo lang bij, dus de vraag is of ik hier over kan oordelen. Wellicht kan ik over enige tijd wel antwoord geven als mij deze vraag wordt voorgelegd. 9. Waar kan je je aan ergeren? Waar kan ik me aan ergeren? Dan denk ik als eerste aan de kloof tussen arm en rijk, en dat die steeds groter wordt. Ik maak me ongerust over de zwakkeren in de samenleving, vooral kinderen en ouderen, die bij veranderingen het eerste het slachtoffer zijn. Als punt direct in onze stad, denk ik aan de onduidelijke openingstijden waar we momenteel als consument mee te maken hebben. Kom je op zondag of koopavonden in de stad, is net de winkel waar je moet zijn gesloten. Ik vraag me af of er verschillende winkeliersverenigingen zijn die langs elkaar heen werken. Misschien kan het wijkoverleg eens vragen of daar niet betere afstemming kan plaatsvinden. 10. Wat wil je verder nog kwijt? Ik ben wel blij dat het Ald Weishoes is gestopt met het opvangen van zwervers. De mensen moeten ergens een plaats hebben, maar om nu juist te gaan zitten in zo'n beeldbepalend monumentaal gebouw, het visitekaartje van de stad, het leek me geen ideale plaats. Verder hoop ik dat er een eind komt aan de leegstand van winkels. Hopelijk trekt de economie weer zo aan, dat dat verbetert. Maar laat ik positief eindigen: er is ook veel positief veranderd in Venlo. Als ik vergelijk met een aantal jaren geleden, is Venlo een echte stad geworden, met veel activiteiten. Mensen hebben de loop naar en door de stad gevonden. Er is veel te beleven, ook voor de jeugd. En wie de jeugd heeft, heeft de toekomst! Bedankt voor dit interview! Ruud Everaerts

WIJKKRANT

13


Regels en zekerheden tegen wil en dank of toch zinvol? Zijn regels altijd zinvol? Wel of geen sluitingstijden voor de horeca, teruggekeurde voertuigen die je mag rijden zonder APK, belasting en rijbewijs, U kent zelf misschien ook nog wel wat gevallen waarin het niet meer duidelijk is of regels een last of een zegen zijn. Sommige regels kunnen maar beter meteen begraven worden. Dan wordt het in elk geval duidelijker. En onze zekerheden? Straks gaan we onszelf verzorgen en daarnaast ook nog onze buren. Of is het misschien toch andersom? We gaan met ons minuscuul aandeel in de wereldbevolking de aarde persoonlijk redden? Nou, laten wij ons daar maar niet zo druk om maken, die overleeft ons wel zolang we maar niet met zijn allen aan een kant gaan staan. Persoonlijk word ik steeds handiger in het zelf afhandelen van zaken waar ik anderen voor betaal. Zoals het digitaal betalen van mijn rekeningen. De zekerheden waarvoor ik altijd heb betaald, gaan ook zienderogen achteruit. Aan de inkomstenkant lijkt er niets bij te komen, behalve als het letterlijk een sigaar uit eigen doos is. We gaan er op vooruit, wordt er dan gezegd, maar dat geldt dan weer niet voor modaal. En bij de financiële redding van Griekenland wordt geroepen: we verdienen er onder de streep meer aan dan wat het ons kost. Het is mij nog altijd niet duidelijk wie die "we" in deze zinnen is. Ik in elk geval niet en naar mijn inschatting U ook niet, laat staan de Grieken. Die "we" moet toch wel heel rijk worden en daardoor vroeg of laat door de mand vallen. Echte zekerheden zullen steeds schaarser worden, zeker voor onze jeugd. Toen ik begon met werken, gingen sommigen rond hun 50ste met prepensioen. Ik mag al iets langer doorwerken. Tot mijn 68ste verwacht ik. Maar je weet nooit of het daar bij blijft. Of ik tegen die tijd nog kan werken, weet niemand. Maar met al die mensen aan de zijlijn die belang hebben bij zekerheden, mag je de werkende rustig iets langer laten doorwerken. Het geld moet toch ergens vandaan komen. Ja, de wereld staat niet stil, wordt altijd gezegd. Al lijkt dat als ik nu naar buiten kijk wel zo. Ook dit zal wel weer aan ons voorbij gaan. John

WIJKKRANT

14


ENQUETE-FORMULIER WIJKKRANT VENLO-BINNENSTAD Graag zouden wij van u willen weten wat u van de wijkkrant vindt. Wilt u daarom de onderstaande vragen beantwoorden en aan ons doen toekomen? Dat kan door na het invullen van deze enquête, deze uit te knippen en op te sturen naar: Wijkoverleg Venlo-Binnenstad, p/a Joop Janssen, Sint Jorisstraat 37, 5911 HB Venlo of deze op dit adres in te leveren. Ook kunt u de enquête downloaden van www.venlobinnenstad.nl als aanpasbaar Worddocument en deze ingevuld per e-mail sturen naar: [email protected]. 1. Denkt u dat er in onze wijk behoefte bestaat aan de wijkkrant ? Ja / Nee 2. Zou u de wijkkrant missen als deze niet meer op papier zou verschijnen ? Ja / Nee 3. Wat vindt u dat er perse wel in een wijkkrant moet staan ? 4. Wat vindt u dat zeker niet in de wijkkrant thuishoort ? 5. Wist u dat de wijkkrant al digitaal op de computer te lezen is? Stelt u dit op prijs? Ja / Nee Zo nee, waarom niet ? 6. Als wij de wijkkrant op de website van het wijkoverleg zouden plaatsen, leest u dan de wijkkrant ook ? Ja / Nee Zo nee, waarom niet ? 7. Heeft u interesse om berichten uit de wijk ook via facebook of twitter te ontvangen ? Ja / Nee Zo nee, waarom niet ? © Twan Niesen 8. Als u een waarderingscijfer voor de wijkkrant zou mogen geven welk cijfer geeft u dan ? 9. Stel, de wijkkrant is, als u hem op papier wilt ontvangen, alleen nog via een betaald abonnement te verkrijgen. Wat zou u een redelijke prijs vinden voor één exemplaar van dit blad? 10. Heeft u misschien verder nog vragen of opmerkingen ? Dank voor het invullen. U mag uw naam, adres en telefoonnummer vermelden. Dit is echter niet verplicht! naam: adres/telefoonnummer

WIJKKRANT

15


Contactpersonen Wijkoverleg Venlo-Binnenstad Volgende Plenaire Vergadering Wijkoverleg Venlo-Binnenstad Zoals altijd heten wij buurtbewoners graag welkom bij onze plenaire vergaderingen. De vergadering begint om 20.00 uur en is in Preuf en Praotlokaal de Klep. Keizerstraat 13. 5911 JW Venlo. Dit jaar zijn er nog twee plenaire vergaderingen gepland, en wel op 16 september 2015 en 18 nov 2015. Contactpersonen Wijkoverleg Venlo-Binnenstad Wijkoverleg Venlo-Binnenstad bestaat momenteel uit de volgende leden: Voorzitter: Joop Janssen (tel 06 1672 22 31) Secretariële ondersteuning/website/wijkkrant: Ruud Everaerts (tel 06 1855 76 79) Penningmeester: Frits Verbeek (tel 077 351 48 66) Fritz Bode Cindy Dassen John Donselaar Annette van Eerdewijk John Fleuren Veronique Habets Twan Niessen Willem Hezemans Theo Jacobs Jan Vercoulen Sjeng Vissers Kwaliteit van de leefomgeving en veiligheid zijn sleutelwoorden bij het uitvoeren van het werk door het wijkoverleg. Informatie over dit wijkoverleg is ook te vinden op internet: www.venlobinnenstad.nl Onze stadsdeelmanager is René Janzen ([email protected]) Redactie Wijkkrant Ruud Everaerts John Fleuren Twan Niessen Redactieadres Ruud Everaerts Helbeek 107 5911 CW Venlo e-mail: [email protected] Heeft u een idee voor een artikel? De redactie hoort het graag! We staan in principe open voor ingezonden artikelen. Coördinator verspreiding wijkkrant Mevr. Coenen (tel 077 851 73 64)

COLOFON Tekstbijdragen van Ruud Everaerts John Fleuren Twan Niessen Angelika Seel Maaike van Strijp Henriëtte Stroucken Hay Swinkels Foto's door Ruud Everaerts Geert Leenen Twan Niessen Angelika Seel Maaike van Strijp Hay Swinkels Realisatie Drukkerij Vijgenboom, Venlo

Algemeen nummer gemeente Venlo De gemeente heef t als algemeen telefoonnummer: 14 077. Dit telefoonnummer heeft maar vijf cijfers en kan vanu it heel Nederland gebeld worden . Er hoeft geen netnummer of 359 vo or gedraaid te worden zoals bij het oude telefoonnummer van de gem eente. Naast één centraal telefoonnummer heeft de gem eente ook één algemeen e-mailadre s: info@venlo. nl. Hierdoor komt u no oit bij het verkeerde loket terecht.

Van de Redactie. Jaargang 14 nr. 2 augustus 2015 Venlo- Binnenstad. Muziek aan de Maas

Recommend Documents