Jaargang 12
■
n r. 1
VenloBinnenstad
■
april 2013
DIT NUMMER
City Cinema
4
Van de Redactie "Wat vlüüg den tied, wat vlüüg den tied..." Al neuriënd moeten mijn hersens toch weer gaan werken om de wijkkrant, samen met andere schrijvers en schrijfsters vol te schrijven. En wat kunnen we U onder andere in deze voorjaarskrant voorschotelen? Laat ik met de twee heren beginnen! John Fleuren bezocht Hilde Schreurs, die hem alles kon vertellen over het werken met glas. Ook zijn tweede bijdrage moet U eens goed op u laten inwerken. Dan onze hoofdredacteur Ruud. We bezochten samen de overdracht naar de nieuwe Stadsdichter Noor Roelofs. Herman Verweij zijn taak zit erop. Als reeds lang geëmancipeerde vrouw begrijp ik de verontwaardiging van Puck van der Schoor in haar ingezonden artikel. Bravo! Maaike heeft weer haar groene artikel in de binnenstad geleverd. Ook Henriëtte is zoals altijd van de partij met haar vaste bijdrage. Maar u leest nog meer. Onder andere over de Wachtpoststraat, de Internationale Vrouwendag, en over de nieuwe bioscoop. En al kost het ons soms figuurlijk "bloed, zweet en tranen", een leesbare wijkkrant is het toch weer geworden. Mariet Mulder-Willers
Carnaval
5 Hilde Schreurs
7 Inauguratie Stadsdichter
12 Internationale Vrouwendag
14
DOE-DUURZAAM-TIP Deze editie komt Henriëtte Stroucken niet zozeer met een tip, als wel met een overpeinzing over zwerfafval en wat daar aan te doen is. Voor mijn huis is een rij parkeerplaatsen en bijna dagelijks verbaas ik mij over de hoeveelheid blikjes, flesjes en soms McDonalds-zakken die gewoon naast de auto neergezet worden alsof de straat een afvalbak is. Inderdaad, er staat geen afvalbak in onze straat, maar men kan het afval ook mee naar huis nemen, toch? Daarnaast zie ik regelmatig mensen, ook als wél een afvalbak in de buurt is, iets op straat gooien.
polystyreen beker voor meermalig gebruik) met UV-bescherming hebben een levensduur van maar liefst enkele tientallen jaren. Dun natuurrubber: ongeveer een jaar. Sigarettenpeuken: 2 jaar. Kortom: als je iets weggooit, is het nog niet zomaar verdwenen. Zwerfafval is een doorn in het oog voor veel mensen. Het is duidelijk dat veel bewoners niet blij zijn met het feit dat de gemeente Venlo hun wijk niet meer schoonmaakt. Het is daarbij echter belangrijk te vermelden dat het probleem niet door de gemeente, maar door de vervuilers wordt veroorzaakt.
Wat is dat toch: te lui om vijf passen naar de vuilnisbak te lopen, het normaal vinden dat anderen jouw rommel opruimen? Als ik zie dat iemand iets weggooit, spreek ik mensen erop aan. Wat ik merk is dat de meeste mensen zich schamen... zou het een gewoonte geworden zijn?
Wat is er aan te doen? Laten we vooral elkaar op blijven aanspreken dat afval in de afvalbak hoort. De gemeente blijft goed gedrag zoveel mogelijk stimuleren. Enerzijds zullen ze dit doen via voorlichting en anderzijds via handhaving. Een helpende hand steekt de gemeente uit als inwoners zelf opruimacties organiseren.
Zwerfafval is één van de grootste ergernissen in Nederland, van volwassenen én kinderen. Als we ons echt zouden realiseren hoe lang weggegooide troep blijft bestaan, zouden we waarschijnlijk iets minder nonchalant zijn. Kijk maar eens hoe lang het duurt voor zwerfafval vergaat.
De gemeente Venlo stelt materialen beschikbaar, zodat het eenvoudiger wordt om het afval op te rapen, zoals grijpstokken en vuilniszakken. Ook kan het verzamelde zwerfvuil worden opgehaald, omdat dat meestal niet in de reguliere containers past. Wie ondersteuning in deze vorm wil voor zijn of haar opruimgroepje, kan dit initiatief melden bij de gemeente. Via de website www.venlo. nl/venloschoon, en dan klikken op 'bewonersinitiatieven'. Of bel de gemeente Venlo voor het aanvragen van materiaal en het formulier: 'bewonersinitiatieven', telefoonnummer 14 077. Reeds uitgevoerde bewonersinitiatieven zijn zichtbaar op www.participatiekaart.nl/venlo.
Een appelklokhuis vergaat in ongeveer 14 dagen. Banaan of sinaasappelschil: 1 tot 3 jaar, afhankelijk van het weer. Blikje van fris/ sportdrank: een blikje is gemaakt uit twee materialen: aluminium en staal. Het deksel is gemaakt van aluminium en dat vergaat nooit. De rest van het blikje is gemaakt van staal en doet er 50 jaar over voordat het uiteen valt. Kartonnen drankbeker: minstens een half jaar. Als er nog een coating op zit (een soort plastic laagje) duurt het nog langer. Kauwgom: 20 tot 25 jaar. Krant: van een paar dagen tot een half jaar. Frisdrankflesjes en patatbakjes van pet blijven in de schaduw 10 jaar liggen, in de zon 5 jaar. Dunne en niet voor UV-licht beschermde verpakkingen (bijvoorbeeld koffiebekers en patatbakjes van polystyreen) die met zonlicht in aanraking komen, blijven enkele jaren liggen. Dikkere verpakkingen (bijvoorbeeld een
WIJKKRANT
Henriëtte Stroucken
2
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Nee, NU even niet!!! Vanaf een bijeenkomst in Utrecht kwam ik eind december met de trein in Venlo aan. In mijn bagage een op het allerlaatste moment bij de Slegte gekochte beurscatalogus uit 1951, voorzien van de allernieuwste automodellen van destijds. Afgemat door mijn overvolle agenda en geradbraakt door een terugreis met hindernissen stapte ik vanuit het station naar buiten. Ik werd direct aangesproken door een jonge man met: "Mag ik even iets vragen?" Op zich een onschuldige vraag, die ik op momenten dat ik goed in mijn vel zit ook best kan plaatsen. Maar toen even niet. Ineens had ik het gevoel dat ik in het verleden al meer dan genoeg had gedaan en het voor mij even niet hoefde.
"Ik heb al meer dan genoeg gegeven en blijkbaar heeft het niet geholpen", was tot mijn eigen grote verbazing mijn antwoord. Hierin herkende ik mijzelf niet. Op het moment dat de vraag gesteld werd, had ik in een klap mijn mening herzien. Teleurgesteld droop de vrager af en eigenlijk had ik er geen goed gevoel bij. Eventjes verderop langs mijn route werden op de Parade enkele mensen achtervolgd door een hard lopende man. Hij riep hun na: "Mag ik even iets vragen?" Ze wimpelden hem af, waarna hij een achtervolging op mij inzette. Het gaf mij een heel onbehaaglijk gevoel. Op afstand riep hij mij toe: "Mag ik even iets vragen?" Ik negeerde de vraag. Maar hij kwam al rennende dichterbij en nogmaals werd aan mij van heel dichtbij de vraag gesteld: "Mag ik even iets vragen?" Toen kwam
WIJKKRANT
het eruit: "Nee, NU even niet!" Hij herhaalde: "Maar ik mag toch wel even iets vragen?" Na hem nogmaals uitdrukkelijk het antwoord: "Nee, NU... even niet!!!" te hebben gegeven liep ik met een gebogen hoofd door. Ondanks dat ik altijd een schuldgevoel krijg op momenten dat ik mensen tref die het niet zo goed hebben getroffen in onze maatschappij, was voor mij de maat vol. Ik dacht: "Dat gebedel leidt tot niets en volgens mij help ik er ook niemand mee door hun afhankelijkheid te financieren". Er zijn professionele helpers die hun geld verdienen met het ondersteunen van deze mensen. Of het de doelstelling van deze helpers is om de mensen weer een echte kans te geven in de maatschappij wordt vaak ter discussie gesteld. Maar voor diegenen die het treft is het wel de moeite waard om hun leven weer op de rails te krijgen. Ineens kun je weer iets voor anderen betekenen en ontwijken de mensen je niet meer. Als u deze mensen wilt helpen moet u zich voortaan eens afvragen of u hun wel echt helpt door hun te geven wat ze vragen, of dat u hiermee slechts uw geweten afkoopt. Het lijkt mij persoonlijk verstandiger als we er met zijn allen meer tijd aan besteden om te voorkomen dat mensen afglijden. We voorkomen voor onszelf en anderen een gevoel van onbehagen op straat en voor de ander een lijdensweg. John
3
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Bioscoop CityCinema opent op de Picardie Als wijkkrant konden en wilden we er natuurlijk niet omheen: de opening van CityCinema. Hoera, eindelijk heeft Venlo weer een bioscoop waar de grote blockbusters uit Hollywood als vanouds te zien zullen zijn. Sinds 2006 waren Venlonaren voor dat werk aangewezen op Reuver, wat de wereld op zijn kop lijkt. De hoofdstad van Noord-Limburg ging film kijken in een plaats die qua inwoneraantal ongeveer tien keer kleiner is! Maar nu, nadat een ondernemer en de gemeente elkaar wisten te vinden, en een tijd met zand, cement en hijskranen, is het dan zo ver. Mariet kreeg een rondleiding door de bioscoop, en Ruud bespreekt het boek "CityCinema Venlo: wat vooraf ging." van Paul Seelen, dat over de geschiedenis van deze bioscoop gaat.
Het blijde nieuws: woensdag 15 maart is 's avonds onze nieuwe bioscoop CityCinema geopend. Ik was er officieel niet voor uitgenodigd, want de eigenaar Joep Caubo had nog nooit van het wijkoverleg gehoord. Wel kreeg ik van zijn partner Henk een privérondleiding. Geweldig wat een aanwinst voor de binnenstad. Mariet Mulder-Willers
Paul Seelen heeft in "CityCinema Venlo: wat vooraf ging" eens heel leesbaar en met mooie foto's op een rijtje gezet hoe het nu zat met CityCinema, de bioscoop die we nu, in maart 2013, mogen verwelkomen op het pleintje "De Picardie" in Venlo. Het boek gaat ver terug in de tijd en bespreekt wat er allemaal gebeurde voordat initiatiefnemer Joep Caubo zijn plannen in Venlo verwezenlijkte. Het verhaal gaat zelfs terug tot Joseph Caubo, toevallig genoeg de grootvader van Joep. Joseph Caubo was de stichter van het oorspronkelijke CityTheater aan de Vleesstraat, of zoals het zo rond 1909 heette, de Eerste Venlosche Kinematograph. Het boek is vóór alles een monument voor deze bijzondere man. Een slimme ondernemer, die aan een avontuur begon en er rijk van werd. Maar aan zijn leven was ook een heel tragische kant. Het boek geeft een prachtig tijdsbeeld, en maakt goed duidelijk waarom CityCinema CityCinema moest heten: City moest erin als verwijzing naar het CityTheater, dat zo'n rijke historie in Venlo vertegenwoordigt. Ruud Everaerts
WIJKKRANT
4
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Carnaval 2013
Dit jaar heb ik met Carnaval eens niet het officiële Boerenbruiloftsgezelschap opgezocht, dat krijgt al ruim aandacht in het Dagblad. Een week voor de drie dagen van "lol en plezeer", bezocht ik de Venlonazaal, waar de Prins en zijn Adjudanten van het gezelschap De Vaegers receptie hielden. Mijn buurtgenoot Robert was een van de twee adjudanten en daar moet ik bij zijn. Zijn zoontje Ties kan zo te zien alle drukte nog niet helemaal verwerken. Het was er ook heel druk en dus vooral gezellig. Dit drietal, ik weet echt niet meer van welk prinsdom, liet zich zoals u ziet breed lachend fotograferen. Dan wordt het toch carnavalsdinsdag en ik snel naar café De Gaaspiep. Daar commandeer ik dit gezelschap naar buiten voor de jaarlijkse groepsfoto. U ziet links bovenaan het vaandel met de tekst "Alde Helbaek". Opgericht 46 jaar geleden, op Helbeek nummer 42. De oorspronkelijke bewoners zijn inmiddels verhuisd naar een appartement in de binnenstad. Maar jaarlijks komen in wisselende samenstellingen zelfs vanuit Groningen en Maastricht deze Boerenbruiloftsgasten bij elkaar. Ik hoor hier zelf ook bij, maar kon dit keer alleen maar tot slot mee "boerenmoos" gaan eten. Dan nemen we afscheid en hopen elkaar volgend jaar weer te zien. Mariet Mulder-Willers
WIJKKRANT
5
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
De Wachtpost Hoewel u het niet zou verwachten, hoort ook de Wachtpoststraat nog bij onze wijk VenloBinnenstad. Tijd voor mij om aan deze straat eens aandacht te besteden, zeker nu er al een poos geleden appartementen zijn gebouwd. Ik ben er twee maal met fototoestel naar toe gewandeld. De eerste keer werd ik begroet door Kira Gratze. Oorspronkelijk van Duitse afkomst en 23 jaar jong. Kira zit in een rolstoel die ze goed zelf kan bedienen. Ik zie haar, nu ik haar ken, ook geregeld in de binnenstad. Kira heeft een ruime woonkamer, met open keuken. Een gezellig ingerichte slaapkamer en een heel ruime douche. Ze werkt met het grootste gemak met haar laptop en houdt zich onder andere bezig met massage en tuinwerk. Dat laatste project heet "Groene Vingers". Bij mijn tweede bezoek ben ik de hoofdingang binnengelopen en ik trof het, want een bewoner haalde op dat moment zijn post uit de bus. Op mijn vraag of ik zijn appartement mocht bekijken, werd ik letterlijk met open armen ontvangen. Ik heb elke ruimte mogen bekijken. Hij woont er samen met zijn vrouw, die op dat moment boodschappen deed. Omdat hun huis in Blerick te groot werd en er hier overal een lift is, verhuisden ze samen naar Venlo. Een tevreden bewoner fotografeerde ik in zijn ruime woonkamer met open keuken. Hij liet me vanuit zijn appartement de binnenplaats zien waar aan de overkant de zorgappartementen gebouwd zijn. Zijn er ook nog minpunten te ontdekken aan deze appartementen. Ja, één. De winkels zijn te ver uit de buurt. Met een hartelijk dank van mijn kant, nam ik afscheid. Mariet Mulder-Willers
WIJKKRANT
6
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
glaskunstenares Hilde Schreurs Hilde Schreurs is glaskunstenares. Ik was bij haar te gast een dag na haar 65ste verjaardag, en maakte kennis met een bijzondere kunstvorm. Je kijkt erna, bewondert het, maar de vraag hoe het tot stand komt, wordt niet vaak gesteld. Hoe komt iemand ertoe glaskunstenares te worden?
Op de voorgrond grote en kleine Jocushanen rechts achter de contouren van transparante engelen. Zeven jaar geleden stond ze nog in de operatiekamers in het Venlose ziekenhuis. Na het ziekbed en het overlijden van haar partner moest zij haar levensenergie een nieuwe richting geven. Dat werd de kunst. Eerst was het schilderen waar ze haar gevoel in kwijt kon, maar na een bezoek aan het glaskunstencentrum werd een nieuwe passie geboren. Iedere kunstenaar legt een stukje van zijn ziel in zijn kunst en haalt er vervolgens de voldoening uit om ermee door te gaan. Zo ook Hilde Schreurs. Een prachtig voorbeeld hiervan zijn haar gestileerde Jocushanen. 100% Jocushaan en toch blijft er nog ruimte voor een eigen inbreng van de kunstenares. Zij heeft al vaker geëxposeerd. Onder andere in "De Tuin zonder naam" in Liessel. Daar heeft ze de bezoekers de laatste keer weer weten te boeien met haar kleurrijke vogels en ook met haar transparante engelen. Ook in het centrum van Venlo is haar kleurrijke glazen Jocushaan langere
WIJKKRANT
tijd in een etalage te bewonderen geweest. Wat opviel in haar woonkamer was het grote glazen haardscherm dat ze voor zichzelf ontworpen had. Hiernaast maakt ze kleurrijke schalen. Vanuit vlak glas worden via een vorm in de oven ronde schalen met indrukwekkende kleuren geboren. Ook geboortekaartjes worden door haar in glas vereeuwigd. Ze creëert de figuratie op een geboortekaartje na in glas en zet ook de naam van het kindje in het glas. Rijk word je er niet van, maar wel gelukkig. Je staat er versteld van de kennis en de hoeveel materialen die er nodig zijn om dit te bereiken. Haar uitdaging is het maken van een gestileerde glassculptuur van het Venlose Stadhuis. Ik laat mij verrassen. In elk geval ben ik ervan overtuigd dat dit niet de laatste creatie zal zijn die u van Hilde Schreurs gaat zien. John
7
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
n e s t i l
F
uit
d a t s n e n de Bin
Maart roert zijn staart. Dit oud gezegde is dit jaar zeker van toepassing. Koesterden we ons na die eindeloze winter eindelijk in een heerlijk lentezonnetje, patsboem kregen we weer een portie sneeuw en een snerpend koude wind op ons dak. Maar de zon wordt warmer, dus we gaan de goede kant op! Op zondag 6 januari ging ik naar het Drie Koningen Concert in de Joriskerk. Ik vind het een "warme kerk" en voel me er al helemaal thuis. Na afloop kon ik pas een foto maken van de solisten, omdat die boven bij de organist stonden. Het was een mooi concert, mede door de solisten die ik graag bij naam wil noemen: namelijk Marian Hofstra en Lieke Lamberts (sopraan), Katrien Heerkens (fluit), Peter Hamers (gitaar) en natuurlijk de organist van de Joriskerk, Roelof Hamberg.
Van de kerk naar de ijsbaan is letterlijk maar een stukje lopen. U ziet op de foto dat het voor de jeugd weer "dolle pret" was. Hopelijk wordt het een traditie.
We blijven in de buurt, want ik was present bij de afscheidsborrel van Frans Noldus, beter bekend als de kunstzaak Pieter Breughel. De zaak is erg gauw goed verkocht. Dus geen leeg pand op de Oude Markt. Er komt een herenkledingzaak in en Frans kan achterdoor in het klein met zijn zaak verder gaan.
WIJKKRANT
8
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Wie ontmoette ik er ook? Onze eerste voorzitter Miel Lommen (met geruit colbert). We begonnen samen in oktober 1997 en ik heb nog steeds de beste herinneringen aan hem.
n e s t i l F Dan weer sneeuwpret tussendoor. Wat lag er een berg, die zondag in februari! Buurvrouw Will en buurman Martin gingen aan de slag om voor Juno, mijn vierjarig buurmeisje, een heuse sneeuwman te maken. De neus was haar eigen werk. U ziet het resultaat van de samenwerking.
Met mijn wandelclub bezocht ik de Lei Alberigs Museumkapel in het voormalig zusterklooster aan de Mgr. Zwijsenstraat. U moet er op donderdag tussen 11 en 16 uur zeker eens naar toe gaan. Maria Adams zal er u graag rondleiden. Op dit moment kunt u er de kruiswegstatie uit de voormalige Maagdenkerk bewonderen.
WIJKKRANT
9
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Deze foto komt u zeker bekend voor. Hoe vaak is dit terrein in de Lohofstraat al in beeld geweest? Mijn kapper, die er vlak tegenover zijn zaak heeft, vroeg me er weer naar. Wat weet ik zelf? Het terrein is van de ING Bank die het wil verkopen, wat niet lukt. De stoep ervoor is slecht, maar de gemeente is daarvoor niet verantwoordelijk. Komt er tijdelijk een parkje of tuin? Het is in elk geval geen reclame voor de binnenstad.
U moet er zeker eens binnenlopen, dat speciale Engelse winkeltje in de Grote Kerkstraat. U kunt het niet voorbij lopen, want tijdens de openingsuren hangt er de Engelse vlag uit. Ik loop er vaker binnen en meestal wordt u in het Engels te woord gestaan.
Omdat we de deadline een week verschoven hadden, kan ik nog verslag doen van het Passieconcert van het Franciscuskoor zaterdag 16 maart in Domani. De zaal was helemaal bezet. Het koor werd gedirigeerd door Marianne Maessen- Scherjon. Begeleiding was er verder van een strijkersensemble en orgel. U moet erbij geweest zijn, want ik kan het in woorden niet omschrijven hoe mooi het was. Bij de foto's die ik maakte komt het Fransiscuskoor niet tot zijn recht. Het strijkersensemble nam het zicht op het koor weg. Maar ze waren geweldig! De combinatie van koor en strijkers ensemble was gewoon uniek. En wie kan er nog zoveel jeugd motiveren om bij een koor te komen? De jongste zanger is zeven jaar jong! Nog nagenietend sluit ik deze Flitsen af. Mariet Mulder-Willers
WIJKKRANT
10
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Waarom melden zich geen jonge vrouwen aan als lid van het wijkoverleg? Waarom melden zich geen jonge vrouwen aan als lid van het wijkoverleg? Om op deze vraag een antwoord te geven, heb ik de wijkkrant van maart 1999 erbij gehaald.
Het wijkoverleg bestond toen uit een team van acht vrouwen en zeven mannen. Nu anno 2013 is iedereen uit 1999, behalve ondergetekende, vertrokken! Om op de vrouwen terug te komen, ik heb ze nog alle zeven op mijn netvlies staan en de redenen om op te stappen waren o.a. de volgende: - Geen tijd meer, - Drukke zaak, - Teleurgesteld omdat niet bereikt is waarvoor "geknokt" is, - Verhuizing naar andere plaats, - Gewoon geen zin meer!
verdiener, moeder van kleine of opgroeiende kinderen, druk omdat ze er vaak nog een studie bijdoet enzovoorts enzovoorts. En wat doet zo'n jonge vrouw in haar vrije tijd? Ze gaat sporten of wordt bijvoorbeeld raadslid, want daar staat een ruime financiële vergoeding tegenover! Het wijkoverleg vergrijst zoals zoveel banen die uit vrijwilligers bestaan. De generatie veertigers heeft andere interesses. Kijk ik naar mijzelf, mijn houdbaarheidsdatum is al lang voorbij! Op verzoek van mijn mederedactieleden John Fleuren en Ruud Everaerts werk ik dit jaar nog mee aan de wijkkrant, dan heb ik er 16 jaar wijkoverleg opzitten.
Als ik om me heen kijk en ik zie de jonge vrouw anno 2013 dan heeft zij het druk!! Vaak als twee-
Mariet Mulder-Willers
INGEZONDEN Met verbazing en stijgend onbehagen lees ik in de wijkkrant van december 2012 het stukje “Op verkenning in het kloosterkwartier”. Ik ben het met de schrijver eens dat het “een leuk stukje Venlo” is. Ook ik krijg een trots gevoel als ik er door heen loop. Maar…nu komt het grote maar, wat schetst mijn verbazing als ik lees dat de schrijver vindt dat een man bepaalt waar zijn echtgenote wel of niet door heen loopt. Lees zijn woorden: “Vroeger durfde je je eigen vrouw er niet doorheen te sturen”. Ik dacht dat al zeker sinds de jaren 70 van de vorige eeuw, zo niet eerder, vrouwen in staat worden geacht zelf te bepalen waar ze wel of niet door heen lopen. Met stijgende verbazing lees ik verder dat je bij “ Bij de Buren” gerust je vrouw kunt stallen. Bij deze woorden zie ik een onderdanige echtgenote met een man die voor haar beslist en weet wat goed voor haar is. Hij “ stalt” haar alsof ze een willoos voorwerp is. In welke tijd leven we? Dat iemand deze formuleringen gebruikt, begrijp ik niet. Dat een artikel zo geplaatst is, stelt me teleur. Puck van der Schoor
WIJKKRANT
11
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Inauguratie stadsdichter Noor Roelofs Regelmatig vinden we de laatste tijd haar gedichten op de pagina's van Dagblad De Limburger. Noor Roelofs, de nieuwe stadsdichter van Venlo. Een vertegenwoordiging van de redactie van onze wijkkrant was aanwezig op 31 januari 2013, de avond dat haar officiële inauguratie plaats vond. Geen inauguratie zonder abdicatie, weten we sinds het aftreden van Paus Benedictus en Koningin Beatrix, dus ook de opvolgingsceremonie in de stadsdichterij begon met aandacht voor de aftredende hoogheid. Herman Verweij werd geïnterviewd door de presentator van de avond: Kees Verbeek. Voor een aandachtig publiek van literair geïnteresseerd Venlo k e e k Ve r w e i j terug op de twee jaren dat hij het ambt van onbezoldigd stadsdichter bekleed heeft. Het is vandaag Gedichtendag, en toevalligerwijs heeft de landelijke Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr ook net vandaag het stokje aan zijn opvolger doorgegeven. Verweij geeft commentaar op een uitspraak van de nieuwe Dichteres des Vaderlands Anne Vegter, dat zij poezie vooral ziet als gereedschap om naar de werkelijkheid te kijken. Verweij kan zich daar wel in vinden, maar vult aan: het is ook een manier om een andere kant te laten zien. Ook aandacht is er bij deze gelegenheid voor de eerste junior s t a d s d i c h t e r. Ze heet Sanne Faassen en is "supertrots". Na een interview met presentator/interviewer Verbeek werd haar gevraagd haar winnende gedicht voor te lezen, en dat deed ze met verve.
WIJKKRANT
Toen was het tijd om de nieuwe stadsdichter naar voren te roepen. Maar voor het zo ver was, werd er in het door Verbeek treffend als zodanig aangeduide "stadsdichterloze tijdperk" een muzikaal intermezzo ten gehore gebracht. Mike Roelofs op keyboard en Sam Vloemans op trompet brachten heerlijk relaxte jazz. Aan wethouder Teeuwen was de eer om de nieuwe stadsdichter toe te spreken namens de stad. Hij sprak de hoop uit dat Noor Roelofs, met spraakmakende gedichten, een ambassadeur voor Venlo zal zijn. In het interview met Verbeek met de nieuwe stadsdichteres was al meteen te merken dat dit haar wel toevertrouwd was. Haar antwoorden waren gevat en to-the-point. Maar haar visitekaartje gaf ze nog meer af toen ze een gedicht liet horen, dat door Mike Roelofs en Sam Vloemans van muzikale omlijsting was voorzien. Prachtig hoe jazzy klanken en poëtische woorden elkaar kunnen versterken. De website met gedichten van de stadsdichters is www.stadsdichtervenlo.nl Meer gedichten van Noor Roelofs zijn te lezen en te beluisteren op www.noorroelofs.com Ruud Everaerts
12
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Ballet & Dance Studio Dorris Titulaer bestaat 35 jaar Wie ballet en dans en Venlo zegt, zegt al snel Dorris Titulaer. Al jaren is haar ballet & dance studio een vaste waarde in de binnenstad. Dit jaar is het voor haar een jubileumjaar. Het is in september 35 jaar geleden dat Ballet & Dance Studio Dorris Titulaer onder die naam open ging. Reden voor de wijkkrant voor een interview. Als we binnenlopen op Hoogstraat 12, is Dorris nog bezig met een groep. We krijgen nog net de cooling down mee. Mooi, hebben we meteen een idee van de praktijk en daarna heeft ze alle tijd voor onze vragen.
Foto: GH-Phototune digital imaging Hoe is het hier begonnen? In september 1978 heb ik de studio van mijn moeder, Balletstudio Gerty Klaassen, officieel overgenomen. Op deze plaats wordt al heel lang dansles gegeven. Mijn familie heeft altijd in de culturele hoek gezeten. Mijn vader was zanger en schreef operettes. En mijn moeder was bezig met kostuums en gaf balletles. Ik kon als klein meisje al meekijken en meeleren. Na de Tweede Wereldoorlog was dit gebouw het eerste hier op de Hoogstraat dat herbouwd werd. In de kelder was toen nog de oefenruimte. De oefenruimte is tegenwoordig, zoals je ziet, op de begane grond. Wat voor lessen geef je? We zijn met vier docenten, en samen geven
WIJKKRANT
we een totaalpakket. Zelf geef ik: Klassiek ballet (Hobbyisten), Klassiek ballet (Vooropleiding Dans), Modern Jazz, Theaterdans, Funky WestEnd jazzdance en R&B. Vivian Willems geeft Klassiek ballet aan de allerjongsten, dat begint al bij de kleuters en peuters. Onze jongste leerling is 3 jaar oud. Demian Overduyn is onze hiphopdocent en BettinaElena Salomia houdt zich bezig met HipHop Teens en Modern Jazz Contemporary. Wat zijn de hoogtepunten geweest in het bestaan van de ballet & dance studio? Hoogtepunten? Zoveel! Optredens met de Fanfare, voorstellingen bij de Venlose Revue, ik kom net uit Kerkrade van een geweldige show... Ook altijd leuk om te vertellen: voor de Floriade verleden jaar heb ik de balletchoreografie van de opening gemaakt, dat spektakel met Rowwen Hèze en Chantal Janzen. Wat ik aan dit werk het leukste vind, iedere keer weer een hoogtepunt, is het contact met de mensen. Ik werk met een groep die voor mij als familie voelt. Wat verklaart het succes? Passie hebben in alles wat je doet. Ik ben er altijd in blijven geloven, ook in tijden dat het tegen zat. Ik heb een passie voor dans en muziek, en dat heeft me voortgedreven. Dat is ook de beste tip die ik aan iemand kan geven: volg je hart! Ruud Everaerts
13
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
Internationale Vrouwendag Vrijdag 8 maart 2013 vond de jaarlijkse Internationale Vrouwendag plaats. Soms ga ik wel, soms ga ik niet, maar dit jaar wil ik er bij zijn, want er gaat een bericht rond dat de bokaal Venloos Voorname Vrouw deze avond niet wordt uitgereikt aan Marja Ebbers van Emmaus Feniks. Vanwege de foto's installeer ik mij op de eerste rij, daar kan me niets ontgaan. Anita de Groot heeft de organisatie van de avond in handen en doet dat heel vakkundig. We krijgen een afwisselend programma aangeboden. We beginnen met een "rap", gezongen met zelfgemaakte teksten door, telde ik, zeven jonge vrouwen die tijdelijk wonen bij de Stichting Exodus in Blerick. Deze ex-gedetineerde vrouwen vrouwen, ook met kinderen, worden begeleid bij hun terugkeer in de samenleving. Miriam van Lin (zie foto) helpt deze jonge vrouwen en legt de financiering uit.
discussiegroep. Thema: "De Kracht van vrouwen". Gesneden koek, want ik heb vaker met dat bijltje gehakt We kwamen weer bij elkaar en konden stil genieten van het pianospel van concertpianiste Susanne Hardick. Er stond nog veel meer op het programma, maar dan wordt dit verslag te lang. Tot slot was ik hard toe aan een glas wijn of twee. En daarbij dan niet te moeilijk napraten. Ik wil de mensen van de gemeente bedanken voor de geweldige bediening. Mariet Mulder-Willers
Het volgende onderwerp is de niet-uitreiking van de bokaal aan Marja Ebbers van Emmaus Feniks. Mevrouw Ebbers was zelf aanwezig, nadat ze de nodige negatieve meningen over zich heen gekregen had. Hoe dan ook, voor mij is ze de Meest Dappere Vrouw van de avond. Ik heb haar daarom gevraagd of ik haar mocht fotograferen. Na uitleg van Anita de Groot over het hoe en waarom van het uitstel van de uitreiking van de bokaal, kwam er vanuit de zaal een warm applaus. Daarna was er voor iedereen werk aan de winkel. We werden in drie groepen ingedeeld en een tiental vrouwen en twee mannen kozen voor een
WIJKKRANT
14
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
NATUUR IN DE BINNENSTAD Deze editie van Natuur in de Binnenstad bevat een recept voor een "eetbaar tuintje", en wat gedachten over hoe je, zelfs midden in de binnenstad, minder afhankelijk kunt worden van de supermarkt, door je eigen groenten te kweken. Het eetbare tuintje en een eetbare binnenstad Nu de tomaatjes en paprika's niet uit eigen moestuin of kas komen, is het fijn dat we onze toevlucht kunnen nemen tot de supermarkt. Met zo'n lekker tuintje op tafel droom ik als vanzelf weg naar mijn eigen achtertuin, mijn appelboompjes in de voortuin, de bloeiende boomspiegels bij mij in de straat en de fruitbomen op de BuurtpleQ aan de Noordbuitensingel. Wat zou dat heerlijk zijn als wij onze hele binnenstad kunnen omtoveren tot een heus eetbare binnenstad.
Dit is ook wat "Transition Towns Nederland" nastreeft, een transitie naar een veerkrachtige, duurzame, gelukkige en sociale wereld! Een wereld waar je minder afhankelijk bent van die supermarkt. Die hun waren over de hele wereld naar hier sleept. Met voedselketens, die veel olie verbruiken bij de teelt, de verwerking, de opslag en het transport. Dus… plant een paar appel-, pruimenbomen voor je fruit, walnoot- en hazelnootbomen voor energierijk en goed bewaarbaar voedsel. Verbouw een paar vierkante meters van je tuin met groenten en kruiden voor je vitamines en mineralen. Teel aardappels, maïs en pompoenen om de winter door te komen. Maar nu eerst mijn recept voor het eetbare tuintje:
Overal op de wereld zijn mensen hiermee bezig. Zij doen dit min of meer georganiseerd. Overal gaan groepen burgers in steden, dorpen of buurten aan de slag om hun manier van wonen, werken en leven minder olie-afhankelijk, meer duurzaam en meer sociaal te maken. In de hoop dat duizend van die mooie initiatieven van de grond komen, en dat we met alle soortgelijke groepen samen in Nederland een krachtige en veelkleurige transitie op gang brengen, zei Jan Tinbergen in de jaren '60 al: "De idealisten van vandaag zijn de realisten van morgen."
WIJKKRANT
Verwijder de bovenkant, zaadlijsten en zaadjes, maar laat de rest van de puntpaprika heel. Snijd de paprika in ringen van ongeveer een halve cm breed, zodat de prikkertjes door de ringen kunnen worden geprikt zonder dat ze breken. Snijd de 10 tomaatjes doormidden. Prik een prikker door een paprikaringetje en duw het 'plat' zodat er twee 'blaadjes' ontstaan. Steek de prikker dan door de bolle kant van een half tomaatje, zodat het op een bloemetje lijkt. Het snijvlak van een tomaatje moet boven komen. Plant de bloemetjes in een plateautje. Voilà: je eerste eetbare tuin in de binnenstad. Maaike van Strijp
15
Venlo-Binnenstad ■ J a a rg a n g 1 2 ■ n r. 1 ■ a p r i l 2 0 1 3
COLOFON
Contactpersonen Wijkoverleg Venlo-Binnenstad Kwaliteit van de leefomgeving en veiligheid zijn sleutelwoorden bij het uitvoeren van het werk door het wijkoverleg. Informatie over dit wijkoverleg is ook te vinden op internet: www.venlobinnenstad.nl Wijkgericht werken Stadsdeelmanager: Richard Bosman (tel 077 359 69 57) Telefoon Infopunt Stadsdeel Venlo: Daatje Sitaniapessy (tel 327 06 86) Het wijkoverleg Venlo binnenstad bestaat momenteel uit: Voorzitter: Joop Janssen (tel 06 1672 22 31) Secretariële ondersteuning/website/wijkkrant: Ruud Everaerts (tel 06 1855 76 79) Penningmeester: Frits Verbeek (tel 077 351 48 66) John Donselaar Annette van Eerdewijk John Fleuren Willem Hezemans (tel 354 43 49) Theo Jacobs Thea Janssen-Leurs (tel 351 78 64) Mariet Mulder-Willers (tel 352 14 08) Jan Vercoulen (tel 354 0131) Postadres Wijkoverleg Venlo-Binnenstad p/a Infopunt Stadsdeel Venlo Agnes Huijnstraat 3, 5914 PE Venlo Redactie Wijkkrant Ruud Everaerts John Fleuren Mariet Mulder-Willers
Tekstbijdragen van Ruud Everaerts John Fleuren Mariet Mulder-Willers Puck van der Schoor Maaike van Strijp Henriëtte Stroucken Foto's door Ruud Everaerts John Fleuren Mariet Mulder-Willers Maaike van Strijp GH-Phototune digital imaging
ring Vergade d Layout en realisatie e ir a n le sta eP n d e n n e in lg B o V Drukkerij Vijgenboom, Venlo lo rleg Ven Wijkove rtbewo wij buu n e t e h ltijd onze ple ij b Zoals a m o ende ag welk De volg ners gra . n e g in en 17 rgader ei 2013 naire ve m 5 1 p land o en begin g in r zijn gep e d a g en . De ver in Preuf n ij z juli 2013 n e r at 13. 20.00 uu eizerstra nen om K . p le K aal de Praotlok Venlo. 5911 JW Algemeen nummer gemeente Venlo
Redactieadres: Ruud Everaerts Helbeek 107, 5911 CW Venlo e-mail:
[email protected] Heeft u een idee voor een artikel? De redactie hoort het graag! We staan in principe open voor ingezonden artikelen. Om de leesbaarheid te bevorderen kunnen we tekstueel een en ander aanpassen, inhoudelijk blijft het uw artikel. Coördinator verspreiding wijkkrant Mevr. Coenen (tel 077 851 73 64) Gebiedsmentoren van de politie Venlo-Centrum Marcel Dumont:
[email protected] Marco Titulaer:
[email protected] Klachten over onveiligheid (onveilig voelen of aandragen van consequent onveilige plaatsen of zaken die niet door de beugel kunnen) kunt u vierentwintig uur per dag melden op tel. 0900 88 44
De gemeente heeft als algemeen telefoonnummer: 14 077. Dit telefoonnummer heeft maar vijf cijfers en kan vanuit he el Nederland gebeld worden. Er hoeft geen netnummer of 359 voor gedraaid te wo rden zoals bij het oude telefoonnumm er van de gemeente. Het telefoonnummer vervangt de oude telefoonnummers 07 7 359 6666 en 08003762345. Met dit te lefoonnummer sluit de gemeente Venlo aan bij het landelijk project "Overheid ge eft Antwoord" om de telefonische bereikb aarheid van de overheid te verbeteren. Naast één centraal te lefoonnummer heeft de gemeente ook éé n algemeen e-mailadres:
[email protected] . Hierdoor komt u nooit bij het verkeerd e loket terecht.
