Van de redactie. De jubileumcommissie 80 jaar de CJV ers. 2 Jubileumgids 80 jaar CJV ers

Van de redactie Onze c.s.v. de CJV’ers bestaat 80 jaar, dat weet nu bijna iedereen! Winkeliers, MKB, autogarages, eetcafés, overige horeca en vele schoonheid- en kapsalons. Het is één grote supermarkt aan kortingen geweest met de voorloper aan de Van Vlotenlaan. Maar voor ons als jubileumcommissie zijn de leden, de vrijwilligers, oud en jong, die geholpen hebben om ondermeer de inkomsten voor deze jubileumviering binnen te krijgen, de echte toppers! Uiteraard hopen wij dat deze steun aanblijft, om een betrokken vereniging te blijven en trots te wezen op wat we kunnen bereiken en ervoor terugkrijgen. Onze

2

dank gaat uit naar de middenstand van Deventer, Diepenveen, Apeldoorn en omstreken. Reken erop dat we nogmaals bij u aankloppen voor een volgende actie. Het is nu tijd om samen feest te vieren en te ervaren welke mensen al zo lang trouw zijn aan de club. Wat zij hebben meegemaakt heeft ons gevormd. U kunt daarover lezen in dit speciale jubileumnummer. Speciaal geschreven door een sportjournalist in ons midden, met hulp langs de zijlijn. Bedankt! Veel leesplezier en van harte, allemaal! De jubileumcommissie 80 jaar de CJV’ers.

Jubileumgids 80 jaar CJV’ers

Beste mensen, Het is mij een groot genoegen als 15e voorzitter van de C.S.V. “de CJVers” het voorwoord te mogen schrijven in dit jubileumnummer, dat wordt uitgegeven ter gelegenheid van het 80jarig bestaan van onze vereniging. De oprichters zijn helaas niet meer in ons midden, maar het is bijzonder genoeg dat ons erelid Etie v.d. Wal en zijn broer Jan zich het allereerste begin van onze vereniging wel kunnen herinneren. Jan v.d. Wal was zelf van 1934 tot 1940 voorzitter en Etie is de man die in 1945 samen met H.Witteveen en E. Koobs de vereniging nieuw leven in blies. Etie v.d.Wal is secretaris geweest van 1935 tot 1949. Toen in 1946 de vereniging weer ging draaien, hadden we voor drie elftallen nog geen 40 spelers. Er bestond één jeugdelftal van spelers vanaf 12 jaar. Een echte pupillencompetitie startte in 1947 voor spelers vanaf 8 jaar waaraan de CJV’ers ook deelnamen. In die jaren werd er ook handbal en volleybal bij onze vereniging gespeeld, vandaar onze verzamelnaam: C.S.V. “de CJVers” (Christelijke Sportvereniging). De afdelingen handbal en volleybal hebben slechts enkele jaren bestaan maar de letters C.S.V. staan nog steeds voor onze naam. Als we kijken naar de groei in het aantal leden, dan is de opmars in de jaren ’60 en begin jaren ’70 opzienbarend geweest. Van 158 leden in 1961 tot en met 417 in 1971. Vanaf 1980 is onze grootte constant gebleven met ruim 400 leden. Wel is het aantal elftallen minder geworden.Vroeger had men genoeg aan 14 leden voor een elftal, nu zijn ruim 20 spelers nodig om een elftal te vormen. Uiteraard houdt dat verband met de diverse vrije tijd bestedingen en de keuzes die we nu maken. De tendens bij de jeugd, de pupillen, vertoont, dankzij inzet van ouders

Start snertloop januari 2001

en trouwe leden, nu weer een stijgende lijn. Het Sportpark Zandweerd is onze accommodatie al vanaf 1948. Daar hebben we het altijd moeten doen met voorzieningen inclusief kleedkamers die net niet voldeden aan de op dat moment geldende eisen. Vanaf dit jubileumjaar, ziet het er naar uit dat hier een positieve verandering in komt. Het huidige clubhuis dateert van 1972 en dankzij onze technisch handige vrijwilligers voldoet dat nog steeds aan de door ons gestelde doelen. Door de jaren heen zijn jubilea altijd bij onze vereniging gevierd. Ook dit 80-jarig bestaan zal niet ongemerkt voorbijgaan en wij hopen op een grote belangstelling. U als ontvanger van deze gids nodig wij dan ook van harte uit om een praatje te komen maken, bijvoorbeeld op de reünie van 9 april, dat door de jubileumcommissie onder leiding van Gé ten Kleij georganiseerd is. Zeker weten dat u nog bekenden zult tegenkomen! Neem uw kinderen of kleinkinderen gerust mee voor het gelijktijdige jeugdspektakel. Toen onze vereniging 50 jaar bestond, is er een prachtig jubileumboek uitgegeven. Ook in de gedenkwaardige jaren erna, zijn een aantal jubileumnummers gemaakt. Nu, ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan, heeft U deze jubileumgids in uw bezit, waarin U aan de hand van een tiental interviews van 8 vragen kunt lezen wat er allemaal heeft geleefd en wat er voortleeft binnen onze vereniging. Ik wens U veel leesplezier en dank U hartelijk voor uw interesse in onze vereniging.Als slotzin wens ik C.S.V.“de CJVers” met U allen een goede en sportieve toekomst. P.G. Peet voorzitter

Waarover spraken zij ???? Jasper de Vries en Rinus ten Kleij Jubileumgids 80 jaar CJV’ers

3

Interview met:

Gé ten Kleij

Als er ooit een favoriet elftal wordt samengesteld van alle spelers uit de tachtigjarige geschiedenis van De CJV’ers, zal Ge ten Kleij daar ongetwijfeld deel van uitmaken. Hij moet in zijn beste dagen een symbool van onverzettelijkheid zijn geweest. In de beginjaren van het betaald voetbal kreeg hij zelfs diverse keren een aanbieding van Go Ahead. Zijn christelijke achtergrond vormde de barrière om toe te treden tot de rijen van de eerste profvoetballers. Zoals alle oud-voetballers die zelf niet meer actief zijn, mag hij graag herinneringen ophalen aan zijn vroegere gloriedagen. Gooi er een muntje in en de tong van Ge ten Kleij komt niet meer tot rust. Intussen blijft het bij hem niet bij woorden, want de daden zijn navenant. Ge ten Kleij heeft zich verdienstelijk gemaakt als leider, jeugdsecretaris, tweede penningmeester, tweede secretaris en wedstrijdsecretaris. In de afgelopen tijd heeft hij vele uren werk besteed aan de organisatie van de reunie, die op tweede paasdag (9 april) in ons clubhuis wordt gehouden. Zo heeft hij liefst 230 brieven geadresseerd aan oud-leden. Ge, jij hebt enkele keren een aanbieding gehad van Go Ahead. Hoe ging dat in zijn werk? Ik heb van 1954 tot januari 1956 in dienst gezeten. Ik speelde daar in het bataljonselftal met voornamelijk profvoetballers, onder wie Paul Meijers, Rikkert Lacroix en Herman de Jong, de kaasboer uit Eerbeek. Henk Morren van DTS’35 uit Ede en ik waren de enige amateurs. Ik speelde in die jaren ook in het Deventer elftal. Toen ik met De CJV’ers een thuiswedstrijd had gespeeld, werd ik benaderd door meneer De Kreek van Go Ahead, die met een contract kwam aandraven. Voor een overwinning zou ik een tientje krijgen, na een gelijkspel kon ik 7,50 gulden verdienen bij een nederlaag 5 gulden. Per trainingsbezoek werd mij 2,50 gulden beloofd. Je 4

moest drie keer weer week trainen, je mocht zelf bepalen wanneer: ’s morgens, ’s middags of ’s avonds. Een jaar later stond meneer De Kreek er weer. Toen was de vergoeding al opgetrokken: vijftien gulden bij een overwinning, een tientje bij een gelijkspel en 7,50 gulden bij een nederlaag.Voor een training kon ik vijf gulden krijgen. Je moest dan vier keer per week trainen. Ik verdiende toen 56,50 gulden per maand bij de post, dus het was een aardig zakcentje geweest. Ik had er ergens wel oren naar, maar van huis uit was het niet aan de orde. Ik mocht niet op zondag voetballen, dat was een principiele kwestie. Als men toen, zoals nu in de eerste divisie, op vrijdagavond had gevoetbald, was er niets aan de hand geweest. Maar toen was dat niet aan de orde. Er viel thuis niet over te praten. Achteraf vind ik het wel jammer dat ik daardoor het profvoetbal niet gehaald heb, maar toen legde je je er bij neer. Het ouderlijk gezag telde toen nog zwaar. Ik kan me herinneren dat in Deventer het gerucht ging dat ik naar Activia zou gaan, een zondag-derdeklasser. Mijn vader was dat ook ter ore gekomen. Toen ik thuis kwam, zei hij:“Ga zitten”. Ik was toen nota bene 22 jaar. Ik moest toen verantwoording afleggen. Nou, er was helemaal geen sprake van dat ik naar Activia wilde overstappen, maar het tekent wel de verhoudingen in die tijd. Hoe ben je bij De CJV’ers terecht gekomen? Ik werd lid in 1946, toen was ik elf jaar. Je mocht lid worden in het jaar dat je twaalf jaar werd. Ik ben begonnen in de B-junioren, toen ik veertien was stapte ik over naar de A-junioren. Ik moest dus altijd met oudere jongens spelen, altijd met veel weerstand. Daar heb ik als voetballer baat bij gehad. Training had je in die jaren niet. Helemaal niks. Daar was geen ruimte en geen geld voor. We trainden daarom zelf, als jongens onder elkaar. Putjesvoetbal op de Beestenmarkt, meestal met een tennisbal. Toen ik zeventien jaar was debuteerde ik in het eerste elftal, als rechtsbuiten onder trainer Leo


Halle (bekend als keeper van Go Ahead met de bijnaam De Leeuw van Deventer, EM). Ik was geen geweldige technicus, moest het meer hebben van inzicht en strijdlust. Met die instelling heb ik wel zestien jaar in het eerste lopen ballen. Ik heb een jaar vrijwillig in het tweede gespeeld, om jonge, talentvolle spelers op te vangen. Mijn neefje Henk stond toen in het doel. Ik kan me herinneren dat ik na een aanval van de tegenpartij een discussie met hem had.“Waarom heb je me niet gewaarschuwd”, vroeg ik hem. “Ik wist niet hoe ik u aan moest spreken. Moet ik oom Ge zeggen?”, reageerde hij. Dat was een mooi jaar. Wat beschouw je als het hoogtepunt van jouw jaren in het eerste elftal? In 1959 namen we deel aan een groot pinkstertoernooi in Meppel. Die toernooien werden elk jaar georganiseerd door de Verenigde Christelijke Voetbalverenigingen. We waren toen juist gedegradeerd met het eerste. Mijn vrouw was in verwachting en wilde eigenlijk niet mee. “Wie moet dan de foto maken als ik die grote beker omhoog hou?”, vroeg ik voor de grap.We zijn toen met de hele familie in een Volkswagenbusje naar Meppel gereden. En ’s avonds, aan het einde van het toernooi, stond Ge met de grote beker in zijn handen.We hadden elke wedstrijd na strafschoppen gewonnen. Steeds was het 0-0 gebleven. Alleen de halve finale, tegen Go Ahead Kampen, wonnen we met 1-0. We zijn dus toernooiwinnaar geworden met een normaal velddoelpunt. Maar het was een fantastische dag. Wanneer ben je gestopt met voetbal? In 1973. Ik was 37 jaar, begon het aardig te voelen. We speelden met het tweede tegen CSV Apeldoorn 3. Bij rust stonden we met 2-0 achter. In de tweede helft ben ik in de spits gaan spelen en heb ik drie keer gescoord. We wonnen met 3-2. Daarna heb ik de spelers verteld dat ik ermee stopte. Ik ben toen leider van het tweede elftal geworden. Het deed wel zeer om langs de kant te moeten staan. Maar ik heb sindsdien alleen nog deelgenomen aan het jaarlijkse veteranentoernooi. Dat waren prachtige voetbaldagen. Ik kan me het toernooi bij DVS’33 in Ermelo nog goed herinneren.Vooral de wedstrijd tegen Spakenburg, die we met 1-0 wonnen door een kopbal vanaf de middellijn van Cees van Tuuren. In de finale speelden we

tegen DVS. Het werd 0-0. In de strafschoppenserie stond het 4-4, toen Joop Bakker aan de beurt was. Hij had bij De CJV’ers gevoetbald en was toen voorzitter van DVS. Joop miste, waarna ik uit de beslissende strafschop scoorde. En weer gingen we met de beker naar huis. Voetbal blijft het mooiste als je zelf kunt spelen. Heb je het niet moeilijk gehad als leider? Ik heb als leider ook hele mooie jaren gehad. Fijne herinneringen heb ik bijvoorbeeld aan 1985. Joop Jansen was toen trainer.We moesten winnen bij Zelos om kampioen te worden. Een bus vol spelersvrouwen ging toen mee naar Zelhem.We kwamen met 1-0 achter.Tien minuten voor tijd ging Jan Willem van de Berg in de spits voetballen. Hij maakte 1-1, maar dat was niet genoeg.We waren afhankelijk van het resultaat van onze concurrent AZSV, die tegen SEH moest spelen.Toen we naar Heerde belden, was het daar 2-1 voor AZSV. Het kampioenschap leek verloren, want AZSV moest verliezen. Maar die wedstrijd was nog niet afgelopen. Later kregen we te horen dat het 2-2 geworden was. En later zelfs dat AZSV met 3-2 had verloren. Dat durfde ik niet te geloven. Ik heb toen zelf naar Heerde gebeld. En verdraaid, het was zo. We waren toch kampioen. Met een versierde bus kwamen we in Deventer aan. Groot feest. Heb je de club in de afgelopen jaren zien veranderen? De laatste jaren is de sfeer veranderd. Vroeger was het wat gemoedelijker. Iedereen kende iedereen. Dat is nu wel minder geworden. Ik heb ook het idee dat de meeste mensen hier tegenwoordig alleen nog maar komen om te voetballen. Ze hebben steeds minder voor de vereniging over. Als ze iets moeten doen, schreeuwen ze moord en brand. Kijk bijvoorbeeld naar de zaterdagdienst die we hier hadden. Om de week was een elftal aan de beurt. Twee spelers moesten een zaterdagdienst draaien, wat neerkwam op doelen klaarzetten en een wedstrijdje van de jeugd fluiten. Maar dat was al te veel, hoewel elke speler hooguit een keer per jaar aan de beurt was. Jij bent betrokken bij de organisatie van onze jubileumfestiviteiten. Gaat dat wel goed? Ik heb grote bewondering voor Andre Noppers, Frits de Groot en Dirk Helms. Zij hebben bergen werk verzet voor de organisatie van de grote feestavond ter gelegenheid van ons jubileum (21 april, EM). Als je ziet wat die jongens


5

voor elkaar hebben gebokst. En ze denken aan alle leeftijden. Zo zie je maar dat sommigen heus nog wel wat willen doen voor de vereniging. Als je ze maar persoonlijk benaderd. Zie jij toekomst voor onze club? Als ik het aantal pupillen zie, heb ik er wel weer

vertrouwen in. Rosa Brouwer is goed bezig. Bovendien hoop ik dat er nog wat meer jeugd in de buurt komt. Er wordt bijvoorbeeld gebouwd op het terrein van de vroegere ijsbaan. En verder is de uitstraling van ons eerste elftal natuurlijk erg belangrijk. Het zou daarom goed zijn als het eerste kampioen wordt.

Kampioenselftal seizoen 1981 – 1982, 4de klasse Oost Staand v.l.n.r.: C. de Kleijn (verzorger),W. Huizing (grensrechter), E.W.J. vd Berg, J.W. Nauta, G. Breider, P.Wanrooij, A.M. Oosterhof, R.F.Tax, G.A. ten Kleij (leider), J. Jansen (trainer) Zittend v.l.n.r.: H.J. ten Kleij, N.J.Toepoel, G. van Bremen, S.G.Vette, J.Ooms, P. Keizer, H.J.Vermeer, C. cd Bosch, H. Lindt.

6


Harold Klopman Assurantiën, Noorderplein 7, 7412 VS DEVENTER 0570-627933 www.haroldklopman.nl e-mail [email protected]

GEFELICITEERD MET HET 80-JARIG JUBILEUM. NAMENS SPELERS, TECHNISCHE STAF EN BEGELEIDING VAN CJV’ERS 1 nieu * Verkoop gebruikte enVerkoop gebruikte en nieuwe automobielen *Onder * * Onderhoud alle merken * Airco onderh Airco onderhoud (Stek erkend) * * Ruitrep Ruitreparatie en montage * * APK

Autobedrijf Kemper edrijf Kemper Dorpsstraat 20 7431CK Diepenveen Tel:0570-591285 www.autobedrijfkemper.nl

t 20 penveen 1285 edrijfkemper.nl

Aart van de Pol Badkamers & Tegels Traasterdijk 1B 7437 RZ Bathmen Tel: 0570 – 544441

www.aartvandepol.nl Schoonmaak-/glazenwasbedrijf

MULTI CLEAN v.o.f. Tel: 0570 - 656566 [email protected] www.multiclean-deventer.nl Het adres voor totaal onderhoud

Interview met:

Gommert Vette

Gommert Vette heeft De CJV’ers liefst twintig jaar gediend als voorzitter, van 1966 tot 1986. Hij was lid van de club geworden dankzij zijn schoonvader Steven de Wilde, een van de oprichters van onze vereniging. Ook Gommerts vrouw Stevelien zaliger, die actief was bij de toenmalige handbalafdeling, en zijn zwager Ben, die nog heden ten dage geregeld de biljartkeus met hem kruist in de kantine, waren trouwe bezoekers van de club. Toen Gommert de voorzittershamer voorgoed neerlegde, werd hij benoemd tot erevoorzitter. Hij had zich voorgenomen om bij de vereniging geen openbare functies meer te bekleden, maar achter de schermen is hij nog altijd als een stille diplomaat actief voor zijn cluppie. Zo organiseerde hij vorig jaar nog een geslaagde reunie van oud-bestuursleden. Het mag duidelijk zijn dat De CJV’ers een belangrijk deel van zijn leven is geworden. Gommert, heb je zelf ook gevoetbald? In mijn jeugd mocht ik geen lid van een voetbalclub worden. Mijn vader was anti-voetbal en weigerde voor mij contributie te betalen. In die jaren telde het ouderlijk gezag nog. Hij had graag gezien dat ik was gaan korfballen, want dat had hij vroeger zelf ook gedaan. Maar daar had ik geen oren naar. Ik kon daarom alleen op straat voetballen. Toen ik een jaar of zestien was, ben ik lid geworden van Rhenus in Rhenen. Daar heb ik van 1950 tot 1952 gevoetbald. Bij Rhenus was ik midvoor. Ik kon hard lopen, dus een verre pass was altijd goed. Toen ik negentien werd, ben ik gestopt met voetballen omdat ik in dienst moest. Daarna is het er nooit meer van gekomen. Hoe ben je dan toch bij De CJV’ers beland? Ik ben in 1958 getrouwd met Stevelien.We hebben eerst vier jaar in Beekbergen gewoond en zijn daarna verhuisd naar Deventer, waar we

voor 12.500 gulden een huis hadden gekocht aan de Tweede Weerdsweg. Daar vlakbij, op het Sallandsplein, had mijn schoonvader, Steven de Wilde, een slagerij. Hij is een van de oprichters van De CJV’ers. Stevelien en mijn zwager Ben waren ook voetbalminded. Zo raakte ik vanzelf bij De CJV’ers verzeild. Jou werd al snel de voorzittershamer toevertrouwd. Hoe ging dat in zijn werk? Ik denk dat ik was opgevallen, omdat ik in een algemene ledenvergadering met het voorstel kwam om ruimte te bieden aan advertenties in het clubblad. Op die manier kon de club geld verdienen. Dat voorstel sloeg in als een bom. Misschien zijn er toen mensen wakker geschud. Toen voorzitter Bosch ermee stopte, hebben ze mij gevraagd om voorzitter te worden. Hoe kijk je terug op jouw periode als voorzitter? Ik heb tot mijn genoegen bijna allemaal voortreffelijke mensen in het bestuur gehad, met wie ik goed kon samenwerken. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om mensen in hun waarde te laten. Maar ze moeten stuk voor stuk staan de taak waarvoor ze zijn aangesteld. Samen met de andere leden van het dagelijks bestuur moest ik daar toezicht op houden. Om dat goed te laten functioneren, is een goede verhouding heel belangrijk. Natuurlijk hebben ook wij fouten gemaakt, maar we gingen voor elkaar door het vuur.We overlegden alles, de onderlinge communicatie was hartstikke goed. Dat is heel belangrijk. Zo konden we dingen op elkaar afstemmen en hebben we met elkaar veel kunnen bereiken. Wat beschouw jij als de hoogtepunten van jouw langdurige periode als voorzitter? Natuurlijk de diverse jubilea, het veertig- en vijftigjarig bestaan van de club. Maar vooral ook de bouw van ons clubhuis. Eind jaren zestig konden we gratis en voor niets een barak krijgen van Jaap Hilbert, een oud-lid die in Otterlo een aannemersbedrijf had. Met een dieplader hebben we die barak naar ons sportpark vervoerd. Daar


9

stonden wel 75 mensen klaar om hem neer te zetten op de plek waar nu onze kleedkamers staan. Die houten barak was eigenlijk te klein, maar we waren er de koning te rijk mee. Voor die tijd hadden we helemaal niks. Nu hadden we plotseling ons eigen clubhuis. Knus en gezellig, met een barretje erin. In die oude barak hebben we goed geld verdiend en in korte tijd de basis gelegd voor de bouw van ons huidige clubhuis in 1972. In die tijd hebben we lef getoond, want het heeft ons 150.000 gulden gekost. Door andere clubs werd er jaloers naar gekeken. Dankzij onze mooie, nieuwe kantine ging de club geweldig groeien. Zo hadden we veertien pupillenelftallen. Onder leiding van Jo van der Leije, die ‘superpupil’werd genoemd omdat het zo’n klein mannetje was, draaide dat als een trein. Hoe kan het dat een club zowel qua ledenaantal als qua financien zo is ingezakt? Het is een tendens van de huidige tijd. Vroeger had je alleen voetbal, tegenwoordig hebben mensen zo veel om uit te kiezen. Bovendien zitten we met De CJV’ers te ver af van de nieuwe wijken. Daarbij komt nog dat ook eigen leden hun kinderen niet automatisch meer lid laten worden van onze club. Ze kiezen vaak een vereniging bij hun

in de buurt. Gelukkig begint onze jeugdafdeling de laatste jaren weer goed te draaien. Dat is vooral te danken aan de begeleiding. Rosa Brouwer (bestuurslid jeugzaken) doet het heel erg goed. Ik hoop dat we straks ook weer junioren krijgen. Hoe kunnen we onze club weer gezond maken? Het doet me natuurlijk pijn dat alles terugloopt. Het is mijn club, die zie ik niet graag ter ziele gaan. Ik denk dat we bovenaan moeten beginnen. Het is erg belangrijk dat mensen zich verantwoordelijk voelen voor hun taak. Pas dan kun je activiteiten gaan ontplooien, aan het werk gaan om nieuwe leden te werven. Ook moeten we onze public relations beter verzorgen. Ik vind het belachelijk dat er bijvoorbeeld geen wedstrijdverslagen van De CJV’ers in de Deventer Post staan.Alleen zondagclubs komen erin. Zoiets kun je niet over je kant laten gaan. Als mij als bestuurslid zoiets was overkomen, was ik op de directie van zo’n krantje afgestapt. Wat vind je van ons huidige eerste elftal? Ons eerste speelt bij tijd en wijle verschrikkelijk goed. Aan het begin van het seizoen heb ik al geconstateerd dat we een kampioenselftal in huis hebben. Daarmee is eigenlijk alles gezegd.

Het 1ste elftal in Maart 1995 V.l.n.r.:Trainer Lammert van Dijk, Bert Gotink, Martin de Boer, Albert Brandenhorst, Peter Beltman, Peter Vogel, Peter Schaap en leider Fred van Dijk. Zittend : Henk ten Kleij, Jan Dieter Bezem, Gert Schuurman, Leo Wessels, Arno Eilander, Richard Stam en verzorger Pepe Jacomé.

10


Stouthandel Occasions 06-53365450 Pothoofd 12, Deventer www.stout-handel.nl MEGACLEAN Emmerikstraat 35017 7418 CM Deventer Tel. 0570 623655 Fax 0570 620737 E-Mail [email protected] www. Megaclean.nl Alles voor de professionele schoonmaak

De Saxofoonwinkel Grote Kerkhof 30-32 7411 KV Deventer Tel 0570612844 www.saxofoonwinkel.nl

Ceders Steakhouse Kleine Overstraat 54, Deventer Telefonische bestelling Ceders Express tel: 614640 Bezorgen geschiedt tussen 17:00 en 22.00 uur

.

Interview met:

Hans Peet

Velen denken dat de Grote, Grijze Geitenbreier, Roel van der Worp, de oudste, nog actieve speler van De CJV’ers is. Zij vergissen zich. Roel, die zich in het begin van de decembermaand telkens bij zijn vertrek uit de kantine het liedje ‘Dag Sinterklaasje, daag, daag’ moest laten welgevallen, wordt qua leeftijd nog overtroffen door zijn teamgenoot Hans Peet. Hans wordt op 6 april 61 jaar. Hans Peet is typisch zo’n man die altijd achter de camera blijft. Letterlijk. Hem zie je zelden op een foto. Hans blijft altijd minzaam en bescheiden. Als hij even dreigt op te vallen, verdwijnt hij ogenblikkelijk achter een gordijn van sigarenrook. Dit is het moment om hem over het voetlicht te halen. Hoe is het om te voetballen als jouw benen niet meer altijd kunnen uitvoeren wat jouw hoofd wel graag zou willen?

Hans, hoe ben jij bij De CJV’ers beland? Ik ben op 1 december 1955 lid geworden. Mijn vader was hier wedstrijdsecretaris en mijn broer Piet voetbalde al bij De CJV’ers. De keuze voor deze club was niet zo moeilijk.We zijn van huis uit christelijk.We woonden destijds op de Worp. De meeste jongens uit de buurt werden lid van Activia, maar omdat dat een zondagclub is, was dat voor ons geen optie. Ik heb bij De CJV’ers in alle elftallen gespeeld, van het tweede tot het twaalfde. In het eerste heb ik alleen in een toernooi gespeeld. Hoe leuk is het om nog te voetballen als je de zestig gepasseerd bent? Het is weleens grappig als tegenstanders roepen: “Je moet die oude in de gaten houden.” Ze hebben het dan over Roel van der Worp. “Ach, zo oud is hij nog niet”, zeg ik dan. “Ik ben nog een jaartje ouder.” Het plezier in het voetbal is er nog wel, maar de vermogens nemen af. Meestal speel ik hooguit een half wedstrijdje. Het tempo ligt voor mij vaak te hoog, ik word er regelmatig uitgelopen. Want we spelen gere-

geld tegen knapen van achterin de twintig. De meeste spelers van het zesde voetballen al jaren samen. Je merkt toch dat steeds meer jongens vanwege een blessure langdurig afwezig zijn. Ik ben zo’n beetje de laatste der Mohikanen. Het wordt de laatste jaren steeds duidelijker dat ik mijn langste tijd als voetballer gehad heb. Misschien ga ik nog een jaartje door, op rustig niveau, maar het kan ook zo afgelopen zijn. Waarom wil je nog zo graag doorgaan? Een teamsport is leuk. Je wilt je team trouw blijven. De harde kern van ons elftal voetbalt al zo’n vijftien jaar bij elkaar. Die saamhorigheid is erg mooi. Na afloop zitten we altijd bij elkaar. Vrouwen en kinderen erbij. De meeste kinderen heb ik zien opgroeien vanaf hun babytijd. Als je hen ziet, realiseer je je pas hoe oud je bent. Ik zou het voetbal nog niet willen missen. En daarbij: ik heb toch een beetje beweging nodig, zeker nu ik in de vut ben. Ik speel ook tennis, maar dat is toch meer het korte werk.Voor de conditie is voetbal beter. Ik vind het nog steeds heerlijk om te doen, ben altijd weer blij als ik een wedstrijdje kan spelen. Mijn vrouw Miny accepteert volledig dat ik mijn zaterdag aan het voetbal besteed. Dat is ze na veertig jaar wel gewend. Als je onverhoopt moet stoppen, ga je dan voor de club verloren? Nee, ik blijf komen. Als ons elftal verder bij elkaar blijft, word ik leider of grensrechter. Of ik vul de formulieren in. Er is altijd wel een vacature. Voetbal is bij ons een familietraditie. Mijn vader heeft zelf nooit gespeeld, maar hij was hier wel altijd. Over familie gesproken. Je verschilt duidelijk in karakter met jouw broer, Piet. Zou het voorzitterschap iets voor jou zijn? Nee, dat is niks voor mij. Ik treed niet zo graag op de voorgrond. Toen ik 24 jaar aanvoerder was geweest, ben ik bewust gestopt. Ik wilde de 25 jaar niet volmaken. Zo’n jubileum hoef ik niet zo nodig Wat dat betreft lijk ik qua karakter meer op mijn vader.


13

Mariënburghplein 4, Deventer Tel. (0570) 629881 www.bakkerijheinen.nl Heb jij de vereniging in de ruim vijftig jaar dat je lid bent zien veranderen? In grote lijnen is de club hetzelfde gebleven, maar ik heb wel het idee dat mensen moeilijker te porren zijn om vrijwilligerswerk te doen. Vroeger boden ze zich eerder aan. Nu willen ze voetballen, en verder geen gezeur. Nee, zelf doe ik ook niks.We hebben hier al twee bestuursleden van de familie Peet gehad, daar hoeft niet zo nodig een derde bij te komen. Waar denk je met het grootste genoegen aan terug? Aan de kampioenschappen. In een periode van vier jaar zijn we twee keer kampioen geweest en een keer gepromoveerd. Ik heb in die vier jaar 156 doelpunten gemaakt. En dan moet je bedenken dat we in een seizoen zestien, hooguit achttien competitiewedstrijden speelden. Het ging steeds volgens hetzelfde concept:Wessel van de Beek gaf van achteruit een verre dieptepass,

14

Roel van der Worp kopte de bal door en ik schoot hem in het doel. Halen jullie vaak dat soort oude herinneringen op als jullie met het zesde na de wedstrijd bij elkaar zitten? Nee hoor, meestal gaat het over het huidige of het vorige seizoen.Verder kijken we nooit terug. Alleen als ik samen met Roel van der Worp zit te praten, halen we nog weleens oude herinneringen op. Zoals uit het jaar dat we met het derde tegen het tweede moesten spelen. Dat was een beladen wedstrijd, want het tweede kon toen kampioen worden.We kregen voor de wedstrijd van het bestuur te horen dat het tweede moest winnen. “Dat kan wel wezen, maar dat zullen ze eerst waar moeten maken”, hebben wij toen gezegd. Nou, die wedstrijd eindigde mooi in een gelijkspel. Later hebben we het tweede alsnog de titel bezorgd doordat we concurrent AZSV versloegen. Zo waren wij dan ook wel weer.


Kolk en Zoon Kippertransport BV, Luchtenstein 36, 7957 CT De Wijk Tel. 0522 – 442247, Emailadres: [email protected]

Eetparadijs de Zandweerd Albertcuypstraat 22 0570-601111 www.eetparadijs.com snacks, pizza, schotels, broodjes

CJV’ers 6 feliciteert c.s.v. de CJV’ers met het 80 jarig jubileum!! Schoenreparatie Sleutels Karel de Groteplein 9 7415 DH Deventer 0570 – 627562 E-mail: [email protected]

Interview met:

Jan Beltman

Hij mag graag verhalen over zijn vroegere ontmoetingen met Roel van der Veen. Dan vertelt Jan Beltman dat hij als spits van Hoonhorst de bal zo hard langs de keeper van Balkbrug in het doel kogelde, dat deze de bal vijf weilanden verderop moest ophalen, waarbij hij met een polsstok vier keer over een sloot moest springen. Doelnetten waren in die bange jaren nog een onbekend fenomeen. Vaak keerde Roel met eendenkroos in het haar en waterplanten rond zijn nek op het voetbalveld terug. Beltman vertelt doorgaans niet dat zijn elftal in die barre tijd naar verre oorden als Balkbrug moest afreizen per muilezel of ossenwagen, destijds de enige middelen van vervoer in Hoonhorst, waar pas in de late jaren zestig de eerste fiets in het straatbeeld verscheen. Hoonhorst is inmiddels in de vaart der volkeren opgestuwd en heeft zelfs aansluiting gekregen op het electriciteitsnet, de waterleiding en de riolering. Voetbalcoryfeeën als Rene Eijkelkamp en Jaap Stam hebben zich hier zelfs gevestigd. Maar in de jeugdjaren van Jan Beltman was het nog sappelen geblazen. ’s Winters leefden boerenfamilies nog in de stal, zich warmend aan het vee. En per honderd inwoners telde men daar hooguit een badkuip. Tocb klepperde de bevolking in het voorjaar fluitend met een dorsvlegel naar de akker en zette men zich in de avonduren zingend aan het karnen van de melk. Hoe dit alles ook zij, Jan Beltman toog in de jaren zestig naar Deventer. In de septembermaand van het gedenkwaardige jaar 1965 sloot hij zich aan bij De CJV’ers, waar hij prompt in het eerste elftal werd opgenomen. Ooggetuigen verzekeren dat hij verwoestend kon uithalen en met zijn hoofd zo hard als graniet furore maakte als kopspecialist. Zijn loopvermogen werd minder hoog aangeslagen. Als de knikker niet op maat kwam, was balverlies het onvermijdelijke gevolg. Jan Beltman, die met vrouw Bets al vele

jaren in Schalkhaar woont, mag gelden als een hartstochtelijk voetbaldier dat nog altijd regelmatig in het oranjezwarte reservaat wordt aangetroffen. Zijn verdiensten zijn talrijk. Hij fungeerde als arbiter, grensrechter, spion, die namens de hoofdtrainer komende tegenstanders analyseerde, jeugdleider, trainer van de meisjes en dames, trainer van de senioren, en als begeleider van scheidsrechters. Nog heden ten dage kan men hem als rapporteur lang de lijn aantreffen en ontvangt hij scheidsrechters in onze bestuurskamer.

Waarom ben jij als Rooms-katholiek lid geworden van De CJV’ers toen je in Deventer kwam wonen? Bij Hoonhorst was Appie van de Bent mijn trainer. Hij was oud-speler van Be Quick’28 en het Nederlands zaterdagelftal. Hij gaf mij de tip om lid te worden van De CJV’ers. Ik wilde in Deventer graag lid worden van een zaterdagclub, omdat ik dan op zondag naar Hoonhorst kon blijven kijken. De secretaris van De CJV’ers, Faas, woonde tegenover mij. Hij heeft me lid gemaakt. Een week later liep ik al bij De CJV’ers te trainen. Ze hebben me hier nooit meer weggekregen. Wat zijn de mooiste herinneringen van de afgelopen jaren bij De CJV’ers? De nieuwe kantine is natuurlijk veel mooier, maar het oude clubhuis vond ik ook bijzonder gezellig. We hadden er nooit eentje gehad. Ineens zaten we in een keet bij elkaar. Dat was vrij bijzonder, want er waren toen niet veel clubs die een kantine hadden. Wat betekent De CJV’ers voor jou? Een mooie club. Ik ben geen loper, ga hier niet meer weg of er moeten hele rare dingen gebeuren. Een puntje van kritiek is dat ik als voetbaldier graag wat beter geinformeerd zou willen worden. In de winterstop kun je in de kantine nergens het oefenprogramma vinden. We zijn per slot van rekening een voetbalvereniging. Je moet de mensen bij elkaar zien te houden.


17

Wat het voetbal betreft, mogen we niet mopperen. We hebben hier nog nooit zo’n goed voetballend eerste elftal gehad. Als deze ploeg geen kampioen wordt, ligt dat niet aan een gebrek aan capaciteit van de spelers. Een goed eerste elftal is belangrijk voor de club. Dat heeft een aanzuigende werking. Kijk maar naar De Gazelle. Je hebt bij De CJV’ers zowel vrouwen als mannen getraind.Wat is het verschil qua mentaliteit? Mijn ervaring is dat dames bewuster voor het voetbal gekozen hebben. Dat zie je op de training. Bijna altijd volle bak. Om de bewustwording te vergroten hield ik aan het begin van het seizoen altijd een enquete. Aan hun antwoorden kon ik ze altijd herinneren. Een stok achter de deur. Bijvoorbeeld dat je er in een teamsport altijd voor elkaar moet zijn.Wie zonder kennisgeving afwezig was, zette ik er rustig naast. Maar dat was niet vaak nodig. Dames streefden meer prestatie na dan de heren van het tweede en derde die ik getraind heb. Die jongens speelden voor de lol, waren vaker afwezig dan de dames. Aan de andere kant was het ook met de mannen een leuke tijd. Ik heb weleens in het clubblad gelezen dan Martin Hylkema het fijnste voetbaljaar had toen ik trainer-coach was. Er waren er maar weinig geweest die hen zo konden motiveren. Dat deed me goed. Het is ook wel zo dat onvrede bij vrouwen langer blijft hangen. Als mannen mot met elkaar krijgen in de wedstrijd, zijn ze dat na het douchen vergeten.Vrouwen hebben daar meer moeite mee. Van dergelijke discussies in de kleedkamer hield ik me afzijdig. Dat wilde ik allemaal niet weten. Als het echt te gek werd, hoorde ik het wel via Bets of Marjon. Dan nam ik maatregelen. Ik heb nooit neergekeken op het damesvoetbal. Ik ben trainer van de meisjes geworden vanwege mijn dochter, Marjon. Als zij niet was gaan voetballen, had ik het waarschijnlijk niet gedaan. Het damesvoetbal heeft altijd mijn interesse gehouden. Ik vind het jammer dat het nooit echt van de grond gekomen is. Scheidsrechters nemen het bijvoorbeeld niet serieus. Als zij vrouwen moeten fluiten, zeggen ze sneller af. Dat is spijtig, want vrouwen nemen het voetbal wel serieus. Jouw zoon Peter is nu hoofdtrainer.Trots? Ach, dat zegt mij niks.Van mij mag net zo goed een ander hoofdtrainer zijn. Soms belemmert 18

het mij zelfs dat Peter het is. Ik kan veel dingen niet zeggen, want dan weet ik dat de bui losbarst. Hij heeft andere ideeën dan ik, daarom praten we heel summier over voetbal. Peter ziet het spelletje misschien wel als de beste, alleen heeft hij heeft er moeite mee om sommige dingen te accepteren. Maar hij leert bij. Hij is al een stuk rustiger dan in zijn eerste jaar. Wat vind je van de mentaliteit van de huidige generatie? Ik heb geen moeite met jongeren. Ze denken over bepaalde dingen anders. Ach, mijn vader was ook anders dan mijn opa. En uit deze generatie zullen ook weer burgemeesters en ministers voortkomen. Ik vind wel dat de saamhorigheid minder is geworden. Jongeren hebben nooit tijd om iets voor de vereniging te doen. Maar ook zij hebben 24 uur per dag. Ze hebben dus wel tijd voor iets anders. Kennelijk vinden ze dat belangrijker. Die houding is wel funest voor de club. Niet alleen hier, je ziet dat overal. Ik kan me nog goed herinneren dat een psycholoog hier twintig jaar geleden een lezing hield en voorspelde dat er over tien of twintig jaar geen vrijwilligers meer zouden zijn en dat we de mensen dan voor hun verenigingswerk zouden moeten betalen. Die uitspraak ben ik nooit vergeten. Een heleboel dingen verflauwen bij de club. Dat is jammer, want we moeten het samen doen. Dan kom ik terug op mijn enquete: we hebben gekozen voor een teamsport. Er moet meer aandacht worden gevraagd voor activiteiten. Het is te gek voor woorden dat het marathonklaverjassen moest worden afgeblazen vanwege een gebrek aan deelnemers. Op feestavonden komen ook al steeds minder mensen en er zijn ook geen toernooien meer. Vroeger moest je je tijdig voor de bus opgeven, anders zat-ie vol en mocht je niet mee. Maar goed, vroeger is blijkbaar een vies woord. Jij neemt het altijd voor scheidsrechters op. Maken zij geen fouten? Scheidsrechters krijgen vaak kritiek die nergens op slaat.Veel mensen hebben totaal geen spelregelkennis.Vaak is hun kritiek ook nog eens eenzijdig. De tegenpartij heeft nooit pech gehad met de scheidsrechter. Als ze aanmerkingen maken, zeg ik altijd: “Ho, ho, aan de andere kant dan?” Natuurlijk neemt een scheidsrechter weleens een verkeerde beslissing. Maar dat wil nog niet


Casper Klus –en verbouwbedrijf . 06-16010120 feliciteert de c.s.v. “de CJV’ers” met haar 80- jarig jubileum Email: [email protected]

CJV’ers 4 feliciteert c.s.v. “de CJV’ers” met haar 80-jarig jubileum

WIJ DOEN DE REST Afval is niet iets om zomaar weg te gooien. Het is een grondstof voor iets nieuws. Voor energieopwekking voor nieuwe producten en nieuwe initiatieven. SITA neemt mensen en bedrijven het hele afvalprobleem uit handen. Van uw eigen huishoudelijk afval tot de meest complexe industriële afvalverwerkingsvraagstukken. SITA zamelt in, verwerkt en maakt een begin voor iets nieuws. Anders gezegd: u doet de dingen waar u goed in bent. En wij doen de rest.

Kijk voor meer informatie op www.sita.nl of bel met ons District Oost Nederland: 055-5383483.

SAMEN WERKEN AAN EEN SCHONERE WERELD

De Brinker Tuinen

Tien jaar enthousiasme en vakmanschap!

Telefoon: 0570 – 632313 www.debrinkertuinen.nl

Thuis is waar je tuin is! Van Zijl kaashandel, uw rijdende kaashandel Wij zijn een bedrijf dat al meer dan zes jaar ambachtelijke kaas en aanverwante artikelen bij de klanten thuisbezorgt. Kwaliteit en service staan bij ons hoog in het vaandel en wij verkopen uitsluitend producten die aan onze hoge kwaliteitsnorm voldoen zoals Stompetoren kaas van Cono kaasmakers

www.dekaasbaas.nl

4 mei 1991: De CJVers - Avanti, zowel de CJVers Heren 1, als 2 kampioen

zeggen dat hij slecht heeft gefloten. Ik ken geen scheidsrechter die naar een wedstrijd gaat met het idee: vandaag zal ik ze eens pakken.Ach, het komt best weleens voor dat ik me erger, maar dan zal zo’n man zijn dag niet gehad hebben. Een scheidsrechter is ook maar een mens. Als een verdediger twee keer zijn man laat lopen, wordt hij gewisseld. Ik vind dat een scheidsrechter heus weleens een ongelukkige wedstrijd mag fluiten, mits hij maar inzet toont. Als begeleider zeg ik scheidsrechters altijd wat hij fout heeft gedaan en wat hij nog kan verbeteren. Daar staan ze best open voor. Wil je zelf nog iets oppakken binnen de vereniging? Ik ben 65 jaar geweest. Het is nu tijd voor de jongeren. Die weten het toch zo goed? Het enige dat ik nog wel zou willen doen is het

begeleiden van scheidsrechters voor de hele vereniging. Er zouden meer clubscheidsrechters moeten komen. Het lijkt mij daarom zinvol om alle elftallen bij elkaar te roepen. Van elk elftal zouden er een of twee op moeten staan en de cursus moeten volgen. Al die jongens zouden hier bij toerbeurt wedstrijden kunnen fluiten. Dan zijn ze misschien een keer in de maand aan de beurt. Die jongens moeten dan wel in een goed tenue worden gestoken. Nu komen ze met oranje kousen het veld op. Dat kan niet. De manier waarop je het veld opkomt, is bepalend. Mensen moeten dan meteen denken: daar komt de scheidsrechter aan. Als ik vroeger de pupillen floot, trok ik altijd mijn zwarte pak aan. Dan hoorde je die jongetjes roepen:“Mama, we hebben vandaag een echte scheidsrechter!”

Kampioen 1ste klasse, 24 mei 1988 Staand v.l.n.r.: Jan Beltman (trainer), Betsy Beltman (begeleidster), Sylvia Heijligers, Lida Oosterloo, Sandra Cents, Anita Boes, Alieda vd Veen, Natasja Noorman, Inge Brandwacht, Alois Pondes (begeleider/grensrechter), Antje Eilander. Zittend v.l.n.r.: Marijke Bisschop, Karen Wichgers, Claudia Pondes, Marjon Beltman, Sandra Ruitenbeek, Anneloes Veldwachter, Marion Wellenberg. Jubileumgids 80 jaar CJV’ers

21

Met L&R scoort u altijd! 0570-623447 www.l-r.nl

Riviera food B.V. Corn.Drebbelstraat 13 6603 BH Wijchen Tel.024-6489191 WWW.RIVIERAFOOD.NL

c.s.v. de CJVers Afdeling Damesvoetbal Plaats uw foto, door: Dehier CJVers damesvoetbal zoekt voor het seizoen 2007 – 2008 Invoegen>Figuur uit bestand, ste en 2de team. De foto van uw pand ofspeelsters voor het 1 Activiteit of logo in te laden. Doe mee aan een training op maandag- of donderdagavond Voor informatie bel: 06-53484308 of 06-18307508

De leukste Golfkado’s op het internet!

WWW.HETGOLFKADO.NL

Interview met:

Pepe Jacome

Hij heeft het karakter van een herdershond. Het liefst zou hij de oranjezwarte kudde voor altijd bij elkaar houden. Als een lid van de kudde afdwaalt, zou hij hem graag terug willen drijven. Om in vriendschap en harmonie voetbalpret te beleven. Hij noemt de naam Wim Huizing. “Een fantastische kerel die veel voor de club heeft betekend.” Soms voelt hij zich machteloos. Als een lid voorgoed voor De CJV’ers verloren is gegaan. Marc Verbunt en Evert Helms zijn op veel te jonge leeftijd overleden. In zijn ooghoeken wordt het vochtig.“Als ik aan hen denk, doet dat zo’n pijn. Dat vind ik moeilijk. Zij waren mijn vrienden.” Voluit heet hij Jose Maria Jacome Romero. Iedereen, letterlijk iedereen, kent hem als Pepe. Hij wijst naar het logo van De CJV’ers. “Dat zit voorgoed in mijn hart.” Vaak heeft hij gedreigd de club te verlaten. Dan kan hij een heel driftig baasje zijn. Maar altijd keert hij weer naar de club terug. Hondstrouw. Gelukkig maar. Met hem zou De CJV’ers zijn kloppende hart verliezen. Pepe noemt zichzelf manusje-van-alles. Altijd bedrijvig, altijd in de weer voor zijn club. Met grote emphatische vermogens. Op hem kun je altijd een beroep doen. Een clubman in hart en nieren. Pepe, heb je zelf ook gevoetbald? Ik heb gevoetbald in mijn gebooteplaats Cadiz, en hier in Nederland bij Diepenveen, bij SSD, de Spaanse Sportvereniging Deventer, en bij Turkse Kracht. Ik ben altijd laatste man geweest, moest het van hard werken hebben. Daarnaast heb ik bijna 25 jaar gehandbald bij Diepenveen. En ik ben ook scheidsrechter geweest, zowel in het voetbal als in het handbal. Waarom ben je naar Nederland geemigreerd? Ik ben op 24 juli 1964 in Nederland aangekomen. Veel Spanjaarden kwamen hierheen om werk te zoeken, maar dat gold niet voor mij. Ik 24

had het goed in Spanje, had daar een baan als lasser. Maar ik kreeg ruzie met mijn vader. Ik wilde graag parachutist worden bij het leger. Mijn vader had mijn inschrijfformulier verscheurd. Daar was ik zo boos over dat ik ben vertrokken. Ik was eerst van plan een of twee jaar in Nederland te blijven, maar omdat ik Willemien ben tegengekomen, is dat wat langer geworden. Ik heb nog wel getwijfeld om weer naar Spanje terug te keren. Ik kreeg werk bij de gemeente aangeboden, we konden ook een huis krijgen. Maar uiteindelijk heb ik dat niet gedaan. Ik wilde dat Willemien niet aandoen. Ik heb hier tien heel moeilijke jaren gehad, vanwege de heimwee. Ik had het gevoel dat ik bij mijn familie moest zijn, vooral met Kerst en Pasen. Dat gevoel heb ik nog steeds wel. Ik wilde Willemien dat allemaal besparen. Daarom zijn we in Nederland gebleven. Met mijn vader is het overigens weer helemaal goed gekomen. Hoe ben je bij De CJVérs terechtgekomen? Ik werkte bij Thomassen en Drijver. Wim Huizing was mijn collega. Hij heeft gevraagd of ik bij De CJVérs wilde solliciteren, want de club had een terreinknecht nodig. Toen ik hier binnenkwam, zaten er wel twaalf bestuursleden achter de tafel. `Wat gebeurt hier allemaal?`, dacht ik. Het leek wel een ballotagecommissie. Maar goed, ik werd aangenomen als terreinknecht. Sindsdien ben ik hier blijven hangen, inmiddels alweer 32 jaar. Ik draag het logo van De CJVérs in mijn hart. Dit is mijn club geworden. Ik ben ook lid van Diepenveen, maar als ik daar in de kantine kom, draag ik vaak kleren met het logo van De CJVérs erop. Dat zegt genoeg. Dit is een fijne vereniging, ik ben hier goed ontvangen. Ik vind het moeilijk om thuis te zitten. Ik moet wat te doen hebben. Daarom ben ik elke dag bij De CJVérs aan het werk. Deze kantine is mijn tweede huis geworden. Wat is het raarste wat je hier ooit heb meegemaakt?


Boxbergerweg 82 7412 BG Deventer Telefoon: 0570- 613730

Plaats hier uw foto, door: Invoegen>Figuur uit bestand, De foto van uw pand of Voor al uw verse maaltijden en al uw Activiteit of logo in te laden. catering.

Fressco Traiteur & Catering www.fressco.nl Zandpoort 4 0570-600561

[email protected]

www.beijer-co.nl

Linderteseweg 30, 8102 SN Raalte. Telefoon: 0572 - 302405 Email: [email protected] ; Internet: www.induron.nl Veel plezier bij het vieren van het 80-jarig jubileum, met een vriendelijke groet Eduard Veenhuis

Ik was hier een keer het terrein aan het egaliseren, toen toenmalig voorzitter Wim Deunk begon te klagen. `Dat doe je helemaal verkeerd, je moet er zand overheen gooien`, zei hij. Ik heb hem toen gezegd dat het gras dan zou verstikken.Toch bleef hij maar doorgaan. Na de derde keer werd het mij teveel. Ik ben toen met de riek achter hem aangerend. Zowat het hele veld over. Ach, later komt dat allemaal wel weer goed. Ik kan nooit lang boos blijven. Je begeleidt hier vaak strafwerkers. Hoe is dat tot stand gekomen? Oud-voorzitter Wim Deunk is daarmee begonnen. Het bracht hier geld in het laatje. Ik heb het van hem overgenomen. Ik vind het dankbaar werk. Het is mooi om mensen terug te helpen keren in de maatschappij. Sommigen zijn hier als vrijwilliger blijven hangen. Laatst kwam ik er nog eentje tegen. Die bleek inmiddels zelf bij de reclassering te werken. Dat is toch mooi om te horen. Je hebt er goede en slechte mensen onder. Als ze hier voor het eerst komen, wil ik van hen horen wat ze gedaan hebben. Ik wil weten wat voor vlees ik in de kuip krijg. Als ze het niet willen vertellen, zijn ze hier niet welkom. En ze moeten zich aan afspraken houden. Doen ze dat niet, kunnen ze vertrekken. Op maandagochtend krijg je vaak assistentie van een aantal oudere leden. Gaat dat er gezellig aan toe? Tien jaar geleden werkte ik hier nog alleen. Ik ben blij dat ik nu hulp krijg. Het is een fantastisch stel mensen. We knappen op maandagmorgen allerlei karweitjes op. We verrichten reparaties, maken de boel schoon. Met Chris Klaassen heb ik een bijzondere band gekregen. Als ik hem bel, komt hij meteen. We hebben allebei een moeilijk karakter, maar het klikt goed tussen ons. Een fantastische kerel om mee te werken. Daarmee wil ik de anderen natuurlijk niet te kort doen. Ik ben echt heel blij dat ze hier elke maandag komen. Je bent vaste verzorger bij het eerste elftal.Wat vind je daarvan? Een ontzettend goed team. Het beste dat we hier ooit gehad hebben. Ik vind het alleen jammer dat de eenheid ontbreekt. Het eerste zou wat meer aan teambuilding moeten doen. Na de wedstrijd vliegen de meesten al snel weer

naar huis. Natuurlijk zijn er veel nieuwe jongens bij. Maar dat hoeft het probleem niet te zijn. Kijk naar ons tweede. Ook veel nieuwe spelers, maar na de training en de wedstrijd zitten ze allemaal bij elkaar.Als de spelers van het eerste tijd hebben om met elkaar naar Engeland te gaan, kunnen ze hier toch zeker na een wedstrijd ook wel twintig minuten in de kantine blijven? Laten ze allemaal een voorbeeld nemen aan Richard Ditzel. Die jongen is hier ook nieuw, maar als hier activiteiten zijn, is hij er. Een fantastische kerel. Van dat soort kun je er hier niet genoeg hebben. Dat geldt trouwens ook voor Henk Kievit. Die jongen zorgt ervoor dat het vierde na de wedstrijd bij elkaar blijft. Hij verricht daarmee goed werk. Ik vind het jammer dat de spelers van het eerste niet wat meer voor de jeugd doen. Pupilletjes kijken hoog tegen die jongens op. Hoe hangt de vlag er op het ogenblik bij in de club? We zitten duidelijk in een moeilijke tijd. De mensen klagen, maar doen zelf niets. Er wordt bijvoorbeeld gemopperd dat hier nooit iets georganiseerd wordt. Maar als we hier een Playbackshow houden, komen er niet meer dan dertig mensen op af. Voor de bingo-avond was ook al weinig animo.We moeten meer reclame maken voor activiteiten om mensen binnen te krijgen. Dat is goed voor de club. Ik snap trouwens niet dat al die jongeren naar de stad gaan als hier wat te doen is. Ook begrijp ik niet dat allerlei elftallen elders hun afsluitende feestavond houden. Hier in de kantine is toch plek genoeg? Ik vind het ook jammer dat je allerlei oudbestuursleden niet meer terug ziet. Dat is toch wel typisch De CJVérs. Die mensen hebben veel voor de club betekend, maar je ziet ze nooit meer. Gelukkig probeert Gommert Vette hen terug te halen. Dat is heel belangrijk. Verder zie je dat kinderen van diverse leden bij andere clubs voetballen. Het zou mooi zijn als ze lid werden van De CJVérs. Gelukkig gaat het al beter met onze jeugdafdeling. Ik ben trots op mijn dochter Rosa. Zij doet het erg goed. Haar zoontjes Marc en Joost zijn hier ook lid geworden. Uit zichzelf. `Wij willen bij opa voetballen`, zeiden ze. Ik ben er trots op dat mijn kleinkinderen voetballen bij De CJVérs.


27

Interview met:

Ronald Voorhorst

Hij stamt uit een voetbalgekke familie.Als de gezinsleden tezamen zijn, praten ze nergens anders over, stelt hij met enig gevoel voor overdrijving. Wat wil je ook? Vader Ben is bestuurslid, moeder Willy behartigt de kantinezaken, zus Miriam scoorde aan de lopende band voor de dames voordat ze zwanger werd. Zelf sloot Ronald Voorhorst zich op relatief late leeftijd bij De CJV’ers aan - hij was al elf jaar, er zijn jongetjes die dan al de helft van hun jaren hebben gevoetbald. Maar wat snel is, komt goed. Ronald speelde vele jaren in het eerste elftal, tot blessureleed hem er aan het einde van het afgelopen seizoen toe noopte een stapje terug te zetten. Hoewel, een stapje terug? Er zijn mensen, het zijn niet de minsten, die het vijfde elftal van De CJV’ers beschouwen als het hoogst haalbare. Als je van zo’n verzameling sterren topscorer mag zijn, lacht het leven je toe. Ronald Voorhorst geeft verder zijn beste krachten aan de officiele website van onze vereniging, die er verdraaid professioneel uitziet. Maar perfectionistisch als hij is, sleutelt onze webmaster onverdroten verder. Hij besteedt er vele uurtjes aan om de site nog verder op te leuken. Verborgen werk, dat niet onopgemerkt zal blijven.

Ronald, hoe ben je tot de voetbalsport gekomen? In 1988 zag ik het Nederlands elftal Europees kampioen worden. Ik ontdekte toen dat voetbal een mooie sport is. Ik ben toen weleens naar Go Ahead Eagles gaan kijken. Later ging ik ook naar De CJV’ers met Barend van der Worp, een vriend van mijn vader. Eerst vond ik het maar niks. Bij De CJV’ers hadden ze niet zulke mooie bankjes als in het stadion van de Eagles, maar ik ben toch maar lid geworden. Ik was elf, ben begonnen in de D-tjes. In de eerste wedstrijd scoorde ik meteen. Kennelijk was dat niet de bedoeling, want Gerrit van de Bosch heeft me later op het middenveld en als rechtsback opgesteld. 28

Desondanks heb je het tot het eerste elftal geschopt.Was je een groot talent? Ik weet niet of ik een groot talent was. Ik moet het vooral van mijn snelheid en inzet hebben. Toen ik nog in de A-junioren speelde, heb ik onder trainer Lammert van Dijk enkele keren in het eerste elftal mogen spelen. Toen Wim Jeurnink trainer werd, kwam ik er vast bij. Ik heb de spelers zien komen en zien gaan. Van mijn eerste jaren is niemand overgebleven. Ik vond het vooral jammer toen Rintje Oenema vertrok. Met hem heb ik vanaf de jeugd samen gevoetbald. Mijn mooiste herinnering is het kampioenschap toen Tony Welmers in blessuretijd de beslissende goal maakte. En natuurlijk die thuiswedstrijd tegen Juliana. We stonden met 3-0 achter. Het laatste halfuur moest ik in de spits spelen. Ik scoorde drie keer, we wonnen met 5-3. In de tien jaar daarvoor had ik nooit gescoord. Maar ook de reisjes die we gemaakt hebben, waren stuk voor stuk hoogtepunten. Tsjechië, Schotland, twee keer naar Engeland. We gingen altijd naar een wedstrijd kijken. En op Wembley hebben we een rondleiding gekregen. Dat waren mooie extraatjes. Je bent nog maar 29 jaar.Waarom ben je al gestopt als speler van het eerste? Ik heb twee keer mijn arm uit de kom gehad. Twee jaar geleden heb ik mij daaraan laten opereren. De chirurg kon me geen garanties geven, maar volgens hem was de kans dat ik er geen last meer van zou krijgen negentig procent. Er zijn schroefjes ingezet; ik heb een half jaar niet kunnen voetballen. Vorig seizoen brak ik in de laatste competitiewedstrijd mijn neus. Ik mocht toen zes weken niet voetballen. Maar via Vitesse heb ik een masker laten maken. Ik heb toen in de eerste nacompetitiewedstrijd tegen Nieuwleusen weer meegespeeld. Mijn baas wist van niks. In die wedstrijd vloog mijn arm weer uit de kom. Iets wat dus eigenlijk niet meer had kunnen gebeuren. Op dat moment heb ik besloten om ermee te stoppen. Ik zie nog het gezicht van mijn baas toen ik met mijn arm in een


Hoge Ramen, de cadeauwinkel waar je het wel vind.

Grote Overstraat 48 7411 JD Deventer Telefoon: 0570-611438

Smedenstraat 138 Deventer

VERHUIZINGSUITVERKOOP ± sept. 2007 gaan wij onze winkel, na 34 jaar, verplaatsen naar BOXBERGERWEG 127 DEVENTER

Danscafe’ Persee Brink 32 7411 BT Deventer Tel. 0570-613331 www.persee.nl [email protected]

Concept

Vormgeving

Webdesign

Drukwerk

www.repromotion.nl www.repromotion.nl Hunneperkade 12

T 0570 - 62 12 77

E [email protected]

7418 BT Deventer

F 0570 - 62 44 70

I www.repromotion.nl

Hunneperkade 12

T 0570 - 62 12 77

E [email protected]

7418 BT Deventer

F 0570 - 62 44 70

I www.repromotion.nl

Bij de lagere elftallen gaat het er vaak een stuk lomper aan toe dan in het eerste. Waarom ga je dan wel in het vijfde spelen? Ik krijg misschien wat meer schoppen, maar dat is niet het grootste probleem. Cruciaal voor mij is dat ik geen slidings meer mag maken, want dan loop ik het risico dat mijn arm weer uit de kom vliegt. In het vijfde mag ik in de spits spelen, dat risico durf ik wel aan. Bovendien gaat het er wat minder fanatiek aan toe. Ik kan mijn mannetje weleens laten lopen. De jongens van het vijfde hebben al lang tegen mij aangezeurd. “Je bent al zo oud, kom toch lekker bij ons voetballen.” Toen ze mij met die mitella zagen, deden ze er nog een schepje bovenop.

ben er samen over gesproken hoe je zo’n site zou kunnen opzetten. Later heeft hij zich teruggetrokken. Henk Neeuwveld heeft een domeinnaam geregeld en zei dat het toch wel leuk was om er dan ook wat op te zetten. Ik had helemaal geen ervaring met internet. Ik heb daarom zelf maar een beetje geoefend. In februari 2002 ben ik er serieus mee begonnen. Ik moet er een hoop tijd insteken. Elke avond ben ik er wel mee bezig. Maar de positieve reacties – ook van mensen die de site voor het eerst zien – geven me een enorme stimulans. Op eigen initiatief ben ik begonnen om de site opnieuw op te zetten. Daar heb ik het afgelopen half jaar veel tijd en werk aan besteed. Elk elftal krijgt een eigen pagina, waar alle informatie op komt te staan. En ik wil er ook graag alle elftalfoto’s op zetten.

Toch kroop het bloed waar het niet gaan kon. Waarom heb je je laten overhalen om toch weer in het eerste te spelen? Voor de thuiswedstrijd tegen Denekamp ontbraken er vier spitsen. Het was een belangrijke wedstrijd, De CJV’ers kon een periodetitel pakken. Toen Peter mij opriep, heb ik ermee ingestemd, mits ik niet in de achterhoede hoefde te spelen. Voor die wedstrijd heb ik een keertje meegetraind. Ik had meteen al weer last van mijn schouder. Daarom blijft het bij een eenmalig optreden. Alleen als de nood aan de man komt, kan de hoofdtrainer nog een beroep op mij doen.

Krijg je voldoende medewerking? Dat kan een stuk beter. De informatievoorziening is niet al te best. Dat geldt eigenlijk voor de hele club.Vaak kom ik er op het sportpark pas achter dat een wedstrijd van het eerste is afgelast. Ik word erover aangesproken dat het niet op de website staat, maar kan daar zelf niets aan doen. Ik moet ook veel informatie uit het clubblad halen of zelfs uit het Deventer Dagblad. Bijvoorbeeld dat de hoofdtrainer voor een jaar heeft bijgetekend of de loting van het bekertoernooi. Ik hoop dat de informatie voortaan wat beter doorkomt. Dan kan het een hele mooie site worden.

mitella binnen kwam stappen. Zijn boosheid viel gelukkig mee. Hij wist hoe teleurgesteld ik was.

Mis je het eerste elftal? In het begin was ik er bang voor dat ik het heel moeilijk zou krijgen.Toen ik ze weer zag trainen, moest ik wel even slikken. En in de voorbereiding wilde ik zo het veld opvliegen. Maar het vijfde is zo’n gezellig team. Dat vergoedt een hoop. Elke zaterdag zijn al die jongens hier, ook als ze zelf niet hoeven te voetballen. En bovendien kunnen de meeste spelers erg goed voetballen. De meesten hebben vroeger in het eerste of tweede gespeeld. En natuurlijk is het ook leuk om topscorer te zijn. In de eerste helft van het seizoen heb ik al twintig doelpunten gemaakt. Daarom is het niet zo moeilijk meer om me erbij neer te leggen dat ik niet meer in het eerste kan spelen. Hoe ben je webmaster geworden? Roy de Weerd heeft mij overgehaald. We heb-

Federatie Jaarwisselings Toernooi 2000, 1ste plaats Staand: Ronald Voorhorst, Rintje Oenema, Gurbuz Ayten, Jan Jaap Pietersen en leider Toni Wagenaar. Zittend: Coskun Karademir, Henk ten Kleij en Benjamin Labobar


31

Interview met:

Piet Peet

In oktober legt hij de voorzittershamer neer. Dan is het mooi geweest. Piet Peet, bestuurder in hart en nieren, trad in 1965 aan als secretaris van de CJV ‘ers. ‘In die tijd groeiden voetbalverenigingen als kool. Het ging financieel langzaam wat beter met het land. De kinderen van de generatie die was geboren in de jaren dertig kwamen op een speelgerechtigde leeftijd. We groeiden van 228 leden in 1965 naar bijna het dubbele tien jaar later: 425.’ Peet stapte in 1975 uit het bestuur om bondswerk te verrichten. In 1991keerde hij terug als vice-voorzitter, twee jaar later werd hij preses. Tot zijn 61e bond hij de kicksen onder, ruim duizend wedstrijden speelde Piet op het veld en in de zaal. Een blauwe maandag kwam hij uit voor het eerste, met name als speler van het tweede maakte hij naam.‘Besturen heeft alles te maken met continuïteit. Goed nadenken voordat je wat doet, de consequenties op langere termijn goed bekijken. Of ik het een eer vind om voorzitter te zijn? Nee. Het is gewoon leuk. Maar het is veel werk. Je bent een bindende figuur die daarnaast inspringt als het nodig is. En die ook de kleine dingen in de gaten houdt. Gebeurt het niet direct, dan doe je het zelf even snel. Een enkele keer kruip ik achter de bar om te helpen.’

U bent direct na de oorlog lid geworden van de vereniging. Hoe was de situatie in die jaren? ‘In de oorlog telde de CJV ‘ers nog maar vier leden. Kinderen konden in die tijd pas vanaf hun twaalfde lid worden. Ongeveer gelijktijdig met het aantreden van mijn vader als wedstrijdsecretaris begon de heer Van Kuik, rector van het gymnasium, het pupillenvoetbal te promoten.’ Aan de hand van zijn vader stapte Piet de vereniging binnen. ‘Het sprak voor zich dat ik lid zou worden. Waarom de CJV ‘ers? Om principiële redenen, nog steeds trouwens.’ 32

Zijn eerste termijn als bestuurder kenmerkte zich door een explosieve groei van het ledental. Wat betekende dat voor de vereniging? ‘Bij het veertigjarig bestaan in 1967 is er een plan gemaakt voor de oprichting van een clubhuis. Jaap Hilbert, aannemer en erelid, was de stuwende kracht achter het geheel. Hij zei ‘daar zorg ik voor’. In 1968 verrees er een noodgebouw op de huidige locatie, vier jaar later was het clubgebouw gereed. Een belangrijke gebeurtenis: door de komst van het clubhuis stegen de inkomsten van de vereniging en werd het saamhorigheidsgevoel vergroot.’

Een clubhuis bouwen kost geld.Veel geld. Hoe zorgde de vereniging ervoor dat er voldoende financiële middelen binnenkwamen? ‘Een deel van de bouwkosten hebben we gefinancierd met de verkoop van loten. Mensen konden voor dertig gulden tien keer deelnemen. Inderdaad, een boel geld. Toch gingen de loten grif van de hand. Je kon de loten ook in tien maandelijkse termijnen betalen. Ja, mensen wilden de club steunen. Maar de prijzen waren, zeker voor die tijd, niet kinderachtig hoor. Bij de laatste trekking viel zelfs een auto te winnen. Een Volkswagen als ik me goed herinner.’ Toenmalig wethouder Van Weeperen verrichtte de openingshandelingen.‘Ze keek haar ogen uit. Eigenlijk vond ze het veel te groot. Dat zei ze ook in haar toespraak. En inderdaad, we hadden een flink clubhuis met een grote jeugdruimte. De verdienste van Jaap Hilbert. ‘Wat er aan ruimte bijkomt, kost niets’, sprak hij geregeld tijdens de bouw.’ En daarmee was een modern clubhuis verrezen? ‘Wel een clubhuis, maar geen kleedkamers. In 1948 waren de plannen voor de bouw van kleedkamers op het sportpark al gemaakt. Er was toen echter geen geld. Pas 25 jaar later kwam het er van. Gaskachels op de vloer, douches met een hoge aan- en uitknop. Veel kinderen konden daar helemaal niet bij. Dan moest de leider de knop indrukken en vervolgens maken dat ie wegkwam.’


KREPEL

VA K W ERK

DEUREN OP MAAT

Onderscheidend vermogen, dat is wat telt. Uitblinken in uw vak en het daardoor leveren van échte toegevoegde waarde, dat is ook elke dag uw doel. En daarom eist u hetzelfde van uw leveranciers. En terecht, vinden wij bij Krepel. Al 135 jaar staat de firma Krepel alom bekend vanwege haar onderscheidend vermogen. Onze pijlers zijn professionaliteit, kwaliteit en een uitgebreid assortiment. Pijlers waar ú op kunt bouwen.

We denken met u mee en verlenen goede ondersteuning en advies. U kunt er op vertrouwen dat iedere aanvraag en opdracht met zorg behandeld wordt.

Kwaliteit bereik je alleen als zowel de materialen als de productie voldoen aan strenge eisen. Bij Krepel is kwaliteit standaard. De UV-gelakte deuren van Krepel worden bijvoorbeeld afgelakt in één van de modernste lakstraten van Nederland en mede door onze hoge eisen is de afwerking van onze deuren perfect.

Wij geven invulling aan projecten in zowel de woningbouw als de utiliteitsbouw. Ons ruime assortiment omvat o.a. opdekdeuren, stompe deuren, HPL-deuren, stijldeuren en vlakke buitendeuren. Eventueel in brandvertragende of geluidwerende uitvoering. In standaardafmetingen of op maat. Daarnaast kent Krepel een enorme keuze in kozijnen, hangen sluitwerk en deurbeslag. Onze toegevoegde waarde ervaart u ten slotte ook bij het unieke Combi+ pakket, waarbij de complete deuren, inclusief kozijn, hangen sluitwerk en deurbeslag op de bouwplaats geleverd en gemonteerd worden.

FEDERATIE NEDERLANDSE DEURENINDUSTRIE

Houtindustrie E-Krepel bv, J.R. Krepellaan 5-7, Postbus 2, NL-7380 AA Klarenbeek, T +31 (0)55 301 13 41, F +31 (0)55 301 21 52, E [email protected], www.krepel.nl

ENOR M HAV ER KAM P ESSENSTRAAT 6ª 7418 BM DEVENTER

TEL: 0570-612896

Speciaal Herenkapper, Tarieven vanaf 16,=(60+kaart) Kinderen vanaf 13,50 Met, of zonder afspraak

Tel.: 0570-615401 Openingstijden: Di-Vrij : 08.30-1200 en 13.00-17.30 Zaterdag; 08.00-15.00

Fusies in het amateurvoetbal zijn niet meer weg te denken. Blijft de CJV ‘ers als separate vereniging bestaan? ‘De toekomst van het voetbal is onzeker. Zo heeft de gemeente Rotterdam verenigingen een fusie opgelegd. Fuseren is een optie, het werkt kostenbesparend. Maar is het noodzakelijk? Kan een club zijn eigen broek ophouden? Wij wel, denk ik. We zijn de enige zaterdagvereniging in Deventer en dat is niet zonder redenen. Nog altijd zijn er veel leden die vanuit principiële redenen voor onze vereniging kiezen. Die gaan niet naar een zondagvereniging. Sporten is belangrijk, die gedachte wordt breed gedragen. Daarnaast is bij de keuze voor een vereniging de derde helft erg belangrijk. Het moet gezellig zijn.’ De vele uren die Piet Peet in de vereniging steekt, hebben hun uitwerking op zijn persoonlijke leven niet gemist. ‘De vereniging maakt een belangrijk deel uit van mijn sociale leven. Lekker uitleven in de sport en in het clubhuis. Maar ik heb er ook veel geleerd. Met name op bestuurlijk vlak. Als bestuurslid ging ik overal naar toe. Mensen zeggen wel eens over mij dat ik zo makkelijk praat. Dat klopt ook wel. Maar dat is niet altijd zo geweest. Ik heb dat in het voetbal geleerd. Nu durf ik overal te spreken. Dat mis ik een beetje bij de huidige jeugd. Die praat ook heel gemakkelijk, maar als puntje bij paaltje komt, tijdens een algemene ledenvergadering bijvoorbeeld, dan hoor je ze vaak niet. Terwijl ze aan de bar zich wel laten horen.Vroeger, en ik vind dat een rot woord, was er minder gezeur.’ Hoe ziet hij de toekomst, na zijn vertrek als voorzitter? ‘Ik zal natuurlijk blijven rondlopen op de vereniging. Maar de verantwoordelijkheid niet meer dragen. Wil ik ook niet meer, na 43 jaar is het mooi geweest. Bovendien begint het gezeur me te vervelen. Steeds overal achteraan moeten zitten. Ik ben verouderd. Het wordt tijd voor een jonge vent die meer in de kring zit. Die neemt dan weer vrienden mee die ook wat voor de vereniging kunnen doen. Een man van 68 heeft nu eenmaal minder binding met jongeren. Er zal altijd plaats zijn voor een zaterdagvereniging. Voor het eerst sinds 1975 hebben we nu weer tien pupillenteams. Die groeien

door naar de junioren en senioren, daardoor krijg je een gezonde groei in alle geledingen. Straks hebben we twee A’s, twee B’s en twee C’s. Groter hoeft niet, we hoeven niet in de massa op te gaan.’ Welke gebeurtenis op de vereniging heeft het meeste indruk op u gemaakt? ‘Pfoe…’, een diepe zucht volgt. Zijn gedachten dwalen even af om dan met een bewogen blik de aandacht op zich te vestigen. ‘Dat is het overlijden van Mark Verbunt geweest’, luidt het stellig. In 2004, tijdens een training van het eerste, raakte de gangmaker buiten bewustzijn. Twee dagen later overleed hij in het ziekenhuis. ‘Nadat het gebeurd was belden omstanders direct 112.Vreselijk. Eerst kon de ambulance de weg ook nog niet vinden. Het duurde maar en duurde maar. De jongens zaten helemaal kapot. Op de dag van zijn overlijden hebben we alle duels afgelast. Maar de spelers van het eerste kwamen, net als de dag vorige dag, wel naar de Zandweerd. Om 12.00 uur schoof zijn vriendin aan, wilde een deel van het verwerkingsproces met hen meemaken.Tot aan de begrafenis kwamen het eerste iedere dag bij elkaar. Ja, een saamhorigheidsgevoel.’

± 1500 spelerspasjes, tentoonstelling 75-jarig jubileum 13 april 2002


35

Interview met:

Ria Claassen

Als er ergens potentie ligt voor toekomstige voetbalsterretjes, dan is het wel in de kamer van RC Kids. Te gast bij Ria Claassen die met haar kinderopvang aan huis een gat in de markt heeft gevonden, is het goed vertoeven voor eventueel aanstormend talent. Leeftijdsgenoten van 0 tot 4 jaar jong komen elkaar tegen en Ria is spreekwoordelijk gezien hun ‘Torwart’. Dan is het nog even twee jaar pappen en nathouden om meestal na het behalen van een zwemdiploma voor een vereniging te mogen kiezen. Zo kan het zijn dat deze kinderen ook als pupil starten bij onze leuke vereniging c.s.v. de CJV’ers. Het spoor achterna rijden van hun doelverdedigster Ria, die net als onze vereniging graag werkt aan een gezonde toekomst met jonge speelsters en spelers. Toen Ria zelf 7 jaar was, koos zij eigenhandig voor de CJV’ers, omdat een meisje van haar klas daar ook speelde. Ria werd na een ‘kijken meedoen-periode’ lid en het meisje van haar klas was verdwenen.Tussen de jongens van haar team was Ria echter geen buitenbeentje en zo klom ze op, naar intussen bijna 25 jaar lidmaatschap van de oranje-zwarten, ons cluppie. Hoogtijd dus om haar voetballoopbaan in dit jubileumjaar eens onder de loep nemen. Ria, jij bent het langst spelend lid bij de dames van de CJV’ers, kun je iets vertellen over de begintijd? Ik heb van 7 tot en met 11 jaar altijd met de jongetjes gevoetbald. Veel kinderen van mijn school zaten bij de club en dat gaf de doorslag. Maar qua meisjes was er nog weinig, toen ik zo klein was. Pas toen de gebroedertjes Evers (Alexander was eerste keep) doorschoven naar de E, kon ik gaan keepen bij de F-jes. Boven heb ik nog ergens een pupillenfoto liggen met de leiders Leo Wessels, Gerrit van der Veen, Tony Wagenaar, dat was bij de E-pupillen. Veel aandacht werd besteed aan ons, toen ook al, alleen bestonden er niet zoveel teams als nu. Meneer Veurtjes en Reinie de Vries waren er ook bij. 36

Ken je nog enkele namen van speelsters of trainers toen het damesvoetbal startte? Ab Wessels was voor mij in de D-tjes nog de begeleider en toen kwam er een meisjesteam, waar ik naar toe moest. Dat was een wat mindere tijd. Die meiden konden nog niet zo voetballen als ik verwacht had en dan nog op een half veld. Karin Wiggers en Marijke Bisschop zijn in die eerste periode belangrijk geweest voor de start van het damesvoetbal.. Meisjesvoetbal maakte niet zoveel indruk op mij, het damesvoetbal daarentegen wel, toen was ik 12/13 en Agnes Brouwer zat bij de dames en Margriet, mijn zus, trok me mooi mee in het speelgedruis op vrouwelijk niveau. Jan Beltman had het eerste team onder zijn hoede en Henny Steenbrugge het tweede. Cor, Robert en Gerrit kwamen daarna. Het werd een beetje rommelig, een aantal speelsters vertrokken naar Zutphen en dat was naast het vertrek van Beltman als trainer, de grootste aderlating voor die tijd, begin jaren ’90. Waarom heb je als meisje specifiek voor keepster bij onze vereniging gekozen? Voetbal vond ik erg leuk, had af en toe wat last van benauwdheid en dus was voor mij het keepen een uitgesproken keuze. Op school met de jongens tegen de bal trappen deed ik al wel, maar het keepen was de hoofdmoot of ik nu meisje was of niet, dat deerde me niet. De vereniging ligt nog steeds mooi in de buurt waar ik woon, is als meisje ook zeer aangenaam, niet zo ver op de fiets. Mijn ouders vonden dat ook vertrouwd en de CJV’ ers was voor hen een goed christelijke vereniging. Hoe kijk je tegen het onderscheid aan, tussen mannen- en vrouwenvoetbal? Moeilijk voor mij om het als onderscheid te zien, omdat ik in het combinatievoetbal begonnen ben en dat kan gewoon tot 15-16 jaar, vind ik. Maar ik moet er niet aan denken om gecombineerd te spelen wanneer jonge mannen rond 20 jaar bij mij op het doel gaan schieten, dat overleef ik niet. Dat geeft ook precies het verschil in fysiekheid aan. Men had vroeger wel-


Afwerk-, beton- en kunststof vloeren projectstoffering www.famavloeren.nl www.terrazzospecialist.nl Stadhoudersmolenweg 54, 7317 AX APELDOORN TEL. 055-5416654; FAX 055-5418890; E-mail: [email protected]

Hoofdvestiging Twello Engelenburgstraat 21 7391 AM Twello Tel.: 0571 - 279 000 Fax: 0571 - 279 010

Vestiging Nijkerk Postbus 10 3860 AA Nijkerk Tel.: 033 - 456 01 60 Fax.: 033 - 453 01 29

Vestiging Deventer Finsestraat 55001 7418 AN Deventer Tel.: 0570 - 627 670 Fax.: 0570 - 623 704

[email protected] www.vandalen-installatie.nl

Uw totaalinstallateur voor bedrijf en particulier • • • • • • • • •

Gas installatie Water installatie Legionellabeheer Warmtekracht installatie Centrale verwarming Sanitair Mechanische ventilatie Riolering Klimaatbeheersing

• • • • • • • •

Elektrotechnische installatie Telecom installatie Data installatie Antenne installatie Geluid installatie Beveiliging installatie Brandbeveiliging installatie 24-uurs service- & storingsdienst

Hunneperkade 17016, 7418 BT Deventer In ons dienstverleningspakket o.a • Schoonmaak • Vloeronderhoud • Gevelreiniging • Sloopwerk • Klein schilderwerk Telf. 0570-671244 E-mail: [email protected]

Bezoekadres: Hanzeweg 37 – 39, 7418 AV Deventer Corr.adres: Wunderinklaan 20, 7211 AG Eefde Tel./Fax 0570 – 631110; E-mail: [email protected] Internet: www.stamacon.nl

eens twijfels in mijn kunnen tussen de jongens, maar dat is alleen maar goed gegaan.Toen ik als meisje van 12 jaar verplicht naar het 7-tal van de meisjes moest gaan, is dat niet prettig geweest. Als je nu kijkt naar de ambitie van het Betaalde Voetbal voor vrouwen, dan zie ik veel meer talent, maar ik ben er niet volop mee bezig. Het serieuse karakter en de gelijkheid in de omgang met de voetbalsport is hierbij het belangrijkste. Ik had een paar jaar later geboren moeten worden en zelf zo’n 20 centimeter langer moeten zijn! Welke belangrijkste veranderingen heb je meegemaakt bij onze club gedurende jouw voetballoopbaan? Nieuwe kleedkamers, de struiken weg en het tussenveld kwam erbij, dat is vanaf toen altijd een belangrijke vooruitgang in de accommodatie geweest. Later werd het voor de dames vaak als trainingsplaats gebruikt. Donderdags trainden we eerst op het gravel en maandags achterin waar nu Sportclub Deventer zit. Het gravelveld werd gras en dat is voor een keeper gewoon geweldig. Sportief gezien kreeg mijn loopbaan een verandering toen ik naar het Gelders Team mocht. Ik was 14/15 jaar, dat is een leuke sprong geweest. Maar ja, toch dat tekort aan centimeters in mijn lichaam, hè. Kun je een bepaalde persoon aangeven die voor jou belangrijk in de voetbalsport is geweest?

Jan Beltman en Henk ten Kleij. Henk omdat hij veel meer bezig is geweest met keeperstraining en veel tijd en moeite heeft gestoken in mijzelf als keepster. Jan omdat hij mij heel snel de kans gaf met het eerste mee te doen, terwijl ik heel erg jong was. Hij heeft me ook altijd met de auto naar het Gelders elftal gereden, aangezien mijn ouders geen auto hadden. De goede begeleiding van hem heb ik daarna moeten missen. Zijn er dingen binnen de CJV’ers die je anders zou willen zien gebeuren? Soms lijkt het alsof je als leden van de CJV’ers niet zoveel KUNT veranderen en dat is waarschijnlijk voor mij belangrijk om te merken. Bestuurlijk, voetballend en sociaal is inspraak goed om gehoord te worden. Resultaat terugzien van wat er gezegd wordt, is fijn voor vrijwilligers en spelers. De Technische Commissie is daarvan een goed voorbeeld. Daarvoor hebben we nu Bert van Duinen die zijn stem voor ons richting het bestuur brengt. Bij ons zou meer aandacht besteed kunnen worden aan de materialen. Kleding op orde en alle spullen bijhouden die we gebruiken. De rol van de leider blijft een aandachtspunt, ook bij ons. Wat zou je onze leden willen meegeven als stimulans naar het volgende jubileum? Gewoon doorgaan en het gewoon niet zo gewoon vinden, blijven luisteren en respect blijven houden voor de leden die al zo lang lid zijn.


39

Interview met:

Wim Deunk

Ex-bestuurslid

Wim Deunk staat erom bekend dat hij van elk dubbeltje een kwartje kan maken. Krasser nog, soms lijkt het er zelfs op dat hij geld toekrijgt als hij iets koopt. Hij maakte in Winterswijk furore als grootgrutter, maar bleek ook voor De CJV’ers goud waard. Met zijn zilvergrijze haardos heeft hij wel wat weg van een zielenherder. Niet voor niets kreeg hij de bijnaam bouwpastoor. Onder zijn bezielende leiding werd het clubgebouw verbouwd en kwamen er nieuwe toiletten, keuken een nieuwe bestuurskamer en verrezen er lichtmasten rond het hoofdveld (als eerste amateurvereniging van Deventer). Deunk stond ook wel bekend als de peetvader van De Zandweerd, maar, Als zijn machtige arm het wilde, kwam gans het raderwerk in gang. Deunk heeft De CJV’ers van 1987 tot 1998 gediend als voorzitter, maar ook voordien was hij binnen de club actief. Kort nadat hij in 1973 lid werd, gaf hij als jeugdwedstrijdsecretaris al zijn beste krachten aan de vereniging. Twee jaar later trad hij als jeugdsecretaris toe tot het bestuur. Onder zijn leiding werd er in april 1977 op De Zandweerd een groot jeugdtoernooi gehouden in verband met het 50 jarig bestaan van De CJV’ers waaraan deelnamen 120 junioren elftallen en onderleiding van Jo van der Leije (die omdat hijzelf ook klein was de naam had van Superpupil) werd in dezelfde week een pupillentoernooi gehouden, waaraan 140 pupillenteams meededen.Waar ben ik aan begonnen, moet hij in die dagen hebben gedacht. Vanaf 1979 beheerde hij als penningmeester de clubkas.Vanwege een conflict binnen het bestuur meed hij enkele jaren het clubhuis, maar De CJV’ers bleef als een magneet invloed op hem uitoefenen. De laatste jaren is hij weer actief als voorzitter van de kledingleasecommissie. 40

Wim, waarom ben jij lid geworden van De CJV’ers? Ik had in Winterswijk een eigen supermarkt en heb daar mijn eerste geld verdiend. We profiteerden vooral van de zogenaamde Butterfahrt. Duitsers kochten alles wat los en vast zat, want in Nederland was het in die tijd allemaal veel goedkoper. Het was wel knetterhard werken. Ik kan me herinneren dat er op Goede Vrijdag ’s morgens om zes uur al Duitsers op de stoep stonden. “Er ist noch geschlossen”, hoorde ik, want wij woonden boven de supermarkt. Ach, daar heb je ze alweer, dacht ik. Die mensen kwamen hoofdzakelijk uit het Ruhrgebied. Later werd het allemaal minder. Daarom heb ik in 1971 de zaak verkocht en zijn we verhuisd naar Deventer, waar ik in de buitendienst ging werken van de Economische Automobiel Club, een soort consumentenbond op autogebied. Ik moest op pad om de freelancers te motiveren die verzekeringen verkochten en nieuwe leden moesten werven. De laatste tien jaar heb ik als directeur gefunctioneerd. Toen we in Deventer kwamen wonen, wilde mijn oudste zoon, Jan, gaan voetballen. Rinze de Vries is toen bij ons aan de deur komen vragen of hij lid wilde worden van De CJV’ers. Ik had nog nooit van die club gehoord. Zo kwam het balletje aan het rollen. In Winterswijk was jij lid van WVC, een zondagclub. Je hebt dus geen principiële bezwaren tegen zondagvoetbal? Ik was in Winterswijk lid van de diaconie van de Hervormde Kerk en zat eens in een forum. Er werd toen gevraagd hoe het mogelijk was dat iemand van de diaconie ook lid kon zijn van een zondagclub. “Dat lijkt me een vraag voor meneer Deunk”, zei de dominee. Ik heb toen gezegd dat ik de zondag niet alleen als een rustdag, maar ook als een dag voor ontspanning beschouw. Ik hecht overigens wel grote waarde aan het christelijke uitgangspunt van onze vereniging. Ik heb bijvoorbeeld grote waardering voor Han Marsman, die als scheidsrechter een A-junior vanwege vloeken voor vijf minuten naar de kant stuurt. We kunnen niet christelijk


voetballen, maar ons wel volgens de uitgangspunten van de club gedragen. Overigens moeten we iedereen wel in zijn waarde laten. Ik sta er ook achter dat we voor de ledenvergadering een overdenking hebben, want we zijn in Zijn Naam lid van deze club. Ik vond het wel een beetje te ver gaan toen er een feestavond werd geopend en gesloten met gebed. De zaal was niet stil meer te krijgen. Wat betekent De CJV’ers voor jou? In het begin kreeg ik weleens vanuit andere verenigingen te horen dat De CJV’ers niet de juiste club voor mij was. Otto Alberts, de competitieleider van het KNVB-bureau afdeling Gelderland,

vond dat ik lid moest worden van zijn club, Daventria. Ik kende hem uit de tijd toen ik in Winterswijk nog scheidsrechter was. Op zekere zondag belde hij mij na de kerkdienst op dat ik in Groenlo moest fluiten. Ik had niet veel tijd meer, dus ik ben zo in mijn zwarte kostuum de auto in gesprongen. Even buiten Winterswijk stapte er ineens een agent achter een boom vandaan en maakte een stopteken. Ik reed toen zo hard dat ik pas honderd meter verderop tot stilstand kwam. Gelukkig is een bekeuring mij bespaard gebleven. Toen ik in Groenlo in mijn zwarte pak het sportpark betrad, dachten de mensen dat ik een pastoor was.

B.V. Edese Beton Centrale E.B.C. Curacao 31 7332 BL Apeldoorn Tel.: 0318-671750 Fax: 0318-671751

Beton van de E.B.C. Daar “scoor” je kwaliteit mee!

Voor wie eens wat anders wil! Wilp – Achterhoek 055 – 3231992 [email protected]

Grote Overstraat 17 7411 JA Deventer Tel.: 0570 - 615396

Die Alberts vond dat ik niet bij De CJV’ers thuishoorde. Maar na een paar maanden voelde ik me al helemaal opgenomen in de club. Ik ben hier volledig op mijn plaats. Je bent na een conflict binnen het bestuur enkele jaren niet meer bij De CJV’ers gesignaleerd. Heb je de club toen niet gemist? Meer dan gemist. Vooral de gezelligheid op zaterdagmiddag. Ik ben in die jaren maar op zondag voetbal gaan kijken. Maar dat was toch niet hetzelfde. Ik was gewend om hele dagen bij De CJV’ers actief te zijn, vaak van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ik ging op zaterdag altijd naar het eerste kijken, zowel uit als thuis. Pas als je weg bent, merk je wat je dan mist. Ik vind het fijn om weer terug te zijn. Vooral de laatste familiedag georganiseerd door de Club van 100 was erg gezellig. Zoiets zouden we elk jaar moeten houden. Jij staat erom bekend dat je van elk dubbeltje een kwartje kunt maken. Hoe lap je ‘m dat? Zakeninstinct. En durven aanpakken. We waren eens op bezoek bij HHC in Hardenberg, toen ik hoorde dat ze daar nieuwe lichtmasten kregen. De oude (5 jaar) werden voor een prikje te koop aangeboden. Toen ik het bedrag hoorde, zei ik onmiddellijk: “Dan zijn ze verkocht.” Het was nog wel een hele toer om die masten hier naartoe te vervoeren. Toen we bijna bij het sportpark waren, werd het nog even problematisch bij de rotonde van de Zwolseweg. Ik zag toen politie naderen. Verdorie, dat gaat verkeerd, dacht ik nog, maar gelukkig deden die agenten of hun neus bloedde. Als voorzitter vond ik het moeilijk om te delegeren. Ik voelde me overal verantwoordelijk voor. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Als je die instelling hebt, gaat er wel verschrikkelijk veel tijd in zitten. Ik heb vele avonden sollicitatiegesprekken met trainers gevoerd. We hebben opmerkelijke kostgangers over de vloer gehad. Op zekere avond belde er een kerel aan met haar tot over zijn schouders en armen vol tatoeages. Wim Korte (secretaris) en Roel van der Veen (penningmeester) die ook aanwezig waren, dachten dat ik een oudijzerhandelaar op bezoek had. Hij zag er niet uit, maar ik heb nog nooit iemand zo bevlogen over voetbal horen praten. Maar goed, uiteindelijk zijn we toch maar niet met hem in zee gegaan. Qua uitstraling paste hij niet bij onze club vonden wij drieën. 42

Hoe we het ook wenden of keren, het is met De CJV’ers in de loop der jaren bergafwaarts gegaan, zowel financieel als qua ledenaantal. Wat kunnen we doen om het tij te keren? Ik vind dat we ons beter als een zaterdagclub moeten verkopen. Het zaterdagvoetbal heeft de toekomst. De jeugd van tegenwoordig gaat op zaterdagavond om elf uur op stap. Om die tijd moesten wij vroeger thuiskomen. Op zondagochtend vroeg barst het nog van de jeugd op straat.Veel van die jongens willen na een avondje stappen niet meer op zondag voetballen. Daar moeten wij van profiteren. Het aantal vrijwilligers neemt zienderogen af. Hoe kunnen we meer mensen bij de club betrekken? Als je vroeger iemand voor een functie vroeg, zei hij veelal direct ja. Dat werd min of meer als een eer beschouwd. Tegenwoordig krijg je te horen dat hij het met zijn partner zal overleggen. Dan weet je al dat het niet doorgaat. Ik ben bang dat daar niet veel tegen te doen is. Bestuursleden en vrijwilligers moeten meer worden gewaardeerd door de leden. Zonder kan een vereniging niet. De club bestaat nu tachtig jaar. Halen we de honderd? Als je de club krachtig en zakelijk leidt, halen we de honderd wel.We moeten ons er bijvoorbeeld niet zo makkelijk bij neerleggen dat we straks maar vier kleedkamers krijgen. Met een damesafdeling erbij is dat veel te weinig.We zullen dus moeten onderhandelen met de gemeente. Er moet toch een mogelijkheid zijn, zodat beide partijen tevreden zijn. Laat ze ons desnoods het geld geven, dan bouwen we die kleedkamers zelf. Verder moeten we er eens over nadenken of we er misschien verstandig aan doen om de vereniging om te vormen tot een stichting, met betaalde krachten. Natuurlijk gaat dat geld kosten, maar ik ben ervan overtuigd dat de mensen meer willen betalen als ze er iets goeds voor terugkrijgen. Je moet ze dus wel kwaliteit aanbieden, inspelen op hun behoefte. De contributie bij De CJV’ers is belachelijk laag, als je het met andere sportclubs vergelijkt. Die kan best omhoog. Kijk naar al die fitnesscentra. Ze vragen een behoorlijk bedrag, maar zitten bomvol. En dat hoeft heus niet ten kosten van de gezelligheid of saamhorigheid te gaan, want na het sporten blijven ze daar ook zitten voor een hapje en een drankje. En voor de mensen die meer contributie niet kunnen betalen, is heus wel een oplossing te bedenken bij een vereniging met een C in de naam.


Glashard de helderste - Glazenwasserij en Schoonmaakorganisatie voor: • bedrijven • instellingen - Reguliere schoonmaak (op contractbasis) - Eenmalige schoonmaak (oplevering) - Glasbewassing - Gevelreiniging - Vloerenonderhoud - Dakgotenreiniging Glazenwasserij en Schoonmaakbedrijf E. Woerts Hendrik Heukelslaan 10 7414 AZ Deventer Tel: 0570 - 593411 Fax: 0570 - 593010 Email: [email protected] Internet: www.woerts.com

OERTS Glazenwasserij en Schoonmaakbedrijf

Uw vakantie goed geregeld DEVENTER Broederenstraat 27 Tel: 0570-619498 [email protected] Winkelcentrum Colmschate, Flora 28 - Tel: 0570-654955 [email protected] www.globereisburo.nl

Van de redactie. De jubileumcommissie 80 jaar de CJV ers. 2 Jubileumgids 80 jaar CJV ers

Recommend Documents