23e jaargang nr.4 • 11 mei 2014
informatieblad van de OVG
VAN DE REDACTIE De Peperclip digitaal ontvangen? Bezoekers van de Pepergasthuiskerk ontvangen 8 keer per jaar de Peperclip, een papieren versie. Van verschillende kanten horen we de vraag: kan ik de Peperclip digitaal ontvangen? Dat scheelt immers papier, dus milieu en ook kosten. En iedereen kan zelf de Peperinformatie eenvoudig archiveren. Wij spelen graag in op deze wens. Met ingang van het nieuwe seizoen (‘14-‘15) kiezen we 2 sporen: de digitale Peperclip óf de papieren Peperclip. We beginnen daarmee op 30 augustus 2014. Wil je de papieren Peperclip? Dan doe je niets. Wil je liever de digitale Peperclip? Dan doe je het volgende: • Je stuurt een e-mail naar
[email protected] • Je geeft aan Graag peperclip digitaal. • Je vermeldt het e-mailadres. Tip: als je het echt wilt, doe het dan vandaag nog; anders vergeet je ’t weer. Blijf ons informeren. Dan blijven wij redigeren. Veel leesplezier! Redactie Peperclip Anne Hesseling & Aart Jan de Geus
OVER KOMENDE VIERINGEN ……………. Over de viering van 18 mei 2014 Pssst, niet kijken! De crisis vertrouwen. Tja. Wegkijken… van het onaangename, van wat ons in verwarring kan brengen… dat is (bijna) dagelijks het deel van ons leven. Maar wat zien we dan? Niks? Het vertrouwde? Iets nieuws? Jou? De Ander? We duiken diep in onszelf, in wat ons beweegt, in wat dat ons brengt. Met veel verhalen. De voorbereidingsgroep, Minke, Roelie, Mieke, Con. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------Over de viering van 25 mei 2014 Caeciliaviering Mensen zingen. Mensen zingen uit al hun nood en wanhoop, ter bemoediging, ter vertroosting, als uiting van vreugde. Dit hele scala vinden we terug in de teksten van het Bijbelboek Psalmen. Deze oude woorden zijn door de eeuwen heen vaak hertaald. Maar sterker nog dan woorden raakt de muziek… De voorbereidingsgroep, Wim, Else Marijke, Peter en Anne -------------------------------------------------------------------------------------------------------Over de viering van 1 juni2014 De spirituele leefregel Op 1 juni a.s. gaat Klaas Hendrikse voor in de Pepergasthuiskerk. Hij is bekend van de boeken ´Geloven in een God die niet bestaat´(2007) en ´God bestaat niet en Jezus is zijn zoon´(2011). De viering van 1 juni is een van de 9 vieringen die gaat over de spirituele leefregel. Deze viering heeft als titel ´Go(e)d en kwaad´. Klaas Hendrikse heeft hiervoor de volgende vooruitblik geschreven: “In het christendom is God onlosmakelijk verbonden met goed en kwaad, met moraal. De gedachte er achter is, dat het een chaos wordt als God niet een oogje in het zeil houdt. Die gedachte is al veel ouder, we danken er de 10 Geboden aan: “Gij zult geen verkeerde dingen doen, want dat laat ik, God, niet onbestraft. Wie in mij gelooft, gedraagt zich fatsoenlijk”. Vandaag de dag geloven de meeste mensen niet meer, of althans niet op die manier in God, en voor hen is God dus niet langer de bewaker van de moraal. En dan? Moeten we het dan zelf maar uitzoeken? Maar wie of wat houdt de boel dan in de rails? Mensen die zelf wel onderscheid kunnen maken tussen goed en kwaad? Dat zou dan zoveel betekenen als: “Als God niet bestaat, zijn we op onszelf aangewezen, en uiteindelijk hebben we dan geen ander kompas voor goed en kwaad dan ons eigen geweten”. Maar redden we het daarmee?
Over de vieringen van 8 en 15 juni 2014 Pinksteren is dit jaar voorbereid door Chris Fictoor, Ineke Wekker en Liesbeth Fransen), deze viering maakt deel uit van twee vieringen over de Zeven gaven van de Geest – Pinksteren en de zondag erna. Ze worden gevonden bij Jesaja (11: 2-3) en zijn aspecten van de “Geest van de Eeuwige”, die meegegeven zal worden aan een nieuwe telg uit het geslacht van Koning David. Deze gaven zijn dienstig voor een goed en rechtvaardig landsbestuur; en daaraan ontbrak het in Jesaja’s dagen. Daarom ziet hij uit naar een koning, die de afgestompte dynastie van David - de stronk van Isaï - weer een nieuwe geest zal inblazen. Van deze gaven wordt de zesde herhaald. Zo is het zevental ontstaan. Die zesde is wel heel essentieel, namelijk: eerbied voor God. De verwachte vorst zal dit ontzag ademen: het is de lucht die doet leven en in-spireert; maar die evenzeer als zuiverende mentaliteit wordt verbreid. Want juist die zesde gave wordt extra uitgetekend: zij leidt tot een onpartijdige beoefening van gerechtigheid en tot opkomen voor de armen, die in een corrupte samenleving het meest slachtoffer zijn. Jesaja weet dat de aanstaande koning dat niet ten volle zal realiseren. Maar hij kan wel al een belofte zijn en hoop scheppen. Want ook voorlopige vormen van een rechtvaardige en vredelievende samenleving zijn van betekenis. Treffende voorbeelden wekken vaak bij anderen nieuwe bezieling op. Zeven of zes? Het aantal doet er niet toe. Wij kunnen buiten deze zeven nog méér gaven van de Geest bedenken, die in onze vaak kille en berekenende samenleving meer recht, billijkheid en mededogen zouden brengen. En er gebeurt allerlei goeds en hoopgevends. Mogen wij daarin vruchten van die geest van God zien: bij bezielde anderen? Bij onszelf? In Jezus – gedood en niettemin levend voor altijd – afgewezen en toch aanwezig – wordt ons de mens zoals God bedoelt voorgesteld: Hem heeft God bij uitstek met Heilige geest toegerust. De profetie over ‘telg uit de stronk van Isaï’ is ons vooral bekend uit de Adventstijd. Wat zelfs een goede koning in Jesaja’s tijd niet kon bewerken, dat brengt de Messias. Op de 1e zondag na Pinksteren kijken wij daarom terug op de weg die we als geloofsgemeenschap telkenjare gaan: van Advent t/m Pinksteren, van belofte tot voortgeschreden vervulling. Wij zijn opgenomen in de Messiaanse familie van David en Jezus Christus, en ontelbare geïnspireerden die gaven van Gods Geest verbreiden. Daarom vieren wij na Pinksteren dat God op wonderlijke Drievuldige – en toch wezenlijk Éne wijze onder mensen is gekomen. Namens de voorbereidingsgroep, Hans Roldanus ---------------------------------------------------------------------------------------------------------Over de viering van 29 juni 2014 De spirituele leefregel De voorbereiding voor deze viering wordt samen met een groep mensen van Vieringen op Weg uit de Immanuelkerk gedaan. Het thema wordt: “Zalig zijn de zachtmoedigen van Geest”
MEDEDELINGEN – AANKONDIGINGEN Verandering in het VO klein In het VO -klein heeft Ineke Wekker jaren lang de functie van secretaris bekleed. Een secretaris die haar taak zeer serieus nam en heel veel heeft betekend en gedaan voor de Peper. Vanwege haar gezondheid is ze genoodzaakt haar taak door te geven aan een ander. Wij zijn Ineke enorm dankbaar voor alles wat ze heeft gedaan en in het VO klein zullen we haar alerte en prettige aanwezigheid missen. Gelukkig heeft Karin Heesen zich bereid verklaard haar taak voorlopig over te nemen, heel fijn! Namens het VO klein, Rita Rouw
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voorbereiding zomervieringen Het thema van de zomervieringen zal zijn: De zeven scheppingsdagen. Vanuit donkerte en chaos naar licht en ordening: en God zag dat het goed was. De onderwerpen per zondag liggen niet definitief vast maar er zijn al wel suggesties gedaan, namelijk: 1. De Geest van God - Het Licht 2. Hemel en aarde [horizontaal en verticaal] 3. Land, groen [groei en wording], aarde 4. Water 5. Vogels, vissen, dieren [beweging, interactie, diversiteit] 6. De mens naar het beeld van God [die zag dat het goed was] 7. De zevende dag [bewustzijn, rust, bezinning, besef van schoonheid] Margreet Graaff en Mieke Thijsseling zullen voostellen doen voor de inhoud en leveren ideeën voor gebeden en liederen. Voor de specifieke invulling en uitvoering zijn per viering twee voorbereiders nodig. Zij maken ook de definitieve liturgie (die moet voor 22 juni klaar zijn), zoeken delers voor brood en wijn, etc. De vieringen zijn op 6,13, 20, 27 juli en 3, 10, 17 augustus. We zoeken nu dus totaal veertien mensen die per tweetal de verantwoordelijkheid voor een of meerdere vieringen willen nemen. Heb je belangstelling dan kun je dit, liefst zo spoedig mogelijk, laten weten aan Liesbeth Fransen,
[email protected] of tel. 5351251. Zij zal ook zorgen voor een praktische ‘to-do’ lijst.
Uitnodiging voor het bijwonen van het Vieringen Overleg (VO) operationeel Dag allemaal, Hierbij nodig ik jullie namens het VO-klein uit om op maandag 19 mei naar het vieringenoverleg te komen. In dit vieringenoverleg zal het jaarrooster voor het nieuwe kerkelijk jaar besproken worden. Natuurlijk gaat dit alle Pepergangers aan. Dus …komt allen! Graag aanmelden via
[email protected]. Als de notulen van de vorige vergadering nog niet in het bezit zijn, stuur ik die graag toe. Het overleg vindt plaats 19 mei van 20-22 uur in de Immanuelkerk aan het Overwinningsplein. Om 22 uur wordt de bijeenkomst afgesloten met een drankje. Met vriendelijke groet Karin Heesen (interim-secretaris van het VO) Ook telefonisch aanmelden kan via 050-5427032 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------Impressies van een paasweekend in Taizé, Goede Vrijdag tot en met Paasmaandag. Impressie namens de jongeren Zoals misschien een aantal al wel hebben meegekregen zijn wij met een groep van 17 jongeren in 2 gehuurde busjes naar Taizé gereisd. Onder begeleiding van 5 geweldige volwassenen vertrokken wij vrijdag ochtend om vijf uur in de ochtend vanaf het transferium in Haren. Met thermoskannen koffie voor de chauffeurs ging het helemaal goed en ging de heenreis ongelooflijk voorspoedig. Eind van de middag kwamen we eindelijk aan in Taizé en keken we eerst met zijn allen onze ogen uit. Een terrein met ongeveer 3000 jongeren van over heel de wereld komen samen en delen samen 1 ding: religie. In Taizé is niks raar en gaat iedereen er vanuit dat je je kleedt, gedraagt en leeft naar hoe jij graag wil. Een hele overgang als je vanuit de middelbare school in Nederland komt, waarin velen graag mee willen doen met de groep. Verder is er in Taizé ook geen internet en is een whatsappje, Facebook bericht of instagram post dus niet mogelijk. Al snel waren alle telefoons opgeborgen en waren we er samen om te zijn, vrienden te maken en gesprekken te voeren met elkaar. Op het terrein zijn grote grasvelden waarop iedereen kampeert in gehuurde of zelf meegebrachte tenten. Nadat wij vrijdagmiddag de tenten hadden opgezet gingen we naar de kerk: een grote ruimte, met op de grond gemarkeerde gebieden om te zitten en aangegeven looppaden. De kerk is stil en het is gebruikelijk al lang van te voren in de kerk te zitten, om een plek te krijgen en tot rust te komen. Iedere dag bestaat uit 3 vaste kerkdiensten, waar iedereen naar toe gaat. In de ochtend en middag is er tijd voor workshops of eigen ideeën. Verder is het vooral de
bedoeling dat iedereen zich thuis voelt en dat iedereen graag doet wat hij of zij zelf wil. Nadat we vrijdag avond de eerste kerkdienst hadden meegemaakt, die op ons allen grote indruk heeft gemaakt, gingen we eten. Probeer het voor te stellen buiten met 4000 jongeren eten! Een hele klus om dit gestructureerd, netjes en nog een beetje smakelijk te houden. Daarom zijn er verschillende rijen waar je als bezoeker in kunt staan en hier wacht je op je eten. Het werkt net als in de film van Amerikaanse kantines: langs verschillende mensen lopen en iedereen doet iets op je bord. Het eten is simpel, eenvoudig en wel lekker. Eten gebeurt op de grond of op bankjes onder een afdakje. Nadien gooi je alles weg in bakken bij de grote keuken en is er iedere dag een corvee groep die de afwas doet. Taizé is ongelooflijk bijzonder door de nationaliteiten en het gemak van omgaan met elkaar. Het is gebruikelijk naast vreemden te zitten tijdens het eten, in de diensten of tijdens een workshop of gespreksperiode. Het is gebruikelijk te praten over religie, maar dagelijkse onderwerpen, liefdes en vriendschappen komen ook aan bod. Iedere avond was er een café waarin we een drankje konden drinken en konden feesten. Dé plek om de avond door te brengen! Leuk vond ik persoonlijk om te zien dat wij bij onze feesten grote muziekinstallaties, dj’s en discolampen gewend zijn. Taizé is het tegenovergestelde: 1 afdak, 5 jongens met een gitaar, 3 houten bankjes en verder niks! Maar zó gezellig! We gingen met zijn allen zingen, dansen en spelletjes spelen. Persoonlijk heeft dit mij weer doen beseffen dat een feest niet altijd hoeft te zijn met alcohol en een dj. Het is ontzettend gemoedelijk, knus en vertrouwd om met elkaar overdag een goed gesprek te kunnen voeren, en in de avond te feesten. Taizé is echt ontzettend bijzonder en ik gun het iedereen deze bijzondere ervaring een keer te mogen meemaken! Lente Gerlagh, namens alle jongeren: Jesse de Jong, Emma Bezemer, Colin Werkman, Maaike de Vries, Annelinde Reiling, Louise Kelling, Jelte de Jong, Wessel Roosjen, Emma Wiebenga, Anne Lijzen, Tirza Roosjen, Marit Bronda, Hanna Klapwijk, Marchien Boonstra, Silvan Klapwijk en Max Bezemer. Impressie namens de leiding: Taizé is een broedergemeenschap in Frankrijk, tussen Dijon en Lyon, waar 100 broeders vanuit de hele wereld wonen. In 1940 opgericht door Frere Roger, die een droom had van een plaats van ontmoeting tussen jongeren, ook vanuit de hele wereld. Bijna 75 jaar later komen daar het hele jaar door vele jongeren, op hoogtijdagen zoals met Pasen waren er 4000 jongeren... De doelgroep van Taizé zijn jongeren tussen de 17 en 30 jaar. Voor 15 en 16-jarigen is er een aangepast programma. Onze Peperjongeren zijn 14, 15 en 16. Voor de 14-jarigen hebben we een beetje gesjoemeld met de leeftijd, zodat allen mee konden doen met het aangepaste programma. We gingen er heen om te beleven en te ontmoeten. De heenreis ging supergoed, dankzij het overleg via de walkietalkies (ondanks deze hightech-tijd toch heel erg handig!). We bleven voortdurend bij elkaar rijden
en stopten elke 2 uur. We konden na het opzetten van de tenten aanschuiven bij het avondeten en bij het avondgebed. Het gebed is zeer indrukwekkend in de enorme kerk, je zit op de grond, met zo’n 65 broeders in witte pijen, en de voortdurende herhaling van de liederen. We vonden het bijzonder dat de jongeren zonder protest 3x per dag zelf naar de kerk gingen, vaak zaten ze er al ruim van tevoren om een goede plek te hebben. Ze gaven zelf aan het meditatieve zingen heel mooi te vinden, sommigen bleven na de avondviering nog wel een half uur in de kerk zitten voor het zingen. Op zaterdag was er bijbeluitleg in het Engels, waarna de jongeren van 15 en 16 jaar in groepjes werden verdeeld om verder te praten. Onze jongeren kwamen met fransen en Finnen in groepjes terecht. Voor sommige groepjes was het zoeken naar gespreksonderwerpen, en wennen aan het gesprek in het Engels. Sommige gesprekken liepen juist heel goed. Dit eindigde in allerlei spontaan bedachte spellen, waarbij ieder ‘land’ een spel inbracht wat de rest nadeed. De sfeer van Taizé was ontdekt. Die dag waren er nog workshops en 4-stemmig leren zingen. Een aantal heeft hieraan meegedaan, een aantal koos voor internationaal voetbal en spel. Ook leuk. Zondag was de paasviering, een overvolle kerk met duizenden mensen. Allemaal een kaarsje, zodat het licht zich verspreidde. Als afsluiting werd na elkaar in zo’n 30 talen gezegd: “Christus is opgestaan”, waarna de mensen die die taal spraken het herhaalden. Zo klonk dus vanuit de kerk op allerlei plaatsen in allerlei talen deze tekst op. Prachtig! ‘s Middags rust, mooi weer, genieten van de zon. We besloten de grote tenten af te breken zodat die droog mee konden. We mochten namelijk een nachtje in een Taizetent slapen, als we als tegenprestatie een uurtje corvee gingen doen. Dat betekende voor de meesten wc’s schoonmaken... maar dat bleek nog best leuk te zijn. Hanna en Emma B. dachten slim te zijn door dekens op te gaan vouwen, maar die waren anderhalf uur lang aan het vouwen.. Die dekens waren trouwens erg nodig, want de eerst 2 nachten waren rond het vriespunt en iedereen lag te rillen in de tent. ‘s Avonds was het feest bij de Oyak, het ontmoetingspunt. Hier was voor volwassenen 1 alcoholische consumptie te verkrijgen, waarbij Mariëtte en Chris hun ID moesten laten zien... De jongeren vermaakten zich met spel, muziek, ontmoetingen met allerlei nationaliteiten. Fantastische belevenis voor hen. Wij hebben genoten van de groep jongeren. Geen conflicten, geen ruzies, wij hadden het idee dat iedereen zich veilig voelde in de groep, hoe verschillend iedereen ook was. De sfeer was erg goed.
De terugreis begon zo voortvarend, we reden om 8.30 uur al van de camping. Na een half uur gaf het ene busje het op, had geen trekkracht meer, en er gingen steeds meer lampjes branden waaronder het lampje van stoppen. Gebeld met verhuurbedrijf, ANWB, etc. Dit verliep niet soepel, ook in Frankrijk was het Pasen en waren de garages dicht. De monteur die uiteindelijk langskwam was snel klaar met de diagnose: turbo/injectie (zoiets) kapot en niet meer te maken... Deze bus zou in Frankrijk moeten blijven.. Dit viel tegen. Gelukkig bleef de sfeer opperbest, de kinderen vonden het een groot avontuur en constateerden dat de reis hierdoor alleen maar langer zou duren, gelukkig! Na veel gebel, overleg, hulp van de ANWB bleek dat in een straal van 100 km alle verhuurbedrijven dicht waren. Er zat niets anders op dan aan de trein te denken. Na wat herindelen hadden nog 5 mensen over die geen plek hadden. Emma B., Lente, Marchien en Hanna zijn met Benno als begeleider naar het station gebracht in Chalon sur Saone, zonder te weten of ze diezelfde dag een verbinding naar huis zouden hebben. Ze hadden slaapzakken mee, tandenborstels, proviand voor onderweg. Na alles te hebben afgesloten met de garage, bagage overgeheveld etc., vertrokken we tegen 13 uur dan eindelijk richting Nederland. We moesten even omschakelen omdat het niet meer: “samen uit, samen thuis” was, wat de jongeren steeds hadden gezegd. Al snel kwam vanaf het station bericht dat de 5 met veel gepuzzel voor een kapitaal bedrag (want: 1e klas, anders was er niet meer, en zou het de volgende dag zijn, dus een overnachting erbij) een ticket hadden kunnen kopen en ‘s nachts om half 2 toch nog in Groningen aan zouden komen. Een opluchting! Het busje en de auto's waren om kwart voor 12 's avonds in Haren. En inderdaad stapten om half 2 Benno en de meisjes uit de trein, helemaal vol van de extra belevenissen: 1e klas gereisd met privé-coupe, eten en drinken, Wi-Fi, overstappen in Parijs met de metro, topje van de Eiffeltoren gezien. En dat alles totaal onverwacht... We hebben het gevoel alsof we véél langer weggeweest zijn dan 4 dagen, dat zal je begrijpen.. Het waren ook voor ons fantastische dagen, wij hebben ook kunnen genieten van de sfeer van Taizé, de diensten, de jongeren zelf, het mooie weer.
Chris Gerlagh, Mariëtte Bork, Benno Klapwijk, Freek Bronda en Annemiek Werkman.
George Hooijer onderscheiden. Ter gelegenheid van Koningsdag 2014 ontving George Hooijer op vrijdag 25 april uit handen van burgemeester Vreeman een Koninklijke onderscheiding voor het vele vrijwilligerswerk dat hij heeft gedaan voor ondermeer de OVG. Naast zijn werk als theoloog in dienst van de Peper heeft hij ook op andere inhoudelijke en beleidsterreinen meegebouwd aan onze gemeenschap. Hij zet(te) zich bovendien in voor het Groninger Gasthuis, het jeugd- en jongerenwerk in OostGroningen, het bestuur van het Willem Lodewijk Gymnasium en de Lions. In de loop van het jaar gaat hij met pensioen bij de Stichting Rotterdam. Hans Roldanus en Henk Boomker waren bij de uitreiking aanwezig. We willen hem gelukwensen met deze eervolle onderscheiding. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kamerkoor Erato LUSTRUMCONCERT 25 jaar o.l.v. Roel Griffioen m.m.v. instrumentaal ensemble van G.S.M.G.Bragi Programma The Spring of Thyme / John Rutter premiere van het Magnificat / Roel Griffioen Triumphs of Oriana / Engelse madrigalisten Missa Ascendens Christus / Tomás Luis de Victoria Waar? Groningen / Nieuwe kerk za 24 mei 2014 20:15 Zeerijp / Jacobuskerk zo 25 mei 2014 15:00 Voorverkoop via
[email protected] Kinderen tot 12 jaar: € 11 (voorverkoop € 9) € 15 (CJP, pas 65, studenten: € 13) Voorverkoop: € 13 (CJP, pas 65, studenten: € 11)
POEZIE VAN ….. JOHAN VERMEULEN
Uitkomst Je denkt, alles gaat van zelf maar zo werkt het niet voelen moet je en bemerken open staan en licht bewerken horen zien en zachtjes merken het binnenin versterken. De buitenwereld buitensluiten en afzien van geweld de bochten van de rechte weg belopen kastelen en ruïnes slopen de eigenheid uitverkopen het raadsel uitvergroten. De wereld groeit al naar verwachting en tegenslag groeit grillig mee de kunst is telkens af te wachten verlossing komt van lieverlee.
Johan Vermeulen Zuidhorn
GEZICHTEN HEBBEN NAMEN Vaak horen we: “bekend gezicht, naam onbekend”. Wie zijn die andere PeperGangers? Regelmatig portretteren we er een paar in deze rubriek. Samenstelling: redactie Peperclip
Correctie van de bijdrage van Nelle van Vliet in de vorige Peperclip: Nelleke komt vanaf het begin van de OVG in de Peper. Dat was 1990 (en niet 1995) Mijn naam is Brecht Gerbrandy Ik woon in Groningen Mijn leeftijd is 59 Mijn beroep was docente; nu ben ik consulente YASAP; dit is de Stichting Solidair met Kinderen en Vrouwen op West Timor In mijn vrije tijd fiets en tuinier ik; kortom bewust leven.. Ik ben Peperganger sinds 1992 Ik kom in de Peper, omdat oecumene mij aanspreekt en de vieringen verzorgd zijn. Mijn activiteiten voor de Peper zijn: lid van de collectecommissie èn van de werkgroep Einden Der Aarde (EDA) Mijn wens / tip aan de Peper: zoek aansluiting bij stedelijke intiatieven op gebied van duurzaamheid! -----------------------------------------------------------------------------------------------------------Mijn naam is Teus van Laar Ik woon in Groningen Mijn leeftijd is 52 Mijn beroep is neuroloog UMCG Mijn partner heet Adrienne Otten Ik heb 4 kinderen: Jelmer 25, Guusta 22, Egbert 19, Matthijs 4 In mijn vrije tijd speel ik graag piano en zeil ik graag (o.a. op het Wad) Ik ben Peperganger sinds 2009 Ik kom in de Peper, omdat dit een plek van bezinning is voor mij. Ik houd van de prachtige muziek en de rituelen. Het ontmoeten van mensen met dezelfde gerichtheid is voor mij van grote waarde.
GEZICHTEN HEBBEN NAMEN (vervolg) Mijn activiteiten voor de Peper zijn: lid van het bestuur en 1-2x per jaar voorbereidingsgroep vieringen. Mijn wens / tip aan de Peper: Op vele fronten vooral doorgaan met wat er is. Maar om dit vol te kunnen houden moeten de vensters open blijven, om ook vooral jongere mensen te blijven trekken. Het gevaar van geleidelijke veroudering en daarmee meer naar binnen gekeerd worden, ligt anders op de loer. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wij zijn Jooske en Martien Uittenbosch Wij wonen in het Drentse dorp De Wijk (onder de rook van Meppel). In de loop van dit jaar hopen we allebei 70 jaar te worden. Jooske is sinds 20 jaar natuurgeneeskundig therapeut en Martien is sinds 1999 emeritus (leger)predikant en sinds 2001 op vrijwillige basis als geestelijk verzorger verbonden aan de stichting Epafras voor geestelijke verzorging aan Nederlandse gevangenen in het buitenland. Wij hebben 2 dochters en 2 zonen. De kinderen en kleinkinderen, wonen vooral in het westen van het land. Dat dringt ons vaak naar de camping in Wassenaar. Onze eerste ervaring met de Peper was een viering met het Kerstoratorium. N.a.v. een tip van een nichtje uit Groningen. Sindsdien spreekt de Peper ons erg aan. We proberen elke maand een keer te komen. De betrokkenheid van leden van de Pepergemeenschap bij de voorbereiding en realisatie van de vieringen, de eigentijdse teksten en muziek: Steeds weer inspirerend. Door de afstand is het ons slechts een enkele keer mogelijk om mee een viering voor te bereiden. Door mee te draaien in het rooster van commissaris van orde dragen we graag ons steentje bij. En als het zo past schuiven we met genoegen aan bij het vrijwilligerskoor. Onze wensen voor de Peper? Doorgaan! en, om met de woorden van pater Jan van Kilsdonk te spreken, die we ooit in de Amsterdamse Dominicuskerk troffen en hoorden fluisteren tegen de mensen die de viering droegen: “Laat het in alle opzichten steeds gaan om kwaliteit”.!
Mijn naam is Hans Tulp Ik woon in Groningen, Verlengde Grachtstraat – vlakbij het Noorderplantsoen. Mijn leeftijd is 63 jaar Mijn beroep is ICT consultant bij Atos, heb momenteel heel leuk werk met reisjes naar Engeland en Schotland. Eind van het jaar houd ik het voor gezien en sluit ik mij aan bij de groep Peper pensionados. Mijn partner heet Maria Kruyt Samen met Maria’s kinderen heb ik heb 3 kinderen (vraag: hoeveel kinderen heeft Maria?) Ik houd veel van klassieke muziek (concerten, opera) en ben er ook actief mee bezig. Zo zing ik als bas bij kamerkoor Erato – kom vooral luisteren naar ons Jubileum concert op 24 en 25 mei. Daarnaast speel ik luit, een prachtig instrument om muziek uit Renaissance en Barok tot klinken te brengen. Ik ben Peperganger sinds Kerst 1993, toen ik met mijn zoon Rinse voor het eerst een Peperviering meemaakte. Rinse was dat jongetje dat na afloop van vieringen achter de piano kroop om piano te spelen. Ik kom in de Peper vanwege de openheid en vrijheid in geloof en godsbeelden. En de manier waarop we met elkaar vieringen maken. Verrassend om in voorbereidingsgroepen te merken dat wij vanuit verschillende kerkelijke (niet kerkelijke) achtergrond tot zulke mooie vieringen kunnen komen. Vanaf begin als Peperganger heb ik altijd ten minste 1x per jaar met een voorbereidingsgroep meegedaan, de eerste jaren als deelnemer, later als trekker. Ik ben ook een aantal jaren als redacteur van de Peperclip actief geweest. Volgend jaar pak ik de draad van Peper activiteiten weer op. Mijn wens / tip aan de Peper: Houd de thema’s voor het Peper jaarrooster zo open mogelijk en maatschappelijk relevant. Bij wijze van spreken: houd de krant naast de Bijbel.
Bijdrage van Thom Oosterhoff Eind jaren negentig plaatste het dagblad Trouw een aantal (ironische) columns met als titel : WORDT TOCH ROOMS. Uit de pen van Annemiek van den Brand vloeide de navolgende gebeurtenis over :
ONS ANTONIUS Het was nog een heel gesjouw van de Hema naar huis met zo’n doos vol hout achter op de fiets. En echt goedkoop was was het geval niet geweest. Maar toen het eigele tuinbankje na uren ploeteren dan toch in mekaar zat en fleurig stond te wezen voor de sombere stenen van mijn arbeidershuisje, maakte een gevoel van grote tevredenheid zich van mij meester. Hoewel van oudsher dorps, realiseerde ik me dat een bankje in de stad vastgeklonken diende te worden aan de muur. De pret zou anders geen lang leven beschoren zijn. Maar het kwam er die dag niet meer van. Eén nachtje zonder beveiliging moest toch kunnen, stelde ik mezelf gerust. De volgende morgen was het bankje weg, al mijn bezwerende gedachten ten spijt. Ik kon mijn ogen niet geloven, net zomin als mijn eigen naïviteit trouwens. Erg veel tijd om te kniezen had ik niet. Ik was op weg naar mijn zus die zojuist haar eerste kindje had gekregen. Nog wel op Antoniusdag, had mijn moeder opgetogen door de telefoon gejubeld. Antonius van Padua, de onbetwiste nummer 1 op de lijst van favoriete heiligen in mijn slordige familie, vooral vanwege zijn gave verloren voorwerpen altijd weer terug te bezorgen bij de rechtmatige eigenaar. Vanaf de schouw heeft Antonius mij jarenlang aangekeken met zijn kale kruin bruine pij en altijd lieflijke glimlach richting het kindje Jezus op zijn arm. Toffe gast, vonden mijn zus en ik. Ook omdat wij ons in zijn een keer per jaar mochten uitdossen als engel met échte vleugels, om mee te lopen in de processie ter ere van hem omdat hij ook nog eens beschermheilige was van onze parochie. Daar werd je toch zelf ook een beetje heilig van was onze stellige overtuiging. En voor een meisje dat stiekem van overtuigd was dat er eigenlijk een Bernadette van Lourdes in haar schuilging, maar dat dat maar niet aan het licht kwam omdat dat rot-dorp van haar geen grot had, was zo’n Antoniusprocessie een meer dan aardig compromis. Mijn geloof in de wonderen van Antonius taande met de jaren. Ik verloor meer dan hij ooit terug kon bezorgen en het automatisme waarmee ik vroeger al na twee minuten zoeken de toverformule begon te prevelen, vervaagde. Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn floppy met grote verhalen weer vind... het klonk niet. De traditie om –desnoods uit sentimentele overwegingen – toch ieder jaar de processie bij te wonen verflauwde tegelijk met mijn geloof. Maar omdat ik voor dat kraambezoek toch in Brabant was, vond mijn moeder, dat ik “ons Antonius “ dit keer toch met een bezoek moest vereren. Ik was tenslotte een tuinbankje kwijt, voegde ze daar aan toe. Ik keek haar wat meewarig aan. Maar ik ging.
En weer was ik geroerd door al die kleine meisjes, gewikkeld in vitrage die trots met hun vleugeltjes wapperend door het laantje rondom de kerk een beetje heilig liepen te wezen. Op de weg naar huis deed ik een zondag-open Hema aan en kocht mijzelf de verloren gele bank terug, die diezelfde avond opnieuw fleurig prijkte voor de sombere stenen van mijn arbeidershuisje. Vastgeklonken dit keer. Toen ik ‘s morgens wakker werd en naar buiten liep, stonden er twee eigele tuinbankjes . De eerste was, oh wonder, terugbezorgd. Ik belde mijn triomfantelijke lachende moeder en waagde het nog te zeggen dat die Antonius zijn wondere daad wellicht had kunnen verrichten voordat ik opnieuw honderdtwintig gulden ( nu euro 54,45 ) had neergeteld.. “Wanneer had hij dat dan moeten doen?’ verdedigde mijn moeder haar heerlijke heilige : “toch niet op zondag”?
PEPERKORREL De aarde beeft…. Een lichtgevend kruis in een lingeriewinkel (the) Passion in Groningen
Deadlines kopij voor de volgende Peperclips: Peperclips in 2014: 23e editie nr. 5 Inleverdatum 28 juni 2014 nr. 6 Inleverdatum 23 augustus 2014 nr. 7 Inleverdatum 4 oktober 2014 nr. 8 Inleverdatum 15 nov 2014
Verschijningsdatum 6 juli 2014 Verschijningsdatum 31 augustus 2014 Verschijningsdatum 12 oktober 2014 Verschijningsdatum 23 november 2014
nr. 1 2015 nr, 1 Inleverdatum 27 dec 2014
Verschijningsdatum 4 januari 2015
Peperclip is het informatieblad van Oecumenische Vieringen Groningen Redaktie: Anne Hesseling en Aart Jan de Geus Redaktieadres: Langestraat 226 9712 MJ Groningen E-mail:
[email protected] Internet: www.ovg-web.nl Stichting O.V.G. Iedere zondag is er een viering in de Pepergasthuiskerk om 10.30 uur. Contactadres voor informatie over de vieringen: Secretariaat OVG Marijtje van Duijn Oranjesingel 8 - 9717 CB Groningen. 050-3125173 /
[email protected]. Financiële bijdrage OVG Wilt u een bijdrage storten om de vieringen in de Pepergasthuiskerk te kunnen voortzetten? Het rekeningnummer is: NL51 INGB 0006 3189 43 Stichting Oecumenische Vieringen Groningen Postbus 257 - 9670 AG Winschoten Pastoraatsgroep De Peper heeft een pastoraatsgroep van vijf mensen. Voor een persoonlijk gesprek kunt u bij hen terecht. Zij bieden u een luisterend oor. Spreek gerust een van hen aan, als u er behoefte aan heeft om vertrouwelijk met iemand te praten. Misschien eenmalig, maar het kan ook vaker. Over gebeurtenissen in uw leven die u bezighouden. Over wat u na aan het hart ligt. Over uzelf. U kunt telefonisch contact opnemen of per e-mail. Verdere informatie vindt u in de folder Pastoraat in de Peper (ligt bij de uitgang) of op www.ovg-web.nl. Presbyterium Wilt u een aanvraag doen voor doop, belijdenis, een rouw- of trouwdienst, dan kunt u contact opnemen met het presbyterium via Sietse Wijnstra Eemskanaal ZZ 3 - 9623 PE Lageland. 050-7850375 /
[email protected] In het OVG vieringen jaarrooster voor 2014 zijn voorlopig de volgende data gereserveerd voor dopen: 23 februari, 20 april en 21 september. In verband met de benodigde voorbereidingstijd is het van belang om de doop tijdig aan te vragen (liefst 3 maanden van tevoren).
