Van de contactpersoon regio Hoorn

Regio Noord-Holland Redactie: J.A. de Haas Albert Schweitzerlaan 38 2037 RS HAARLEM (023) 536 07 99 E-mail: [email protected]

In de voorgaande Nieuwsbrieven heeft u kennis kunnen maken met de contactpersonen van Amsterdam en Zaandam. Nu heb ik de eer om in deze Nieuwsbrief het woord tot u te richten. Mijn naam is Peter Bom en ik ben in 1961 mijn loopbaan bij de Belastingdienst begonnen bij de inspectie Directe Belastingen in Amsterdam. Na diverse standplaatsen en functies heb ik uiteindelijk mijn carrière in Hoorn afgesloten.

Inhoud

www.postactieven-belastingdienst-nh.nl

Van de contactpersoon Hoorn In herinnering Dirk Stigter Inloopmiddag mei -regio Hoorn Dagreisverslag Broekerveiling Regioreis 2012 naar Wales (GB) Landelijke wandel- en fietsdag Ons pensioen bij het ABP Maak kennis met ‘Het Groene Hart” van de Douane Nieuwe aanmelding ‘De Ontmoeting’ Agenda Colofon

COMF Nieuwsbrief 36

Van de contactpersoon regio Hoorn

Velen van ons kijken ongetwijfeld vaak terug naar het verleden. Onlangs hoorde ik iemand op de radio zeggen dat het verleden geen toekomst heeft. Maar wanneer je ouder wordt kijk je nu eenmaal graag terug op het verleden, vooral over de leuke dingen wil je het hebben. Ook je ervaringen neem je mee naar de toekomst. Als je toen wist wat je nu weet….! Omdat de vorige schrijvers (was “schrijver” niet een rang bij de Belastingdienst?) ook herinneringen ophaalden aan het verleden lijkt het mij ook leuk u bij de hand te nemen naar mijn verleden bij de Belastingdienst. Vanaf september 1961 was ik werkzaam (zie foto onder) in het Centraal Belastinggebouw aan de Wibautstraat in Amsterdam op de inspectie directe Belastingen. Het geldtransport voor het ontvangkantoor werd geregeld door medewerkers van de Douanerecherche. Zij maakten gebruik van een Volkswagen Kever. De geldkisten werden aan de vloer vastgeketend. Elke werkdag op een vast tijdstip kwam er een van politieagent het binnenterrein op (ter bewaking) en sloot de portier eerst het hek van de achter ingang aan de Swammerdamstraat en na het binnenrijden van de “geldwagen” het hek van de hoofdingang. Op het moment dat de auto stopte bij de trap naar het bordes van het ontvangkantoor en de belastingdienstmedewerker met de geldkoffer uitstapte kwam er plotseling een man onder de trap tevoorschijn, rukte de geldkoffer uit zijn handen en zette het op een lopen naar het hek van de achteruitgang. Iedereen dacht natuurlijk, die boef zit in de val! Maar de boef was slimmer geweest.


1

september 2012

Een spijl van het hek was eerder door hem doorgezaagd en zodanig bewerkt dat dit niet zichtbaar was. De dief trapte de spijl uit het hek en door de ontstane opening verdween hij met gezwinde spoed uit het oog, iedereen verbaasd achterlatend. De clou van dit verhaal:…...De geldkoffer was leeg! In die jaren was het ook gebruikelijk dat je als werknemer deel uit maakte van de Bedrijfs Zelf Bescherming (BZB), zeg maar de voorloper van de Bedrijfs Hulpverlening (BHV). Hoewel mijn toenmalige chef daar niet veel mee op had, was ondergetekende ook lid van deze illustere organisatie geworden. Dat betekende bijvoorbeeld in de winterperiode sneeuwruimen op de parkeerplaats van het Centraal Belastinggebouw, zodat de heren inspecteurs met hun auto’s goed konden parkeren. Na afloop van deze klus werd er door de conciërge erwtensoep uitgedeeld in de kantine. Verder werd er natuurlijk flink geoefend door de leden van de BZB. Nadat ik mijn opleie ding als redder 2 klasse had afgerond begon het echte werk. Ik bouwde houten installaties, knoopte alles vast met allerlei knopen die ik had geleerd en liet mij, ondanks mijn hoogtevrees, van grote hoogte door middel van een lijnrem van deze installaties zakken. Het toenmalige hoofd van de BZB, inspecteur Reuvers, later directeur van de Directie Amsterdam, was de enthousiaste aanjager van deze club. Hij bedacht altijd ludieke oefeningen voor de BZB-ers. Zo was er eens een grote oefening gepland in samenwerking met de BZB-organisaties van de Raad van Arbeid, de Amstelbrouwerij en de Bescherming Bevolking van de gemeente Amsterdam. Als onderdeel van deze oefening moest de BZB van de Belastingdienst vanaf één kant een staalkabel over de Mauritskade plaatsen om gewonden per brancard over het water te kunnen verplaatsen. Onze commandant, Bob Lassing, was een fervent visser en hij had bedacht om de eerste lijn door middel van een werphengel over te kunnen gooien. Maandenlang hebben wij deze techniek geoefend en op de grote dag lukte het in één keer. Vervolgens werden er steeds dikkere lijnen overgebracht en ten slotte de staalkabel. Toen moest natuurlijk de eerste “gewonde” over het water worden getransporteerd. De arme man lag ingesnoerd op de brancard en ter beveiliging lag er een politieboot in de gracht met EHBO-ers aan boord. Onder het toeziend oog van de lokale pers en fotografen ging hij het water over. Hoewel de staalkabel gevaarlijk doorboog lukte het ons om de man met droge voeten over te krijgen. Onder luid gejuich werd hij aan de kant gehaald en op transport gesteld. Toen was het voor de toeschouwers natuurlijk niet spannend meer en ging men naar de andere oefeningen kijken. Al met al heb ik meer dan tien jaar deel uitgemaakt van de BZB-organisatie en kreeg ik namens de burgemeester van Amsterdam nog een oorkonde en gedenkpenning uitgereikt voor 10 jaar trouwe dienst. (wordt vervolgd) Peter Bom




Dinsdag 3 april overleed op 83 jarige leeftijd onze oudcollega Dirk Stigter. Velen hebben Dirk leren kennen als een markante en sociaal voelende persoonlijkheid.

Bij het overlijden van Dirk Stigter Hoe kwam hij bij de Belastingdienst terecht? Na het behalen van het diploma HBS-A in zijn geboorteplaats Leiden, was de vraag: wat nu? Een beroepskeuzeadvies bracht uitkomst met het advies te gaan studeren aan de toenmalige Belastingacademie. Welke criteria hierbij hebben gegolden weet ik uiteraard niet, maar vast staat dat hij geen spijt van deze keuze heeft gehad. Zijn eerste standplaats als inspecteur was Leeuwarden, waarbij zijn voorkeur daarbij uit ging naar het werk in de inkomstenbelasting. Een heffing die naar zijn mening de kans biedt om met alle facetten van het leven kennis te maken. Ook in zijn latere standplaats Haarlem is hij de inkomstenbelasting trouw gebleven. Hij schroomde daarbij niet zelf op onderzoek te gaan.  COMF Nieuwsbrief 36

2

september 2012

Eén anekdote uit de Haarlemtijd wil ik u niet onthouden. Met enige regelmaat bracht Dirk een bezoek aan de personeelszaal om gezellig een praatje te maken. Op zekerde dag hoorde hij van de chef de bureau de heer Christiaans, dat deze als lid van een zangkoor het befaamde duet uit de Parelvissers had ingestudeerd. ‘Dat heb ik nou altijd graag willen zingen’, gaf Dirk te kennen. ‘Wat let ons’, sprak de heer Christiaans. 'Geweldig’, was het antwoord van Dirk, ‘maar dan wel op een passend podium’. Tot grote hilariteit van het aanwezige personeel klommen de beide mannen op een tafel en brachten uit volle borst dit prachtige duet ten gehore. Dit nu was Dirk ten voeten uit! Al tijdens zijn middelbare schooltijd tekenden de eerste contouren zich af van de zaken die in zijn leven een belangrijke plaats zijn gaan innemen. Voor een bevriende buurman, en door hem bewonderde kunstschilder, vulde hij diens aangifte inkomstenbelasting in. In de jaren daarna volgde een uitbreiding van deze activiteit met dezelfde doelgroep. Een groot aantal kunstenaars heeft van zijn diensten gebruik gemaakt. Wel viel met Dirk niet te spotten, de administratie moest goed zijn bijgehouden en voor gekke bokkensprongen was hij niet te vinden. Daarnaast heeft hij lezingen gehouden voor diverse verenigingen van kunstenaars en bijvoorbeeld ook voor het FNV. Na zijn pensionering zette hij deze werkzaamheden voort en dat alles vrijwel belangeloos. Ook zijn interesse voor de wereld van de kunst kreeg een vervolg. Via persoonlijke contacten, rommelmarkten en veilingen bouwde hij een collectie op die er zijn mag. Daarnaast was hij één van de initiatiefnemers van de succesvolle Haarlemse Kunstlijn, terwijl hij tevens deel uitmaakte van onder meer de besturen van de Vishal en de Toneelschuur. Of dit alles niet genoeg was, begaf hij zich ook op het terrein van de politiek. Zowel in Leeuwarden als in Haarlem heeft hij voor de PvdA deel uitgemaakt van de gemeenteraad. Toch overheersen bij mij de persoonlijke herinneringen. Lange tijd kwamen we, met wederzijdse vriend Marinus Fuit, wekelijks bijeen. Onder het genot van een glaasje en een hapje, werden een keur van zaken doorgenomen, waarbij ook de humor en gezelligheid een belangrijke plaats innamen. De gezamenlijke bezoeken aan musea en exposities mogen evenmin onvermeld blijven. Langzamerhand liet zijn geheugen hem in de steek, wat hem overigens niet belette om op pakkende wijze de oud-collega’s kennis te laten maken met zijn kunstverzameling. Maar uiteindelijk was opname in een verzorgingshuis onafwendbaar. Zijn wereld mag dan kleiner zijn geworden, toch was er nog steeds een goed contact mogelijk bij de bezoeken. Nu is er dan een einde gekomen aan het leven van Dirk Stigter, in mijn gedachten zal hij blijven voortleven als een bloemrijk en aangenaam mens, Haarlem, april 2012, Jaap Plas




Inloopmiddag mei in Hoorn

Op vrijdagmiddag 11 mei 2012 hadden ruim dertig postactieven en hun partners de weg naar het Belastingkantoor in Hoorn gevonden. Wij werden ontvangen met koffie en thee met wat lekkers erbij. Tijdens zijn openingswoord heette Peter Bom ons van harte welkom en hij was vooral blij enkele nieuwe leden te mogen begroeten. De komende reis naar Wales werd nog onder de aandacht gebracht. Helaas kunnen maar 53 personen mee van de aangemelde 69. Ook staat ons de landelijke ontmoetingsdag op 26 september 2012 te wachten. Voor de regio’s Alkmaar, Hoorn en Zaandam is het bestuur nog bezig met het voorbereiden van een dagtocht in oktober 2012 en jawel, een kerstdiner in de maand december 2012.  Zodra er meer bekend is ontvangt u natuurlijk de nodige informatie. COMF Nieuwsbrief 36

3

september 2012

Tot slot vertelde hij iets over de bestuurlijke verandering die waarschijnlijk gaat plaatsvinden. Het bestuur onderzoekt de mogelijkheid tot het oprichten van een stichting voor de groepen postactieven in Noord-Holland. Hiermee wordt de bestuurlijke aansprakelijkheid beter geregeld en de kwetsbaarheid m.b.t. het functioneren van bestuursleden verminderd. De leden zullen hier verder geen last van hebben, alle activiteiten gaan gewoon op de oude voet verder. Het bestuur houdt u op de hoogte van de ontwikkelingen. Na het openingswoord ging het buffet open en kon genoten worden van de heerlijke hapjes en drankjes die voor ons klaarstonden. Al gauw werden weer de nodige nieuwtjes uitgewisseld. Onze nieuwe leden voelden zich ook al snel thuis en het werd erg gezellig. Een van de nieuwe leden ontdekte deze middag zowaar zijn oude “buurtjes”. Langzamerhand zie je toch dat er een “harde kern” van postactieven voor deze inloopmiddagen in Hoorn gaat ontstaan. Men vindt het leuk om elkaar op deze wijze te ontmoeten. Ook werd er door diverse aanwezigen niet geschroomd om zelf even een rondje met de hapjes te maken en te helpen bij het opruimen. Hulde hiervoor. Al met al was het weer een gezellige en goed verzorgde middag. Men kijkt alweer uit naar de volgende bijeenkomst. Een woord van dank ook voor de medewerkers van de facilitaire dienst en de catering. Het was uitstekend geregeld. Ruim na het officiële sluitingsuur verlieten de laatste postactieven het gebouw. Tot de volgende keer! Spottertje




In verband met de centrale bijeenkomst ‘De Ontmoeting’ in Nieuwegein op 26 september a.s. was er dit jaar voor gekozen om één dagreis te organiseren, maar dan wel met een uitgebreid programma.

Dinsdag 24 april: een dagtocht

Plus!

Het spreekt voor zich dat het stuur van de luxe touringcar ook ditmaal in handen was van de ons zo vertrouwde Pieter Korver. Met 49 deelnemers zette hij koers naar de eerste bestemming: de Broeker Veiling. Bij aankomst stond de koffie al uitnodigend klaar met daarbij een fors uit de kluiten gewassen Broekerbol. Na deze lafenis was het tijd om in te schepen op de Poddedel voor een rondvaart door het Rijk der Duizend Eilanden. Het is nauwelijks voor te stellen, maar oorspronkelijk bestond dit gebied uit meer dan 15.000 eilandjes. Allemaal ontstaan door het uitbaggeren van deze waterrijke omgeving. Een extra stimulans was daarbij dat de vrijgekomen grond bijzonder vruchtbaar bleek te zijn. Momenteel zijn er zo’n 200 eilanden over, waarvan nog maar een deel wordt bebouwd. De uitleg van de schipper werd onderbroken door Ineke ter Metz, die vol verve het wonderschone lied “Bai ons in Langedoik” ten gehore bracht, daarbij ondersteund door het uit volle borst door een ieder meegezongen refrein. Nauwelijks bekomen van dit intermezzo was het woord aan Jan Preusterink. De molen, die we passeerden, werd in de oorlogsjaren bewoond door zijn tante Zwaantje. Bij haar waren zeven joodse mensen ondergedoken en in 1944 is dat door verraad aan het licht gekomen. Eén wist er te ontsnappen maar de andere zes werden gearresteerd. Wonder boven wonder hebben ze het alle zes overleefd. Bij haar verhoor had Zwaantje een groot aantal distributiebonnen bij zich om al die hongerige monden te kunnen voeden. Zij wist die tijdig te verbergen in de zitting van een stoel en nu zijn deze bonnen in het bezit van Jan! In het dorp wordt nog steeds vol eerbied over tante Zwaantje gesproken en als eerbetoon is uit haar naam een boom in Israël geplant.
COMF Nieuwsbrief 36

4

september 2012

Na deze bewogen tocht werd het gezelschap ontvangen door een in Westfriese klederdracht geklede en goedgebekte dame voor een bezoek aan de veilinghal. Al in 1887 werd voor het eerst geveild en het huidige gebouw stamt uit 1912. De te veilen goederen werden per boot aangebracht en ook vanuit de boot geveild. De Broeker Veiling was daarmee de eerste doorvaartveiling ter wereld. Gelet op het aantal boten dat zich placht te melden waren er vaak lange wachttijden en kwam het zelfs tot een loting. Ons gezelschap kreeg ook zelf de gelegenheid om aan een veiling deel te nemen. Bij afslag werden een aantal producten geveild en de markt was bijzonder willig, slechts een enkele keer moest worden “doorgedraaid”. Tijd voor een ouderwetse Westfriese koffietafel, voorzien van een pruttelend petroleumstel onder de koffiepot en het spreekt voor zich dat ook de inmiddels traditionele kroket op tafel kwam. Toegerust voor de volgende attractie op naar Medemblik, een rit met de Museumstoomtram richting Hoorn. Een verbinding die al vanaf 1887 bestaat. Nu wordt de lijn van circa 20 km in ere gehouden als een toeristische attractie. Eén van de bekendste locomotieven is de Bello, destijds rijdend op de lijn Alkmaar - Bergen. Terwijl het houten rijtuig waarin we plaatsnamen dateert van rond 1900. In een gezapig tempo, heerlijk om even bij te komen, passeerden we de landelijke omgeving met plaatsjes als Opperdoes, Twisk en Wognum om uiteindelijk in Hoorn aan te komen. Hoorn is een oud VOC-stadje, dat veel te bieden heeft met mooie oude gebouwen en beeldhouwwerken. Zo is er het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen te zien. Een koopman-boekhouder, die zich tot gouverneur-generaal van het VOC wist op te werken. In de loop der jaren raakte dit standbeeld steeds meer om- streden en naar mijn mening niet ten onrechte. Voor veel tumult zorgde destijds de zaak rond de jeugdige Sara Specx , die hij in innige omstrengeling aan- trof met de 16 jarige vaandrig Pieter Cortenhoef. Zijn calvinistisch moraal was kennelijk zwaar geschokt. Uiteindelijk kwam Sarah er, gelet op haar jeugdige leeftijd, nog goed vanaf met de veroordeling tot een openbare geseling. Voor Cortenhoef bestond er minder clementie, reeds de volgende dag is hij ont- hoofd. Hem werd nota bene majesteitschennis ten laste gelegd, omdat hij de woning van Coen zou zijn binnengedrongen. Maar ook in breder verband liet Jan Pieterszoon Coen van zich spreken. Zo voerde hij strijd op de Banda eilanden om daar het monopolie op de levering van nootmuskaat te verkrijgen. Bij deze actie zijn er duizenden Bandanezen omgekomen, zelfs een aantal van 20.000 inlanders wordt in dit verband genoemd. Deze bedenkelijke zaken rond Coen zijn aanleiding geweest om de tekst onder het standbeeld van een meer kritische kanttekening te voorzien. Een tijdgenoot van Coen was Willem IJsbrantszoon Bontekoe, bekend door het scheepsjournaal dat hij als schipper van de VOC heeft bijgehouden. Daarin valt te lezen dat door onvoorzichtigheid van de botteliersmaat in 1618 brand uit- brak op zijn schip De Nieuw Hoorn.
COMF Nieuwsbrief 36

5

september 2012

De gevolgen waren rampzalig: het vuur bereikte de ruim 300 vaten buskruit en het schip ging reddeloos verloren. Slechts een kwart van de 206 bemanningsleden overleefde deze ramp, waaronder ook de zwaargewonde Bontekoe. De schrijver Fabricius heeft vanuit de notities in het journaal in 1924 het boek “De scheepsjongens van Bontekoe” geschreven, deels berustend op waarheid en deels ook op fictie. Een belangrijke rol is daarbij toebedeeld aan de scheepsjongens Hajo, Rolf en Padde. Deze knapen zijn nu vereeuwigd door middel van een standbeeld, waarbij zij uitkijken over de haven van Hoorn.

En dan het is het tijd om de bus weer op te zoeken en op weg te gaan richting restaurant Stam in Wognum om aldaar de inwendige mens te versterken. In de woorden van heer Bommel kan gesproken worden van een eenvoudige maar voedzame maaltijd. Soep vooraf, aardappelen met diverse soorten groente en een coupe ijs toe. Dit alles uiterst smaakvol toebereid. Maar ook aan deze marathondag kwam een eind en wel via een vlotte terug- reis naar Haarlem, waar we rond halfnegen arriveerden. Na het afscheid- nemen, de auto opgezocht en met een heel voldaan gevoel richting huis. Een compliment voor de vlekkeloze organisatie van deze bijzonder geslaagde dag is hier zeker op zijn plaats! (Voor meer foto’s van deze dagreis ga naar http://postactievennh.mijnalbums.nl/ )

mei 2012

Jaap Plas




Wat vliegt de tijd. Er is alweer een jaar voorbij sinds de reis naar Normandië. Via de bekende opstap plaatsen waar we medereizigers ophalen, rijdt onze chauffeur Dirk naar Haarzuylens voor de eerste tussenstop. Hier krijgen wij koffie met gebak en tevens is er gelegenheid om elkaar te begroeten.

Verslag reis naar Wales Ook maken we kennis met Ingrid, de vrouw van Dirk. Ingrid gaat mee als reisleidster en zorgt voor de drankjes in de bus. Je hoeft maar op de knop te drukken en Ingrid komt 'aangevlogen'. Daarna rijden we door naar Calais. Via de Eurotunnel gaan we naar Dover. De tunnel is 30 km. lang en 35 m. diep. Na een half uur zijn we aan de andere kant van Het Kanaal. Vervolgens rijden we naar ons hotel in Swindon waar we één nacht slapen. Na het diner gaan we op tijd naar bed want het was een lange dag. De volgende morgen vertrekken we na een stevig ontbijt richting Birmingham voor een koffiepauze. Dan rijden we naar het plaatsje Llangollen in Wales. Llangollen ligt aan de rivier de Dee met een 14e eeuwse hangbrug, aquaduct en een kanaal. We gaan eerst op zoek naar een pinautomaat om Engelse ponden te pinnen
COMF Nieuwsbrief 36

6

september 2012

In de wegrestaurants zijn wel pinautomaten, maar niet voor mensen met een buitenlandse pas. Nu kunnen we de leuke winkeltjes bekijken en ergens gaan lunchen. s 'Middags maken we gezamenlijk een tochtje met de trekschuit over het Llangollen Canal. De stemming zit er al goed in. Via een mooie toeristische route, zoals we van Dirk gewend zijn, rijden we naar onze eindbestemming The Celtic Royal Hotel in Caernarfon. Een prima hotel.

Woensdagmorgen kunnen we Caernarfon, het bekendste stadje van Noord-Wales gaan bekijken. Het centrum van het stadje is omgeven door een stadsmuur. Verder is er een kasteel, gesticht in het jaar 1090, maar in zijn huidige vorm grotendeels 13e-en 14e eeuws, het symbool van de Engelse overheersing. Prins Charles is hier in 1969 gekroond tot Prins van Wales. Na de lunch vertrekken we naar Llanberris. Daar gaan we met de stoomtrein van de Snowdon Mountain Railway naar de top van de 1085 m. hoge berg Snowdon. We vertrekken met zonnig helder weer. Helaas zit de top van de berg in de wolken waardoor we niet van het uitzicht kunnen genieten. 's Avonds genieten we weer van een heerlijk diner.

Het is al weer donderdag en vandaag regent het pijpenstelen. Om 9:30 uur vertrekken we naar het schiereiland Anglesey via de nieuwe brug. De oude Manai Bridge is ontworpen door Thomas Telford. Helaas is de bus van Dirk te groot om over deze brug te rijden. We gaan naar het plaatsje Llanfair. De officiële naam van deze plaats heeft 58 letters, de langste naam ter wereld, maar daar zal ik jullie niet meer lastig vallen want het is toch niet uit te spreken. We worden op het dorpsplein voor de ingang van een warenhuis afgezet en kunnen even shoppen en/of
koffiedrinken.

COMF Nieuwsbrief 36

7

september 2012

Hierna gaan we naar de badplaats Llandudno. De pastelkleurige hotels in typisch Victoriaanse stijl geven Llandudno een statig aanzien, maar tegelijk hangt er ook een vergane gloriesfeer. De 19e eeuwse hoogtijdagen, toen de stad door de groten der aarde werd bezocht, zijn allang voorbij. En helemaal als het regent. Gelukkig zijn er ook genoeg restaurantjes en warenhuizen om bv. regenjacks en paraplu's te kopen. Op de terugweg naar het hotel krijgen we koffie met koek in de bus. Dit alles is verzorgd door Ingrid. Super!!!

Na een goede nachtrust gaan we om 9:30 op weg naar het stadje Conwy. Hier staat een burcht die gebouwd is tussen 1283 en 1289 in opdracht van Edward I. Het ommuurde stadje heeft 22 hoefijzertorens en drie toegangspoorten. De bus van Dirk kan maar met moeite door de poort. Gelukkig is het vandaag prachtig weer. Dat komt goed uit, want we gaan naar Bodnant Garden met zijn deels terrasvormig aangelegde tuinen. Prachtige azalea's en rododendrons in alle mogelijke kleuren, een rosarium, waterval en nog veel meer. Het is overweldigend. Daarna rijdt Dirk via een mooie route door Wales terug naar ons hotel. Vanavond op tijd eten en daarna de jaarlijkse Bingo met leuke prijzen. Vandaag bezoeken we het leisteenmuseum in Llanberris. In de fabriekshal wordt prachtig weergegeven hoe zwaar het werk was. Vergelijkbaar met de mijnwerkers bij ons in Limburg. Vervolgens rijdt Dirk om naar Portmeiron. In tegenstelling tot de wat grauwe stadjes in Wales staan hier hele kleurrijke huizen in de stijl van de Italiaans Middellandse Zee opgetrokken door architect Sir Clough William Ellis. Er groeien zelfs subtropische planten en palmbomen. Na het diner hebben de heren het 'Kozakkenlied' gezongen voor de dames. Dan is het tijd om de koffers in te pakken want de volgende morgen gaan we aan de terugreis beginnen. De volgende ochtend kom de regen met bakken uit de hemel. Alvorens we naar het hotel in Swindon gaan, bezoeken we het Great Western Railway Museum. Hier kunnen we de enorme stoomlocomotieven bekijken. Tegenover dit museum blijkt een gigantische outlet store te zijn. Dat komt goed uit, want het blijft regenen. De volgende dag is het ook slecht weer als we via de Eurotunnel weer richting huis vertrekken. Na een afscheidsdiner in ‘De Zoete Inval’ te Halfweg worden we door Dirk weer naar onze opstapplaatsen gebracht. Een geweldige reis. Hierbij wil ik Dirk, Ingrid, Gerard, André en alle reisgenoten bedanken voor de gezellige en goed verzorgde week en misschien tot volgend jaar. De groeten van Rinske




(Voor veel meer mooie foto’s van de Wales-reis ga naar http://postactievennh.mijnalbums.nl/ )  COMF Nieuwsbrief 36

8

september 2012

Landelijke Wandel- en Fietsdag 2012 Hoera, we gaan weer fietsen. Zaterdag 16 juni mogen we weer genieten van de natuur. De routes die door de organisatie van de FPF worden uitgezet gaan altijd door een sterk wisselend landschap dat zeer de moeite waard is. Dan valt ons oog op de startplaats. Berg en Dal???? Zevenheuvelenweg bij Nijmegen??? Klopt dat wel?? Zit er niet een foutje in de aankondiging? Nijmegen dat is de wandelvierdaagse!!! Die gaan we toch zeker niet fietsend afleggen?? Nou, het is geen vergissing. De start is wel degelijk in Berg en Dal. Andere jaren konden we vanuit ons hutje op de hei naar de startplaats tuffen maar Nijmegen vinden we toch iets te ver om daar dan op tijd te kunnen starten. Dan maken we er maar een weekendje van. We zien wel op welke heuvel we stranden. Als de pedalen niet meer rond gaan, gaan we gewoon lopen en vanaf boven gaat het altijd weer prima naar beneden. Via weekendjeweg.nl gekeken of het Hampshire Landgoedhotel-Holthurnsche Hof, dat ook de startplaats is, nog een plekje voor ons en onze vrienden heeft en jawel hoor. Voor een hele schappelijke prijs zijn we drie dagen onder de pannen inclusief een diner op de eerste dag. De tweede dag worden we goed verzorgd door de organisatie zodat dat ook geen problemen kan opleveren. e Vrijdag de 15 in de stromende regen op weg naar ons hotelletje. Dat belooft wat. Zaterdag rollen we uit bed en schijnt het zonnetje. We genieten van een prima ontbijtbuffetje en melden ons daarna aan met de bekende koffie met cake en dan maar eens zien wat de dag ons gaat brengen. Het weer is redelijk ondanks de mindere voorspellingen. We beginnen met een hellinkje (??) af. Oei dat gaat hard, gelukkig doen de remmen het goed al is het wel zaak om eerst de achterrem te gebruiken en dan pas de voorrem. Anders gaan we over de kop, zo hard dalen we af. De route voert ons o.a. via Beek langs Nijmegen naar de Waal en door het plaatsje Ooij. Hier zijn we al eens eerder geweest met een bustocht en de plaatselijke restauranthouder raakt weer heel wat bakjes koffie met appelgebak kwijt. Na al dat lekkers gaan we verder en op een gegeven moment fietsen we zelfs in Duitsland. Aldaar worden we begroet door het echtpaar Ooievaar met twee jongen op het nest. Pa komt net thuis met wat eten voor het grut. Langs Kranenburg fietsen we weer richting Nederland en in de buurt van Groesbeek gaat er iets fout met het kaartlezen. De aansluiting tussen de Nederlandse knooppunten en die in Duitsland leveren wat problemen op waardoor de officiële route door ons tijdelijk wordt verlaten. Gelukkig vinden we op een gegeven moment weer de aansluiting en kunnen we verder met de officiële route. We moeten hiervoor wel even op de pedalen want er zit een hele lange, gemene, klimming in het foute stukje. Na al die inspanning vinden we ook weer een uitspanning die onze dorst wel wil lessen. Even later komen er nog meer fietsers langs waarvan een aantal ook de binnendoor route heeft afgelegd. Even afmelden, ons opfrissen op de prachtige kamer en dan aanvallen. De Indische maaltijd is prima verzorgd en er is, na een kleine stagnatie in de aanvoer, ruimschoots voldoende voor iedereen. In tegenstelling tot vorig jaar is bijna iedereen die zich heeft aangemeld ook op komen dagen. Ongeveer 100 fietsers, 100 wandelaars en 15 MTB’ers zijn van de partij. Niemand heeft e zich door de regen van vrijdag de 15 af laten schrikken. Terecht, want op een paar spetters na hebben we het de hele dag zo’n beetje droog gehouden. Het lunchpakket dat we meekregen voor onderweg mocht er weer zijn. De FPF zorgt er wel voor dat we geen honger hoeven te lijden. Bij het afmelden vingen we nog iets op over een wandeling van 10 kilometer. Zou dat nog wat zijn voor de zondag? We hebben tenslotte een heel weekend geboekt. Even bij de organisatie gevraagd en ja hoor er was nog wel een routebeschrijving beschikbaar. Na de koffie en nog een paar spelletjes de kamer opgezocht voor een wel verdiende nachtrust. De volgende ochtend schijnt het zonnetje weer en we besluiten om de wandeling te maken waarvan we de beschrijving hadden gekregen. Ook deze wandeling was bijzonder mooi. De organisatie heeft zich weer flink uitgesloofd voor ons. Daarvoor willen wij ze hartelijk bedanken en we kijken alweer uit naar volgend jaar. We houden de website in de gaten want er zijn nog meer leuke en sportieve activiteiten. Uw Gerard Brouwer
COMF Nieuwsbrief 36

10

september 2012

Ons pensioen bij het

Op de bijeenkomst van de regiocontactpersonen van de Commissie Postactieven Belastingdienst (CPB) heeft Joop van Lunteren – bestuurslid Pensienfonds ABP (foto)- een uiteenzetting gegeven over het hoe en wat van onze pensioenen. Enkele zaken hierover zijn in mijn geheugen blijven hangen, of ik ze geheel juist heb onthouden weet ik niet, maar het is wat mij bijbleef. Er is veel te doen over de dekkingsgraad (berekende kans dat alle verplichtingen kunnen worden nagekomen) van de pensioenen. Vroeger werd rekening gehouden met een rente van 4% op het pensioenkapitaal. Accountants vonden dat vreemd, er zou rekening gehouden moeten worden met de werkelijke rente. Zo geschiedde door ingrijpen van de wetgever. De rente in Nederland ligt historisch laag, daardoor is de dekkingsgraad ook te laag. Als we met Spaanse rentes te maken hadden, kon de indexering weer worden doorgevoerd en zou de 8,5% indexatieachterstand worden ingelopen. Dat is wel vreemd als je bedenkt dat Spanje er slecht voorstaat. Voor Nederlandse pensioenen betekent dit, dat Mark Rutte niet te veel moet bezuinigen, zodat de kredietwaardigheid van Nederland wordt afgewaardeerd en de rente stijgt. Hierdoor ontstaat een hogere dekkingsgraad. Wél is dat slecht voor de schatkist en mogelijk aanleiding voor inflatie. Tevens kan het gebeuren dat in jaar één een verlies op beleggingen optreedt van 20% en dat dit in jaar twee wordt goedgemaakt. Een lagere rekenrente over een met 20% verlaagd kapitaal laat een desastreuze daling van de dekkingsgraad zien. Er zijn nog meer bedreigingen voor de pensioenen. Nederland is met enkele andere kleine landen een land met grote pensioenreserves. Voor de pensioenen in Nederland is inflatoire financiering dus heel slecht. Voor landen met hoge schulden kan het de oplossing zijn. Europa speelt hier dus ook een grote rol. In de krant las ik dat het ABP er ten tijde van de privatisering goed voorstond. Er werd niet bij verteld dat dit mede kwam door afwaardering van de pensioenaanspraken. Eerst bouwden we een welvaartsvast pensioen op (meestijgen met de welvaart). Dat werd een waardevast pensioen (meestijgen met de geschoonde inflatie) en vervolgens bleek het goedkoper om een middelloon pensioen te geven.Immers goedkoper omdat de meeste mensen vlak voor de pensionering het hoogste inkomen in hun carrière verdienen! Allemaal afwaarderingen zonder rekening te houden met opgebouwde rechten. Die vervielen direct. Geen wonder dat de pensioenfondsen rijk leken. Toen werd de VUT uit de pensioenpot betaald. Politiek goed voor de werkgelegenheid van de jongeren, die dus ook niet voortdurend moeten mopperen over hun rechten. Velen hebben kunnen doorstuderen en zullen, ondanks de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd, niet zo vele uren in hun leven werken als de vorige generaties. Bovendien beginnen ze vrijwel allen vanuit een zekere welvaart. Tijdens de bijeenkomst werden diverse vragen gesteld, onder meer over de wijze van beleggen en de onzekerheden. Er kwamen heldere, maar niet altijd gewenste antwoorden. Wel werd nog eens duidelijk gemaakt dat het werken met actuele rente veel problemen geeft door de schommelingen. Een rekenrente met enige stabiliteit, zoals voorheen de 4% zou veel onzekerheid kunnen wegnemen. De overheid hanteert die 4% ook nog steeds als het over Box 3-inkomen gaat. De pensioenen worden ook nog bedreigt doordat de levensverwachting toeneemt. Natuurlijk was dat te voorzien maar dat het zo snel zou gaan had niemand verwacht. Conclusie: We hebben een speculatief pensioen zonder garanties en een overheid met tekorten, die bij pensioenfondsen grote potten geld ziet en daar maar moeilijk af kan blijven. Verder zullen er tekorten blijven. Politici willen leuke dingen voor de mensen doen en dan het liefst zonder dat die mensen dat rechtstreeks in hun portemonnee merken. De pensioenbestuurders doen hun best, maar er zijn vele bedreigingen.
COMF Nieuwsbrief 36

10

september 2012

Nu kunnen de pensioenen nog betaald worden uit de premies en behoeft het kapitaal niet te worden aangetast. Als dat anders wordt, door minder bijdragen en meer gepensioneerden, wordt het kapitaal waarmee moet worden belegd minder en zou een neerwaartse spiraal kunnen ontstaan. Al met al: “Leuker kunnen we het niet maken”……! Zeker zolang de politiek kan ingrijpen, zonder repercussies. Bij voorbeeld door een heffing in te voeren op aandelentransacties. Die vinden bij pensioenfondsen veel plaats. Dat betekent dus wéér een greep in de pensioenpot. Onlangs hoorde ik een minister zeggen dat de ouderen toch gemiddeld € 250.000 hebben. En dat daarom in de eerste maand van de AOW, wel minder betaald kon worden, afhankelijk van de verjaardagsdatum. (Red.: Inmiddels is dat al een feit geworden.) Ook las ik dat de crisis opgelost kon worden door de ouderen rechten te ontnemen en hogere bijdragen te laten betalen voor hun gezondheidszorg. Die kunnen toch niets doen, die staakten hun werk immers toch al! Wat de toekomst in petto heeft is dus niet duidelijk. Al met al wees blij met het pensioen dat u nog krijgt geniet ervan, zolang het kan. André Piket (Red.: deze bijdrage werd op 2 mei geschreven. De inhoud kan op punten achterhaald zijn door politieke veranderingen)

Maak kennis met Het Groene Hart De communicatieafdeling van de Douane Nederland heeft dit jaar een gloednieuwe, digitale, uitgave beschikbaar gemaakt voor gepensioneerde (postactieve) douanemedewerkers: Het Groene Hart. Deze uitgave komt eens per kwartaal beschikbaar en biedt een selectie van de beste verhalen die de voorgaande drie maanden verschenen in het interne bedrijfsblad van de Douane. Behalve opmerkelijke nieuwsberichten en wetenswaardige achtergrondverhalen over de organisatie en het werk van de Douane vindt u in de uitgave rubrieken als: Het is groen en het …., Sociaal bewogen en desTIJDS. Daarin leest u over bijzondere hobby’s en nevenwerkzaamheden van actieve douanemedewerkers en memorabele gebeurtenissen uit de roemruchte douanehistorie. Bent u gepensioneerd douanemedewerker (of gewoon geïnteresseerde) dan kunt u zich gratis abonneren op Het Groene Hart. Stuur een e-mail met uw naam aan de redactie: [email protected]. en geef daarin aan dat u Het Groene Hart graag digitaal wilt ontvangen. De uitgave is dit jaar al twee keer verschenen en had bij de e 2 uitgave al weer een belangrijke digitale verbetering ondergaan.


COMF Nieuwsbrief 36

11

september 2012

Nieuwe aanmeldingen periode 1 oktober 2011 t/m 31 maart 2012 Regio Hoorn

Regio Haarlem

M.G.N.J. Appelman, Hoogkarspel Mw. E. Beers-Tak, Hoorn Mw. A.J. Blokker-Klein, Hoorn J.W.H. Doesburg, Hoorn C.J.J. Frederiks, Wognum H.J. Loek, Bovenkarspel A.J. Moens, Bovenkarspel B. Wouters, Grootebroek. Regio Amsterdam

H.J. Langeveld, Hillegom P. van der Luit. Zie onder. C.T.J. Marchand, Haarlem S.J. Ruitenbeek, Spaarndam L.W.F. Peterzen, Vijfhuizen A. Biesheuvel, Haarlem M.M. van der Veen, Santpoort

J.R. Spijker, Hilversum D.v.d. Meij, Rijnsburg Mw. M van 't Klooster, Weesp Mw. S.F.M. Onken, Aalsmeer. U. Helstone, Amsterdam B, Ockhuysen, Den Haag.

Dhr. en mw. L.J.Boshuizen, Den Helder Dhr. en mw. W van der Poll, Heerhugowaard

Regio Alkmaar

De Ontmoeting Voor “De Ontmoeting” in Nieuwegein op 26 september hebben zich 237 deelnemers van onze regio aangemeld. 153 personen geen mee met de bus en 84 gaan op eigen gelegenheid. Het lijkt weer een groot succes te worden. Het programma ziet er goed uit en we hopen weer veel (oude) bekenden tegen te komen. Iedereen alvast veel plezier op die dag.

Agenda 2012 Haarlem 16 oktober 30 oktober 14 december Regio Nrd-Holland 5 september Landelijk 26 september

Inloopmiddag Surinameweg Najaarsvergadering bestuur COMF Kerstdiner Regiovergadering te Zaandam De Ontmoeting – Nieuwegein – Business Center

Colofon Deze nieuwsbrief is een uitgave van de postactievenregio 21 (COMF-Haarlem) en wordt verspreidt onder alle postactieven in de regio Noord-Holland. Samenstelling en redactie: Co de Haas; Bram Otte; Vormgeving: Bram Otte Medewerkers bijdragen: Peter Bom; Gerard Brouwer; Rinske de Groot; André Piket; Jaap Plas; Spottertje. Foto’s: Gerard Brouwer; Clemens Frederiks; Jaap Plas. Bezoek regelmatig onze website voor het laatste nieuws: www.postactieven-belastingdienst-nh.nl. Meer foto’s - van vele reizen en activiteiten (óók alle foto’s van de Dagreis Broekerveiling en Walesreis uit deze Nieuwsbrief) – kunt u bekijken, bestellen en/of downloaden via onze fotowebsite http://www.postactievennh.mijnalbums.nl/

COMF Nieuwsbrief 36

12

september 2012