Samenvatting van de aanbevelingen, aangevuld met de situatie in België en in de wereld (Sept. 2016)
Uprooted: The growing crisis for refugee and migrant children Rapport over migranten- en vluchtelingenkinderen in de wereld 50 miljoen ontheemde kinderen wereldwijd Op 19 september 2016 houdt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een speciale vergadering over de situatie van vluchtelingen en migranten wereldwijd. Op 20 september 2016 organiseert de president van de Verenigde Staten een speciale top over de vluchtelingencrisis (Obamatop). In aanloop naar deze vergaderingen, publiceert UNICEF op 7 september 2016 het rapport “Uprooted: the growing crisis for refugee and migrant children”. UNICEF vraagt de internationale gemeenschap om migranten- en vluchtelingenkinderen als prioriteit naar voor te schuiven aangezien de migranten- en vluchtelingencrisis bovenal een crisis is voor kinderen. Volgens de laatste schattingen, zijn er wereldwijd 50 miljoen kinderen die over de grenzen heen gemigreerd zijn of onder dwang ontheemd. Onder hen zijn er 28 miljoen kinderen op de vlucht voor geweld en onveiligheid. Tussen 2010 en 2015 is het aantal vluchtelingenkinderen met 77% gestegen en dit cijfers zal niet snel dalen. Bijna 1 kind op 200 in de wereld is vandaag een vluchteling. Een op de drie Afrikaanse migranten is een kind. Zeven op de tien kinderen die in 2016 in Europa asiel aanvragen zijn op de vlucht voor conflicten in Syrië, Afghanistan en Irak. Voor de 28 miljoen kinderen die weggejaagd zijn van hun thuis, is er geen tijd te verliezen. Anderen zullen hen volgen de komende jaren en de beslissingen die vandaag genomen worden, zullen bepalen of hun weg naar een betere toekomst leidt of ze zullen blijven gekwetst worden en blootgesteld aan onaanvaardbaar gevaar. Ook binnen Europa is de migranten- en vluchtelingencrisis bovenal een crisis voor kinderen. De gegevens van Eurostat1 tonen aan dat binnen Europa 586.645 kinderen asiel hebben aangevraagd de voorbije 19 maanden, waarvan 560.140 binnen de landen van de Europese Unie. In 2015 bedroeg het aantal asielaanvragen van niet-begeleide minderjarige vreemdelingen (NBMV) in Europa bijna 96.000. Op dit ogenblik zitten er bijna 27.500 kinderen geblokkeerd in Griekenland. 9 op de 10 kinderen die Italië via de zee bereiken zijn niet-begeleide kinderen. Er zijn meer dan 60.000 kinderen die opgevangen worden binnen het systeem van sociale bescherming in Duitsland. Het aantal NBMV dat in Duitsland erkend is als oorlogswees is in 2015 opgelopen tot 42.300. Vandaag verblijven er 761 minderjarigen in het kamp in Calais, waarvan 608 NBMV. In Zweden hebben 36.000 niet-begeleide kinderen asiel aangevraagd in 2015. Kinderen vertegenwoordigen ongeveer 44 % van de migranten en vluchtelingen die vandaag geblokkeerd zitten in Zuidoost Europa. Van de 160.108 migranten en vluchtelingen die in Griekenland zijn toegekomen via de zee in 2016, zijn er 38% kinderen. In België hebben 12.100 kinderen asiel aangevraagd in 2015 (3100 NBMV).
1
http://ec.europa.eu/eurostat/web/asylum-and-managed-migration/data/main-tables
Zes doelstellingen en aanbevelingen om migranten- en vluchtelingenkinderen te beschermen UNICEF vraagt om kinderen in het centrum van de wereldwijde discussies en acties rond migratie te plaatsen en te pleiten voor het respecteren van hun rechten, steunend op deze zes doelstellingen en aanbevelingen rond de bescherming van migranten- en vluchtelingenkinderen. UNICEF baseert zich daarvoor op het Verdrag inzake de rechten van het kind.
1. Bescherm kindvluchtelingen en -migranten en in het bijzonder niet-begeleide kinderen tegen uitbuiting en geweld Neem maatregelen om de systemen die kinderen beschermen te versterken, met inbegrip van de opleiding van sociale en kinderwerkers en de samenwerking met ngo's en professionele groepen. Bestrijd de mensensmokkel, niet alleen door de ordehandhaving te verstrengen maar ook door migrantenkinderen beter te steunen met de systematische aanstellingen van bevoegde voogden; een betere toegang tot informatie over hun eigen situatie en het beheer van hun dossier; toegang tot rechtshulp. De regeringen moeten ook duidelijkere richtlijnen opstellen voor de ambtenaren die over de migratiestatus van kinderen beslissen, om te voorkomen dat kinderen en gezinnen worden teruggestuurd naar vervolging, gevaarlijke of levensbedreigende situaties; het principe van 'het beste belang van het kind' moet in alle gevallen de wettelijke besluitvorming sturen.
De situatie in België Volgens een recent rapport van Europol-Interpol2, worden meer dan 90% van de verplaatsingen die migranten en vluchtelingen ondernemen gefaciliteerd door bestaande criminele netwerken. De gegevens van EUROSTAT tonen aan dat meer dan 560.140 asielaanvragen werden aangevraagd door kinderen binnen de EU sinds januari 2015. In België hebben 12.100 kinderen asiel aangevraagd in 2015 (3100 NBMV). Als 90% van de verplaatsingen die vluchtelingen en migranten ondernemen binnen de EU gefaciliteerd worden door smokkelaars die werken voor criminele netwerken, zijn er naar schatting minstens een half miljoen kinderen die gedurende hun reis naar Europa beroep hebben gedaan op smokkelaars. UNICEF is verontrust over het fenomeen van mensenhandel en -smokkel en de impact die dit kan hebben op het leven van kinderen. Ook in België vraagt UNICEF dat inspanningen gedaan worden om het fenomeen van kinderhandel gelinkt aan migratie in kaart te brengen. Het is eveneens essentieel dat de actoren binnen de kinderbescherming uitgerust zijn om een individuele begeleiding en ondersteuning te bieden aan alle kwetsbare kinderen en jongeren op de vlucht, met een bijzondere aandacht voor de niet-begeleide kinderen. UNICEF vraagt ook om meer rigoureus de gegevens te verzamelen in verband met kinderen die slachtoffer zijn van kinderhandel (minder dan 10 gevallen worden geregistreerd elk jaar, wat wil zeggen dat heel veel slachtoffers niet geïdentificeerd worden).
2. Stop de detentie van kinderen die een vluchtelingstatus vragen of die migreren Zorg voor praktische alternatieven voor detentie voor kinderen (of hun gezin), want detentie heeft een negatieve weerslag op de ontwikkeling van het kind. Kinderen zijn bijzonder kwetsbaar voor fysiek en psychologisch geweld. Enkele alternatieven voor detentie: borgstellers of bewaarders, zoals familieleden
2
https://www.europol.europa.eu/content/europol-and-interpol-issue-comprehensive-review-migrantsmuggling-networks
of helpers in de gemeenschap; pleegzorg en zelfstandig wonen onder toezicht voor niet-begeleide kinderen; verplichte registratie bij de overheid.
De situatie in België Ondanks de alternatieven voor detentie die in werking zijn sinds 2008 en de wet van 2011 die voorziet in een verbod op de detentie van buitenlandse kinderen in gesloten centra, voorziet het huidige regeerakkoord nog steeds in de mogelijkheid om detentie van gezinnen met kinderen opnieuw mogelijk te maken. Vandaag de dag wordt een gezin met kinderen dat in België onwettig verblijft, in principe niet langer vastgehouden. UNICEF is verontrust over de mogelijkheid om kinderen in detentiecentra vast te houden en de impact van de detentie op het leven van de kinderen. Jarenlang roept UNICEF al op tot de uitbreiding van de alternatieven voor detentie en het behoud van de eenheid van het gezin (in 2014 werden 21 families gescheiden). UNICEF roept op regelrecht een einde te maken aan de detentie van gezinnen met kinderen in gesloten centra aangezien het bewezen is dat ze op geen enkele manier aangepast zijn aan de fundamentele rechten van kinderen.
3. Houd gezinnen samen, als beste manier om kinderen te beschermen en een wettelijke status te geven Ontwikkel duidelijke beleidsrichtlijnen om te voorkomen dat kinderen van hun ouders worden gescheiden tijdens grenscontroles of in juridische procedures voor migranten. De staten moeten hun procedures versnellen en het gemakkelijker maken om kinderen te herenigen met hun gezin of met hun grootfamilie in het land van bestemming. De staten moeten alle praktische maatregelen nemen om kinderen met hun gezin te herenigen. Voor hun toekomstige welzijn hebben kinderen van migrantenouders een wettelijke identiteit nodig. De regeringen moeten voor geboortebewijzen en/of andere identiteitspapieren zorgen om de kinderen toegang te geven tot diensten en te voorkomen dat ze staatloos worden.
De situatie in België In Europa en België zijn de procedures voor gezinshereniging, met inbegrip van de overdracht van de asielaanvragen om de familie te herenigen, extreem lang. Daardoor worden kinderen blootgesteld aan talrijke gevaren zoals geweld, misbruik en uitbuiting, omdat ze worden gescheiden van hun families. In België, is het recht voor buitenlanders om te trouwen en samen te leven als gezin, het laatste decennium meermaals verstrengt. Al deze maatregelen vergroten de moeilijkheden voor migrantengezinnen die willen samenleven, waardoor ze heel wat obstakels moeten overwinnen om hun recht op het leven in een gezin te kunnen laten gelden. Hoewel deze beperkingen in de eerste plaats gericht zijn op de strijd tegen misbruik en schijnhuwelijken, is het belangrijk om de impact van deze wetswijzigingen op het leven van kinderen na te gaan. UNICEF is verontrust over de beperkingen op gezinshereniging en de gevolgen die dit op het leven van kinderen kan hebben. Procedures voor gezinshereniging die te lang duren vergroten de risico's voor kinderen (geweld, misbruik, uitbuiting) en het gezin (kinderen en ouders die elkaar niet meer kennen, ouders die hun autoriteit verliezen). UNICEF is ook bezorgd over de manier waarop de kinderen worden geïnterviewd in het land van herkomst om hun relatie met de aanvrager van gezinshereniging te bewijzen. UNICEF vraagt dat er inspanningen gedaan worden om de procedures voor gezinshereniging te versnellen voor families met kinderen om zo het kind snel te laten herenigd worden met zijn / haar ouders. Het belang van het kind moet steeds de eerste overweging zijn. Gezinsherenigingsprocedures
moeten zo snel mogelijk opgestart worden. In het geval de kinderen moeten gehoord worden, moet dit gebeuren op een kindvriendelijke manier.
4. Geef aan alle vluchtelingen- en migrantenkinderen toegang tot basisdiensten van goede kwaliteit Regeringen, gemeenschappen en de privésector moeten meer collectieve inspanningen leveren om deze kinderen onderwijs, medische zorgen, onderdak, voedsel, water en sanitair te geven, samen met toegang tot juridische en psychosociale steun. Dit is niet alleen een collectieve verantwoordelijkheid maar ook in het gemeenschappelijke belang van alle samenlevingen. De status van een kind als migrant mag nooit de toegang tot essentiële diensten in de weg staan.
De situatie in België Europa en België hebben het nog steeds moeilijk om de rechten van migranten- en vluchtelingen kinderen toe te passen. Dit is niet alleen te wijten aan de huidige vluchtelingencrisis. Kinderen, ongeacht hun status, moeten toegang hebben tot alle gezondheidsdiensten, met inbegrip van geestelijke gezondheidszorg. In België, worden kinderen vaak opgevangen in verschillende soorten structuren (informele centra, opvangcentra voor asielzoekers, hotels, pleeggezinnen, begeleidend wonen of op kot). Sommige jongeren verblijven heel lang in institutionele structuren. Veel kinderen verhuizen ook van het ene opvangcentrum naar het andere. Een paar maanden terug werden een aantal nietbegeleide minderjarige vreemdelingen opgevangen in een centrum voor volwassenen. Dit maakt hen kwetsbaar voor misbruik en uitbuiting. Kinderen hebben niet altijd de mogelijkheid om sport te beoefenen of een vrijetijdsbesteding. Ouders worden te weinig gesteund in hun opvoedende taak. De kinderen krijgen niet genoeg aangepaste informatie over de procedure, over het statuut en de voor hen beschikbare opties. UNICEF is verontrust over het gebrek aan gelijke toegang tot de basisdiensten en de impact die dit kan hebben op het leven van kinderen. UNICEF vraagt dat de opvangvoorzieningen aangepast zijn aan de leeftijd en de behoeften van kinderen. Van bij hun aankomst in ons land, moeten kinderen aangepaste zorg krijgen, zonder onderscheid op basis van hun verblijfsstatus. Psychologische begeleiding moet worden aangeboden aan alle niet-begeleide minderjarigen van bij aankomst, vooral omdat meer en meer NBMV aankomen met meervoudige trauma's. Er moeten voldoende specifieke educatieve maatregelen voor migranten- en vluchtelingen kinderen zijn (OKAN klassen) en goed regionaal verspreid. Tijdens de duur van het verblijf in een opvangcentrum, moet het veranderen van opvangcentra vermeden worden want dit is nadelig voor de stabiliteit van de kinderen. UNICEF vraagt ook aangepaste informatie te geven aan de kinderen, onder andere over de asielprocedure, school, vrije tijd, enz., en te voorzien in snelle en duidelijke procedures, gebaseerd op het hoogste belang van het kind.
5. Onderneem actie tegen de onderliggende oorzaken van migratie Pak de grondoorzaken van conflicten, geweld en extreme armoede in de landen van herkomst aan. De maatregelen moeten een betere toegang tot onderwijs en sociale bescherming omvatten, hogere inkomens voor de gezinnen, meer banen voor jongeren, de bevordering van een transparant bestuur dat verantwoording aflegt. De regeringen moeten de dialoog tussen gemeenschappen en de inzet voor de vreedzame oplossing van conflicten, tolerantie en een meer inclusieve samenleving bevorderen. Ze moeten maatregelen nemen tegen bendegeweld.
De situatie in België Het budget van de Belgische ontwikkelingssamenwerking staat onder grote druk. Dit betekent dat er weinig middelen zijn om te investeren in de bestrijding van armoede in de wereld, een belangrijke oorzaak van migratie. Een andere belangrijke oorzaak van migratie is niet in staat zijn om naar school te gaan. In België krijgt het thema basisonderwijs en inclusief onderwijs te weinig aandacht binnen de Belgische politiek inzake ontwikkelingssamenwerking. UNICEF is verontrust over het gebrek aan investeringen in het basisonderwijs en de impact die dit kan hebben op het leven van kinderen. Het is noodzakelijk om het budget van de Belgische ontwikkelingssamenwerking te verhogen en om specifiek te investeren in de strijd tegen armoede en in het basisonderwijs.
6. Bevorder maatregelen tegen xenofobie, discriminatie en marginalisering in de transiten bestemmingslanden Coalities van ngo's, gemeenschappen, de privésector, religieuze groepen en politieke leiders moeten hun verantwoordelijkheid opnemen om de publieke opinie te beïnvloeden en de opkomst van xenofobie en discriminatie van vluchtelingen te verhinderen.
De situatie in België De meerderheid van de asielzoekers in België leven in de grote opvangcentra die soms ver van alles gelegen zijn. Sommige zijn zelfs geïnstalleerd in prefab containerwoningen gelegen in industriële zones, waar niemand woont. De meeste Belgen hebben geen idee van wat er gebeurt in deze centra en wie de mensen zijn die er wonen. Velen zien enkel een grote groep vreemdelingen waarmee het moeilijk te communiceren is. Hoewel België gespaard is gebleven van echte wrijvingen, creëert deze afstand een gevoel van angst en onbegrip. UNICEF is verontrust over de anti-vluchtelingen gevoelens en de gevolgen daarvan op het leven van kinderen. Om de integratie te vergemakkelijken, vraagt UNICEF de organisatie van de opvang van vluchtelingen gelijkmatig te verdelen door het hele land, in woonzones en in zo klein mogelijke structuren. Voor de niet-begeleide minderjarigen die steeds jonger zijn bij aankomst en steeds vaker getraumatiseerd, vraagt UNICEF opvang te voorzien in pleeggezinnen of kleine structuren, omdat de grote structuren met geïntegreerde scholen niet aangepast zijn aan hun leeftijd en hun behoeften en hun integratie bemoeilijken.
Kernbevindingen Het wereldperspectief Het verhaal van de kindvluchtelingen beperkt zich niet tot een enkele regio, het is een mondiaal verhaal Kindvluchtelingen
Gegevens over kinderen zijn cruciaal voor de besluitvorming, maar onvolledig
31 miljoen kinderen leven buiten het land waar ze Kinderen worden te vaak naar de geboren zijn, onder wie 11 miljoen marge van de mondiale debatten over kindvluchtelingen en asielzoekers. Nog eens 17 migratie en ontheemding verdrongen. miljoen kinderen zijn in hun eigen land door Een van de redenen is het gebrek aan conflicten en geweld op de vlucht gedreven. harde cijfers om de zaak van de Bijna 1 op 3 kinderen die buiten hun geboorteland kinderen te bepleiten. Het gebrek aan leven, is een vluchteling. Voor volwassenen is de betrouwbare gegevens bemoeilijkt een verhouding onder het mandaat van de UNHCR3 op feiten gebaseerde discussie en minder dan 1 op 20. beleidsvorming. In 2015 waren slechts twee landen – Syrië en Afghanistan – goed voor bijna de helft van de kindvluchtelingen onder het mandaat van de UNHCR; ongeveer driekwart van alle De globale ramingen zijn onvolledig en kindvluchtelingen onder het mandaat van de vertellen niet het hele verhaal. We UNHCR kwam uit slechts 10 landen. weten niet waar alle kindvluchtelingen Bijna 1 op elke 200 kinderen in de wereld is een en -migranten geboren zijn, hoe oud ze vluchteling. Tussen 2005 en 2015 is het aantal zijn en of hun migratie vrijwillig of kindvluchtelingen onder het mandaat van de gedwongen is. Er zijn nog minder UNHCR meer dan verdubbeld. In dezelfde periode is volledige en vergelijkbare indicaties het totale aantal kindmigranten met 21 procent over het lot van kindmigranten in hun gestegen. herkomst-, transit- en Wereldwijd worden ongeveer 10 miljoen bestemmingslanden. kindvluchtelingen opgevangen, voornamelijk in de regio waar zij geboren zijn. De geregistreerde vluchtelingen zijn gelijk verdeeld tussen meisjes en jongens, hoewel de Dit rapport tracht de beste risico's van specifieke misbruiken – zoals rekrutering door het leger en gewapende groepen, beschikbare gegevens te verzamelen, of seksueel en gendergeweld – tussen meisjes en jongens kunnen verschillen. maar een effectieve aanpak van de De vluchtelingenpopulatie in haar geheel is veel jonger dan de migrantenpopulatie. rechten en behoeften van kinderen Volwassenen vormen de grote meerderheid van de migranten, maar kinderen vereist een gezamenlijke actie om de vertegenwoordigen nu de helft van alle vluchtelingen. leemten te vullen. De 10 landen die de grootste aantallen vluchtelingen opvangen, liggen allemaal in Azië en Afrika. Turkije herbergt het grootste totale aantal vluchtelingen onder het mandaat van de UNHCR. Hoewel volledige volgens leeftijd opgesplitste gegevens over de vluchtelingen in Turkije ontbreken, geeft het land, gelet op het grote totale aantal vluchtelingen, waarschijnlijk ook de meeste kindvluchtelingen onderdak.
Kindmigranten 3
Wereldwijd leven 3 op elke 5 internationale kindmigranten in Azië of Afrika.
http://www.unhcr.org/
Sinds 1990 is het aandeel van de internationale kindmigranten binnen de globale kinderbevolking stabiel gebleven, op iets meer dan 1 procent, maar als gevolg van de groeiende wereldbevolking is het absolute aantal kindmigranten in de voorbije 25 jaar beduidend toegenomen. 1 op elke 70 kinderen in de wereld leeft nu buiten zijn of haar geboorteland. Net als volwassenen migreren kinderen voornamelijk binnen hun eigen geografische regio. Wanneer meisjes en jongens over internationale grenzen migreren, doen ze dat in vrijwel gelijke aantallen. Dat patroon verschilt van de volwassen migratie, waar per regio uitgesproken verschillen in de verhouding mannen en vrouwen bestaan. De helft van de kindmigranten van de wereld leeft in slechts 15 landen, aangevoerd door de Verenigde Staten van Amerika, met 3,7 miljoen kindmigranten.
Het regionale perspectief De kindmigratie en -ontheemding verschilt in elke regio van de wereld Meer dan de helft van de internationale migratie bestaat uit bewegingen binnen regio's. De drie grootste migratiestromen zijn allemaal intraregionaal. De bewegingen van vluchtelingen zijn nog meer regionaal geconcentreerd dan de algemene migratie. Afrika
Ongeveer 86 procent van de Afrikaanse vluchtelingen vindt asiel in andere Afrikaanse landen. 5,4 miljoen vluchtelingen komen uit Afrikaanse landen, met een disproportionele verhouding kinderen. Ongeveer de helft van de Afrikaanse vluchtelingen zijn kinderen – bijna 3 miljoen kinderen zijn uit hun eigen land verdreven en worden met de hardste realiteiten geconfronteerd. Afrika heeft een van de laagste percentages kindmigratie, met slechts 1 op 90 Afrikaanse kinderen dat buiten zijn geboorteland leeft. Hoewel de totale migratiepercentages laag zijn, is het aandeel van de kinderen bij de Afrikaanse migranten het grootste van alle regio's. Bijna 1 op 3 Afrikaanse migranten is een kind, dat is meer dan het dubbele van het mondiale gemiddelde.
Amerikaanse continent
4 van de 5 kindmigranten op het Amerikaanse continent leven in slechts drie landen: de Verenigde Staten, Mexico en Canada. Het Amerikaanse continent telt 6,3 miljoen kindmigranten – 21 procent van het wereldtotaal. 1 op 10 migranten op het Amerikaanse continent is een kind, maar dat gemiddelde verbergt twee verschillende realiteiten: kinderen vormen een relatief klein aandeel van de migranten in Noord-Amerika, Zuid-Amerika en de Caraïben (respectievelijk 8, 15 en 15 procent) maar vertegenwoordigen 43 procent van alle migranten in Centraal-Amerika. Het aantal niet-begeleide, kwetsbare migrantenkinderen op het Amerikaanse continent is groot en blijft groeien – vaak zijn ze op de vlucht voor geweld thuis en in hun gemeenschap. De dramatische stijging van het aantal kinderen dat door de immigratiediensten aan de zuidelijke grens van de Verenigde Staten wordt opgepakt, weerspiegelt de onderliggende uitdagingen voor kinderen in hun geboorteland en benadrukt het belang van de migratiewetgeving, het beleid en de handhavingsbeslissingen van de Verenigde Staten voor kinderen in het geheel van de regio.
Azië
Bijna 12 miljoen internationale kindmigranten leven in Azië. Dat komt overeen met 39 procent van alle internationale kindmigranten, beduidend minder dan het aandeel van 56 procent van Azië in de wereldwijde kinderpopulatie. Als gevolg van zijn grote totale bevolking heeft Azië ook het grootste totale aantal kindmigranten van de planeet. Toch migreert een relatief kleine proportie van zijn kinderen: slechts 1 op 110 Aziatische kinderen leeft buiten zijn geboorteland. Saoedi-Arabië telt het grootste aantal kindmigranten in Azië en het tweede grootste op wereldschaal. De andere Aziatische landen die grote aantallen kindmigranten opvangen – waaronder Jordanië, Libanon, Pakistan en Turkije – tellen allemaal grote aantallen kindvluchtelingen. Dit weerspiegelt de aanhoudende tol van conflicten, veeleer dan een trend van vrijwillige kindmigratie. De vijf landen en gebieden met de grootste aantallen vluchtelingen ter wereld liggen allemaal in Azië. In 2015 kwam ongeveer 45 procent van alle kindvluchtelingen onder het mandaat van de UNHCR uit de Syrische Arabische Republiek en Afghanistan.
Europa
Eind 2015 ving Europa ongeveer 1 op 9 van alle vluchtelingen onder het mandaat van de UNHCR op, in totaal 1,8 miljoen mensen. Nog eens een miljoen asielzoekers in Europa wachtten op het resultaat van hun asielaanvraag. De beschikbaarheid en de opsplitsing van de gegevens verschillen sterk binnen de regio. Van de Europese landen met de grootste aantallen vluchtelingen publiceren alleen Duitsland en Servië volledige cijfers en percentages van het aantal kinderen binnen het totale aantal vluchtelingen. In 2015 hebben meer dan tweemaal meer kinderen asiel gevraagd in de Europese Unie en de zone met vrij verkeer dan in 2014. In de eerste helft van 2016 was bijna 70 procent van de kinderen die in de Europese Unie en de zone met vrij verkeer asiel zochten op de vlucht voor de conflicten in Syrië, Afghanistan en Irak. In België hebben 12.100 kinderen asiel aangevraagd in 2015 (3100 NBMV).
De 5,4 miljoen kindmigranten in Europa vertegenwoordigen slechts zeven procent van alle migranten in de regio. Dit is het laagste aandeel kinderen in de totale migrantenpopulatie voor alle regio's. Ongeveer 1 op 6 van de wereldwijde kindmigranten leeft in Europa. Oceanië
Kindmigranten vormen een grote proportie van alle kinderen in Oceanië. 6 op 100 kinderen in de regio zijn migranten. De 670.000 kindmigranten die in Oceanië leven, vertegenwoordigen twee procent van de wereldwijde kindmigranten. Kinderen vormen een relatief kleine proportie van de migrantenpopulatie in Oceanië, met slechts 8 procent van alle migranten in de regio.
Tussen 1990 en 2015 steeg het totale aantal kindmigranten in Oceanië van 430.000 naar 670.000, maar de algemene migratie groeide sneller, zodat kinderen nu een iets kleiner aandeel van de migrantenpopulatie vormen dan 25 jaar geleden. In Oceanië leven iets meer dan 48.000 vluchtelingen. Er zijn geen opgesplitste gegevens over het aantal kinderen binnen dat totaal beschikbaar, maar volgens recente rapporten lopen vluchtelingenkinderen in de regio ernstig gevaar wanneer ze veiligere streken trachten te bereiken.
Voor meer informatie: UNICEF België Maud DOMINICY
[email protected] Charlotte VAN DEN ABEELE
[email protected] Tel : 02/230.59.70.
