UNIVERSITY OF GHENT FACULTY OF ECONOMICS ACADEMIC YEAR OF 2013-‐1014
COMMUNICATION BETWEEN MANAGEMENT AND THE BOARD OF DIRECTORS MASTER THESES TO OBTAIN THE DEGREE OF MASTER OF SCIENCE IN APPLIED ECONOMICS Yana Vandekerkhove Under supervision of Pr. Dr. Gerrit Sarens
De ondergetekende verklaart dat de inhoud van deze masterproef mag geraadpleegd en/of gereproduceerd worden, mits bronvermelding. Yana Vandekerkhove
II
VOORWOORD Het schrijven van mijn masterproef is een voorname manier om mijn opleiding Toegepaste Economische Wetenschappen aan de Universiteit Gent te volmaken. Het was een uiterst leerrijk proces waarbij ik de kans kreeg om zeer interessante mensen te ontmoeten die hun ervaringen met mij hebben gedeeld. Ik heb het voorrecht gekregen om een glimps op te vangen van het bedrijfsleven zoals het is. Ik wil daarbij mijn promotor Pr. Dr. Gerrit Sarens bedanken voor de goede begeleiding en de regelmatige feedback. Verder wil ik ook iedereen bedanken die bereid was om hun waardevolle tijd vrij te maken voor mijn onderzoek.
I
TABLE OF CONTENT Abstract ............................................................................................................................................................ III Voorwoord ......................................................................................................................................................... I 1. Introduction ................................................................................................................................................. 1 2. Literary Study ............................................................................................................................................. 2 2.1. Board of Directors and the Executive Management ..................................................................................... 2 2.1.1. Board of Directors .................................................................................................................................... 2 2.1.2. Executive Management .......................................................................................................................... 4 2.1.3. Relationship ................................................................................................................................................ 5
2.2. Collaboration Between Board and Management .......................................................................................... 7 2.2.1. Agency Theory ........................................................................................................................................... 7 2.2.2. Stewardship Theory ................................................................................................................................ 8
2.3 Communication .............................................................................................................................................................. 8 2.3.1. Communication Variables .......................................................................................................... 9 2.3.2. Communication Facilitators .............................................................................................................. 11
3. Research Questions ................................................................................................................................ 19 4. Methodology ............................................................................................................................................. 20 5. Within Case Analysis .............................................................................................................................. 20 5.1. Company A ................................................................................................................................................................... 21 5.2. Company B ................................................................................................................................................................... 22 5.3. Company C .................................................................................................................................................................... 24 5.4. Company D ................................................................................................................................................................... 26 5.5. Company E ................................................................................................................................................................... 27 5.6. Company F .................................................................................................................................................................... 29 5.7. Company G ................................................................................................................................................................... 31 5.8. Company H ................................................................................................................................................................... 32 5.9. Company I ..................................................................................................................................................................... 34 6. Cross-‐Case Analysis ................................................................................................................................ 35 6.1. Corporate Governance Structure ....................................................................................................................... 35 6.2. The Role of the Board of Directors .................................................................................................................... 36 6.3. Communication .......................................................................................................................................................... 38 6.3.1. Communication Variables .................................................................................................................. 38 6.3.2. Communication Facilitators .............................................................................................................. 41
7. Conclusion ................................................................................................................................................. 42 8. References ..................................................................................................................................................... I 9. Appendices ................................................................................................................................................. IX A. Interview Questions ...................................................................................................................................................... IX B. Conceptually Clustered Matrix .................................................................................................................................. X C. Transcripts Interviews……………………………………………………………………………………………………………….XI II
COMMUNICATIE TUSSEN HET UITVOEREND MANAGEMENT EN DE RAAD VAN BESTUUR Deze paper bestudeert de communicatie tussen de raad van bestuur en het uitvoerend management in beursgenoteerde bedrijven. Om succesvol te zijn in hun rol moet enerzijds het management voldoende informatie en documentatie voorzien. Anderzijds moet de raad van bestuur deze informatie gebruiken om het bedrijf te evalueren en derhalve voldoende feedback geven. Het verloop van de communicatie tussen deze twee partijen is daarbij essentieel. Negen Belgische bedrijven waren bereid om mee te werken aan de studie. Hun bevindingen werden verzamelend met behulp van ongestructureerde interviews. De meerderheid van de behandelde bedrijven benadrukt de adviserende rol van de raad van bestuur. Dit is in lijn met wat de ‘stewardship’ theorie suggereert. Ondanks de neiging naar advies en ondersteuning, houden de bedrijven alles graag formeel. Er wordt veel belang gehecht aan documentatie en registratie van de gebeurtenissen. De informatie die aangebracht wordt aan de raad van bestuur dient voldoende te zijn maar mag niet te gedetailleerd worden. Er moet steeds voldoende overzicht behouden worden. Enkel goed vertrouwen kan ervoor zorgen dat de raad van bestuur met beknopte informatie toch goede beslissingen kan nemen. Ten laatste kan geconcludeerd worden dat geen enkele raad van bestuur goed kan functioneren zonder de absolute integriteit van ieder lid. De voorzitter en de CEO spelen daarbij een sleutelrol. III
COMMUNICATION BETWEEN MANAGEMENT AND THE BOARD OF DIRECTORS This paper is a study of the communication between the board of directors and the executive management of listed companies. In order to serve their purpose, executive management must be willing to share sufficient information and the board of directors must be willing to support and reinforce them by examining the company from a broader perspective. Therefore, communication between the two parties is essential. The impressions of the corporate secretaries of nine Belgian companies were gathered by means of unstructured interviews. The majority of the Belgian companies were found to emphasize on the advising role of the board of directors, supporting the vision of the stewardship theory. Despite this, most companies preferred to work in a formalized environment. Furthermore, the information provided by the executive management should be sufficient yet not overly detailed, which implies that the relationship must be based on trust. Finally, the successful interaction between the board of directors and the executive management depends largely on the integrity of its members with great importance of the chairman and the CEO. IV
1. INTRODUCTION In history, a variety of mechanisms were identified to ensure the managements integrity towards the company that is owned by its shareholders. One of these internal mechanisms is the institution of the board of directors. Corporate charters describe that the responsibility of the board of directors is ‘management’, or management delegation. Directors represent trustees for the shareholder. They determine the management structure and delegate to that management structure (Molz R., 1985). There is often questioned whether the board of directors really matters because of the difficulty to measure their day-‐to-‐day impact. The board only becomes center of the attention when developments occur with large impacts for the company and its environment. This does not mean that corporate boards are asleep in the mean time. With supervision and proper advisement, the board tries to prevent such things from happening. Without mutual respect and good collaboration, the board of directors and the executive management cannot serve their purpose, as they should. Well-‐established communication between the two is key to this success. The board of directors is a protector of good governance and therefore, serves as a safeguard of society. Despite the fact that the board is the highest authority of the company, they are still dependent on the information that is provided by the executive management. When communication between these two parties struggles to climb to the appropriate level, all intentions of good corporate governance will be for nothing. The goal of this study is to get an impression of how this communication is characterized within a European market environment and what aspects of the interaction between the board of directors and the executive management have an influence on the quality of that communication. It is important to mention that a limited number of companies were reviewed, which makes it difficult to generalize to the entire Belgian market. Nevertheless, it is possible to learn from these case studies and capture some general trends. First, a literary review will give an idea of what previous research already revealed about the relationship between the board of directors and the executive management. Important to mention is that most literature comes from Anglo-‐American countries, whose market environment is quite different from the European one. This study will be conducted exclusively in Belgium; therefore, one must be careful to generalize conclusions taken by American studies or generalize conclusions of this study
towards
Anglo-‐American
environments.
The empirical study was carried out by means of unstructured interviews with the corporate secretaries of large Belgian companies. Nine companies were willing to cooperate and share their experience. The within-‐case analysis will present a thorough overview of the conversations combined with a
1
short outline of the type of company and the sector it operates in. Based on the content of these interviews, a conceptually clustered matrix is drafted with the intent to surface common themes and directional
processes.
Finally, the cross-‐case analysis provides an overarching description and integrative expression of all cases.
2. LITERARY STUDY 2.1. BOARD OF DIRECTORS AND THE EXECUTIVE MANAGEMENT Before the investigation of the relationship and communication between the executive management and the board of directors, both parties and their responsibilities towards each other will be strictly defined. The definition of the board of directors will be based upon the dual role structure from the official ‘Belgian corporate governance code’ (2009). Management is much more difficult to capture because it has such a broad interpretation range.
2.1.1. Board of Directors The overall objective of both board of directors and executive management is ‘corporate governance’. Corporate governance is a much-‐discussed concept with as much definitions as studies. Tricker (1984) provides a definition that is broad and clear. “The governance role is not concerned with the running of the business of the company per se, but with giving overall direction to the enterprise, with overseeing and controlling the executive actions of management and with satisfying legitimate expectations of accountability and regulation by interests beyond corporate boundaries” (Tricker, 1984) First, the overall direction can be established by setting “strategy, corporate policies, overall direction, mission and vision” (Corporate governance code, 2009) Second, the Belgian corporate governance code (2009) provides us with 2 main purposes: supporting entrepreneurship and ensuring effective monitoring and control. The board has to serve as a guardian of the corporation and its long-‐term success. In order to succeed, both dependent and independent directors as well as both executives and non-‐executive directors could be profitable as members of the board. Outside members of the board of directors are found crucial to maintain independent judgment and control sufficiently. (Belgian Corporate Governance Code, 2009) Finally, Weisbach (2110) suggests that each board of directors is likely to be a unique and dynamic entity. It operates as a function of many factors including personal characteristics of each separate 2
member (their background, skills, personality) and their connection with other board members (relationships with other members, incentives). Solomon (2010) explains that there are two main types of board structures; unitary and two-‐tier board structures. Unitary boards contain both executive and non-‐executive directors and tend to make decisions as a unified team. Two tier boards, however, work with two separate boards, a management board and a supervisory board. The management board consists exclusively of executives. This board focuses on operational issues of major importance and is headed by the chief executive (CEO). The supervisory board deals with other strategic decisions and monitors the management board.
A. K ey M embers o f t he B oard a. E xecutive v s. N on-‐executive B oard M embers Both insiders and outsiders can have significant importance within the board of directors. Byrd and Hickman (1992) provide us with a clear definition. “The inside directors provide valuable information about the firm’s activities, while outside directors may contribute both expertise and objectivity in evaluating the managers’ decisions. The corporate board, with its mix of expertise, independence and legal power, is a potential powerful governance mechanism.” Computer-‐aided communication technologies can help to reach outsiders more easily and thereby solve the problem of experts being geographically unreachable (Huber & George, 1990). b. C hairman The essential role of the chairman is ensuring board effectiveness (Solomon, 2010). The corporate governance: a practical guide (2004) states that the chairman has a pivotal role to play in helping the board to achieve its potential, being responsible for leading the board, setting the board agenda and ensuring its effectiveness. c. C hief E xecutive O fficer (CEO) Literature doesn’t really provide us with a formal definition of what the Chief executive officer is. We can consider the CEO as the leader of the top management and the person who is in charge of every aspect of the company’s actions. The CEO is often entitled to be a member of the board of directors. d. Independent v s. D epended As mentioned above, it is not wise for a board to consist solely of depended members. Their independent components could be of big importance. A non-‐executive director is considered independent when the board determines that the director is independent in character and judgment and that there are no relationships or circumstances which could affect, or appear to affect, the 3
director’s judgment (Higgs Report, 2003). The main role of an independent board member is to provide a sounding board for the chairman and his evaluation and to serve as a trusted intermediary for the non-‐executive directors (Walker Review, 2009). They should also be accessible to shareholders in the event that communication with the chairman becomes difficult or inappropriate (Walker Review, 2009).
B. Remuneration Committee The Remuneration committee is responsible for setting up remuneration proposals. The Remuneration Committee Forum is constituted as a forum of the Institute of Directors in Southern Africa (2013) and will be based upon for the determination of the committee’s primary roles. According to the paper, the remuneration committee has 3 major roles: 1. “The directors executives and prescribed officers are remunerated fairly and responsibly with the long-‐term interests of the company in mind” 2. “The remuneration report and disclosure of director and other executive and prescribed officer remuneration are simple to read and understand, accurate and complete.” 3. “An effective remuneration policy is in place, aligned with the company’s strategy, and is applied consistently throughout the entity at all employee levels.” Finally, it is important to note that the board of directors stays responsible for the end decision. They choose to approve or dismiss the proposal.
C. Audit Committee The audit committee primary oversees the firm's financial reporting process. It meets regularly with the firm's outside auditors and internal financial managers to review the corporation's financial statements, audit process, and internal accounting controls. (Klein A., 2002) In addition to this definition The Belgian code on corporate governance (2009) proposed several guidelines that the board should consider while implementing and choosing the audit committee. First of all, the audit committee should be exclusively consisting of non-‐executive directors. Second, the audit committee should exist of at least a majority of independent members with relevant expertise, notably in accounting, auditing and finance.
2.1.2. Executive Management The role and purpose of the executive management can be interpreted very broadly. They are in charge of the coordination of all the activities of a company with the purpose of achieving objectives. They organize, control and direct the process of allocating recourses in the best interest of creating 4
value in terms of the economic activity. The executive management strives towards objectives that were set up based on the corporate strategy. According to code Buysse (2009), senior management consists of all executive directors, the members of the executive committee and the top management.
2.1.3. Relationship There are numerous situations in which the board and the senior management have to interact and work together. As already mentioned, it is very common that members of top management have a seat in the board of directors. Responsibilities go both ways. First of all, the foundation of the relationship can be devoted to the fact that the senior management has to implement the strategy of the enterprise as decided by the board of directors. (Buysse, 2005). However, there is often claimed that the board of directors is excluded of decision-‐making in the early initiation phase. From this perspective, the board is rather silent with regard to strategy. Johandson (2008) assumes that strategy-‐issues are a domain of management. Management makes decisions and introduces them to the board of directors by means of a proposal. The board then takes in a passive role and expresses its opinion regarding the subject in the form of approval or rejection. Such manner of decision-‐making will have an impact on board control and communication. A second link between board and management is the fact that the board of directors decides about management appointment, evaluation and remuneration. There has been some controversy about management handpicking board members, which should have an impact on board control and independence. (Shivdasani, Yermack, 1999) Remuneration proposals are submitted by a specialized remuneration committee. Salaries have to be prepared in such a way that the best managers are attracted while market conditions are respected. Regulators limit the executive influence on CEO-‐pay by strengthening the role of non-‐executives in the remuneration committee (Greenbury Report, 1995;Higgs, 2003; Combined Code, 2009) Thirdly, the board of directors depends largely on the executive management of the company for information in order to accurately evaluate leadership and financial results (The economist, 2001). Renée B. Adams and Daniel F. (2007) describe a dual role of the board of directors being a monitor as well as an advisor of management. When monitoring, it is important to make clear agreements on establishing parameters to objectively evaluate management. (Code Buysse, 2005) This need of evaluation derives from the divergence of interests between shareholders and managers. According to the famous agency theory, monitoring 5
and controlling managers provides a security for the shareholders that their interests and visions are considered as well (Jensen and Meckling, 1976;Fama and Jensen, 1983). Subjects, on which boards are asked to give advice, are often important decisions concerning the future, with a huge impact on the organization. The board must review and approve fundamental operating and financial decisions, and other strategy-‐related material. When directors see better options for achieving the aim, they should be willing to withhold approval and insist on change (American Bar Association’s Committee on Corporate Laws, 1994). Off course, the CEO will dislike these kinds of intrusions because they minimize the CEO’s impact on the decision process and also his
or
her
trustworthiness
towards
subordinates
(Joseph
L.
B.,
2002).
Advice is particularly important in times of crisis or when a great deal of uncertainty arises. The board should open itself up towards the management when problems of crisis arise. “Directors serve as a source of advice and counsel, serve as some sort of discipline, and act in crisis situations.”(Mace and Myles, 1971) In times of great distress, the future of the current CEO-‐position can become uncertain. In extreme cases it can eventually result in the board taking over the steer of the business activities, at least temporarily, until a solution is found. Unfortunately, there is little organizational literature, which addresses firms in crisis. The focus has been on effectively managing successful organizations (e.g., Jensen, 1993; Summer et al., 1990; Whetten, 1980). Given the dual role of boards as advisor and monitor (Renée B.A. & Daniel F., 2007), the management and the CEO face a trade-‐off in providing clear and detailed information to the board. On the one hand, they get better advice and council, which results in better decisions. On the other hand, providing more information also induces the chance that the board will notice better options and intervene in the decision-‐making process of the CEO (Renée B. & Daniel F., 2007). Little literature has been looking at the duty of providing the board with adequate information about the firm’s performances (Johandson D., 2008). This is surprising knowing that this is one of the key responsibilities of the executive management towards the board of directors. The Belgian corporate governance code (2009) suggests that the board of directors and its interaction with the executive committee should periodically (every two or three years) be evaluated. This process should have four general objectives; the assessment of how the board and its committees operate, checking whether important subjects are suitably prepared and discussed, the individual contribution of each director, his attendance at meetings and his involvement in discussions and decision-‐making and finally, the current composition of the board and the committees in comparison with the desired composition.
6
2.2. COLLABORATION BETWEEN BOARD AND MANAGEMENT When corporate control is being defined, the board of directors and the executive management are considered as two opposite groups. This finding is based on the agency theory. However, there are other theories claiming different or complementary ideas. Interesting in this case is the stewardship theory (e.g. Davis, Schoorman & Donaldson, 1997). Stewardship theorists describe management and board as frequently having the same interests, also as those of shareholders (Davis et al., 1997). They are both inclined to operate in a manner that maximizes financial performance (e.g., Baysinger & Hoskisson, 1990). Therefore, the board of directors and the executive management can be considered a team, thriving for good results. Another model designed by Adams & Ferreira (2007) talks about the ideal of ‘management-‐friendly boards’. In which they explain that a friendly and cooperative board tends to get more detailed information of the executive management, which helps both sides in performing better. Again, in this model, working together as a joined team tends to be the best way to make solid decisions. The theory of management-‐friendly boards therefore enriches the stewardship vision. A crucial question within this study will be whether the agency or the stewardship theory has the most relevance in reality and how it affects the upper echelon communication and corporate control.
2.2.1. Agency Theory Managerial actions are argued to be departed from those required in order to maximize shareholder returns (Berle &Means, 1932). The “model of man” underlying the agency theory is that of the self-‐ interested actor, rationally maximizing their own personal gain (McGregor, 1960). Because of this consideration, the board of directors should see to the maintenance of the appropriate governance structures in order to push managers towards the aim of return maximization (Tricker, 1984). Two structural mechanisms have been widely discussed by literature are alternative executive compensation schemes and governance structures (e.g., Demsetz & Lehn, 1985; Jensen & Meckling, 1976). The financial incentive schemes are constituted of rewards and punishments that are aimed at converging principal-‐agent interests (Schoorman & Donaldson, 1997). The agency theory emphasizes on the monitoring role of the board of directors (Williamson, 1985) and therefore suggests more board domination. The board can monitor the behavior of possible self-‐serving managers by installing a specific governance structure. They can perform audits and performance evaluations (Schoorman & Donaldson, 1997). This vision should definitely have an impact on the way the board and the management communicate.
7
2.2.2. Stewardship Theory As mentioned above, the stewardship theory strives for active CEO participation in order to facilitate effective action by the executive. The executive essentially just wants to do a good job. Stewards argue that there is no sign of an inner motivational problem and CEO’s should be given the freedom to maximize their ability to achieve the firm’s goals (Donaldson, 1990a, 1990b; Barney, 1990). There should be no room for doubt about the responsibility over a particular matter and leadership will be clearer with respect to subordinate managers (Donaldson & Davis, 1991). One of the indications of a manager being a steward is identification. Identification occurs when executives speak of themselves in terms of their function in the organization (Kelman, 1958). Managers, who identify themselves with the organization, interpret comments about the firm personally. The board of directors should be used as an advisory organ working in collaboration with the CEO. The structural situation in which the executive manager is located should facilitate effective action (Schoorman & Donaldson, 1996). Within the stewardship theory, neither the board nor the CEO should get a dominating position. Stewards do not ignore the danger that CEO’s could become too powerful with the consequence of failing to keep the bigger picture in mind. The less domination, the better board and management can cooperate and make decisions jointly (Daily, Dalton & Cannella, 2003). From this point of view, both board power and management power can be seen as a disturbance of good communication. Literature suggests that firms who follow a stewardship vision should be the most successful (Donaldson & Davis, 1991; Dicke, 2002; Heinrick, 2007; Van Slyke, 2007; Donaldson & Schoorman, 1997) Striving for control and monitoring would only diminish collaboration and therefore communication between the board of directors and the executive management. For our case study, we will base ourselves on these findings. The question remains; Why isn’t there always a steward relationship in real life? We can find the answer in the risk-‐adversity of people. Giving the CEO such freedom is risky and dangerous and everything depends on the amount of risk agents want to assume (Schoorman & Donaldson, 1996).
2.3 COMMUNICATION Nowadays, knowledge is being considered as the most important strategic resource in organizations. Organizations are capitalized on the knowledge circulating within the firm walls. To make this capitalization possible, managers have to understand how knowledge exists and is shared (Ipe M., 2003). Knowledge sharing covers all levels of an organization. In this paper, the very top of the echelon is being considered. We ask ourselves two questions; what defines the communication line between the executive management and the board of directors? In what way does this sort of communicating impact the quality of the decision-‐making? 8
The analysis of interactions among groups has been established by social psychology. The two key predictors of this interaction are social integration and communication (Cartwright & Zander, 1968; McGrath, 1984). There are several overlapping variables that can also have an importance when investigating the top echelon of an organization, including conformity (Berkowitz & Daniels, 1963), consensus (Hare, 1952), conflict (Brehmer, 1976) and facilitation (Triplett, 1897). These different variables have been linked to team demography and organizational performance (e.g. Murray, 1989; Eisenhardt & Schoonhoven, 1990; Keck, 1991; Michel & Hambrick, 1992). Communication has been described as the heart of group behavior (Shaw, 1981). As a variable, multiple dimensions can be distinguished. The variation in frequency can be investigated (Daft & Lengel, 1984). Communication can be established in a formal of an informal way (Katz and Kahn, 1978). Furthermore, Communication technology cannot be forgotten and will have a great meaning in the development of communication towards the future (Huber & George, 1990). Finally, one can look at the kind of information that is transmitted. In business environment, argumentativeness (vs. aggressiveness) (e.g., Infante & Rancer, 1982; Infante & Wigley, 1986) and preciseness (Berger, 1997; Greene, 1997; Wilson & Sabee, 2003) will be two important features to keep in mind.
2.3.1. Communication Variables A. F requency Apart from the different communication channels that can be used (face-‐to-‐face, written notes, electronic mail, et cetera), communication frequency covers the amount of interaction among team members (Katz & Kahn, 1978; Shaw, 1981). How often are people of a specific group (in this study, interaction between management and board members) in contact with each other? Much research has hypothesized (Shaw, 1981; Smith et al., 1994) that communication frequency has a positive impact on the quality of communication and the decisions that are derived from it. However, the contrary has been argued as well. Ancoda and Caldwell (1992a) found a negative relationship between performance and frequency. They argue that communication frequency can also indicate conflict and disagreement, resulting in sloppy gatherings with no good decisions. Furthermore, in the social psychology research, there is a conception that communication frequency could be dependent of other variables like communication informality (Lott & Lott, 1961; Shaw, 1981) and social integration. Smith et al., 1994 found that the correlations between frequency and both social integration and informality were negative and significant. This indicates that socially integrated and informal teams do not have the need to communicate that much without loosing quality in the decision-‐making process.
9
B. I nformality Spontaneous conversations and unstructured meetings are examples of informal communication channels. Shaw (1981) states that, “If a group wants to function effectively, its members must be able to communicate easily and efficiently.” In contrast with highly structured or written communication, informal communication should facilitate the frequent flow of communication among team members (Smith et al., 1994). There is no need for complicated rapports and documents as prove of the conversations because the understandings developed during the communication were based on trust. According to Ancoda and Caldwell (1992b), team demography will have an impact on the use of informal communication methods. Heterogenic groups were expected to use more structured ways of communicating using formal channels. On the other hand, the Belgian corporate governance code (2009) suggests that transparency and good documentation is required for large listed companies. The corporate governance charter should provide insights regarding the corporate governance structure and values of the company. On top of that, the corporate secretary should keep track of all the decisions and conversations during the board of directors by continuously making notes. Despite of the recommendations of the corporate governance code of Belgium (2009), from what we learned about the different perspectives of the agency followers on the one hand and the stewards on the other hand, there could be assumed that stewards would be likely to communicate in a more informal way. Agency followers would, however, consider formally induced communication structures to be the better approach.
C. A rgumentativeness v s. A ggressiveness Argumentativeness focuses on argument and respect in discussions instead of attacking the other (Rancer, 1998). It has several benefits; the stimulation of curiosity, the reduction of egocentric thinking or the increase of persuasiveness (De Vries et al., 2009). Argumentativeness, in contrast with aggressiveness, supposes to have a positive impact in organizational settings (Rancer, 1998). Argumentativeness occurs when groups aim to work together in order to achieve mutual goals (Stewardship theory), other than rival and dominate one another (Agency theory), which could result in aggressiveness. Aggressiveness uses messages that attack the partner’s self-‐concept, such as competence by using, for example, treats (Wigley, 1998).
D. P reciseness Top management and board members are ought to be competent communicators. They should have developed a knowledge system to understand, monitor and adjust multiple aims (Wilson & Sabee, 10
2003). Preciseness can be seen as an important variable of communication in organizations (De vries et al., 2009). A precise communicator can induce higher perceived source credibility, which can be important in this study. Advice coming from board members could be perceived as more useful or information sent to the board of directors about the organization provided by the management could be seen as more trustworthy. Boulton (1978) studied the changing need for information in an environment of more active boards and growing companies. He suggests that the information requirements need to evolve on three different levels. Firstly, the emphasis of reporting needs to be adjusted. Auditing and financial reports remain important, but they cannot absorb all the reporting space. Directors have more need to receive detailed reviews of key business areas with their most important challenges. The second one is change in time horizons. Boards must not only consider historical or current results, but need to orientate towards the future as well. Directors therefore need regular documentation around the achievement of long-‐range goals and multiple-‐year budgets. (Boulton W., 2014) The last change concerns more supported performance criteria to evaluate the executive management.
2.3.2. Communication Facilitators According to Smith et. al. (1994), communication is, among other variables, one of the key success factors of a well performing organization. The presence of these other variables can enable a better ability to communicate. The demography of a team can ensure heterogeneity or homogeneity within a team. Heterogeneous teams are known to perform lower and make more use of formal communication (Murray, 1989). Group-‐maintenance behavior is considered a precondition for well task-‐oriented behaviors (Stogdill, 1959). When team tenure tends to be higher, internal problems get the time to be resolved and team members can spend their time optimally in solving business problems. As Stogdill (1959) states, group tenure facilitates ‘smoothness of teams’. Finally, members of socially integrated groups exhibit greater efficiency in the coordination of tasks (Shaw, 1981; McGrath, 1984: O’Reilly, Caldwell & Barnett, 1989). Smith et. al. (1994) discuss a framework where ‘process’, which exists of social integration and communication, is a mediator of the relationship between demography and performance.
11
A. I nformation T echnology Traditional information technology can help to enhance data storage capacity, transmission capacity and processing capacity (Culnan & Markus, 1987; Rice & Bair, 1984). These properties facilitate the ability to communicate more easily and less expensively across time and space (Rice & Bair, 1984) and makes sure the information is communicated more rapidly and with greater precision towards the intended groups (Culnan & Markus, 1987; Sproull & Kiesler, 1986). On top of that, information technology can be used to record more reliably the content of certain communication events and makes controlled access and participation in a communication event easier (Culnan & Markus, 1987; Rice, 1984). Apart from traditional information technology, there exists an upcoming use of advanced information technology using innovative systems of communication to enhance the decision-‐making process (Huber, 1990). First of all, it is important to remark that these advanced technologies do not eliminate the use of traditional technologies; they have both different and overlapping purposes (Huber, 1990). The use of computer-‐assisted decision-‐aiding technologies (e.g., Expert systems, decision-‐support systems, on-‐line management information systems, etc) is in the late stages of development or early stages of implementation (Huber, 1990). These systems can greatly reduce the effort required for those, for example, advisory board members who are physically separated from the organization, which impedes the exchange of information (Hiltz & Turoff, 1978; Culnan & Markus, 1987). The use of well-‐installed and sophisticated information technology can enhance smoothness and effectiveness of the communication process between the board of directors and the executive management and even optimize the decision process.
B. S ocial I ntegration Social Integration has multiple dimensions; it reflects the attraction to the group, satisfaction with other group members and social interaction among members of the group. (O’Reilly, Caldwell & Barnet, 1989) A socially integrated group is better at efficiently coordinating tasks. Smith et al. (1994) argues that social integration and communication are key success factors that go hand in hand to make the right decisions and work as a team.
C. G roup T enure The length of team tenure should be in direct relation with the level of team cohesion, which should induce an enhanced performance level (Michel & Hambrick, 1992). Much research has covered group tenure as a driver of success. Performance would be higher when the group was established long enough to initially “learn the ropes and local practices”(Pfeffer, 1983). Katz (1982) defends this point of view by arguing that group tenure induces stability and reduces conflict. When conflict would disappear, the communication process should enhance and the groups will work better and 12
more efficiently together. However, according to Katz (1982), one must be careful that long-‐tenured groups can become less adaptive and innovative because they simply relate to the groups’ experience instead of feeling the need to improve.
D. H eterogeneity v s. H omogeneity Both heterogeneity and homogeneity can be successful structures as long as they are implemented into the right situation. Pfeffer (1983) relates this type of team demography to formality of communication. Socialization, or in other words, informal communication will have the most impact when members are homogeneous (similarity of background, joint experience, shared perspective, mutual understanding). In contrast, demographic diversity would have a need for a formal, bureaucratic approach. Again, as with informality, the contrast between the agency theory and the stewardship theory arises. Bureaucratic control will make the organization less responsive to competitive changes (Burns & Stalker, 1961). We can expect that heterogeneous teams will be more complicated to control and will probably be more costly (Ancona & Caldwell, 1992).
E. C orporate C ontrol In order to investigate how managers and board members communicate, the attitude they constitute towards each other must be understood. The question to be asked is whether, more-‐often, management is dominated by the board of directors or vice-‐versa. In business literature, it is referred to as ‘corporate control’. This can be investigated by giving a detailed explanation of all the factors that play a role in the contest of control. In most conventional analyses, the term ‘management’ refers to the top full-‐time officers of the organization (Herman, 1981, p.28). They are the executives who manage day-‐to-‐day business within the firm. Top management enjoys the same officer label but is also in close contact with the board of directors. In addition to this generally accepted definition, other assumptions about management have been circulating. Interesting for this analysis is the definition given by Berle and Means (1932) stating that management consists of “a board of directors and the senior officers of the corporation”. As they explain, stockholders are becoming more and more scattered and the board is loosing his responsibility to act in their name. They only have to answer to themselves. As argued by Burnham (1941), in that time, the modern industrial societies were undergoing a managerial revolution. Within that revolution, power and control were transferred from capital towards knowledge. From this point of view, management and board of directors work together in establishing control as they have the skills and the knowledge to lead and direct the company. 13
However today it is becoming a general believe that management in fact dominates the board (Allen, 1974; Galbraith, 1967; Herman, 1981; Mace, 1971; Pfeffer, 1972; Vance, 1968). a. W hat is M eant b y C ontrol? When talking about control, it is important to know exactly what control means and what variations exist within the business environment. ‘Control’ has been defined and researched about a thousand times before, which makes it very hard to get a clear and structured answer to what control is. In the context of the corporate top, two different sorts of control can be distinguished. The distinction has been found in management literatures defining “operating control” and “policy control”(Bunting & Mizruchi, 1982; Juran & Louden, 1966). Juran & Louden explained that operating control contains the ability to set a direction within a company, and thereby exploited by the board of directors, while policy control focuses on how the management taked actions to walk down the path crafted for them. Another interesting difference is the one separating institutional or organizational power and personal power (Gibson, Ivancevich & Donnelly, 1991). These types of power are also used to differentiate principal-‐agent relationships from principal-‐steward relationships. The power granted to a specific function in the organization refers to institutional power (Schoorman & Donaldson, 1997). In their study, Schoorman and Donaldson (1997) make use of reward power and legitimate power as recognition of authority. Expert and referent power can be seen as personal power, which is developed over time. Personal power is seen as the basis of influence in a principal-‐steward relationship by Schoorman and Donaldson (1997). The type of power that dominates the organizational environment is a function of organizational culture and different individual characteristics. Hofstede (1980,1991) provides two aspects of culture that may influence the tendency towards agency or stewardship relationships. First of all, the dimension of Individualism-‐collectivism was described (Hofstede, 1980,1991). Individualism emphasizes on personal goals over group goals while collectivists strive for collective performance (Triandis, 1995; Dunnette & Hough, 1993). Collectivists have a tendency to work things out and communicate more directly, which relates to the sterwardship theory. The second aspect that is described is power distance. Hofstede (1991) defines it as “The extent to which less powerful members of institutions and organizations within a country expect and accept that power is distributed unequally”. High power distance cultures would lead to agency relationships because they support and legitimize the inequality between management and board members. The opposite accounts for the development of stewardship relations because they value the essential equality of the entire group (hofstede, 1991). 14
b. K ey factors Several key factors of the determination of power can be found when going down the historical theoretical path. Based on the literature that was found, numerous factors can be distinguished. i. The Number of Non-‐executives Within the Board of Directors The principal factor that always seems to surface when looking at board power is whether the board consists of a majority of company employees or a sustainable amount of outsiders with no real conflict of interest. There is often argued that poorly performing CEO’s are more likely to be sanctioned when the board is outsider-‐dominated rather than insider-‐dominated (Weisbach, 1988). Although this is the mainstream idea, there is also literature existent which implicates the exact opposite. Mizruchi (1983) presented a very different role of inside directors. He suggests, opposed to what is stated above, that insider directors will be even stricter towards employee actions as they are being evaluated and closely watched by outside directors. They may fear the appearance of siding with the CEO. Finally, Akhafaji (1989) provides us with a good summary taking both sides into account. He explains that too many insiders make the management team excessively cohesive, which can be dangerous because then, judgments are only based on opinions of colleagues making them too close-‐minded. The reason for this is that there is no outside influence. Outside directors can bring new information and ideas that allow the board to make more sound decisions. “Outside directors provoke an independent and fresh review of long-‐term decisions, effectuate impartial, uncontaminated audits of managerial performance and counterbalance the influence of top management” (Akhafaji, 1989). Off course, knowledgeable insider directors are still indispensable because they provide important knowledge about the company and it’s identity. Taking into account that there is no consensus about the direction of this measure, but also while noticing that there are considerable more literatures defining the relationship to be negative, we will assume that board composition will only have a moderated but significant effect on board control. ii. Board Selection Process When management is handpicking new board members, we can assume that, even only in an implicit way, management has power over the board. Galbraight states; "the men who now run the large corporations... are selected not by stockholders, but in the common case, by a Board of Directors which narcissistically they selected themselves" Friended members of the board are likely to be defending the CEO’s behavior rather then criticize him/her in a way that is realistic within their appointments. Still, this is not a common perception. 15
Mace (1971) believes that managerial selection of board members does not give them surety about whether board member will side with him no matter what. iii. C EO C ompensation Although extensive CEO compensation is not likely to be one of the causes of domination and control, it can be an indication that management has a significant influence in the matter. Boyd (1994) investigated the relationship between these two by testing his hypothesis using a sample of 193 firms in a cross-‐section of industries. His findings were positive towards the suspicion that CEO compensation was higher in environments with low board control. A crucial role in this picture is lead out for the remuneration committee. In the explained context and as mentioned before, it is very important for the remuneration committee to remunerate officers fairly and responsibly with the long term interests of the company in mind. (Remuneration Committee Forum, 2013) iv. C EO S election P rocess: Internal v s. E xternal H ire o f the C EO Several studies suggest that a variety of top management characteristics both reflect and influence the distribution of power and strategic direction of organizations (e.g., Bantel & Jackson, 1989;Chaganti & Sambarya, 1987; Finkelstein, 1992; Fligstein, 1987; Michel & Hambrick, 1992; Wiersema & Bantel, 1992) There are researchers that examined the influence of prior CEO’s on the new-‐CEO selection process (Demb & Neubauer, 1992; Lorsch & Maclver, 1989). Two other studies claim that a powerful CEO can minimize the likelihood of a firm’s choosing an outside CEO successor (Boeker & Goodstein, 1993; Cannella & Lubatkin, 1993) (EJ Zajac and JD Westphal, 1996) established that outgoing CEO’s and boards may both favor personally compatible (similar) successor candidates in an attempt to establish greater interpersonal influence over new CEO’s and subsequent influence over organizational affairs. They also found that outside CEO successors are less likely to be demographically different from their CEO predecessors. Board members, on the other hand, pick those outsider CEO’s who resemble themselves. Knowing that powerful boards can exercise greater influence in the selection of new CEO’s (Boeker & Goodstein, 1993;Cannella & Lubatkin, 1993), we can assume that the picking of more outsider CEO’s is an indication of more power towards the board of directors.
16
v. C EO D uality CEO duality is the situation where the CEO serves not only as an executive leader, but also as chairman of the board (Boyd, 1994). There is a chance that, in this situation, CEO assessments will not be as strict. In his study, Boyd found this assumption to be significant. There has been much discussion regarding CEO duality, especially from agency theorists. The agency theorists argue that, retaining CEO duality will protect shareholders interests much better (Kesner & Dalton, 1986). Sharing both positions could be potentially dangerous and undermine the quality and strength of the board of directors (Hickman, 1992). On the other hand, stewardship theorists focus on the enhancement of effectiveness by empowering this structure, which facilitates the work of the CEO. They support CEO duality and claim that it will lead to superior returns (Donaldson, 1985). The discussion within the research environment tends to lean more towards the arguments given by agency theorists (Kesner and Dalton, 1986). However, in reality, the opposite situation seems to occur. The proportion of large US organizations having CEO’s who are also chairman would be well over 70% (Kesner & Dalton, 1986). In Belgium, the Belgian corporate governance code (2009) strongly recommends to forswear CEO-‐duality. This recommendation seems to be highly respected. vi. T rends in Institutional O wnership There are still a number of shareholder groups that can have significant power within the board. Within this context, it can be important to make a distinction between the Anglo-‐American and the Continental European model of the board of directors. Hubert Ooghe and Tine Delange (2002) designed a general review of the differences between these two main perspectives. They explained that, in Europe, the majority of the companies are often still in the hands of a limited number of agents. While in American businesses, ownership has more of a scattered look. This implicates that the power of dominating stockholders will have a bigger effect on board control within European boundaries then in America. In the light of this study, it should be appropriate to consider this factor to have a positive effect on board power knowing that the empirical study will be based on Belgian, and therefore likely to follow the Continental European model. In this context, family ownership can be introduced. An interesting paper of Guido C. and Salvato (2004) claims that, under the conditions of high family power, boards will be more likely to have high levels of dependence. Within family businesses, agency costs are reduced because of the resulting lack of goal conflict between owners and managers (Fama & Jensen, 1983) vii. T he L evel o f D irector C ompensation High levels of director compensation are ought to weaken director independence and credibility (Business Week, 1991; Kosnik, 1990; The Wall unreliability Street Journal, 1991a, 1992d). The reason 17
for this weakening force is that directors will try to return the favor to make sure their revenue stays stable. (Business Week, 1991: 94) As described above, researchers agree that more independent oversight of management is better then less (Catherine M.D. et al., 2003). In practice, several initiatives reinforce this statement. (e.g., outsider dominated boards, prohibition of CEO duality). However, it is important to note that, in the end, both directors and managers are inclined to operate in a way that facilitates the maximization of financial performance, both in their own ways. Again, this view is supported by the stewardship theory (Davis et.al. 1997). Both parties should be seen as being self-‐serving and opportunistic but also have isomorphic interests with each other and shareholders. Power can affect the decision process and therefore the way directors and managers communicate, but the overall goal can often be seen as equal. Based on these findings, the several components of communication mentioned above, can be considered to investigate the communication process of management and board.
18
3. RESEARCH QUESTIONS Based on the insights gained in the literary study above, some general research questions can be composed. These questions can serve as a foundation for the necessary information that will need to be collected during the case studies. The aim is that the results will provide an outset that will reveal some key variables that have an impact on the quality of interaction on the level of the board of directors.
1. What model of corporate governance has the most support in Belgium? (Agency model or Stewardship model) 2. To what extent do visions of the board of directors and the executive management differ and how does this affect the quality of communication? 3. How frequent is the interaction between the board of directors and the executive management and what is the effect on the interaction of this frequency? 4. Is the received information of the board of directors found to be sufficient and what measures are taken improve this? 5. Does the board of directors rotate quickly or does it remain the same for a longer period of time and what effect has this on the cooperation?
6. Do companies advocate formal procedures and a well defined corporate governance structure to protect shareholders or not? Does this impact the way of communication between the board of directors and the executive management
19
4. METHODOLOGY The information was collected by conducting unstructured interviews of the corporate secretary of nine Belgian companies. The corporate secretary serves as an intermediate between the executive management and the board of directors. They are also present during the meetings in order to take note. Because of this, the corporate secretary is suited person to give us an objective description of what
defines
the
relationship.
The companies were chosen in such a way that different sectors were represented. Of the nine cases, three are family owned. The requirement in size was translated in the exigency that every company needed to base its corporate governance policy on the Belgian corporate governance code for listed companies (2009). One of the cases respects these policies voluntarily without being assigned to a stock market. The questionnaire, on which the interview with the corporate secretaries of the companies was based, is included in an appendix A below. The results of each case were linked to the different research questions by means of a conceptually clustered matrix. The rows represent each company that was interviewed and the columns represent the different main ‘themes’ of the case study. This matrix is added in appendix B at the end of this paper. In the following section will start with a case-‐oriented approach that will consider the whole entity. This way, configurations, associations and effects within the case can come to light. After this, a comparative analysis will be used to search for underlying similarities and constant associations.
5. WITHIN CASE ANALYSIS In the following section, each individual case will be reviewed in a within-‐case analysis. The purpose of this phase is to describe the different aspects of the research questions as experienced by each individual respondent. First, a brief summary of the company will be given in order to outline every specific context followed by the significant statements of every interviewee.
20
5.1. COMPANY A Company A is a listed real estate company with a strong presence in the European Market. The board of directors is structured as a unitary board. Both the executive committee and board of directors are officially members of the board. The board comprises 12 directors, including 8 non-‐executive directors, 6 of whom are independent. Four members are executive directors serving as the executive committee. On average, 8 meetings a year are organized.
5.1.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS The corporate secretary of Company A determines the advising role of the board to be the most important one. Company A experienced a change in tendency towards the monitoring of the board of directors during and after the crisis of 2008. The board of directors definitely started to pay more attention to details. Today, they are still searching for a balanced compromise between the monitoring and the advising role of the board of directors. The corporate secretary of company A also argued that the board of directors’ activity and involvement depends on the economic cycle as well as the maturity of the company “Do you have any mayor challenges or not?” “Do you want to go abroad?” The respondent of company A stated that both the board of directors and the executive committee mostly share the same vision or opinion about certain topics. When exceptions of contradictory visions occur, the board sets up a discussion until a consensus is reached. Sometimes, proposals need to be digested before being able to make solid decisions. “It is not always possible to foresee some discussions but there are definitely no clans.” (Corporate secretary of company A) Company A respects the recommendation of the Belgian corporate governance code (2009) to periodically perform a quality analysis of the board of directors and the interaction with the executive management. They do this by means of a questionnaire.
5.1.2. CEO-‐DUALITY The distinction between the mandate of CEO and the mandate of chairman within the board of directors is found to be a good model. The corporate secretary states that having two heads at the table is enriching. They support each other en bring added value to the board of directors.
21
5.1.3. INTERACTION FREQUENCY There is no regular interaction between directors and managers outside of the formal meetings. The reason for this may be that the board of directors meets frequently. When they do meet, it is in an informal atmosphere.
5.1.4. INFORMATION SHARING With regard to the required information that is shared with the board of directors, company A has a strict policy. Every proposal or topic needs to be accompanied by a written note with detailed information. A presentation can be additional but always needs to have a solid basis. A SWOT-‐ analysis needs to verify the information and create reliability for the directors. Nevertheless every note needs be detailed and accurate, they can never forget to be smart about it. Company A makes use of information technology in the form of a SharePoint where you can log in with an RSA-‐key. Through this channel, directors can access archives, notes, the work of the separate committees, et cetera.
5.1.5. GROUP TENURE When looking at group tenure, it becomes clear that most of the different directors have been serving their position for a long time. Company A argues that every new director needs time to develop the knowledge, which makes it more efficient to keep the group together as long as possible. Nevertheless, as the corporate secretary says, “We try to bring in fresh blood as well.” (Corporate secretary of company A) Therefore, a director can never serve for more than 12 years. They see to it that two directors are never replaced at the same time.
5.2. COMPANY B Company B is a Flemish broadcasting company for the Belgian community. They broadcast both radio and television. The board of directors is structured as a two-‐tier entity. The executive committee has exclusive authority in a number of responsibilities that belong to the daily management. The board of governors serves as the first control authority of the company. Twelve members are appointed by the Flemish Government in accordance with the proportional representation of the political groups in the Flemish Parliament. The meetings of the board of directors omit both the executive committee and the board of governors.
22
5.2.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS When asking about the role of the board of directors (monitoring or advising), the corporate secretary clearly indicated advisement as being the paramount role. “The main objective is setting the course for the ship to sale or deciding how many ships will sale and which way they should go.” (Corporate Secretary of company B) Control is present but is not predominant. The board of directors cannot decide or influence any operational activities and the chairman sees to it that no one does. The secretary of the board states that every member (being both the executive committee and the board of governors) is experienced enough to speak their mind. When discussions occur, both parties can be appointed homework. Afterwards, the topic will be reopened at the following board meeting. There are, however, always issues that will not be accepted because of ideological beliefs of certain directors. In that respect, around some subjects, the board of governors can also be quite decisive. Contrary to what might be thought, these ideological believes are not of political nature. Knowing that the board of governors consists of representatives of the Flemish parliament and knowing that discussions within that parliament blaze easily, it is rather remarkable that the directors can put themselves apart from their political believes and thinks as a whole for the benefit of company B.
4.2.2. CEO-‐DUALITY The recommendation of the Belgian Corporate Governance Code (2009) of no CEO-‐duality is perceived as a good concept from the corporate secretary of company B. “The CEO is, in fact, the technician serving as a intermediate with the body of the company. The chairman, on the other hand, should serve as an independent judge of party.” (Corporate Secretary of company B) Engaging in CEO-‐duality would automatically result in a conflict of interest. Again, as company A, company B is convinced that having a two-‐headed steer wheel can add value to the functioning of the board of directors. The corporate secretary also argues that an essential part to the success of the board of directors is the integrity of the person serving as chairman. If that person is being trusted and of great quality, the board of directors will be lifted to a greater level. As a conclusion; it is essential to put not only qualified but also suitable people on those seats.
5.2.3. INTERACTION FREQUENCY The board of directors frequently organizes meetings, almost every month. Outside of these meetings, directors and managers rarely have contact unless in very informal settings during certain events. Maybe this is not necessary knowing that they hold meetings on such regular basis.
23
5.2.4. INFORMATION SHARING Company B is very traditional in sharing information with their directors. They make use of printouts, which are sent out by post or courier, this due to safety reasons. The corporate secretary has intentions in implementing forms of information technology but until today, there are no specific plans. This could have a big effect on the efficiency and time with which the documents are distributed. The information and proposals are often brought to the board of directors in two phases. First, ideas are tested. The management scans the opinions of the board of governors and decides about the direction they should go to with a certain topic. Then those ideas are worked out precisely and finalized in order to be approved. An issue appointed by the corporate secretary was the use of general presentations instead of detailed notes. Nevertheless it is important to give concise but accurate information, it is crucial that the board can always consult the source of where certain statements come from. The secretary didn’t mention a formalized quality check for the information.
5.3. COMPANY C Company C is a local industrial company. They have the facilities to convert raw materials in steel products for multiple end-‐user-‐products like cars, furniture or other applications. They represent one of the largest private companies of Flanders. The board of directors of company C is structured in a unique way because of the 100% presence of the majority shareholder. This means that there are no independent members seated in the board, which immediately provides a hierarchical connection between the directors and the executive management of company C. The directors are appointed in such a way so that both Flanders and Wallonia are equally represented. The board omits two Flemish directors, two Walloon directors and an additional director who is not Belgian. The fifth non-‐Belgian member has an important role when conflicts should arise. Fortunately such situations have not occurred yet. This mechanism is a safeguard of non-‐belligerence within the board and is a good example of structures that can help the good functioning of the board when possible conflicts of interest could arise. The board of directors normally holds 6 meetings a year. When needed, in times of crisis or emergencies, additional meetings can be organized.
5.3.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS According to the interviewee, both the advising and monitoring role of the board are of great importance. Here, the monitoring/controlling responsibility of the board of directors is obvious due to the natural hierarchy between the directors and the management. The board of directors always has the final word and is therefore quite dominant.
24
5.3.2. INTERACTION FREQUENCY The company is currently confronted with a closing, which makes that additional meetings happen rather frequently. Officially, the board of directors does not meet very often but directors and managers of company C are very frequently in contact with each other because of the fact that the directors
are
also
the
superior
organs
within
the
group.
Even though the directors are allocated all over the world, the board tries to organize as much physical meetings as possible. The corporate secretary states, “a physical meeting is still really different from a meeting by conference call, you can visually see the different group members and anticipate on them.” (Corporate secretary of company C) This emphasizes the importance of personal contact between the directors. This could definitely improve the level of communication between the different members of the board of directors and the executive management. Directors and managers know each other very well and cooperate closely both inside and outside of board meetings. But even so, things are kept as formal as possible.
5.3.3. INFORMATION SHARING First, it is important to mention that, in this case, the directors are well aware of the affaires and operational activities of the company. This makes it much harder for the executive management to, for example, gloss over certain topics in order to get them through. Nevertheless company C takes several
measures
to
assure
the
quality
of
the
information.
Firstly, every note needs to be crafted based on a group format. “When a manager would decide to look at something from a different angle and would deviate from the original format, directors would not immediately understand and would certainly comment on this.” (Corporate secretary of company
C)
Secondly, company C utilizes a procedure called ‘safety C’. This procedure includes a necessary approval from a specialized board that investigates the documents before they are presented to the board. This committee judges the accurateness and correctness of the notes and consists solely of non-‐executives. Not a single document goes to the board of directors before being approved by this committee. Information sharing technologies are not utilized in company C. The different documents are mailed to the directors and printed-‐out for the actual meeting. There is no reason why they would not use any technology and the corporate secretary was definitely interested in the implementation of such technology. 25
5.3.4. GROUP TENURE When looking at the level of group tenure, it is clear that there is a frequent rotation of board members (a maximum of 3 to 5 years of mandate). This situation comes from an automatic rotation on the level of the different CEO’s. The interviewee states that, In order to facilitate this process, every director should take his or her responsibility to successfully integrate every new face in the board. Overall, the mechanism works well, these people have been properly prepared and closely monitored before attending the board meetings. However, it does not come without downsides. Even during a director’s mandate, it stays important to optimally integrate every individual. The representative of the audit division within the board of directors often doesn’t have the same amount of knowledge and background in the operational business. It is essential for the efficiency and success of the board of directors that this member does not get isolated. “If the board were to loose the in tell of the audit representative, you can loose the necessary drive of the board.” (Corporate secretary of company C) This again stresses the importance of every board member being sufficiently informed and involved.
5.4. COMPANY D Company D is a European food group. The company has grown as a result of several acquisitions but has family roots. The board of directors is structured as a two-‐tier entity. However, the executive committee has no final responsibility, the final responsibility always lies with the CEO. The CEO has an official seat in both the executive committee and the board of directors; he represents the connection with the operational activities of the company. The original family is represented by six members, the other directors are independents. Company D is not a listed company but has voluntary chosen to follow the Belgian Corporate Governance Code (2009). This is, according to the corporate secretary of company D, one of the reasons why the cooperation between the management and the board of directors works so well. There is no short-‐term pressure from the stock market, which brings the objectives of managers and directors together.
5.4.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS Monitoring and strategy seems to be a very dominant role of the board of directors. During each meeting, which is held 8 times a year, the overall objectives are being investigated. When nothing has changed over the past weeks, the business plan is rolled out further without major adjustments. When there are significant changes towards the intended strategy (for example, in light of acquisitions that have a big impact on the activities) the strategy must be reviewed and possible problems need to be attacked. The first and second steps of this process represent pure monitoring
26
activities. When searching for a solution, which is the last step, the directors share their experience and the advisement role of the board reaches the surface. The corporate secretary argues that there is more room for advisement within the specific committees (the audit committee and the remuneration/compensation committee). Managers and directors meet each other in more specific settings in which there is more room for knowledge transfer. According to the interviewee, conflict problems are rather rare. The familiarity can serve as a buffer for possible contradictions. It is possible that certain proposals are passed by the family first to check their opinion.
5.4.2. CEO-‐DUALITY The chairman has the duty of putting every issue into a long-‐term perspective. The interest of the CEO and the executive management are normally short to mid-‐long term and issues of conflict of interest could arise when the CEO would also wear the hat of chairman of the board of directors.
5.4.3. INTERACTION FREQUENCY Directors rarely meet outside of board meetings. Special attention goes to the appointment of new directors. In those circumstances, directors meet to inform each other and help each other find their way in the numerous activities in the company. Despite being a family company, company D keeps the meetings of the board of directors rather formal.
5.4.4. INFORMATION SHARING Company D does not use information technology on the level of the board of directors. The approach towards the information differs from director to director. In the audit committee, however, the request of using a SharePoint did arise and they are currently working with such installation. The corporate secretary of company D argues that technology can sometimes be distracting.
5.4.5. GROUP TENURE Directors often serve with a maximum period of three mandates. This means that the board of directors consists of the same people for a long period of time. This is necessary within company D because of the complexity of the activities. For this reason, when someone new joins the table, an intensive introduction program is set up in order to inform these entrants as good as possible.
5.5. COMPANY E Company E provides cable television, high-‐speed Internet and telecom services. All directors are non-‐ executive directors with the exception of the managing director (CEO). There are currently six representatives of the majority shareholder. The three remaining directors are independent within 27
the meaning of article 526ter of the Belgian Corporate Governance Code (2009) and one managing director (CEO).
5.5.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS As in every company, the board of directors determines the strategy of the company. In this particular case, the majority shareholder of company E often suggests strategy initiatives that are in line with its overall strategy at European group level. Management provides relevant input where possible and the managements’ opinion is very much respected. “Implementing a strategy will only work if the board of directors can convince local management of the benefits of this strategy for a particular company – difficult to implement the “one size fits all” approach” (Corporate secretary of company E) According to the corporate secretary of company E, listed companies that are controlled by majority shareholders often have two ‘sides’ in the board. One side represents the majority shareholder, which, as mentioned before, often tries to implement a general (sometimes global or European) framework of the strategy. The other side are the independent directors, who often play a decisive role in major strategic decisions. It happens that independents and shareholders have slightly different opinions. A good example of these differences in opinions is the debate around a takeover bid on company E by its majority shareholder that was discussed within the board in 2012. Shareholders and independents had different opinions about the proposed offer price. Important to know about this event is that, despite the strong difference in opinions between the majority shareholder and the independent members, the board has never taken it to a vote and always tried to make decisions by consensus. The board is structured in such a way that the majority shareholder always has the absolute majority (i.e. outnumber the independent directors). In the light of the discussion around the take over bid, the majority shareholder respected the opinion of the independent directors by not utilizing this advantage. What we can learn from this is that despite every party having their own strong opinion, mutual respect remains and problems are solved in a professional way without taking advantage of ones legal position. Company E periodically spreads a questionnaire to investigate the perception of the directors concerning the institution of the board and the interaction with the executive management.
28
5.5.2. INTERACTION FREQUENCY When directors are in need of information, questions always flow through the chairman and the CEO. Contacts between directors and the executive management are rare. There recently has been a CEO-‐switch that did have some impact on the contact between the CEO and the board of directors. The corporate secretary of company E states that the previous CEO was very pro-‐active in sharing information with the directors. The directors (in particular independent directors) didn’t take contact as often because they were proactively informed. Today, the new CEO doesn’t have such a pro-‐active policy,
which
makes
directors
search
contact
more
frequently.
The official meetings are kept as short as possible.
5.5.3. INFORMATION SHARING Directors always need to see to it that the received proposals contain all the benefits as well as (and probably more importantly) all the downsides. “Sometimes, directors have to try and dig a little deeper, managers will always present their proposals in a positive way.” (Corporate secretary of company E). The corporate secretary of company E did not mention any procedure to officially check the accuracy of the presented documents. Company E currently doesn’t make use of information sharing technology although, the corporate secretary is very eager to implement it and the software is ready for installation. The upcoming switch of chairmen feels like an opportunity to take the final step of implementation.
5.5.4. GROUP TENURE The corporate secretary of company E indicated that the length of collaboration with the majority shareholder is starting to pay of. “At first we operated as a little island, and now, since the last two years, there is starting to be more reciprocity between what they do on European level and what we do, both ways.” (Corporate secretary of company E). It takes time to trust each other and to share experience,
which
assists
in
increasing
added
value
for
both
parties.
According to the corporate secretary, no matter what background the directors have, “You need people who are open for debate.”(Corporate secretary of company E) This should be considered as a key property of every director.
5.6. COMPANY F The interview of company F went telephonically with the responsible for the external communication of the company. This person had discussed the questions with the corporate secretary, who was not
29
able to meet personally due to time constraints. For this reason, the received information is slightly less detailed but nevertheless, still succinct. Company F is governed by the law of 1991 on the reform of certain economic public companies. Company F is partially state-‐owned and listed for the remaining shares (this is a minority). The board is structured as a two-‐tier board with a management committee to whom the board of directors has delegated powers of day-‐to-‐day operational management and the board of directors that supervises the operational management and sets the guidelines in form of a general policy and strategy. The board of directors consists of seven non-‐executive directors who represent the shareholders, five of whom are appointed by the Belgian state. Together, all shareholders elect three independent directors.
5.6.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS The interviewee was extremely convinced about the dominating role of control within the board. “The board of directors drafts the corporate strategy and the strategic objectives and then gives the CEO feedback about the execution of the strategic plan.” (Manager external communication of company F) Company F respects the formal distinction between the executive committee and the board of directors as well as every recommendation from the Belgian corporate governance code (2009).
5.6.2. INTERACTION FREQUENCY Board meetings are held five up to seven times a year. Informal contacts are present but cannot be spoken of given that their frequency is confidential. The directors treat each other in a formal way during meetings. Because of the fact that some directors are not Flemish, the meetings are organized in English, which also augments the level of formality
5.6.3. INFORMATION SHARING Company F is very strict about performing good staff-‐work with regard to documentation of the activities. Officious phone calls or meetings, everything needs to be structurally documented. Company F makes use of all the efficient information sharing technologies as long as they ensure safety and confidentiality. A lot has changed for company F when they partially joined the stock market and became a listed company. The discipline around communication becomes more necessary and is taken more seriously. As mentioned before, documentation is an essential part of that discipline.
30
5.7. COMPANY G Company G operates in banking and assurance. They operate as daughter of a large group that is active in Belgium, The Netherlands and Germany. Several directors in the board represent the mother group. The composition of the board of directors is unitary. There are four members who also form the executive committee, two independents and four representatives of the mother company. Within the banking sector, a strict banking legislation must be followed. Company G must operate with close respect of the rules and laws in this legislation, which makes this company different from other case studies. For example, every bank must be closely monitored by a supervisor appointed by the national bank. Correct information, documentation and interaction become important, not only for indoor efficiency, but also in order to keep the supervisor satisfied.
5.7.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS The corporate secretary of company G emphasizes on the importance of the distinction in responsibilities between the board and the executive committee. The board of directors is in charge of outlining the general conduct while the executive committee takes responsibility of the operational activities. There is no room for specific day-‐to-‐day operational issues within the board. Another board responsibility is monitoring those activities. The board of directors mostly monitors the financial results with the audit committee as a star player. There are always healthy discussions during board meetings “If there would never be discussion, directors would just be flowerpots.” (Corporate secretary of company G). According to the corporate secretary of company G, conversations are held informally and very friendly, but partially due to the existence of a supervisor, everything needs to be clearly and formally documented. Management executives are not typically internally or externally chosen, the appointment is mostly based on the integrity and quality of the person.
5.7.2. INTERACTION FREQUENCY Company G holds a limited number of meetings of its board of directors a year. They organize about four to five meetings annually. This frequency is sufficient because most of the directors regularly meet in operational settings because the representatives of the shareholder are in fact executives of the mother company. The independents also have contact outside the board meetings within the different board committees.
31
5.7.3. INFORMATION SHARING Because of the close supervision by the national bank, there is not much room for creative approaches towards the needed documentation. The information provided for the board of directors must be very specific and is closely being monitored by the supervisor. Company G does not make use of information sharing technology, they send and e-‐mail with the documentation in PDF-‐form a week before the meeting. They also strive for every meeting to be physical. “Personal closeness of people exceeds the quality of the meetings in all optics.” (Corporate secretary of company G) The corporate secretary annually organizes a questionnaire regarding the good running of both the board of directors and the interaction between the board and the executive management. The results of this study are very seriously taken into consideration and are discussed both in the presence of the executive management and without them. The corporate secretary states that they have definitely learned a thing or two from these questionnaires. A result from this was, for example, the decision of better providing permanent education for the directors.
5.7.4. GROUP TENURE The group tenure of company G is very divided. Some directors have been mandated for over ten years, while another group of directors is appointed more recently. The independent members are the ones that are seated for the longest period of time. There is no reason for the current board to be rather young. The changes are gradually and every new face comes with a new point of view. Due to structural reasons, the chairman has recently been replaced. Despite of the new chairman, every rule of conduct remains the same, which has led to no revolutionary changes. Nevertheless, as the corporate secretary states: “A bird is known by its note and a man by his talk.” (Corporate secretary of company G) meaning that every person has a different way of handling things. The corporate secretary states that the board of directors definitely had a more active role during the international financial crisis period.
5.8. COMPANY H Company H is the second industrial company that was used as a case study. The company originates from Belgium and is still, to the utmost extent, owned by the original family. The CEO serves as an official member of the board of directors. The board holds nine representatives of shareholders and four independents, one of which is the chairman.
32
5.8.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS The corporate secretary of company H does not believe that the board of directors is the appropriate organ to perform thorough control. They don’t concern their selves with operational activities. “Controlling in the literal sense of the word is difficult from such a large distance.” (Corporate secretary of company H) Off course, the stock market requires some technical controlling, which is performed by the different committees. There is more room for advisement, maybe sometimes warning. The cooperation between the board en the executive management is based on constructive criticism. Company H learned by experiencing some difficulties in the past that, no matter how many procedures and rules of corporate governance you implement to reach optimal added value, the final product is hugely dependent on the personalities of those who are occupying the chairs. “It always comes down to people.” (Corporate secretary of company H). When people get along, they will communicate more openly. The relationship between the CEO and the chairman undoubtedly plays the most important role.
5.8.2 INTERACTION FREQUENCY The directors are not ought to have contact with members of the executive committee outside of board meetings except for the chairman. The chairman and the CEO form an intermediate between the board of directors and the executives. When they eventually meet during a meeting, the atmosphere is very formal. When the complete executive management is invited to the board meeting, questions are asked through the chairman. The chairman then points the question towards the
appropriate
director.
Because of the little contact outside of board meetings, attendance is considered very important. Generally, directors respect their duties and are almost always present. This could be, as suggested by the corporate secretary, strengthened by the implementation of a variable component of the directors’ compensation.
5.8.3 INFORMATION SHARING Information is mostly shared in the form of slides. When the content does not allow such presentations, a traditional note can be used as well. Sometimes directors complain that, with the use of slides, key content and issues are spread over numerous slides, which makes it hard to distinguish the important from the unimportant. There is a need for an executive summary that emphasizes
and
presents
the
core
of
the
proposal.
Company H is busy exploring its options regarding information technology but has not jumped on 33
that
bus
just
yet.
Periodically, chairman sends out a questionnaire to check the satisfaction of the directors around the working of the board and the interaction with the executive committee. Afterwards, the chairman organizes one-‐on-‐one meetings with each director to personally analyze the findings.
5.8.4. GROUP TENURE The board of directors in company H is a very stable one. Independents usually rotate quicker, mainly because of the assumptions of the corporate governance code (2009), not because the company desires it. Some independents even stay director after loosing the independency because they crossed the limit of twelve years. The representatives of the majority-‐shareholder have been member of the board for a very long time. The corporate secretary finds this stability good but also refers to the positive influence of fresh blood. When new members enter the board, a formal introduction program is set up in combination with the opportunity to attend some antecedent board meetings to learn how things roll.
5.9. COMPANY I Company I is a large Belgian multimedia group with family origins of which the shares are listed on Euronext Brussels. The board of directors has nine seats. One seat is for the CEO. There are three independent directors and the remaining seats are occupied by representatives of the familial shareholders.
5.9.1. INFLUENCE OF THE BOARD OF DIRECTORS Within Company I, the board of directors is not being used to control the actions of the executive management. They solely serve as a medium to provide a broader picture. “They think on a higher level, strategically.” (Corporate secretary of company I) There can certainly be discussions, which is normal because there are ten different individuals on those seats. Generally, the board will listen to the executive management and support or endorse the managements’ proposals.
5.9.2. INTERACTION FREQUENCY Board meetings are held six times a year. There are four normal meetings where three representatives of the executive management are present, one of which is actually member of the board (the managing director). Next to these normal meetings, two extraordinary meetings are held where more or all executive members are invited to discuss the budget or the organization of the multiannual plan. Outside of board meetings, intermediate contacts can be made between directors
34
and any member of the executive management when it deems necessary. The corporate secretary of company I did not mention it actually happens but the resources are there if they would want to.
5.9.3 INFORMATION SHARING The corporate secretary let on that there is a great trust in the executive management and that directors guide themselves by the information provided by the executive committee. The familiar structure of the company can serve as an amplifier for this trust. Managers and directors are both long-‐term orientated and there is less case of contradictory visions. In fact, the information is sometimes found to be slightly too extensive and directors would appreciate the use of an executive summary. This, again, proves the relationship to be based on trust. Nevertheless, management treats the board of directors in a very formal way.
5.9.4. GROUP TENURE As in company H, independent members rotate more frequently then representatives of the family, who have been serving for an extremely long time. The corporate secretary is convinced that this is a good model. “The combination of a fixed number of permanent members in combination with the occasional appearance of new faces provides a good marriage.” (Corporate secretary of company I)
6. CROSS-‐CASE ANALYSIS The objective of this section is to increase generalizability, reassuring our selves that the processes in one well-‐described setting are not wholly idiosyncratic. Based on the research questions, several different themes were determined. First, the governance structure of the companies is investigated to see whether there are certain equalities between the companies with the same type of board (two-‐tier or unitary). Thereafter, the level of advisement and controlling of the board of directors is examined to determine what governance model the companies tend to prefer (Agency or stewardship). We continue by determining the typical way of interaction and communication. Interaction frequency, formality and information preciseness will be reviewed and linked together. Finally corporate control, group tenure are explored as variable facilitators. Within corporate control, different types of institutional ownership will be explored to look for similarities.
6.1. CORPORATE GOVERNANCE STRUCTURE According to Solomon (2010), unitary boards with both executive and non-‐executive directors tend to consider themselves more as a unified team and make decisions together. When dealing with a
35
two-‐tier board, roles and responsibilities would be more divided and there is more distance between the board of directors and the executive management. Most of the cases (six out of nine) in this research use a hybrid form. This hybrid form consists of a board of directors, in which only the CEO has an official seat, serving as an intermediate between the operations and the strategic purpose. Next to the board of directors, an executive committee assists the CEO in executing the strategy drawn up by the board. The managing director is the only individual who is an official member of both the board of directors and the executive committee. The remaining three companies are classical examples of unitary boards with both directors and members of the executive committee gathered around one table. In practice, meetings in companies with two-‐tier boards are also attended by multiple executives who are invited to the board without being a formal member. In company B, every executive usually is present during the meetings to report about their department. Company E does not include every department during every meeting, only managers who are responsible for the discussed topics are invited which reduces the number of participants. Both company H and company I permanently invite the CFO to inform the directors about the financial aspects of each subject. Company I also includes the HR-‐director and the manager of their largest business division to the regular meetings. Other executives can be invited if the topics concern their department. As you can see, even though these boards are structured two-‐tierly, multiple representatives of the executive committee are present. Off course, within the structure of unitary boards, the executives will participate more actively during discussions. We can conclude that two-‐tier boards, in the literal sense of the word, are rather exceptionally in Belgium. Every case subject tries to obtain the information from the most suitable person in the company and therefore ensures interaction with the executive management. Off course, Because of this, more people attend the meetings, which can be detrimental for the proper conduct of the conversations. As mentioned in the within-‐case analysis, Company H acknowledges this concern and when a large number of executives are present during the board of directors, every question is asked through the chairman. When dealing with such large groups, structure is essential in order to prevent back and forth bickering.
6.2. THE ROLE OF THE BOARD OF DIRECTORS A key question that was asked during the interviews was the tendency towards the advising or the controlling
role
of
the
board.
Five of the corporate secretaries declared that both roles were important in their board of directors. With ‘controlling’, most of them referred to the necessary review of the objectives from the business 36
plan. The corporate secretary of company C referred to the necessity of being compliant in every domain. This is a form of monitoring but does not imply any distrust or hostility towards the executive management. Those controlling activities are just random procedures. The advisement role becomes more dominant when unusual matters are discussed like a major adjustment in strategy or an important possible acquisition. Company D also combines the two but particularly uses its different committees to provide constructive advice in a more intimate setting. Company G, E and H, as well, mentioned some form of control but expressed that advisement was definitely the bigger aim. Three companies had a larger tendency towards advisement. The stewardship model suggested that the board should be used as an advisory organ and work in collaboration with the managing director and his executive committee (Schoorman & Donaldson, 1996). Working while respecting this model would enhance collaboration and communication (Donaldson & Davis, 1991). The companies in the case study, who convincingly stated to favor the advisement role, were typically not dominated by the board of directors nor the executive management. Two out of three treated each other informally and did not have any strict procedures concerning the reporting of the information. All of these phenomena corroborate the suggestions from the stewardship theory that, when more time is spend on advisement, the board of directors and the executive management work closely together in a trustworthy environment. The respondent of company F was the only one that clearly positioned the controlling role as the dominant one. As mentioned before, this interview was slightly less inclusive which makes it difficult to link this factor, but the manager of external communication did mention that there was a great desire for strictness in the shared information. Everything needs to be optimally documented. We can conclude that generally, companies that accentuate the different roles will also work differently by means of communication and information sharing. Most companies in this case study respect the suggestion of the Belgian corporate governance code (2009) that they should analyze the satisfaction of the directors towards the working of the board and the interaction with the executive management. There was some variation in the intention with which this review is done. The corporate secretary of company G led on that much time is pend to do the analysis thoroughly and the board attaches great importance to the result of this questionnaire. Company H advocates the suggestion as well and the chairman even organizes one-‐on-‐one meetings with each director. The other companies used a less thorough approach or did not mention any. The use of a detailed analysis could definitely be conducive for the relationship between the board and the executive management. This way, problems and minor spots of bother can be minimized. The 37
Belgian corporate governance code (2009) could be of help by providing more detailed suggestions of how to practically execute the analysis.
6.3. COMMUNICATION The following sections describe how the found to be relevant factors of communication in previous research, behave themselves in several Belgian companies. We investigate whether or not these variables will have a significant influence on the quality of communication between the management and the board of directors. Some variables discussed in the literature, were not omitted because they could not be asked for during the conversation with the corporate secretaries.
6.3.1. Communication Variables A. I nteraction F requency Previous research did not have a clear answer about high interaction frequency necessarily being a good or a bad thing. Companies with more organized meetings tend to have less need to contact the executive management after or before those meetings. All companies with significantly less organized meetings (six or less), approach managers more regularly to ask for some feedback or information. Company E and H indicate that such informal contacts can be dangerous because of the loss of control over the interaction and information flow. They suggest that all contact should go through the chairman and the CEO. This way, when an issue arises, this can be considered and added to the agenda
for
the
next
meeting.
Company C, G and E are exceptions in that sense that they are part of a larger group and the representatives of the majority shareholder are already connected with the executive management by hierarchical means. These directors do not have the need to be informed as much as the independent directors because they already have wide knowledge of the activities from their executive position within the group. As suggested by Ancoda and Caldwell (1992a) more interaction could also indicate conflict or disagreements. We saw an example of that in company E where several additional meetings needed to be organized to sort out the discussion around the take over bid. The degree of pro-‐activeness of the CEO towards directors could also impact the need of directors to informally approach members of the executive management. The corporate secretary of company E sensed a more frequent interaction outside of board meetings since the CEO-‐switch. The new CEO 38
was found to be less pro-‐active in sharing certain developments within the firm with directors in order to keep them informed. Being pro-‐active in sharing information with the directors can help to minimize the necessity of informal contacts between directors and members of the executive management. This way, communication can be controlled and structured while directors are still being properly informed. Two last interesting facts are that, typically, when companies organize boards of directors more frequently, the required information tends to have less restrictions and requirements and directors communicate more informally with the executive management. This was the case for company B, D and I. It is important for every company to regularly and sufficiently interact with the directors in order to provide them with sufficient information, without exaggerating and overloud them with meetings and information without the assurance of extra added value.
B. ( In)formality Despite the fact that most companies in this case study lean closely towards the stewardship model, the majority does try to keep the interaction between the board of directors and the executive management as formal as possible. Literature suggests that extensive documenting is not necessary in an environment of trust. Almost every corporate secretary seems to support the recommendation of the Belgian corporate governance code (2009) that good staff work and documenting is an absolute requirement to maintain a clear view over decisions and developments. This supports the vision of the agency theorists who thrive for the implementation of structural procedures to protect the shareholders best interest against the personal objectives of the executive management. Company G, being a bank, is even more obligated to keep close note of everything that is handled by the board of directors because the supervisor reviews those reports and requires that they are sufficiently detailed. In company E, conversations happen informally, directors and managers call each other by the first name. Off course, because of the hierarchical connection, these individuals see
one
another
regularly.
Despite the fact that shaw (1981) concluded that informality enhances communication and decision-‐ making, few companies seem to follow the same philosophy. All corporate secretaries emphasized on the importance of documenting and structuring but in fact, directors and managers could be able to interact informally while still respecting the needed documentation. By organizing meetings in informal settings or frequently inviting directors to certain corporate events, directors and managers could get to know each other better and then communicate more smoothly during official meetings, in which formal procedures are still respected. The companies seem to support the vision of the 39
stewardship theory but remain risk-‐adverse and stay close to a safety net of procedures in order to keep themselves safe of misconduct.
C. P reciseness No healthy discussions or good decisions can come from poorly drafted information and documents. Some companies use formal procedures to check incoming information for accuracy and preciseness. Company C; for example, makes use of a group format, making sure that all directors can easily understand the content. On top of that, all documents that are ought to be presented at the board of directors need to be approved by a special committee called safety C. Company A and F make use of formal procedures that must ensure the quality of the information as well. This desire for accuracy and correctness confirms the statements of Boulton (1978), that currently, the board needs detailed and correct information that does not solely concern financial aspects. In four of the cases the corporate secretaries did not imply the existence of any controlling procedures. These cases tended to govern much trust in the executive committee by emphasizing on the advising role and come to decisions by means of consensus. Nevertheless, several companies that have strict policies concerning the information also trust their executive committee and strive to end discussions in consensus. Therefore, it is not possible to conclude that formal controlling procedures are the result of lack of trust. Company E, G, H and I mentioned that the directors’ perception of the proper functioning of the board of directors and the interaction with the executive management is being investigated by means of a questionnaire. Some pursue this every two years, others annually. These results have always
found
to
be
helpful.
The directors of company H and I both desire a more concise rendering of the information. They state that the received documents are often too extensive whereby it becomes difficult to distinguish the unimportant from the core issues. This proves that, presentation is not unimportant and directors have no need to know every detail, only the essential. The fact that they ask less information shows that there is a great trust and support the delegation through the management. On the other hand, company A and B experienced that the use of too short presentations can sometimes
make
it
difficult
to
draw
thorough
conclusions.
A compromise for these two opposite drawbacks could be a road in between that consists of submitting an executive summary, as well as some relevant background information for those who are interested.
40
D. I nformation T echnology Of all nine companies that were included in this research, only two make use of information technology in the form of a SharePoint. Company A uses it on the level of the board of directors while company F currently makes use of a shared database to provide documents in the audit committee. Most of the corporate secretaries did have intentions of implementing certain technologies in the future. The corporate secretary of company I did point out that such technologies are very expensive and was slightly doubtful about the added value against the cost of implementation.
6.3.2. Communication Facilitators A. C orporate C ontrol In most of the companies that were interviewed, there was no level of domination by the board or the executive management. Neither the board nor the executive management get to have the last word
and
all
decisions
are
taken
in
consensus.
There were two corporate secretaries who answered differently. In company C, the board of directors has the decisive opinion and therefore, the last word. The reason for this is that, in fact, all members of the board of directors are superiors in the operational settings. Company I, however, gives excessive freedom to the management in taking decisions. Mostly, the board supports these decisions and makes recommendations where necessary. The corporate secretary of company I argues that the board is not meant to impeach the executive management but to trust them and reinforce them with solid advice. It seems noticeable that, in company C information is strictly monitored while company I does not. The corporate secretary of company C pointed out that without trusting the management, the board cannot be effective at its job. Every single company in this case study respects the recommendation of the Belgian corporate governance code (2009) that the CEO and the chairman should be two different individuals. All of the interviewees find this a good model. Company A argues that, having a two-‐headed leadership enhances the quality of the board of directors.
B. I nstitutional O wnership Our case study confirms the assertion that continental European countries are often institutionally owned (Ooghe & Delange, 2002). Without considering this factor in the choice of the specific cases, eight of the nine companies that were investigated are owned by a majority-‐shareholder. In company C, E and G, which are owned by a larger group, the board seems to have significant influence.
41
Three of them were family owned. Previous research (Guido & Salvato, 2004) suggested that, within family businesses, agency costs are reduced because interests of the board of directors and the executive management become less distant from each other. Both company D and company I, who are still in the hands of the original family, have confirmed this statement. The corporate secretaries of these companies have argued that the management typically strives for long-‐term results, which aligns with the board of directors’ vision and goal.
C. G roup T enure Literature suggests that team tenure should enhance the quality of collaboration at all levels. Group tenure induces stability and reduces conflict (Katz, 1982). Practically every company in this research confirmed to follow the same philosophy. Directors have to be well informed in order to serve effectively and most companies are not nutshells, in fact, they are very complicated and are often engaged in several different business divisions. Every new director should, as suggested by the Belgian corporate governance code (2009), follow a formal introduction program, but often, only experience can help to fully understand the business. The corporate secretary of company A emphasized on the importance of long collaboration but also noted that, now and then, fresh blood is required to keep moving forward and innovate. Almost all other interviewees answered the question in a similar way. Company C is the only company where rotation happens on a more frequent level. This rotation happens automatically because of the rotation system of the executives on group-‐level. According to the corporate secretary of company C, this model works but does not come without its merits.
7. CONCLUSION The purpose of this study is to explore what underlying sources induce and strengthen good communication and interaction between the board of directors and the executive management in several large Belgian companies. Due to the limited sample size, it is not possible to make conclusions that are generalizable for the entire Belgian market. But we can definitely learn some interesting developments from the individual cases and some common trends. Defining factors that enforce good communication between the board of directors and the executive management can help companies to strengthen the added value from this interaction. It could help to better anticipate on certain macro-‐economic developments, to see to it that the company always operates in lines with the corporate strategy and to react on any sort of crisis in the best way possible. 42
Most of the reviewed companies share their philosophy with those of the stewardship defenders. Nevertheless, they still make use of procedural and structural safeguards to protect the companies’ owners. This proves that people are in fact risk-‐averse and despite their believes, take action to avoid misconduct by all means. The corporate secretaries of nine Belgian companies from a variety of sectors were asked to share their personal experiences. Two corporate governance models were the basis from which was started. Agency theorists believe that the executive management and the board of directors pursue opposite goals, which causes the need of control to be very important. Stewardship theorists support the idea that both executives and directors essentially want the company to succeed in its purpose and that they must work closely together in an atmosphere of trust to optimally do so. From the interviews can be concluded that the majority of Belgian enterprises attach great importance to the advising role, without undermining the necessity of certain control procedures. The emphasis on advisement collaboration suggests that the individuals would treat each other informally. However, in reality, many Belgian companies seem to find it important to respect formality and organize everything in a structural way while taking note of every element. However, it is not impossible to combine structuring and documenting with communication in a relaxed atmosphere. When directors and managers would know each other better, they would be able to speak
their
mind
more
openly
and
better
foresee
their
opponent’s
reaction.
Furthermore, the amount of information that is required by the members of the board can be an indication of trust. Several directors indicated that they prefer an executive summary in which is solely explained what really matters. Without trusting that the information came from a reliable source, this would not be possible. On the other hand, presentations may not be too concise because directors still need something to base their decisions on. A good balance should be sought in order to provide exactly the right amount of information. An executive summary in combination with additional
background
information
could
serve
as
a
balancing
solution.
Next, interaction frequency can be found to be a sign of negative communication and conflict as well as an indication of good communication. There is need for a balanced compromise. Pro-‐activeness in informing directors about the state of affairs in the company can help to prevent unnecessary conversations. On top of that, directors will feel that they are actively involved in the company and will
engage
more
trust
in
the
management
and
their
delegation.
Furthermore, most companies are very complicated and difficult to fully understand. Directors can only communicate optimally when all members are sufficiently equipped with the necessary experience. For that, directors need time to get to know the company’s identity. For this reason, it is found to be necessary that the board remains stable during a longer period of time. Notwithstanding 43
that
fresh
blood
is
also
needed,
from
time
to
time.
Finally, a thorough evaluation of the working of the board and the interaction with the executive management (preferably annually) is seen as necessary and efficient. It could be useful that the Belgian corporate governance code (2009) provides us with more detailed suggestions on how to practically address their recommendation. For example, by means of a questionnaire, followed by unstructured interviews with all directors. This way, companies would be pushed to implement optimal
continuous
learning,
even
on
the
highest
corporate
level.
The success of the board of directors depends to a large extend, on the integrity of the individuals. No matter how hard you try to implement an excellent corporate governance model, when people don’t get along personally, the quality of communication and decision-‐making will suffer. The Chairman and the Chief Executive Officer play a central role in this and need to see to it that the collaboration runs smoothly and efficiently. Directors need to have faith in the delegation of the operations and trust that the executive management will act in the best interest of the company.
44
8. REFERENCES Abrahms, J L., & Allen, G. J. , 1974, Comparative effectiveness of situational programming, financial pay-‐offs, and group pressure in weight reduction. Behavior Therapy, 5, 391-‐400. Acoda and Caldwell, 1992b, Demography and design: Predictors of New Products Team Performance, Organization Science, 3, 321-‐341 Alkhafaji, A.R., 1989, A stakeholder Approach to Corporate Governance: Managing in a Dynamic Environment, Quorum Books, Westport Ancoda and Caldwell, 1992a, Bringing the boundary: External Process and Performance in Organizational Teams, Administrative Science Quarterly, 37, 321-‐341 Bantel & Jackson, 1989, Top Management and Innovations in Banking: Does the Composition of the Top Team Make a Difference?, Strategic Management Journal, 10(S1), 107-‐124 Baysinger, B. D., & Hoskisson, R. E., 1990, The composition of boards of directors and strategic controls: Effects on corporate strategy, Academy of Management Review, 15, 72-‐87. Berger, C. R., 1997, Planning strategic communication: Attaining goals through communicative action, Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. Berkowitz, Leonard, and Louise R. Daniels, 1963, Responsibility and dependency, Journal of Abnormal and Social Psychology, 66: 429-‐436. Berle, A and Means, G, 1932, The Modern Corporation & Private Property, Transaction Publisher, New Brunswick, New Jersey Boeker, W. & Goodstein, J., 1993, Performance and Successor Choice: The Moderating Effects of Governance and Ownership, Academy of Management Journal, 36(1), 172-‐186 Boulton R. William, 1978, The Evolving Board: A Look at the Board’s Changing roles and Information Needs, The academy of management revier, 3(4), 827-‐836 Brehmer, Berndt, 1976, Social judgement theory and the analysis of interpersonal conflict, Psychological Bulletin, 83: 985-‐1003.
I
Brian K.Boyd, 1994, Board Control and CEO Compensation, Strategic Management Journal, 15(5), 335-‐334 Bunting, D &Mizruchi, M.S.,1982, The Transfer of Control in Large Corporations, 1905-‐1919, Journal of Economic Issues, 16, 985-‐1003 Burnham J, 1941, The Managerial Revolution: What is Happening in the World, New York: Van Rees. Burns, Tom, and G. M. Stalker, 1961, The Management of Innovation, London: Tavistock Business Week, 1991; Kosnik, 1990; The Wall unreliability Street Journal, 1991a, 1992d Byrd, J.W. & Hickman, K.A., 1992, Do Outside Directors Monitor Managers?: Evidence From Tender Offers Bids, Journal of Financial Economics, 32(2), 195-‐221 Cannella, A.A. & Lubatkin, M., 1993, Succession as a Sociopolitical Process: Internal Impediments to Outsider Selection, Academy of Management journal, 36(4), 763-‐793 Cartwright, Dorwin &Alvin Zander, 1968, Group Dynamics: Research and Theory, New York: Harperand Row. Catherine M. Daily, Dan R. Dalton & Albert A. Cannella JR., 2003, corporate governance: Decades of Dialogue and Data, The academy of Management Review, 28(3), 371-‐382 Chaganti & Sambarya, 1987, Strategic Orientation and Characteristics of Upper Management, Strategic Management Journal, 8(4), 393-‐401 Combined Code, 2006, The Combined Code on Corporate Governance, Financial Reporting Council, London. Combined Code, 2009, The Combined Code on Corporate Governance, Technical Report, Financial Report-‐ ing Council. Corbetta, G. & Salvato, C.A., 2004, The Board of Directors in Family Firms: One Size Fits All?, Family business review, 17(2), 119-‐134 Corporate governance: a practical guide, 2004, London Stock Exchange and RSM Robson Rhodes LLP Culnan & Markus, 1987, Information Technologies: Electronic media and Intraorganizational communication, Handbook of Organizational Communication, 420-‐444
II
Daft, Richard L., & Robert H. Lengel, 1984, Information richness: A new approach to managerial behavior and organization design, Research in Organizational Behavior, 6: 191-‐233. Daily M., Dalton R. & Cannella A., 2003, Corporate Governance: Decades of Dialogue and Data, The academy of management Review, 28(3), 371-‐382 Davis, J. H., Schoorman, F. D., & Donaldson, L., 1997, Toward a stewardship theory of management, Academy of Management Review, 22, 20-‐47. Davis, J. H., Schoorman, F. D., & Donaldson, L., 1997. Toward a stewardship theory of management. Academy of Man-‐ agement Review, 22: 20-‐47. Demb, A. & Neubauer, F., 1992, The Corporate Board: Confronting the Paradoxes, Long Range Planning, 25(3), 9-‐20 Dicke, L. A., 2002, Ensuring Accountability in Human Services Contracting: Can Stewardship Theory Fill the Bill?, American Review of Public Administration 32(4),455-‐470. Donaldson L., Davis H. J., 1991, Stewardship theory of Agency Theory :CEO Governance and Shareholder Returns, Australian Journal of Management, 16(1), 49-‐65 Donaldson, L., 1990a, The ethereal hand: organizational economics and management theory, Academy of Management Review, 15, 369–381. Donaldson, L., 1990b, A rational basis for criticisms of organizational economics: a reply to Barney, Academy of Management Review, 15, 394–401. Eisenhardt, Kathleen M. &Claudia Bird Schoonhoven, 1990, Organizationalgrowth: Linkingfounding team, strategy, environment, and growth among U.S. semiconductor ventures, 1978-‐1988, Administrative Science Quarterly, 35: 504-‐529. Fama, E.F. & Jensen, M.C., 1983, Separation of Ownership and Control, Journal of Law and Economics, 26(2), 301 Finkelstein, S., 1992, Power in Top Management Teams: Dimensions, Measurement, and Validation, Academy of Management Journal, 35, 505-‐538 Fligstein, N., 1987, The Intraorganizational Power Struggle: The rise of Finance Presidents in Large Corporations, AM. Sociol., 52, 44-‐58 III
Galbraith,G. C. The effect of prior EEG "coupling" upon the visual evoked response, IEEE Trans. bio-‐ med. Engng., 1967, 14: 223-‐229. Gibson, J.L., Ivancevich, J. M., & Donnely, J. H., 1991, Organizations, Homewood Goel, A. M. & Thakor, A. V., 2008, Overconfidence, CEO Selection, and Corporate Governance, The Journal of Finance, 63, 2737–2784 Greenbury Report, 1995, Directors Remuneration: Report of a Study Group Chaired by Sir Richard Green-‐ bury, Technical Report, Confederation of British Industry. Greene, J. O., 1997, Message production: Advances in communication theory, Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. Hare, A. Paul, 1952, Interaction and consensus in different sized groups, American Sociological Review, 17: 261-‐267. Heinrick, 2007, False or Fitting Recognition? The Use of High Performance Bonuses in Motivating Organization Achievements, Journal of Policy Analysis and Management 26(2),281-‐304. Herman E., 1981, Corporate control, corporate power, Cambridge University Press. Higgs Report, 2003, Review of the Role and Effectiveness of Non-‐Executive Directors, Department of Trade and Industry, London Higgs, D, 2003, Review of the Role and Effectiveness of Non-‐executive Directors, Technical Report, Depart-‐ ment of Trade and Industry. Hiltz & Turoff, 1978, Structuring Computermediated Communication Systems to Avoid Information Overload, Communications of the ACM, 28, 680-‐689 Huber, G. P., 1990, A theory of the effects of advanced information technology, the Academy of Management Review, 15(1), 47. Infante, D. A., & Rancer, A. S., 1982, A conceptualization and measure of argumentativeness, Journal of Personality Assessment, 46, 72-‐80. Infante, D. A., & Wigley, C. J., 1986, Verbal aggressiveness: An interpersonal model and measure, Communication Monographs, 53, 61-‐69.
IV
Ipe, M.,2003, Knowledge sharing on organizations: A conceptual framework, Human Resource Development Review, 2(4), 337-‐359. Jensen, M. C. 1993,The modern industrial revolution, exit, and the failure of internal control systems. ,Journal of Finance, 48, 831-‐880. Johanson, D., 2008, Corporate governance and board accounts: Exploring a neglected interface between boards of directors and management, Journal of Management & Governance, 12(4), 343-‐ 380 Joseph L. B., 2002, Corporate board member Juran, J. &Louden, J.K., 1966, The Corporate Director, New York: American Management Association Katz Ralph, 1982, The effects of group longevity on project communication and performance, Administrative Science Quarterly, 27, 81-‐104. Katz, Daniel, and Robert L. Kahn, 1978, The Social Psychology of Organizations. New York: Wiley. Keck, Sara L., 1991, Top executive team structure: Does it matter anyway?, Paper presented at the Academy of Management Meeting, Miami. Ken G. Smith., Ken A., Judy D., Henry P., Douglas P. & Judith A., 1994, Top Management Team Demography and Process: The Role of Social Integration and Communication, administrative science quarterly, 39 (3), 412-‐438 Kesner, I.F. and D.L. Dalton, 1986, Boards of Directors and the checks and (im)balances of corporate governance, Business Horizons, 29(5), 17–23. Klein, A., 2002, Audit Committee, Board of Director Characteristics, and Earnings Management, Journal of Accounting and Economics, 33(3), 375-‐400 Lorsch, J.W. & Maclver, E., 1989, Pawns and Potentates: The Reality of America’s Corporate Boards, Boston: Harvard University Press Lott & Lott, 1961, Group cohesiveness, Communication Level, and Conformity, Journal of Abnormal and Social Psychology, 62, 408-‐412 Mace L., directors: myth and reality, 1971, Division of Research, Graduate School of Business Administration, Harvard University
V
Main G. M., Jackson C., Pymm J., Wright V., 2008, the remuneration Committee and Strategic Human Resource Management, Journal compilation: Blackwell Publishing, 16(3), 225-‐238 McGrath, Joseph E, 1984, Groups, Interaction and Performance, Englewood Cliffs,NJ:Prentice-‐Hall. McGregor, D., 1960, The Human Side of Enterprise, New York, McGraw Hill Michel, J.G. & Hambrick, D.C., 1992, Diversificationposture and Top Management Team Characteristics, Academy of Management journal, 35(1), 9-‐37 Michel, John G., and Donald C. Hambrick, 1992, Diversification posture and the characteristics of the top management team, Academy of Management Journal, 35: 9-‐37. Mizruchi, M.S.,1983, Who controls whom? An Examination of the Relation Between Management and Boards of Directors in Large American Corporations, Academy of management, The Academy of Management Review, 8(3), 426 Molz, R, 1985, The role of the board of directors: typologies of interaction, Journal of Business Strategy, 5, 86-‐93 Murray, Alan I., 1989, Top management group heterogeneity and firm performance, Strategic Management Journal, Special Issue: 10: 125-‐141. O'Reilly, Charles A. Ill., David F. Caldwell, and William P. Barnett, 1989, Work group demography, social integration, and turnover, Administrative Science Quarterly, 34, 21-‐37. Ooghe, H. & Tine, D., 2002, The Anglo-‐American versus the Continental European corporate governance model: empirical evidence of board composition in Belgium, European business review, 14(6), 437-‐449 Pfeffer J., 1972, Merger as a Response to Organizational Interdependence, Administrative Science Quarterly, 17, pp. 382-‐394 Rancer, A. S., 1998, Argumentativeness. In J. C. McCroskey, J. A. Daly, M. M. Martin, & M. J. Beatty(Eds.), Communication and personality: Trait perspectives, 149-‐170 Remuniration Commitee Forum, 2013, Institute of Directors Southern Afrika Renée B. Adams and Daniel F., 2007, A Theory of Friendly Boards, The journal of Finance, 62(1) Rice & Bair, 1984, New Organizational Media and Productivity, the new media, 185-‐216 VI
Scott, W.B. & Rosenstein, S., 1998, Board Composition, Managerial Ownership, and Firm Performance: And Empirical Analysis, The Financial review, 33(4), 1-‐16 Shaw, Marvin E., 1981, Group Dynamics: The Psychology of Small Group Behavior, 3rd ed. New York: McGraw-‐Hill. Sproull & Kiesler, 1986, Reducing Social Context Cues: Electronic mail in Organizational Communication, Management Science, 32, 1492-‐1512 Stogdill, Ralph M., 1959, Individual Behavior and Group Achievement, New York: Oxford University Press. Summer, C. E., Bettis, R. A., Duhaime, I. H., Grant, J. H., Hambrick, D. C., Snow, C. C., & Zeithaml, C. P., 1990, Doctoral education in the field of business policy and strategy, Journal of Management, 16, 361-‐398. The 2009 Belgian Code on Corporate Governance, 2009 The Economist, 2001, The role of non-‐executive directors, February, 10. Triandis, H. C., Dunnette, M. & Hough I. M., 1993, handbook of industrial and organizational psychology, vol 4 Palo alto, CA: consulting psychologists Tricker, R.I., 1984, Corporate Governance: Practice, Procedures and Powers in British Companies and their Boards of Directors, Aldershot, Hants., Gower Tricker, R.I., 1984, Corporate governance: Practices, Procedures and Powers in British Companies and their Boards of Directors, Gower Pub. Co. Triplett, Norman, 1897, The dynamogenic factors in pacemaking and competition, American Journal of Psychology, 9: 507-‐533. Van Slyke, 2007, Agents or Stewards: Using Theory to Understand the Government-‐Nonprofit Social Service Contracting Relationship, Journal of Public Administration Research and Theory 17(2), 157-‐ 187 Vance, 1968 Walker Review, 2009, A Review of Corporate Governance in UK Banks and other Financial Industry Entities, The Warlker Review Secretariat, London VII
Weisbach M, 1988, Outside Directors and CEO Turnover, Journal of Financial Economics, 20, 431-‐60 Whetten, D. A., 1980. Organizational decline: A neglected topic in organizational science.,Academy of Management Review, 5, 577-‐588. Wiersema, M.F. & Bantel, K.A., 1992,Top Management Team Demography and Corporate Strategic Change, Academy of Management journal, 35(1), 91-‐121 Wigley, C. J., 1998, Verbal aggressiveness. In J. C. McCroskey, J. A. Daly, M. M. Martin, & M. J. Beatty (Eds.), Communication and personality: Trait perspectives, 191-‐214 Williamson, O., 1985, The Economic Institutions of Capitalism, New York, Free Press
Wilson, S. R., & Sabee, C. M., 2003, Explicating communicative competence as a theoretical term, Handbook of communication and social interaction skills Zajac, E.J. & Westphal, D., 1996, Who Shal Succeed? How CEO/Board Preferences and Power Affect the Choice of New CEO’s, Academy of Management journal, 39(1), 64-‐90
VIII
9. APPENDICES A. INTERVIEW QUESTIONS 1. Hoe beschrijft u uw functie als secretaris, wat is het takenpakket? 2. Zitten bestuursleden en managers op dezelfde lijn op vlak van interesses en keuzes? Hoe gaan ze om met deze situatie om en wie heeft meestal het laatste woord? 3. Waar legt de raad van bestuur de nadruk op binnen dit bedrijf: de adviserende of de controlerende rol? 4. Wat zijn de gevolgen van het feit dat de CEO niet/wel ook voorzitter is van de raad van bestuur? Op welke manier beïnvloed dit de manier waarop management en raad van bestuur met elkaar omgaan? 5. Hoeveel staat de persoon gemiddeld in contact met een ander lid van de raad van bestuur en welk communicatiemiddel wordt gebruikt? (face-‐to-‐face, geschreven, mail, telefoon) 6. Hoe zou u deze contacten beschrijven op vlak van formaliteit? Is dit de beste manier om tot goede conclusies en beslissingen te komen? 7. Wanneer een manager zich richt tot een lid van de raad van bestuur, hoe verloopt dit contact dan? Wat is de reactie van de raad van bestuur? Wat is de impact op de beslissingen volgens u? a. Sympathiek, ondersteunend, beschermend b. Conflicterend, ruzie, dreigen, afstandelijk 8. Als u de informatie bekijkt dat het management vrijgeeft aan de raad van bestuur, hoe zou u deze informatie dan beschrijven? Heeft dit een bepaalde reden? Zelfde met informatie van raad van bestuur? a. Professioneel en expertise b. Accuraat c. Goed over nagedacht d. Functioneel 9. Wat is de kijk van het bedrijf tegenover het gebruiken van informatie technologie? Wat is hieromtrent de toekomstvisie?
IX
B. CONCEPTUALLY CLUSTERED MATRIX
X
C. TRANSCRIPTS INTERVIEWS A . COMPANY A
Wat hebt u gestudeerd? TEW Zit Lutgard Van Den Berghe daar niet in? Dat ken ik niet bij naam. Zij is eigenlijk het hoofd van Guberna, en Guberna is eigenlijk een instituut voor Corporate Governance en ik denk dat u daar ook wel veel informatie kunt krijgen. Zij maken eigenlijk deel uit van Vlerick school. Alternamen: Nia Dat is een hele groep die eigenlijk echt onderzoek doen over coporate governance Het is zeker interessant om eens op hun site te kijken. Zij houden zich ook dikwijls bezig met het beantwoorden van vragen rond communicatie en de raad van bestuur. Eerst wat meer over mijn onderzoek: we zijn dus eigenlijk bezig met het uitdiepen van de communicatielijn tussen de raad van bestuur en het executive management. Dit is iets wat nog niet zo vaak onderzocht is geweest, heel veel componenten wel maar communicatie is iets die daar eigenlijk vooraf een beetje los van stond. Ik ga proberen om een model op stellen en een aantal variabelen in kaart te brengen. Dit om te kijken welke variabelen er van belang zijn en welke de communicatie zullen versterken. Dus u bedoeling is eigenlijk om na te gaan wat er hier bij Cofinimmo gebeurt? Ja dus ik zal u wat algemene vragen stellen om inzicht te krijgen hoe deze communicatie in de realiteit gebeurt. Aangezien ik nog geen werkervaring heb is het moeilijk om daar zelf een notie van te hebben. Zelfs al hebt u wel al jaren werkervaring, tegen dat je op dat niveau zit, dan krijg je rimpels J
XI
Ik had eigenlijk eerst wat meer willen weten over het takenpakket die u functie eigenlijk meebrengt als secretaris van de raad van bestuur. Als secretaris, wel mijn functie is wel wat breder dan dat, aangezien ik, door lid te zijn van het directiecomité, ook bestuurder ben en ook een juridische functie heb. Maar de taak als secretaris generaal is eigenlijk twee à drievoudig. In eerste instantie is dat ervoor zorgen dat de governance van het huis gebeurt op de wijze waarop we dat gedefinieerd hebben. Dus dat de dossiers en het beslissingsproces dat aanvaard is door iedereen ook zo uitgevoerd wordt. Dat de dossiers naar de raad van bestuur gaan die naar de raad van bestuur moeten gaan en dat dossier voor het directiecomité ook naar het directiecomité gaan. Het is niet altijd zo eenvoudig. Als je een CEO hebt die zou kunnen beslissen, tekenen (handtekeningsbevoegheid = 2 bestuurders en getekend),
neen!
Die
beslissingsorganen
moeten
hun
werk
doen.
ook dat de informatie die nodig is om een beslissing te nemen in zo’n beslissingsorgaan er ook is. Dat moet worden voorbereid en dat is eigenlijk het eerste luik. Het tweede luik is meer algemeen; is ervoor zorgen dat de verschillende risico’s juridisch, reglementair in dat beslissingsproces ook goed bekeken worden. Het is dus eigenlijk een soort ‘gatekeeper’. Dat zijn de 2 hoofdtaken. Er komt natuurlijk nog heel wat meer bij kijken. Eigenlijk ben je als secretaris-‐generaal een soort van tussenpersoon tussen de raad van bestuur en het directiecomité. Zorgen dat daar de communicatie, de informatieflow goed verloopt, dat iedereen op dezelfde golflengte zit. Dus er komen ook wel wat soft issues bij te kijken. Dat is eigenlijk de hoofdtaak. Daarbij komen nog een aantal reglementaire zaken bijvoorbeeld de vergadering. Maar dat is dan eerder de statistiek. Dat is het naleven van het corporate gebeuren van de vennootschap. Logistiek is niet te onderschatten. De twee eerste luiken zijn wel de belangrijkste. Daar moet echt goed gekeken worden dat de governance goed zit. Ik vroeg mij ook af waar de raad van bestuur de nadruk op legt hier bij Cofinimmo. Is dat de adviserende rol, dus eigenlijk echt het samenwerken met het management of is het meer gaat de raad van bestuur de beslissen van het management eerder gaan controleren? Ik denk dat zich daar toch een grote evolutie heeft voorgedaan. De klassieke rol van de raad van bestuur is enerzijds het bepalen van de strategie en anderzijds het toezicht op de activiteiten van het directiecomité. Het laatste luik, de wettelijke taken die voorgelegd zijn. Ik zie wel een grote verandering in nadruk van voor de crisis en na de crisis. Ik denk dat er heel wat meer aandacht besteed wordt aan de controle. Ook aan de wijze waarmee er met risico’s omgegaan wordt eerder XII
dan het grote strategische gebeuren (dat gebeurt natuurlijk wel nog altijd). Maar er is toch een shift geweest. Ik heb de indruk dat de balans nog moet gezocht worden, en dat zal ook wel komen natuurlijk. Nu wordt er een beetje te veel in details gegaan. Wij proberen dat toch tegen te houden omdat zij het management niet zijn. Het zijn wel de verantwoordelijken, het belangrijkste orgaan van de vennootschap maar door het feit dat zij een directiecomité hebben, hebben zij ook veel gedelegeerd. Dat is niet in alle bedrijven. Daar voel ik wel sinds 2007-‐2008 een wijziging. Controleren is zeker belangrijk, en het risico is ook zeker belangrijk. Vooral belangrijker dan het vroeger was. Denkt u dat dit in de toekomst nog terug zal omdraaien? Dat is allemaal heel cyclusgericht. Het hangt ook af van de maturiteit van het bedrijf. Waar zit je, heb je grote ‘challenges’ of niet? Wil je naar het buitenland gaan of niet? Het hangt eigenlijk een beetje af van waar het bedrijf zich situeert. In een mode van overnames gaat de raad van bestuur heel intensief gaan meewerken en monitoren. In going concern is dat misschien wat minder het geval. Dat hangt dus wel af van waar de vennootschap zich situeert in zijn economische cyclus. Zitten de bestuursleden en de managers qua interesses en keuzes in de discussies meestal op dezelfde lijn of denkt u dat ze ergens altijd gaan discussiëren tegen elkaar met een andere visie? Over het algemeen verloopt het vlot, maar er zijn inderdaad soms strategische lijnen of uitvoeringen van strategie waar het management een bepaalde visie heeft en waarmee de raad van bestuur het niet eens is, dat gebeurt. Over het algemeen komen ze wel overeen. Met bepaalde uitzonderingen, en dat wordt er gediscussieerd. Het is ook aan het management om de SWOT-‐analyse van die opportuniteiten duidelijk uit te leggen en soms moet dat wel eens eventjes verteerd worden. U moet weten, die mensen komen hier nog tamelijk veel bij ons (8 keer per jaar), maar die zitten hier niet dagelijks. Ze zijn wel verondersteld zich te informeren over de sector maar dat is nog niet hetzelfde als mensen die er dagdagelijks inzitten. Dus er zijn wel beslissingsprocessen die een tijdje kunnen duren. Maar over het algemeen verloopt dat zeer vlot. En als er zich nu situaties voordoen waarbij er een meningsverschil is, is er dan typisch één partij die laatste woord heeft of staat iedereen op gelijke voet? Hier werken we nogal gauw met consensus. Als men ziet dat iets nog niet rijp is, gaat de voorzitter meestal zeggen; laat dat even rusten (zolang het niet dringend is natuurlijk). Ik heb hier nog nooit meegemaakt dat men moest stemmen. Het is niet altijd te voorzien, maar er zijn geen clans. XIII
De voorzitter van de raad van bestuur is wordt niet gelijkgesteld met de positie van CEO, dat is vaak wel zo, denk u dat dat een goede zaak is? Ik denk het persoonlijk wel maar ik ga u 2 zaken zeggen. 1 wij zijn geen familiaal bedrijf, wij hebben geen aandeelhouders (dat is de markt). Dus we zitten daar dan al in een uitzonderlijke situatie ten opzichte van andere grote Belgische bedrijven. België heeft een grote familiale aandeelhouderschap. Dat speelt toch wel een rol over wie dat daar aan de tafel gaat zitten. Bij ons is het een vertegenwoordiging door de beurs, we hebben wel wat aandeelhouders maar we hebben vooral heel wat onafhankelijken. Dat is één zaak. 2 is dat op zich een slechte zaak? Dat hangt ervan af wie de persoon is die de functie uitvoert. Corporate governance kan maar werken als je daar een tegere, ethische, bekwame persoon hebt die daar aan het hoofd staat. Is dat nu goed of slecht? Het enige wat ik wel merk dat het een clanport is. Dat duo moet goed werken omdat het verrijkend is. De CEO kan zich toch ergens aanleunen bij de voorzitter en kan voor raad gaan van hoe gaan we dit aanreiken in de raad van bestuur. Als dat duo goed werkt is het meer een twee-‐ dan een één-‐hoofd. Ik vindt het persoonlijk een goed model. Maar zeggen dat ons bedrijf daardoor beter is dan een andere zover zou ik niet gaan. Hoe vaak staat een lid van de raad van bestuur gemiddeld in contact met een lid van het management buiten de vergaderingen om? Dat gebeurt, wat wij ook doen is toch, als er dossiers zijn waar er niet zeker is hoe de raad van bestuur zal reageren dan sonderen we wel. Ik zeg niet dat het regelmatig gebeurt maar het gebeurt. Zijn dat dan meetings? Of telefonisch? Nee, dat gebeurt telefonisch of tijdens een lunch. Het is geen gestraim-‐lined proces. Indien de nood zich voelt, dan wordt er contact genomen. Dus dat gebeurt dan op een informele manier? Ja Wanneer een manager zich richt tot een lid van de raad van bestuur, dat verloop dus op een informele manier, zijn zij sympathiek tegen elkaar? Ja heel sympathiek
XIV
Die informatie die vrijgegeven wordt aan de raad van bestuur dat van het management komt, hoe ziet die informatie er juist uit, wordt dit op een professionele manier opgesteld? Er wordt vaak gezegd in de literatuur dat het management zou proberen om bepaalde informatie door te geven aan de raad van bestuur maar dat op een slimme manier door te geven? Dat gebeurt altijd slim, dat moet altijd slim gebeuren. Je moet weten dat die mensen op een zeer korte termijn beslissingen kunnen nemen en dan gaat het erom om adequate informatie door te geven. Wat is adequaat? Dat is informatie die nodig is om beslissingen te kunnen nemen. Als je overgaat naar details, dan gaan ze het bos door de bomen niet zien. Geef je ze niet genoeg, dan is het ook problematisch. We hebben een stramien, wij moeten altijd een SWOT-‐analyse doen. De risico’s, de opportuniteiten aangeven en als we dat niet doen dan is dat onze verantwoordelijkheid. Natuurlijk, de wijze waarop je iets aanbrengt, en ik denk dat dat ook de rol is van het management, het management gaat zeggen ik stel dit voor, dat betekent dat ik erin geloof, anders ga ik het niet voorstellen. Soms moet je ook je verantwoordelijk nemen ten opzichte van een recommandatie die je doet aan de raad van bestuur. Het zou gemakkelijk zijn om te zeggen kijk ik heb hier een dossier, dat is de SWOT-‐analyse, en voilà beslis nu maar he. Als manager proberen wij daar toch altijd een oordeel aan vast te leggen. We zeggen kijk wij stellen voor om dat te doen mits die en die en die condities. Vandaar is adequaatheid in de informatie heel moeilijk. Wij proberen ook bij discussiepunten of bij belangrijke dossiers waar we zien dat de beslissing niet altijd simpel zal ,een nota te schrijven eerder dan slides. Dit omdat de woordkeuze hierbij nog veel belangrijker is. Je kan nog altijd zien hoe dat je het gaat voordragen aan de raad van bestuur maar als het op papier staat in een duidelijke nota. Ook wordt de informatie op voorhand gedeeld en bekeken met de voorzitter, zien wat de voorzitter ervan denkt. Is het voldoende? Is het niet voldoende? Het is dan ook meer een punt dat kracht geeft aan het dossier. Dus het is eigenlijk meestal zo dat de volledige beslissing wordt gemaakt door het management Voorstel van beslissing En dat de raad van bestuur in vele gevallen gewoon akkoord geeft Euhm, ja of nee! Gebeurt het soms dat de raad van bestuur zelf beslist om een volledige andere actie te doen of gaan zij niet echt buiten het management?
XV
Wij hebben één keer per jaar een vergadering van de raad van bestuur zonder management. En er is altijd een raad na de raad van bestuur met een agendapunt varia zonder management. Dus ze kunnen altijd napraten maar dat doen ze eigenlijk nooit. Één keer per jaar gaan ze samen gaan eten en dat is meestal in combinatie met het moment van de evaluatie. Dat is ook de voorzitter die dan aanvoelt, verloopt het goed dan gebeurt dat niet, je moet dat een beetje voelen Wat is de visie van het bedrijf op vlak van informatietechnologie? Wij proberen, ik bedoel ook naar de raad van bestuur toe. Wij hebben een soort van extranet waarop wij al de documenten voor de raad van bestuur plaatsen. De bestuurder kan met een sleutel, een RSA-‐key, toegang krijgen tot die archieven en de documenten die wij op plaatsen consulteren. Daar staan alle werkzaamheden van de comités daarop, al de pv’s van de raad van bestuur. Ook belangrijke informatie die we met hen meedelen en sommigen maken er soms gewoon gebruik van om geen oproepingen meer te krijgen. De heren willen wel nog altijd hun papiertjes krijgen, liefst per drager. Is het vaak het geval dat het mandaat van een bestuurslid verlengd wordt? Ja, voor de onafhankelijke toch wel, we hebben zelfs ook geen leeftijdsgrens. Sommige mensen stoppen dan wel eens ze 70 jaar of zo overschreden hebben. De groep dus eigenlijk voor lange tijd samengehouden? Vind u dat goed? Ja, ik denk het wel! Wat we wel proberen te doen is dat er soms eens nieuw bloed komt. Wij zorgen er dus voor dat de twaalfjarige wissel niet tegelijkertijd afloopt. Maar continuïteit is wel belangrijk. Als het te kort is en eer dat de kennis er is dan. Wij proberen dat dus te doen. Dat kan misschien zijn dat (maar dat is nog niet gebeurd) dat iemand niet past in de groep. Wij proberen daar bij de aanstelling toch naar te kijken dat het wel zo is, tot nu toe is het toch altijd gelukt. Dus als er een nieuwe persoon in groep komt heeft die persoon dat aanpassingstijd nodig? Die persoon krijgt een inductieprogramma, dus daar zit iedereen van het management directiecomité. En daar wordt het governance model uitgelegd en geeft direct ook de gelegenheid om direct te voelen wat de waarden van het bedrijf zijn, wat de issues zijn. Ja daar werken we wel aan. Het duurt toch wel eventjes eer die persoon operationeel kan zijn. Binnen mijn literatuurstudie werk ik met 2 modellen, Ik weet niet of u bekend bent met het agency-‐ model en stewardshipmodel? Nee, maar zeg maar wat u wilt weten XVI
Het stewardship model neigt eigenlijk meer naar de samenwerking van de raad van bestuur en het management. Moet als een team werken en zal op die manier de beslissingen optimaliseren en er kan efficiënter tot een beslissing worden gekomen. Het agencymodel gaat echt meer over controle, over het feit dat het management moet gecontroleerd moet worden en dat de raad van bestuur een sturende rol moet hebben Hier zitten we zo een beetje in een stewardshipmodel, maar zijn toch wat meer geëvolueerd naar agency. Een klein beetje, hangt ook af van, we hebben ook een CEO wissel gehad. Maar het is op het ogenblik een beetje aan het zweven. Ik denk dat er in dergelijke modellen niet echt een duidelijke afbakening is, er zijn dus wel degelijk grijze zones. En ook elementen bijvoorbeeld de crisis, uw management, mensen die je rond de tafel hebt. Maar er is hier zeker geen houding van de raad van bestuur in de zin van ‘we gaan het hier eens komen vertellen’. Dat is het absoluut niet. Ik vertrouw dathun rol zeer heel nuttig is, omdat ze veel persoonlijke en interpersoonlijke competenties hebben en dat ze eigenlijk met een helikopterview hun mening en visie kunnen meegeven. soms zeggen we amai dat is een zeer goeie opmerking en wij halen daar echt nut uit. Het is hier ook wel iets heel speciaal door het feit dat je met een directiecomité zit. Want daar heb je wel niet in alle bedrijven. De banken hebben dat bijvoorbeeld ook, het is dus echt een directiecomité in het licht van de wet van 2002. Daar is er echt een raad van bestuur die een delegatie van bevoegdheid geeft aan het directiecomité. Er is dus echt heel veel verantwoordelijkheid van het directiecomité die beslissingen kunnen nemen. Wij hebben een mandaat om financieringen te doen van tot 70miljoen euro. Dus dat is zeker niet slecht. Het is dus maar normaal dat die grote transacties veel aandacht krijgen in de raad van bestuur. Er is dus een goede vertrouwensband? Als er zoveel gedelegeerd wordt? Ja, zeker! Maar ze kunnen dat altijd intrekken hoor! Denkt u dat de managers zich geïdentificeerd voelen met het bedrijf? Of zijn het eerder mensen die werken voor een bedrijf maar hun functie als persoon op zich ervaren? Het is natuurlijk een heel persoonlijke visie daaromtrent he maar persoonlijk denk ik dat je zonder een beetje passie er niet geraakt, maar er zijn toch (als je bijvoorbeeld kijkt naar de banksector) mensen die na 25 jaar afgedankt worden. Ergens moet je toch aandacht besteden aan de employability en uw marktwaarde goed blijven behouden. Ik zou zeggen een soort ‘detached commitment’. Er moet natuurlijk passie zijn, u moet erin geloven, anders gaat het niet, maar het mag XVII
ook niet aan uw hart komen. Het is geen gemakkelijke vraag. Ik denk dat je als manager er moet voor gaan maar je blijft toch altijd een potentieel element voor een ander bedrijf. Maar als je de passie niet hebt dan moet je er niet aan beginnen dat is zeker. Soms mag je natuurlijk eens van passie veranderen he. Wat is de gemiddelde lengte van een vergadering? 3-‐4u maximaal 4u, we beginnen half drie en we eindigen half zes. Niet langer En dat lukt gemakkelijk? Wij hebben geen van die lange vergaderingen. Er is een goed tijdsbeheer, zowel door de leden van de raad van bestuur zelf (er worden dus geen te gedetailleerde vragen gesteld die het beslissingsproces bemoeilijken). Iedereen wordt aan het woord gelaten maar ik denk dat het ook de rol van de voorzitter is. Anders kunnen allemaal beginnen blablablabla. Dat gebeurt hier zeer goed. Meestal is het zo dat het management alles voorstelt, dan wordt er een rondvraag gehouden van wat iedereen daarvan denkt. De moedige eerst, mensen die er echt voor zijn of echt tegen zijn. En wordt er een discussie op gang gebracht, maar die wordt zeer in goede banen geleid. En dan gaat de voorzitter een samenvatting geven van dit is gezegd geweest en is iedereen akkoord? Dat is dus echt een traditionele manier van behandelen van de raad van bestuur en die tijdslimiet wordt perfect nageleefd. Het is misschien een beetje een rare vraag maar als u naar de groep kijkt, zijn dat allemaal dezelfde type personen? Ja, dat vind ik, je kan daar toch wel een bepaald type uithalen. Als je spreekt van diversiteit, ja daar zitten mannen, vrouwen, ze hebben wel allemaal een soort business profiel. Je hebt daar geen freaks in zitten (niet slecht bedoeld). Ergens hebben ze wel dezelfde competenties, op integriteit, interpersoonlijk. Dus het is eigenlijk wel een beetje logisch. B . COMPANY B
Ik zal eerst eens wat meer vertellen over mijn project. Ik ben dus bezig met een onderzoek naar de communicatie tussen de raad van bestuur en het management. Zaken over de raad van bestuur en het management zijn al heel vaak het onderwerp geweest van onderzoek. Ja dat merken we.
XVIII
Ja er is waarschijnlijk veel vraag naar afspraken Ja die vraag krijgen we vaak. Mijn onderwerp neigt dus meer naar het communicatiegegeven toe. De bedoeling is dat ik probeer een lijst van variabelen samen te stellen die een impact hebben op de communicatie en op de goeie werking ervan. Het is nog steeds zeer exploratief. Het de bedoeling dat ik in eerste instantie een paar dingen in kaart breng, een soort van model opstel, nog niet echt gedetailleerd omdat er nog niet echt veel onderzoek naar gedaan is naar dit specifiek onderwerp. Dus dat is de bedoeling. De volgende stap is dan naar de secretaris van de raad van bestuur stappen om te vragen hoe dat in de praktijk in zijn werk gaat. Het zijn dus heel algemene vragen die ik erover zal stellen. Als ik dit hoor heb ik er meteen al een paar vragen bij in die zin van wat bedoelt u juist met communicatie want je hebt verschillende soorten communicatie. Of toch de soorten communicatie wanneer u het vanuit mijn functie bekijkt. Tussen het bedrijf/de directie en de raad van bestuur en dan heb je omgedraaid ook van de raad bestuur terug naar het bedrijf. Maar dan heb je ook nog andere communicatie van de raad van bestuur zijnde stel dat er een beslissing genomen wordt van bijvoorbeeld personeelsbeleid dan heb je daar ook nog een vorm van communicatie. Omdat die beslissing of niet-‐beslissing of de inhoud moet gecommuniceerd worden. En dan heb je nog een andere vorm je hebt interne communicatie en je hebt evengoed ook externe communicatie. Als mediabedrijf nemen wij ook nog beslissingen van het niveau die extern ook van belang zijn. En ik kan er zo nog opnoemen waarschijnlijk. Je hebt heel veel vormen van communicatie en elke vorm is anders. En ook naar de informatie die over en weer gaat, met wie de informatie geruild wordt. Het is eigenlijk de bedoeling van de dubbele interactieweg van de mensen dus wel degelijk de fysieke personen die in de raad van bestuur en de fysieke personen in het management zitten of in het executive comité. De tweegangs interactie. Ik moet zeggen bij ons zitten we daar, we hebben daar reglementen (dat is een groot woord) maar daar zijn afspraken rond op papier gezet ik heb die wel niet bij. Ik had dat misschien kunnen meebrengen maar ik zal eens vragen als ik ze mag overbrengen maar ik zal dat eerst vragen, dat is een zuiver intern document en het is de bedoeling niet dat de buitenwereld dat ziet. Ja natuurlijk! In de corporate governance charter staat waarschijnlijk ook al veel. Ja maar dat is nog een ander document
XIX
Ah dat is nog iets anders… Het is een meer specifiek intern document en in het charter vindt je inderdaad de afspraken hoe dat normaal gezien, ik ga eerlijk zijn dat is een theorie ik bedoel dus de theorie is bij ons dat in feite als er vragen zijn van de leden van de raad van bestuur dat die bij de gedelegeerd bestuurder gezegd worden/gevraagd worden en die gaat er dan het bedrijf mee in en omgekeerd, dus dat de antwoorden even goed via die sluis gaan. Ik moet eerlijkheidshalve zeggen dat is een theorie, het zal gebeuren ik zeg niet dat het niet gebeurd maar het gros zal op die moment niet gebeuren, dat is te omslachtig
gewoon
zo.
Ik zie heel veel vragen, maar ik ken het niet van buiten want ik denk dat er, je kunt de vragen evengoed aan de voorzitter stellen hoor die er dan ook wel mee verder kan. Maar dan in de praktijk verloopt dat anders. Wat zie je gebeuren bijvoorbeeld, dat ze soms rechtstreeks gesteld worden aan de bevoegde directeur van over wiens dienst het gaat. Ik denk niet dat ze dadelijk direct binnen het bedrijf gaan en aan het personeel die dingen vragen stellen daar heb ik niet direct de indruk van dat dat gebeurt. Misschien dat ze op café of zo eens iemand tegenkomen, er komt wel een gesprek maar zo echt wel direct vragen ik denk dat ze dat niet doen. Dat doen ze volgens mij niet omdat ze daar uiteindelijk soms de personeelsleden daar in een ambetante positie zitten. Of omgekeerd, dat die personen plots denken dat ze ik weet niet hoe wat zijn, pas op je hebt dat ook. Op zich ik zeg het, we hebben aan de ene kant het charter van deugdelijk bestuur waarin dat er beschreven staat wat er allemaal kan gebeuren dat kan perfect. We hebben evenveel comités die veel deelgebieden bekijken ook. Een auditcomité of een remuneratiecomité. Dus als er vragen van die strekking zijn dan worden die soms ook gewoon in dat comité geplaatst, en die gaan dan verder op onderzoek uit om daar dan dossiers rond te maken en dergelijke, maar ik zeg het wij hebben ook nog aparte afspraken waar de ‘seisuur’ (dit woord begreep ik niet zo goed) bij sommige dingen ligt maar dat ken ik niet van buiten. Dat is nog een apart document buiten het charter van deugdelijk bestuur Ja, als u dat nog eens zou kunnen vragen eventueel En als ik het u niet mag doorgeven zal ik de korte lijnen op mail zetten. Oké dat is super! Dank u wel Ik zal het opschrijven want ik zal het anders vergeten Dat heb je waarschijnlijk veel dat de documenten waar ik in eerste instantie aankan dat op het eerste zicht XX
Ja het charter dat staat op de website maar dat vind je heel veel in, daar vindt je echt de grote dingen in. Je had nog een vraag gesteld maar ik ben ze kwijt ik weet ze niet meer Eerst en vooral had ik graag geweten hoe u uw takenpakket als secretaris zou kunnen beschrijven. Dat zijn veel verschillende dingen maar het grootste van mijn taak is natuurlijk altijd maandelijks, dat is per maand toewerken naar de raad van bestuur die er moet komen. We hadden nu maandag een raad van bestuur dus vanaf nu begint de opbouw weer naar de volgende raad van bestuur. Het eerste wat je doet is agendapunten verzamelen dus ik maak mijn agenda op, ik leg die dat ook voor. Formeel staat er natuurlijk in het charter dat de voorzitter de agenda opstelt, dat is ook een theorie, ik maak uiteindelijk die agenda. Ik verzamel overal, ik ga bij directiekant luisteren of er agendapunten zijn. Ik kom één keer per maand op het directiecollege dat is waar alle directeurs wekelijks vergaderen dus één keer per maand reserveer ik daar voor mij eventjes wat tijd om de agenda te gaan bespreken. Ik doe dat redelijk vroeg omdat veel punten toch moeten voorbereid worden. Dus deze week was er raad van bestuur, volgende week woensdag ga ik naar het directiecollege met de agenda die ik trouwens al doorgestuurd heb (ik heb dat al gedaan) van alle punten. Nu hoe maak ik die agenda aan, ik heb (in het charter van de raad bestuur ga je dat ook zien) maandelijks items die per maand vastliggen die sowieso dan komen. Bijvoorbeeld (ik vind iets uit) wat zal er volgende keer zeker opstaan? Dat is voorbereiding algemene vergadering. Dus dat is een vast punt omdat je weet dat de algemene vergadering dan in mei valt. Dat moet voorbereid worden, daar moet een agenda van de algemene vergadering voorbereid worden. Omdat de raad van bestuur dat eerst moet zien en dan gaat dat door. Dus je hebt echt vaak agendapunten die ergens in het jaar komen of sommigen komen zelfs meermaals terug. Dat zijn de eerste punten maar dat is een automatisme. dus je kijkt naar dat dus dat staat er al op. Je hebt altijd een paar vaste agendapunten bijvoorbeeld goedkeuring verslag en dan verslagen van verschillende comités die er ondertussen geweest zijn en zo varia en rondvraag en overzicht van de bestaande punten. Je hebt altijd vaste agendapunten maar het gaat natuurlijk meer specifiek over diegene die je niet op voorhand weet en hoe vergaar je dat? Je vergaart dat ten eerste door te gaan rondvragen. Zijn er punten die dan af zullen zijn om te brengen? Maar ook door (hoe moet ik het zeggen), het goed bij te houden tijdens de vergaderingen, punten die terugkomen of punten/zaken die moeten geëvalueerd worden, die gezegd zijn al door iemand van de directie bijvoorbeeld op de raad van bestuur ik zeg maar iets. In het najaar gaan we bijvoorbeeld iets van canvas brengen of misschien een evaluatie van canvas dat kan vanalles zijn. En dan noteer ik dat altijd sowieso want ik weet dat zij daar niet direct aan gaan denken en terwijl dat dan wel moet gebeuren want ik noteer al die dingen apart en dan kijk ik wat ik bijgehouden heb in dat mapje dat ik daar speciaal voor heb welke punten moeten nu en dan zet ik die op de agenda. Dat kan best zijn dat ik soms daarvoor een maand te vroeg ben door hetgeen. Maar ik toets dat dan af XXI
met de directie en dan verschuif ik dat gewoon maand per maand maar dan wordt dat niet vergeten ook. Dat is de vorm van communicatie en ik moet zeggen dat werkt. Op die manier vergeet je ook niet snel dingen. Nu, ik kom dan op dat directiecollege en het kan best zijn dat daar ook nog beslist is van kijk dat punt gaan we erop zetten dus een volledig nieuw punt waar nog niemand niets van wist omdat (weet ik veel) ontwikkelingen binnen het medialandschap of zo iets maken dat je, of contracten die er moeten komen en dat er een beslissing over iets moet komen en dan komen die punten er ook op, op die manier. Daar heb je een agenda, en dan begint het. Ondertussen is er ook wel, pas op, ik overleg de agenda ook altijd met de voorzitter want formeel is het de voorzitter die de agendapunten finaal zegt van nee niet nu of ja nu. Want dat gebeurt ook soms dat de directie zegt van kom we doen dat volgende maand terwijl dat de voorzitter zegt nee dat moet nu aan de orde komen. Omdat hij goed weet dat dat kan, dat is niet zo die dingen soms. Op zich is dat geen probleem, dat loopt altijd. Ik moet zeggen finaal laat ik altijd de voorzitter, als hij zegt ok, en als ik die ok heb (maar dat is per mail of soms bel ik hem). Dan zeg ik heb je dat gezien of geef ik hem dat tijdens een andere vergadering van zie eens is dat nu de definitieve. Allerlei vormen van communicatie zijn daar goed om uiteindelijk, ik doe niets voor dat ik van hem weet dat dat de finale versie
is.
En dan begin ik eraan, dan begin ik ook afspraken te maken met directieleden die mij alle stukken moeten aanleveren. Nu uiteindelijk, ik begin met het overlopen met de gedelegeerd bestuurder. Nu is het een man omdat hij Sandra Depretere vervangt die ziek is. Die is ondertussen tijdelijk ad interim aangesteld tot ze uit ziekteverlof is. Ik overleg dan met hem ook van dat zijn afspraken. Ik overleg dan met hem de agenda en dan spreken we af: ofwel gaat hij achter de punten aan ofwel ga ik erachter aan ik bedoel, en dat is gelijk dat we afspreken. Dat kan zijn dat dat een volledige agenda is waarvan de gedelegeerd bestuurder zegt van dat komt toch op het directiecollege apart. En dan spreken we af, wanneer komen die en wanneer heb ik daar een finale input van. Want soms komen stukken 2 à 3 keer. En soms is het ook zo dat je sommige documenten beter op de laatste minuut kan hebben omdat dat overzichten zijn en hoe verder op de maand, hoe meer inhoud dat je kan hebben van sommige overzichten. Maar we kennen dat ondertussen al dus ik weet dat ik op de laatste moment nog een verslag van bijvoorbeeld alle mediagebeurtenissen krijg. Dat is meer een rapportage over de waarderingscijfers over hoe dat we het gedaan hebben ten opzichte van zaken die we doen die in onze beheersovereenkomst staan geschreven. Dus op maandbasis worden die gevolgd dat zijn bijvoorbeeld de kijkcijfers. En niet alleen van ons maar ook van andere spelers op de markt dus dat komt elke maand ook. Ik weet dat dat op de laatste minuut is omdat je dan zoveel mogelijk informatie kan hebben. Er zijn dingen die heel rap switchen (contracten met telenet , belgacom noem maar op), dus dat is echt tot op de laatste minuut. En dan kun je pas een goeie XXII
debriefing geven ook. Ik zie dat het geapprecieerd wordt want vroeger misten ze altijd minstens, ik denk een halve maand of zoiets, omdat ze zich altijd strikt zich aan de (je hebt altijd deadlines die beschreven staan eh) op die moment moet dat binnen en hetgeen. Ik zorg ervoor dat ze altijd op zijn minst een agenda hebben dat ze weten wat er komt. Maar om de punten inhoudelijk te geven, ik zeg het met, sommige punten proberen we dan echt wel zo kort mogelijk op de bal te spelen dus dat weten ze ondertussen al dat ze dat echt maar op drie dagen op voorhand gaan krijgen, maar dat werkt. Nu, langs de andere kant, voor de andere punten is dat nogal afhankelijk van de directie soms wanneer de input komt. Die komt uiteindelijk wel maar dat is soms wat kunst en vliegwerk. En bij sommige mensen is dat altijd perfect op tijd in orde maar soms bij andere… Maar dat is bij iedereen zo uiteindelijk. Bij bedrijven heb je dat overal maar op den duur ken je uw pappenheimers al eh en dan begin ik al op voorhand te zeggen “je weet toch wel en vergeet mij niet” en dan stuur ik nog een mailtje maar dat marcheert uiteindelijk wel. Het is ook wel zo, ik bedoel ik ben enorm flexibel, ik moet van mezelf zeggen gelijk dat het is, maar wat ik daarmee wil zeggen is op zich mijn job, dat is op papier, ik weet dat ik heb in feite geen uren denk ik maar ik ben enorm flexibel in die zin van als er dan s ‘avonds nog iets binnen komt dit en het geen ik zal ervoor zorgen dat dat ook nog tijdig ergens geraakt waar dat het moet geraken. Dat is zo een ongeschreven wet. Dat is misschien iets noodzakelijk binnen uw job? Ja, soms kan je daar niet van tussen hoor anders moet je wachten op, ik ken daar nu niet direct een voorbeeld van maar ik herinner mij de tijd dat de vorige beheersovereenkomst moest getekend/geschreven zijn dan van tijd op uren dat dat allemaal gebeurd en dat moet dan allemaal voorgelegd worden en dan pas je u aan. Soms heb je daar geen keuze in, maar je weet dat op voorhand eh dat sommige dingen zo gebeuren. Maar ik maak daar ook geen punt van. Ja waar zat ik? Dus dan heb je al uw stukken en uw documenten, ik doe dat nu (ik zou moeten tellen) toch al een heel pak jaren. Uiteindelijk groei je daar ook in en ik ben iemand, ik ga de mensen niet lastigvallen en onnozele mails gaan sturen. Als ze van mij een mail hebben of ik spreek ze aan dat is gewoon omdat ze weten dat er dan iets moet gebeuren, en voor de rest. Niet dat ik tegen de mensen niet spreek he, dat is niet wat ik zeg, want het is juist door te spreken dat je er komt dat je op een niveau komt dat je die service naar elkaar toe kunt bekomen maar ze weten dat ik alleen maar hun voor dingen aanspreek of hen mails stuur als er moet gereageerd worden. Ik moet zeggen, die band of dat respect is goed genoeg wederzijds om dat goed genoeg te laten verlopen moet ik wel zeggen. Echte problemen kan ik niet zeggen dat ik heb. Het enige soms is dat ze de deadlines soms wat uit het oog zouden verliezen maar dan probeer ik ze wat bij te sturen en dan stuur ik mijn secretaresse op pad XXIII
en zeg ik “ga daar nog eens horen hoe lang dat het nog zou duren of dit of zeg dat ze anders zelf hun kopijen maar moeten maken”. Want uiteindelijk steek je (mijn secretaresse doet dat dan) enorm veel tijd in het kopiëren want wij sturen altijd papieren kopijen op. Wij sturen tot vandaag nog steeds geen dingen per mail op omdat dat vaak te confidentiële dingen zijn. Omdat uiteindelijk, met deze raad van bestuur loopt dat perfect, ik heb dat vroeger al anders geweten dat sommige dingen al de pers halen voor dat iets besproken is, wat niet de bedoeling is. Dat gaat niet over de mensen zelf maar je zit daar uiteindelijk, dat zijn mensen die zitten in een andere job of die zijn gepensioneerd of weet ik veel wat dat die allemaal kunnen doen en die komen dan samen voor de raad van bestuur en zijn die weer het bedrijf uit. Die hebben daar een enorme band mee en die vergroeien daar ook wel grotendeels mee maar tot hier toe is er nog steeds de beslissing om niets via mail te doen. Want we hebben dat al overal zien opduiken soms en ik weet als het al gebeurd dat we dan grotendeels (want dat is ook een vorm van communicatie) en als dat echt top secret dingen zin (want er zitten er zo bij) want het is niet de bedoeling dat morgen de commerciële zenders dingen weten (want zij zijn ook de concurrentie) waar dat zij dan ook kunnen op inspelen. En ik weet dat we dat ook ooit al een paar keer gedaan hebben (maar nog niet veel) dat we bepaalde documenten die we dan toch persoonlijk opsturen merken. dat we daar iets inzetten en dan nadien, moest het opduiken, van welke kant het komt. We hebben dat toch één keer moeten gebruiken vrees ik, omdat het uiteindelijk dan toch opdook op plaatsen waar het niet moest opduiken. Maar wij weten dat, het is dus in feite een beetje van vroeger uit zo gegroeid. Of dat dat op vandaag zich nog echt zo fundamenteel stelt ik heb de indruk van niet, omdat uiteindelijk, je ziet ook in het medialandschap een enorme verandering dat je beter bent door samenwerking. Vroeger zat iedereen op zijn eiland en dit en tgeen terwijl men nu wat meer moet clusteren ten opzichte van alles dat buiten Europa ook enzo bezig is. Ik heb de indruk dat dat daarom ook wat minder begint te spelen zo die confidentialiteit niet dat dat nog altijd niet confidentieel is maar dat wordt toch van een ander licht bekeken. Je merkt dat, ik kan het niet goed verwoorden maar je snapt waarschijnlijk wel wat ik bedoel Ja, dat er toch een beetje meer openheid is. Ja, dat iedereen er meer door samenwerking, samen sterk, je ziet dat in al die overnames enzo en op den duur zit je daar nog met uw Vlaamse inhoud tegen te boksen, tegen dat Engels en ander geweld dat er is. Maar dan zit ik dan gewoon bij de stukken
XXIV
Uiteindelijk doe ik dat per koerier is dat meestal. Meestal doe ik dat in 2 zendingen. De eerste zending doe ik per post. Ik moet zeggen met de post heb ik tot hier toe niet echt problemen nog gehad dus dat komt meestal ook wel toe. Dat zijn de stukken die ik tot dan toe al heb en dan weet ik dus ik heb altijd zo wat last minute stukken sowieso en dat doe ik dan per koerier. We hebben altijd op een maandag raad van bestuur dus dat gebeurd altijd op de donderdag ervoor. Ik doe dat op een donderdag omdat veel mensen, als je de vrijdag neemt dan weet ik dat, dat die grens soms verlegd wordt en dat is dan na 16u en als ik die koerier dan soms naar adressen stuur (want sommige adressen zijn werkadressen). Ik heb privé adressen maar evengoed adressen van mensen die lesgeven of bedrijven hebben. Maar als je dan een koerier moet sturen naar bijvoorbeeld en bedrijf of een faculteit of zo, die mens staat voor de deur en die mensen hebben hun stukken niet. Daarmee doe ik dat op een donderdag. Dat is proef ondervindelijk dat ik dat de donderdag doe omdat ik dan zeker ben dat ze het toch nog vrijdagmorgen vinden en ze weten dat ook. Ze weten dat de stukken dan komen dus het secretariaat die die stukken in ontvangst neemt weet dat sowieso. Met zo’n koerier wordt alles dan opgestuurd. Ik heb van alle jaren dat ik dat doe nog maar één keer, en dat was twee maanden geleden, een probleem gehad met een koerier en dat was omdat het op een andere dag de stukken verstuurde en was dat nu bij de koerierdienst ook dezelfde mensen die niet werken ik weet het niet maar 3 pakketten zijn verloren gegaan. Uiteindelijk hebben ze die pakketten teruggevonden, wel geopend. Ze waren wel geopend dus die waren god weet waar afgegeven. Iemand heeft dat dan denk ik gezien dat dat verkeerd was. Ik heb dan klacht ingediend uiteindelijk en ze zijn dan zelf (want dat is natuurlijk geen goede reclame) Ze hebben de pakketten dan op één of andere manier gevonden ik heb dat de bestuurder dan ook laten weten en die hebben dat in hun bus dan geopend gevonden. Dus ik snap er nog altijd niets waar dat die dan terecht gekomen zijn. Want de uitleg kon langs geen kanten kloppen dus ik weet niet wat er mee gebeurd is. Alles zat er wel nog in blijkbaar. Zover werk je dan als je met een koerier bedrijf werkt. Ik heb dat ook niet moeten betalen dan die zendingen maar daar gaat het uiteindelijk niet over. Want het gaat niet over het geld het gaat over de inhoud uiteindelijk. Ik denk dat ik die keer chance had dat het van inhoud niet veel. Alvast jawel want ik denk, er stond wel ‘ontwerp’ in koeien van letter op van alles rond de verkiezingen. Wat we rond verkiezingsshow gingen brengen en hoe het in elkaar zat dus dat zat er wel in het is waar. Ik heb nogal van leer getrokken, je kan daar nooit mee lachen met zoiets. Ik weet niet wat daar de beste methode voor is. Soms laat ik ook de chauffeur van het bedrijf dingen rondsturen maar ik moet zeggen, soms wonen de bestuursleden zo gigantisch van elkaar (van Hasselt tot Menen) en de mensen moeten wel tijd hebben om het te kunnen doen ook. Maar soms doe ik het wel echt hoor omdat ik weet wat de inhoud is en dan vraag ik hem echt dat hij dat zelf in de bus XXV
gaat steken. Die mens weet al perfect waar hij moet zijn of hij belt ze soms eens of ik vraag op voorhand eens van waar of wanneer ben je thuis en dan regelen we dat op die manier. De vorige keer heb ik dat nog gedaan omdat dat het alle stukken waren van het renumeratie en benoemingscomité dus dat gaat over jaarlijkse evaluatie van directeuren van al die dingen, dat zijn nu niet direct de stukken die…Dus die heb ik met de chauffeur laten rondgaan. En als alles op een schriftelijk manier gebruikt is er dan nog een vorm van informatietechnologie die er gebruikt wordt op het niveau van de raad van bestuur? Bepaalde systemen die je gebruikt om informatie in digitale vorm te zetten? Intern krijg ik alles per mail van het directiecomité maar van daaruit zet ik alles in print. Nee, ik heb geen digitaal platform waar de raadsleden dan aankunnen maar bij ons bestaat dat niet. Ik heb die vraag al gesteld hoor of dat dat kan maar blijkbaar de informaticadienst bij ons is daar niet happig om. Want het zou gemakkelijk zijn eh dat je iedereen gewoon een paswoord geeft, nochtans ik moet zeggen ja, met de pensioenfondsen die we hebben binnen het bedrijf gebeurt dat wel. Dat is wel via een extern bedrijf waar dat iedereen kan op inloggen en waar dat alles dan wordt opgezet. Maar tot hier toe, ik heb dat al verschillende keren gevraagd omdat dat sowieso veel tijdswinst is voor iedereen. Veel minder kosten ook want als je die prijzen van die koeriers ziet, dat is gigantisch. Je kan eraan, ongeacht waar je zit, terwijl met die papieren dan moet je thuis zijn of op je werk en sommige mensen die zitten aan alle kanten van de wereld bij wijze van spreken. Ik heb die vraag al verschillende keren gesteld maar tot hier toe. Ik hoop dat dat ooit eens anders kan want als dat dan met paswoorden zelfs met een papieren versie, van het moment dat ze het hebben dat is de dezelfde veiligheid. Dat je hebt of je iemand nu een paswoord geeft, ze kunnen zij ook dat papier doorgeven natuurlijk. Dat is hetzelfde niveau op dat moment. Ik zou het ook liever anders zien hoor want het is gemakkelijker, dan heb je gewoon de verantwoordelijkheid om de stukken erop te plaatsen en hen een mailtje te sturen dat de stukken beschikbaar zijn. Dan kunnen ze in principe met hun computer binnenkomen en de stukken daar opvolgen ook. Of projecteren is ook een optie. Geen idee waarom ze het niet doen. Dat is ook zo in verband met het internet, bij gewone vergaderingen dan ook, in de plaats dat ze een globaal wifi-‐netwerk hebben nee, dan moeten ze nog steeds een aparte code intikken en dit en tgeen. Ze slagen er niet om bij ons op dat gebied om…maar ze hebben daar een uitleg voor hoor maar ik ben hem vergeten wat het juist is. We zitten met heel veel verschillende bezoekers van alle verschillende ranken en standen en god en klein pierken en als iedereen…Op een of andere manier kunnen ze dat blijkbaar niet scheiden maar dat begrijp ik dus niet omdat je op die manier veel sneller ook in interne bestanden zou kunnen zitten maar dat snap ik dus niet. Als je in een hotel zit dan zit je daarom nog niet in een intern bestand van dat hotel ik heb dat tot hier tot nog niet begrepen. Ik heb die vraag alleszins al honderd keer gesteld maar nee. XXVI
Maar waar zat ik. Dan zijn de stukken weg en dan worden de leden van de raad van bestuur geacht de stukken gelezen te hebben want dat is ook niet altijd even evident. Want dat is ook een vorm van communicatie en soms ook een vorm van miscommunicatie heb ik al gemerkt. Als je de dingen niet goed voorbereid dan is er de voorzitter die je er dan fijntjes aan herinnert dat je u stukken geacht wordt gelezen te hebben. Dat heb ik hem de vorige keer denk ik horen zeggen. Dus dat tijdens de vergadering maar ik heb het hem onlangs horen zeggen. Dan worden er al dan niet beslissingen genomen. Het is wel belangrijk; bij de agenda en bij ieder punt op de agenda staat duidelijk vermeld of het een punt ter informatie is of ter discussie of voor een beslissing. Dus dat weten ze al op voorhand wat het verwachtingspatroon is. Er wordt ook gevraagd van meestal een duidelijke nota te schrijven die duidelijk in het besluit zegt wat de verwachting is. Nu, die nota’s moet ik zeggen (dat zal misschien meegaan met zijn tijd, ik weet het niet) die blijven meer en meer achterwege. Daar worden meer en meer van die slideshows waar dat dan de voorzitter zijn probleem mee heeft, maar ik kan dat volgen. Dat kan van tijd een vlag zijn die vele ladingen dekt eh als je zo presentaties geeft, 2, 3 zinnen, ja, wat wilt dat hier nu in wezen zeggen. Dus het is zijn strijd een beetje aan het worden om die slideshows een beetje ja, dat is goed als je naast u nota nog een presentatie kunt geven maar wat is uw inhoud? Waar ben je van vertrokken? En daar begint het soms een beetje te verwateren. En vandaar dat de voorzitter dan soms nog eens op jacht naar de echte inhoud. Omdat het soms ook, wat ik merk als ik dan ook de notulen moet maken, je hebt dan die slides en dan begint het van ja, we hebben het beslist, maar wat hebben we nu beslist, moet ik nu een zin uit die slide overnemen. Dat is maar een gekke beslissing soms ik bedoel, dus daar zie je dat het een mankement is als je geen achterliggend document hebt met een uitgeschreven inhoud van wat wordt er gebracht of wat wordt er gevraagd of wat is het voorstel die ze willen lanceren of uitproberen. En daar vind ik het persoonlijk dat ze wat snel door de dingen gaan. De vraag is hoe gefundeerd is dan je beslissing of wat heb je juist beslist. En wat er dan in de stukken staat, is dat dan echt zo een gedetailleerd voorstel, of wordt het vaag gehouden Het is te zien soms worden documenten voorgesteld in verschillende stappen. Soms wordt eens afgetoetst en dan is het eerder vaag. Ik heb niet een eenduidig antwoord op uw vraag. Ik ga een voorbeeld geven, soms komt er een voorstel van de personeel directeur komt er dan een document voor die eerst eens aftoetst van “dit is het voorstel waar we naartoe zouden willen werken, wat denk je ervan?” En soms liggen er verschillende voorstellen van “wat denk je, we zouden dat dat en dat kunnen doen en als we dat, dat en dat doen dit” en het geen maar dan nog redelijk vaag. En dan wordt er afgetoetst van kan dat of kan dat niet, is de tijd er de tijd rijp voor sommige dingen en dan wordt er door de raad van bestuur wel een voorstel uitgenomen van “kijk, in die richting verder XXVII
uitwerken en let daar op of ziet dat je nog steeds dat er in hebt van in het verleden.” (ik vind iets uit). En dan wordt dat verder uitgewerkt en uiteindelijk komt er dan een beslissing voor, volledig uitgewerkt dan. Dus in eerste instantie is dat dan eerder vaak (al zijn er wel al contouren aan hoor), maar dan wordt dat echt in de diepte uitgewerkt. Bijvoorbeeld een dossier dat met precisie uitgewerkt is, wat is dat dan bijvoorbeeld in de personeelsdienst, dat is dan ook al onderhandeld met de vakbonden vooraf het dan aan de raad van bestuur getoetst wordt. Dus eerst wordt er beraad van wat kan ik gaan voorleggen aan de onderhandelingen maar dat is dan met de vakbonden en als het terugkomt dan is het volledig ter goedkeuring en vanaf dan is het bij wijze van spreken wet. Vanaf dan kan het bij wijze van reglement ingevoerd worden. Dan kan gaan van verloning tot…Een voorbeeld die ik daar kan geven is, vorig jaar is eerst eens afgetoetst van (bij ons zijn er functie classificaties en mensen zijn in verschillende klassen ingedeeld). één van de dingen die afgetoetst zijn was bijvoorbeeld, want nu heeft iedereen een vast loon, is het bespreekbaar dat iedereen een stuk vast loon en een stuk variabel loon heeft. En dat is een voorbeeld van kan dat of kan dat niet. Als de raad zegt van nee dat is echt niet bespreekbaar en dat kan niet dan gebeurt dat niet. Dan zullen de loononderhandelingen wel opgestart worden maar dat specifiek luikje om daar toch een wijziging in te brengen zal niet gebeuren. En dan komt dat terug. Je heb natuurlijk dossiers die altijd maar één keer voorliggen ter beslissing en die zijn dan volledig uitgewerkt met alles erop en eraan bijvoorbeeld als je een jaarrekening voorlegt ter goedkeuring om dan op de algemene vergadering te brengen dan zit daar echt alles in dat is een 20cm breed document dan bij wijze van spreken met alles wat je moet hebben. Dus dat varieert naargelang, stel dat ze een logo of een merk van één van ons zenders zouden willen wijzigen, dat zullen ze eerder eens komen aftoetsen, dan moet er al een goede motivatie achter zitten want dat is allemaal niet evident ook. het verschil is dat het heel breed is. Zijn er vaak discussies, dat de raad van bestuur en het management op een andere golflengte zouden zitten? Of wordt dat eigenlijk echt samen besproken? Je hebt, hoe moet ik dat zeggen. Ik heb in mijn job toch al verschillende voorzitters meegemaakt en die voorzitters die kunnen onderling toch ook verschillen in legislaturen van leden van de raad van bestuur. In de raad van bestuur is het zo die worden voor 5 jaar benoemd, dus die gaan mee met de verkiezingen, als het Vlaams Parlement wijzigt, op basis daarvan gaat de samenstelling van onze raad van bestuur ook wijzigen dus dat weten we. En nu is het verkiezingen in mei, de uitslag daarvan zal bepalend zijn voor hoe de raad van bestuur er in februari voor ons zal uitzien. Dus er komt een berg werk af weer. Dat is een gigantisch gedoe moet ik zeggen. Nu voor de eerste keer in de geschiedenis in de raad van bestuur zitten ook bestuurders van Lijst Dedecker. Ik ga geen voorspellingen doen XXVIII
maar ik denk dat het heel raar zou zijn dat hij er na de verkiezingen nog zal bijzijn want die gaat volgens mij de kiesdrempel niet halen. Dus je moet al minstens in het Vlaams Parlement zitten om bij ons in de raad van bestuur te zetelen. We hebben 12 raadsleden die zijn echt verdeeld ook in grootte en aantal zoals ze in het Vlaams parlement zitten. Pas op zij zitten daar niet aan politiek te doen want niemand kan en doet dat ook, die zitten daar echt als bestuurder van een bedrijf. Maar de samenstelling wordt zo gestuurd. Maar waar ik in feite toe wou komen is dat ik merk dat sommige raadsleden er al 18 jaar of langer zelfs. Sommigen zitten daar al heel lang in, sommige zitten daar nieuw in. Sommige hebben moeten stoppen en dan moeten die mensen worden vervangen. Maar je ziet wel bij sommige mensen weet ik dat heel goed (omdat ik daar ook al veel jaren inzit) weet hoe hun
gedachtegang
is
en
dingen
die
nooit
gaan
passeren
bij
hen.
Dus om op uw vraag te antwoorden, ik weet al op voorhand, als ze met sommige onderwerpen afkomen van de directiekant uit, dat het ofwel heel moeilijk is en dat je al enorm goeie argumentatie zal moeten hebben om hen daarin mee te laten gaan of dat dat per definitie zal goed zijn omdat ik weet dat ze daarvoor zijn. Je hebt altijd de twee zo. En je hebt er ook die niet zo uitgesproken zijn in dingen waar ze voor staan of niet voor staan. Of soms door ideologische overtuigingen dingen niet willen dat er gebeuren en dan heb je er die altijd de voor en nadelen afwegen. Om op u vraag te antwoorden soms weet ik al op voorhand als ik zie welk voorwerp het is, dan weet ik al dat het heel moeilijk zal zijn om sommige strekkingen daar in mee te krijgen. En dat is los van politieke overtuigingen soms he pas op dat gaat dan over, Ik ga een voorbeeld geven, Wat tot hier toe heel moeilijk ligt en tot hier toe stappen ze daar ook niet vanaf dat is bijvoorbeeld om reclame uit te zenden voor kinderprogramma’s of direct na kinderprogramma’s. Wij hebben beslist dat wij dat niet doen. Wij onderbreken sowieso geen uitzendingen voor reclame maar nu heb je al meer en meer voor en na-‐programma’s wat zijn dat spotjes van dit of tgeen. Je hebt sponsordingetjes soms voor of achter maar bij kinderprogramma’s ga je dat niet vinden. Op Ketnet bijvoorbeeld vind je dat niet. Maar dat is een heel bewuste keuze maar ik kan mij inbeelden (en dat is toekomstvisie ook hoor dat ligt ook niet voor als beslissing of zo) dat die druk meer en meer, want bij de rest zie je dat natuurlijk wel. Rond Sinterklaas bijvoorbeeld al de speelgoedspotjes…dus die druk neemt ook wel toe naar de toekomst toe. Die vraag zal toch wel eens komen van “wat ga je daar nu mee doen?”. Dat is een voorbeeld dat ik weet op vandaag is dat voorstel per definitie een nee. Dus als de directie met zo’n voorstel zou komen dan weten ze al op voorhand dat ze wandelen gestuurd worden, om maar iets te zeggen. Terwijl de vraag is natuurlijk ook van zitten ze dan binnen het directiecomité op dezelfde golflengte of is er daar ook al eens een af toetsing geweest. Soms merk ik dat daarbinnen ook al gediscussieerd is en dat ze dan toch een meerderheid gevonden hebben om dan het dossier te laten doorgaan. Terwijl dat ik sommige dan opgelucht zie ademhalen die het er dan toch niet echt mee eens waren van “Zie eens ze zeggen dat op de raad ook!”. Maar dat is het spel van geven en nemen XXIX
he dat zie je. Maar om te zeggen dat de directie zo echt stukken gaat voorleggen wetende dat, op zich niet, dat is ook niet wijs dat is tijdverlies ook. Ik moet wel zeggen als er punten zijn die niet de vaste punten op de agenda maar meer de punten die zich stellen op het moment, dat wordt ook altijd op voorhand in een overleg tussen de gedelegeerd bestuurder en de voorzitter eens besproken. De voorzitter vraagt dan eens op voorhand van hoe gaat de nota gemaakt worden, de opbouw. En die zal dan al eens zijn input geven, zijn insteek. En op die manier maakt het ook dat de dingen meer gedragen worden op het moment dat ze op de raad komen, dat er daar dus wel al een eerste af toetsing gebeurd is. Om te zien, kan dat kan dat niet. En soms kan dat gaan over zaken die dan misschien toch politiek gevoelig kunnen zijn en dan gaat de voorzitter dat eens stilletjes gaan aftoetsen waar hij dat kan aftoetsen en zo wordt dat ook wel gedaan. Op dat gebied denk ik wel dat er communicatief veel gebeurt toch wel. Het is niet zo van hier en zie maar dat het door geraakt, nee. Dat werkt ook zo niet. Hoe frequent is dat dan ongeveer dan men buiten de vergaderingen in contact staat met elkaar. Niet zoveel, ik denk. Hoe zit dat bij ons in elkaar, wij zijn een mediabedrijf dus er gebeuren regelmatig ook nevenactiviteiten van zenders of netten. En de leden van de raad van bestuur krijgen uit een selectie van dingen die gebeuren ook uitnodigingen om daar ook aanwezig te zijn. 100 jaar radio of zoveel jaar tv noem maar op dat kan van alles zijn. Nacht van de Vlaamse televisiesterren heb je ook. Die mensen krijgen daar een uitnodiging van en directieleden gaan daar natuurlijk ook naartoe en het is eerder op die informele momenten dat ze elkaar eens zien en sommige dingen eens spreken. Maar om zo echt te zeggen van ik ga naar de VRT en ik ga spreken met die directeur dat doen ze niet. Ik weet dat sommigen mekaar op den duur al wat beter kennen. Ons directiecomité is enorm veranderd op een paar jaar dus in feite, er zit maar één directeur meer in die heel veel jaren op zijn teller heeft en de volgende directeur heeft maar 2 à 3 jaar op zijn teller. En de andere zijn nieuw van vorig jaar, dus op het moment zijn ze elkaar opnieuw aan het leren kennen. Met die nieuwe leden vraag ik mij af of ze met hen al überhaupt echt op dat niveau zitten. Het is bij ons ook wel zo als er een wijziging is binnen de directie maak ik ook altijd een volledig overzicht van naam toenaam, gsm-‐nummer en waar ze zitten dus op zich, ze krijgen het wel. De gegevensuitwisseling, dus als er iets is kunnen ze wel in contact staan met elkaar. Het is natuurlijk wel zo als er iets fundamenteel moet gebeuren, er moet een beslissing komen moet dat toch sowieso bij de raad van bestuur komen, dan gaan ze bij de voorzitter ten rade en de voorzitter gaat dan kijken om een bepaald punt op de agenda te zetten. Een ander kanaal om iets op de agenda te krijgen is bijvoorbeeld de vakbonden, die kunnen ook eens een keer van hun neus maken of een bezorgdheid uiten, of een brief schrijven naar de voorzitter. En dan weet ik dat dat de directie wel wat minder zit want dat is toch een beetje een vingertje opsteken omdat dat dingen zijn die ze intern dan toch niet XXX
kunnen rechttrekken hebben. Ik weet dat ze dan toch wel eens durven proberen van “allee moet dit echt op de raad komen” ja naargelang waar het dan over gaat beslist de voorzitter dan van “ja we bespreken dat wel” of “nee we spreken dat apart af” of ik vraag de vakbond zelf samen met de ondervoorzitter om eens tot bij ons te komen en om daarover te spreken, dat er dan op die manier een oplossing komt. Er wordt altijd wel iets mee gedaan, het is niet dat het blijft liggen. Dat kan wel. Dan heb je dus de raad van bestuur. Wat ik nog niet gezegd heb is dat er een woordvoerder is van de raad van bestuur. Dus de manager, de communicatiemanager is tevens ook aangesteld als woordvoerder van de raad van bestuur. We hebben binnen de VRT verschillende woordvoerders naargelang de netten (dit enkel indien ze het niet opnieuw hervormd hebben want ik kan dat niet altijd volgen). Ik weet dus alleen met alle zekerheid dat wij een aparte woordvoerder hebben bij de raad van bestuur. Dus als wij denken er zitten punten op de raad van bestuur (ik bespreek dat dan met de voorzitter) zou het niet beter zijn dat de woordvoerder dat die persoon van in het begin mee is. Dat hij die kennis op voorhand al direct meeheeft. Want soms zie ik hem ook op het directiecollege dat hij daar is om ook op voorhand de kennis te hebben en alles te weten. Dat hij snel kan reageren als er dingen gebeuren dan moet hij ook bepaalde dingen op voorhand weten. Dan vragen wij hem op voorhand om aanwezig te zijn tijdens die agendapunten. Iets anders is dat wij soms op voorhand weten dat wij een communicé gaan moeten doen, en dat nog voor het punt besproken is. Maar we weten wel al waarover het zal gaan, dan bespreken wij met de woordvoerder, dan maken wij soms al een draft op dus al een ontwerp dat de voorzitter dan meeheeft. Dat hij toch bij het einde van de bespreking van dat punt kan voorleggen aan de bestuurders en dan vraagt hij, “wat doen we ermee?”. En dan is dat natuurlijk zo als in die bespreking een beetje koerswijziging is dan moet er natuurlijk binnen die communicé een aantal zinnen uitgehaald worden en herschreven worden naar de beslissingen die dan genomen zijn. Maar je hebt dan wel al een draft voorliggen, omdat meestal, soms moet je echt, want dat gebeurt geregeld hoor toch zeker een paar keer op een jaar dat het nadien nog naar de pers gaat omdat sommige beslissingen dan het nieuws moeten halen dat kan zijn. Ik ga iets uitvinden, bijvoorbeeld wanneer je een nieuwe zender boven de doopfond houdt maar dan spreek ik van vele jaren geleden bijvoorbeeld van MNM, dat zijn beslissingen dat haalt de kranten, of met 12 bijvoorbeeld, dat is nog niet zo lang geleden, een nieuwe zender op de televisie. Dat zijn beslissingen naar de buitenwereld dat je toch een derde net gaat brengen, dat zijn beslissingen die niet evident zijn maar het gaat hier nu niet over de inhoud. Maar dat zijn dingen, als je zo’n dingen boven de doopfond houdt daar is al een hele communicé rond geschreven dat uiteindelijk de juiste persberichten buiten gaan. Want dat is dan een heel mediacircus dat daar rond wordt opgezet. Dat komt op onze televisie, dat komt in het nieuws dat er nog een extra net is allee ik XXXI
bedoel. Dat is zo’n voorbeeld. Dan wordt dat op de raad besproken maar dat is op voorhand voorbereid. Dat wordt dan voorgelezen en de voorzitter zit daar ook direct bij en die kan dan ook ter plekke de dingen aanpassen. Hij leest of projecteert ofzo en dan loopt hij direct weg en nog voor dat de raad van bestuur gedaan is weet gans de buitenwereld al dat de raad van bestuur een beslissing heeft genomen. Dat is dan weg naar intern, externe bronnen. Want dat wordt ook altijd op voorhand afgesproken “Wat communiceren we aan de interne wat communiceren we aan de interne?”. Omdat dat toch een nuanceverschil is. Als medewerker is een boodschap toch anders dan bijvoorbeeld als kijker/luisteraar. Ik kan een voorbeeld geven, ik vind iets uit want ik denk niet dat we dat ooit al hebben gedaan, maar stel je voor dat we in eens zouden besluiten om 2 radiozenders stop te zetten. Naar de buitenwereld is dat gewoon van ja we stoppen ermee en waarom. Maar naar interne mensen is dat anders want je hebt uw personeel dat daar werkt. Om maar te duiden dat je daar soms een compleet andere communicatie moet doen dan extern. De draagkracht is ook anders omdat dat gaat over mensen, personeelsleden die daar gevolgen kunnen hebben. Ik val niet op mijn poten om een goed voorbeeld te hebben. Dus dat is de woordvoerder die dan voor zo’n dingen aangesteld wordt. Tot hier toe, de laatste jaren, moet ik zeggen is dat altijd al de manager van de dienst communicatie geweest. Ik weet niet hoe dat vroeger was ik denk niet dat wij 10 jaar geleden echt een formele woordvoerder hadden, ik denk dat dat nog niet zo oud is. Dat dat gewoon erbij genomen werd en dat iemand dat dan wel deed. Maar op een geheven moment hebben we toch beslist om daar iemand voor aan te duiden die dan ook een wisselwerking had dat werkt veel beter natuurlijk. En je draagt dan wat meer eigenaarschap op van de kant van de woordvoerder ook. Ik laat hem op voorhand ook altijd, van moment dat ik daar zicht over heb, de ontwerpagenda zien, dat hij dat weet. Hij kan soms ook wat inschatten van oej, daar ben ik dan best wel of niet bij, hij steekt dan eens zijn vinger op van zou het niet beter zijn. Grotendeels komt dat van onze kant van daar ben je best bij, het is zo een beetje een wisselwerking maar dat werkt goed moet ik zeggen. Soms steekt hij wat te veel zijn vinger op zodat de voorzitter moet zeggen van “Zo steekt het dan ook niet in elkaar.”, maar je kan maar proberen he. Maar ik snap die vraag wel hoor, want je moet ergens wel uw kennis en uw inhoud te weten komen natuurlijk. Ik denk dat soms, ik kan dat niet bewijzen maar dat hij dan op het directiecomité al wandelen gestuurd was om de inhoud te kennen terwijl hij het daar toch beter zou vergaren. Hoe je het draait of keert, de documenten die op de raad van bestuur komen, volgens mij worden die nog veel groter en van veel meer kanten bekeken eerst op het directieniveau. Want ik zie soms de presentaties die op het directiecollege geweest zijn, die zijn niet altijd hetzelfde als die van op de raad van bestuur. Dat kan zijn dat er een deel dingen uitgehaald werden, een afgeslankte versie maar uiteindelijk wel met dezelfde inhoud op de raad van bestuur komen. Daarmee dat ik weet soms zijn ze een uur/anderhalf uur over iets bezig, op de raad heb ik daar de tijd niet voor. XXXII
Hoe lang duurt een gemiddelde raad van bestuur bij jullie? Dat is een goeie vraag, officieel duurt die van twee tot zes. Dus 4u maar dat is echt theorie, dat gebeurt bijna nooit. Dat duurt meestal tot een uur of zeven of zoiets en ik moet zeggen die van maandag is een slecht voorbeeld het was halfnegen toen. Maar ik moet zeggen ze zijn wel in vergelijking met de vroegere raden van bestuur duren ze veel minder lang, want die liepen altijd uit tot halftien tien uur, altijd. Maar dat is nu niet meer zo omdat dan echt de bewuste keuze gemaakt wordt van jongens we stoppen op tijd deze voorzitter zal ook sneller zeggen, dat gebeurt niet veel hoor maar toch zeggen van nu stoppen we en ik zoek een datum voor de rest. Of we verzetten het gewoon naar de agenda van de volgende maand als dat niet echt dringend is dat gebeurt nu meer dan vroeger. Vroeger gingen ze door tot middernacht soms tot als het gedaan was. Maar je merkt dat aan de raadsleden ook dat niet iedereen zijn agenda dat nog toelaat omdat die mensen allemaal zo druk bevraagd zijn. De helft is soms al weg tegen dat het 19u is omdat die nog bijvoorbeeld in de gemeenteraad zitten of een andere meeting hebben (het zal niet in de gemeenteraad zijn want dat mag niet) maar ik bedoel ergens naartoe. En als er bijvoorbeeld een discussie is, er is een meningsverschil, is er dan typisch een groep die het laatste woord heeft? Ze proberen er bij ons altijd wel uit te komen en soms wordt een punt gewoon, wordt de discussie afgerond, wordt er wat huiswerk meegegeven bijvoorbeeld. Dat kan naar de twee kanten zijn hoor dat hij zegt bijvoorbeeld naar de raadsleden toe van “Bekijk dat, dat en dat nog eens en bekijk het ook van die kant of lees dat nog keer of ga eens terug van de stukken van x tijd ervoor want dan is dat al eens besproken geweest.” Om dan nadien het discussiepunt terug te openen op de volgende raad. Ik heb twee punten nu voor de moment omdat dat soms wat work in progress is. Soms kan dat echt zijn dat er naar de directiekant toe dat die extra huiswerk meekrijgen van “Dat gebeurt er niet maar werk dat beter uit en ga daarop verder of bekijk het van een compleet andere invalshoek en werk dat dan beter uit.” om de dingen dan eruit te krijgen dat gebeurt wel. We zitten daar nooit met twee kampen, ze zijn allemaal mondig genoeg (en dat geldt zowel voor de raadsleden als de directieleden) om hun standpunten te verdedigen ook. Het valt wel op dat de gedelegeerd bestuurders (of dat nu Willy of Sandra is) of al diegene ervoor dat maakt niet uit dat is allemaal hetzelfde. Uiteindelijk zie ik wel dat zij dan naar hun directieleden toe op een gegeven moment zeggen van ofwel “We ronden af.” ofwel “Wij bekijken het verder.” of dat die zelf dan uiteindelijk beslissen van oke “Dan doen we het wel of dan doen we het niet”. Uiteindelijk zie ik wel dat de gedelegeerd bestuurder dan wel zijn verantwoordelijkheid daarin opneemt, al dan niet of hij daar eerst met de voorzitter over gesproken heeft, want hij zit altijd naast hem. Ze hebben iedereen een XXXIII
vaste plaats gegeven. Je hebt de gedelegeerd bestuurder, de voorzitter en dan zit ik daar naast als secretaris. De raadsleden hebben ook een vaste plaats maar dat heeft volgens mij niet zoveel nut maar dat ander, de voorzitter en de gedelegeerd bestuurder zitten altijd naast elkaar en ik zit dan langs de andere kant van de voorzitter. Omdat er dan gesprekken tussen de drie soms gebeuren, soms zijn dat praktische zaken ook eh. Maar ik zie dat ze soms eens kort (heel kort) overleggen van wat doen we er mee, ronden we af of laten we ze nog wat verder discussiëren of is het duidelijk kunnen we daar een lijn in trekken, kunnen we een beslissing nemen, of zien we dat het water te diep is soms. Dan moeten gewoon andere dingen nog extra uitgewerkt worden. Of dat kan soms zijn van ga naar de markt, maak een benchmark van sommige dingen en zie eens, dat kan echt van alle kanten op gaan en zijn er vragen die gesteld worden. En komt dat punt terug. Zijn er ooit al punten finaal afgevoerd, bij mijn weten niet, misschien is dat wel al eens gebeurt maar bij mijn weten niet. Dus eigenlijk echt gewoon de discussie en het gaat over het idee en niet over… Ja, nu bij ons is het zo, en in het charter van deugdelijk bestuur staat dat heel duidelijk (want de meesten hebben daar een verkeerd zicht op) dus bij ons is dat heel duidelijk omschreven wij kunnen alleen maar over de strategische zaken en dingen beslissingen nemen. Dus dat is, ik ga een voorbeeld geven, wij kunnen perfect beslissen vanuit strategisch oogpunt dat wij bijvoorbeeld (ik zeg maar) een nieuwe zender zoals met 12 beslissen dat die er komt. Dat kan je perfect doen. Maar je kan niet gaan beslissen welke programma’s op de programmering op twaalf komen omdat dat operationele zaken zijn. Dus zuiver operationele zaken liggen daar nooit ter beslissing voor. En soms is de vraag waar zit dat raakvlak, want soms zit je daar ergens in de grijze zone. En ik moet heel eerlijk zeggen, deze voorzitter duid de zaken heel goed van “Dit is een strategische beslissing dus dit komt de raad toe”. En fluit evengoed raadsleden terug die menen, alleja je kan over alles een mening hebben maar daar gaat het niet om. Je kan dat niet sturen in dingen van programma’s of “die zijn hoofd wil ik op tv niet meer zien.” (ik zeg maar iets eh, ik vind iets uit, dat zeggen ze niet) maar dat kan niet, dat zijn inhoudelijke zaken. Wat je wel kunt hebben is bijvoorbeeld, het is nu niet omdat je niet kunt zeggen van “Programma x of y kan je niet uitzenden.” maar wat wel kan is binnen programma x of y (en dat heeft zich vroeger al voorgedaan) over racistische zaken zouden gebeuren dat moet er gereageerd worden, dan gaat het over je naam en je faam en zit je terug op dat niveau van strategie. Dus echt programmatorisch kan je niet zeggen van die presentator wel of niet, dat gebeurt niet. Dat kan niet je niet want dat zijn dingen die niets met strategie te maken hebben. Maar alles wat operationeel is dat komt daar niet. Maar dat wordt wel verkeerd gezien door mensen ik zie dat ook aan de brieven die ik krijg aan de voorzitter van ‘meneer de voorzitter, kan je eens niet maken dat,…) nee, dat gaat zo niet. Ik stuur die dan naar de klantendienst waar ze dan standaardmails hebben om daarop te antwoorden maar op zich kan dat niet of doen we dat niet. Op zich zouden ze dan die brieven naar XXXIV
de directie moeten sturen want zij kunnen dat wel. Soms stuur ik dat ook naar hen door he. Het is niet om een beetje te zitten neuten van wij zien u vraag niet of uw opmerking want soms zijn dat dingen die meehelpen die meedenken en ik geef dat dan wel aan de bevoegde dienst daar niet van maar ik bedoel, je hebt stalkers ook zo die altijd met hetzelfde terugkomen, ik ken dan soms ook al het geschrift. Maar ik wil dat wel heel duidelijk overbrengen en dat staat in dat charter ook, dus de dingen waarover het binnen de raad van bestuur over kan gaan dat zijn dingen die altijd strategisch zijn. Als je dan zou kijken naar waar de rol van de raad van bestuur het meeste naar neigt, is dat dan de controlerende rol of eerder de adviserende rol? Controle doen wij op zich niet. Gewoon omdat het over strategie gaat, en dat is gewoon beslissingen nemen. Uw koers uitzetten naar waar dat u schip vaart, of hoeveel schepen dat je hebt en naar welke kant die moeten varen. Dat gaat meer daarover. Dus je kan wel bijvoorbeeld zeggen dat bijvoorbeeld de jongerenzender meer een zender moet zijn voor de doelgroep van dan tot dan. Maar hoe dat ingevuld wordt dat kan niet direct zeggen maar je kunt wel zeggen we maken nu een zender voor die doelgroep. Dat wordt dan allemaal bekeken en uitgezet, ik bedoel, je moet jezelf niet gaan beconcurreren. Die dingen wel, maar echt controle gebeurt er niet. De enige vorm van controle als je dat dan al controle kunt noemen gaat dan wat meer over rechten en plichten hoe dat die toegepast worden bijvoorbeeld op vlak van personeelsbeleid dat wel, maar dat is waarschijnlijk niet de controle die jij zoekt. Maar echte controle niet. Wat wel zo is dat je op jaarbasis u jaarrekening u jaarverslag en zo. Wat wel zo is dat wij vanuit ons beheersovereenkomst wel veel operationele doelstellingen en een heel deel doelstellingen gekregen hebben je kan daar veel over lezen. Daar wordt natuurlijk wel controle op gedaan in die zin van in hoeverre hebben we dat bereikt, hebben we dat niet bereikt dus in die mate is er wel een vorm van controle. Om te zien in welke mate er aan de beheersovereenkomst voldaan. Want wij worden daar ook uiteindelijk dat is de VRM (niet zeker) maakt ook een rapport op hoe ver we met de dingen staan, “Wat hebben we wel gedaan, wat hebben we niet gedaan en wat zijn de pijnpunten.” en dat komt ook. de raad van bestuur wordt daarop aangesproken ook en nadien ook de directie, die vorm van controle is er wel. Maar echte zuivere interne controle niet. Dat is er wel een goed vertrouwen naar de directie toe Ja, dat zijn die afspraken ook zo. Het is ook wel zo, de raad van bestuur stelt de directieleden aan maar ontslaat ze ook, en van het moment er problemen zijn (dat heb ik vroeger al geweten) dan wordt gewoon, het kan eh dat een directielid ontslaan wordt en dan gaat dat wel over de inhoud. XXXV
Dus dat kan wel ja. Dat komt toch boven hoor op de één of andere manier, je voelt dat, als doelstellingen niet gehaald worden “Waarom worden die niet gehaald? Waarom gebeurt dan?” Of wat er in de buitenwereld soms allemaal gebeurt is soms is weet je het vroeger dan wanneer je de evaluatie doet van wat is er gehaald en wat niet dan komt het sowieso naar boven. Ik denk dat ik nog één vraagje heb, ik ga nog eens controleren, ik had ook gemerkt dat de rol van de voorzitter niet hetzelfde is als de rol van de CEO, dat is toch soms wel zo, denkt u dat dat een positief gegeven is? Ik denk dat dat heel positief is anders ben je rechter van partij, sowieso Sommige partijen vinden dat de CEO eigenlijk ook het recht heeft om die verantwoordelijk te nemen Bij ons is het zelfs zo dat de CEO ook geen deel uitmaakt van de raad van bestuur. Ik heb dat gemerkt dat dat toch een apart gegeven is Hij of zij is er altijd wel bij dat is in feite degene die, dat is de technicus die u al uw dossiers brengt, dat is een intermediair natuurlijk ook met het bedrijf en hij is daar altijd bij, ik heb nog nooit geen vergadering geweten dat er niemand was. Als Sandra ziek geworden is hebben ze dan direct een directeur ter vervanging aangesteld. Om er ook bij te zijn dat je de vertaalslag kunt maken van alles wat er gebeurd en in uitvoering zitten en omgedraaid eh. In mijn optiek ben je rechter in partij. Ik denk dat het gezonder is dat je twee personen hebt. In alle andere organen binnen de VRT is dat ook zo, de voorzitter is ook altijd iemand van daarbuiten, ik ben nu zelf ook voorzitter in veel van die organen en ik ben daar niet leidinggevende binnen al die diensten. Omdat het voordeel is ook, en ik spreek nu puur persoonlijk en van mijn eigen ervaring, omdat je uiteindelijk onafhankelijker bent, in mijn geval kan je dan veel meer de discussies openhouden tussen de directie en de vakbonden ook. En als er daar een dispuut is, en je behoort sowieso tot de ene of de andere groep ben je met een stempel op uw hoofd al direct. Ik ben natuurlijk altijd door de directie aangesteld als voorzitter maar dan ligt het aan jezelf natuurlijk ik heb geen stem. Ik heb onlangs nog in een VZW waar ik voorzitter ben de statuten laten wijzigen omdat ik geen voorzitter met stemrecht wilde zijn. Omdat je dan direct tot het kamp van de directie behoort en je ondermijnt op dat moment je kunnen vind ik. Omdat ze dan zeggen “Natuurlijk ga je dat verdedigen en dat is je job, je opdracht en je dit.” zeggen de vakbonden dan. En dan probeer ik dat altijd tot een consensus te komen en eruit te komen en je kan dat veel beter als voorzitter zonder stemrecht, zonder tot een partij te behoren. Ik denk op het niveau van de raad van bestuur is dat ook XXXVI
zo volgens mij. Stel dat je daar als voorzitter ook VRT bent, natuurlijk zit je daar dan uw dingen te verdedigen en te doen maar in welke mate dat dan nog kocher is dat weet ik niet. Ik zal het anders zeggen, ik zal het positief zeggen, dan ligt het aan gigantisch aan de persoon zelf die op die stoel zit. Hoe integer die persoon is. Als je met twee zit, moet je al met twee overeen komen. Dat is uit mijn eigen ervaring dat ik spreek. Ik heb zelf zeven jaar het sociaal overleg geleid tussen de directie en de vakbonden. Maar dat kan je dus alleen maar doen vanuit een bepaalde positie dat je van de twee partijen het respect verdient dat ze weten ik kan ermee gaan praten en de dingen gaan vooruit en men kan eruit geraken en een beslissing kan worden gemaakt. Als je daar al zit van wat die zegt dat moet erdoor ik wens u veel succes in dat geval om dat erdoor te krijgen. je moet dat spel der dingen natuurlijk ook, je moet in overleg kunnen treden. Het is enorm afhankelijk van de persoon die je bent. Dan is er op voorhand al een soort van vijandigheid dan? Het zal het toch niet vergemakkelijken, tenzij dat een ingewortelde gewoonte is en dat niemand zich daar vragen bij stelt. Maar ik denk als je dat wel doet dat je dan direct al zoiets hebt van waarom,… C . COMPANY C
Eerst en vooral had ik eigenlijk graag wat meer geweten over wat uw takenpakket juist is als secretaris-‐generaal, wat dat met zich meebrengt. Wat u voor de vergadering doet, tijdens de vergadering, na de vergadering? De rol van de secretarisgeneraal is eigenlijk zorgen dat de corporate governance van de onderneming gerespecteerd wordt. Omdat er inderdaad een brug gevormd wordt tussen het management en de raad van bestuur. Op regelmatige tijdstippen de raad van bestuur samenroepen voor een vooraf bepaalde agenda waarbij er een aantal zaken moeten besproken worden (bv. Het budget van de vennootschap, de vooruitzichten van de vennootschap, de resultaten, speciale gebeurtenissen bijvoorbeeld in luik, hebben we de sluiting gehad van de walserijen. Dus dat wordt ook besproken met de raad van bestuur, gevalideerd. Dat is dus eigenlijk de brug vormen tussen enerzijds het praktische
en
zeker
het
vennootschapsrechtelijke,
dat
alles
gebeurt
volgens
de
vennootschapswetgeving en de richtlijnen van de groep en anderzijds ook inhoudelijk, zorgen dat de bestuurders goed geïnformeerd zijn en op basis daarvan goeie beslissingen kunnen maken. Dat is eigenlijk in het ruim geformuleerd de rol van de secretaris-‐generaal.
XXXVII
Het is zo dat de managers dan de stukken aan u doorgeven en dat u dat dan doorgeeft aan de leden van de raad van bestuur? Ja inderdaad, ook zorgen voor de notulen van de raad van bestuur en laten valideren door de bestuurders. Ook eerste lijn vragen capteren vooral denk ik het financiële omdat ik financieel gestoeld ben, dat is mijn achtergrond. Om vooral daar ook te zorgen dat de bestuurders alle consequenties kennen van hun beslissingen en zeker zijn dat dat geborgd verloopt. Dat is eigenlijk de extra. Waar denkt u dat de raad van bestuur binnen Arcelor Mittal de nadruk op legt; is dat eerder de adviserende rol dus de samenwerking met het management om samen tot beslissingen te komen of neigt dat meer naar de controlerende rol, dat er meer aan de hand van prestaties beslist wordt en dat de beslissingen gaan genomen worden meer op controlerende basis. Het is de twee denk 50-‐50, uiteraard de controlerende rol ook, in de zin van, zijn we compliant in allerlei domeinen. Provisies bijvoorbeeld is een heel belangrijke topic in onze raad van bestuur. Waar zitten onze risico’s, hebben we daar een provisie voor, hoe pakken we dat aan? Ook naar cijfers toe, zorgen dat we in overeenstemming zijn met de wetten. Dat is punt één. Het tweede is ook de adviserende rol, op het moment dat er problemen zijn bij een sluiting of de verkoop van een bepaalde bedrijfstak en zo verder, dan is onze raad van bestuur zodanig samengesteld dat er verschillende competenties zijn die kunnen adviseren. Dan kunnen ze zeggen van ja, “We zouden dat zo of zo kunnen aanpakken.” en op die manier komen ze tot een oplossing. En ik denk dat dat wel de sterkte is van de huidige samenstelling van de raad van bestuur. Dat we daar enerzijds dat controlerende aspect hebben, omdat de aandeelhouders daar vertegenwoordigd zijn, maar anderzijds ook de adviserende rol die denkt naar de toekomst van de vennootschap, die denkt “Hoe kunnen we dit nu nog beter gaan doen?” en om samen tot een oplossing te komen. Dus het niet uitgesproken de ene of de andere rol, naargelang de topic, is de ene rol een beetje sterker aanwezig dan de andere rol. Maar ze zijn zeker alle twee sterk aanwezig. En als bijvoorbeeld tijdens de vergadering, de raad van bestuur en het management samenzitten, zijn er dan vaak discussies, of zitten ze vaak op dezelfde lijn qua keuzes. Er zijn vaak discussies, raden van bestuur duren bij ons over het algemeen altijd vrij lang En hoe lang is dat juist?
XXXVIII
We hebben raden van bestuur die drie tot vier uur kunnen duren. We hebben ongeveer ik denk zes raden van bestuur per jaar. Maar we zitten ook met within consent procedure, dus als er bepaalde zaken, die al eens aan bod kwamen in een raad, zich voltooien, en enkel moeten gevalideerd worden, dan doen we dat via een geschreven procedure waarbij dat alle bestuurders in consensus beslissen, met een ondertekend formulier. Natuurlijk, onze bestuurders zitten overal op de wereld en als dat dan snel moet gaan dan gebeurt dat op die manier zodat er… ik denk zelfs dat er daar toch een stuk of vier procedures zijn die wij hebben. Bijvoorbeeld wij hebben een geschil die wij moeten inleiden over de CO2-‐rechten in België zoiets wordt dan, onze juridische dienst zegt dan van oké we hadden dat al besproken we gaan dat doen, maar dan moeten er handtekeningen en formele beslissingen genomen worden door de raad van bestuur en dat wordt dan via die formele within consent procedures gedaan, via die formele procedure. Waarbij dat alle bestuurders wel in consensus moeten tekenen. Dus moest er één niet akkoord zijn dan hebben we een probleem, dan moet er toch een fysische raad van bestuur gebeuren om dat uit te praten. Maar we hebben dat nog nooit gehad. Omdat die procedure pas wordt gebruikt bij de situaties waarbij we het er al fundamenteel over gehad hebben in de raad van bestuur en het voltooit zich dan door een genomen actie die moet gevalideerd worden door de bestuurders Zijn er daar bepaalde, ik heb eigenlijk ook een vraagje in verband met de informatietechnologie die gebruikt wordt op het managementniveau en het niveau van de raad van bestuur wordt dat aan de hand van dergelijke zaken geregeld of is dat via geschreven document, of is dat iets die doorgestuurd wordt aan de hand van een programma die getekend moet worden? Nee, het is inderdaad met een word-‐documentje waarin er wordt gezegd de raad heeft unaniem beslist via deze procedure dat dat beslist wordt. Iedereen moet dat dan ondertekend en gedateerd terugsturen. Het is dus eigenlijk heel eenvoudig met een een word-‐document maar dat werkt ook nog steeds. Maar het is niet dat daar iets achter zit en ik heb iemand die dat allemaal rigoureus bijhoudt en die zorgt dat dat allemaal gedocumenteerd wordt en dan in de boeken geplakt wordt, ik denk dat dat nog altijd echt geplakt wordt. Met pritt-‐lijm Ja inderdaad! Dus dat blijft, want dat is ook een aspectje waarbij we één keer op een jaar kijken of alles in orde is. Of we daar nog voldoen aan. Maar daar raakt u wel een punt van waarom is dat nog altijd met die plakboek. Maar als dat blijft werken is dat op zich oké.
XXXIX
Ja, we hebben daar eigenlijk nog nooit bij stil gestaan dat we dat zouden kunnen automatiseren. Kan dat? Ja dat kan zeker! Er is informatietechnologie die nu op gang is speciaal voor dat segment, bijvoorbeeld bepaalde stukken en documenten, er bestaan een soort van terminals waarbij de documenten/stukken die gebruikt worden om dan naar de leden van de raad van bestuur door te sturen in een share point geplaatst en dan ieder lid van de raad van bestuur daar eigenlijk met zijn eigen paswoord aankan. En op die manier. Ja dat zou inderdaad heel handig zijn en dat klopt ik heb ook al eens gezien hier en daar is dat zo. Dat je dan inderdaad, je logt in en daarbinnen wordt dan iets doorgestuurd, maar we zouden dat inderdaad ook, want we hebben dat ook die technologie we zouden dat inderdaad ook kunnen gebruiken. Dat is een goeie suggestie eigenlijk. En dat komt ook omdat ik merk, wij sturen dat altijd last-‐minute door, dat is één van de zovele dingen die we moeten doen in het takenpakket en ik merk dat dat altijd zo, raden van bestuur worden ook soms last-‐minute georganiseerd Gebeurt dat vaak? Wel, wij zitten nu natuurlijk wel met een vennootschap die het niet gemakkelijk heeft, de sluiting in Luik. En daar gebeurt het dat je binnen de negotiaties en de onderhandelingen zegt van we staan nu op vandaag zo ver maar we moeten dat eens toetsen met de raad van bestuur. En op die manier natuurlijk gebeurt dat dan dat dat binnen de 48u georganiseerd wordt. De documenten maken die alles gestructureerd weergeeft, ja, praktijk, de laatste 2 jaar is het zo een beetje van oef, we moeten één organiseren dus met last-‐minute input. Ook omdat dat inhoud betreft over onderhandelingen met de regering, vakbonden, met allerlei partijen waardoor dat dat… dat is de vennootschap die momenteel een beetje in herstructurering is die dergelijk consequenties heeft dat dat last-‐minute moet gebeuren. Maar die raden van bestuur waarvan men zegt van ik ga de jaarresultaten valideren dat is dan een weekje op voorhand dat die informatie wordt doorgestuurd. En dan zouden we inderdaad zo’n sharepoint kunnen gebruiken ja. Gebeurt het vaak dat er via teleconferentie raden van bestuur wordt gehouden? Ik had dat gezien de corporate governance charter ik vond dat wel interessant. Ja, dat is ook gemakkelijk voor ons omwille van de snelheid dat we het moeten organiseren. We hebben bestuurders die in Luxemburg zitten, we hebben bestuurders die veelal reizen over de hele wereld en als zij dan kunnen inpikken via een call dan is dat wel heel gemakkelijk. En die mensen maken daar ook tijd voor eh dat is wel gemakkelijk, zij beseffen ook dat wij hen niet gaan roepen voor een peulschil en dat is dan ook prioriteit voor hen en de call opent dan. We vermelden het ook XL
expliciet dat het per call is en we proberen 2 keer fysisch per jaar. Omdat een fysische meeting toch altijd nog anders is dan een call meeting. Omdat je niet visueel ziet wat er aan de andere kant van de lijn gebeurt. Dus bij moeilijke discussies in het kader van herstructureringen is dat moeilijk. Bij zware beslissingen hebben we een fysische meeting in Brussel. Waarschijnlijk dat de fysische meetings dan op een veel informelere manier verlopen of verloopt alles op een formele manier? We proberen dat zo formeel mogelijk te doen, het geeft ook een bepaalde structuur aan uw raad van bestuur. De voorzitter die de vergadering opent en die de agenda kent, en ik probeer hem daarin te ondersteunen. Als hij zegt van “Oej waar zitten we nu?” ofzo, daar te ondersteunen. Maar is eigenlijk de voorzitter die de raad van bestuur leidt. We zijn met 5 bestuurders 2 Vlamingen, 2 mensen van Wallonië en een Indische persoon. De voorzitter is een Vlaming maar de voorzitter moet eigenlijk zorgen dat er altijd in consensus beslist wordt dus dat is zijn rol. En doordat we met die verdeling zitten is die man ook wel altijd de Indiër die van zeer groot belang is. Mocht daar, maar dat is nog niet gebeurd. We hebben altijd wel ergens consensus. En dat komt door de voorzitter, hij kan zeggen van “Voor-‐ en nadelen we gaan naar die richting” en over het algemeen komen we wel tot een consensus, maar wel na een discussie. Wat zeer waardevol is. Maar gegeven een vennootschap die Vlaanderen/Wallonië dekt wat soms wat gevoelig ligt, wat niet altijd even gemakkelijk is, is het dan zo opgebouwd dat we twee Vlamingen, twee Walen hebben en een Indische persoon die zou kunnen arbitreren mocht dat nodig zijn. Maar dat is nog nooit gebeurd dus dat betekent eigenlijk dat de beslissingen vrij rationeel zijn. En als er effectief discussies plaatsvinden, en het is moeilijk om eruit te geraken. Is er dan typisch een partij, en dan spreek over enerzijds de raad van bestuur en anderzijds het management, die het laatste woord heeft? Of is dat niet echt van toepassing? Het is de raad van bestuur die het laatste woord heeft. Omdat het niet altijd evident is. Het is eigenlijk de raad van bestuur die de nodige argumenten aanbrengt om dan tot die beslissing te komen. Gebeurt het soms dat het management buiten de algemene vergaderingen om in contact staat met leden van de raad van bestuur. Ja, hoe zit het verweven bij ons, wij hebben ook, wij zijn gestructureerd als CEO’s van de sites, die moeten ook dagdagelijks rapporteren aan een leiding in Luxemburg en die leiding in Luxemburg zit ook in de raad van bestuur. Dus daar is eigenlijk al automatisch een hiërarchisch verband. Dus eigenlijk is het ook al een beetje logisch zoals ik daarstraks ook zei dat de raad van bestuur hier een XLI
beslissende finale stem heeft omdat dat ook in het dagdagelijks gebeuren al zo is dat die mensen tot een consensus moeten komen welke lijnen dat ze uitzetten. Als er in contact gestaan wordt, gebeurt dat dan bijvoorbeeld telefonisch, via mail,… Meetings, fysisch, zeker voor belangrijke zaken wordt er wel op regelmatige tijdstippen vergaderd. Die mensen kennen elkaar zeer goed, het is niet zo, want wij hebben een heel groot bedrijf, dat het externe bestuurders zijn die maar sporadisch contact hebben met elkaar, nee men kent elkaar zeer goed. Behalve, er is één bestuurder die hoofd is van de audit die minder in dat operationele gebeuren zit en die moet ik (dat doe ik dan) regelmatig eens naar Luxemburg gaan om hem te briefen over bepaalde dossiers. Als we dat niet doen dan staat hij te ver weg van het verhaal op de vloer. Zeker over die herstructurering bijvoorbeeld, en dan moeten we zorgen dat die man (want die valt buiten de hiërarchische leiding) echt geïnformeerd is want anders loopt het verkeerd af in de raad van bestuur, komt hij te ver achter, is hij wantrouwig. Hij zegt dan “Ja maar ik weet dat niet, ik kan dat niet.” En dan verlies je veel draai in uw raad van bestuur omdat je iemand hebt die geïsoleerd is ten opzichte van de rest. Die eigenlijk wel een sleutelspeler is waarschijnlijk Absoluut, want het is belangrijk dat ze allemaal in dezelfde richting denken en dat is echt een attentiepunt van die man dient ook op de hoogte gehouden te worden wat er gebeurt. In Arcelor Mittal is het het geval dat de voorzitter ook de CEO is, is dat een bewuste keuze geweest om daar de dualiteit te volgen? De CEO van de raad van bestuur is eigenlijk de CEO van het hogere hiërarchische niveau, dus je hebt de CEO van de site, en hij rapporteert aan de CEO van flat carbon Europe dus hij is eigenlijk speler in een groter geheel en het is die CEO van flat carbon Europe die voorzitter is van de raad van bestuur Aha, dus het zijn effectief wel nog twee verschillende personen. Ja, het is niet zo dat de CEO van de site de voorzitter is van de raad van bestuur, absoluut niet. Ik had dat zo gezien in het Charter en er ging nog uitleg volgen en ik had dat niet direct gevonden dan dus ik dacht ik ga dat eens vragen. Ik ga het u eventjes tekenen want ik vind het toch belangrijk dat dat goed weergegeven wordt. Want dat zou een spijtige conclusie zijn. XLII
Ja natuurlijk! Dus je hebt de CEO van Arcelor Mittal Gent, de CEO van Arcelor mittal Luik, die vormen samen Arcelor Mittal Belgium. Maar dat bestaat niet als, iedereen wordt, de legaliteit is eigenlijk secretaris-‐ generaal Lieve Logghe maar er bestaat geen CEO van Arcelor Mittal Belgium. En die mensen rapporteren aan de CEO van BD Noord en dat is de business division noord en dat is Noord-‐Europa. En die rapporteert op zijn beurt naar de CEO van Flat Carbon Europe. En het is die man die voorzitter is van de raad van bestuur. Wat ergens logisch is ook omdat die man altijd met zijn team bepaalde beslissingen neemt en uiteindelijk dan het zou raar zijn als dan in een raad van bestuur er dan andere beslissingen genomen worden. Dus het is logisch dat die man ook voorzitter is van de raad van bestuur van onze legale entiteit. Maar hij wordt omringt door, dus je hebt de CEO van flat carbon Europe die de voorzitter is dat is Robrecht Himpen en wie zit daar nog bij dat is de CEO van BD Noord dat was Geert van Poelvoorde en dan de CFO van Flat Carbon Europe die deelneemt dat is de Indiër (naam op blaadje) dus van is de president en dan heb je de country manager dat is Jef (naam op blaadje) van Belgium. Hij heeft de politieke connecties en dan heb the Head Internal Asssurance dat is Francis Lefèvere, dat is eigenlijk de enige man die een beetje buiten het operationele gebeuren staat, maar die mensen komen eigenlijk dagdagelijks in contact met die vennootschappen omwille van de operationele dagdagelijkse leiding. En in de raad van bestuur zitten dan waarschijnlijk ook nog een aantal, dat zijn dan de executive leden, dan heb je waarschijnlijk de aandeelhouders Zij vertegenwoordigen de aandeelhouders. waarschijnlijk omdat zij dan rapporteren aan de aanhouders zo zit dat in elkaar, dan is dat Arcelor Mittal France en Arcelor Mittal Luxemburg, en daar wordt er dan gerapporteerd vanuit de raad van bestuur naar de aandeelhouders En zitten daar nog onafhankelijken ook? Nee, vroeger wel, maar dat is allemaal gestopt, we hebben onafhankelijken op het niveau van Arcelor Mittal Group. Maar niet meer op onze lokale legal entities. Geen onafhankelijke en dan heb je de leden. En dan heb je genodigden op die raad van bestuur komenen dat zijn de CEO’s van de sites. De CEO van Gent en van Luik plus daarbij eventueel hun management comité die zij uitnodigen om mee te participeren.
XLIII
Dat verklaart inderdaad wel heel wat, dank u wel. Ik denk dat ik al redelijk wat gevraagd heb nu. Als u de informatie bekijkt dus bijvoorbeeld de stukken. Is het zo dat die informatie heel gedetailleerd is of zal het management op een bepaalde manier de informatie gaan sturen. Het voordeel bij ons is dat we groepsrapportering hebben eigenlijk is die rapportering al uitgezet door de groep. Dus wij hebben maandelijks dat er moet gerapporteerd worden, die format is gekend, dus op zich is het niet zo dat de rapportering kan gestuurd worden want het is de group format. Dus we kunnen niet zeggen van “We gaan nu eens vanuit een andere hoek iets gaan benaderen.” Dan gaat de CFO zeggen van “Ja, maar ik ken dat niet?” en dat zal in twijfel getrokken worden. Je moet zorgen dat je met betrouwbare formats komt die gekend zijn. Het is in principe ook zo dat als er topics buiten de normale vorm komen, dat we daar dan eigenlijk eerst via de controlling van de top moeten passeren om een stempel te hebben dat dat correct weergegeven is en dat is niet slecht. Omdat je dan eigenlijk gechallenged wordt door experten die zeggen van hm dat zou ik anders voorstellen. Dat gebeurt op een goede manier hoor, toegevoegde waarde. Vooraleer dat we een dossiervalidatie voorleggen op de raad van bestuur moet het eerst door een comité op de groep ook goedgekeurd worden omwille van de informatie onderliggend klopt het is juist voorgesteld en kan de juiste beslissing genomen worden. Zo gebeurt dat. Dus eigenlijk met dat controlemechanisme die er nog bijzit. Inderdaad ja, dus een raad van bestuur gaat bij ons nooit een beslissing nemen als dat niet via dat orgaan gepasseerd is. We noemen dat het safety c dat is een comité die echt beslist voor grote transacties in de groep, eerst kijkt “Is de onderliggende informatie correct weergegeven?” en “Is het genomen besluit correct?”. Op die manier is dat ook een geruststelling voor de raad van bestuur dat alles accuraat is. En die man, die CFO zit ook in dat comité. Dus hij kan ook al zeggen van oké dat is gevalideerd, dat klopt, dus we hebben daar de link. Is het vaak het geval, maar dat zal waarschijnlijk zo zijn aangezien het allemaal CEO’s zijn. Die bestuurdersleden is waarschijnlijk al een groep die lang aan het samenwerken is of gebeurt het regelmatig dat er daar nu en dan en frisse wind in komt? Er is eigenlijk continue rotatie. Dus hier ik denk nu, het is de gewoonte dat er in de groep om de 3 à 5 jaar geroteerd wordt. Dus op die manier roteert dan ook automatisch de raad van bestuur. Doordat je roteert op die niveaus (de niveaus van de CEO’s) roteert ook de raad van bestuur. Dus hier nu ook, dat zal hier voor het midden van het jaar veranderen dus die man (Robrecht) zal veranderen dat wordt Geert Van Poelvoorde, Wim Vanherven komt erbij en er gaat hier ook een nieuwe bestuurder
XLIV
aan toegevoegd worden omdat die man met pensioen gaat. Jacques gaat met pensioen. Dus je ziet er is daar een… Brengt dat soms problemen met zich mee dat er toch regelmatig nieuwe gezichten zijn? Hoh, problemen, het gaat ook weer over voorbereiding. Als de man betrokken is en op de één of andere manier al een beetje weet hoe of wat, met de nodige voorbereiding dan lukt dat wel. Dat is belangrijk. Ook niet terug iemand droppen en die daar dan komt. Ook omdat de mensen in de raad van bestuur hun verantwoordelijkheid ook terecht zeer zwaar nemen. En zij zeggen ook, wij kunnen maar beslissen van het moment dat er zich hier al goede beslissingen hebben voorgedaan en dat we verstaan wat we beslissen, dus er moet daar al geïnvesteerd in worden om te zorgen dat dat vlot verloopt. Dat is wel interessant dat die rotatie zo regelmatig verloopt, Ja 3 à 5 jaar max dat is de rotatie dat we hebben. En het is inderdaad altijd opbouwend terug maar het heeft ook zijn merites. Want het is niet gemakkelijk binnen een raad van bestuur het is altijd zorgen…maar als je het dan gehad hebt dan is het altijd van oef we hebben dat beslist en we zijn weer een stap verder. Ik vind dat altijd zeer uitputtend. De leden als persoon op zich, zijn dat mensen die een beetje bij elkaar aansluiten qua type persoonlijkheid. Iedereen heeft zijn sterktes in dat verhaal hier, in die zin van, Francis Lefèvere die gaat hier (dat is de man van internal assurance) gaat dat echt benaderen vanuit de risicohoek, altijd de risicohoek. En dan heb je de man van de operations die gaat zeggen ja maar ja dat moet hier vooruit gaan. Dus je hebt eigenlijk dat samenspel maar het zijn natuurlijk wel allemaal mensen met een zeer hoog niveau en je voelt dat, dat zijn mensen die voor het doel van de vennootschap samen. Iedereen benadert het vanuit zijn standpunt en men rekent daarvoor ook op elkaar. Men zegt dan voor het financiële: we gaan de financiële man vertrouwen, als hij zegt “het is goed.”, want ik moet nu bijvoorbeeld een raad van bestuur uitstellen omdat ik een after balance sheet event heb dus onze boeken zijn afgesloten maar we zitten nog met een uitloper van onze rekeningen 31/12. Dus ik kan nu niet naar de raad van bestuur gaan om dat te laten valideren omdat daar nog geen afloop van gekend is. En voilà, die man heeft dan gezegd “Ik ben akkoord met Lieve haar voorstel.” Dus iedereen neemt verantwoordelijkheid een beetje vanuit zijn hoek om de andere raadsleden te verzekeren van dat is een goede beslissing dat is correct. En daarom is het wel belangrijk dat de raad van bestuur goed samengesteld wordt naar competenties toe. Dat iedereen eigenlijk zijn bijdrage kan leveren en dat alle domeinen afgedekt zijn. En daar denk ik hebben we al altijd de luxe gehad dat onze raad van XLV
bestuur goed in elkaar zit. We hebben een financiële man, een risk man en dan een aantal mannen vanuit de business, vanuit de operations, waardoor dat eigenlijk van gelijk welk probleem dat er op tafel komt dat we dat wel aankunnen. Dat we niet zeggen van “En wat nu?”. We hebben altijd wel iemand die dat eens rustig kan bekijken en dan zegt van ik zie dat zo en die de puzzel kan helpen maken. Uiteraard met de CEO’s van de sites, maar we hebben altijd al, omwille van de rijke competenties die aanwezig zijn daar, ook dat de collegabestuurders een goed gevoel hebben over de beslissing en dat dat oke is. Wordt ook wel zo genotuleerd zodanig dat dat gemakkelijk terug kan samengesteld worden. We hebben dat nu nog nooit gehad in al die jaren dat ik dat doe, dat er gezegd wordt van, we moeten teruggrijpen naar een beslissing en “Wie heeft dat gezegd?” We hebben dat nog nooit gehad. Omdat er altijd consensus is en je rijd een weg en die weg wordt gereden. Is er veel vertrouwen van de leden van de raad van bestuur naar het managementcomité toe. Ja, inderdaad. Anders zouden die mensen hier natuurlijk niet aangesteld worden. Het is zoals je zegt, ik denk dat dat iets anders is dan normale beursgenoteerde vennootschappen, wij zijn onderdeel van een grote groep die beursgenoteerd is. Op die manier heb je die zaken niet dat het management in een raad van bestuur geen vertrouwen zou hebben. Automatisch is dat er omdat zij er voor gekozen hebben om die mensen aan te stellen. Automatisch zitten die mensen mee in het sop van elkaar, dat is één goed netwerk. En waarschijnlijk ook met dat opvolgingssysteem. Inderdaad, ja Mijn vragen zijn allemaal overlopen ik heb juist nog één vraag, Denkt u dat het management zich identificeert met het bedrijf of denkt u dat het management die hier in de raad van bestuur zit zich ziet als een uitvoerder van? Nee dat denk ik niet, die mensen worden net gekozen in binnen het management van het bedrijf omdat ze zich willen identificeren met het bedrijf, daar ben ik van overtuigd dat dat heel belangrijk is en één van de vereisten om op zo’n stoel terecht te komen. D . COMPANY D
Mijn eindwerk gaat over de communicatie tussen de raad van bestuur en het directiecomité of het management van een bedrijf en het komt er eigenlijk op neer dat ik ga proberen om een aantal XLVI
variabelen op te stellen die al dan niet de communicatie tussen die twee, toch belangrijke entiteiten, versterken of eventueel verminderen. Dat is dus mijn doel. En dus is het natuurlijk ook belangrijk om eens te gaan kijken in de realiteit wat er zich daar juist afspeelt. Het zijn dus eigenlijk echt heel algemene vragen gewoon eens om te kijken hoe het juist allemaal in zijn gang gaat en hoe die mensen interactie maken met elkaar. U hebt voor uzelf een vragenlijst ontworpen? Die u systematisch met een aantal mensen overloopt? Ja, zodanig dat ik telkens in dezelfde richting kan uitgaan. Oke, zeg maar. Vooreerst had ik graag eens geweten hoe u het takenpakket ziet als secretaris-‐generaal voor de raad van bestuur hoe dat eigenlijk een beetje in elkaar zit. Wel, er is bij ons dus een taakverdeling vastgelegd in het corporate governance charter. Wij zijn een vennootschap die van oorsprong een familiebedrijf is maar dat nog altijd de principes van zelfs niet alleen de code Buysse maar zelfs de code Lippens heeft kunnen toepassen maar dan op een vrijwillige basis. Alhoewel dat men daartoe niet echt gehouden was. Nu hebben we sinds 2012 december een obligatielening uitgegeven in het publiek dus we zijn op dit moment wat de externe auditors noemen een PIE geworden, een Public Interest Entity. Dus voor de externe auditor is dat toch een andere benadering qua risico-‐inschatting en dergelijke. Eigenlijk zijn we nog steeds geen beursgenoteerde vennootschap, onze aandelen zijn niet beursgenoteerd dus in feite is het nog altijd een vrijwillige toepassing van de code Lippens. We hebben een corporate governance charter opgesteld, die zijn we al een beetje aan het actualiseren zijn die dus de taakverdeling doet. We hebben een raad van bestuur die de klassieke taken heeft van de raad van bestuur. Dat wil zeggen eigenlijk in essentie de keuze doen van de mensen van het directiecomité. De voornaamste zaken zijn een goede strategie uitwerken, zorgen dat je de juiste organisatie hebt. Je kan een bepaalde strategie hebben, dan een bepaald business model hebben, en om dat business model en die strategie te realiseren moet je dan een organisatie hebben. Het ene volgt eigenlijk een beetje uit het andere. Wat zijn mijn doelstellingen? In welke business moet ik daarvoor zitten? Welk business model heb ik daar voor nodig en welk soort organisatie (soort mensen) heb ik daarvoor nodig? En de keuze van vastleggen van strategie, business model en organisatie, mensen met aan het hoofd een CEO en de mensen die daarrond zitten in het executive comité, het is geen directiecomité meer in de zin van de vennootschapswet, we hebben dat nog gehad maar het is vandaag niet meer. We hebben een model CEO, hij neemt de eindverantwoordelijkheid van de leiding van het bedrijf met dan de CFO, secretaris-‐generaal (zit in het directiecomité), de groep HR director en de managing directors XLVII
van de business lines. Dan heb ik ze allemaal. En daarnaast (je hebt de raad van bestuur en het executive comité) heeft de raad van bestuur ook twee sub-‐comités die meer technische zaken voorbereiden voor de raad van bestuur. Het auditcomité dat dan typisch opgesplitst is in twee delen; het risk assessment gedeelte/risico management gedeelte, wat zijn doelstellingen en de strategie van het bedrijf? Wat zijn de mogelijke gevaren die de realisatie van die strategie kunnen beletten? en hoe kunnen we die gevaren dan in kaart brengen? We brengen die in kaart op twee parameters, op impact en op likelyhood (dat is de kans dat iets zich voordoet) en als het zich voordoet, wat is dan de impact? En in functie van die twee gaan we dan de risico’s gaan prioriteren. Diegene met een hoge likelyhood en hoge impact gaan we dan eerst aanpakken. Dat wordt dan bekeken aan de hand van een risico-‐matrix, er wordt dan een risico-‐register opgesteld en de raad van bestuur kijkt dan via het auditcomité naar de risico’s die dan de realisatie van de strategie bekijken. Dus dat is eigenlijk ook een taak van de raad van bestuur maar dat ge-‐subdelegeerd is naar een kleiner, beperkter groepje. En dan heb je het renumeratie comité dat dus eigenlijk kijkt naar verloningsaspecten van het management van de kaderleden en de barema’s voor de bedienden. De markt bestuderen, zorgen dat die in alle landen waar we aanwezig zijn, zorgen dat je daar de juiste mensen hebt, dat die de juiste verloning krijgen. Dat zijn zo technische materies die gebeuren. Pensioenen worden bijvoorbeeld ook opgevolgd. Via het auditcomité en via het remuneratie/compensationcomité, dat zijn zo een beetje de dingen denk ik die de twee aanbelangt. De liabilities, zien dat je ze kan financieren en aan de andere kant het remuneratie comité moet kijken dat de pensioen voordelen marktconform zijn en het toelaten om de juiste mensen aan te trekken zodanig dat die competitief zijn in de markt van HR. Terwijl het auditcomité meer gaat kijken van ja, wat zijn de liabilities die het bedrijf op zich neemt. Dus dat is een beetje een gemeenschappelijk interessepunt. Dat zijn een beetje de opsplitsingen. die dagelijkse leiding van het bedrijf zit dan meer bij de CEO met de managing directors van de business lines en daarrond zitten dan staffuncties, CFO, naar de CFO rapporteert dan de IT-‐director, rapporteert ook treasory, taks ook, dan heb je controlling en financial services. Dus eigenlijk boekhouding, controlling, taks management, treasory en IT zitten bij de CFO. Bij de secretaris-‐generaal zit alles wat compliance is dus ook juridische dienst. Risk management en risk transfer dus assurance zit daar ook onder en derde luik is interne audit, zit ook bij de secretaris-‐ generaal. Dan heb je HR dat is alles wat HR is, dat zijn de staflijnen die rapporteren en dan heb je de business lijnen dus dat is het dagelijkse bestuur eigenlijk van het bedrijf en de raad van bestuur volgt dat dan op maar meer vanuit hun verantwoordelijkheidsdomeinen. Ik denk dat dat vrij klassiek is, als structuur. Als er zich vergaderingen voordoen met de raad van bestuur en het management, denkt u dat de raad van bestuur een controlerende rol gaat uitoefenen of eerder een adviserende rol? Gaan zij meer XLVIII
samenwerken om samen tot een beslissing te komen of is het echt meer de controle op de prestaties die er gebeurd zijn en Wel de raad van bestuur, de mogelijkheid bestaat via de comités (auditcomité en remuneration/compensation comité). Ik zit niet in het remuneration comité dus ik kan niet inhoudelijk spreken over wat daar gezegd wordt, wel in het auditcomité. Ik heb de indruk dat via de comités wel de onafhankelijke bestuurders dan dichter bij het management staan en zij komen dikwijls ook uit managementfuncties. Er is daar meer ruimte is om adviserend te gaan optreden. In de globale raad van bestuur gaat de raad, dat is zijn eigenlijke taak, maar dat is niet alleen controle, wat wordt er gedaan; je krijgt een strategisch plan dat jaarlijks wordt bijgewerkt, dat bestaat uit een kwalitatief en een kwantitatief gedeelte. Dus men gaat kwalitatief kijken hoe is onze business in het voorbije jaar geëvolueerd. Zien we daar nieuwe tendensen enzovoort, als daar geen nieuwigheden in zijn dan gaat het strategisch plan op vijf jaar (dus het business plan op vijf jaar) gewoon één jaar verder gerold. Kwantitatief wordt er dan geen volledige herrekening gedaan van het strategisch plan. Maar als je belangrijke wijzigingen hebt ten opzichte van het strategisch plan, bijvoorbeeld je hebt een acquisitie gedaan die totaal uw business gaat beïnvloeden omdat je bijvoorbeeld veel meer volumes hebt, je hebt veel meer verplichtingen en schulden enzovoort dan ben je wel verplicht om zowel op groepsniveau als op het niveau van de business alles te herrekenen. dan zijn er niet alleen kwalitatief veel wijzigingen maar ook kwantitatief moet je dan gaan herrekenen. Je hebt het strategisch plan en het budget, dat is zo een beetje een kritisch moment en dan heb je een kwartaal review van de cijfers. Het is ja, wat doet de raad van bestuur, die keurt het budget goed, dan wordt er een gefaseerd budget opgesteld, maand per maand. De raad gaat dan gewoon de ratio’s bekijken budget per budget, hoe zit dat nu met de realisatie ten opzichte van het budget. Zit je volledig op het budget, is dat controleren ja, het is eerder opvolgen. Monitoren zal ik dat dan noemen. Het is te zien welke connotaties je altijd aan controleren gaat toeschrijven, is dat meer negatief bedoeld. Nee dat is zeker niet negatief bedoeld. Het is gewoon monitoren, de monitoring van de gerealiseerde resultaten en de evolutie van de business van wat tegenover een budget of wat we in een strategisch plan eigenlijk geanticipeerd hadden. Loopt het zoals we voorzien hadden? Als het niet loopt zoals we voorzien hadden dan moet er bijgestuurd worden dan is er natuurlijk een oorzakenanalyse van waar zit hem? Is het de business, is het de mix van producten, is het de marge, is het de grondstoffen, zijn het onze productiekosten, commerciële kosten, variabele kosten, vaste kosten. Dan begint die analyse, en dan vragen we ons af waar we kunnen op ingrijpen wat kunnen we nog doen om ons budget bij te werken.
XLIX
Ik zou zeggen het is een mix van adviserend en controlling. In de analyse en de remedie zal ik maar zeggen, in de actions dan putten de mensen van de raad van bestuur uit hun ervaring. Ze zeggen dan bijvoorbeeld “We maken daar hetzelfde mee.”, als je het hebt over macro-‐economische impacten binnen uw business. Philippe Gaspeslagh zit ook in onze raad van bestuur en hij zal zeggen “Ja inderdaad.” of Jean Spadell zal zeggen ja inderdaad in de horeca geven mensen minder geld uit, ze gaan minder gaan eten buitenshuis enzo. Er zijn een aantal macro-‐elementen die verklaren van dat klopt met wat we zien in andere bedrijven. Dus zij brengen hun ervaringen aan. Het is een mix denk ik van monitoring en advisering. Een beetje afhankelijk van het topic eigenlijk? Dat heb je vooral met onafhankelijke bestuurders die natuurlijk in andere raden…de familiale zijn meer buiten Jean Vandemoortele dan die andere bestuurdersmandaten heeft in andere bedrijven, die familieleden hebben niet die ervaring te delen dan. Die zijn daar wat beperkter in. Dat ze niet kunnen vergelijken enzo ook Is het vaak zo dat binnen de raad van bestuur, als er iets beslist wordt, of als er over iets gediscussieerd wordt, dat de keuzes van de raad van bestuur soms anders liggen of loopt dat altijd in dezelfde lijn? Gaan zij vaak tegenpartijen vormen tegenover elkaar of gaan ze als team samenwerken om tot dezelfde beslissing te komen? Liggen de interesses of keuzes vaak anders of komen die vaak overeen? Ik denk bij ons dat dat nogal meevalt dat ze samenvallen in die zin. Ik denk dat we vermits dat we een familiaal bedrijf zijn en ook met de insteek van onafhankelijke bestuurders is toch wel de bedoeling om in continuïteit te werken op lange termijn. Dus dat er ook via het aandeelhouderschap, die dan zijn vertegenwoordiging vindt in de raad van bestuur, en natuurlijk ook de fit heeft met het bestuur, dat er een vrij middellange tot lange termijnvisie is op de zaken. Dus daar heb je geen echte fricties. Het management bij ons, wij hebben natuurlijk ook zaken zoals verloning maar het is niet zoals bij, er is geen druk vanuit de beurs, wij vinden soms bij onze leveranciers (bijvoorbeeld mensen die ons IT-‐producten komen verkopen) dat zij echt druk hebben, dat trimester is daar en ze moeten absoluut nog de bestelling plaatsen. En beter nu dan maandag want vandaag is het nog het trimester. Je voelt dat daar enorm veel druk op zit om die kwartaalresultaten te behalen en hun omzet te doen stijgen. Dat is gewoon allemaal gedreven door die beurskoers enzovoort. Dat heb je bij ons absoluut niet, ook niet bij het management. Ik denk dat er bij ons nogal parallel gekeken
L
wordt van op lange termijn. Wat betekent middellange termijn/lange termijn, in die zin valt dat nogal mee. Is er niet echt een totaal andere visie nee. Dat is wel interessant dat die familiariteit toch een impact heeft daarop. Ik denk dat dat toch een verschil gaat uitmaken. Absoluut. Moest er toch een discussie zijn en men geraakt er niet uit, is er dan typisch één partij (management/raad van bestuur) die het laatste woord heeft? Of wordt dat niet gedaan? Wordt er met consensus gewerkt of met stemmen? Wat bedoelt met ‘je geraakt er niet uit’. Tussen leden van de raad van bestuur of tussen management en raad van bestuur? Tussen het management en de raad van bestuur, indien zij een andere visie hebben en dat er niet direct uitgeraakt wordt welke visie de beste is. Ik heb dat nog niet meegemaakt, en ik ben begonnen in 1991 dus dat is waarschijnlijk wanneer jij nog niet geboren was. Ik heb dus toch wel wat ervaring, als de raad niet overtuigd is dan gaat de raad dat zeggen, het stemt bijvoorbeeld niet overeen met wat de aandeelhouders voor ogen hebben. Meestal gaat dat erop neerkomen dat ze zeggen van “denk er nog eens over na, doe uw huiswerk nog eens opnieuw en kom dan nog eens terug.” Dat kan zijn omdat ze zeggen van “ik vind het budget” bijvoorbeeld (als ze het budget zeggen), als ze zeggen van ja “Ik vind toch dat jullie niet ambitieus genoeg zijn, ik wil een budget die wat meer ambitie bevat.” Dat soort dingen gebeurt wel hoor, of ze komen met een strategisch plan en het management voorziet veel groei, maar om die groei te bekomen zijn er enorm veel investeringen voorzien. Ik bedoel organische groei dan, laat ons een nieuwe fabriek bouwen, laat ons dit en dat. Dat men dan zegt van “Oké kijk eens die groei is van dat volume maar ik zie dat niet in de top line of ik zie dat onvoldoende in de rebida of het is te veel investeringen.” Dat soort dingen wel, dan worden de dingen teruggestuurd en wordt de oefening eens opnieuw bekeken. Zij zetten de parameters dan en ze zeggen dat zijn de krijtlijnen en daarbinnen moet je werken. Spreid het een beetje over de tijd, want je kan niet alles tegelijkertijd doen of nee we zijn niet eens met die acquisitite. Maar echte conflicten dat je dan zegt van hoe geraken we daar nu uit en dat blijft aanslepen en aanslepen, nee niet echt. Er zal wel ook al eens iemand verdwijnen hoor als managing director omdat men zegt van “Ja die resultaten komen er niet uit.” men geeft dat dan wel even de tijd. Het is niet dat je hier kan komen vertellen wat je wil. Maar het is niet wat ik in de pers lees. Het is geen battle van raden van bestuur die dan in de pers uitgevochten wordt. Dat heb je hier niet.
LI
Denk je dat dat ook kan te maken hebben met het feit dat we hier te maken hebben met een familiaal bedrijf? Ja, ik denk dat wel, je hebt heel veel tussenschotten en dat zijn een soort van schokdempers, die kan wel eens over een bult gaan, maar die schokdempers zijn daar. De aandeelhouders praten bijvoorbeeld onder elkaar met de CEO die dan een familiale aandeelhouder is. Er wordt heel veel voorbereid als men naar een raad van bestuur komt over bijvoorbeeld een zeer moeilijk acquisitie-‐ dossier, dan is dat op voorhand al eens goed doorgepraat met de belangrijkste mensen binnen de familiale…Mensen worden vooraf al overtuigd dus echte conflict situaties maak je dan niet mee. Maar het is wel zo dat er serieus gediscussieerd wordt “Zouden we dat wel of niet doen?” “Zouden we in die business blijven of niet blijven?” “Het is nu niet de moment om te verkopen of aan te komen.” Die zaken worden vooraf al eens goed doorgepraat zodanig dat er achteraf niet echt conflictsituaties zijn. Met het management gaat dat ook zo zijn, men gaat een signaal geven vanuit de aandeelhouders naar Jean Vandemoortele van “Dat staat ons dus echt niet aan.”, en dan gaat Jean in het… hij heeft altijd een debriefing over de raad van bestuur, ook zaken die niet in onze aanwezigheid zouden besproken worden bijvoorbeeld, en dan zal hij zeggen, “Ja tijdens de laatste raad, de raad had toch bij dit en dat zo zijn bedenkingen dus we moeten dat nog eens bekijken.” in die zin verloopt dat altijd. Het is geen conflictmodel, niet ‘wij tegen hen’. Is dat nu typisch voor een familiebedrijf, ik ben hier al zo lang ik heb ook niet in 20 andere bedrijven gewerkt dus ik kan het u ook niet uit ervaring vertellen hoe het elders loopt. Ik denk dat dat toch wel typisch voor een familiebedrijf Is het vaak zo dat er contact is tussen het management en de leden van de raad van bestuur buiten de vergaderingen om, vooraf zoals u daarstraks vertelde? Gebeurt dat frequent Nee ik denk dat niet, interactie is er meer in de zin van informatief. Bijvoorbeeld iemand wordt nieuw aangeduid in de raad van bestuur en die persoon wil zich zo snel mogelijk inwerken, of ik wil daar iets over leren, dan neem je een bestuurder mee naar een fabriek dat hij eens voeling krijgt met ‘wat is dat, wat zijn die producten’ wat ook gebeurt is dat er eens in detail door de rapportering gegaan wordt of door de strategie. Dat is een soort van introductieprogramma niet alleen voor nieuwe werknemers bij Vandemoortele Group maar ook voor bestuurders, dat zijn een soort van inductie/introductie programma’s. Zo snel mogelijk geïntroduceerd worden in de business. Daar krijg je wel contacten tussen het management en de board. We houden ook af en toe eens een raad van bestuur in een fabriek. Dat is dan gekoppeld aan een fabrieksbezoek. Dus dat is om die voeling met het terrein te versterken. En dan heb je wel gelegenheid om meer contact te hebben met de raad van bestuur. In die zin, maar om nu te zeggen dat bestuurders constant aan de telefoon hangen om LII
zich te informeren dat gebeurt niet. Er is al een goede voorbereiding met ernstige mails en nota’s en documenten en veel rapportering, ik denk niet dat ze nog behoefte hebben om daar nog veel meer over te weten. Gebeuren die contacten dan typisch op een formele of informele manier? Zoals is zij, in het kader van introductieprogramma’s zal dat nogal formeel afgesproken worden. Iedereen zal dat dan ook weten dat er vergaderingen zijn. Zijn er veel informele contacten? Het zal wel al eens gebeuren dat ze elkaar tegenkomen op een receptie en dat ze over het één en het ander praten maar ik denk dat het bij ons eerder formeel is. Hoe frequent is een raad van bestuur? Is dat elk kwartaal typisch? Nee er zijn er een 8-‐tal per jaar Komt dat soms voor dat er op korte termijn beslist wordt om snel een raad van bestuur bij elkaar te roepen? Ja, in het kader van een acquisitiedossier zit je in een zekere dynamiek die gecreëerd wordt door meestal de investment bank, die dan bijvoorbeeld zeggen “Wij willen een binding offer tegen die of die datum.” Of er gebeurt iets, op dat moment wordt er een conference call georganiseerd met een aantal evoluties die dan voorgesteld worden. Het gebeurt wel eens dat er zo’n dingen zijn. Dan ben je genoodzaakt om snel te kunnen inspelen op een dossier. Wat is de gemiddelde duur tijd van een vergadering? Ik zou zeggen, een uur of 4, van twee tot zes of zoiets en we hebben ook twee full day board meetings. Dat kan van 9u tot s ‘avonds zijn. Dat gaat dan over strategie en de budgetbesprekingen, dat is typisch een lange vergadering omdat je toch door veel cijfers gaat. Dus twee full days en de rest zijn halve dagen. In Vandemoortele is het ook zo dat de chairman een andere functie heeft dan de CEO, denk u dat dat goed is voor het bedrijf dat die twee functies gesplitst zijn qua persoon? Dat is één van de principes natuurlijk van de code Lippens om managementfuncties en raad van bestuur te scheiden. Ik denk het wel, dat het een goed principe van corporate goverance is. Zeker met verloningsprincipes die vandaag bestaan, de voorzitter van de raad van bestuur moet daar een beetje boven staan. Moet kunnen het belang van het bestuur en het belang van de aandeelhouders zien enzo. Er zijn dossiers waar je toch een soort van stelling moet nemen. Je kan niet kijken vanuit de ogen van het management en tegelijkertijd kijken vanuit de ogen van aandeelhouders en het LIII
bedrijf. Als je teveel gezichtshoeken moet bekijken dan kom je gewoon in ‘conflict of interest’ situaties en om die te vermijden lijkt het mij inderdaad goed om te kijken naar het management van wat is zijn interesse op korte/middellange termijn. En objectieven die gezet zijn en KPI’s die moeten gehaald worden. En dat de raad van bestuur en de voorzitter die dan op lange termijn kijken afgezien van de persoonlijke objectieven van het management. Er kunnen conflictsituaties komen en ook concrete dossier, het zou niet goed zijn dat de CEO van een bedrijf het laatste woord heeft. Dus op zich is dat een gezond principe. Afgezien van Jean `Vandemoortele, denkt u dat de andere bestuurder zich effectief identificeren met het bedrijf of zichzelf enkel zien als het uitvoeren van een functie Ik vind over het algemeen, de mensen die ik al meegemaakt heb, die identificeren zich wel sterk met het bedrijf. Dat zie je bijvoorbeeld aan de manier waarop ze dossiers voorbereiden. De tijd die ze eraan besteden, de betrokkenheid die ze tonen, de inzet ook soms in moeilijke omstandigheden, want dan zie je dat nog meer omdat er moeilijke beslissingen te nemen zijn enzo. Het is niet de mensen die ik hebt gekend hebben dat altijd met zeer veel betrokkenheid en inzet gedaan. Is er veel rotatie binnen de raad van bestuur en het management. Is het zo dat er om de zoveel jaar telkens nieuwe mensen komen? Er zijn leeftijdsbeperkingen van 70 jaar, 3 mandaten maximaal maar 3 mandaten. Maar we zijn nog steeds vrijwillig daarmee bezig dus in het belang van het bedrijf kunnen we wel zeggen van oké we vinden dat iemand 4 mandaten mag en moet doen in plaats van 3. Dus nee ik zou niet zeggen dat er veel rotatie is. De meeste bestuurders die aangeduid worden (er kan al eens een uitzondering geweest zijn dat er niet echt een klik was of dat er persoonlijke redenen zijn, ik heb bijvoorbeeld een job aangenomen buiten het bestuursmandaat en ik kan dat niet meer combineren) maar over het algemeen nee, dat zijn 3 mandaten die vaak gebeuren. Als er iemand nieuws in de groep komt als bestuurder, is er soms aanpassingstijd nodig? Dat die persoon toch even tijd nodig heeft om in de groep mee te zijn? Ja, maar zoals ik al zei, het hangt veel af van of je die persoon laat zitten dan wel ze bij de hand neemt om ze zeer snel te assimileren. Het is sterk afhankelijk van de complexiteit van de business. Maar als je kijkt wij hebben twee grote business lines, margarines en oliën enerzijds en anderzijds de bakkerijproducten. Onze businessen zijn in die zin wel complex aangezien je een matrixstructuur hebt, je hebt de verschillende landen en je hebt de verschillende productcategorieën en de verschillende segmenten. Wij verkopen dus aan retail, enerzijds merken maar ook een private label business. Je hebt ook artisanale bakkerijen als sector, de foodservice en de industrie. Dus dat zijn LIV
telkens al vier segmenten waar we aan leveren, dan heb je binnen elk land, waar de segmenten soms wel wat anders verlopen. Die distributiemodellen zijn soms wat anders. Je hebt de productcategorieën. Bijvoorbeeld margarines: frituuroliën, industriële vetten, … dus een hele range van producten. Als je dat allemaal moet assimileren, dat wordt zo gerapporteerd ook per segment, per product, per land. In bakkerijen heb je dat zeker, want daar heb je categorie brood, categorie savery snacks, american products, patisserie (natte, droge). Dus je hebt die verschillende categorieën, landen, segmenten. Dus vooraleer je al die business, elk segment, de manier waarop je die producten op de markt brengt, of dat rechtstreeks naar de klant gebracht wordt of als dat via grossisten loopt. De snelheid waarmee dat je prijsstijgingen in uw prijs kan verwerken. Soms is dat een tender business, Aldi en Little kunnen zeggen voor de volgende maanden heb ik zoveel kilo margarine nodig, dat is een tender business. Je hebt ook waar het customer intimacy belangrijk is. Bijvoorbeeld onze ‘crusty france’ dat is een business met ovens en meubels (je gaat dat vinden in bepaalde supermarkten) waar we de ovens/meubels ter beschikking stellen. Waar we zelf de mensen opbellen van we hebben een nieuw product, we volgen in principe hun omzet… Dus dat zijn allemaal andere typen van commercialisatie die andere typen van mensen vragen. Eer dat je dat als bestuurder begrijpt en de finesse enzo, dan moet je wel al een beetje kennen eer dat je echt in die business zit. Als je één keer door een strategisch plan en door een budget gelopen bent dan heb je dat na een paar jaar toch wel door denk ik. Maar niet van de ene dag op de andere plus dat we hen helpen om daarin te groeien. Maken jullie gebruik van soorten van informatietechnologie op het niveau van de raad van bestuur? Wordt er gebruik gemaakt van een portaal waar de documenten en notulen die in de raad van bestuur komen online staan, of wordt dat echt nog schriftelijk gedaan. De Duitsers zeggen ‘Njein’, nee en ja, ja in die zin dat wij de mogelijkheden aanbieden. Naar het auditcomité toe is er inderdaad de vraag geweest van geef ons op het internet een beveiligde ‘workspace’ waarop we kunnen inloggen en dan kunnen we de documenten allemaal wel zien. Maar ze sturen de documenten ook wel elektronisch door. Wat we minder en minder doen is uitgeprinte documenten opsturen maar de board members hebben wel nog graag een print out van alle documenten op de vergadering zelf (hangt een beetje van leeftijd af ook). Ik zie dat sommige bestuurders al een ipad mee hebben en zelfs iets om te schrijven op hun ipad en op die ipad hebben ze zij de presentatie die doorgestuurd is en ze kunnen zelfs al wat nota’s bijschrijven. Anderen hebben nog hun map mee en noteren nog in die documenten. Het hangt een beetje van leeftijd en generatie af. De jongere bestuurders doen dat vlotter maar de mogelijkheid bestaat om in te loggen; maar het is niet zo dat iedereen met zijn macbook voor hem zit of zijn Ipad. Dan ben je toch meer LV
bezig met die kabel, of heb je al wat meer moeite om te luisteren, en nu is de citrixverbinding uitgevallen. Maar goed, het is een kwestie van affiniteiten denk ik. E . COMPANY E
De bedoeling van wat ik ga doen is een heel exploratief werk uitwerken. Omdat juist dat bepaalde segment van communicatie op het niveau van de raad van bestuur eigenlijk nog niet zoveel besproken is geweest in de literatuur. Mijn doel is dus eigenlijk om een aantal variabelen te linken aan elkaar, eigenlijk een soort kapstok opstellen met enkele samengebrachte variabelen, die daar een impact op kunnen hebben. En daar ben ik naar op zoek. Ik heb dus een aantal heel algemene vragen voorbereid, dat is heel algemeen. Om eigenlijk een beetje te voelen van waar zitten die variabelen en hoe gebeurt dat in de praktijk. Mijn eerste vraag naar u toe is hoe u de functie als secretaris-‐generaal van de raad van bestuur juist beschrijft. Wat is het takenpakket die daarmee gepaard gaat? Één van de hoofdtaken (dat zal overal wel zo zijn ook) is de organisatie van de raad van bestuur en zorgen dat de bestuurders correct opgeroepen zijn en ook correct geïnformeerd, dat ze daar geïnformeerde beslissingen kunnen nemen en ook niet alles terplekke moeten vernemen. Waar we niet altijd even goed in slagen om alles op voorhand daar te krijgen maar het is wel de bedoeling. En dan ook (ik heb zelf een legal achtergrond), uiteraard om te zien dat het juridisch ook juist en correct verloopt en af en toe ook interventies doen op de raad van bestuur zelf om te zien. Bij sommige bedrijven is dat de general counseler. Bij ons is dat gesplitst, general counseler is bij ons een andere functie. Maar eigenlijk is het een beetje wat in andere bedrijven de general counseler zou doen dat het juridisch wel allemaal correct verloopt. En dan eigenlijk ook een aansprekingspunt zijn voor de voorzitter van de raad van bestuur. In het algemeen, voor informatie, als hij zegt “Waar staan we met dat project, waar staan we met dat project?”. Dat is dikwijls dat die vraag van de voorzitter rechtstreeks aan de corporate secretary gesteld wordt. Of natuurlijk, soms vraagt hij dat ook rechtstreeks aan de CEO of zo. Maar dat is een beetje een, corporate secretary is een beetje een logisch aanspreekpunt van de voorzitter naast de CEO. dat is hoe het bij ons werkt. Als u naar de raad van bestuur kijkt, welke rol gaat het meeste doorwegen bij Telenet, is dat de controlerende rol, dus eigenlijk het management gaan controleren of is het eerder de adviserende rol en eigenlijk de beslissingen samen nemen?
LVI
Ik denk , wij zitten een beetje in een bijzondere situatie want wij hebben een meerderheidsaandeelhouder. De meerderheid van de raad van bestuur vertegenwoordigd eigenlijk de visie van de meerderheidsaandeelhouders, en daarnaast zitten een aantal onafhankelijke bestuurders. Er is zeker het aspect controle op het management maar dat gebeurt niet in de formele zin van het woord van “je moet vertellen wat je doet en we zullen zeggen of het goed of slecht is.” Dat is eigenlijk een constante wisselwerking. De beslissingen worden inderdaad wel samen genomen, worden altijd collegiaal genomen, ook tussen de meerderheidsaandeelhouders en de onafhankelijken. Nu heb ik bijna nooit een stemming, wel een discussie dat de meerderheidsaandeelhouders toch lichtjes een andere mening hebben dan de onafhankelijken. Of toch nuances bij de mening van de meerderheidsbestuurders willen formuleren en dan wordt er gedebatteerd en eventueel aangepast. Maar het is wel zo dat de raad van bestuur in grote lijnen nog de strategie uiteraard uitgezet. Bij ons wordt de strategie dikwijls gealigneerd met de hoofdaandeelhouder. Die een Europese of wereldwijde strategie volgt en dan zegt met men “Oké, in België gaan we die ook implementeren en dus stellen wij voor om met Telenet dit of dat te doen.” Dan wordt dat dus besproken, het management heeft daar uiteraard, de CEO heeft daar meestal een opinie over. En meestal wordt dat dan in één of andere vorm geïmplementeerd maar kan dat wel afwijkingen hebben ten opzichte van wat ze in andere landen doen. Het is zelden dat we dat klakkeloos overnemen. Het is wel in mijn ogen een gezonde discussie over die strategie in de Belgische markt. De juiste strategie, soms wel natuurlijk en dan wordt die geïmplementeerd. Maar soms is daar wat meer discussie over, wat meer nuance. En daar spelen de onafhankelijke bestuurders en natuurlijk ook de voorzitter (die is een onafhankelijke bestuurder) een belangrijke rol. En natuurlijk ook het management, als het management zelf denkt dat deze strategie van deze markt niet goed is dan wordt er binnen de raad van bestuur daarmee ook wel heel veel rekening mee gehouden. Het is ook niet interessant om een strategie door het strot van het management te duwen als ze er zelf niet achterstaan. Eigenlijk is het meer die, en dat kan je een adviserende noemen als je wilt. Als je dan echt één van de twee moet nemen denk ik dat het meer adviserend is dan echt controlerend. Dat controlerende dat gebeurt niet op een formele manier. Door voldoende interactie te hebben (bij ons is het wel zo dat het volledige management team ook aanwezig zijn) en die weten ook perfect wat de discussies zijn op de raad van bestuur niveau. En weten ook perfect wat de raad van bestuur belangrijk vindt. Wat is belangrijk voor de raad van bestuur om een beslissing te kunnen nemen? En dan werken wij toch met die wisselwerking, de adviserende taak. Maar wel ook de finale beslissingen nemen in grote strategische objectieven.
LVII
Gebeurt het vaak dat de onafhankelijke bestuurders en het management verschillende interesses en keuzes hebben ten opzichte van een bepaald topic, of een verschillende mening? Ja, dat gebeurt wel af en toe. Een klassiek voorbeeld bij ons, en dat zal zeker ook in andere bedrijven zo zijn (omdat dat het typische model is van Liberty Global) is het financiering model/leverage model. Hoeveel schuld steek je op uw bedrijf. De strategie van Liberty Global is dat je eigenlijk heel veel schuld aankan. Omdat je in een subscriber business zit en eigenlijk een heel constante inkomensstroom hebt. En zolang je telkens uw schuld kunt betalen en als je telkens u schuld kunt herfinancieren en telkens die maturiteit verder en verder duwt. Dat je telkens uw schuld kunt…uw interesten kunt betalen en uw schuld kunt herfinancieren. Dat uw schuld eigenlijk nooit terugbetaald wordt omdat je altijd nieuwe schuld aangaat. Dat is eigenlijk een constant model. En dat is natuurlijk, daar kan je discussies over hebben van hoever je dat model kunt drijven. Hoeveel is genoeg en hoeveel is teveel? We zijn het erover eens zijn dat het gezond is, dat we aan gezond financieel management doen om schuld op te nemen, dus dat is oké. De vraag is een beetje van waar je de grens trekt en daar zijn soms toch wel wat verschillende meningen over. Wij vinden dat het wat meer kan, de onafhankelijken zeggen misschien “Het is voldoende nu, we moeten op dit niveau blijven.” En daar heb je wel, dat zijn toch wel essentiële beslissingen. Er is bijvoorbeeld één van de strategische punten waar de meerderheidsaandeelhouder toch een sterkte visie heeft van “Wij denken dat het zo, zo en zo is want wij zitten wereldwijd en dat werkt, dus dat zal hier ook werken.” Maar er zijn dan andere mensen die daar misschien een andere mening over hebben. En we hebben natuurlijk ook iets bijzonders meegemaakt in 2012 met het overnamebod van Liberty Global op Telenet. En waar dan ook toen natuurlijk (en dat was de uitzondering want het ging daarvoor binnen de raad van bestuur perfect, we hebben nooit een stemming gehad, alles was met consensus, iedereen was het altijd met alles eens), maar daar ontstond er toch een andere situatie. Waarom? Omdat de meerderheidsaandeelhouders in feite geconflicteerd waren want uiteraard steunden zij het bod van hun werkgever. Maar de onafhankelijken moesten daar een onafhankelijke mening over geven en die vonden dat het bod niet hoog genoeg was. Dat er niet gewaardeerd werd op hetgeen in hun ogen ze echt waard was. Dat is wel een fundamentele discussie dan natuurlijk, en daar zegt de wet ook dat de onafhankelijke bestuurders wel hun mening moesten bekend maken. Dat moest op een formele manier, ze moesten in de prospectus wel zeggen wat ze denken. Dus ja dat is ook niet dat dat binnenskamers…het kon wel opgelost worden maar als ze echt van die mening waren en de meerderheidsbestuurders waren wel van de mening dat het meer dan voldoende was, gebeurd er wat er gebeurd is namelijk die discussie binnen de board die normaal binnenskamers blijven is natuurlijk naar buiten gekomen. Met ook een moeilijke positie voor het management want dat is voor het management ook niet evident. En dat is een beetje een ‘niet zo mooi proces’ geworden. LVIII
Voor de raad van bestuur was dat eigenlijk heel moeilijk. Maar ja, die onafhankelijke bestuurders waren er echt van overtuigd dat hun standpunt een correct standpunt was en dat de vennootschap eigenlijk ondergewaardeerd werd. Ofwel zegje, ik ga het gevecht niet aan want het is niet de moeite, zo belangrijk is dat niet, dat kan je niet. Ofwel zeg je nee, dit is mijn taak als onafhankelijke bestuurder en ik heb objectieve gegevens en cijfers om mijn mening te staven en ga ik dat ook effectief zeggen. Die is in de wet voorzien dus ik zal die ook gebruiken. In die fameuze memorie van antwoord zal ik ook schrijven wat ik denk en wat het is. Dus dat was wel een heel moeilijke periode, dat heeft toch 7 à 8 maand geduurd. Daarna (er zijn dan managementwijzigingen geweest vorig jaar) heeft de raad zich terug helemaal gestabiliseerd. En verlopen die meetings eigenlijk heel constructief. Het bedrijf heeft niet stil gestaan natuurlijk, zelfs tijdens die moeilijke periode hebben we ook gewone raden van bestuur moeten houden die ook de normale gang van zaken beslissen en dat ging dus ook wel. Mensen beseften wel dat het geen persoonlijke issue mocht worden. “We moeten nu hier het bedrijf niet lamleggen omdat wij een andere mening hebben.” En de beslissingen over de normale topics, die werden nog steeds perfect genomen dus dat heeft het bedrijf helemaal niet geblokkeerd. Maar het is natuurlijk moeilijk want je weet dat je eigenlijk op een ander heel belangrijk punt wel een meningsverschil hebt. Dat zijn dan wel minder aangename meetings dan daarvoor en daarna. Maar nu terug helemaal hersteld met eigenlijk quasi dezelfde mensen. Behalve de management wijzigingen. Zij het dat we op het einde van deze maand twee…er gaan 3 onafhankelijke bestuurders weg. Omdat die einde termijn zijn dus die moeten sowieso vervangen worden en kunnen niet opnieuw benoemd worden omdat hun termijn verlopen is. Dus moesten we wel vervangen maar het is geen onmiddellijke aanleiding van de discussies rond het bod van vorig jaar. Als er dan bijvoorbeeld een discussie is, bijvoorbeeld in het licht van het overnamebod. Is er dan iemand geweest die het laatste woord heeft gehad? Of is het inderdaad op een stemming uitgekomen? Dat is een hele moeilijke situatie want in principe is het inderdaad de meerderheid die beslist, daar was het zo natuurlijk dat technisch de meerderheid zat bij de bestuurders van de meerderheidsaandeelhouders want ze hebben één persoon meer dus ze zouden altijd bepaalde beslissingen kunnen tegenstemmen. Zo ver hebben ze het niet gedreven om principieel hun meerderheid te gebruiken om eigenlijk elk punt dat de onafhankelijken wilden maken te counteren. Ze hebben erkend dat er een aparte procedure moest gevoerd worden door de onafhankelijken. Je hebt het wettelijk voorziene punt van de memorie van antwoorden die ze moeten schrijven maar er zijn er natuurlijk ook nog wel een paar andere discussies die je kunt hebben bijvoorbeeld de raad van bestuur heeft zich ook laten bijstaan door een zakenbank die advies geeft en ook bekijkt of het bod LIX
fair is enzovoort. Bij zo’n initiatief kan men ook zeggen van wij moeten in meerderheid beslissen wie dat is dus zullen wij zeggen welke bank dit moet doen. En dat hebben ze dus niet gedaan, de onafhankelijken hebben gezegd, “Eigenlijk willen wij die bank kiezen.” We zeggen het nu al, we zijn het oneens, maar wij willen een bank aanduiden die ons adviseert als totale raad van bestuur. Maar weet wel dat die bank misschien iets anders zal zeggen als jullie, financiële adviseurs. En daar heeft de meerderheid effectief wel gezegd van oké jullie mogen dat proces leiden en jullie mogen iemand selecteren. Ze hebben niet constant gebruik gemaakt van hun meerderheid om dat proces te proberen blokkeren. Ze hebben de onafhankelijken hun rol laten spelen, die de onafhankelijken dan ook wel heel fel gespeeld hebben. De onafhankelijken hebben nooit een meerderheid dus zij gaan ook nooit kunnen een laatste woord over iets hebben. Ze hebben alleen wel het laatste woord in het stukje dat zijn mogen schrijven in het memorie van antwoord. Daar mogen zij wel iets schrijven alhoewel dat het wel nog steeds dè memorie van dè raad van bestuur is. Dus technisch had je daar ook een beslissing kunnen hebben van kijk we schrijven een memorie van antwoord van één regel namelijk; wij zijn akkoord met het bod. Want eigenlijk zegt de wet niet dat als er minderheidsaandeelhouders zijn die het er niet mee eens zijn, dat je die mening moet opnemen in het memorie van antwoord. Als de meerderheid ermee akkoord is dan is het eigenlijk goed. Maar ook daar heeft Liberty Global, of de meerderheid, beslist van wij gaan akkoord dat het memorie van antwoord wordt geschreven door de onafhankelijken. En dan hebben zij wel daarvoor een stuk geschreven als meerderheid van wij vinden wel dat het bod goed is. Dan is er 30 pagina’s gekomen van de onafhankelijken waarom dat ze denken dat het ondergewaardeerd is. En dan is er nog een conclusie gekomen van de meerderheid die dan reageert op de 30 pagina’s van de onafhankelijken. Want dat was ook onderbouwd met cijfers op basis van het advies van die bank die dan ondertussen was aangesteld. En dan zegt de meerderheid nog iets van ja kijk, wij stellen dus vast dat de onafhankelijke bestuurders die een minderheid vormen het niet eens zijn met onze conclusies, wij weerleggen hun argumenten. Dat is wat een beetje een ongebruikelijke situatie was met een heel korte meerderheidsbeslissing en dan heb je eigenlijk een ganse minderheidsstelling die zegt waarom ze niet akkoord zijn met de meerderheid en dan nog eens de meerderheid die zegt waarom ze niet akkoord zijn met de minderheid. Daarom is dat ook een heel lijvig document geworden. Maar dat illustreert wel een beetje hoe het eraan toe is gegaan. Qua visies was dat hard tegen hard maar juridisch was het niet zo dat ze hebben proberen te zeggen van ja wij zijn meerderheid en jullie moeten nu maar zwijgen. Ze hebben daar wel de rol van de onafhankelijken gerespecteerd. Dus dat loopt wel goed en dan heeft niemand echt het laatste woord gehad. Heel belangrijk daarin is de rol van de voorzitter toch. De voorzitter is hier een onafhankelijke bestuurder, dus die heeft natuurlijk dat petje op van mede-‐onafhankelijke die mee de onafhankelijke zijn mening moet formuleren. Anderzijds is de voorzitter ook voorzitter en moet hij er ook voor zorgen dat in het algemeen, de raad LX
van bestuur goed functioneer, tot een beslissing komt, enzovoort. Dus je hebt ook een bemiddelende rol, wat niet altijd gemakkelijk is als je in één van de twee kampen staat. Maar onze voorzitter heeft dat wel uitstekend gedaan en hij is daar uiteindelijk ook voor gewaardeerd. Ook door die andere bestuurder die het fundamenteel niet eens waren met zijn visie over de waardering maar die toch respect hebben voor de manier waarop hij het proces heeft gedaan. En dat is heel persoons gedreven en hangt af van het karakter/individu en eigenlijk van alle onafhankelijke bestuurders samen. Je kan eigenlijk, er waren er op dat moment vier, als twee daarvan al zeggen van zouden we het niet gewoon laten vallen. Dan is het heel moeilijk voor die andere twee om nog echt een sterk punt te maken. Dus was het ook heel belangrijk dat de onafhankelijke bestuurders toch wel op dezelfde lijn zaten. Dat hangt heel veel van karakters af. Ook trouwens bij de meerderheidsbestuurders, hadden er daar personen gezeten die zeggen “Het kan ons niet schelen dat we al zeven jaar goed samenwerken, wij gaan hier nu gewoon zeggen, we beslissen het zo en fine.” Dan was het waarschijnlijk een korter proces geweest maar dat hebben ze niet gedaan. Dat is heel fel afhankelijk van echte individuen. Qua soorten van personen, zijn dat qua karakter enzo vaak dezelfde personen of voelt u daar toch een integratie van verschillende soorten mensen? De karakters verschillen natuurlijk altijd, het is moeilijk om mensen op karakter te beoordelen. Maar die mensen worden wel geselecteerd op hun achtergrond, kennis, ervaring, kennen ze de sector, kennen ze de sector, wat hebben ze al ‘bewezen’ (om het zo te zeggen), hebben ze sterke persoonlijkheden, dus daarop wordt er wel gekeken natuurlijk wie erin zit. Verschillende mensen vullen dat wel anders in natuurlijk, je kan verschillende technische mensen hebben die een totaal verschillend karakter hebben. Je kan ook minder technische mensen hebben die dan een heel goede leaders/peopleskills hebben en daar kan je ook weer verschillende karakters hebben. Dus het is niet echt zo karakter maar wel op, hoe kan iemand functioneren in een groep natuurlijk, want het zijn wel, het is een collegiaal orgaan dus moet je moet wel iemand hebben die tenminste openstaat om een debat te hebben. En die ook een debat kan voeren en respectvol zijn mening kan zeggen ook. niet beginnen te roepen en te tieren als het niet zijn richting uitgaat. In die zin is het wel belangrijk en zie je ook zelden dat de karakters hetzelfde zijn. Want je ziet wel dat het verschillende mensen zijn maar dat maakt het interessanter denk ik. Het feit dat er ook verschillende meningen durven opgebracht worden in een raad van bestuur. Soms ook op een heel andere manier, iemand gaat dat bijvoorbeeld op een heel beleefde manier zeggen van misschien moeten dat zo aanpakken, iemand anders kan dan zeggen, dat is het stomste idee dat ik ooit gehoord heb, je moet dat zo en zo en zo doen. De boodschap is hetzelfde dat ze beide niet akkoord zijn maar het is hoe je het brengt en wat anders is. Maar dat vult elkaar zeker aan. Je moet voldoende diversiteit hebben qua achtergrond van LXI
de mensen. Ideaal ook op karakter maar dat is moeilijk in te schatten ook. natuurlijk doen we ook aan genderdiversiteit maar dat is dan ook natuurlijk iets wat wettelijk geregeld is. Voor ons kadert dat sowieso binnen de algemene diversiteit, voor ons was dat sowieso een pluspunt. Maar blijkbaar moest dat wettelijk geregeld worden omdat helemaal erdoor te krijgen. dat is denk ik heel belangrijk in iedere raad van bestuur, een beetje pluraliteit van kennis, achtergrond, ervaring, meningen. En dan is de rol van de voorzitter des te belangrijker, als je ziet dat je met dergelijke verschillende personen zit dan moet je wel zien dat je een beetje geordend houdt en gestructureerd houdt. Hoe lang duurt de raad van bestuur ongeveer? Meestal tussen de 2 à 3 uur, we hebben dan nog comités die we apart doen, het auditcomité, het renumeratiecomité. En zo’n comitémeetings zijn ook meestal 2 à 3 uur dus dat zijn inderdaad relatief korte meetings. Ja ik heb daar al variatie gemerkt. Ja dat is relatief kort, in andere bedrijven duurt dat veel korter. Ik hoor dat soms ook ze na de middag beginnen en dan tot het avondeten verder doen zo zes à zeven uur lang vergaderen. Dat is dikwijls denk ik omdat je daar volledige presentaties krijgt van alle departementen komt eigenlijk de status van wat is er de drie laatste maanden in dat departement gebeurd. Bij ons gebeurt dat minder. Bij ons beginnen wij wat met algemene updates maar we proberen dat te beperken tot een half uur waarin selected topics aan bod komen. We gaan niet alle zeven departementen op persé elke raad van bestuur aan het woord laten. Dus de operationele update wordt relatief beperkt gehouden om dan echt tot een discussie items van de raad van bestuur te komen die meer van strategische aard zijn. Of bepaalde projecten die lopen of overnames of dat soort zaken. In die zin kunnen we wel relatief kort zijn. We hebben wel 6 7tal raden van bestuur per jaar, dat is toch meer dan één per kwartaal. Daar zit niet zoveel tijd tussen. En ook natuurlijk wij zijn een lokaal bedrijf, wij zijn enkel actief in België dus is het ook niet zo zoals bij andere multinationals waarbij ze moeten rapporteren over 30 verschillende landen en issues in dat land. Daar kan ik mij inbeelden dat er gewoon wat meer zaken te rapporteren zijn en wat meer trends te volgen dan wanneer je maar in één land actief bent. Dat kan inderdaad wel een impact hebben. Dat is wel interessant We hebben ook onze complexe issues maar als het dan maar in één land is en in principe dan ook enkel in Vlaanderen dat maakt het wat gemakkelijker. Dat is wel interessant, ik had dat nog nooit op die manier bekeken. Als je moet focussen op één markt, dat is natuurlijk heel verschillend LXII
Dat kan inderdaad wel een grote impact hebben daarop. Gebeurt het vaak dat een lid van de raad van bestuur buiten de vergaderingen om in contact staat met leden van het management Dikwijls zal ik niet zeggen, wel de voorzitter natuurlijk. De voorzitter heeft dikwijls contact met de CEO, met mij als corporate secretary veel ook en af en toe met hoofd van marketing of public affairs (als er bepaalde belangrijke aankondigingen zijn, om dingen af te spreken. Hoofd van invester relations en strategie…Laat ons zeggen er hebben een vijf à zestal mensen direct contact. Andere bestuurders weinig eigenlijk, en zeker niet op een gestructureerde manier. Dat is dan toevallig, heel ad hoc omdat ze eens iets moeten weten of zo. Maar meestal verloopt die informatie via de voorzitter. Want in eerste instantie, als ze vragen hebben, zullen ze ook aan de voorzitter die vraag stellen van “Ik zou toch op de volgende vergadering dit of dit willen weten of ik wil het nu al weten want ik vind het belangrijk of ik lees in de krant iets en ik voel mezelf daar niet helemaal op de hoogte van wat is er juist aan de hand?” Meestal gaat dat dan, via de CEO of het hoofd strategie ofzo en dat gaat dan. En zo vloeit dat dan wel terug of vraagt hij dan eens aan mij als corporate secretary van stuur eens een mail naar de raad van bestuur met een update over dat project, waar staan we juist, of kan er een presentatie worden gemaakt. Dus daar is ook een rol van de voorzitter, als hij voelt dat zijn bestuurders bepaalde informatie willen hebben dan vraagt hij dat dikwijls. Daar speelt ook de rol van CEO, de CEO is daar heel belangrijk. Onze vorige CEO was heel proactief in het delen van informatie met de bestuurders. Die bestuurders vroegen eigenlijk nooit iets omdat ze eigenlijk al constant geüpdatet werden zowel telefonisch of per email, ze wisten veel. En onze huidige CEO doet dat wat minder, en dan zie je wel meer dat de raad van bestuur, het is te zeggen, de onafhankelijken, want de meerderheid van de raad van bestuur die werken allemaal binnen liberty global, dus die staan binnen hun functie als CFO daar of strategie van Liberty, staan zij sowieso wel in functie met ons bedrijf. Dus zijn kennen uit hun eigen functie die informatie al, en hebben ze minder nood om die als bestuurder van telenet te krijgen want ze kennen die al. Dus het gaat hier wel degelijk over de onafhankelijke bestuurders, kan je die informatie geven om ook volwaardig als bestuurder te kunnen mee beslissen en oordelen dus dat lukt wel. Denkt u dat het positief is of wat is de impact op hoe de communicatie verloopt van het feit dat de CEO niet de voorzitter is van de raad van bestuur? In Amerika is dat vaak het geval. Ik vind dat zeer positief dat dat niet zo is. De voorzitter van de raad van bestuur zoals ik al zij moet de verschillende meningen kunnen, hij moet die meningen ook doen naar boven komen natuurlijk. Hij moet kunnen zorgen als de mensen kritisch denken dat hij het forum heeft om effectief kritisch te zijn. En dat kan kritisch in alle vormen zijn eh, de meesten komen af met een strategie van dat werkt LXIII
wereldwijd dus hier ook. dat kan zijn dat het management denkt dat dat niet zo is, dat kan zijn dat de onafhankelijken denken dat dat niet zo is. Dus dat moet je dan naar boven laten komen. Of dat kan ook andersom zijn dat het management met een bepaalde strategie afkomen van “We gaan dat zo en zo en zo doen.” Terwijl de raad van bestuur denkt van “Hm, we hebben daar toch onze bedenkingen bij, is dat en dat wel gecheckt?” natuurlijk als je een CEO hebt die ook voorzitter is denk ik (ik heb dat nog nooit meegemaakt) maar ik vermoed dat hij zelfden zijn eigen ideeën zal in vraag stellen. Meestal zijn ze zo voorbereid en al zo bekeken links en rechts wanneer ze gebracht worden op zo’n raad van bestuur. En dan zullen ze ook op zo’n manier gebracht worden dat zogezegd alles al is bekeken. En ik vraag mij dan af, hoe kan dan eigenlijk de rest van de raad van bestuur zijn werk nog goed doen om daar kritisch tegenover te staan want je bent afhankelijk van de informatie die je krijgt van de CEO en die is dan tegelijkertijd ook de voorzitter. Tijdens de raad van bestuur, zijn die bestuurders ook uiteraard afhankelijk van die informatie dus die krijgen van het management in zijn geheel. Zeker als uw voorzitter al een tijdje meedraait, dat is toch iemand die uit zijn ervaring, in feite de andere bestuurders ook want die kunnen uit hun ervaring en kennis wel direct de nodige vragen stellen. En ook direct zullen begrijpen waar er informatie zou ontbreken of waar de informatie een beetje te gekleurd is of waar het te positief is voorgesteld. Gebeurt dat soms? Niet gekleurd in de zin van fout natuurlijk, maar wel in de zin, dat is dikwijls denk ik bij alle managers, die hun project bij de CEO gaan verdedigen, die gaat dat natuurlijk positief gaan voorstellen. Ze kunnen zeggen van “Ik heb de minkanten ook bekeken en die zijn X, Y en Z maar ik vind dat er niet overwegen want…” Die geven dan hun argumentatie en dikwijls is dat juist, dikwijls moet je soms eens doorvragen of dat wel zeker al de minpunten zijn en of dat ze wel degelijk zij afgedekt. En dat geldt ook voor de CEO of iemand anders die zijn ideeën naar de raad van bestuur brengt dus ze moeten dat wel goed checken dat wel degelijk alles goed is bekeken langs alle kanten. Is er een grote impact geweest op de manier van communicatie met de CEO-‐wissel? Is dat op een andere manier verlopen bijvoorbeeld tijdens de vergadering? U zei daarstraks al qua delen van informatie dat dat toch een groot verschil is. Ja er is wel een groot verschil, omdat de persoonlijkheid van beide CEO’s anders zijn, de manier van werken is helemaal anders. Waardoor er inderdaad de vorige CEO zeer proactief met zijn raad van bestuur omging, en nu heeft de CEO meer een ingesteldheid van “We gaan de raad informeren wanneer de raad van bestuur is.” En dan krijgen ze wel de nodige documenten uiteraard en wat ze nodig hebben bijvoorbeeld een presentatie. Maar niet een soort constante dialoog tussen hem en de voorzitter, de onafhankelijke bestuurders of de meerderheidsbestuurders. Want de meederheids-‐ LXIV
bestuurders hebben hier opnieuw wat meer functioneel contact (maar dan niet in de hoedanigheid van bestuurder maar gewoon puur functioneel) dus die weten natuurlijk wel beter wat er speelt maar dat is wel verminderd met de voorzitter en de onafhankelijken. In het licht van de andere wissels in het management bestuur dat er geweest is. Is er soms aanpassingstijd geweest bij nieuwe mensen die in de raad van bestuur komen? In de raad van bestuur hebben we nog geen wissels gehad in de laatste jaren denk ik. Toch geen belangrijke wissels; maar dus nu eind april gaat onze voorzitter vervangen worden en nog één andere onafhankelijke bestuurder, 3 huidige gaan wel en één huidige blijft zitten. Dus dat is toch een heel belangrijke wissel en ongetwijfeld zal dat een impact hebben. Ik zal zelf nog moeten kijken welke. Maar dat gaat wel een belangrijke impact hebben. Het zal anders zijn. Beter of slechter dat weet ik niet natuurlijk maar het zal zeker anders zijn. Omdat er nu ook op één jaar tijd zowel CEO, CFO als CTO weg gaan op het management niveau en op het raad van bestuur niveau ook twee heel belangrijke bestuurders inclusief de voorzitter. En er komen uiteraard nieuwe zwaargewichten in de raad van bestuur, maar die zullen weer hun eigen kennis, ervaring, achtergrond hebben en ook hun eigen manier van werken. Dus dat gaan we echt moeten, dat zal helemaal terug opgebouwd moeten worden. Dat wordt een interessante oefening de komende maanden om te zien hoe dat juist lukt om te moeten werken met die nieuwe mensen. Denkt u dat dat positief is dat de groep al zolang dezelfde groep is. Ja dat denk ik wel, we hebben daar heel, in het verleden hebben we dat niet genoeg gedaan. Want ze zijn wel geen 100%-‐aandeelhouder, we zijn ook beursgenoteerd voor een minderheid. Dus daarvoor zeiden wij eigenlijk, af en toe kunnen we wel eens wat leren en omgekeerd ook kunnen zij misschien eens naar ons kijken maar er was heel weinig wisselwerking. Wij opereerden een beetje als een eilandje eigenlijk, en nu sinds het laatste jaar/ twee jaar is er toch veel meer wisselwerking tussen wat ze op Europees niveau doen en Telenet in beide richtingen. Dat kan Telenet zijn die meer informatie geeft van “Wij doen het zo en zo en zo.” Dat is ook leerrijk. Terwijl zij zouden kunnen zeggen van “Telenet zou het zo en zo en zo kunnen doen want dat werkt in Nederland of Zwitserland goed.” Dus die wisselwerking begint nu goed op gang te komen. En dat komt waarschijnlijk ook wel met tijd, mekaar wat leren kennen Dat is een beetje, Liberty zei altijd dat we teveel op een eilandje opereerden maar Telenet antwoorde dan met het feit dat wij ook nooit iets in de plaats kregen qua informatie. Als je LXV
bijvoorbeeld iets kunt kopen, qua headquarter is het natuurlijk de bedoeling dat zij zeggen, de kennis die daar zit. Dus het was een beetje met de vinger naar elkaar wijzen. Nu is dat wel minder en die wisselwerking begint te komen en dat is positief. Dan is het natuurlijk ook positief dat je langere tijd tot dezelfde groep behoort en volledig in dezelfde sector zit in al die andere landen. En je zit in dit soort industrieën heb je overal dezelfde dingen die spelen. De oplossing is niet altijd exact dezelfde maar je zit wel ongeveer in dezelfde lijn van. Een kabelbedrijf is niet zo verschillend in Nederland als in Zwitserland, daar zijn heel veel gelijkenissen dus het zou jammer zijn om niet constant kennis uit te wisselen of synergiën te creëren. Als je bijvoorbeeld dezelfde kabels aankoopt voor vijftien landen dan voor één land, uiteraard is het logisch dat je de betere deal zal doen als je alles samen aankoopt voor vijftien landen. Er dus veel positieve aspecten aan het feit dat je deel uitmaakt van een grotere groep. Als u kijkt naar de vergaderingen, verlopen die eerder op een formele, of informele manier qua gesprekken? De organisatie verloopt uiteraard formeel, er is een formele oproep en het is dan en iedereen moet aanwezig zijn en als je niet aanwezig kan zijn moet je een volmacht geven dus dat is zowat het formele kader. Maar de vergadering zelf verloopt wel op een heel informele manier. Een stukje is presentatie van het management aan de raad van bestuur. En dan als de beslissingen worden gevraagd, die discussies verlopen wel heel informeel, dus dat iedereen ook echt… ook management participeert daar heel actief in, dus als men aan de CFO vraagt, hoe vertaalt zich dat in de cijfers, dus die manager wordt dan echt mee betrokken in het gesprek. Het is niet dat ze hun presentatie mogen geven en dan moeten zwijgen. Zo is het helemaal niet. En het is eigenlijk een heel vlotte, informele vergadering. Wordt er iets gebruikt van informatietechnologie op het niveau van de raad van bestuur? Nee nog altijd niet eigenlijk, ik heb daar nu al elk jaar naar gekeken om dat te installeren. Ik heb ooit al eens een sharepoint opgezet maar we hebben dat nooit gebruikt dus de technologie staat klaar eigenlijk. Maar nu denk ik wel dat ik dat voor de zoveelste keer, dit jaar ga ik daar echt werk van maken, ik denk dat de komst van de nieuwe voorzitter en zo ook wel een goeie trigger is om daar eens wat werk van te maken om die presentatie op een secured, shared portal ergens te zetten. Dat werkt wel beter, nu is het nog allemaal per email. Ten eerste is dat niet veilig en ten tweede niet altijd even efficiënt natuurlijk. Die mensen kunnen honderden e-‐mails krijgen. maar voorlopig niet maar het staat wel op de planning. F . COMPANY F
LXVI
1. Hoe beschrijft u uw functie als secretaris, wat is het takenpakket? In het jaarverslag wordt dat zeer algemeen geformuleerd, de secretaris-‐generaal begeleid de raad van bestuur en het directiecomité en de comités van de raad van bestuur. Wat houdt dat in? Dat houdt in dat hij de pen houdt, dat hij de stukken die aan de raad of aan de comités of aan het directiecomité worden voorgelegd, coördineert. Hij begeleid en stelt de notulen op. Maar het is veel meer dan dat. Hij waakt ook over in alles wat die organen doen, dat de statuten, dat de vennootschapswetgeving, dat de aandeelhoudersovereenkomst wordt gerespecteerd. Hij gaat ook na of alles compliant is. De ‘within compliance’ doet hij. Met andere woorden het is veel meer dan traditioneel het secretariaatswerk het is ook een waakhondfunctie. Hij waakt erover dat in alles wat de comités, de raad en het directiecomité doen dat de statuten en de vennootchapswetgeving en alle andere relevante wetgevingen worden nageleefd. Dat de aandeelhoudersovereenkomst wordt nageleefd. Hij waakt er ook over dat alle risico’s worden in kaart gebracht en worden behandeld en hij waakt erover dat alles compliant is met de regels die moeten gerespecteerd worden. Dus eigenlijk een beetje de legal counseler erbij Maar hij is dat ook he Ook chief legal officer en head legal department. Maar hij is tevens general secretary van zowel raad als directiecomités en ook andere comités die door de raad worden opgericht. Hij is dus ook aanwezig bij deze meetings. 2. Zitten bestuursleden en managers op dezelfde lijn op vlak van interesses en keuzes? Hoe gaan ze om met deze situatie om en wie heeft meestal het laatste woord? Ik antwoord heel algemeen. Het is de board die een strategisch plan goedkeurt. Eventueel aanpast. Bij ons heeft de (zoals het hoort), heeft de board een strategisch plan goedgekeurd, het directiecomité heeft de opdracht dit uit te voeren en het is de board die erover waakt dat die uitvoering ook effectief gebeurt conform aan het strategisch plan. Dus met andere woorden, het is duidelijk onderscheiden, ieder zijn opdracht. Het is ook denk ik een rode lijn doorheen onze corporate governance praktijk. Dat is dat elk van de organen ; de algemene aandeelhoudersvergadering, de raad, de CEO en het directiecomité dat die heel duidelijke afgebakende bevoegdheden hebben en dat ieder zich aan de bevoegdheden van de ander respecteert.
LXVII
3. Waar legt de raad van bestuur de nadruk op binnen dit bedrijf: de adviserende of de controlerende rol? Zeer duidelijk is het antwoord hier de controlerende rol. meer dan dat, het controlerend legt ook de strategie vast en het strategisch plan en geeft feedback aan de ceo over de uitvoering en laat aan de CEO weten wat ze denken over de stelselmatige uitvoering van het strategisch plan. En daarin wordt de board bijgestaan door de gespecialiseerde comités. Zoals is bij vele andere bedrijven is dat het strategisch comité, het auditcomité en het benoemings-‐ en remuneratie comité. 4. Wat zijn de gevolgen van het feit dat de CEO niet/wel ook voorzitter is van de raad van bestuur? Op welke manier beïnvloed dit de manier waarop management en raad van bestuur met elkaar omgaan? U weet dat bij ons de CEO geen voorzitter is van de raad van bestuur. Hij maakt deel uit van de raad van bestuur maar hij is er geen voorzitter van. In het algemeen denken wij dat Bpost aan alle corporate governance aanbevelingen voldoet die gelden voor de beursgenoteerde bedrijven. Ja de code Lippens dan eigenlijk? Ja, heet dat nog code Lippens? Dat heeft een andere naam gekregen maar ik ben hem vergeten Corporate governance code van België, het zal zoiets zijn. Dus wij hebben afgesproken om aan alle aanbevelingen van de corporate governance code die gelden voor listed companies. We hebben daar ook interne documenten voor om de werkwijze van die board helemaal te stroomlijnen en in lijn te brengen met die corporate governance aanbeveling. 5. Hoeveel staat de persoon gemiddeld in contact met een ander lid van de raad van bestuur en welk communicatiemiddel wordt gebruikt? (face-‐to-‐face, geschreven, mail, telefoon) Als u kijkt naar ons jaarverslag, in ons jaarverslag staat heel goed aangeduid hoeveel vergaderingen er zijn van de raad van bestuur, hoeveel samenkomsten er zijn van de verschillende comités. En dan zie je meteen hoeveel contact er is tussen de leden van der raden van bestuur. Het spreekt vanzelf dat er ook informele contacten zijn tussen de leden van de raad van bestuur maar omdat ze informeel zijn kan ik er niets over zeggen. Dat wordt dat natuurlijk ook alle communicatiemiddelen voor gebruikt; face-‐to-‐face, mail, telefoon. maar juist omdat ze informeel zijn kan ik u niet zeggen wie met wie praat en hoe, dat begrijpt u.
LXVIII
6. Hoe zou u deze contacten beschrijven op vlak van formaliteit? Is dit de beste manier om tot goede conclusies en beslissingen te komen? We denken dat we op dit ogenblik een correcte manier van werken hebben. Nogmaals in lijn met de corporate governance aanbevelingen van beursgenoteerde bedrijven. Dus wij denken dat onze manier van werken op dit ogenblik oke is. Maar wij gaan regelmatig na, intern wordt daarover gebrainstormd of er altijd een manier is om de werkwijze nog te verbeteren. Het is dus niet zo dat we zeggen; dit is perfect. Maar we denken dat we op dit ogenblik een goeie manier van werken hebben. We denken ook dat we een goeie verhouding hebben tussen de raad en het directie comité. Dat de rol van de CEO correct wordt ingevuld en dat ook de contacten met de aandeelhouders verlopen zoals ze zouden moeten verlopen. We denken dat we op vlak van corporate governance doen wat moet. Alles kan altijd beter, en dus kunnen we onszelf ook challengen. Gebeuren die contacten, bijvoorbeeld binnen de raad, binnen de vergadering, is dat echt op een formele manier of gebeurt dat meer op een losse manier? Dat is formeel, een vergadering, alles moet gedocumenteerd worden, men kan zomaar niet…er wordt een agenda opgesteld, er zijn nota’s voor elk punt op de agenda, die moeten vooraf binnen een bepaalde termijn gestuurd worden. De vergadering van de raad van bestuur gebeuren in het Engels, dus de documenten worden ook opgemaakt in het Engels, omdat er niet alleen Belgen in de raad zetelen. Er wordt toch wel, alles wordt ook gedocumenteerd na de vergadering. Er wordt een verslag opgesteld dat verslag moet goedgekeurd worden. Er zijn formaliteiten, er wordt natuurlijk ook koffie gedronken en die koffie wordt informeel gedronken. Er wordt niet geïmproviseerd behalve natuurlijk als er iets heel dringend is dat kan men heel snel maar alles moet gedocumenteerd zijn. Men waakt erover dat alle wettelijke bepalingen en statuten worden nageleefd. In dat opzicht wordt elke formaliteit in de goede zin van het woord gerespecteerd. Er wordt niet geïmproviseerd. Er wordt niet ergens tussen de lijntjes geschreven. 7. Wanneer een manager zich richt tot een lid van de raad van bestuur, hoe verloopt dit contact dan? Wat is de reactie van de raad van bestuur? Wat is de impact op de beslissingen volgens u? a. Sympathiek, ondersteunend, beschermend b. Conflicterend, ruzie, dreigen, afstandelijk LXIX
De afspraak is. De contacten van de raad van bestuur met het management verloopt altijd via de CEO. Met andere woorden geen parallelle contacten tenzij natuurlijk deze op de hoogte is. Dit moet gebeuren via de CEO en als de CEO zegt geen probleem neemt u maar contact op met de betrokkene. Maar met andere woorden alle contacten van de leden van de raad van bestuur met het management verlopen via de CEO. maar wij zijn zeker niet de enige waar de je dat hebt. De CEO kan zeggen oké neemt u maar contact op met mijn collega, die zal het u wel uitleggen. Begrijpt u? 8. Als u de informatie bekijkt dat het management vrijgeeft aan de raad van bestuur, hoe zou u deze informatie dan beschrijven? Heeft dit een bepaalde reden? Zelfde met informatie van raad van bestuur? a. Professioneel en expertise b. Accuraat c. Goed over nagedacht d. Functioneel Wij gaan ervan uit dat de informatie die door het management aan de raad van bestuur wordt meegedeeld die professioneel, accuraat en precies moet zijn. dat daar goed moet over nagedacht zijn, dat die functioneel moet zijn. Nog eens, wij gaan ervan uit dat de raad van bestuur goed moet gedocumenteerd zijn en gestaafd met documenten. Geen officieuze papiertjes, telefoontjes, dat kan allemaal maar alles moet goed gedocumenteerd zijn, met bijhorende documenten die goed moeten opgesteld zijn. Geen halfslachtig staffwork, Good stafwork. Dat is belangrijk 9. Wat is de kijk van het bedrijf tegenover het gebruiken van informatie technologie? Wat is hieromtrent de toekomstvisie? Niets gaat boven een gewone brief natuurlijk, wat verwacht u als antwoord van Bpost? Wij gebruiken alle moderne de technologieën voor zover die beveiligd zijn. Is dat dan zo’n portaal, zo’n portal dat jullie gebruiken? Ik kan die details niet geven maar ik weet dat er over gewaakt wordt dat de documenten beveiligd is. Er bestaan richtlijnen over de manier waarop er gecommuniceerd wordt, hoe er geantwoord wordt. Hoe documenten moeten behandeld worden en vertrouwelijkheid van die documenten kan verzekerd blijven. LXX
Ik had nog juist één vraagje, ik weet niet of u er gaat mogen op antwoorden maar ik vroeg mij af of dat er u iets was opgevallen in verband met de verandering met de privatisering een aantal jaren geleden? Of u dan ervaren hebt of de communicatie eventueel een ander licht heeft gekregen? Ik moet u eerst en vooral iets specificeren, wij zijn niet geprivatiseerd. Wij zijn nog altijd een overheidsbedrijf met 50,01 procent die zijn en blijven in de handen van de overheid, wij zijn en blijven een overheidsbedrijf. Dus wij zijn geen geprivatiseerd bedrijf dat wil ik toch duidelijk maken. Wat wij wel zijn dat is beursgenoteerd, dus de minderheid weliswaar maar het is het minderheidsaandeel. Wij zijn een listed company, een beursgenoteerd overheidsbedrijf, wij zijn ook een autonoom overheidsbedrijf, wij volgen de wet van 1991, wij zijn dus een autonoom overheidsbedrijf, dat wil zegge dat we als bedrijf gerund worden zoals elk ander bedrijf. Wij hebben een aandeelhoudersvergadering, een directie comité en een corporate governance die gelden voor beursgenoteerde bedrijven. Maar we zijn geen geprivatiseerd bedrijf. Dus waarschijnlijk wil u zeggen, is er iets veranderd sinds we beursgenoteerd zijn. Ik geloof niet op het niveau van de raad van bestuur, maar het is duidelijk dat wanneer een bedrijf beursgenoteerd is, dat er een nog grotere discipline nodig is op vlak van de communicatie, dat zowel intern als naar buiten toe. Er bestaan strikte regels voor beursgenoteerde bedrijven die ervoor moeten zorgen dat alle aandeelhouders gelijke toegang krijgen tot informatie en zeker tot alle relevante informatie, informatie die een impact kan hebben op de waarde van het aandeel. G . COMPANY G
Ik ga u eerst eens wat meer vertellen over wat mijn eindwerk juist inhoud. Ik ben eigenlijk op zoek naar een kapstok van variabelen die een impact hebben op de communicatie tussen de raad van bestuur en het management. Dat is eigenlijk mijn bedoeling het is zeer exploratief, mijn werk, omdat daar nog niet zoveel studie naar gedaan is. Ik heb een literatuurstudie gemaakt om te kijken, wat zijn de communicatievariabelen binnen de business wereld en ik zou dat willen implementeren op het niveau van de raad van bestuur en het management. Mijn bedoeling is nu om naar bedrijven te stappen om eens te zien (heel algemeen) wat er zich in de realiteit afspeelt. Als eerst had ik graag geweten hoe u uw takenpakket ziet als secretaris-‐generaal omdat dat toch in die communicatie een belangrijke functie is.
LXXI
Secretaris-‐generaal, voor alle duidelijkheid (bestuurssecretaris heet het dan meer officieel) is voor mij ook maar een gedeelte van mijn takenpakket. Ik heb eigenlijk drie petjes op. Ik ben directeur verantwoordelijk voor juridische dienst of de afdeling compliance (dus compliance officer) en dan daarnaast ook bestuurssecretaris, en die drie vullen elkaar eigenlijk heel goed aan omdat er toch een aantal raakvlakken zijn tussen die twee hoedanigheden eigenlijk. Bestuurssecretaris wat houdt dat concreet in? Heel concreet, elke week rond deze tafel vergadert het directiecomité van de bank in het bijzijn van de secretaris. Met in verstande dat dat toch wat verdergaat, wanneer ik zie dat men zich over iets vergist op juridisch vlak of zaken die vanuit compliance standpunt niet oké zijn, dan zal ik het ook zeggen. Voor alle duidelijkheid, ik ben uiteraard geen lid van het directiecomité dus ik ben technisch gezien daarbuiten. Ik heb uiteraard ook geen stemrecht. Dat wilt niet zeggen dat ik nooit mijn mond opendoe natuurlijk. Hetzelfde voor de raad van bestuur, die vergaderen in principe 5 keer bij ons, kan eventueel meer als daar een specifieke reden toe is. Daar ben ik ook de secretaris en ben ik een beetje in een gelijkaardige rol eigenlijk. Dat voor de eigenlijke vergaderingen zelf. Uiteraard de voorbereiding daarrond; de agenda samenstellen, de notulen schrijven en verspreiden achteraf, als er bepaalde to do’s beslist worden, die verdelen enzovoort. Dan ook wat men noemt de ‘legal housekeeping’ bijvoorbeeld concreet alles wat te maken heeft met benoemingen. Bestuurders zijn benoemd voor maximaal 6 jaar en moeten dan herbenoemd worden, concreet in ons geval als bank is dat dan een dossier indienen bij de toezichthouder nationale bank. Dus dat allemaal opvolgen, zorgen dat de algemene vergaderingen de juiste beslissingen neemt. Heel dat juridische kader daarrond is eigenlijk mijn job, en ook aansluitend daarbij, alles wat governance van de bank betreft en wat daarmee te maken heeft heel concreet. We hebben ook een memorandum deugdelijk bestuur, corporate governance memorandum als u wilt. Uiteraard wordt dat goedgekeurd door de raad van bestuur, maar er moet toch iemand zijn die het operationeel wel trekt en die daar de wijzigingen van maakt en de wetgeving wat volgt en dat zijn uiteraard ook zaken die bij mij terechtkomen. Wat natuurlijk ook een raakvlak geeft met de juridische kant. Dat is zo ongeveer in een notendop mijn rol en dat komt zowel overeen met de administratieve/vergaderings-‐technische kant als zien dat alles aan de regels van de kunst beantwoord. Misschien toch nog een element dat wat meer officieus is: zien dat je op goeie voet met iedereen staat, het is uiteraard een vertrouwensfunctie dat is evident. Van het moment dat er één bestuurder of lid van het directiecomité geen vertrouwen meer in mij zou hebben, of met wie ik niet zou kunnen samenwerken dat kan uiteraard niet. Dus in die zin moet je wel zorgen dat je met iedereen overeen komt en confidentialiteit van het geen je hoort ook, respecteren dat spreekt voor zich.
LXXII
Binnen de raad van bestuur, denkt u dat de rol van de raad van bestuur meer neigt naar een controlerende rol of naar een adviserende rol, waarmee ik bedoel, samen de beslissingen nemen en de strategie uitwerken of eerder echt die controle op de prestaties. Misschien om daarmee te beginnen, in de banksector heb je tamelijk specifieke reglementering, en onder meer ook reglementering in de bankenwet. Er is trouwens een nieuwe versie van de bankenwet sinds 3 april dus we staan echt in een nieuw tijdperk. Er zijn heel wat dingen die terugkomen maar er zijn toch wel aantal wijzigingen. Onder meer de wisselwerkingen qua taken en verantwoordelijkheden tussen enerzijds raad van bestuur en anderzijds directiecomité zijn al tamelijk nauwkeurig vastgelegd. Met ook de toezichthouder die daar uiteraard naar kijkt dat dat allemaal correct en wordt nageleefd. Dat is zeker geen rol louter adviserend, dat is zeker niet correct. Wat zijn in grote lijnen de taken van de raad van bestuur dat is uiteraard in de eerste plaats het algemeen beleid bepalen, de grote lijnen. De strategie bijvoorbeeld en de concrete uitvoering daarvan. Het gaat over de algemene krijtlijnen (operationele uitvoering dat is dan weer het directiecomité, ieder zijn taak. Het directiecomité zelf bepaald niet eigenhandig de eigen strategie dat moet door de raad van bestuur moeten worden goedgekeurd. Omgekeerd, de raad van bestuur mag zich ook niet in heel concrete zaken gaan bezighouden, daarvoor hebben ze het directiecomité. Daarnaast ook een controletaak, ze moeten ook een aantal zaken opvolgen, de raad van bestuur, vandaar ook dat het directiecomité rapporteert aan de raad van bestuur. Er zijn ook allerhande informele contacten, de bestuurder kan ook vragen ad hoc “Tiens, hoe gaat dit of informeer mij daar eens over.” Dat past allemaal in de controletaak, die controletaak gaat in grote mate over de financiële zaken. Dat het financiële correct is, dat de boekhouding in orde is. Wat dan nog meer een bijzondere rol van het auditcomité is. Daarnaast ook alles wat risk betreft, zien dat alles juridisch correct verloopt, dat de commerciële gang van zaken goed gaat. Dus dat zijn toch een aantal belangrijke issues waar ze uiteraard hun controletaak op naleven. Dus het is eigenlijk afhankelijk van topic? Ja topic maar in grote lijn zou ik zeggen; het algemene beleid bepalen en toezicht houden op de uitvoering daarvan. Op de belangrijkste onderdelen van wat er in een bedrijf gebeurt, het financiële, risk zijn daar bij maar goed evengoed ICT-‐zaken, human resources. De grote domeinen die in de meeste bedrijven wel aan bod komen. Bij de vergaderingen van de raad van bestuur, wordt daar formeel met elkaar omgegaan, of eerder informeel (hun gesprekken).
LXXIII
Het hangt beetje af van wat je verstaat onder informeel/formeel. Ik heb zelden meegemaakt, en ik doe dat toch al meer dan 10 jaar, dat er daar echt grote spanningen waren. Er zijn wel eens meningsverschillen en dat is ook logisch. Ieder vanuit zijn rol maar wel altijd op een correcte manier en spanningen, ik heb nooit het gevoel gehad dat men daar op voet van oorlog leeft of wat dan ook, dat is absoluut niet het geval. Dus in die zin zou je informeel kunnen zeggen. Wat niet belet, dat er natuurlijk ook een heel formeel proces is. Er is een agenda met agendapunten, meestal zijn er ruime nota’s, er zijn toch altijd een tiental nota’s die toch vrij gedetailleerd gerapporteerd worden. Dat zijn heel formele zaken die achteraf ook kunnen teruggevonden worden waar men achteraf vragen over kan stellen, de toezichthouder kijkt daar naar. In die zin is het natuurlijk allemaal heel formeel zou je ook kunnen zeggen. Tot en met de notulering achteraf, dat zijn zaken die op papier staan en achteraf ook bekeken worden om desgevallend ook te kijken of iedereen zijn job en verantwoordelijkheid wel correct heeft ingevuld. Moest dat absoluut niet zo zijn, en dat wordt achteraf opgemerkt dan zou de toezichthouder daar ongetwijfeld ook opmerkingen over maken. Is er veel contact tussen de bestuursleden van de raad van bestuur en dan het directiecomité buiten de vergaderingen om. Ik ken nu van niet iedereen de agenda maar uiteraard zijn er los daarvan ook contacten dat is evident. Het zou zeker niet efficiënt zijn dat je elkaar enkel op die 4 à 5 keer per jaar ziet dat is onvoldoende. Zeker de voorzitter van de raad van bestuur, die komt hier al wel eens binnen. Er zijn ook andere comités. En in ons geval, wij maken als Delta Lloyd bank ook onderdeel uit van een grotere groep, en als daar ook binnen de groep bepaalde contacten (ik zeg maar wat) bv. een risicocomité op groepsniveau is, dan zien die mensen elkaar ook. waar het krediet op business niveau van de groep wordt bekeken of ICT op niveau van de groep. Dus in die zin zijn daar wel wat contacten ook daarbuiten. Soms zijn er vergaderingen ad hoc over een bepaald thema, bijvoorbeeld als men morgen de strategie van de bank wilt aanpassen dan wordt dat niet ineens met één nota in de raad van bestuur beslist, daar zijn natuurlijk informele meetings over. Besprekingen, contacten vooral, daar kan eventueel externe begeleiding zijn enzovoort dus naargelang de omstandigheden zijn er zeker andere contacten die daarbij ter sprake komen. Is het vaak zo dat binnen de raad van bestuur dat bestuursleden en leden van het directiecomité andere keuzes en andere interesses hebben ten opzichte van bepaalde topics/onderwerpen? Laat het ons zo zeggen, er zijn in onze raad van bestuur 10 mensen die… en ze hebben alle 10 hun eigen gedacht dus die zijn het nooit 100% allemaal eens over het laatste punt en komma. Dus op die manier zitten ze altijd wel op verschillende hoogte en hebben ze altijd een verschillende zienswijze maar het belangrijkste is dat men het eens is over de grote lijnen, de strategie en eens die bepaald LXXIV
is…Niet dat er nooit wijzigingen zijn, dan wordt die ook gevolgd, die moet je niet in vraag gaan stellen. Ik spreek alleen over de uitvoering ervan, er zijn natuurlijk meerdere manieren om de zaken waar te maken dus daar kunnen toch wel vragen worden gesteld “Waarom niet zus, waarom niet zo, waarom niet sneller?” Om een voorbeeld te nemen, de crisis die er geweest is (wat toch een moeilijke context is) heeft ertoe geleid dat wij een aantal filialen hebben stopgezet dus ons netwerk is een stuk ingekrompen. “Hoeveel gaan we stopzetten? Wat meer, wat minder? Hoe pakken we dat concreet aan?” dat is dan de concrete invulling. Daar worden natuurlijk vragen over gesteld dat is logisch. Soms kritische vragen, terecht ook. Het kan al eens zijn dat men er niet uit geraakt en dat het de volgende keer aan bod komt. Dat vind ik op zich dat dat getuigt van een normale wisselwerking, iets dat ook moet spelen. Uiteindelijk eindigt het dan toch altijd van “Oké wij maken een keuze, we gaan voor die weg.” En die volgen we dan ook. Het is een gezonde discussie eigenlijk. Ja gezonde discussie. En de twee zijn belangrijk eigenlijk. Er moet discussie zijn, moest er nooit discussie zijn dan zouden bestuurders maar bloempotten zijn. Dat is absoluut niet de bedoeling dat zijn ze zeker niet. Maar gezonde discussie, in de goeie zin van het woord (het is niet dat men er niet uit geraakt en men luistert ook naar elkaars argumenten.) Uiteindelijk wordt dan een keuze gemaakt. Is er typisch, indien er discussies zijn, een partij die min of meer het laatste woord heeft binnen de raad van bestuur? Of gaat men echt samen naar een oplossing zoeken? Laat het ons zo zeggen, dat hangt ook weer van onderwerp tot onderwerp af, nu iemand die in zijn eentje iets kan gaan beslissen, dat kan niet, want uiteindelijk hebben ze allemaal hun invalshoek. Het directiecomité heeft zijn eigen specifieke verantwoordelijkheid (voor alle duidelijkheid alle leden van het directiecomité zijn ook bestuurder dus zitten ook aan die tafel) Dus ze hebben natuurlijk hun invalshoek. En moest het zijn dat er één of twee bestuurders de plak zwaaien en dingen doen die je als directiecomité niet zou kunnen, dat is geen houdbare situatie dus je moet daar duidelijk in een consensus mee verder gaan. Uiteraard heeft een voorzitter van een raad van bestuur een zwaardere rol en heeft de voorzitter van een directiecomité ook een wat zwaardere rol. Maar ook daarin niet dat het de man is die alles bepaald, dat zeker niet. Wat natuurlijk wel een stuk speelt, onvermijdelijk, is de aandeelhouder. Onze aandelen zijn in handen van Delta Lloyd NV en in die zin, een aantal punten hangen daar vanaf. Stel dat de bank bevoegdheden van extra kapitaal heeft en komt dat van de aandeelhouder, “Wilt hij het geven of wilt hij het niet geven?” Daar heeft natuurlijk de aandeelhouder wel een belangrijke stem. Als dat bijvoorbeeld wat moeilijker ligt, dan gaan ze daar bij het directiecomité geen vat op hebben natuurlijk. Maar nogmaals, ik vind het een beetje
LXXV
theoretisch. In de praktijk heeft iedereen zijn eigen mening, er wordt van gedachten gewisseld. Maar in de zin van dat één iemand echt dominant is en alles bepaalt dat is zeker niet het geval. Ik vroeg mij ook nog af in de raad van bestuur, dat zijn allemaal onafhankelijken als ik het goed had begrepen? Omdat dat in het charter wel stond, en dan vroeg ik me af wie wie was. Welk charter bedoelt u juist? Ja, bij jullie noemt dat geen charter, wat heb ik nu opgezocht, ik zou het eens moeten bekijken. Hier hebt u het overzicht, we hebben 10 leden in de raad van bestuur waarvan er 4 ook uitvoerend zijn die dus lid zijn van het directiecomité. En 6 niet-‐uitvoerende, van die 6 zijn 4 die zeg maar van Delta Lloyd zijn en dus uit de groep komen, Nederlanders. De voorzitter ook van de Delta Lloyd life, de verzekeraar. Dus 4 die, ik zal maar zeggen namens de groep optreden. Dus vier als aandeelhouder dan? Als aandeelhouder in de ruime zin van het woord laat het ons zo zeggen. En twee zijn echt onafhankelijk in de zin van het wetboek vennootschapsrecht dat zijn De Heer Laureys en De Heer Van Hemele. Die zijn echt onafhankelijk en hebben wat dat betreft een andere rol. Dat getuigt ook van een goed evenwicht en dat wordt ook door de toezichthouder ook zeker gevraagd dat ook de onafhankelijke rol zou vertegenwoordigd zijn laat ik het zo zeggen. Waar was dat nu weer dat ik dat gelezen had, dat was iets van corporate governance hoor. We hebben een memorandum van corporate governance, maar dat is een intern document. Memorandum deugdelijk bestuur eigenlijk, dat is vertrouwelijk dat kan ik u niet meegeven, ik heb het wel meebracht voor het geval ik misschien een bepaalde passage wel kan gebruiken. Het is wel zo dat er op onze website een aantal grote lijnen uitgeschreven staan, het feit dat we zo’n memorandum hebben en een aantal principes daaruit die zijn natuurlijk niet geheim in tegendeel dat mag iedereen weten dat ga je ook terug vinden. Maar niet het document in detail, dat zit er niet in. Dus 4 + 4 +2 is dan de verdeling. Ik had gemerkt ook als ik kijk naar hoelang die mensen in de raad van bestuur zitten dat dat eigenlijk relatief kort is allemaal. Toch 6 van de 10 die minder dan 5 jaar actief zijn, is dat een bewuste keuze? Dat zou ik eens moeten bekijken, onze twee onafhankelijken dat is al langer, de voorzitter is ook al enkele jaren ondertussen, Melis ook. dat is omdat er wijzigingen in de groep zijn geweest, maar dat had langer kunnen geweest zijn. Daar is geen specifieke reden voor. Wie zit er dan nog in, Van Autreve dat is recenter, dat heeft te maken met zoals gezegd, dat zijn mensen die namens de LXXVI
aandeelhouder dus vanuit te groep komen om het zo maar te zeggen. En naarmate er binnen de groep wijzigingen zijn krijg je dit soort wijzigingen. Denkt u dat dat een impact heeft op de communicatie, dat daar toch regelmatig nieuwe gezichten komen. Uiteraard is elke nieuwkomer weer een gezicht met een frisse kijk, met een nieuwe omgang enzovoort dus dat is per definitie een stukje nieuwigheid. Maar ik heb toch het gevoel over de jaren heen dat er een vrij grote continuïteit is. Het is anders moest het bedrijf bijvoorbeeld volledig verkocht worden dat daar volledig nieuwe equipe van A tot Z kom, dat is natuurlijk een drastische breuk. Maar in ons geval, die wijzigingen zijn ook gekomen, dan eens ene en dan nog eens ene en dat maakt dat het nooit zo drastisch geweest is. En met de wissel van de voorzitter nu geweest? De aanleiding daarvoor heeft te maken met de groepsstructuur. Bovenaan Delta Lloyd heb je de groep Delta Lloyd NV en vroeger waren wij eigenlijk geen dochter maar een kleindochter. Onze moeder toen was eigenlijk Delta Lloyd Bankengroep. Dat is een bank van België maar ook in Nederland de bank. Die twee samen vormden eigenlijk de bankengroep, dat was onze moeder en daarboven zat de aandeelhouder, Delta Lloyd NV. En het was jaren lang zo geweest. Die bankengroep, het was zo dat de voorzitter daarvan, ook de voorzitter was van hier. Dat was De Heer Melis, maar men heeft dan ook beslist een jaar of twee geleden om de bankengroep op te doeken. Dus dat maakt dat sindsdien wij geen kleindochter van Delta Lloyd NV meer zijn maar rechtstreeks een dochter zijn. Van kleindochter zijn we dochter geworden en dan was er geen reden meer (de bankengroep was er niet meer) dat De Heer Melis een rechtstreekse lijn met ons had. Het was logisch dat hij niet meer de voorzitter van de raad van bestuur bleef. Hij is wel (voor alle duidelijkheid) bestuurder gebleven. En dan is het nodig dat voor alle rechtstreekse dochters van de holding dat er daar een voorzitter van de raad van bestuur is die rechtstreeks op dat niveau zit en dat is dan De Heer Nieuwdorp geworden. Dus het heeft eigenlijk te maken met een wijziging in de groepsstructuur die eigenlijk niet rechtstreeks iets met de bank te maken had maar waar wij wel het gevolg van ondervonden hebben. En voelt u een ander aanpak of een andere manier die toch impact zou kunnen hebben op de communicatie?
LXXVII
Ja en neen, laat het ons zo zeggen, als je gewoon kijkt, er is heel veel hetzelfde gebleven, je hebt nog altijd die bestuurders. We hebben nog altijd vijf vergaderingen. We hebben nog altijd dezelfde soort agenda in grote lijnen, de nota’s enzo dus daar is enorm veel continuïteit. Natuurlijk heeft iedere voorzitter toch wel zijn eigen accenten, de één toch wel meer dat en meer dat. De manier waarop een vergadering geleid wordt, iedereen doet dat wel op zijn eigen manier, dus daar zitten wel wat kleine verschillen in. Maar om nu te zeggen dat dat een revolutie is, zeker niet, er is heel veel continuïteit. Zoals elk vogeltje zingt zoals het gebekt geldt dat voor elke voorzitter. Het zijn allemaal mensen van Delta Lloyd natuurlijk en in die zin is die grote lijn wel logisch dat die dezelfde blijft. Als er documenten of stukken worden voorgedragen binnen de raad van bestuur, wordt dat dan via presentaties gedaan of eerder via nota’s. Via nota’s, via schriftelijke nota’s. Zoals ik zei moet daar een schriftelijk spoor van zijn door allerlei redenen dus er is altijd een geschreven nota of een aantal punten. Bijvoorbeeld “Hoe gaat het met de commerciële evolutie, hoe gaat het met de financiële kant, waar staan we?” Een aantal dingen die terug komen, elke keer of misschien één of twee keer per jaar naargelang het thema. Dus dat is vast en dat zijn geschreven documenten. Meestal is het zo dat daar geen presentatie van is. Ze worden eigenlijk toegelicht door een lid van het directiecomité dat verantwoordelijk is voor de materie in kwestie. Ik zeg maar wat; we hebben onze CFO waarbij het over de cijfers gaat, uiteraard alles wat het resultaat, de cijfers van de bank betreft, die nota’s licht hij toe. Er worden dan vragen gesteld, hij antwoord daarop enzovoort. Hetzelfde voor een paar andere bijvoorbeeld diegene die Human Resource onder zich heeft, als er daar vragen over zijn dan zal die persoon dat toelichten. Of in mijn geval, compliance, dat is ook twee keer per jaar dat daar een uitvoerige rapportering komt aan de raad van bestuur vanuit compliance. Mijn directie ressorteert onder de voorzitter Mijnheer Verbruggen dus in dat geval is het Mijnheer Verbruggen die de toelichting zal doen. Dus normaal gesproken gebeurt het zeer zelden dat er een externe erbij komt om dat toe te lichten. Uitzonderlijk gebeurt dat wel eens dat iemand echt aangewezen is maar dat is eerder zeldzaam. De stukken die voorgesteld worden aan de raad van bestuur, hebt u soms in het verleden al meegemaakt dat dat bijvoorbeeld iets te verbloemd was het management uit. Of is dat altijd via een strikte procedure opgevolgd. Uiteindelijk, binnen de meeste stukken is dat een kwestie van rapportering die vanuit het management naar de andere leden van de raad van bestuur gaat, zo zit het als basisprincipe in één. En dat betekent ook, het directiecomité is zeer collectief en elk lid is afzonderlijk voor de nota’s vanuit zijn departement verantwoordelijk voor wat er in die nota’s staat. Bijvoorbeeld (ik zeg nu maar iets) als er ICT komt, dat valt onder de verantwoordelijkheid van Filip De Campenaere in het LXXVIII
directiecomité. Als die nota daar gaat, die nota wordt op voorhand door hem gevalideerd en hij kan dat dan ook toelichten. Dus het uiteraard niet zo dat hij dan kan zeggen, “Dat stond vol fouten.” Dat kan uiteraard niet. Hij is verantwoordelijk voor de inhoud, de toon en de nuances. Wordt er gebruik gemaakt van bepaalde soorten informatietechnologie op het niveau van de raad van bestuur? Bijvoorbeeld een Sharepoint? De klassieke manier, het is ook het bestuurssecretariaat (mezelf en twee medewerkers) die dat praktisch allemaal regelen, nu hoe gaat dat in zijn werk. De eerste stap is eigenlijk de agenda dat is een week of 3 à 4 voor de raad van bestuur maak ik een ontwerp van de agenda in de zin van, er zijn een aantal punten die altijd terugkomen (bijvoorbeeld de compliance in het vierde kwartaal), soms zijn er ook punten ad hoc over bijvoorbeeld een actueel thema. Dus dan is er een ontwerpagenda, die komt hier naar het directiecomité die die agenda meestal nog een beetje wijzigt, die er nog een punt aan toevoegt of wat dan ook. Dan wordt dat naar de voorzitter van de raad van bestuur doorgestuurd, die ook nog kan zeggen “Ik wil dat punt ook nog besproken zien.” Dus zo maken we de agenda samen. En vervolgens zorgen we ook dat de nota’s worden voorbereid binnen het management maar dat zijn niet alleen de leden van het directiecomité, zij delegeren dat ook naar mensen onder hen. Uiteindelijk als die nota klaar is wordt die terug aan mijzelf en mijn collega bezorgd (het bestuurssecretariaat). De deadline is (de vergaderingen zijn normaalgesproken op woensdag) een week voordien. Een week vooraf moeten de nota’s allemaal binnen zijn en dan als alles klaar is sturen wij vanuit het bestuurssecretariaat in PDF-‐vorm alles door. Met uiteraard de nota’s, de agenda en eventueel een volmacht-‐document voor iemand die niet aanwezig kan zijn en die een volmacht aan iemand anders wil geven. Maar dus in essentie ligt er een pakket van PDF’s dat een week vooraf wordt doorgestuurd. Een zeldzame keer komt er toch eens een nota over die deadline maar dat heeft niemand graag. De bedoeling daarvan is natuurlijk dat de raad van bestuur voldoende tijd vooraf heeft (want dat is toch een heel pak aan documenten, dat leest ook niet zoals een stripverhaal natuurlijk) daar gaat wel wat tijd overheen. Dus er wordt voldoende tijd gegeven om dat echt goed te kunnen doorgronden, om vragen te kunnen voorbereiden die ze willen stellen. Vandaar een week vooraf, dat is ook een principe van goed bestuur. Met PDF wordt dat allemaal rondgestuurd en uiteindelijk op de dag van de vergadering op de eerste verdieping treffen ze elkaar dan. Wordt er soms gebruikt gemaakt van teleconferenties of altijd op een fysische manier? Quasi altijd op fysische manier tenzij eens heel uitzonderlijk maar dan is het eerder informeel. Maar echt de formele raad van bestuur, ik kan me niet direct een voorbeeld daarvan herinneren. Maar het LXXIX
kan altijd wel zijn dat er een bepaald issue is die ze nog eens willen bespreken en dat er dan via teleconferentie al wel eens iets georganiseerd is. Ik weet dat er bijvoorbeeld al eens in het audit en risk comité (dat is een kleiner clubje) dat zijn dus de sub comités enerzijds het audit en risk comité en anderzijds het renumeratie comité. Degene die toch het meeste vergaderingen zijn het risk comité, dat is toch 5 à 6 keren per jaar dat die vergaderen specifiek over zaken die met audit en finance te maken hebben gaan en ook alles wat met risk te maken heeft. En daarin zitten drie niet-‐uitvoerende bestuurders die dieper nog ingaan op een aantal materies en die dan rapporteren aan de raad van bestuur over de bevindingen die zij gehad hebben. Omdat sommige zaken te technisch en complex worden om het allemaal met alle bestuurders samen te doen. En het audit en risk comité weet ik dat het wel al eens gebeurd is dat die via teleconferentie contact hebben. Maar ook uitzonderlijk, het is zeker niet de bedoeling om dat te doen. Ik denk persoonlijk vanuit mijn aanvoelen, moderne techniek kan natuurlijk veel, met teleconferentie of via video maakt niet uit, dat de persoonlijke nabijheid toch de kwaliteit in alle opzichten van het woord de vergadering ten goede komt. Ik denk toch dat als men elkaar maar 4 à 5 keer per jaar ziet (en dat gaat over echt belangrijke zaken) dat dan het rechtstreeks contact toch nog een surplus biedt. Inderdaad, als je fysisch in dezelfde ruimte bent dan is dat waarschijnlijk nog anders. Ja je ziet elkaar, iemand steekt zijn vinger op, men kan elkaar directer aanspreken. Dat is toch wel mijn persoonlijke overtuiging dat dat nog meer garanties voor een goeie werking van een vergadering biedt. Waarmee ik niet wil zeggen dat het via teleconferentie niet zou kunnen, als dat een beknopte vergadering zou zijn over één of twee punten dan is dat natuurlijk nog iets anders. In het licht bijvoorbeeld van de verkoop van Delta Lloyd Bank in België, merkt u daar een verschil? Want dat is toch zware materie en een belangrijke beslissing geweest? Rond de communicatie, dat daar een aantal opmerkelijke zaken naar boven zijn gekomen? Om te beginnen, er is geen beslissing om te verkopen, er is een beslissing van te koop stelling, dat is nog ietsje anders. Er is nog altijd geen koper, en zolang je geen gevonden hebt is het nog altijd gewoon binnen Delta Lloyd Groep uiteraard. De beslissing om te koop te stellen, dat is geen beslissing van de bank uiteraard, dat is een beslissing van de aandeelhouder, dus daar zijn wij als bank, ook de organen van de bank (directiecomité, raad van bestuur) eigenlijk leidend voorwerp van. Het is niet hier dat er beslist is om de bank te verkopen, het is de aandeelhouder die niet de bank verkoopt maar de aandelen in de bank verkoopt om het heel correct te stellen. In die zin is er hier in de raad van bestuur geen beslissing over genomen, heeft men eigenlijk akte genomen van de beslissing die genomen is op het niveau van Delta Lloyd Group. Formeel is het zo. Het heeft natuurlijk wel onmiddellijke impact, men is daarmee bezig. “Wat voor koper kan dat dan eventueel worden?.” LXXX
Het vraagt ook een onmiddellijke commerciële impact, klanten kunnen daarnaar vragen, personeelsleden kunnen daar vragen bij stellen, ongerustheid. Het is natuurlijk wel een issue wat een bepaalde operationele impact heeft en waar je als bank toch mee bezig bent. Maar eerder als leidend voorwerp dan. Wij kunnen niet beslissen of onze aandelen moeten verkocht worden, dat doet de aandeelhouder. En uiteraard is dat (spreekt voor zich) een issue, sinds die beslissing genomen is, die in de raad van bestuur telkens terug aan bod komt. “Waar staan we?” zowel over de verkoop als ook de concrete zaken, ongerustheid, zijn er klanten die zich daar vragen bij stellen. Dat is de operationele impact voor een bedrijf zolang de beslissing nog niet concreet is. Hebt u een verschil meegemaakt sinds de crisis, in verband met de communicatie op het niveau van de raad van bestuur? De financieel-‐economische crisis? Ja en nee, ook daar geen spectaculaire veranderingen. Het is natuurlijk wel zo, laat ons zeggen dat dat ongeveer 2008 was. Het is natuurlijk zo dat het wel indirect een impact heeft. Voor alle banken (niet alleen de onze) is het natuurlijk een stuk moeilijker geworden, zijn de resultaten onder druk gekomen. Wat u verplicht, na te denken, “Hoe gaan we daarmee om?” “Moeten we onze kosten reduceren?” “Moeten we onze commerciële aanpak, ons commercieel model misschien een stuk gaan aanpassen of niet?” Dat zijn logischerwijze vragen die in een bedrijf zich in een crisiscontext moet stellen. Anders zou je verkeerd bezig zijn. Blind voortdoen zonder te kijken naar de context dat zou uiteraard een verkeerde aanpak zijn. En in die zin is dat toch een issue geweest dat dat geleid heeft tot een aantal vragen en onder meer ook tot een stukje strategische bijsturing die er dan gekomen is en die daar dan voor een groot stuk zijn oorsprong in vindt. En dat was natuurlijk een belangrijk punt, een strategiewijziging, dat doe je niet zomaar. Dat is niet van “Oké we nemen een nota.” Daar wordt grondig overlegd en over nagedacht. Daar wordt informeel over gesproken met een aantal betrokkenen. Dat is echt wel een proces dat grondig wordt voorbereid vooraleer je zo’n stap zet natuurlijk. En puur op vlak van communicatie? De manier waarop het management communiceerde met de raad van bestuur? Uiteraard, op zo’n moment, als er zo’n dingen veranderen, dan spreek je over het algemeen beleid veranderen. Uiteraard is dat dan primair de verantwoordelijkheid van de raad van bestuur dus uiteraard komt de raad van bestuur dan wat meer op het voorplan dat is logisch. Eens dat die beslissing genomen is en dat het een kwestie is van die aangepaste strategie terug uit te voeren (ik ga nu niet zeggen dat de raad van bestuur dan achterover leunt, uiteraard volgen zij van nabij op hoe dat die uitvoering gebeurt) maar dan ligt de bal meer in het kamp van het management die het echt moet waarmaken. En dan wordt het geen kwestie meer van het beleid her bepalen maar dan komt LXXXI
die begeleidende, opvolgende rol weer wat meer op het voorplan. Dat is dus eigenlijk hun rol, maar ten tijde van grote wijzigingen zijn ze directer betrokken, gaan ze meer aan het stuur zitten, gaat het van controle naar mee bepalen van het beleid natuurlijk. Dus het is echt wel na de crisis terug op een neutraal punt gekomen, het is niet dat er een blijvende verandering is geweest na de crisis? In de zin van de communicatie, dat iedereen vanuit zijn rol op zich weer zijn bedenkingen heeft en dat als je een strategie wijzigt, dat iedereen zich daar vragen bij stelt (moet vragen bij stellen), ieder vanuit zijn rol uiteraard dat is logisch, maar de verstandhouding in grote lijnen heeft daar niet fundamenteel onder geleden. Wat niet belet dat er af en toe eens een goede discussie moet zijn, die moet er zijn, het is zoals in het beste huwelijk, dat hoort erbij. Hebt u ook al eens een CEO wissel meegemaakt ook? Dat is heel lang geleden, dan moet ik al terug gaan tot de historiek van de bank, toen ben ik nog secretaris geweest van Naegelmackers. Het was een bank van het groen, daarmee dat het hier nog groene tapis plein is en dat alles groen is. En Naegelmackers is dan overgenomen door Delta Lloyd dat was in 2001, 2002. Toen heb ik het nog meegemaakt dat er wel een wijziging was maar dat is al heel lang geleden en dat was in een fusiecontext. Vanaf dan 2002 is het wat mij betreft altijd Piet Verbrugghe geweest. We houden het al lang vol. Denkt u dat ieder lid van het directiecomité zich identificeert met Delta Lloyd Bank als bank of denkt u dat zij eerder daar zitten in uitvoering van een functie? Nee, ik denk dat niet, een DC-‐lid die daar enkel zou zitten om een functie uit te voeren, die zou daar niet op zijn plaats zitten. Ik bedoel, als je dan niet het gevoel hebt van een vereenzelviging, met de bank, met de klanten dat basisgevoel om bij Delta Lloyd te zijn, dat is er bij iedereen. Dat geldt ook voor de directeurs daaronder. Moest ik hier maar gewoon zitten om mijn job te doen dan zou ik niet op mijn plaats zitten. Dat is logisch, ik zeg het nu niet zonder oneerbiedig te zijn, maar dat sommigen in de bank misschien wel wat minder zijn dan op een uitvoerend niveau maar het gevoel van “Wij zijn Delta Lloyd.” Leeft heel sterk en zeker, hoe meer je naar boven gaat in de bank dat is evident. Als leden van het directiecomité in contact staan met personen uit de raad van bestuur, via welk middel gaat dat vaak? LXXXII
Er zijn verschillende mogelijkheden, dat zal al wel eens telefonisch zijn, naar aanleiding van wat er in de pers staat. Of dat de bestuurder eens belt naar een directie comité lid “Heb je dat gelezen en in de bank” Zo zijn er wel bij gelegenheid informele contacten. Hoeveel ze in contact staan in elkaar dat weet ik uiteraard niet. Maar die contacten zijn er uiteraard. Het kan ook zijn dat er elkaar informeel eens spreken, dat ze voor bepaalde redenen hier zijn en dan wel eens binnenlopen dus die contacten zijn er. De toezichthouder vraagt soms ook om bestuurders te zien. Die moeten dan soms eens bij de nationale bank gaan. Dat de nationale bank zegt van kijk, we zouden graag eens een babbel hebben met iemand van het directie comité met eventueel de voorzitter van de raad van bestuur erbij als dat op één of andere reden eens nuttig is. Dat zijn dan ook zaken die de personen in kwestie samenbrengen, wellicht zullen ze ook wel even babbelen van “Wat gaan we daar vertellen?” dat wordt uiteraard ook voorbereid dat is logisch. Ik denk dat ik op mijn einde ben. Misschien nog één of twee zaken die ik eraan kan toevoegen. Ook nog vanuit de context dat wij als bank, als kredietinstelling een specifieke sterke reglementering hebben, de bankenwetgeving. En ook een toezichthouder die daar zeer aandachtig naar kijkt. Wat toch wel verschillend is met (tussen aanhalingstekens) een gewoon bedrijf. Die controle op een heel hoop zaken die speelt wel. Zowel op belangrijke beslissingen een aantal zaken mag je niet doen soms vooraleer de toezichthouder daarmee akkoord gaat. Dat kan gaan soms over operationele zaken, als je de strategie grondig gaat wijzigen, uiteraard is dat iets dat je aan de toezichthouder wel communiceert dat is evident. Maar bijvoorbeeld ook, heel concreet, voor elke (her)benoeming en ontslag van bestuurders, dat zijn zaken die via de nationale bank gaan. Concreet, we hebben nu algemene vergadering van 13 mei, daar zijn er vijf van de tien bestuurders waarvan het mandaat ten einde loopt dus die moeten herbenoemd worden. Dat is met een aanvraagdossier, vrij uitvoerig, zelfs al is het een herbenoeming moet het tamelijk grondig gebeuren. Met een heel pak informatie om te zien of die mensen fit en proper zijn. Fit in die zin; hebben ze voldoende bekwaamheid, ervaring in de financiële sector? Dus de meer technische bekwaamheid. Ik zal het zo zeggen, ervaring en expertise. Daarnaast ook de properheid in de zin van; Zijn dat integere mensen? Als je een paar keer failliet geweest bent of strafrechtelijke veroordelingen of als je veroordeelt bent voor handel met voorkennis of zo. Dan mag je uiteraard geen bestuurder van een bank zijn. Dus daar wordt echt wel vrij grondig naar gekeken. En door de jaren heen is die controle ook veel grondiger geworden. Dus je ziet wel dat ze daar grondig naar kijken. Niet zomaar iedereen kan bestuurder van een bank worden, wat een goeie zaak is op zich. Maar dat is dus toch een heel belangrijk gegeven. Trouwens niet alleen bij benoemingen of herbenoemingen maar ook bij ontslag. Dus dat betekent, als iemand ontslagen wordt, wat is daar de betekenis van? Waarom wordt die buiten gezet? Dat kan een signaal zijn dat er problemen zijn, LXXXIII
misschien wel, misschien niet, dat kunnen persoonlijke redenen zijn. Er kan van alles spelen. Maar dat zijn dus ook zaken waar de toezichthouder naar kijkt en dat is uiteraard vanuit het standpunt van good governance van een bedrijf heel belangrijk. Trouwens het gaat ook wat verder, als ik voor mijn eigen winkel spreek, een compliance officer mag ook niet benoemd worden en moet ook erkend worden door de toezichthouder. Ik heb ook een soort klokkenluidersregeling als compliance verantwoordelijke, als men morgen zou zeggen, Troosters die wordt wat te lastig, we gaan die eventjes buitenzwieren. Ook dat moet eerst passeren via de toezichthouder van tiens wat is hier aan de hand. Het zijn allemaal elementen om aan te tonen dat de toezichthouder wat betreft corporate governance toch mee een vinger in de pap heeft en over wat er in een bedrijf gebeurt. Dat is wel interessant ook Als er nieuwe directieleden gekozen worden voor de raad, en er komen nieuwe vacatures vrij, wordt dat dan typisch via interne wegen ingevuld? Of gaat men ook externe wegen gebruiken? Dat is zeker niet voorbehouden voor intern. Ik ben ook wel niet in de details ingeleid van hoe een lid van het directiecomité geselecteerd wordt. We hebben al enkele wijzigingen meegemaakt. Filip De Campenaere is sinds enkele jaren al lid van het directiecomité, ik denk toch al sinds De meeste waren vanaf 2010 benoemd Ja, wel er zijn er ook een aantal van daarvoor natuurlijk. De onafhankelijken worden om de 3 jaar benoemd dus die zijn wel al ettelijke keren aan de drie jaar gepasseerd. Voor Filip weet ik het nu niet direct. Maar ik denk dat het toch al zes jaar is ondertussen. In elk geval Filip is dus diegene die uit het huis komt. Die was verantwoordelijk voor de back office beleggingen en hij heeft de stap omhoog gezet naar lid van het directiecomité. Wat aantoont dat die mogelijkheid inderdaad bestaat. Koert Verbruggen die er het laatst is bijgekomen was een…die is men extern gaan zoeken. Dus dat is via een gespecialiseerde bureaus die dan op zoek gaan naar kandidaten, daar wordt een profiel opgemaakt enzovoort. Uiteindelijk worden dan een aantal kandidaten ‘geshortlist’ en uiteindelijk is er één daarvan die blijft. Dus er is niet typisch één weg die gebruikt wordt. Nee, absoluut niet, want in beide gevallen, ik bedoel, als Filip Decampenaere als interne kandidaat weerhouden is, stel dat men hem niet voldoende goed zou hebben gevonden per hypothese, dan had men een externe genomen. A priori zijn beide mogelijk. Het is de kwaliteit die telt. Als die kwaliteit van buitenshuis moet komen dat kan ook eens goed zijn om wat externe nieuwe inzichten binnen te halen. Ook daar zijn de twee a priori mogelijk LXXXIV
Valt er u qua sociale integratie iets op binnen de raad van bestuur? Zijn dat vaak dezelfde type personen? Dezelfde persoonlijkheden misschien? Nee, daar zitten wel degelijk verschillen qua achtergrond en qua type, sommige hebben een wat meer commerciële achtergrond, anderen dan weer wat meer financieel. Daar zit een bepaald stuk complementariteit in, natuurlijk basiskennis moet iedereen hebben dat spreekt voor zich. Maar je moet daar geen tien profielen boekhouding in hebben zitten. Je moet een beetje een combinatie hebben. Mensen met wat meer een commerciële achtergrond, financieel enzovoort. Een stuk complementariteit is daarin vertegenwoordigd. Misschien nog één element dat ik wou meegeven. Wij hebben ook de gewoonte, dat is zelfs vastgelegd in dat fameuze memorandum deugdelijk bestuur dat de raad van bestuur en meer in het bijzonder ook de wisselwerking directiecomité/raad van bestuur dat die één keer per jaar grondig wordt geëvalueerd. Hoe gaat dat in zijn werk? Dat vertrekt bij ons weer, het bestuurssecretariaat, we hebben een vragenlijst opgesteld met een vijftiental vragen die individueel naar elke bestuurder gaan. Dat zijn vragen in de stijl van, bijvoorbeeld, vindt u dat de informatie die wordt aangeleverd volledig is, dat die voldoende snel/duidelijk is? enzovoort. Vindt u dat u voldoende aan bod komt in de raad van bestuur? Vindt u dat de rapportering over het auditcomité (niet) voldoende is? Vindt u dat de voorzitter de vergadering in goeie banen leidt of niet? Vindt u vijf vergaderingen per jaar genoeg, teveel, te weinig? Allemaal vragen die kunnen te maken hebben met de werking van raad van bestuur en ook de wisselwerking raad van bestuur en directie comité. Vindt u het directie comité voldoende open en transparant is en snel en duidelijk antwoord? Dat soort vragen komen daar ook aan bod. Eigenlijk een hele reeks vragen ik zou zeggen die het pallet van de hele werking van de raad van bestuur en dus ook die wisselwerking opstrijkt. En dus dan worden er scores opgegeven van 1 tot 4 of soms wat meer. Zodanig dat je dat kan optellen en vergelijken. Dat gaat naar iedere individuele bestuurder, dus zowel de DC-‐leden als naar de niet-‐uitvoerenden. De antwoorden worden dan confidentieel naar het bestuurssecretariaat gestuurd. En dan kunnen we zeggen gemiddeld bijvoorbeeld zijn er zoveel die er ¾ geven en één ¼ en het gemiddelde is zoveel. En vorig jaar was het wat meer of wat minder, om het ook van jaar tot jaar te kunnen vergelijken. En dan zie je wel dat dat een goed beeld geeft over de punten waar iedereen tevreden over is tot soms andere punten die toch wel wat beter kunnen. Die rapportering gaat van ons naar de raad van bestuur die wordt daar besproken. Er zijn ook een aantal punten die alleen worden besproken zonder het directie comité die uiteraard over hun samenwerking gaan. Dat is dus een aparte vergadering dan. En daar worden dan wel lessen uitgetrokken. Bijvoorbeeld, een punt (dat is uiteraard confidentieel ik mag daar niets over zeggen) maar een punt dat ik wel kan meegeven: dat we nog wat meer aandacht zouden kunnen laten gaan naar permanente educatie. Een bestuurder moet ook af en toe eens een vorming van iets LXXXV
krijgen. er komen bijvoorbeeld nieuwe materies bij bepaalde zaken. Dus die moeten toch een stukje bijscholen af en toe als dat aangewezen is. En dat is iets dat we dan beter hebben ingevuld en een bepaald programma voor hebben opgezet. Maar ik vind het toch belangrijk. Want dat is echt een gestructureerde manier om na te gaan van tiens, hoe zit onze werking in elkaar? waar vinden we dat we goed zitten of minder goed zitten? Het is ook op een confidentiële manier dus zoals gezegd, buiten ik en mijn collega weet niemand wie wat heeft geantwoord. Want anders is het misschien nog delicaat om niet te durven zeggen wat je echt denkt. Dus ik vind dat persoonlijk wel een belangrijke tool en methodiek. Dus ik zou het persoonlijk (ik weet dat het ook wel in andere bedrijven bestaat) maar ik vind dat persoonlijk iets wat in de context van good governance absoluut zijn plaats heeft. Zeker in verband met de communicatie, als bepaalde zaken aan het licht kunnen komen. Als je daar over kan praten is dat heel interessant. Er wordt effectief wel eens iets uitgehaald, ik kan daar niet in detail gaan want nogmaals dat is confidentieel. Het is ook niet dat dat spectaculair is, over het algemeen is men toch tevreden maar hier en daar zijn er toch wat aandachtspunten. Moest iedereen altijd antwoorden alles is perfect dan. Nee inderdaad, op die manier kan je niet groeien en samenwerken. Hoelang duurt een vergadering van de raad van bestuur gemiddeld? Dat was ik nog vergeten te vragen. Ik dacht een drietal uur ongeveer met een kleine break. Het kan wat langer of korter zijn, het hangt er een beetje vanaf maar dat is ongeveer de tijdspanne eigenlijk. Alleszins heel interessant over die vergadering en die enquête die jullie maken. Dat vind ik ook wel vanuit het standpunt van good governance aan te bevelen. Dat gaat ook weer terug op, ik sprak over de toezichthouder en de specifieke wetgeving, die veronderstelt dus dat je dat memorandum van deugdelijk bestuur hebt, we hebben dat gemaakt. Enfin, ik heb dat gemaakt, maar de raad van bestuur keurt het goed natuurlijk. En dus daarin is ook voorzien dat dat memorandum en de werking één keer per jaar moet tegen het licht gehouden worden, bekeken worden. En dan begin je na te denken, hoe kun je dat op een gestructureerde manier doen. Je kan moeilijk een agendapunt zetten: Is iedereen tevreden? Dat komt op niets uit, dus je moet een gestructureerde manier vinden om daar invulling aan te geven en dit vind ik persoonlijk wel een nuttige manier. En ook dat zijn weer zaken die opnieuw in formele notulen enzo zitten en ook daar kan de toezichthouder naar kijken dus in die zin over wat er gebeurd enzovoort. Dus het zijn echt zaken die, als u zegt daarstraks, heel u eerste vraag was, is het formeel informeel. Het resultaat is uiteindelijk wel heel formeel omdat het in notulen enzovoort staat. De toezichthouder kan zich daar vragen bij stellen dus dat moet wel heel
LXXXVI
formeel. Op zich is die bespreking in een informeel kader, mensen spreken elkaar met de voornaam aan. H . COMPANY H
Hoe ziet u uw functie als secretaris-‐generaal? Wel als secretaris-‐generaal ben je uiteraard secretaris van de raad van bestuur wat houdt dat in? Dat zal waarschijnlijk niet echt anders zijn dan wat mijn collega’s in andere bedrijven doen. Je bereid dus de raad van bestuur voor, dat betekent dat je verantwoordelijk bent voor het verzenden van de agenda van de raad van bestuur naar de leden, naar de bestuurders en van de documentatie die erbij hoort. Je bent ook verantwoordelijk voor het notuleren van de vergaderingen van de raad van bestuur dus het opstellen van het verslag en het verspreiden daarvan. Dat is zo voor de raad van bestuur en ook voor de comités van de raad van bestuur. We hebben drie comités: een audit en finance comité, een benoemings-‐en remuneratiecomité en een strategisch comité. Dat strategisch comité ik heb dat hier altijd geweten en ik ben hier nu 35 jaar, we hebben zeker in die 35 jaar een strategisch comité gehad en dat is een beetje een buitenbeentje als je naar de bel 20 zou kijken. Iedereen heeft wel audit comité, een renumeratie comité en een benoemingscomité. Bij ons zijn die twee laatste gecombineerd. Er zijn er niet veel die een strategisch comité hebben. Ik ben alleen niet de secretaris van het benoemings-‐ en renumeratiecomité. Maar dus wel van audit en finance en het strategisch. En verder ben ik ook verantwoordelijk voor corporate governance in het algemeen. Ik beheer het corporate governance charter, wat u op de website kunt terugvinden, de statuten. Het corporate governance charter bevat onder andere ook de ‘insider dealing code’ de richtlijn of de restricties op handel in Bekaert aandelen gedurende bepaalde periodes die vooraf gaan aan de bekendmaking van resultaten. Ik ben ook verantwoordelijk voor de corporate governance van de dochtervennootschappen. Zowel in België, dat gebeurt hier, als in het buitenland en dat gebeurt in hoofdzaak via een externe provider die in de verschillende landen waar de dochtervennootschappen hebben ervoor zorgt dat de ‘corporate housekeeping’ volgens de regels van de lokale wetgeving verloopt. Dat is het zowat. Dus het is raad van bestuur en comités én algemene vergaderingen dat vergat ik er nog bij te zeggen. We hebben onze gewone algemene vergadering volgende week, we hebben ook bijna elk jaar een buitengewone algemene vergadering om de statuten aan te passen, aan wetgeving of onbepaalde machtigingen die de aandeelhouders aan de raad van bestuur geven te verlengen. Dus dat is het: algemene vergadering, raden van bestuur en comités, corporate
LXXXVII
governance voor de moedervennootschap en bij uitbreiding voor de hele groep in België en het buitenland. Af en toe, meer dan af en toe houdt dat ook contacten in met de FSMA, de autoriteit voor financiële markten en diensten, de beurs waakhond in België. Corporate governance houdt dan ook nog in het redigeren van het corporate governance hoofdstuk uit het jaarverslag. Dus dat is het zo in een nutshell. Is het tijdens de vergaderingen vaak zo dat het management en bestuursleden tegenover elkaar staan in verband met meningen, verschillende visies? Of loopt dat eerder samen? Misschien eerst en vooral uitleggen wat de structurele band is tussen raad van bestuur en het executive management. De CEO dus het hoofd van het uitvoerend management is ook bestuurder en maakt als zodanig deel uit van de raad van bestuur. Het is dus niet zo dat de CEO enkel hoofd is van het uitvoerend management, en wordt uitgenodigd. Hij is de enige uitvoerende bestuurder. We hebben veertien bestuurders, waaronder de voorzitter, de gedelegeerd bestuurder (de CEO), er zijn acht bestuurder die de hoofdaandeelhouder vertegenwoordigen dus zeg maar de familiale aandeelhouder. Dan hebben we ook nog vier onafhankelijke bestuurders. De CEO is aanwezig op de raad van bestuur, is dus aanwezig op elke raad van bestuur en hij is eigenlijk de spreekbuis van het management. Hij communiceert over zijn activiteitenverslag, het activiteitenverslag van de groep. Hij presenteert de financiële resultaten niet, dat wordt gedaan door de financieel directeur die dan uitgenodigd wordt door de raad van bestuur voor de agendapunten die handelen over resultaten. Dat wordt dan door de financieel directeur gepresenteerd. Maar in de gedachtewisseling, de vragen en antwoorden, neemt de CEO ook deel wanneer hem vragen gesteld worden. Wanneer er een review is van de strategie van het bedrijf, dan is het de CEO die dat voorlegt aan de raad van bestuur. Strategische projecten zoals bijvoorbeeld een heel belangrijk project dat we een maand of twee geleden hebben aangekondigd is de overname van de staalkoordactiviteiten van Pirelli. Dat project is natuurlijk een aantal voor de raad van bestuur gekomen. Die strategische projecten worden dan ingeleid door de CEO maar ze worden gepresenteerd en in detail uitgelegd door het lid van het executive management die voor dat project verantwoordelijk is. In dit geval was dat de financieel directeur maar in andere gevallen is dat het lid van het executive management die het hoofd is van het business-‐platform dat belast is met het project. Het is niet zo dat de raad van bestuur alleen de CEO ziet en niemand anders van het executive management. Op initiatief van de CEO worden voor een bepaald project of een bepaald onderwerp de pertinente executive management uitgenodigd. Financieel directeur, leider van een business-‐platform, Chief Technology Officer, personeelsdirecteur (wanneer het gaat over HR strategie), et cetera. Die komen dan hun deel van de agenda presenteren en zij beantwoorden dan ook de meeste vragen.
LXXXVIII
Komt het dan soms voor dat zich daar discussies voordoen? Aja, ja, er worden vragen gesteld, soms worden dingen ook in vraag gesteld. Dat kan aanleiding tot discussies uiteraard. Gebeurt het vaak dat er typisch één partij het laatste woord heeft, is er één dominante rol binnen de raad van bestuur of is dat eerder via consensus? Het laatste, men tracht zoveel mogelijk consensus te bereiken. Als het gaat om een project (resultaten moeten altijd, daar zijn we verplicht in ten opzichte van de markt en de beurswetgeving om op vaste tijdstippen te rapporteren over onze resultaten dus daar is geen flexibiliteit in) aan de andere kant een project (een overname of een desinvestering of what ever) daar zorgt het uitvoerend management, de CEO er zorg voor dat zo’n project bij de raad van bestuur komt wanneer het rijp is. Dus wat men niet gaat doen is een project naar de raad van bestuur brengen als er nog heel veel vraagtekens zijn. Of als men op het niveau van het management zelf er nog niet uit “Moeten we dit wel doen of niet?” Wat we wel soms doen voor belangrijke projecten is dat men er ter informatie aan de raad van bestuur eens meedeelt “Hier zijn we mee bezig.” Eens en overzicht van de strategische projecten. Overigens worden die projecten eerst naar het strategisch comité gekanaliseerd maar vaak is dat alleen maar om te zeggen waar we mee bezig zijn, ter informatie, “We gaan ervan uit dat u er akkoord bent dat we verder het project exploreren.” Als het strategisch dan zou zeggen “We vinden echt niet dat dit een goed idee is.” Maar dat gebeurt heel zelden. Je hebt de officiële communicatie die plaatsvindt tijdens de raad van bestuur en de comités. Maar je hebt natuurlijk ook, en dat bedoel ik helemaal niet pejoratief, achter de schermen/de coulissen is er bijvoorbeeld heel veel contact tussen de CEO en de voorzitter. En de voorzitter wordt dan ook wel belast met een beetje het coördineren van de raad van bestuur. Men polst dan wel bij een aantal sleutelfiguren uit de raad van bestuur of ze het één of ander een goed idee vinden. En die sleutelfiguren dat kan dan iemand zijn van de familiale aandeelhouder en daar zullen ook altijd wel onafhankelijke bestuurders tussen zitten. Er zijn wel informele contacten om de mood te af te tasten. Gebeurt het soms dat leden van de raad van bestuur soms contacten hebben met managers die genodigd worden op de raad van bestuur of gaat dat altijd via de voorzitter en de CEO? In principe (en je kunt dat ook lezen in het corporate governance charter) is het niet de bedoeling dat individuele leden van de raad van bestuur (behalve dan de CEO) contact opnemen met het management want dan weet je niet waaraan je begint. Daar houdt de voorzitter nogal aan dat indien bestuurders vragen hebben voor het management, dat dat gekanaliseerd wordt aan de voorzitter zodat de voorzitter dat dan kan voorleggen aan de CEO. dat gebeurt dan op die manier. Ik denk dat LXXXIX
dat ook aangewezen is voor een goede communicatie. Indien elk lid van de raad van bestuur op elk moment één van de direct reports van de CEO zou kunnen contacteren dan…Een lid van de raad van bestuur kijkt ook, is ook, staat ook veel verder van de business af dan het management. En ik denk ook niet dat dit, ik weet niet van leden van de raad van bestuur die dit doen, zonder naar de voorzitter te gaan. Er zijn er wel sommige die mij contacteren maar dat is dan in verband met vragen omtrent formaliteiten van de vergaderingen. Dat zijn praktische regelingen, dat is een andere dimensie. Indien ze dat via de CEO en de voorzitter moeten kanaliseren dan verlies ook weer tijd. Hebt u het ooit al anders geweten dat de voorzitter een andere persoon is dan de CEO of is dat altijd al zo geweest binnen Bekaert. Het is altijd zo geweest, de laatste 35jaar toch, ik denk dat wij dit ingevoerd hebben. Nu stelt u mij een strikvraag. Ik weet niet meer precies wanneer. Toen ik hier kwam was Antoon Bekaert voorzitter en Jean-‐Charles Belge CEO en dat was toen al enkele jaren zo. Dus dat is toch zeker al 40 jaar dat de voorzitter en de CEO niet dezelfde persoon zijn. Vindt u dat een goed principe? Ja, absoluut. Dat is niet overal zo, ik bedoel in het verenigd koninkrijk is dat vaak één en dezelfde persoon maar ik vind het persoonlijk goed omdat het de besluitvorming objectiveert maar ook het beleid in het algemeen. Het is een vorm van checks and balances. De voorzitter vertegenwoordigt de raad van bestuur en de CEO vertegenwoordigt het management. Ik denk persoonlijk dat dat goed is. Dat houdt ook in, zeker dat die personen die het op een bepaald ogenblik dus zijn, een goede professionele relatie hebben is dat goed. Want zo heeft de voorzitter aan de CEO een clanport en een raadgeven en kan de CEO op zijn beurt de voorzitter goed informeren en kan de voorzitter de CEO ook een deel coachen, ook naar de raad van bestuur toe. Als dat dezelfde persoon zou zijn dan denk ik dat dat ook, naast de werklast (voorzitter is nu wel geen fulltime job) maar de coördinatie van de raad van bestuur en van de verschillende tendensen van de raad van bestuur (met tendensen bedoel ik dan de vertegenwoordigers van de aandeelhouder, de onafhankelijken, et cetera. Dat neemt toch ook heel wat tijd in beslag en als één persoon dit moet doen, dan vrees ik dat het één wel het gevaar loopt om ten koste te gaan van het andere. Plus er wordt dan eigenlijk heel veel macht verenigd in één persoon. Je moet aan de ene kant kijken naar de management en aan de andere kan met de raad van bestuur. Ik ben bang dat dit toch wel soms tot belangenconflicten aanleiding kan geven. In België is het niet de wet maar is de corporate governance code heel duidelijk. Voorzitter en CEO moeten twee verschillende personen zijn. Dat is natuurlijk comply and explain dus je kan wel dezelfde persoon hebben maar ik weet niet of in één van de bel-‐20 bedrijven het geval is. Ik zou wel graag eens een explain lezen van een bedrijf waar het wel het geval is. XC
Denkt u dat voor de raad van bestuur binnen Bekaert eerder de nadruk wordt gelegd op de controlerende rol of de adviserende rol? Of is het een combinatie van? Ik denk dat het eerder een combinatie is. Controleren met een raad van bestuur die op één persoon na allemaal uit niet-‐uitvoerende bestuurders bestaan, die dus geen enkele operationele band hebben met het bedrijf, ik denk dat controle daar een beetje moeilijk is. Controle gebeurt door de commissaris maar die commissaris is dan ook heel vaak in het bedrijf aanwezig. Dus ja die controleren wel maar controleren in de letterlijke zin van het woord is vanop een grote afstand een beetje moeilijk. Ze controleren natuurlijk wel via het audit en finance comité en via het benoemings en renumeratiecomité en de documentatie die ze krijgen, die controle taak zit er natuurlijk in. Maar het is ook een adviserende taak, een coaching zou ik het niet noemen, het is adviserend en soms waarschuwend. Het is ook vaak ondersteunend, als je een management hebt dat op een open manier communiceert naar de raad van bestuur toe, dan merk je dat de raad van bestuur het management ook zal ondersteunen. En ondersteunen dat kan ook soms zeggen van “Pas op, zo zou ik dat niet doen.” Maar het gebeurt op een positieve manier. Opbouwende kritiek? Ja, ja Is het soms al gebeurt in het verleden dat die informatie naar de raad van bestuur toe niet altijd even duidelijk was waardoor de raad van bestuur dan moest reageren van kijk ja dit is niet voldoende? Er is een moeilijke periode geweest in het begin van de eeuw waar de communicatie tussen de raad van bestuur en het executive management soms wat stroef verliep. Dat heeft (ik was toen geen secretaris dus ik heb dat maar vanop afstand gevolgd) maar het is duidelijk dat dat…je mag het beste corporate governance charter van de wereld geschreven hebben en de beste procedures hebben voor de raad van bestuur. Het komt toch altijd neer op personen die met elkaar moeten interageren en die het dan toch met elkaar moeten vinden. Tussen sommige mensen klikt het beter dan tussen andere. En de periode rond de eeuwwisseling was een moeilijke periode op het gebied van resultaten zeg maar. Voor de business was het om een aantal redenen een niet evidente periode. En enkele persoonlijke verhoudingen zaten niet zo goed wat tot een stroevere communicatie aanleiding heeft gegeven. Nu is dat heel anders. Het is dus inderdaad wel heel belangrijk dat wie dan ook er op een gegeven moment CEO is en voorzitter is, dat die een goede relatie hebben. Dat betekent helemaal niet dat ze niet van mening mogen verschillen of dat ze geen discussies hebben. Eigenlijk zou het ook maar spijtig zijn mochten er nooit discussies zijn. Want dan is het een beetje ‘la pensé XCI
unique’. Maar ze moeten het professioneel wel goed met elkaar kunnen vinden. En als dat zo is dan zul je zien dat de communicatie veel opener verloopt dan wanneer dat niet zo is. En dat is normaal ook, ik denk dat als je naar jezelf kijkt, je gaat opener communiceren met iemand waarmee je het beter kunt vinden dan met iemand waar je het niet mee kunt vinden. Voor welke reden dan ook. Dus ja dat gebeurt, we hebben een periode gehad dat dat minder was. Zijn daar dan maatregelen rond genomen eventueel, dingen naar de toekomst toe beter kunnen. Men heeft een CEO-‐wissel gehad in 2002 en ik denk dat men altijd wel de lessen leert uit het verleden. Dat men zegt goed laat ons dat nu wat beter te arrangeren. Je hebt nog altijd die goede professionele relatie die fundamenteel is. En dat weet je eigenlijk nooit van tevoren. Als de informatie naar de raad van bestuur komt, is daar ergens tussenin een soort van controlepunt waar de informatie eerst gecontroleerd op bijvoorbeeld accuraatheid, gedetailleerdheid? Normaal gezien, ik ben dus verantwoordelijk voor de verzending van die informatie, en vooraleer die documentatie de deur uitgaat bekijk ik die wel. Soms is dat zo een boek dus dat is niet altijd mogelijk van dat allemaal in detail te gaan bekijken. Maar ik probeer het wel te bekijken eerst en vooral of het pakket volledig is maar ik kan natuurlijk niet op zoek gaan naar de laatste tikfout die erin staat. Maar ik bekijk wel of bepaalde dingen goed zijn weergegeven. Als het gaat over corporate governance gelede informatie dan stel ik die zelf op. Dan kijkt de CEO die natuurlijk wel eens na. Voor dat documentatie naar de leden van de raad van bestuur gaat wordt die dus ook bekeken en geviseerd door de CEO en de voorzitter. Het is dus niet dat om het even wat naar de raad van bestuur gaat. De voorzitter is voorzitter van de raad van bestuur, beslist dus ook, samen met de CEO en mezelf wat er op de agenda komt te staan en wat er verzonden wordt. En het gebeurt dat hij zegt van we gaan dit project nog niet versturen, we gaan dit brengen maar zonder op voorhand informatie te sturen. Waarom niet? Omdat het sensitive is, ofwel omdat inderdaad het project nog niet rijp genoeg is dat men zegt, geef eerst wat mondelinge informatie of als het een proces is dat ontwikkelingen kent zelfs nog tussen het moment waarop men de documentatie verstuurt en een week later op de raad van bestuur. Men zegt dan kijk, “Zorg dat er op de raad van bestuur een status report aanwezig is dat je dan kan uitdelen.” Dat hangt af van de omstandigheden. Maar er zijn dus drie personen (eerlijk gezegd in hoofdzaak is het de voorzitter en de CEO die de agenda bepalen en die dus ook de documentatie bepalen die meegaat) maar ik ben verantwoordelijk voor het opstellen van de finale agenda op basis van de inputs die ik krijg. En ik ben dan verantwoordelijk voor de toevoeging van mijn eigen agendapunten. XCII
En de documentatie, moet dan aan de hand van formele nota’s of wordt dat eventueel gegeven in de vorm van een presentatie? Dat zijn doorgaans powerpoints, maar dat kunnen soms nota’s zijn hoor. Sommige zaken laten zich niet meteen powerpointen en bon, je zult dat ook al meegemaakt hebben soms wordt powerpoint misbruikt. Als je sommige powerpoint ziet dat is gewoon een A4 die helemaal volgeschreven is en daar is powerpoint natuurlijk niet voor gemaakt, dan stuur je beter nota’s. Zijn er soms situaties geweest dat er in de PowerPoint iets te weinig informatie instond? Dat men het te beknopt hield? Wel, soms klagen de bestuurders dat presentaties veel te lang zijn. “We krijgen hier een presentatie van 50 slides, kunnen we alstublieft de bomen door het bos zien?” want inderdaad, soms its hard to make sense van een slidedeck van 50 slides ik bedoel, je moet ergens tot de essentie kunnen gaan. En dat kun je doen door een executive summary te maken en daar nog 50 bladzijden achter steken voor diegenen die nog geïnteresseerd zijn om het in detail te lezen. Maar dat is een opmerking die men af en toe krijgt van ‘de essentie’. Al die operationele informatie die daarbij zit hebben wij als raad van bestuur niet nodig. We moeten de essentie weten. “Waarom is dit van strategisch belang? Hoe fit het in de strategie van Bekaert? Wat zijn de essential? Hoeveel gaat het ons kosten en opbrengen?” en dat is dan de essentie. Dat die fabriek op de hoek van die twee straten zal gelegen zijn en dat er daar een parkje tussen ligt (ik ben een beetje aan het overdrijven) daar zijn de bestuurders niet echt in geïnteresseerd. Het is eerder het essentiële, of zeggen als je een lange presentatie maakt, laat ons toch op één of twee slides zien dit is het essentiële. Want inderdaad, soms moet je informatie op 16 verschillende bladzijden gaan halen en als de presentatie dan toevallig door twee of drie verschillende personen worden gemaakt die dan in één geheel worden gestopt…op de ene bladzijde kan het dan in euro zijn, en op twee bladzijden verder kan het in duizenden dollar zijn. Het maken van een goeie presentatie die rekening houdt met hoe uw publiek daar zal naar kijken is niet evident. En à la limite is het moeilijker om een powerpoint te maken van tien slides dan van 50 slides want je moet het hoofdzakelijke van bijkomstige onderscheiden en toch de kernboodschap geven. En die kernboodschap die moet je dan niet geven met uw achtergrond van dit is een presentatie die eigenlijk meer voor belang is voor de persoon die de fabriek gaat leiden, dan voor de raad van bestuur. Dat is niet zo eenvoudig vooral ook omdat mensen niet echt gewoon zijn om zo’n dingen te maken. Tijdens de conversaties wordt daar formeel met elkaar omgegaan. In die zin van, worden ze met de voornaam of achternaam aangesproken, gebeurt het in het Engels?
XCIII
De vergaderingen zijn eentalig Engels, de bestuurders spreken elkaar aan met de voornaam met dat verschil dat de voorzitter doorgaans wordt aangesproken als Chairman. De voorzitter houd nogal strak de leiding van de vergadering. Het gebeurt dat het volledig executive management op de raad van bestuur wordt uitgenodigd. Wanneer het bijvoorbeeld gaat om het presenteren van het business plan voor het volgende jaar. En dan zit je daar met een half dozijn personen en wat je dan niet wil is dat de bestuurders dan vragen stellen aan executive manager A, de andere aan B, de andere aan C. Want op den duur heb je het niet meer onder controle. Dus het is eigenlijk wel zo dat de vragen min of meer via de voorzitter worden gesteld. Zodanig dat er geen kakafonie ontstaat. De meeste van de leden van het executive management kennen eigenlijk de leden van de raad van bestuur niet persoonlijk. Één keer per jaar komen ze naar de raad van bestuur. Ik herinner mij dat ook, de eerste keren dat ik in aanraking kwam met de raad van bestuur, dan (en dat was dan op algemene vergaderingen) kende ik niet alle leden van de raad van bestuur van ze te zien. En dat is dus ook zo, zeker omdat leden van het executive management af en toe toch wel veranderen en zeker als dat echt hun eerste keer is voor de raad van bestuur. Sommige zijn een beetje zenuwachtig, hoe moet ik mij gedragen. Ze komen dat dan af en toe eens vragen, zijn dat normale mensen? En stellen die ambetante vragen? En ik versta dat wel hoor, want die raad van bestuur is iets nogal abstracts. En als ze naar de board moeten (eerst en vooral, die vergaderingen zijn praktisch altijd in Brussel) het zijn mensen die ze op de CEO na nooit zien. De voorzitter kennen ze wel, die komt ook hier vaak. De voorzitter heeft ook regelmatig contact met het executive management. Maar al die andere leden van de raad van bestuur kennen ze niet. Er zijn nog enkele leden van de raad van bestuur die nog in het bedrijf gewerkt hebben. Eentje is zelfs nog financieel directeur geweest. Er zijn er drie momenteel die ooit nog in het bedrijf gewerkt hebben. Toen ze lid van de raad van bestuur geworden zijn hebben ze uit het bedrijf zelf ontslag genomen. Maar ik ken die nog van in de tijd dat zij hier nog gewerkt hebben, maar de meeste leden van het executive management kennen die niet. Die weten wel dat een Leon Bekaert, Roger Dalle, Charles Deliedekercke nog operationele verantwoordelijkheden hebben gehad maar ze hebben er nooit mee gewerkt. Dus voor hen is de raad van bestuur ‘the unknown’. De CEO en de bestuurders, is dat al lang dezelfde groep mensen of is daar vaak rotatie? De raad van bestuur is bij Bekaert nogal stabiel. Zeker de vertegenwoordigers van de hoofdaandeelhouders zijn er al heel lang. Er zijn er die al lid zijn sedert ergens de 90’. De onafhankelijken roteren sneller, ook al wegens de voorwaarden die er volgens de wet gesteld worden. Maximaal 3 mandaten. Er komt nu een nieuwe onafhankelijke bestuurder volgende week XCIV
(een Chinese dame) omdat Mijnheer Ghelsworthy…Die is eigenlijk al niet meer onafhankelijk want hij beëindigd nu zijn vierde mandaat. Maar hij treed terug omdat één zijn mandaat ten einde komt, twee hij bij Bekaert de toepasselijke leeftijd van 69 jaar heeft bereikt. Dus de onafhankelijken roteren, eigenlijk kunnen zij maar blijven voor maximaal twaalf jaar. Dus drie mandaten met een max van twaalf jaar. Als ze de maximale leeftijdsgrens nog niet bereikt hebben kunnen ze nog aanblijven maar dan zijn ze wettelijk niet meer onafhankelijk. Maar dit allemaal gezegd zijnde is het een vrij stabiele raad van bestuur. Vindt u dat positief? Ik heb het nooit anders geweten hier, ik denk dat stabiliteit zijn nut heeft. Ik denk ook dat het goed is dat er nu en dan een keer nieuw bloed komt. De CEO wordt volgende week ook vervangen. Bert Degraeve is CEO van2006, zal het dus acht jaar geweest zijn. Maar hij blijft bestuurder zeker? Hij wordt voorzitter! Maar Mathew Taylor komt dus op de raad van bestuur als nieuwe CEO. Dus ik denk dat het wel goed is dat het uitvoerend management regelmatig roteert. Acht jaar als CEO vind in niet overdreven veel, ook niet overdreven kort. Bij ons is de leeftijdsgrens voor executive management nog altijd 60 en daar botst Degraeve nu tegen aan. Hij kan dus zo gezegd nog negen jaar voorzitter blijven tot 69jaar. Als er nieuwe mensen in de raad van bestuur komen, zoals dat nu bijvoorbeeld zal zijn met die Chinese dame, is er soms aanpassingstijd nodig. Dat daar soms enige tijd over gaat vooraleer zij volledig actief zijn binnen de raad van bestuur en nuttige input kunnen geven? In het geval van die Chinese mevrouw is het zo dat zij al een tijdje wordt uitgenodigd als waarnemer op de raad van bestuur. Dus zij heeft nu al twee raden van bestuur meegemaakt zonder er formeel lid van te zijn. Ze krijgt ook de documentatie vooraf doorgezonden en zo. Dus dat geeft ze toch wel enige introductie. En ze zal dan ook natuurlijk een formeel introductieprogramma volgen zoals dat ook in de corporate governance code en ons charter is bepaald. De nieuwe CEO Mathew Taylor maakt ook al sedert september van vorig jaar de raden van bestuur mee maar nog niet als lid en ook nog niet als CEO. Maar dat heeft hem ook de kans gegeven om in te lopen. Wordt er op het niveau van de raad van bestuur gebruik gemaakt van informatie technologie? Gebeurt dat via mail, of via de post? Meer en meer leden van de raad van bestuur vragen dat de agenda en de informatie gewoon per mail zou worden gestuurd. Per e-‐mail, PDF. Enkelen vragen ook nog een hard copy. Na de XCV
vergadering worden de verslagen doorgestuurd via E-‐mail. Sommigen komen op de raad van bestuur met hun Ipad en hebben daar al de informatie op. Maar er is nog geen shared network maar er wordt wel over nagedacht. Wordt er soms gebruik gemaakt van teleconferenties of videoconferenties? Ja, men probeert in de mate van het mogelijke om iedereen fysisch op vergaderingen te hebben. Soms (maar dat gebeurt heel zelden) dat op een raad van bestuur één persoon moest inbellen. Maar je zit daar dan in een grote zaal met een vijftiental personen, zijnde 13 van de 14 leden van de raad van bestuur, de CEO in waiting, die Chinese mevrouw, de financieel directeur en dan heb je daar één persoon die inbelt, die dynamiek is toch heel anders dan als je er bent. In comité vergaderingen gebeurt dat iets vaker maar die comités bestaan ook uit veel minder personen. De vergaderzaal is dan ook veel kleiner en hoewel het technisch precies hetzelfde fenomeen is, is daar de deelname iets gemakkelijker. Je zit ook in een meer besloten ruimte. Maar als je daar vijftien mensen in een zaal hebt en één persoon die inbelt, dan heb je trouwens ook de tendens om te vergeten dat die persoon ook deelneemt.! De eigenlijke aanwezigheid wordt dus wel aangemoedigd. By the way, dat is ook de bedoeling waarom een deel van de vergoedingen variabel is. Ze hebben een vast bedrag per jaar maar dan krijgen ze ook een variabele vergoeding per vergadering waaraan ze deelnemen. En ik moet zeggen, ik heb nog een periode geweten waar dat niet het geval was (heel lang geleden) en sedert dat die variabele vergoeding erbij gekomen is, is de raad heel vaak compleet. Vroeger was dat niet altijd het geval. Of dat dat strikt met elkaar te maken heeft weet ik niet maar ik moet zeggen de attendence is heel behoorlijk. Doorgaans is iedereen er, af en toe ontbreekt er één of twee maar dat is….Je kan dat trouwens ook nagaan in het jaarverslag daar kunt u een overzicht zien van de aanwezigheden. We kunnen raden van bestuur hebben per teleconferentie of videoconferentie maar dat zijn dan buitengewone vergaderingen die soms on short notice moeten worden bijeen geroepen. We hebben dat gehad een jaar of twee geleden toen we een herstructurering hebben gedaan dan is er een telefoon conferentie raad van bestuur geweest. We hebben dat enkele keren gedaan maar dat is vrij zelden, zelfs niet elk jaar. Ik denk dat we dat de afgelopen nog niet eens vijf keer gehad hebben. En wat je dan ook nog hebt is wat je in het Engels de Unanimous Written Consent noemt. Een resolutie die circuleert maar dat is als de raad van bestuur (en ik denk dat we dat ook nog maar twee keer gedaan hebben) heel dringend iets moet beslissen, een formaliteit. Iets die eigenlijk (en het had ook te maken met de herstructurering). We wilden een herstructureringsplan aankondigen, dat is dan een voorstel. En daarvoor hadden telefoonconferentie raad van bestuur, er was eerst een gewone raad van bestuur geweest en daarna een telefoonconferentie en dan begint een hele overlegprocedure met de vakorganisaties. En op het einde van zo’n proces moet je, zo zit de Belgische wetgeving in elkaar, moet je formeel beslissen “Kijk, die overlegperiode is nu afgelopen en XCVI
nu voeren we daar structureringen uit.” Maar dit is een formaliteit die je wel moet beslissen en daarvoor hebben we dan van die schriftelijke procedure gebruik gemaakt. Maar het zou weinig nut gehad hebben om daarvoor een raad van bestuur, per telefoonconferentie, let alone fysisch samen te roepen. Dat was op een minuut beslist. Dat was een logisch antwoord A voilà. Het corporate governance charter suggereert ook dat men minimaal tweejaarlijks een soort van herziening moet doen van de interactie tussen het management en de raad van bestuur. Op welke manier wordt dat ingevuld? Dat is een vragenlijst die de voorzitter periodiek rondstuurt naar de leden, die antwoorden daar dan schriftelijk op en dan organiseert de voorzitter ook nog one-‐on-‐one meetings met elk van de bestuurders om daar wat meer uitleg over te krijgen en dan op het einde van het proces brengt hij verslag uit aan de raad van bestuur. En zijn daar soms dingen uitgekomen waarvan men zegt van, dat kan toch naar de toekomst toe beter? Ja, ja absoluut Dat wordt nuttig gevonden Ja inderdaad. Ik vermoed dat Bekaert toch ook redelijk beïnvloed is geweest door de crisis, is daar op vlak van communicatie, interactie tussen de raad van bestuur en het management iets veranderd? Gedurende de crisis, na de crisis eventueel. Wel, we hebben daar dus de instrumenten en de procedures voor. En tijdens de crisis, de crisis waarvan je kan zeggen dat ze op haar hoogtepunt is gekomen wanneer Leamen Brothers in september 2008 failliet ging, hebben we de comitévergaderingen gebruikt om, heeft het management dus de comitévergaderingen (audit en finance én strategisch) gebruikt om aan de leden van het comité informatie te geven over de maatregelen die het bedrijf nam om dus de crisis het hoofd te bieden. Bijvoorbeeld, de cashpositie, de leningscapaciteit, de schuldpositie, dergelijke zaken. En dan op latere datum, de herstructurering helemaal niets met die bankencrisis te maken XCVII
maar dat was de fameuze en in de geschiedenis vrij unieke gebeurtenis dat een product dat gedurende enkele jaren Bekaert fenomenale winsten had opgeleverd dat dat product (de sector van de zonne-‐energie) op eigenlijk twee maand tijd is gekelderd. Daar hebben we de vergaderingen van de raad van bestuur ook voor gebruikt om tekst en uitleg te geven. En dat waren sessies waar het management heel uitvoerig informatie kwam verstrekken en waar dus gedebatteerd werd over het hoe, het waarom, wat nu, et cetera. En dat heeft dan aanleiding gegeven tot die herstructurering van 2012 en zo nodig lassen we een extra vergadering in, een buitengewone vergadering van de raad van bestuur. Kwam de raad van bestuur daar wat actiever op de voorgrond of bleef dat altijd gaan over de strategische lijnen? Wat actiever, je kon moeilijk die episode van het kelderen van het zaagdraadproduct, daar kon je moeilijk iets aan doen. Je kan niet blijven zeggen “Amai dat is toch spijtig dat dat gebeurd is.” Je moet dan zeggen van “Wat nu.” Je kan niet blijven lamenteren over het verleden. Je kan natuurlijk zeggen “Wat hadden we beter kunnen doen, wat kunnen we anders moeten doen.” Het punt is dat het management al een hele tijd lang de raad van bestuur had verwittigd, “Dit is eindig.” Die bubbel van die zonne-‐energie, eens dat die subsidies gaan verdwijnen, dat gaat weg maar dat gaat over een jaar of twee of drie gebeuren. Maar die zaagdraad ooit is dat gedaan. Alleen dat gebeurde over twee maand en dat had niemand zien aankomen. En nu, with the benefit of hindside kan men natuurlijk zeggen bon, niemand had dit voorspelt maar eigenlijk had iedereen dit moeten voorspellen maar bon op een bepaald ogenblik stelde men vast dat de Chinese producenten van zonnecellen. Dat was dus heel winstgevend geweest en meer en meer Chinese producenten wilden op die kar springen en zeggen van “Ja, wij willen ook een graantje meepikken.” Tot op een moment dat er 300% overcapaciteit was in China, die hebben elkaar daar werkelijk doodgeconcurreerd. Voeg daaraan toe dat de subsidies in Europa wegvielen, want China produceerde zonnecellen niet voor China, maar voor Europa en hier vielen de subsidies weg, daar was er overcapaciteit en dat was het ideale recept om de bubbel werkelijk te doen ontploffen. En dat is heel snel gegaan, op twee maand. En na de crisis, of in herstel van de crisis, is er daar een verandering geweest in de communicatie in de interactie? Of is dat snel terug gestabiliseerd? Men is heel lang nog blijven communiceren over “Wat gaan we nu doen?” Men heeft aan de ene kant de herstructurering en aan de andere kant een structureel programma dat erop gericht was om honderd miljoen euro aan indirecte kosten te besparen, uit de groep te halen. En daar is heel XCVIII
uitvoerig over gecommuniceerd geworden naar de raad van bestuur. Vooral die herstructurering, men heeft hier meer dan 600arbeidsplaatsen moeten opofferen. Die raad van bestuur beslist dat niet zomaar van “Bon, doe maar en we trekken er ons niets van aan.” Nee, en ik bedoel, die is ook intern een traumatiserende ervaring geweest dat men hier meer dan 600 mensen moesten afscheid nemen maar we hebben er ook 1250 in China laten gaan. Dat is wel minder aan bod gekomen. Aan de andere kant, veel van die mensen (misschien niet dezelfde individuen) maar we hadden, toen zaagdraad een succes begon te worden en wij de productiecapaciteit zowel in Europa als in China moesten opvoeren, hebben we ook honderden mensen aangeworven dus wat we anders nooit hadden gedaan. Maar het blijft een traumatiserende ervaring. We hebben er ook in de pers danig van langs gekregen, dat is nu eenmaal de pers. Maar het niet zo dat men dit lichtvaardig beslist en dat daar geen emoties bij gepaard gaan dat kan ik u verzekeren. I. COMPANY I
Als eerst had ik graag geweten hoe u uw functie als secretaris-‐generaal ziet, wat uw takenpakket inhoud. Mijn takenpakket houdt in, de documentatie die naar de raad van bestuur gaat die van hieruit vertrekt. Wij coördineren, er komt vooral financiële informatie van de financiële dienst. Wij zorgen voor de uitnodigingen en de agenda’s. Wij zorgen ervoor dat al die informatie samen gebundeld wordt en eigenlijk vertrekt richting bestuurders. Dus alle communicatie vertrekt via mij of mijn medewerkster. Wij zorgen dat daar een eenheid in zit en ook dat het herkenbaar is voor die mensen. Als altijd de communicatie vanuit dezelfde persoon vertrekt, vanuit het bedrijf dan is dat voor die bestuurder ook herkenbaar. Dat is een beetje kwestie van een herkenningspunt. Ik sta niet in voor de volledigheid van die informatie of de correctheid van de informatie. Maar ik ben wel een beetje het aanspreekpunt voor als er iets misloopt of als er iets te kort is of ze hebben hun map niet gehad, het is een beetje een go-‐between. Wat ik me ook afvroeg, hoe werkt de raad van bestuur juist, in die zin, is het management altijd aanwezig op een vergadering? Er zijn vertegenwoordigers van het management. Je hebt een klassiek verhaal dat is dat er één keer per kwartaal een raad van bestuur is. En we hebben twee uitzonderlijke, één in juni waarop er een meerjarenplan wordt besproken en één in december waar het budget voor het volgende jaar wordt besproken. Op de klassieke raden van bestuur (dus degene per kwartaal) is altijd de CEO aanwezig die eigenlijk bestuurder is maar ook het uitvoerend management waarneemt en de gedelegeerd XCIX
bestuurder. Ook de financieel directeur is aanwezig die geen lid is van de raad van bestuur maar die altijd daar aanwezig is om de cijfers toe te lichten. Dus je hebt sowieso twee vertegenwoordigers van het uitvoerend management die daar altijd office aanwezig zijn. Je hebt dan het meerjarenplan die besproken wordt in juni, daar wordt naargelang de accenten die gelegd worden, worden dan verschillende vertegenwoordigers van de business units uitgenodigd. Bijvoorbeeld, dat is misschien ook belangrijk, één van onze belangrijke business units zijn onze magazines en dat is onze COO Xavier Boeckaert die verantwoordelijk is voor de magazines. Die is meestal ook bij alle raden van bestuur aanwezig. Zonder officieel in de raad van bestuur te zitten zijn die mensen wel altijd aanwezig. En eigenlijk sinds kort doet ook altijd de HR-‐verantwoordelijke mee omdat veel beslissingen ook een impact hebben op HR-‐niveau en die is daar ook meestal. Maar dat wordt niet zo echt geformaliseerd. En wat betreft het budget, daar is het zo dat eigenlijk alle business units hun budget komen tonen. De belangrijkste business units, niet allemaal tot op het laagste niveau maar bijvoorbeeld de drukkerij (Roularta Printing), dan komt de directeur van de drukkerij zijn budget tonen. Van de magazines wordt het budget toegelicht, de krant van West-‐Vlaanderen, streekkrant, gratis pers, dat komt allemaal een beetje…Dus dan zijn ze allemaal meer present aanwezig. Is het soms zo dat er verschillen zijn in visies, van aan de ene kant de raad van bestuur en anderzijds het management? Of komt dat minder voor? Maar uiteindelijk, draai het of keer het, een raad van bestuur heeft een andere kijk denk ik, of een bredere kijk, hoeft zich ook niet in te laten met het operationele. Zij moeten erop kunnen vertrouwen dat de mensen die de business leiden de juiste visie hebben. Eigenlijk moeten zij op een hoger niveau denken, zij moeten strategisch denken. De vraag is “Gaan we verder in dat investeren?” Natuurlijk iemand die alleen maar zijn business…De raad van bestuur ziet een breder verhaal, een ruimer verhaal, misschien in een ruimere economische context. Terwijl dat een business verantwoordelijke eerder zijn business bekijkt. Maar ik denk dat de raad van bestuur toch voornamelijk moet luisteren naar die mensen want zij kunnen zich niet in de plaats stellen. Er is een verschil in hiërarchie niet alleen maar ook een verschil in manier waarop zij denken. De raad van bestuur moet breder, ruimer denken, moet de business challengen, moet de correcte vragen stellen. Zeggen van “Ben je daar wel zeker van? Is dat de toekomst of niet?” En moet zich bij het nemen van beslissingen toch voor een stuk laten leiden door de informatie die van de business komt. Maar tegenstrijdige visies, daar geloof ik niet in. Dan is dat visie in het algemeen. Uiteindelijk, wie heeft de waarheid in pacht, wie heeft de glazen bol? Dus ik weet het niet, ik durf daar niet over oordelen als er tegenstrijdige visies zijn. Dat is zeker niet iets dat ik hier vaststel. Maar dat daar waarschijnlijk wel meningsverschillen zijn, ja, een raad van bestuur zijn ook tien of negen verschillende mensen en dat is ook niet, iedereen denkt niet hetzelfde. C
Als er zich discussies voordoen, er wordt over iets gedebatteerd. Maar uiteindelijk denk ik, de discussies, uiteindelijk, als er vanuit het management naar boven gegaan wordt, er is hier al een soort management team en uiteindelijk, de punten die vanuit het management naar de raad van bestuur gaan die zijn al uitgediscussieerd op het niveau van het management. Het is niet zo dat er discussies zijn op de raad van bestuur waarbij zij dan gaan moeten trancheren wat er op managementniveau moet gebeuren dat is al lang uitgediscussieerd, eigenlijk is dat een ander verhaal. Dat is ok niet het platform. Je hebt het uitvoerend management en als er discussies zijn, dat is dan meestal tussen de CEO en de verantwoordelijken van de business unit, dat wordt uitgediscussieerd op dat niveau en men gaat met een eensgezinde visie naar de raad van bestuur. Dat kan ook niet, de raad van bestuur heeft niet de, is niet voldoende betrokken dat zij die discussie…zij gaat dat ook niet doen, zij gaat dat terugsturen naar het management. Als er geen eensgezindheid over bestaat, gaan zij zich daar niet over uitspreken en dan stuurt men dat gewoon terug. Je moet de organen een rol laten spelen, wat operationeel is en daar moet beslist worden, moet gaan over het operationele. En als er eigenlijk op dat niveau bijvoorbeeld als er een vraag wordt gesteld om een bepaalde investering te doen aan de raad van bestuur dan is dat eigenlijk al uitgediscussieerd op een operationeel niveau en staat het uitvoerend management daar achter vooraleer dat dat naar boven gaat. Is er typisch een partij die het laatste woord heeft, de raad van bestuur of het management? Is het management daar een dominerende rol of… Ik denk niet dat je dat zo kunt zien. Dat speelt niet, dat is niet, ik denk dat je dat echt. Ik denk dat de mensen daar te ver vanaf staan en dat mensen daar zo een idee van hebben nee-‐ja ik denk dat gewoon. De raad van bestuur neemt andere dingen in overweging, die gaat kijken naar het budgettaire, gaat luisteren naar het oordeel van het management. Maar meestal stel ik vast dat dat zij de beslissingen die voorbereid zijn door het operationele management ondersteunen en onderschrijven. Het gaat dus meer neigen naar een adviserende rol? Het is een adviserende rol. Het is gewoon een andere kijk op de zaken, misschien een nuchterdere kijk, minder betrokken. Misschien niet minder betrokken maar minder, je kan eens buiten de doos gaat denken. Je kan zeggen, ik zit hier op mijn papier en ik weet daar alles van, maar af en toe is het eens nodig dat je van iemand dat eens breder opentrekt en je eens op een andere manier laat kijken naar een probleem of naar de vraag die gesteld wordt en meestal komt daar een goed iets uit. Maar ik denk dat je niet mag zien van het is nu, er gaat daar discussie zijn, dat is niet zo. Volgens mij is dat CI
niet het forum waarop dat dat moet gebeuren. Een raad van bestuur mag niet een verhaal zijn waar dossiers naartoe gebracht worden om daar nog eens allemaal over ruzie te maken. Ik denk dat, wat gebeurt er als er iets naar de raad van bestuur gaat, een dossier wordt gemaakt, het dossier wordt voorbereid. Als men bijvoorbeeld een overnamedossier heeft wat gebeurt er, het wordt voorgelegd aan de raad van bestuur, de raad van bestuur zegt oke onderzoek dat maar, wij geven u een go om dat verder te onderzoeken. Dan gaat dat terug naar het management, het management onderzoekt dat dat dossier en gaat dan met een afgewerkt voorstel naar de raad van bestuur die dan ja of neen zegt. Worden soms bepaalde procedures gevolgd vooraleer de informatie naar de raad van bestuur gaat. Soort van controleorgaan die de informatie nog eens doorneemt, qua accuraatheid of zo? Dat is meer op het niveau van de financiële informatie maar daar heb je meer de commissaris die eigenlijk, je hebt een interne audit en een externe audit maar de accuraatheid van de informatie, als dat nog eens moet gecheckt worden, die mensen zijn allemaal professioneel en bekwaam genoeg, die informatie wordt wel ergens voorbereid en nagekeken, niet zomaar alles vertrekt zomaar naar de raad van bestuur. Zoals je zegt, niet iedereen stuurt rechtstreeks documenten door, het is niet zo dat men zegt, ik heb een idee en ik ga dat nu eens naar de raad van bestuur brengen, zo gaat het niet. Het wordt eerst op operationeel niveau doorgesproken en dan bij het bepalen van de agenda van de raad van bestuur wordt er beslist of het op de agenda komt en of er informatie meegestuurd wordt naar de raad van bestuur. Is er vaak interactie tussen de leden van de raad van bestuur en het management? Uiteindelijk, ze zien elkaar op de vergaderingen, af en toe is er ook eens lunch samen met de mensen van het managementteam. Ik denk dat iedereen die dat wil gerust contact kan nemen. Meestal nieuwe bestuurders krijgen een soort van intro, krijgen met iedereen van het management eens de kans om ze te ontmoeten, te zien. Opleidingscursussen voor bestuurders dus eigenlijk. Zij hebben telefoonnummers, e-‐mailadressen en zo dus iedereen kan aan alles. Het kan perfect, als iemand een vraag heeft die hij rechtstreeks wil stellen of als de voorzitter van de raad van bestuur denkt van ik moet misschien eens met die of die persoon praten. De toegankelijkheid daartoe is niet moeilijk. Er zijn daar ook geen formele procedures rond. Iedereen die wil kan toegang nemen tot de voorzitter van de raad van bestuur of omgekeerd ook of individuele bestuurders die een vraag hebben kunnen dat perfect doen.
CII
En tijdens de vergaderingen zelf, gaan die mensen formeel met elkaar om? Of is het eerder op informele manier? Spreken zij elkaar met de voornaam aan? De bestuurders onder elkaar spreken elkaar met de voornaam aan, het management spreekt de bestuurders aan op een formele manier. Is er een vorm informatietechnologie die jullie gebruiken op het niveau van de raad van bestuur? Bijvoorbeeld een sharepoint? Nee, we doen dat nog niet, ze zijn nu bezig met een SAS-‐rapportering op te zetten dus dat de cijfers via een tablet komen. Dat is in ontwerp, laat ik het zo zeggen. Nee, het is soms een beetje, de vraag is of de investering het waard is. Dat kost allemaal super veel geld al zo’n systemen en dergelijke dingen meer. We zijn groot maar we zijn ook nog niet zo groot, we zijn geen Belgacom of Bekaert. Ik weet niet of dat de toekomst is en uiteindelijk loopt dat nog allemaal zeer goed. Wij doen dat nog allemaal op papier en ik moet vaststellen dat veel mensen nog graag een papier vasthouden. Meestal maken we dat de mappen een week op voorhand klaar zijn en sturen wij die op. Voor de cijfers er een soort SAS-‐rapportering op Ipad in ontwikkeling maar de stand van zaken daarvan kan ik niet, men is daarmee bezig. De niet-‐dualiteit van de CEO en de voorzitter, dat is iets die in België praktisch altijd voorkomt. Vindt u dat een goed gegeven? En heeft dat eventueel een impact op de communicatie? Ja ik vindt dat wel goed, ik weet niet als dat een impact heeft op de communicatie maar ik denk dat het toch belangrijk is dat de rol van de voorzitter onderscheiden is van de CEO. omdat uiteindelijk een CEO gaat zodanig op in het dagdagelijkse, een voorzitter kan ook meer vanop afstand de agenda bepalen is ook, als er eens een wrijvingspunt is dan heb je een onafhankelijke persoon..Ik denk dat dat goed is. Ik zie daar niet echt een reden om dat te veranderen ik denk dat dat een goede insteek is vanuit corporate governance dat dat twee onderscheiden functies zijn. Een voorzitter heeft een andere rol, toch ook wel een verzoenende rol eens, als er dan toch ergens eens iets misloopt. Ik vind dat goed. De groep dus de mensen van de raad van bestuur zijn dat al lang dezelfde personen? Lang? Nee, pas op, je hebt de drie onafhankelijke bestuurder en die worden nu herbenoemd voor vier jaar dus ze zijn er nog maar vier jaar. Ervoor waren die mensen allemaal twaalf jaar onafhankelijk bestuurder geweest en waren dus allemaal op het einde van hun mandaat. En dan hebben vier jaar CIII
terug drie nieuwe onafhankelijke bestuurders waaronder een dame Marleen Vaese, die ook CEO is van Pinguïn, allee niet meer Pinguïn maar Greenyard Food, die is ook bestuurder bij Vandevelde maar ze is ook CEO nu van dat ander beursgenoteerd bedrijf en ze heeft te kennen gegeven dat ze niet langer kon combineren. Er weegt toch een stuk verantwoordelijkheid en voor die vergoeding dat ze daarvoor krijgen, ik weet niet of dat allemaal opweegt tegen elkaar. Dus we hebben nu de twee onafhankelijke bestuurders die vandaag nog steeds hun mandaat vervullen hebben te kennen gegeven dat ze hun mandaat willen verlengen in de algemene vergadering en er wordt een nieuwe onafhankelijke bestuurder benoemd. De overige bestuurders zijn eigenlijk met uitzondering van de voorzitter zijn eigenlijk mensen die benoemd zijn met voordracht van de twee belangrijkste referentieaandeelhouders, de familie, die zijn er al superlang natuurlijk van in de beginne. Mijnheer Vandamme die is al bestuurder van 98’ denk ik dus dat is ook al heel lang. Heeft dat een impact op de communicatie soms als er een nieuw persoon in de groep komt in de vergaderingen? Een impact, uiteindelijk, die mensen brengen een andere inkijk mee. Die mensen hebben ook soms hun eigen accenten, komen uit de wereld van de marketing of iets anders, hebbne hun eigen kijk op de feiten. Het geeft nieuwe discussies, ik vind dat dat verrijkt. De samenstelling van de raad van bestuur, ik vind dat goed dat daar nu en dan eens verandering in zit. Natuurlijk het is goed als er een stuk continuïteit in zit. Het bedrijf is ook een complexe wereld en een bedrijf heeft bepaalde waarden en normen en voor iemand nieuw is dat moeilijk hoe een bedrijf ademt en hoe dat het zich gedraagt. Het is ook een bedrijf het heeft bepaalde kenmerken. En ook, heel een wijde.. Ja het is heel breed, het is een heel complexe, brede wereld en ook een wereld die constant in evolutie is. Niemand heeft het warm water uitgevonden en niemand heeft een glazen bol dus het is niet altijd gemakkelijk om de juiste beslissingen te maken. Ik denk dat de combinatie van een aantal vasten getrouwen en af en toe eens een nieuwe insteek maar ook niet te veel dat dat een goede getrouwheid is. Hebt u ooit al eens een CEO-‐wissel meegemaakt? Nee, dat is familiaal natuurlijk. Daarvoor denk ik dat je beter naar een bedrijf gaat met zeer veel verspreide aandeelhouders. Bekaert is ook een slecht voorbeeld, dat is ook zo niet. Bijvoorbeeld een
CIV
Telenet dat is iets, een Belgacom, dat zijn bedrijven…Dat is hier anders, wij zijn een familiebedrijf dat beursgenoteerd is en niet omgekeerd. Denkt u dat die familiariteit ook een impact heeft op de formaliteit binnen Roularta? Het is volgens mij ten eerste, het is een impact op het feit dat wij niet korte termijn denken. Wij denken lange termijn. Toch een stuk, mensen zijn mensen en geen nummers. Ik denk dat zij de meeste mensen bij naam kennen hoe groot en breed we ook zijn. Ja het viel me wel op dat het een laag personeelsaantal is als je kijkt naar de grootte van het bedrijf. Het is laag ja, maar ik weet niet wat je bekeken hebt? 3000 werknemers had ik gezien maar dat is dan binnen de groep. uiteindelijk, wat ging ik nu zeggen? Uiteindelijk is het een zeer platte hiërarchie. Stel je bent receptioniste en je hebt echt een heel groot probleem en je kunt er nergens mee naartoe dan kan je ook naar Mijnheer De Nolf gaan. Iedereen heeft de mogelijkheid, het is niet piramidaal, het is redelijk egaal. En dat maakt het ook wel, en dat is ook het voordeel dat zelfs de CEO van de kleinste zaken op de hoogte is en er ook in geïnteresseerd is. Is dat ook één van de redenen dan dat er zo’n vertrouwen is en dat er zich dan ook niet zoveel discussies zich voordoen? Ik denk dat er zeker een (versta dit woord niet) is en de bestuurders ook, je voelt snel aan…vooral de onafhankelijke bestuurders die zitten daar om een rol te spelen in die zin om te challengen maar zij kunnen zich niet in de plaats stellen en dat is ook niet de rol van de raad van bestuur. Ze moeten vertrouwen hebben in dat management en zij moeten dan de grote strategische posities uittekenen, zorgen dat je de juiste mensen hebt zitten op het niveau van dat management en dan moeten zij eigenlijk voor een stuk vertrouwen op de informatie die vanuit het management naar de raad van bestuur toevloeit en dat is ook eigenlijk het feit dat als dat vertrouwen weg is kan het niet gaan omdat de raad van bestuur voornamelijk gevoed wordt door de informatie van het management. Zij kunnen zelf die informatie niet gaat vergaren. Ze moeten er op vertrouwen dat de informatie die hen door het management aangereikt is de correcte informatie is. En dat het management de juiste beslissingen voorbereid, de raad van bestuur maakt de beslissingen maar de beslissingen worden toch voorbereid. Het management die zegt van ja “We denken dit en dat, we stellen dit en dat voor.” de risico’s inschatten en dan is het aan de raad van bestuur om die beslissingen te nemen. Maar voor mij is de raad van bestuur volledig afhankelijk van het werk die het management doet.
CV
De integriteit van het management is dus eigenlijk heel belangrijk? De integriteit, in feite dat zij kunnen vertrouwen op het management, anders is het ook ondernemen is risico nemen. Er is niemand die weet als je nu ja of nee zegt dat je de juiste beslissingen neemt. Je moet durven risico’s nemen en volgens mij is dat zo: het management bereid het voor, schat het risico in, heeft een bepaalde waardeoordelen aan bepaalde dingen en de raad van bestuur neemt een beslissing. Ik denk dat je het zo moet bekijken, niet een hiërarchisch, oke ze staan erboven, hoe je het ook bekijkt. Ik denk dat men een raad van bestuur, gewoon van uit de vennootschapsstructuur, waarom creërt men een raad van bestuur omdat uiteindelijk de algemene vergadering, de aandeelhouders vaardigen iemand af die eigenlijk moet zorgen dat die vennootschap goed geleid en gestuurd wordt en zij vaardigen vanuit de aandeelhouders een aantal bestuurders af die hun belangen moeten verdedigen maar uiteindelijk die raad van bestuur is niet operationeel bezig dus moeten zij eigenlijk weer daaronder, zorgen dat zij goeie mensen hebben die hen eigenlijk laten leiden om goeie beslissingen te nemen. En die raad van bestuur moet dan nog eens verantwoording afleggen aan de algemene vergadering ieder jaar. Één van de suggesties van de corporate governance code is dat men minimaal tweejaarlijks een onderzoek doet hoe dat die interactie verloopt, die evaluatie. In welke vorm wordt dat ingevuld? Dat is aan de hand van een soort, ik ga niet zeggen een vragenlijst, we hebben daar een formeel documentje rond. We doen het op het niveau van de raad van bestuur en ook op die van de verschillende comités. Eigenlijk vertrek je vanuit welke rol dat de raad van bestuur uitgestippeld heeft voor haarzelf. Dan stel je de vraag van de relatie tussen de raad van bestuur en het uitvoerend management. Is er voldoende informatie, wordt die informatie tijdig afgeleverd, is die informatie volledig en relevant? Help deze informatie de bestuurders om kennis te kunnen bijdragen tot de besprekingen? En dan samenstelling working. Dus de vraag is of er voldoende competenties vertegenwoordigd zijn in de raad van bestuur, is er een open discussie in het klimaat van vertrouwen? Kunnen alle individuele standpunten aan de orde komen? Is er ruimte voor opbouwende kritiek? Worden discussies met een duidelijk besluit afgerond? Bijdrage van de individuele bestuurders? Neemt iedere bestuurder wel deel aan de discussies? Komen de specifieke deskundigheid van iedere bestuurder omtrent bepaalde thema’s voldoende naar voor? En dan de rol van de voorzitter dat komt ook altijd naar voor. Stimuleert de voorzitter een daadwerkelijke interactie tussen de raad van bestuur en het uitvoerend management. Is er leiding van de voorzitter van de raad van bestuur? Krijgt iedereen voldoende spreekrecht?
CVI
Zijn daar in het verleden al interessante dingen uitgekomen waarvan je zegt dat het toch beter kan naar de toekomst toe? Ja, ik ga eens kijken, de laatste keer was van het auditcomité. Ik ga eens kijken als daar iets is uitgekomen. Ik denk dat er daar toch een paar punten naar boven zijn gekomen. Dat is vorig jaar in mei. Bijvoorbeeld, hier was dat nu toevallig. De eerste vraag was eigenlijk de samenstelling van het auditcomité en ze hebben geoordeeld dat de huidige samenstelling met enkele onafhankelijke bestuurders dat dat in orde was, dat dat beantwoord aan de rol en de bevoegdheden. Dus iedereen neemt mee…Bij het peilen naar de relatie tussen het comité en de leden van het uitvoerend management stelt het auditcomité vast dat er een goede doorstroming is vanuit het management naar het auditcomité toe, er is ook een goed contact en interactie tussen de voorzitter van het auditcomité en de leden van het uitvoerend management. Dus blijkbaar, ik weet dat de voorzitter van het auditcomité altijd voor het auditcomité contact opneemt met de CFO omdat het auditcomité zich vooral buigt over de cijfers. Of alles correct verloopt en de relatie met de interne en externe auditor. En ik weet dat er altijd een bespreking is voorafgaandelijk dat de voorzitter van het audit comité al mee is en dergelijke dingen meer. De voorzitter van het auditcomité stelt voor om in de toekomst meer op geregelde tijdstippen informeel contact te hebben met de interne auditor, dat is iets dat hij voor zichzelf heeft gezegd bijvoorbeeld. Ze zeggen ook dat de ter beschikking gestelde informatie zeer zeker volledig is maar dat het voor de leden van het audit comité moeilijk is om uit deze veelheid van informatie de hoofdlijnen te destilleren. Hierbij wordt in het bijzonder verwezen naar de financiële informatie die veelomvattend is maar niet helemaal to the point is. En dan zegt het auditcomité dat ze een executive summary missen. En dat is dan aangepakt geweest, dat zijn bijvoorbeeld puntjes die… Die wel veel impact kunnen hebben waarschijnlijk eh. En dan werd ook gevraagd, naar het auditcomité, wordt ook de CEO altijd mee uitgenodigd, de interne auditor en de CFO. Dan is er ook gevraagd zijn er nog andere mensen. Omdat je zegt, die interactie met het uitvoerend management. Dat is een vraag die we ook stellen, moeten er andere mensen bij de raad van bestuur zitten of bij het auditcomité. En daar hebben ze ook gezegd van nee, kijk, de commissaris zit er al bij, de interne auditor en Voilà. Ik weet niet van de raad van bestuur…We proberen het jaarlijks, maar niet altijd jaarlijks. Maar er komen daar wel dingen uit. Het is wel zo, naar mijn gevoel, is het wel zo dat iedereen elkaar vertrouwd en iedereen elkaars waarde laat en dat er daar effectief…Ze hebben wel eens een andere kijk op iets. Je hebt de kring van de familiale aandeelhouders die allemaal vrij actief geweest zijn CVII
vroeger binnen het bedrijf. Bijvoorbeeld Mevrouw De Nolf, Caroline De Nolf heeft hier ook nog gewerkt vroeger, doet dat nu niet meer maar heeft soms toch eens een andere kijk op de zaken. Als je kijkt naar de documenten, als die voorgedragen worden in de raad van bestuur, gebeurt dat op basis van presentaties? Of eerder via formele nota’s? (Mevrouw Van Iseghem laat mij de documentatie zien van een raad van bestuur van een eindje terug) Op een bepaald moment hebben we een participatie genomen in proxystore, en wat doen we dan: Dus we hebben het dossier eens bekeken, we leggen uit wat het dossier is, we zeggen ook wat de vraagprijs is, waarom doen we de overname, de strategische overwegingen en hoe dat de transactie in elkaar zit. Dus dat wordt doorgestuurd, hier is dan nog een beetje documentatie omtrent de overname. Dus dat document, meestal één of twee pagina’s om eigenlijk de raad van bestuur een idee te geven: waarom, wat en hoe. En dan op basis van dat document kan de raad van bestuur zich dan een oordeel vellen, zij kunnen natuurlijk…het is het management die het aanbrengt, het uitlegt waarom we het zo doen en dan beslist de raad van bestuur. Maar dat is meestal redelijk voorbereid, dat zie je wel. Het is vaak aan de hand van presentaties als ik dat zo zie Alles is gedocumenteerd, zij kunnen niet out of the blue…zij zijn ook niet dagdagelijks betrokken en er is ook niet iedere maand een vergadering. Maart, mei, juni, augustus, november, december: dat is het normale klassieke stramien. Je moet het dus wel kaderen. Natuurlijk, hoe langer ze erin zitten hoe beter ze in het verhaal mee zijn. Is er soms in het verleden geweest waarvan men zei die informatie is nu te beknopt, we kunnen daar te weinig uithalen? Dat kan perfect, en dan zeggen de bestuurders dat ze meer informatie nodig hebben. Dan zeggen ze “Kijk, op basis van deze informatie kunnen we niet beslissen, we sturen het dossier terug naar het management om te vragen of ze het beter uitwerken.” Dat gebeurt. Het is een interactie, ze krijgen daar niet iets voorgekauwd en ze kunnen dan ja of nee zeggen, ze kunnen ook zeggen “Nee, op basis daarvan…” of “De tijd is niet rijp.” Of “ We zien toch niet in waarom we dat zouden doen.” Of “De cashsituatie is er niet naar.” Alle opties zijn er, het is geen voorgekauwde koek. De raad van bestuur heeft een rol te spelen. Als zij vindt dat de nota’s niet voldoende onderbouwd zijn of de cijfers, we CVIII
snappen niet goed of leg het eens uit, dan kan het ook zijn dat iemand anders het dossier eens moet komen toelichten. Dus het is eigenlijk eerder een uitgebalanceerde interactie tussen de twee? Ja het is zo, niemand verplicht iets, soms zijn er zaken die dringend zijn maar de meeste zaken kennen een bepaald beloop. Een dossier wordt aangekaart, we krijgen een eerste…Stel nu, iets staat te koop, dus we krijgen indicaties van iets wordt in de etalage geplaatst, dan krijgen wij de mogelijkheid om toegang te krijgen tot een verkoopdossier dus wij krijgen dat verkoopdossier en we leggen dat voor aan de raad van bestuur van kijk “We hebben dat dossier, krijgen we de toestemming om dit verder te bestuderen?.” En dan naar verloop van tijd wordt een dossier door os opgebouwd van doen we dit of doen we dit niet? Dus het kan ook in fasen gebeuren? Ja, en het kan ook zijn dat een dossier in eerste instantie niets wordt maar dat het dan later weer opgepikt wordt. Ik heb nog een laatste vraagje, wordt er soms gebruik gemaakt van teleconferentie of videoconferentie? Ja Gebeurt dat vaak? Neen, teleconferentie gebeurt af en toe als er bijvoorbeeld dringend een persbericht naar buiten moet of er dringend een beslissing moet genomen worden of we iets gaan doen of niet gaan doen. Maar ik vind dat je telefonisch niet op dezelfde manier kunt vergaderen dan fysisch, ik vind dat echt niet, dat is niet hetzelfde. Er zijn ook niet zo vaak vergaderingen, dus ik denk dat dat niet de goeie manier is. Dat is goed om eens een persbericht goed te keuren en waar iedereen al op voorhand informatie tot zich toe heeft kunnen nemen, als dat maar één klein iets is maar ik vind dat niet goed. Dat is mijn persoonlijke mening. Je verliest er geen tijd mee, het is natuurlijk efficiënt, iedereen is meteen beschikbaar maar het is moeilijk om echte…Tenzij dat dat zeer goed uitgewerkt is maar nee. Het is goed als dat echt dringend, in uiterste nood moet. Soms kan het niet anders en moet het vlug en dan is het kwestie om vlug iets te beslissen. Maar niet voor een ellenlange agenda want uiteindelijk je verliest aandacht, mensen zijn met andere dingen bezig. CIX
CX