In de zithoek is de moderne bank van Interiors DMF beeldbepalend. Op de voorgrond een klassiek ogend maar nieuw stoeltje, bekleed in bleekroze katoen. De salontafel liet Annemarie naar eigen ontwerp lassen; het houten blad is gemaakt van een oude deur. Het wandkleed van bedrukte jute komt uit een tweedehandswinkel in Frankrijk.
14 SEASONS
De deuren tussen de woon- en eetkamer vond Annemarie bij een handelaar in haar woonplaats. Ervoor staat een ruwe, Spaanse terracotta pot, gekocht bij Old Harry’s in Driebergen.
Unieke vondsten van een interieurspeurneus Het verzamelen van mooie, oude spullen laat haar hart sneller kloppen. Op een antiekveiling of Franse vlooienmarkt ontdekt ‘beroepsspeurder’ Annemarie Weijers dan ook keer op keer unieke vondsten. Die ze daarna net zo makkelijk weer doorverkoopt.
SEASONS 15
Boven: Annemarie: “Juist de slijtageplekken maken de schapenleren fauteuil zo mooi.” Op de achtergrond hangen duifgrijze, linnen gordijnen. “Als hier het licht doorheen valt, zie je een visgraatpatroon in de stof.” Links: De bank bij de eettafel is van Interiors DMF en bekleed met fluweel. De beukenhouten Windsor-stoelen vond Annemarie op Marktplaats. Op de achtergrond een geschilderde, Engelse kast uit 1830. De antieke lantaarns op tafel komen uit Frankrijk.
I
Interieurontwerpster Annemarie Weijers woont in een boomrijke straat in Zeist. Voor het tuinhek met het bord ‘attention au chien’ – Frans voor ‘pas op voor de hond’ – wachten twee oude rieten stoelen naast de vuilcontainer. “Ik sleep van alles mee naar huis, maar doe ook veel weg”, verklaart Annemarie. Een hond blijkt ze (nog) niet te hebben, wel een grote hoeveelheid borden met Franse teksten. “Ik kocht ze op een Franse vlooienmarkt met de gedachte ze door te verkopen, maar vooralsnog staan en hangen ze overal in ons eigen huis.” Lost & Found heet het bedrijf aan huis van Annemarie. Van hieruit biedt ze interieuradvies en brocante aan. De vintage stukken die ze op Franse markten en in antieke inboedels vindt en weer verkoopt hebben altijd iets ruigs. Annemarie heeft duidelijk een voorkeur voor wat stoerdere meubels en woonaccessoires. Dat zie je terug in haar op het eerste gezicht rustig aangeklede huis, waar grijs en beige katoen, crèmekleurig fluweel en duifgrijs linnen lijken te regeren. Maar ineens staan
16 SEASONS
daar vier matzwarte Windsor-stoelen in de eetkamer. In de keuken pronkt een enorm fornuis met zwarte lak en cilindervormige, chromen handgrepen. Vervolgens valt het oog op de ruwe kruiken, tinnen schalen, roestige lampen en leren fauteuils die her en der verdekt staan opgesteld. Dit is een huis dat heel langzaam tot je door moet dringen. Achter het zachtaardige oppervlak gaat een heel andere wereld schuil. Een wereld met geschiedenis, want alles wat oud en gebruikt is, dat heeft bij Annemarie een streepje voor.
NEUS VOOR VONDSTEN Tien jaar geleden werkte ze nog als adviseur arbeidszaken, maar na haar veertigste besloot ze iets met haar handen te gaan doen. Omdat ze altijd al van oude spullen hield, dacht ze aan een restaurateursopleiding, maar ze begon als medewerker bij een brocantewinkel in Driebergen. Daar leerde ze spiegels en kleine meubels opknappen. En ze ontdekte haar neus voor
De schouw in de eetkamer was al in het huis aanwezig. De houtkachel geeft zo veel warmte, dat de centrale verwarming in deze ruimte nauwelijks aan hoeft.
mooie vondsten. “Met mijn eigen bedrijf vond ik uiteindelijk mijn bestemming: ik ben iemand die het leuk vindt om van oude, gevonden voorwerpen weer iets bruikbaars te maken. In mijn huis staan moderne meubels, maar vooral voorwerpen die door veel handen zijn gegaan.” Vaak zijn die vintage stukken beter gemaakt dan hedendaagse. Het materiaal is steviger, er is sprake van vakmanschap, van vindingrijkheid vaak. “Neem nu deze Franse kandelaar”, zegt ze. “Pas nadat ik hem gekocht had, ontdekte ik dat het een ‘rat de cave’ was, een kandelaar die bedoeld was om de kelder bij te lichten. In de open spiraal past een kaars die, hoe kort hij ook wordt, altijd weer makkelijk aan te steken is. Er zit een greepje aan de voet, waardoor er bij het afdalen van de keldertrap geen druppels kaarsvet op je hand vallen. De kaars kan er bovendien niet uit vallen, doven en de gebruiker in het donker achterlaten. Het is een kandelaar waarover honderd jaar geleden is nagedacht. Een roestig stuk, met een verhaal.”
‘Vaak zijn vintage stukken beter gemaakt dan hedendaagse’
SEASONS 17
Het stoere fornuis was ooit een showroommodel
Het grote Falcon-fornuis werd ingebouwd in een keukenblok van Ikea, dat bekleed werd met matzwarte eikenhouten fronten. Bovenop ligt een betonnen aanrechtblad: “Niet geschikt voor mensen die niet van vlekken houden.” Het grote bakblik vond Annemarie op een Franse vlooienmarkt.
18 SEASONS
Stilleven in de keuken van oude broodplanken en een antieke tinnen etagère. “Ik begin de keurmerken die in tin- en ijzerwerk gestanst zijn te herkennen en kan steeds vaker stukken dateren.”
SEASONS 19
In de slaapkamer staat het hoofdbord van een driehonderd jaar oud hemelbed achter de boxspring. Het bedlinnen verkoopt Annemarie zelf, de spiegellijst maakte ze van een oude deur. Het lampje boven het bed is gekocht bij het Franse Un Esprit En Plus.
Het is het verzamelen zelf dat Annemarie’s hart sneller doet kloppen
Zes jaar woont Annemarie nu met haar gezin in dit hoekhuis uit de jaren twintig. “Mijn man en ik vielen ervoor omdat het geen typische indeling heeft. Het is een huis in de breedte: zo ligt de woonkamer naast de eetkamer, in plaats van in het verlengde ervan.” Ook de tuin rondom trok hen over de streep en bovendien waren binnenshuis redelijk wat authentieke details bewaard gebleven. Zoals de balken in de woonkamer en de lambrisering langs de trap naar boven.
OOK MOOI ZONDER MEUBELS Wel vernieuwde Annemarie vrijwel alle plafonds, liet ze de muren opnieuw stuken en maakte ze een opening tussen de keuken en eetkamer. Er kwam eikenhouten parket in een blokpatroon dat ze gezien had in een interieurwinkel. En ze liet lijsten aanbrengen langs de randen van de nieuwe plafonds: “De kamer moet ook mooi zijn zonder meubels.” Voor de inrichting speurde ze naar betaalbare schatten: “Daar ben ik 20 SEASONS
Boven: De tegels in de hal komen van een groothandel in Montpellier. De kapstokken maakte Annemarie zelf, de bovenste naar een model van Hoffz. De antieke ossenoogklok komt van Old Harry’s. Rechts: Links tegen de muur staat een Hollands kruisvoetkabinet uit de zeventiende eeuw. De Engelse ‘library table’ voor het raam uit 1850 was dieper en had nog twee poten. Annemarie zaagde deze eraf.
goed in. Ik doe niets liever, of het nu voor mijn eigen huis is of voor dat van een klant.” Het stoere fornuis bijvoorbeeld was een showroommodel, de hoge deuren met sierlijsten tussen de woon- en eetkamer ruilde ze voor een paar exemplaren die ze zelf nog had liggen.
BESMETTELIJK ROMMELMARKTVIRUS De Windsor-stoelen rond de tafel vond ze voor maar een paar tientjes op Marktplaats. “Ook veilingen zijn een feest: daar vond ik bijvoorbeeld de Hollandse kast in de woonkamer. Het is een gaaf exemplaar, maar veel mensen kijken eroverheen.” Daarnaast heeft ze het rommelmarktvirus ook op haar man weten over te brengen. “In de vakantie struinen we maar wat graag over Franse markten. Of we nu naar de Drôme, Elzas, Provence of Bourgogne gaan, ik kom er altijd weer met mijn handen vol vandaan.” De laatste keer, in het vliegtuig naar huis, had ze niet alleen twee antieke spiegels in haar handbagage gepropt, maar
ook een grote Algerijnse semouleschaal, een stokbrodenmand, vier kandelaars en een antieke broodplank. “Eén spiegel ging onderweg stuk, maar die heb ik weten te repareren. Nu hangt hij boven onze wastafel. Maar ik kan hem ook verkopen, net hoe het uitkomt.” Hechten doet Annemarie niet aan haar vondsten: “Ik bén niet mijn spullen, al dragen ze wel bij aan mijn geluksgevoel.” Het is het verzamelen zelf dat haar hart sneller doet kloppen. “Mijn moeder zei het vroeger al, wanneer we naar het strand waren geweest: ‘Jij vindt altijd de mooiste dingen.’ Het zat er altijd al in bij me. En zoiets gaat er nooit meer uit.”
Lost & Found Brocante - Interiors, www.brocantelostandfound.nl. Tekst Johanna Hoogendam Fotografie Pia van Spaendonck
SEASONS 21
